|
ความคิดเห็นที่ 67 |
กระทู้นี้เรียกให้ผมต้องเข้ามาอ่านทันทีโดยไม่รีรอเลยครับ เพราะว่า ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นแบบ จขกท. ที่พอจะจำได้ตอนนี้ก็มีเพื่อนที่มาขอยืมเงินแล้วไม่เคยคืนให้เลยดังนี้ครับ 1) ลูกน้องที่ทำงานยืมไป 45,000 บาท เขาก็ออกจากงานไปแล้ว 2) ลูกน้องของเพื่อนทำงานคนละที่กัน แต่เขารู้จักเราด้วย ยืมไป 13,000 บาท เขาก็ออกจากงานไปแล้วด้วย 3) คนส่งเอกสารของที่ทำงาน ยืมไป 50,000 บาท ย้ายงานหนีไปแล้ว 4) เพื่อนที่เรียนพาณิชย์มาด้วยกัน นานมากที่ไม่ได้เจอกัน อยู่ ๆ เขาเอาเสื้อทำงานมาขายให้ เราก็อุดหนุนเขาไปเกือบสามพันบาท เขาเลยขอยืมเงินไปเพื่อใช้จ่ายในครอบครัว ลูกป่วย ติดหนี้นอกระบบร้อยละ 20% ผมให้ยืมไป 100,000 บาท ใช้หนี้ผมมาประมาณ 5,000 บาท (เดือนละ 500 บาท) แล้วหายไปเลยครับ เปลี่ยนมือถือหนีไปเลย ผมก็รู้จักบ้านเขา เขาไม่ได้ย้ายไปไหน แต่ผมก็ไม่กล้าไปทวงเขาหรอกครับ ผมอาย 5) อันนี้หนักหน่อย เพื่อนสนิดกันจริง ๆ เคยทั้งยืมเงินเขามาหลายครั้ง และเขาก็ยืมเงินผมหลายครั้งเหมือนกัน ก็ใช้หนี้กันไปโดยไม่มีปัญหา เคยมียอดถึง 100,000 บาทก็ไม่มีปัญหา แล้ววันหนึ่งเขาโทรมาบอกว่าเดือดร้อนหนักเลย โดนลูกค้าแอบหยิบเงินต่างประเทศไป ต้องชดใช้ให้ที่ทำงาน ยอดเป็นล้าน ผมก็เลยให้เขายืมไปเพราะเขาบอกว่าจะคืนให้ไม่เกิน 2 เดือน ยอดที่ให้ไปคือ 930,000 บาท เขาใช้มาได้พักหนึ่ง เหลือยอดหนี้ประมาณ 650,000 บาท ตอนนี้ 2 ปีกว่าแล้ว ไม่ได้ให้มาเลยแม้แต่บาทเดียว ก็ยังคุยกันอยู่นะครับ แต่ตอนนี้เขาไม่มีจริง ๆ ก็รอจนกว่าเขาจะมีและคืนให้ผม .................... ส่วนหนี้ที่ผมเคยยืมใครไว้เมื่อ 20 ปีก่อน ผมตามไปใช้เขาหมดทุกรายเลยครับ มีอยู่รายหนึ่ง เพือนสนิดเมื่อ 20 ปีก่อน ผมติดหนี้เขาไว้ 10,000 บาท เวลาผ่านไป 12 ปี ผมตามไปใช้หนี้เขาที่บ้าน ที่บ้านบอกว่าเขาย้ายครอบครัวไปอยู่ที่โคราชแล้ว ผมก็ขอที่อยู่และเบอร์โทรเพื่อนมา แล้วโทรไปหาเขาก่อน ถามว่าอยู่ตรงไหน จะไปเที่ยวหา แล้วผมก็ไปนอนค้างคืนที่บ้านเขาหนึ่งคืน พอวันรุ่งขึ้นจะกลับ ผมก็หยิบเงินยื่นให้เขา 10,000 บอกว่า ตามมาใช้หนี้ที่ติดไว้เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ตอนนี้มีเงินแล้ว ก็เลยเอามาคืนเพื่อน เพื่อนงงมาก ไม่นึกว่าจะได้เงินคืนจากผม ทุกวันนี้เขาบอกลูกเขาทุกคนว่า ผมเป็นคนที่เหมือนพี่น้องกันกับครอบครัวเขา ..... เอ..ทำไมไม่มีใครคิดและทำอย่างเราบ้างเลยนะครับ ที่มีหนี้ก็ต้องไปชำระคืนให้เขาซะ ไม่ว่าจะกี่ปีก็ตาม ผมเป็นคนอย่างนี้แหละครับ เรื่องเงินดูไม่ค่อยสำคัญเท่ากับจิตใจเลยครับ ผมว่าสำคัญกว่าเงินอีก (แต่บางทีเราไม่มีเงินก็...คิดว่าเงินสำคัญนะ...) ทุกวันนี้อยู่ไปแบบไม่มีความทุกข์กับหนี้ที่เสียไปเลยครับ มันก็สบายใจดีครับ
จากคุณ |
:
ผมแดงครับ
|
เขียนเมื่อ |
:
27 มิ.ย. 53 22:36:54
|
|
|
|
|