PANTIP.COM : I9964073 จากกรณี ดร.อภิชาติ สุประกอบ ใครเคย หรือรู้จักคนเคย ถือหุ้นจนเจ๊งคามือ มาบ้างครับ [หุ้น]

ความคิดเห็นที่ 9

"ลาภวิสุทธิสิน"ปิดตำนานปิคนิค ดีลแรกซื้อซากสร้าง-โกย-ขายทิ้ง

ปิดตำนานปิคนิคฯ "ลาภวิสุทธิสิน"สร้างปรากฏการณ์ซื้อซาก แต่งหน้าทาปาก เมื่อหุ้นเปิดซื้อขาย เททิ้ง จาก 77% ธีรัชชานนท์-สุภาพร 2 พี่น้องแต่ละรายถือต่ำกว่า 5% วานิชเผยมีบางกลุ่มทุนทำก่อนปิคนิคแต่ถือยาว โดนแรงบีบต้องถ่ายหุ้นต่อให้จึงรุ่งเรืองกิจ

การทยอยลดสัดส่วนการถือหุ้นของตระกูลลาภวิสุทธิสิน โดยธีรัชชานนท์โอนหุ้นออกไปเมื่อ 21 ตุลาคม 2548 เหลือ 3.21% เช่นเดียวกับสุภาพรที่โอนหุ้นออกไปเมื่อ 26 ตุลาคม เหลือเพียง 4.02% แน่นอนว่านับจากนี้หากผู้ถือหุ้น 2 รายนี้จะถอนตัวออกจากบริษัท ปิคนิคแก๊ส แอนด์ เอ็นจิเนียริ่ง จำกัด(มหาชน) หรือ PICNI คงไม่มีใครทราบอีกต่อไป

ทั้งที่ในวันเดียวกับที่สุภาพรโอนหุ้นออกไปให้กับผู้เข้ามาใหม่อย่างสุวิมล ทองกร นั้น เป็นวันที่ PICNI แจ้งมายังตลาดหลักทรัพย์ว่าใช้สิทธิซื้อหุ้นเพิ่มทุน มีหุ้น 273.38 ล้านหุ้นคิดเป็น 9.25% ส่วนธีรัชชานนท์มี 199.72 ล้านหุ้น คิดเป็น 6.76%

มรสุมที่ถาโถมเข้าใส่ตระกูลลาภวิสุทธิสินนั้นเริ่มถูกจับตาจากสาธารณชนเมื่อมีชื่อของบรรดานักการเมืองเข้ามาร่วมถือหุ้น พร้อมกับพี่ใหญ่ของตระกูลคือสุริยา ลาภวิสุทธิสิน มีชื่อเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ ในรัฐบาลทักษิณสอง

55 ล้านครอง 77%

ก่อนหน้านี้ตระกูลลาภวิสุทธิสินได้เข้าเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทบี. กริม เอ็นจิเนียริ่ง ซีสเต็มส์ จำกัด(มหาชน) ที่ประสบปัญหาจากพิษเศรษฐกิจ โดยเข้ามาในฐานะผู้ถือหุ้นใหม่ตามแผนฟื้นฟูกิจการเมื่อ เดือนสิงหาคม 2545 ครั้งนั้นพบชื่อของวราวุฒิและสุภาพร ลาภวิสุทธิสินเข้ามาถือหุ้น 5.5 ล้านหุ้น คิดเป็น 77.64% จากราคาพาร์ 10 บาทต่อหุ้น พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัทปิคนิคแก๊ส แอนด์ เคมิคัลส์ จำกัด (มหาชน)

หลังจากนั้นมีการเพิ่มทุนอีก 326 ล้านบาท เมื่อ 11ธันวาคม 2545 เพื่อซื้อธุรกิจค้าก๊าซปิโตรเลียมเหลว คือ ยูเนี่ยนแก๊ส แอนด์ เคมิคอล ซึ่งเป็นกิจการของตระกูลลาภวิสุทธิสิน และดำเนินธุรกิจใหม่เมื่อเดือนเมษายน 2546 และพ้นจากแผนฟื้นฟูเมื่อ 18 กันยายน 2546

ถัดมาในเดือนตุลาคมปีเดียวกันได้เพิ่มทุนจดทะเบียนจาก 400 ล้านบาทเป็น 750 ล้านบาทพร้อมปรับราคาพาร์จาก 10 บาทเป็น 5 บาท ด้วยการออกเป็นหุ้นสามัญพร้อมใบสำคัญแสดงสิทธิ

ครั้งนั้นได้จัดสรรใบสำคัญแสดงสิทธิให้ผู้ถือหุ้นเดิม 20 ล้านหน่วย อีก 10 ล้านหน่วยจัดสรรให้ประชาชนทั่วไป แต่จากรายงานที่แจ้งต่อสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์(ก.ล.ต.) พบว่าธีรัชชานนท์ ลาภวิสุทธิสิน ซื้อใบสำคัญแสดงสิทธิดังกล่าวที่ราคา 0 บาท จำนวน 23.84 ล้านหน่วย และสุภาพร ลาภวิสุทธิสิน ซื้อใบสำคัญแสดงสิทธิดังกล่าวที่ราคา 0 บาท จำนวน 34.25 ล้านหน่วย

จากนั้นก็พบรายการซื้อและขายของผู้ถือหุ้นทั้ง 2 รายนี้ตั้งแต่ช่วงที่หุ้นช่วงที่ยกเลิกแผนฟื้นฟูกิจการ จนถึงปลายปี 2547 ก่อนการเลือกตั้งสมาชิกสภาพผู้แทนราษฎร เบ็ดเสร็จได้เงินออกมากว่า 681 ล้านบาท

ด้วยการที่มีรายชื่อนักการเมืองเข้ามาถือหุ้นใน PICNI ทำให้หุ้นตัวนี้ถูกจับตามองเป็นพิเศษ จนกระทั่งมีนาคม 2548 ก.ล.ต.สั่งให้แก้ไขงบการเงินในปี 2547 ทั้งเรื่องการบันทึกบัญชีและการจ่ายค่าความนิยมในบริษัทย่อยที่ PICNI ซื้อกิจการ จนกระทั่งมีการกล่าวโทษธีรัชชานนท์ ในฐานะกรรมการผู้จัดการในขณะนั้นและสุภาพร รองกรรมการผู้จัดการ พร้อมผู้เกี่ยวข้องอีก 7 ราย

การถูกกล่าวโทษจาก ก.ล.ต.พร้อมส่งเรื่องให้สำนักงานตำรวจเศรษฐกิจสานต่อคดีนี้ ส่งผลให้สุริยาต้องพ้นจากเก้าอี้รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ และโดดเข้ามาแก้ปัญหาใน PICNI ด้วยตัวเองด้วยการเพิ่มทุนเท่าตัว เพื่อแก้ปัญหาหนี้ที่ครบกำหนด และผ่านพ้นไปด้วยดีพร้อมกับการเข้ามาของกลุ่มใหม่และการถอยของกลุ่มลาภวิสุทธิสิน

ไม่ใช่แค่ปิคนิคตัวเดียว

ถึงวันนี้การถอยของตระกูลลาภวิสุทธิสิน จาก 77.64% เมื่อสิงหาคม 2545 จนเหลือต่ำกว่า 5% และไม่เข้าข่ายต้องรายงานการซื้อขายต่อสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์(ก.ล.ต.)อีกต่อไป ถือเป็นการปิดเกมของลาภวิสุทธิสินใน PICNI อย่างสมบูรณ์แบบ ส่วนจะถอยออกไปจริงหรือไม่ผู้ถือหุ้นรายใหม่จากตระกูลจึงรุ่งเรืองกิจคงให้คำตอบได้ดี

กรณีของปิคนิคถือเป็นกรณีแรกที่กลุ่มทุนใหม่เข้าซื้อกิจการบริษัทที่อยู่ในการฟื้นฟูกิจการ(Rehabco) และลดสัดส่วนจนเหลือสถานะเป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายเล็กที่ไม่มีบทบาทในการบริหารกิจการอีกต่อไป

วาณิชธนกิจรายหนึ่งกล่าวว่า ที่ผ่านมามีกลุ่มทุนรายใหม่ที่เข้ามาซื้อบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ที่ประสบปัญหาจากวิกฤติเศรษฐกิจหลายแห่ง เพื่อนำไปปรับปรุงและพัฒนาใหม่โดยใช้เงินไม่มากนัก และถือเป็นการเข้าตลาดหลักทรัพย์ทางอ้อม

ก่อนหน้า PICNI ก็มีหลายบริษัท แต่กลุ่มทุนเหล่านั้นยังคงถือหุ้นและบริหารงานอย่างต่อเนื่อง ซึ่งพฤติกรรมของกลุ่มทุนเหล่านี้ก็ไม่แตกต่างกัน คือ เมื่อซื้อซากของบริษัทได้แล้วก็เจรจาปรับโครงสร้างหนี้จนสามารถเปิดซื้อขายหุ้นได้ ถือเป็นธรรมชาติที่หุ้นประเภทนี้เมื่อเปิดซื้อขายจะสร้างผลตอบแทนจากราคาปิดครั้งสุดท้ายได้ราว 500-1,000%

จากนั้นกระบวนการสร้างความคึกคักให้กับราคาหุ้นก็เริ่มตามมาไม่ว่าจะเป็นการแตกพาร์ เพิ่มทุนแล้วแจกใบสำคัญแสดงสิทธิฟรี หรือการขยายธุรกรรมทางธุรกิจออกไปอีก เมื่อราคาหุ้นปรับเพิ่มขึ้นก็จะมีแรงขายของกลุ่มผู้ถือหุ้นที่เข้าไปบุกเบิกตามออกมา

แน่นอนว่าการขายหุ้นออกมานั้นมีทั้งขายออกเพื่อประโยชน์ส่วนตัว และขายออกเพื่อนำเงินที่ได้ไปใช้หนี้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเงินทุนที่นำมาซื้อหุ้นในครั้งแรกว่าเป็นเงินมาจากแหล่งใด หากเป็นเงินทุนของตนเองการขายหุ้นออกมานั้นก็เท่ากับเป็นการนำเอาเงินที่ลงทุนกลับคืนมา ถ้าราคาหุ้นเดินหน้าต่อส่วนต่างที่เหลือก็จะเป็นกำไร แต่บางรายจะใช้เงินกู้จากสถาบันการเงินมาซื้อกิจการ ดังนั้นก็ต้องหาทางคืนเงินกู้ดังกล่าว ส่วนมากจะใช้กำไรของบริษัทมาชำระคืน ส่วนหุ้นที่ขายออกไปได้ก็มักเพื่อเข้ากระเป๋าตัวเอง

วิธีการแสวงหาประโยชน์ไม่ได้จำกัดแค่การขายหุ้นออกมาเท่านั้น ธุรกรรมบางประเภทช่วยอำพรางการถ่ายเงินออกของผู้บริหารบริษัทได้อย่างแนบเนียน เช่น ซื้อสินค้าแพงกว่าความเป็นจริง จ่ายเงินค่าสินค้าให้กับคู่ค้าที่ไม่มีตัวตน หรืออ้างว่าลงทุนแต่กลับไม่มีความคืบหน้าในเนื้องานนั้น

"จริง ๆ แล้วปัญหาในปิคนิคนั้น ถือเป็นโชคไม่ดีของกลุ่มลาภวิสุทธิสิน ที่หน่วยงานอย่าง ก.ล.ต.และตลาดหลักทรัพย์เอาจริงเอาจังในเรื่องธุรกรรมที่ไม่โปร่งใส ทั้งที่ก่อนหน้านี้บางบริษัทก็ทำในลักษณะที่ไม่แตกต่างกับปิคนิค"แหล่งข่าวกล่าว

ถือเป็นเรื่องที่ดีที่มีหน่วยงานที่ช่วยดูแลนักลงทุน เพราะธุรกรรมเหล่านี้นักลงทุนทั่วไปคงเข้าถึงยากและไม่มีอำนาจพอที่จะตรวจสอบ และกรณีนี้ยังเป็นการปรามกลุ่มทุนอีกหลายกลุ่มที่เตรียมทำในลักษณะเดียวกันกับปิคนิค

จากคุณ : เอกาก้า

เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 53 21:14:08

ความคิดเห็นที่ 11

BBC

"ไทยต้องกลายเป็นลูกหนี้ของกองทุนไอเอ็มเอฟ ขณะที่ผู้บริหารสถาบันการเงินตัวปัญหาหลายคน กลับร่ำรวย เสพสุขอยู่ในต่างประเทศ โดยที่กฎหมายไม่สามารถเอาผิดได้"

วิกฤติเศรษฐกิจที่กำลังถาโถมเข้าใส่ประเทศไทยอยู่ในขณะนี้ ทำให้หลายฝ่ายอดเป็นห่วงไม่ได้ว่า ประเทศไทยจะเดินซ้ำรอยวิกฤติเศรษฐกิจ “ต้มยำกุ้ง” เมื่อปี 2540 หรือไม่ เหตุการณ์ดังกล่าวแม้เวลาจะล่วงกว่า 10 ปี แต่หลายคนก็ยังจดจำความล้มเหลวของระบบการเงินเป็นอย่างดี
สถาบันการเงินในประเทศไทยกว่าครึ่งต้องประสบภาวะล้มละลาย มีนักการเงินที่มีชื่อเสียงมากมายต้องกลายเป็นคนหนีคดี สาเหตุจากความสะเพร่าในการบริหารเงินของประชาชนที่นำไปลงทุน แต่จนถึงขณะนี้นักธุรกิจ ผู้บริหารสถาบันการเงิน ไม่เว้นแม้แต่บางคนที่ถูกเรียกว่า "พ่อมดทางการเงิน" อย่าง ราเกช สักเสนา ยังคงลอยนวลและมีสถานะทางสังคมดังเดิม
วิกฤติทางการเงินครั้งนั้นหลายคนเรียกเปรียบเปรยคนเหล่านี้ว่า "ล้มบนฟูก"

เมื่อปี 2540 สถาบันการเงินหลายแห่งในประเทศไทยเกิดการโกงกันครั้งมโหฬาร เม็ดเงินหลายหมื่นล้านบาท ถูกถ่ายเทออกนอกประเทศ โดยฝีมือคนเพียงไม่กี่คน แต่การกระทำดังกล่าวส่งผลร้ายแรงต่อเศรษฐกิจของประเทศในเวลานั้น
ไทยต้องกลายเป็นลูกหนี้ของกองทุนไอเอ็มเอฟ ขณะที่ผู้บริหารสถาบันการเงินตัวปัญหาหลายคน กลับร่ำรวย เสพสุขอยู่ในต่างประเทศ โดยที่กฎหมายไม่สามารถเอาผิดได้ นอกจากไม่ได้รับโทษแล้วหลายคนยังได้ดิบได้ดี บางรายยังคงวนเวียนอยู่ในแวดวงการเงินของประเทศ และหลายคนวนเวียนอยู่ในแวดวงการเมือง ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมอย่างปกติสุข
ย้อนหลังไปเมื่อปี 2540 นับตั้งแต่รัฐบาลภายใต้การนำของ พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ นายกรัฐมนตรี ในขณะนั้นสั่งปิดสถาบันการเงินรวม 56 แห่ง เพราะพบความไม่ชอบมาพากลในการทำธุรกรรมทางการเงิน กระบวนการตรวจสอบต่างๆ จึงเริ่มขึ้น โดยรัฐบาลมอบหมายให้ธนาคารแห่งประเทศไทยเป็น:-)านในการตรวจสอบหาตัวผู้กระทำความผิด โดยมีตำรวจกองบังคับการเศรษฐกิจ เป็นเจ้าพนักงานทางคดีรวบรวมพยานหลักฐานดำเนินคดี
หลังกระบวนการตรวจสอบเริ่มขึ้นไม่นาน ผู้ประกอบการสถาบันการเงินถูกแจ้งความดำเนินคดีฐานความผิดเกี่ยวกับทรัพย์หลายราย แต่ส่วนใหญ่กฎหมายไทยก็ยังไม่สามารถที่จะนำคนเหล่านี้มาลงโทษได้
อย่างนายราเกซ สักเสนา พ่อมดทางการเงินชาวอินเดีย อดีตที่ปรึกษานายเกริกเกียรติ ชาลีจันทร์ อดีตกรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ หรือบีบีซี ปัจจุบันเขายังอาศัยอยู่ในประเทศแคนาดา แม้ทางการไทยจะพยายามขอให้ทางการแคนาดาส่งพ่อมดทางการเงินรายนี้ เป็นผู้ร้ายข้ามแดนมารับโทษในไทย ในความผิดข้อหาร่วมกันทุจริตและยักยอกทรัพย์ธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ ไปกว่า 75 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือราวกว่า 3,000 ล้านบาท
นายราเกซ หนีออกจากประเทศไทยไปตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถูกออกหมายจับ พนักงานอัยการของไทยใช้ความพยายามมาแล้วกว่า 10 ปีในการประสานเพื่อขอตัวนายราเกซ กลับมารับโทษในประเทศไทย แต่นายราเกซก็อาศัยความสลับซับซ้อนของกฎหมายระหว่างประเทศ ยื้อเวลา จนหลายคดีหมดอายุความในเดือนกุมภาพันธ์ 2552 ขณะที่อีกหลายคดีจะหมดอายุความในปี พ.ศ.2553
เมื่อเร็วๆ นี้ประเทศไทยได้รับข่าวดี ศาลแคนาดา พิพากษาให้ส่งตัวนายราเกซ เป็นผู้ร้ายข้ามแดนกลับมารับโทษในประเทศไทยภายในเดือนมีนาคม 2552 แต่นายราเกซ ยื่นเรื่องต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมแคนาดาให้พิจารณาทบทวนอีกครั้ง โดยอ้างเหตุผลความไม่ปลอดภัย เพราะประเทศไทยเกิดความวุ่นวายทางการเมือง
ทั้งนี้ นายราเกซ ถูกชักนำจากนายเกริกเกียรติให้เข้ามาเป็นที่ปรึกษา ก่อนที่จะร่วมกันยักยอกทรัพย์ของธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ โดยเปิดบริษัทหลายแห่งแล้วเข้ามาขอกู้จากธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ เพื่อโอนถ่ายเงิน โดยไม่ได้ทำธุรกิจจริง แถมยังใช้หลักทรัพย์ที่ตีราคาสูงเกินจริงค้ำประกัน ซึ่งธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การเสียหายอย่างรุนแรง จนต้องล้มละลาย และธนาคารแห่งประเทศไทยต้องเข้ายึดกิจการไปบริหารจัดการแทน
หลังจากธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การล้มละลาย นายราเกซก็หลบหนีออกนอกประเทศ ขณะที่นายเกริกเกียรติ พร้อมด้วยผู้บริหารระดับสูงหลายคนของธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ ถูกจับกุมดำเนินคดีฐานฉ้อโกงและยักยอกทรัพย์ รวมถึงความผิดตาม พ.ร.บ.ตลาดหลักทรัพย์ และพ.ร.บ.ธนาคารพาณิชย์ หลายคดี ซึ่งจนถึงขณะนี้นายเกริกเกียรติและพวก ถูกศาลพิพากษาให้จำคุกรวมกันแล้วเป็นเวลากว่า 100 ปี พร้อมกับต้องชดใช้เงินคืนธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ อีกหลายพันล้านบาท ซึ่งนายเกริกเกียรติและพวกอยู่ระหว่างสู้คดีในชั้นอุทธรณ์
นอกจากนายราเกซ ที่ยังคงหลบหนีความผิดอยู่ในแคนาดาแล้ว นายปิ่น จักกะพาก “พ่อมดทางการเงิน”ในยุคนั้นอีกคนก็ยังคงหลบหนีอยู่ในประเทศอังกฤษ และดูเหมือนว่านายปิ่นอาจจะไม่ได้รับโทษแต่อย่างใด เพราะคดีความส่วนใหญ่ของนายปิ่นหมดอายุความไปแล้ว
ก่อนที่จะหนีไปพำนักในประเทศอังกฤษ นายปิ่น เป็นผู้บริหารระดับสูงบริษัทเงินทุนเอกธนกิจ หรือ ฟินวัน (FIN-1) และยังเป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรีด้านเศรษฐกิจและการต่างประเทศ สมัยรัฐบาล พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ เป็นนายกรัฐมนตรี
รูปแบบการกระทำผิดของนายปิ่น ไม่แตกต่างจากกรณีของนายราเกซ และนายเกริกเกียรติ โดยนายปิ่นอาศัยธุรกิจบริษัทเงินทุนเอกธนกิจ ซึ่งอยู่ในตลาดหลักทรัพย์ ปั่นหุ้นระดมทุน และปล่อยกู้ในเครือญาติโดยไม่มีหลักทรัพย์ค้ำประกัน หรือใช้หลักทรัพย์ราคาต่ำกว่าประเมินโยกย้ายเงินไปเก็บไว้ในบัญชีธนาคารต่างประเทศ ทำให้เกิดความเสียหายหลายพันล้านบาท
ซึ่งหลังรัฐบาลสั่งปิดกิจการบริษัทเงินทุนเอกธนกิจ นายปิ่นได้หนีไปประเทศอังกฤษตั้งแต่ปี พ.ศ. 2540 แม้ในปี พ.ศ. 2542 ทางการอังกฤษจะจับกุมนายปิ่นได้ในกรุงลอนดอน แต่เมื่อทางการไทยร้องขอให้ทางการอังกฤษส่งตัวนายปิ่นกลับมาเมืองไทย นายปิ่นก็ต่อสู้ในทางคดี จนศาลอังกฤษมีคำพิพากษาไม่ให้ส่งตัวนายปิ่นกลับประเทศไทย เพราะความผิดตาม พ.ร.บ.เงินทุนบริษัทหลักทรัพย์และธุรกิจฟองซิเอร์ ในกฎหมายไทยนั้น ไม่มีบังคับใช้ในประเทศอังกฤษ จึงถือว่านายปิ่นไม่มีความผิด
นอกจากไม่ต้องรับโทษแล้ว ปัจจุบันนายปิ่นยังได้รับการยอมรับในแวดวงการเงินในประเทศแถบยุโรป ได้รับการว่าจ้างจากสถาบันการเงินชั้นนำในประเทศเหล่านี้ให้เป็นที่ปรึกษาทางด้านการเงินมาจนถึงทุกวันนี้

ล้อมกรอบ
อำนาจแทรกแซงเอาผิดคนโกงยาก
“คดีล้มบนฟูกอุปสรรคไม่ใช่อยู่ที่กฎหมายไม่พอ หรือพนักงานสอบสวนไม่มีความรู้ แต่เพราะคนทำคดีขาดความต่อเนื่อง ถูกปรับเปลี่ยนโยกย้ายบ่อย จึงต้องทิ้งคดีไปทำให้ต้องใช้เวลาในการทำคดีนาน” พ.ต.อ.ชนะชัย ลิ้มประเสริฐ อดีตพนักงานสอบสวนในคดีที่เกี่ยวข้องกับสถาบันการเงินช่วงวิกฤติต้มยำกุ้ง กล่าว
เขา บอกด้วยว่า คดีที่เกี่ยวกับความผิดทางเศรษฐกิจในยุคนั้น สร้างความเสียหายให้แก่ประเทศอย่างมาก มีผู้ทำผิดหลายคน แต่สามารถแจ้งความดำเนินคดีได้ไม่กี่คน เฉลี่ยแล้วเพียงร้อยละ 10 เท่านั้น ปัจจุบันยังมีคนโกงอีกหลายคนยังลอยนวลอยู่ในสังคมโดยไม่ถูกลงโทษ
พ.ต.อ.ชนะชัย กล่าวด้วยว่า การโกงของนักการเงินมีกลวิธีแยบยล โยกย้ายทรัพย์สินโดยไม่มีใครรู้ ปัจจุบันก็ยังทำกันอยู่ อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าวิกฤติเศรษฐกิจปี พ.ศ. 2552 อาจเกิดคดีในลักษณะเดียวกับวิกฤติ “ต้มยำกุ้ง” ขึ้นอีก
“การเอาผิดทำได้ยากโดยเฉพาะรายที่หนีไปต่างประเทศ อย่างนายปิ่น จักกะพาก คดีขาดอายุความ กฎหมายเรากับกฎหมายอังกฤษแตกต่างกัน นายปิ่นจึงไม่ถูกส่งตัวกลับมาในฐานะผู้ร้ายข้ามแดน ขณะที่นายราเกซ ยังพอมีหวัง แต่ขั้นตอนค่อนข้างยุ่งยาก เกรงว่าคดีอาจขาดอายุความเช่นกัน” พ.ต.อ.ชนะชัย กล่าว
พ.ต.อ.ชนะชัย กล่าวด้วยว่า คดีเศรษฐกิจสร้างความเสียหายร้ายแรงให้แก่ประเทศชาติ ซึ่งควรแก้กฎหมายให้คดีประเภทนี้ไม่มีอายุความ เพราะการรวบรวมพยานหลักฐานต่างๆ ต้องใช้เวลานาน หากมีการกำหนดระยะเวลาไว้จะเป็นช่องให้ผู้กระทำผิดหลุดพ้นโทษ
ขณะที่อดีตพนักงานสอบสวนในคดีดังกล่าวอีกคน บอกว่า สาเหตุหลักที่ทำให้คนโกงในคดีล้มบนฟูกลอยนวล เพราะกระบวนการตรวจสอบไม่เข้มข้น พนักงานสอบสวนถูกผู้มีอำนาจแทรกแซงทำคดีได้ไม่เต็มที่ เพราะนักการเงินมีฐานะร่ำรวย บางรายให้การสนับสนุนพรรคการเมือง หรือไม่ก็เข้าไปเรียนหลักสูตรต่างๆ ที่หน่วยงานในสายยุติธรรมจัดขึ้นเพื่อสร้างความสนิทสนม หลังจากนั้นก็จะช่วยเหลือกันทางคดี คดีไหนเคลียร์ได้ก็เคลียร์ แต่หากไม่ได้ก็ใช้วิธีฟ้องร้องพนักงานสอบสวนเพื่อขัดขวางการทำงาน ขณะที่บางคนใช้นักการเมืองหรือผู้มีอำนาจโยกย้ายพนักงานสอบสวนที่ไม่ใช่พวกพ้องพ้นคดีไปเสีย

13 ปี ไม่สูญเปล่า ล่าตัวโจรการเงิน ราเกซ สักเสนา

ที่มา : ไทยรัฐ – Thairath.co.th
อธิบดีอัยการฝ่ายต่างประเทศ เดินทางไปรับตัวพ่อมดการเงิน คนสำคัญ “ราเกซ สักเสนา” ถึงประเทศแคนาดา หลังศาลฎีกา ตัดสินใจให้ส่งตัวกลับมาดำเนินคดีในประเทศไทย โดนตามล่ามาถึง13 ปี ในที่สุดเขาก็ต้องกลับมารับโทษ …

เช้าวันที่ 27 ต.ค. นายศิริศักดิ์ ติยะพรรณ อธิบดีอัยการฝ่ายต่างประเทศ พร้อมด้วย พ.ต.ท.สินาด อาจหาญวงศ์ รรท.ผกก.1 กองการต่างประเทศ เจ้าหน้าที่ตำรวจกองปราบปราม และแพทย์จากโรงพยาบาลตำรวจ ได้เดินทางไปประเทศแคนาดา โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ การไปรับตัว “ราเกซสักเสนา” ผู้ต้องหาคดียักยอกทรัพย์ธนาคารกรุงเทพพาณิชยการ (บีบีซี) 2.5 พันล้านบาท ที่หลบหนีไปเมื่อ 13 ปีก่อน หลังศาลฎีกาในแคนาดา ตัดสินให้ส่งตัวนายราเกซ กลับมาดำเนินคดีในเมืองไทย โดยคาดว่าจะกลับมาถึงเมืองไทยในเวลาประมาณ 21.00 น. วันที่ 30 ต.ค.

นายราเกซ สักเสนา ผู้เชี่ยวชาญด้านการเงิน การลงทุน และที่ปรึกษาของหลายบริษัท หลายคนจะรู้จักเขาในฉายา “พ่อมดการเงิน” ขณะที่ตำรวจเรียกเขาว่า “อาชญากรทางเศรษฐกิจ” นายราเกซ เป็นชาวอินเดีย เดินทางเข้ามาทำงานในประเทศไทยในปี 2520 สร้างตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญทางการเงิน การลงทุน เคยเป็นที่ปรึกษาการเงินให้หลายองค์กร กระทั่งปี 2535 มีชื่อไปโผล่เป็นที่ปรึกษาของนายเกริกเกียรติ ชาลีจันทร์ อดีตกรรมการผู้จัดการใหญ่ ธนาคารกรุงเทพฯพาณิชย์การ (บีบีซี)

ระหว่างปี 2536 นายราเกซ มีบทบาทในธนาคารบีบีซีสูงมาก การผ่องถ่าย หรือยักย้ายถ่ายเทเงินจากแบงก์บีบีซีเกิดขึ้นในช่วง 2 ปีนี้ ไม่ว่าการตั้งบริษัทมากู้เงินจากแบงก์ การนำที่ดินถิ่นธุรกันดารมากู้เงิน หรือการสร้างเกมเทคโอเวอร์หุ้นในตลาดหลักทรัพย์ และมีการเทคโอเวอร์บริษัทในตลาดหลักทรัพย์นับสิบแห่ง โดยแบงก์บีบีซีเป็นที่ปรึกษาทางการเงิน และเป็นผู้สนับสนุนเงินกู้ในการเทคโอเวอร์ให้บรรดานักการเมืองหลายคน

แต่เมื่อ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ส.ส.พรรคประชาธิปัตย์ อภิปรายแฉกลโกงด้วยกลวิธีอันซับซ้อนซ่อนเงื่อนต่อสภา เมื่อวันที่ 9 พ.ค. 2539 ทำให้ นายบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรี (ในขณะนั้น) สั่งให้ดำเนินการสั่งปิดบีบีซี กระทรวงการคลังตั้งคณะกรรมการเข้าควบคุมธนาคารแห่งนี้แบบเบ็ดเสร็จ ส่วนนายเกริกเกียรติ ชาลีจันทร์ ถูกศาลอาญากรุงเทพใต้ตัดสินจำคุกรวมทั้งหมด 3 คดี คดีละ 10 ปี รวมเป็น 30 ปี และปรับรวมกันทั้งหมด 3,330 ล้านบาท !!!

ขณะนั้น กรมตำรวจ นำโดย พล.ต.ต.วินัย เปาอินทร์ ผบก.สศก. ออกหมายจับนายราเกซ สักเสนา เมื่อวันที่ 5 มิ.ย. 2539 ในข้อหาร่วมกับพวกอีก 6 คน มีนายเกริกเกียรติ รวมอยู่ด้วย ในข้อหาทุจริตยักยอกทรัพย์ ธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ จำกัด มหาชน จำนวน 1,657 ล้านบาท ไปเป็นประโยชน์ส่วนตนและผู้อื่น

วันที่ 24 มิ.ย. 2539 นายราเกซ ติดต่อ พล.ต.ต.วินัย เพื่อขอเข้ามอบตัวในเวลา 05.00 น. พ.ต.อ.สันติ วิจักขณา ผกก.2 สศก. พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจเดินทางไปรอรับตัวที่สนามบินดอนเมือง แต่เมื่อถึงเวลานัดปรากฏว่า นายราเกซ ไม่มาตามนัด แต่กลับไปโผล่ที่ประเทศแคนาดา พล.ต.อ.พจน์ บุณยะจินดา อธิบดีกรมตำรวจ (อ.ตร.) ในสมัยนั้น จึงมีคำสั่งกรมตำรวจที่ 494/2539 แต่งตั้งพนักงานสอบสวนติดตามนายราเกซ

เปิดตำนานการไล่ล่าอันยาวนานถึง 13 ปี !!!
วันที่ 26 มิ.ย. 2539 ได้มีการแต่งตั้งชุดสืบสวนขึ้นมาวางแผน แบ่งงานกันรับผิดชอบ โดยมี พ.ต.อ.วรเทพ เมธาวัธน์ ผกก.สส.สตม.ทำหน้าที่ติดตามและสืบหาข้อมูล

วันที่ 27 มิ.ย. 2539 กรมตำรวจ ร่วมมือกับตำรวจสากลเข้าตรวจค้นอพาร์ตเมนต์ นายราเกซ ที่เมืองซูริก ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ พบแต่เอกสารจำนวนหนึ่ง

วันที่ 28 มิ.ย. 2539 นายวิจิตร สุพินิจ ผู้ว่าการ ธปท. ส่งหนังสือร้องทุกข์ถึง พล.ต.อ.พจน์ บุณยะจินดา อ.ตร.ให้ดำเนินคดีนายราเกซ ข้อหาทำความผิดตามพ.ร.บ.การธนาคารพาณิชย์ เกี่ยวกับการขัดคำสั่งธปท.ในการปล่อยเงินกู้นอกอำนาจที่กฎหมายกำหนดไว้

วันที่ 5 ก.ค. 2539 พล.ต.อ.พจน์ สั่งชุดปฏิบัติการพิเศษ เดินทางไปต่างประเทศเพื่อติดตามจับกุมนายราเกซ โดยมี พล.ต.ต.เฉลิมเดช ชมพูนุท ผู้ช่วย ผบช.ภ 1 เป็นหัวหน้า จากนั้นวันที่ 7 ก.ค. พล.ต.ต.เฉลิมเดช ชมพูนุท ร่วมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจแคนาดา จับกุมนายราเกซ ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในเมืองแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา และถูกคุมขังในคุกเมืองแวนคูเวอร์

หลังถูกจับกุมและเตรียมส่งตัวให้ศาลแวนคูเวอร์ พิจารณาสอบสวน นายราเกซ แสดงเจตนาไม่ต้องการกลับมาขึ้นศาลในไทย และติดต่อให้นายคำนวณ ชโลปถัมภ์ เป็นทนายความแก้ต่างในชั้นศาลไทย ขณะที่นายจรุง หนูขวัญ ผู้ช่วยผู้ว่าอาวุโส ธปท.ในฐานะปฏิบัติหน้าที่แทนผู้ว่าการธปท.และกระทรวงการต่างประเทศในฐานะรัฐบาล ทำหนังสือถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ประเทศแคนาดา เพื่อคัดค้านการประกันตัวนายราเกซ และขอความร่วมมือแคนาดาให้ควบคุมตัวนายราเกซ ไม่ให้หลบหนีระหว่างดำเนินคดี เนื่องจากไทยกับแคนาดาไม่มีสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนต่อกัน ซึ่งหากให้มีการประกันตัวเกรงว่าจะติดตามจับกุมได้ยาก

วันที่ 11 ก.ย. 2539 ศาลแคนาดา เมืองแวนคูเวอร์ สั่งเลื่อนตัดสินคดีการพิจารณาส่งตัวนายราเกซ ให้แก่ทางการไทย (ครั้งที่ 1) เป็นวันที่ 25 ก.ย. 2539 และวันที่ 26 ก.ย. 2539 ศาลแคนาดา เลื่อนการตัดสินพิจารณาคดีส่งมอบตัวนายราเกซ อีกครั้ง (ครั้งที่ 2) เป็นวันที่ 30 ต.ค. 2539

วันที่ 6 ก.พ.2540 ศาลแคนาดาเลื่อนการพิจารณาส่งตัวนายราเกซ มาประเทศไทย เป็นเดือน มี.ค. ขณะที่นิตยสารธุรกิจรายเดือนฉบับหนึ่งในแคนาดา ระบุว่า อาจมีการเสนอจ่ายสินบน จำนวน 100 ล้านบาท ให้กับตำรวจไทย ที่ไปติดตามจับกุมนายราเกซ ที่แคนาดา

นายเกริกเกียรติ ชาลีจันทร์

วันที่ 15 เม.ย. 2540 มีรายงานว่า นายราเกซ เจรจา เจรจาต่อรองทางโทรศัพท์กับนายเสนาะ เทียนทอง รมว.มหาดไทย (ขณะนั้น) จะกลับมามอบตัวสู้คดีในไทย โดยมีเงื่อนไข 3 ข้อ คือ 1. หากต้องถูกดำเนินคดีต่างๆ รวม 25 คดี เช่นเดียวกับนายเกริกเกียรติ ชาลีจันทร์ ซึ่งแต่ละคดีต้องใช้วงเงินประกันตัวประมาณ 20 ล้านบาท รวมกว่า 500 ล้านบาท ขอต่อรองให้เหลือ 150 ล้านบาท 2. ขอหลักประกันการรักษาความปลอดภัยและสวัสดิภาพเต็มที่ ทั้งระหว่างการเดินทางกลับมาสู้คดี ตลอดเวลาต่อสู้คดี และ 3. อนุญาตให้เดินทางเข้าออกประเทศไทย และไปต่างประเทศได้ตามความจำเป็นโดยตลอด

วันที่ 2 มิ.ย. 2540 ศาลแคนาดา เริ่มพิจารณาส่งตัวนายราเกซ อีกครั้ง และปฏิเสธการยื่นอุทธรณ์ของนายราเกซ ที่ร้องเรียนต่อศาลให้หมายจับของไทยเป็นโมฆะ โดยชี้ขาดว่าหมายจับไทยของถูกต้องตามกฎหมาย และมีผลบังคับตามสนธิสัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดนระหว่างแคนาดา-ไทย ทุกประการ

วันที่ 17 มิ.ย. 2540 ความพยายามที่จะนำตัวนายราเกซ มาดำเนินคดีในไทยต้องล่าช้าออกไปอีก เมื่อศาลแคนาดา เปิดคดีพิจารณาตัดสินว่าคำให้การของพยานที่อัยการนำสืบ ไม่สามารถรับฟังเป็นพยานหลักฐานในชั้นศาลได้ ก่อน จะเลื่อนพิจารณาส่งตัวนายราเกซ กลับมาดำเนินคดีในไทยเป็นกลางเดือน ก.ย. 2450 เนื่องจากการนำสืบพยานไม่เสร็จตามกำหนด วันที่ 29 ส.ค.2540 อัยการแคนาดา แจ้งผ่านสำนักอัยการสูงสุดว่า ในวันที่ 20 ต.ค. 2540 ศาลแคนาดาจะนัดสืบพยาน ซึ่งมีความเป็นไปได้อย่างมากที่ศาลแคนาดา จะมีคำสั่งให้ส่งตัวนายราเกซ กลับมาดำเนินคดีในไทย

วันที่ 29 ม.ค. 2541 เจ้าหน้าที่ตำรวจเมืองแวนคูเวอร์ แคนาดา จับกุมนายราเกซ อีกครั้งในข้อหาฝ่าฝืนเงื่อนไขการประกันตัว โดยเจ้าหน้าที่สืบพบว่า นายราเกซ จ่ายเงินให้ทหารยูโกสลาเวียจำนวน 30,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อแลกหนังสือเดินทางของประเทศยูโกสลาเวียซึ่งเจ้าของได้เสียชีวิตไปแล้ว เพื่อหลบหนีออกนอกประเทศ ศาลแคนาดา สั่งถอนประกันตัวนายราเกซ และให้ควบคุมตัวไว้ในเรือนจำ จนกว่าจะถึงวันพิจารณาคดีส่งตัวกลับประเทศไทย ในฐานะผู้ร้ายข้ามแดน

วันที่ 9 เม.ย. 2541 นายชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรี แต่งตั้งคณะทำงาน 1 ชุด มีนายจุลสิงห์ วสันตสิงห์ รองอธิบดีอัยการฝ่ายต่างประเทศ สำนักอัยการสูงสุด เป็นหัวหน้า เพื่อติดตามอายัดทรัพย์สินนายราเกซ และกลุ่มผู้ถือหุ้นเดิมในคดียักยอกฉ้อโกงทรัพย์ บีบีซี โดยทางการแคนาดา และสวิตเซอร์แลนด์ ได้ติดตามยึดบัญชีเงินฝากที่ผิดกฎหมายของนายราเกซ กว่า 15 บัญชี คิดเป็นจำนวนเงินกว่า 1,500 ล้านเหรียญสหรัฐฯ หรือประมาณ 57,000 ล้านบาทไทย นอกจากนี้ ยังเชื่อหากมีการตรวจสอบอย่างละเอียดก็อาจพบบัญชีเงินฝากและสินทรัพย์ที่แปลงไปเป็นคอนโดมิเนียม และคฤหาสน์อีก

วันที่ 14 เม.ย. 2541 ศาลแคนาดา เลื่อนพิจารณาคดีส่งตัวนายราเกซ กลับมาดำเนินคดีในไทยอีกครั้ง โดยนายราเกซ ยอมรับว่าทนายความของตนได้วิ่งเต้นเจรจากับเจ้าหน้าที่ทางการไทย แต่ข้อกล่าวหาที่ไทยระบุความผิดให้ตนนั้นเป็นเรื่องไม่จริง โดยรัฐบาลไทยกุเรื่องขึ้นมาเพื่อเป็นเกมการเมือง ต่อมาศาลแคนาดา อนุญาตให้นายราเกซ ประกันตัว ตามคำร้อง โดยมีเงื่อนไข คือวางเงินประกันเป็นเงินสด 2 ล้านดอลลาร์แคนาดา ถูกกักบริเวณอยู่แต่ในบ้านพัก

วันที่ 22 ก.ย. 2541 ศาลแคนาดา เลื่อนพิจารณาคดีส่งตัวนายราเกซกลับประเทศไทย เป็นวันที่ 22 ก.พ. 2542 และปฏิเสธคำร้องของนายแดน สแคนลัน อัยการแคนาดา ในฐานะตัวแทนรัฐบาลไทย ที่ขอให้ศาลยกเลิกการให้ประกันตัวนายราเกซ

นายราเกซ ดิ้นรนสู้คดีส่งผู้ร้ายข้ามแดน เพื่อจะไม่ต้องถูกส่งตัวกลับมาไทยทุกวิถีทาง ซึ่งเป็นการต่อสู้คดีที่กินเวลายาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์แคนาดา โดยอ้างว่าถูกใส่ร้ายให้เป็น “แพะรับบาป” จากกลุ่มผู้บริหารของบีบีซี และผู้กำกับดูแลระบบการเงินของไทย ซึ่งพยายามปกปิดเรื่องอื้อฉาวในบีบีซี

กระทั่งในปี 2546 นายมาร์ติน คูชอน รมว.ยุติธรรมแคนาดา ตัดสินให้ส่งตัวนายราเกซให้ทางการไทย แต่นายราเกซ ต่อสู้ในศาลอุทธรณ์ เพื่อที่จะไม่ต้องถูกส่งตัวกลับ โดยอ้างว่าถ้าถูกส่งกลับประเทศไทยอาจถูกสังหารหรือถูกขังในคุกอย่างโหดร้าย ทารุณ

จนล่าสุด ศาลฎีกามณฑลบริติช โคลัมเบีย ประเทศแคนาดา พิพากษายืนตามคำตัดสินของรัฐมนตรีกระทรวงยุติธรรมแคนาดา ถือเป็น “ฟางเส้นสุดท้าย” ซึ่งตัดสินชะตากรรมของ “โจรการเงิน” รายนี้ว่าจะลงเอยอย่างไร

จากคุณ : เอกาก้า

เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 53 21:16:22