ความคิดเห็นที่ 1 ขอคั่นด้วยเรื่อง เรื่องสหกรณ์คนยาก+MLM ก่อนนะครับ สาเหตุเพราะ มีท่านนึงถามไว้และพี่จิมตอบไปบางส่วน ก็ไม่อยากให้เสียเปล่า ต้องเก็บแนวคิดของพี่จิม ทุกเม็ด เริ่มเลย .... จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:03:35

ความคิดเห็นที่ 3 ************************************ เรื่องสหกรณ์คนยาก +MLM ************************************ แนวคิดนี้มีความคิดเมื่อปีที่แล้ว หลังจากปิดทำเนียบได้สักพัก ผมได้แนวคิดจากม้อบ พธม นั่นแหละ ว่าทำไมเค้า อยู่ได้นาน ทำไมสร้างสมาชิกขึ้นมาได้ มาหาข้อสรุปดังนี้คือ -เค้าผูกท้องพ่อค้า แม่ขาย และธุรกิจอุตสาหกรรมต่อเนื่องไว้ที่ ม้อบ เลยกลายว่าเป็นธุรกิจเนทเวิรคมหาชนขึ้นมา -เค้าใช้หลักการพรีเซนเตชั่น และการทำ Package ได้เยี่ยม กล่าวคือการจัดรูปแบบขบวน การจัดตั้งเวที มีการ ปราศรัย มีรายการวาไรตี้ มีการเอาแมสคอท เด็กนักเรียน และเหล่าศิลปินมาชูโรง -เค้ามีหลักการกระจายสินค้า และการโฆษณาที่ยอดเยี่ยม เป็นระบบเป็นบูรณาการ -ฯลฯ ผมกล่าวโดยสังเขปละกัน หลักคิดสหกรณ์+แกรมีน คืออะไร หลักการสหกรณ์ทั่วไปคือการขายหุ้นสหกรณ์ มวลสมาชิกมาช่วยกันซื้อของ ถึงวาระรอบบัญชีมาเคลียร์ ขาดทุน กำไร แล้วแบ่งเงินปันผลกัน หลักสหกรณ์ แบบ นายจิม... -มวลสมาชิกสามารถเอาโปรดัคชั่นของตนเอง มาวางในสหกรณ์นี้ได้ไม่ต้องเสียค่าวางแต่อาจตัดเป็นเปอร์เซนต์ จากค่าวางสัก 10% เป็นค่าดำเนินการ -มวลสมาชิกตามกฎของผมที่จะนำสินค้ามาวางไม่สามารถเป็นเจ้าของโปรดัคได้แต่เพียงผู้เดียว จะต้องถูกบังคับ ขายหุ้นตนเองให้ มวลสมาชิกในสหกรณ์ และสหกรณ์ 49% ขายในราคาถูกๆหุ้นละ10 บาท เจ้าของโปรดัคท่าน นั้นจะถือครองหุ้นได้เพียง 51% สรุป เท่ากับ คนทุกคนที่เป็นสมาชิก จะมีหุ้นในสหกรณ์ทุกคนเป็นรอบวงใหญ่ และ มวลสมาชิกจะมีหุ้นในรอบ วงเล็ก ในแต่ละตัวสินค้ากันทุกคน เพราะฉะนั้นสินค้าที่วางในสหกรณ์ทุกคนจะเป็นเจ้าของเสมอกัน กระจาย ความเสี่ยงไปในตัวสินค้าทุกตัว -งานด้านการตลาดและการกระจายสินค้า จะเน้นสินค้าที่ใช้ในชีวิตประจำวัน จัดเป็นแพคเกจ ให้พอใช้ในรอบ 1 เดือน โดยมีส่วนลดให้ตามความมากน้อยของแพคเกจ -การขนส่งเดลิเวอร์ลี่สินค้า ไม่ต้องใช้ศูนย์ขนถ่ายสินค้าในช่วงแรก เจ้าของโปรดัคชั่นส่งเองโดยตรงถึงร้านค้าใน ระบบสหกรณ์ การหักรอบบัญชี ใช้หลักความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ให้ส่งใบส่งของที่สำนักงานใหญ่สหกรณ์เป็นผู้ ชำระค่าสินค้าดังกล่าวตามรอบบิล -ด้านเงินทุน ได้มาจากเจ้าของสินค้าเอง 51% และจากมวลสมาชิก หรือสหกรณ์เข้าถือครอง หรือเป็นการกู้ยืม สหกรณ์ในส่วนที่ เป็น 51% ก็เป็นได้ในอัตราดอกเบี้ยต่ำสุด ขอคร่าวๆ แค่นี้ก่อนเผอิญลูกสาวต้องนอนโรงพยาบาล ลำไส้อักเสบ ผมแวะกลับมาเพื่อมาจัดกระเป๋าเสื้อผ้านะ ครับ เดวจะแบกแลปท้อปไปด้วย ถ้ามีเนตผมจะต่อแล้วเข้ามาเล่าสู่กันฟังอีกคราหนึ่งครับ มาต่อนิดนึงก่อนออกไปข้างนอกครับ ขอบคุณท่านม้าฮ้อมากที่มาเม้นท์ ถูกต้องครับคนไทยขาดอย่างแรง คือ วินัย คนไทยอีโก้แรง บางครั้งเราลืมมองจุดแข็งของฝ่ายตรงกันข้าม ละเลยจุดอ่อนของตนเอง อันนี้สำคัญอย่างยิ่งยวด อารัมภบท อย่านึกถึงในแง่การเมือง นึกถึงแง่การตลาดของ พธม ผมชอบคิดและมองจุดแข็งของฝ่ายตรงกันข้าม หรือคู่แข่งเสมอ ผมชอบซื้อสินค้าและใช้บริการของคู่แข่งเป็นประจำ ผมชื่นชมในความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงกัน ข้าม ผมชอบที่ตำหนิจุดด้อยของตนเองและปรับปรุงมันเสมอ นั่นคือแนวคิดของผมที่ใช้มาตลอดทั้งชีวิต รบกวน อ่านงานเขียนของผมแล้วจะรู้จักว่านายจิม....ชอบคิดอย่างไร คิดแบบไหน และมีวิธีบริหารจิตใจให้มีความสุขได้ เช่นไร ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่าน ทุกสี ที่สละเวลา มาอ่านกระทู้ของพี่จิม....ด้วยความเคารพ ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=830281 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:04:57

ความคิดเห็นที่ 4 ว่าแล้วก็มาต่อกันด้วย ข้อเขียนของพี่จิม ประจำวันนี้ ในหัวข้อ "การเตรียมพร้อม....และการ Make Face ในอาชีพ ขับรถนาย...ของนายJIMBO มันเป็นอย่างนี้เองแหะ" แต่ยังไม่จบ เพราะ พี่จิมต้องไปดูแลลูกสาวที่ รพ.ก่อน ยังไงก็ตามขอให้ลูกสาวพี่จิมหายเร็วๆ และมีสุขภาพแข็งแรง ในเร็ววันด้วย ************************ Edit วันที่ 8 กันยายน 2552 ************************ ลิงค์ห้องสินธร ยังอยู่ครบนะครับ *** จากเจ็กโบ้ขายปลาทูนึ่งตามตลาดนัด มาเป็น ผู้นำเข้าปลาทูแช่แข็ง *** (5 ตอนรวด) http://topicstock.pantip.com/sinthorn/topicstock/2009/07/I8148734/I8148734.html ### แนวคิด เทคนิค แท็กติด และ การลงมือทำอย่างเอาจริงเอาจัง ของชีวิตนาย JIMBO ###{แตกประเด็นจาก I8148734} http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I8229718/I8229718.html แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 19:40:51 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 52 19:39:36 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:10:56

ความคิดเห็นที่ 5 ขอให้หายเร็วๆนะครับ จากคุณ : อ้ายเล็กเด้อ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:17:06

ความคิดเห็นที่ 6 ********************************************************************************************** การเตรียมพร้อม....และการ Make Face ในอาชีพ ขับรถนาย...ของนายJIMBO มันเป็นอย่างนี้เองแหะ ********************************************************************************************** แหมกำลังนอนเพลินสะหน่อยเช้าวันที่ 15 จะพักผ่อนให้ชื่นอุราแหมๆๆเสียงกริ่งโทรฯก็ดังขึ้น กริ๊งๆๆๆๆๆๆ Can you remember me ? เสียงใสๆ ของผู้หญิง.....อ้ายหยาเสียงคุ้นๆวุ้ยส์ ผมเหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนัง บอกเวลาว่า บ่ายโมงเศษ Yes I can I need your help ,I wanna go to shopping at MBK ,Can you go with me ? ผมตอบ ว่า Yes I can ,What\'s time you need me for serve you ? ผมค่อนข้างวางตัวเพื่อทิ้งช่องว่างไว้ก่อน เดี๋ยวจะ หาว่าชายไทยเหมือนดอกไม้ริมทาง เอาเป็นว่าเค้านัดผม อีก 2 ชม ถัดไป ไม่มีปัญหา เราไปช้อปกันที่มาบุญครอง หนอยมีสาวสวย ดำ หุ่นดี เดินเป็น เพื่อน ป้าด.... มันกระไรนา อิจฉาละสิ พี่น้อง...ที่ผมต้องเอามากล่าวเพราะว่าผู้หญิงคนนี้ มีบทบาท ในชีวิตผม ตอนปีกลายนี้เองครับ โปรดจดจำไว้ เธอเดิน Shopping หาโทรศัพท์เครื่องใหม่พร้อม ซิมการ์ดนะครับ ส่วนผมนะหรือ เดินตามตูดแนะนำต่างๆ หลังจากเธอได้ดังที่ใจผม ก็ เดินหาอุปกรณ์ล้างรถ ได้ติดมือมา มีแชมพูล้างรถ ผ้าหนังชาร์มัว อย่างดีผืนละพันกว่า บาทเชียว คาร์โก้ และแวกซี่ น้ำยาเคลือบเงาเบาะและหนังจากนั้นสอดส่ายสายตา อะอะ ลืมไม่ได้ตะกร้าหวายใบ สี่เหลี่ยมผืนผ้า น่ารักเชียว เอามาทำอะไร พี่น้องคงงง ผมเอามาใส่อุปกรณ์ล้างรถนะครับ และทำไมต้อง สี่เหลี่ยมผืนผ้า ไม่เป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส ละ อ๋อ....ที่มันต้องเป็นแบบนี้ เพราะจะได้ซุก ข้างแก้มซ้ายด้านในฝา กระโปรงท้ายไม่กินเนื้อที่ แล้วดูดีด้วย เห็นไหมนายจิม ละเอียดยิบเลย ทุกอย่างมันคือ Face นะครับ จะบอกว่า Fake face ก็อาจเป็นได้ เพราะปกติตัวผมเอง ซกมก จะตาย ยังไม่พอ หาซื้อ เม้าท์สเปรย์ เพื่อดับกลิ่นปากตนเอง พูดถึงดับกลิ่น ขาดไม่ได้แอร์เฟรชเชอร์ ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวนายจิม.....ซื้อใบเตยหอมใส่รถ กลิ่นไทยๆ แถมไม่มี อันตรายต่อสุภาพ ชาวต่างชาติเรื่องนี้อันดับแรกเชียวที่ให้ความสำคัญ พี่น้องครับ การMake faceเพื่อทำให้ดูดีนั้นมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการดำรงค์ชีวิตเรา ภาพแรกที่ประทับใจและ เกิดความน่าเชื่อถือ ก็มาจากสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้แหละครับ ผมถามว่ามีใครอยากกินก๋วยเตี่ยวที่มีหน้าร้าน ซกมกบ้าง กระจกไม่เงา แมงวันบินว่อน บรรยากาศในร้านไม่น่ากิน ทั้งที่ฝีมือการปรุงอาหารยอดเยี่ยม ไม่หรอกครับลูกค้าจะ มองภาพแรกสะมากกว่า ว่าต้องการร้านสะอาดไฟสว่างสีสดใส สะอาด ถึงแม้นจะฝีมือนั้นจะด้อยกว่าร้านแรกที่ กล่าวมา ได้ของครบ ยกมือถือ Good afternoon.....Boss I\'m Jim speaking น้านผมยกหางเลยทันที ก็เค้าเป็น Boss เราโดยตำแหน่งใช่ไหมละ เมื่อวานเป็นเพื่อน วันนี้เค้าเป็นนายเรา ต้องแยกบทบาทให้ออกครับ Hi jim เสียงตอบรับทางโน้น มาทันใด พร้อมกับเสียงหัวเราะปนขบขันเล็กๆมาด้วย ไม่ต้องเรียกฉันว่า Boss หรอกเรา เป็นเพื่อนกัน ผมตอบว่า ไม่ได้หรอกตอนนี้ยูเป็น ผู้บังคับบัญชาของฉัน ยูเป็นคนที่ต้อง Sign ในใบงานของฉัน นะ เฉิน ก่อนยู จะเข้านอนวันนี้ ยูช่วยฝากกุญแจรถไว้ที่ป้อมยามหน่อย เฉินทำเสียงเหมือน งง แล้วตอบว่าพรุ่งนี้ยู ต้องเจอไออยู่แล้วตอน 6 โมงเช้า ผมบอกว่า ผมต้องไปถึงตอน ตี 5 ครึ่ง เพื่อล้างรถก่อนทุกวัน นั่นคือหน้าที่ฉัน ได้โปรดอย่าขัดขวางการทำหน้าที่คนขับรถของฉันด้วย เฉินมันหัวเราะนะพี่น้อง..หัวเราะอะไรหว่า.....น้านซิ อ๋อ มันหัวเราะ..ในการวางท่าทีของผมนะเป็นพิธีการเชียว เป็นอันตกลงตามนั้นละกันพี่น้อง ขืนผมเล่ารายละเอียด หมดสงสัยงานเขียนของผมคง 3 ปีไม่จบแน่แท้ เวลาไวเหมือนโกหก....เสียงนาฬิกาปลุกในสมองของผม มันบอกตนเองให้ตื่นตอน ตี4 ครึ่งลืมบอกไป ชีวิตของ ไม่เคยใช้นาฬิกาปลุกใดๆ ผมมีนาฬิกาชีวจิต สามารถปลุกตนเองได้ตลอดเวลามันจะตื่นก่อนเวลาที่เราโปรแกรม ไว้ 15 นาทีเสมอ อาบน้ำแต่งตัวอย่างหล่อ แต่ไม่ลืมใส่เสื้อกล้ามข้างใน ปกติผมเป็นคนขี้ร้อนผมไม่ชอบใส่เสื้อกล้าม แต่วันนี้ผม ต้องใส่ เป็นปริศนา ในตอนต่อไปครับ แล้วตอนนี้ผูกไทด์ด้วย ไม่ลืมฉีกยิ้มให้ตนเองหน้ากระจกพร้อมกล่าวคำว่า สวัสดีกับกระจก ผมทำอย่างงี้ทุกวันครับ ขับรถตนเองออกจากบ้าน วนมาหน้าตลาดแวบ สายตาสอดส่าย หาอะไร หรือ นั้นคือคำถามใช่ไหม ผมหา ร้านขายน้ำเต้าหู้ และร้านปาท่องโก๋ ตัวใหญ่หน่อยไง เพื่อเป็นอาหารเช้าของผม แม่ค้า.....ผมร้องเรียก เอาปาท่องโก๋ 4 ตัว น้ำเต้าหู้ 4 ถุง เหอๆๆ พี่น้องคงสงสัย ว่า นายจิม...มันกินหรือมันยัดกัน แน่ ใช่ไหมครับ เดวมาตอบครับตอนนี้ ขอ นังอ้วนจากเพื่อนๆมานวดนิ้วมือหน่อยครับ ผมออกรถจากร้านปาท่องโก๋...มาที่นิชาดาธานี อ้ายหยา ตาเฉินอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นยืน ยิ้มเผล่รออยู่แล้ว รอยื่น กุญแจรถให้....ตอนตี 5 ครึ่งพอดีเปะเลย ผมเดินออกจากรถ Good morning Boss ....ผมยื่นถุงก๊อบแก๊ป ใบใหญ่ให้ใบหนึ่ง นี่ครับ Boss สำหรับ สุขภาพที่ดีช่วงเช้า ตาเฉินทำหน้างง...อะไรหรอ จิม ... Bean milk ละBoss ตาเฉิน...ง้างถุงดูหยิบมาดู แล้วมันก็หัวเราะกร้ากๆๆ ทันใด แล้วก็หยิบมาให้ผมดู แล้วบอกว่าตอนเด็กๆชอบกิน มาก แล้วถามผมว่าซื้อมาทำไมตั้งเยอะแยะ ผมบอกว่า เพื่อมาดาม และลูกยูไง จากนั้นตาเฉิน หยิบถุงน้าเต้าหุ้ ออกมา แล้วนี่เมืองไทยเรียกอะไร ผมบอกว่าน้ำ...เต้า...หู้ ผมออกเสียงช้าๆ....ตา เฉิน ออกเสียงตาม ตาว...หู้ กู้ดๆๆๆ บอส ตาเฉิน ขอบคุณผม แต่บอกว่าทีหลังยู ไม่ต้องซื้อก็ได้ มาดามไม่กินของ ร้อนใส่ถุงพลาสติค แต่ไม่เป็นไร มาดามยังไม่ตื่น เดวไอ ไปใส่แก้วไว้ให้มาดามนะ จากนั้นตาเฉินก็ เดินเข้าบ้าน ไป ผมเองจัดแจงถอดเสื้อออก เหลือแต่เสื้อกล้ามจัดแจงล้างรถ อิอิ....การล้างรถเป็นศิลป อย่างนึงนะครับไม่ใช่เรื่อง ง่ายๆ นายจิม ...ขอโม้สักหน่อย อย่างแรกเลยนะครับ เอากระป๋องขนาดย่อมมาใส่แชมพูลงไปก่อน ตามด้วยคาร์โก้ 1 ฝา จากนั้นค่อยเอาน้ำเติมลง ไปฉีดน้ำลงไปแรงๆนะครับ เพื่อให้อากาศมันแตกตัว คลุกเคล้าแชมพูกับคาร์โก้ ให้เป็นเนื้อเดียวกัน เพราะคาร์โก้ มีส่วนผสมน้ำมันก๊าด ถ้าผสมไม่ดีมันจะไม่มีฟอง ล้างยากส์ ครับ จากนั้น เอาน้ำฉีดรถให้เปียกทั้งคัน เอาฟองน้ำขนาดใหญ่ ที่ใช้ ฉาบปูนนั้นแหละครับแผ่นละ 5 บาทเอง จุ่มลงไป แล้วละเลง ถ้ามีสองผืน ใช้สองมือเลยประหยัดเวลาดี ย้ำต้องให้ฟองมากๆนะครับเราจะได้เช็คว่าตรงไหนที่ถูยังไม่มีฟอง แสดงว่าเรายังไม่ได้ถูในตรงจุดนั้นจะได้ไม่ หลง ถู แล้ว ก็ถู อย่างนั้นทั้งคัน ทำให้เร็วนะครับก่อนที่น้ำที่เราฉีดจะแห้ง ถ้าแห้งไม่ดี เศษ ฝุ่นมันคม มันจะ กัดสี รถแทนกระดาษทรายทีเดียว ลืมบอกไปนิดนึง ก่อนการฉีดน้ำ ดึงผ้ายางออกมาก่อนครับ มาถูด้วยแชมพูนั่นแหละ แล้วตากซะก่อนอันดับแรก เลย ถ้ารถวิ่งงานมาเครื่องร้อน เปิดฝากระโปรงเอาผ้ายาง ปูบนเครื่องนั้นแหละ ดับเครื่องด้วยละ อิอิ เดว เครื่องมี ปังหา แล้วงับฝากระโปรงลงไปละ ให้ไออุ่นทำให้แห้งเร็ว ฆ่าเชื้อโรคด้วยกลิ่นสะอาด อิอิ พอเราเอาแชมพูละเลงทั่วคัน ขั้นตอนสำคัญ คือตรงล้างป้ายทะเบียนระวังนิดนึงตรงขอบป้ายมันคมมาก อย่าเอา มือไปลูบแรงๆละ เบ้อเลยนะครับเลือดกระฉูด เดวหาว่านายจิมมะบอก ง้างที่ปัดน้ำฝนขึ้นมาเพื่อให้การถูกระจกนั้นสะอาดทั้งผืน อย่าลืมเอาฟองน้ำรูดทีใบปัดน้ำฝนด้วยละ ตรงนั้นแหละ ตัวสกปรกมากๆมีคราบไคลทำให้เวลาเราปัดน้ำฝนไม่เกลี้ยง และใบปัดเสื่อมสภาพเร็ว ขอบล้อ ล้อแม็กซ์หรอ หา หัวแปรงขัดหลังเรานะเวลาอาบน้ำ อย่าเอาหัวแปรงขัดส้วมละ แม็กซ์เป็นรอยหมด เสียรถ เพื่อนๆอย่าเพิ่งเบื่อ กะ นายจิม...ละ ที่มาโม้เรื่องล้างรถทำไม ข้อแรก มันเป็นเหตุการณ์ต่อเนื่อง ของงานเขียนท่อน ต่อไป อีกประการใคร อยากเปิดคาร์แคร์ จำวิธีการไปได้เลย ได้อาชีพด้วยนะ....นายจิม..จะเปิด สิ้นปี นี้ 1 สาขา และ อีก 2-4 สาขาตลอดปีหน้าจร้า ละเลงทั้งรถเรียบร้อย เอาน้ำฉีดเลยครับ ฉีดไล่ฟองสบู่ออกให้หมด จากนั้นเอากระป๋องเทน้ำแชมพูทิ้ง ใส่น้ำ สะอาดลงไป เอาผ้าชาร์มัว แช่ลงไปก่อนให้ผ้ามันนิ่มจะได้ไม่ขูดสีรถ ถ้าเพื่อนๆไม่มีผ้าชาร์มัว ผ้าเช็ดตัว หรือ ผ้า สาลู ที่ทำผ้าอ้อมนั่นแหละชั้นดี เอาของลูกก็ได้ที่ไม่ใช้แล้ว นั้นแหละเจ๋ง เป้ง เอาขึ้นมาบีบน้ำพอหมาดๆ แล้วบรรจงซับน้ำเบาๆบนตัวถังรถ พอผ้าเริ่มเปียกเอาผ้ามาซักน้ำเปล่าในกระป๋องเพื่อ เอาเศษฝุ่นที่ติดผ้าออกซะ แล้วเอาไปเช็ดอย่างนี้ทั่วคัน จนแห้งทั้งหมด อย่าลืมเปิดกระโปรงหน้าและหลัง เช็ดตาม ขอบกระโปรง และ ประตูทั้ง 4 บานเปิดให้หมด เช็ดตามชอบ กาบในนอกด้วยละ อย่าให้น้ำขังไว้ รถเป็นสนิม ง่ายครับ จากนั้นมาทำความสะอาดภายในกัน เอาผ้าชุบน้ำพอหมาด ถูเบาะและคอนโซล ขั้นตอนสุดท้ายถูตรงที่พักเท้าด้วย ละ เก็บฝุ่นและกรวดที่ติดค้างออกให้หมด จากนั้นเอาแว้กซี่ละเลง ตามเบาะ คอนโซล แผงประตู อย่าลืมเช็ด กระจกด้วย น้ำยาเช็ดกระจกมันแพง เอาน้ำส้มสายชูนั้นแหละ ผสมน้ำแล้วฉีด พร้อมเช็ดด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ แค่นี้ก็ใสๆแล้วครับ เอาผ้ายางที่ผึ่งไว้ในฝากระโปรงมาถูแว้กซี่สะหน่อยกลิ่นจะได้หอม แล้วดูใหม่ด้วย แว้กซี่ที่เหลือติดฟองน้ำเอามา ขัดยางสะให้เงาแวววับ ยางดำสวย แม็กซ์งาม ทายางด้วยแว้กซี่ ทำให้ปกป้องฉี่หมาได้ด้วย เพราะฉี่หมาเป็นกรด ทำให้ยางเสื่อมสภาพเร็ว อะอะ แว้กซี่ยังเปียกอยู่ เอามาถูสายหัวเทียนฝาครอบเครื่อง สวยงามสะอาดด้วยเปิดมา น่าดู อิอิ ไหนๆก็เปิดกระโปรงแล้ว ดู น้ำ น้ำมันเครื่อง น้ำกลั่น น้ำฉีดกระจก เช็คขั้นพื้นฐานด้วยละ ก่อนจบ เอา Sonax ฉีดที่กระจกด้านนอกด้วยละ แล้วลูบให้แห้ง เพื่อนๆถามว่า น้ำมันเอนกประสงค์เอามาฉีด กระจกทำไม เวลาฝนตกนะครับ น้ำมันจะไม่เกาะกระจก มันจะรวมตัวเป็นทางแล้วไหลลง ไงครับ เช็ดรถเพลินๆ จิม...จิม.....เสียงเรียกจากตาเฉินนะ ยืนยิ้มเพล่ ผูกไทด์ เสื้อสีชมพูสะด้วย ผมรีบวิ่งไปช่วยถือกระเป๋า มาใส่รถ เปิดประตูด้านหลังให้เข้าไปนั่ง ผมจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย เอาผ้าเช็ดหน้า เช็ดเหงื่ออกให้หมด ฉีด โคโลจน์สะหน่อยดับกลิ่นตัวเรา และแล้วงานขับรถก็เริ่มต้นในวันแรก ณ วินาทีนี้ เฮ้อ..นายจิม...จะเจออะไรบ้าง ละ ฝันของนายจิม..ที่จะเป็นผู้นำเข้าอุปกรณ์แก๊ส จะเป็นจริงได้ไหม เอาน่าเลือกแล้วนี่เรา ต้องถูกต้อง ต้องดีที่สุด ว่าแล้วซูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ไปหาฝันเรานะนายจิม.... ผบขับรถมาที่โรงงานที่แปดริ้ว..ระหว่างทาง ตาเฉิน ก็คงดึงแซนด์วิช มาเคี้ยว งับๆๆๆ ตามเคย ผมมองกระจกหลัง แล้วส่ายหัว บอกตรงๆติดใจงะ พอถึงโรงงาน ตาเฉิน..บอกว่า วันนี้ขับรถกลับไปที่นิชาดกเลย ไปรอรับมาดาม ไปช้อปปิ้ง ผมตีรถกลับทันใด ไป กลับ 100 กว่าโลแล้วครับ กลับมาถึง ใกล้ 9 โมงแระ มาจอดรอมาดาม ตามที่นัดหมาย รอแล้ว รออีก โดยไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ รอจนเที่ยงก็ยังไม่ลงมา ไงหว่าเนี่ย เฮ้อ.....ชีวิตคนรถมันต้องรอสถานเดวแบบไม่มีจุดหมายแบบนี้หรอ เนี่ย ผิดหลักการทำงานแบบพ่อค้า ฟ้ากะเหว เจงงงง ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=830188 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:21:21

ความคิดเห็นที่ 7 ติดตามอ่านครับ ยาวมากๆๆจริงๆๆ อิอิ ได้ข้อคิดเยอะครับ ขอบใจมากๆๆ พี่จิม และพี่ click2 จากคุณ : domedare เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:22:25

ความคิดเห็นที่ 8 ขอให้ลูกสาวคุณจิม หายจากอาการป่วยเร็วๆนะครับ และคงได้มุมมอง จากการเฝ้าคนป่วยที่ รพ. มาเล่าสู่กันฟังบ้างน๊า. จากคุณ : ยูนิคอร์น เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:35:22

ความคิดเห็นที่ 9 ยังไงพี่จิมก็จะเปิดคาร์แคร์แล้ว มีอะไรเล็กๆแนะนำครับเราไม่ต้องใช้sonaxเช็ดกระจกก็ได้ครับ.เดี๋ยวนี้มีน้ำยาเคลือบกระจกครับมันจะคล้ายน้ำยาเคลือบสีรถคือน้ำจะไม่เกาะกระจกครับ.ไม่แพงครับถ้าเราซื้อที่ห้างทั่วไปขวดไม่ถึง100 แต่ถ้าพี่เปิดคาร์แคร์จะมีเซล์มาขายให้เป็นแกลลอนไม่แพงครับ พอดีผมมีพี่ชายเปิดอยู่ครับ จากคุณ : อ้ายเล็กเด้อ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 19:42:02

ความคิดเห็นที่ 10 ติดตามอยู่นะคะ มาต่อไวๆเน้อ แล้วก็ขอให้ลูกสาวหายไว้ด้วยนะคะ จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 21:56:36

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณท่านเล็กเด้อ  ที่มาเสริม ขอเรียนเชิญมาแลกเปลี่ยนกันเลยครับในนี้ พี่จิม.....ดีใจนะที่สังคมเล็กๆแห่งนี้  เป็นแหล่งรวมการพบปะสังสรรกัน และแลกเปลี่ยนวิชาความรู้ ใครมีความถนัดในสาขาใดๆ มาเผยแพร่กันเลยครับ สังคมเราขณะนี้ไม่ต้องการพระเอก เราต้องการคนที่จะเดินไปด้วยกันนะครับ ยินดีต้อนรับเพื่อนๆทุกท่านครับ จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 22:05:43

ความคิดเห็นที่ 12 พี่ทำให้ผมได้แนวคิดมากเลย  ติดตามอยู่นะคับ ขอให้ลูกพี่หายไวๆนะคับ จากคุณ : man_u_goal เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 23:09:07

ความคิดเห็นที่ 13 ติดตามเสมอ  รอคอย อ่านทุกวัน แบบ ว่า งอมแงม จากคุณ : ponpool1 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 23:39:07

ความคิดเห็นที่ 14 check in . จากคุณ : Leng_148 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 23:48:36

ความคิดเห็นที่ 15 มารออ่านค่ะ :) จากคุณ : escate เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 03:32:18

ความคิดเห็นที่ 16 ขอให้ลูกสาวครูจิม หายเร็วๆนะครับ : ) ยังตามอ่านอย่างต่อเนื่องครับ : ) ... บุญรักษาครับ : ) จากคุณ : Bother Boy ! เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 09:46:34

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามารอ................... จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:00:51

ความคิดเห็นที่ 18 ตามมาอ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับคุณจิมและคุณclick2 จากคุณ : ชายโอ้ย (shine_o) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:40:06

ความคิดเห็นที่ 19 ขอใหลูกสาวพี่จิมหายโดยเร็วด้วยเทอญ   เรื่องล้างรถผมก็ศึกษาอยู่ครับ  แต่ติดบางเรื่องนี่สิ   ใหญ่สะด้วย *_* แต่ยังไงก็ขอศึกษาจากพี่จิมด้วยคนครับ   ได้ความรู้เยอะเลยครับ  ขอบคุณครูจิมโบ้อีกครั้งครับ จากคุณ : jack walker เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 12:49:09

ความคิดเห็นที่ 20 วันเสาร์พากันไปเที่ยวหมดหรือป่าวครับ.เงียบสนิดเลย มานั่งคอยครับ จากคุณ : อ้ายเล็กเด้อ (อ้ายเล็กเด้อ) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 18:46:29

ความคิดเห็นที่ 21 แวบมาดูก่อนบอลมาคร๊าบ จากคุณ : Leng_148 เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 20:37:49

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาครับ ขอให้ลูกสาวหายไวๆ นะครับ จากคุณ : jkr เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 22:19:38

ความคิดเห็นที่ 24 จ่ายเงินค่าโรงบาลเดวนี้แหละ เที่ยงวันก็ ออกแล้วเดวไปนั่งปั่นให้ที่บ้าน อิอิ  เย็นนี้ได้อ่านแน่ๆครับ จากคุณ : พี่จิม.... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 09:29:14

ความคิดเห็นที่ 25 ลูกสาวไม่สบายนี่ ลูกสาวตัวเอง หรือลูกสาว แม่ยายครับพี่ ^^ จากคุณ : ghanee.s เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 14:50:20

ความคิดเห็นที่ 26 คคห 23 ของผมหายไปสงสัยจะไม่ผ่านคำกรอง (หลังบ้าน) มาสวัสดีอีกครั้งนะครับคุณจิม รออ่านต่อไปครับ จากคุณ : กราสิก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 15:33:27

ความคิดเห็นที่ 27 ป๊าดดดด พี่จิมครับ ผมก็อ่านประวัติคนดัง ๆ หรือ หนังสืออะไรแนวธุรกิจ มาบ้าง อ่านแล้วก็รู้สึกเฉย ๆ ครับ แต่ภาษาที่เขาใช้มันลอยอยู่บนเมฆเกินไป อ่านแล้วไม่อินเท่าไหร่ครับ อ่านของพี่แล้ว ถึงใจกว่ากันเยอะครับ แนวคิดของพี่ ก็เป็นแนวเดียวกันกับคนที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่คิดเหมือนกัน  แต่พี่เขียนได้ดีกว่าหนังสือเล่มละสามร้อย ห้าร้อยอีกครับ อ่านงานพี่แล้วผมของขึ้นเลยครับ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ชีวิตพี่ใช้พลังเยอะมากครับ ขอบคุณที่เล่าให้ฟังครับ ผมเซฟใส่สมองน้อย ๆ ผมแล้วครับ อิอิ เดี๋ยวผมจะกลับไปไ้ล่เก็บรายละเอียด เก็บประเด็นเล็ก ๆ น้อย ๆ จับมาเรียงลำดับใหม่ เป็น process ฉบับย่อไว้ครับ จากคุณ : 361points เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:16:59

ความคิดเห็นที่ 28 รอติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:50:34

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาลงชื่อ รออ่านด้วยคนครับ พี่ ผมอ่านเรื่องของพี่แล้วผมรู้สึกเหมือนทหารอโยธยาถูกพม่าเข้าประชิดเมืองเลยครับพี่ มันทำให้ผมฮึกเหิมมากเลยครับ พี่เป็นคนที่มีพลังในการดำเนินชีวิตสูงทีเดียวครับ ยังรอติดตามตอนต่อไปครับ ขอบคุณพี่จิมและพี่Click2 ด้วยครับที่มีเรื่องดีๆมาให้ติดตามกันครับ ป.ล.ตอนนี้ผมก็อยู่ปากเกร็ดครับพี่อ่านแล้วอยากเดินตามรอยพี่เลยครับ "ครูจิม" จากคุณ : เด็กโฆฯ พ.พ. เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 11:30:12

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณครับเพื่อนๆที่ติดตามตอนนี้ผมเขียนแล้ว รอท่านClick มาดหลดให้นะครับ ตอนนี้เอาเพลงไปฟังกันก่อนนะครับ <object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube-nocookie.com/v/FOkzp1O38A4&hl=en&fs=1&border=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube-nocookie.com/v/FOkzp1O38A4&hl=en&fs=1&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object> จากคุณ : พี่จิม.. (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:13:26

ความคิดเห็นที่ 31 เอาใหม่ทำมะเปงงะ http://www.youtube.com/watch?v=FOkzp1O38A4 จากคุณ : Jimbovy เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:14:05

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามารอ............ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:18:06

ความคิดเห็นที่ 33 รอสักครู่ครับ เพิ่งจะหม่ำข้าวเสร็จ ^^ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 12:32:42 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:32:18

ความคิดเห็นที่ 34 ********************************************************************** บททดสอบความอดทน...อาขีพขับรถผู้บริหารนี่แหละ ข้อสอบชั้นยอด จาก นาย JIMBO ********************************************************************** ---------------------------- วันแรกนายก็วีนใส่ซะแล้ว ---------------------------- ผมนั่งรอนอนรอจนเวลาล่วงเลยไปยันเที่ยงกว่า มาดามก็ยังไม่ลงมา ไม่แจ้งให้เราทราบซะด้วย ท้องผมเองร้อง จ๊อก.... จ๊อกๆ หิวข้าวจังเลย ข้าวเช้าไม่ได้กิน ข้าวกลางวันก็เลยเวลามาแล้ว จะหลบไปกินข้าวเดี๋ยวมาดามลง หา เราไม่เจอหงุดหงิดแน่ๆ อาชีพเราคือสแตนบาย นี่หว่า หิว ว้อย ทนหน่อยนา นายจิม....... นาฬิกาบอกเวลาบ่ายโมงตรง. .....Hello Jim มาดามเดินมาพร้อม ลูกสาว ถืออะไรไม่รู้รุงรัง เป็นกล่องไม้ลายจีน มีฝาปิดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ฟุตนึงครับรูปร่างทรงกลม สวยสะด้วย ผมรีบกุลีกุจอ ไปช่วยถือ Thank you JIM ผมรีบไปเปิดประตูให้นั่งทางด้านหลัง มาดามบอกว่าจะไป ดิอิมโพ เรียม จะไปช้อป ที่นั่น ผมออกรถขึ้นทางด่วน จ่ายค่าทางด่วนหรอนายจิม .....ต้องสำรองเงินตนเองออกไปก่อน พอขึ้นทางด่วนเท่านั้น มาดามก็เปิดฝากล่องไม้ ลายจีนใบนั้น กลิ่นหอมหวลโชย ออกมาทันใด กลิ่นอาหารนะ พี่ น้อง ผมมองทางกระจกหลัง นั่งกิน เอร็ดอร่อยกันสองคน ผมนึกในใจ กินได้กินดี ไม่เรียกเราเลยวุ้ยส์ เช้า ผัวกินยั่ว กลางวันเมียยั่วเราอีก ไม่คิดเลยนะ เราก็หิวเป็นเหมือนกัน ผมคงเก็บเครื่องหมาย คำถามอันนั้นไว้ จะลงมาช้าก็ไม่ บอกเราจะได้ไปกินข้าวก่อน นี่ต้องเสียเวลามานั่งเฝ้า โดยไร้จุดหมาย ระหว่างทาง มาดามก็ไม่ชวนผมคุยใดๆทั้งสิ้น แสดงว่ามาดาม วางตัวพอสมควร ผมก็ไม่คุย เชอะ.... เราก็ หยิ่ง หน้าที่เราขับรถ ไม่ใช่นายสนองพระโอษฐ์ นี่หว่า จำไว้นะพี่น้องที่มีอาชีพ ขับรถนาย นายถาม 2 คำ เราตอบคำเดว พอ เค้าจะเกรงใจเรา ถึงเอมโพเรียมผมส่งให้ที่ชั้นสองด้านหลังให้มาดามลง จากนั้นหาที่จอดรถ มารอที่ห้องคนขับรถ มาดามไม่ได้ บอกว่าจะลงมากี่โมง แต่ผมไม่สนแล้วหิวจนตาลาย ตอนนั้นหิวขนาดหม่ำควายได้ทั้งตัวเชียว รอแล้วก็รออีกจน บ่ายสี่โมงกว่ามาดามเพิ่งย้ายก้นลงมา บอกว่าให้รีบกลับ 5 โมงครึ่งยูต้องไปรับตาเฉิน ผมก็นึกในใจ มันเอาแต่ใจ ตนเองจังวุ้ยส์ ออกจากเอมโพ เรียมก็ปาไป 4 โมงครึ่งแระ กว่าจะถึงปากเกร็ด ก็ 5 โมงกว่า แล้วมันจะให้เราเหาะ ไปยันแปดริ้ว มันเล่นไม่เผื่อเวลาให้เราหายใจเลยหรือนี่ ผมชักไม่แฮปปี้กับมาดามแล้วละ เพื่อนๆ มารับตาเฉินก็ปาไป 6 โมงตรงแระ ตาเฉิน ยืนหน้าบูดหน้าบันได ออฟฟิศ ขึ้นรถมาถึงก็แบ้งค์ๆๆๆๆ ผมเลย ว่าวัน แรกก็ไม่รักษาเวลา อะไรประมาณนั้นแหละ ผมไม่พูด อะไร พอมันพูดจนจบ ผมเซย์ซอรี่ แต่ผมไม่อธิบายเหตุผล ใดๆให้ทราบว่าทำไมมารับช้าไป ครึ่ง ชม ขับส่งถึงบ้านตาเฉิน ก็ ปาไปทุ่มตรง รถถนนรามอินทรา ติดหยอกสะ เมื่อไหร่ วันนี้ทั้งวัน ขับรถ300 กม วิ่ง ปากเกร็ด แปดริ้ว 4 เที่ยว เข้าเมืองไปกลับ 2 ขาเหนื่อย ก็เหนื่อย หิวก็หิว แล้วนี่มาระเบิดอารมย์ใส่เราอีก มาดามเอ็งนะตัวปัญหา เอ็งจะรู้ไหมเนี่ย เซงเป็ด ไม่แฮปปี้กะตาเฉินด้วย ขาด สภาวะความเป็นผู้นำแท้ๆ ผมไม่พูดพล่ามทำเพลง ถามว่ามีงานต่อไหม ถ้าไม่มีไอขอตัวกลับบ้าน ผมไม่สนว่ามัน จะตอบอันใดไม่ เดินไปที่รถ อีแก่ของผมทันที กลับบ้านเลยครับพี่น้อง เช้าวันรุ่งขึ้นผมมาตามปกติ ตีห้าครึ่ง มาล้างรถทำความสะอาดตามปกติ หกโมงเช้าตรงตาเฉิน ก็ลงมาหน้าบูดมา เชว ผมทำเป็นลืมเรื่องเมื่อวาน Pass is Pass นะนายจิม ผมนึกในใจ ผมปั้นยิ้มเข้าใส่ Good morning Boss ตาเฉินมันกระชากเสียงใส่ผม Morning ผมทำเป็นไม่สนใจ ว่ามันอารมย์บูดมาใส่ผม เปิดประตูให้ขึ้นนั่ง ทางด้านหลังแล้วออกรถตรงไปโรงงาน พอ...ออกรถได้สักพัก ตาเฉิน ก็เริ่มชักอาหารเช้าออกมากินอีก เคี้ยวตุ้ยๆๆไม่สนใจอีก พอกินเสร็จเท่านั้นแหละ ลายออกทันที เมื่อวานมาดามบอกไอว่า รถสกปรก ยูทำความสะอาดดีแล้วหรือ ยูไม่รักษาหน้าไอ มารับไอก็มาสาย ยูไปทำอะไร เสร็จแล้วก็พล่ามสารพัด ผมไม่โต้ตอบอันใด พอมันพูดจบเท่านั้นแหละ ผมกดคันเร่งทันใดกดแบบกระชาก โยน ซ้าย ขวา แบบแท็กซี่จะส่งกะหรือยังไม่ได้ค่าเช่า ประมาณนั้น วิ่งปรู้ดๆแบบนี้แหละ พอเลยหนองจอกมาหน่อย พอมีที่ว่าง ผมเบรค....จ้ากทันทีผมกระชากกุญแจรถออก แล้วยื่นให้มันทันที บอกว่าไอไม่ชอบขับรถให้นายที่ไร้ เหตุผล ระเบิดอารมย์ ไม่ควบคุมอารมย์ เอะอะแบ้งค์ๆๆ กะลูกน้อง แทนที่จะถามดี ไอจะได้ตอบ นี่อะไร ยูลืม.. ข้อตกลงแล้วหรือว่ายูจะให้เกียรติ ไอ เหมือนเพื่อนยูไง? ไอเป็นคนขับรถ ไม่ใช่ทาสที่ยูนึกจะพูดก็พูด ไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น ยูเคยถามไหมทำไมมารับยูช้า เคยถามไหม ว่าทำไมรถไม่สะอาด ไอไม่ใช่มนุษย์ที่ชอบแก้ตัว ยูเห็นไอเงียบ ยูนึกว่าไอผิดอย่างที่ยูคิดหรือ เมื่อวานไอไม่พูด เพราะอะไร ยูเอาไปคิดบ้างไหม อย่าคิดว่ายูเป็นบอส ทำอะไรถูกหมดทุกเรื่อง เช่น เนี่ยการกินอาหารของยูกับมาดาม เป็นนิสัยที่แย่มากๆ ยูกับมา ดามหิวเป็น คนอื่นหิวไม่เป็นหรือ นั่งกินไม่สนใจ ผู้อื่น เคยคิดจะเรียกไหมตามมารยาท แถมลงมาหารถไม่มีเวลา ที่แน่นอน ไอจะไปกินข้าวก็ไม่ได้ ต้องมานั่งแสตนบายด์ รออย่างไร้จุดหมายปลายทาง ไอจะล้างรถอีกรอบก็ไม่ได้ ไหนว่ามาซิ มันสกปรกตรงไหน ไอทำความสะอาดอย่างดีตอนเช้ายูก็เห็น มันเริ่มเสียงอ่อนลง บอกว่ามาดาม คอมเพลนว่า ที่มือจับประตูด้านนอกรถ มีฝุ่นเกาะ ผมหัวเราะเล็กน้อย แล้วบอก ว่าซอร์รี่ ไอผิดเอง แต่ยูกลับไปคิดดูนะว่า ไอล้างรถเสร็จ 6โมงเช้า ไอวิ่งไปกลับแปดริ้ว เที่ยวเช้า 100 กว่า กิโลเมตร เพื่อมารอรับมาดาม มาดามไม่มีเวลาลงมาที่แน่นอน ไอกล้าล้างรถหรือ เกิดกำลังล้างมาดามลงมาต้องมา รออีก อีกอย่างมือจับประตู ยูหลีกเลี่ยงไม่ได้หรอกที่ไม่ให้มีฝุ่น เมืองไทยเมืองฝุ่น ล้างเดี๋ยวนี้ออกไปถึงสิบนาที ฝุ่นก็จับแล้ว ไอถามยูว่าคนขับรถอเมริกา เงินเดือนเท่าไหร่ ยูกล้าจ้างไอไหมละ ไอขอครึ่งเดียวของเงินเดือนคนอเมริกา ไอจะ ใส่สูท มีหมวก รถเข้าล้างที่คาร์แคร์วันละ สี่รอบ เลย สำหรับมารับยู สายยูไปถามมาดามเองว่าลงมากี่โมง เข้ากทม มันสนุกมากหรือ รถก็ติด ออกมาจากห้างกี่โมง ยูเผื่อเวลาให้ไอหรือไม่ ไอไม่แคร์นะเรื่องไม่มีงานทำ คนอย่างไอไม่ใช่คนรองาน ไอวิ่งเข้าหางาน มีเงินสามพัน ไอก็ขับแท็กซี่ได้แล้ว ตก งานเดี๋ยวนี้ไม่เกินเที่ยงไอเมคมันนี่ได้แล้ว เงินสดสะด้วย แต่ยูละ กว่าจะหาคนขับรถที่ถูกใจยู ซื่อสัตย์ ดูแลปกป้อง ยูได้ทุกเรื่อง เงินเดือนถูกๆ ยูจะหาได้ที่ไหน อาทิตย์นึง เดือนนึง ไปเถอะเราเดินด้วยกันไม่ได้แล้ว บ๊ายบาย ผมเดินลงจากรถทันใด มันบอกเดี๋ยวก่อน ยูไปส่งไอที่โรงงาน แล้วตอนเย็นค่อยพูดกัน ผมไปส่งมันที่โรงงานเสร็จ เอารถไปจอดหลังโรงงาน ริมสระน้ำเพื่อสงบสติอารมย์ ปรับเบาะเอนนอน แล้วนอนคิดว่า ไม่แฮปปี้เลยวุ้ยส์ อาชีพขับรถผู้บริหาร ต้องมารองรับอารมณ์อะไรไม่เป็นเรื่อง พรุ่งนี้เรากลับไปทำอาชีพเก่าเราดีกว่าแล้วค่อย หาทางเอาใหม่นะ นายจิม......... แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 13:48:48 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:45:23

ความคิดเห็นที่ 35 ------------------------------------ Sorry Sorry แล้วก็ Sorry ------------------------------------ นอนกลิ้งคาเบาะรถ เราด่ามันไปมาก สงสัยมันโอเคแหละ อนุมัติด่วนให้เราออกหลังจากทดลองงานได้วันครึ่ง จะ คิดมากอะไรละเสียสมอง เอาสมองเรามาพักให้สบายๆกับลมเย็นๆ ริมสระไม่ดีกว่าหรอ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด Take it easy นะนายจิม นอนกลิ้งยันเที่ยงแล้วสิ หิวแล้วละพี่น้อง ไปกินข้าวดีกว่า ที่โรงงานนี้มีแคนทีนด้วย ข้าวเปล่าฟรี มีทั้งข้าวขาว ข้าว แดง ส่วนกับข้าวอะแสนถูก 2 อย่าง 10บาทเอง ว่าแล้วก็คว้าจานตักข้าวเปล่าใส่จาน กำลังเดินงุดๆๆๆ เพื่อจะไป ร้านขายอาหาร อะนะ จะเอ๋ ตาเฉิน พอดี ผมยิ้มให้ แล้วเข้าต่อคิวนายเฉิน เพื่อซื้ออาหาร ขณะที่ตาเฉิน กำลังจะจ่ายเงินค่าอาหาร เงอะ ง่า หาเศษเหรียญ ผม รีบเอามือเอื้อมไปด้านหน้า ชิงจ่ายให้ก่อน แม่ค้าทำหน้างง ว่าจ่ายค่าอะไร ผมบอกว่า นี่นาย ผมเอง เอาตังค์นี้ไป คนอื่นรอคิวอีกเยอะ เกรงใจเค้า เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ ตาเฉินเอง ก็ทำหน้างงๆว่ามาจ่ายให้มันทำไม ผมบอกว่ายู ไปทานข้าวก่อนเถอะ เรื่องแค่นี้เอง ตาเฉินรับจานข้าว แล้วถอยให้ผมสั่งอาหาร ผมสั่งเสร็จรับจานข้าวเสร็จ อ้าวตาเฉินยังยืนงง อีกแหะ ผมยิ้มให้แล้วเลี่ยงเดินไปหาที่นั่ง หาวิว สงบๆกิน แผลบเดียวตาเฉิน เดินตามตูดมานั่งโต๊ะเดียวกับผม ผมทำท่าไม่สนใจ นายเฉิน มีอาการอึดอัด และแล้ว อ้าปากจะ พูด.....ผมบอกว่า ทานข้าวเหอะ บอส เดวกับข้าวเย็นหมดไม่อร่อย ตาเฉิน พยักหน้าหงึก หงึก ผมทานข้าวเสร็จ ก็ลุกจะเอาจานไปใส่ที่ล้าง พอลุกเท่านั้นแหละ....ตาเฉิน บอกว่า จิม ไอซอร์รี่ แล้วทำท่าจะพูดต่อ ผมบอกว่า Pass is Pass For get it แล้วผมก็เดินจากไป ....ตาเฉิน ยังนั่งอ้าปากค้าง แมงวันเข้าปากได้สามตัวกระมัง เวลาบอกเวลาว่า 17.30 น. ผมเอารถไปจอดรอ ที่หน้าตึกเพื่อรอรับตาเฉินกลับบ้าน รอสักพักนึง ตาเฉินก็เดินลง มา พร้อมกระเป๋า ผมวิ่งไปรับกระเป๋า แล้วมาเปิดประตูรถให้ ตาเฉินเข้าไปนั่ง พอรถผ่านหน้าป้อมยามออกมาถนนสุวินทวงศ์ ตาเฉิน ก็ควักที่บีบมือ เป็นเครืองบริหารฝ่ามือนะ ออกมาบีบแล้วก็ บีบ สักพักนึงก็อ้าปากพูดได้ จิม....ไอ ซอร์รี่ ผมเลิกคิ้วข้างนึง What's ผมตอบ เรื่องเมื่อเช้านะไอ ไปนั่งคิดแล้ว ไอผิดเอง ไม่น่าระเบิดอารมย์ ใส่ยู ผมบอกไม่เป็นไรหรอก ไอ ก็ ผิด ไอ เป็นคนขับรถ มีหน้าที่รองรับ อารมย์ Boss อยู่แล้ว ยูไม่โกรธไอหรอ ตาเฉินถามผม ผมตอบว่า ไอไม่มีหน้าที่โกรธ แต่ไอพูดเพราะ ไอต้องการบอกยูว่า ถ้ายูไม่มีไอ ยูต้องใช้ชีวิตกับคน ไทย ยูต้องระวัง เพราะสังคมไทย Sensitive มากๆ มีอะไร หลายอย่างที่ยู ต้องศึกษา ขนบธรรมเนียมคนไทย วิถีคิด อะไรน่าเกลียด ไม่น่าเกลียด บางครั้งเรื่องเล็กนิด เดียว ยู อาจต้องเจ็บตัวก็ได้ ตาเฉิน บอกว่า แองกิ้ว ยูมากนะ ไอ จะพยายามตามที่ยูแนะนำ แล้วก็ เงียบ ต่างคนต่างก็ เงียบ แล้วผมหันมาเปิด เพลงจากซีดี เลือกเพลงเลยครับ เพลงอะไร อิอิ เพลง High ไง ผมชอบเพลงนี้ความหมายมันดี เปิดให้เฉิน มันฟัง งะ พอรถถึงที่หน้าบ้าน ผมถามว่ามีอะไรอีกไหม จะไปไหนต่อหรือป่าว ตาเฉิน บอกว่า ยูกลับบ้านพักผ่อนเถอะ See you tomorrow ผมบอกว่า May be Boss มันทำหน้างง...ผมบอกว่า ไอจะไปลองทบทวนดูว่า ไอเหมาะกับ อาชีพแบบนี้หรือไม่ หรือว่าบางที ไออาจคิดมากจนนอนไม่ตื่นก็ได้ ทำไม ยูพูดแบบนั้น ตาเฉิน ถาม ผมตอบว่าผมเป็นคนที่ไม่ชอบอะไร ที่ต้องรอแบบไม่มีจุดหมาย ชีวิตไอทำอะไร ต้องมี 5W 1H เสมอ แล้วที่ยูทำท่าโอเค ตลอดวันที่ผ่านมาหมายความว่าอะไร ผมตอบว่า สันดานไอ จะทำอะไรจะถูกใจหรือไม่ ถ้าไอ จับแล้ว ต้องทำให้ดีที่สุดจนถึงวินาทีสุดท้าย ถ้าพรุ่งนี้ ไอไม่ใส่ชุดหล่อมาทำงาน หมายความว่ายูต้องหาคนขับรถใหม่แล้วละ แต่ไม่ต้องห่วง ไอจะขับให้ฟรีๆ ไปส่งยูที่ทำงาน Bye Bye see you tomorow Boss ผมไม่ยืนรอคำตอบใดๆ จาก ตาเฉิน ปล่อยให้มันไป คิดเป็นการบ้าน เรื่องอะไรให้เราปวดสมองคนเดียว ไม่แฟร์ เอ็งต้องปวดตามข้าฯ ด้วย เอิ๊กๆๆ ผมกลับถึงบ้าน อาบน้ำกินข้าวเสร็จ เปิดเพลง ของพี่เบริด สักหน่อย เพลงให้มันแล้ว แล้วไป ฟังอย่างสบายอารมย์ เหอๆๆๆ เพื่อนๆคงสงสัยทำไม ผมไม่ปวดกบาล อ๋อ ผมได้คำตอบแล้ว ตั้งแต่มันเซย์ซอร์รี่ ที่แคนทีนนะ ผม ต้องการผลักแรงกดดันกลับไปที่ตาเฉิน ..นะพี่น้อง พี่น้องจำไว้เลยนะครับสูตรตรีโกณ ยังใช้ได้ดีอยู่เอามาประ ยุกตร์กับชีวิตประจำวันได้ว่า มุมตกเท่ากับมุมสะท้อน เช้าวันใหม่ ตี่สีครึ่ง ผมตื่นนอน ตามปกติ แต่งตัวอย่างหล่อ เหมือนเดิม ขับรถออกจากบ้านแวะซื้อ กาแฟร้อน พี่ๆๆๆๆ ผมบอกพ่อค้าขายกาแฟ เอาแฟร้อน ป๋อง ครับ คนขายทำหน้างง พี่ทำไมใส่ป๋องละ ไม่เอาถุงหรือ แก้ว พลาสติค ละ ผมบอกเออน่า ผมอยากได้บรรยากาศเก่าๆสมัยโบราณนะ พ่อค้าชงกาแฟให้ผม 1 กระป๋อง พอยื่นให้ ผม ผมบอกว่า พี่ครับ ผมขอซื้อป๋องเปล่า 3 กระป๋องนะ คิดเท่าไหร่ครับ พ่อค้าหัวร่อ ถามว่าพี่จะเอาไปทำอะไร ผมบอกเออน่าพี่ ผมขอซื้อจะขายเปล่าละ ผมให้พี่ฟรีเลยครับ พ่อค้าขายกาแฟ ตอบพร้อมกับไปรื้อกระป๋องนมข้น มายื่นให้ผม 3กระป๋อง ผมขับรถต่อมาที่ร้าน ขายน้ำเต้าหู้ สั่งน้ำเต้าหู้ 3 ถุง พร้อมปาท่องโก๋ ตัวใหญ่ 4 ตัว พร้อม ยื่นกระป๋องนมข้นเปล่า 3 กระป๋องที่แฮป มาจากร้านขายกาแฟ พี่ครับ ช่วยเอาน้ำเต้าหู้ ใส่กระป๋อง ด้วยนะครับ ผมทราบนะว่ามาดาม ซีเรียส เรื่องสิ่งแวดล้อมพลาสติคไม่ได้ สังกะสีไม่ได้ แต่ทำไม นายจิม.....ต้องเลือกกระป๋อง สังกะสี อิอิ......น้านคือคำถาม ไปคิดต่อนะ แต่ถ้าขี้เกียจคิด พี่จิม....ตอบให้ก็ได้ ถึงบ้านตาเฉิน ตีห้าครึ่งตามปกติ..ผมเอากระป๋องที่ใส่น้ำเต้าหู้ พร้อมปาท่องโก๋ ไปผูกไว้หน้าประตูบ้านตาเฉิน แล้วเขียนช้อตโน้ตว่า อาหารเช้าคนจน จากนายจิม....... จากนั้นผมก็มาล้างรถตามปกติ ผิวปากเสียงเพลงแบบสบายใจ ตี 5.50 น. ตาเฉินเดินหน้าตาเลิกลั่กมาเลย บอกว่า ยูลำบากซื้อมาทำไม เปลืองตังค์ อีกอย่างมาดามไม่กินใส่กระป๋องสังกะสีนะ คราหน้ายูไม่ต้องซื้อมาอีกละ เดว ไอ จะเอาไปเปลี่ยนใส่ แก้วให้มาดาม ครับ Boss ไอ ไม่ทราบจริงๆว่ามาดามซีเรียส ซอร์รี่ ครับ ทราบหรือยังครับทำไมผมถึงต้องใส่กระป๋องสังกะสี ผมต้องการให้ตาเฉิน ตาแหกมาหาผมไงครับ แล้วตาเฉิน ยัง นึกว่าผมนั้นยังเขลาอยู่ จำไว้นะพี่น้อง เป็นลูกน้องใครอย่าเว่อร์เกินหน้าลูกพี่ โง่เข้าไว้แล้วจะรุ่ง ตีกอล์ฟ เก่งกว่าเจ้านาย ต้องแกล้งแพ้ เล่นกีฬาเก่งกว่าเจ้านายไม่ได้ ต้องเก่งน้อยกว่า แต่อย่าเก่งน้อยเกินไปละ เจ้านายจะหาว่ามีลูกน้องโง่มาก เจ้านายทุกคนนิสัยเหมือนกันหมดชอบแข่งขัน ทุกเรื่องให้เค้ามีความรู้สึกว่าตัวเรา น่าค้นหาและต้องบังคับตนเองให้นำเราเสมอ ถ้าช้าเดี๋ยวลูกน้องไล่ตูดทัน 6 โมงเศษ ตาเฉินเดินมาขึ้นรถตามปกติ ผมขับรถไปส่งตามปกติ ระหว่างทาง ตาเฉินจะอ้าปากบอกเรื่องมาดาม ผมส่ายหัว แล้วก็ประโยคเดิม อีก Pass is Pass Forget it จากนั้นตาเฉิน คว้าอาหารเช้ามากิน แต่ครานี้ ยื่นให้ ผมหนึ่งชิ้น ผมรับมาไม่ลืมแองกิ้ว กินเดี๋ยวนั้นเลย บอกว่าอร่อยมาก จริงๆไม่อร่อยหรอก จืดจะตายแต่ทำหน้า อร่อยไปงั้นแระ เสร็จแล้ว ก็เอาที่บีบมือ มาบริหารกล้ามมืออีก จนถึงโรงงาน ผมย้ำเรื่องที่บีบ มือ คอยติดตามชม ตอนเย็น ผมก็รับตามปกติ ว่าแล้วตาเฉินก็ควัก ที่บีบมือมาบีบอีก แล้วก็โม้ไปเรื่อย เรื่องดินฟ้าอากาศ จนมาถึง กลางทาง ตาเฉิน พูดมาว่า I need your help ผมเลิกคิ้วตามสไตล์ไอ้กัน ตาเฉินบอกว่า เค้าเรียนภาษาไทยมาแล้วระดับหนึ่ง แต่ไม่รู้เรื่องขนบธรรมเนียมอะไร และภาษาที่เป็นสแลง ไม่เข้าใจ อยากให้ยูช่วยสอนให้หน่อย วันเสาร์ก็ได้วันหยุด ไอให้โอทียูนะ ผมบอกว่าวันเสาร์ อาทิตย์ ผมชอบไปหาลำไพ่พิเศษ ขับแท็กซี่บ้าง รถตู้วินบ้าง อันนี้ผมไม่ได้เกทับ เล่นค่าตัว หรอก ผมวางแผนผมไว้อย่างนั้นจริงๆ ผมไม่ชอบหายใจทิ้งไปวัน วัน ไม่มีประโยชน์อันใด ตาเฉินถามผมว่าผมหาเงินได้เท่าไหร่ ในช่วงวันหยุด ผมบอกว่า สองวัน เสาร์ อาทิตย์ ไอ เมคมันนี่ได้วันละ พัน บาท สองวัน ก็ 2,000 บาทนะ เป็นอย่างน้อย ตาเฉิน บอกว่ายูไม่ต้องขับหรอก รถรับจ้าง ไอเซ็นต์โอทีให้ยู ที่ขาดเหลือ ไอเพิ่มเติมให้ และแล้วผมก็โอเคกะตาเฉิน ไม่โอเคได้ไงเท่ากับประกันรายได้ผมอีก 8 วันต่อเดือน วันละพันบาท 8 วัน ก็ 8พัน บาทละครับ + เงินเดือน 5,000 ก็ หมื่น สาม แล้ว ในกระเป๋า เหลืออีก 7,000 บาทหาได้ไม่ยากส์ สำหรับนายจิม....พอขับรถส่งตาเฉินที่บ้าน ตาเฉินบอกว่าอย่าเพิ่งกลับ ขับรถ พาไปส่งที่โรงเรียนนานาชาติในหมู่บ้านนั่นแหละ จะไปประชุมผู้ปกครอง ผมบอกยูก็ขับเองได้นี่ มันใกล้ๆเอง แค่ สองร้อยเมตรเอง ตาเฉิน ยิ้ม แล้วยักคิ้วให้ผม เค้าหาเรื่องให้โอทีผมนะ พี่น้องผมอ่านเกมส์ออก แต่ผมก็ต้องแกล้งโง่ ตามภาษาคนขับรถ ถามไปงั้นๆแหละ สไตล์ แบบนายจิม...ชอบอ่านคน อ่านเกมส์ไม่โวยวาย คอยเฝ้าดู การเคลื่อนไหว หรือมูฟวิ่ง จากสถานีที่ 1 ไป 2 ไป 3 แล้วเรามองหาจุดอ่อน จุดแข็งตลอดเวลานะครับ จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:46:35

ความคิดเห็นที่ 36 ---------------------------------- ออนทัวร์กับนายจิมนะตาเฉิน ---------------------------------- วันเสาร์ ก็มาถึง ผมมาทำงานตอน 8 โมงสบายๆสไตล์ วันหยุด ตาเฉินตั้งโต๊ะสนาม ริมสระว่ายน้ำ เอาหนังสือมา กองมากมาย จากเจ้านายมันกลายสภาพเป็นลูกศิษย์ ผมไปแระ ผมบอกว่าเอาหนังสือไปเก็บเถอะ ตาเฉิน ทำหน้างง ว่าเอาไปเก็บทำไม แล้วถามว่า ยูไม่โอเคหรอ ที่คุยเมื่อวันก่อน ผมบอกว่าโอเค ตาเฉินถามว่าทำไมต้องเอาไปเก็บในเมื่อเราจะเรียนหนังสือกัน ผมบอกว่าวันนี้เราจะไปเรียนนอกสถานที่กัน ตาเฉิน เลิกคิ้วตามธรรมเนียม ผมบอกว่าวันนี้เราจะไปนั่งรถเล่นกัน ตาเฉิน ร้อง หาๆๆๆๆ เสียงยาวเลย อะไรนะ ผมบอกว่าวันนี้เราไปนั่งรถเล่น ดูเมืองกัน ดูขนบธรรมเนียมไทย มันทำหน้าประหลาดใจครับพี่น้อง ผมบอกเออน่า ยู มาเหอะเดี๋ยวก็รู้สนุกกว่าเยอะเลย ว่าแล้วผมก็เปิดประตูรถให้ ตาเฉินนั่ง ออกรถทันที ผมขับออกจากนิชาดา ทางซอยสามัคคี มุ่งหน้าตรงท่าน้ำนนท์ทันใด ไปทำไม พี่น้องคง งอ งูสองตัวละสิ ผมจอดรถท่าน้ำนนท์ ตาเฉิน งง แล้วถามผมว่า ยูจะพาไอมาจ่ายตลาดสดหรอ ไอซื้อไว้แล้ว มาดามไปซื้อจากวิลล่า ใน หมู่บ้านนะ วิลล่าคือซุปเปอร์มาเก็ตนะ พี่น้อง ผมตอบว่าเปล่า ไอ ไม่ได้พายูมาซื้อกับข้าว ว่าแล้วผมก็ก้าวเดิน ฉับๆๆๆ นำหน้าไป ผ่านหน้าร้านขายน้ำ ผมแวะซื้อน้ำดื่ม ขวดใสขวดเล็กๆติดมือ มาสองขวด ยื่นให้ตาเฉิน 1 ขวด ตาเฉิน งง อีก บอกว่าไอยังไม่หิว น้ำ ผมบอกว่าถือไปเหอะ ไม่หิว ไม่เป็นไร ถือไว้เดี๋ยวยูหิวได้กินแน่ ไม่ต้อง ห่วง ผมเดินนำหน้ามาที่ท่าน้ำ พี่ๆๆๆ ผมบอกเคานเตอร์ขายตั๋วเรือด่วน สี่พระยาสองใบ ครับ ผมควักตังค์จ่ายเอง ใบละ เท่าไหร่ผมจำไม่ได้แล้ว แต่ถูกมาก 10 กว่าบาทมั๊ง ตาเฉิน เดินตามตูดผมต้อยๆๆ ขึ้นเรือ ถามผมว่ายู จะพาไอไปตลาดน้ำหรอ ผมหัวเราะเบาๆ บอกว่าวันนี้ ไซท์ซีอิ้ง ทัวร์ แบบประหยัด เฉยๆๆน่า Boss พอเรือเคลื่อนตัวออก ผมทำหน้าที่ไกด์ พากย์สะ ตลอดเส้นทาง บอกที่มาที่ไปของสถานที่แต่ละแห่ง น้องๆที่กำลัง เป็นมัคคุเทศ จำไว้นะครับ การพานักท่องเที่ยว ไปดูโน่นดูนี่ ข้อมูลความรู้รอบตัวเราต้องสูง อ่านและศึกษาทำ การบ้านทุกครั้งก่อนออกทริป ต้องอธิบายให้ได้...แม้นหมาวิ่งตัดหน้ารถ พี่จิม ..เคยเป็นวิทยากร อบรม มัคคุเทศฯ นะลูกศิษย์ เพียบ ปรี้ดๆๆๆ เสียงนกหวีดจากเด็กท้ายเรือ ปรี้ดๆ ยาว แปลว่าหยุด ปรี้ดๆสั้น ไปได้ ถึงท่าน้ำสี่พระยา ผมพาตาเฉิน ขึ้นมาบนโปะเรือ แต่ยังไม่พาเดิน ขึ้นมาบนท่าน้ำ อิอิ ตาจิม.....มันเล่นอะไรของมันอีกหว่า ผมชี้ให้ตาเฉินดู ว่าสงสัยไหม ทำไม บนหลังคาเรือ ทำไม มีไฟสองดวง ข้างขวาเขียว ข้างซ้ายแดง ทำไม่ไม่สี เดียวกัน แล้ว ไอ้เสากระโดงหัวเรือทำไม มีจำนวนไฟเม็ดๆ หลายเม็ด บางลำก็เม็ดเดียว ตาเฉิน ทำหน้า งง ไอ ไม่รู้ ผมอธิบายต่อ ว่า ที่ต้องเป็นเช่นนี้ เพราะเวลากลางคืน เรือที่วิ่งจะปิดไฟมืด เหลือแต่ไฟ ดังกล่าว กลางลำน้ำ กลางทะเล มองไม่เห็นกันหรอก เรือที่สวนจะอาศัยดูไฟ สีดังกล่าว แต่จะเห็นแค่สีเดียว ไม่เขียวก็แดง เค้าจะทำกระบังแสงไว้ไม่ให้กวนกัน ถ้าเราเห็นสีเขียว ขวามือเราแสดงว่าเรือนั้นสวนมาทางขวา ถ้าเราเห็นสีแดง แสดงว่าเรือนั้นสวนมาทางซ้าย ส่วน ไฟกิ่งยอดเสากระโดง 1 เม็ด คือ ความยาวของเรือ ยิ่งหลายเม็ดยาว ปู้นเลย ผมอธิบายเสร็จ พาตาเฉินเดินมา ที่ถนน หน้าโรงแรม รอยัลออคิด ตาเฉิน งง ถามว่าจะไปไหน ป้าด ไอ้นี่ถามจัง ผมบอกว่าจะพาไปขึ้นรถ ผมพยักหน้า ไม่ตอบ ตาเฉิน ยกมือจะโบกแท็กซี่ ผมเอามือดึงมีอตาเฉิน กลับ โอว Noooooooลากเสียงยาวเลย มันงง อีกแหะ ผมพยักหน้านู่นเลย รถเมลย์ สาย 15 จอดนั้นแหละ ผมพาเดินไปที่รถ มี ปอ. จอด อยู่ มันจะขึ้นอีก ผมบอกว่า โอว Noooooo เสียวยาว อีก ผมบอกนู่นคันนั้น รถร้อน ไม่มีแอร์ เราจะไปคันนั้นกัน มันถามผมว่า ทำไม ผมบอกว่า ยูจะได้สัมผัส ชีวิตจริงๆของคนไทยว่าเค้าลำบากอย่างไร อย่าพูดมากเฉิน Follow me everything gonna be alright น้านๆๆ ว่าเข้าไปนะนายจิม.....ผมพามันขึ้นรถ ได้ที่นั่ง เรียบร้อย รถเคลื่อนตัวมาสักพัก คนขึ้นเต็มเลย พอถึงหน้าวัดแก้วแจ่มฟ้า มีผู้โดยสารหญิงขึ้นมาพร้อมเด็กสองคน จูงลูกอีเหร่ เข้กัง มาถึง ผมลุกขึ้น ให้หญิงท่านนั้นนั่งพร้อมบอกตาเฉิน ลุกขึ้น มันทำหน้างง อีกแหะ ผมบอกว่า รู้จักคำว่า gentleman ไหม พี่น้องผมเห็นบ่อยนะบนรถเมล์ พอผู้หญิงขึ้น เด็กขึ้น ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ บางทีแกล้งหลับ ไม่ดีนะครับไม่แมน พี่จิม ลุกขึ้นยืนประจำ ตาเฉิน ลุกขึ้นให้เด็กนั่งแบบเก้ ๆ กังๆ ยืนไป ดวดน้ำไป อิอิ บอกแล้วไงเดวเอ็งต้องดื่ม ชิมิ เมืองไทยเมืองร้อน ผมพามาลง ที่มาบุญครอง ผมเล่าให้ฟังว่า เจ้าของที่นี่ คือเจ้าของเดียวกันกับ โชคชัยสเต็กเฮ้าส์ โชคชัย บุลกุล มี เมืองคาวบอย ปากช่อง และเป็นเจ้าของข้าวสารถุงมาบุญครอง มีไซโลเก็บข้าวด้วย ส่วนอาคารมาบุญครองที่สร้าง เป็นโครงสร้างเหล็ก อาคารแรกของเมืองไทย สีมือ ใครก่อสร้างหรอ อิอิ ...มะบอก แถวๆนี้แระ โม้เสร็จสับ พาเดินดูของในห้างฯ ร้านโทรศัพท์มือถือ พาไปพากย์ไปจนจบ เดินออกมาหน้าห้าง มันถามผมว่าไป ไหนต่อ ผมบอกว่าเฉยๆๆน่า มันทำท่าจะเรียกตุ๊กตุ๊กอีก ผมบอกไม่ต้อง เดิน เดิน สถานเดว ผมพาไปไหน ผมพาไปดูหน้าสนามศุภชลาสัย บอกว่ากีฬาแหลมทองต้นกำเนิดที่นี่แหละเอเชี่ยนเกมส์ แล้วพาเดิน ไปยันตลาดเจริญผล ไปหาซื้อขนมไทย อร่อยๆ ที่นั่นมี สังขยา ฟักทอง ผมซื้อเองนะ แต่ผมไม่จ่าย ผมบอกเฉิน ยู จ่าย ไอชอบขนมนี้ ตาเฉิน ควักเงิน พร้อมเอามือปาดเหงื่อ ซื้อขนมเสร็จ พาเดินเลาะมาริมคลองบ้านครัว หมู่บ้านอิสลาม ผมพามาดูการทอผ้าไหม แล้วเล่าประวัติให้ฟังว่า ชุมชนนี้เป็นชุมชนเขมร ที่เป็นเชลยมาแต่สมัยก่อน ชุมชนนี้มีบทบาทสำคัญ ในสงคราม 9 ทัพ มันทำท่าสนใจ ผมบอกว่ารัฐบาลไทยมีโครงการตัดทางด่วนผ่านชุมชนนี้ แต่ทำไม่ได้ เพราะชาวบ้านไม่ยินยอม เพราะหลุมฝังศพ บรรพบุรุษเค้าอยู่ที่นี่ บรรพบุรุษเค้าทำให้ไทยชนะพม่าในสงคราม 9 ทัพ โดยใช้ไสยศาสตร์ ทหารไทยเรือนพัน เอาชนะ ทหารพม่าเรือนแสน ได้ เพราะเสกหญ้าในท้องทุ่ง ให้เป็นทหาร ทหารพม่าส่องกล้อง ดูเห็นทหารเต็มท้องทุ่ง ปอดแหก กลับบ้านเลย ส่วนที่เค้าทอผ้าไหมที่นี่ชื่อดังระดับโลกเลยนะเฉิน.....ยูเคยได้ยินมั้ย Jim thomson นี่แหละ ที่นี่แหละ ถ้ายูซื้อที่ โชว์รูม โดนฟันหัวแบะ แต่ซื้อที่นี่ถูกมากแต่เค้าไม่ขาย เพราะเป็นโออีเอม แต่ถ้าอยากได้จริงๆ ให้สั่งเป็นออร์เดอร์ พิเศษ ไอจัดให้ อิอิ......พี่น้องรู้ไหม นายจิม....คิดอะไรอยู่ ถึงพามาที่นี่ ว่าแล้วนายจิม..ก็ เข้าไปซุบซิบ กะคนทอผ้า จากนั้นผมก็หนีบ เนคไทด์ มาให้เฉิน หนึ่งเส้น ผ้าไหม สีน้ำเงิน ไอให้ ยู อภินันทนาการจากคนขับรถจนๆๆ ให้ Boss ตาเฉิน ทำท่าควักตังค์ ผมบอกว่าไม่ต้องให้ตังค์ มีโป้ง ....วุ้ยส์ เฉิน ตาเฉิน ถาม ว่าไหนยูว่าโออีเอม ไง ผมหัวเราะ แล้วบอกว่าไอใช้ความสามารถพิเศษไง อิอิ ไม่ต้องถาม ว่าแต่ว่าชอบไหม ตาเฉินบอกว่าชอบ อะ งั้นดีรอเดว เฉิน อะไรละ ตาเฉินถาม ว่าแล้วผมก็ไปซุบซิบ กับ คนทอผ้าอีก ผมหนีบ เอา ผ้าเช็ดหน้า สีเขียว อ่อนมาผืนนึง สีชมพู ผืนนึง นี่สำหรับมาดามและลูกยู ตาเฉิน ทำท่าจะไม่รับ ผมบอกไม่รับไม่ได้ เอาไปให้มาดาม แล้วบอกมาดามด้วย ว่า คนรถของยู เค้าต้องการคาราวะมาดาม เมียนาย ก็คือนาย ฉันเช่นกัน ผมพาทัวร์เดินเลาะริมคลอง ชุมชนบ้านครัว มายันหลังโรงแรมเอเซีย ผมพาเลาะเดินมายันหน้าโรงแรม ตาเฉินเดิน ไปปาดเหงื่อไป อิอิ แกล้งมันให้เดินทัวร์สลัม พาวกขึ้นถนนพญาไท พาเดินกลับมาห้างมาบุญครอง ข้ามสะพาน หัวช้าง เดินลงมาเชิงสะพานก่อนถึงแยก ผมถามตาเฉินว่า ยูมีเงินดอลล่าร์ไหม ขอฉันใบนึงนะ ขอเลยละ มันยื่น รู้สึกใบละ 5 ดอล มาให้ 1 ใบ เอามาทำอะไร ใช่ไหม พี่น้องงไหม ตรงทางแยกนั้นมีร้านรับแลกเงิน ร้านนี้เก่ามากๆ ผมเกิดมาก็เห็นแล้วละร้านนี้นะ ผมพาตาเฉิน เดิน เข้าไปในร้าน นั้น เฮียๆๆๆ แลกตังค์ หน่อยดิ เศษเงินนะเฮีย ผมกะเจ้านายตกรถไม่มีตังค์งะ ได้ๆรอเดี๋ยว ขอบัตรประชาชนหน่อยดิ ได้ครับเฮีย ระหว่างนั้นผมชี้ให้ดูเรทแลกเงิน ตาเฉินตาลุกวาว เลย แล้วพูดว่า โอ้โห ให้ราคาดีสะด้วย ผมยิ้มมุมปาก ไม่พูดว่าอะไร แลกเสร็จ ตอนนั้น รู้สึกว่า ดอลนึง 44 บาทนะ ได้แพงก่าที่อื่น 75 สตางค์ ผม กระซิบให้นะเพื่อนๆ แลกที่นี่ได้ราคาดีกว่าร้านดังที่ราชดำริ อีก พอเดินออกจากร้านดังกล่าว ผมก็ข้ามถนน แล้วบอกตาเฉินว่า กลับกันเถอะยูเหนื่อยแล้ว จบทริปวันนี้นะ ผมพาขึ้นรถเมล์อีก ครานี้ย้อนเส้นทางเดิม ลงเรือมาที่ท่าน้ำนนท์เช่นกัน ครานี้ผมพา ตาเฉิน เดินตลาดสด ชี้ให้ดู ราคา เห็นไหม ที่นี่ของสดกว่า ราคาถูกกว่า วันหน้าฉันจะพายูมาทัวร์ตลาดสด ว่าแล้วขณะเดินผ่านแผงแบกับดิน ตาเฉินมาสะดุดตา กับของเด็กเล่น ผมถามว่าหยุดทำไม ตาเฉินบอกว่า จะซื้อให้ลูก ผมถามว่าอันไหนละ พูดเสร็จ ตาเฉิน ก็ ยกส้นเท้าชี้ไปที่ของทันที ผมห้ามไม่ทันนะ เฮ้ย.....ทำงี้ได้ไง ของนะเอาส้นตรีนมาชี้ได้ไง ตาเฉิน งง ผมรีบขอโทษพี่ที่ขายของทันใด พี่ครับขอโทษครับ ไอ้ หน้าจืด นี้ไม่ใช่คนไทย มันไม่รู้หรอกธรรมเนียมไทยอย่างไร ทีหลังคุณอบรมมันด้วย ซวยอิ๊บอ๋าย เจือกเอาตรีนชี้มาได้ ผมหันมาบอกว่า ที่หลังยูอย่าทำอย่างนี้อีก คนไทยถือ มากๆ ใช้มือนะ ถ้าไม่มีไอ ยูโดนต่อยแล้ว มันพยักพน้า พร้อมยกมือบอกว่า ขอโทษครับ เออ ....ทีหลังอย่าทำอีกละ แม่ค้าบอก แล้วจะเอาอะไร ครานี้ ชี้ได้แหะ ซื้อเสร็จ ผมบอกตาเฉินกลับได้แล้วสำหรับ วันนี้ อยู่นานกว่านี้ได้กิน ตรีนแน่ๆเสียวว้อยส์ พาขึ้นรถ กลับนิชาดาธานีทันที ระหว่างทางผมถามว่าเหนื่อยมั้ย มันพยักหน้าพร้อมเอามือปาดเหงื่อ สนุกไหม มันพยักหน้าอีก คงเหนื่อยงะ ไม่มี แรงตอบ อิอิ เดวช่วงบ่ายมาดูกันว่าทำไมผมต้องพาตาเฉิน ไปที่บ้านครัว ไปที่ ร้านแลกเงิน โปรดติดตามตอน ต่อไปช่วงบ่าย ขอตัวไปหานังอ้วนก่อนครับเมื่อยนิ้ว ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=831106 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:47:21

ความคิดเห็นที่ 37 อ่ะ จัดไป แล้วนั่งรอแถวหน้า จากคุณ : jack walker เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:49:22

ความคิดเห็นที่ 38 มีต่ออีกนะครับ พี่จิมกำลังเริ่มหัวข้อใหม่ "ต่อยอดธุรกิจ...ไม่ยากส์เลย แบบคนขับรถผู้บริหาร อย่างนาย JIMBO" ระหว่างรอ ขอแวะกินน้ำปัสสาวะ พร้อม แปะก๊วย สักหน่อยก่อง จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:55:20

ความคิดเห็นที่ 39 เริ่มเข้มข้นแล้ววว ขอบคุณครับ จากคุณ : Supremo เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 14:12:26

ความคิดเห็นที่ 40 ตั้งตารออยู่คับ จากคุณ : man_u_goal เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 14:15:09

ความคิดเห็นที่ 41 *********************************************************** ต่อยอดธุรกิจ...ไม่ยากส์เลย แบบคนขับรถผู้บริหาร อย่างนาย JIMBO *********************************************************** เช้าวันอาทิตย์ผมมารับตาเฉิน พร้อมครอบครัวที่บ้านพักนิชาดาตามเคย วันนี้หรอ วันแฟมิลี่ ทุกคนในครอบครัว ตาเฉิน ไปโบสถ์กัน พร้อมหน้า ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก 500 เมตรเอง มันจะให้เรามารับทำไม ฟะ ขับเองก็ได้ แหะ คงหาเรื่องให้ โอที ผมอีกละซิ ไม่เป็นไรวันละ พันบาท นายจิมทำได้เพื่อเงิน เพื่อเป้าหมายในชีวิต ลูกสาว ป๋า จะ พาหนูไปให้ถึงฝันให้ได้นะลูก ว่าแล้วหยิบรูปลูกสาวมาดู เหน็บไว้ในกระเป๋าตังค์งะ Good morning ครับมาดาม Boss เสร็จแล้วแตะมือลูกสาว ตาเฉิน สองมือเล้ย.... มาดามกล่าวว่าขอบคุณนะ สำหรับน้ำเต้าหู้ และ ผ้าเช็ดหน้าสวยดี ผมบอกว่า ไม่เปงราย เล็กน้อยครับ เป็นกิฟท์ ละกัน ไออยากให้ดูได้ของใช้ ดีราคาถูก ผมแอบซิบพี่น้องนะว่า มาดาม ค่อนข้างขี้งก ตามภาษาผู้หญิงนะ อันนี้เข้าใจกฎ ชายใดเกียมัว ส่วนมาก ได้ดีทั้งนั้น เหอๆๆ ผมขับรถไปที่โบสถ์ สังเกตเห็น ชาวต่างชาติมามากมาย พวก แม่บ้านก็จับกลุ่มกันเม้าท์แตก รวมทั้งมาดาม...ผม ด้วย ส่วนตาเฉินเดินจูงมือลูก จ้ำ อ้าว....เข้าโบสถ์ไป อ้าได้การแระผมปิ้งมาในสมองทันที หลีกไม่พ้นเลยนะ สมาคมแม่บ้านแห่งประเทศนิชาดา เหมือนกันทั้งโลก ผมเจอจุดอ่อนละ มาดามขี้งก แถวเข้าสมาคม อีก เสร็จโจร ผมรอจนกระทั่งเสร็จธุระจากโบสถ์ก็ ปาไปเกือบเที่ยงแระ นอนรอจนหลังแข็งเลยเรา มาดามเดินออกมา เดินต่อ ล้อต่อกระซิกมากะเหล่าแม่บ้านฝรั่ง ผมเดินไปโค้งและรับสัมภาระต่างๆจากมาดาม ผมสังเกตเห็นมาดาม ใช้ ผ้าเช็ดหน้าที่ซื้อให้ มาด้วย หนอยๆๆเอาใจเราสะอีก แองงิ้วมาดาม ผมนึกในใจ มาดามช่วยพกบ่อยๆนะ ช่วยงาน แอดเรา อิอิ มาดูกันว่าผมจะทำอย่างไรต่อ นะครับ มาดูหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ แบบนายจิม....... พามาส่งที่บ้านเสร็จ ผมบอก ตาเฉินว่า ผมขอตัวไปทานข้าวก่อนนะ เดวบ่ายมา เรามาเรียนหนังสือกัน ตาเฉินบอก โอเคเลย ก่อนจากกันผมแอบกระซิบ ตาเฉินว่า มาดาม ชอบจริงป่าวผ้าเช็ดหน้านะ Boss พยักหน้า ได้การแระผม นึกอีก เดวบ่ายเจอกันนะ บ่ายโมงตรงผมมานั่งรอที่โต๊ะริมสระน้ำ เพื่อสอนหนังสือ ตาเฉินเดินยิ้ม เผล่ พร้อมผูกไทด์ เส้นที่ผมให้ แต่ใส่กะ เสื้อยืดนะ มันทำตลกอีกแหะ มามะมาเรียนกัน ผมบอกดังนั้น ผมเปิดหนังสือ ดูแล้วส่ายหน้า ผมบอกว่าเก็บ หนังสือไปดีกว่า ภาษาอะไรไม่รู้ มีแต่ภาษาพูดแบบทางการ ฟังแล้วปวดหัว รับประทานอาหารเช้า อย่างงี้ พวกเรา จะเดินทางไปที่นู่น ที่นี่ มั่ง อุ้ยส์ ชาติ นี้มันคงพูดได้ละ ยากส์ เจงๆ ผมบอกเอางี้เรามานังคุยกันดีกว่า ดินฟ้าอากาศ นะดีแล้ว เดี๋ยวตอนเย็นยู ไปกับไอนะ ไปเดอะมอลงามวงศ์วานกัน ไปหาซื้อแบบเรียนและไวท์บอร์ด เดวไอ แต่งตำราสอนยูใหม่ดีกว่า ผมเริ่มสอนบทเรียนแรกก่อน นับเลขนะ เอาง่ายๆก่อน นับ 1-10 ให้ได้ จากนั้นมาเรียนพวกคำเชื่อมนะ บอกเสร็จ สับ ผมก็เริ่มเข้าเรื่องทันที ผมบอกว่าไอมานั่งคิดแล้วว่า...เวลาทำงานของไอ บวกโอที แล้ว ก็ยังไม่ถึง 2 หมื่นนะ Boss ไอคงจะอยู่ยากส์ไม่ พอค่าใช้จ่ายนะ ตาเฉินบอกว่า ยูไม่ต้องวอร์รี่ ถ้าไม่ถึงไอเพิ่มให้เอง ผมบอกว่าไอ ไม่ได้กังวล ประเด็นนั้น ไอกังวลว่าร่างกายไอจะ ไม่ไหว ต้องทำงานไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาซักเสื้อผ้านะ ไม่มีเวลาไปหาลูกด้วย อีกอย่าง ไอ ไม่แฮปปี้เลยยูต้องมา ควักเงินยูเพื่อไอ มาดามคงไม่แฮปปี้เท่าไหร่ ถ้ายูต้องมาควักเนื้อนะ ผมทำหน้าแอ๊บแบ๊ว แสดงความเห็นใจอย่างสุดซึ้ง ตาเฉิน ฟัง แล้วบอกว่าคิดมากนะไม่มีปัญหา ผมบอกไม่ได้ ไอมีจุดยืนอย่างนี้ ไอ ไม่สบายใจทำไรก็ไม่สะดวกนะ Please อย่าขัดไอ เลยนะ ขอร้องเถอะ....ตาเฉินพยักหน้าแล้วถามว่ายูจะให้ไอ ทำเช่นไร ผมบอกว่าเอางี้ดิ ยูไปบอกเพื่อนๆต่างชาติ ของมาดามที่อาศัยในนี้ นะว่า ไอจะสอนภาษาไทยให้ ฟรี แต่ไอ จะตั้ง กล่อง Donation ไว้ ใครอยากบริจาคตามแต่ศรัทธางะ ยูจะได้มีเพื่อนเรียนหลายคน สนุกดี แล้วยูไม่ต้องควัก เนื้อ เรื่องรายได้ของไอด้วย เข้าท่าไหม Boss ครานี้ตาเฉิน บอกว่าโอเค เดี๋ยวไอจะปรึกษามาดามนะ ว่าแล้ว วัน นั้นผมก็สอนหนังสือ แล้ว พากันไปซื้ออุปกรณ์การเรียนที่ห้างเดอะมอล ผมเลือกหนังสือคัดลายมือ ของเด็ก อนุบาลมานะ แล้วแบบเรียนภาษาอังกฤษ ของเด็กอนุบาลเช่นกัน ที่เขียน A B C D คืออะไร น้านแหละ ซื้อของเสร็จเอาตาเฉินมาส่งที่บ้าน ก็ ปา ไป 2 ทุ่มกว่าแล้ว เฮ้อเหนื่อยจังพี่น้อง....ผมลาตาเฉินและมาดามกลับบ้าน ผมคงทิ้งการบ้านเรื่องให้ชาวต่างชาติ มาเรียนหนังสือไทยกับผม ให้ตาเฉิน ไป ดิคชันนารีสลีปปิ้งกับมาดาม ผมกลับถึงบ้านก่อนเข้านอนผมได้แต่ภาวนาให้มาดามโอเค พาเพื่อนๆมาเป็นลูกศิษย์ผมนะ ผมจะได้ต่อยอดได้อีก หลายเรื่อง สัปดาห์ต่อมาผมคงทำงานตามปกติ ของผม รับตาเฉินไปโรงงาน กลางวันพามาดามช้อป มาดามขยันช้อป จริง ครานี้ไม่กล้ากินอะไรโดยไม่เรียกผมละ อิอิ ยื่นให้ทุกครั้ง เออให้มันได้อย่างนี้ซิ มาดามชอบมาก เอมโพเรียม ร้านบูท ฟู้ดแลนด์ ที่ถ้าเป็นเมียผม ลมจับแน่ๆ ใช้เงินอย่างกับเบี้ยไม่สงสารผัวมั่งเลย มีอยู่วันนึงพักเที่ยง ตาเฉินอยากตัดสูท ให้ผมพาไปร้านแถวสุขุมวิท ร้าน .....สูทนะ ผมถามว่ายูรู้ได้ไงละ ว่าร้านนี้ ตาเฉิน ชูไกด์บุ้คส์ให้ผมดู แล้วเปิดให้ดู ชี้ นี่เค้าโฆษณาลงรูปไว้ ถูกมาก ทั้งเซท ร้อยกว่าเหรียญ ผมมองดูแล้ว หัวเราะ ผมบอกว่ามันแหกตานะ จริงๆผมไม่ต้องบอกมันก็ ได้ จะได้เก็บค่าน้ำ แต่ผมไม่ทำเพราะผมรักษา จรรยาบรรณ เราทำงานกับเค้าต้องดูแลให้ดีทีสุดให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ข้อสำคัญต้องซื่อสัตย์ ถ้าขัดสนจริง ขอเอา ดีกว่าผมไม่ชอบลักไก่กับนาย นะ ไม่ดี มันไม่เชื่อ ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อก็ได้ฟะ อยากเป็นเด็ก เล่นปลั๊กไฟ ก็เชิญเลย ไม่ขัดศรัทธาเตือนแล้วนี่หว่า พอไปถึงร้าน ตาเฉิน โม้ให้ผมดูเลยว่า ยู ดูดิ นั่นรูปถ่ายกับนายกเมืองไทยด้วย แสดงว่า นายกต้องมาตัดร้านนี้ ผมโนคอมเม้นท์ นึกในใจ มรึงนีโง่ได้ใจจริงๆ แล้วผมก็ส่ายหน้า ยิ้มแห้งๆ ตาเฉินเข้าไปวัดตัว เลือกผ้าเสร็จ เรียบร้อย ถามว่าเท่าไหร่ พอเจ้าของร้านตอบมาลม จับเลย เหอๆๆๆ สองหมื่นกว่า ตาเฉินโวยวายใหญ่ว่าที่โฆษณานี้มันร้อยกว่าเหรียญเอง ทำไมตั้งสองหมื่นกว่า เจ้าของร้านเป็นอินเดียบอกว่านั้น มันค่าแรงนะ มันโวยอีกว่าลงโฆษณาแบบนี้ได้ไง หลอกกันนี่หว่า อินเดียคนนั้นพยายามอธิบายว่าที่ลงในนั้น หลายร้านก็วิธีนี้แหละ ราคาค่าผ้ายังไม่ได้เลย มันหามาหาผมว่าจะให้ผมคุยให้ ผมบอกว่ายู Cancel ออร์เดอร์ไปเลย เพราะมันก็แบบนี้แหละ ไอ บอกยูแล้วไง ตกลงตัดแค่สูทตัวเดียวมันหัวเสีย อย่างแรง ผมเลยบอกว่ายูทำไรไม่ปรึกษา ไอ ก็แบบนี้ไง ไอเป็นทั้งลูกน้องยู และ เพื่อนยู ไอบอกยูว่าไงจำได้ไหม ไอทำหน้าที่ปกป้องยูในทุกเรื่อง ไอพูดคำไหนคำนั้น เสมอ มันพยักหน้าแล้วถามว่าจะทำไงดี มันต้องการตัดชุดใหม่ แบบไม่ต้องแพงมากนัก ผมเลยพามันมาที่วัดตึกนะ ร้าน ชื่อดังที่แขวนสูท เป็นพันตัวนะ ไม่กี่ตังค์ เองทั้งชุด 2พันกว่าบาทเอง ออกจากร้านสูท ที่วัดตึกมา ผมพาเดินคลองถม เก่า เพื่อไปที่จอดรถ เจ้าเฉินเจอแจกันสวยใบหนึ่ง ราคา พันกว่า บาท ตาเฉินมีเงินสดไม่พอ เลยหันมาถามผมว่ามีเงินให้ยืมไหม ผมบอกว่ามีไม่ต้องห่วง ผมยื่นให้ไปสองพันนะ พอขึ้นรถเสร็จผมถามว่ายูไม่พกเงินสดหรือ ผมถาม ตาเฉิน ตอบว่า มาดามให้เงินสดติดตัววันละ พันบาท นอกนั้น เป็นบัตรเครดิต ผมหัวเราะกร้ากเลย ผมบอกว่าทำใจ Boss ผู้หญิงเป็นอย่างนี้ทั้งโลก แต่ไอ บอกยูอย่างนึงว่า ที่เค้าทำแบบนี้นะดี แล้ว ยูจะได้มีเงินออม มาทำงาน ต่างประเทศ ดูว่าเงินเยอะ ยูกลับบ้านไป เงินเดือนยูเมื่อเทียบเป็นเงินดอล นิดเดียว เอง ไอเข้าใจมาดามนะ มันนั่งสะบัดหัวพร้อมบอกว่า จิม....If i die and born again i don't married ผมขับรถกลับไปส่งที่โรงงาน แล้วรอรับกลับตามเวลาเดิม ได้เวลา 17.30 น ผมก็รับตามปกติ วันนี้เย็นวันศุกร์สะ ด้วย รถคงติดน่าชม พอได้เวลา ตาเฉิน ก็ลงมาที่รถ พอขึ้นรถได้ ตาเฉินแจ้งให้ทราบว่ามาดามโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ยูมีลูกศิษย์ เพิ่มขึ้น อีก 3 คน ผมพยักหน้าตอบรับ พอส่งถึงบ้านเสร็จ ผมอาบน้ำทานข้าว เหนื่อยจริงๆเลยพี่น้อง ก่อนนอน ผมนั่ง ทบทวนตัวเองอีกว่า เราไปถึงฝันไหมหนอ การเป็นผู้นำเข้าอุปกรณ์แกส ราคาน้ำมันตอนนี้ก็ลงมาเยอะ คนคงหยุด ติดตั้งแกสในรถยนต์ แล้วเรามาบ้าบอกับคนขับรถนาย อีกนานเท่าไหร่นา ถึงจะตะกายถึงฝันได้ ไม่เอาดีกว่ามาคิดเรื่องปัจจุบัน ว่าพรุ่งนี้เรามีลูกศิษย์สมาคมแม่บ้านฝรั่งมา เราจะต่อยอดธุรกิจเราได้ไหมดีกว่า ว่า แล้วก็วางแผนในบัดดล ลุกเข้าห้องน้ำไปยืนหน้ากระจกแล้วซ้อมพูดประโยคที่เราจะพรีเซนต์สินค้าของเรา พี่น้องทราบไหมว่าสินค้าอะไรที่นายจิม..จะขายนะ มาต่อวันพรุ่งนี้ละกันนะครับ วันนี้บ๊ายบายก่อนครับ มี ความสุขกับงานปัจจุบันทำให้ดีที่สุดข้อสำคัญซื่อสัตย์กับงานที่เราจับงานมันจะซื่อสัตย์กับเราเองแหละ จุฟฟฟฟฟ ทุกท่านครับ ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=831208 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 14:35:56

ความคิดเห็นที่ 42 สุดยอดดดด ครับเฮียจิม ผมอ่านงานพี่เรื่อยๆ เริ่มจะเดาและอ่านหลักการคิดพี่ได้บ้างแล้ว ขอบคุณครับ ซูฮกอีหลี คริๆ จากคุณ : Supremo เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:14:53

ความคิดเห็นที่ 43 เค้าเรียกว่าจับทุกเม็ดที่สามารถทำธุรกิจได้ ไม่ยึดติดรูปแบบ ไอ้หนุ่มหม้ดมาวนะ นอกกรอบสถานเดว เก่งมากครับ จากคุณ : พี่จิม..... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:49:23

ความคิดเห็นที่ 44 แถมอีกนิด  หลักแทกซี่เลี้ยวซ้านผ่านตลอดไงครับ จากคุณ : พี่จิม...... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:53:59

ความคิดเห็นที่ 45 พี่จิมเก่งมากๆเลยคะ จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:48:15

ความคิดเห็นที่ 46 ร้านอะไรครับที่รับแลกเงินราคาดี มีเว็บไหม ขอด้วยครับ จากคุณ : SummerMan เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:37:57

ความคิดเห็นที่ 47 มีร้านเดียวนะครับ ตรงแยกเอมบีเค ทางจะไปสะพานหัวช้างเบอร์โทร ผมจำไม่ได้แระ จากคุณ : พี่จิม.... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:55:00

ความคิดเห็นที่ 48 ขอเว็บได้ไหมครับ หรือ ชื่อร้าน จากคุณ : SummerMan เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:49:08

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่มีเวบหรอกครับร้านคนจีนเก่าๆเล็กๆ   มีร้านเดวตรงนั้นผมจำชื่อไม่ได้หรอกครับ จากคุณ : พี่จิม.... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:36:23

ความคิดเห็นที่ 50 พยายามเดาทุกช่วงที่พี่จิมเว้นไว้เป็นปริศนา แต่ก็เดาไม่ถูกซักเรื่อง 555+ แต่ยังสงสัยเรื่องที่บีบมือ บริหารกล้ามเนื้อ ว่ามีปริศนายังไง??? แล้วก็รบกวนถามพี่จิมว่ามีหลักการอ่านคนหรือวิเคราะห์คนยังไงคะ เพราะดูเหมือนพี่จิมจะคาดเดาความคิด ความรู้สึกเก่งมากเลย สงสัยถ้าเล่นหมากรุกด้วยนี่ คงโดนรุกฆาตง่าย ๆ แน่เลย ^ ^ จากคุณ : Tomorrow (Lalla Woman) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:39:36

ความคิดเห็นที่ 51 ต้องฝึกฝนครับ หลักการง่ายๆ ใจเขาใจเรา  แทนตนเองเปนอีกฝ่าย แต่ต้องฝึกบ่อยๆมันจะเป็นโดยอัตโนมัต จากคุณ : พี่จิม..... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:28:42

ความคิดเห็นที่ 52 รบกวนถามพี่จิมอีกนิดนึงค่ะ หากไม่เป็นการละลาบละล้วงจนเกินไป ติดตามอ่านมาตลอด พยายามคิดและวิเคราะห์ตาม ก็มีความคิดขึ้นว่า การที่คน ๆ นึงจะทุ่มเททำอะไรอย่างจริงจัง มันก็ต้องมีเข็มทิศชีวิต หรือมีเป้าหมายที่ชัดเจน พอมีปัญหา อุปสรรค ก็มองแต่เป้าหมายแล้วหาหนทางไป ก็เลยอยากรู้ว่าพี่จิมมีแรงบันดาลใจหรือว่าเป้าหมายอะไร ที่ทำให้เป็นแรงผลักดันที่จะสู้ชีวิตหรือให้กำลังใจตัวเองได้ขนาดนี้ (อยากมีกำลังใจมหาศาลเหมือนพี่จิมค่ะ) จากคุณ : Tomorrow (Lalla Woman) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 01:39:49

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่มีแรงบันดาลใจอะไรหรอกครับ เพียงต้องยกประโยชน์ให้ คุณพ่อคุณแม่ผม  ท่านสอนว่า ให้ยอมรับสภาพในความเป็นจริง ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต มีแต่ปัจจุบัน ทำมันให้ดีที่สุด  ท่านพูดกรอกรูหูมาตั้งแต่เล็ก ท่านบอกอีกว่า เป้าหมายและความหวังของชีวิต ทุกคนมีได้และต้องตะเกียกตะกายไปให้ถึง จะอ้อมไปบ้างเสียเวลาไปบ้างไม่เป้นไร แต่อย่าไปมุ่งหวังจนเกิน ไปรับสภาพนะดีที่สุด อย่าโกหกตนเอง  คนเราเกิดมาล้มได้ผิดได้เป้นพันครั้ง ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ สู้ใหม่ สู้ต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยนักพักกินน้ำกินท่า แล้วเดินต่อแค่นี้เองละครับ ปรัชญา ง่ายๆๆๆ   พี่จิม....มีเพลงจะฝากไว้ เพลงนี้คุณแม่พี่ร้องกรอกรูหูมาตั้งแต่แบเบาะ When I was just a little boy    I asked my mother what will i be  When  i be Handsome  When i be  rich  Then was she said to me Que sera  sera  What ever  will be  will be  The future  not eyes to see  Que sera  sera จากคุณ : พี่จิม..... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 07:32:58

ความคิดเห็นที่ 54 หาเจอพอดี รบกวนเพื่อนๆทำให้หน่อยครับ Que sera sera ฟังแล้วน้ำตาซึมทุกครั้ง http://www.youtube.com/watch?v=xZbKHDPPrrc จากคุณ : พี่จิม..... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 07:42:03

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านถึงตรงนี้แล้วค่ะ จะติดตามต่อนะคะ จากคุณ : I Promise เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 07:59:02

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามารอ............ ครับ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 08:59:21

ความคิดเห็นที่ 57 มารอตั้งแต่เช้าแล้วครับ จากคุณ : BEETONG เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 10:02:10

ความคิดเห็นที่ 58 Que Sera, Sera When I was just a little girl I asked my mother What will I be? Will I be pretty? Will I be rich? Here's what she said to me: Que sera, sera. Whatever will be, will be. The future's not ours to see. Que sera, sera. What will be, will be. When I grew up and fell in love I asked my sweetheart What lies ahead? Will we have rainbows Day after day? Here's what my sweetheart said: Que sera, sera. Whatever will be, will be. The future's not ours to see. Que sera, sera. What will be, will be. Now I have children of my own. They ask their mother, What will I be? Will I be handsome? Will I be rich? I tell them tenderly: Que sera, sera. Whatever will be, will be. The future's not ours to see. Que sera, sera. What will be, will be. Que sera, sera. Whatever will be ... very good song แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 52 11:33:13 จากคุณ : Tomorrow (Lalla Woman) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:25:21

ความคิดเห็นที่ 59 พี่จิมเขียนเสร็จแล้ว รอให้ท่านClick  มาอัพขึ้นนะครับ สักพักละครับเดี๋ยวคงได้อ่านกัน ขอให้มีความสุขกับการทำงานทุกท่านครับ จากคุณ : พี่จิม.......... (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:15:56

ความคิดเห็นที่ 60 ขอขอบคุณทุกท่านที่ ตามติด และโดยเฉพาะ ท่าน Click น้อง Tomorrow I promiss Jay walkerที่ช่วยกันสานให้กระทู้มีคุณค่ามากขึ้นครับ สังคมไทยเราต้องการความร่วมมือกัน คนละไม้คนละมือเดี๋ยวมันก็ ดีเองละครับ จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:19:29

ความคิดเห็นที่ 61 ***************************************************************** (6)Que sera sera ...What ever wii be wii be ...แบบ นาย JIMBO ***************************************************************** เช้าวันเสาร์ผมมาทำงานตามปกติ 8 โมงเช้า ลูกศิษย์จัดตั้ง มานั่งรอผม 4 คน รวม ตาเฉิน...กำลังดวดกาแฟกัน บน โต๊ะสนาม ทุกคนลุกขึ้น Good morning teacher มุก ตาเฉิน กล่าวนำ ผมนึกในใจ ดีมันไม่บอกนักเรียนตรง นะเนี่ย ผมกล่าวตอบ สวัสดีครับทุกท่าน นักเรียนทั้งหลาย งง กับคำที่ต่อท่านว่าทุกท่าน ถามผมว่าอะไร ทุกคนจะ ชินกับคำว่าสวัสดีนะ อ้อ....ทุกท่าน Follow me ผมพูดดังนั้น ทุกคนกล่าว ถูก-ทาน Oh Nooooo ทุกท่าน Again please ถูก-ท่าน เฮ้อ ปวดกบาล ข้ามเลยเนอะ พี่น้อง ผมให้ทุกคนไปลากไวท์บอร์ดออกมา อุปกรณ์การเขียนพร้อม ผมเริ่มเลย Lesson one ก่อนอื่นต้องสอน การ เรียก บุคคล ที่ 1 และที่ 2 ก่อน ตามมาด้วยคำว่าค่ะ ครับ คำแนะนำตัวเอง ประโยคง่ายๆ ไปไหน มาไหน ฯลฯ ยุ่บยั่บไปหมด ข้ามๆๆอีก เสียเวลาพิมพ์ ไม่ใช่เป้าหมายนะ เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง เบรคพักจิบกาแฟ น้ำชา สัก หน่อย ระหว่างเบรค...ผมกระซิบตาเฉิน ให้หยิบเนคไทด์ และ ผ้าเช็ดหน้า ที่ซื้อให้ เอาออกมาหน่อยดิ เพื่อเป็นอุปกรณ์ การเรียน แน่...แน่...วิญญาน ครูลิลลี่ มาแระ... Everybody listen me please ว่าแล้วผม ก็ชูอุปกรณ์การเรียนทั้งสองชิ้น บอกว่าเราจะมาเรียน อุปกรณ์ที่อยู่ ใกล้ตัวเรา เนคไทด์ และ ผ้าเช็ดหน้า บอส ผมใช้ประจำ และมาดามต้องใช้ผ้าเช็ดหน้า ทำความสะอาด ใบหน้า และส่วนต่างๆของร่างกาย ทุกคนว่าจริงมั้ย ทุกคนพยักหน้า....ผมชูเนคไทด์ก่อนอันดับแรก...อันนี้เรียกเหมือนภาษาอังกฤษ แต่ต้องพูดช้าๆ Reduce speed เล็กน้อย เพราะสำเนียงภาษาไทย ช้า กว่าภาษาอังกฤษ ทุกคนลองพูดตามนะ เนค-ทายร์ เนคไทด์ Oh Noooooo เนค-ทาย อา..ถูกต้องแล้ว อันดับต่อไป ผ้าเช็ดหน้า ผมก็ใช้วิธีเดิม ให้ออกเสียงตาม อิอิ....แหม ว่าง่ายจังวุ้ยส์ ลูกศิษย์ หัวแดง จากนั้นผมยื่น ทั้งสองชิ้นให้ทุกคนจับดู แล้วถามว่ามันคือผ้าอะไร ทุกคนบอกว่า Silk ผมถามต่อว่า ภาษาไทย เรียกว่า อะไร ทุกคนส่ายหน้า อิอิ ...ฝรั่งทำไมโง่กว่าคนไทย ฟะ แค่นี้ก็ตอบไม่ได้ ผมนึกอีกแระ ผ้าไหม ทุกคน ออกเสียงตามผม แล้วผมอธิบายว่า ที่เป็นชิ้นๆแบบนี้ เค้าเรียกว่าผ้า ผ้า คือคำนึง ไหม คือ คำนึง ผมอธิบายคำว่า ผ้า และคำว่าไหม ว่าคืออะไร ระหว่างนั้นผมให้ทุกคนพิจารณาว่า เนื้อผ้าเป็นเช่นไร แล้วให้ทุกคนคอมเม้นท์ ถาม ที่มาที่ไป ว่าผ้าไหมเกิดได้อย่างไร คนไทยผลิต แบบไหน มีมากที่จังหวัดอะไร ปุจฉาวิสัชนากัน เริ่มล้อมอวน แล้วละพี่น้อง..เหมือนปลาทูเลยฮิ .....ค่อยตะล่อมถามถึงความสวยงามสอดแทรกความรู้เรื่อง วัฒนธรรมไทยลงไปด้วย ตาเฉิน หัน มายักคิ้วใส่ ผม แล้วอมยิ้ม ป้าด ไอ้นี่ รู้ทันเรา ผมนึกในใจ แต่ตาเฉิน..เงียบดู ว่าผมจะเดินเกมส์อย่างไร ผมเริ่มเล่าให้ฟังถึงคนที่นำผ้าไหมไทยมาต่อยอด คือ Jim Thomson ไม่ใช่ Jimbo นะ เล่าประวัติคร่าวๆของ นายจิม ทอมสัน ระหว่างนั้นทุกคนก็ยังคลำผ้าอยู่ ผมต้องการดึงอารมย์ร่วมของลูกศิษย์ผม ในกระบวนการสอน ของผมพยายามผสมกัญชาลงไปด้วย เพื่อให้ติดงอมแงม และน่าติดตาม เหมือนครายหว่า พี่น้อง อิอิ สวยมั้ย ผมถาม ที่ทุกคนจับอยู่ ทุกคนพยักหน้าอีกแระ รู้ไหมที่จับนะเป็นผลิตภัณฑ์ชิ้นเดียวกับ Jim Thomson ทุกคนถามพร้อมกัน จริงหรือ รีลลี่ ? เสียงสูงเชว ผมพยักหน้าคืนมั่งอิ ครานี้ทุกคนหันมาพิจรณาอย่างละเอียด เชียว แย่งกัน พลิกซ้าย พลิกขวา Wow ซวยมาก....สวยๆๆไม่ใช่ ซวย ออกเสียงใหม่ ผมเลยได้โอกาส อธิบาย คำว่า สวย กับซวย ว่าความหมายผิด กัน พูดผิดเจ็บตัวได้นะ Becareful ผมเลยเล่าให้ฟังว่า เผอิญผมทราบแหล่งผลิต ก่อนที่ ร้าน จิม ทอมสัน จะไปรับซื้อ เค้าไม่ขายให้คนภายนอก พวก ช่างฝีมือดีนี้เพื่อนๆผมเอง ถ้าจะใช้ส่วนตัวเล็กน้อยเค้าพอทำให้ได้ ราคาถูกกว่า ที่ไปซื้อในโชว์รูมมาก แต่อย่าไป สนใจ มันเลยนะ มาเรียนกันต่อเถอะ ผมตัดบท ผมก็สอนดินฟ้า อากาศ ไปเรื่อยๆ แต่ผมยังไม่เก็บอุปกรณ์การเรียนการสอน อันนั้นให้คลำเล่นกันอย่างนั้น จนจบ การสอนในชั่วโมงนั้น ทุกคนลุกขึ้นจะเม้าท์แตกกันต่อ และขอบคุณผม ผมบอกเดี๋ยวๆ ทุกคนงง ผมบอกว่าแหม คนขับรถนายอย่างผม เงินเดือนน้อย ไม่พอกับค่าครองชีพ ช่วยเหลือกันคนละเล็กน้อยนะ งานสอนเป็นงานพิเศษ ถือว่าพวกยู โดเนชั่นละกัน พูดจบปุ๊บ ผมคว้าหมวกแก๊ป ออกมา ให้ทุกคนหยอดเงินบริจาค ทุกคนก็หยอดกันลง ไป คนแรก 300 อิอิ คนต่อไป 300 และคนสุดท้าย 500 ผมนึกในใจ ฝรั่งมันก็เกทับกันเอง เหมือนคนไทยเลย วุ้ยส์ แองกิ้วทุกท่าน ขอให้พระเจ้าอำนวยพร ผมปล่อยให้พวกนั้นเม้าท์กันต่อ....ผมปลีกตัวเองมาถูรถ สักพักเดียว มีฝรั่งคนที่ให้ 500 นั้นแหละเดินมาหาผม บอกว่าอยากได้อย่างนี้มั่งอะ อยากได้ผลิตภัณฑ์ผ้าไหม นะพี่น้อง เค้าถามว่าจะซื้อได้อย่างไรดี ผมบอกเค้าว่าเค้าไม่ ขายให้หรอก มันเป็นโออีเอม ฝรั่งบอกว่าอยากได้จริงๆสวยดี ผมพยักหน้าแล้วบอกว่าพอมีทางนะ แต่ยูไปเองเค้า ไม่ขายให้หรอก เอางี้ถ้ายูอยากได้จริงๆ ยูไปดูแคตตาล้อค ของยี่ห้อดังกล่าวมานะ แล้วเอารูปให้ไอดู ไอจะลองไป ถามเค้าให้ราคาเท่าไหร่นะ ใจเย็นนิดนึง.....ฝรั่งคนนั้นพยักหน้า....เสร็จโจร ละพี่น้อง ไม่ต้องบอกนะผมจะทำ อย่างไรต่อ แต่ตอนนี้ ผมขอยื่นหมวกแก๊ป ให้เพื่อนๆทุกท่านก่อนนะครับ Donation please ผมก็เทคแคร์ตามปกติในช่วงวันหยุด เอนจอยไลฟ์ ไปเรื่อยเปื่อย จนเช้าวันจันทร์ ของสัปดาห์ใหม่ ผมออกจาก บ้านไม่ลืมซื้อน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ อีกตามเคย 4 ชุดอิอิ..ครานี้ผมซื้อ กระบอกแสตนเลส แบบมีฝาปิดเก็บความร้อน นะ ให้ที่ร้านใส่ในกระบอกดังกล่าว ยกเว้นของผมไม่ต้องใส่ ผมไม่ซีเรียสนะ เอาไปแขวนไว้ที่ประตูบ้านตาเฉิน ตามเคย พร้อมหนังสือพิมพ์ไทย 1 ฉบับ อิอิ...นายจิม ..เล่นไร ฟะ พี่น้องคงคิด ตามผมไปเรื่อยๆนะ นายจิม..ทำไรต้องมีตรรกเสมอ แต่ตรรก นายจิม..อาจหลุดโลกไปบ้าง จากนั้นผมก็มาล้างรถตามปกติ ล้างจนเงาแล้วละรถ เวลา 6 โมงตรง ตาเฉิน เดินยิ้มเพล่ ออกมา พร้อมเอา หนังสือพิมพ์ไทยติดมือออกมา แล้วบอกผมว่าเอามาทำไม ไอ อ่าน ไม่ออก แองกิ้วนะ จิม...สำหรับน้ำเต้าหู้ กับ ปาท่องโก๋ แล้วถ้วยนั้นยูลงทุนซื้อมานะ แพงนะนั้น ผมตอบว่าไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย ไอคิดว่ายูเหมือนแฟมิลี่ไอ อยากให้ได้รับแต่สิ่งที่ดีๆตลอดเวลาที่อยู่ในประเทศไทย ขึ้นรถได้..ตาเฉินก็คว้าของกิน สุดฮิตออกมา พร้อมส่งให้ผม อีกหนึ่งชิ้น แบ่งกันกินนะ กินเสร็จ เรียบร้อย ตาเฉิน อ้าปากพูด บอกว่าเพื่อนๆไอ แฮปปี้มากกับวิธีการสอนของยู เพื่อนบ้านไอ เค้าสนใจ ผ้าไหม ด้วยละ เอานี่ว่าแล้ว ตาเฉิน หยิยรูปภาพที่ปริ้นท์ ให้ดู เพื่อนไอ คนนึงเค้าสนใจ เค้าฝากมายู บอกว่าช่วยเช็คราคาและติดต่อให้หน่อยว่า จะทำขายให้เค้าได้หรือไม่ เยสเซ่อร์บอส ว่าแล้วผมก็รับรูปภาพนั้นมา เดี๋ยวจิม....ผมเลิกคิ้วตามแบบฉบับ ของผม อย่าลืมคอมมิชชั่นไอ ละ ว่าแล้วตาเฉิน ก็หัวเราะ มุกตาเฉินนะพี่น้อง ตลอดทางผมสังเกตตาเฉิน ไม่บริหารมือเหมือนเช่นทุกครา แต่ผมไม่สงสัยไรมาก คัท..คัท... ถึงโรงงาน ก่อนที่ตาเฉิน จะลงจากรถ ผมบอกว่าหนังสือพิมพ์ไทย ที่ไอให้ยูนะ ยูเอาหนังสือพิมพ์อังกฤษ มาอ่าน แล้วเปรียบเทียบภาพข่าวนะ แล้ว คิดว่าข่าวมันบอกว่าอะไรละ ดูเฉพาะภาพข่าวที่เหมือนกันหรือคล้ายกันนะ เดี๋ยว ตอนเย็น ไอจะเฉลยให้ยู ฟังนะ วันนี้ผมไม่ต้องไปเทคแคร์มาดามนะ ผมบอกตาเฉิน ..ว่าขออนุญาตเข้าเมือง ไปติดต่อเรื่อง ผ้าไหมนะ ตาเฉินบอก ว่าได้ ยูไปเลย เดวมีอะไรไอโทร ตาม ผมขับรถเข้าเมือง ระหว่างทางผมยกหูโทรฯ กริ๊งๆๆๆ เฮ้ย กรู จิม พูดเองวะ เป็นไง บ้างวะ บาย ดีไหมเพื่อน ผมเอง นะครับ สมัยเรียนหนังสือเราเรียนมาด้วยกัน เดวกรู ไปหามรึงที่ทำงาน ไปกินข้าวกลางวันกันวุ้ยส์ กรูเลี้ยงมรึงเอง พี่น้อง คงสงสัยว่าทำไมผมโทรหาเพื่อน แทนที่จะตรงดิ่ง ไปบ้านครัว ไปทำไม ละ ใช่ไหม ไปหาเพื่อนดีกว่า จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:35:23

ความคิดเห็นที่ 62 *** ต่อ **** ผมนัดเจอ อ้าย บัง อิอิ เดวโดนเซนเซ่อร์ ตอน 11 โมงงะ กินข้าวกันที่เวิลด์เทรด ผมก็เริ่มดินฟ้าอากาศ ไปเรื่อย ตามภาษาเพื่อนเก่า กินข้าวเสร็จผมก็ งัดรูปภาพออกมาให้มันดูพร้อมบอกมันว่า เอ็งช่วยเป็นโคออปเปอร์เรชั่นให้ หน่อยนะ บ้านเอ็งอยู่ในนั้น อ้ายบังมันเด็กที่นั้น อิสลามส่วนมากในชุมชนก็พี่น้องกันทั้งนั้นแระ พี่น้อง ข้าฯอยากได้อะไรเดวข้าฯส่งเมล์ ให้เอ็งนะเว้ย เอ็งไปจัดการเลยแล้ว ข้าฯจะหาค่าขนมให้ลูกเอ็งวะ แต่ตอนนี้ข้า บอกเอ็งว่าจะให้เอ็งได้เท่าไหร่ มันต้องค่อยเป็นค่อยไป ดูวอลลุ่ม ด้วย เอ็ง ไปจัดการด่วนจี๋เลยนะวุ้ยส์ เอ็งทำงานเร็วเท่าไหร่ ค่าขนมลูกเอ็งก็ได้เร็วเท่านั้นวุ้ยส์ แต่ตอนนี้ เอานี่ข้าฝากไป ให้หลานวุ้ยส์ ว่าแล้วผมก็ชูปืนพลาสติคให้มัน ผมแอบซื้อที่ก่อนที่จะถึงเวลานัดแระ นัดแนะกันเรียบร้อย เป็นอันแยกทางกัน แยกจากมันเสร็จผมขับรถไป เอมบีเค ต่อ จอดรถที่นั้น แล้วเดินออกมา หน้าห้าง ไปไหน ละ พี่น้อง ผมเดินไปที่ร้านแลกเงินนั้นไงละ เฮีย....ขอเบอร์โทร เบอร์แฟกซ์ หน่อยสิ เวลานายผมอยากแลก ผมจะโทรมาถาม เรท เฮียงะ แล้วจะให้แมสเซนเจอร์เอาตังค์มาให้นะ ว่าแล้วผมก็จดของผมให้ แลกกันนะ ส่วนเวลานายผม จะเอาเงินไทยแลกดอลล่าร์ ผมจะได้โอนเข้าบัญชีเฮีย พร้อมผมจะแฟกซ์สลิปมาให้ รบกวนเฮีย ใช้แมสเซนเจอร์ ไปส่งให้ผมหน่อยนะครับ ได้ความเรียบร้อย ขับกลับโรงงานไปแสตนบาย อิอิ ผมเป็นคนไม่ชอบทำงานดับเบิ้ลเวริคนะ เข้าเมืองทั้งทีเก็บให้ หมด เวลาเทคแคร์มาดาม เราไม่มีโอกาสนะ มันห่วงหน้าพะวงหลัง ผมรอจนตาเฉินลงมา รับกลับบ้านตามเวลาปกติ พอรถออกจากโรงงานตาเฉิน ออกปากถามว่าได้ความว่าอย่างไร ผมก็เล่าให้ฟังว่าไปพบเพื่อน ตาเฉินถามผมว่าทำไมต้องผ่านเพื่อนละ กำไรยูก็หด ผมบอกว่าไม่เป็นไรหรอก กำไร มากๆไอก็อยากได้ แต่ไอต้องการความคล่องตัวเวลาทำงาน แบ่งเพื่อนกินมั่งเป็นไรไป ได้ทั้งเพื่อน ได้ทั้งงานและ เงิน กำไรนิดหน่อยไม่ใช่ปัญหา ไอไม่มีเวลาไปตามงานทุกเที่ยว โรงงานกับในเมืองมันไกล และอีกอย่าง เพื่อนไอก็อยู่ที่นั่นเค้าประสานงานให้ได้ ไม่ต้องห่วง อินเตอร์เนท ก็มี โทรฯก็มี ไม่กวนใจช่างด้วย ช่างเค้าจะรับจ้อบ ก็รับนอกเวลางานเค้าไม่เสียด้วยกัน ทุกฝ่าย ตาเฉิน พยักหน้า แล้วเอามือตบบ่าผม บอกว่า ยูอาร์ โซ สมาร์ท ผมยิ้ม เล็กน้อย แล้วบอกว่า ยูนะ สมาร์ทกว่าไอ ตา เฉิน งง แล้วถามว่าฉลาดยังไง ไอยังไม่ได้ทำอะไร ผมตอบว่า เพราะยูรู้จักใช้คนไง Push the man to the right job แล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครานึง ตาเฉินก็ไม่บริหารมืออีก จนผมส่งตาเฉิน ยันบ้าน ลากลับบ้าน เรียบร้อย ถึงบ้านอาบน้ำท่าทำกิจวัตรประจำวัน สักพักเดียว กริ๊งๆๆๆ เฮ้ย ไอ้จิม กรูเอง บัง วะ...เออว่าไง ผมตอบ เค้าบอกว่า แบบอันนั้นไม่มีแล้วงะ ทำไงดีละ เพื่อนผมถาม ผมบอกว่าเอ็งบอกเค้าแฮนด์เมด ไปเลย ข้าฯอยากได้มาสเตอร์พีซ วุ้ยส์ เฮ้ย..แพงนะวุ้ยส์ ไม่เป็นไร ข้าฯสู้ราคา ได้ๆงั้นขอเวลา ข้าฯ2-3 วันนะ เออ มะมีปังหาเดวข้าฯเคลียร์เอง เช้าวันต่อมา ผมก็ปฏิบัติตนตามปกติ รับตาเฉิน ตาเฉินไม่บริหารมืออีก ผมรายงานตาเฉิน ว่า แบบนั้นมันตกรุ่น แล้ว แต่ตอนนี้ ไอ ให้ทำมาสเตอร์พีซ ชิ้นเดียวแฮนด์เมดนะ ราคาอาจแพงหน่อย ยูช่วยบอกเพื่อนยูด้วย แต่ถ้าเพื่อน ยูไม่ว้อนท์หรือไม่สู้ราคา ไม่ต้องซีเรียส ไอ ให้ยู ถือว่ากิ้ฟ อีกชิ้นนะ ตาเฉิน บอกว่าไม่เป็นไรลำบากยู ป่าวๆถ้าเพื่อนไอ ไม่เอา ไอ เอาเอง เสร็จโจร ผมนึก กระจายความเสี่ยงได้แระ วันนั้นผมต้องตีรถกลับมาเทคแคร์มาดาม แต่วันนี้ไม่เข้าเมือง ไปบ้านฝรั่งด้วยกันละ วันนี้เค้ามีประชุมสมาคม นกกระจอก ของฝรั่งผมนึกในใจ เหมือนกันหมดไม่ว่าไทยหรือเทศ เวลา ผู้หญิงเข้ากลุ่มกันเม้าท์แตก ว่างงานมาก เนอะ Good morning Madam ผมทักทายแล้วบอกว่า I need your help Madam มาดามถามว่าอะไรหรือ วันนี้มาดามช่วยเอาผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นและเนคไทด์พกไปด้วยนะ มาดามถามว่า ฟอร์ว้อท ผมตอบว่าวันนี้มาดามประชุมกัน เพื่อนๆมาดามต้องถามถึงเรื่องผ้าเช็ดหน้าและเนคไทด์ มาดามจะได้มีอวด เพื่อนๆไงครับ มาดามยิ้ม แล้วบอกว่าได้รอเดี๋ยวนะ ว่าแล้วมาดามก็กลับไปที่บ้านเพื่อหยิบสองสิ่งดังกล่าว ผมรอประมาณ 3 ชม. ประชุมเสร็จ มาดามเดินยิ้มหน้าบานเท่ากระด้งมาเชว มาดามบอกว่าเป็นอย่างที่ยูแนะนำไอ นะ เพื่อนมารุมดูกันใหญ่ แล้วถามว่าไอ ได้มาจากไหน แล้วมาดามตอบว่าอย่างไรละ มาดามบอกว่าคนขับรถไอให้มา ไม่รู้เหมือนกันว่าซื้อมาจากไหน ถ้าอยากรู้เดี๋ยวจะถามคนรถให้ ตกลงยูซื้อจากที่ ไหนละ อิอิ มาดาม ยิงคำถาม เพื่อให้เราบอกไต๋ ไม่สำเร็จหรอก มาดามเองก็ถามด้วยความซื่อนั้นแหละไม่มีวาระ แอบแฝง คนที่มีวาระแอบแฝงนะนายจิม...เองครับ ผมตอบว่ามาดามครับ ไอก็อยากบอกยูนะ แต่ทางไปมันยากส์ลำบาก ไอไปซื้อในสลัมนะ น้ำเน่าสกปรก ไม่มีทาง รถเข้าต้องเดินผ่านเข้าไป มาดาม ยูก็รู้นะว่าในสลัมไม่ปลอดภัย สลัมไทยอันตรายกว่าสลัมในเมืองนอก ถ้าเพื่อนยู อยากไปจริงๆไอจะพาไปให้ แต่ถ้าไม่อยากไป ถามทางไอโดยตรงก็ได้ไอจะบอกให้ มาดามพยักหน้าแล้วบอกว่า ขอบคุณค่ะ อ้าวมาดามหัดภาษาไทยด้วย มาดามบอกว่านิดหน่อย บอสยูสอนไอ น้านๆๆดิคชันนารีสลีปปิ้งผมนึกในใจ ณ บัดดล ตอนเย็นผมไปรับตาเฉินที่โรงงานตามปกติ พอพ้นโรงงาน ผมก็เล่าเรื่องที่มาดาม พกผ้าเช็ดหน้าไปให้ฟัง ตาเฉิน ยิ้ม แล้วหัวเราะกร๊ากๆๆ จิม....ไอต้องขอคอมมิชชั่นเพิ่มแล้วละ ผมถามเพิ่มเรื่องอะไร ตาเฉินบอกว่า ยูใช้มาดามเป็นเซลส์ เพราะฉะนั้นไอ คิดค่าคอมเผื่อมาดามด้วย ว่าแล้วมันก็ กร๊าก ลั่นห้องโดยสาร วันนี้มันก็ไม่บริหารมืออีกแหะ ....ผมเริ่มเข้าหาวัตถุประสงค์ทันใด บอส ไอมีเรื่องปรึกษายูนะ ..... บอส จำร้านแลกเงินที่ยูบอกว่าได้เรทดีไหม พยักหน้าตอบรับ แล้ว....ผมบอกว่าไอมาคิดดูว่าลำพังเงินเดือนไอ จี๊ด เดียว ไอไม่อยากให้ยูควักเนื้อนะ คิดมากนะจิม..ด้อนท์วอร์รี่ มิได้บอส ไอตะขิดตะขวงใจ แล้วยูจะให้ไอ ช่วยอะไรละ มันถาม ผมบอกว่าถ้ายูจะแลกเงิน ไอ บริการให้ ฟรี ไม่ คิดกำไร แต่ถ้าเพื่อนๆยู อยากแลก ไอคิดค่าบริการนะ โดยกำไรจากอัตราแลกเงินนั่นแหละ อือ....ตาเฉินทำหน้าเข้าใจ ผมอธิบายต่อ ผมบอกว่าแต่ไอมีปัญหาอย่างนึง ถ้าเพื่อนยูแลกเป็นเงินไทย ไม่เกินแสน ไม่มีปัญหา แต่ถ้ามากว่านั้น ไอไม่มีปัญญา แต่ทิ้งไปก็เสียดายโอกาสนะ ไออยากให้ยูซัพพอร์ทตรงนี้ เรื่องเงินทุนที่เกินจากนั้น ไอตัดให้ยู 20% ของกำไร ยูจะได้มีค่าขนมเพิ่มขึ้น แถมยู ซุกไว้ในอีกบัญชีนึงก็ได้ ตาเฉินพยักหน้า แล้วถามว่าแล้วความเสี่ยงละ ผมบอกว่าไม่ต้องห่วง เพราะไอเช็คอัพเดท จากร้านได้ ไม่มีปัญหาแต่ทางที่ดี ยูบอกเพื่อนยูนะว่า ทางทีดีขอเวลา วันนึง ดีที่สุด ยูจะได้ไม่ต้องลงทุนเก็บเงินมาก่อน ได้ๆๆจิม..ไม่มีปัญหา แต่ไอว่า ยูไม่ต้องใช้ตังค์ยูหรอก ไอซัพ พอร์ทให้ทั้งหมด ผมนึกในใจ นายกู เริ่มงก วุ้ยส์ แต่ไม่เป็นไร นั้นคือวัตถุประสงค์เราอยู่แล้ว อิอิ กำไรน้อยหน่อยไม่เป็นไร แชร์ ความเสี่ยงนี่คือสไตล์นายจิม...ละพี่น้อง เวลาผ่านไปรวดเร็วเหมือนโกหก วันเสาร์แล้วละ พี่น้อง 8 โมงตรง ผมมาถึงบ้านตาเฉิน เฮ้ย....อะไรหว่าเนี่ย ฝรั่งที่ ไหนมานะยุ่บยั่บ ไปหมด ประมาณ 10 กว่าคน อ้ายหยา...ผมถามตาเฉิน...ว่าเกิดอะไรขึ้น ตาเฉิน บอกว่า ยูมีลูกศิษย์เพิ่มขึ้นอีกสามคน แล้วตาเฉิน ก็ แนะนำให้ รู้จัก บอส...ผมกระซิบ มากกว่านี้ไอรับไม่ไหวแล้วนะ เกิน 7 คนประสิทธิภาพการสอนด้อยไม่มีคุณภาพนะ เงิน ไอก็อยากได้ แต่งานออกมาไม่ดี ไอ ไม่แฮปปี้ ตาเฉิน พยักหน้าอีกแระ แล้วที่นอกนั้นละมาทำไมเยอะแยะ ผมถามตาเฉิน...อ๋อ ลูกค้ายูไง ตาเฉินบอกเค้าสนใจผ้าไหมยูนะ ผมเกากบาล แกร้กๆ ไรหว่า ทำไมฝรั่งมันตาแหก กะอีแค่ผ้าไหม ฟะ ตกลงวันนั้นผมสอนได้นิดเดียว เพราะต้องคอยตอบคำถามสารพัด ผมบอกทุกคนไปว่าไปดูดรูปมาจากที่ไหนก็ ได้ตามที่ยูชอบใจแล้วเอามา แต่ขอบอกก่อนว่าแพง เพราะทำชิ้นเดียว ว่าแล้วผมก็ควัก งานที่ฝรั่งคนนั้นสั่งออกมา ให้ฝรั่งคนนั้นแล้วบอกราคาไป ย้ำบอกเค้าว่าแพง แต่กาลกลับตาลปัตร เค้าบอกว่าแพงอย่างไรก็ถูกกว่าของ       แบรนด์ ไม่มีปัญหา เค้าตอบต่อหน้าทุกคน ทุกคนบอกว่า โอเค ไม่มีปัญหา ว่าแล้วก็ลากลับกันพร้อมแทงคิ้ว ผมคนละฉึกสองฉึก บอกว่าจะฝากรูปมาให้ เฮ้อ นายจิม เหนื่อย อีกแระ แต่ก็ดีได้ค่าขนมผมนะ ผมกลับจากทำงานเริ่มประสานงานกับเพื่อน ณ บัดดล ตั้งแต่วันนั้นมาจนจบอาชีพขับรถ กับตาเฉิน ผมก็มีอาชีพ เสริม งานผ้าไหม และ งานแลกเงิน อิอิ ยังไม่จบ อาชีพงานผ้าไหม อย่าใจร้อนนะพี่น้อง มีการต่อยอดงานผ้าไหมด้วย โปรดติดตามตอนต่อไป ตอนนี้ผม ขอตัว ไปกินข้าว และขอจบสำหรับวันนี้แต่เพียงเท่านี้ช่วงบ่ายผมต้องออกไปข้างนอก มีนัดกับลูกศิษย์จากห้องสิน ธรพันธ์ทิพย์ เค้ามาปรึกษาการต่อยอดธุรกิจเค้าละ คราที่แล้วผมให้ไอเดียไปแล้ว ครานี้ผมมาเอาคำตอบจาก การบ้านที่ให้ไปคราที่แล้ว บ๊ายบาย...ทุกท่านครับ ขอให้มีความสุขกับการทำงานทุกท่านเฮงๆๆรวยๆๆ Que sera sera จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:36:16

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่าน ครับ งานเขียนพี่จิม ไม่สงวนลิขสิทธิ์ เอาไปต่อยอดกันได้เลยนะครับ ไม่หวง พี่จิม อยาก ได้เพียงพลังใจจากพี่น้องทุกท่านเท่านั้น ช่วยกันมาอ่าน และช่วยคอมเม้นท์ จะได้มีน้ำทิพย์ประโลมจิตใจให้มีแรง เขียนนะครับ พี่จิม...จะดีใจมาก ถ้างานเขียนของพี่จิม....ทำให้เพื่อนๆมีแรงฮึด สู้ ในสภาวะวิกฤตครานี้ คนเราถ้ามี ฝัน มีความหวังอย่าให้มันมอดไปนะครับ เป่า แล้วก็ เป่า เดี่ยวมันก็ติดเองละ ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=831465 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 52 12:40:42 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:40:02

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีครับ พี่จิม และ เพื่อนรักนักอ่านทุกท่าน ยังลุ้นเลยว่า ช่วงบ่ายพี่จะเขียนต่อหรือเปล่า โชคดีที่พี่ติดงานพอดี เพราะ บ่ายนี้ก็ต้องมานั่งตอบ Questionnaire singapore อีก ชีวิตนี้ยุ่งแต่งานเอกสารเจงๆ จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:47:49

ความคิดเห็นที่ 65 จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:59:07

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณ คุณ click2 ขอบคุณพี่ Jim มากมายค่ะ จากคุณ : แดง (kunkrub2007) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:49:57

ความคิดเห็นที่ 67 อยากเก่งเหมือนพี่จิมจังเลยค่ะ จากคุณ : chinniberry เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 16:05:27

ความคิดเห็นที่ 68 มาลงชื่อรออ่านตอนต่อไปครับ จากคุณ : [nat]zuki เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:00:14

ความคิดเห็นที่ 69 ขอปริ้นท์ไปอ่านที่บ้านนะค้า จากคุณ : ต้องให้เปลี่ยนสักกี่ที เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:11:25

ความคิดเห็นที่ 70 ตามอ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:52:38

ความคิดเห็นที่ 71 สุดยอดดด เลยค่ะพี่จิม จากคุณ : สาวน้อยหนึ่งชั่ง เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 19:25:22

ความคิดเห็นที่ 72 พี่จิม สู๊ดดดดดดดยอดค่ะ ทำได้ไงเนี้ย ในการคิดที่เหมือนไม่คิด เสมือนเล่นเสมือนจริง เก่งจริงๆๆเลย รออ่านตอนต่อไปด้วยใจระทึกค่ะ จากคุณ : sugar_brown11 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:13:02

ความคิดเห็นที่ 73 มารอตอนต่อไปคะ จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 20:35:11

ความคิดเห็นที่ 74 ยื่นหมวกขอ โดเนชั่น มา เอากิ๊ฟไปแทนละกันนะพี่จิม คิดว่าเป็นเงินสกุล  พันทิพละกัน   ............. ไม่รู้อาแปะเค้าจะให้แลกรึเปล่า ลองเช็คเรทดูเน้อ 555 จากคุณ : Leng_148 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 21:29:32

ความคิดเห็นที่ 75 แจกกิ๊ฟ เป็นค่าเรียนนะครับพี่จิม ติดตามอ่านมาตลอด เมื่อเปรียบเทียบกันการอ่านประวัติของคนอื่นๆ ก็จะมีแนวความคิดคล้ายๆ กัน แต่ปัญหาของผมคือ จะประยุกต์ใช้กับธุรกิจของผมได้อย่างไรบ้าง ในเมื่อธุรกิจของผมที่ทำอยู่ เกี่ยวกับงานรับเหมา ซึ่งก็ไม่ใช่รับเหมาก่อสร้างอีก แต่เป็นรับเหมางานระบบไฟฟ้า ประปา แอร์ หรือว่า สมองผมจะฝ่อแล้วสิครับ คิดไม่ออกซะที พี่จิมพอจะไกด์ไลน์ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ อิอิ มาแอบอ่านเอาความรู้ไม่พอ ยังหาเรื่องให้พี่จิมช่วยอีก ขอบคุณล่วงหน้าครับ จากคุณ : dangerous เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 23:14:31

ความคิดเห็นที่ 76 ใช้เวลาอ่านเกือบ ชม. รอติดตามผลงานต่อคับ จากคุณ : PseeD เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 01:03:20

ความคิดเห็นที่ 77 ใครว่ายังไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี ไม่ยากส์ครับ อ่านบทความผมแล้วเกท และนำมาประยุกตร์อย่างไร คิดไม่ออกใข่ไหม  อย่าดูถูกตนเอง ตอนนี้ท่านคิดออกแล้วละแต่ไม่รู้ตนเอง คิดออกอย่างไรหรือ อิอิ ....คือการที่กล้าที่จะเปิดปากพูด บอก เล่า ไงครับ การที่พูดออกมาในนี้  นั้นแหละ เพื่อนๆหลายคนเห็นแล้ว ว่าท่านต้องการอะไร   อ้าวอย่างน้อยไม่เห้นผม  คนนึงละที่เห็น....จริงมั้ยละ ปัยหาอย่าให้มันกระจุกตัวที่ตัวเราเอง เปิดตัวเปิดใจ ไม่อ้าปากพูด ไม่เปิดใจใครจะรู้ปัญหาเรา ชิมิ หลัก 4 P  นักธุรกิจ ทุกคนต้องท่องและทำความเข้าใจมันทุกตัวอักษร ครับ งานรับเหมาก่อสร้างคืองานของตระกูลผมก้ว่าได้ งานระบบ แซนิทารี่ มันจะไปฝากตัวกับบริษัท คอนแทคเตอร์ หรือพูดง่ายๆ คือบริษัทฯ กินน้ำใต้ศอก รวมกลุ่มเพื่อนๆที่ทำบริษัทฯเหล่านี้ด้วยกันครับ ทำเป็น บริษัทฯ กรุ้ป จะได้มีอำนาจต่อรองสูง ปัญหาบริษัทฯ ที่ต้องใช้แรงงาน Skill คือเรื่องคนจะมูฟเม้นท์ตลอดเวลา ถ้ารวมกันได้ทำให้บริษัทฯเราเข้มแข็ง เคยทำ Company profile หรือยังครับ  เอาอินกรุ้ป ทั้งหลายมารวมกัน  นำเสนอให้บริษัทฯใหญ่ๆเช่น อิตาเลี่ยน ช.การช่าง เบญจมาศ ซูมิโตโม หรือไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร เอา Company profile มาฝากไว้ที่ผมก็ ได้ จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 07:17:23

ความคิดเห็นที่ 78 วันนี้พี่จิมมาแต่เช้าเลย จากคุณ : chinniberry เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 07:22:32

ความคิดเห็นที่ 79 ท่าน dangerous และเพื่อนๆครับปัญหาของคนไทย คืออะไรครับ คือการติดกับดักความคิดตนเองไงครับ ไม่กล้าพูด ไม่กล้าพรีเซนต์ออกมา ยกตัวอย่างง่ายๆจากบทนำตอนแรก สภาวะขาลงของธุรกิจ ที่ผมไห้เซลส์ของผม ไปอาบอบนวด ไปต้ดผม  แล้วพูดๆๆเล่าๆๆ และแจกนามบัตรกับหมอนวด แล้วทำรีพอร์ท ทำไมต้องทำแบบนี้ ครับตีโจทย์นี้ให้แตกครับ อีประการฝากการบ้าน C&D ยังใช้ได้ครับ  คืออะไร ของ ตัวอักษรโรมัน อันนี้ครับ จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 07:26:46

ความคิดเห็นที่ 80 chinniberry Goodmorning จร้า น้ำเต้าหู้ร้อนๆ ปาท่องโก๋ตัวใหญ่ สักตัวไหม  วันนี้ช่วงเช้าพี่จิม คงไม่ได้เขียน ขะมาเขียนได้ในช่วงบ่าย มีนัดกับบริษัทฯ ผู้รับเหมาพี่จิม ไปทำยูเนี่ยน รวมกรุ้ปให้เค้า  พี่จิม....คว้างานโปรเจคมาได้ หลักพันล้าน อิอิ...ทำเองไม่ไหว ได้หลายโครงการสะด้วย ต้องแบ่งกันกิน หลักการทำธุรกิจสมัยนี้ ให้สังเกตุ กองทัพตั้กแตน เวลา บุกท้องนา ที่มีต้นข้าว ต้นข้าวโพด บุกที่ราบเป็นหน้ากอง ชาวไร่ร้องไห้ชี้มูกโป่งทีเดียว จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 07:31:38

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณค่ะ สำหรับน้ำเต้าหู้ พี่จิมสุดยอดจริงๆ จากคุณ : chinniberry เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 07:35:08

ความคิดเห็นที่ 82 ~ • • •  เข้ามารอครับ  • • • ~ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 10:05:27

ความคิดเห็นที่ 83 ก่อนอื่นต้องกราบขออภัยมิตรรักแฟนเพลง ของพี่จิม ทุกท่าน ที่ให้ต้องรองานเขียนพี่จิม... พี่จิม ไป Co-ordinator มะวานเย็นจนถึงวันนี้ในช่วงเช้านะ พี่จิม...ไปประชุมมา กะผู้หลักผู้ใหญ่มาจร้า เลยได้ของแถมติดมือมาเป้นงาน เอามาเผื่อแผ่พี่น้องที่อยากได้งานกันไปทำ ตอนนี้พี่จิม....ได้งานในส่วนเอกชนและภาคราชการ มาหลายงาน ครายอยากได้งาน ส่งCompany profile หรือถ้าไม่มีก็ไปจัดทำผลงานตนเอง และบอกด้วยทำอะไร สำหรับงานฮอต ตอนนี้ที่ได้มาคิองานรับเหมาสารพัดรับเหมาในส่วนงานราชการ ใครถนัดคอนแทคโดยตรง พี่จิม...จัดให้ ใครอยากเป็นแค่ Sub ก็ ไม่ขัดศรัทธา นะก้าบ ถ้าให้ดี สมัครเป็นเมมเบอร์ แฟนคลับพี่จิม ..จะเจงมาก อีแมว แอเดรสตามนี้เลยครับ jimbofanclub@hotmail.com จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 11:57:08

ความคิดเห็นที่ 84 ขอบคุณพี่จิมมากครับ สำหรับตำราเรียนเล่มโต อ่านไปคิดไป ช่วยได้เยอะครับกับงานตอนนี้ ขอบคุณครับ จากคุณ : we_zeal เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 12:23:20

ความคิดเห็นที่ 85 โอ้ย จะลงแดงแล้วคร้าบ ขอบทความหน่อยคร้าบ ทุรนทุรายมากๆ จากคุณ : endocrinex เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 13:04:17

ความคิดเห็นที่ 86 ยังไม่เห็นพี่จิมเลยนะครับ สแตนบาย อยู่เหมือนกัน ใจร่มๆน้าาาา ^^ จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:48:19

ความคิดเห็นที่ 87 ********************************************************************** (7)อยากเป็นนักธุรกิจ....ไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อผู้บริหารเสมอไป สวมเสื้ออะไร ก็เป็นได้ แบบ oนาย JIMBO ********************************************************************** --------------- โดนลองใจ --------------- ผมก็ขับรถตามหน้าที่ผมเรื่อยเปื่อย....รักษางานในหน้าที่ให้ดีที่สุด รับจ้อบวานผ้าไหม รับจ้อบงานแลกเงินจาก   ตาเฉินมาได้ประมาณ 2 เดือน รายได้หรอ อิอิ เงินเดือน +โอที นิดหน่อย 17000 บาทเอง แต่รายได้พิเศษ ม่าย บอกเท่าไหร่ แต่มากกว่าเงินเดือน ผู้จัดการ ละกัน เช้าวันหนึ่งทำงานตามหน้าที่ รับตาเฉินตอนเช้าไปทำงาน วันนั้นเป็นวันเงินเดือนออก ผมหน้าใส ตาเฉินหน้าใส เช่นกัน พอส่งที่โรงงานเสร็จ ตาเฉินบอกว่าเดวยู ไปหาอะไรกิน เสร็จแล้ว 10 โมงมาเจอกัน ที่ ห้องทำงานไอ นะ 10 โมงเช้าตรง ผมไปเจอตาเฉินที่ห้องทำงาน...ตาเฉินควักสมุดเงินฝากออกมา พร้อมสลิป ใบถอนเงิน จาก ธนาคาร เขียนขยุกขยิก ในใบถอน แล้วยื่นให้พร้อมพาสปอร์ต ด้วย บอกว่ายูไปถอนเงินที่ธนาคารกรุงเทพฯสาขา บางกะปินะ ผมเอาเอกสารมาตรวจดู นิสัยผมถ้าจะทำอะไรที่มีเอกสารมาเกี่ยวข้องผมต้องตรวจทุกครั้ง ขี้เกียจ ดับเบิ้ลเวริคนะ ผมมาตรวจเอกสารดูตัวเลข เฮ้ย...ทำไมเยอะหว่า ไอ้ เฉินมันเล่นไรมันหว่า ตั้ง 1,500,000 บาท แนะ ผมถามมัน ว่าทำไมไม่ซื้อแคชเชียร์เช็ค ละ มันบอกว่าไม่เอายุ่งยากส์ชอบเงินสดผมพยักหน้ามันคงมีเหตุผลไรสักอย่าง ผม ถามต่อว่ายูไม่กลัวไอไปไม่กลับหรอ ไปลาวเลย มันตอบว่าไม่กลัวหรอกไอเชื่อว่ายู ไม่สะเทือนกับเงินขนาดนี้ ผม ตอบว่าใช่ ไอ ไม่ใช่คนดีอะไร วันไหนยูให้ไอ ถอนเงิน 10 ล้านเมื่อใดไอ ไปลาวชัวร์ ไอสัญญาเลย ขับรถออกมาจากโรงงาน ผมตรงดิ่วไปเลย บางกะปิ วนเท่าไหร่ไม่เห็นมีแบ้งค์กรุงเทพ สาขาบางกะปิ มีแต่สาขา คลองจั่นนะ วนสองรอบไม่มี ป้าดอยู่ไหนหว่า คลองจั่นก็คลองจั่นสิ เอา เดินไปถามในแบ้งค์ เจ้าหน้าที่แบ้งค์ตอบ ว่า นู่นเลยคุณอยู่สุขุมวิท อยู่ตรงซอย 8 สุขุมวิทนะไม่ใช่ที่นี่ มีคนหลงแบบคุณนะหลายคนแล้ว อิอิ...ผมเอามือลูบ กบาล ดีใจจังวุ้ยส์ ไม่ได้มีเราโง่คนเดียว ถึงแบ้งค์กรุงเทพบางกะปิ จอดรถ..ผมยังไม่รีบขึ้นไปบนแบ้งค์ สำรวจลาดเลาหน้าแบ้งค์ก่อน มีใครตามตูดมา หรือไม่ มีใครพฤติกรรมหน้าสงสัยป่าว มันเป็นนิสัยเคยตัวของผมนะเวลามีไรที่เกี่ยวข้องกับเงิน เพื่อความ ปลอดภัยนะ โดยเฉพาะไม่ใช่เงินของเรานะ พลันสายตามองไปเห็นชายคนหนึ่งอายุประมาณ 30เศษ สวมแจ๊คเก็ตยีนส์ ใส่แว่นกันแดดดำปี๋ ยืนตั้งนานไปไหน ก็ไม่ไปสักที พฤติกรรมไม่น่าไว้วางใจสักเท่าไหร่ ทำไงละนายจิม....เกิดมีปัญหา เรามิซวยหรือเนื้อไม่ได้กินดัน ทะลึ่งเอาหนังมารองนั่ง นึกออกแระมองไปรอบๆข้าง เจอเป้าหมายแระ ร้านแผงลอยขายเสื้อนะ มีเสื้อซาฟารีแบบพนักงานขับรถใส่กัน ลืมบอกไปถึงนายจิม..จะเป็นคนขับรถแต่เป็นคนเดียวในโรงงานที่ไม่ยอมใส่เสื้อซาฟารี ผมเกลียดนะมันเหมือน กดหัวเราให้ดักดานกับอาชีพนี้ ชีวิตนี้กรูไม่อยากเป็นคนขับรถวุ้ยส์ ผมจัดแจงซื้อทันใด 1 ตัว 220 บาทแนะ ขาดทุนอีกแล้วเราวันนี้ ไม่เป็นไร ผมจัดแจงเดินเข้ารถถอดเสื้อหล่อออก เหลือแต่เสื้อกล้ามข้างใน สวมเสื้อซาฟารี แทน อิอิ ครานี้หน้าตาเราค่อยเหมือนคนขับรถหน่อย เดินเข้าประตูแบ้งค์ พร้อมเอกสารของตาเฉิน รอคิวยาวๆๆ พนักงานมีหลายเคาน์เตอร์ แต่มีคนทำงานสองเค้าน์ เตอร์เอง สงสัยไปกินข้าวกลางวันกันหมด ผมรอแล้วก็รอ 15 นาทีผ่านไป ไม่ถึงคิวเราสักที ส่วนพ่อผู้จัดการแบ้งค์ หรือผู้ช่วยไม่แน่ใจ ยืนคุยกับคนนู้นทีคนนี้ที ส่วนพนักงานที่กลับมาแล้วแทนที่จะรีบทำงาน คุยกันระริกระรี้ ป้าด ไม่เห็นใจลูกค้าเลย ยืนกันขาแข็งเป็นสิบคน โอ้ย ทนไม่ไหวแล้ววุ้ยส์ ผมเคาะโต๊ะเคาทเตอร์ บอกว่า น้องๆถ้าอยากคุยพี่ว่างเสมอสำหรับน้องคนสวยทุกคน มาคุยกับพี่ดีกว่านะ หัวใจพี่ ยังว่างจร้า ส่วนหัวหน้าน้องยืนอยู่นั้น สงสัยเค้าจะเปลี่ยนอาชีพเป็นตุ๊กตาผู้พันแซนเดอร์กระมัง หล่อเจงๆ พี่มา แบ้งค์มาใช้บริการด้านการเงินไม่ได้มากินไก่ทอด เท่านั้นแหละพี่น้องวงแตกเลย เอิ้กๆๆๆ ผมจัดแจงเบิกเงินเสร็จพนักงานจะเอาเงินใส่ถุงให้ผมบอกไม่ต้อง ขอไปในห้องผู้จัดการหน่อยสิ แป้ปเดวเอง น้อง ทำหน้างง ผมบอกว่าจะให้พี่ถือถุงเงินทะลอกๆ ออกไปหรอ ขอไปจัดการกับเงินที่ห้องผู้จัดการหน่อย น้องเค้า พยักหน้า พาผมเดินไปพร้อมเงิน ผมบอกว่าขอบใจจร้าขอเวลาพี่ 1 นาที ผมจัดแจงเอาเงินยัดลงไปในเสื้อ เสื้อไร หรอ ซาฟารีกระเป๋าเยอะ โอว โนว ผมยัดลงไปในเสื้อกล้ามให้เงินมันติดผนังอกผมเลย แล้วกลัดกระดุมเสื้อ ซาฟารีอีกครั้ง เดินตัวพองเหมือนอเมริกันฟุตบอลเลย ถ้ามันจะจี้เรามันต้องยกตัวเราไปด้วย หรือถ้าจะยิงเรายิงไม่ เข้าติดแบ้งค์ก่อน พี่น้องใช้มุกนี้ก็ได้ พี่จิม..จำมุกนี้เวลาเรียนช่างกล นะ เอาสมุดปกอ่อนใส่ท้อง..พี่จิมโดนแทงละ ด้วยมีดปอกผลไม้แต่แทงไม่เข้าเพราะติดสมุด มีดงอเลย คนแทงนึกว่าพี่จิมเล่นของ ได้เงินเสร็จเรียบร้อยรีบขับรถกลับโรงงาน พอเจอหน้าตาเฉิน...ตาเฉินถามว่าไหนละเงิน ทำหน้าสงสัยถามว่ามี ปัญหาหรอ ผมบอก ป่าวครับบอส ว่าแล้วผมก็ถอดเสื้อออก เท่านั้นตาเฉิน หัวเราะกร๊ากๆๆๆ เออ ยูนี่รอบคอบ แหะ ว่าแล้วเอามือตบบ่าผม ยูนะ ทำไรให้เซอร์ไพรส์บ่อยจัง ไป ไปธนาคารกัน อ้าวเรามาจากแบ้งค์ให้กลับไป แบ้งค์อีกหรอ ผมถามว่าแบ้งค์ไหน ตาเฉินบอกว่า สแตนดาร์ตชาร์เตอร์ นะสาขาฉะเชิงเทราครับพี่น้อง เค้าจะเอา เงินไปฝากที่นั่น ผมจัดแจงช่วยเหลือเงินฝากเงินถอน เรียบร้อย ตาเฉินบอกว่า ยูนี่ซื่อสัตย์ดี ไปกลับบ้านกันไม่ต้อง เข้าโรงงาน พี่น้องอาจสงสัยว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับธุรกิจใช่ไหม ใจเย็นๆๆ นี่แหละคือพื้นฐานธุรกิจของพี่จิม....เกิดจากความ ไว้เนื้อเชื่อใจ ไง พี่น้อง คนเราจะเป็นหมาหรือเป็นคน ให้ถือเงินแป้ปเดียวก็รู้แล้ว จร้า จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 16:15:10

ความคิดเห็นที่ 99 ขอบคุณ ครูจิม มากครับ ผมอ่านเรื่องของพี่แล้วติดยิ่งกว่าละครหลังข่าวอีกครับ อยากอ่านอีกเยอะๆ จะได้เอาไว้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต ผมขอสมัครเข้า fanclub ด้วยคนนะครับ จะรอติดตามตอนต่อไป จากคุณ : เด็กโฆฯ พ.พ. เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:12:27

ความคิดเห็นที่ 102 ---------------- เป็นที่ปรึกษา ---------------- ระหว่างขับรถกลับโรงงาน ตาเฉิน...บอกว่า ไออยู่เมืองไทย แฮปปี้มากนะ ไออยากทำอะไรที่เมืองไทยสักอย่าง ยู ว่าไอควรเริ่มจากตรงไหนดี ผมบอกว่า ยูมาถามไรไอละ ไอแค่คนขับรถนะ ไม่ใช่ผู้บริหาร ยูเป็นถึง Phd ไอแค่ ป.ตรี แหม ยูต้องไปปรึกษา ซุปเปอร์ Phd แล้วละ ตาเฉิน...กร๊ากอีก...มาต่อกันอย่านอกเรื่อง ตาเฉิน บอกว่าทุกวันนี้อายุ 50 กว่าแล้วใกล้ รีไทร์ มาดามเองก็งก เกิด ไอเป็นไรไป ไอไม่แน่ใจว่าเงินนั้นจะถึง ครอบครัวไอ แม่และพี่น้องไอนะ จิม ไอเลยอยากทำธุรกิจไรสักอย่างที่ เป็นธุรกิจ ไม่ใช่พนักงานกินเงินเดือนแบบนี้ ผมพยักหน้าฟังแล้วถามว่ายู เชื่อใจไอหรอ มันพยักหน้าตอบรับ ผมตอบว่าผมไม่ได้เก่งอะไร ทุกอย่างอยู่ที่ฝีมือยู ว่าจะบริหารและพากิจการรอดได้หรือไม่ การทำธุรกิจไม่ยากส์ และไม่ง่าย ทุกอย่างต้องไหลเหมือนน้ำ มันบอกว่าก็เพราะอย่างนี้ไง ไอถึงเลือกปรึกษายู ไง ไอเห็นยูมาตลอดไม่ว่ายูจะอยู่ในสถานะอันใด ยูแปรเปลี่ยน เป็นธุรกิจได้หมด ขอไอคิดก่อนคืนนึงนะ เฉิน ผมบอกไปอย่างนั้น จริงๆผมเกทแล้วละ ว่าไอ้ที่มันให้เราเบิกเงินสดนะ มันลองใจ ไอ้ นี่ต้องมีวาระแอบแฝงแน่ๆ และคิดได้แล้วด้วย ไม่ต้องรีบออกปากหรอก ให้มันรอสักนิด ธุรกิจคือการรอคอย อีก อย่างให้มันใช้สมองสะบ้างนะเฉิน จะได้เก่ง นั่งแต่บนโต๊ะ สั่งแล้วก็สั่งสมองส่วนกลางไม่ใช้มันจะทื่อหมด ผมบอกว่าขอไอตรองดูก่อน ว่าทำอะไร เหมาะกับยู ตลาดเอาที่ไหน ซอร์ส เอาที่ไหน ความเสี่ยงเป็นเช่นไร ขอคิด ก่อนนะ ใจเย็นๆเรามีเวลานะ ไอ พยายามเซฟ ยู มากที่สุดไม่ต้องห่วงนะเฉิน เพื่อนคนนี้ชอบเลือกสิ่งดีๆให้เพื่อน เสมอ เช้าวันใหม่ผมก็ไม่ลืมน้ำเต้าหู้ กับปาท่องโก๋ อีก พอออกรถเสร็จตาเฉินก็ส่งอาหารเช้าเช่นเดิม แบ่งกันกินกับผม ไม่เห็นเล่นที่บริหารมืออีกนะ มันเริ่มอ้าปากพูดแล้ว ตกลงยูคิดว่าอย่างไร ผมตอบว่าเพื่อกันความเสี่ยงของยู ยูต้องเกลี่ยเงินในกระเป๋ายูก่อน มัน ถามว่าอย่างไร ผมตอบว่า อย่างแรกยูมีเงินทุนเท่าไหร่ที่ใช้ในการทำกิจการในเมืองไทย ตาเฉิน ตอบว่า มันกันเงิน ไว้ 3 ล้านเพื่อกิจการที่จะทำอันใหม่ แต่ยูไม่ต้องบอกมาดามเรื่องนี้นะ ผมพยักหน้า แล้วบอกว่าคนรถมีกฎเหล็ก วุ้ยส์ เฉิน ว่าทุกอย่างต้องซิบปากเรื่องนายทุกเรื่อง ใครถามบอกว่าไม่รู้ คือคำตอบเดียว อยากรู้อะไร ถามนายเอง โกหกคนเดียว ดีกว่าโกหกหลายคน เดี๋ยวไม่เหมือนกัน แล้วไงต่อละจิม...มันถามผม ผมบอกว่า ยูแบ่งเป็น สามส่วน ส่วนหนึ่งเพื่อกิจการในเมืองไทย ส่วนที่สอง ลงทุน ในตลาดหลักทรัพย์ ส่วนที่สอง Cash flow กันเหนียวนะ มันถามผมว่า ทำไมต้องเล่นหุ้น ผมบอกว่า ยูเป็นต่างชาติ เวลายูรับเงินได้ ถ้ามันสูงมากนัก ไม่ดีสำหรับตัวยูนะ เอามาลงทุนในหุ้นดีกว่านะ ตรงนี้ ผมไม่ขออธิบายนะครับ ส่วนที่สาม เพื่อเป็นเงินกันผิดพลาด หล่นตุ๊บ ไม่เจ็บตัว ตาเฉิน บอกว่าจิม ไอเข้าใจยู แต่มีปัญหาอันหนึ่ง ผมถามว่า อะไร มันบอกว่าเทรดหุ้นไม่เป็นนะ ทำไงดี ผมบอกว่ายู เชื่อฝีมือไอไหม มันบอกเชื่อดิ ผมบอกนี่ไง ไอเอง ไอจะ ช่วยยูเทรด หุ้น มะต้องห่วง ยูเล่นหุ้นไป ไอให้คำปรึกษาว่าตัวไหนดี ตัวไหนควรซื้อควรขายเวลาใดทำกำไร อย่างไร แต่มีข้อแม้ว่าอย่าโลภ เล่นหุ้นโลภเมื่อไหร่ เจ๊ง สถานเดว จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:17:04

ความคิดเห็นที่ 103 -------------------------------- ยังไม่ทันเริ่ม นิสัยเสียมาอีกแระ -------------------------------- ส่วนตัวหลักคืออะไร ...เอางี้ธุรกิจใดที่ยูจะทำยูต้องมีความรู้พื้นฐานก่อน ยูไม่เคยบอกไอว่ายูถนัดอะไร ใช่ไหม และยูเองยังไม่เคยสำรวจตนเองใช่ไหม มันพยักหน้าตอบ ผมบอกว่าเมื่อใครบอก กว่ายูจะสำรวจเจอ สงสัยกลับ บ้านเก่าก่อน แล้วยูให้ไอทำไงละ มันถามผม ผมบอกว่ายูก็เห็นไอ ค้าขายผ้าไหมใช่ไหม มันพยักหน้า น้านแหละยูต่อยอดเลย เรามาทำให้มันเป็นเรื่องเป็นเรื่อง กัน ยูเป็นต่างชาติ ยูอยู่ที่อเมริกา ยูทำตลาดที่นั่น ยูเชื้อสายไต้หวัน ต่อแขนต่อขา ให้ญาติยูที่ไต้หวันได้เลย ญาติยูได้ งานทำด้วย ยูเป็นซอร์สที่เมืองไทย ยูทำกำไรจากการผลิตและจำหน่ายด้วย เข้าใจยัง ผมถาม ตาเฉินพยักหน้า เข้าใจละ ผมถามว่าแล้วเข้าใจว่าอะไร คนไทย ชอบพยักหน้า แต่พอถามว่าอะไร ตอบไม่รู้ ตาเฉิน อธิบายให้ฟัง เอาเป็นว่ามันเข้าใจละกัน นะพี่น้อง ผมอธิบายต่อว่า ต่างชาติเชื่อฝีมืองาน Skill ของคนไทย แต่ไม่เชื่อหน้าคนไทย เวลาทำธุรกิจต่างชาติ เพราะคน ไทยชอบ ยึกยัก พอๆ กะเกาหลี เดวเอาไม่เอา เดวเดินหน้าเดวถอย นโยบายเปลี่ยนวันละ สามตลบ ไม่รักษา คุณภาพไม่สม่ำเสมอ เพราะฉะนั้น ตอนนี้เป็นโอกาสอันดี ไอให้ยูเอาหน้าจืดๆไปเสนอหน้ากับต่างชาติเวลาทำตลาด เข้าใจ๋ ตาเฉิน ถาม ต่อแล้วไอจะเริ่มต้นอย่างไร ผมตอบว่า ไปสุรินทร์กัน มันถามผมว่าไปทำไม ผมบอกว่าสุรินทร์คือถิ่นผ้าไหม ไอ ต้องการให้ยูไปเห็นกระบวนการผลิตทั้งหมด แล้วเราค่อยมากำหนดรูปแบบ โอเคมั้ย มันพยักหน้า พร้อมกับรถ ขับถึงโรงงานพอดีผมบอกว่าเดี๋ยวไอ จะไปดีไซน์ก่อนนะว่าจะลำดับโปรเซส เช่นไร เดี๋ยวตอนเย็นไอบอกยู มัน บอกงั้นวันนี้ไม่ต้องไปไหน ยูนอนคิดไปนะ ที่ข้างสระหลังโรงงาน เหมือนเดิม ผมนอนคิดเรียงลำดับความสำคัญ อะไรก่อนหน้าหลังเขียนคร่าวๆบาร์ชาร์จ แผนภูมิ ออร์กาไนซ์ เรียบร้อย แหงะ ดูนาฬิกา อ้ายหยา 17.45 แล้ว ไปรับตาเฉินได้แล้วเรา ผมขยับรถไปรับตาเฉินเช่นเดิม พอขึ้นรถ ขับออกมานอกโรงงาน ผมเห็นมันขยุกขยิกหลังรถ มันหาไรหว่า มันรื้อ หมด กระเป๋าหลังเบาะนั่งสองข้าง พลิกไปรื้อคอนโซลหลัง ผมถามว่ายูหาอะไรหรอ มันบอกว่า หามือบีบ ที่ บริหารมือนะ ผมบอกว่ายูเอาขึ้นไปบนบ้านหรือป่าว มันบอกว่าไม่ได้เอาขึ้นจำได้ มันบอกว่าเสียบไว้ที่หลังเบาะ ผมบอกว่าถ้าเสียบฉันต้องเห็น มันเถียงอีกว่าไว้ที่นี่แหละ มันเริ่มออกอาการฉุนเฉียวเล็กน้อย ผมบอกว่ายูกลับบ้านแล้วค่อยไปหานะ มันบอกว่า แน่ใจอยู่ที่นี่แหละ ยูเอาไปหรือ ป่าว อ้าว ไอ้นี่ปากไม่มีหูรูด แถม ใจต่ำอีก ผมนึกในใจ ผมบอกว่าของทุกอย่างถ้าวางไว้ในรถไอจะไม่แตะ ไม่ขยับแม้นหนังสือพิมพ์ก็ตามจำไว้ ผมชักฉุนเหมือนกัน มัน บอกว่าอันนี้ญาติมันซื้อให้มา ถ้าหาย ยูต้องรับผิดชอบหาให้ไอด้วย ผมเถียงมันว่าเวลายูเหน็บไว้ทำไมไม่บอก ใครจะไปรู้ยุซุกอะไรไว้ ไอจะได้ดูแล แล้วยูซุกไว้ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ผมถาม มันบอกว่าเดือนที่แล้ว ผมเลยบอกว่า ตั้งเดือนนึง ยูไม่รู้สึกมั่งหรอ ครานี้ มันเริ่มหน้าแดงแล้ว มันบอกว่ายู ดูแลรถคันนี้ ยูต้องดูแลทุกอย่าง อ้าวหมาพูดนี่หว่า ผมฉุน ผมบอกว่ากลับไปคิดดูใหม่ ไอ ไม่อยากทะเลาะกับยู วันๆ รับมาดาม มาดาม พาเพื่อน ขึ้นรถ ลูกเพื่อนขึ้นรถ ตั้งกี่ครั้ง ผมบอกมัน ซีเรียสมากใช่ไหม ไอ ซื้อให้ 4 อันเลย แล้วเรื่องธุรกิจ ยูไม่ต้องมาคุยกับไออีก แค่นี้ยูก็ใจแคบแล้ว ครั้ง นี้เป็นครั้งที่ 2 ที่ยูแสดงนิสัยและวิชั่นทุเรศแบบนี้ ไอไม่ชอบมีนาย ที่ไม่รู้จักคิด ด่ามันเสร็จผมกระชากรถเลย โยน ซ้ายขวา ตามแบบฉบับ ถึงหน้าบ้านมัน ผมบอกยูไปคิดดูใหม่ทำแบบนี้ถูกต้องไหม ไปหาสะด้วยในบ้านไม่ใช่ โวยวาย อย่างเดียว ผมกลับถึงบ้านนอนคิด สันดานอย่างนี้ จะช่วยมันทำธุรกิจ ดีไหม แย่มากๆ ถ้างี่เง่ามาก ความจริงใจจากเราจะลด น้อยลง ครานี้ละมรึึง ไอ้เฉิน เกมส์ เป็นเกมส์ กรูจะเล่นเกมส์ กับมรึงอย่างเดียว พี่น้องครับคนเราย่อมมีสันดานดิบ ด้วยกันทุคน พี่จิม....ก็มี แต่มันแวบๆนะ อย่าเอาเป็นตัวอย่างนะครับไม่ดี ขาดสตินะครับ ว่าแล้วผมไปอาบน้ำ สวด มนต์ทำใจให้มีสติ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ วันรุ่งขึ้นผมคงรักษาความเสมอต้น เสมอปลายของผมไว้ น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ ถึงเวลา 6โมงเช้าตาเฉินเดินลงมา พร้อมกับทำหน้าเศร้าลงมา ผมไม่ Good morning มัน แต่มันกล่าวว่า มอร์นิ่ง จิม ทำเสียงละห้อย ผมไม่พูด อะไรเปิดประตูขึ้นนั่งหลัง ผมไม่เปิดให้ ยังฉุนไม่หายเจือกดูถูกความเป็นคนกรู รับไม่ได้ มันก็ล้วงอาหารเช้ามาให้ผม ผมบอกแองกิ้ว ไอไม่ว้อนท์ มันถามทำไม ผมบอกกินไม่ลง มันบอกว่ามันคุยกับมาดามแล้ว มาดามบอกว่า ลูกสาวเค้าหยิบลง แล้วเอาไปเล่นกับเพื่อน มันหายไปแล้ว ไอซอร์รี่ ด้วย ผมเฉยไม่สน มรึงเป็นอย่างนี้ละไอ้เฉิน สันดานโวยวายแก้ไม่หาย ผมนึกในใจ ไอไม่น่าวู่วามตำหนิยูในเรื่องไม่เป็นเรื่อง แค่มือบีบ ผมนึกในใจ ความรู้สึกช้าจิงนะมรึง ไอซอร์รี่จริง ผมโบกมือ แล้วบอกว่า อือ Pass is Pass มันจะอ้าปากพูดอีก ผมบอก Stop you mouth I don't want to talk about it OK รถถึงโรงงาน ผมส่งมันลงที่หน้าโรงงาน ก่อนที่จะลงรถ มันเปิดประตูค้างเอาไว้แล้วบอกว่า ยูยังไม่ได้ Good morning ไอ แล้วปิดประตูลงไปเดินหน้าละห้อยไปเลย ตอนเย็นผมไปรับมันตามปกติ พอขึ้นรถเสร็จผมยื่น มือบีบให้มัน 4 อัน ตอนกลางวันผมดอดออกไปซื้อให้มันนะ ครับ มันบอกว่าทำไมตั้งเยอะแยะ ผมบอกว่าเผื่อหาย ทีหลังจะได้ไม่ต้องโวยวายอีก แล้วผมก็ยื่นแผนออร์กาไนซ์ ชาร์จ ให้มันดู มันพลิกไปมาเปิดดู อ่านอยู่พักใหญ่ แล้วเอ่ยปากถามผมว่าจะเริ่มเมื่อไหร่ ผมบอกว่าเสาร์นี้เลย ยูไปบอกเพื่อนยูที่เรียนหนังสือ นะว่า วันหยุดนี้หยุดสอน1 วัน อาทิตย์หน้าค่อยมาเรียน รถ มาถึงหน้าบ้านมันพอดี ผมลากลับแล้วกล่าวว่า Good morning มันทำหน้างง ผมบอกว่าเมื่อเช้าไอ ลืม ขอบอก ตอนนี้ละกัน แล้วมันก็เดินส่ายหัวอมยิ้ม ตุ่ยกลับบ้าน ผมกลับมาบ้านทำธุระส่วนตัวเสร้จ ก็มาวางแผนว่าเราจะไปที่ไหนดี เปิดคอมเช็คเอานะ ว่าหมู่บ้านไหน อำเภอ อะไร จดยิกๆๆๆๆ แล้วก็หาววอดๆๆๆ หนังตาเริ่มหย่อน วันนี้ขอนอนก่อนนะพี่น้อง พรุ่งนี้ผมค่อยมาบอกว่าผม จะไปที่ไหนดี ตอนนี้ขอนอนก่อนนะ ทุกท่าน จุฟฟฟฟฟ ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=831946 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:26:08

ความคิดเห็นที่ 109 คห.หลุดไปเยอะเลยครับ เพราะประโยคนี้ จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:39:30

ความคิดเห็นที่ 110 เอาคำกลอนสมัียเด็กๆ มาฝากครับ @ อย่าเกียจคร้านการเรียนเร่งอุตส่าห์ มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน จะตกถิ่นฐานในคงไม่แคลน ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน @ อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดคงเกิดผล อาจจะชักเชิดชูฟูสกนธ์ ถึงคนจนพงศ์ไพร่คงได้ดี @ เกิดเป็นชายชาวสยามตามวิสัย หนังสือไทยก็ไม่รู้ดูบัดสี ต้องอับอายขายหน้าทั้งตาปี ถึงผู้ดีก็คงด้อยถอยตระกูล** @ จะต่ำเตี้ยเสียชื่อว่าโฉดช้า จะชักพายศลาาภให้สาบสูญ ทั้งขายหน้าญาติวงศ์พงศ์ประยูร จะเพิ่มพูนติฉินคำนินทา @ หนึ่งหนังสือหรือตำรับฉบับบท เป็นของล้วนควรจดจำศึกษา บิดาปู่สู้เสาะสะสมมา หวังให้บุตรนัดดาได้ร่ำเรียน @ จะได้ทราบบาปบุญทั้งคุณโทษ ปะบุตรโฉดต่ำช้าก็พาเฮี๋ยร** ไม่สมหวังดังบิดาปู่ตาเพียร เนิ่นจำเนียรแพลงพลัดกระจัดกระจาย จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:41:09

ความคิดเห็นที่ 111 พี่click2 ต้อง   หลัง บ้าน   ครับ ห้าม หลัง ไมมมค์ จากคุณ : sandee.kung เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:55:16

ความคิดเห็นที่ 112 ~ •••• ~ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 18:53:35

ความคิดเห็นที่ 113 ขอบคุณครับ คุณ sandee.kung จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 20:18:52

ความคิดเห็นที่ 114 พี่จิมสวัสดีครับ ลงชื่ออ่านด้วยคนครับ ถ้าพี่จิมอ่านเจอข้อความนี้ ผมอยากบอกว่า พี่จิมลืมอะไรไปหรือป่าวครับ เรื่องหนังสือพิมพ์ไทย น่ะครับ ผมว่าจะถามตั้งแต่เมื่อวาน แต่รอวันนี้ดีกว่า.. ยังไม่เห็นพี่เฉลย เลยถามครับ.. กลัวพี่จิมลืม  แต่ถ้าไม่ได้ลืม แต่เก็บไว้เฉลยทีหลัง ก็อภัยด้วยนะครับ แฮะๆ :) จากคุณ : 361points เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 20:50:10

ความคิดเห็นที่ 115 อิอิ ไม่ลืม หรอกจร้า  เหมือนมือบีบไง ตอนนี้เฉลยแล้วว จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 23:44:02

ความคิดเห็นที่ 116 เช้ามางานการยังไม่ทำ มาอ่าน บทความพี่จิมก่อน สนุกมากมาย อ่านไปยิ้มไป ขอบคุณพี่จิม มากมาย มารอติดตามต่อค่ะ จากคุณ : แดง (kunkrub2007) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 07:52:27

ความคิดเห็นที่ 117 ~ • • • เข้ามารอครับ • • • ~ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 08:40:51

ความคิดเห็นที่ 119 ขอเวลาแป้ปนะครับ เพิ่งจะว่าง จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 11:28:28

ความคิดเห็นที่ 120 ที่มาที่ไป..วัตถุประสงค์ตั้งกลุ่ม JIMBO FANCLUB --------------------------------------------------- จากงานเขียนแบบตกกระไดพลอยโจน .การอุทิศส่วนกุศล ให้เพื่อน ตาย่านของผม ทำให้งานเขียนของผมกระจาย ตัวอย่างรวดเร็ว เพื่อนๆที่ตามงานอ่าน มีทุกภาคส่วนในแประเทศและต่างประเทศ นายจิม...เลยมีความคิดว่า จาก ตัวหนังสือที่มีชีวิต จะทำอย่างไรให้ออกมาเต้น นอกหนังสือเล่มโตนี้ได้ ไม่ใช่วิธีคิดแบบหลุดโลกของนายจิม เท่านั้น แต่จะแปรเปลี่ยนให้เป็นรูปธรรมให้ได้ เพื่อช่วยกันผูกขา ผูกท้อง ผูก สมอง เพื่อนๆที่เป็นแฟนคลับให้เดิน ไปด้วยกันเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน ในสภาวะเศรษฐกิจถดถอยแบบนี้ วัตถุประสงค์หลัก ต้องการให้เกิดการเกื้อหนุนกันเองแลกเปลี่ยนกันเอง ในหมู่มวลสมาชิก ทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องสากกระเบือยันเรือรบ หรือแม้นแต่ ปัญหาหัวใจ ปัญหาความเครียด จากสภาวะวิกฤตเศรษฐกิจครานี้ โดยผ่านช่องทาง JIMBO FANCLUB อย่าพึ่งโห่ฮาป่า..กับวัตถุประสงค์บอกว่าเหมือนกับคนอื่นแล้วจะตั้งทำหอกทำไม....คนอย่างนายจิม..ถ้าทำอะไร เหมือนคนอื่นไม่ทำอย่างแน่นอน ไม่หรอย ..นะ ปัญญาไม่บังเกิด ไหนๆจะอาสามาทำงาน เพื่อสังคม แล้วไม่หลุด โลกไม่สุดโต่ง ประเภททำยึกๆยักๆไม่ใช่ JIMBO FANCLUB อย่างแน่นอน หุ หุ คติพจน์การทำงานของ JIMBO FANCLUB จับไม้ต้องให้ไม้แตก จับเหล็กต้องให้เหล็กละลาย ต้องยืนบนหลักความเป็นจริง คันตรงไหนเกาตรงนั้น JIMBO FANCLUB จะทำหน้าที่เป็นหัวหมู่ทะลวงฟันงานการตลาดให้กลุ่มในมวลสมาชิก ที่ต้องการหา งานเราจะหางานให้ สมาชิกท่านใดไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรเราให้คำปรึกษา ท่านใดมีปัญหาในกิจการต้องการออร์กา ไนซ์ใหม่ ไม่ขัดข้อง มีปัญหาการตลาด มีปัญหาด้านการเงิน ช่วยได้ไม่รีรอ งานหลักคือบุกการตลาดสถานเดียวทั้ง ตลาดภายในและต่างประเทศ ขั้นตอนการทำงาน -รวบรวมหมู่มวลสมาชิกทุกสาขาอาชีพ ไม่มีอาชีพตกงานก็สมัครได้ มะมีปัญหา -ใครมีสินค้า หรืองานภาคบริการเอามาอวดกัน ใครไม่มีสินค้า แต่อยากมีสินค้าเป็นของตนเองบอกมา ใครเบื่อ นอนกับบ้านไม่หรอย หรือนั่งกับโตะ ทำงานชีวิตไม่มีรสชาตอยากหารายได้เสริม จัดให้ วงเล็บไม่ใช่ลูกโซ่ ไม่ใช่ MLM ไม่ใช่โฆษรณา ทำงานบนอินเตอร์เนต รายได้เป็นแสนแมงโม้ บินว่อน โอว โนว ไม่ใช่วิถีทาง JIMBO FANCLUB ชัวร์ - จับทำยูเนี่ยนกันเอง อิอิ อันนี้ของถนัด ถามว่าจะทำยูเนี่ยนกันทั้งหมดได้หรือ สินค้าคนละอย่าง งานบริการและ งานสินค้า คนทำงานออฟฟิศ คนตกงาน คนละระบบกันเลย อูยส์คิดแบบนั้น ตำราเล่มเก่าโยนทิ้ง ไปเล้ย เดี๋ยวจะ ทำไห้ดูว่าแกะ ผสม กับหมาจะออกลูกมาเป็นเช่นไร แต่ตอนนี้ไม่บอก ขี้เกียจพิมพ์ไม่ใช่เล่นตัว ตามอ่านงานเขียน ละกัน ระยะเวลาการดำเนินงาน ตามอารมย์ เฮ้ย..ไม่ใช่ ทำอะไรต้องมีเป้าหมายระยะเวลาชัดเจน รวบรวมมวลสมาชิก 1 เดือน จับยูเนี่ยนกัน 2 สัปดาห์ กำหนดยุทธศาสตร์ แล้วจากนั้นลุยโลด ช่องทางการกระจายสินค้าบริการ -  มวลหมู่สมาชิกด้วยกัน เป็นเนทเวริค อันนี้ซิมเปิ้ล ใครก็ทำได้ -  ขอแรง จากสมาชิกต่างประเทศ และ เนทเวริค เดิม ของนายจิม.... เป็นคนกระจายสินค้า -  ในสมาชิกของ JIMBO FANCLUB มีสมาชิกที่เป็นสื่อด้วยละ มีทั้งเหนือ มีทั้งใต้ เป็นโครงข่าย สไปเดอร์ แมน เสร็จโจร โดนใช้งานแน่นอน มีผลตอบแทนไม่ใช่ค่าสปอท มากมาย แต่เป็นผลกำไร จากตัวสินค้า หรอย ก่า ไหม กินยาวด้วย อิอิ นีแค่ แหลมนิ หน่อย แค่นี้ก็บูรณาการแล้ว แง้มมากเดวพวกขโมยลิขสิทธ์ อะจร้า นายจิม..มะว่าหรอก อยากขโมยเอาไปเล้ย ชอบๆๆ ขโมยมากเท่าไหร่ ประชาชนคนไทยหน้าใส แต่ที่ไม่แง้มมาก อยากให้ใช้สมองเองบ้าง ฝึกทักษะไปในตัว มีคนถามมาว่า เฮ้ยนายจิม เอ็งเป็นคราย ....ตอบว่า ไม่ปกปิดตนเองคิดจะทำงานเพื่อสังคม คิดดี ทำดีกลัวอะไร เอา ไปเลย ไปรุมด่า หรือสนับสนุน ตามมาได้ ที่ www.tagged.com/jimbofanclub นะจร้า ถ้าอยากสมัครสมาชิก ก็อีแมวมากัน ที่ jimbofanclub@hotmail.com หุหุ ถ้าให้เจงเป้งครบกระบวนการ สมาชิกทั้งหลายควรมีบล้อคของตนเอง ด้วย ครานี้มันยกร่องฟักทองแตงไทย ที่พูดมานี่ ไม่ได้ชักชวน ไม่ได้บีบคอ ให้เชื่อให้ตามตูด แต่ใครคิดว่าบ้าหลุดโลกแบบนายจิมโบ้ แปรเปลี่ยนเป็น จิม บ้า ก้ตามมา เดินไปด้วยกัน กอดคอกัน มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน ประชาชีหน้าใส กันทุกท่าน ขอให้ความ เจริญมีแด่พี่น้องคนไทยทุกหมู่เหล่า บ้าย บาย ครับ เดี๋ยวจะไปเขียนงาน ประจำวัน ก่อง เดว เพื่อนๆลงแดงตายเอา เป็นบาปกับนายจิมบ้า อีก จุฟฟฟฟ จ้วฟฟฟฟ ปล. จุฟฟ กับ จ้วฟฟฟ ต่างกันเช่นไรช่วยตอบที +++  มอร์นิ่ง เพื่อนๆทุกท่านครับ ตาย่าน พี่จิม มะลืมแน่ แต่แน่สมัครสมาชิกยังละ อิอิ อีแมวไปบอกเลยว่าตอนนี้ ทำอะไร และอยากทำอะไร +++ การสมัครสมาชิกมะยากส์ แค่อีแมว ไปบอก ผมว้อนท์ แค่นั้นแหละ แล้วเข้าไปในบล้อคผม ไปเม้นท์กันใน นั้นผมจะพยายาม อัพเดท และแผนงานบูรณาการ ให้ทั้งระบบ ขอเวลาวันสองวันนี้แหละจะชี้แจงในบล้อค ว่าเรา มีแผนงานอย่างไร จะเดินไปในทิศทางไหน +++ ถ้าจะเป้นเกียรติ อย่างสูง ผมนายจิมบ้า อยากได้ ทีมงาน ของลุงธรรม ทีมงานทำหนังสือของ น้าป้อบ รวมทั้ง ทีมงานการ์ตูน ของ ท่านมะนาวแดงด้วยครับ ที่สำคัญ เพื่อนเก่า ลีมูซีน BLaBla Bla พี่จิม อยากร่วมงานกันอีกครั้ง มากๆๆ +++ จุฟฟฟฟฟ ท่านปลาแดก คิดมะออกมะเปงราย เดวเรามาช่วยกันคิดให้น้องๆเพื่อนกัน อะ อะ ไม่มีสินค้า ไม่ว้อนท์ สีสัน ไม่เปงราย ขอยูเนี่ยนสมองก้ ได้ เอาสิ ครายหลงกล เปนเมมเบอร์ ผมโดนใช้งานทุกเม็ด +++ ขอบคุณที่ติดตาม นักศึกษานั้นแหละดีเลย จะได้มีรายได้ หาด้วยตนเอง ภาคภูมิใจด้วย แต่อยากอ่านก็มะมีปัง หา ก้าบ +++ ตอนนี้ ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่าน ต้องขออภัย ที่ไม่ได้ตอบทั่วถีง พี่จิม เวียนหัวมากจะเป็นลม ทำงาน มากไปป่าวเนี่ย ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=832180 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 11:38:58

ความคิดเห็นที่ 121 ************************************************ (8)ออนทัวร์เมืองผ้าไหม กับนาย JIMBO และ ตาเฉิน ************************************************ เช้ามืดวันเสาร์ ผมมารับตั้งแต่ ตี 5 ตาเฉินถือข้าวของพะรุงพะรัง พร้อมมาดาม และลูก ผมงี้หัวเราะกร๊าก มันจะ ย้ายบ้านไงหว่า เหอๆๆไปทำงานนะวุ้ยส์ไม่ใช่ไปเที่ยว ผมเริ่มออกเดินทาง ณ บัดดล ออกเดินทางใช้ถนน พหลโยธิน ต่อด้วยมิตรภาพ แล้วเลี้ยวขวา ตรงก่อนเข้าสีคิ้ว ไปทางนางรอง หนองกี่ เลี้ยวเข้าบุรีรัมย์ อิอิ อันนี้ ส่วนตัว ทางมันผ่านบ้านแม่ของลูกไงครับ เผื่อเจอ คนเราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็นึกถึงสิ่งดีๆละกัน เรื่องไม่ดี Forgot it ผมแวะรับอดีต พ่อตา ไปด้วยที่บุรีรัมย์ แกเป็นคนสุรินทร์นะ เราต้องให้เจ้าที่เจ้าทาง เบิกทาง ไม่งั้นสุ่มห้าสุ่มหก หัวแตกแน่ๆ แวะเข้าตัวเมืองแวบ นึง ไปที่โรงแรม กรุงโรม หรือ บุรีรัมย์โฮเต็ล ผมเคยเป็น Manager ที่นั่นเป็นคนเปลี่ยนลุค โฮเต็ลทั้งหมด พาสู่ระดับโลก โรงแรมนี้เจ้าของ คือ แขก ประพันธ์ สมานปาทาน ลุงของ สส.ฟารีดา สุไลมาน (ปาทาน) ขอแสดงความเสียใจด้วย ท่านเสียชีวิตแล้ว โรงแรมนี้นักการเมืองชื่อดังไปพักหลายคน อาทิเช่น ท่าน เฉลิม อยู่บำรุง ท่านวีระ มุสิกพงศ์  พอ.ณรงค์ กิติขจร ฯลฯ ขอโม้ สักหน่อย สีมือ ผมเองละ ลืมบอกไป พี่จิม...เป็น โปรงานโรงแรม และรีสอร์ท จร้า ใครอยากปรับปรุงกิจการ รีออร์กาไนซ์ใหม่ พี่จิม..วางแผนให้ ฟรี นะครับ ก่อนถึงจังหวัดสุรินทร์ ผ่านอำเภอกระสัง ก็แวะเช่นกัน ถิ่นนี้เป็นบ้าน คุณยาย สส.ฟารีดา มีสุเหร่าหลังเล็กๆ ผม เคยไปอาศัยข้าวแดงแกงร้อน นอนที่บ้านคุณยายหลายเดือน และเป็นโต้ะอีหม่าม ที่นั้นด้วย คุณยายก็เสียแล้วอีก เป็นไงวุ้ยส์ เนี่ย มีแต่คนจากไป คนที่มีบุญคุณกับผมทั้งนั้นเลย เลยพาลให้นึกเตลิดไปถึงความหลังเก่า ผมเคยอาศัย นอน ที่บ้าน ของ สส. ฟารีดา อยู่หลายเดือน ที่อำเภอศรีขรภูมิ ทำหน้าที่ สอนหนังสือ ศาสนา และติว หนังสือเรียน ให้ลูกหลานเค้า จนคนที่บ้านนั้นไม่ว่า แม่บี กำนันดอกดิน สจ.สมศักดิ์ สส.ฟารีดา ต่างเรียกผมว่า ครู เราไม่ไป ดีกว่า ไม่อยากได้ยินข่าวอีก ไปเป้าหมายเลยดีกว่า ตำบลท่าสว่าง อำเภอเมือง บ้านญาติ อดีตพ่อตาผมอยู่ที่นั่น ซึ่งมีผ้าไหมลายยกทองโบราณ เป็นที่ขึ้นชื่อ และมีชื่อเสียงมากๆ ตอนหลังมาทราบว่า งานที่นี่แจ๋วแว้บ ถึงต้อนรับผู้นำเอเปคเชวละ ไปเจอลุงเมี้ยน บ้านแกอยู่ที่นั้น แกพาตระเวนในหมู่บ้าน ให้ตาเฉิน ถ่ายรูป ถ่ายทำวีดีโอ ตั้งแต่ขั้นตอนการเลี้ยงไหม การเอา หนอนไหมมาต้มเพื่อลอกด้ายออกมา จน ปั่นได้ ผมก็คุยกับลุงในขณะที่แกพาออนทัวร์กับ แกว่า ถ้าผมดีไซน์ลายผ้ามาให้ ลุงช่วยจัดการให้ได้ไหม ลุงแกบอกว่าไม่ มีปัญหา แต่ต้องทอยกผืนนะ มิฉะนั้นมันยากส์คนทอ ต้นทุนค่าแรงสูงมาก ผมบอกว่าผมเข้าใจหลักการนี้ ว่าแล้วก็ ขอทราบราคาคร่าวๆ ตอนนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าเท่าไหร่ ขออภัยด้วยมันนานมากหลายปี แต่รู้ว่าถูกจนน่าตกใจเมื่อ เทียบราคากับบนห้าง ผมก็เขียนลาย คร่าว จากการ ครีเอท ของผมแล้วบอกลุงว่า ลุงช่วยทอต้นแบบให้ผมหน่อย นะ แล้วค่อยส่งทางไปรษณีย์ให้กับผมทีหลังก็ ได้ ผมไม่รีบร้อนเจรจา กลัวไก่ตื่นนะ ราคาจะโด่ง ยิ่งเห็นพา ต่างชาติมาด้วยละ ไม่ต้องเซดเชว ใช้เวลาอยู่ที่นั้น 2 ชั่วโมง ทานข้าวกลางวัน ลุงแก ไปเชือดไก่ ต้มข่าไก่ ให้กิน มาดามไม่กล้ากิน กลัวจู้ดๆ เตรียมอาหารของตนเองมา ส่วนตาเฉิน กินเรียบเลย ผมถามว่าทำไมยู กินได้ไม่กลัว จู้ดๆละ ตาเฉิน บอกว่า แค่นี้ จิ๊บๆ หมา ยัง กินเลย ไอได้ข่าวว่า อีสาน มีเนื้อหมาขายด้วยหรอ ผมบอกใช่ แต่นู้นเลย ไกลมาก สกลนคร มีหมาสววรค์ด้วย มันทำตาลุกวาว ผมบอก โนว..ไอไม่พาไปหร้อก ถ้าไม่ใช่ธุรกิจ ขี้เกียจขับรถ ได้ข้อมูลเรียบร้อย กินอิ่ม ผมขับรถมาที่ ตำบลเขวาสินรินทร์ ที่นั่นทำเครื่องเงิน งานที่นี่ส่งขาย สวิสเซอร์แลนด์ และ ญี่ปุ่น เชว สวยมากครับ ผมให้ตาเฉิน เก็บรายละเอียดทั้งหมด อิอิ ได้ของแถมติดมือ งั้นกลับได้แระเริ่มเย็นแล้ว ผมต้องการแวะประสาทพนมรุ้งนะ ให้ตาเฉินกับมาดามเที่ยวกัน ก่อน ผ่านบ้านพ่อตา ส่งลง ที่นั้น เราไปเที่ยวพนมรุ้งกว่าจะเสร็จได้ ก็ ทุ่มนึงพอดี กลับถึง กทม ก็ ปาไปเกือบเที่ยง คืนละเหนื่อยมากๆ ตาเฉินบอกว่า พรุ่งนี้ยูออฟได้ ยูเหนื่อยมามาก เดววันจันทร์ค่อยคุยกันว่าเราจะเริ่มอย่างไร แต่ตอนนี้พี่จิม..เวียนหัวมากๆ ไม่รู้เป็นอะไร ขอนอนพักแปปนึงไม่ไหว ครับ เดี๋ยวมาเขียนให้ช่วงบ่าย นะครับ ที่มา : http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=832213 แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 52 11:53:16 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 11:51:43

ความคิดเห็นที่ 122 ติดตามอ่านมาตลอดครับ เพิ่งเป็นสมาชิกเลยเข้ามาเม็นท์ซะหน่อย รอตอนต่อไปครับ จากคุณ : เห็ดโป๊ะ (เห็ดโป๊ะ) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 12:31:00

ความคิดเห็นที่ 123 ~ • • •• • • ~ จากคุณ : เด็กหญิงต้นข้าว เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 13:32:44

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณท่าน Click 2 ด้วยครับ ที่เป็นธุระให้ ขอบคุณทุกท่านที่ตามติดเป็นเมมเบอร์พี่จิม  พี่จิมกำลังเริ่มเขียนแผนงานเป็นออร์กาไนซ์ให้เพื่อนทุกคนทราบว่าเราจะเดินไปกันอย่างไร และทำบัตรเมมเบอร์ ผมบอกได้เลยว่างานนี้ทุกคนมีรายได้ ใครขี้เกียจได้น้อยหน่อย คนขยันได้มาก แต่ทุกคนมีแต่ได้ไม่มีเสีย สำหรับเมลของเพื่อนๆทุกท่าน พี่จิมตอบด้วยตนเองทั้งหมด แต่มีอยู่บางฉบับตกหล่น  พี่จิม ขอให้ส่งกลับมาใหม่ด้วยครับ  พี่จิม ซีเรียส และแคร์ ความรู้สึกเพื่อนทุกท่าน ใครไม่ได้รับเมล ตอบกลับ ช่วยส่งอีกครั้งนะครับ จากคุณ : พี่จิม (Jimbovy) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 14:37:08

ความคิดเห็นที่ 125 สมัครเป็นแฟนคลับ ส่งเมลล์ไปแล้วนะครับพี่ จากคุณ : dangerous เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 15:25:02

ความคิดเห็นที่ 126 พี่จิม..กราบขออภัยแฟนคลับทุกท่าน บางฉบับอาจตอบกลับตกหล่น พี่จิม..จะตอบกลับทุกฉบับ แต่บางฉบับมัน หล่นไปในเมลขยะ รบกวน ท่านที่ยังไม่ได้รับการตอบกลับ ช่วยตอบกลับอีกครา ครับ พี่จิม.....ซีเรียส และ แคร์ ความรู้สึกเพื่อนๆทุกท่าน เพื่อนๆให้ความไว้วางใจ พี่จิม...พี่จิมจะไม่ทำให้ผิดหวังอย่าง เด้ดขาด แฟนคลับพี่จิม ที่ทำธุรกิจ แท็กซี่ และทำธุรกิจ ไฟแนนซ์ พี่จิม..สัพเพร่าทำจดหมายตกหล่น รบกวน ช่วยส่งกลับ มาด้วยครับ พี่จิม..ขอโทษ ยกโทษ ให้พี่จิมด้วย แม้น 1 ฉบับ ก็มีความหมายสำหรับพี่จิม...มากๆๆ ขออภัยที่วันนี้พี่จิม.....เขียนไม่สนุก มันเวียนหัวนะครับ ฟุบไปไม่รู้เรื่องเลย ขอแก้ตัวพรุ่งนี้ช่วงเย็นนะครับ เช้าพี่ จิม จะเดินทางไปต่างจังหวัดนะครับ รักเพื่อนๆทุกท่าน ตอนนี้เมมเบอร์ พี่จิม เยอะมาก มีทุกสาขาอาชีพ เดี๋ยว อาทิตย์ หน้าคงเป็นรูปร่าง สำหรับ นายเปรี้ยว พี่จิม ขอแรงนิดนึงช่วยออกแบบ เมมเบอร์การ์ดให้หน่อยนะ มี รันนิ่งนัมเบอร์ด้วย ท่านมะนาว แดง พี่จิม..ขอแรง เขียน รูปหน้าผมเป็นลาย เส้นนะครับ มีไฝ เม็ดนึงด้วย ส่งให้เจ้าเปรี้ยว ไปแปะบนบัตรเมมเบอร์ จุฟฟฟฟ และขอบคุณ ล่วงหน้าครับ ---------------------------------------------------------------------- +++ ยินดี เลยครับ สหายแดงแท้ พี่จิม อยากให้ ขโมยกันเยอะๆๆๆจ๋อบบบ ขโมยทั้งปท เลย ตอนนี้งานของผม ออกอากาศใน จิงเกิ้ลเรดิโอ 93.5 เดวจะเลยออกอากาศ ไปที่สุราษ ด้วย ฮิฮิ งานนี้ไม่มีสี มีแต่ทำมาหากินสถานเดว กิจกรรม เพื่อสังคม คร้าบบบบ +++ พี่จิม....ขอเรียนเชิญพี่น้องทุกสีเลยนะครับ ละทิ้งการเมืองในส่วนกิจกรรม อันนี้ เราคนไทยจะเดินไปด้วยกัน ช่วยกัน ทำมาหากิน พาความสุขมาให้คนไทยทุกท่าน แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 52 16:01:11 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 15:50:23