 |
ความคิดเห็นที่ 3 |
วันที่ 03 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 ปีที่ 20 ฉบับที่ 7095 ข่าวสดรายวัน
ไปจับผี
ขนหัวลุก
"ใบหนาด"
"เด็กซน" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากบ้านผีดุ
ผมกับเพื่อนๆ อยากรู้ว่าผีมีจริงหรือเปล่า? เราจะรู้คำตอบได้ยังไงล่ะครับถ้าไม่ได้พิสูจน์ด้วยตัวเองซะก่อน...พอดีในซอยบ้านเจ้าโอเพื่อนผมดันมีผีบ้านร้าง ลือกันว่าเฮี้ยนน่าดู คนในบ้านฆ่ากันตายเพราะความหึงหวง ไม่มีใครกล้าเฉียดใกล้บ้านหลังนั้นหรอกแต่พวกผมมีแผนสุดเจ๋ง ไอเดีย กระฉูด...เราเรียกว่าแผนตามล่าหาผีครับ!
วันที่เราเลือกปฏิบัติการคือวันขึ้น 15 ค่ำ พระจันทร์เต็มดวงสวยแจ่ม...ทีมเรามีด้วยกัน 4 คนคือ ผม, โอ, เอก และมด ขออนุญาตแม่แล้วก็บึ่งไปบ้านเจ้าโอแต่เช้า เอกกับมดมาสมทบตอนบ่าย กินบะหมี่ต้มยำเสร็จเราก็ไปเซอร์เวย์... สำรวจสถานที่
บ้านร้างอยู่ห่างบ้านโอราว 50 เมตร เป็นบ้านไม้เก่าๆ ไม่ได้ทาสีทำให้ดูมืดทึมทั้งๆ ที่ยังเป็นกลางวัน ถ้าเป็นกลางคืนจะแค่ไหนเนี่ย? ไม่มีคนอยู่บ้านนี้มาเกือบปีแล้ว
รอบบ้านมีต้นหญ้าขึ้นสูงน่ากลัวงู ภายในบ้านฝุ่นเยอะ ไม่มีสมบัติอะไรมากมาย เมื่อเปิดประตูเข้าไปคือห้องรับแขก ยังมีเก้าอี้และโซฟาเก่าๆ วางอยู่ ด้านในเป็นห้องกินข้าว มีอ่างล้างจานและตู้เย็นที่เปิดฝาตู้ทิ้งไว้
บันไดขึ้นชั้นสองอยู่ชิดผนัง เราเดินขึ้นไปด้วยใจระทึก กลัวว่าจู่ๆ จะมีใครโผล่พรวดออกมาร้อง "แว่" น่ะซีครับ มีหวังหงายหลังตกบันไดไปตามๆ กัน
ชั้นสองมีห้องพระเล็กๆ มีพระพุทธรูป 2-3 องค์ เห็นแล้วค่อยอุ่นใจหน่อย จากนั้นก็เป็นห้องนอน 2 ห้อง...ในห้องหนึ่งเป็นสถานที่เกิดเหตุ!
บ่ายนั้น พวกผมเดินเข้าไปในห้องที่เขาฆ่ากันตาย สามีแทงภรรยาตายคาเตียง...นั่นไงครับ! ที่นอนยับยู่ยี่ หมอนก็ยังอยู่ที่เดิม เลือดเปรอะไปทั่วและกองเป็นรอยสีดำๆ อยู่เต็มด้านหนึ่งของเตียง ผมเห็นรอยเลือดสาดกระเซ็นโดนผนังและผ้าม่าน พัดลมตั้งพื้นล้มตะแคงมีหยดเลือดด้วย และนั่น...ผมใจระทึกเมื่อจ้องมอง
รูปของสองสามีภรรยากอดตระกองกันอยู่บนหน้าผาภูกระดึง เห็นหน้าตาชัดเจน ไม่น่าเชื่อว่าเขาตายแล้ว
ผู้หญิงถูกแทง ผู้ชายดื่มยาฆ่าหญ้าขาดใจตายในห้องนี้เช่นกัน!
สองทุ่มตรง ผมกับเพื่อนๆ ไปถึงที่นั่น ยอมรับว่ากลัวน่าดู เราเข้าไปตัวลีบอยู่บนโซฟาในห้องชั้นล่างท่ามกลางความมืด...
แผนคือ เราจะนั่งทำใจรวมกัน 4 คนสักพัก เมื่อทำใจได้แล้ว ผมจะเป็นคนแรกที่ขึ้นไปชั้นบน และนั่งอยู่ในห้องนั้นหนึ่งชั่วโมง จากนั้นก็ลงมา ผลัดให้คนอื่นขึ้นไปอยู่ตามลำพังทีละคนจนครบ
เราจะมาสรุปผลตอนราวๆ ตีหนึ่งตีสอง จากนั้นก็จะมานอนรวมกันที่ห้องชั้นล่าง ดูเหตุการณ์จนเช้า
ขณะเตรียมใจ เอกแนะว่า ก่อนอื่นเราควรนั่งสมาธิ ทำใจให้นิ่งเพื่อจะติดต่อกับวิญญาณได้ดีขึ้น...ยังไม่ทันขาดคำ เราได้ยินเสียงคนเดินอยู่ชั้นบน!
"ใครน่ะ?" เราร้องเกือบจะพร้อมกัน ใจผมกลัวคนมากกว่ากลัวผี ยังคิดว่าอาจมีขโมยขโจรหรือคนบ้าแอบมานอนที่บ้านนี้
เรื่องที่คิดว่าเสียงนั้นเป็นคนเป็นๆ สะดุดขาดตอนไปเลย เมื่อได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน มันดังชัดเหมือนของจริง...เราได้ยินทุกคำเล่นเอานั่งตัวแข็ง เงยหน้าจ้องเพดานผมลืมหายใจรอฟังเสียงกรี๊ดหวีดร้อง แต่ไม่มี...เราได้ยินแต่เสียงคนสู้กัน!
พวกเขากลิ้งหลุนๆ ไปกับพื้นห้อง เสียงดิ้นรน และคนหนึ่งทุ่มอีกคนลงบนเตียง...เขาคงกระหน่ำแทงเธอ เสียงหนักๆ ตามด้วยเสียงมีดตกลง
ทุกสิ่งเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงสองนาทีละมังครับ พวกผมไม่มีแก่ใจดูเวลาหรอก เรามัวแต่ตะลึงก้าวขาไม่ออก...โอเป็นคนแรกที่ได้สติ แล้วพยายามจะช่วยกันลากเจ้ามดที่ช็อกสุดขีดออกจากบ้าน
ไม่ต้องสงสัย ผมรู้แล้วว่าโดนผีหลอก!
ผีมีจริงครับ แต่ผมไม่มีหลักฐานพิสูจน์...ไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปสักแชะเดียว เพราะมัวแต่กำกล้องไว้แน่น เดชะบุญที่มันไม่ตกหายอยู่ในบ้านนั้น
เราเล่าเรื่องนี้ให้คนอื่นฟัง ไม่มีใครเชื่อ เขาบอกแต่ว่าเรื่องนี้สนุกดี...น่ากลัว! ก็แค่นั้น...ช่างเถอะครับ ผมเข็ดแล้ว ไม่กล้าไปพิสูจน์ผีที่ไหนอีกแล้ว...สาบาน!
| จากคุณ |
:
yai-cho   
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 พ.ค. 53 07:58:12
|
|
|
|
|
สวัสดีครับพี่ปรัชญา 
ซ้ำไปเลยจิครับ
