PANTIP.COM : I9708458 รถไฟ{แตกประเด็นจาก I9701979} [หุ้น]

ความคิดเห็นที่ 31

เราเป็นพวกรักรถไฟ อ๊ะ ไม่ใช่ รักสิ เข้าขั้นเครซี่เลยล่ะ
ว่างไม่ได้เป็นต้องหาเรื่องนั่งรถไฟ

เวลามันเสียเวลา หรือ delay คนอื่นเค้าหัวเสีย
เเต่เราตีปีกดีใจ ได้นั่งนานๆ แถมๆ อิอิ

ความรู้สึกคงเหมือนเด็กๆที่ได้นั่งชิงช้าหลายๆรอบมั้ง

เคยเเบบว่า ทิ้งตั๋วเครื่องบินที่จ่ายตังค์เเล้วเปลี่ยนไม่ได้ด้วย
เพื่อมาซื้อตั๋วรถไฟจ่ายตังค์เพิ่ม เพราะอยากนั่งรถไฟ

เคยต่อรถไปอีกจังหวัดที่มีรถไฟ เพื่อไปกรุงเทพ
เสียทั้งตังค์ทั้งเวลาเพิ่ม เเถมไม่สะดวกเหมือนนั่งเครื่องบิน

เเต่อยากนั่งรถไฟอะไม่ได้นั่งนานเเล้ว
-------

เราเคยมานึกๆดูว่าทำไมเราชอบนั่งรถไฟขนาดนี้
มันไม่ได้สวย สะดวก สะอาดอะไรเล้ย

เราวิเคราะห์ดูเเล้ว เจอหลายเหตผลทีเดียว
เราว่าเราต้องความทรงจำวัยเด็กที่ดีๆเกี่ยวกับรถไฟมากเเน่ๆเลยนะ

เเบบว่านั่งรถไฟไปเที่ยวกับครอบครัว
เเล้วเราตื่นเต้นที่ได้ซื้อของกินกับดูวิวข้างทาง

เเล้วก็ไปเที่ยวสนุกๆ

มีญาติเล่าให้ฟังว่า เราซนมาก
พยายามจะเอาหัวมุดหน้าต่างออกไปอยู่ตลอดเวลา

เราคงอยากออกไปดูวิวมั้ง
เเล้วคืนก่อนเดินทางเราก็จะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลย

----

ตอนวัยรุ่น ไปกีฬามหาลัย ที่เชียงใหม่ทางรถไฟ
สนุกมากเลยนะ ประทับใจ อิอิ

เเบบว่าจองรถไฟชั้นสามทั้งโบกี้ นั่งกินขนมคุยกันเล่นเกมส์ ร้องเพลง
กลางคืนไม่มีที่นอนหนาวก็หนาว ต้องเอากระดาษหนังสือพิมพ์ปูพื้นนอน

เเล้วก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์ห่มกัน นอนเรียงเป็นตับยังกะ เอ่อ -_-"
ไม่พูดดีกว่า .....555+

เเต่เราไม่ได้รู้สึกว่าลำบากเลยนะ
เราสนุกเหมือนได้เล่นเกมส์ผจญภัย

เเบบที่อ่านมาจากหนังสือผจญภัยสำหรับเด็กยังไงยังงั้นเลย

------

อีกอย่าง ชีวิตประจำวันของเรามันสงบสุข เรียบง่าย
ไม่มีอะไรที่หวาดเสียว น่าตื่นเต้นเท่าไหร่

รถเราก็ไม่ขับเร็ว เพราะเราอยากถนอมชีวิตไว้ให้ได้อยู่กับน้องๆหลานๆนาน
เเต่จริงๆเรารักความเร็วนะ

เหล้าเราก็ไม่ได้กิน อะไรที่เป็นเรื่องเสี่ยงๆ โง่ๆเราจะไม่ทำเลย

เเต่ลึกๆเเล้วเราเป็นคนรักการผจญภัย ชอบความตื่นเต้นท้าทายนะ
เเต่ไม่ค่อยได้ทำอะไรมากหรอก

บางทีเวลามีเหตการณ์อะไรอันตรายเราโดดเข้าไปช่วย
ส่วนนึงเพราะเราอยากเป็นพลเมืองดี อยากช่วยเค้า

เเล้วก็รู้สึกผิดด้วยถ้าเค้าเป็นอะไรไปเเล้วเราไม่ได้ทำอะไรเลย
เเต่อีกส่วนเพราะเรามีเลือดนักสู้ เเล้วก็รักความเสี่ยงรักการผจญภัยนี่เเหละ

เราถึงเข้ามาเก็งกำไรในตลาดหุ้นไง
ตื่นเต้นท้าทาย หวาดเสียวเเต่ได้กะตังค์ อิอิ

เเต่เรารู้ตัวนะว่าเราเป็นเเค่ไก่งวง ถึงเวลาพายุสงบ
เราก็ไปอยู่ในเล้าอย่างเก่า เวลาลบหอบมาทีก็ เริงร่า ถลาบิน อิอิ

จริงๆเราศรัทธาเเนวทาง VI มากนะ ศึกษามานานเเล้วล่ะ
อ่านหนังสือมาเยอะเลย เเต่เวลาทำนี่มันเบื่อหาวเลยนะ -_-"

อ่าน 56-1 แต่ละที อ่านข้อมูลรายบริษัทเอย
เเถมซื้อเเล้วต้องนั่งทับลืม ยังกะขุดหลุมฝัง จนกว่าพื้นฐานจะเปลี่ยนด้วย

เบื่อเลยล่ะ เลยปรับมาเป็น VS เเต่เเอบมา เดย์เทรดซะมากกว่า
เเต่จริงๆ เราเเอบมีพอร์ต ที่เล่นเเบบ VI อยู่นะ

เรามีสามพอร์ตน่ะ day trade เล่นรอบ VI

-------

การนั่งรถไฟสำหรับเราจริงๆเเล้วเป็นการผจญภัยนะ
เวลาขึ้นไปนั่งเราก็อารมณ์ดีเเล้วล่ะ ไม่ใช่สิ อารมณ์ดีตั้งเเต่ถึงสถานีรถไฟอิอิ

เวลาเดินมันสั่นๆ ยิ่งตรงข้อต่อมันด้วยน่ากลัวตก
ยิ่งเวลานอน รู้สึกกลัวหน่อยๆ ตื่นเต้นนิดๆ

กลัวอันตรายกลัวคนเเปลกหน้า
ไม่อยากจะบอกว่านั่งรถไฟคนเดียวเเรกๆ เราระวังมากเลยนะ

เเบบว่ารัดเข็มขัดชนิดไม่มีใครมาเกะกางเกงเราได้เเน่นอน
ม่านก็เอามาเหน็บๆไว้ ที่นอน กลัวใครมาเปิดม่านเรา

อิอิ เเบบว่ากลัวเเต่ก็ตื่นเต้นน่ะ

เเต่จริงๆเเล้วก็ปลอดภัยเเหละ เเล้วเราก็เอาหนังสือพวกสืบสวนสอบสวน
มาอ่านเวลานอนในตู้นอน บรรยากาศเเคบๆในที่นอน เย็นๆน่ากลัวๆ

เเกว่งๆหน่อยมีเสียงเป็นจังหวะๆด้วย

เห็นวิวหน้าต่างตะคุ่มๆเปลี่ยนไปเรื่อยๆ รู้สึกว่า ตื่นเต้นดี อิอิ
ยิ่งวันไหนฝนตกนะ สุดยอดเลย

------

เวลารถไฟผ่านบ้านเรือนท้องทุ่งชนบทเราก็ชอบนะ
เห็นวิถีชีวิตเรียบง่าย เห็นทุ่งหญ้า ป่าเขา เขียวขจี

บางทีก็มีนกเอี้ยง นกกระยางมาคอยกินเเมลงบนวัวควาย
เราต้องเหลียวมาดูบนหัวตัวเองว่าโดนเกาะไปบ้างรึยัง

ยิ่งเวลาเห็นบ้านกระต๊อบโทรมๆ ก็สงสารเเต่ขณะเดียวกัน
ก็รู้สึกว่าเราโชคดีกว่าคนอื่นๆตั้งเยอะ

เเล้วก็ควรทำอะไรที่ดีๆกว่านี้ที่เราจะทำได้

-----

บางทีก็เจออะไรที่ประทับใจนะ ทริปที่เราไปเชียงใหม่เเล้วเราทิ้งตั๋วเครื่องบิน
จำได้ว่าเราไปเที่ยวดอยมาเหนื่อยมาก เราเลยลากกระเป่าเเบบล้าๆ

ก็มีพี่สาวพนักงานใจดี มาช่วยเราลากกระเป๋า
ได้เห็นน้ำใจคนเเปลกหน้า ที่ไม่รู้จักเรา

ตอนมานั่งบนรถรอบๆตัวเราก็มีเเต่ฝรั่ง
คนเยื้องๆเราสวยมากเลย เราก็เเอบดูตลอด

พยายามเเอบถ่ายรูปเค้ามาด้วยล่ะ อิอิเเต่มันไม่ชัดเล้ย ลบทิ้งไปละ
ส่วนเก้าอี้ ฝั่งตรงข้ามคู่รักฝรั่งเค้าก็พรอดรักกัน

เห็นเเล้วก็อมยิ้ม อิจฉานิดหน่อยอิอิ

วิวหน้าต่างธรรมชาติเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ
บางทีก็เห็นสภาพบ้านเรือนริมทาง

เราว่ามันมีชิวิตชีวามากๆเลยนะ
วันนั้นพอออกจากเชียงใหม่นานละเเต่ยังไม่ถึงลำปาง

ผ่าน โค้งวิวก็สวย มีสวนกับบ้านคน เราเจอเด็กผู้หญิงเล็กๆสองคน
ซัก 6-7 ขวบมั้ง คงปอหนึ่งปอสองมั้ง มายืนโบกมือให้รถไฟอยู่ข้างทาง

เราเอ็นดูเลยนะน่ารักดี เเล้วก็คิดถึงน้องสาวเราด้วย
เพราะวัยไล่เลี่ยกัน

คิดถึงตัวเองตอนเด็กๆด้วย

อิอิ เพราะเราก็ทำบ่อย ไปโบกมือให้รถไฟ
ตอนเด็กๆคิดว่าไปส่งเค้าเเล้วก็ อวยพรด้วย

เเล้วก็สงสัยอยู่ในใจว่าเค้าจะไปไหนกันน้า
เราจะเห็นเค้าอีกครั้งไม๊น้า

เเล้วก็อยากไปด้วย เเง้ๆๆ
เราเข้าใจน้องเค้าเลยล่ะ

เเล้วก็รู้ด้วยว่าน้องๆเค้าอยากได้อะไร เราก็จัดให้สิ อิอิ
เราลุกขึ้นโบกมือตอบเเล้วก็ยิ้มให้เพราะเราเอ็นดูเค้าเเหละ

น้องสองคนดีใจ โบกสองมือเลยโบกเเรงจนตัวไหวไปมา
ยิ้มดีใจ ตาเป็นประกายเลยล่ะ รถเคลื่อนไปไกลเเล้วเค้าก็ยังดีใจอยู่

เราว่าวันนั้นน้องเค้าต้องไปคุยกันอย่างตื่นเต้นดีใจเเน่ๆเลย
ว่าที่เค้าทำมีคนรับรู้เเล้วก็ตอบสนองด้วย

(ทำไมเรารู้ ก็เราเคยทำมาก่อนไง อิอิ เลยรู้ ...555+)

เสร็จเเล้วเราก็นั่งนึกถึงเราก็อมยิ้มเลยนะ
ทริปนี้คุ้มเเล้วล่ะ ที่ทิ้งตั๋วเครื่องบินมา

-----

อีกอย่างนะ ไม่มีที่ไหนอีกเเล้ว
ที่จะมีสมาธิอ่านหนังสือน่าเบื่อๆได้มากเท่าบนรถไฟ

หนังสือหุ้นอันไหนยากๆเราก็พกไปอ่านบนรถไฟนี่เเหละ
ล้าๆก็หันไปมองวิวเขียวๆข้างทาง

บางทีก็เอาขนมมานั่งกินไปพลาง มีความสุขจริง จริ๊ง
บางทีเคยได้ช่วยคนบนรถไฟด้วยนะ

บางทีก็เจอคนดีๆ บนรถไฟ
คนเบื๊อกๆก็เคยเจอ

เเต่ส่วนใหญ่เเล้วเราได้นั่งคนเดียวนะ
เเทบจะไม่เคยมีคนนั่งตรงข้าม เพราะรถไฟมันว่าง

เราว่าอ่านๆมานี่ คนต้องว่าเราบ๊องๆเเหงๆ
โตเป็นวัวเเล้วยังชอบรถไฟเหมือนเด็กๆ -_-"

------

เดือนหน้าว่าจะนั่งรถไฟไปปากช่องล่ะ ^_^

------

ความใฝ่สูงสุดสำหรับรถไฟของเราก็คือorient express จากเอเชียไปยุโรป
แต่พอความฝันจะเป็นจริง มันดันเลิกไปเเล้ว แงๆ ฝันสลายเลย

เเต่ไม่เป็นไรยังมีอีกหลายสายอะ ที่อยากไปนั่ง
ชิงไห่-ธิเบต ก็น่าสนใจมากนะคะ

จากคุณ : RoseTiara

เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 04:01:21

พี่แท็กซี่ ซู๊ด..ยอด..ดดเหมือนเดิม!!

พี่แท็กซี่
ซู๊ด..ยอด..ดด
เหมือน
เดิม!!