PANTIP.COM : I10989585 เผยภาพของ Steve Jobs หลังลาออกจากตำแหน่ง CEO

ความคิดเห็นที่ 26

=======================

Steve Jobs “จงหิวโหย จงโง่เขลา”
_______________________________

อ้างอิงจาก
Positioning Magazine ตุลาคม 2548

แปลและเรียบเรียงโดย
คุณ เสาวนีย์ พิสิฐานุสรณ์

---

สุนทรพจน์ที่สร้างความประทับใจไปทั่วโลก

ของ

Steve Jobs

ผู้ก่อตั้ง Apple และผู้สร้าง Macintoch

โอวาทที่ Steve Jobs ผู้สร้าง Macintosh
แสดงในวันรับปริญญาของมหาวิทยาลัย Stanford
เมื่อวันที่ 12 มิถุนายนที่ผ่านมา

ไม่เพียงสร้างความประทับใจ ให้แก่บัณฑิตจบใหม่ในวันนั้น
แต่ยังรวมไปถึงโลกคอมพิวเตอร์ที่ Silicon Valley
และยังคงได้รับการชื่นชมและกล่าวขวัญไปทั่วโลก จนถึงวันนี้

สุนทรพจน์วันนั้น
Jobs เพียงแต่เล่าถึงบทเรียนในชีวิตของเขา 3 บท

แต่เป็น 3 บท ที่ทำให้เขา ซึ่งแม้แต่แม่ที่แท้จริง ก็ไม่ต้องการ
กลายเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จ มากที่สุดคนหนึ่งของโลก

บทเรียนบทแรก
ของ Jobs

ซึ่งเขาเรียกมันว่า “การลากเส้นต่อจุด”

เริ่มต้นด้วยการเล่าว่า ตัวเขาเองไม่เคยเรียนจบมหาวิทยาลัย
เพราะได้ลาออกหลังจากเรียนในมหาวิทยาลัย Reed College ไปได้เพียง 6 เดือน

ส่วนเหตุผลที่ทำให้เขาตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยนั้น
Jobs กล่าวว่า มันเริ่มขึ้นตั้งแต่เขายังไม่เกิด

แม่ที่แท้จริงของเขา ซึ่งเป็นนักศึกษาสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน
ไม่ต้องการเลี้ยงดูเขา และตัดสินใจยกเขาให้เป็นบุตรบุญธรรมของคนอื่น
ตั้งแต่เขายังไม่ลืมตาดูโลก

แต่เธอมีเงื่อนไขว่า พ่อแม่บุญธรรมของลูกของเธอจะต้องเรียนจบมหาวิทยาลัย
Jobs เกือบจะได้เป็นลูกบุญธรรมของนักกฎหมายที่จบมหาวิทยาลัยและมีฐานะ

ถ้าเพียงแต่พวกเขาจะไม่เปลี่ยนใจในนาทีสุดท้ายว่า
พวกเขาไม่ต้องการเด็กผู้ชาย

กว่า Jobs จะได้พ่อแม่บุญธรรม ซึ่งต่อมาเป็นผู้เลี้ยงดูเขาจนเติบใหญ่
ก็อีกหลายเดือนหลังจากเขาเกิด เนื่องจากแม่ที่แท้จริงของเขาเกิดจับได้ว่า

ว่าที่พ่อแม่บุญธรรมของ Jobs ได้ปิดบังระดับการศึกษาที่แท้จริง
ซึ่งไม่ได้จบมหาวิทยาลัย และพ่อบุญธรรมของ Jobs ไม่ได้เรียนมัธยมด้วยซ้ำ

แต่ต่อมาเธอก็ได้ยอมเซ็นยก Jobs ให้แก่พ่อแม่บุญธรรม
เมื่อพวกเขารับปากว่าจะส่งเสียให้ Jobs ได้เรียน มหาวิทยาลัย

17 ปีต่อมา Jobs ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
สมตามความต้องการของแม่ที่แท้จริง ผู้ไม่เคยเลี้ยงดูเขา
แต่กลับต้องการกำหนดชะตาชีวิตของลูกที่ตนไม่เคยเลี้ยงดู

เพียง 6 เดือนในมหาวิทยาลัย Jobs ใช้เงินเก็บที่พ่อแม่บุญธรรม
ซึ่งเป็นเพียงชนชั้นแรงงานได้สะสมมาตลอดชีวิต หมดไปกับค่าเล่าเรียน
ที่แสนแพง

Jobs ตัดสินใจลาออก เพราะเขามองไม่เห็นคุณค่าของการเรียนมหาวิทยาลัย
ซึ่งไม่สามารถช่วยให้เขาคิดได้ว่า เขาต้องการจะทำอะไรในชีวิต

แม้ว่าตอนนี้เมื่อมองกลับไปเขาจะรู้สึกว่า
การตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดครั้งหนึ่ง
ในชีวิตของเขา เพราะการลาออกทำให้เขาไม่ต้องฝืนเข้าเรียนในวิชาปกติ
ที่บังคับเรียนซึ่งเขาไม่เคยชอบหรือสนใจ แต่สามารถเข้าเรียนในวิชา
ที่เขาเห็นว่าน่าสนใจได้

แต่เขาก็ยอมรับว่า นั่นเป็นชีวิตที่ยากลำบาก
เมื่อเขาไม่ได้เป็นนักศึกษาจึงไม่มีห้องพักในหอพัก
และต้องนอนกับพื้นในห้องของเพื่อน ต้องเก็บขวดโค้กที่ทิ้งแล้ว
ไปแลกเงินมัดจำขวดเพียงขวดละ 5 เซ็นต์

เพื่อนำเงินนั้นไปซื้ออาหาร และต้องเดินไกล 7 ไมล์ทุกคืนวันอาทิตย์
เพื่อไปกินอาหารดีๆ สัปดาห์ละหนึ่งมื้อ ที่วัด Hare Krishna

อย่างไรก็ตาม หลังจากลาออก
เขาสามารถที่จะไปเข้าเรียนวิชาใดก็ได้ที่สนใจ

และวิชาทั้งหลายที่เขาได้เรียนในช่วงนั้น
ซึ่งเขาใช้เวลาทั้งหมด 18 เดือน

โดยเลือกเรียนตามแต่ ความสนใจและสัญชาตญาณของเขา จะพาไป
ได้กลายมาเป็นความรู้ ที่หาค่ามิได้ให้แก่ชีวิตของเขา ในเวลาต่อมา

และหนึ่งในนั้นคือ
วิชา ศิลปะการประดิษฐ์และออกแบบตัวอักษร (calligraphy)

Jobs ยอมรับว่า
ในตอนนั้นเขาเองก็ยังมองไม่ออกเช่นกันว่า
จะนำความรู้ที่ได้จากวิชานี้ไปใช้ประโยชน์อะไรได้ในอนาคตของเขา

แต่ 10 ปีหลังจากนั้น
เมื่อเขากับเพื่อนช่วยกันออกแบบเครื่องคอมพิวเตอร์ Macintosh เครื่องแรก
วิชานี้ได้กลับมาเป็นประโยชน์ต่อเขาอย่างไม่เคยนึกฝันมาก่อน
และทำให้ Mac กลายเป็นคอมพิวเตอร์เครื่องแรก
ที่มีการออกแบบตัวอักษรและการจัดช่องไฟที่สวยงาม

ถ้าหากเขาไม่ลาออกจากมหาวิทยาลัย เขาก็คงจะไม่เคยเข้าไปนั่งเรียนวิชานี้
และ Mac ก็คงไม่อาจจะมีตัวอักษรแบบต่างๆ ที่หลากหลาย หรือ font
ที่มีการเรียงพิมพ์ที่ได้สัดส่วนสวยงาม รวมทั้งเครื่องพีซี ซึ่งใช้ Windows
ที่ลอกแบบไปจาก Mac อีกต่อหนึ่งก็เช่นกัน คงจะไม่มีตัวอักษรสวยๆ
ใช้อย่างที่มีอยู่ในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม Jobs บอกว่า ในเวลาที่เขาตัดสินใจลาออกนั้น
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถ “ลากเส้นต่อจุด”

หรือหยั่งรู้อนาคตได้ว่า วิชาออกแบบและประดิษฐ์ตัวอักษร (คอลิกราฟฟี่)
จะกลายเป็นความรู้ที่มีประโยชน์ในการออกแบบ Mac

เขาเพียงสามารถจะลากเส้นต่อจุดระหว่างวิชาลิปิศิลป์
กับการคิดค้นเครื่อง Mac ได้อย่างชัดเจน

ก็ต่อเมื่อ มองย้อนกลับไปข้างหลัง เท่านั้น

ในเมื่อไม่มีใครที่จ ะลากเส้นต่อจุด ไปในอนาคตได้
ดังนั้นคำแนะนำของ Jobs ก็คือ

คุณจะต้อง “ไว้ใจและเชื่อมั่น” ว่า
จุดทั้งหลายที่ได้ผ่านมาในชีวิตคุณ

มันจะหาทางลากเส้นต่อเข้าด้วยกันเองในอนาคต
ซึ่งจะเป็นอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นสติปัญญา โชคชะตา ชีวิต หรือกฎแห่งกรรม

ขอเพียงแต่คุณต้องมีศรัทธาในสิ่งนั้น
อย่างแน่วแน่

บทเรียนชีวิตบทที่สอง

ที่ Jobs เล่าต่อไป คือ ความรักและการสูญเสีย

Jobs อายุเพียง 20 ปี เมื่อเขาเริ่มก่อตั้ง Apple กับเพื่อนที่โรงรถของพ่
อ เพียง 10 ปีให้หลัง Apple เติบโตจากคนเพียง 2 คน
กลายเป็นบริษัทใหญ่โตที่มีมูลค่า 2 พันล้านดอลลาร์
และพนักงานมากกว่า 4,000 คน

แต่หลังจากที่เขาเพิ่งเปิดตัว Macintosh
ซึ่งเป็นประดิษฐกรรมสร้างสรรค์ ที่ดีที่สุดของเขา ได้เพียงปีเดียว

Jobs ก็ถูกไล่ออกจากบริษัทที่เขาเป็นผู้ก่อตั้งเองกับมือ
เมื่ออายุเพียงแค่ 30 ปี หลังจากเขาทะเลาะถึงขั้นแตกหักกับนักบริหารมืออาชีพ
ที่เขาเองเป็นผู้ว่าจ้างให้มาบริหาร Apple และกรรมการบริษัท กลับเข้าข้างผู้บริหารคนนั้น

ข่าวการถูกไล่ออกของเขาเป็นข่าวที่ใหญ่มาก และเช่นเดียวกัน
มันเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตของเขา

Jobs กล่าวว่า เขาได้สูญเสียสิ่งที่เขาได้ทำมาตลอดชีวิตไปในพริบตา
และเขารู้สึกเหมือนตัวเองพังทลาย เขาไม่รู้จะทำอะไรอยู่หลายเดือน
และถึงกับคิดจะหนีออกจากวงการคอมพิวเตอร์ไปชั่วชีวิต

แต่ความรู้สึกอย่างหนึ่งกลับค่อยๆ สว่างขึ้นข้างในตัวเขา
และเขาก็พบว่า เขายังคงรักในสิ่งที่เขาทำมาแล้ว

ความล้มเหลวที่ Apple
มิอาจเปลี่ยนแปลงความรัก ที่เขามีต่อสิ่งที่ได้ทำมาแล้ว
แม้เพียงน้อยนิด

เขาจึงตัดสินใจที่จะเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด ซึ่งต่อมาเขาพบว่า
การถูกอัปเปหิจาก Apple กลับกลายเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเขา

เพราะความหนักอึ้งของการประสบความสำเร็จ
ได้ถูกแทนที่ ด้วยความเบาสบายของการเป็นมือใหม่อีกครั้ง

และช่วยปลดปล่อยเขาให้เป็นอิสระ
จนสามารถเข้าสู่ช่วงเวลาที่สร้างสรรค์ที่สุดในชีวิตของเขา

ช่วง 5 ปีหลังจากนั้น
Jobs ได้เริ่มตั้งบริษัทใหม่ชื่อ NeXT และ Pixar
และพบรักกับ Laurence ซึ่งต่อมาเป็นภรรยาของเขา

Pixar ได้สร้างภาพยนตร์การ์ตูนจากคอมพิวเตอร์เป็นเรื่องแรกของโลก
นั่นคือ Toy Story

และขณะนี้เป็นสตูดิโอผลิตการ์ตูน
ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลก

ส่วน Apple กลับมาซื้อ NeXT ซึ่งทำให้ Jobs ได้กลับคืนสู่ Apple อีกครั้ง
และเทคโนโลยีที่เขาได้คิดค้นขึ้นที่ NeXT
ได้กลายมาเป็นหัวใจของยุคฟื้นฟูของ Apple

Jobs กล่าวว่า

ความล้มเหลวเป็นยาขม แต่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนไข้
เมื่อชีวิตเล่นตลกกับคุณ จงอย่าสูญเสียความเชื่อมั่น ในสิ่งที่คุณรัก

Jobs เชื่อว่า สิ่งเดียวที่ทำให้เขาลุกขึ้นได้ในครั้งนั้น คือ
เขารักในสิ่งที่เขาทำ ดังนั้นคุณจะต้องหาสิ่งที่คุณรักให้เจอ

เพราะวิธีเดียวที่จะทำให้คุณเกิดความพึงพอใจอย่างแท้จริง
คือการได้ทำในสิ่งที่คุณเชื่อว่ามันยอดเยี่ยม

และวิธีเดียว ที่จะทำให้คุณสามารถทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมได้ก็คือ
คุณจะต้องรักในสิ่งที่คุณทำ และ ถ้าหากคุณยังหามันไม่พบ
อย่าหยุดหาจนกว่าจะพบ

และคุณจะรู้ได้เอง
เมื่อคุณได้ค้นพบสิ่งที่คุณรักแล้ว

ส่วนบทเรียนชีวิต บทสุดท้าย

ในโอวาทของเขาคือ ความตาย

เมื่ออายุ 17 ปี Jobs ประทับใจในข้อความหนึ่งที่เขาได้อ่านมา
ซึ่งเสนอแนวคิดให้คนมีชีวิตอยู่โดยคิดว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต

และตลอด 33 ปีที่ผ่านมา Jobs จะถามตัวเองในกระจกทุกเช้าว่า
ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิตของเขา เขาจะยังคงต้องการทำ
สิ่งที่เขากำลังจะทำในวันนี้หรือไม่

ถ้าหากคำตอบเป็น “ไม่”
ติดๆ กันหลายวัน เขาก็รู้ว่า ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องเปลี่ยนแปลง

Jobs กล่าวว่า วิธีคิดว่าคนเราอาจจะตายวันตายพรุ่ง
เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดเท่าที่เขาเคยรู้จักมา

ซึ่งได้ช่วยให้เขาสามารถตัดสินใจครั้งใหญ่ๆ ในชีวิตได้
เพราะเมื่อความตายมาอยู่ตรงหน้า

แทบทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคาดหวังของคนอื่น
ชื่อเสียงเกียรติยศ ความกลัวที่จะต้องอับอายขายหน้าหรือล้มเหลว
จะหมดความหมายไปสิ้น เหลือไว้ก็แต่เพียงสิ่งที่มีคุณค่าความหมาย
และความสำคัญที่แท้จริงเท่านั้น

วิธีคิดเช่นนี้ยังเป็นวิธีที่ดีที่สุด
ที่จะช่วยให้คุณไม่ตกลงไปในกับดักความคิดที่ว่า
คุณมีอะไรที่จะต้องสูญเสีย เพราะความจริงแล้ว
เราทุกคนล้วนมีแต่ตัวเปล่าๆ ด้วยกันทั้งนั้น

เมื่อปีที่แล้ว เขาได้รับการตรวจวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งที่ตับอ่อน
ชนิดที่รักษาไม่ได้ และจะตายภายในเวลาไม่เกิน 3-6 เดือน

แพทย์ถึงกับบอกให้เขากลับไปสั่งเสียครอบครัว
ซึ่งเท่ากับเตรียมตัวตาย

แต่แล้วในเย็นวันเดียวกัน
เมื่อแพทย์ได้ใช้กล้องสอดเข้าไปตัดชิ้นเนื้อที่ตับอ่อนของเขา
ออกมาตรวจอย่างละเอียด ก็กลับพบว่า มะเร็งตับอ่อนที่เขาเป็นนั้น

แม้จะเป็นชนิดที่พบได้ยากก็จริง แต่มีวิธีรักษาให้หายขาดได้
ด้วยการผ่าตัด และเขาก็ได้รับการผ่าตัดและหายดีแล้ว

นั่นเป็นการเข้าใกล้ความตายมากที่สุดเท่าที่ Jobs เคยเผชิญมา
และทำให้ขณะนี้เขายิ่งสามารถพูดได้เต็มปาก เสียยิ่งกว่าเมื่อตอนที่เขา
เพียงแต่ใช้ความตายมาเตือนตัวเองเป็นมรณานุสติว่า

ไม่มีใครที่อยากตาย
แม้แต่คนที่อยากขึ้นสวรรค์ ก็ยังไม่อยากตายก่อน เพื่อจะไปสวรรค์
แต่ก็ไม่มีใครหลีกหนีความตายพ้น และเขาคิดว่า มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น

Jobs เห็นว่า
ความตายคือประดิษฐกรรมที่ดีที่สุดของ “ชีวิต”
ความตายคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงชีวิต

ความตายกวาดล้างสิ่งเก่าๆ ให้หมดไป
เพื่อเปิดทางให้แก่สิ่งใหม่ๆ

ดังนั้น Jobs บอกว่า
เวลาของคุณจึงมีจำกัด
และอย่ายอมเสียเวลามีชีวิตอยู่ในชีวิตของคนอื่น

จงอย่ามีชีวิตอยู่ ด้วยผลจากความคิดของคนอื่น
และอย่ายอมให้เสียงของคนอื่นๆ มากลบเสียงที่อยู่ภายในตัวของคุณ

และที่สำคัญที่สุดคือ
คุณจะต้องมีความกล้าที่จะก้าวไปตามที่หัวใจคุณปรารถนา
และสัญชาตญาณของคุณจะพาไป

เพราะ หัวใจและสัญชาตญาณของคุณ รู้ดีว่า
คุณต้องการ จะเป็นอะไร

Jobs ปิดท้ายสุนทรพจน์ของเขา
ด้วยการหยิบยกวลี ที่อยู่ใต้ภาพบนปกหลัง ของวารสารฉบับสุดท้าย
ของวารสารเล่มหนึ่ง ที่เลิกผลิตไปตั้งแต่เมื่อ 30 ปีก่อน

ซึ่งเขาเปรียบวารสารดังกล่าวเป็น Google บนแผ่นกระดาษ
และเป็นประดุจคัมภีร์ของคนรุ่นเขา

วารสารดังกล่าว มีชื่อว่า The Whole Earth Catalog
จัดทำโดย Stewart Brand

ส่วนวลีนั้นคือ

“จงหิวโหย จงโง่เขลาอยู่เสมอ”

ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาหวัง จะเป็นเช่นนั้นเสมอมา

...Stay Hungry, Stay Foolish...

===

หลายๆคน อาจจะไม่ทราบว่า

สตีฟ จ๊อบ
เป็นพุทธศาสนิก ในวิถีเซน
( สายเดียวกับ อิกคิวซัง / การ์ตูนญี่ปุ่น ที่เราคุ้นเคยนั่นแหละครับ)

กระทู้ด้านล่างนี้ ให้ข้อมูลและข้อคิด ที่น่าสนใจ
ในประเด็น ดังกล่าว

http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/09/Y9660417/Y9660417.html

จากคุณ : The Rounder

เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 54 21:05:50