Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ### นิยาย "ชีวิตคือการเล่นหุ้น " ตอนที่ 3 ควรจะเริ่มใหม่ดีไหม ?

    ตอนที่ 1  (เพิ่งเล่นหุ้น ได้กำไรแล้วดีใจกิ้ว ๆ )http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I7109051/I7109051.html

    ตอนที่ 2 (เพิ่งขาดทุน ช้ำใจอยากร้องไห้แง ๆ )http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I7120345/I7120345.html#106



    #### ตอนที่ 3 " ควรจะเริ่มใหม่ดีไหม ? "


    ชีวิตผมกลับมาสู่สภาวะเดิม ตื่นนอน จ่ายตลาด เตรียมกับข้าว ทำอาหาร.......ล้างจาน เก็บร้าน แม้ผมจะล้างพอร์ต ( ขายหุ้นทิ้งทั้งหมด ) แต่ใจก็ยังแอบคิดถึงเรื่องหุ้นอยู่บ้างและยังคงช้ำชอกหัวใจกับการลงทุนที่ผ่านมา


    ตอนนี้ SET อยู่ที่ 470-490 จุด ลงมาจากจุดที่ผมลงทุนอยู่ 100 จุด แม้รู้สึกเสียดายเงินที่ลงทุนไป แต่ก็สบายใจกว่าเดิมเพราะช่วงนี้หุ้นมันลงทุกวัน




    ถ้าขืนผมดื้อดึงถือต่อไป เชื่อว่าคงขาดทุนมากกว่าแน่



    คนอย่างผมคงเอาดีทางด้านอื่นไม่ได้นอกจากทำอหารเสียแล้วกระมั้ง






    เย็นวันศุกร์คนแน่นร้านกว่าทุกวัน นอกร้านก็มีคนยืนรอต่อโต๊ะว่าง หลายคนรอไม่ไหวก็ขอสั่งใส่ถุงกลับไปกินบ้าน แต่ไม่อยากจะบอกเลยครับ ไม่ว่าจะทานที่ร้านหรือสั่งกลับบ้านก็ช้าเหมือนกัน (เพราะกุ๊กมีคนเดียว)

    วันนี้ไอ้ลิงมันไม่มีงานทำ ( ปกติก็ไม่ค่อยทำงานอยู่แล้ว ) มันมานั่งเป็นเพื่อนผมในครัวแต่มือแอบหยิบกินของในครัวเล่น ถ้ามันทำอาหารเป็นคงดีจะได้ช่วยผมทำงาน แต่สำหรับคนที่ทำครัวไม่เป็น แต่มานั่งอยู่ในครัวตอนยุ่ง ๆ ก็ไม่ต่างจากรถที่โดนชนอยู่กลางถนนกลายเป็นซากที่ไม่สามารถขยับหรือเคลื่อนไปไหนได้ตอนรถกำลังติด




    แต่ลิงต่างจากรถที่โดนชนกลางถนนตรงที่ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีคนมาเก็บ หรือมันจะกลับบ้านไปเมื่อไหร่




    เกะกะมาก......  





    “ ขาดทุนนิดหน่อยมืงจะเลิกเล่นหุ้นเลยหรือ ? “ ไอ้ซากรถอันแสนเกะกะถามระหว่างผมเอาปลาลงกระทะ

    “กูขอเวลาดามหัวใจก่อน เล่นได้ไม่กี่วันขาดทุนตั้งหลายหมื่น ยังทำใจเริ่มใหม่ไม่ได้ “ ผมตอบ

    “ ไม่มีใครเล่นหุ้นแล้วไม่ขาดทุนหรอก ดูอย่างกูนี่ กูเล่นมาก่อนมืงเกือบปี ตอนนี้กูขาดทุน 3 แสน กูก็ยังกินอิ่มนอนหลับได้เหมือนเดิม เล่นหุ้นต้องห้ามเครียด “ ผมวุ่นอยู่กับการปรุงน้ำจิ้มเปรี้ยวหวาน คำปลอมประโลมของมัน ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีสักขึ้นเท่าไหร่





    “ ชีวิตแค่โดนทำร้าย......แต่ที่สุดแล้วมันต้องมันโดนทำลาย....แค่วันนี้หัวใจ......”  ลิงร้องเพลงแซว เนื้อเพลงของ บอดี้สแลม แต่หน้าคนร้องคล้ายกอลิล่ากลายพันธุ์ทำให้ผมอนาถใจแทนผู้ให้กำเนิดมันไม่น้อย

    “ มืงไปนั่งรอในร้านเลยไป อยากกินไรบอกเดี๋ยวกูทำให้กิน ( จะได้เลิกกวนอารมณ์ ) “




    ปลาทอดสามรส ทอดมันกุ้ง ข้าวผัดทะเล ของโต๊ะ 3 เสร็จแล้ว ( อยากทานอาหารทะเลขนาดนี้ สงสัยเพิ่งลงดอยมา ) ยำก้านคะน้า ยำวุ้นเส้น และส้มตำปลาร้า โต๊ะ 5 ก็เพิ่งจัดเสร็จ ( เมนูแนวผัก เดาว่าต้องเป็นสาวกลัวอ้วนมากันสัก 3 คน ) สปาเก็ตตี้ขี้เมา ขมนปังกระเทียม และซุปเห็ดข้น โต๊ะ 1 ........ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำสักอย่าง




    แม้จะวุ่นวาย แต่การทำงานหนัก ๆ นี่แหละที่จะช่วยทำให้ผมเลิกฟุ้งซ่านเกี่ยวกับหุ้นตก



    จริง ๆ ผมควรจะเลิกคิดถึงมันได้แล้ว เพราะผมไม่มีหุ้นอยู่ในมือแม้สักหุ้นเดียว






    กว่าจะเคลียร์รายการอาหารทั้งหมด เวลาล่วงเลยถึง 4 ทุ่ม หลัง 4 ทุ่มไปแล้วส่วนมากผมก็จะเริ่มปิดครัว เพราะถ้าขืนรับออร์เดอร์เพิ่ม กว่าจะได้ปิดร้านจริง ๆ จะยิ่งดึกไปใหญ่
    ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลิงยังไม่ได้ทานข้าว ป่านนี้มันคงนั่งหิวแน่ ผมจึงรีบเดินไปในร้านเห็นไอ้ลิงนั่งดูทีวีอยู่คนเดียวหน้าทีวี



    “ โทษทีวะลิง ลืมไปเลยว่ามืงรอกินข้าวอยู่ อยากกินอะไรละ เดี๋ยวทำให้ “

    “เคเบิลทีวีมันฉายคนเหล็กภาค 1 วะ ไม่ได้ดูตั้งนาน ดูเพลินจนลืมไปเลยว่าตั้งใจจะกินข้าว ฮา ฮา ฮา “ ส่วนที่ผมชอบลิงมากที่สุดก็คือมันไม่เคยโกรธใคร

    “ กูกินอะไรก็ได้ เอาง่าย ๆ แต่ไม่ใส่ไข่เยี่ยวม้า ต้นหอม กระเทียมสด กระเทียมดอง ขิง ข่า ถั่วงอก ผักกาดดอง พริกขี้หนู เนื้อวัว ปลาหมึก มันหมู เป็ด และห้ามใส่ผงชูรส “




    ....อืม ไม่เรื่องมากเลย





    “ กริ๊ง ๆๆ “ เสียงระฆังแขวนใบน้อยสีทองหน้าประตูร้านดังมาพร้อมกับมีคนเปิดประตู 2 คน เด็กเสริฟหลังร้านรีบเดินไปหาทั้งสองเพื่อบอกว่าร้านปิดแล้ว


    “ แย่จัง ไม่น่าดูหนังรอบดึกเลย “ หนึ่งในสองสาวบ่นกับเพื่อนที่มาด้วยกัน

    “ไม่เป็นไร งั้นเราไปทานก๋วยเตี๋ยวข้างทางกันแทนเถอะ ขอบคุณนะคะ “ สาวอีกคนกล่าวด้วยน้ำเสียงใสแจ๋วอย่างสุภาพ






    เสียงใส ๆ ของผู้หญิงที่คุยกันนั้นคุ้นหูผมพิลึก แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าเคยได้ยินเสียงนี้จากที่ไหน

    “ มืงรีบไปได้แล้ว กูหิว “ ลิงร้องบ่น

    “ งั้นเดี๋ยวกูทำ สเต็กหมูราดซอสพริกไทยดำให้กินนะ “ ผมบอกลิงแล้วละความสนใจถึงเจ้าของน้ำเสียงนั้นแล้วหันหลังเพื่อจะเดินเข้าครัว





    “ คุณแมว ? “ เจ้าของเสียงที่ผมคำนึงอยู่เมื่อครู่เรียกชื่อเล่นของผม ผมหันกลับไปมองที่ต้นเสียงเป็นหนึ่งในสาวสองคนที่เพิ่งเข้ามาในร้าน

    หนึ่งในนั้นเดินเข้ามาใกล้ผมแล้วยกมือไหว้พร้อมกล่าวทักทาย “ สวัสดีคะ หนู น้ำ โบกเกอร์ของคุณแมวเองไงคะ “ สาวน้อยผู้เป็นเจ้าของเสียงสดใสกล่าวสวัสดี เล่นเอาผมอึ้งไปชั่วขณะ

    “ เออ... น้องน้ำเองหรือครับ ? “ ผมยังไม่คลายความสงสัย

    “ ค่ะ น้ำเอง “ น้องน้ำกล่าวย้ำ พร้อมกับยิ้มให้ผม

    “ เออ.... แล้ว.....แล้ว......รู้ได้ยังไง....ว่าผมคือ แมว.....ละครับ “ ผมกล่าวอย่างตะกุกตะกัก

    “ ก็ จำเสียงของคุณได้ยังไงคะ ทางโทรศัพท์ “ เธอยิ้มให้ผมอีกรอบ



    ไอ้ลิงลุกขึ้นจากเก้าอี้ เลิกสนใจดูคนเหล็กแล้วเดินมาชิดผมและกระซิบข้างหู












    “ มืงไม่เคยเล่าให้กูฟังเลยนะ ว่ามืงมีมาร์เก็ตติ้งน่ารักขนาดนี้ “

















    ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันครับ !!





    .

    แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 51 21:37:57

    แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 12:04:14

    แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:58:38

    แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 51 11:36:57

    จากคุณ : kennyG - [ 27 ต.ค. 51 10:25:07 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom