ความคิดเห็นที่ 1 ฉะนั้นหากกิเลสตัญหาต่ำ อิสรภาพก็เป็นเรื่องง่ายๆ ... จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:14:20

ความคิดเห็นที่ 2 . จากคุณ : *-==HUTCHISON==-* เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:19:32

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณครับเฮียเอนโด จริงๆแล้วเรื่องอิสรภาพทางการเงิน ผมมีความเห็นส่วนตัวว่ามันเป็นเรื่องที่ subjective มากๆ นั่นก็คือ ต่างคน ต่างมีระดับความปรารถนา ความต้องการที่ไม่เท่ากัน พูดไป มีแต่จะต่อเรื่องให้ยาวขึ้นเรื่อยๆ หาจุดเหมาะสมรวมกันได้ยาก (คล้ายกับวิธีการประเมินหามูลค่าที่เหมาะสม และการคำนวณค่า MOS ของหุ้นของแต่ละบุคคล) ทั้งนี้ เห็นด้วยกับเฮียครับว่า ขึ้นอยู่กับความต้องการของแต่ละบุคคลเป็นหลักครับ แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 08:21:22 จากคุณ : คนจนที่อยากรวย เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:19:34

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : ช า ติ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:26:17

ความคิดเห็นที่ 5 คนจนจริงๆ ที่ขาดปัจจัย4 ก็ยังมีอิสรภาพทางการเงินได้ เพราะ ไม่มัวคิดว่าตัวเองจน หาข้าวเข้าท้องก็หมดเวลาแล้ว และไม่ต้องมาคิดถึงคำว่าอิสรภาพทางการเงิน คนที่มีปัจจัย4แล้วตามอัตภาพ แล้วสังขารไม่ปรุงแต่งมาก จะมีความทุกข์เบาบางซะกว่า   คนที่คิดว่าขาดอิสรภาพทางการเงิน คือเอาความกลัวในอนาคตมาไว้ในปัจจุบัน หากเมื่อไหร่เกิดอุปทานมัวเมาในอิสรภาพทางการเงินมากไป ก็จำเป็นต้องเจริญวิปัสนาเพ่งอสุภทางการเงินแล้ว   ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับเฮียเคลี่ จากคุณ : อมหุ้นแล้วยิ้ม เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:32:51

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาร่วมออกความเห็นครับ ผมคิดว่า อิสรภาพทางการเงิน  ขึ้นอยู่กับ margin of satisfaction   ตามปัจจัยพื้นฐานสะสมของแต่ละคนครับ ถ้าความพึงพอใจของเราคือ ขับรถเบนซ์  กินอาหารโรงแรม   อยู่บ้านแบบวิลล่า อิสรภาพทางการเงินย่อมหาได้ยากกว่า คนขึ้นรถเมล์  ขับวิออส   กินก๋วยเตี๋ยวข้างถนน อยู่ทาวน์เฮ้าส์ ขอสรุปเอาเองว่า ไม่มีใครมีอิสรภาพทางเงินได้ ถ้าไม่มีจุดเทคโปรฟิท   "ตรงระดับความพึงพอใจในชีวิตตัวเอง" + แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 08:36:18 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:34:45

ความคิดเห็นที่ 7 ถูกค้าบบบบ เฮีย อิสระภาพทางการเงินทุกวันนี้มันกลายเป็นกับดักทางการเงินมากกว่า!! คนที่ไม่รู้จักพอ จะไม่มีวันได้รับอิสระภาพ สุดท้ายย้อนกลับมาที่จุดเริ่มต้น ใจของเรานั้นพอหรือเปล่า?? ถ้าใจเรายังไม่พอ มีเงินเยอะยังไงก็ไม่พอ ได้มา100ล้าน ก็อยากได้เป็น200ล้าน... ไม่จบไม่สิ้น สุดท้ายกลายเป็นเราเองที่ติดจั่น ต้องไขว่คว้าหาอิสระภาพไปเรื่อย ทั้งที่จริงแล้วเราสร้างกรงขึ้นมาขังตัวเอง กรงที่ชื่อว่าความต้องการอิสระภาพทางการเงิน จากคุณ : นักสืบจิ๋ว เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:52:17

ความคิดเห็นที่ 8 นิยามของคำว่า อิสรภาพทางการเงิน คืออะไร ถ้านิยามว่า เป็นระดับความมั่งคั่งขั้นต่ำสุด ที่ทำให้เจ้าของ มีความพึงพอใจไปตลอดชีวิต ก็อาจจะเป็นระดับที่สูง และแปรเปลี่ยนตามตัวบุคคล และตามเวลา ถ้านิยามว่า เป็นระดับความมั่งคั่งขั้นต่ำสุด ที่ทำให้เจ้าของ สามารถใช้ชีวิตในสภาพปกติไปตลอดชีวิต ปริมาณเงินก็จะต่ำกว่าแบบแรก และไม่แปรตามความทะเยอทะยานอันไม่มีที่สิ้นสุดได้ เจ้าของอาจจะไม่พอใจ ยังคงดิ้นรน แต่เป็นหลักประกันว่าฐานะทางการเงินเขาจะไม่ตกต่ำลง ถ้าเป็นนิยามแบบแรก คงวัดค่าไม่ได้ ถ้าเป็นนิยามแบบที่ 2 น่าจะวัดค่าได้ แม้จะไม่เืท่ากันในแต่ละคนก็ตาม จากคุณ : ช า ติ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:53:17

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีครับเฮีย แปลกจริงๆ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมเพิ่งเดินทางข้ามไปฝั่งนั้นเมื่อตอนเย็น ไปดูบ้านเพื่อนที่กำลังก่อสร้างอยู่ที่นั่น ที่ 5 ไร่  สร้างเพราะลูกๆอยากอยู่บ้านหลังใหญ่กว่าเดิม ที่เป็นทาว์นโฮม 5 ชั้นใจกลางเมือง โดยหวังว่าจะได้อยู่สบาย และมีที่เหลือทำสวนครัว ขนาดชาวบ้านเรียกสวนผักได้ระดับนั้น ผมยังห่วงเขาอยู่เลยว่า ตอนนั้นจะทำอย่างไรกับบ้านที่กว้างขวาง โดยมีคนอยู่ในครอบครัวไม่กี่คนเอง หรือผมห่วงอิสรภาพทางการอยู่ของเขาเกินไปนะ จากคุณ : ฮะ ว่าไงนะ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:54:28

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆอีกแล้วครับเฮีย จากคุณ : Dr.โอ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:03:33

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆของเฮียและทุกท่าน โดยเฉพาะน้อง #5 คนที่มีปัจจัย4แล้วตามอัตภาพ แล้วสังขารไม่ปรุงแต่งมาก จะมีความทุกข์เบาบางซะกว่า   คนที่คิดว่าขาดอิสรภาพทางการเงิน คือเอาความกลัวในอนาคตมาไว้ในปัจจุบัน หากเมื่อไหร่เกิดอุปทานมัวเมาในอิสรภาพทางการเงินมากไป ก็จำเป็นต้องเจริญวิปัสนาเพ่งอสุภทางการเงินแล้ว   จากคุณ : อมหุ้นแล้วยิ้ม   จากคุณ : Mali_Mama เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:09:21

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีครับเฮีย เรื่องอิสระภาพ  อืม...  คิดหนักครับ เมื่อ2ปีก่อน  เคยคิดว่ามีรายได้เดือนละแสนบาท   น่าจะพอกินพอใช้ในครอบครัว ก็เลยหยุดกิจกรรมความเสี่ยง  หยุดเทรดหุ้นว่างั้นเถอะ แต่พอรายจ่ายเพิ่มขึ้น  ค่าครองชีพสูงขึ้น  พวกค่าอาหารแพงขึ้น ค่าเสื้อผ้าแพงขึ้น  สินค้าไฮเทคแพงขึ้น  ค่าน้ำมันแพงขึ้น    น้ำประปา  ไฟฟ้า   โทรศัพท์ อสังหาริมทรัพย์ ค่าบริการ  อื่นๆสารพัดที่มันขึ้นราคา มาคิดดูพอศอนี้   อิสรภาพน่าจะลดน้อยลงสำหรับรายได้เดือนละแสน อีก10ปีข้างหน้าคงจะหมดอิสระภาพทางการเงิน เพราะค่าเงินเล็กลงด้อยค่าแบบคนโบราณว่า..... หากไม่มีรายได้เติบโตทันรายจ่ายที่เพิ่มขึ้น กำลังคิดว่าต้องหาโอกาส  สร้างรายได้เพิ่มขึ้นเพราะเงินเฟ้อเพิ่มขึ้น ขอบคุณครับเฮียที่ให้แง่คิดกับน้องๆเสมอมา จากคุณ : P_ปรัชญา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:20:25

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าหาความพอเพียงของตนเองได้ น่าจะใกล้ถึงจุดนั้นแล้วล่ะครับ ปล.สวัสดีครับ จากคุณ : มิ่งกลิ้ง เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:21:19

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบ ค.ห.12 อีก 10 ปีอาจถึงยุค 'เงินทองคือภาพลวงตาข้าวปลาคือของจริง' ก็ได้นะครับ หมายถึงยุคของเงินธนบัตรกลายเป็นเศษกระดาษ แล้วคนเราต้องเอาทองเอาสมบัติมาแลกขาวปลาอาหารกันตรงๆ ใครมีที่ดินเพาะปลุกที่อุดมสมบูรณ์ก็จะกลายเป็นเศรษฐีไป เหอะๆๆ จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:29:13

ความคิดเห็นที่ 15 ซึ่งยุคของ'เงินทองคือภาพลวงตา'เนี่ย สำหรับผมคือยุคของพระศรีอารีย์ดีๆนี่เอง เพราะผู้คนทั้งโลกจะได้ตื่นจากความฝันครั้งใหญ่ จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:30:21

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 5     คนจนจริงๆ ที่ขาดปัจจัย4 ก็ยังมีอิสรภาพทางการเงินได้ เพราะ ไม่มัวคิดว่าตัวเองจน หาข้าวเข้าท้องก็หมดเวลาแล้ว และไม่ต้องมาคิดถึงคำว่าอิสรภาพทางการเงิน คนที่มีปัจจัย4แล้วตามอัตภาพ แล้วสังขารไม่ปรุงแต่งมาก จะมีความทุกข์เบาบางซะกว่า   คนที่คิดว่าขาดอิสรภาพทางการเงิน คือเอาความกลัวในอนาคตมาไว้ในปัจจุบัน หากเมื่อไหร่เกิดอุปทานมัวเมาในอิสรภาพทางการเงินมากไป ก็จำเป็นต้องเจริญวิปัสนาเพ่งอสุภทางการเงินแล้ว   ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับเฮียเคลี่   จากคุณ : อมหุ้นแล้วยิ้ม   เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 08:32:51   ถูกใจ : คลาย เครียด, ช า ติ, endophine, Attention Please*, Mali_Mama, hehew, ฒ-อ่อนแอ ================================================ สวัสดีครับคุณเอ็นโดฯ  และทุกๆท่าน อ่านข้างบนลงมาแล้วประทับใจคุณอมหุ้นฯมากที่สุด รองลงมาคือคุณชาติ คคห #8 ผมวัดจากตัวของผมเองผมว่าเวลาและสถานะของคนเปลียนความคิดคนก็เปลียนครับ ไม่ใช่เรื่องของคนโลเลแต่เนื่องจากสภาพการณ์ของสังคมนั้นเปลียนไปซึ่งรวมถึงตัวเราด้วย เริ่มต้นวัยทำงานผมก็คิดแบบหลายๆคนที่ถามในห้องนี้บ่อยๆว่าเราควรจะมีเงินเท่าไหร่จึงจะพอ   ตอนนั้นผมประเมินตามสภาพขณะนั้นว่าทำงานเงินเดือนสัก 1.5-2 หมื่นบาทก็พอใจแล้ว  ก่อนเกษียณมีเงินสัก 2 ล้าน +- มีบ้านส่วนตัวสักหลัง  มีรถมือสองสักคัน วันเวลาผ่านไป 10 ปีแรกยังไม่มีอะไรเปลียนแปลงมากนัก  หลังจากนั้ไม่นานทุกอย่างเริ่มเปลียนไป  เงิน 1 ล้านแรกเข้ามาง่ายกว่าที่คิด จากนั้นไป  5>10>XX ถึงตอนนี้ความคิดทุกอย่างเปลียนไปแบบคาดไม่ถึง สรุป สถานะของคนเปลียนความคิดคนก็เปลียนครับ จากคุณ : ฒ-อ่อนเพลีย (ฒ-อ่อนแอ) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 09:51:32

ความคิดเห็นที่ 17 สำหรับแมวเหนือ  ให้ความสำคัญกับใจของแต่ละบุคคล ใจเป็นตัวกำหนดความคิด ... ความคิดกำหนดการกระทำ... ใจแต่ละคนเป็นอย่างไร อยู่ที่ประสบการณ์และการเรียนรู้ที่ เก็บเกี่ยวได้ในแต่ละวันที่ผ่านมา ใจบอกว่าพอก็พอ ใจบอกว่ายังไม่พออ้างเหตุผลต่างๆ นานา ให้ไม่พอ มีเท่าไหร่ก็ไม่พอ ใจมีพันธะ มีห่วง ยังไงก็ไม่พอ จากคุณ : แมวเหนือ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 10:27:34

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณสำหรับทุกๆความเห็นอีกครั้งครับ คงสรุปได้ว่า อิสรภาพทางการเงิน วัดได้ทั้งในเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ แต่คนตอบกระทู้่ส่วนใหญ่   เลือกที่จะวัดในเชิงคุณภาพ + จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:12:45

ความคิดเห็นที่ 19 บ้านนั้นถ้าจำไม่ผิดเป็นของ เจ้าของท่าเรือ อยู่แบบสมถะจริงๆ แต่มันเกินไปหน่อย ดูแล้วไม่ค่อยดูแลสุขภาพตัวเองเท่าไหร่ แล้วจริงๆ แล้วเรือข้ามฝั่งน่าจะพัฒนาได้ แต่พี่แกไม่ค่อยจะพัฒนา นานๆ ออกที จนคนหนีไปขึ้นท่าอื่นกันหมด บางทีความพอเพียงกับความขี้เกียจในการพัฒนามันเป็นเส้นบางๆ นะ จากคุณ : peggo เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:22:04

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณสำหรับความเห็นดีๆของเฮียที่มีมาให้เสมอๆ สวัสดีเพื่อนๆทุกท่านค่ะ จากคุณ : m-ko เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 11:47:08

ความคิดเห็นที่ 21 ได้รับความเห็นดีดี่จากเฮียและทุกๆ ท่าน ขอบคุณมากครับ จากคุณ : nong2011 เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 12:06:14

ความคิดเห็นที่ 22 คนบางคนตั้งเป้าหมายชีวิตไว้  แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป  สภาพแวดล้อมรวมทั้ง ภาวะเศรษฐกิจการครองชีพต่าง ๆ เปลี่ยนไป เป้าหมายก็ต้องเปลี่ยนไปตามด้วย คือ จะคงมีความสุขตามปรารถนาที่ตั้งใจไว้ก็ต้องปรับไปตามด้วย   ย้อนไปในอดีต ผมจบมาไปทำงานราชการได้เงินเดือนขั้นต้นรวมเพิ่มค่าวิชาแล้ว ๑๔๐๐ บาท  ตั้งเป้าหมายไว้ หลังเกษียณอายุราชการ ๖๐ ปี       ๑. ต้องเป็นชั้นพิเศษ   (ระยะนั้นทั้งกรมมีอยู่สองคน)       ๒. ต้องได้สายสะพาย  (อธิบดียังไม่ได้เลย)       ๓. ต้องมีเงินสดหนึ่งล้านบาท   (จากเงินเดือนขั้นต้นเพียงนนึ่งพันสี่ร้อยบาท)    เป้าหมายสูงจริง ๆ แทบจะไม่มีทางเป็นไปได้   กาลเวลาผ่านไปทุกอย่างเป็นไป อย่างง่ายดาย  ถ้าผมไม่ปรับเป้าหมายผมจะอยู่ในสังคมทุกวันนี้ให้เทียมหน้าเทียมตา เพื่อนฝูงรุ่นเดียวกันได้อย่างไร????????   นอกจากจะปลงและมีครอบครัวต้องรับผิด ชอบ  เวลานี้ค่ารักษาพยาบาลก็โคตรแพง  แถมยังจะโดนตัดให้เบิกได้น้อยลงเพราะคน อื่นมันโกงแท้ ๆ จากคุณ : jinvet เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 12:12:00

ความคิดเห็นที่ 23 อย่างนี้ ปู่เย็น ก็ถือว่ามีอิสรภาพทางการเงิน จากคุณ : ข้าวกระเพรา เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 13:07:37

ความคิดเห็นที่ 24 อาจารย์เอ็นโดฟินครับ ผมอ่านแล้วกลัวจังเลย http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I10441751/I10441751.html นี่มันคิดจะเล่นกับอะไรกันอีก จะกระทบอนาคตเรา เงินในกระเป๋าและอิสระภาพทางการเงินจะไกลออกไปอีกหรือไม่ครับ ทำไมยิ่งดูพวกกองทุนเขาทำกัน เทียบกับความพอใจแบบเรียบง่ายที่อาจารย์พยายามเตือนสติในหลายๆกระทู้ที่ผมตามอ่าน ดูแล้วมันช่างสวนทางกันกันเหลือเกิน ความเรียบง่ายบนความพอเพียงแบบของอาจารย์ จะช่วยให้เรายังชีพอยู่ร่วมกับสิ่งมีชีวิตกลุ่มนี้ที่มุ่งหวังกำไรบนความหายนะของผู้อื่น ได้หรือไม่ครับ จากคุณ : We are X . เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 13:19:29

ความคิดเห็นที่ 25 "อิสรภาพ" คงจะอยู่คนละฝั่งกับคำว่า "พันธนาการ" อิสรภาพทางการเงิน...คืออะไรกันแน่? ความสุข คือ "การมีอยู่" หรือ "การได้แบ่งปัน" ความสุขของแต่ละคน...ล้วนแตกต่าง อะไรคือ ความสุขที่แท้จริง ความสุขเกิดขึ้นเพราะ "ตัวเราเอง" หรือ "คนรอบข้าง(ที่เรารัก)" ความสำเร็จ...ที่ปราศจากคนชื่นชมและยืนเคียงข้าง มันจะมีคุณค่าใดเล่า "อยากได้ อยากมี และอยากเป็น" กับ "พอมี พอเหมาะ และพอเพียง" อะไรคือ "ปลายทางของชีวิต" ของเรา ความคิดที่ฟุ้งกระจาย และไร้คำตอบ แต่มันเหมือนมีบางอย่างบอกผมว่า... "ความสุข...เรายิ่งวิ่งหา มันยิ่งวิ่งหนี ความสุขนั้น...เรียบง่ายและอยู่ใกล้เกินกว่าที่เราคาดไว้" ปล. ผมไม่ได้ตอบอะไรพี่ endophine เลย แต่เพราะกระทู้นี้ มันดูอบอุ่นแบบแปลกๆ ผมเลยเขียนอะไรที่ผมอยากเขียนอ่ะนะครับ ขอโทษจริงๆครับ ที่แสดงความคิดเห็นไม่ตรงกับกระทู้เท่าไหร่นัก (^_^) แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 14:12:58 แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 54 14:12:19 จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 14:06:56

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าทำได้ตามนี้น่าจะมีอิสระภาพทางการเงิน คือ 1.หารายได้ให้มากกว่ารายจ่าย 2.ทำรายจ่ายให้น้อยกว่ารายได้ จากคุณ : ลงทุนด้วยใจ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 14:13:37

ความคิดเห็นที่ 27 No comment แต่อยากบอกว่า ชอบกระทู้นี้จังครับ จากคุณ : Blur_PoDz เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 21:48:36

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาอ่าน ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Gunner_Noy_Skywalker_5 เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 21:58:47

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ไปเที่ยวกับเหรอครับเฮียๆทั้งหลาย ส่วนผมไม่มีเงินไปและไม่อยากไปครับ อิสรภาพทางการเงินของผมคือ การไม่ต้องกังวลเรื่องเงินอีกในชีวิต มีกิน มีใช้ มีเที่ยว มีแบ่งปัน ต่อให้หยุดทำงานก็ยังทำกิจกรรมข้างต้นได้ จากคุณ : ANUBIS[TJ] เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 54 22:05:19

ความคิดเห็นที่ 30 อิสระสำหรับผมช่วงสงกรานต์คือการไม่ออกไปเที่ยวต่างจังหวัดนี่แหละครับ^^ เดินเล่น,ขับรถเล่นในกรุงเทพช่วงนี้รู้สึกอิสระดีจัง ^^ จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : วันเนา 54 10:56:27

ความคิดเห็นที่ 31 อิสระภาพทางการเงินสำหรับดิฉันคือ ไม่มีหนี้ มีพอกินพอใช้ มีสำรองไว้สำหรับอนาคต สำหรับตัวเอง และลูก ( แต่ตอนนี้ยังไม่มีลูก เก็บรอไว้ก่อน เดี๋ยวก็คงมี ) มีสำรองไว้ยามเจ็บไข้ แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ ที่สำคัญที่สุดคือ สุขภาพ และครอบครัวค่ะ ถ้ามีเงินเยอะมากมาย แต่สุขภาพไม่ดี และไม่มีความรักความอบอุ่นในครอบครัว ก็ไม่รู้จะมีเงินไปทำไม จงมีความรักให้กับคนรอบข้าง ครอบครัว คนรัก เพราะความรักจะช่วยคุณในยามที่คุณขาดเงิน แต่เงินไม่ได้ช่วยอะไรคุณได้ในยามที่คุณขาดรัก จากคุณ : tookkatabarbie_rich เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 54 16:54:43

ความคิดเห็นที่ 32 เมื่อวันเสาร์ก่อนผมดูรายการเกาที่คัน พูดถึงความคิดและทัศนะคติของคนรุ่นต่างๆ Baby Boomer, Generation X,  Generation Y   เวลาเปลี่ยน สถานะเปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยน  จริงๆครับ ดร.เสรีเล่าว่าตอนทำงานใหม่ๆเงินเดือน 2หมื่น ก็อยู่ได้ พอเงินเดือนหลายแสน พ่อถามว่าทำไมไม่ใช้ 2หมื่นที่เหลือให้เก็บไว้ จากคุณ : weekest เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 54 09:43:15

ความคิดเห็นที่ 33 การมีอิสระภาพทางการเงินสำหรับผมก็คือ การทำอะไรก็ได้ที่อยากทำโดยไม่ต้องคำนึงถึงเรื่องเงิน แน่นอนว่าส่วนหนึ่งก็คือต้องมีพอสำหรับความต้องการพื้นฐาน จากนั้นก็แปรผันตามความอยาก อยากมากก็ต้องมีมาก ถ้าผมอยากมีบ้านชานเมืองขนาดกลางๆ มีรถ Toyota ธรรมดาขับหนึ่งคัน กินอาหารดีๆ อาทิตย์ละวัน เที่ยวต่างจังหวัดเืดือนละครั้ง นานๆ ซื้อของฟุ่มเฟือยที รายได้เดือนละสัก 50,000 ก็น่าจะเรียกได้ว่ามีอิสระภาพทางการเงินแล้ว แต่ถ้าผมอยากมีบ้านพร้อมสระว่ายน้ำ ขับ Porsche กินข้าวร้านหรูๆ ทุกวัน เที่ยวต่างประเทศทุกเดือน ผมก็คงต้องการรายเดือนละสัก 3-4 แสนถึงจะมีอิสระภาพทางการเงิน จากคุณ : Roby เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 54 20:04:44

ความคิดเห็นที่ 34 บ้างครั้ง บ้างวัน นุ่งกางขาสั้นตัวเดียว กินมาม่า 1ห่อ หรือไข่ดาวโป่ะข้าวก็พอ แต่ขอให้ได้คิด ได้วิเคาะห์ ได้ทำงาน เงินทองจะมากจะน้อย ค่อยว่ากัน จากคุณ : กรรมกรใจเกิน100 เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 20:44:10

ความคิดเห็นที่ 35 ผมชัดเจนมาว่าอิสระภาพทางการเงินคือ 20 ล้าน เพราะหากได้ปันผลสัก 5% ไม่หวังมาก ปีนึงก็ได้ 1 ล้านบาท หัก ณ ที่จ่ายไป 10% ยังเหลือ 9 แสน หาร 12 เดือนนึงมีเงินใช้ 75,000 แค่นี้ก็พอแล้ว เวลาที่เหลือไปทำอะไรขำๆ เน้นมันๆ ได้ไม่มากสัก 20,000 แค่นี้ก็สบายพอเลี้ยงครอบครัวแล้ว จะใช้อะไรนักหนาหละ อิอิ   ว่าแต่ผมจะมีเงิน 20 ล้านได้ไง อิอิ จากคุณ : Mr. Prodigy เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 54 21:32:43