 |
มีศิษย์เซนผู้หนึ่ง
เฝ้าพร่ำถามอาจารย์เซน ทุกวันว่า
สิ่งใดคือคุณค่าที่แท้จริงของคนเรา?
วันหนึ่ง อาจารย์เซนเดินออกมาจากห้องพร้อมกับก้อนหินหนึ่งก้อน
จากนั้นเอ่ยกับศิษย์เจ้าปัญหาว่า
เจ้าจงเอาก้อนหินก้อนนี้ไปเร่ขายยังท้องตลาด
แต่ไม่จำเป็นต้องขายออกไปจริงๆ
เพียงแค่ทำให้มีผู้มาเสนอราคาขอซื้อก็เพียงพอแล้ว
ลองดูสิว่าตลาดจะให้ราคาของก้อนหินก้อนนี้เท่าไหร่
ศิษย์เซนนำก้อนหินไปเร่ขายยังท้องตลาด
มีคนเห็นว่าหินก้อนนี้ทั้งใหญ่และเรียบสวย
จึงให้ราคา 2 ตำลึง
อีกผู้หนึ่งเห็นว่าหินก้อนนี้ น่าจะนำไปทำเป็นลูกกลิ้ง
หรือลูกตุ้มถ่วงน้ำหนักได้อย่างดี จึงให้ราคาถึง 10 ตำลึง
หลังจากนั้น แม้ว่าจะมีผู้แวะเวียนเข้ามาชมดูก้อนหินมากมาย
แต่ราคาที่สูงสุดที่ได้จากท้องตลาดคือ 10 ตำลึง
เมื่อศิษย์เซนนำก้อนหินกลับมายังวัด
ก็ถ่ายทอดเรื่องราวที่ตนเร่ขายก้อนหินธรรมดาๆ
จนได้ราคาถึง 10 ตำลึง ให้อาจารย์ฟังด้วยความยินดียิ่ง
เมื่อฟังจบ อาจารย์เซนเพียงแต่กล่าวว่า
เจ้าจงนำหินก้อนนี้ไปเร่ขายอีกครั้ง ยังตลาดค้าทอง
ศิษย์เซนจึงเดินทางไปยังตลาดค้าทอง
จากนั้นนำก้อนหินออกมาเร่ขาย
คราวนี้เพียงแค่เริ่มต้น
ก็มีผู้เสนอราคาก้อนหินถึง 1 พันตำลึง
จากนั้นราคาก็ขึ้นมาเป็น 1 หมื่นตำลึง
และสุดท้ายจบลงที่ราคา สิบหมื่นตำลึง
เมื่อศิษย์เซนเห็นผลลัพธ์เกินความคาดหมาย ถึงเพียงนั้น
จึงรีบกลับมารายงานอาจารย์เซน
ทว่าอาจารย์เซนเพียงกล่าวว่า
พรุ่งนี้เจ้าจงนำก้อนหินก้อนนี้ไปเร่ขายยังตลาดค้าเพชรพลอย
ซึ่งเป็นตลาดระดับสูงที่สุดดู
เมื่อศิษย์เซนนำก้อนหินไปเร่ขายตามคำสั่งของอาจารย์
พบว่าราคาของก้อนหินขึ้นพรวดพราดไปเรื่อยๆ
จากสิบหมื่นตำลึง ยี่สิบหมื่นตำลึง สามสิบหมื่นตำลึง
จนกระทั่งมีผู้เข้าใจว่า
ที่ศิษย์เซนยังไม่ยอมตกลงใจขายก้อนหิน
เป็นเพราะยังไม่ได้ราคาเหมาะสม
จึงเสนอให้ตั้งราคาขึ้นมาเองตามใจชอบ
อย่างไม่อั้นได้เลยว่า จะขายที่ราคาเท่าไหร่
ศิษย์เซนได้แต่อธิบายต่อผู้คนที่สนใจซื้อก้อนหินว่า
ตนทำตามคำสั่งอาจารย์ มิอาจขายก้อนหินออกไปจริงๆ ได้
จากนั้นจึงเดินทางกลับวัด พร้อมทั้งบอกอาจารย์เซนว่า
"ตอนนี้ราคาของก้อนหิน พุ่งขึ้นไปถึงหลักสิบหมื่นตำลึงแล้ว
เมื่ออาจารย์เซนฟังจบ จึงกล่าวว่า
นั่นก็ใช่แล้ว ที่ข้าไม่อาจสั่งสอนเจ้าได้ว่า
ชีวิตมีคุณค่าเพียงใด ก็เพราะนั่นจะเป็นการตีราคาชีวิตของเจ้า
โดยผ่านมุมมองภายนอก ไม่ต่างจากการตีราคาก้อนหิน
ทั้งๆ ที่ความเป็นจริงแล้ว คุณค่าของมนุษย์ทุกคน
ล้วนต้องกระจ่างอยู่ภายในจิตใจ ของคนผู้นั้นเอง
จงมีสายตาแหลมคม ดั่งนักค้าเพชรพลอยเสียก่อน
จึงจะสามารถเห็นซึ้ง ถึงคุณค่าที่แท้จริงของคนเรา
---
ปัญญาเซน : มนุษย์ทุกคนล้วนมีคุณค่าอยู่ในตัวเอง
จงตระหนักในคุณค่าแห่งตน ยอมรับตนเอง ฝึกฝนตนเอง
ให้ช่องว่างกับตัวเองได้เติบโต ทุกคนล้วนสามารถกลายเป็นสิ่งมีค่า
...อันประเมินมิได้...
ทุกขวากหนาม
ทุกความเจ็บปวด ทุกความพ่ายแพ้
ล้วนแล้วแต่
มีความหมายอย่างยิ่ง ต่อชีวิตของคนเรา
---
ที่มา : หนังสือ 《禅的故事精华版》, 慕云居
เรียบเรียง, สำนักพิมพ์ 地震出版社, 2006.12, ISBN 7-5028-2995-4
| จากคุณ |
:
The Rounder  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ก.พ. 54 15:38:48
|
|
|
|
|
*** - ความเป็นจริงทางเทคนิคคอล - การแปรผล และ ความแปรปรวนของผลลัพธ์ และความในใจ ***{แตกประเด็นจาก I10173544}
