ความคิดเห็นที่ 1 อนุโมทนา บุญกุศล ที่ท่านได้เลี้ยงดูบุพการีด้วยครับ เป็นอภิชาตบุตรอย่างยิ่งครับ ส่วนน้อง ๆ ถ้าเกินเยียวยา ก็ต้องปล่อยวางครับ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ลืมแม้กระทั่งแม่ผู้บังเกิดเกล้า จากคุณ : Grand Marshal1 เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 00:22:16

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นกำลังใจให้กับ จขกท ค่ะ บุญกุศลที่ดูแลแม่และน้องเป็นของท่าน จขกท ส่วนลูกคนอื่นๆก็ต้องแล้วแต่กรรมของเขาค่ะ อย่าไปคิดทางลบให้บุญของท่านจขกท ต้องมัวหมอง เอาใจช่วยค่ะ ขอให้คุณแม่เข้มแข็งค่ะ จากคุณ : ใบโหระพา เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:13:52

ความคิดเห็นที่ 3 ใครทำใครได้ครับ คุณโชดดีได้ตอบแทนบุญคุณ เพราะ ค่าของคนที่ได้เกิดมา อยู่ที่ได้ช่วยเหลือคนที่เดือนร้อน(กว่า) ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ และแผ่นดินเกิดครับ ถึงจะเรียกว่า เกิดมามีคุณประโยชน์ ... คุณคิดดี สักวันต้องได้ดีครับ เป็นกำลังใจ จากคุณ : superman2007 เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:20:01

ความคิดเห็นที่ 4 ^__^ คุณทำดีแล้วค่ะ  ดีมาก ๆ เลย ขอให้คุณและคุณแม่ มีสุขภาพกายและใจ ที่แข็งแรง นะคะ จากคุณ : probity เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:23:30

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้ครับ ... รักพ่อแม่มากเหมือนกันครับ อยากรีบๆกลับไปดูแลท่านๆมาก.... ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงนะครับ จากคุณ : มิ่งกลิ้ง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:30:37

ความคิดเห็นที่ 6 ทำดีได้ดีครับ....เป็นกำลังใจ จขกท ครับ จากคุณ : Cycle..คิด เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:40:14

ความคิดเห็นที่ 7 อย่าคิดเศร้าไป ใจหมองเปล่าๆ เราบังคับใจใครไม่ได้หรอกค่ะ ธรรมะข้อ อุเบกขา วางใจเป็นกลาง ช่วยได้ค่ะ รักษาใจเรา   เข้าใจความรู้สึกว่า ไม่ใช่ จะท้อในการทำความดี ต่อบุพการี แต่อยากให้ท่าน มีความสุขยิ่งๆขึ้น แต่ความสุขที่จะเพิ่มขึ้นนั้น อยู่ที่คนอื่น เราบังคับเขาไม่ได้ และรู้ล่วงหน้าว่า สักวันหนึ่งเขาจะ ต้องรู้สึก ต่อเมื่อสายเกินไป ช่างเขาเถอะค่ะ    ชวนเขามาเล่นหุ้นสิคะ แล้วจะพบว่า บั้นปลายจะขาดทุน ค่ะ ส่วนคนกตัญญู ทำอะไร จะรุ่งเรือง ค่ะ พี่รู้สึกได้ด้วยตัวเอง จากคุณ : เปลี่ยนหลัก เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 01:56:13

ความคิดเห็นที่ 8 ผมไม่ได้อยู่กับแม่ตั้งแต่ห้าขวบ ตอนเรียนมหาลัย มีอยู่ปีหนึ่ง ไม่รู้คิดอะไร ซื้อปฏิทินไปไหว้แม่ปีใหม่ เขียนคำอวยพรเล็กน้อย หลังจากนั้นประมาณสามปี ได้ไปหาแม่ที่บ้านอีกที ปฏิทินที่ติดในบ้านแม่ ยังเป็นปฏิทินที่เราซื้อไปให้ จนตอนหลังแม่ย้ายบ้าน ปฏิทินอันนั้นถูกแม่เก็บไว้ด้วยกันกับรูปถ่ายของผมสมัยเด็ก ตั้งแต่นั้น ผมเข้าใจความรักของแม่มากขึ้น แม้ต่อๆ มาผมมีโอกาสได้เลี้ยงดูแม่ นาฬิกาทุกเรือน สร้อยแหวนอะไรที่ผมซื้อให้ จะถูกจะแพงจะพัง กระทั่งบางทีผมก็จำไม่ได้ว่าเป็นคนซื้อให้ แม่ก็ยังเก็บไว้เสมอ เจ้าของกระทู้บอกว่ารูปน้องอยู่บนหัวเตียงแม่ ผมเข้าใจความรู้สึกเลยครับ จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 02:43:56

ความคิดเห็นที่ 9 ดูแล กตัญญูพ่อแม่ ตอบแทนท่าน เป็นบุญกุศลส่งต่อ จขกท. จากคุณ : นายไทยไฝ่รู้ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 06:12:18

ความคิดเห็นที่ 10 ของคุณ จขกท ยังรู้สึกแย่  แต่นั่นน้อง  ส่วนเราเป็นพี่ชายค่ะ เค้าเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน  ปีนี้ 50 แล้ว  แม่เห็นเค้าไม่ค่อย มีเงิน  จึงให้เงินกับหลานทุก ๆ เดือน ๆ ละ 5000 บาท ก็ไอ้เงินที่เรา ให้แม่ไว้ใช้จ่ายนั่นละ  พอขอความช่วยเหลืออะไรก็ไม่ทำ  แค่บอก มารับแม่ที่สนามบินหน่อย  ก็ไม่ทำ  เราโมโหมาก โทรถามเค้าว่าจะให้ แม่กลับแท๊กซี่เองใช่มั๊ย  วางสายเราไปเลย...  ไม่รู้จะพูดยังไง ก็ไอ้รถที่เค้าขับทุกวันนี้ แม่ก็ช่วยเหลือไปบางส่วน   ...บางทีเราโมโหเค้ามาก  จนไม่อยากให้เงินแม่แล้ว  เพราะแม่ก็ เอาไปให้เค้าอีก  ค่ารักษาพยาบาลแม่เราก็จ่าย  แต่พอแม่ให้เค้า ทำเบิกให้  ได้เงินมาก็ขอแม่ไว้อีก... เพื่อน ๆ ช่วยคิดหน่อย  จะดัดนิสัยพี่ชายเรายังไงดี จากคุณ : banne เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 06:21:15

ความคิดเห็นที่ 11 ใจร่มๆ ค่ะ  พี่ใจดีน้องเลยดื้อหน่อย  ค่อยๆ คุยกันนะคะ จากคุณ : nusarathi เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 06:25:46

ความคิดเห็นที่ 12 ต้องมีอะไรผิดใจกันมากกว่า ลองหาดูดีๆ แล้วค่อยๆแก้ครับ การสื่อสารอาจมีหลายวิธี เดี๋ยวนี้ยิ่งทันสมัย เคยอ่านใน leader diget ให้ใช้วิธีเขียน จดหมาย สมัยนี้ก็ต้อง SMS ครับ จากคุณ : rchai เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 06:29:34

ความคิดเห็นที่ 13 ขอให้มีกำลังใจนะครับ ทำดีอย่าท้อ คนมันยังไม่ซึ้งพูดเท่าไหร่ก็ไม่ซึ้ง พอวันที่ตัวเองได้สวมรอยเท้าเดียวกับเราแล้วจะซึ้ง จะนึกถึงเราขึ้นมา วันนี้ทำไปเถอะครับ ไม่เสียเปล่าหรอก เขารับรู้แล้ว เพียงแต่ไม่ตอบสนอง จากคุณ : nomeny เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 07:09:23

ความคิดเห็นที่ 14 เราพบว่าคนที่มีนิสัยเเบบนี้หลายๆคนได้รับมากจนเกินพอดี รับจนรู้สึกว่าโลกทั้งใบติดหนี้บุญคุณเค้า คนที่ให้คือคนที่มีหน้าที่ต้องให้เค้าไม่ให้คือผิด การให้ไม่ได้เป็นบุญคุณเเต่เป็นหน้าที่ เค้าไม่เคยรู้จักการให้ เพราะรับมาตลอด จริงๆส่วนนึงก็ผิดที่คนให้(เราเองก็เคยเป็น  ให้จนเค้าเสียนิสัย) เเล้วเค้าจะไม่รับผิดชอบตัวเอง ทำตัวให้เดือดร้อนตลอดเพราะรู้ว่ายังไงก็มีคนช่วย จนใจเเข็งไม่ไหวก็ต้องให้ ถ้าตั้งเเต่ต้น ทำให้เค้ารู้ว่าต้องมีทั้งให้เเละรับ ถ้ารับอย่างเดียวจะไม่มีใครให้ เค้าก็คงไม่มีนิส้ยอย่างนี้ ตอนนี้เรามีหลานคนนึงที่มีนิสัยอย่างนี้ เเม่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลเพราะป่วยเเล้วก็เป็นความดันสูง จะตายเเล้วยังไปรบเร้าจะเอาของที่ตัวอยากได้ ซึ่งไม่จำเป็นเเละมีอยู่หลายชิ้นเเล้ว ที่บ้านก็ไม่มีเงินเก็บ เป็นหนี้ด้วยซ้ำ เเม่ไม่ซื้อก็รบเร้า กวน จนเเม่จะช๊อกเอายังไม่สำนึก ตั้งเเต่เด็กๆพ่อเเม่ตามใจจนเคยตัวเพราะรัก สงสารลูก ไม่อยากให้ลูกผิดหวัง เลยให้อย่างไม่สมเหตสมผล เราจำได้ว่าตอนเด็กๆเค้าร้องชักดิ้นชักงอจะเอาของที่ไม่สมควร เราไปคุยปลอบจนเค้าหยุดร้องเเล้วก็ไม่ร้องเอาของนั้นเเล้วกำลังเดินไป เเม่เค้าทำยังไงรู้ไม๊คะ  ไปซื้อของนั้นมาให้ลูกบอกว่าสงสาร เราส่ายหน้าเลยนะ  ไม่รู้จักอบรมเเล้วยังให้ท้ายอีก ไม่ลงโทษเวลาที่ทำผิด  เราบอกก็ไม่ฟังด้วยนะ เคยสอนเรื่องจิตวิทยาเด็ก พ่อเเม่เด็กก็ทำหูทวนลม เราก็ต้องวางอุเบกขา ไม่ใช่ลูกเรานี่จะไปทำอะไรได้ล่ะ เค้าก็ต้องรับกรรมเอง เเต่เราตั้งใจไว้ว่า ถ้าเด็กคนนี้โตขึ้นยังเป็นคนเห็นเเก่ตัวอย่างนี้ เราก็คงไม่ให้สมบัติของเราซักบาท เราน่ะตั้งใจว่าจะให้หลานๆทุกคน   เเต่คนไหนไม่สมควรให้ก็ไม่ให้หรอก ----- น้องชายเราตอนเด็กๆชอบไปซื้อสัตว์เเปลกๆมาเลี้ยง เเล้วก็ต้องมาเป็นภาระเรารับเลี้ยงต่อ  เช่นลูกนกเอี้ยงยังไม่มีขนเลย เราต้องมาให้อาหารทุกสองสามชั่วโมงจนมันโตบินได้ ไปซื้อปลาทะเลมาเลี้ยงตู้ก็เเพง ปลาก็เเพง ตู้สมัยนั้นยังเป็นหมื่น เทียบค่าเงินสมัยนี้หลายหมื่นอยู่ ต้องวัดความเค็มให้เเสงอาทิตย์เทียมสารพัด เเล้วดันอุตริไปซื้อดอกไม้ทะเลมา เราก็ต้องมาช่วยเลี้ยงทุกวันต้องเอาไม้จิ้มกุ้ง ยัดลงไปกลางดอกไม้ทะเลให้มันกิน เป็นอยู่อย่างนี้กับสัตว์เป็นสิบๆชนิดเเปลกๆก็มี ทั้งกระรอกบิน กระต่าย นางอาย ปลาปักเป้าทะเล นกตบยุง ปลาสารพัด ไก่ก็มีนะ  นกหงส์หยก นกเอี้ยง ------ วันนี้เรารู้เเล้วว่าเราทำผิด ที่ไปช่วยเลี้ยง ทำให้เค้าไม่รับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองก่อ ------- ตอนเค้าเรียนก็เกเร ไม่ยอมไปเรียนทั้งที่พ่ออุตส่าห์ฝากเข้า ทำให้พ่อต้องเสียใจ   เราเลยต้องกล้ำกลืนเเบกรับความคาดหวัง เรียนเภสัชอย่างที่พ่ออยากให้เรียน ทั้งที่เราเกลียดมากเลย เพราะไม่อยากให้เค้าเสียใจอีก เพราะผิดหวังเรื่องเรียนของน้องมาเเล้ว ----- รอบที่เเล้วตอนเเม่เสีย ก็มีการเเบ่งมรดกกัน น้องเราก็โกงเราไปรอบนึงเเล้ว เราไม่อยากเรื่องมากก็เลยหยวนๆ ไม่อยากให้พ่อรำคาญใจ มางวดนี้ เราตั้งใจว่ามรดกส่วนของเรา เราจะให้น้องๆกับหลานๆ ทั้งหมด เเต่เราจะเอามาลงทุนให้งอกเงยก่อนในช่วงภาวะกระทิงนี่ เเล้วไปจัดสรรปันส่วนกัน อย่างยุติธรรม เเต่เราเริ่มเห็นเค้าลางว่าน้องชายเราทำทาจะฮุบทั้งหมดอีกเเล้ว ----- เราก็ปวดหัวอยู่นะ จริงๆก็ไม่อยากทำอะไรเเล้วล่ะ เหนื่อย เพราะเราก็ไม่ได้อยากได้อะไรพวกนั้น เเต่เราก็เห็นว่าไม่เป็นธรรม ถ้าเรายอมก็เหมือนสนับสนุนคนโกง เเล้วที่เจ็บปวดคือคนโกงเป็นน้องเราเอง จากคุณ : RoseTiara เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 07:33:10

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าน้องดูแลตัวเองได้ คงต้องปล่อยเขาไป คงต้องใช้เวลา ถึงเวลานั้นเขาจะรู้เอง จากคุณ : pantasia เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 07:37:30

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนใหญ่ ก็เป็นอยู่เยอะนะครับ (คนลืมตัวเนี่ยะ) >ที่บ้านผมก็มีเห็นได้อย่างชัดเจน เลย อาม่าผมตอนนี้ 83 แล้ว มีลูกๆ 6 คน หนึ่งในนั้นก็มี แม่ผมด้วย >แต่น่าแปลกที่ลูก 5คนดูแล แม่ตัวเอง ทั้งกาย ทั้งกำลังทรัพย์ เพื่อให้ท่านมีความรู้สุข แต่ลูกคนสุดท้องที่เป็นน้าชายของผม นี่แหละ ไม่เข้ามาดู อาม่า ผมเลย แม่บ้างครั้งแค่เข้ามาเอารถ เอาของในบ้านแต่ก็ไม่เคยเปิดประตูเข้ามาหา แม่ ตัวเองเลย ทั้งๆที่ห่างกับแม่แค่กำแพงเดียว เท่านั้น แปลกคนเดี๋ยวนี้ จากคุณ : Awinakit0 เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 07:39:32

ความคิดเห็นที่ 17 เเม่ก็ยังเป็นเเม่อยู่วันยังค่ำ เราจะเข้าใจเเม่ก็ต่อเมื่อ 1 เราเป็นเเม่ 2 เเม่ตายไปเเล้ว แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 53 08:12:52 จากคุณ : Ploychat เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:03:18

ความคิดเห็นที่ 18 บางครั้งในฐานะพี่ ที่ต้องเป็นผู้ดูแล ผู้ให้แก่น้องๆ แล้ว เราต้องดูแลตักเตือนน้องไปในขณะนั้นๆ ด้วย       ถ้าพี่มีแต่ให้อย่างเดียว น้องๆ ก็เคยตัวกับการได้รับ อะไรมาง่ายๆ โดยไม่ออกแรงอะไรมาก จากคุณ : รัตนาธิเบต เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:10:13

ความคิดเห็นที่ 19 เรียน จขกท และ banne อย่าไปดัดนิสัยเขา หรือ คิดที่จะเปลี่ยนแปลงคนอื่นเลยครับ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดแล้ว ผลกรรมจะเป็นตัวกำหนดชะตา ชีวิต และการกระทำของแต่และคนเอง คนที่มีความกตัญญู ย่อมเจริญในหน้าที่การงาน ชีวิตส่วนตัว และจิตใจย่อมมีความสุข กว่าผู้ที่ไม่มีความกตัญญูแน่นอน จากคุณ : Big cap only เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:14:21

ความคิดเห็นที่ 20 คิด++++ ผมก็เป็นเช่นคุณ แม่เข้า รพ.หลายครั้ง ผมจ่ายคนเดียว พี่น้องไม่มีใครช่วย เคยน้อยใจเหมือนกัน แต่เมื่อคิดอีกมุม++ เรามีโอกาสตอบแทนแม่อย่าง100% มันเป็นบุญมหาศาล++++++ เราโชคดีมากๆๆๆที่ได้มีโอกาสนี้ เงินทองของนอกกาย ไม่มีความหมายถ้าไม่ได้ใช้ประโยชน์ การช่วยผู้อื่นแม้แต่ไม่ใช่แม่ก็ยังมีคุณค่า ผลบุญก็เกิดในชาตินี้ หุ้นที่ถือกำไรมากกว่าที่รักษาแม่10เท่า อย่าคิดในแง่ลบครับ จากคุณ : autonomous เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:15:38

ความคิดเห็นที่ 21 บางที เค้าอยากเป็นตัวของตัวเอง นะครับ การที่ต้อง พึ่งพา พี่ เค้าอาจรู้สึกไม่ดีก็ได้ เลยไม่กล้าเข้าหน้าหรือ อายก็ได้ ผมไม่รู้ว่า คุณคอยพูดแจง บุญคุณแบบนี้กับเค้าด้วยไหม ถึงแม้จะจริงที่คุณเป็นผู้ให้ แต่คนเราส่วนมากไม่อยากต้องพึ่งใครหรอก ที่ว่าเค้าฟุ้งเฟ้อ ก็อาจเป็นปมด้อย เค้าหรือป่าว ตอนเด็กอยากได้อะไร ก็ต้องขอพี่ หรือ บางอย่างอยากได้แต่ไม่ได้ ตอนนี้ หาได้แล้ว ก็คงอยากซื้อหาเต็มที่ อีกอย่างนึง คนเป็นน้อง บางครั้ง คิดว่า พี่ดูแลแม่แล้ว ก็ถือเป็น หน้าที่พี่ไปเลย แบบนี้ ผมว่าเป็นกันมากเหมือนกัน จากคุณ : Pigfarm เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:24:45

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นใจ จขกท ว่าแต่มาระบายในนี้ ได้บอกความรู้สึกให้น้องๆฟังรึยัง บุญคุณที่ส่งเสียหลายปีน่าจะให้สิทธิ์คุณได้พูดเรื่องแบบนี้ไม่มากก็น้อยนะ จากคุณ : Mr. Prodigy เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 08:33:42

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกท่านที่รับฟังและให้คำปรึกษาครับ จริงๆน้องคนนี้ในอดีตเป็นคนพูดรู้เรื่องและสนิทกับผม เค้ารู้เค้าเห็น อะไรเป็นอะไรมาตลอด จบ.ม.รัฐชื่อดัง ทำงานบ.มหาชน เงินเดือนหลายหมื่นบาท แต่มันทำให้เขาติดวัตถุนิยม เสื้อผ้ากระเป๋าใบหลายหมื่น ติดเที่ยวเข้าสังคม กินหรู เที่ยวหรู ปีนึงๆแทบไม่กลับบ้าน หรือมาก็แทบไม่เข้าบ้าน แทบไม่คุยกับแม่หรือกับพี่น้อง หรือว่าบ้านเราไม่หรูหราพอ จริงๆมันก็แค่เปลือกครับ รถเขาก็ยังผ่อน เช่าคอนโดอยู่ หมุนไม่ทันก็ขอยืมผม (ยืมเป็นแสน ยังไม่คืนเลย) หลายท่านบอกว่าให้คุยกัน เคยบอกครับ คุยกันดีๆ สอนในฐานะพี่ แล้วมันก็หายไป บางทีเขาไม่ติดต่อทางบ้านเลยเป็นปีๆ คนอายุย่าง30แล้ว วุฒิภาวะขนาดนี้ คงต้องให้จิตสำนึกบอกตัวเขาเองครับ จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 10:40:57

ความคิดเห็นที่ 24 ซ้ำ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 53 10:47:05 จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 10:43:57

ความคิดเห็นที่ 25 ซ้ำ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 53 10:46:49 จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 10:45:58

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจให้นะคะ สิ่งดีๆที่คุณกระทำย่อมส่งผลดีให้เสมอคะ   จากคุณ : กันดัมจัง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 10:55:21

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : WTKn เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 12:27:27

ความคิดเห็นที่ 28 ความกตัญญูกตเวที จะส่งผลให้บุคคลนั้นพบแต่ความเจริญรุ่งเรืองค่ะ เชื่อว่าอีกหน่อยน้องคุณคงได้คิดและคิดได้เอง เหมือนที่คุณบอกในความเห็น 23 ค่ะ คนบางคนพูดยังไงก็ไม่สำนึกหรอก ต้องรอให้กรรมเก่าเขาหมดก่อน แล้วเขาจะค้นพบความจริงค่ะ ขอคุณจงมีแต่ความสุข ความเจริญค่ะ จากคุณ : wecha เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 12:57:38

ความคิดเห็นที่ 29 พ่อแม่รักลูกทุกคน ลูกบางคนอาจไม่รักพ่อแม่ เราจะรักพ่อแม่มากขึ้นชดเชยเผื่อให้คนที่ไม่รัก เราจะเลี้ยงพ่อแม่ตลอด แต่เราจะไม่ช่วยคนที่ไม่เลี้ยง จนถึงนาทีสุดท้าย เราก็ไม่ต้องมาเสียใจว่าเราไม่ได้ทำตอน.......ท่านยังอยู่ จากคุณ : Stockholder เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 12:58:52

ความคิดเห็นที่ 30 สามีเราเหมือนเจ้าของกระทู้ แต่บอกว่า แม่เค้าเค้าเลี้ยงได้ ถ้าไม่มีใครช่วย ก็อย่าไปคิดอะไร เพราะถึงแม่เค้าีลูกกี่คน เค้าก็ต้องเลี้ยงดูแม่อยู่ดี จะปล่อยให้ลำบากได้ยังไง บางทีเราเห็นเค้าทำงานเหนื่อยมากกกกก เหนื่อยจนแทบจะสลบ หรือตายไปด้วยซ้ำ ทำงานประจำ แล้วไหนจะต้องรับจ๊อบอีกมากมาย เงินเก็บถึงจะมีแต่ก็ไม่มาก เพราะต้องส่งให้ทางบ้านเดือนละมากๆ บ้านที่แม่เค้าอยู่ตอนนี้เค้าก็ผ่อนให้อยู่ มีเงินให้แม่ใช้ เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย แต่เค้าภูมิใจนะที่ทำได้ขนาดนี้ เพราะครอบครัวเค้าล้มตอนประมาณปี 40 เหมือนกัน จากรวยๆ กลายเป็นหนี้เยอะมาก จากที่เกือบเรียนไม่จบ เพราะไม่มีเงินจะเรียน แต่เค้าก็สู้จบจบ ป.โทด้วยทุน แล้วเรียนได้ดีซะด้วย ให้เงินแม่ใช้ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เพราะทำงานไปด้วย บางทีเราก็นึกท้อใจนะ ทำไมไม่มีใครมาช่วยเค้าบ้างเลย แต่ก็ภูมิใจที่มีสามีเป็นคนดีมากๆ มีความกตัญญูเป็นเลิศ เค้าพูดเสมอว่าทำดีก็ต้องได้ดีนะ เห็นมั้ยว่าทุกวันนี้ถึงเราจะมีเงินไม่มาก แต่เรามีความสุขกว่าคนอื่นตั้งเยอะ เพราะเราเข้าใจกัน และลูกเราก็น่ารัก และเป็นเด็กดีมาก เจ้าของกระทู้ก็เหมือนกันค่ะ เราว่าความกตัญญูเป็นธรรมะอันสูงสุด คนกตัญญูยังไงก็ต้องได้ดีค่ะ ส่วนถ้าคนอื่นคิดไม่ได้ยังไงก็คงต้องปล่อยเค้าไป เราเปลี่ยนใครไม่ได้ แต่เปลี่ยนความคิดเราได้ค่ะ จากคุณ : janistar เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 13:10:46

ความคิดเห็นที่ 31 มีหลายคนที่ยังคิดไม่ได้ค่ะ ของเราก็เป็น แม่กับเราเลี้ยงยายเรามาตลอด วันหนึ่งเราหมุนเงินไม่ทันส่งให้ยายหาหมอไม่ทัน โทรไปขอยืมป้าซึ่งเป็นลูกคนโตของยายแท้ๆ และเป็นพี่สาวแม่เรา ก็โทรไปบอกว่าให้เอาเงินให้ยายก่อน แล้วคำที่เราได้ยินเค้าพูดกับมาทันควันนั้นเราแทบช็อคบอกว่า "เอาไปแล้วต้องใช้คืนนะ เงินต้องเอาไว้เลี้ยงลูก" ได้ยินอย่างนี้แล้วแทบช็อค ลูกป้าแกเรียนจบทำงานหมดแล้วยังต้องเลี้ยงอะไรอีก กะอีแค่500บาทนี่ให้แม่บังเกิดเกล้าไม่ได้เลยหรือไร เราก็เลยคิดว่าจะไม่มีทางพึ่งญาติตัวเองอีกเป็นอันขาด เจ็บใจจริงๆ ขอแชร์ประสบการณ์เพื่อเป็นกำลังใจ จขกท ว่ายังมีเพื่อนอย่างเรานะคะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 53 13:43:39 จากคุณ : myiam เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 13:42:13

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ เราเกิดแต่ตัว สิ่งที่เรามีควรจะคืนให้บิดามารดา เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด จากคุณ : ยิ้มไว้เมื่อหุ้นลง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 14:11:25

ความคิดเห็นที่ 33 ใครจะเป็นอย่างไร ก็สุดแล้วแต่เขาจะทำของเขาเองครับพี่ ห่วงและดูแลตัวเราเองให้มีสติ รู้ัจักผิดชอบชั่วดี จะดีกว่าครับ ผมเชื่อในเรื่องที่ว่า เราทำกรรมอะไรไว้ทั้งดีและเลว สุดท้ายไม่นานเกินรอมันก็ย่อมกลับคืนสู่ตัวเราเอง อยู่ที่ว่าเราจะรู้สึกตัวได้หรือไม่เพื่อที่จะยั้งตัวเองไม่ให้ทำกรรมเลวแล้วไปทำกรรมดีให้มากขึ้นครับ จากคุณ : zylinz เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 14:14:44

ความคิดเห็นที่ 34 ผู้ที่กตัญญูรู้คุณบิดา มารดา ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ขอเป็นกำลังใจให้ทำต่อไป ถึงแม้คนอื่นไม่รู้แต่สวรรค์รับรู้ ขอให้ทำความดีต่อไปครับ จากคุณ : maka เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 14:23:45

ความคิดเห็นที่ 35 กิ้ฟผมไม่มีค่าอะไร แต่อยากมอบไว้เป็นกำลังใจกับหลาย ๆ ท่านครับ จากคุณ : tonbanpa เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 15:56:24

ความคิดเห็นที่ 36 ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นคะ คิดแบบนี้จะได้สบายใจขึ้น เปิ้ลเองก็เป็นเสาหลักของที่บ้าน หาเงินเลี้ยงพ่อที่ป่วย กับแม่ คนเดียวตั้งแต่เรียน จบ ปวช. จนถึงทุกวันนี้ ส่วนน้องสาวทิ้งที่บ้านไปมีครอบครัวของตัวเอง ไม่เคยแม้กระทั่งส่งเสียพ่อแม่เลย แต่ยังไงเปิ้ลก็คิดซะว่า คนที่ไม่กตัญญูต่อพ่อแม่ทำอะไรก็ไม่เจริญหรอก สุดท้ายเค้าจะได้รับผลที่เค้าทำไว้ ทำแล้วสบายใจมีความสุขก็ทำไปเถอะคะ จากคุณ : ple-plek เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 16:15:50

ความคิดเห็นที่ 37 ซึ้งมากเลย จะพยายามบ้าง จากคุณ : uhhpaul เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 16:30:17

ความคิดเห็นที่ 38 action มันก็ ตอบสนองด้วย reaction ผลกรรม ตอบสนองไม่ใช่เรื่องลี้ลับอะไรเลย เป็นเเค่จิตวิทยาเเละความน่าจะเป็นพืั้นๆ   คนที่ไม่กตัญญูต่อพ่อเเม่ ลูกๆหลานๆคุณจะไม่เห็นเชียวหรือ คนรอบข้างอีกล่ะ ลูกๆเห็นคุณทำอะไร เค้าก็ทำตามนั้นเเหละ เเล้วเค้าก็จะไม่รู้สึกผิดด้วย เพราะเค้าคิดว่าคุณก็ทำกับปู่ย่าตายายได้ เค้าทำเค้าอาจจะคิดว่าคุณสมควรได้รับเเบบนั้น ส่วนคนรอบๆตัว เค้าจะไว้วางใจ รักใคร่คุณอย่างเเท้จริงๆเหรอคะ ในเมื่อกับพ่อเเม่คุณเอง คุณยังไม่รักไม่เอาใจใส่ เเล้วคนอื่นเค้าก็ต้องคิดล่ะว่า คุณจะจริงใจกับเค้าเท่าไหร่เชียว วันนึงพอเเก่ตัวไป  โดนปล่อยปละละเลยบ้าง วันนั้นคิดได้ก็สายเสียเเล้ว  เพราะพ่อเเม่ก็ได้ตายจากไปเเล้ว จากคุณ : RoseTiara เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 16:42:32

ความคิดเห็นที่ 39 รักแม่ ทำเพื่อแม่ คุณ อมยิ้มไม่หวาน  ทำดีมากๆเลยค่ะ ชื่นชมและรู้สึกซาบซึ๊งใจจัง การทำสิ่งๆดีโดยออกมาจากใจ แม้ใคร(ที่ลืมตัว)ไม่ทำก็ช่างเค้าค่ะ ..."ให้กำลังใจนะคะ"... จากคุณ : ฟองเต้าหู้ในน้ำซุป เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 17:16:57

ความคิดเห็นที่ 40 เข้าใจท่าน จขกท บอกว่าอย่าไปสนใจบางทีมันทำไม่ได้ เพราะว่าเค้าคือน้องเรา ไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหน ที่อยากได้ที่สุด คืออยากให้น้องกลับมาเป็นคนดี รักแม่มากๆ แม่จะได้ดีใจ จากคุณ : +One Side Love+ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 17:24:23

ความคิดเห็นที่ 41 แวะมาเปนกำลังใจให้ค่ะ ทุกๆๆคนค่ะ ขอบคุณค่ะ^^" ปล.  6(>_<")9. สู้เพื่อแม่ จากคุณ : tua_tuanoi เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 18:11:22

ความคิดเห็นที่ 42 ทำดีได้ดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 53 20:01:27 จากคุณ : ต้นตา เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 20:00:53

ความคิดเห็นที่ 43 เราก็มีอยู่คนนึงค่ะ กรณีนี้เปนบทเรียนเรื่องลูกชาย น้องที่ office เรา เริ่มทำงานที่ที่ทำงานเก่ากับเรา ตอนนั้นน้องจบแค่ม.6 แล้วไปลงเรียนรามเพราะที่บ้านไม่มีเงินส่ง น้องคนนี้เปนผู้หญิง มีพี่ชาย 2 คน แม่เขารักลูกชายทั้ง 2 คนมากกกกกก คนโตเรียนจบมาทำงานอย่างดี แต่งงานมีลูกเมีย แต่ไปร่วมกันโกงบริษัท จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนทั้งคู่ ส่วนพี่ชายคนรอง ติดยาตั้งแต่ยังวัยรุ่น เลิกแล้วก็กลับไปติดใหม่ ซ้ำไปซ้ำมาเปน 10 ปี ชีวิตระหว่างนี้ แม่ก็ได้ลูกสาวคนเล็กนี่แหล่ะ ส่งเงินเลี้ยงดู เวลาพี่ต้องการเงิน ก็ให้แม่มาขอ น้องก็ส่งให้ ทั้งๆที่ตัวเองก็ลำบากมากเพราะเงินเดือนนิดเดียว หลังๆ เราออกมาเปิดบริษัท ก็เอาน้องเขาออกมาช่วย ทำงานอยู่กับเรามาจะ 10 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้น้องคนนี้ซื้อทาวน์เฮ้าส์เล็กๆได้แล้ว ได้ด้วยตัวคนเดียวด้วย พอน้องซื้อบ้านได้ พี่ชายคนกลางเริ่มเลิกยาได้ แล้วแต่งงานและมีลูก ครอบครัวทั้ง 3 คนนี้ก็มาอยู่ทาวน์เฮ้าส์ของน้องสาวนี้แหล่ะ สรุปแล้วเมื่อมาถึงเวลานี้ ลูกชายสุดที่รักของแม่ ไม่สามารถเปนที่พึ่งของแม่ได้เลย แต่แม่กลับได้พึ่งลูกสาวซึ่งเปนคนเล็กและเปนคนที่แม่รักน้อยที่สุด สำหรับเราแล้ว เมื่ออ่านเรื่องของคุณจขกท. เรานับถือหัวใจและความเสียสละของคุณมากๆค่ะ จากคุณ : yhumo เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 23:16:37

ความคิดเห็นที่ 44 ความกตัญญูเป็นเกราะป้องกันคนดีค่ะ บุญรักษานะคะ  พระจะคุ้มครองคนดีค่ะ จากคุณ : อยากผอม อยากรวย อยากสวย เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 01:44:54

ความคิดเห็นที่ 45 เจ้าของกระทู้ทำได้ดีจัง ยอมรับนับถือจิตใจเลย จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 07:29:42

ความคิดเห็นที่ 46 เอาใจช่วยครับ จากคุณ : อากู๋ (Dragonman) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 08:15:39

ความคิดเห็นที่ 47 คนแบบ จขกท มีเยอะครับ ไม่ใช้คุณคนเดียว จากคุณ : ลุงใจดีที่นาเกาะ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 09:02:29

ความคิดเห็นที่ 48 ชิวิต จขกท เหมือนของพ่อผมเลย อาผมก็เป็นแบบน้อง ของ จขกท เลวบริสุทธิ์เหมือนกัน พอได้ดีก็ถึบหัวเรือส่ง ทุกวันนี้พ่อผมเสียไปแล้ว อาผมก็ไม่ได้ดีอะไร คนเรา เมื่ออยากได้อะไรแล้วไม่ได้ก็จะประสาทกิน อาผมก็เหมือน กัน อยู่แบบไม่มีความสุข คิดแต่ว่าจะรวยกว่านี้ได้อย่างไร ผมว่า กรรมเก่าตามอยู่ ดีแล้วผมไม่เคยข้องแวะกับอาผม มานานหลายปีแล้ว เพราะไม่อยากให้สเนียดมาติดตัวผม ผมเป็นคนมีแต่ให้ ไม่ชอบรับของๆใครเปล่าๆ มันสบายใจ ดี ไม่อยากไปใช้คืนชาติหน้า เห็นใจ จขกท มากหัวอกเดียวกัน จากคุณ : ฉลามบุก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 10:24:46

ความคิดเห็นที่ 49 เชื่อผมเถอะเวรกรรมมีจริงเจอกันชาตินี้แหละไม่ต้องรอชาติหน้าทำอะไรไปก็ได้สิ่งนั้นแหละทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วขอให้เราทำอะไรแล้วสบายใจไม่เดือดร้อนไครไม่หวังค่าตอบแทนอะไรเชื่อสิมันก็จะกลับย้อนมาหาเราเอง จากคุณ : พยงค์ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 11:17:56

ความคิดเห็นที่ 50 เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ดูแลพ่อแม่นะคะ ลูกหลายคนแม่เลี้ยงได้ แม่คนเดียวลูกเลี้ยงไม่ได้ ประโยคนี้คงเป็นจริงไปอีกนานมั้งคะ เราเห็นทั้งครอบครัวตัวเอง ครอบครัวคนอื่น แล้วก็ักจะเป็นอะไรไม่รู้ คนเป็นพ่อแม่มักจะรักลูกที่ไม่ดูแล มากกว่าลูกที่คอยดูแลเสมอ  คนที่ดูแลอยู่ก็เหนื่อยก็ท้อ เป็นกำลังใจให้แล้วกันค่ะ คนกตัญญู ยังไงก็ไม่มีทางลำบาก จากคุณ : maigab_sp เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 14:04:41

ความคิดเห็นที่ 51 ทุกสรรพสิ่ง ในโลก ล้วนเป็นไปตามกรรม ของแต่ละคน..อุ๊ยยย  ธรรมมะ ธัมโม อิอิ คุณอมยิ้มไม่หวาน ขา  .... เราทำ เราก็ได้ของเราค่ะ ..........การเลี้ยงดู พ่อ-แม่ ถือว่าเราเป็นผู้ที่โชคดีที่สุด ที่ได้มีโอกาส อันนี้....ในขณะที่ พี่-น้องคนอื่นๆ ไม่มี........... ด้วยบุญกุศล อันสูงส่ง อันนี้ จะส่งผลให้ คุณยิ้มไม่หวาน ..... ไม่ว่าจะคิดทำสิ่งใด....จะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี  จะมีแต่ ความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตเสมอค่ะ.....เชื่อ ดาวสิคะ......อาจไม่เห็นทันตา ปุ๊บปุั๊บ   แต่ มันจะค่อยๆเจริญไปเรื่อยๆค่ะ  ทำ1 ได้ 5 ได้10   ออกผลดีกว่าหุ้นอีก   เอิ้กกกก เอิ้กกกก จริงๆนะคะ..... ดาวจะเล่าบางส่วนของชีวิตให้ฟังค่ะ..... เมื่อก่อน จะมาเป็น ดาว คนนี้ วันนี้.......ดาวเริ่มต้นจากศูนย์    ดาวทำงาน บ.เอกชน   ได้เงินเดือน ตอนนั้น 15,000 บาท   ดาวขยันและอดทนมาก ต่อมา คุณพ่อ ดาวป่วย  ก่อนหน้านี้ คุณพ่ออยู่กับคุณแม่ ต่าง จว. 2คนค่ะ ดาว รับมาอยู่ที่บ้านกรุงเทพ  รักษาตัว เป็นปีค่ะ  ตอนแรกเข้า รพ.เอกชน  ตอนหลังเนื่องจากระยะเวลาป่วย รักษานาน  เลยย้ายไป พระมงกุฏ ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ ค่ารักษา  เดวหาย เดวป่วย เข้าออก รพ เป็นว่าเล่น .... ส่วนดาวเอง ต้องทำงานบริษัท ..... เช้ามา ก่อนทำงาน ดาวจะ นั่งมอไซด์รับจ้าง ไปดูพ่อ ที่ รพ.แต่เช้ามืด เพื่อที่จะกลับมาทำงานทันเวลา   ถ้านั่งรถเมล์ ไม่ทันค่ะ   พอเที่ยงปุ๊บ  ก้จะนั่งมอไซด์ รับจ้างอีก ไปทานข้าวกับพ่อ ที่ รพ. แล้วรีบกลับ พอเลิกงาน ก็ไปอีก อยู่นานหน่อย 1-2ทุ่มถึงกลับบ้าน   ทำอยู่แบบนี้เป็นปี ปี สม่ำเสมอ   จนคุณหมอ ทราบ เค้าสงสารพวกเราค่ะ  ทำเรื่องลดค่ารักษาและยาให้ โดยเอาตัวคุณหมอใหญ่ รับรอง   ดาว กราบไหว้เค้า ด้วยน้ำตาคลอ  จากจิตใจที่ดีจองคุณหมอ  ยังเคารพมาทุกวันนี้  ท่านดีมากค่ะ จากคนไม่เคนรู้จักกันมาก่อน....เค้ายังสอนให้ ดาว อดทนทำดีต่อไปเพื่อพ่อแม่ และตัสเราจะเจริญค่ะ มาวันนึง ดาว หมดเงินแล้ว  พี่สาวดาวเอง ก็ทำงาน บริษัทค่ะ ต้องเลี้ยงดูครอบครัว จะมาช่วยไรไม่มาก......ดาวทำไง.....คิดไม่ออกแระ แต่ใจสู้ต่อ  ไม่เคยเอ่อยปากกับใครเลย  ได้แต่ ภาวนาว่า ถ้าบุญคุณพ่อมีจริง ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี  และ ถ้ากุศล ลูก มีจริง ขอให้ส่งผลให้ลูกฟันฝ่าเหตุการณ์นี้ไปด้วยดี... วันรุ่งขึ้น หวยออก....คุณพ่อดาว อยู่ๆ ก็บอกเลขให้ดาวค่ะ  3 ตัวเลย ตัวเดวเท่านั้น   ไม่ทราบอะไรดลบันดาลใจให้บอก   ....ดาวก็ เอาล่ะ  ความหวังครั้งสุดท้าย คุณพ่ออาจ ให้ลาภลูกก็ได้ เมื่อเข้าตาจน..... ผลปรากฏว่า   ออกตรงๆเลยค่ะ   ดาวถูก 3ตัวตรง และ 2 ตัว ได้มามากโข  พอรักษาคุณพ่อได้สบายเลย  .....รอดไปเป็นปีค่ะ.... และต่อมาอีกปี  ก้เช่นเดวกันค่ะ เงินเริ่มหมด.....เอาไงต่ออ่ะ....ยังไม่ทันคิด.. คุรพ่อตอนนั้นค่อยยังชั่วแระ กลับบ้านไปหาคุณแม่ ต่างจว.  แล้วต่อมา อาการกำเริบอีก คุณหมดท่านเดิม รีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเรื่องห้องพิเศษ เรื่องคิว เข้า รพ.   คุณพ่อ เอาต้น ว่าน สี่ทิศ สีชมพู มาให้ดาว ต้นนึงค่ะ ....ก่อนเข้า รพ.  คุณพ่อสั่งไว้ ว่า  ต้นไม้นี้ จะช่วยดาว เวลาคับขัน....ดาวก็ดูแลอย่างดี.... ตอมา เงินหมดอีก   บังเอิญ ต้นสี่ทิศนี้ ออกดอกค่ะ.....4ดอก  บาน3 ดอก ตูม1 ดอก.....ดาวตีเป็นเลขเลย    431     ....เชื่อมะ  ปาฏิหารย์ มีจริง....ถูกตรงๆอีก รอดมาได้อีกปี  ....แต่สุดท้าย คุณพ่อไม่รอดค่ะ  .....เสีย ตรงวันเกิด ดาว เลย วันเกิดปีนั้น เศร้าาาาาาาา.....แล้วตอนทำบุญศพ   ก็ถูกเลขท้ายทะเบียนรถส่งศพไปต่างจว. ค่ะ ประเด็น  ดาวจะสื่อ ว่า.....อาจเป็นเพราะ บุญกุศล ที่ ดาวทำกับคุณพ่อ ด้วยความจริงใจ ตั้งใจ ทุกอย่างออกมาจากใจ อยากทำค่ะ   ถึงได้สิ่งต่างๆมาช่วยดลบันดาลให้ เวลาตกอัพ ก้ไม่อัพ จะมีคนมาช่วยเสมอ สรุป   การป่วยของ คุณพ่อ ดาว   ไม่ได้ทำให้ ดาวเดือด ร้อนเลยแม้แต่นิด... แถมมีเงินเหลือไว้ใช้มากโขอยู่ ตอนนั้น เพราะ เงินใส่ซองช่วยงาน มากมายเลย ไม่ทราบหลั่งใหลมาจากไหน????  คุณแม่ดาวเอง ก็ยังปลื้มใจ ทุกวันนี้ เมื่อนึกภาพย้อนไปวันนั้น.......... และต่อมา จากคนไม่มีอะไร ไม่มีมรดก.....เริ่มจากศูนย์   เชื่อมะ ...ดาวหยิบจับอะไร  ก็เป็นเงินเป็นทอง  ไม่เคยรู้จักคำว่าเฟลล์.....นี่เป็นสาเหตุนึง ที่ทำให้ ดาว เชื่อมั่นในตัวเองสูงมั๊กมาก  เชื่อความคิดตน ว่าทำแล้วต้องถูกเสมอ...เลยเป็นข้อเสียของนิสัยไป..... แต่ดาวรักดี ไฝ่ดี มาตลอดไม่เคยทำอะไรให้คุณแม่กังวล เลย ..... ติดต่องานอะไรกับใคร ไม่ค่อยมีใครปฏิเสธ ดาว  มีแต่อยากช่วยเหลือ ดาวทั้งนั้น  นี่อีกสิ่งในความภูมใจ  และ ...... จนทุกวันนี้ ...ดาว ไม่น้อยหน้าใคร จาก 0 สู้ 100 ล้านไม่ยากส์ สำหรับดาวววว ที่ดาว มาเล่า ไม่ใช่จะ โปรโมทอะไร แต่อยากจะบอกว่า...... ทำไปเถอะค่ะ ให้ไปเถอะค่ะ สำหรับพ่อ-แม่ ไม่ต้องเสียดาย  หมดก้หาใหม่ได้ ..   ถ้าไม่มีพ่อ-แม่  ไม่มีเรามาตรงนี้  หนี้ชีวิตให้คุณพ่อ-คุณแม่ไปค่ะ.... ทุกคำชื่นชม ทุกคำอายพร ของคุณพ่อ-คุณแม่ จะกลั่นมาจากใจจริงข้างใน  มันจะเป็นพร ที่บริสุทธิ์และ ประเสริฐ มาก แค่ไหน ถ้าเรา-ลูกเป็นผู้ได้รับ  ดีกว่าพรใดๆๆ  ในโลกค่ะ ............เชื่อ ดาว นะคะ    ชีวิตคุณๆๆๆๆ และคุณ  จะรุ่งเรือง โชติช่วงชัชวาลค่ะ..... และทุกวันนี้ ดาว ก็ รับคุณแม่มาเลี้ยงดู ...หลุงจากวันที่คุณพ่อเสียเลย ค่ะ  เราอยู่กัยอบอุ่นมาก   คุณแม่หวงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   55555555555555 จบแล้ววววววววว ค่ะ ใครหนอ???????? จากคุณ : dawreung51 เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 14:43:14

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้ คุณอมยิ้มไม่หวาน ทำดีต่อไปนะคะ   แล้ว ท่านจะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ดีดีและดีที่สุดในชีวิต ค่ะ เจริญพร........โยม...............อิอิ จากคุณ : dawreung51 เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 14:55:41

ความคิดเห็นที่ 53 เรื่องน้อง   เค้ามีความสุขที่จะทำแบบไหน ก็ ช่างเค้าเถอะค่ะ เค้าไม่มีบุญพอ ได้ดูแลคุณพ่อ-คุณแม่ ค่ะ.... เค้า ช่างโชคไม่ดีเลยเนอะ  สู้คุณอมยิ้มไม่หวานไม่ได้เลยยยย ต่อไป ....นับแต่นี้.....คุณอมยิ้ม จะยิ้มหวาน เสมอแล้วคร้าาาาาาาาา   จากคุณ : dawreung51 เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 14:59:11

ความคิดเห็นที่ 54 มันเป็นเรื่องจริงเสมอสำหรับคำที่ว่า ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา แม่เราเพิ่งเสียไปเมื่อเดือน พ.ค.ที่ผ่านมา แม่จากเราไปแบบกระทันหัน แบบที่ทุกคนในบ้านไม่มีใครตั้งตัว แม้เราจะไม่ได้ทันทดแทนบุญคุณท่าน เท่าใดนัก เพราะว่าท่านอยู่ต่างจังหวัด แต่เราทำงานอยู่กรุงเทพ เรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด เดือนละประมาณ1ครั้ง แต่เราก็คุยกับท่านทุกวัน เรายังคิดเลยว่า เราน่าจะทำอะไรให้ท่านได้มากกว่านี้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ สิ่งที่ทำให้เราร้องไห้หนักกว่าตอนที่เรารู้ว่าแม่เสียซะอีก ก็ตอนที่เราไปดูในตู้เสื้อผ้าของแม่ แม่มักจะบอกว่าไม่ค่อยมีตังค์ใช้ อยากได้ของอะไรก็ไม่ค่อยจะซื้อ เราก็ให้เงินแม่ไว้ บอกว่าอยากได้อะไร ก็ซื้อไปเลยแม่ หรือไม่เราเองก็จะซื้อให้ท่าน สิ่งที่เราเจอในตู้เสื้อผ้า ของแม่ก็คือ เงินทุกบาทที่เราให้ท่าน ท่านเขียนใส่สมุดเล็กๆเอาไว้ ว่าเราให้ท่านวันที่เท่าไหร่ จำนวนเท่าไหร่ เราก็คิดว่าไหนแม่บอกไม่มีตังค์ไง แล้วที่เราให้ทำไมไม่ใช้เลยล่ะ เก็บไว้ทุกบาททุกสตางค์ การ์ดวันสำคัญต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นวันเกิดของแม่ วันแม่ ทั้งที่เราทำให้ตั้งแต่สมัยประถม ที่ซื้อมา หรือแม้แต่ของที่พันทิพย์ จัดส่งให้ แม่เก็บไว้หมด เราพูดไม่ออกเลย ยืนอึ้งกับพ่อ กับน้อง ส่วนน้องชายเรา อายุ19 ปี วัยกำลังเที่ยวเลยค่ะ ก่อนแม่เสีย 1 สัปดาห์ แม่น้อยใจน้องชาย เรื่องนั้น น้องชายรู้ตัวว่าตัวเองผิด ก็ไม่กล้าสู้หน้าแม่ ไปนอนบ้านเพื่อนทั้งสัปดาห์ จนวันที่แม่เข้าโรงพยาบาล น้องเลยกลับมา วันรุ่งขึ้นแม่เราก็เสีย เราไม่เคยเห็นน้องร้องไห้เลย จนวันที่แม่เสีย น้องร้องไห้หนักมาก แล้วก็ได้แต่บอกว่าทำไมก่อนหน้านั้นไม่มาอยู่บ้าน จะได้อยู่กับแม่ได้นานๆ ไม่เคยทำอะไรให้แม่ดีใจเลย ทำให้แม่ร้องไห้ตลอด เราสงสารตัวเองแล้วก็สงสารน้องมาก แต่ทำยังไงได้คะ แม่เค้าไปสบายแล้ว ตอนนี้เราก็เหลือพ่ออยู่แค่คนเดียวแล้ว ก็ต้องทำดีกับท่านให้มากๆ ปกติเราจะสนิทกับแม่ ไม่คุยโทรศัพท์กับพ่อเลยจะคุยก็ตอนกลับต่างจังหวัด ตอนนี้แม่ไม่อยู่แล้ว เราคุยกับพ่อทุกวันเลย ก็เราเหลือท่านอยู่คนเดียวแล้ว ถูกต้องที่สุดเลยค่ะ มาร้องไห้หน้าโลงศพ มันไม่มีประโยชน์.... เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณอมยิ้มไม่หวาน ทำดีต่อไปเถอะค่ะ ทำดีได้ดีเสมอค่ะ... จากคุณ : Let's go to the beach เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 17:52:45

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านไปอินไปคะ อาทิตย์ที่แล้วแม่มาหาเพื่อลาไปบวช ชี-พราหมณ์ เราก็เอาเงินให้แม่เผื่อไว้ใช้ก้อนนึง แม่ก็บอกเอามาให้ทำไม..ทำไมไม่เก็บไว้ใช้ แล้วทีแม่ให้เรามาตลอดชีวิต ยังไม่เห็นคำนึงถึงตัวเองเลย ถึงเวลาที่ต้องเป็นฝ่ายให้มากกว่า รับแล้วหละคะ จากคุณ : เมฆน้อยสีฟ้า เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 22:11:24

ความคิดเห็นที่ 56 สาธุสาธุสาธุ ในบุญกุศลที่คุณทำครับ จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 22:43:27

ความคิดเห็นที่ 57 อืม จะน้องไปว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ใช่มั้ยครับ อืม เท่าที่อ่านดู ก็คิดไปว่า 1. น้องคงไม่รู้ถึงเงินที่ได้นั้นได้มาด้วยความยากลำบากของพี่ที่ดิ้นรนกัดฟันทนส่งเงินให้เรียนจนถึงฝั่งก็เป็นได้ 2. น้องคงคิดว่ามีคนเลี้ยงแม่แล้ว ก็เลยไม่ได้สนใจมากเท่าไหร่ แค่มาเยี่ยมก็พอ อะไรประมาณนี้ 3. น้องคงคิดว่า พี่ก็อยู่ได้ แม่ พี่ก็คอยดูแลอยู่ คงไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว มันจะมีอีกวิธี คือวิธีทดสอบ ลองอ่านดูก่อน ต้องทำให้น้องรู้สึกว่า แม่และพี่ เดือดร้อน มันเหมือนมีภาระที่ต้องดูแล และก็ถึงตาน้องบ้าง ที่ส่งเงินช่วยเหลือ โดยการ ที่พี่ดูแลค่าใช้จ่ายส่วนอื่นและแม่ (บางส่วน) และน้องก็ต้องช่วยออกบางส่วน อย่างน้อยน้องก็จะได้รู้ว่า ยังมีหน้าที่ความรับผิดชอบก็คือ ดูแลแม่นะ น้องจะรู้ว่า ถ้าไม่มีเงินช่วยเหลือตรงนี้ ก็จะแย่ พี่ก็จะแย่ต้องทำงานหนักขึ้น ไหนพี่จะทำงาน ใช้เงินประจำวันแล้ว ก็จะหาเงินเพิ่มจากที่ไหน เราทำงานมีเงินแล้วก็ช่วยเหลือบ้าง แม้ไม่มาก แต่ก็คงทำให้แม่กับพี่ ได้รู้ว่าน้องไม่ลืมแม่กับพี่นะ ยังไงก็ช่วยเหลือกัน คิดแล้วก็เหมือนย้อนวัยกลับไปตอนเป็นเด็กยังแบเบาะ แม่คอยเฝ้าฟูมฟักดูแล เลี้ยงดูลูกของแม่ เพียงแค่เห็นหน้าลูกแม่ก็ดีใจแล้ว มีกำลังใจขึ้นมาก ลูกยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แม่ก็เป็นคนคอยช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลาจนเติบใหญ่ ความคิดเห็นน่ะ ขอชื่นชมในความดีที่คุณช่วยเหลือแม่กับน้อง มากนะครับ ขอให้คุณได้รับแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต และขอให้คุณรักษาความดีนี้ไว้ตลอดไป ขอเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : jejeeppe เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 23:34:03

ความคิดเห็นที่ 58 ประโยคแรก ตกคำว่า "บอก" จะบอกน้องไปว่า จากคุณ : jejeeppe เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 23:35:18

ความคิดเห็นที่ 59 อย่างที่ความคิดเห็นที่ 57 ว่า บางทีก็ใช้ไม่ได้ผลนะคะ เคยลองมาแล้ว แต่คนไม่ช่วย ยังไม่ก็ไม่ช่วยค่ะ บางทีพูดให้ตาย ถ้าเค้าไม่มีจิตสำนึกเอาเอง มันก็ยากนะคะ จากคุณ : janistar เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 06:34:03

ความคิดเห็นที่ 60 ทำไปให้เต็มกำลังความสามารถของ จขกท. แหละครับ ไม่รู้จะมีโอกาสมากน้อยขนาดไหน ได้ทำบุญที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ จากคุณ : หมูอวบ เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 07:32:43

ความคิดเห็นที่ 61 เป็นกำลังใจให้ครับ และขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆๆครับ จากคุณ : talekko เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 08:41:14

ความคิดเห็นที่ 62 นึกถึงน้องสาวคนเล็กของตัวเอง ตอนพ่อมีชีวิตอยู่ก็หาเรื่องให้ปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน พอถึงวันที่พ่อจากไปทำมาร้องไห้ฟูมฟายมันไม่มีประโยชน์อะไร จนถึงทุกวันนี้ปีกว่าแล้วเรายังไม่เคยคุยกับน้องคนนี้เลยและก็คิดว่าจะไม่คุย ตลอดไปเพราะตอนพ่อมีชีวิตอยู่ทำให้พ่อเสียใจหลายเรื่องเหลือเกินจนไม่ น่าให้อภัย จากคุณ : ดาวสีส้ม เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 09:25:05

ความคิดเห็นที่ 63 คนไม่กตัญญูพ่อแม่ผู้มีพระคุณ ไม่เจริญหรอกค่ะ ขอชื่นชม จขกท ทำดีต่อไปนะคะ จากคุณ : padivarutda เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 10:01:04

ความคิดเห็นที่ 64 บอกตรงๆเราก็กำลังเศร้าใจอย่างมากเลยกับพี่ชายตัวเองที่แต่งงานออกไปเมื่อต้นปีแต่ยังต้องทำให้พ่อแม่เดือดร้อนอยู่ ทุกครั้งที่นั่งฟังแม่ตัดเพ้อว่าพี่ชายทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมเขาคิดไม่เป็น ฯลฯอีกมากมาย เราบอกตรงๆว่าสิ่งที่รับฟังมามันทำให้เราเจ็บ เจ็บที่ช่วยอะไรพ่อแม่ไม่ได้ เจ็บที่ชดเชยความรู้สึกของพ่อแม่ไม่ได้ เราผิดหวังและซึมเศร้ามากเลย เราแอบนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินพ่อแม่พูดถึงพี่ชายกับความคิดไม่เป็นในหลายๆเรื่องของเขา แต่ก่อนเรากับพี่สนิทกันมาก มีอะไรแบ่งปันกัน จนวันหนึ่งเขาเจอคนที่เขารักและแต่งงานออกบ้านไปแต่สุดท้ายยังทิ้งภาระบางอย่างไว้ให้พ่อต้องเดือดร้อนอีก ... เราได้แต่ถามตัวเองว่าทำไม ทำไมพี่ชายที่แสนดีของเราเขาถึงคิดไม่ได้ ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ คิดถึงแต่ตัวเอง หาความสุขให้ตัวเอง โดยไม่คิดถึงพ่อแม่และน้องๆที่ยังอยู่ที่บ้านนี้อยู่ เสียใจ นั่งพิมพ์ไปนี่ก็จะร้องไห้อีกแล้ว เราพยายามตัดใจฮึดสู้พยายามทำจิตใจให้เข้มแข็งเพื่อเป็นที่พึ่งพึงให้ที่บ้าน พยายามลืมว่าเคยมีพี่ชายที่เรารักมาก แต่มันก็ยากเหลือเกิน จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 15:31:06

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามาให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ค่ะ         เข้าใจว่าพี่อยากให้แม่มีความสุข ถ้าอยากให้น้องกับแม่ได้คุยกันมากๆ  บ่อยๆ เวลาน้องปรึกษา หรือขอความช่วยเหลือก็ให้ปรึกษาผ่านแม่สิคะ แล้วเราค่อยช่วยผ่านแม่  แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าเงินเราแต่ให้แม่ออกหน้าแทนค่ะ  555555 เป็นวิธีที่เราใช้เวลาที่พี่ๆ ห่างเหินกะแม่ค่ะ     แรกๆ เค้าอาจจะไม่ชินเราก็ต้องใจแข็งเข้าไว้   บอกให้น้องโทรมาคุยกะแม่สิคะ พูดไปเลยว่าแม่คิดถึง  โทรมาสัปดาห์ละครั้งก็ยังดี หรือเราเป็นคนเริ่มก่อนก็ได้ ทำเป็นโทรไปคุยเล่นถามกินข้าวรึยัง ชวนกลับมาทำบุญบ้านไรเงี้ย ชวนเที่ยวเป็นครอบครัวไรเงี้ย ทำเนียนๆ ต่อหน้าแม่ ทำบ่อยๆ เดี๋ยวแม่ก็แย่งโทรศัพท์ไปคุยเองล่ะ  55555   เดี๋ยวนี้แม่เรายกโทรศัพท์มากดเองเลย  74  ปีแล้วนะ  5555 เสร็จงานนี้เราก็ได้มาอีกตำแหน่งนึง  ผจก.ในครอบครัว อาจจะพิมพ์ตกไปบ้าง  ตอบแบบรีบด่วนเพราะกำลังเดินทาง     จากคุณ : mild.mind เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 16:47:31

ความคิดเห็นที่ 66 อยากบอกคนที่หมดกำลังใจ.....อย่าท้อค่ะ ท้อได้  พักได้  หยุดได้....แต่่อย่าถอย อุปสรรคมีไว้ให้ก้าวผ่าน  นะจ๊ะ       แต่ถ้าเรากระตุ้นไปแล้ว พยายามเต็มที่แล้วยังไม่ได้ผลก็อย่าไปโกรธเกลียดเค้าเลย   มันจะทำให้ใจเราหม่นหมองเปล่าๆ  ปลงๆ ซะบ้าง ให้เวลาเค้าหน่อย  เี๋ดี๋ยวเค้าก็กลับมาเองล่ะ คิดซะว่าเรากำลังทำแบบทดสอบเรื่องการฝึกตนละกัน ปล.๑ ความดีใครทำคนนั้นก็ได้จริงๆ  โดยเฉพาะกับพ่อแม่ ๒ เมื่อวานเพิ่งไปทำบุญที่นครปฐมมา  จิตสงบ  นิ่งมาก  ได้ทำบุญเผื่อทุกๆ ท่านด้วยค่ะ   จากคุณ : mild.mind เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 09:10:29

ความคิดเห็นที่ 67 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 17:34:34