ความคิดเห็นที่ 1 ปริญญาเป็นแค่บัตรผ่านครับ ประสบการณ์ ความสามารถ ต่างหากคือ คุณค่า ของคนทำงาน ผมเป็นแค่คนที่มีแต่ปริญญา ไม่มีประสบการณ์ทำงานอะไร ตอนนี้ แม้แต่น้องชายตัวเอง ผมยังค้าขายสู้เขาไม่ได้ ได้แต่นั่งโต๊ะ เจ้านายใหญ่ของออฟฟิศ ค่อย ๆ หยิบจับสิ่งที่ตัวเองไม่รู้จัก ไม่คุ้นเคยมาหัดทำ ไปวัน ๆ ผมเองก็รู้สึกเหมือนตัวเองล้มเหลว และ เดินทางผิดมาตลอด เป้าหมายของผม ตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า แต่ผมบอกตัวเองว่า ผมจะไม่ทำผิดตลอดไป เมื่อผมเลือกทางที่ผมจะเดินแล้ว ผมจะทำเพียงอย่างเดียว คือ เดินไปเรื่อย ๆ จนกว่าสักวันผมจะหาที่หมายของผมเจอ ท้อได้ แต่อย่าถอยนะครับ จากคุณ : กิ่งกัลปพฤกษ์ เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:39:50

ความคิดเห็นที่ 2 บ้านเรามันขี้เห่ออ่ะครับ ของมียี่ห้อของที่นิยมชมชอบและใบปริญญาทั้งหลาย มองโลกในแง่ดีมันทำให้บ้านเรานั้นมีช้างเผือกมากมายที่ยังพร้อมรอโอกาส หากผู้บริหารเปิดใจกว้างและรู้จักดูคน จะได้คนดีๆมีความสามารถมากมายใช้งาน จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:45:29

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นมุมมองที่ถูกครับแต่ไม่ถูกทั้งหมด ชีวิตจขกท.ไม่ได้เริ่มจากไม่มีอะไรเหมือนคนอื่นๆอีกเยอะในสังคม การเรียนและความรู้คือใบเบิกทางใบหนึ่งของคนครับ จากคุณ : ahoahoman เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:45:36

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่แปลก เค้าไม่มีเวลาทดสอบคุณ  ดังนั้นเค้าจึงต้องยึดหลักฐาน(ใบปริญญา) เพื่อที่ฝ่ายบุคคลจะได้ตอบเจ้านายเค้าได้ ว่าทำไมเค้ารับคุณ แต่ถ้าคุณเป็นคนที่มีชื่อเสียงในด้านนั้นอยู่แล้ว  คุณไม่ต้องมีปริญญาหรอก ใครๆก็ยกย่อง สายงานด้านไฟแนนซ์ คือ การเอาเงินคนอื่นมาใช้  ถ้าคุณทำผิดพลาด คนที่รับคุณเข้ามา ทั้งๆที่คุณไม่มีใบกระดาษปริญญา อาจโดนหนักกว่า เราไม่ได้เค้าข้าง แต่ คุณเองก็อย่าน้อยใจไปเลย แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 53 18:47:43 จากคุณ : ด้วยคนนะ เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:46:43

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าไม่มีกระดาษใบนั้นคุณเป็นลูกจ้างไม่ได้ - แต่คุณเป็นนายจ้างได้ ถ้าไม่มีกระดาษใบนั้นคุณลงสมัครรับเลือกตั้งไม่ได้ - แต่คุณไปเลือกตั้งได้ ถ้าไม่มีกระดาษใบนั้น ค่าแรง ศักดิ์ศรี ของคุณจากมุมมองของสังคม ของนายจ้าง ของธนาคารอาจต้อยต่ำกว่าคนที่มีกระดาษ (ใบสมัครบัตรเครดิต ใบสมัคร Frequent Flyer ถามว่าคุณจบการศึกษาสูงสุดเป็นอะไร) - แต่คุณก็ไม่จำเป็นให้คนเหล่านั้นให้สังคมมาตัดสินค่าในตัวคุณ และคุณก็มีสิทธิ์ตัดสินคนอื่นในมุมมองของคุณก็ได้ จากคุณ : SummerMan เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:47:22

ความคิดเห็นที่ 6 เอ คุณหลงประเด็นแล้ว เรื่องของคุณกับน้องในกระทู้ที่อ้าง In case of เด็กอายุ 17 ปีผมเป็นคนนึงที่บอกให้ไปเรียนแต่ไม่ใช่เพื่อปริญญาเท่านั้น ยืมความเห็นคุณ โหระพา จากกระทู้ที่ว่ามาย้ำ เค้าเขียนไว้ว่า การเรียนไม่ใช่ เพื่อหาเงินอย่างเดียว การเรียน เป็นขบวนการให้มีสังคม ให้มีการฝึกเข้ากับคนเป็นกลุ่ม ฝึกทำงานเป็นทีม ฝึกวินัย และ อีกหลายๆอย่าง .... เป้าหมายของหลักสูตรที่แท้จริง ไม่ได้สอนวิชาชีพ นอกจากเป็นหลักสูตร ที่มุ่งอาชีพ เข่น ทนาย หมอ วิศวกร ช่างไฟฟ้า สถาปนิก นักเศรษฐศาสตร์ นักบัญชี นอกนั้น เช่น ศิลปศาสตร์ สังคมศาสตร์ เรียนเพื่อเป็นคนที่มีคุณภาพของสังคม นี่สำหรับเด็กอายุ 17 ปี ย้ำ In case ของคุณ คุณกำลังไปทำงานเฉพาะทางต้องมี ย้ำว่าต้องมี CFA นั่น ไม่งั้นผมก็ขอไปทำงานเป็น Fund manager บ้างดิ ใครๆก็ทำได้เหรอ คำตอบคือไม่ คนทำงานเฉพาะทางต้องมี cer ผมและคนทั่วไปคงไม่กล้าขึ้นเครื่องบินที่นักบินสอบ license ไม่ผ่าน ไม่กล้าให้เด็กที่เรียนหมอปี 6 หรือบุรุษพยาบาลที่มีประสบการณ์ 20 ปีแต่ไม่มีใบประกอบโรคมารักษา คุณ get ไหมครับ สังคมเราไม่ใช่เห็นกระดาษมากกว่าทักษะจริง แต่ต้องทำให้เห็นว่ามีจริง ทำได้ เพราะเป็นสิ่งการันตีคุณภาพคน ไม่งั้นเละ จากคุณ : Bobby_GN เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:49:15

ความคิดเห็นที่ 7 http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%99 ดอกหาง นกยูง สีแดงฉาน บานอยู่เต็มฟากสวรรค์ คนเดินผ่าน ไปมากัน เขาด้นดั้น หาสิ่งใด ปัญญา มีขาย ที่นี่หรือ จะแย่งซื้อ ได้ที่ไหน อย่างที่โก้ หรูหรา ราคาเท่าใด จะให้พ่อ ขายนา มาแลกเอา ฉันมา ฉันเห็น ฉันแพ้ ยินแต่ เสียงด่า ว่าโง่เง่า เพลงที่นี่ ไม่หวาน เหมือนบ้านเรา ใครไม่เข้า ถึงพอ เขาเยาะเย้ย นี่จะให้ อะไร กันบ้างไหม มหาวิทยาลัย ใหญ่โตเหวย แม้นท่าน มิอาจให้ อะไรเลย วานนิ่งเฉย อย่าบ่นอย่าโวยวาย ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหา ความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว มืดจริงหนอ สถาบัน อันกว้างขวาง ปล่อยฉัน อ้างว้าง ขับเคี่ยว เดินหา ซื้อปัญญา จนหน้าเซียว เทียวมา เทียวไป ไม่รู้วัน ดอกหางนกยูง สีแดงฉาน บานอยู่เต็ม ฟากสวรรค์ เกินพอ ให้เจ้าแบ่งปัน จงเก็บกัน อย่าเดิน ผ่านเลยไป จากคุณ : SummerMan เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:49:35

ความคิดเห็นที่ 8 อย่างที่ #1 ว่าไว้ครับ ปริญญาและ certificate ต่าง ๆ คือบัตรผ่าน ผ่านแล้วจะอยู่ได้หรือไม่ได้ ก็อยู่ที่ฝีมือล้วน ๆ แล้วตอนนี้ ส่วนน้องคนที่ว่า เค้าอาจจะไม่จำเป็นต้องเรียนก็ได้ เพราะสิ่งที่เค้าสนใจ ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับพวก HR หรือการสมัครงานใด ๆ จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:55:28

ความคิดเห็นที่ 9 กระดาษก็คือใบรับรองว่าเหล้าหมักนี้มีดีกรีเท่าไหร่ จากสถาบันตรวจสอบนั้นๆ คุณอาจเป็นเหล้าแรง เพียงแต่ไม่ได้เอาไปผ่านกระบวนการวัดดีกรีแล้วตีตรา ก็ให้ความสำคัญกับทักษะก่อน ถ้ามันต้องใช้ก็เอากระดาษมาด้วยจะเป็นไรไป ในเมื่อเรามีความสามารถเหมือนมีดีกรีซู่ซ่าในตัวอยู่แล้ว หลายที่ให้เทียบเอาใบปริญาจนถึง ดร ด้วยซ้ำโดยไม่ต้องไปเข้าเรียน ถ้าอยากได้น่ะนะ จากคุณ : nomeny เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 18:56:07

ความคิดเห็นที่ 10 ปริญญาเปรียบเสมือนใบเบิกทางครับ เป็นขั้นตอนการคัดเลือกทางสังคมอย่างหนึ่ง ซึ่งมีไว้เป็นบรรทัดฐาน อย่างน้อยก็เป็นเกณฑ์ให้เข้าใจตรงกันว่าคุณเรียนรู้ผ่านอะไรมามากน้อยแค่ไหน ส่วนประสบการณ์เป็นสิ่งที่ได้จากการทำงานจริง.... ซึ่งบริษัทส่วนใหญ่เค้าก็ต้องการรับบุคคลที่มีความพร้อมที่จะทำงานให้เค้าหรือ เค้ามองเห็นว่าต่อไปจะทำงานตอบแทนบริษัทเค้าได้เป็นอย่างดี ซึ่งเค้าไม่มีเวลามาทดสอบคุณ เค้าก็ต้ิองดูจากปริญญาที่ได้รับมาเป็นการกรองชั้นหนึ่งอยู่แล้ว ส่วนประสบการณ์นั้น เป็นตัวเสริมชั้นดีที่จะตามมาอีกขั้นนึงครับ.. ซึ่งบางคนที่ไม่มีโอกาสเรียน แต่อาศัยทำงานเลยแล้วประสบความสำเร็จ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับทักษะ พรสวรรค์ของแต่ล่ะคน รวมทั้งโชคและจังหวะของชีวิตครับ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถมีได้กันทุกคน แต่สิ่งที่สามารถมีได้กันทุกคนคือ การร่ำเรียนศึกษาหาความรู้ครับ.. จากคุณ : Pogio เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:06:49

ความคิดเห็นที่ 11 อันที่จริง ดิฉันเห็นด้วยกับ จั่วบนกระทู้ และ ชีวิตจริงของดิฉันเจอมาเหมือนกัน เพราะความที่พ่อแม่มีลูกมาก ดิฉันจึงเรียนเพียง ป ตรี ซึ่งสำหรับคนบ้านนอก นับว่า สูงมากแล้ว เมื่อได้มีโอกาสทำงานในบริษัทที่ใช้เทคโนโลยีโนวเฮาสูงๆ นับว่า เป็นคนรุ่นบุกเบิกทีเดียว การงานสนุก บริษัทฝรั่งไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ (หรืออาจมีที่ในบริษัทแม่โน่น หรือเปล่า เราไม่รู้) เรียนรู้ไปทำงานไปได้เงินเป็นกอบกำใหญ่ เวลาผ่านไป สถานการณ์เปลี่ยน เริ่มผสมกับทุนไทย ยิ่งประเภทรัฐถือหุ้น คราวนี้ มี ดอกเตอร์มาเพียบ ปริญญามีความหมายมากๆ ดิฉันไม่สนใจแผ่นกระดาษอยู่แล้ว (เพราัะเลยโอกาส อายุมากขึ้น) เอาแค่ ป ตรี ทำมาหากิน จิตใจมั่นคง ไม่ทุกข์ร้อน แต่ขอย้ำ แผ่นกระดาษสำคัญมากๆกับสังคมไทย ผู้คนไม่ค่อยทำงานจริงจัง คอยเรียงคิวไปเรียนต่อ ดังนั้น ดิฉันจึงอยากแนะนำให้น้องๆเรียน ไปถึงระดับหนึ่งที่พอจะหาประสบการณ์เองต่อยอดได้ เรัยกว่า Self Study อย่างน้อย ควร ป ตรี ถ้าครอบครัวสามารถส่งให้เรียนได้ หากมีความรู้เพียง ม ปลาย ความสามารถต่อยอดจะถูกจำกัด คนเราอยากก้าวหน้า และ อยากสัมผัสเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าหากมีโอกาส ความภาคภูมิใจอยู่ตรงนี้ แม้มีเงิน พันล้านเพราะขายก๋วยเตี๋ยว 24 ชั่วโมง คงไม่ภูมิใจนักในบั้นปลาย ดิฉันอาจคิดผิดก็ได้ เรื่องชีวิตมีหลายสถานะ อย่างเช่น ของ คุณ คห 2 ก็มีมมมมองอีกแบบ จากคุณ : ใบโหระพา เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:08:00

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ถูกซะทีเดียวครับ ยังไง มันก็ต้องมีทั้ง 2 อย่าง และขึ้นกับสายอาชีพด้วยครับ งานบางงาน ต้องอาศัยประสบการณ์เพราะพลาดไม่ได้ ก็ต้องใช้คนมีประสบการณ์ ประสบการณ์ก็สำคัญกว่าอยู่ดีครับ ผมเอง จบแค่ ป.ตรี ใบ cer อะไรก็ไม่มี แต่ประสบการณ์ทำงานกว่า 10 ปี ทำให้ผมมีลูกน้องที่ จบ ป.โท ทั้งนั้น พ่อตาผม จบแค่ ป.4 แต่ประสบการณ์งาน ferniture ของแกกว่า 40 ปี ทำให้มีลูกน้อง ป.ตรี ทั้งนั้น ในขณะเดียวกัน เพื่อนผม จบมาก็เรียนต่อโทเลย ทุกวันนี้ ยังตกงานอยู่เลย ต้องไปช่วยที่บ้านแทน แต่มันก็ได้รู้ว่า กิจการของตัวเองดีที่สุด ไม่น่าเสียเงินเสียเวลาไปเรียนเลย และในขณะเพื่อนผมอีกคน จบมาหางานทำไม่ได้ เลยเปิดร้านขายสมุนไพรตามห้าง ทุกวันนี้ มันเป็นเสี่ยไปแล้ว สุดท้ายแล้ว คุณต้องการอะไรต่างหากครับ เป็นลูกจ้างไปจนตาย หรือขวนขวายหากิจการตนเอง ? จากคุณ : QDora เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:14:29

ความคิดเห็นที่ 13 ก็เรียนไปด้วยแล้วก็ทำงานไปด้วยดิ เห็นหลายๆคนชอบบอกว่าปริญญาเป็นบัตรผ่าน แล้วทำไมถึงจะใช้เวลาแค่สี่ปี(ป ตรี)เป็นแค่บัตรผ่านล่ะ ใช้ให้คุ้มดิ เราคิดว่า ยิ่งมีประสบการณ์มากยิ่งจะดีมาก ถ้าเจ๋งจริงก็ทำให้ได้ทั้งคู่ดิ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราผ่านมาในอดีตหลอมรวมเป็นตัวเราทั้งนั้นแหละ ใครว่ารู้วิชาการเยอะๆแล้วจะเนิร์ดทำอะไรไม่เป็น จากคุณ : n-OO//bit-a เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:14:49

ความคิดเห็นที่ 14 " ผมไม่ใช่คนเรียนหนังสือเก่ง ไม่ชอบอ่านหนังสือเพื่อไปสอบ ผมชอบศึกษาสิ่งที่ผมรู้และผมสนใจด้วยตัวเองมากกว่า ช่วงไหนผมอยากรู้เรื่องไหนผมก็ศึกษาเรื่องนั้น แล้วผมก็พบว่าความรู้ที่ได้แบบนี้มันดีกว่าความรู้จากในตำราเสียด้วย " ข้อความข้างบนนี้ นี่มันผมชัดๆเลยครับ ตรงใจจริงๆ ((แต่ว่าผมเรียนเก่งนะ 5555)) นี่เป็นเหตุหนึ่งที่ผมมีบทวิเคราะห์เพียบ  ....แต่ผมไม่อ่านมัน ขอคิดเองดีกว่า ใบปริญญา ยิ่งสูงยิ่งเกรดดี มหาลัยดีเท่าไหร ก็เป็นสิ่งที่ทำให้คนดูโดดเด่นกว่าคนอื่นโดยตัดสินด้วยตาเปล่าได้ง่ายที่สุด  ........ สังคมบ้านเราก็เป็นแบบนี้แหละ 20 ปีก่อน ปริญญาตรี ถือว่าโอเค     10 ปีก่อน ต้องโท    สมัยนี้ต้องดอกเตอร์   ประเทศนี้ ติวเตอร์ ถึงรวยๆๆๆๆกันอย่างรวดเร็ว น่าจะเป็นประเทศที่นักเรียนติวกันมากที่สุดในโลก แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 53 19:32:11 จากคุณ : ** ชายใหญ่ ** เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:22:16

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยกับ คคห ที่ 3 สั้นๆ แต่ได้ใจความ จากคุณ : JoGeotech เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:23:53

ความคิดเห็นที่ 16 ความเห็น ที่ 3 สุดยอด  อาจารย์ จากคุณ : jaotee เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:50:27

ความคิดเห็นที่ 17 ถ้าเสียเวลาเรียนตั้งมากมาย แลัวคุณไม่ได้ความรู้หรือทักษะอะไรเลย มันเป็นไปไม่ได้หรอก อย่างน้อยคุณก็ต้องได้ความรู้ ตามแบบแผนมาตรฐานวิชาชีพ เห็นด้วยกับความเห็น 6 คุณBobby_GN ว่างานที่คุณอยากทำงาน มีความรับผิดชอบสูง ก็ต้องพิสูจน์กันหน่อยว่า คุณเหมาะสม ถ้าเราเห็นว่าเป้าหมายมันมีค่าพอ เรารักมันพอ (ฉันทะ) คุณทำได้อย่างเดียว ก็คือก็ต้องหาทางเรียน และสอบให้ผ่าน (วิริยะ และจิตตะ) เราไม่มีทางรู้ได้หรอกว่า ทำงานเพื่อหาทักษะและประสบการณ์ จะได้ในสิ่งที่มีประโยชน์กับวิชาชีพที่คุณต้องการมากกว่า การเรียนตามระบบมาตรฐาน แล้วถึงจะได้มากกว่าอาจจะเป็นแค่สิ่งที่คุณคิดเองจาก Bias และผมก็ไม่เชื่อว่ามันจะต่างกันมาก ส่วนหลังจากจบแล้ว จะเก่งมาก เก่งน้อย คุณจะต้องพิสูจน์มันต่อไป ผมรู้สึกว่าคุณอาจจะแค่เบื่อเรียนหนังสือ ใครก็เป็นตอนเรียนหนัก งานเยอะ ถ้าเบื่อก็พักสักพักบ้าง แล้วก็กลับไปพยายามต่อให้ถึงเป้าหมายที่คุณต้องการ เอาใจช่วยนะครับ จากคุณ : gongort2 เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:51:28

ความคิดเห็นที่ 18 เท่าที่เจอมา พอมีปริญญา มันก็อยากได้คนมีประสบการณ์ เคยมีใครสักคนคิดไหมที่จะให้โอกาส สิ่งที่คนเราต้องการมากที่สุดคือ โอกาสในการพิสูจน์ตัวเอง จากคุณ : Noopy&Wood เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 19:56:03

ความคิดเห็นที่ 19 ผมขอแจมบางครับ ในการที่เราจะรับคนไม่ตรงสายงานเข้ามาทำงาน คนที่จะรับต้องคิดหนักและคนที่มาสมัครต้องโชร์ผลงานหรือความรู้ออกมาได้จริง สวนมากในเวลาสัมภาษณ์ นายจ้างมักจะถามว่า คุณเคยทำอะไรมาแล้วบ่าง ถ้าคุณสามารถพูดออกมาได้ถึงองค์ความรู้ในสายงานที่มาสมัคร มีหลักการและมีการนำใช้งาน ผมว่านายจ้างเคาต้องไม่ตัดผู้สมัครคนนั้นทิ้งไปง่ายๆครับ นอกจากจะมีผู้สมัครคนอื่นที่ดีกว่า หรือเงื่อนไขเงินดือนที่ดีกว่าครับ (สรุปว่าเก่งมาจากไหน ก้ไม่สู้พูดเก่งครับ) แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 53 20:03:18 จากคุณ : กบน้อยจากกะลา เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 20:01:52

ความคิดเห็นที่ 20 น้าแฟนผมจบแค่มอ 6 เองครับ เป็นเจ้าของกิจการอยู่บ้านนอก รายได้ต่อเดือนไม่ต่ำกว่า 50,000 หลังหักทุกอย่างแล้ว ผมอายเค้าจริงๆ จากคุณ : opar156 เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 20:14:20

ความคิดเห็นที่ 21 เราว่า   วุฒิปริญญา  ก็เหมือนบัตรเครดิต  อ่ะคะ ถ้าลองสมมุติว่าเราเป็น HR แล้วมีคนมาสมัครงานกับเรา  แต่ไม่มีใบอะไรมาเลย  แต่ว่าเค้ามีประสบการณ์ที่เก่งกว่าคนจบปริญญาอีก    ใจเขาใจเรา  ... เราก็จะไปเชื่อไม๊ละค่ะ   อย่างน้อยปริญญาตรีมีดีกรีค้ำประกันไว้ก่อน               มันก็เหมือนกับเราเลือกกินอาหาร   เราก็เลือกที่มี  อ.ย.  ไว้ก่อนแต่หารู้ไม่ว่าของที่ไม่มี  อ.ย. นั้นแหละ  อหร่อยและถูกกว่า จากคุณ : 2NE1 เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 20:46:04

ความคิดเห็นที่ 22 บ้านเมืองอื่นเขาก็ต้องใช้ใบปริญญาเหมือนกันทั้งนั้นแหละ เข้มงวดกว่าบ้านเราเยอะ ไม่อยากใช้ก็ต้องทำธุรกิจส่วนตัวแล้วหละ จากคุณ : WindReturn เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 20:50:24

ความคิดเห็นที่ 23 ถูกต้องแล้วคร้าบ   จะว่าไม่สำคัญก็ไม่ได้  เพียงแต่คนที่ได้มันมาต้องไม่คิดว่าข้าแน่ ข้าเจ๊ง กว่าใครในโลกา ถ้าไม่มีเลย จะมีบทพิสูจน์ใดไปบอกคนที่ยังไม่รู้จักเราได้ว่า  ฉันก็ผ่านกฎ ระเบียบ มาเหมือนกัน  ที่สำคัญกว่านั้น ฉันเป็นคนที่ขยันหาความรู้จากประสบการณ์จริงมากมาย  ถ้าคุณรับฉันหรือให้ฉันทำงาน รับรองว่าคุณจะโชคดี       อันนี้เราก็นำไปคุยกับเขาได้   อย่างที่ท่านข้างบนบอก  ไม่มีใครรู้จักเราดีเสียทุกคน  มันต้องมีความไม่แน่ใจ อยู่บ้างทุกที่   การที่จะให้ใครมั่นใจเรา อย่างน้อย มันก็ต้องมีอะไรมาอ้างอิง  ให้ดูจริงไหม เพราะแค่หน้าตาดีอย่างเดียว   คงเชื่อไม่ได้ (น่าน ไปนั่น) จากคุณ : Khun sun เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 20:57:52

ความคิดเห็นที่ 24 ผมขับรถมาราวๆหกแสนกิโลเมตร ไม่เคยมีอุบัติเหตุร้ายแรงกับร่างกายทั้งคนในรถและนอกรถ ถ้าไม่พกใบขับขี่ ตำรวจก็จับ-ปรับครับ ถ้าผมจะขอสมัครเป็นคนขับรถของคุณ  แต่ผมไม่สามารถหาใบขับขี่มาให้คุณดูได้  คุณจะรับผมทำงานยังไงครับ   คุณจะลงทุน นั่งรถที่ผมขับสักครึ่งวัน  แล้วออกตังค์ให้ผมไปสอบใบขับขี่ตามประสานายจ้างที่ดีมั้ยครับ ไม่ได้ต้องการจะขัดคอ  แต่อยากชี้ว่า  ชีวิตมีหลายทางเลือก  นายจ้างก็เลือกวิธีแบบนายจ้าง คนสมัครงานก็มีสิทธิ์จะเลือกชีวิตตนเองได้ แต่ยังไง แต่ละทางมันก็มีข้อจำกัดของมันอยู่ จากคุณ : JORD เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 21:48:00

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่งจริงที่ต้องยอมรับ จากคุณ : vacuum_car เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 22:15:38

ความคิดเห็นที่ 26 คำถามง่าย ๆ ครับ คุณคิดว่าเวลาที่เสียไปกับการเรียนได้เพียงแค่เศษกระดาษใบปริญญากลับมาจริงหรือเปล่า หรือการเรียนให้อะไรคุณมากกว่านั้น ถ้าคิดว่าการเรียนให้แค่เศษกระดาษ คุณก็ได้แค่เศษกระดาษ จากคุณ : Transway เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 22:54:14

ความคิดเห็นที่ 27 ผมว่านะ เป็นผู้บริหาร ต้องใช้ประสบการณ์ เป็นลูกน้องผู้บริหาร ใช้ใบปริญญา ... จากคุณ : [H]awK [M]aN เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 23:06:04

ความคิดเห็นที่ 28 ผมมอง ถ้าเรานำความรู้ที่ เกิดจากการเรียน  มาประยุกต์ และ เข้าใจมัน ก็จะปะโยชน์ ที่ สุด    ผมจบ ม.6 ครับ แต่ก็ โชคดีที่ทำงานมีรายได้ หลักแสนต่อเดือน มาตลอด แต่ก็อยากจะกลับไปเรียน อีก เพื่อนำความรู้มาพัฒนาตัวเองครับ จากคุณ : boy2000 เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 23:39:44

ความคิดเห็นที่ 29 กระทู้ดี ขอ save ไว้ก่อน จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 23:47:33

ความคิดเห็นที่ 30 กีบหมด เลยไม่มีให้หลายความเห็น เอานี่ไปแทนแล้วกัน จริงๆ เห็นกระทู้นน้อง 17 ตั้งแต่เย็นแล้ว แต่ไม่ได้ตอบ เพราะไม่น่าใจว่า เชื่อถือได้แค่ไหน กระทู้นี้แยกมา พูดเจาะเฃจงเรื่อง ปริญญา VS ประสบการณ์ เพื่อนๆ ที่รู้จักผมดี จะรู้ว่าผมเป็นคนไม่ซีเรียสเรื่องใบปริญญาเลย แต่ถึงเราไม่ซีเรียส เราก็เรียนจนจบ เพราะอะไร? เพราะข้อเท็จจริงก็คือ เราอยู้ในโลก ที่ให้ค่ากับสิ่งนี้ ตัวเราเองนั้น ให้ค่ากับมันแค่ไหน เราสามารถเอาพักไว้ในใจได้ ส่วนโลกเค้าให้ค่ากับสิ่งนี้อย่างไร เราก็ไปหฏิเสธไม่ได้ สิ่งสำคัญ น่าจะเป็นว่า เรารู้จักตัวเองมากแค่ไหน? ถ้าเรารู้ว่าเราต้องการอะไร จากตัวเอง จากชีวิต มีเป้าหมายอะไร เราจะสามารถเลือกได้ว่า เราจะหันหลังให้กับค่านิยม ความเชื่อทางสังคมไปเลยมั้ย หรือว่า เราจะต้องวางแผนชีวิตอย่างไร เพื่อให้ตอบสนองสิ่งที่เราคาดหวังกับชีวิต สิ่งที่สังคมกำหนด ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป แต่ถ้าจะเลือกอยู่บนทางที่ต้องมีสังคม เราก็อาจจะต้องทำเพื่อสังคมบ้าง แต่ถ้าเราไม่คิดจะแคร์ค่านิยมทางสังคม บางอย่างที่เรารู้สึกว่าน่าขัน แบบนี้ เราก็สามารถเลือกทางที่จะไม่แคร์สังคมได้ ถ้าเราอยากทำงาน ที่สังคมจะให้ค่านิยมว่ามีหน้ามีตา เราก็อาจจะต้องเดินตามรูปแบบที่สังคมคาดหวัง แต่ถ้าเราเป็นคนไม่แคร์สังคมมากนัก เราก็ดำเนินชีวิตไป แบบไม่ต้องไปใส่ใจมันมากนักก็ได้ ไม่ได้ผิดอะไรเลย ด้วยตัวเราเอง.. http://www.bunggy.com/song-id20199-%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%95%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%87.html จากคุณ : บุญทับ เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 23:51:18

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้าคุณจะรับลูกจ้าง แล้วลูกจ้างบอกว่ามีประสบการณ์อย่างนั้นอย่างนี้ แต่ไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยันเลย คุณจะรับเข้าทำงานมั้ยครับ ? ถ้าคุณเป็นผู้บริหารที่มีหน้าที่รับคนเข้าทำงาน คุณจะตัดสินคน 2 คนที่มาสมัครงานให้เหลือ 1 คนยังไงดีครับ ถ้าต่างคนต่างบอกว่าตัวเองมีประสบการณ์มากมายมหาศาล แต่ไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยันเลย ? คุณอย่าดูถูกคุณค่าของกระดาษที่คุณว่ามากนักเลยครับ หลายคนที่ได้มันมา ก็มีศักดิ์ศรีมีความรู้สมกับที่เขาได้มันมาจริง ๆ background ของคุณที่บรรยายมายืดยาว ถ้าผมบอกว่าไม่เชื่อ คุณจะมีอะไรมาพิสูจน์ครับ ? ถ้าคุณจะเป็นนายตัวเอง คุณไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไร เพราะคุณรู้ตัวคุณเอง คุณคงไม่หลอกตัวเองเรื่องความสามารถของตัวเอง  แต่กับคนอื่นเขาจำเป็นต้องเชื่อคุณหรือ  เวลาคุณอ่านงบดุลของกิจการที่คุณลงทุน ถ้าเจ้าของออกมารับรองงบตัวเอง กับผู้สอบบัญชีรับรองงบการเงิน คุณเชื่ออะไรมากกว่ากันครับ ? ยาวละ พอดีกว่า จากคุณ : silver seraph เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 53 23:54:35

ความคิดเห็นที่ 32 ในการเป็นลูกจ้าง สำคัญที่สุดจริงๆครับ จากคุณ : christ church เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 00:40:46

ความคิดเห็นที่ 33 มองในอีกมุมหนึ่ง มีกี่อาชีพ ที่ไม่ต้องเรียน แล้วสามารถทำงานไ้ด้ ประสบความสำเร็จได้ ดูดี ๆ ก็มีแต่ซื้อมาขายไป ทำการค้าเท่านั้นแหละ ที่พอจะได้ จบ ป. 4 แล้วประสบความสำเร็จ จบ ป. 4 แล้วสามารถทำธุรกิจ 100 ล้าน ได้เลยใช่มั้ย จับตัวไหน แล้วประสบความสำเร็จเลยอย่างนั้นหรือ ไม่ต้องเรียน   ออกมาทำธุรกิจเลย    แต่ไม่มีพื้นฐานจากทางบ้านมาก่อน  ไม่มีทุน  สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างนั้นหรือ เจ้าสัว ที่คุณบอก เสื่อผืนหมอนใบ ไม่มีปริญญา แล้วประสบความสำเร็จ    มีกี่คนที่ำไม่ได้เป็นลูกจ้างเขามาก่อน แล้วเอาความรู้ตอนเป็นลูกจ้างมาต่อยอด ผมเห็น แต่ส่วนใหญ่ เรียนไปทำงานไป ทั้งนั้น เพียงแต่มันไม่ได้อยู่ในระบบ ไม่มีปริญญารองรับเท่านั้นเอง  แต่พวกเขาต้องเรียนรู้ทั้งนั้น สมัยก่อน มันประสบความสำเร็จ ง่ายกว่าสมัยนี้เยอะ ตลาดเปิดกว้าง คู่แข่งน้อย ทั้งเรื่องการทำกิจการเอง  หรือสมัครเข้าไปเป็นลูกจ้าง (เพื่อเรียนรู้งาน แล้วนำมาต่อยอดเอง) จากคุณ : ชาวไร่ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 05:15:04

ความคิดเห็นที่ 34 มันไม่ใช่ค่านิยมผิดๆ ในสังคมหรอกครับ มันค่านิยมของคนส่วนหนึ่งที่ไม่ตั้งใจเรียน แล้วมาโทษสังคมมากกว่าครับ คนที่ตั้งใจเรียนกว่า ก็ควรที่จะได้สิ่งที่ดีกว่าแล้วครับ ไม่ได้หมายความว่าคนที่ไม่มีใบ ไม่ควรได้ผุดได้เกิดครับ แค่บอกว่าคนที่เรียนดี เกรดดี สมควรที่ได้รับโอกาสมากกว่า ตามที่คนๆได้ทุ่มเทไว้เท่านั้นเอง แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 07:12:52 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 07:11:50 จากคุณ : Laganus เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 07:10:35

ความคิดเห็นที่ 35 "คุณ" ที่เห็นกระดาษ สำคัญกว่าทักษะ เพราะคุณเลือกเอง ไม่มีใครเลือกให้คุณ คุณบอก คุณทำ Presentation เกี่ยวกับการเงิน ก็ใช้ตัวนั้นแนบกับประสบการณ์ ผมว่าถ้าไม่เข้าใจเรื่องการเงิน เขียนsoftwareดีๆไม่ได้หรอก อันนี้มันทักษะของคุณ แต่เล่นหุ้นกำไรบ้าง ไม่ใช่ทักษะ ไม่ต้องนับ จากคุณ : You'll never walk alone เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 07:28:38

ความคิดเห็นที่ 36 อ้อ อีกเรื่องหนึ่ง ที่คุณ ๆ ท่าน ๆ บอกว่า เรียนจบมาได้กระดาษมาใบเีดียว เรียนยังไงครับ   4 ปี ไม่ได้อะไรออกมาเลยหรือครับ จากคุณ : ชาวไร่ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 07:57:42

ความคิดเห็นที่ 37 เห็นเหมือนคห.๓๖ เรียนยังไงได้กระดาษใบเดียว (ไม่ได้หมายถึงจ.ข.ก.ท.นะ) ขอยกคำอุปมาจากเรื่องจดหมายจางวางหร่ำของ น.ม.ส.มานะครับ "การเล่าเรียนนี้ถ้าจะว่าไปก็เหมือนกับการกินข้าว เมื่อกินแล้วเจ้าทราบไม่ได้ว่าปลาทูปูคั่วหรือไก่แพนงนกที่มีคุณ ไปเปนเลือดเปนเนื้อบำรุงกำลังชูชีวิต " ลองตีความดูแล้วกัน จากคุณ : อัศวินม้าเขียว เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:40:51

ความคิดเห็นที่ 38 คนที่เรียนสูงๆแต่ชีวิตล้มเหลวมีไม่น้อย คนที่เรียนน้อยแล้วชีวิตก็ย่ำต๊อกอยู่กับที่ก็มีเยอะแยะ... คนเราก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง โอกาสของแต่ละคนไม่เหมือนกัน พื้นฐานครอบครัวไม่เหมือนกัน สมองไม่เหมือนกัน สำนึกดีเลวไม่เหมือนกัน บิล เกต ก็เรียนไม่จบมหา'ลัย สตีฟ จ็อบ ก็เคยโดนบริษัทที่ตัวเองสร้างมากับมือ ไล่ออก เศรษฐีเยาวราชเยอะแยะ เริ่มจากหอบเสื่อผืนหมอนใบมาจากเมืองจีน .... เป็นบทความที่มีประโยชน์ ถ้าเราเอามาเป็นกำลังใจในการทำงาน หรือเลือกทางเดินในชีวิตครับ จากคุณ : จิงนะ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:46:28

ความคิดเห็นที่ 39 ผมขอแชร์นิดนึงนะครับ ผมเป็นคนที่จบป.ตรีและเริ่มทำงานได้ประมาณ 1 ปีครับ แล้วเดินทางน่าจะสายเดียวกับจขกท.ครับ เพราะผมก็ไปแข่งของ SET และสอบ CISA เหมือนกัน แต่ยังไม่ผ่านนะครับ TT ทางบ้านผมอยากให้เรียนต่อ แต่ตัวผมเองอยากทำงานหาประสบการณ์มากกว่า เพราะผมเชื่อว่ามันทำให้เราสามารถทำงานที่ใหญ่กว่านี้ ยากกว่านี้ และต้องการประสบการณ์มากกว่าในการแก้ปัญหาในอนาคตครับ ถึงแม้ว่าองค์กรที่เราอยากไปอยู่เค้า Require ใบปริญญาที่สูงกว่า ผมเข้าใจว่ามันก็เหมือนบัตรผ่านจริงๆครับ เพราะถ้าเรามองว่า มีคนที่จบป.โทมากมายหลายที่มาแข่งขันกัน เค้าก็เลือด U ที่ดี ถ้าU เดียวกัน ก็เลือกเกรดที่ดีๆ เพราะว่า ในมุมมองด้านหนึ่งมันส่งผลถึงความรุ้ความเข้าใจในตัวเนื้องานที่ต้องใช้ความรู้ที่เรียนมาครับ แต่บางครั้งผมกลับมองต่อยอดไปว่า คนที่ได้เข้าไปนั้นสามารถทำงานนั้นๆได้ไหม นั่นเป็นเรื่องของที่ทำงานนั้นจะเลือกเค้าครับ ผมมองว่าการที่เราไม่มีประสบการณ์ในสายอาชีพนั้นๆ อาจจะทำให้สามารถทำงานให้เสร็จลุล่วงได้ยากกว่า หรือมีปัญหาเกิดขึ้นอยู่เสมอครับ ซึ่งส่วนใหญ่หลายๆองค์กรล้วน Require Experience ในสายอาชีพที่เหมาะสมเพื่อต้องการครับ เพราะตัวผมเองก็เลือกที่จะทำงานที่อยากทำก่อน แล้วไปเรียนต่อซึ่งตอนนี้ก็รู้ว่าอยากทำอะไรแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียนด้านไหน อาจจะลองเปลี่ยนที่ทำงานอีกครับ เพระอยากลองหลายๆอย่างดู ผมว่าคุณเองเลือดเดินทางไม่ผิดหรอกครับ คนเราจะประสบความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่ตัวเงินครับ อยู่ที่ใจของคุณครับ ถ้าคุณคิดว่าตอนนี้คุณยังไม่ประสบความสำเร็จคุณก็ต้องถีบตัวเองขึ้นไปอีกครับ หรือทำสิ่งที่อยากทำครับ ^^ แต่อย่างไรก็ตาม ก็ไม่ใช่ว่าทุกองค์กรจะเลือกใบปริญญาหมดบางที่เค้ามองประสบการณ์มากกว่านะครับ และคนบางคนที่กำลังข้องใจว่าจะทำงานหรือเรียนต่อก็อยากให้มองตัวเองครับว่า สถานะของตนเองเป็นอย่างไร ตอนนี้คนรอบข้างครอบครัว อนาคต มองหลายๆอย่างครับ ไม่มีใครให้คำตอบตัวคุณได้ดีเท่าตัวเองครับ โชคดีครับ จากคุณ : torrapoj เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:48:00

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาอ่านเเล้วก็ได้เเต่ปวดใจ จบตรีมา เเต่ต้องมาเดินเสริฟอาหาร ทำความสะอาด ชีวิตทำไม่ถึงได้ต่ำต๊องต๋อยเเบบนี้น้า แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 08:56:45 จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 08:56:02

ความคิดเห็นที่ 41 ถ้ามองในมุมสถิติ คนจบปริญญา เปอร์เซนต์ในการสำเร็จจะมีเยอะกว่าคนที่ไม่มีปริญญา แต่คนที่ไม่มีปริญญาแต่ประสบความสำเร็จก็มี แต่เปอร์เซนต์อาจน้อย เราอาจรู้จัก 1 คนที่รวย แต่อีกหมื่นอีกแสนคนที่เราเดินผ่าน เราอาจไม่ได้สนใจเขาเก็บเป็นข้อมูลก็ได้ ถ้าพูดอย่างนั้นผมคงออกไปขายของตามตลาดนัดแล้ว ไม่มีใครมานั่งทำงานออฟฟิศหรอก จากคุณ : chaiwaru เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 09:26:09

ความคิดเห็นที่ 42 ผมว่าคนที่รู้เรื่องหุ้นแบบคุณและประสบการณ์แบบคุณ แล้วมีใบปริญญาตรีและปริญญาโท แนบมาด้วย มันเยอะครับ อย่างน้อยๆ เพื่อนผมสองคนครับ เคยเป็นโบรกเกอร์อยู่ 4 ปี มีทั้งวุฒิป.ตรี และวุฒิป.โท เคยทำงานแบงค์สายสินเชื่อ และก็กำลังเ่ล่นหุ้น ตอนนี้ไปอยู่บริษัทฯ พวกกองทุน ผมว่าตัวเลือกมันเยอะครับ ถ้าให้ผมเป็นเจ้าของบริษัทหรือฝ่าย HR แล้วเลือกระหว่างคุณกับเพื่อนผม ผมว่าเพื่อนผมมีเครดิตดีกว่าครับ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 09:50:56 จากคุณ : พระจันทร์สีฟ้า เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 09:48:09

ความคิดเห็นที่ 43 ผมว่าคุณเล่นหุ้นเป็นอาชีพไปเลยก็ได้ครับ ไม่ต้องเรียนต่อป.โท ถ้าคุณมีฝึมือและเก่งพอ จำไม่ผิดคนที่รวยหุ้นคนนึงจบแค่ ม.6 เป็นช่างตัดผมมาก่อน หรืออย่างเจ้าของ "เถ้าแก่น้อย" ก็เรียนแค่ป.ตรี และสายการเงิน มันอยู่ในตำราและทฤษฎิสักครึ่งนึงนะครับ อย่างน้อยๆ ต้องวิเคราะห์ต้นทุนเป็น ดูออกมามั่วหรือจริง ทำบัญชีเป็นครับ แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 09:56:10 จากคุณ : พระจันทร์สีฟ้า เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 09:54:38

ความคิดเห็นที่ 44 ผมว่ามันมองได้สองแบบ ถ้า จขกท มีความมุ่งมั่นจริงๆ การเรียนโทเพิ่ม หรือ การสอบ cert มันไม่ไช่ปัญหา เพราะ การเรียนเหล่านั้น เป็นการทดสอบว่า "คุณรู้จริง" (อาจจะเสียเวลาหน่อย) หรือ ไม่งั้น คุณต้องหาผลงาน โดยการไปเป็น "มาร์" เล่นเอง เก็บข้อมูลการเทรด และนำเสนอ เพื่อการพิสูจน์ว่า "คุณทำได้จริง" ... ถ้าไม่ได้ ก็ไปหางานจากฝรั่งทำ ผมไม่ค่อยรู้เรื่องวงการไฟแนนซ์มากเท่าไหร่ครับ ... แต่งานทุกอย่างที่ผมทำกัน ก็ต้องหา "ผลงาน" ไปเป็น Reference เสมอครับ จากคุณ : KENG76 เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 10:22:01

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามาอ่านเเล้วก็ได้เเต่ปวดใจ จบตรีมา เเต่ต้องมาเดินเสริฟอาหาร ทำความสะอาด ชีวิตทำไม่ถึงได้ต่ำต๊องต๋อยเเบบนี้น้า แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 08:56:45 จากคุณ : Hana* [FriendFlock] [Bloggang] +1+1 จากคุณ : AKB-SKE เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 10:44:39

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นพูดถึงจบโทแล้วไม่มีงานทำเลยมาช่วยงานที่บ้าน ผมว่าค่อนข้างตรงกับชีวิตผมนะ เพราะผมกำลังเรียนโท จบตรีมาไม่ได้สมัครงานที่ไหนเลย พ่อแม่ทำไว้ให้ ก็ไม่รู้จะออกไปทำงานให้คนอื่นเขารวยทำไม เห็นบางคนรีบตื่นแต่เช้า กลับก็เย็นแต่ได้เงินเดือน ยังไม่เท่าผมทำงานวันเดียวเลยมั้ง จากคุณ : maiaowna เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 11:08:51

ความคิดเห็นที่ 48 ใครๆเค้าก็ไม่อยากเสี่ยง เป็นธรรมดาครับ จึงเอาใบปริญญาไปแลกเข้างาน แต่ถ้าเรามั่นใจสู้ไม่ถอย มันคงมีทางของมันเอง จากคุณ : thinktogether เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 11:32:07

ความคิดเห็นที่ 51 ปัญหาของคุณ จขกท คือขาดโอกาส ถึงคุณมีประสบการณ์แต่ก็ไม่มีโอกาส เพราะโอกาสเกิดได้สองทางคือเราสร้าง กับมีคนยื่นมาให้ ทางแรกเราสร้างคุณสนใจเรื่อง Finance คุณสร้างโอกาสเองเลยครับ อ่านมากๆ อ่านแล้วเขียนถ่ายทอดผ่าน blog พอมีคนตามคุณมากๆคุณก็เขียนหนังสือขาย แนะนำการเงินการลงทุน พอคนรู้จักชื่อคุณโอกาสมันก็จะมาหาเอง วิธีนี้ตัวผมและหลายคนก็ทำกันมาจนประสบความสำเร็จแล้ว ถ้าคุณเก่งจริงนำเสนองาน แนวคิดในเวทีต่างๆคนรู้จักโอกาสก็วิ่งมาหา เพื่อนผมจบมหาวิทยาลัยบ้านนอกธรรมดา แต่เค้าสนใจเรื่องการตลาดบนอินเตอร์เน็ต ศึกษาเยอะเล่นมาก่อนและรู้จักนำเสนอผ่านอินเตอร์เน็ตสู่คนภายนอก ตอนนี้ก็ได้ทำงานสายการตลาดกับบริษัทโฆษณาดัง ได้เงินเดือนเยอะ ไม่ได้เดินไปสมัครแต่มีคนทาบทามและเชิญไปทำงานโดยไม่ดูใบปริญญา ทางที่สองคนอื่นยื่นให้ แน่นอนว่าเป็นดังที่คุณเขียนเมื่อคนอื่นจะประเมินเรา ย่อมดูจากสิ่งที่จับต้องได้และเป็นมาตรฐาน เช่น ใบปริญญา เพราะใบปริญญาบอกถึงความสถาบัน ความสามารถในการเรียนรู้ สถาบันบอก connection ส่วนเกรดบอกความสามารถในการเรียนรู้และความรู้ที่เคยเรียนมา ขยายความคือ ถ้าคุณจบสถาบันอันดับต้นๆ หมายความว่าคุณมีเพื่อน มีรุ่นพี่ มีอาจารย์ที่เก่ง ถึงคุณไม่เก่งถ้าทำงานมีปัญหาคุณก็สามารถหาคนช่วยได้ ซึ่งระบบธุรกิจปัจจุบันสำคัญกว่าการโชว์เดี่ยว ที่สำคัญคนยื่นโอกาสให้คุณก็จะเลือกคนที่อยู่ในสภาวะแวดล้อมใกล้เคียงหรือจบมาจากสถาบันเดียวกับเขาเพื่อมั่นใจว่ามีพื้นฐานการคิดการศึกษาที่ใกล้เคียง การนำมาสอนหรือฝึกหัดย่อมง่ายกว่า,ส่วนวิชาที่เรียน บอกถึงองค์ความรู้ที่คุณสามารถต่อยอดได้ มีพื้นฐานวิชาการเงิน ย่อมสามารถเรียนรู้วิชาที่ยากขึ้นได้กว่าคนที่อ่านเองเพราะการเรียนใช้เวลาและผ่านการเคี่ยวค้นมากกว่า เชื่อได้มากกว่า ประเด็นที่เขียนมานี้มันไม่ใช่การเห็นความสำคัญของปริญญาหรอกครับ แต่มันอยู่ที่เครื่องมือของการประเมินศักยภาพ ถ้าคุณมีอะไรที่ดีกว่าปริญญาเค้าก็ยอมรับคุณ เมื่อคุณมีปริญญาที่ไม่ตรงสายงาน คุณลองเอาประสบการณ์ไปสร้างสรรค์ให้เกิดความสำเร็จสิครับและทำให้ประจักษ์ รับรองว่าใครก็ยอมรับคุณ และถ้าคุณมั่นใจในประสบการณ์ทำไมต้องไปเป็นลูกจ้างทำงานบริษัทล่ะ เอาประสบการณ์และความสามารถที่คุณมีมาทำธุรกิจและสร้างตัวเองไม่ดีกว่าหรือ สุดท้ายถ้าประสบความสำเร็จทุกคนก็ยอมรับ ปริญญามันแค่บอกว่าเราจบมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสอนเรื่องการจัดลำดับความคิดแบบเป็นระบบและการแก้ปัญหาในสาขาที่เรียน ส่วนประสบการณ์มันเกิดจากการหล่อหลอมซึ่งมันเริ่มต้นตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้ว จากคุณ : coffee4you เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 14:28:03

ความคิดเห็นที่ 52 อยากบอกทุกคนว่าผมเข้ามาอ่านทุกความเห็นเลยนะครับ อยาากแจก give แทนคำขอบคุณแต่ใ้ห้ไป สองคนแรกก็หมดเกลี้ยงซะแล้ว ทุกความเห็นของทุกคนมีประโยชน์กับตัวผมมากครับ จากคุณ : TauRuZ_PaSSeRBy เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 15:45:10

ความคิดเห็นที่ 53 บ้านนี้เมืองนี้ ยกย่องกระดาษปริญญาบัตรเหนือความสามารถ... ชอบค่านิยมแบบนี้ ถ้าบารมีของท่านมีไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนค่านิยมและกระแสสังคม........และอยากจะอยู่บ้านนี้เมืองนี้อย่างมีความสุข.....เข้าเมืองตาหลิ่ว  ต้องหลิ่วตาตาม แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 18:15:17 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 16:11:09 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 16:08:49 จากคุณ : goldengun เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 16:05:13

ความคิดเห็นที่ 54 จะให้ความสำคัญกับใบปริญญาหรือประสบการณ์มากน้อยยังไงผมไม่ทราบครับ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดอีกอย่างในคห.ของผมคือ "ทัศนคติ" การที่คนอื่นมองตัวคุณ กับการที่คุณมองตัวเองบางครั้งมันไม่เหมือนกันครับ ถึงแม้คุณจะมีปสก.หรือใบปริญญาดีแค่ไหน ถ้าทัศนคติต่อสิ่งรอบข้างไม่เป็นในทางบวก แบบที่เค้าเรียกกันว่า "egoสูง" นั้น บางทีคุณอาจจะไม่ได้ถูกปฏิเสธเพียงเพราะไม่มีใบปริญญาเพียงอย่างเดียวก็ได้ครับ ปล."คุณ" ในที่นี้ผมหมายถึงคุณทุกๆคนนะครับ ไม่ได้เจาะจงถึง จขกท. จากคุณ : GeneraX เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 16:31:08

ความคิดเห็นที่ 55 จากประสบการณ์นะครับ ระบุเลยนะว่า พวก HR เขาก็จัดการได้แค่คนการรับพนักงาน เท่านั้น คือตามตำราเลย ดูเกรด ดูการทำข้อสอบ ทดสอบทางจิตวิทยา ผมทำผ่านหมดทุกอย่าง ยกเว้นเกรด ที่ผมต่ำ ช่วงแรกของการเรียน ปี1 - ปี3 ผมเกรดค่อนข้างดี แต่หลังจากติดเกมส์ เกรดก็ตก จบ วิศวะ 6ปี อย่างกะเรียนแพทย์ 555  จบมาที่ 2.3 รู้ครับว่าน้อย แต่ในเมื่อผมทำบททดสอบของคุณผ่าน ทำไมคุณไม่ลองให้ผมผ่านไปคุยกับ หัวหน้างาน ที่เขาจะต้องประสานงานกับผมว่า ผมมีความรู้ความสามารถ แค่ไหน ไม่ได้ยกว่าตัวผมเองฉลาดนะครับ แต่ผมคิดว่าการตัดสินจากแค่กระดาษใบเดียว บางทีมันก็ตัดสินไม่ได้ ในเมื่อก่อนจะเซ็นสัญญา ก้ต้องมีช่วงทดลองงาน ถ้าผมไม่ผ่านการทดลองงาน อันนี้ผมจะยอมรับ อย่างโดยดี แต่ถ้ายังไม่ได้รู้จริง ๆ อิงแต่ทฤษฏี ของสายที่คุณเรียนมา แล้วละก็ การตัดสินคน แบบนี้ก็แย่ครับ ปัจจุบัน ผมเรียน ปริญญาโท อยู่ ที่มาเรียน เผื่อจะทำเกรดให้มันดีขึ้น แต่ล่าสุด ผมสมัครไปฝึกงาน ที่บริษัทแห่งหนึ่ง เขาก็ถามหาเกรด ของป.ตรี อยู่ดี ตอนนี้กำลังคิดอยู่ เรียนไปทำไมวะ ในเมื่อรับสมัคร นักศึกษาฝึกงาน ระดับปริญญาโท แต่จะขอดูเกรดป.ตรี ก็ไม่ว่ากันครับ ไม่รับก็ไม่รับ ก็ดีไม่เสียเวลาไปสัมภาษที่บริษัท ผมก็เลยมานั่งหาค่าขนมในห้องสินทร แทน แก้เครียด ^^ จากคุณ : feelclass เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 18:29:23

ความคิดเห็นที่ 56 เคยอ่านบทสัมภาสของคุณธนินท์ เจียรวนนท์คะ  เคยกล่าวไว้ว่า สมัยนี้ต้องมีการศึกษาเท่านั้น  สมัยก่อนโอกาสทางธุรกิจเยอะ ไม่จำเป็นต้องเรียนเยอะก็สามารถทำได้  เป็นยุคเสื่อผืนหมอนใบก็เกิดได้ เพราะคนไทยในยุคนั้นไม่นิยมทำการค้า สมัยนี้ไม่ได้แล้ว คู่แข่งเยอะ ทุกอย่างต้องใช้คนเก่งจริงๆ  เมื่อเจ้าของธุรกิจไม่ได้เรียนจึงต้องคนที่เรียนมาทำให้  ทุกวันนี้ที่ปรึกษาของเขาก็มีแต่คนเก่งๆ ความรู้เยอะๆ  ถึงจะสู้คนอื่นได้ บิลเกตเรียนไม่จบก็จริง แต่เป็นคนที่มีฐานะทางบ้านที่ดีมาก  เรียนมัธยมในโรงเรียนหรู เข้ามหาลัยชั้นนำ แต่ตัดสินใจลาออกเพราะจะทำโปรแกรม   แต่เนื่องจากเป็นคน No Profile เรียนก็ไม่จบ อะไรก็ไม่มีจึงไม่สามารถกู้เงินมาทำโปรแกรม ทำบริษัทให้เป็นรูปร่างได้นะคะ เพราะมีคุณแม่ที่มีเครดิตเยี่ยม เป็นคนเจรจาแบงค์และจัดการทุกอย่างให้(เพราะเห็นลูกมาถึงทางตัน)........บริษัทถึงได้เกิด ถ้าคุณไม่เอาวุฒิ  คุณต้องย้อนมาดูตัวเองว่าคนมีคุณสมบัติอย่างอื่นเท่าิบลเกตไหม  มีบ้านที่ซัพพอร์ตให้ตลอดไหม  มีเพื่อนที่เรียนเก่งพอที่จะเรียนบริหารแล้วจบมาช่วยทีหลังหรือไม่ ไมโครซอฟมารุ่งเอาจริงคือช่วงที่เพื่อนๆของบิลเรียนจบแล้วกลับมานะคะ บริษํทนี้ไม่ได้รุ่งเพียงเพราะทำโปรแกรมที่ดี แต่รุ่งเพราะการบริหาร การจัดการกับกลุ่มซอฟแวร์คู่แข่งที่โหดค่ะ จากที่เขียนจึงยังคิดว่า การศึกษา คือสิ่งที่จำเป็นมากๆค่ะ ใบปริญญาจะสำคัญหรือขึ้นอยู่กับว่า คุณเข้าไปเรียน หรือเข้าไปลอก คุณได้อะไรมาบ้าง ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : กันดัมจัง เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 20:07:01

ความคิดเห็นที่ 57 ในโลกนี้เราก็เหมือนทรายที่ชาดหาด นอกจากเราแล้ว ก็ยังมีทรายอีกมากมายนับไม่ถ้วน ไม่มีใครรู้หรอกว่า ทรายตรงไหน ดีกว่า ตรงไหน ทรายตรงไหน ขาวกว่าตรงไหน ถ้าจะให้เราเลือกเราก็ไม่รู้แตกต่างอย่างไร จะมานั่งแยกเอง เลือกเอง ก็ใช้เวลาเหลือเกิน ถ้ามีคนแยกให้เอาใส่ขวดติดฉลากด้วยว่า ทรายนี้ขาวละเอียดไว้ทำนาฬิกาทราย ทรายนี้่เนื้อแน่นไว้ทำก่อสร้าง ทรายนี้สีแปลก ไว้โชว์ ก็คงจะดี .... ใช่ไหม .... จากคุณ : ผมปล่าวนา เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 21:10:52

ความคิดเห็นที่ 58 ู^ โทษนะครับ ตุณกันดัมจัง พอนี้อันมันเคยเป็นฟิวล์ผม และบิลเป็นไอเดิล คนหนึ่ง สมัยเรียนมัธยม บิล เกตต์ กับพอล อัลเลน ทำเงินได้เป็นแสนเหรียญ จากการเขียนโปรแกรมควบคุมไฟจราจร ทั้งเมือง Seattle ข้อมูลคุณผิด ที่บ้านไม่ได้ช่วยอะไรเลย  บิล (ลาออกจาก Harvard) กับหุ้นส่วน พอล อัลเลน(ซึ่งไม่ได้เรียน ป.ตรี แต่ฝีมือเขียนโปรแกรมขั้นเทพ) ไปอยู่ที่รัฐนิวเม็กซิโก เพื่อทำโปรแกรมระบบสำหรับเครื่องที่กำลังจะเป็น PC เบื้องต้น เครื่องแรกของโลก (ยุคก่อนแอปเปิ้ลกับ IBM PC อีก) ตอนนั้นบิลมีตังค์ พอที่จะซื้อ Porche มาขับเล่นแล้วครับ ... ส่วน Microsoft เกิดได้เพราะด๊อกเตอร์อะไรผมจำชื่อไม่ได้ เจ้าของบริษัท Digital Research ไม่ยอมเจรจากับ IBM ในขณะที่เขากำลังหยุดพักร้อน ทำให้ IBM โกรธและหาบริษัทอื่นที่จะมาทำ OS ให้เครื่อง IBM PC ... บูญหล่นทับ Microsoft ซึ่งไปซื้อ OS มาจากบริษัทหนึ่งใน เมืองซีแอตเทิ้ล มาทำเป็น MS-DOS ver 1.0 (Quick & Dirty version) เรียบร้อยครับ หลังจากนั้น ก็รวยและรวย เพราะยิ่ง IBM ขาย PC ได้มากเท่าไร M$ ก็ยิ่งขาย OS ได้มากตาม ยิ่งมี IBM PC Compatible เกิด M$ ก็ยิ่งรวย มีเงินสดมากมายที่จะต่อยอดไปเรื่อยๆ ถึงบิล เกตต์จะไม่ได้จบ ป.ตรี แต่ฝีมือโปรแกรมขั้นเทพ อีกทั้งยังเป็นนักอ่าน ที่อ่านหนังสือมากมายจริงๆ มองเกมส์ทั้งทางเทคโนโลยี่และธุรกิจอย่างแตกฉาน เมื่อบริษัทโตขึ้น บิลอาจจะไม่เก่งเรื่อง day-to-day management หรือไม่อยากทำเอง ก็เลยไปจากมือเก๋าอายุมาก ที่เคยบริหารบริษัทเกี่ยวกับ เทคโนโลยี่มาช่วยเป็น President (ขอโทษจำชื่อไม่ได้) ส่วนบิลเป็น CEO อยู่กับจนโตและเกษียณ ก่อนที่เพื่อนที่เรียน Harvard จนจบจะเข้ามาช่วย ปัจจุบันคือ CEO ชื่อสตีฟ บาลเมอร์ [ที่ผมคิดว่า ทางด้านเทคโนโลยี่ แล้ว ไม่เก่งเลย ... ทำให้อีกสตีฟ หนึ่ง สตีฟ จ๊อป ยิ่งสบายครับ เพราะไม่มี บิล เกตต์ มาขวางทาง] ูยังมีอีกคนที่เก่ง แต่ไม่จบ ป.ตรี (ลาออกก่อน) คือ ไมเคิล เดลล์ ประกอบคอม ขายทางเมลล์ จากหอพัก ที่ U.of.Texas @ Austin ครับ ทำไปทำมาออเดอร์มาเหลือล้น ... เลยลาออกไปตั้งบริษัท ประกอบคอมขาย ... Dell Computer ... จากคุณ : SuperY เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 21:30:32

ความคิดเห็นที่ 59 #58  ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ข้อมูลไม่ตรงกัน  พอดีอ่านจากหนังสือประวัติบิลเกตอ่ะคะ  และอ่านจากหลายเล่ม  เราศึกษาทั้งประวัติการทำงาน ชีวิตส่วนตัว และไม่คิดจะแก้ข้อความเพราะมั่นใจว่าเขียนไม่ผิดคะ     การกู้เงินครั้งแรก ใช้คุณแม่ที่มี connection ส่วนตัวรู้จักกับผู้บริหารระดับสูงเจรจาค่ะ   ตอนขายงานครั้งแรกไม่มีใครสนใจหรือมองงานด้วยซ้ำ  โดนไล่ตั้งแต่ยังไม่ได้ทำอะไร   เราอ่านประวัติทุกอย่างแม้กระทั่ง เรื่องราวชีวิตรัก  ชีวิตการทำงาน ระบบซิลิคอนวัลเลย์ การเทคโอเว่อร์ การบีบกลุ่มซอฟแวร์อื่น  เพราะอยากจะรุ้ว่าทำไมวงการซอฟแวร์ถึงเรียกว่า มาเฟีย คะ ขอเสริมข้อความอีกนิดคะ...........ไม่ได้มีเจตนาหรือจะบอกว่าคุณผิดนะคะ  (กลัวเข้าใจเราผิด)   คือเราตามเรื่องบิลเกตค่อนข้างละเอียดและใช้เวลาหาข้อมูลนานมากค่ะ  เรื่องบางอย่างหนังสือเดี๋ยวนี้ไม่เขียนแล้ว ตั้งแต่บิลเกตตั้งมูลนิธิขึ้นมา  ข้อมูลเรื่องการบีบซอฟแวร์อื่นด้วยวิธี @3!%4@@  ก็ถูกลบหายไปอย่างน่าอัศจรรย์ รวมถึง ประวัติบางอย่างในด้านอื่นๆด้วย อย่างเช่น ซอฟแวร์กลุ่มแรกที่เขียน พอลอัลเลนยังไม่เข้ามานะคะ เป็นกลุ่มสมาชิกชมรมโกะ ของมัธยมมาลุยกันหลายคน  พอจบก็เข้ามหาลัยกันก็จะมีคนเขียนต่อและคนที่ตัดสินใจเรียนต่ออย่างเดียว  ซึ่ง พอล อัลเลนได้เข้ามาช่วงนั้น  ได้เงินมาก็ยังไม่ค่อยรุ่งจนเพื่อนที่แยกไปเรียนอย่างเดียวกลับมาลุยต่อค่ะ แต่ สรุปคือ ตัวหลักของซอฟแวร์ที่เขียนกันจนจบก็คือ บิล และพอล รู้ละเอียดไปจนถึง  บิลขอภรรยาแต่งงานที่ไหน ยังไง  เป็นแฟนกันแบบไหน เลิกแล้วเป็นแฟนกันใหม่อยู่กี่ปี -_-"   ..........ยังงงอยู่ว่า สมัยนั้นตรูจะรู้ไปทำไมฟระ  กร๊ากกกกกกกก   แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 23:34:08 จากคุณ : กันดัมจัง เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 23:15:46

ความคิดเห็นที่ 60 ก่อนจะถามว่ากระดาษ ปริญญามีค่าแค่ไหน ถามตัวเองก่อนว่า เรียนเพื่ออะไร? ถ้าเรียนเพื่อกระดาษแผ่นเดียว คุณค่าของการเรียนมันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว ประสบการณ์ มันทำให้เกิดการเรียนรู้แบบธรรมชาติ แต่การเรียนในระบบ มันคือการเรียนรู้ทางลัด เพราะมันเป็นการเรียนรู้จากคนที่ผ่านประสบการณ์มาแล้ว เค้ามาถ่ายทอดให้ได้เรียนกัน ถ้าคุณเรียนเพื่อเอาความรู้ มันก็ไม่ต่างจากการหาประสบการณ์เองหรอกครับ บางครั้งการเรียนยังเร็วกว่าการหาประสบการณ์ด้วยซ้ำ ทีนี้ลองกลับไปถามตัวเองว่าเรียนเพื่ออะไรดีกว่า อย่ามัวแต่คิดว่าทำไมสังคมถึงมองแค่กระดาษแผ่นเดียว คุณไม่มีทางเปลี่ยนสังคมได้หรอกครับ สังคมเลือกจะมองคุณค่าแบบฉาบฉวยคุณก็ทำอะไร เปลี่ยนอะไรไม่ได้ สิ่งที่คุณเปลี่ยนได้คือตัวคุณเองครับ คุณลองเปลี่ยนตัวคุณเองก่อน เปลี่ยนมุมมองของตัวเองก่อน แล้วค่อยๆถ่ายทอดเรื่องเหล่านี้ออกไป สักวันหนึ่งสังคมมันก็จะเปลี่ยนไปเองแหล่ะครับ ทุกอย่างมันมี trade-off ของมันอยู่แล้ว ถ้าเลือกคนทำงานเพียงแค่กระดาษแผ่นเดียว องค์กรนั้นคงไม่เข้มแข็ง สักวันก็ต้องมีองค์กรหัวก้าวหน้ามาแซงไป อย่าคิดมากครับ ทำตัวเองให้ดีที่สุด เรียนก็เรียนให้รู้จริง ไม่ใช่เรียนเอากระดาษ จากคุณ : oatcpe เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 00:38:55

ความคิดเห็นที่ 61 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 00:50:09

ความคิดเห็นที่ 62 อย่าท้อเลยครับจขกท. ผมไม่มีโอกาสเรียนถึงปริญญา บ้านจน ต้องดิ้นรนเอง ส่งน้องเรียนจนจบปริญญา ผมต้องดูแลครอบครัวหลายชีวิต แต่ก็ยังสู้มาได้ มีทุกอย่างที่คนอื่นมี (ที่ชาวบ้านมีน่ะ) ใครไม่เห็นค่าเราก็ช่างมัน เราก็ทำให้ดู ว่าตูก็ทำได้.. จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 01:45:23

ความคิดเห็นที่ 63 ลูกเถ้าแก่ ป.4  แทบทุกคน  เรียนจบระดับสูงๆ หมายความว่าอะไร ถ้าเถ้าแก่ไม่เห็นคุณค่าของการเรียน  เถ้าแก่จะให้ลูกเรียนสูงๆเพื่ออะไร สู้ให้ลูกมานั่งทำงาน  บริหารกิจการของตัวเองไม่ดีกว่าหรือ ตัวบิล เกต น่ะ  ผมคิดว่าเขาอยากเรียน  ถ้าเขาไม่อยากเรียน เขาจะดั้นด้นเข้าฮาวาร์ดทำไม  เพียงแต่เขามองเห็นโอกาสบางอย่างที่เขาคิดว่า  เขาน่าจะทำได้ ตามประสาคนหนุ่มเลือดร้อน เขาจึงเลือกทิ้งการเรียน  แต่นั่นคือความเสี่ยง   เกตในวันนี้  ถึงบอกให้นักศึกษาตั้งใจเรียน เรียนให้จบ อย่าทำแบบที่เขาทำ   เพราะโลกเปลี่ยนไป  และเด็กเหล่านั้น  อาจไม่โชคดีแบบเขา จากคุณ : ชาวบางนา เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 08:04:42

ความคิดเห็นที่ 64 เราว่าที่คุณยังไม่เจอ คือ คนให้โอกาส เราเจอเหมือนกันนะ คนจบวิศวะ แล้วมาทำงานการเงินเลย โดยที่ไม่ต้องต่อโทการเงิน แต่ถ้ายังไม่เจอ ก็เรียนไปเหอะ มันไม่ใช่แค่กระดาษใบเดียวหรอก เหมือนการเดินทาง สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่จุดหมาย แต่การเก็บเกี่ยวระหว่างทางต่างหาก จากคุณ : hikawa เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 12:47:40

ความคิดเห็นที่ 65 ถ้าเป็นงานด้าน finance ผมว่า บ้านไหนเมืองไหนก็เหมือนกันนะ คุณต้องมีใบเบิกทาง อย่ามาโทษบ้านนี้เมืองนี้ หรือ สังคมนี้ เท่าที่อ่านประวัติคุณมา ผมไม่เห็นรู้สึกว่า คุณมีประสบการณ์ด้าน finance เลย  หรือผมอ่านอะไรตกไป เล่นหุ้นเนี้ยะนะ เป็นประสบการณ์ รู้ศัพท์เฉพาะเนี้่ยะนะ ประสบการณ์ ทำ presentation เรื่องการเงินให้ บริษัท software เนีียะนะ ประสบการณ์ คุึณคิดเอาเองหรือป่าว คุณอาจจะเก่งจริงก็ได้ผมไม่รู้ แต่คนที่จะเก่งได้ต้องมีคนในวงการยอมรับ ไม่ใช่คิดเองเออเอง การเรียนเอาปริญญา คือการทำให้คนในวงการยอมรับในขั้นต้นครับ นั้นคือ มีอาจารย์หลายๆคนเห็นงานที่คุณทำ เห็นคำตอบที่คุณเขียนในข้อสอบ แล้วการันตีว่าคุณมีความรู้จริง ผมว่าคุณต้องแยกเรื่องให้ออก สังคมนี้ไม่เคยปิดกั้นคุณครับ คุณไม่จำเป็นต้องมีปริญญาก็รวยได้ครับ แต่ทางที่คุณจะไป คือไปทำงานบริษัทเอกชน ที่ต้องมีความรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้น เขาก็ต้องมีกฏเกณฑ์ของเขา ทางกลับกัน ถ้าผมรู้ว่า บริษัทมหาชนไหน รับคนทำ finance โดยไม่ดูปริญญา ผมไม่มีทางไปซื้อหุ้นบริษัทนั้นหรอกครับ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 21:53:07 จากคุณ : อวิรุืทธ์ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 21:46:07

ความคิดเห็นที่ 66 ปริญญาและมหาลัยรัฐที่มีชื่อเสียง คือค่านิยมของคนไทยส่วนใหญ่ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 21:56:13

ความคิดเห็นที่ 67 คนที่เรียนไม่สูง แล้วประสบความสำเร็จ  มีน้อยกว่าคนที่เรียนสูง แล้วประสบความสำเร็จ  เยอะนะครับ  เทียบกันไม่ได้หรอก อีกอย่าง ถ้าคุณไม่มีปริญญา แล้วผมจะรับคุณเข้าทำงานนี่ ผมต้องดูจากอะไรล่ะครับ   การสัมภาษณ์อย่างเดียวหรือ ?   ผมไม่มีเวลาว่างมาลองเสี่ยงดวงกับกับคนที่ไม่มีหลักฐานอะไรเป็นตัวเป็นตนหรอกครับ จากคุณ : กุลิลิ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 04:37:00

ความคิดเห็นที่ 70 คนเก่งคือคนที่มีอาจารย์เยอะๆ แต่(ซอนต๊อก มหาราชินี 3 แผ่นดิน  บอกว่าสรรพสิ่งล้วนคืออาจารย์) หลายคนอาจสงสัยว่าผมพูดอะไร "คนเก่ง ก็ต้องมีอาจารย์อยู่แล้ว มิใช่หรือ!!" ..ถูกต้อง แต่สิ่งที่แปลกคือ ความเข้าใจนิยามของคำว่า "อาจารย์" ต่างหาก ที่แต่ละคนมีความคิดที่แตกต่างกัน!! บางคนกล่าวว่า "ยิ่งเรียนยิ่งโง่" ประเด็นนี้ผมว่าต้องตีความให้ดี ..ปัญหาของคนทั่วไป จะเข้าใจว่าการเรียนคือ การที่เราหอบหนังสือไปนั่งเรียนในโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยเท่านั้น (คนที่คิดเช่นนี้ ก็จะหยุดการเรียน เมื่อเขาก้าวเท้าออกจากมหาวิทยาลัย) ..จะเห็นได้ว่าคนที่มีการศึกษาสูง เรียนเก่งมากๆ หรือด๊อกเตอร์(ส่วนใหญ่"ไม่ใช่ทุกคน"นะ) คือส่วนใหญ่จะคิดว่า ตนเองเก่งที่สุด --"คนเหล่านี้แหละครับ เข้ากับภาษิตที่ว่า ยิ่งเรียนยิ่งโง่ เพราะการเรียนเพียง ไม่กี่ปีในมหาวิทยาลัย กลับทำให้เขาผู้นั้น คิดว่าตนเองฉลาดกว่า คนอื่นๆ" ในมุมกลับกัน "ยิ่งเรียนยิ่งฉลาด" ก็คือ คนที่มองทุกสิ่งเป็นอาจารย์ ...หลายๆคนที่ทำงานมักมอง ความยุ่งยาก ความลำบาก เป็นอุปสรรค แต่แท้จริงแล้ว หากเรามองอย่างเข้าใจและวิเคราะห์ให้ลึกขึ้น เราจะเห็นได้ว่า ..ทุกอุปสรรค ทุกเหตุการณ์ และทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ล้วนแล้วแต่เป็นอาจารย์ของเราทั้งสิ้น --"หากเราเลือกที่จะเรียนรู้" ดังนั้น จึงไม่แปลกเลย ที่คนที่มีอาจารย์มาก ก็คือ คนที่หาโอกาสที่จะเรียนรู้จากทุกสิ่ง ที่ผ่านเข้ามานั่นเอง ..จะว่าไปแล้ว ในชีวิตของแต่ละคน ย่อมมีเหตุการณ์ หรือ คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แตกต่างกันออกไป ..สิ่งเหล่านี้แหละครับ ที่จะเป็นโอกาสที่สร้างให้คนแตกต่างกัน ผมดู "ซอนต๊อก" แล้วรู้สึกว่า องค์หญิงแฝดนี่ทำไมคนน้องเก่งกว่าคนพี่นัก ..คำตอบง่ายๆก็คือ คนน้องถูกเลี้ยงแบบชาวบ้านในถิ่นที่กันดารอันไกลโพ้น ไปล้มลุกคลุกคลาน ผ่านความยากลำบาก --ส่วนองค์หญิงแฝดผู้พี่ ถูกเลี้ยงมาแบบ องค์หญิง ที่ถูกประคบประหงมมาเป็นอย่างดี ..ดังนั้น จึงไม่แปลกที่องค์หญิงแฝดผู้น้อง(ซอนต๊อก) จึงกลายมาเป็น ราชินีสามแผ่นดิน คนเก่งจึงเป็นคนที่มีอาจารย์ดี และอาจารย์ที่ดีก็ไม่ได้ต้องไปหาอื่นไกล "มันอยู่รอบๆตัวเรา" เพียงแต่เราได้มองว่ามันคือโอกาสในการเรียนรู้หรือเปล่าต่างหาก ..จริงไหมครับ "Keep Walking ทางนับหมื่นลี้ เริ่มที่ก้าวแรกเสมอ" http://pawawit.=ไม่ใช่ลิขวิด=.com/2010/06/blog-post_21.html แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 53 15:14:07 จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 15:11:18

ความคิดเห็นที่ 71 วิถีชีวิตที่เราอยากเปลี่ยน!! มองแบบเด็ก เพื่อก้าวผ่านช่องว่างของโอกาสที่เรามองไม่เห็น ถ้าคุณไปถามผู้ใหญ่ว่า "วิถีชีวิตที่คุณอยากเปลี่ยนคืออะไร" ผมว่าคำตอบที่ได้ก็จะเป็น "หน้า งงๆ ว่าลื้อจะถามไปทำไม..ทุกอย่างมันก็ยุ่งพออยู่แล้ว!!" ...ในทางกลับกันถ้าคุณเอาคำถามนี้ไปถามเด็ก คุณจะได้อีกมุมมอง จนน่าตกใจ "ไม่ว่าจะเป็น รถเหาะ , Time Machine , ร้านเกมส์แบบแจ๋วกว่าเกมปลูกผักใน Facebook"--คือพูดง่ายๆว่า คนถามก็สนุกกับคำตอบที่ออกมาจากเด็ก แต่หดหู่ทุกครั้งจากการฟังคำตอบจากผู้ใหญ่ที่มากด้วยประสบการณ์ หลายคนบอกว่า ก็นี่เอง เป็นสาเหตุที่เราแบ่งธุรกิจออกเป็นแผนกๆ คนรุ่นใหม่ก็อยู่ในด้านการออกแบบ การสร้างเทคโนใหม่ๆ ส่วนคนที่มีอายุก็อยู่ในส่วนของตรวจสอบ และการป้องกันความเสี่ยง (แล้วมันทำงานด้วยกันได้จริงหรือ!!) ประเด็นนี้น่าสนใจมาก นั่นแสดงว่า ผู้ใหญ่โตไปพร้อมๆประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้น แต่จินตนาการที่ลดลง ...หรือ อีกนัยหนึ่งคือ"ยิ่งเรียนรู้มาก จินตนาการก็จะหายไปเรื่อยๆ"..คุณสังเกตุไหมว่า สังคมอเมริกา จะสอนให้คนของเขา เป็นเด็กตลอดกาล --ไม่ว่าจะเป็น วิถีชีวิต และความไฮเปอร์ ความอยากรู้อยากเห็นอย่างเหลือเชื่อ เด็กอเมริกา จะถูกปล่อยให้วิ่งเล่น และเรียนรู้ด้วยตนเอง ในขณะที่เด็กไทยถูกจำกัดกรอบเพียงกรอบเล็กๆ ..จุดนี้ผมมองว่า การที่เด็กอย่างอเมริกาได้ เปิดโอกาสให้ทดทองและเห็นสิ่งใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา มันเป็นการสร้างประสบการณ์ ที่ท้ายสุดแปลเปลี่ยนเป็น นวัตกรรมทางความคิด ที่ส่งผลให้เด็กฝรั่งทำอะไรอย่างสุดโต่ง ในขณะที่เด็กไทยทำทุกอย่างภายใต้กรอบ ผลลัพธ์ก็คือ เด็กฝรั่งถูกกระตุ้นให้รักการเรียนรู้แบบลองผิดลองถูก ซึ่งท้ายสุดเป็นการสร้าง Platform ที่เป็นกลไกขับเคลื่อนของการสร้าง "นวัตกรรม(Innovation)"..และสิ่งเหล่านี้เองที่เป็นสิ่งที่ทำให้อเมริกาก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำโลก --ซึ่งจุดนี้หลายๆคนสงสัยว่า การที่อเมริกาก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของโลก มันคือการวางรากฐานจากอะไร "ก็นิสัยความเป็นเด็กหรือความอยากรู้นี่แหละที่ทำให้เขาเจริญ!!" ...เขาไม่ได้โตมาจากการสร้าง Connection และการวางตัวไฮโซ แต่อย่างใด..หุ หุ (สิ่งที่เราพยายามเรียนรู้และสร้าง ไม่ว่าจะเป็นการสร้างเครือข่าย และ Connection มันเป็นสิ่งที่เกิดภายหลังจาก Innovation ต่างหาก --ปัญหาคือ เราพยายามแบ่งตลาดมาจากสิ่งเก่า(อุตสาหกรรมเก่า) แต่ไม่สร้างตลาดใหม่ๆ บ้านเราจึงเป็นสภาวะที่ธุรกิจต้องแข่งขันสูง ภายใต้ผลกำไรและโอกาสของการเติบโตที่แย่ลงเรื่อยๆ) วันนี้หากคุณ ลดข้อจำกัด ทางความคิดต่างๆลงไปได้ แล้วมองโลกในมุมที่เด็กมอง ..ผมว่าเราจะเห็นสิ่งใหม่ๆที่เราไม่เคยเห็นอีกมากมาย ..จากนั้นก็ค่อยต่อยอดจากมัน!! และนี่คือ ช่องว่างระหว่าง "ความรู้" และ"ความคิด" ที่ขาดการเชื่อมโยงที่ดี!! http://pawawit.=ไม่ใช่ลิขวิด=.com/2010/08/blog-post_02.html จากคุณ : click2 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 15:16:21