ความคิดเห็นที่ 1 มันขึ้นกับผู้บริหารประเทศ ถ้าเค้าไม่เดือดร้อน เค้าไม่สนใจหรอก เสียวเเทนประเทศไทยจริงๆ จากคุณ : พลอย บางกรวย (Ploychat) - [ 2 ส.ค. 51 13:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมเห็นแบงค์ 1000ล้านดอลล์ มาแล้วครับ แต่จากmail สุดท้ายของเพื่อนที่โน่น เค้าก็อยู่สบายกันดีครับ จากคุณ : GABLIEL - [ 2 ส.ค. 51 13:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ของไทย จะถึง 1,000,000% ป่าวนะ จากคุณ : St.Paul - [ 2 ส.ค. 51 13:58:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : GABLIEL - [ 2 ส.ค. 51 13:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนอยู่ที่ฮาวาย Mr. Masimba ซื้อของใหญ่เลย บอกว่าถ้ากลับไปหาซื้อไม่ได้ พวกที่อยู่คิวบาก็เหมือนกัน ตลับหมึกอิงค์เจ็ต ยังขนไปตั้งเยอะ จากคุณ : GABLIEL - [ 2 ส.ค. 51 14:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รอฟังคำตอบด้วยค่ะ สงสัยเหมือนกัน จากคุณ : My Pucca Girl - [ 2 ส.ค. 51 14:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บ้านเราแค่ 9.2% เอง จากคุณ : เข็มแดง - [ 2 ส.ค. 51 15:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 http://en.wikipedia.org/wiki/Zimbabwean_dollar จากคุณ : ชีฉางเจิง - [ 2 ส.ค. 51 16:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านลิ้งของ คุณชีฉางเจิง แล้ว เศร้าใจกับประชาชนประเทศนั้น รัฐบาลเล่น พิมพ์แบงค์ตามใจชอบ ก็เลยกลายเป็นเงินเฟ้อมหาศาล   ยิ่งเฟ้อ ยิ่งพิมพ์แบงค์ที่ใหญ่ขึ้น  แล้วเงินก็ยิ่งเฟ้อ เท่ากับว่า เงินของประชาชนหมดค่าไปแล้ว อีกนัยหนึ่ง คือ ใครมีเงินสด และเงินฝาก ก็โดนรัฐบาลดูดไปหมดนั่นแหละ จากคุณ : sb*star - [ 2 ส.ค. 51 17:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 http://www.nidambe11.net/ekonomiz/2008q2/2008may14p2.htm บทเรียนจาก Mugabe เศรษฐศาสตร์พเนจร : ดร.วิรไท สันติประภพ  กรุงเทพธุรกิจ  วันพุธที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 ผมได้ยินชื่อประธานาธิบดี Robert Mugabe ครั้งแรกเมื่อเริ่มทำงานที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศสิบสี่ปีที่แล้ว เพราะถูกมอบหมายให้รับผิดชอบประเทศซิมบับเว ตลอดสิบสี่ปีที่ผ่านมา ผมติดตามข่าวคราวของซิมบับเวมาโดยต่อ เนื่อง และได้แต่หวังว่าจะมีใครโค่นประธานาธิบดี Mugabe ลงจากอำนาจได้เสียที ซิมบับเว อาจจะไม่เป็นที่คุ้นเคยของคนไทย เพราะอยู่ไกลถึงตอนใต้ของทวีปแอฟริกา ซิมบับเวเคยเป็นอาณานิคม ของอังกฤษ ประธานาธิบดี MUGABE ต่อสู้กับอังกฤษจนได้รับเอกราชในปี 1980 ซิมบับเวเคยเป็นอู่ข้าวอู่น้ำของ ทวีปแอฟริกา และเคยเป็นผู้ผลิตยาสูบรายใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ซิมบับเวมีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่ สวยงามมากหลายแห่ง ที่โด่งดังที่สุดคงจะเป็นน้ำตก Victoria Falls ที่แม่น้ำแซมเบซีทั้งสายตกลงในเหวเป็นน้ำตก ยาวกว่า 2 กิโลเมตร ซิมบับเวมีเมืองหลวงชื่อฮาราเรตั้งอยู่บนเขา อากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี มีบ้านเรือนแบบ อาณานิคม ผมจำได้ว่าเดินจากโรงแรมไปทำงานที่ธนาคารชาติได้อย่างปลอดภัย ไม่ต้องกลัวอะไร ซิมบับเวเป็น ประเทศพิเศษสำหรับผม เพราะซิมบับเวเป็นประเทศแรกที่ผมเริ่มอาชีพนักเศรษฐศาสตร์ และความน่ารักของคนซิ มบับเว ได้เปลี่ยนทัศนคติที่ผมเคยมีต่อคนผิวดำโดยสิ้นเชิง ผมจำได้ว่าเมื่อสิบสี่ปีที่แล้ว อัตราแลกเปลี่ยนระหว่างซิมบับเวดอลลาร์กับ us ดอลลาร์ อยู่ที่ประมาณ 8:1 วันนี้ อัตราแลกเปลี่ยนในตลาดมืดอยู่ที่ 250,000 : 1 ตัวเลขอัตราเงินเฟ้อของทางการสูงถึงร้อยละ 100,000 ต่อปี อัตรา การว่างงานมากกว่าร้อยละ 80 ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนลำบากมาก น้ำมันและอาหารขาดแคลนอย่างหนัก ระบบน้ำประปา ไฟฟ้า สาธารณูปโภคหยุดมากกว่าทำงาน ประชาชนเกือบร้อยละ 20 ติดเชื้อ HIV และประชาชนกว่า ร้อยละ 10 อพยพไปทำงานต่างประเทศ ในจำนวนคนที่อพยพออกนั้น เป็นหมอและพยาบาลกว่าครึ่งหนึ่งของหมอ และพยาบาลที่ซิมบับเว เคยมี ระบบสาธารณสุขในซิมบับเวจึงล่มสลายโดยปริยาย เห็นสถิติเหล่านี้แล้วอาจจะเข้า ใจผิดว่า ซิมบับเวเพิ่งผ่านสงคราม แต่ตลอดสิบสี่ปีที่ผ่านมา ซิมบับเวไม่ได้รบกับใคร และไม่มีสงครามกลางเมือง แต่การล่มสลายของระบบเศรษฐกิจ และสังคมซิมบับเว เกิดจากการบริหารประเทศที่ผิดพลาดของประธานาธิบดี Mugabe นโยบายเศรษฐกิจที่ผิดพลาดของประธานาธิบดี Mugabe เริ่มส่อเค้ามาตั้งแต่เมื่อสิบสี่ปีที่แล้ว ก่อนที่จะผิดพลาด รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ในช่วงสี่ถึงห้าปีหลัง เมื่อสิบสี่ปีที่แล้วซิมบับเวมีปัญหาการขาดดุลงบประมาณ จากนโยบาย ประชานิยม โดยเฉพาะการอุดหนุนสินค้าเกษตร การขาดดุลงบประมาณบานปลายมากขึ้นเรื่อยๆ จนธนาคารกลาง ต้องพิมพ์เงินมาให้รัฐบาลใช้ เริ่มเกิดปัญหาเงินเฟ้อและค่าเงินซิมบับเวดอลลาร์ตกลง สภาวะความเป็นอยู่ของ ประชาชนเริ่มลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ แต่แทนที่ประธานาธิบดี Mugabe จะแก้ที่ต้นเหตุ กลับซื้อเวลาพิมพ์เงินมาสนับ สนุนนโยบายประชานิยมมากขึ้น จนเศรษฐกิจมหภาคตกลงในเหวลึก ยากที่จะแก้ไขได้ เพราะรัฐบาลและธนาคาร กลางขาดความเชื่อถือจากประชาคมเศรษฐกิจทั้งในและนอกประเทศโดยสิ้นเชิง ผมจำได้ว่าเมื่อประมาณห้าปีที่แล้ว ได้พบกับผู้ว่าการธนาคารชาติซิมบับเวที่กรุงเทพฯ โดยบังเอิญ ท่านมากรุงเทพฯ เพราะต้องการสร้างระบบการค้า ต่างตอบแทน (barter trade) กับประเทศไทย เนื่องจากในเวลานั้นซิมบับเวเริ่มขาดแคลนเงินสำรองระหว่าง ประเทศสำหรับนำเข้าสินค้าแล้ว นอกจากการพิมพ์เงินมาให้รัฐบาลจับจ่ายใช้สอยเพื่อทั้งส่วนรวมส่วนตนแล้ว นโยบายประชานิยม ที่ทำให้ระบบ เศรษฐกิจของซิมบับเว แตกหักลง คือนโยบายปฏิรูปที่ดิน แต่ดั้งเดิมระบบการเกษตรของซิมบับเว เป็นระบบฟาร์ม ขนาดใหญ่ที่เกษตรกรผิวขาวเป็นเจ้าของและมีคนท้องถิ่นผิวดำกว่าหนึ่งล้านคนเป็นลูกจ้าง ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง ประธานาธิบดี Mugabe จะยกเอาเรื่องการปฏิรูปที่ดินมาเป็นนโยบายหลักหาเสียงกับคนท้องถิ่นผิวดำ ยิ่งสภาวะ เศรษฐกิจมหภาคตกต่ำลงเท่าใด พรรครัฐบาลยิ่งยกนโยบายปฏิรูปที่ดินแรงขึ้น ขายฝันว่าคนท้องถิ่นผิวดำจะได้มี ที่ดินทำกินของตนเอง จนในที่สุดรัฐบาลได้ออกนโยบายยึดฟาร์มจากคนผิวขาวและนำมาแบ่งให้คนท้องถิ่นผิวดำอย่างถูกกฎหมาย ผลที่ เกิดขึ้นคือระบบเศรษฐกิจและระบบการเกษตรของซิมบับเวพังลงโดยทันที คนท้องถิ่นผิวดำขาดทุน และความรู้ที่ จะบริหารจัดการฟาร์มขนาดใหญ่ ซิมบับเวได้เปลี่ยนสถานะของตน จากอู่ข้าวอู่น้ำของทวีปแอฟริกา มาเป็นประเทศ ที่ขาดแคลนอาหาร ฟาร์มของคนผิวขาวที่เหลืออยู่หยุดลงทุนและหยุดผลิต เพราะไม่แน่ใจว่าจะถูกรัฐบาลยึดเมื่อไร คนผิวดำกว่าหนึ่งล้านคนที่เคยเป็นแรงงานในฟาร์มต้องตกงาน ฟังดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ แต่ทั้งหมดเป็น เพราะประธานาธิบดี Mugabe บริหารประเทศโดยเอาการเมือง และผลประโยชน์ของพวกพ้องนำเรื่องเศรษฐกิจ คิด แต่ผลการเมืองระยะสั้น มากกว่าผลระยะยาว ปล่อยให้นโยบายที่มีผลประโยชน์สำหรับการหาเสียง ทำลายโครง สร้างการผลิต และความสามารถในการแข่งขันของประเทศ หลายท่านคงสงสัยว่าทำไมระบบเศรษฐกิจซิมบับเวล่มสลายแล้ว แต่ประธานาธิบดี Mugabe ซึ่งมีอายุถึง 84 ปี ยัง คงอยู่ในอำนาจได้นานถึง 28 ปี ที่ผ่านมาประธานาธิบดี Mugabe สร้างฐานเสียงจากความแตกต่างด้านรายได้ ของ ประชาชนกลุ่มต่างๆ ด้วยนโยบายประชานิยม และใช้นโยบายปกครองโดยสร้างความแตกแยกให้แก่สังคม ประชาชนกลุ่มใดที่เป็นพวกของรัฐบาลจะได้รับสิทธิประโยชน์ต่างๆ แต่ถ้าประชาชนกลุ่มใดไม่เห็นด้วยกับรัฐบาล จะกลายเป็นพลเมืองชั้นสองทันที ไม่ได้เพียงถูกตัดสิทธิประโยชน์ต่างๆ เท่านั้น แต่จะถูกรังแกด้วยอำนาจรัฐอย่าง ทารุณ นับได้ว่าประธานาธิบดี Mugabe ไม่ได้ใช้เพียงแค่นโยบายการเมืองนำเศรษฐกิจ แต่ยังใช้นโยบาย อันธพาลนำการเมืองอีกด้วย การเลือกตั้งในซิมบับเวเมื่อวันที่ 29 มีนาคมที่ผ่านมา เริ่มจะทำให้ซิมบับเวเห็นแสงสว่างริบหรี่ที่ปลายอุโมงค์ ในที่ สุดความล่มสลายของระบบเศรษฐกิจและสังคมซิมบับเวได้ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ไม่ยอมรับประธานาธิบดี Mugabe อีกต่อไป ขณะนี้ผลการเลือกตั้งแสดงว่าฝ่ายค้านชนะการเลือกตั้ง ทั้งตำแหน่งประธานาธิบดีและที่นั่งใน รัฐสภา แต่เป็นเพียงผลการเลือกตั้งเบื้องต้นเท่านั้น เพราะคณะกรรมการเลือกตั้งที่เป็นพวกของประธานาธิบดี Mugabe ยังไม่ยอมประกาศรับรองผลแม้ว่าจะผ่านไปกว่าหนึ่งเดือนแล้ว ถ้ารอบนี้ประธานาธิบดี Mugabe ถูกโค่น ลงสำเร็จ รัฐบาลใหม่จากฝ่ายค้านจะต้องเหนื่อยมากกับการบริหารประเทศ เพราะต้องสร้างระบบเศรษฐกิจขึ้นมา ใหม่จากก้นเหว ลดความแตกแยกในสังคม และต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เป็นฐานของกลุ่มอำนาจเก่า ท่านผู้อ่านเห็นเรื่องประธานาธิบดี Mugabe แห่งซิมบับเวแล้ว คงคิดว่ายากที่จะเกิดขึ้นได้ในประเทศไทย ผมเห็น ด้วยอย่างเต็มที่ครับ แต่ลึกๆ แล้วเราประมาทไม่ได้ เพราะเมื่อสิบสี่ปีที่แล้วผมก็นึกไม่ถึงว่า ซิมบับเวจะเปลี่ยน สถานะตัวเองจากอู่ข้าวอู่น้ำของทวีปแอฟริกา มาเป็นระบบเศรษฐกิจที่ล่มสลายโดยสิ้นเชิง เพราะการปกครองที่ สร้างความแตกแยกในสังคม การหาประโยชน์ให้พวกพ้องของรัฐบาล การใช้นโยบายประชานิยม เพื่อผลประโยชน์ ทางการเมืองเป็นหลัก และการปล่อยให้ปัญหาการกระจายรายได้รุนแรงขึ้นโดยไม่ได้รับการแก้ไข ปัญหาเหล่านี้ถ้า ปล่อยไว้ ไม่แก้ที่ต้นเหตุมีแต่ยิ่งบานปลาย เพราะถ้ารัฐบาลจวนตัวเมื่อไรมักจะตกกระไดพลอยกระโจน ใช้นโยบาย การเมืองนำเศรษฐกิจ และถ้าจวนตัวมากขึ้น ก็อาจจะใช้นโยบายอันธพาลนำการเมือง มุ่งแก้แต่ปัญหาเฉพาะหน้า โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบระยะยาว จากคุณ : pzifrius - [ 2 ส.ค. 51 19:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เงินเฟ้อขั้นรุนแรง 2,200,000 % อยู่กันอย่างไรที่ซิมบับเว หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ฉบับที่ 2342 24 ก.ค.  - 26 ก.ค. http://www.thannews.th.com/detialnews.php?id=T1023421&issue=2342 -------------------------------------------------------------------------------------- เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา (21 ก.ค.) รัฐบาลประเทศซิมบับเว ภายใต้การนำของประธานาธิบดี โรเบิร์ต เกเบรียล มูกาเบ พิมพ์ธนบัตรใบละ 100,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว ออกมาใช้อย่างเป็นทางการแล้วเพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนเงิน สดอย่างรุนแรงภายในประเทศ ประเทศในแอฟริกาตอนใต้แห่งนี้ อดีตเคยได้ชื่อว่าเป็นอู่ข้าวอู่น้ำแห่งหนึ่งของกาฬ ทวีป แต่ปัจจุบันไม่เพียง 80 % ของประชากรวัยแรงงานทั่วประเทศจะตกอยู่ในฐานะ 'คนว่างงาน' หากแต่อัตราเงิน เฟ้อยังอยู่ในขั้นรุนแรง (hyperinflation) เป็นแชมป์เงินเฟ้อสูงที่สุดในโลกที่อัตรา 2,200,000 % ( 2.2 ล้าน เปอร์เซ็นต์) เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา และคาดว่าจะขยับสูงขึ้นอีกในเร็ววันนี้ เมื่อเดือนมกราคม ซิมบับเวเพิ่งพิมพ์ธนบัตรใบละ 10 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว ออกมาใช้ แต่หลังจากนั้นไม่นานเมื่อ เงินเฟ้อขยับสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้รัฐบาลต้องพิมพ์ธนบัตรใบละ 50 ล้านดอลลาร์ฯ ตามออกมาในเดือนเมษายน ต่อมาในเดือนพฤษภาคม ประชาชนชาวซิมบับเวก็มีโอกาสได้จับธนบัตรออกใหม่อีก 2 ราคา คือ ใบละ 100 ล้านและ 250 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว แต่ดูเหมือนปัญหาเศรษฐกิจของประเทศจะดึงไม่หยุดฉุดไม่อยู่อีกต่อไป เพราะไม่นานก็ มีธนบัตรใหม่ที่ราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ ตามมาเป็นระลอก คือใบละ 5,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว 25,000 ล้านดอลลาร์ซิ มบับเว และ 50,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว ก่อนจะมาถึงธนบัตร 100,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว ที่เป็นข่าวล่าสุด "ไม่มีใครเชื่อว่าอะไรเกิดขึ้นกับประเทศของเรา ตอนนี้คนพูดถึงธนบัตรใบละพันล้าน แสนล้าน เริ่มมีคนถามกันแล้ว ว่าจะมีอะไรตามมาอีกหลังจากราคาธนบัตรขึ้นไปถึงล้านล้านดอลลาร์ฯ หลายคนหัวเราะเมื่อพูดกันถึงเรื่องนี้ แต่เรารู้ ว่าจริงๆ แล้วมันไม่ขำ ผู้คนกำลังจะตายเพราะอดอยาก" เกรซ ไซแบนดา พนักงานขายของ ซึ่งเป็นแม่ลูกสาม อาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ ทางทิศตะวันตกของเมืองหลวง ฮาราเร ของประเทศซิมบับเว เปิดเผยว่า ลำพังเงินเดือนที่ได้ แทบไม่เพียงพอยาไส้ ฉะนั้นทุกเช้าไซแบนดาจึงต้องเดินเท้าพร้อมคนอื่นๆ หลายสิบคนไปทำงานในย่านใจกลาง เมือง ซึ่งต้องใช้เวลาเดินทางราว 3 ชั่วโมง แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกเพราะค่าโดยสารรถประจำทางนั้นแพงเกินไป " เรายังโชคดีที่มีงานทำ ค่ารถ 1 วันแพงกว่าค่าแรงของเรา 1 สัปดาห์ ฉะนั้นเราจึงต้องเดิน" หนังสือพิมพ์ การ์เดี้ยน ของอังกฤษ ตีพิมพ์รายงานข่าวสะท้อนภาพชีวิตของชาวซิมบับเวในช่วงต้นสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ โดยเนื้อหาส่วนหนึ่ง ระบุว่า คนทำงานอย่างไซแบนดาจำเป็นต้องรวมกลุ่มเดินกันไป เพราะการเดินคนเดียวอาจถูกปล้นจี้ระหว่างทาง แต่ ส่วนใหญ่แล้ว วายร้ายไม่ได้มีเป้าหมายปล้นเงินที่มีค่าน้อยกว่ากระดาษชำระ หากแต่ต้องการปล้นอาหารที่คนเดิน ทางพกพาไปรับประทานในที่ทำงาน ทุกวันนี้ ธนบัตร 50,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว มีค่าเทียบเท่าเงินอังกฤษเพียง 17 เพนนี หรือเท่ากับราคาไข่ไก่เพียง 1 ฟอง การที่ราคาอาหารและน้ำมันซึ่งซิมบับเวต้องนำเข้าจากต่างประเทศ มีราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้สถานการณ์ทาง เศรษฐกิจยิ่งย่ำแย่ และเป็นที่คาดหมายว่า อัตราเงินเฟ้อของซิมบับเวจะปรับสูงขึ้นสู่ระดับ 100,000,000 % (100 ล้านเปอร์เซ็นต์) ได้ภายในเวลาเพียง 3 เดือนนับจากนี้ นั่นหมายถึงค่าเงินที่จะยิ่งหดลดมูลค่าลงอย่างรวดเร็ว อัตรา การว่างงานก็มีแนวโน้มสูงขึ้นเช่นเดียวกัน นอกจากนี้แนวโน้มการออกไปค้าแรงงานในต่างประเทศของบุคลากร ชาวซิมบับเวในอาชีพครู แพทย์ และพยาบาล ก็มีเพิ่มขึ้นด้วย เพื่อหาเงินส่งกลับมาเลี้ยงดูลูกๆ และครอบครัว เนื่อง จากหางานและเงินได้ง่ายกว่า ไซแบนดาเปิดเผยว่า เงินเดือนพนักงานขายของ ซึ่งพอๆ กับเงินเดือนของตำรวจและ ครู นั้นอยู่ที่ประมาณ 150,000 ล้านดอลลาร์ซิมบับเว ซึ่งเมื่อเดือนที่แล้ว เงินจำนวนเท่านี้สามารถซื้อไข่ไก่ได้ราว 20 ฟองหรือซื้อแป้งข้าวโพดได้ราว 10 กิโลกรัมในตลาดมืด แต่อาจเป็นเช่นนี้ได้อีกไม่นานเพราะเงินเฟ้อไต่ระดับสูง ขึ้นอย่างรวดเร็วมาก ทุกวันนี้หลายคนรับประทานอาหารเพียงวันละมื้อเดียวเท่านั้น ท่ามกลางสถานการณ์ดังกล่าว รัฐบาลซิมบับเวได้ดำเนินมาตรการควบคุมราคาสินค้าในตลาดและล่าสุดนาย จอร์จ ชารัมบา โฆษกของประธานาธิบดีมูกาเบ ได้ออกมาแถลงมาตรการกำราบเงินเฟ้อที่นักลงทุนต่างชาติได้ยินแล้วเกิด อาการหวั่นวิตก นั่นคือ รัฐบาลซิมบับเวกำลังจ้องตรวจสอบการดำเนินงานของกิจการที่คนต่างชาติเป็นเจ้าของหรือ ถือหุ้น ว่าเป็นตัวการกักตุนทำให้สินค้าขาดตลาดและปั่นราคาโภคภัณฑ์พื้นฐานในชีวิตประจำวันของประชาชนซ้ำ เติมความรุนแรงของปัญหาเงินเฟ้อหรือไม่ หากพบว่าใช่ กิจการดังกล่าวอาจต้องถูกยึดเป็นของรัฐบาล แต่หากไม่ ใช่ประเภทกิจการที่เป็นผลประโยชน์ในระดับชาติ ก็จะยึดมาให้นักลงทุนของซิมบับเวเองหรือให้บริษัทต่างชาติที่มี สัมพันธ์ "ฉันมิตร" กับซิมบับเว เช่น ประเทศจากตะวันออกไกล (เอเชียตะวันออก) มาเป็นผู้ดำเนินกิจการแทน โฆษกรัฐบาลยังกล่าวด้วยว่า บริษัทต่างชาติที่จะถูกเพ่งเล็งตรวจสอบเป็นพิเศษเป็นบริษัทที่มีชาวอังกฤษเป็นผู้ถือหุ้น "เราต้องการรู้ว่าการขาดตลาดของสินค้าและราคาที่ทะยานสูงขึ้นนี้ เป็นผลมาจากกลไกตลาดหรือเป็นการบงการ ของผู้ลงทุนต่างชาติที่หวังผลทางการเมืองกันแน่" การที่ซิมบับเวประสบปัญหาเงินเฟ้อขั้นรุนแรงในขณะนี้ ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการดำเนินนโยบายเศรษฐกิจที่ผิด พลาดของประธานาธิบดีมูกาเบซึ่งครองอำนาจตลอด 28 ปีที่ผ่านมา กล่าวกันว่าจุดเริ่มต้นนั้นเกิดจากนโยบายปฏิรูป ที่ดินในปี 2543 ที่ล้มเหลว แทนที่ผลผลิตการเกษตรจะเพิ่มขึ้น กลับกลายเป็นว่าหลังการปฏิรูปที่ดินซึ่งยึดคืนจาก ต่างชาตินำมาจัดสรรให้แก่ประชาชนที่ขาดทักษะ รวมทั้งเทคนิคและเงินทุน ในการทำการเกษตร ทำให้ผลผลิตลด ลงอย่างมากและไม่เพียงพอต่ออุปสงค์ภายในประเทศ แต่รัฐบาลโทษว่าผลผลิตที่ลดลงนั้นมีเหตุมาจากภัยแล้ง สื่อ ของรัฐบางฉบับยังออกมากล่าวหาว่า รัฐบาลอังกฤษสมัยนายโทนี่ แบลร์ เป็นตัวการใช้อาวุธเคมีที่ก่อให้เกิดภัยแล้ง และโรคระบาดในแอฟริกา นโยบายคุมราคาสินค้าของรัฐบาลซิมบับเวยังทำให้สินค้าขาดไปจากตลาดแต่หลบเข้า ไปขายราคาแพงในตลาดมืดแทน จากอดีตที่เคยได้รับขนานนามว่าเป็น "ตะกร้าขนมปัง" แห่งแอฟริกาใต้ และเป็นประเทศผู้ส่งออกสินค้าเกษตรราย ใหญ่ ซิมบับเวจำเป็นต้องเข้าโครงการรับความช่วยเหลือด้านอาหารจากต่างประเทศและสหประชาชาติ(ยูเอ็น) เพื่อ นำมาเลี้ยงปากท้องประชาชน กล่าวกันว่า 1 ใน 3 ของประชากรชาวซิมบับเวอยู่รอดได้ด้วยโครงการช่วยเหลือจาก สหประชาชาติ ไม่มีใครคาดหวังว่าปัญหาเศรษฐกิจของซิมบับเวจะคลี่คลายได้อย่างรวดเร็ว แต่อย่างน้อยหลายคนก็ แอบหวังว่า การประนีประนอมทางการเมืองระหว่างประธานาธิบดีกับพรรคฝ่ายค้าน อาจเป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้ อะไรๆ ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในเวลานี้ จากคุณ : pzifrius - [ 2 ส.ค. 51 19:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โจรปล้นบ้านสิบครั้ง ยังไม่เท่าไฟไหม้บ้านครั้งเดียว ไฟไหม้บ้านสิบครั้ง ยังไม่เท่าเลือกผู้นำผิดคนเดียว จากคุณ : pzifrius - [ 2 ส.ค. 51 19:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Mugabe says might declare state of emergency over prices by Wayne Mafaro Wednesday 30 July 2008 http://www.zimonline.co.za/Article.aspx?ArticleId=3487 HARARE – Zimbabwean President Robert Mugabe on Wednesday warned that his government might have to declare a state of emergency in order to contain an economic crisis that has seen prices rise on a daily basis while inflation has shot to 2.2 million percent, the highest in the world. Mugabe, who has in the past accused the mainly white-controlled business sector of colluding with his Western enemies and hiking prices in order to incite civil revolt against his government, warned business to be “disciplined and charge affordable prices” or face a state of emergency. He said: “The time has come for us to be disciplined and to charge prices that are affordable. Do not drive us further than you have done in the past. “We will impose emergency measures under a state of emergency. We do not want to place our country under a state of emergency where we will tell you what price to charge and nothing else. In a state of emergency rules can be tough and we have to say take care. We might have to do that, so please take care.” Mugabe said he was committed to power-sharing talks with the opposition Movement for Democratic Change (MDC) party aimed at resolving his country’s crisis. But he accused Britain and America of meddling in Zimbabwe’s affairs and of trying to mislead the United Nations into imposing sanctions against the southern African country. He said: “They (US and British governments) are dishonest, hypocritical . . . they never tell the truth and lie openly about our situation. They wanted to invoke UN Chapter 7 which applies to countries which are a threat to world peace. Are we a threat to world peace?” Mugabe was speaking in Harare after Reserve Bank of Zimbabwe (RBZ) governor Gideon Gono announced that he would on August 1 introduce new currency as well slash 10 zeroes on bearer cheques. Bearer cheques are promissory notes first introduced by the RBZ at the height of cash shortages in 2003. They function the same as actual money. Gono said: “With effect from 1 August 2008, all monetary valuations have been re-denominated by a factor of 1:10 000 000 000 which effectively means the removal of ten (10) zeros from all monetary values. What this means is that $10 000 000 000 (ten billion dollars, therefore will translate to $1 (one revalued dollar) with effect from 1 August, 2008. “With effect from 1 August, 2008, the RBZ is issuing new currency, in the following new revalued denominations: $500 note, $100 note, 25 coin, $20 note, $10 note and coin, $5 note and coin.” The new currency will eventually replace bearer cheques, which Gono said would be taken out of circulation by December. Zimbabwe, which was once a model African economy is in the grip of an unprecedented recession that in addition to hyperinflation is also dramatised by shortages of food, rising unemployment and poverty. Western governments and the opposition MDC party blame Mugabe, who has ruled Zimbabwe since independence from Britain in 1980, for ruining the economy through repression and wrong policies such as his farm seizures that have led to food shortages mainly due to failure by new black farmers to maintain production on former white farms. Poor performance in the mainstay agricultural sector has also had far reaching consequences as hundreds of thousands have lost jobs while the manufacturing sector, starved of inputs from the farming sector, is operating below 30 percent capacity. Mugabe denies ruining the economy and instead says his country’s problems are because of sanctions and sabotage by Britain and its Western allies opposed to his land reforms. – ZimOnline. จากคุณ : pzifrius - [ 2 ส.ค. 51 19:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จริง ๆ แล้ว เค้าว่า ต้อง 9-12 ล้าน %  นะครับ  แต่ประกาศแค่ 2.2 ล้าน%  ก็สยองแล้วครับ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 19:44:52 จากคุณ : boy2000 - [ 2 ส.ค. 51 19:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อยากรู้ข้อมูลเพิ่มลองหาๆดูใน google ครับ ถ้าจะดูดัชนีทางเศรษฐกิจแบบคร่าวๆก็ลองดูในลิ้งค์นี้ครับ http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_Zimbabwe ประเทศมีกำลังแรงงาน 4.2 ล้านคน แต่มีอัตราว่างงาน 80% หรือประมาณ 3.3 ล้านคน ประชากรมี 13 ล้านคน แต่ประชากรกว่า 80% มีรายได้ต่ำกว่าเส้นความยากจน (ต่ำกว่า USD $41.00 ต่อเดือน) จากคุณ : pzifrius - [ 2 ส.ค. 51 20:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "การปกครองที่สร้างความแตกแยกในสังคม การหาประโยชน์ให้พวกพ้องของรัฐบาล การใช้นโยบายประชานิยม เพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองเป็นหลัก และการปล่อยให้ปัญหาการกระจายรายได้รุนแรงขึ้นโดยไม่ได้รับการแก้ไข" ช่วงต้น ๆ นี้ เหตุการณ์คุ้น ๆ เนอะ จากคุณ : นาทีที่ 90 - [ 3 ส.ค. 51 01:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โจรปล้นบ้านสิบครั้ง ยังไม่เท่าไฟไหม้บ้านครั้งเดียว ไฟไหม้บ้านสิบครั้ง ยังไม่เท่าเลือกผู้นำผิดคนเดียว น่าจะผิดที่ระบบมากกว่า ปล่อยให้ผู้นำที่ไม่มีประสิทธิภาพ อยู่ได้ไงตั้ง 28 ปี ตอนเลือกผู้นำ คงไม่มีใครรู้ หรอกว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร เลือกผิด หรือถูก จึงไม่ใช่ประเด็น แต่จะมีวิธีอย่างไร จึงจะรู้ว่า สถานการณ์แย่แล้ว ตั้งแต่เนิ่นๆ ไม่ใช่ปล่อยจน หายนะเกิดขึ้นแล้วจึงค่อยรู้ จากคุณ : sb*star - [ 3 ส.ค. 51 01:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ของเขามีแบงค์พันล้าน บ้านเรามีแบงค์แค่พันเดียวเอง ถ้าเรามีเหมือนเค้า เงินเฟ้อคงพอๆ กัน อีกอย่างแบงค์พันล้านของเขา เทียบเป็นเงินไทยเท่าไร ต้องดูด้วย จากคุณ : bigzaa - [ 3 ส.ค. 51 09:53:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เฟ้อเยอะขนาดนั้น ไม่ตายก็เหมือนตายนะคะ พอดีเก็บเงินในรูปเงินสด(ฝากเเบงค์) กลัวที่สุดก็เงินเฟ้อเนี่ยเเหละ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 21:44:35 จากคุณ : Hana* - [ 3 ส.ค. 51 12:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 นอกจากการพิมพ์เงินมาให้รัฐบาลจับจ่ายใช้สอยเพื่อทั้งส่วนรวมส่วนตนแล้ว นโยบายประชานิยม ที่ทำให้ระบบ เศรษฐกิจของซิมบับเว แตกหักลง คือนโยบายปฏิรูปที่ดิน แต่ดั้งเดิมระบบการเกษตรของซิมบับเว เป็นระบบฟาร์ม ขนาดใหญ่ที่เกษตรกรผิวขาวเป็นเจ้าของและมีคนท้องถิ่นผิวดำกว่าหนึ่งล้านคนเป็นลูกจ้าง ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง ประธานาธิบดี Mugabe จะยกเอาเรื่องการปฏิรูปที่ดินมาเป็นนโยบายหลักหาเสียงกับคนท้องถิ่นผิวดำ ยิ่งสภาวะ เศรษฐกิจมหภาคตกต่ำลงเท่าใด พรรครัฐบาลยิ่งยกนโยบายปฏิรูปที่ดินแรงขึ้น ขายฝันว่าคนท้องถิ่นผิวดำจะได้มี ที่ดินทำกินของตนเอง จนในที่สุดรัฐบาลได้ออกนโยบายยึดฟาร์มจากคนผิวขาวและนำมาแบ่งให้คนท้องถิ่นผิวดำอย่างถูกกฎหมาย ผลที่ เกิดขึ้นคือระบบเศรษฐกิจและระบบการเกษตรของซิมบับเวพังลงโดยทันที คนท้องถิ่นผิวดำขาดทุน และความรู้ที่ จะบริหารจัดการฟาร์มขนาดใหญ่ ซิมบับเวได้เปลี่ยนสถานะของตน จากอู่ข้าวอู่น้ำของทวีปแอฟริกา มาเป็นประเทศ ที่ขาดแคลนอาหาร ฟาร์มของคนผิวขาวที่เหลืออยู่หยุดลงทุนและหยุดผลิต เพราะไม่แน่ใจว่าจะถูกรัฐบาลยึดเมื่อไร คนผิวดำกว่าหนึ่งล้านคนที่เคยเป็นแรงงานในฟาร์มต้องตกงาน ฟังดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ แต่ทั้งหมดเป็น เพราะประธานาธิบดี Mugabe บริหารประเทศโดยเอาการเมือง และผลประโยชน์ของพวกพ้องนำเรื่องเศรษฐกิจ คิด แต่ผลการเมืองระยะสั้น มากกว่าผลระยะยาว ปล่อยให้นโยบายที่มีผลประโยชน์สำหรับการหาเสียง ทำลายโครง สร้างการผลิต และความสามารถในการแข่งขันของประเทศ อันนี้ก็คุ้นๆ เรื่องที่นาไทย ต่อไปคนไทยจะเป็นแรงงานเกี่ยวข้าวให้คนต่างชาติ ทั้งๆที่บ้านตัวเองแท้ๆ จากคุณ : ยิ้มไว้เมื่อหุ้นลง - [ 3 ส.ค. 51 17:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วคุ้นๆ ของไทยเพิ่งเริ่มต้น แต่ถ้าปล่อยไว้ในมือผู้นำที่ไม่เคยแคร์อะไรเลยนานๆ สงสัยจะแย่ จากคุณ : wutipon_c - [ 3 ส.ค. 51 20:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 นโยบายซี่โครงไก่ต้มฝัก จากคุณ : wutipon_c - [ 3 ส.ค. 51 20:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พันล้านดอลลาร์ ซิมบับเว่ สงสัยยังซื้อโครงไก่สักโครงไม่ได้ด้วยซ้ำ จากคุณ : ไอไอ - [ 3 ส.ค. 51 23:55:07 ]