PANTIP.COM : I5543802 ฿฿฿ คุยโขมงห้องค้าหุ้นไทยในสินธร 25/06/2007 -- มาลุยกันต่อครับ --ซื้อก่อนได้ก่อน ของดียังพอหาได้ ฿฿฿ [หุ้น]

ความคิดเห็นที่ 22

เมื่อวานอ่านจุดประกายวรรณกรรมในกรุงเทพธุรกิจ

http://www.bangkokbiznews.com/jud/wan/

อ่านไปหัวเราะไป

ใครมีเวลาว่างมากๆ ลองอ่านดูครับ
ป้าจีบ เซียนหุ้นตัวจริง

ฮ่าฮ่าฮ่า

เรื่องสั้นไทย

ตลาดหุ้น

ผู้เขียน "ปลายแปรง"

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ณ ที่ซึ่งเงินทองล่องลอยเป็นสีแดง น้ำเงิน เขียว อยู่ในอากาศสักแต่ว่าใครจะถนัดใช้ตะแกรง กระชอนรุ่นไหนมาไขว่คว้าติดแมงเม่าบ้างสัก 2-3 ตัวเป็นที่ระลึก ต้องมีโบรกเกอร์ดีๆ คู่ใจไว้คอยไล่จับยามที่มันวิ่งป่วนไปทั่วกระดาน ตลาดหุ้นจึงเป็นเสมือนขุมทรัพย์ของอินเดียน่า โจนส์ยุคใส่สูทผูกเนคไทประพรมน้ำหอม พูดภาษาวิชาการให้สมฐานันดรตน อย่างน้อยก็เพื่อให้เกียรติสถานที่อันโอ่โถงอลังการ

และที่นี่......ตลาดหุ้นบ้านบางเส่น ไม่มีตึกสูง 10 ชั้น ไม่มีน้ำพุหน้าอาคาร มาตรฐาน ฮวงจุ้ยมังกร......ขุนเขาโอบหลังเสริมพลังสายน้ำทอดลงสู่ขุมเหมืองร้างเบื้องหน้า นักลงทุนไม่ต้องแต่งกายโก้หรูแค่ผ้าถุงเกาะอก ผ้าขาวม้าคาดพุง หรือแค่ชุดพรางเหม็นขี้ยาง ก็สามารถซื้อขายได้

นักลงทุนในตลาดหุ้นบางเส่น ควรมีคุณสมบัติพิเศษ คือ ทักษะทางคณิตศาสตร์เชิงสถิติอย่างดีเยี่ยม สามารถคำนวณสูตรก้างปลา สูตรไขว้ สูตรทแยงได้อย่างรวดเร็ว แม่นยำ อีกทั้งต้องเป็นผู้ที่มีความละเอียดอ่อนในการใช้ชีวิต ช่างสังเกตสังกา แค่เราขอดเกล็ดปลาทำกับข้าว ริ้วรอยที่เกิดขึ้นบนหนังปลาอาจมีผลต่อดัชนีปิดตลาดในภาคเช้าก็เป็นได้

โบรกเกอร์บ้านบางเส่น ไม่ต้องจบเศรษฐศาสตร์ การตลาด หรือบัญชี อายุก็ไม่สำคัญ แค่บวกลบคูณหารเลขได้ก็พอแล้ว คุณสมบัติที่สำคัญกว่าคือจะต้องเป็นผู้ที่มีมนุษยสัมพันธ์ดี เป็นที่รู้จักกว้างขวาง อาชีพนี้จะรุ่งเรืองสว่างไสวยิ่งกว่าไฟวิ่งบนกระดาน

ดังนั้นนักลงทุนและโบรกเกอร์ ไม่จำเป็นต้องรอบรู้สภาวะเศรษฐกิจให้ยุ่งยากใจ ใครจะซื้อหุ้นมติชน บางกอกโพสต์ไม่สำคัญ ใครขายหุ้นไม่เสียภาษียิ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่ แค่ประเมินดัชนีก่อนปิดตลาดว่าจะแกว่งตัวขึ้นลงกี่จุดเท่านั้นพอ

0 0 0

ป้าจีบและแปะสุ่นอยู่ในวงการหุ้นมาหลายปี ป้าจีบเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนของนักลงทุน แกคำนวณสูตรก้างปลาได้รวดเร็วหาตัวจับยาก เรื่องบวก ลบ คูณ หาร แค่กวาดตามองแกตอบ ก่อนเราจะจิ้มเครื่องคิดเลขเสียอีก พ่อค้ารถขายกับข้าวมักจะเสียรู้ทอนเงินเกินให้ป้าจีบ ได้กินผัก กินหมู ราคาถูกกว่าต้นทุนเป็นประจำ

ส่วนแปะสุ่นแกไม่ได้เล่นหุ้นโดยตรง แต่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นนักวิเคราะห์คู่ใจของป้าจีบ ถึงแกจะอายุ 70 กว่าๆ แต่สายตาแกคมกริบยิ่งกว่าหนุ่มน้อยวัยเริ่มเหล่หญิง นักซิ่งประจำตำบลบิดมอเตอร์ไซค์ฝุ่นตลบแกยังอุตส่าห์เห็นเลขทะเบียนรถไม่ผิดเพี้ยน แปะสุ่นเป็นคนที่มีจินตนาการสูง มองโลกเพริดแพร้วไม่ผ่านเลย แค่สอยมังคุดได้ลูกตกยางไหลเยิ้ม แปะสุ่นจับพลิกซ้าย ตะแคงขวา หมุนกลับมา อีกที แกเห็นเป็นเลข 36 ในตอนเที่ยงป้าจีบเลยได้ค่าปิดตลาดที่ .36 มูลค่า 1,400 บาท ลอยมาเข้ากระเป๋าตุงๆ......ทั้งสองจึงเป็นคู่สร้างสำหรับตลาดหุ้นโดยแท้

เช้าวันนี้...ป้าจีบค่อนข้างเครียด แกฝันว่าขายหน่อไม้ดองไป 3 ปี๊บ แล้วทอนเงินเกินไป 10 บาท แทนที่จะทอน 45 แกดันทอน 55 ตัวเลขในฝันค่อนข้างชัด แต่ขัดแย้งกับสูตรก้างปลาที่แกคำนวณไว้....แกเอาเข้าสูตรไขว้อีกทีก็ยังไม่ตรงกัน

"ทำไสล่ะพรรค์นี้" เจ้าจวบ โบรกเกอร์เกาหัวแกรก พลอยเครียดไปกับนักลงทุนใหญ่

"เอ๊า.... " ป้าจีบตัดใจ "ซื้อตามฝันก็แล้วกัน 35 45 55 สูญเงินไป 10 บาท เอา 10 ด้วย หน่อไม้ 3 ปี๊บ สูญเงิน 10 บาท เอา 30 อีกตัว ตัวละ 10 บาทพอ" ป้าจีบทุบโต๊ะวางแบงก์ห้าสิบปึง โบรกเกอร์รีบคลี่สมุดก๊อบปี้เล่มน้อยสีชมพูแหววมาจดแล้วฉีกหลักฐานให้ป้าจีบเก็บไว้ใบหนึ่ง

กลับมาจากสวน ป้าจีบรีบอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวจะกินข้าวกลางวัน โบรกเกอร์ควบมอเตอร์ไซค์ฉวัดเฉวียนแจ้งดัชนีปิดตลาดภาคเช้าแก่นักลงทุน ผ่านหน้าบ้านป้าจีบค่อยๆ ชะลอรถตะโกนบอก 03 ป้าจีบตบโต๊ะปึง......หมูคั่วเกลือแทบกระดอนขึ้นมาจากถ้วย

"กูนึกๆ อยู่เชียว....ว่าสูญเงิน 10 บาท 3 ปี๊บ น่าจะซื้อ 03 ทำไมไม่กลับว้า"

ป้าจีบรีบกินข้าว แล้วนอนตอนเที่ยง ความที่ลงทุนพลาดไป 50 บาท แกตะเพิดลูกหลานไม่ให้เปิดทีวีดูละครภาคบ่าย

"ไปพ้นๆ.......เปิดทีวีกันสะเทือน กูจะหลับลงพรรค์พรือ เผื่อเห็นเลขเดี๋ยวกูจำไม่ได้"

ตกบ่าย......ตลาดหลักทรัพย์เปิดทำการ ป้าจีบคว้ารีโมตเปิดทีวีช่องที่รายงานหุ้นวิ่งไหลเป็นสายพานอยู่ด้านล่าง แกเพ่งดูดัชนีที่มุมขวาสุดของจอ ตัวเลขไม่น่าจะแกว่งมาก เห็นทีความฝันจะไม่ได้เรื่อง......แกคว้าหนังสือศาลาคนเศร้าของหลานสาวพลิกหน้ากระดาษพิมพ์ขาวดำ แล้วบรรจงตีตารางเอาตัวเลขภาคเช้ามาเข้าสูตรก้างปลาที่แกชำนาญ......แต่กันพลาด ป้าจีบซื้อเลขชุดเผื่อไว้ 13-53

สรุปการซื้อขายประจำวัน ป้าจีบลงทุนซื้อหุ้นไป 100 บาท ภาคบ่ายแกได้ทุนคืนมา 10 บาท จากดัชนีปิดตลาดที่ .23 เลี้ยงหลานๆ กับโบรกเกอร์ไป 300 กว่าบาท คืนทุน 100 ยังเหลือไว้ลงทุน พรุ่งนี้ตั้ง 300 ป้าจีบอารมณ์ดีขึ้นมาทันตาเห็น พออาทิตย์ลับขอบฟ้าแกรีบกวาดต้อนสมาชิก กินข้าว อาบน้ำ นอน......จะได้หาตัวเลขไว้ลงทุนวันพรุ่งนี้

บรรดาพี่น้อง ลูกหลาน เคยขอร้องให้ป้าจีบจัดทำบัญชีการลงทุนในตลาดหุ้น เพื่อดูต้นทุน กำไรในแต่ละเดือน แกก็ทำอย่างเสียไม่ได้เขียนให้ดูว่าซื้อวันละ 100-150 บาท ทุกๆ 2 อาทิตย์ จะถูก 30 บาทขึ้นไปเป็นประจำ เงิน 2,000 กว่าบาท ยังมีกำไรตั้ง 600-700 ถือว่าคุ้มทุน.....แล้วก็เลิกทำ

แต่ป้าจีบแกไม่ได้คำนวณค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด หากวันไหนได้กำไรจากหุ้นแล้วรถส้มตำไก่ย่าง รถไอติมวิ่งผ่านหน้าบ้าน แกจะใจใหญ่ควักกระเป๋าเลี้ยงเขาร่ำไป ถึงรถเสบียงไม่พลัดหลงเข้ามาแกก็สรรหาสารพัด ทั้งผัดหมี่สั่ว หมี่ฮกเกี้ยน มาเลี้ยงพี่น้องเป็นประจำ

(มีต่อ)
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 50 09:34:29

จากคุณ : endophine - [ 25 มิ.ย. 50 09:10:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23

วันชื่นคืนสุขของชีวิตที่เปี่ยมหวังของป้าจีบกับแปะสุ่น ผ่านไปเป็นปีๆ จนกระทั่งนโยบายไฟไหม้ฟางลงมาถึง ตลาดหุ้นบ้านบางเส่นและตลาดใต้ดินทั้งหลายถูกกวาดต้อนให้ขึ้นมาแบขายบนดินให้ถูกต้องชอบธรรม เหล่าโบรกเกอร์และบริษัทหลักทรัพย์ทั้งหลายปิดตัวหลบลี้และทำลายหลักฐานกันเงียบกริบ โดยเฉพาะสมุดก๊อบปี้สีชมพูเล่มเล็กถูกเผาทิ้งเป็นกระสอบ การปราบปรามเอาจริงเอาจังเสียจนเหล่าแมงเม่าร่วงลงกะละมังใส่น้ำดั่งสายฝน

ตลาดเช้า.......วงกาแฟในหมู่บ้านที่เคยคลาคล่ำไปด้วยผู้คน มอเตอร์ไชค์จอดเรียงกันเป็นตับ ละเลียดโกปิ๊กับเชียะโก้ย เคาะโต๊ะซื้อขายหุ้น เล่าเรื่องชาวบ้านบริหารปากยามเช้าแล้วแยกย้ายกันเข้าสวนหรือไปทำงาน...ภาพเช่นนั้นหายไป บรรยากาศภายในหมู่บ้านเงียบเหงาลงทันตา

ข้างฝ่ายป้าจีบ....เสร็จจากภารกิจงานสวน แกทอดตัวนอนดูละครกลางวันที่ฉายซ้ำเป็นรอบที่ 10 ด้วยใจเลื่อนลอย ยามเห็นแถบตัววิ่งใต้จอภาพ ตัวเลขสีแดง สีเขียววิ่งผ่านหน้ายุบยับ มุมขวาล่างสุดที่เคยเขม็งตาจ้องจด ตัวเลขดัชนีรวมแกว่งตัวปรับขึ้นลงตามแรงซื้อขายอย่างน่าเร้าใจ

วันแล้ว วันเล่า ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ความหมาย ป้าจีบตกอยู่ในสภาวะซึมเศร้าทางจิตอย่างสุดขีด ชีวิตที่ปราศจากความหวัง...วันเวลาที่แห้งแล้งไร้แรงใจ แม้จะมีหวยรัฐบาล หวยออมสิน หวยทวีสินช่วยพยุงแต่ช่วงเวลามันยาวนานเกินไป ตั้งครึ่งเดือน หรือเดือนหนึ่ง.....ทำให้สภาพคล่องทางการเงินของป้าจีบสะดุด จนกลายเป็นคนแก่ที่หดหู่ ท้อแท้ สมาธิสั้น

แต่สิ่งมหัศจรรย์ก็บังเกิด.....ลูกๆ แอบเห็นตัวเลขในสมุดบัญชี ธ.ก.ส.ของป้าจีบมีตัวเลขเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกตะลึง

และแน่นอนว่าไฟไหม้เมื่อไรเชื้อย่อมจะมอดดับ ตัดหญ้าคาไม่ทำลายรากยิ่งตัดเผามาก ยอดหญ้าใหม่ยิ่งงอกงามดี เหล่าบริษัทหลักทรัพย์ โบรกเกอร์ นักลงทุน รวมทั้งป้าจีบย่อมไม่ปล่อยให้การตัดต้นเผาทิ้งแล้วแสร้งเติมปุ๋ยให้รากมาเป็นอุปสรรค เมื่อไฟไหม้ฟางเหลือเพียงควันลอยอ้อยอิ่งเหนือซากเถ้าในท้องทุ่ง ตลาดหุ้นเปิดทำการขึ้นมาใหม่ในท่ามกลางซากเถ้าเหล่านั้นอย่างคึกคัก

ตลาดหลักทรัพย์ยังรีเอนจิเนียริ่งตัวเองได้ หันมาใช้คอมพิวเตอร์ทั้งระบบ ตลาดหุ้นบางเส่นและป้าจีบก็ทำการรีเอนจิเนียริ่งตัวเองบ้าง ป้าจีบถอนเงินเก็บถอยมือถือเลือกเครือข่ายที่ซอกซอนรับได้ถึงในรูไส้เดือน พร้อมเสารับสัญญาณมาติดตั้งที่บ้าน

การเข้ามาของโทรศัพท์มือถือ ทำให้ตลาดและกระแสหมุนเวียนทางการเงินของบริษัทหลักทรัพย์เพิ่มสูงขึ้นอีกหลายเท่าตัว สามารถบริการนักลงทุนได้รวดเร็วและกว้างขวางขึ้น เหล่าโบรกเกอร์มีความเสี่ยงน้อยลงจากการถูกเรียกตรวจสอบระหว่างการตระเวนรับซื้อหุ้น นักลงทุนเองก็สะดวกไม่ต้องระแวงคนแปลกหน้าที่ขับรถเข้าออกหมู่บ้าน เพียงมีโทรศัพท์มือถือ โยงสายไปใต้ต้นสะตอ มังคุด ทุเรียนได้ ก็ไม่พลาดการลงทุน

"บายหรอยยายจีบ" เสียงทักของหลานๆ ทำให้ป้าจีบเชิดหน้าขึ้นกดวางโทรศัพท์แล้วซุกเข้าเหน็บผ้าถุงที่คาดกระโจมอกไว้ "ทันสมัยดีแท้.....กดมือถือซื้อหุ้น นี่ต้องเสียทั้งค่าหุ้นค่ารายเดือนมือถือล่ะสิ....แล้วตนจะเอากำไรมาแต่ไหน"

"ความสุขของกู" ป้าจีบตวัดหางเสียง..ลูกหลานแตกกระจาย

ป้าจีบภูมิใจนักหนาที่ภาพนักลงทุนในตลาดหุ้นของแกดูดีขึ้นนับแต่มีมือถือใช้ ไม่ต้องลุกลี้ลุกลนทำงาน รอเสียงมอเตอร์ไซค์โบรกเกอร์มารับจองหุ้น ยกมือถือแนบหู ก็ซื้อขาย ได้รู้ผลทันทีว่ากำไรหรือขาดทุน โชคดีที่แกไม่รู้ว่ามือถือของแกสามารถเช็คหุ้นได้ จากสารพัดโปรโมชั่นที่ให้บริการ แกรู้แต่รับสาย โทรออก จึงทำให้ยอดการลงทุนของแกยังคงเท่าเดิม แต่ค่าใช้จ่ายมากขึ้นเพราะต้องจ่ายค่ารายเดือนโทรศัพท์มือถือ แกก็ลืมรวมเป็นค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ดหลังจากถูกหุ้นอยู่ดีนั่นแหละ การเงินของแกหมุนเวียนคล่องตัว แต่ไม่ค่อยมีเงินเก็บ.......เอาไว้ค่อยไปเก็บตอนออกมังคุด เงาะ ทุเรียนก็แล้วกัน

0 0 0

โลกของป้าจีบและแปะสุ่นกลับมาสดใสมีชีวิตชีวาอีกครั้ง ไม่ซังกะตายเหมือนคนไร้วิญญาณในช่วงกวาดล้าง แกกระตือรือร้นที่จะหาข้อมูลข่าวสาร และเยี่ยมเยือนเพื่อนบ้านเผื่อว่าจะได้ค่าการตลาดเหมาะๆ สำหรับการลงทุน

"เขาว่าบ้านตนคางคกไม่เหลือสักตัวเรอะ" ญาติห่างๆ ร้องถาม เพราะยินคำร่ำลือว่าแกลูบท้องคางคกหาตัวเลขจนพุงแตกตาย.....เล่นเอาป้าจีบขมวดคิ้วขดตามแรงโกรธในใจ

"ตนรู้ม้าย ยายเอิบปากทางน่ะ วันดีคืนดีคางคกตัวเท่าถ้วยปีนขึ้นมานั่งบนหม้อข้าวตั้งสองหน สามหน มาหนไหนยายเอิบถูกหุ้นทุกที" เท่านั้นแหละ....อาการพิโรธโกรธกริ้วกระทืบบาทสลายหายวับไปกับตา แกคว้าแขนญาติลากไปขึ้นมอเตอร์ไซค์แล้วนั่งเฉียงรอ......

"ไปหายายเอิบกัน" ป้าจีบสั่ง....

รถปิกอัพป้ายแดงรุ่นสุดยอดประหยัดน้ำมันที่โฆษณากันโครมๆ ไล่เบียดมอเตอร์ไซค์แล้วปาดหน้าจอด ป้าจีบกระโดดผางลงจากรถเดินส่ายอาดๆ เข้าไปหา.....เท้าสะเอวหมับอยู่ประตูรถ

"อี๋จีบ...เรากำลังจะไปหาตนอยู่พอดี" ประตูรถเปิดออกพร้อมกับถุงขนม 2-3 ถุงส่งให้ป้าจีบที่เอื้อมรับอย่างงงๆ

"อ้าว...." ป้าจีบร้องลั่นทันทีที่เห็นหน้าเจ้าของรถป้ายแดง "บ๊ะ....วันนี้ป้ายแดงเอี่ยมอ่องเชียวโว้ย...เจ้าจวบ"

"เพิ่งไปให้พระท่านเจิมมา ดีว่าฤกษ์เจิมตอนตีสิบเอ็ด เลยยังทันมาจ่ายค่าเบอร์....เสียดายของตนนะผิดไปตัวเดียวเอง แทง 41 ดันขึ้น 42"

"เออ...." ป้าจีบเค้นเสียงอย่างเสียดาย "สลับเลขผิด...แทงตั้ง 50 ไม่งั้นนะเจ้าจวบเอ้ย ได้กินกันบายพุงล่ะวันนี้" และเพื่อไม่ให้พลาดโอกาสที่แกคำนวณมาดิบดีแล้วเลยซื้อหุ้นเจิมกันหน้ารถป้ายแดง และเป็นการประเดิม....ป้าจีบซื้อเบอร์รถป้ายแดงให้เจ้าจวบอีก 20 บาท

"เจ้าจวบมันขายสวนหรือถึงถอยรถใหม่" แกถามสารถีที่พาไปหาคางคก

"ขายอะไรล่ะ....มันขายหุ้นกี่ปีแล้ว สวนสากมันได้ทำกับเขาซะเมื่อไรยางมันยังใส่ปุ๋ยเร่งต้นอยู่เลย" ป้าจีบพยักหน้าหงึกๆ......มุ่นคิ้วนึกถึงรถป้ายแดงของเจ้าจวบแล้วตงิดๆ ในใจ แต่คางคกยายเอิบก็เรียกความสนใจแกมากกว่า....

ถึงจะซื้อหุ้นไปแล้ว แกยังอยากจะไปดูคางคกของยายเอิบ เผื่อได้อะไรเด็ดๆ มาอีกจะได้โทรไปสั่งซื้อหุ้นเพิ่มไม่ให้เสียโอกาส มีโทรศัพท์ก็ดีอย่างนี้ไม่ต้องเสียค่าน้ำมันวิ่งตามไปซื้อถึงบ้าน

0 0 0

เหรียญสองด้านของตลาดหลักทรัพย์.....ตลาดจริงแค่ภาพลวงตา ในแต่ละวันต่อให้ซื้อขายเป็นพันๆ ล้าน ก็แค่เล่นกับตัวเลขทางอิเล็กทรอนิกส์ มีนักลงทุนรายใดบ้างได้สัมผัสเงินจริงๆ ที่วิ่งอยู่บนกระดาน.....

เหรียญอีกด้านที่ตลาดหุ้นบ้านบางเส่น.....เม็ดเงินที่สะพัดในแต่ละวัน ผ่านมือนักลงทุน โบรกเกอร์และบริษัทหลักทรัพย์ เงินร้อนๆ อุ่นๆ สัมผัสได้ เหม็นคาวปลา เหม็นขี้ยาง หรือจะเขรอะดินบ้าง......แต่เงินแท้ๆ แน่นอน

โบรกเกอร์ขายหุ้นได้มากเท่าไรยิ่งได้เปอร์เซ็นต์มาก ยิ่งนักลงทุนซื้อหุ้นพลาดมาก ยิ่งกำไรสูง เจ้าจวบ....โบรกเกอร์ส่วนตัวของป้าจีบ แรกประกอบการขี่มอเตอร์ไซค์เก่าๆ มารับซื้อหุ้น สักพักดาวน์เวฟแวววับออกมาขี่ จนกระทั่งไฟไหม้ล้างบางตลาดหุ้นไปร่วมครึ่งปีคราวนั้น เมื่อรีเอนจิเนียริ่งใหม่กลับมาไม่กี่เดือน เจ้าจวบออกรถป้ายแดงซูเปอร์คอมมอนเรลเวียนหานักลงทุน

ส่วนนักลงทุนอย่างป้าจีบไม่เคยพูดว่าติดหุ้น แต่เป็นการลงทุนที่ได้ผลทันใจ ซื้อเช้า.....ได้เที่ยง หากพลาดรอบเช้ายังมีรอบบ่ายให้ได้แก้ตัว เวลาไม่กี่ชั่วโมงของการลงทุนสามารถเก็บใบแดง ใบม่วงเข้าพกเข้าห่อ ดีกว่าทำสวนเพื่อรอผลทั้งปีเพียงอย่างเดียว

แต่ป้าจีบก็ยังเหมือนเดิมเป็นนักลงทุนที่ใส่ผ้าถุงกระโจมอก สวมหมวกใบร่มข้าวรองเท้าแตะ เดินท่อมๆ ไปทั่วหมู่บ้าน หาค่าการตลาดเด็ดๆ สำหรับลงทุน

ตลาดหุ้นน่าจะจัดรายการ "ป้าจีบเรียลริตี้โชว์" ถ่ายทอด 24 ชั่วโมงให้รู้ว่านักลงทุนได้แรงบันดาลใจและใช้ทักษะการคำนวณอย่างไร รับรองเรทติ้งกระฉูดยิ่งกว่าสารพัดแฟนเทเชีย

นี่แค่ตลาดหุ้นบางเส่นที่เดียวนะ......นึกภาพหิ่งห้อยใต้ต้นลำพูของโกโบริและอังศุมาลิน แล้วมีเป็นร้อยๆ พันๆ ต้นทั่วประเทศดูเถิด....สว่างไสวดีแท้

แต่ที่สำคัญแทนที่จะเป็นหิ่งห้อยมันกลายเป็นแมงเม่าเสียนี่สิ.....ฝูงมด ฝูงปลาสบายพุงไปตามๆ กัน 0

ฮ่าฮ่าฮ่า

จากคุณ : endophine - [ 25 มิ.ย. 50 09:11:34 ]