ความคิดเห็นที่ 32
ความคิดเห็นที่ 23
คุณดาวศรัทธาวัดของท่านธรรมปิฏกอยู่ข้างพุทธมณฑลครับ
อยู่ในที่ดินของกรมป่าไม้หรือไงนี่แหละส่วนตัวของท่าน ไม่ได้ออกมาพบปะใครบ่อยๆ
แล้วท่านมีโรคประจำตัวหลายอย่างมาตั้งแต่ยังเยาว์วัยครับ
ที่เล่ามาแสดงว่าชีวิตในทางธรรมของคุณดาวศรัทธาไปไกลกว่าผมมากเลย
ที่ผมรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับวัดแนวพุทธแท้ก็เพราะน้องสาวเกี่ยวข้องกับเครือข่ายองค์กรชาวพุทธอยู่ครับ
เวลาเขาเขียนบทความลงมติชน เงินค่าเขียนก็บริจาคให้กับทางเครือข่ายฯงานล่าสุด
ก็เป็นบรรณาธิการหนังสือเล่มนี้ครับพุทธทาสรำลึกhttp://www.pantip.com/~buddhadasa/history/budmem5.html
ถ้าคุณดาวศรัทธาสนใจอยากอ่านเป็นแบบหนังสือ ยินดีจัดส่งให้บอกตู้ปณ.มาก็พอครับ
สำหรับ ไอแซค อาซิมอฟ ผมก็ชอบเรื่องสั้นของเขาหลายเรื่อง
เรื่องที่จำได้แม่นๆก็คีอ the machine that won the war
ซึ่งเครื่องจักรที่ทำให้ชนะสงครามก็คือเหรียญที่เอามาเสี่ยงทายโยนหัวก้อยและเรื่อง the last question
ซึ่งอาซิมอฟประยุกต์เอาคำสอนทางศาสนาคริสต์มาอธิบายแบบวิทยาศาสตร์ได้อย่างน่ามหัศจรรย์
คุณน้องรันทูมีเจอตัวผู้เชี่ยวชาญภาษาอังกฤษตัวจริงเสียงจริงแล้วมีอะไรข้องใจเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ถามคุณดาวศรัทธาได้เลย
จากคุณ : คลาย เครียด - [ 19 มิ.ย. 46 14:38:03 ]
ความคิดเห็นที่ 24 3.
หุ้นนี้เปื้อนรอยยิ้มและคราบน้ำตามามากเท่าไร
(ต่อ)
ฉากสุดท้ายที่หนังทั้งสองตอนมาบรรจบกัน
ตรงบริเวณหน้าลิฟท์ชั้นสี่ของตลาดหลักทรัพย์คุณเอ็ม-โกยืนรออยู่หน้าลิฟท์ดวงตามีแต่ความว่างเปล่า
เหมือนปลงตกแล้วในมือถือใบหุ้นไว้ปึกหนึ่ง
ซึ่งโบรกเกอร์ที่เจ๊งไปแล้วเรียกให้ไปรับเอาเองที่ตลาดหลักทรัพย์
ในใบหุ้นปึกนั้น มีคราบน้ำตาของผู้คนที่เคยซื้อหุ้นศรีมิตรรวมอยู่ด้วยไม่รู้กี่หมื่นกี่แสนหยดเปื้อนอยู่
เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกผู้ที่เดินสวนออกมาก็คือลูกชายของแม่ซึ่งในมือถือซองใส่ใบหุ้นแค่สองใบเท่านั้น
เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการมรดกของแม่แล้วจึงนำใบหุ้นมาแลกเป็นใบหุ้นใหม่ที่พาร์หนึ่งบาทจำนวนหุ้นปูนซีเมนต์ไทยที่แท้จริง
ในมือของเขาคือ240,000 หุ้นในราคาพาร์หนึ่งบาทมีราคาตลาดประมาณ 35 ล้านบาท
ลูกชายของแม่ได้รู้ความจริงแล้วว่าแม่ที่แสนประเสริฐ
ได้เก็บทองคำไว้ให้เขาในรูปเศษกระดาษสองใบ
เขาและหลานจะใช้จ่ายอย่างสบายไปได้อีกนานถ้าเขามัธยัสถ์เหมือนแม่
ใช้ทั้งชีวิตก็ไม่หมดยกเว้นแต่ลูกสะไภ้ที่แม่ไม่เคยชอบ จะช่วยถลุงจนหมด
ด้วยการเอาเงินจำนวนนี้ไปเล่นหุ้น ตามที่เพื่อนๆชวนใบหุ้นสองใบนี้ มันไม่เคยเปื้อนคราบน้ำตาของใครเลย
แล้วหนังก็จบลงด้วยคำพูดของผู้จัดการบ่อน เอ๊ยผู้จัดการตลาดหลักทรัพย์
ว่าในที่สุดแล้วใบหุ้นใบนั้นมันจะเปื้อนรอยยิ้มหรือคราบน้ำตามันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณถือหุ้นบริษัทประเภทไหนเอาไว้
ความจริงก็คือเมื่อถึงที่สุดของที่สุดแล้วหุ้นอะไรก็ตาม
ไม่อาจหนีไม่พ้นจากรากเหง้าของมันซึ่งได้แก่ผลประกอบการและฐานะที่แท้จริงของบริษัทนั้นๆ
ซื้อหุ้นเช่นใด ก็ย่อมได้ผลเช่นนั้น
สำหรับแม่ของลูกชาย ตัวจริงแกยังมีชีวิตอยู่ครับผมจินตนาการไปเผื่ออนาคต ที่ทุกคนต้องเกิดแก่เจ็บตาย
แกเดินใส่ผ้าถุงผ่านหน้าบ้านผมทีไรผ้าถุงแกแทบจะลุกไหม้เป็นไฟ
ด้วยไฟริษยาจากดวงตาของผม
ฮาๆๆๆโลกหนอโลก ความรู้เกี่ยวกับหุ้นสักนิดก็ไม่มีมาร์เก็ตต้ง มาร์เก็ตติ้งไม่เคยแนะนำอะไรให้สักแอะแค่ลงเงินไปสองแสน
รวยเป็นสามสิบกว่าล้านไอ้เราหรือ วิเคราะห์เจาะเดาแทบเป็นแทบตายซื้อๆขายๆ
ดูข้อมูลวันละร้อยข่าว ดูกราพวันละห้าสิบเส้นทำไมถึงเล่นหุ้นสู้คนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย
นอกจากเก็บใบหุ้นของบริษัทที่ดีๆไว้เฉยๆ ไม่ได้(ว่ะ)
4. ใบหุ้นภัทรธนกิจของข้าพเจ้า และกลต.แฮะ แฮะ
ขอยกยอดไปปั่นกระทู้ต่อวันพรุ่งนี้ก็แล้วกันท่านผู้ชมที่ยังพอมีเหลืออยู่บ้าง อย่างน้อยก็สองคน ฮาๆๆๆ
แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 46 15:10:29
แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 46 15:09:08
จากคุณ : คลาย เครียด - [ 19 มิ.ย. 46 15:07:37 ]
จากคุณ :
สุเกียง 
- [
20 พ.ย. 49 13:00:23
]
|
|
|
...
...ขอบคุณพี่สุเกียงครับ
ให้พี่สุเกียง ...ครับ
..ดีใจที่ได้อยู่ในห้องนี้กับผู้มีน้ำใจทุกท่านคับ 
