PANTIP.COM : I6486563 Subprime Story วิกฤติเงินกู้อสังหาริมทรัพย์ในสหรัฐอเมริกา (ฉบับชาวบ้าน) []

ความคิดเห็นที่ 1

ณ บริษัทหลักทรัพย์

RSG Investment Bank of Wall Street : “เราจะดูแลเงินของท่านเหมือนเงินของเรา”

เจ้านาย: โอเค เราต้องรีบจัดการหนี้เน่าๆ พวกนี้ก่อนที่แมลงวันจะมา

ลูกน้อง: แล้วเราจะทำอะไรกะมันดีละครับนาย

เจ้านาย: ไม่ยาก เราก็จะออกหลักทรัพย์ขึ้นมา (ฟังจากลักษณะน่าจะเป็น Bond ในกรณีนี้ ไม่ทราบว่า Bond แปลเป็นภาษาไทยว่าอะไรครับ) แล้วก็เอา****หนี้เน่าๆ พวกนี้มาค้ำประกันหลักทรัพย์ซะ เราจะเรียกหลักทรัพย์นี้ว่า CDO ละกัน แล้วข้าก็จะให้เอ็งเอาหลักทรัพย์ไปเร่ขายนักลงทุนแล้วก็สัญญาว่าจะเราจะจ่ายเงินต้นคืนทั้งหมดพร้อมๆ กับที่บ้านผ่อนหมด

ลูกน้อง: แต่ขยะ มันก็คือขยะไม่ใช่หรือครับเจ้านาย ผมไม่เข้าจะว่าเราเอาไปขายแล้วใครจะซื้อ

เจ้านาย: แน่นอน ถ้ามองเป็นตัวๆ ไป มันก็เป็นหนี้เน่าล่ะ แต่ถ้าเราจับมาผสมกัน มันจะมีแ่ค่ส่วนหนึ่งของก้อนที่กลายเป็นเน่า มันไม่เน่าทุกตัวหรอก แล้วที่แน่ๆ คือ ราคาบ้านก็มีแต่ขึ้น สรุปคือเราไม่ต้องกังวลอะไรมาก

ลูกน้อง: ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดีครับ

เจ้านาย: คือ CDO มันจะทำงานแบบนี้ เราจะแบ่งกองหนี้ออกเป็นสามกอง เราจะเรียกว่า The Good, The Not-so-good and the Ugly ในกรณีที่หนี้เกิดกลายเป็นหนี้เสีย เราจะเขียนไว้ในสัญญาว่าเราจะจ่ายเงินต้นคืนเจ้าหนี้ที่เ็ป็นกอง Good ก่อน แล้วตามด้วย Not-so-Good ส่วนกรณีของ Ugly เราจะจ่ายทีหลังสุด

ลูกน้อง: อ้อ ผมเริ่มเข้าใจละ เพราะว่า Good จะเป็นกองที่เสี่ยงน้อย เราก็จะให้ดอกเบี้ยน้อย ส่วน Not-so-good ก็จะเสี่ยงมากขึ้น เราให้ดอกเบี้ยมากขึ้น ส่วน Ugly เสี่ยงมากที่สุด เราก็จะจ่ายดอกเบี้ยอย่างงามใช่มั้ยครับ

เจ้านาย: ถูกต้อง แต่ไม่ใช่แค่นั้น เราจะทำให้มันดูดีขึ้นไปอีก เราจะซื้อประกันให้กับกองทุนตรงนี้ (Bond Insurance) ให้กับกองที่เป็น Good ถ้าเราทำแบบนั้น พวกบริษัทจัดอันดับจะให้อันดับกองทุนของเราสูงมาก โดยถ้าเป็น Good ก็จะได้ AAA ในส่วนของ A Rating ส่วน ถ้าเป็น Not-so-good ก็จะได้ BBB ในส่วนของ B Rating ส่วน Ugly ก็ช่างหัวมันไป

ลูกน้อง: แหม เจ้านายสามารถทำให้หนี้เน่าๆ พวกนี้กลายมาเป็น กองทุนที่ได้ AAA Rating ได้ อัจฉริยะจริงๆ ครับผม

เจ้านาย: เอา ข้ารู้

ลูกน้อง: แล้วทีนี้ เราจะเอา****สามกองนี้ไปขายใครดีครับ

เจ้านาย: เราต้องระวังหน่อย ถ้าเราเอาไปขายนักลงทุนที่เป็นคนทำงานชั้นกลาง เราอาจจะโดนเพ่งเล็งจาก คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ (Securities Exchange Commission – SEC) เดี๋ยวมันจับได้ เราต้องไปขายพวกนักลงทุนระดับสูง (Sophisticated Investor)ที่เสี่ยงได้มากๆ SEC มันจะไม่เข้ามายุ่ง

ลูกน้อง: แล้วพวกนักลงทุนระดับสูงนี่ เช่นใครบ้างครับ

เจ้านาย: ก็พวกบริษัทประกันภัย ธนาคาร หรือเอาเมืองสักเมืองใน Norway เขตการศึกษาในสหรัฐ อะไรพวกนี้ไง ใครก็ได้ที่มองหาการลงทุนที่เสี่ยงน้อย และมีคุณภาพมาก

ลูกน้อง: แต่สรุปคือ คงไม่มีใครมาซื้อ กอง Ugly นี่อยู่ดีใช่มั้ยครับ

เจ้านาย: ไม่มีหรอก ใครมันจะโง่ขนาดนั้น เราจะเก็บ Ugly นี่ไว้เองแล้วจ่ายดอกเบี้ยให้พวกเราเองงามๆ

ลูกน้อง: ปัญหาอีกอย่างคือ เราใช้เฉพาะหนี้ที่เน่าๆ มาค้ำประกันหลักทรัพย์ทั้งหมดที่เราจะไปเร่ขายนี่ เราไม่ได้ทิ้งหนี้เสียออกไปจากระบบของเรา แล้วเวลาเราแสดงบัญชี คนจะไม่เห็นหรือครับนาย

เจ้านาย: ไม่จำเป็น ข้าเช็คกับพวกนักบัญชีมาแล้ว กฎหมายอนุญาตให้เราตั้งบริษัทลอย (Shell Company) ในเกาะ Cayman Island (เป็นเทศเล็กๆ เป็นเกาะที่กฎหมายคุ้มครองสิทธิผู้ฝากเงินเข้มข้นมาก กลายเป็นแหล่งฟอกเงิน มีนักการเมืองคอรัปชั่น นักค้ายา ค้าของเถื่อน หนีภาษีเอาเงินมาฝากเต็มไปหมด ฟังดูคล้่ายๆ ประเทศที่เป็นเกาะเล็กๆ ประเทศไหนที่เรารู้จักบ้างหรือเปล่าครับ – ผู้แปล) เพื่อถือกรรมสิทธิ์ของหนี้เน่าๆ พวกนี้ได้ หนี้เน่าๆ พวกนี้จะอยู่ในบัญชีของบริษัทพวกนั้น ไม่ได้อยู่ในบัญชีของเรา เราเรียกว่าเป็น Special Purpose Vehicle หรือ SPV

ลูกน้อง: อืม แต่เขาจะอนุญาตให้เราทำแบบนั้นหรือครับ เพราะจริงๆ สิ่งที่เราทำก็คือ เอาขยะพวกนี้ย้ายไปย้ายมา

เจ้านาย: เราก็ต้องหาวิธีพูดให้เขาเข้าใจว่า สภาวะเศรษฐกิจของอเมริกาจะอยู่ในระดับดี ถ้านักลงทุนพวกนี้ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับความซับซ้อนเบื้องหลังของการนำเงินไปลงทุน

มีต่อ ที่บริษัท บัญชี

จากคุณ : หมาร่าหมาหรอด - [ 4 เม.ย. 51 09:24:40 ]