PANTIP.COM : I10092600 Daily VI Discussion (DVD 109) กระทู้การลงทุนแนวเน้นคุณค่า ประจำวันที่ 4/01/11{แตกประเด็นจาก I10068726} [หุ้น]

ความคิดเห็นที่ 5

ขอเอาประวัตินักลงทุนคนนี้มาอ่านกันตรงนี้อีกทีครับ
ชอบชีวิตที่ต่อสู้ของเขาครับ

หนุ่ม หน้าหยกพกความ กล้าเดินเข้าไปขอซื้อหุ้น NINE จาก'ธนะชัย สันติชัยกูล' ซีอีโอเครือเนชั่น 3 ล้านหุ้น พร้อมแนะนำตัวในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่ NBC
แม้ เขาจะกลับมามือเปล่าไม่ได้หุ้น NINE ติดมือจาก ธนะชัย สันติชัยกูล ซีอีโอเครือเนชั่นแม้แต่หุ้นเดียว เพราะไม่มีหุ้นจะขายให้พนักงานเครือเนชั่นยังได้รับสิทธิจองซื้อหุ้น NINE น้อยนิดคนละ 1,000 หุ้น (2,400 บาท) แต่หนุ่มโนเนมรายนี้ก็เป็นที่สนใจขึ้นมาทันใด

"กิ๊ด" กิติชัย เตชะงามเลิศ หนุ่มใหญ่วัยขึ้นเลข 40 ปี แต่หน้าละอ่อนราวกับ "หยก" เขามักปฏิเสธที่จะบอกอายุจริงเพราะขี้เกียจอธิบายว่ามีเคล็ดลับอะไรถึงหน้า เด็กกว่าอายุ ไม่เพียงไม่เป็นที่รู้จักมักคุ้นของคนทั่วไปเขายังไม่เป็นที่รู้จักของนัก เล่นหุ้นในวงการ ทั้งที่มีฝีไม้ลายมือระดับ "เซียน"

กรุงเทพธุรกิจ BizWeek มีนัดกับเซียนหุ้นหน้าหยกบนคอนโดหรูส่วนตัวขนาด 194 ตารางเมตร ย่านใจกลางกรุงเทพมหานครบริเวณจุดตัดรถไฟฟ้าใต้ดินและบีทีเอส ซึ่งเขาบอกว่าทำเลตรงนี้คือ The Best Location ของประเทศไทย กิติชัยไม่ชอบสุงสิงกับใครมากนักชอบนั่งเล่นหุ้นคนเดียวในคอนโดขนาด 2 ห้องนอนที่ดัดแปลงหนึ่งห้องเป็นห้องทำงาน เหตุนี้เขาจึงแทบจะไม่มีเพื่อนพ้องในวงการ แต่ถ้าวัดระดับความใหญ่ของพอร์ตแล้วพูดได้คำเดียวว่า "ไม่ธรรมดา"

กิ ติชัยเริ่มเล่นหุ้นจากเงินก้อนเล็กและเติบใหญ่จนปัจจุบันมีพอร์ตหุ้น กว่า 400 ล้านบาท ขณะที่อีกขาหนึ่งเขาเป็น "นักเก็งกำไรอสังหาริมทรัพย์" ตัวยงที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ต้องส่งเทียบเชิญไปงานเปิดตัว คอนโดมิเนียมโครงการใหม่ๆ อยู่เสมอ ซึ่งปัจจุบันเขามีอสังหาริมทรัพย์ภายใต้การครอบครองมูลค่ากว่า "ร้อยล้านบาท" ทั้งให้เช่า และซื้อเก็บไว้เก็งกำไร

ประวัติชีวิต "กิ๊ด" เด็กหนุ่มแซ่แต้ ชีวิตผกผันยิ่งกว่านิยาย ธุรกิจที่บ้านเริ่มต้นทำโรงงานทอผ้า โรงงานเสื้อยืด และค้าส่งเสื้อผ้าอยู่ย่านปทุมวัน ชีวิตวัยเด็กจัดว่ามีอันจะกิน แต่แล้วความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตก็คืบคลานเข้ามาและเปลี่ยนทุก สิ่งทุกอย่างไปในชั่วข้ามคืน

"ตอนผมอายุ 12 ปี ที่บ้านเกิดไฟไหม้โรงงานเสื้อยืดไหม้ทั้งที่พักและที่ค้าส่งเสื้อผ้า คุณพ่อกับคุณแม่ของผมเสียชีวิตตั้งแต่ตอนนั้น มีผม พี่ชายและน้องสาว เรา 3 คนที่รอดชีวิต ไฟไหม้ตั้งแต่เช้ามืดช่วงตี 5 ตอนนั้นทุกคนยังเด็กกันอยู่ไม่มีใครสามารถที่จะรันธุรกิจต่อได้ ในที่สุดโรงงานทอผ้าที่ไฟไม่ไหม้ก็ขายกิจการให้กับหุ้นส่วนของพ่อไป เหลือแต่ธุรกิจค้าส่งเสื้อผ้าที่ยังพอทำได้ เพราะตั้งแต่เล็กๆ ก็ช่วยพ่อแม่ค้าขายอยู่แล้ว"

เซียนหุ้นรายนี้ต้องลาออกจากโรงเรียน เทพศิรินทร์ ขณะเรียนอยู่ชั้น ม. 1 เพื่อมาช่วยพี่ชายขายส่งเสื้อผ้า ชีวิตต้องช่วยเหลือตัวเอง คิดเอง และตัดสินใจเองมาตั้งแต่อายุ 12 ปี ช่วงนั้นเขาจึงไปเรียนกวดวิชาตอนกลางคืนแล้วมาสอบเทียบ ม.ปลาย

"ตอน แรกไปสอบเอ็นทรานซ์ติดคณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ คะแนนสอบผมติดคณะแพทยศาสตร์ รามาธิบดี ด้วยซ้ำแต่ไม่ได้เลือกไว้ เพราะไม่มีใครแนะแนว ปีนั้นรุ่นพี่เอ็นดูผมมากเพราะเป็นคนเดียวในคณะที่เลือกคณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ อันดับ 1 และผมก็สอบได้อันดับที่ 1 ของคณะวิทยาศาสตร์ จุฬาฯ ในปีนั้นด้วย"

แต่เข้าไปเรียนที่จุฬาฯได้แค่เทอมเดียวต้องลาออก เพราะต้องเรียนเต็มเวลาทำให้ไม่มีเวลาทำงานหาเงินช่วยทางบ้าน ตอนนั้นพี่ชายทำคนเดียวไม่ไหวก็เริ่มบ่น ในที่สุดเขาก็ไปลงเรียนที่รามคำแหง คณะบริหารธุรกิจ เอกวิชาการเงินการธนาคาร ใช้เวลาเรียนเพียง 3 ปีครึ่งแถมได้ทุนเรียนฟรี 2 เทอมเพราะเรียนดี

ชีวิตเด็กหนุ่มแซ่แต้ ที่ขาดทั้งพ่อและแม่ไม่หยุดขวนขวายพอจบปริญญาตรีที่ รามฯ ก็มาสอบเรียนต่อปริญญาโท MBA ที่จุฬาฯ ปีนั้นเขาสอบติดทั้งหมด 3 มหาวิทยาลัย จุฬาฯ ธรรมศาสตร์ และนิด้า

"ผมสอบติดทั้ง 3 ที่เลย แต่สอบตกสัมภาษณ์ที่ธรรมศาสตร์ แต่ผ่านที่นิด้า กับจุฬาฯ ผมก็เรียน MBA พร้อมกัน 2 ที่เลย แต่เรียนไปได้แค่เทอมเดียวไม่ไหว มันเหนื่อย เรียนด้วยช่วยพี่ชายดูร้านด้วย สุดท้ายก็ตัดที่นิด้าทิ้งเพราะเดินทางไกลเลือกเรียน MBA ที่จุฬาฯ ที่เดียวใกล้บ้าน (ที่ปทุมวัน) ที่สุด ช่วงที่เรียนหนังสือผมก็เริ่มเล่นหุ้นแล้ว ถึงตอนนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้ว ถ้าจำไม่ผิดเริ่มเล่นหุ้นประมาณปี 2534-2535 แถวๆ นั้น"

ก่อนจะเข้า สู่ภาคของ "หุ้น" กิติชัยพาวกเข้าสู่เรื่องราวชีวิตในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ก่อน ช่วงที่เรียนหนังสือเขาก็ต้องแบ่งเวลามาช่วยพี่ชายขายส่งเสื้อผ้าด้วยแต่พัก หลังธุรกิจเริ่มซบเซา สมัยก่อนค้าขายดีเพราะมีชาวต่างชาติโดยเฉพาะชาวรัสเซีย และตะวันออกกลางมาซื้อของที่ร้านไปขาย แต่พักหลังคนกลุ่มนี้ก็หายหน้าไปเลย จากการสอบถามได้ข้อมูลว่าชาวต่างชาติกลุ่มนี้ไปซื้อเสื้อผ้าที่เมืองจีนแทน แล้วแถวบ้านยังมีคนเอาสินค้าจีนมาขายตัดราคาอีก

"ผมก็คุยกับพี่ชาย ว่าผมไม่ทำแล้วนะ เพราะมองว่ามันเป็น "ซันเซ็ท" (ธุรกิจตะวันตกดิน) อีกอย่างตรงแถวปทุมวันที่ผมขายส่งเสื้อผ้า ก็มีคนมาสร้างเป็นคอมเพล็กซ์ขนาดใหญ่มีร้านค้ามาเปิดขายแข่งจำนวนมาก ดูแล้วไม่มีอนาคต เพราะเค้กก้อนเล็กลงแต่มีคนถือมีดบังตอมาขอหั่นมากขึ้น"

เขา วิเคราะห์ว่า หนึ่ง. ธุรกิจนี้หมดเวลาทำเงินแล้ว สอง. เค้กมันเล็กลงด้วย ตอนไปบอกว่าจะเลิกพี่ชายก็ถามว่าแล้วจะทำมาหากินอะไรกัน ก็บอกพี่ชายไปว่า "ไม่รู้" รู้แต่ว่าทำไปก็ไม่รุ่ง ไม่รู้จะทำต่อไปทำไม ช่วงที่ขายดียอดขายเยอะพอสมควรเป็น "หลักล้านบาท" ต่อเดือน แต่มาร์จินต่ำ กำไรไม่ได้เยอะ

"ตอนนั้นผมมีความคิดว่าคนเรามีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากัน มันเสียโอกาสเอาเวลาไปทำอย่างอื่นได้เงินเยอะกว่าดีกว่า ช่วงที่เลิกค้าส่งเสื้อผ้าเมื่อประมาณ 10-11 ปีที่แล้วก็มีกำไรจากหุ้นสะสมไว้พอสมควรแล้ว ระหว่างนั้นก็บอกพี่ชายว่าจะมาเล่นหุ้นเป็นอาชีพ พี่ชายก็เสนอว่าขายตึกแถวไปครึ่งหนึ่งอีกครึ่งหนึ่งก็เก็บไว้ดีกว่า ผมก็บอกว่าถ้างั้นทำคนเดียวผมไม่ทำแล้ว พี่ชายก็บอกว่าถ้าผมไม่ทำเขาก็เลิกทำ ช่วงนั้นน้องสาวก็แต่งงานออกไป"

หลัง จากนั้นก็เริ่มเข้ามาสู่ธุรกิจ (เก็งกำไร) อสังหาริมทรัพย์ เริ่มจากเพื่อนชวนไปนั่งประมูลทรัพย์สินของกรมบังคับคดี สมัยเมื่อ 10 ปีที่แล้วยังมีคนเข้าประมูลไม่มาก ราคาประมูล จึง "ถูกมาก" จนเห็นโอกาสเต็มไปหมด

"ถึงผมจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้ก็ยังรู้สึกได้ เลยว่า "มันถูกมาก" ชิ้นแรกที่ประมูลได้ราคา 1.3 ล้านบาท เป็นบ้านเดี่ยวอายุกว่า 10 ปี อยู่แถวถนนพัฒนาการ ผมขายไปได้ที่ราคา 1.8 ล้านบาท กำไร 5 แสนบาทภายในเวลาเพียง 4 เดือนโดยไปลงประกาศขายในอินเทอร์เน็ต ผมก็มองว่าธุรกิจซื้อมาขายไปอย่างนี้ดีกว่าค้าขายเสื้อผ้าตั้งเยอะ เพราะค้าส่งเสื้อผ้ากว่าจะได้กำไร 5 แสนบาทมันเหนื่อยมาก ผมก็พุ่งเป้ามาที่ธุรกิจนี้เลย"

ต่อมาเห็นข่าวบริษัทฮาริสัน เปิดประมูลที่ดินในสนามกอล์ฟวินด์มิลล์ย่านถนนบางนา-ตราด ก็ไปประมูลมาได้ 5 แปลง แปลงละ 300-400 ตารางวา ราคาแปลงละ 7-8 ล้านบาท หรือตารางวาละ 18,000-19,000 บาท กิติชัยมองว่าราคานี้ถูกมากแม้แต่เจ้าของซีพีก็ยังอยู่ในหมู่บ้านนั้น

"ผม ขายไป 4 แปลง ยังเก็บไว้ 1 แปลง บางแปลงที่ขายกำไรน้อย บางแปลงก็กำไรเยอะ แปลงที่ขายได้ราคาแพงสุดตารางวาละ 30,000 บาท ถือไว้ 3-4 ปี แต่ระหว่างนั้นก็เข้าประมูลบ้านของกรมบังคับคดีขายมาเรื่อยๆ ผมชวนพี่ชายมาทำธุรกิจนี้เต็มตัว โดยแบ่งหน้าที่กันว่าให้พี่ชายดูแลบ้านเก่าและคอนโดมิเนียมเก่า ส่วนผมรับผิดชอบเฉพาะคอนโดมิเนียมใหม่"

เขาเล่าว่าก่อนประมูลก็ต้อง ไปดูทรัพย์สินก่อน ไปดูสภาพแวดล้อม และเช็คราคาบ้านที่ขายบริเวณใกล้เคียง สมัยก่อนกรมบังคับคดีทำแผนที่หยาบมากกว่าจะหาบ้านที่ประมูลเจอวนหาแล้วไม่ รู้กี่รอบ หน้าที่ของกิติชัยจะไปจองพวกคอนโดมิเนียมใหม่ๆ ราคาไหนที่สมเหตุสมผลดูแล้วขายต่อ มีกำไรก็จะจองครั้งละหลายยูนิต ส่วนใหญ่ก็จะขายตอนที่คอนโดสร้างเสร็จแล้ว แต่ก็มีบางเคสที่ขายใบจองก็มี เขาเล่ารายละเอียดบางโครงการถือใบจอง 20 กว่าวัน ทำกำไรมากกว่า 10 เท่าตัวก็เคยมาแล้ว แต่ขอร้องไม่ให้ลงตีพิมพ์

กิติชัยบอกว่า จริงๆ แล้ว โอกาสมันมีเสมอเพียงแต่ว่าคุณเห็นโอกาสนั้นรึเปล่า นอกจากเก็งกำไรซื้อมาขายไปแล้ว ยังมีให้เช่าด้วย บ้านบางหลังประมูลได้แล้วเจ้าของเดิมไม่ย้ายออกก็ต้องให้เขาเช่า ที่ประมูลมามี 3-4 เคสที่ต้องฟ้องให้เจ้าของเดิมย้ายออกเพราะไม่ยอมออกและไม่ยอมจ่ายค่าเช่า ตรงนี้ก็เป็นจุดอ่อนของการประมูลบ้านเก่า

ปัจจุบันธุรกิจนี้หากิน ยากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว สมัยก่อนทรัพย์สินของกรมบังคับคดีเขาบอกว่าเป็น "บลู โอเชี่ยน" การที่คนเข้าประมูลไม่เยอะราคาก็ไม่แข่งขันกันมาก จึงได้ทรัพย์สินราคาถูก

"ปัจจุบันผมเรียกว่ามันเป็น "เรด โอเชี่ยน" คนรู้จักที่จะไปประมูลมากขึ้นจนราคาเดี๋ยวนี้ไม่ถูกแล้ว เวลาไปประมูลจะวางมัดจำ 50,000 บาท เดี๋ยวนี้มีคนบางกลุ่มพอประมูลได้ก็เอาทรัพย์ไปเร่ขาย เพราะกรมบังคับคดีให้เวลา 3 เดือนในการโอน ภายใน 3 เดือนถ้าเขาขายไม่ได้เขายอมทิ้งเงิน 50,000 บาท เขาคิดว่าถ้าฟลุคบางชิ้นกำไร 4-5 แสนบาท กลุ่มนี้จะสู้ทุกราคาเพื่อให้ได้ทรัพย์มาก็เหมือนกับการปั่นราคา ปัจจุบันนี้ไม่ถูกแล้ว"

หลักการวิเคราะห์ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ กิติชัยใช้ประสบการณ์เป็นหลักไม่เคยศึกษามาก่อน แต่เขารู้ว่าในย่านนี้ถ้าเป็นทาวน์เฮ้าส์ 21 ตารางวา บ้านเดี่ยว 60 ตารางวา หรือคอนโดเก่าในย่านนี้ ราคาควรอยู่ที่เท่าไร

"ผมจะใช้วิธีเลียบๆ เคียงๆ สอบถามราคาแถวนั้นที่ติดประกาศขายเราก็จะรู้ "ราคาตลาด" ในย่านนั้น แล้วก็รู้ว่าจะประมูลราคาเท่าไร สู้ได้เต็มแค่ไหน ส่วนวิธีการต่อยอดทำให้ทรัพย์สินมีราคาสูงขึ้นจะมีช่าง 2-3 ทีม เข้าไปปรับปรุง ตกแต่ง ทาสีใหม่ และทำความสะอาดให้ทรัพย์อยู่ในสภาพดีแล้วถึงจะประกาศขาย ถ้าขายตามสภาพจะขายยากเพราะบ้านที่ประมูลได้ส่วนใหญ่ค่อนข้างเก่า ผมว่าการเรียนรู้ทุกอย่างมีประสบการณ์เป็นครู"

สำหรับคอนโดมิเนียม ใหม่เขาบอกว่าจะดูง่ายเริ่มแรกต้องรู้จักทำเลที่ตั้ง และมาให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายขายสรุปข้อมูลให้ฟัง ปัจจุบันราคาคอนโดใหม่ที่บริษัทต่างๆ ตั้งขายแทบจะเก็งกำไรไม่ได้แล้ว เมื่อ 4-5 เดือนที่แล้วแสนสิริเชิญไปงานเปิดตัวคอนโดแถวทองหล่อ ขายตารางเมตรละ 1.4 แสนบาท ถึงจะใกล้รถไฟฟ้ามากแต่ว่าทำเลทองหล่อราคานี้ถือว่า "แพง"

"ถ้า ผมจะซื้อตรงทองหล่อราคา 1.4 แสนบาท ผมซื้อคอนโด 185 ราชดำริ ของไรมอนแลนด์ดีกว่า ตารางเมตรละ 1.9-2 แสนบาท อยู่ตรงสถานทูตเขมรเก่าแล้วเป็นฟรีโฮลด์ (โครงการเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในที่ดิน) ด้วย เพราะย่านนั้นเป็นที่ดิน สนง.ทรัพย์สินฯเกือบหมด ราคาทองหล่อกับราชดำริต่างกัน 5 หมื่นบาทต่อตารางเมตร ถ้าจะซื้อเก็งกำไรผมซื้อแถวราชดำริดีกว่า"

ถาม ว่าไม่คิดจะเปิดบริษัททำโครงการอสังหาริมทรัพย์ของตัวเองบ้างหรือ เขาบอกว่า "คงไม่ทำ" เพราะการเป็นเจ้าของโครงการมีภาระต้องรับผิดชอบมาก เป็นนักลงทุนแบบนี้เป็น "อิสระ" อยากไปไหนก็ได้

"ช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมาผมไปเที่ยวบ่อย ครั้งละ 15-20 วัน ปีละ 3-4 ครั้ง ถ้าตั้งบริษัทขึ้นมาชีวิตผมไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ ผมคิดว่าการเล่นหุ้นก็เหมือนการทำธุรกิจเพราะเราคัดสรรแต่บริษัทที่ดี มีผู้บริหารที่เก่ง หรือลงทุนอสังหาริมทรัพย์ผมไม่ทำเอง ถ้าโครงการไหนดี ทำเลดี ราคาไม่แพง มีโอกาสทำกำไรได้ผมก็ไปจอง ชีวิตก็สบายดีแล้ว ผมไม่อยากหาเหามาใส่หัวอีก ถ้าเป็นอสังหาริมทรัพย์ผมจะ "เก็งกำไร" เป็นหลัก แต่ถ้าเป็นหุ้นจะไม่ใช่"

สัปดาห์หน้าติดตามภาคของ "หุ้น" วิธีคิดของเซียนหุ้นหน้าหยก เจ้าของพอร์ต 400 ล้านบาท รับรองว่า "ไม่ธรรมดา"

โอกาสอยู่ใน 'อากาศ' อยู่ที่คุณจะเจอหรือไม่!

"ผม จะเล่าประวัติคอนโดที่ผมอยู่ให้ฟัง (ตรงจุดตัดรถไฟฟ้าใต้ดิน และ BTS) ขนาดพื้นที่ 194 ตารางเมตร เดิมห้องเก่าขนาด 100 ตารางเมตร เมื่อประมาณ 6-7 ปีที่แล้วผมรู้สึกว่ามันเล็กเกินไปหันไปทางไหนติดกำแพงหมดเลย ผมก็ประกาศขายขณะที่ยังหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้ ช่วงนั้นเศรษฐกิจไม่ค่อยดีราคาขายตกลงไปเหลือตารางเมตรละ 40,000 กว่าบาท แต่ผมขายได้ 58,000 บาทต่อตารางเมตร เพราะตกแต่งไว้ค่อนข้างสวย"

"ผม ทำสัญญาขอเช่าอยู่ต่ออีกไม่เกิน 3 เดือน เสร็จแล้วผมไปเปิดหาในคลาสสิฟายด์ไปเจอคอนโดที่ซอยร่วมฤดี ขนาด 250 กว่าตารางเมตร ราคาถูกมากตารางเมตรละไม่ถึง 30,000 บาท พอผมซื้อมาได้ประมาณ 2 อาทิตย์ คอนโดเก่าที่ผมอยู่ก็มีคนอยากขาย ผมชินแถวนี้และมองว่าตรงที่ผมอยู่ปัจจุบันนี่แหละเป็น The Best Location ปัจจุบันจุดตัดรถไฟฟ้ามีแค่ 3 ที่ คือ หมอชิต ศาลาแดง และอโศก ตรงหมอชิตผมถือว่าอยู่นอกโซนธุรกิจ ตรงศาลาแดงก็มีผับบาร์เต็มไปหมดไม่เหมาะอยู่อาศัย"

กิติชัย เล่าว่า ขายห้องเก่าราคา 5.8 ล้านบาท (100 ตารางเมตร) ซื้อห้องใหม่ราคา 7.8 ล้านบาท ได้ห้องมุมพื้นที่เพิ่มเป็น 194 ตารางเมตร แถมซื้อได้ราคาถูกลงเหลือตารางเมตรละ 40,000 บาท ทั้งที่ช่วงเวลาห่างกันไม่ถึง 2 เดือน ส่วนคอนโดที่ซอยร่วมฤดีถือไว้ 8-9 เดือน ขายไปได้กำไร 1.1 ล้านบาท เท่ากับว่าคอนโดที่อยู่ปัจจุบันเพิ่มเงินเพียงแค่ 9 แสนบาท ได้อยู่ตึกเดิมแถมได้พื้นที่เพิ่มจาก 100 ตารางเมตร เป็น 194 ตารางเมตร

"ผม จึงบอกว่าโอกาสมีอยู่เสมอ ผมเป็นคนที่ไขว่คว้าหาโอกาสไม่ได้รอให้โอกาสวิ่งมาหา ผมเห็นโอกาสจากคลาสสิฟายด์นะเปิดจากบางกอกโพสต์ กับเดอะเนชั่น ตอนนั้นโทรไปเกือบ 20 เจ้ากว่าจะเจอโอกาส แต่บางครั้งผมมีความรู้สึกว่าคุณพ่อคุณแม่ผมที่อยู่บนสวรรค์คอยดูแลช่วย เหลือ"

ปัจจุบันเขาบอกว่ามีคอนโดอยู่ในย่านสุขุมวิทหลายแห่งทั้งที่ ซื้อไว้ปล่อย เช่า และเก็บไว้เก็งกำไร ถ้ารวมอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดในพอร์ตเป็นหลัก "ร้อยล้านบาท"

จากคุณ : ฮะ ว่าไงนะ

เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 08:30:24

ความคิดเห็นที่ 7

วันที่ 4 มกราคม 2554 00:00
'กิติชัย เตชะงามเลิศ'ไม่ตะครุบเหยื่อ โดยไม่รู้จักเหยื่อ(3)

ใน สนามอสังหาฯ กิติชัย คือ 'นักเก็งกำไร' ตัวยง แต่ในสนามหุ้นเขาคือ'นักลงทุน' ที่รอบคอบทุกฝีก้าว ไม่รีบตะครุบเหยื่อโดยไม่รู้จักเหยื่อนั้นดีพอ
"กิ๊ด" หรือ กิติชัย เตชะงามเลิศ เซียนหุ้นวัย 40 เจ้าของพอร์ตหุ้นมูลค่ากว่า 400 ล้านบาท ไม่เสี่ยงโดยไม่เข้าใจความเสี่ยงการเดินทางในตลาดหุ้นของเซียนหุ้นหน้า หยกรอบคอบทุกฝีก้าว ส่วนหนึ่งอาจมี "โชคช่วย" แต่หากขาด "ฝีมือ" ไม่มีทางที่จะก้าวมาถึงจุดนี้ได้ เขาย้อนมองกลับไปพร้อมกับพูดถ่อมตัวถึงความสำเร็จที่ได้มา
"ผมมีความรู้สึกว่าคนเรา "เก่ง" อย่างเดียวไม่พอ มันต้อง "เฮง" ด้วย"

"กิ๊ด" เปิดประเด็นพร้อมยกตัวอย่าง เสี่ยตันโออิชิ เขาทั้งเก่งทั้งเฮงคุณตันเริ่มจับธุรกิจชาเขียวก่อนคนอื่นแล้วการที่เขาขาย หุ้นโออิชิให้แก่คุณเจริญ สิริวัฒนภักดี ในราคา 32.50 บาท หลังจากนั้นหุ้น OISHI ก็ลงไป 15.70 บาท เสียดายที่เขาไม่ได้ซื้อกลับเพราะหลังจากนั้นราคาขึ้นไป 105 บาท

"ผม ว่าเขาไม่ได้เสียดายเพราะว่าคุณตันเอาเงินที่ขายหุ้นได้ไปซื้อหุ้น บริษัทเพลินจิตอาเขต เป็นเจ้าของที่ดินตรงถนนเพลินจิต ปัจจุบันเขาน่าจะขายที่ดินตรงนั้นไปแล้วตารางวาละ 1.2 ล้านบาท ไทม์มิ่งเขาดีมากขายหุ้นโออิชิมาซื้อที่ดินแล้วที่ดินก็ราคาขึ้นเอาๆ หลายครั้งที่ผมมองดูชีวิตของคนที่ประสบความสำเร็จหลายๆ คน ต้อง "เก่ง+เฮง" ถ้าเลือกระหว่างเก่งกับเฮง ผมว่าเฮงดีกว่าเก่ง เพราะคุณเก่งแต่บางทีคุณไม่มีโอกาส หรือบางทีคุณไม่มีทุนในจังหวะที่โอกาสมันมา คุณก็ไม่ประสบความสำเร็จ แต่ถ้าคุณเฮงอยู่เฉยๆ ก็มีโอกาสวิ่งเข้ามาหาเอง"

กิติชัย ยกตัวอย่างหุ้นไทยพาณิชย์นิวยอร์คไลฟ์ประกันชีวิต (SCNYL) หุ้นตัวนี้มีสภาพคล่องต่ำมากวันหนึ่งซื้อขายระดับ "ร้อยหุ้น" แต่ตอนที่อยากซื้อใช้เวลาเก็บไม่นานได้หุ้นมา 200,000 หุ้น เพราะมีคนอยากขายพอดีไม่น่าเชื่อ

การลงทุนของเขาจะมีหลักการคัดเลือกหุ้นดังนี้คือ 1.จะดูประเภทธุรกิจก่อน ธุรกิจไหนน่าสนใจค่อยลงลึกไปดูว่าในธุรกิจนี้ในอุตสาหกรรมนี้มีบริษัทไหนที่ น่าสนใจบ้างแล้วคัดหุ้นออกมา 2.เจาะลึกลงไปดูแต่ละบริษัทว่าผลประกอบการย้อนหลังในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาเป็นอย่างไร จากนั้นถึงจะคัดหุ้นตัวที่โอเคที่สุดมาไว้ในจอมอนิเตอร์

"ผมจะแกะงบ ดูรายละเอียด ดูรายได้รายจ่ายกำไรว่ามาจากไหน แล้วดูรายไตรมาสว่าไตรมาสไหนดี ฤดูกาลไหนไม่ดี จากนั้นก็เลือกเอาเฉพาะตัวที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรมนั้นมาเก็บๆ ไว้อยู่ในจอเรดาร์ ในมุมมองของผมธุรกิจประกันชีวิตกับโรงพยาบาลดีที่สุดแล้ว ในระยะยาวยังไม่เห็นว่าธุรกิจอะไรจะดีเท่า 2 ธุรกิจนี้"

ถ้าดูจากรายชื่อหุ้นที่ถือ (BGH, BLA, SCNYL และ NBC) กิติชัย บอกว่าอาจจะคล้ายๆ แวลูอินเวสเตอร์เหมือนกันเพราะเวลาที่จะซื้อหุ้นจะมีเกณฑ์คือ 1.จะเลือกหุ้นที่พื้นฐานดี และ 2.ราคาต้องถูกกว่าปัจจัยพื้นฐาน ส่วนจังหวะเข้าซื้อขายจะใช้การวิเคราะห์ทางเทคนิคเข้าช่วย สมัยก่อนมี 30-40 ตัวในจอเรดาร์ แต่ตอนนี้คัดออกเหลือ 20-30 ตัว จะคอยติดตามอยู่เรื่อยๆ ทั้งราคาและผลประกอบการ

กิติชัย กล่าวว่า จะดูกราฟทุกวันโดยเลือกดูเฉพาะหุ้นที่ถูกเลือกมาอยู่ในกลุ่มที่ต้องจับตามอง เป็นพิเศษว่าราคาหุ้นใกล้ "แนวรับ-แนวต้าน" หรือยัง ส่วนเครื่องมือทางเทคนิคที่ใช้อยู่เป็นประจำหลักๆ จะดู 3 ตัว คือ Moving Averages (เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่) RSI และ MACD บางครั้งก็จะดู Stochastics บ้าง

"ถ้าเป็น MACD จากประสบการณ์ถ้ามันตัดขึ้นยิ่งใกล้ๆ เส้น 0 ความน่าเชื่อถือจะสูงมาก ถ้าตัดอยู่ใต้ 0 นิดหนึ่ง หรือเหนือ 0 นิดหนึ่ง หรือตรง 0 พอดี มั่นใจ 99% มีความแม่นยำค่อนข้างมากทั้งตัดลงหรือตัดขึ้น ส่วนตัวอื่นก็จะดู Convergence กับ Divergence ประกอบกับการดู Bar Chart ถ้าเป็น Bullish Divergence สมมติเกิด 2 ครั้งแล้วน่าซื้อแล้วนะ ค่อนข้างชัวร์ ถ้า RSI 80-90 ก็ต้องระวังแล้วอยู่ในเขตซื้อมากเกินไป ส่วนใหญ่ถ้าเป็นรายตัวจะดูกราฟ Day กับ Week เป็นหลัก ส่วนกราฟ Month จะใช้ดู SET มากกว่า"

เลือกหุ้นได้แล้ว ดูแนวรับ-แนวต้านรู้จังหวะเข้าซื้อแล้วจากนั้น กิติชัยจะทำการกำหนดวงเงินคร่าวๆ ว่า จะซื้อเท่าไร ถ้าซื้อเกินจากที่วางแผนอาจจะเป็นเพราะเทคนิคมันฟ้องว่าราคากำลังจะไป ส่วนที่เกินจะเป็นการเก็งกำไรเท่านั้น ถ้าขาดทุนกรณีเข้าผิดจังหวะก็จะ Cut Loss ออกเฉพาะส่วนที่ซื้อเกินจากที่ตั้งใจ โดยถือเกณฑ์ 10% เป็นจุดตัดขาดทุน

ถามว่าหุ้น SCNYL ต้นทุน 70 บาท ราคาขึ้นมา 500-600 บาท กำไรเยอะแยะแล้วทำไมถึงไม่ขายหรือว่า "โลภ" ถือมานานตั้ง 4 ปี เขากล่าวว่า บริษัทประกาศผลการดำเนินงานเพิ่มขึ้นทุกไตรมาส เพราะความที่อัตราส่วนทางการเงินถูกกว่าตลาดมาตลอดพอกำไรขึ้นทีราคาหุ้นก็ ขึ้นที

"ถ้าเจอหุ้นแบบนี้ไม่รู้จะรีบขายไปทำไม ผมให้เหตุผลกับตัวเองไม่ได้ว่าผมขายหุ้นที่ดีในราคาที่ถูก แล้วผมไปซื้อหุ้นในตลาดที่ราคาแพงกว่า ผมบ้ารึเปล่า! มันให้เหตุผลกับตัวเองไม่ได้ ผมจะบอกตัวเองว่าไม่ขาย..ไม่ขาย..ไม่ขาย"

ถาม ต่อว่าทำไม! เวลาซื้อคอนโดถึงมองในลักษณะ "เก็งกำไร" เขาบอกว่าเพราะคอนโดเวลาเราขาย "เราขายราคาตลาด ในราคาที่เหมาะสม" แต่ถ้าเป็น "หุ้นดี" กำไรเพิ่มขึ้นๆ ตราบใดที่ราคายัง "ถูกกว่า" ราคาเหมาะสมไม่ใช่รีบขายสมควรจะ "ซื้อเพิ่ม" ด้วยซ้ำ แต่ที่ไม่กล้าซื้อ (หุ้น SCNYL) เพิ่มเพราะว่าหุ้นมีสภาพคล่องต่ำมากเวลาจะขายไม่รู้จะขายใครดี

สมัย ก่อนบางวันเคยมีกำไร 4-5 ล้านบาท ขาดทุนก็ขาดทุนเยอะ แต่ถึงจะเก็งกำไรอย่างไรแต่ไม่เคยไปเล่นหุ้นปั่นที่ไม่มีพื้นฐานเขาจะไม่ ตะครุบเหยื่อโดยไม่รู้จักเหยื่อนั้นดีพอ เจ้าตัวเล่าประสบการณ์เล่นเก็งกำไร "หุ้นผีบอก" ให้ฟัง

"ผมเคยเล่น ESTAR มีคนมาบอก เขาบอกสองตัวแรกถูกหมดตัวที่สามก็เลยซื้อตาม แต่เรารู้ว่าเป็นหุ้นเก็งกำไรก็เลยซื้อนิดเดียว ซื้อเสร็จรอบแรกกำไร ราคาลงมาก็ซื้ออีกรอบที่สองก็กำไรแต่เล่นนิดเดียว ราคาลงมารอบที่สามได้ใจซื้อเยอะเลย รอบนี้ผิดทางขาดทุน 10% Cut Loss ทิ้งเลย สรุปว่ากำไรสองรอบแรกไม่พอขาดทุนรอบหลัง"

ถามว่าลักษณะตลาดหุ้นแบบไหนเล่นง่ายเซียนหุ้นร้อย ล้าน กล่าวว่า ตลาดหุ้นจริงๆ แล้วในทุกสถานการณ์สามารถที่จะหากำไรได้หมด บางจังหวะอาจจะได้กำไรทันที บางจังหวะอาจจะซื้อแล้วต้องถือรอ

"อย่าง เช่นตลาดขาลงถ้าช่วงนั้นผมมีหุ้นอยู่ในพอร์ตน้อย ผมจะรู้สึกเหมือนว่าผมจะได้ไปงานปาร์ตี้สนุกๆ เพราะว่าถ้าเราสามารถซื้อหุ้นดีๆ ได้ในราคาถูกผลตอบแทนจะสูงมาก แต่ต้อง "ถือรอ" จนตลาดกลับมาดี หรือช่วง 1-2 ปีนี้ที่หุ้นเป็นขาขึ้นตลอดมันก็ดีเพราะเราเล่นเราก็ได้กำไร หรือถ้าเป็นตลาดไซด์เวย์ข้อดีที่ผมชอบคือจะเป็นช่วงของการ "เก็บของ" เข้าพอร์ตไม่ต้องไล่ราคามากนัก"

กิติชัย บอกว่า ในมุมมองของตัวเองไม่ว่าตลาดจะอยู่ในช่วงไหนก็สามารถทำกำไรให้เราได้ ถ้าดูกราฟตลาดเป็นขาลงก็อาจจะลดพอร์ตถือหุ้นน้อยหน่อยแล้วคอยจังหวะซื้อกลับ แต่ไม่ได้ขายหมด อย่าง SCNYL ก็ถือไว้ไม่ได้ขาย ไม่จำเป็นว่าหุ้นขาลงต้องขายหุ้นทุกตัวในพอร์ต ถ้าผลการดำเนินงานยังดีราคายังถูกก็ไม่จำเป็นต้องขาย

"จริงๆ รอบนี้ผมก็พลาดตอนขึ้นมาจาก 380 จุดขึ้นมาถึงกว่า 500 จุดผมยังกลัวไม่กล้าซื้อเพราะว่าก่อนหน้านั้นเพิ่งจะขาดทุนเลือดซิบๆ กลับมาเล่นตอน 500-600 จุดแล้ว ช่วงนั้นหยุดเล่นเลย ช่วงที่หุ้นตกหนักๆ โหมไปดูคอนโดมิเนียมเกิดใหม่ เอาเวลาไปมุ่งทางด้านนั้น ทำตัวให้ดูยุ่งๆ จะได้ไม่มาสนใจตลาดหุ้นมาก"

ในส่วนของการวิเคราะห์ข่าวเซียนหุ้นราย นี้จะดูแหล่งข่าวว่ามาจากที่ไหน น่าเชื่อถือแค่ไหน แล้วดูว่าผู้บริหารบางคนขี้โม้รึเปล่าอ่านข่าวหลายๆ ครั้ง ถ้าพูดแล้วไม่เป็นจริงเวลาเขาพูดอะไรเราก็ต้อง "หาร 2" ไม่ให้น้ำหนักมาก

"ผม รู้จักผู้บริหารในตลาด mai คนหนึ่ง ชอบขี้โม้บอกว่าบริษัทเขาดีอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ไม่เห็นเป็นอย่างนั้นเลย บางทีต้องหาร 3 ด้วยซ้ำ แต่ผู้บริหารบางบริษัทไม่โม้เลยและพูดน้อยกว่าความเป็นจริงนิดหน่อยด้วยซ้ำ ไป อย่างคุณอภิชาต ลี้อิสสระนุกูล ผู้บริหารไทยสแตนเลย์การไฟฟ้า เขาพูดโอเคเลยเชื่อถือได้เป็นหุ้นตัวหนึ่งที่อยู่ในจอเรดาร์ของผม แต่ถ้าชื่นชมในความสามารถก็ต้องคุณชนินท์ ว่องกุศลกิจ ผู้บริหารบ้านปู"

กิ ติชัย มองว่า ผู้บริหารบ้านปูคนนี้อัจฉริยะจริงๆ เขาซื้อหุ้น บมจ.อะโรเมติกส์ (ประเทศไทย) หรือ ATC (ควบรวมกับโรงกลั่นน้ำมันระยองเป็น PTTAR) แถว 3 บาท มาขาย 40-50 บาท แล้วเขาซื้อไว้เยอะมากช่วงที่ไม่มีใครกล้าซื้อ แล้วการที่เขาขายหุ้น RATCH เอาเงินไปลงทุนเหมืองถ่านหินก็แสดงว่าหุ้น RATCH ในอีก 2-3 ปีข้างหน้าผลตอบแทนไม่น่าสนใจแล้ว

"วิธีคิดของผมก็เหมือนกับคุณชนินท์ ถ้าผมจะขายหุ้นตัวหนึ่งก็คิดแล้วว่าเอาไปซื้อหุ้นตัวอื่นจะต้องได้รับผลตอบแทนที่สูงกว่า"

เซียน หุ้นราย นี้ยังเจาะลึกถึงขนาดที่ว่า ชาญ วรรธนะกุล กรรมการผู้จัดการใหญ่ กรุงเทพประกันชีวิต ขายหุ้น BLA มาตลอดไปเช็คแล้วว่าเขาใกล้จะเกษียณคนนี้เขารวยมากที่ขายออกมาจิ๊บๆ เขามีทรัพย์สินไม่รู้กี่พันล้านบาทเป็นเจ้าของโรงแรม (รอยัล คลิฟ บีช พัทยา) ด้วย

"ผมถือหุ้น BLA เยอะก็เช็คข้อมูลสอบถามคนโน้นคนนี้ จนเราแน่ใจว่าไม่มีผลกระทบต่อธุรกิจ ส่วนการวิเคราะห์วอลุ่ม ถ้าจู่ๆ วอลุ่มวันนี้โตขึ้นผิดปกติขึ้นมา 5-6 เท่าของวอลุ่มเฉลี่ย 1 เดือนย้อนหลังแสดงว่าข้างในต้องมีข่าวอะไรสักอย่าง ถ้าวอลุ่มเข้าแล้วหุ้นขึ้นแสดงว่า "ดี" จะมีข่าวดี แต่ถ้าหุ้นขึ้นมาเยอะแล้วแล้ววอลุ่มก็พีคมากๆ "ต้องระวัง" แสดงว่ารายใหญ่อาจจะ "ออกของ" มันอยู่ที่ว่าวอลุ่มเยอะช่วงไหนของการขึ้นของราคา ถ้าจะดีต้องมีวอลุ่มเข้าช่วงเริ่มต้นขาขึ้นของราคา แสดงว่าหุ้นตัวนั้นกำลังจะไปแล้ว"

สมมุติว่าในรอบ 1 เดือนที่ผ่านมาเทรดวันละ 1 ล้านหุ้น แต่วันนี้ผ่านไปครึ่งวันมีวอลุ่มแล้ว 3-4 ล้านหุ้น แล้วราคาก็ขึ้นด้วยอันนี้ "ผิดปกติ" ต้องมีข่าวดีอะไรสักอย่างหนึ่งที่มีคนรู้แล้ว ในแง่ราคาหุ้นถ้าราคานิ่งๆ วอลุ่มไม่มาก แต่จู่ๆ ราคาหุ้นขึ้นพร้อมวอลุ่มมากด้วย ต้องมีอะไรแล้ว

สำหรับปัจจัยที่จะทำให้ราคาหุ้นขึ้นโดยหลักการแล้วหุ้นอะไรก็ตามถ้าพื้น ฐานบริษัทดีจริงๆ ในที่สุดราคาก็ต้องขึ้นมาตอบสนองกับพื้นฐาน เขาเชื่อว่า หัวใจของการลงทุนให้ได้กำไรก็คือเลือกซื้อหุ้นในราคาถูกกว่าราคาที่เหมาะสม เยอะๆ นี่คือหลักการ Margin of Safety ที่วอร์เรน บัฟเฟตต์ ใช้ แต่ราคาเหมาะสมของหุ้นแต่ละตัวก็ไม่เท่ากัน

"อย่าง BGH ผมมีความรู้สึกว่ามันควรอยู่ที่ 48 บาท บางคนอาจจะบอกว่าอยู่ที่ 42 บาท ความคิดแต่ละคนไม่เหมือนกัน ตอนลงไป 15-16 บาท ไม่ได้ซื้อผมมาเก็บเยอะแถว 28 บาท ตอนนี้ผมมองราคาเหมาะสมที่ 48 บาท เวลาการขึ้นของหุ้นสมมติราคาเหมาะสม 48 บาท มันอาจจะขึ้นไป 50 กว่าก็ได้ ตอนขาลงบอกว่าเหมาะสมที่ 30 บาท ลงไป 20 บาทก็ได้ เสน่ห์ของหุ้นก็ตรงที่ว่าราคามันขึ้นหรือลงมากกว่าที่ควรจะเป็นได้เยอะ ถ้าเราเข้า-ออกถูกจังหวะก็จะได้กำไรเยอะ"

ถามว่าหุ้นถูกหุ้นแพงดูตรง ไหนเขาตอบว่า จะดู P/E เป็นหลักเลยบางครั้งแพงกว่าตลาดไม่มากก็ซื้อ หุ้นบางตัว P/E ต่ำกว่าตลาดมากก็ไม่ซื้อ เพราะธุรกิจไม่มีอะไรน่าสนใจ ลักษณะธุรกิจต้องน่าสนใจ ต้องมีสตอรี่การเติบโตที่น่าสนใจ และดูความสามารถในการทำกำไรในอนาคตเป็นหลัก

--------------------------------------------

หุ้นน่าจะดีถึง 'กุมภาพันธ์' หรือ 'ต้นมีนาคม'

กิ ติชัย มองว่า ช่วงนี้หุ้นจะลงไม่เป็นอาจจะลงได้บ้างแต่ "ลงไม่เยอะ" หลังธนาคารกลางสหรัฐ ประกาศมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (Quantitative Easing) ครั้งที่ 2 หรือ QE2 จำนวน 6 แสนล้านดอลลาร์ แบ่งเป็น 6 เดือนๆ ละ 1 แสนล้านดอลลาร์ ถึง เดือนเมษายน 2554

"ผมคิดว่าเงินไม่ลงทุนใน อเมริกาแน่นอน เงินก้อนนี้จะไหลมาที่ตลาดเกิดใหม่และเอเชียก็เป็นจุดมุ่งหมายหนึ่งที่ต้อง มาแน่นอน ตลาดหุ้นไทยต้องได้รับเม็ดเงินบางส่วน เพราะฉะนั้นไม่มีเหตุผลที่หุ้นจะลง เอาว่าหุ้นน่าจะดีไปจนถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2554 หรืออาจจะถึงต้นเดือนมีนาคม 2554 ดัชนีประมาณ 1,100 จุดบวกลบน่าจะได้เห็นภายในไม่เกินเดือนมีนาคม เพราะว่า QE2 เดือนสุดท้ายคือเดือนเมษายน 2554 แต่การลงทุนคนจะกลัวรีบออกก่อน เพราะฉะนั้นในช่วง 2-3 เดือนนี้หุ้นยังน่าจะดีอยู่"

ถามว่าหุ้นกลุ่มไหนน่าลงทุน กิติชัย มองว่า กลุ่มธนาคารพาณิชย์ยังโอเคอยู่ แต่ในพอร์ตไม่มีหุ้นกลุ่มนี้ถ้ามีก็จะเล่น "เก็งกำไร" ส่วนกลุ่มพลังงานและปิโตรเคมีนักวิเคราะห์หลายค่ายเชียร์ให้ซื้อแต่ส่วนตัว ไม่ได้ศึกษาเพราะธุรกิจค่อนข้างซับซ้อนและต้องใช้พลังเยอะก็เลยไม่เล่นตัด ออกไปเลย ที่ชอบมากที่สุดก็ธุรกิจประกันชีวิตกับโรงพยาบาลเพราะธุรกิจวิเคราะห์ง่าย ไม่ซับซ้อน หุ้นกลุ่มธนาคารพาณิชย์จริงๆ กลุ่มนี้ซื้อแล้วถือยาวได้แต่ราคาในปัจจุบันขึ้นมาเยอะแล้วไม่แนะนำให้ถือ ยาว เล่นเก็งกำไรเหมาะสมกว่า

"ถ้าจะเล่นหุ้นกลุ่มสินค้าโภคภัณฑ์ (น้ำมัน ถ่านหิน ปิโตรเคมี เดินเรือ แร่ธาตุต่างๆ เป็นต้น) ถ้าอยากรวยต้องมาซื้อตอนก้นของวงจรขาลง ตอนที่ธุรกิจนั้นแย่ที่สุด หุ้นคอมมูนิตี้เสน่ห์ของมันอยู่ตรงที่ถ้าคุณไปซื้อได้ที่ Low แล้วคุณไปขายที่ Peak คุณกำไรเป็น 1,000% ได้เลย เผลอๆ ภายใน 1-2 ปีด้วยซ้ำ ผมไม่แน่ใจว่าปิโตรเคมีจะพีคปี 2554 รึเปล่า! โบรกเกอร์มองว่าจะพีคถ้าพีคปีหน้าตอนนี้ก็สายเกินไปแล้วที่จะมาซื้อ แต่เป็นเวลาขายมากกว่า"

อย่างอุตสาหกรรมเดินเรือผู้บริหารเขาก็พูด ทำนองว่าธุรกิจจะเริ่มฟื้นตัว ปี 2555 เพราะฉะนั้นปี 2554 ก็น่าสนใจเริ่มเข้าไปเก็บได้แต่ไม่ต้องรีบร้อนซื้อ คนจะเล่นหุ้นพวกนี้ (คอมมูนิตี้) ไม่ใช่ว่าเล่นได้ทุกปีเพราะรอบของมัน 6-7 ปีกลับมาครั้งต้องเข้าให้ถูก ความซับซ้อนของตัวแปรที่มีผลกระทบต่อราคาสินค้าโภคภัณฑ์ทำให้เซียนหุ้นราย นี้ตัดหุ้นประเภทนี้ออกไปจากจอเรดาร์ทั้งที่หุ้นหลายตัวปัจจัยพื้นฐานดี

"ถ้า ผมศึกษากลุ่มนี้จะไม่มีเวลาไปศึกษาตัวอื่น ก็เลยไม่เล่นตัดออกไปเลย หุ้นกลุ่มพลังงานก็เป็นคอมมูนิตี้อย่างหนึ่งและมีความผันผวนสูงมากราคา น้ำมันดิบในช่วง 3-4 ปีมานี้ 140 เหรียญก็เคยเห็น 20 กว่าเหรียญก็ได้เห็น มันขึ้นลงหวือหวาเกินไป ผมไม่ชอบธุรกิจอะไรที่เป็นแบบนี้ ยกตัวอย่างหุ้น BANPU ช่วง 3 ปีมานี้เคยลงไป 140 บาท และขึ้นไป 824 บาท ตอนนี้ราคาเกือบ 800 บาท จะให้ไปซื้อตอนนี้ผมว่ามันเสี่ยงเกินไป ผมรับความเสี่ยงไม่ไหว"

จากคุณ : ฮะ ว่าไงนะ

เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 08:31:40