PANTIP.COM : I5607652 ******กรรมของ นักเล่นหุ้น ภาค 9 ตอน ขายหมู ไปซื้อควาย******** [หุ้น]

******กรรมของ นักเล่นหุ้น ภาค 9 ตอน ขายหมู ไปซื้อควาย********

ห่างหายไปหลายเดือน ตั้งแต่ล่าสุด กรรมของนักเล่นหุ้นตอนที่ 8 เนื่องจากเอาเวลาไปเขียนพ็อคเก็ทบุ๊คสองเล่ม คือ "เกิดเพราะกรรมหรือความซวย" กับ "ทวารหก ศาสตร์แห่งการรู้ทันตนเอง" ตอนนี้ เขียนเสร็จแล้ว จึงขอต่อด้วยภาค 9

ส่วนตอนเก่าๆ หาอ่านได้ที่นี่ครับ

http://www.118doctor.com/stock/stock.htm

เริ่มตอนที่ 9

ตอน ขายหมู ไปซื้อควาย

...... มีกฎของสปริงข้อหนึ่ง ก็คือ คุณสมบัติในการทนแรงกด กับ แรงยืด จะแปรผันตามกัน นั่นก็หมายความว่า แรงที่กดสปริงให้บิดเบี้ยว จนไม่สามารถเด้งกลับมาที่จุดเดิมได้อีก กับ แรงดึงที่ยืดสปริงออก จนถึงจุดวิกฤติ ยืดออกอย่างถาวร ไม่คืนตัวกลับมาที่เดิม เป็นแรงที่ใกล้เคียงกัน

เช่นเดียวกับ จุดวิกฤติของการทนความกดดันของตลาดหุ้น คนแต่ละคน ก็เหมือนสปริงแต่ละแบบที่ทนแรงกดได้ไม่เท่ากัน

คนที่ทนแรงกดเมื่อหุ้นที่ตัวเองถืออยู่ราคาลดลงไป 10% ไม่ได้ ก็จะทนแรงกระตุ้นเมื่อราคาหุ้นของตัวเองขึ้นไป 10% ไม่ได้เช่นเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่น ซื้อ PTT ที่ราคา 200 บาท ราคาตกไปที่ 180 บาท ทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นพุ่งไปถึงจุดวิกฤติ ( ซึ่งจุดนี้ในแต่ละคนไม่เท่ากัน ) เมื่ออดทนรอ จนราคาเด้งผ่านไปที่ 220 ก็จะเกิดสุขเวทนาจนทนไม่ได้ ต้องหาทางขายออกไป ( ตัวเลขอาจจะไม่เท่ากับตัวอย่างเป๊ะ แต่แนวโน้มจะเป็นเช่นนั้น )

ปรมาจารย์ของการเล่นหุ้น คนหนึ่งกล่าวไว้ว่า อย่าเสียใจหรือตื่นตะหนก ถ้าหุ้นที่เราคิดว่าดี ราคาตกลงไป 10% และ อย่าดีใจจนขาดสติ เมื่อหุ้นที่เราถือราคาขึ้นไป 10% มิฉะนั้นจะไม่มีทางประสบความสำเร็จในตลาดหุ้นเลย

นักเล่นหุ้นที่ชอบขายหมู คือสปริงคุณภาพต่ำ ที่ทนแรงกดได้ไม่มาก พอหุ้นราคาขึ้น ไปเพียง 10% ด้วยความจำได้ถึงความเจ็บปวด ครั้งที่ราคาหุ้นตกลงไป ก็ตัดขายหวังฟันกำไรอันน้อยนิด

ธรรมชาติของตลาดหุ้น เวลาขาลง จะลงมากกว่าที่คิดเสมอ และเวลาขาขึ้น ก็จะขึ้นมากที่เห็นเช่นกัน สำหรับกลุ่มความอดทนน้อย เวลาขาลง เมื่อหุ้นที่ตัวเองเคยอยากได้ ราคาตกลงไป 10% ก็รีบช้อนทันที ปรากฏว่าช้อนหัก และเวลาขาขึ้น เกิดมีหุ้นถืออยู่ กำไรสักหน่อย ก็อยากปล่อยใจจะขาด

อาจมีคนสงสัยว่า ถ้าอย่างนั้น เราจะรู้ได้อย่างไรว่าหุ้น มันลงสุดแล้ว จะได้ช้อน คำตอบก็คือ ไม่รู้ ( ถ้าไม่ใช่เจ้ามือ ) แต่วิธีแก้ ผมได้เขียนไว้ในตอนก่อนๆ ถึงกลยุทธิ์ การซื้อแบบปิรามิดหงาย ขายแบบปิรามิดคว่ำ วิธีนี้จะช่วยได้มากทีเดียว

จุดอ่อนอีกจุดของนักขายหมู ก็คือ พอขายออกไปแล้ว หมูกลับแปลงร่างเป็นกระทิง ก็เกิดอาการเสียดาย ครั้นจะตามไปซื้อคืนก็เสียความรู้สึก เลยมองหาหุ้นตัวอื่น ที่ราคายังไม่ไปไหน ซื้อปลอบใจตัวเองด้วยหวังว่า สักวันมันจะเป็นกระทิงบ้าง

คนหน้ามืด บางที ก็เห็นควาย คล้ายๆ กระทิง แล้วคิดเขาข้างตัวเองว่า เอาว่ะ ขนาดหมู มันยังกลายเป็นกระทิงได้ แล้วทำไม ควายจะแปลงร่างเป็นกระทิงไม่ได้

ในที่สุด ก็ติดหล่มอยู่ในปลักควาย เผลอๆควายจะกลายไปเป็นหมี ส่วนหุ้นที่เคยเป็นของตัวเอง พุ่งขึ้นไปเป็นกระทิงติดปีก

ถ้าคุณกำลังอยู่ในสภาวะเช่นนี้ และรถไฟขบวนนั้นเร่งความเร็วไปเต็มที่แล้ว ขอแนะนำให้หยุด อย่าวิ่งไล่ตาม และพยายามจะกระโดดขึ้น เพราะอันตรายมาก ให้หยุดรอที่ชานชาลา สักวันมันจะย้อนกลับมารับคุณเอง ( ถ้ายังไม่เข้าใจ กลับไปอ่านตอน ยุบหนอ พองหนอ ที่ผมเคยเขียนไว้ )

เอาเวลาว่างๆ ตอนนั่งแกล่ว อยู่ที่ชานชาลา มานั่งวิเคราะห์ หาจุดอ่อน จุดด้อย ของตัวเอง เพื่อว่า ครั้งต่อไป ขบวนต่อไป จะได้ไม่พลาดแบบนี้อีก หรือถ้าเหลือเวลามาก ก็หาขนม นมเนย ข้าวเหนียว ไก่ย่าง มาเดินขาย ฆ่าเวลาหารายได้จากสัมมาอาชีพไปก่อนก็ได้ อย่าไปตั้งหน้าตั้งตารอมันมาก เพราะถ้าคุณตั้งหน้าตั้งตารอ พอมันกลับมา ยังไม่ทันเข้าจอดที่สถานี คุณก็กระโดดขึ้น ทั้งๆที่มันกำลังวิ่งกลับ ( หน้ามืดจนไม่รู้ว่ามันกำลังไปหรือกำลังกลับ คิดแต่ว่าความเร็วเท่านี้กระโดดขึ้นได้ )

ตั้งสติดีๆ ไม่ต้องใจร้อน รอให้มันจอดนิ่งๆเสียก่อน ค่อยขึ้น รถไฟมันยังมีอีกเป็นร้อยขบวน เชื่อผมสิ

ปล. ผมว่า รถไฟขบวนที่เพิ่งออกไป มันแปลกๆอยู่นา มันเร่งความเร็วสูงเกินปกติ เหมือนอยากจะตกราง ไปลงเหวที่ไหนก็ไม่รู้ ผมเองก็ติดอยู่บนขบวนนี้ด้วย กำลังหาทางโดดลงอยู่

จากคุณ : ปัจจตัง - [ 13 ก.ค. 50 23:53:29 ]