ความคิดเห็นที่ 1 ก็ที่ทักษิณ พยายามทำ แล้วกลายเป็นคนสุดเลวแห่งยุคไงครับ และถูกถล่ม ด้วยคำว่าเศรษฐกิจพอเพียง แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 51 16:29:19 จากคุณ : ปุถุชนคนไทย - [ 7 ก.ค. 51 16:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เงินเฟ้อทุกวันนี้แก้เด็ดขาดไม่ได้เพราะมันเกิดจากราคาพลังงานตัวเดียว ต้องเลือกเอา จะเอาเงินเฟ้อหรือจะเอาเศรษฐกิจตกต่ำ จากคุณ : Nexus - [ 7 ก.ค. 51 16:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โทษครับ ทักษิณทำ มากไปมั้ง สมคิดทำครับ ที่ออกมาแบบ ธงฟ้า มหกรรมอะไรต่างๆ หรือปั่นส่งออกปลิ้น มันก็มาจากสมคิดทั้งนั้น นั่งหัวโต๊ะตลอด ไม่ใช่เหลี่ยมเลย เอ่อ ตอนปลายรัฐบาลทักษิณ ถึงทำซากอะไรอย่างไรทุกอย่างกระตุ้นส่งออกไม่เว้นแต่ละวัน รวมถึงเฟ้อก็ยัง 6.9% แต่เดือดร้อนขนาดนี้ไหม แต่ จะเห็นว่า พอรัฐบาลนี้ ใช้ไม่ได้ผล ทั้งที่ก็พวกเดียวกันนั่นแหละ สรุปคือ แก้เฟ้อแบบ คลัง คือขึ้นดอก ส่วนแก้เฟ้อแบบเงินคืออย่าไปกระตุ้นอะไรให้มาก มันต้องสัมพันธ์กัน ไม่ใช่ฝ่ายหนึ่งจะลดแลกแจกแถมอย่างเดียวแล้วอีกฝ่ายจะทำอย่างไร แล้วที่อ้างๆๆเงินเฟ้อแล้วลดดอก คุณไปดูเอง มีชาติไหนทำบ้าง ง่ายๆ ส่วน GDP ไม่ใช่อ้างส่งออก แต่มูลค่าส่งออกประเทศนี้มันเป็นส่วนใหญ่ของ GDP จากคุณ : You'll never walk alone - [ 7 ก.ค. 51 16:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่ารัฐบาลมีเสถียรภาพมากกว่านี้ ไม่มีปัญหาการเมือง ไม่มีม็อบ ผมว่าเศรษฐกิจไทยคงดีกว่านี้เยอะ GDP ที่ตั้งไว้อาจจะเป็นไปตามเป้าก็ได้นะ ถึงแม้จะมีปัญหาเงินเฟ้อ น้ำมันแพง แต่ผมก็ยังมองว่าเศรษฐกิจไทยยังแข็งแกร่งอยู่ แต่รัฐไม่เสถียรภาพ ปัญหาเกมส์การเมือง ม็อบที่ยังชุมนุม ทำให้นักลงทุนไม่กล้าที่จะเข้ามาลงทุน จากคุณ : bigzaa - [ 7 ก.ค. 51 16:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คหบน คุณทักษิณเค้าทำอะไรเพื่อแก้เงินเฟ้อหรอครับ ผมเห็นเค้ากระตุ้นดีมานด้วยเงินอัดฉีดซะด้วยซ้ำไป หรือคุณปุถุชนคนไทยมีมุมมองไหน ลองแชร์ให้ละเอียดกว่านี้ได้ไหมครับ จะได้มองกันหลายๆมุม ตอบคุณจขกทนะครับ - การแก้ปัญหาเงินเฟ้อ แก้ได้โดยวิธีการใดบ้าง ตามหลักวิชาการ หรือว่ามีแต่วิธีการขึ้นอัตราดอกเบี้ยแต่อย่างเดียว -ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่าสาเหตุของเงินเฟ้อเกิดได้สองด้านครับ จากด้านดีมาน คือกำลังซื้อมีมากเกินไป โดยที่ผลผลิตจริงๆไม่ได้มากขึ้นตาม วิธีนี้ เราสามารถแก้ได้โดยการลดปริมาณเงินในตลาดลง เช่น เพิ่มภาษี ออกพันธบัตร หรือว่าเพิ่มอัตราดอกเบี้ยครับ เมื่อสาเหตุปริมาณเงินลดลงแล้ว เงินเฟ้อก็จะลดลง อีกด้านนึงคือ เงินเฟ้อจากด้านซัพพลาย เกิดจากต้นทุนสินค้าเพิ่มสูงขึ้น และผู้ผลิตผลักภาระนั้นๆมายังผู้บริโภคด้วย เช่นในปัจจุบัน ราคาน้ำมัน และราคาผลผลิตทางการเกษตรเพิ่มสูงขึ้นมาก ทำให้ต้นทุนในการผลิตสูงขึ้น ผูผลิตก็ผลักภาระมายังผู้บริโภคด้วยการขึ้นราคาสินค้านั่นเอง วิธีแก้ปัญหาในด้านนี้ก็คือ การใช้เทคโนโลยีใหม่ๆเข้ามาลดต้นทุนการผลิต เช่น การพัฒนาระบบโลจิสติกบ้านเราที่ตอนนี้ล้าหลังสุดๆๆๆๆ การวิจัยพลังงานทดแทน หรือเครื่องยนต์ที่ประหยัดน้ำมันมากขึ้น ลองอ่านhot commoditiesดูก็ได้ครับเรื่องนี้ - การที่ GDP ไทย  อ้างอิงจากการส่งออกเป็นประเด็นหลักแล้ว เราจะมีวิธีการอย่างไรที่จะเปลี่ยน โครงสร้างของ GDP ไทย ในอนาคตอย่างค่อยเป็นค่อยไป ให้เป็นหันมาพึงการจับจ่ายภายใน หรือ การ บริโภคของประชากร เอง  มีวิธีการกระตุ้น อย่างไร ทั้งภาครัฐ และ เอกชน อันนี้หลายฝ่ายก้พยายามผลักดันให้เป็นแบบนี้อยู่ครับ การพึ่งพาการส่งออกเป็นหลักนั้นค่อนข้างอันตรายมากๆ เพราะเราไม่สามารถควบคุมปัจจัยต่างๆของประเทศคู่ค้าได้ และประเทศที่พัฒนาแล้วก็จะมีสัดส่วนการบริโภคภายในประเทศมากกว่าการส่งออก การส่งเสริมSME และโครงการOTOPจริงๆก็มีประโยชน์มากครับ ในญี่ปุ่นบริษัทยักษ์ๆทั้งหลายก็มีจุดเริ่มมาจากโครงการที่มีลักษณะคล้ายๆกัน ในเกาหลีเองช่วงวิกฤติ40ที่เค้าประคองตัวได้ก็เพราะธุรกิจขนาดย่อมนี่ล่ะครับ ดังนั้นการพัฒนาในจุดนี้จึงสำคัญมาก ทั้งด้านการพัฒนาผลิตภัณฑ์ การตลาดและการขนส่ง ผู้ประกอบการขนาดย่อมจะมานั่งคิดว่า สูตรนี้ได้มาแต่ปู่ย่าตายายไม่ได้แล้วครับ แต่คำถาม คือ ลูกค้าในตลาดต้องการสินค้าแบบไหน อะไรที่ควรปรับก็ต้องปรับครับ และเราควรพัฒนาสินค้าที่ตรงตามความต้องการของตลาด ไม่ใช่ว่าฉันสนใจจะผลิตอะไรก็ผลิต โดยไม่ได้คิดเลยว่าผลิตแล้วจะเอาไปขายที่ไหน นี่แหละครับ ที่เรายังเดินหน้าไม่เต็มสตีม อ่อโครงการSME OTOPนี่ดีมาก แต่ไม่ได้ช่วยเรื่องเงินเฟ้อนะครับคุณปุถุชนคนไทย อิอิ หุหุหุ ปล.คหข้างบนผมหมายถึงคห2นะครับ พิมพ์นานไปหน่อย อิอิ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 51 17:05:34 จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 7 ก.ค. 51 16:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 #1 ไปศึกษา คำว่าเศรษฐกิจพอเพียง ให้เข้าใจก่อนนะครับ                  อย่าพูดโดยไม่รู้ เดี่ยวคนอื่นจะเข้าใจผิด จากคุณ : ประเภทนี้มีเยอะไม่ดี (superman2007) - [ 7 ก.ค. 51 17:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณ คุณ ขอบฟ้าบูรพา ครับ ที่ได้อ่านนี่คล้ายๆ กับที่เคยได้มีอาจารย์พูดให้ฟังแต่ผมมันไม่เข้าหัวเอง แฮะๆ ขอมุมมองเรื่อง สอง สูง ไม่แน่ใจว่ามีผลดีและเสียอย่างไรกับ เศรษฐกิจไทยครับ อ้อ แล้วที่ให้ผมอ่าน hot commodoties นี่ที่ไหนครับ ในเวปนี้หรือเปล่า จากคุณ : mk (MK_RED) - [ 7 ก.ค. 51 22:08:19 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้หมายความว่าต้องพอแล้วหยุดอยู่แค่นี้ เป็นหลักที่ว่าต้องพึ่งตัวเองให้ได้ก่อนแล้วค่อยขยายออกไปเรื่อยๆ (ใช้เท่าที่มี เหลือเอาไปลงทุนต่อ ไม่ก่อหนี้ถ้าไม่จำเป็น) ประมาณนี้หรือป่ะ จากคุณ : jessiez - [ 7 ก.ค. 51 22:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกระทู้ที่ดีมากครับคุณmk (MK_RED) แต่คนตอบ...ดั๊น.... เพิ่งไคณขอบฟ้าบูรพานี่แหละ ที่ลากเรือกลับเข้าฝั่งได้... จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 8 ก.ค. 51 09:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 งั้น ถือว่าความเห็นต่อๆ ไปช่วยๆกันออกความเห็นตาม ความเห็น 5 ของคุณขอบฟ้าบูรพา ดีกว่า ครับ  ว่ายังมีทางอื่นๆอีกหรือเปล่า ในการแก่ปัญหาเรื่องเงินเฟ้อ กับอีกเรื่อง คือ เรื่อง 2 สูงว่าเป็นไปได้แค่ไหน จากคุณ : mk_red (MK_RED) - [ 8 ก.ค. 51 12:05:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอมุมมองเรื่อง สอง สูง ไม่แน่ใจว่ามีผลดีและเสียอย่างไรกับ เศรษฐกิจไทยครับ - เรื่องของสองสูงนั้นมีหลายมุมมองมากครับ ตามหลักการก็คือ เพิ่มราคาของสินค้าการเกษตรในขณะเดียวกัน ก็เพิ่มรายได้ขั้นต่ำของแรงงานด้วย ผลที่จะออกมาก็คือ คนมีเงินเพื่อไปซื้อสินค้ามากขึ้น โดยเฉพาะสินค้าเกษตร โดยที่คนไทยส่วนใหญ่จะได้ประโยชน์ เพราะบ้านเราป็นเกษตรกรกันเยอะ แน่นอนว่าเรื่องนี้มีทั้งคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย โดยเฉพาะagenda ว่าถ้าราคาสินค้าเกษตรเพิ่มขึ้น คนที่ได้เม็ดเงินไปมากที่สุด ก็คือผู้ที่ประกาศหลักการนี้นั่นเอง ทั้ง เมล็ดพันธ์ ปุ๋ย อาหารสัตว์ บลาๆๆ โดยส่วนตัวผมมองว่าหลักการนี้จะทำให้ราคาและปริมาณผลผลิตบิดเบี้ยวไป เพราะสินค้าจะออกมาแบบมหาศาล คนจะหันไปทำการเกษตรแบบหน้ามืดตามัว แล้วถามว่าใครจ่ายค่าสินค้าแพงๆแบบนี้ ก็นายจ้างที่ต้องขึ้นค่าจ้างให้เราไปซื้อไงครับ ในที่สุด นายจ้างก็ต้องขึ้นราคาสินค้า เพราะสู้ค่าแรงไม่ไหว ดังนั้นผมเชื่อว่าหลักการนี้เป็นการเพิ่มเงินเฟ้อทั้งในด้านของ ดีมานและซัพพลาย มากกว่าที่จะเป็นตัวกระตุ้นทางเศรษฐกิจอย่างแท้จริงครับ สิ่งที่รัฐควรจะส่งเสริม คือการวิจัยและพัฒนาสินค้าเกษตรของเราครับ ถ้าเรามัวแต่ยึดติดว่าเราส่งออกข้าวมากที่สุดในโลก นั่นก็เพราะว่าเรากินข้าวปีละสิบกว่าล้านตัน เลยส่งออกได้สิบกว่าล้านตัน ในขณะที่อินเดียผลิตได้ร้อยกว่าตัน จีนสองร้อยกว่า(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) แต่เพราะเค้าบรโภคภายในประเทศเป็นส่วนใหญ่ เลยส่งออกได้น้อย ในขณะที่ผลผลิตต่อไร่เราต่ำกว่าหลายๆประเทศเลย ความหมาย คือ เราใช้พื้นที่ประมาณสองเท่าในการปลูกข้าวจำนวนเท่าๆกันกับประเทศอื่นๆ ถ้าเราพัฒนาจนเรามีผลผลิตที่เพิ่มูงขึ้น ราคาสินค้าก็จะลดลงตามกลไกราคา รัฐก็ต้องส่งเสริมความรู้ในการปลูกพืชอื่นๆที่ให้ผลตอบแทนดีกว่า เช่นในปัจจุบัน อ้อย มันสำปะหลัง ยางพารา หรือส่งเสริมการปลูกพืชใหม่ๆ เช่นผลไม้นอก ผักปลอดสารพิษ(ส่งออกได้ราคาดีมากครับ) และเมื่อผลผลิตทางการเกษตรถูกจัดการด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่ทำให้ได้ผลผลิตมากๆแล้ว เราก็สามารถถ่ายเทแรงงานที่ล้นตลาด มาสู่ภาคการผลิตอื่นๆได้อีก อันจะเพิ่มประโยชน์ในระยะยาวมากกว่า อ้อ แล้วที่ให้ผมอ่าน hot commodoties นี่ที่ไหนครับ ในเวปนี้หรือเปล่า หนังสือของ จิมโรเจอร์ครับ ภาษาอังกฤษ หาอ่านได้ตามห้องสมุดครับ และอีกเบ่มที่แนะนำคือ รูดซิปสมองมองการบริหารแบบYKK เล่มนี้ดีมากเรื่องการพัฒนาเทคโนโลยีในการผลิต ขอโทษนะครับต้องรีบไปแล้ว เพื่อนๆจะไปทานข้าวกันแล้ว หุหุหุ จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 8 ก.ค. 51 12:05:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านจากของคุณ ขอบฟ้าบูรพา แล้ว ไม่ง่ายเลยที่จะแก้ได้แบบนั้น ทั้งเรื่อง การเมือง ที่เปลี่ยนแปลง การล้าสมัยทางเทคโนโลยี การขาดเม็ดเงินการลงทุนจากเอกชน และ จากรัฐ           อย่างนี้ผมพอจะ ตีความ ได้หรือเปล่าครับว่า การแก้โครงสร้าง GDP ไม่สามารถทำได้แน่นอนในเร็ววันนี้ ซึ่ง GDP ไทยก็จะผูกอยู่กับการส่งออกต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งผมมองว่าไม่ค่อยจะแน่นอนเท่าไหร่ และ โครงสร้างเชิงลึก ของการส่งออกนั้น ผู้ได้ประโยชน์เป็นผู้ประกอบการไทยไม่น่าจะมากเท่ากับการส่งออกโดยผู้ประกอบการชาวต่างชาติ แล้วสมมติ นะ สมมติ ว่าการแก้ไขโครงสร้าง GDP เกิดแก้ไขสำเร็จ เป็นว่า GDP ไทยขึ้นอยู่กับการบริโภคภายในประเทศได้จริงๆ แล้ว อะไรจะเกิดขึ้นในภาคการผลิต ภาคอุตจสาหกรรม ภาคแรงงาน ภาคประชาชน ภาคการเงิน และอื่นๆ ลองช่วยกันออกความเห็นครับ  ขอบคุง ขอบคุง หลายๆ จากคุณ : MK_RED - [ 8 ก.ค. 51 12:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ใช่ครับยากมากที่จะเปลี่ยน แต่ก้ไม่ได้หมายความว่าเปลี่ยนไม่ได้นะครับ ถ้าเราส่งเสริมอุตสาหกรรมขนาดเล็กทั้งในด้านเทคโนโลยี การผลิต และการตลาด อันดับแรกเราจะมีกลุ่มผู้ประกอบการเพิ่มมากขึ้น ทำให้เศรษฐกิจภายในแข็งแกร่งขึ้น เมื่อมีการผลิตก็ต้องใช้แรงงาน นั่นคือคนมีรายได้มากขึ้น เม่อคนมีรายได้มากขึ้น ก็จะมีการบริโภคที่มากขึ้นตามมา อันทำให้ ประเทศเราสามารถพึ่งพาตัวเองได้ในระดับที่สูงมากขึ้นด้วย ประเทศก็จะมั่งคั่งจากการผลิตและการบริโภค และถ้าอุตสาหกรรมขนาดย่อมนั้นๆพัฒนาตัวเองขึ้นมา เราก็จะได้เห็นโตโยตาเมืองไทย โซนี่เมืองไทย พานาโซนิคเมืองไทย (บริษัทใหญ่ๆพวกนี้มาจากการเปิดห้องแถวเพียงคูหาเดียวเท่านั้นครับ) เมื่อนั้นการส่งออกของเราก็จะเป็นสินค้าที่มีเทคโนโลยีสูง มีมูลค่าเพิ่มมาก ไม่ใช่ผลิตออกมาแล้วต้องถูกกำหนดราคาจากตลาด แต่เราจะร่วมกำหนดราคาได้ด้วย ทุกวันนี้บริษัทใหญ่ๆบ้านเรา ไม่ได้ผลิตสินค้าเทคโนโลยี หรือสินค้ามีแบรนด์เลยครับ ปตท ผลิตปิโตรเลียม ปูนใหญ่ผลิตสินค้าโภคภัณฑ์ เช่น ซีเมนต์ กระดาษ ปิโตรเคมี บ้านปูผลิต ถ่านหิน มิตรผลผลิต น้ำตาลทราย เห็นได้ว่าวิสาหกิจขนาดใหญ่ของเราผลิตสินค้าที่ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่อะไร และสินค้าวใหญ่เป็นสินค้าที่ซื้อที่อื่นก็ทดแทนกันได้ครับ ลองเทียบกับ การซื้อเครื่องเสียงของโซนี่ เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านจากพานาโซนิค รถยนต์โตโยตา กระเป๋าหลุยวิตตอง เสื้อลาคอส นาซิกาโรเล็ก หรือกระทั่ง บัวหิมะจากจีน สินค้าพวกนี้ บางอย่างเป็นสินค้าที่คนเชื่อมั่นในคุณภาพ อันมาจากการพัฒนาเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง โตโยตาเองเป็นบริษัทที่คิดค้นรูปแบบการจัดการออกมามากมาย หรือว่าสินค้าที่ราเชื่อมั่นในแหล่งผลิต เช่นโสมจากเกาหลี บัวหิมะจากจีน คำถาม คือ เรามีสินค้าพวกนี้ในตลาดโลกมากแค่ไหน แล้วการสนับสนุนจากผู้ที่เกี่ยวข้องล่ะ เรารู้ว่าคนต่างชาตินิยม อาหารไทย ผลไม้ไทย(บางอย่าง) สินค้าหัตถกรรมจากไทย แต่เราเคยเห็นการสนับสนุนอย่างจริงจังจากทุกฝ่ายไหมครับ เราสามารถเห็นภาพผู้ประกอบการรายย่อยของเรา มีความรู้ในเรื่อง การบัญชี การเงิน การควบคุมต้นทุน การขนส่ง ภาษี การตลาด การพัฒนาผลิตภัณฑ์ไหมครับ ไม่เลย ถ้าเราแก้ไขปัญหานี้อย่างเป็นองค์รวมได้ ทุกอย่างที่คุณ MK_RED ถามมาจะดีขึ้นมากครับ แต่เราต้องมองภาพรวม เพราะการจะแก้ปัญหาได้เราต้องยกเครื่องใหม่ ไม่ใช่มองแต่ภาพด้านเศรษฐกิจ(ที่นักเศรษฐศาสตร์นิยมทำกัน คือมองข้ามด้านอื่นๆไป) เช่น ในด้านการศึกษา สังคม ประเพณีบางอย่างที่ล้าหลัง การเมือง การเงิน ซึ่งถ้ามองในมุมนั้นๆก็จะเจอปัญหาอีกเช่นกัน ดังนั้นมุมมองส่วนตัวของผมเราต้องยกเครื่อระบบใหม่ทั้งหมดครับ การจะแก้ปัญหาอย่างใดอย่างเดียวนั้น ทำไม่ได้แน่นอน หุหุหุ จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 9 ก.ค. 51 14:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ 9 ก.ค. 51 14:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถามเล่นๆ ว่า ถ้าต้องแก้ทั้งระบบอย่างนั้นแล้ว  ไทย จะแก้ได้เหรอ อ่านแล้ว ว้า ..... จะได้เหรอเนี่ย  อะไรทำนองนั้น อิอิ คำถามคือ        ถ้าไม่แก้แล้ว หรือแก้ไม้ได้แล้ว อะไรคือปลายทางของทุนนิยมเสรี ที่ไทยกำลังเผชิญอยู่ เช่น        1 เป็นธาตุทุนนิยม        2 เศรษฐกิจจะมีวงจรการหมุนกลับเร็วขึ้น หมายถึงวิกฤติในแต่ละรอบเร็วขึ้น       3 ไม่เกิดอะไรเลย ก็อย่างที่ผ่านมาแล้วผ่านไป       4 อย่างไรก็ต้องแก้ โดยธรรมชาติของเศรษฐกิจมันจะเป็นไปเอง       5 ถอยหลังกลับไปเป็นระบบ เศรษฐกิจ แบบปิด       6 หรือ อื่นๆที่ผมไม่มีความรู้ อิอิ กระทู้นี้ใครทำขึ้นไปอยู่บนให้ผมหน่อยได้ไหมครับ เช่น แตกประเด็น หรือ อะไรก็ได้ อยากให้หลากความคิดได้เข้ามา สร้างวิทยาทาน กันครับ อย่างไร คุณ ขอบฟ้าบูรพา ก็ให้ความรู้กับกระทู้ นี้มากๆเลยครับ อย่าลืมให้ความเห็นของคำถามด้านบนของผมนะครับ ^_^" จากคุณ : MK_RED - [ 9 ก.ค. 51 22:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นทาสนะครับ บ่ไจ้ธาตุเน้อ อันนั้นใช้กับ แร่ธาตุน่ะครับ สำหรับปลายทางนั้น พูดยากครับ เพราะทุกอย่างมีวงรอบของมัน โดยส่วนตัวผม เชื่อในทฤษฏีวัฏจักร เช่นวัฏจักรเศรษฐกิจ เป็นต้น นักลงทุนหลายคน เชื่อว่าบ้านหรืออสังหาริมทรัพย์คือการลงทุนที่ดีที่สุดในโลก เพราะว่าราคาจะขึ้นไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถามว่าจริงไหม? ถ้าตอบว่าจริง ที่ดินที่ควรจะแพงที่สุดในโลกควรจะอยู่ที่ คอนแสตนติโนเปิล เอเธน อเล็กซานเดรีย ไคโร โรม มากกว่าที่จะเป็นลอนดอน ฮ่องกง และโตเกียวครับ เพราะว่าเมื่อก่อนเมืองเหล่านี้เป็นศูนย์กลางของเศรษฐกิจและการเมือง ความต้องการในที่ดินสูง และที่ดินมีราคาแพงมาก แล้วทำไม ทุกวันนี้ที่ดินพวกนี้ราคาต่างจากลอนดอน ฮ่องกงและโตเกียวมหาศาล เพราะว่าวัฏจักรมันทำงานอย่างสม่ำเสมอไงครับ ทุกอย่างมีขึ้น ก็ต้องมีลง มันอาจดูเหมือนเป็นความเชื่อนะครับ มีขึ้นต้องมีลง แต่มันก็มีเหตุผลของมันครับ เมืองบางเมืองอาจเกิดโรคละบาด สงครามกลางเมือง การเปลี่ยนเส้นทางการค้า ทำให้เมืองที่เคยยิ่งใหญ่ ลดความสำคัญลง เมื่อมีที่ๆดีกว่า คนก็จะย้ายไปอยู่ที่ใหม่ มีความเจริญใหม่ๆ และเมื่อเมืองใดที่ตกต่ำสุดๆจริงๆ ก็มักตะมีวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ เช่น เกิดการจราจล การเปลี่ยนแปลงการปกครอง สงคราม เมื่อเกิดการล้างบางครั้งใหญ่ ทุกอย่างก็จะเริ่มต้นใหม่ เช่นการปฏิวัติราชวงศ์แมนจูในจีน ญี่ปุ่นที่ถูกตะวันตกบังคับให้เปิดประเทศ ดังนั้น ถ้าเราสามารถช่วยกันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงคนละเล็กคนละน้อยได้ เราก็คาดหวังในสิ่งที่ดีกว่าในอนาคต แต่ถ้าเรายังปล่อยมันไปตามยถากรรม โดยที่ทุกคนมัวแต่เฝ้ามองอนาคต สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนการเปลี่ยนแปลง อาจจะเป็นความรุนแรงก็ได้ครับ มีนักวัฏจักรเศรษฐกิจบางคนตั้งสมมติฐานว่า ทุกๆ60ปีจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และผมไม่แน่ใจว่าทุกๆกี่ปี ก็จะเกิดสงครามขึ้นหนึ่งครั้ง ถ้าสนใจผมแนะนำ เอเชีย ขุมทองแห่งทศวรรษหน้า กับ นักลงทุนผู้ชาญฉลาด ของคุณวิกรมครับ โลก ไม่ได้เลวร้ายเพราะคนไม่ดี แต่เพราะคนดีไม่ทำอะไรต่างหาก                                                -จากใครสักคน- หุหุหุ จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 10 ก.ค. 51 17:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณ คุณ ขอบฟ้าบูรพา  ที่เข้ามาแวะดูผู้ด้อยกว่าทางปัญญาเช่นผม กระทู้นี้กระผมขอปิดแต่เพียงเท่านี้ ครับ ขอบคุณในน้ำใจอีกครั้งครับ ที่ให้ความรู้ เพื่อเป็นวิทยาทานกัน และผมจะเผยแพร่ออกไปกับคนรอบข้างผมเช่นกันครับ จากคุณ : MK_RED - [ 10 ก.ค. 51 22:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาครั้งสุดท้ายครับ ไม่มีใครด้อยกว่าใครหรอกครับ เราแค่ถนัดกันคนละเรื่องเท่านั้นเอง หุหุหุ จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 11 ก.ค. 51 17:02:54 ]