PANTIP.COM : I7248957 ### นิยายชีวิตคือการเล่นหุ้น ตอนที่ 7 " ลงทุนโดยลำพัง" []

### นิยายชีวิตคือการเล่นหุ้น ตอนที่ 7 " ลงทุนโดยลำพัง"

น้ำลาออก !!

เชื่อว่าผมฟังไม่ผิด หลังจากงานศพของแม่น้องน้ำ นี่ก็เป็นข่าวล่าสุดที่ผมเพิ่งจะทราบ หัวผมหมุนติ้ว รู้สึกชาไปตลอดทั้งร่ายกาย ผมยิ่งรู้สึกห่างไกลจากเธอไปทุกที

“เรื่องมันเป็นยังไง !” ผมถามดังราวกับตะโกนอย่างลืมตัว

“มันยาวคะ ไว้กบจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียดนะคะ”

“คุณกบเล่าให้ผมฟังตอนนี้ได้ไหม”

“เดี๋ยวกบมีประชุมคะ”

“ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวผมไปหาที่บริษัทตอนนี้เลย !”

“เอาเป็นว่าคืนนี้สัก 3 ทุ่มเลิกประชุม หนูจะไปหาคุณแมวที่ร้านนะคะ”

ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา ผมเองก็ต้องรีบกลับไปที่ร้านเช่นกัน แม้ตอนนี้ผมอยากจะบินขึ้นฟ้าตรงไปบริษัทหลักทรัพย์เลยก็ตาม แต่ผมไม่สามารถทิ้งร้านได้

“เจอกันที่ร้านก็ได้ครับ ขอบคุณ”

ผมทำครัวด้วยใจเลื่อนลอย ในหัวผมคิดถึงแต่เหตุผลที่เธอลาออก

เธอลาออกเองหรือโดนไล่ออก ?

เธอมีปัญหาอะไรหนักกว่าที่ผมคิดหรือไม่ ?

เธออยู่ที่ไหนในตอนนี้ ?

หรือเธอมีงานใหม่ที่ดีกว่า ?

ทำไมเธอไม่คิดจะเล่าให้ผมฟัง.....

ผมทั้งสับสนและน้อยใจที่เธอไม่ได้ให้ความสำคัญกับผมเลย เหมือนกับว่าถึงคราวเธอจะไปก็แทบจะจากผมแบบไม่หวนกลับมา ครั้งนี้ผมรู้สึกเหมือนเธอจะทิ้งผมไปไกลกว่าทุกครั้งทั้งๆ ที่เธอเองอาจจะอยู่เมืองไทยเหมือนผม การไม่ได้เจอกัน ไม่สามารถติดต่อกันได้ ไม่ว่าตัวจะอยู่ที่ไหนก็ไม่ได้ต่างจากการจากกันไปแสนไกลเลย

เมื่อเช้าผมอ่านข่าวในหนังสือพิมพ์ องค์การนาซายืนยันการค้นพบแหล่งน้ำบนดาวอังคาร

บางที.......เธออาจจะมีธุระบนดาวอังคาร ถ้าเธอกลับมาหวังว่าจะโทรมาหาผมบ้าง

เวลาในห้องครัวผ่านไปอย่างเชื่องช้า ผมเหลือบดูนาฬิกาขยับแต่ละนาที รอเวลาที่คุณกบจะมาเล่าเรื่องทั้งหมดที่ผมยังไม่ทราบให้กระจ่าง ผมสั่งเด็กเสริฟว่าถ้าเห็นผู้หญิงรูปร่างอ้วน กลม ดำ เข้ามาในร้านให้แจ้งผมทันที

โทรศัพท์มือถือผมดัง ผมทิ้งมือจากสิ่งที่ทำอยู่ รีบมาคว้าโทรศัพท์ด้วยความร้อนรน น้ำเธออาจจะโทรมาอย่างที่ผมรอคอยมาหลายวันก็เป็นได้ !!

“โหล ไอ้แมว ได้ดูหุ้นวันนี้ไหม”

ผมผิดหวังกับเสียงปลายสายที่ดังมา ไม่ใช่เสียงของสาวเสียงใสที่ผมรอ

“กูไม่ได้ดู”

“ลงมาต่ำกว่า 400 อีกแล้ว กูว่าจะเข้าสักรอบ”

“เออ ตามสบายเลย กูยังไม่ซื้อช่วงนี้....แค่นี้ก่อนนะลิง ขอทำงานก่อน”

เวลาอันแสนเชื่องช้าราวกับจะหยุดนิ่งไปเฉยๆ มันทำให้ผมนึกถึงสมัยเป็นเด็ก ม.ต้น เพื่อนในห้องเรียนอยากเลิกเรียนเร็วกว่ากำหนด พอถึงคาบสุดท้ายก่อนที่อาจารย์จะเข้าสอน พวกเรานำนาฬิกาแขวนบนผนังห้องลงมาปรับเวลาให้เร็วขึ้นอีก 15 นาที การได้เลิกเรียนเร็วกว่าห้องอื่นๆ นั้นทำให้พวกเราได้เปรียบไปจองสนามฟุตบอลก่อนคนอื่น เอากระเป๋าไปจับจองเก้าอี้ม้าหินอ่อนทำเลดีๆ ใต้ต้นไม้ หรือรีบไปซื้อขนมและหนังสือการ์ตูนก่อนที่จะหมดแผง แต่ทำได้แค่ครั้งเดียว ครั้งที่สองอาจารย์ก็จับได้

ณ ตอนนี้ต่อให้ผมหมุนนาฬิกาให้เร็วขึ้นอีก 2 ชั่วโมงก็คงไม่มีความหมายใดๆ ยังไงก็ต้องทนรอให้เวลามันเดินทางของมันเอง

“พี่แมว คนที่พี่นัดไว้มาแล้วคะ” น้องเจี๊ยบเด็กเสริฟในร้านเดินมาบอกผม

“ขอบคุณครับ” ผมรีบเร่งจัดการปลาเก๋านึ่งตรงหน้าให้เสร็จ แล้วล้างมือเปลี่ยนชุดออกไปพบคุณกบทันที

.

แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 51 14:50:34

จากคุณ : kennyG - [ 26 พ.ย. 51 12:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38

บรรยากาศการเมืองของประเทศไทยเราตอนนี้ช่างดูสับสนวุ่นวายเสียเหลือเกิน มีการปิดถนนจากเหล่าผู้ชุมนุมหลายกลุ่มซึ่งต่างอ้างความชอบธรรมของตนเอง แต่การกระทำนั้นน่าสงสัยว่ารุนแรงเกินไปหรือเปล่า มีทั้งคนบาดเจ็บและเสียชีวิต เป็นอีกหนึ่งความวุ่นวายสับสนที่ผมไม่อาจะหลีกเลี่ยงได้ ดังคำกล่าวที่ว่าตราบใดที่คุณอยู่ในดาวเคราะห์ที่เรียกว่าโลก คุณไม่สามารถปฏิเสธผลกระทบใดๆที่เกิดขึ้นบนโลกได้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ใคร่จะสนใจสักเท่าไหร่

วันนี้ลิงกับเล๊งมาทานข้าวที่ร้านผม ปกติเล๊งมันจะไม่ค่อยว่างเพราะต้องทำงานเช้าถึง 2 ทุ่ม อาทิตย์ละ 7 วัน แต่เพราะพวกกลุ่มผู้ประท้วงจัดกิจกรรมใกล้กับคลินิคของมัน เล็งจึงตัดสินใจปิดไปชั่วคราว

“ถึงกับต้องปิดร้านเลยหรือเล๊ง ?” ลิงถาม

“ไม่ได้ปิดกิจการ แค่ปิดร้านพักผ่อน !”

“กลัวระเบิด?”

“ระเบิดหรือ....ไม่ค่อยกลัว แต่ที่กูไม่ชอบคือร้านทำฟันกูจะกลายเป็นสุขาสาธารณะ”

“ทำไม ?”

“อ่าว มืงลองคิดดู คนเป็นพันๆ มาชุมนุมหน้าร้านกู มันย่อมต้องมีคนปวดขี้ปวดเยี่ยวเป็นธรรมดา แล้วมืงคิดว่าพวกเขาจะใช้ที่ไหนได้มาปลดปล่อยละ ในเมื่อร้านกูก็อยู่ตรงหน้าเขา”

“มืงกลัวว่าถ้าไม่ให้ใช้ส้วม จะมาหาว่ามืงไม่รักชาติ ใช่ไหม” ลิงถาม

“ถูกต้อง ฮา ฮา ฮา” เล๊งหัวเราะรับมุข

แต่ผมไม่มีอารมรณ์ตลกด้วยเลย

“แมวมืงเล่าให้พวกกูฟังหน่อย ว่าทำไมน้องน้ำถึงโดนไล่ออก” เล๊งถาม

“ไม่ได้โดนไล่ออก แต่เขาลาออกเอง”

ผมเริ่มต้นอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของน้ำ ทั้งเรื่องที่แม่เขาเสียชีวิตและสิ่งที่น้องเขาทำพลาดในการทำงาน ทั้งเล๊งและลิงต่างฟังด้วยความสนใจ

“น่าเห็นใจ แต่คนเราทำอะไรไปต้องรับผิดชอบ” เล๊งบอก

“น้องเขาจะต้องชดใช้เงินไหม ?” ลิงถาม

“คิดว่าคงไม่ต้อง หรืออย่างมากก็คงแค่ส่วนต่างหลังจากที่ขายหุ้นทิ้งไป ถ้าหุ้นตกก็คงต้องชดใช้เยอะ ถ้าหุ้นมันบังเอิญขึ้นน้องเขาอาจจะไม่ต้องออกเงินเลยก็เป็นได้” เล๊งเดา

“กูก็ไม่รู้รายละเอียดว่าน้องเขาต้องชดใช้เงินหรือไม่” ผมบอก

“ทำไมละ ? มืงน่าจะรู้เรื่องน้องเขาดี “

“กูติดต่อน้องเขาไม่ได้มานานแล้ว น้องเขาบอกเพื่อนเขาว่าอยากอยู่คนเดียวสักพัก”

“น้องเขาจะเป็นอะไรหรือเปล่า ?” ลิงสงสัย

“ไม่ใช่หนังจีนนะ ที่พ่อแม่ตายแล้วคิดจะฆ่าตัวตายตาม” เล๊งบอก

“แค่คนเรา เป็นต้องเจอตัว ตายต้องพบศพ อย่างนั้นไม่มีทางรู้หรอกว่าเขาเป็นหรือตาย” ลิงบอก

“มืงอยากให้น้องเขาตายหรือไง” ผมถามลิง

“เปล่า ! กูแค่ตั้งข้อสังเกตไว้ ฮา ฮา ฮา”

“แมว แล้วนายจะตามหาน้องเขาไปทำไม ?” เล๊งถามผม

“ก็ ... กูเป็นห่วง ไม่ได้เป็นห่วงว่าเธอจะเป็นหรือตายเหมือนที่ไอ้ลิงคิดนะ แค่อยากรู้ว่าเขาอยู่ไหน เป็นห่วงว่าหางานใหม่ได้หรือยัง “

“ปัญหามันอยู่ที่มืง ไม่ได้อยู่ที่น้องน้ำ” เล๊งสรุป

“ยังไง?”

“ตอนนี้มืงไม่สบายใจใช่ไหม ?” เล๊งถาม

“ใช่ กูเป็นห่วงและไม่สบายใจ”

“บางที ความเป็นห่วงของนาย มันเกิดจากความต้องการของนายเองที่อยากจะรับรู้ความเป็นไปของเธอ นายทำเพื่อตัวนายเอง ไม่ได้ทำเพื่อน้ำ”

“กู งง”

“เมื่อนายรู้ว่าน้ำอยู่ไหน เป็นอย่างไร กินยังไง นายก็จะสบายใจ สรุปง่ายๆ นายอยากรู้ความเป็นไปของน้ำเพื่อจะให้ตัวนายเองรู้สึกสบายใจก็เท่านั้น” เล๊งสรุปอีกที

“ก็ แมวมันรักน้องน้ำ ก็ต้องเป็นห่วงสิวะ จะมาสรุปว่ามันเห็นแก่ตัวหรือทำเพื่อให้ตัวเองสบายใจอย่างงั้นก็ไม่ได้” ลิงบอก

“แมว ถ้านายรักน้องน้ำจริง ต้องไว้ใจเขาให้มากๆ ด้วย เหมือนกับสามีภรรยาที่ภรรยาชอบถามสามีทุกครั้งที่ออกไปทานข้าวนอกบ้านว่าไปกับใครบ้าง ? มีผู้หญิงไหม ? แล้วโทรถามโทรตามเป็นระยะๆ การกระทำแบบนั้นมันดูคล้ายว่าภรรยาจะเป็นห่วงสามี แต่จริงๆ แล้วมันคือการที่ภรรยากลัว เห็นแก่ตัวและทำไปเพื่อให้ตัวเองสบายใจ เป็นการกระทำเพื่อตนเองทั้งสิ้น”

“ซึ่งถ้าภรรยา รัก สามีเธอจริงๆ ด้วยหัวจิตหัวใจที่บริสุทธิ์ เธอจะไม่ถามเลยว่าสามีจะไปที่ไหนกับใคร เพราะเธอจะไว้ใจ ความรักคือความไว้ใจ ไม่ต้องมากังวลหรือคิดมาก เป็นอิสระแม้จะครองคู่กันเป็นผัวเมีย” เล๊งกล่าว

“มืงไปอ่านเจอจากหนังสือเล่มไหนวะ คนแบบมืงไม่น่าจะคิดเองได้ขนาดนี้ ฮา ฮา ฮา” ลิงแซว

“จำไม่ได้เหมือนกันว่าเอามาจากหนังเรื่องอะไร” เล๊งยิ้ม

“กูไม่ได้กลัวหรือระแวงว่าน้องเขาจะไปมีผู้ชายที่ไหนนะ กูแค่เป็นห่วงเท่านั้นเอง” ผมบอก

“ก็เพราะนายยังรักเขาไม่มากพอไง” เล๊งบอก

“รักไม่มากพอ ?”

“ถ้านายรักเขาด้วยสิ่งที่เรียกกว่าความรักจริงๆ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน หรือทำอะไร นายจะไม่กังวลในตัวเขาเลย เพราะมันเต็มไปด้วยความไว้ใจและเชื่อใจในทุกๆสิ่งที่เขาจะกระทำ” เล๊งร่ายสำนวน

“กูเบื่อปรัชญาของมืงละเล๊ง ! ก็ไอ้แมวมันยังเพิ่งจะคบน้องเขาไม่กี่เดือนเลย”

“กูก็พูดไปตามทฤษฐีเท่านั้น” เล๊งบอก

“แต่ถ้ามืงเป็นห่วงจริงๆ จะสืบหาน้องเขาก็ไม่น่าจะยากนะ” ลิงบอกผม

“สืบยังไง ? กูถามที่บริษัทก็ไม่มีใครรู้ โทรหาเธอก็โทรไม่ติด” ผมบอก

“น้องน้ำเขามีน้องชายไม่ใช่หรือ.....” ลิงถาม

.
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 51 17:11:52
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 51 13:33:05

จากคุณ : kennyG - [ 27 พ.ย. 51 13:28:38 ]