PANTIP.COM : I7372195 น้องใหม่ ขอฝากเนื้อฝากตัว ก่อนสิ้นปีนะครับ []

ความคิดเห็นที่ 6

สาธุ
ขอให้ร่ำรวยจริงเถิดเอย

ไหน ๆ ก็ใช้ชื่อว่า เกษตรกรเล่นหุ้น เลยเอาเทคนิคเล่นหุ้นแบบเกษตรกรที่เขียนโดยอาจารย์นิเวศน์มาให้อ่านครับ (ออกแบบ VI นิดหน่อย)

รอให้กำไรจงเกิดกับท่านทุกคนด้วยนะครับ

สวัสดีปีใหม่ครับผม

หว่านหุ้น

ผม ชอบอ่านหนังสือและบทความเก่าและคลาสสิคเกี่ยวกับหุ้น เพราะผมรู้สึกว่าแนวคิดที่เป็นพื้นฐานจริง ๆ และเป็นหัวใจของการลงทุนที่จะทำให้ประสบความสำเร็จนั้นล้วนมาจากความคิดของ ปรมาจารย์เหล่านั้น

ส่วนหนังสือและความคิดใหม่ ๆ ที่มีลวดลายมีสีสันนั้นส่วนมากก็มักจะเป็นส่วนผสมของความคิดและปรัชญาพื้น ฐานต่าง ๆ แต่เขียนให้สนุกเข้าใจง่ายและสอดคล้องกับยุคสมัยเท่านั้น

บท ความสั้น ๆ บทหนึ่งเขียนโดย จอห์น เทรน ลงพิมพ์ในวารสาร ฟอร์บ ฉบับที่ 7 เดือนตุลาคม 1978 หรือประมาณ 27 ปีมาแล้วชื่อ How Mr. Womack Made a Killing หรือ “ นายโวแม็คทำเงินมหาศาลได้อย่างไร ” ซึ่งผมอ่านแล้วเห็นว่าน่าสนใจสำหรับนักลงทุนที่ต้องการรวยแบบสบาย ๆ ไม่เครียด โดยหลักการใหญ่ของเรื่องนี้ก็คือเวลาลงทุนเราต้องคิดเหมือนกับการหว่านเมล็ด พืชในเวลาที่เหมาะสมแก่การเพาะปลูก และเก็บเกี่ยวผลผลิตเมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว และต่อไปนี้คือเนื้อหาของบทความนั้น

ทุก ๆ คนที่ในที่สุดได้เรียนรู้วิธีการทำเงินในตลาดหลักทรัพย์นั้น เรียนรู้ด้วยวิธีการของตนเอง

ผมชอบเรื่องเล่าเกี่ยวกับการบรรลุสัจธรรมของตนเองที่ส่งมาจากผู้อ่านที่มีชื่อว่า เมลวิด โฮแกน จากฮิวสตัน เขาเล่าว่า :

หลัง จากที่ผมถูกปลดประจำการจากกองทัพเมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 และเข้าสู่ธุรกิจสร้างเครื่องขุดเจาะน้ำมัน ผมก็เริ่มซื้อขายหุ้น ( ตอนแรกก็ทำเป็นงานอดิเรก ) ทุก ๆ สิ้นปีผมก็มักจะขาดทุนเสมอ ผมลองเทคนิคทุกอย่างที่ได้อ่านหรือได้ฟังมา : เทคนิคอล พื้นฐาน และแบบผสมของเทคนิคต่าง ๆ … แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็มักจะจบลงด้วยการขาดทุน

อาจ จะดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่แม้แต่คนตาบอดจะขาดทุนได้ในช่วงตลาดกระทิงของปี 1958 ___ แต่ผมก็ยังเจ๊ง ในการซื้อเข้าขายออกและการสลับเปลี่ยนตัวหุ้น ผมขาดทุนเป็นจำนวนมาก

แต่ในวันหนึ่งของปี 1961 ขณะที่กำลังเสียใจและสิ้นหวัง ผมอยู่ที่สำนักงานของเมอริลลินช์ในฮิวสตัน มาร์เก็ตติ้งอาวุโสที่นั่งอยู่ที่โต๊ะต้อนรับข้างหน้า ผู้ซึ่งผมรู้ว่าเขาสังเกตเห็นหน้าที่นิ่วและคิ้วที่ขมวดของผมมานานหลายปี ได้เชิญผมไปที่โต๊ะ

“ คุณอยากจะพบกับคนที่ ” เขาถามอย่างเห็นใจ “ ไม่เคยขาดทุนในตลาดหุ้นไหม ?”

เขาจ้องมาที่ผมและรอคำตอบ

“ ไม่เคยขาดทุนเลยหรือ ?” ผมอุทาน

“ พอร์ตโดยรวมไม่เคยขาดทุนเลย ” มาร์เก็ตติ้งอาวุโสยืนยัน “ และผมดูแลบัญชีของเขามาเกือบ 40 ปีแล้ว ” ครั้นแล้วเขาก็ชี้ไปที่หนุ่มร่างใหญ่ที่นั่งอยู่ในหมู่นักลงทุนที่กำลังดู กระดานหุ้น

“ ถ้าคุณต้องการพบเขาก็ต้องรีบหน่อย ” มาร์เก็ตติ้งแนะนำ “ เขาจะมาที่นี่ 2-3 ปีต่อครั้งยกเว้นว่าเขาจะกำลังซื้อหุ้น เขามักจะวนเวียนอยู่ไม่กี่นาทีเพื่อดูจอหุ้น เขาเป็นชาวนาปลูกข้าวและเลี้ยงหมูจากเมืองเบย์ทาวน์ ”

ผมเดินฝ่าคน เล่นหุ้นเข้าไปนั่งติดกับชายแปลกหน้า แนะนำตัวเอง คุยเกี่ยวกับการปลูกข้าวและการล่าเป็ดสักครู่ ( ผมเป็นนักล่าเป็ดตัวยง ) แล้วก็วกเข้ามาเรื่องหุ้น

ผมรู้สึกประหลาดใจที่ชายแปลกหน้ายินดี ที่จะคุยเกี่ยวกับหุ้น เขาดึงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากกระเป๋าพร้อมด้วยรายชื่อหุ้นที่เขาใช้ดินสอ เขียนกำกับว่าเพิ่งขายออกไปและก็แสดงให้ผมดู

ผมแทบไม่เชื่อสายตา ตัวเอง ! ชายคนนี้มีหุ้นที่มีกำไรระยะยาวกว่า 50 ตัว หุ้นตัวหนึ่งในกลุ่มหุ้น 30 ตัวมีกำไรทะลุจอ แต่หุ้นตัวอื่น ๆ ได้ขึ้นไปเป็น 100% 200% และแม้แต่ 500%

เขาอธิบายเทคนิคของเขา ซึ่งเป็นสุดยอดของความเรียบง่าย ในระหว่างช่วงตลาดหมี เขาจะอ่านพบในหนังสือพิมพ์ว่าตลาดหุ้นตกต่ำลงไปสู่จุดต่ำสุดในช่วงหลาย ๆ ปี และผู้เชี่ยวชาญคาดการณ์ว่าดัชนีดาวโจนส์จะตกลงไปอีก 200 จุดอย่างแน่นอน ชาวนาคนนี้จะกวาดตาหาหุ้นจากวารสารแนะนำหุ้นของ S&P ประมาณ 30 ตัว ที่ราคาได้ตกลงไปมากจนหุ้นมีราคาเหลือเช่น ต่ำกว่า 10 เหรียญ แต่เป็นหุ้นของบริษัทที่มั่นคง มีกำไร และเป็นหุ้นที่ไม่มีใครรู้จักหรือสนใจ ( บริษัทปลูกถั่วพีคาน หรือขายเฟอร์นิเจอร์ เป็นต้น ) __ และจ่ายปันผล เขาจะมาที่ฮิวสตันและก็ซื้อหุ้น “ เป็นชุด ” ด้วยเงิน 25,000 เหรียญ

และ แล้ว อีก 1,2, 3 หรือสี่ปีต่อมาเมื่อตลาดหุ้นกำลังบูมเป็นฟองสบู่และศาสดาทั้งหลายกำลังพูด เกี่ยวกับดัชนีดาวโจนส์ที่จะพุ่งขึ้นไปเป็น 1,500 จุด เขาจะเข้าเมืองและขายหุ้นทั้งหมด มันง่ายขนาดนั้น

ในระหว่างช่วงปี ต่อ ๆ มาเมื่อผมคุ้นเคยเป็นเพื่อนกับคุณโวแม็ค ( และล่าเป็ดในนาข้าวของเขา ) จนกระทั่งเขาเสียชีวิตเมื่อปีที่แล้ว ผมได้เรียนรู้มากมายในปรัชญาการลงทุนของเขา

เขาเปรียบการซื้อหุ้น ว่าเหมือนกับการซื้อหมูเป็นคันรถของเขา ยิ่งเขาซื้อหมูได้ถูกเท่าไรเมื่อตลาดเนื้อหมูกำลังตกต่ำ กำไรที่เขาจะทำได้ก็จะมากขึ้นเท่านั้นเมื่อตลาดเนื้อหมูกลับมาเป็นของผู้ขาย ในคราวหน้า เขาบอกว่าเขาอยากจะซื้อหุ้นในภาวะอย่างนั้นมากกว่าหมู เพราะว่าหมูนั้นไม่จ่ายปันผล และคุณจะต้องเลี้ยงมันด้วย

เขาใช้ หลัก “ การทำฟาร์ม ” กับตลาดหุ้นโดยทั่วไป ในการปลูกข้าวนั้นจะมีฤดูปลูกและฤดูเก็บเกี่ยว ในการซื้อและขายหุ้น เขาปฏิบัติตามฤดูกาลอย่างเคร่งครัด

ดูเหมือนว่าคุณโวแม็คจะไม่เคย ซื้อที่จุดต่ำสุดและขายที่จุดสูงสุด เขาดูจะมีความสุขที่จะซื้อหรือขายในช่วงต่ำสุดหรือช่วงสูงสุด เขาไม่เคยใส่ใจกับคำกล่าวที่ว่า “ อย่าเอาเงินดีไปไล่เงินเลว ” ในการซื้อหุ้น ตัวอย่างเช่น เมื่อหุ้นตกทะลุพื้นในช่วงปี 1970 เขากลับเพิ่มเงินอีก 25,000 เหรียญจากที่เขาซื้อในราคาต่ำสุด ๆ มาแล้วก่อนหน้านั้น และเขาก็ทำกำไรได้มหาศาลจากพอร์ตทั้งหมด

ผม เชื่อว่านักวิเคราะห์ทางเท็คนิคสมัยใหม่สามารถจะค้นพบค่า อัลฟา เบต้า สัดส่วนหุ้นสวนกระแส และทฤษฎีอื่น ๆ ในการซื้อขายหุ้นแบบง่าย ๆ ของคุณโวแม็ค แต่เท่าที่ผมรู้ ไม่มีใครเน้นที่ “ ราคาซื้อ ” มากอย่างที่เขาทำ

ผมตระหนักว่ามีองค์ประกอบจำนวนมากที่เป็นตัว กำหนดการซื้อหุ้นที่ชาญฉลาด แต่ผมได้เรียนรู้ว่าในช่วงที่ตลาดตกต่ำมาก ถ้าคุณสามารถซื้อหุ้นมาพอร์ตหนึ่งในช่วงของราคาที่ต่ำที่สุด มันจะสามารถชดเชยกับการตัดสินใจผิดพลาดอีกมากมายในเวลาต่อมาได้

ใน ระหว่างช่วงตลาดขาขึ้น คุณอาจจะขายเร็วเกินไปและทำกำไร ขายที่จุดสูงสุดและทำกำไรดีมาก หรือขายในตอนขาลงและก็ยังคงทำกำไรได้ ดังนั้น ด้วยความเป็นไปได้ในการทำกำไรที่สูงมาก การรอการลงทุนในต้นทุนที่ดีที่สุดจึงเป็นสิ่งที่คุ้มค่า

การรู้ สิ่งนี้ทำให้เราสบายใจขึ้นในช่วงที่ตลาดตกต่ำเมื่อ “ นักดูกราฟ ” มองคุณด้วยอาการตกใจเมื่อเห็นคุณซื้อทั้งที่เขา “ แนะนำให้ขาย ”

โดย สรุป คุณโวแม็คไม่ได้ทำอะไรที่ซับซ้อนในตลาดหุ้น เขาสอนผมว่า คุณไม่สามารถที่จะซื้อหุ้นทุกวัน ทุกสัปดาห์ หรือทุกเดือนของปีและทำกำไรได้ มากไปกว่าที่คุณจะสามารถหว่านข้าวทุกวัน ทุกสัปดาห์ หรือทุกเดือน และได้ผลผลิต เขาเปลี่ยนสไตล์การลงทุนของผมและผมก็ทำกำไรได้ตั้งแต่นั้นมา

จากคุณ : @power - [ 30 ธ.ค. 51 01:10:58 ]