ความคิดเห็นที่ 1 โอ๋ๆๆ มาให้กำลังใจค่ะ ช่วงนี้ตลาดหุ้นขึ้นนี่คะ น่าจะได้กำไรมามั่ง แต่เลิฟอีสเสีย gold future เนี่ยดิ เศร้าจัง จากคุณ : LoveIsColorBlind - [ 29 เม.ย. 52 21:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พี่ทำไปได้ยังไงครับ เล่าให้มือใหม่ฟังได้มั้ย จากคุณ : jengkis - [ 29 เม.ย. 52 21:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เง้อ เรื่องเมียนี่พูดจริงหรือพูดเล่นครับ...เหอๆ 600,000 => 10,000 ผมว่าควรพิจารณาใหม่มั้ยครับ บางทีเราอาจจะเหมาะกับ กองทุนรวม พันธบัตรก็ได้ นี่ผมก็แบ่งเงินเก็บมาเล่นหุ้น แค่ 1% เอง จากเงินเก็บทั้งหมด จากคุณ : sukineko - [ 29 เม.ย. 52 21:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สู้ ๆ ครับ พี่ผ่านมาได้ขนาดนี้ เสียทั้งเงินทั้งแฟน แล้วยังยืนอยู่ได้ก็ถือว่า เข้มแข็งมากแล้ว ผมชอบตรงที่ยังมีความคิดว่า จากหมื่นกลับไปหกแสนได้ แสดงว่า จขกท ยังไม่ล้มเสียทีเดียวยังมีความพยายามจะสู้ต่อไป เรื่องหุ้นคงไม่สามารถแนะนำอะไรได้ เพราะยังเป็นแค่มือใหม่อยู่ ก็ขอให้ผ่านพ้นเรื่องแย่ ๆ ไปเร็วๆ และประสบความสำเร็จแล้วกัน จากคุณ : ท้องฟ้าสีฟ้า - [ 29 เม.ย. 52 21:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จาก 600,000 ---> 10,000 อย่างนี้คงไม่ใช่ลงทุนแล้วครับ เปลี่ยนทัศนคติในการซื้อขายหุ้นใหม่ด้วยนะครับ ถ้าให้ดีเป็นกุศลกับคุณเอง เล่าประสบการณ์ด้วยจะดีมากครับ คิดว่าเป็นวิทยาทานให้มือใหม่นะครับ จากคุณ : คนรักน้ำมัน - [ 29 เม.ย. 52 22:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ..... ให้ give ไปแล้วไม่รู้ละ เล่ามาเลย อยากฟังประสบการณ์ 600k เหลือ 10k มันเป็นยังงัย ... จากคุณ : น้ำค่อนแก้ว (MaMaSeVenBahT) - [ 29 เม.ย. 52 22:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จริงเหรอคะ เล่าประสบการณ์ให้ฟังหน่อยค่า หกแสนเหลือหมื่นเนี่ยนะ ให้กำลังใจก็แล้วกันนะคะ จากคุณ : รอตะวัน - [ 29 เม.ย. 52 22:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าใครรู้fin one จะรู้ว่าเงิน10ล้าน กองตรงหน้าจะเหลือแค่กระดาษแผ่นเดียว จากคุณ : maka - [ 29 เม.ย. 52 23:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณลงทุนยังไงจาก 600,000 เหลือ 10,000 ช่วยเล่าประสบการณ์ให้ฟังเป็นบุญให้ เพื่อนๆ ฟังหน่อย สิครับ  ถ้าให้เดานะ คุณต้องเล่น วอแรนต์ แน่เลย ใช่มั้ยครับ ช่วยเฉลยหน่อยครับ แต่อย่างไรก็ตามนะครับ ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ สู้ต่อไปครับ ตราบที่ยังมีลมหายใจจจจจจจจจจจ จากคุณ : sengs999+ - [ 29 เม.ย. 52 23:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จาก คห8. หุ้น fin one เมื่อก่อนก็เคยซื้อครับ ตอนนั้นผมก็โดนเหมือนกันครับ เกือบหมดตัวเหมือนกัน คุณปิ่นอ่ะ พ่อมดตัวจริงงงงงงง จากคุณ : sengs999+ - [ 29 เม.ย. 52 23:06:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สงสัยเล่น warrant ที่กำลังจะหมดอายุแหงๆ..... จากคุณ : choc - [ 29 เม.ย. 52 23:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้ครับ ถ้ายังมีทุนเหลือก็ยังมีโอกาส สู้ต่อไปครับ จากคุณ : iem - [ 29 เม.ย. 52 23:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้ครับ รายใหญ่ อดีตเคยล้มเหลวเหมือนกันแต่ก็สามารถเรียนรู้จากประสบการณ์นั้นจนพัฒนาฝีมือเป็นรายใหญ่  สู้ๆครับ คาถารวยหุ้น...แบบรายใหญ่ นำมาจาก M&W ฉบับเดือนมี.ค. 50 เสี่ยปู่ “จากเก็งกำไรสู่หุ้นที่มีคุณค่า” น้อยคนนักจะรู้ว่า “เสี่ยปู่” ก่อนกระโดดเข้ามาในตลาดหุ้น เคยรับราชการอยู่ที่ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ โดยตำแหน่งสุดท้ายก่อนที่จะออกมาเป็นนักลงทุนเต็มตัว คือ เจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน ในปี 2530 เขาตัดสินใจเดินเข้าสู่ตลาดการลงทุนอย่างเต็มตัวด้วยเงินลงทุนเริ่มต้น 5 แสนบาท และทันทีที่เข้ามา เขาก็ได้รับรสชาดคำว่า “ขาดทุน” เมื่อเจอกับวิกฤติการณ์ Black Monday ที่ทำให้เงินหายไปทันที 3 แสนบาท ทำให้เสี่ยปู่ถอนตัวออกจากตลาด ทว่าเพียงแค่ปีเดียวเสี่ยปู่ตัดสินใจกลับเข้ามานั่งหน้ากระดานหุ้นอีกครั้งพร้อมๆ กับการมองโลกในแง่ดีต่อการลงทุน และเขาไม่ได้ทำให้ตัวเองผิดหวังเมื่อพอร์ตโตขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยวิธีการลงทุนแบบเก็งกำไร ด้วยการลงทุนในหุ้นที่แข็งแกร่งกว่าตลาด ในที่นี้หมายถึง ถ้าตลาดหุ้นปรับขึ้น 2% แต่หุ้นที่ลงทุนต้องปรับขึ้นมากกว่า อาจจะทยานขึ้น 4%, 5% หรือ 10% หรือตลาดหุ้นปรับลดลง แต่หุ้นที่ตัวเขาลงทุนกลับสวนทางไต่ระดับขึ้น จากพอร์ตระดับแสนบาทกลายเป็นล้านบาทและทะลุร้อยล้านบาทเสี่ยปู่ใช้เวลาไม่ถึงทศวรรษในการสร้างความมั่งคั่งให้กับตัวเอง เสี่ยปู่โลดแล่นอยู่กับสไตล์การลงทุนแบบเก็งกำไรเป็นเวลาเกือบ 15 ปี เขาตัดสินใจ “หยุด” และหันมาเน้นสไตล์การลงทุนในหุ้นที่มีคุณค่าและถือในระยะยาว “หุ้นที่มีคุณค่า คือ หุ้นที่มีกำไรเจริญเติบโตเป็น Growth stock ซึ่งทุกวันนี้มีหุ้นหลายตัวที่มีกำไรเจริญเติบโตดี” วิธีการ ก็คือ เมื่อเลือกหุ้นที่ดีแล้วต้องรอจังหวะการลงทุนด้วยการซื้อในจังหวะที่ตลาดปรับลดลงก็น่าสนใจ “หุ้นบางตัวจะมีช่วงขึ้นและลงห่างกัน 20-30% ดังนั้นถ้าซื้อช่วงที่จังหวะปรับลดลงจะดีมากๆ” เสี่ยปู่ บอก ทุกวันนี้สไตล์การจัดพอร์ตของเสี่ยปู่ ประมาณ 80% มุ่งเน้นการลงทุนระยะยาว (3-5 ปี) ซึ่งถ้าหากราคาหุ้นยังไม่สูงเกินไปเขาจะถือไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรยากาศตลาดยุคนี้เขายิ่งถือระยะยาว และถ้าได้รับเงินปันผลจะนำเงินปันผลไปลงทุนในหุ้นเพิ่มเติม เสี่ยปู่จะเน้นลงทุนในบริษัทที่มีความสามารถในการทำกำไรแบบถาวร 5-10% ต่อปี และจ่ายเงินปันผลต่อเนื่องสม่ำเสมอ โดยจะเลือกหุ้นเป็นรายตัวมากกว่าลงทุนเป็นรายอุตสาหกรรม เสี่ยปู่ต้องนั่งดูงบการเงินเพราะเชื่อว่าอะไรที่เติบโตมาอย่างต่อเนื่องเป็นอะไรที่ “ไม่หลอกลวง” พร้อมๆ กับมองว่ามีบริษัทเอกชน “หลอกลวง” เข้ามาจดทะเบียนอยู่บ้าง เช่น มีผลการดำเนินงานดีเยี่ยมและประมาณการณ์ว่าจะเติบโตต่อเนื่อง แต่เมื่อเข้ามาระดมทุนในตลาดหลักทรัพย์ฯ กลับไม่เป็นอย่างที่บอกนักลงทุนไว้ ทุกวันนี้เสี่ยปู่ยังเดินเข้าห้องค้าทุกวันเพื่อดูแลพอร์ตของตัวเอง เพราะในชีวิตการลงทุนของเขาแล้วนอกจากตลาดหุ้นแล้ว มีเพียงการเก็บเงินฝากไว้ที่ธนาคารพาณิชย์เท่านั้น และกำลังศึกษาการเข้าไปลงทุนในตลาดหุ้นเวียดนามเพราะมองว่าเป็นตลาดหุ้นที่เติบโตจาก “ศูนย์” อย่างแท้จริง และคาดว่าอีก 10 ปีเป็นตลาดหุ้นที่เติบโตอย่างน่าสนใจ จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 00:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทันตแพทย์ยรรยง “จัดการความเสี่ยงให้ได้” หลังจากเขาจบมหาวิทยาลัยมหิดลปี 2525 ทันตแพทย์หนุ่ม “ยรรยง พันธุ์วงศ์กล่อม” ตัดสินใจเปิดคลินิกร่วมกับเพื่อนสนิท โดยสร้างรายได้ให้กับตัวเองเฉลี่ยเดือนละ 2 แสนบาท แต่ด้วยความคิดที่ว่ารายได้แค่นี้ไม่มีทางรวย มีแค่พอกินพอใช้เท่านั้น จนในที่สุดในปี 2532 ตัดสินใจนำเงินเก็บที่ได้จากค่าทำฟันราวๆ 4 แสนบาท เข้าไปลงทุนในตลาดหุ้น “ช่วงนั้นตลาดหุ้นเปิดครึ่งเช้า ช่วงเช้าผมไปเล่นหุ้น ส่วนช่วงบ่ายกลับไปคลินิก” หมอ บอก หมอทำอย่างนี้ได้ราวๆ 3-4 ปี จึงตกผลึกทางความคิดว่าการลงทุนในตลาดหุ้นเป็นสิ่งที่ท้าทายกว่าอาชีพหมอฟัน “ผมเป็นคนชอบคิด ชอบวางแผน และคำว่านักลงทุนน่าจะเหมาะกับบุคลิกตัวเอง เพราะโลกการลงทุนมีระบบความคิดกว้างกว่าโลกอาชีพหมอ” จากแนวคิดที่คุณหมอมองว่าตัวเองเดินมาถูกทาง นั่นคือ ซื้อหุ้น “ราคาถูก” และ “ปลอดภัย” ความจริงแล้วพอร์ตของเขากลับปรับลดลงตลอดเวลา จนเหลือเงินไม่ถึง 2 แสนบาท พูดง่ายๆ มีแต่ขาดทุน “ผมไม่เคยซื้อหุ้นตามใคร เป็นลักษณะลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง คิดๆ ดู ถ้าตอนนั้นผมซื้อหุ้นตามคนอื่นก็รวยไปแล้ว เพราะสมัยก่อนจะมีโพยเลยว่าวันนี้ต้องเล่นตัวไหน ซึ่งถ้าตามกันคงจะรวยเหมือนกัน แต่ผมกลับเลือกหุ้นเอง จนเพื่อนๆ บอกว่าดื้อและโง่” หมอเล่า ทว่า เขาไม่ย่อท้อและยังมองโลกในแง่ดี อีกอย่างพอร์ตการลงทุนในช่วงนั้นยังมีขนาดเล็กจึงเป็นจังหวะการแสวงหาประสบการณ์อย่างแท้จริง และบททดสอบต่อโลกการลงทุนของเขามาถึงเมื่อซัดดัม ฮุสเซน ประกาศบุกคูเวต และกลายเป็นสงครามอ่าวเปอร์เซียในเวลาต่อมา ตลาดหุ้นทั่วโลกรวมทั้งหุ้นไทยปักหัวดิ่งลงทันที “ผมขายหุ้นทั้งหมดออกจากพอร์ตเพื่อลดความเสี่ยง ทำให้ผมค้นพบหลักการลงทุนว่าต้องจำกัดความเสี่ยงให้ได้ เป็นจุดเปลี่ยนในวิธีการลงทุนของผมอย่างสิ้นเชิง” หลังจากสงครามอ่าวยุติลง พอร์ตของหมอค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยใช้หลักการลงทุนที่เหมาะกับนักลงทุนหน้าใหม่ นั่นคือ ศึกษาข้อมูล เรียนรู้ก่อนเข้าลงทุน ที่สำคัญคือต้องศึกษาให้รู้จริง นอกจากนี้ จังหวะการเข้าลงทุนเป็นสิ่งที่ทำให้หมอกลายเป็น “เสี่ย” จนถึงทุกวันนี้ เขาอธิบายว่าตัวเองเหมือนกับเหยี่ยวที่บินมาโฉบเหยื่อแล้วก็บินไป รอจังหวะมาโฉบเหยื่ออีกครั้ง โดยจะลงไปเฉพาะหุ้นที่อยู่ในระดับ “ชัวร์ๆ” และเมื่อไรที่ไม่แน่ใจจะหยุดและถอนการลงทุนออกไป สำหรับเทคนิคการลงทุนของหมอ ไม่มีอะไรซับซ้อน โดยในแต่ละปีจะมีช่วงเวลาที่การลงทุนนั้นมีความเสี่ยงต่ำแต่ผลตอบแทนดี ถือเป็นช่วงเวลาที่ทุกปัจจัยมารวมตัวกันถึงจุดหนึ่ง และจุดนี้เป็นเวลาที่น่าลงทุนที่สุด หลังจากเลยจังหวะนี้ไปแล้ว ความเสี่ยงก็จะมากขึ้น ขณะที่ผลตอบแทนลดน้อยลง ในแต่ละปีหมอ จะลงทุนแบบหนักๆ แค่ 2-3 ช่วงเท่านั้น ส่วนเวลาที่เหลือจะใช้กลยุทธ์ Wait & See ด้วยการถือเงินสดเพื่อรอหาจังหวะและโอกาสเหมาะ ปัจจุบันพอร์ตการลงทุนของหมอ เติบโตขึ้นมาประมาณ 3 เท่า จากวันที่เริ่มลงทุนครั้งแรกด้วยเงินก้อนแรกเพียง 4 แสนบาท ภายใต้เทคนิคการลงทุนง่ายๆ แต่สิ่งที่ต่าง ก็คือ การยอมรับข้อผิดพลาด และเรียนรู้พร้อมๆ กับพัฒนาวิธีการลงทุน หมอ กล่าวทิ้งท้ายว่า เป็นเรื่องปกติที่จะมีทั้งคนโง่และฉลาดในตลาดหุ้น แต่การที่จะประสบความสำเร็จกับตลาดนั้นอย่าคิดว่าตัวเองฉลาด เพราะจะไม่มีการพัฒนา แต่ทุกครั้งที่ยอมรับข้อผิดพลาด ก็จะฉลาดขึ้นเรื่อยๆ “ผมยึดถือความผิดพลาดเป็นครูมาตลอด” จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เสี่ยอนุชิต “6 ปี 100 ล้านบาท” เขาตื่นนอนราวตีห้า อาบน้ำ แต่งตัว เดินทางออกจากบ้าน ซื้อหนังสือพิมพ์ธุรกิจ ขึ้นรถทัวร์ที่สถานีขนส่ง ถึงอาคารสินธรราวๆ แปดโมง เดินเข้าห้องค้าหลักทรัพย์เกือบทุกแห่งที่ตั้งในอาคารดังกล่าวเพื่อดูบทวิเคราะห์หุ้น เปิดตลาดนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ ซื้อขายหุ้นตามที่ตัวเองกั่นกรองมาแล้ว ถ้าวันไหนมองว่าหุ้นไม่มีความน่าสนใจก็ใช้กลยุทธ์ Wait & See เพื่อรอจังหวะเหมาะๆ ในการเข้าลงทุน ตกเย็นเมื่อตลาดหุ้นปิดทำการ เดินไปสวนลุมพินี เพื่อวิ่งจ๊อกกิ้งกับเพื่อนๆ จากนั้นเดินทางไปสถานีขนส่งเอกมัยเพื่อนั่งรถทัวร์กลับบ้าน จังหวัดชลบุรี นี่เป็นชีวิตประจำวันมานานเกือบ 10 ปี ของ “เสี่ยอนุชิต” – คุณอนุชิต อัศวศุภลาภ นักลงทุนรายใหญ่แห่งเมืองชลบุรี เสี่ยอนุชิตเล่าว่าการลงทุนในสมัยแรกๆ จะเป็นแบบเก็งกำไรทั้งหมด มีกำไรก็ขาย ราคาปรับลดลงก็เข้าไปรับ อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่าตลาดหุ้นช่วงนั้นยังซื้อขายแบบเคาะกระดาน มูลค่าการซื้อขายอยู่ในระดับน้อยมาก ดังนั้นการเก็งกำไรจึงไม่ใช่รายนาทีเหมือนเช่นทุกวันนี้ บางครั้งการเก็งกำไรอาจจะใช้เวลาเป็นวันๆ หรือเป็นสัปดาห์ หลังจากเสี่ยอนุชิตรู้จักตลาดหุ้นได้ไม่นานก็ได้สัมผัสบทเรียนอันเจ็บปวดเมื่อวิกฤติการณ์ Black Monday ถล่มตลาด ที่ทำให้เขา “หมดตัว” และหายหน้าตาไปจากตลาดหุ้นไทยเกือบ 2 ปี จนกระทั่งปี 2532 เขาตัดสินใจเข้ามาอีกรอบเพราะด้วยความคิดที่ว่า “จะได้คืน” ด้วยเม็ดเงินลงทุน 4 แสนบาท พร้อมๆ กับปรับเปลี่ยนสไตล์การลงทุน โดยลงทุนในหุ้น 5-6 ตัวเท่านั้น ผสมผสานด้วยกลยุทธ์ทางปัจจัยพื้นฐานและหาสัญญาณทางเทคนิค เสี่ยอนุชิตจะหาจังหวะเข้าลงทุน บางคนอาจจะมองว่าเป็นจังหวะไม่น่าจะเข้า แต่เขากลับมองตรงข้าม โดยอาศัยความเชื่อมั่นตัวเองจากข้อมูลทั้งปัจจัยพื้นฐานและเทคนิคมาเป็นองค์ประกอบในการตัดสินใจว่าจะเข้าหรือจะออกจากตลาด “ผมเสพข้อมูลทุกอย่าง อ่านบทวิเคราะห์เกือบทุกโบรกเกอร์ ดูเทคนิค ช่วงเช้าจะไม่เข้ามาในตลาดทันที ไม่ได้สนใจมาร์เก็ตติ้งแต่สนใจกับบทวิเคราะห์ ผมเป็นพวกปัจจัยพื้นฐานเพราะจะบอกว่าควรจะซื้อหุ้นตัวไหน ผมเป็นเทคนิคอล เพราะจะบอกว่าควรจะขายหุ้นตอนไหน” เสี่ยอนุชิต เล่า พูดง่ายๆ เสี่ยอนุชิตเรียนรู้ทั้งสองด้าน ทั้งปัจจัยพื้นฐานและเทคนิค และเขายังไม่เชื่อในข้อมูลง่ายๆ จนกว่าจะมีความแน่ใจ “คติพจน์การลงทุนของผม ต้องมีวินัยในการซื้อขาย อย่าหูเบา อย่าลงทุนตามข่าวลือในห้องค้า ถึงแม้ผมอาจจะมาตลาดทุกวันแต่เดือนนั้นอาจจะไม่ลงทุนเลยถ้าไม่แน่ใจ และอย่าลืมความอดทนในการซื้อและขายด้วย” และทันทีที่ดัชนีหุ้นไทยปรับขึ้นสูงสุด 1,789 จุด เมื่อวันที่ 5 มกราคม ปี 2537 เสี่ยอนุชิตตัดสินใจขายหุ้นในพอร์ตทั้งหมดเพราะมองว่าตลาดขึ้นมามากแล้ว ผลลัพธ์เขามีเงินในพอร์ตประมาณ 100 ล้านบาท จนกระทั่งปี 2544 เสี่ยอนุชิตเริ่มลงทุนในรูปแบบเต็มตัวอีกครั้งภายใต้พอร์ตที่มีอยู่ราวๆ 100 ล้านบาท อย่างไรก็ตามการกลับมาครั้งนี้เขากลับใช้กลยุทธ์ลงทุนแบบ “ชัวร์ๆ ”และ “หนักๆ” ในหุ้นแค่ 1-2 ตัวเท่านั้น “การซื้อหุ้นเยอะๆ ดูข้อมูลไม่ทันและทำให้ผิดพลาดในการลงทุน ดังนั้นนักลงทุนที่ดีอย่าลงทุนหลายๆ ตัว โดยที่ไม่รู้จักหุ้นตัวนั้นดี” เขา บอก “ถึงผมจะลงทุนในหุ้นแค่ 1-2 ตัว แต่ทำการบ้านหนักมากด้วยการดูหุ้นเกือบทุกตัวทั้งกระดาน” สำหรับกลยุทธ์ของเสี่ยอนุชิตอยู่ที่การจับจังหวะตลาดหุ้นให้ดี ถ้ามั่นใจและเลือกหุ้นได้แล้วก็ทยอยเข้าซื้อ อย่าซื้อครั้งเดียว ถ้าหุ้นขึ้นต้องรีบขายออกไป ที่สำคัญอย่าลืมว่าผู้ที่ถือหุ้นได้นานๆ เป็นผู้ที่มีต้นทุนต่ำเท่านั้น ในช่วงที่มีการประท้วงการบริหารงานของรัฐบาลชุด พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตรที่สวนลุมพินี เสี่ยอนุชิตตัดสินใจขายหุ้นในพอร์ตตัวเองออกทั้งหมด ผลลัพธ์เขาสามารถทำกำไรได้สวยงามอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่บอกว่าได้ไปมากน้อยแค่ไหน มีคำถามว่าเสี่ยอนุชิตนำเงินที่เหลือไปเก็บไว้ในรูปแบบไหน คำตอบที่ได้จากเขา ถ้าไม่ลงทุนในหุ้นจะนำเงินไปซื้อที่ดินไว้แถวชายทะเลจังหวัดระยองและเขาใหญ่ เพราะมองว่าเป็นสินทรัพย์ที่มั่นคงแต่ถ้ามีคนให้กำไรน่าพอใจบางครั้งเขาขายทำกำไรบ้าง ที่เหลือนำไปซื้อพันธบัตรรัฐบาล “ปรัชญาการลงทุนของผม คือ ไม่สนใจเรื่องสภาพคล่อง แต่สนใจผลตอบแทน” จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เสี่ยใหม่ “อย่าฝืน ถ้าไม่รู้จักตลาดอนุพันธ์” “เสี่ยใหม่” ปัจจุบันดำรงตำแหน่งรองกรรมการผู้จัดการโบรกเกอร์แห่งหนึ่ง เป็นอีกผู้หนึ่งที่เฝ้ารอคอยตลาดอนุพันธ์มานานพอสมควรก่อนที่ตลาดนี้จะเปิดให้บริการซื้อขาย เพราะมองว่าเป็นตลาดที่น่าสนใจ ทันทีที่ตลาดอนุพันธ์เปิดให้ซื้อขาย เขาเข้ามาเป็นผู้ซื้อและผู้ขายทันที และเข้าใจดีว่าในช่วงแรกเริ่มปริมาณการซื้อขายมีอยู่น้อยจะส่งผลให้ซื้อขายไม่เป็นไปแบบปกติ อาจจะถูกชักจูงได้ง่าย จึงเริ่มต้นด้วยพอร์ตขนาด 2 แสนบาท สามารถเล่นได้ประมาณ 4 ซีรีส์ ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่การลงทุน แต่ซื้อขายเพื่อดูทิศทางและเรียนรู้มากกว่า หลักการการซื้อขายของเสี่ยใหม่คือ ต้องค้นหาทฤษฎีการลงทุนที่เหมาะสมให้ได้ เพราะตลาดอนุพันธ์ต้องเร็วและมองตลาดให้ได้ก่อนคนอื่นเพื่อสร้างความได้เปรียบ โดยช่วงแรกๆ เขาต้องลองผิดลองถูก ด้วยการนำเครื่องมือวิเคราะห์หรือสูตรจากหลายสำนักมาทดลองลงทุนดูว่าทฤษฎีไหนดีที่สุด ทฤษฎีไหนให้ผลตอบแทนมากกว่า พูดง่ายๆ สไตล์การลงทุนในตลาดอนุพันธ์ของเสี่ยใหม่ ก็คือ เล่นตามทฤษฎีและสัญญาณที่วิเคราะห์ได้ เพราะแต่ละคนจะมีสูตรของตัวเองตามแต่ความถนัด โดยปัจจุบันใช้เครื่องมือด้านทฤษฎี Buy – Sell ผสมผสานกับการดูหุ้นรายตัวเพื่อนำมาคำนวนหาทิศทางการลงทุนที่ถูกต้อง “การวิเคราะห์หาทิศทางนี้จะต้องอิงกับปัจจัยอื่นประกอบด้วย เช่น ถ้าวิเคราะห์แล้วว่าตลาดอนุพันธ์กำลังขึ้น ก็ต้องประเมินด้วยว่ารอบๆ ด้านเป็นอย่างไร เช่น ดูว่าหุ้นใหญ่ๆ เป็นบวกหรือไม่ หรือดูภาวะตลาดหุ้นจากทั่วโลกเข้ามาประกอบกัน” เสี่ยใหม่ บอก เสี่ยใหม่บอกว่า หลักการลงทุนในตลาดอนุพันธ์มีข้อคิดก็คือ เป็นตลาด Zero Sum Game คือ จะต้องมีผู้ได้และผู้เสียใน 1 เกมส์ หากเลือกข้างถูกจะได้กำไรเยอะ แต่ถ้าอยู่ข้างผิดจะขาดทุนมหาศาล ดังนั้นการลงทุนในตลาดนี้ต้องยอมรับในผลที่ได้ ถ้ายิ่งฝืนจะยิ่งขาดทุนไปเรื่อยๆ นักลงทุนต้องสามารถรับความเสี่ยงได้ค่อนข้างสูง โดยเฉพาะต้องเติมเงินอยู่ตลอดเวลา เพราะบทเรียนที่เขาได้จากการลงทุนในตลาดอนุพันธ์เวลาลงทุนต้องไม่ฝืนความรู้สึกและต้องยอมรับความจริง หากตัดสินใจผิดข้างจะต้องปิดสถานะ สำหรับการเลือกใช้ทฤษฎีในการลงทุน เสี่ยใหม่บอกว่าไม่สามารถระบุได้ตายตัว ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน เพราะหลายคนที่ถกเถียงกันในเรื่องการเลือกใช้ทฤษฎีนี้ สุดท้ายยังไม่สามารถบอกได้ว่าใครจะถูกมากกว่ากัน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องของนักลงทุนที่จะต้องทดลองด้วยตนเอง “ตลาดอนุพันธ์ในไทยเพิ่งเกิด ดังนั้นมูลค่าการซื้อขายจึงยังไม่หนาแน่น บางช่วงตลาดเงียบทำให้ Spread ห่างมากกว่าปกติ บางครั้งห่างไป 0.5 หรือ 1 เพราะปริมาณการซื้อขายไม่นิ่งและไม่หนาแน่นพอ ดังนั้นการตัดสินใจลงทุนในสภาวะที่ไม่ปกติจึงเป็นเรื่องค่อนข้างยาก” จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:08:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สูตรลงทุน สไตล์หมอบุญ เนื่องจากหมอบุญมีพื้นฐานทางการเงินที่แข็งแกร่ง จากความร่ำรวยที่ดิน และการทำธุรกิจโรงพยาบาล และโรงแรม โดยมีพันธมิตรต่างชาติช่วยสร้างความมั่งคั่งอย่างยั่งยืน ทำให้ลุงหมอมีความรอบรู้เรื่องการลงทุนในต่างประเทศมาก ดังนั้น การลงทุนในหุ้นของลุงหมอจึงเน้นไปที่การลงทุนในต่างประเทศ มากกว่าการลงทุนในประเทศ และเนื่องจากตลาดการเงินในต่างประเทศมีตราสารทางการเงินที่หลากหลายกว่าในบ้านเรา ดังนั้น ลุงหมอจึงมีพอร์ตการลงทุนกระจายไปในหุ้น ตราสารหนี้ และโภคภัณฑ์ คิดเป็นมูลค่าไม่ต่ำกว่า 100 ล้านบาท ดังนั้น เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่อาจเกิดจากการลงทุนต่างประเทศ ลุงหมอจะเลือกลงทุนในหุ้นปัจจัยพื้นฐานดีอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง และอีกครึ่งหนึ่งลงทุนแบบเก็งกำไรตามจังหวะเวลา หรือโอกาสทำกำไร เพื่อความบันเทิงและบริหารสมอง สำหรับเทคนิคในการลงทุน คุณหมอจะเลือกซื้อหุ้นที่มีพื้นฐานการทำกำไรสูง และจ่ายปันผลงาม ในแต่ละตลาดหุ้น 2–3 ตัว อย่างในญี่ปุ่น จะถือหุ้น Toyota และ Sumitomo Group หรืออย่างในจีน จะลงทุนใน China Petrochemical กับ China Mobile แล้วถือเอาไว้ระยะยาว บางตัวซื้อเก็บเอาไว้หวังเป็นมรดกตกทอดให้กับทายาท (ในงานสัมมนาวันนั้น คุณหมอพูดชัดเลยว่า “ลูกสาว” ทำให้หลายคนสนใจแล้วล่ะซิว่า ทายาทคุณหมอเป็นใคร อยู่ที่ไหน โสดหรือเปล่า ฯลฯ หยุดคิดนอกเรื่องครับ...กลับมาเข้าประเด็นกันต่อ...ที่รู้ก็เพราะผมเองก็คิดก่อนหน้านี้แล้ว...ฮิ...ฮิ...) และหุ้นเหล่านั้น ให้ผลตอบแทนเฉพาะส่วนต่างจากราคาไม่ต่ำกว่า 200% แล้ว สำหรับการลงทุนเพื่อเก็งกำไรนั้น ลุงหมอบอกว่าจะต้องศึกษาข้อมูลอย่างลึกซึ้งก่อนตัดสินใจลงทุน แต่มีเทคนิคอันหนึ่งที่คุณหมอประสบความสำเร็จ และเต็มใจจะถ่ายทอดให้เป็นวิทยาทานก็คือ การเลือกซื้อในเวลาที่ราคาของตราสารการเงินนั้นๆ ทรุดตัว อันเนื่องมาจากความตื่นตกใจ “ผมยกตัวอย่าง กรณีการปฏิวัติครั้งล่าสุด เมื่อวันที่ 19 กันยายนปีที่แล้ว ซึ่งนักลงทุนต่างชาติตกใจ ปรับพอร์ตการลงทุนทันที ทำให้หุ้นปัจจัยพื้นฐานดีหลายตัวราคาตกกว่า 10% และคุณหมอก็เข้าไปซื้อหุ้นหลายตัวในวันนั้น คิดแล้ว 100–200 ล้านบาท ผลก็คือ หลังจากที่นักลงทุนต่างชาติหายตกใจ ในสัปดาห์ถัดมา ผมได้กำไรจากการลงทุนวันนั้น เฉลี่ยแล้วประมาณ 17% เฉพาะหุ้น บมจ.ธนาคารกสิกรไทย (KBANK) กำไรมากที่สุด 26% หรืออย่างวันที่รัฐบาลประกาศมาตรการกันสำรองเงินทุนในอัตรา 30% ซึ่งหุ้นไทยทรุดตัวมากที่สุดในประวัติศาสตร์ตลาดทุน ถึง 108 จุด และตลาดหลักทรัพย์ต้องใช้มาตรการ Circuit Breaker เป็นครั้งแรกในรอบ 3 ทศวรรษ ผมเข้าซื้อหลายตัวเหมือนกัน มาวันนี้ ได้กำไรแล้วไม่น้อยกว่า 20% บางตัวมากกว่า 40% ด้วยซ้ำไป” หมอบุญ ยกตัวอย่างประกอบ ก่อนแนะเพิ่มเติมว่า “ในปีหนึ่งๆ จะมีจังหวะเวลาคล้ายๆ ตัวอย่างที่เล่าให้ฟัง เกิดเสมอ อย่างน้อย 2 ครั้ง ถ้าใครอ่านขาด โอกาสทำกำไรจะเปิดกว้างทันที” จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สูตรลงทุน สไตล์อาจารย์ทรงเดช เพราะอาจารย์ทรงเดชให้ความสำคัญกับผลตอบแทนจากการลงทุน ดังนั้น อาจารย์จะจัดสรรเงินออมเอาไว้ในพันธบัตร หรือตราสารหนี้ แทนการฝากเงินในธนาคารพาณิชย์ และกันเงินอีกส่วนหนึ่งลงทุนในหุ้น จะเน้นไปที่หุ้นที่จ่ายปันผลดี หรือมีพื้นฐานที่น่าสนใจ ซึ่งจากการติดตามข้อมูล และตรวจสอบปัจจัยพื้นฐานของบริษัท อาจารย์ทรงเดช แบ่งหุ้นลงทุนเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกเป็นกลุ่มเป้าหมาย (Target List) เลือกจังหวะลงทุน ส่วนกลุ่มที่สอง รอจังหวะเวลาลงทุน (Watch List) โดยหุ้นในกลุ่ม Target List จะมีอยู่ 15 ตัว ประกอบด้วย บมจ.เซ็นทรัลพัฒนา (CPN) บมจ.ทางด่วนกรุงเทพ (BECL) บมจ.ผลิตไฟฟ้า (EGCOMP) บมจ.อะโรเมติกส์ ประเทศไทย (ATC) บมจ.ธนาคารกรุงเทพ (BBL) บมจ.บางกอก เชน ฮอลปิทอล (KH) บมจ.โรงกลั่นน้ำมันระยอง (RRC) บมจ.ไทยออยล์ (TOP) บมจ.การบินไทย (THAI) บมจ.แอ็ดวานซ์ อินโฟร์ เซอร์วิส (ADVANC) กองทุนอสังหาริมทรัพย์เซ็นทรัลรีเทลโกรท (CPNRF) กองทุนอสังหาริมทรัพย์สนามบินสมุย (SPF) ที่เหลือเป็นยักษ์ใหญ่ในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และก่อสร้าง ซึ่งอาจารย์ไม่ยอมเปิดโผรายชื่อให้ทราบ เพราะปัจจุบันถืออยู่ สำหรับกลยุทธ์ในการลงทุน อาจารย์ทรงเดช จะพิจารณาจากราคาหุ้น ภาวะอุตสาหกรรมเหล่านี้ ทั้งในและต่างประเทศ ตลอดจนข่าวคราวของบริษัทเหล่านั้น จากนั้นเลือกลงทุนเป็นรายตัวไป และปรับพอร์ตภายในหุ้น 15 ตัวนี้ หากสถานการณ์เปลี่ยนแปลง หรือได้กำไรอย่างที่พอใจ แต่หากไม่มีข่าวร้าย อาจารย์ก็พร้อมลงทุนระยะยาว 1 ปีขึ้นไป ซึ่งกลยุทธ์อันนี้ก็เหมือนกับการลงทุนของผู้จัดการกองทุนหุ้นทั่วๆ ไป ส่วนหุ้นในกลุ่ม Watch List อาจารย์ให้ความสนใจ แต่จะลงทุนก็ต่อเมื่อข่าวร้ายที่เข้ามากระทบกับหุ้นเริ่มคลี่คลายในทางที่ดีขึ้น ซึ่งหุ้นในกลุ่มนี้ จะประกอบไปด้วย บมจ.ปตท.(PTT) ซึ่งยังมีประเด็นคาใจเกี่ยวกับการวิจิฉัยของศาลว่า ต้องเพิกถอนออกจากตลาดหลักทรัพย์หรือเปล่า บมจ.ไอทีวี (ITV) กับ บมจ.ชิน แซทเทิ่ลไลท์ (SATTEL) ซึ่งยังมีปัญหากี่ยวกับเรื่องสัมปทาน บมจ.อสมท.(MCOT) ซึ่งมีข่าวร้ายเรื่องการปรับผังรายการใหม่ ทดแทนการย้ายวิกของผู้ดำเนินรายการข่าวหมายเลข 1 เวลานี้ บมจ.เจริญโภคภัณฑ์อาหาร (CPF) ซึ่งมีผลกระทบจากการแข็งค่าของเงินบาท บมจ.ท่าอากาศยานไทย (AOT) ที่มีข่าวคาวเรื่องทุจริตในสนามบินสุวรรณภูมิ จนทำให้ต้องหวนกลับไปใช้สนามบินดอนเมืองเป็นสนามบินนานาชาติแห่งที่สอง แต่การลงทุนในหุ้นกลุ่ม Watch List นี้ อาจารย์ยอมรับว่า ต้องการความตื่นเต้นในการลงทุนมากกว่าผลตอบแทนจากการลงทุน ดังนั้น การลงทุนจะต้องถือยาวมากๆ กว่าจะออกตัวได้ แต่เมื่อออกตัวได้ ก็จะได้กำไรจากหุ้นกลุ่มนี้สูงมาก นอกจากนั้น อาจารย์ทรงเดช ยังกระจายความเสี่ยงในการลงทุนไปใน SET50 Index Futures ในตลาดอนุพันธ์ด้วย เพราะสามารถทำกำไรได้ง่าย และเป็นกอบเป็นกำ หากคาดการณ์แนวโน้มการปรับตัวของดัชนีตลาดหลักทรัพย์ และดัชนี SET50 ได้ถูก และบังเอิญที่อาจารย์คาดการณ์ถูกมากกว่าผิด เพราะจากสถิติ อาจารย์ลงทุน 20 ครั้ง คาดการณ์ถูกถึง 15 ครั้ง ซึ่งการลงทุนในตลาดอนุพันธ์นี้ อาจารย์ทรงเดช แนะนำกลยุทธ์ในการลงทุนไว้ว่า จะต้องหมั่นติดตามภาวะการลงทุนในตลาดหุ้นโลก และคำกล่าวของ 3 ผู้กำหนดนโยบายเศรษฐกิจรัฐบาลชุดนี้ ควบคู่ไปกับการอ่านข่าว และตรวจสอบข้อมูลอย่างละเอียด จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 บัญญัติ 10 ประการของวอร์เรน บัฟเฟตต์ บ้านเขาเมืองเรา : ดร.ไสว บุญมา  กรุงเทพธุรกิจ วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 ในการจัดอันดับมหาเศรษฐีเมื่อปีที่แล้ว นิตยสารฟอร์บส์เลื่อน วอร์เรน บัฟเฟตต์ ขึ้นมาเป็นหมายเลข 1 แทน บิล เกตส์ ซึ่งรั้งตำแหน่งนั้นอยู่ 13 ปี มหาเศรษฐีในยุคนี้มักอาศัยพลังของคลื่นเทคโนโลยีดิจิทัลสร้างความร่ำรวยเช่นเดียวกับบิล เกตส์ หรือไม่ก็ใช้การเล่นแร่แปรธาตุทางการเงินเช่นเดียวกับจอร์จ โซรอส แต่วอร์เรน บัฟเฟตต์ อายุ 78 ปีแล้ว และเริ่มก่อร่างสร้างตัวมาก่อนเทคโนโลยีดิจิทัลจะเริ่มขับเคลื่อนให้เกิดคลื่นลูกที่ 3 (คลื่นลูกที่ 1 เกิดหลังการค้นพบวิธีปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์เมื่อราว 10,000 ปีก่อนซึ่งนำไปสู่ยุคเกษตรกรรม คลื่นลูกที่ 2 เกิดหลังการค้นพบเครื่องจักรกลเมื่อราว 300 ปีที่แล้วซึ่งนำไปสู่การปฏิวัติอุตสาหกรรม) นอกจากนั้น เขายังต่อต้านการเล่นแร่แปรธาตุทางการเงินแบบจอร์จ โซรอส อีกด้วย บัฟเฟตต์เป็นประธานผู้บริหารของบริษัท Berkshire Hathaway ซึ่งก่อตั้งขึ้น 170 ปีแล้ว และเคยทำกิจการด้านสิ่งทอเป็นหลักก่อนที่บัฟเฟตต์และหุ้นส่วนจะซื้อกิจการมาดำเนินงานเมื่อปี 2508 บัฟเฟตต์ใช้บริษัทนั้นเป็นทางผ่านการลงทุนในบริษัทอื่นซึ่งทำกิจการหลากหลายอย่าง รวมทั้งการประกันภัย หนังสือพิมพ์ ร้านอาหาร ธนาคารและร้านสรรพสินค้า เขาซื้อหลายบริษัท มาควบรวมและซื้อหุ้นของอีกหลายบริษัทเป็นบางส่วน ก่อนที่เศรษฐกิจโลกจะประสบปัญหาและราคาหุ้นในตลาดหลักทรัพย์เริ่มทรุด Berkshire Hathaway มีทรัพย์สินรวมกันเกือบ 300,000 ล้านดอลลาร์ บัฟเฟตต์ประสบความสำเร็จสูงกว่านักลงทุนทั่วไปอย่างต่อเนื่อง จนทำให้ราคาหุ้นของ Berkshire Hathaway เพิ่มขึ้นจาก 4 ดอลลาร์ต่อหุ้น เป็น 75,000 ดอลลาร์ ในเวลา 40 ปี มีผู้พยายามค้นหาปัจจัยที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จสูงอย่างน่ามหัศจรรย์นั้น เมื่อเดือนกันยายนที่แล้ว มีหนังสือเกี่ยวกับวอร์เรน บัฟเฟตต์ ชื่อ The Snowball : Warren Buffett and the Business of Life พิมพ์ออกมา แต่กว่าผู้อ่านจะค้นพบปัจจัยที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จ ก็ต้องอ่านกันนานเพราะหนังสือเล่มนี้มีความหนาเกือบ 1,000 หน้า ก่อนหน้านั้น มีผู้นำเอาข้อคิดในจดหมายที่เขาเขียนถึงผู้ถือหุ้นในบริษัท Berkshire Hathaway มารวมเป็นหนังสือชื่อ The Essays of Warren Buffett : Lessons for Corporate America ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าหนังสือทั่วไป และยาว 290 หน้า จึงต้องใช้เวลานานกว่าจะอ่านจบ เมื่อกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมา Michael Brush สรุปแนวคิดของบัฟเฟตต์ออกมาเป็น 10 ข้อเผยแพร่ไปตามสื่อต่างๆ ขอนำมาเล่าสู่กัน เพราะมันน่าจะมีประโยชน์สำหรับผู้ที่ไม่มีความเชี่ยวชาญด้านภาษาอังกฤษ หรือมีเวลาไปเสาะหาหนังสือและต้นฉบับมาอ่านเอง ข้อแรก จงเป็นผู้มัธยัสถ์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการลงทุนโดยตรง แต่มันมีความสำคัญพื้นฐานต่อการคิดของบัฟเฟตต์ ทั้งที่เป็นอภิมหาเศรษฐีหมายเลข 1 ของโลก เขามีความเป็นอยู่แบบเรียบง่าย อาทิเช่น ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดิมซึ่งเขาซื้อเมื่อปี 2501 ที่เมืองโอมาฮาในรัฐเนแบรสกาซึ่งยังเป็นชนบทเสียเป็นส่วนใหญ่ หลังจากต่อเติมบ้าง บ้านหลังนั้นก็ยังเป็นแบบของคนอเมริกันชั้นกลางโดยทั่วไป นอกจากนั้น เวลาเขาไปไหนมาไหนก็ยังขับรถเอง เกี่ยวกับเรื่องนี้ Michael Brush ไม่ได้เอ่ยถึงข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่าง อาทิเช่น บัฟเฟตต์ได้ค่าตอบแทนจากบริษัท Berkshire Hathaway เพียงปีละ 100,000 ดอลลาร์ หรือประมาณเดือนละ 290,000 บาทเท่านั้น ต่างกับประธานผู้บริหารบริษัทขนาดใหญ่ๆ ซึ่งมักได้ค่าตอบแทนหลายสิบล้านดอลลาร์ต่อปี บัฟเฟตต์ไม่มีรายได้จากเงินปันผลของบริษัท Berkshire Hathaway เพราะบริษัทนั้นจ่ายเงินปันผลครั้งเดียวหลังจากเขาซื้อมาและหยุดจ่ายมาหลายทศวรรษแล้ว ฉะนั้นบริษัท Berkshire Hathaway เก็บผลกำไรไว้สำหรับลงทุนต่อได้จำนวนมาก ส่วนตัวบัฟเฟตต์เองก็มีเงินเหลือเพื่อนำไปลงทุนต่อเพราะค่าตอบแทนที่ไม่สูงนักก็มักใช้ไม่หมด การไม่ใช้ชีวิตแบบหรูหราฟุ้งเฟ้อไปตามกระแสสังคม ยังผลให้เขาไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคอยจ้องหารายได้จากการขายหุ้นที่มีอยู่ในมือ หรือจากการปันผลกำไรที่บริษัททำได้อย่างต่อเนื่อง กิจการที่เขาเข้าไปลงทุนกำจัดค่าใช้จ่ายที่ไม่ค่อยเกิดประโยชน์ และพยายามจำกัดค่าตอบแทนของผู้บริหารส่งผลให้บริษัทเหล่านั้นทำกำไรได้สูงยิ่งขึ้น ข้อสอง จงยึดหลักช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม หรือมีความอดทนเพื่อรอโอกาสทองที่จะเกิดขึ้น จากความผันผวนอย่างหนักของตลาดหลักทรัพย์ ในปัจจุบันวิกฤติเศรษฐกิจและความผันผวนของราคาโภคภัณฑ์รวมทั้งน้ำมันปิโตรเลียมและแร่ธาตุ อาจทำให้หุ้นของบริษัทขนาดใหญ่ที่มีพื้นฐานแข็งแกร่งตกลงมาอย่างไม่น่าจะเกิดขึ้น ฉะนั้นในช่วงนี้บัฟเฟตต์จะมีโอกาสดีเป็นพิเศษ มีรายงานข่าวออกมาว่าเขาได้เข้าไปซื้อหุ้นในหลายบริษัทที่ทำกิจการด้านน้ำมันปิโตรเลียม ด้านการบริการพลังงานไฟฟ้า ด้านธนาคารพาณิชย์ และด้านการขนส่งทางรถไฟ ข้อสาม จงเดินทวนกระแส บัฟเฟตต์เฝ้ามองว่าฝูงนักลงทุนจะพากันเดินไปทางไหนแล้ว เขาจะพยายามเดินไปทางตรงข้าม เนื่องจากทางที่นักลงทุนพากันไปนั้น โอกาสในการทำกำไรได้อย่างงดงามมีน้อยเพราะนักลงทุนพวกนั้นได้ผลักดันราคาของหุ้นให้สูงขึ้นแล้ว ฉะนั้น เมื่อตอนที่ราคาหุ้นพุ่งขึ้นไปอย่างต่อเนื่องเมื่อสองสามปีก่อน บัฟเฟตต์ไม่เข้าไปร่วมด้วย แต่ในตอนนี้ นักลงทุนจำนวนมากมองหาทางเทขายยังผลให้ราคาหุ้นโดยทั่วไปตกและหุ้นของบางบริษัทตกมากเป็นพิเศษ ตอนนี้บัฟเฟตต์ถือว่าเป็นโอกาสดีที่จะซื้อหุ้นได้ในราคาถูก จึงมีข่าวว่าเขาเข้าไปซื้อหุ้นของหลายบริษัท เกี่ยวกับเรื่องนี้ สิ่งที่ Michael Brush ไม่ได้กล่าวถึงแต่มีความสำคัญพื้นฐาน ก็คือ บัฟเฟตต์ทำการบ้านอย่างละเอียดและต่อเนื่อง นั่นคือ วิเคราะห์บริษัทต่างๆ อย่างถี่ถ้วนก่อนจะตัดสินใจซื้อหุ้น จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:11:26 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ข้อสี่ จงเลือกลงทุนในสิ่งที่ตนเองเข้าใจ บัฟเฟตต์จะไม่ซื้อหุ้นของบริษัทที่เขาไม่เข้าใจว่าผลิตอะไรออกมาและไม่รู้อย่างแจ้งชัดว่าบริษัทนั้นทำกำไรได้อย่างไร ทั้งที่ในยุคนี้ มหาเศรษฐีจำนวนมากใช้เทคโนโลยีเป็นหัวจักรขับเคลื่อนการสร้างความร่ำรวย รวมทั้งเพื่อนซี่ของเขาเอง เช่น บิล เกตส์ ด้วย แต่บัฟเฟตต์หลีกเลี่ยงการซื้อหุ้นในบริษัทเทคโนโลยี ฉะนั้นเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วอันเป็นตอนที่ราคาหุ้นของภาคเทคโนโลยีพุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง บัฟเฟตต์จึงไม่เข้าไปซื้อเพราะเขาไม่เข้าใจเทคโนโลยีใหม่ๆ และไม่รู้ว่าบริษัทเหล่านั้นจะทำกำไรได้อย่างไร อีกไม่กี่ปีต่อมา ผลปรากฏว่านักลงทุนพากันสูญเงินจำนวนมหาศาลเมื่อฟองสบู่ในภาคเทคโนโลยีแตก แต่บัฟเฟตต์ทำกำไรได้อย่างงดงามจากการลงทุนในภาคอื่น ข้อห้า จงอย่าฟังนักวิจารณ์หรือการยืนยันของตลาด ยุคนี้มีนักวิจารณ์จำนวนมากออกมาวิจารณ์การลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ตามสื่อต่างๆ อย่างต่อเนื่อง คนกลุ่มนี้มีความเห็นสารพัดและมักจะให้การยืนยัน หรือไม่ก็แย้งการตัดสินใจในการลงทุนของนักลงทุนใหญ่ๆ เช่น วอร์เรน บัฟเฟตต์ นอกจากนั้นการเคลื่อนไหวรายวันของราคาหุ้นยังเป็นเสมือนการยืนยันในระยะสั้นด้วยว่าการตัดสินใจซื้อหุ้นนั้นถูกต้องหรือไม่ บัฟเฟตต์จะไม่ฟังคำวิจารณ์และไม่ต้องการดูราคาหุ้นว่าไปทางไหน เขาจะตัดสินใจบนฐานของการวิเคราะห์ข้อมูลของเขาเอง ข้อหก จงค้นหาของดีราคาถูกให้พบ ในกระบวนการค้นหาหุ้นราคาถูก บัฟเฟตต์เริ่มวิเคราะห์เพื่อค้นหา "มูลค่าภายใน" (intrinsic value) ของบริษัทเป็นขั้นแรก กระบวนการนี้อาจมองดูว่าราคาหุ้นของบริษัทคล้ายๆ กันเป็นอย่างไร หรือไม่ก็คำนวณค่าปัจจุบันของเงินสดที่บริษัทนั้นน่าจะทำได้ในอนาคต รายละเอียดของวิธีคำนวณอาจหาได้ในหนังสือชื่อ The Warren Buffet Way ของ Robert Hagstrom หรือเรื่อง The Market Gurus ของ John Reese และ Todd Glassman หากราคาหุ้นที่ซื้อขายกันในตลาดต่ำกว่ามูลค่าภายในมากๆ บริษัทนั้นน่าสนใจเพราะมี "ส่วนเผื่อความปลอดภัย" (margin of safety) สูงมาก บัฟเฟตต์ไม่ค่อยสนใจเรื่องผลกำไรต่อหุ้น หากสนใจในผลตอบแทนส่วนของผู้ถือหุ้น (return on equity) ส่วนต่างระหว่างราคาขายของสินค้ากับต้นทุน และภาระหนี้สินของบริษัท นอกจากนั้นเขายังต้องการเห็นบริษัททำเงินสดได้มากๆ แล้วนำไปลงทุนอย่างชาญฉลาด หรือไม่ก็จ่ายปันผลและซื้อหุ้นของตนคืน ในกระบวนการวิเคราะห์นี้ เขาจะมองย้อนไปในอดีตอย่างน้อย 5 ปี เพื่อดูว่าบริษัทมีประวัติการประกอบการอย่างไรในภาวะต่างๆ กัน ฉะนั้น เขาจะไม่เข้าไปซื้อหุ้นของบริษัทใหม่ๆ ที่ยังไม่มีประวัติดีจนเป็นที่ประจักษ์ ข้อเจ็ด จงมองหาบริษัทที่มีรั้วรอบขอบชิด หรือล้อมรอบด้วยคูลึก บริษัทจำพวกนี้มักมีประวัติในการทำกำไรได้ดี และมีความได้เปรียบอย่างยั่งยืนเพราะคู่แข่งเกิดขึ้นได้ยากมาก อาจเนื่องมาจากอำนาจในการปกป้องของสิทธิบัตรและของเครื่องหมายการค้าที่เป็นที่นิยมอย่างกว้างขวาง บริษัทจำพวกนี้สามารถขึ้นราคาสินค้าและบริการได้โดยไม่กระทบยอดขายและมักไม่ได้รับผลกระทบมากนักในภาวะเศรษฐกิจถดถอย ฉะนั้นบัฟเฟตต์จึงถือหุ้นจำนวนมากในบริษัทประกอบการรถไฟ เพราะยากที่จะมีใครสามารถสร้างรางขึ้นมาแข่งได้ในทวีปอเมริกาเหนือ และในบริษัทโคคา-โคลาเพราะมีเครื่องหมายการค้าซึ่งเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางพร้อมกับมีระบบการจัดจำหน่ายที่ลื่นไหลเป็นอย่างดีทั่วโลก ข้อแปด จงทุ่มเงินลงไปในบริษัทที่น่าซื้อ เรื่องนี้เป็นลักษณะหนึ่งของการเดินย้อนกระแส นักลงทุนโดยทั่วไปมักใช้การกระจายการลงทุนออกไปในหลายบริษัทเพื่อหวังลดความเสี่ยง แต่บัฟเฟตต์กลับชอบลงทุนแบบกระจุกตัวมากกว่า เมื่อใดเขามองเห็นโอกาสดีเป็นพิเศษ เมื่อนั้นเขาจะทุ่มทุนซื้อหุ้นของบริษัทนั้นทันที เขามองว่าการวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนและการมีความอดทนที่จะรอจนได้ "ส่วนเผื่อความปลอดภัย" สูงมากๆ เป็นมาตรการลดความเสี่ยงที่ดีที่สุดอยู่แล้ว ฉะนั้น ประวัติการลงทุนของเขาบ่งว่า ความสำเร็จของเขาเกิดจากผลตอบแทนสูงมากที่เขาได้จากการทุ่มลงทุนในหุ้นของบริษัทเพียงราวหนึ่งโหลเท่านั้น ข้อเก้า จงซื้อเพื่อถือไว้หาผลกำไรในระยะยาว บัฟเฟตต์มองว่าถ้าได้วิเคราะห์เป็นอย่างดีแล้วว่าควรลงทุนในบริษัทไหน บริษัทนั้นควรจะให้ผลกำไรดีเป็นเวลานาน ฉะนั้นผู้ที่ทนไม่ไหวที่จะดูราคาหุ้นของตนตกไป 50% อย่าคิดเข้าไปลงทุนซื้อหุ้นเด็ดขาด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเมื่อซื้อหุ้นมาแล้วก็เลิกติดตามความเป็นไป ตรงข้าม ผู้ถือหุ้นจะต้องติดตามและวิเคราะห์เหตุการณ์รอบด้านอย่างใกล้ชิด เมื่อใดเห็นว่าบริษัทนั้นหมดโอกาสที่จะทำกำไรดีต่อไป หรือกำลังเดินเข้าภาวะยากลำบากเป็นเวลานาน เมื่อนั้นจงรีบขายออกไปทันที ด้วยหลักข้อนี้ บัฟเฟตต์จึงขายหุ้นจำนวนมากในบริษัทรับจำนองบ้านขนาดยักษ์ที่รู้จักกันในนาม Fannie Mae กับ Freddie Mac ก่อนที่สองบริษัทนั้นจะประสบปัญหาจนถูกรัฐเข้าไปยึดเมื่อปีที่แล้ว สิ่งหนึ่งซึ่ง Michael Brush ไม่ได้กล่าวถึงคือ บัฟเฟตต์มองว่าการซื้อขายหุ้นบ่อยๆ รังแต่จะเป็นเหยื่อให้แก่ผู้ที่ไม่ค่อยมีบทบาทพื้นฐานทางเศรษฐกิจนัก เช่น นายหน้าค้าหุ้น ที่ปรึกษาทางการเงินและผู้บริหารกองทุน เขาประเมินว่าคนเหล่านั้นหักเอาผลกำไรของบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ไปราวปีละ 140,000 ล้านดอลลาร์ หรือ 20% ของผลกำไรทั้งหมดซึ่งมีผลกระทบทางลบต่อผลประกอบการของบริษัท ข้อสิบ จงเชื่อมั่นในอเมริกา บัฟเฟตต์จะไม่มองว่าใครเข้าเป็นประธานาธิบดี หรือในขณะนี้วัฏจักรของเศรษฐกิจอยู่ตรงไหน หากมองว่าในระยะยาวบริษัทขนาดใหญ่ที่มีปัจจัยพื้นฐานแข็งแกร่งจะกลับมาทำกำไรได้ดีอีกครั้งแม้ในขณะนี้ดูจะมีปัญหาบ้างก็ตาม ฉะนั้นในปัจจุบัน บัฟเฟตต์จึงนำเงินจากส่วนที่ซื้อพันธบัตรไว้ออกมาใส่ลงในหุ้นของบริษัทที่เขามองว่ามีโอกาสทำกำไรได้ดีในระยะยาว จากคุณ : คนเคยล้ม - [ 30 เม.ย. 52 01:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมเชื่อคุณ และขอเป็นกำลังใจ แต่ไม่เชียร์ให้ไปหาเงินก้อนใหม่มาลุยต่อ ถ้าคิดจะตัดใจ...เลิกเล่นไปเลยผมสนับสนุนเต็มที่ เพื่อให้ครอบครัวกลับมาอบอุ่นเหมือนเดิมลงมือได้เลย ยังมีอีกหลายๆๆๆๆๆๆคนที่อยู่ในภาวะแพ้หุ้นเหมือนคุณ บางคนแพ้หนักขนาดหมดหน้าตักตัวเองไม่พอ ไปหาหยิบยืมเป็นหนี้เป็นสินขายบ้านขายที่ดินก็ยังไม่พอใช้...ก็มี ผมเองก็เคยแพ้หุ้นมาหนัก แต่ไม่ถึงขนาดจาก60ส่วน ลดเหลือเพียง1ส่วน เสียครึ่งหนึ่งของที่ลงก็ผ่านมาแล้ว ตลาดหุ้นไทยเอาแน่นอนอะไรไม่ได้ ปัจจัยเหลือเชื่อคาดไม่ถึงมากระทบบ่อยมาก จะเล่นสั้นหวังเอาชนะรายวัน...ยากมาก ขนาดเซียนระดับตีนเหยียบเมฆมือลูบดาว ยังตกจากฟากฟ้าได้ เล่นยาวถือยาวยังพอเห็นกำไร เล่นสั้นๆเวลากำไรก็น้อยต้องแบ่งให้โบรกด้วย แต่เวลาเสียโบรกกลับได้จากเราเต็มๆ ตัดใจได้ก็ตัดใจซะ สู้ต่อคงเอาชนะยาก ไปง้อภรรยาให้กลับมาสร้างฐานะกันใหม่ในรูปแบบที่เธอรับได้ ถ้ามีลูกก็เห็นแก่เด็กๆดีกว่า ถ้าตัดใจเรื่องหุ้นไม่ได้ ก็เล่นแบบชิวๆ ค่อยๆเก็บตัวที่แน่นๆไม่หวือหวา ซื้อแล้วถือไปเรื่อยๆ กำไรจริงๆค่อยขาย อาจจะใช้เวลาหน่อย แต่ก็ต้องทน... เพราะนี่คือการลงทุนในหุ้นไทยที่แท้จริง จากคุณ : คนขาดหุ้น - [ 30 เม.ย. 52 01:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเล่นหุ้นเพลิน จนลืมหาเมีย เจอแต่มาร์ผู้ชาย จับทำปั้ว ดีไหม จากคุณ : ratchabut_2 - [ 30 เม.ย. 52 09:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สู้ๆ ครับ จากคุณ : คนรักน้ำมัน - [ 2 พ.ค. 52 08:23:41 ]