ความคิดเห็นที่ 1 บทความ : เรื่อง "ทุ่งบางกะปิ" By pak, 19 ธ.ค. 54 บทเพลงในอดีตบางเพลง มันดังแว่วเข้ามา และทำให้ผมคิดอะไรไปได้ไกลมากมาย ใช่แล้วครับ...บทเพลง "แสนแสบ" เพลงดังในนวนิยายอมตะที่ชื่อว่า "แผลเก่า" ของ "ไม้ เมืองเดิม" ทำให้ผมนึกไปถึงภาพของ "ขวัญ" กับ "เรียม" ลงเล่นน้ำในคลองแสนแสบ ของ "ทุ่งบางกะปิ" ในยุคนั้น ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 ที่ท่านทรงโปรดฯให้เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) เป็นแม่ทัพไปปราบกบฎจนสำเร็จ และได้กวาดต้อนผู้คนตามหัวเมืองรายทางมาตั้งถิ่นฐานอยู่ในบริเวณทุ่งบางกะปินั่นเอง ในยุครัชกาลที่ 7 นั้่น ท้องทุ่งบางกะปิ ก็ยังคงสวยมาก ชีวิตของชาวบ้านก็ดูเรียบง่าย ท้องทุ่งบางกะปิ...เต็มไปด้วยท้องทุ่งนาที่มองไกลไปจนสุดลูกหูลูกตา ห่างไกลความเจริญ ในยุคนั้น การเดินทางไปถือว่ายากลำบากมากครับ บ้างกลัวโจร บ้างกลัวผี ก็กลัวงูกลัวจระเข้...ก็ว่ากันไป จนช่วงปี 2515 อาม๊าของผมได้มาซื้อที่ดินเอาไว้ที่ "ทุ่งบางกะปิ" แห่งนี้นั่นเอง สนนราคาน่าจะประมาณราคาไร่ละ 3 - 4 พันบาท!!! แต่เนื่องจากท่านจนครับ และมีเงินไม่มากนัก ท่านจึงซื้อที่ดินไว้เพียงเล็กน้อย ให้พอที่จะปลูกบ้านที่ผมอาศัยอยู่ในปัจจุบันได้เท่านั้นเอง บรรพบุรุษของผมเป็นคนจีนครับ ครอบครัวของเราก็ถือว่ายากจน ด้วยเงินเก็บเพียงเล็กน้อยที่ท่านพอจะมี จากการสะสมเงินมาทั้งชีวิต อาม๊าก็ตัดสินใจมาซื้อที่ดินแปลงเล็กๆที่ "ทุ่งบางกะปิ" แห่งนี้เอาไว้ ในวันนั้น...มีแต่คนว่าท่านเป็นได้แค่ 2 อย่าง คือ "ไม่โง่" ก็ "บ้า" ครับ!!! เพราะไม่มีใครในยุคนั้น จะให้ความสนใจมาซื้่อที่ดินที่ห่างไกลความเจริญเช่นนี้ ถ้าเราเปรียบเทียบ อาม๊าหรือคุณย่าของผม กับการลงทุน ณ เวลานั้น ตัวเลขต่างๆ หรือ Quantitative Analysis ทุกตัว ต่างชี้ไปว่า ไม่ควรซื้อที่ดินแปลงนั้น!!! ...ราคาประเมินก็ต่ำ ...จำนวนประชากรก็เบาบาง ...รายได้ประชากร ...ตัวเลขการจ้างงาน ...จำนวนกิจการห้างร้านย่านธุรกิจในพื้นที่ ...ถนน และสาธารณูปโภคต่างๆก็ไม่ค่อยมี ...โอกาสขายต่อที่แทบจะเป็นศูนย์ ฯลฯ สรุปได้ว่า แทบจะ "สอบตก" ทุกตัว!!! แต่ในมุมมองของผมนั้น ท่านไม่ได้ซื้อปัจจุบันครับ แต่...ท่านเลือกที่จะซื้ออนาคต ท่านมองเห็นว่า "พวกเราต้องมีที่อยู่ ครอบครัวควรจะต้องมีบ้านเป็นของตัวเอง เราจะได้ไม่ต้องไปเช่าใครเค้าอยู่" เหตุการณ์เหล่านี้ เกิดขึ้นก่อนผมจะเกิดมาเสียอีกนะขอรับ ถ้าคุณย่าผมไม่ซื้อที่ดินแปลงนี้ไว้ ก็ยังไม่รู้ว่า ป่านนี้ ครอบครัวของผมจะเป็นเช่นไร ผมไม่รู้ว่า นี่ควรจะเรียกว่า Qualitative Analysis ของอาม๊าผมได้หรือไม่? ความคิดที่ฟุ้งเข้ามาในหัวของผม ทำให้ผมนึกถึงหุ้น Turnaround ขึ้นมา ตัวเลขทุกตัว และ Ratio ทุกประเภท...ต่างชี้ว่า หุ้นเหล่านี้ คือหุ้นที่ "ไม่น่าลงทุน!!!" เอาเสียเลย แม้จะเป็นเหตุการณ์ที่ต่างกรรมต่างวาระกัน แต่ก็มีบางอารมณ์ที่คล้ายกันอยู่ไม่น้อยทีเดียว หุ้น Turnaround ที่ดี คือ หุ้นที่คุณสามารถซื้อได้ในราคาถูกเหลือเชื่อในปัจจุบัน แต่นั่นเราต้องไม่หลอกตัวเองนะครับ เราต้องมองอนาคตให้ออก เราต้องมองให้เห็น "Growth" และ "เหตุปัจจัยที่จะทำให้บริษัทฯสามารถกลับฟื้นตัวได้อย่างมั่นคง" ด้วยหลักการที่ว่า... ก่อนลงทุน เราจะต้องตอบ 2 คำถามให้ได้ชัดเจนก่อนว่า... "ในอดีตบริษัทฯเจ๊งเพราะอะไร? และในอนาคตบริษัทฯจะฟื้นตัวอย่างยั่งยืนได้เพราะอะไร?" จงอย่าซื้อเพียงเพราะมีคนบอก จงอย่าซื้อเพียงเพราะเดาเอาว่ามันน่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่จงซื้อด้วย "เหตุผล" และต้องเป็นเหตุผลที่มีน้ำหนักเพียงพอและคำนึงถึง "ความเสี่ยง" ต่างๆประกอบด้วยนะครับ การคาดการณ์คือสิ่งที่เราคาดว่ามันควรจะเป็น และสิ่งที่จะมาตรวจการบ้านของเราก็คือ "ผลประกอบการ" ว่ามันเป็นไปในทิศทางเดียวกัน(Align)กับที่เราคาดการณ์ไว้หรือไม่? ถ้าคุณมีวิสัยทัศน์ และมุมมองที่ดี รวมทั้งมีการติดตามผลอย่างใกล้ชิดสำหรับแนวโน้มผลประกอบการ ของที่ดู "ไร้ค่า" ในวันนี้ มันอาจจะกลายเป็นมรดกที่ยิ่งใหญ่ให้แก่ลูกหลานของคุณในอนาคตก็เป็นได้!!! ผมไม่เคยมองอาม๊าว่า "โง่หรือบ้า" แต่กลับกัน... ผมมองว่าอาม๊าคือ "VI จำเป็น" และเป็น "นักลงทุน Role Model โดยไม่ตั้งใจ" ให้กับผมในวันนี้ ขอบคุณอาม๊า...ที่ทำให้ครอบครัวผมมีบ้านเป็นของตนเอง เสียงเพลง "แสนแสบ" ของชรินทร์ นันทนาครจบไปนานแล้ว แต่ความฝันของผมมันจะยังดังก้องอยู่ในใจตลอดเวลา... pak จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:01:54

ความคิดเห็นที่ 2 จากการตอบกระทู้เรื่อง "มีไหมครับคนที่เริ่มลงทุนในหุ้นจากเงินหลักหมื่นงอกเงยเป็นล้าน" ที่ viewtopic.php?f=1&t=50734 =========================================== v v v pak wrote: ถนนสายนี้...มีคนเดินเข้ามามากหน้าหลายตาครับ บ้างก็อยู่กับที่...ไม่ไปไหนเอาเสียเลย บ้างก็เดินถอยหลังลงคลอง...อาจจะต้องตอบความจริงซึ่งมันสวนความรู้สึกของ จขกท. ด้วยซ้ำไปว่า "มีไหมครับคนที่เริ่มลงทุนในหุ้นจากเงินหลักล้านถดถอยเป็นหลักหมื่น!!!" แต่ก็มีไม่น้อยครับ...ที่สามารถใช้ถนนเส้นนี้ก้าวเดินไปสู่ประสบความสำเร็จกันมาแล้วมากมาย ถนนเส้นเดียวกัน แต่ผลลัพธ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะครับ แต่เท่าที่ผมได้สัมผัสมา คนที่ประสบความสำเร็จ คือ คนที่ยึดหลักแนว VI นะครับ (นี่ถ้าไปพูดพูดเว็บอื่น โดนด่าตายห๊า ฮ่า ฮ่า ฮ่า) "VI ก็คล้ายๆกัยพระพุทธศาสนาครับ" คือ "หลักการง่าย...แต่ทำจริงไม่ง่ายเลย" เพราะมันมีสิ่งที่เรียกว่า "กิเลส รัก โลภ โกรธ หลง อารมณ์ต่างๆ และอวิชชามากมายที่ถาโถมเข้าหาเรา" ยกตัวอย่างให้ง่ายกว่านั้น... "อานาปานสติ"...หลักการง่ายเหลือเกิน คือ "ตามรู้ลมหายใจ" เห็นภาพใช่ไหมครับ? ว่า...หลักการเรียบง่าย แต่ทำได้ยากสำหรับผู้ที่ไม่เคยฝึกฝน เช่นเดียวกันครับ "แนวการลงทุนแบบ VI"...หลักการก็ง่ายเหลือเกิน คือ "ซื้อหุ้นที่มี mos(Margin Of Safety)" หลักการง่าย แต่ก็ยากในการปฏิบัติเช่นกัน ด้วยหลักการง่ายๆแค่นี้แหล่ะครับ แต่มันทรงพลังยิ่งนัก ยึดหลัก mos ให้มั่นๆนะครับ เพราะด้วย Margin Of Safety ที่เป็นบวก จะทำให้เราไม่ขาดทุน และสามารถปกป้องเงินต้นไว้ได้ และด้วย Margin Of Story ของตลาดหุ้น จะทำให้เราสามารถทำให้เรามีเงินหลักล้านได้อย่างไม่ยากเย็น(ไอ้ประโยคหลังนี้ ผมคิดเองนะครับ หลักการเค้าไม่มีหรอกนะครับ เดี๋ยวจะพามือใหม่ลงทะเลกันไปเปล่า) การเติบโตของพอร์ต เราสามารถประมาณการเบื้องต้นได้ตามที่ K.Skyforever ทำตัวอย่างไว้ได้ครับ แต่ชีวิตจริง แม่มมันส์กว่านั้นเยอะครับ 555+ เพราะแทบไม่มีสมการคณิตศาสตร์ใดในโลกจะสามารถอธิบายการเติบโตของพอร์ตเราได้ดีไปกว่า หลักความไม่แน่นอนของไฮเซนแบร์ก (Heisenberg uncertainty principle)มั้งครับ เพราะ มันไม่ใช่สมการเส้นตรง, มันไม่ใช่ Exponential ตรงๆ, มันคือสมการอะไรก็ไม่รู้ซินะ บางทีมาเป็นคลื่น อย่างกับ sinusoidal pattern เลยก็มี "ตลาดหุ้น" แฝงไปด้วย "คณิตศาสตร์" มากมายทุกหนแห่ง และคณิตศาสตร์นี่เอง ที่ปกปิดความลับ และสามารถลวงตาพวกเราได้มากมาย!! วิชาของไอสไตน์ บอกเราได้ดีในเรื่องราวเหล่านี้ สิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย...แต่วิชาคณิตศาสตร์กลับเปิดเผยความจริงของโลก และบอกว่า มันสามารถเป็นไปได้ ตลาดหุ้นเอง...ก็เป็นเช่นนั้น สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ แต่มันกลับเป็นไปได้แบบง่ายดายจริงๆ ถึงตรงนี้แล้ว... ผมขอตอบคุณ sous2011 ชัดๆก่อนเลยครับว่า "มันสามารถเป็นไปได้อย่างแน่นอน!!!" ถ้าคุณลงทุน 5,000 บาท โดยซื้อจำนวน 10,000 หุ้น ในราคา 0.50 บาท ใน Stage ที่ 1 การเปลี่ยนแปลงราคาหุ้น จาก 0.5 บาท ไปสู่ 1 บาท ก็โต 100% แต่เงินเพิ่มเพียง 5,000 บาท และใน Stage ที่ 2 จาก 1 บาท ไปสู่ 2 บาท ก็โต 100% เช่นกัน แต่เงินเพิ่ม 10,000 บาท และใน Stage ที่ 3 จาก 2 บาท ไปสู่ 4 บาท ก็โต 100% เช่นกัน แต่เงินเพิ่ม 20,000 บาท และใน Stage ที่ 4 จาก 4 บาท ไปสู่ 8 บาท ก็โต 100% เช่นกัน แต่เงินเพิ่ม 40,000 บาท 100% เท่ากันในแต่ละ Stage...แต่กลับได้เม็ดเงินออกมาไม่เท่ากัน...นี่คือตัวอย่างเบื้องต้นหนึ่ง!!! และเป็นที่มาของคำว่า "การรอคอย...คือกำไร" ราคาหุ้น ก็คือ คณิตศาสตร์เช่นกัน ราคาหุ้น หรือ Pricing Strategy ฝากไว้กับตัวเลขเพียงไม่กี่ตัว ที่สามารถหลอกคนได้เกือบทั้งตลาด นั่นก็คือ p/e p/e ตัวเลขที่สุดแสนจะทรงพลัง แต่มันกลับเปลี่ยนแปลงได้อย่างง่ายดาย เพราะการเปลี่ยนแปลงของ p/e นี่เองครับ จะทำให้เรารวยได้ง่ายๆ p คือ Price และ e คือ Earning ไอ้ตัว e นี่แหล่ะครับ มันคือ "ตัวจี๊ด" เลยหล่ะ ตัวจี๊ด แปลว่า มันไม่เคยหยุดนิ่ง และมันสามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายมาก หุ้น Commodity ก็ใช้ประโยชน์จากตัวนี้ หุ้นปั่นแบบไม่มีพื้นฐาน แต่มีกำไรพิเศษ ก็ใช้ประโยชน์จากตรงนี้ หุ้น Turnaround ก็ใช้ประโยชน์ตจาก earning หรือ ตัวจี๊ดตัวนี้เช่นกัน ดังนั้น Earning คือสิ่งที่สำคัญที่สุด และเป็นที่มาของการทำ DCF อะไรทำนองนั้นอ่ะนะ(ผมก็ทำละเอียดยังไม่ค่อยเป็นเช่นกัน) ตลาดหุ้น มันไม่ง่ายดาย เพราะมันมีผู้เข้ามาแสวงหาประโยชน์มากมาย ผมนิยามว่า "เจ้ามือ" คือ "ใครก็ได้ ที่เค้าแกร่งกว่าเรา" เจ้ามือจะเล่นกับอารมณ์ของเรา ด้วยตัวละครง่าย คือ... "5 ช่อง 2 ข้าง 3 สี" แค่นี้จริงๆนะครับ 2 ข้าง คือ ฝั่งบิด และฝั่งออฟเฟอร์ และเค้ามีพื้นที่การแสดงเพียงฝั่งละ 5 ช่องราคา และ 3 สี คือ เขียว เหลือง และแดง แต่ไอ้ของง่ายนี้แหล่ะครับ "5 ช่อง 2 ข้าง 3 สี" ที่มันทำให้คน ตกรถ, ติดดอย, ขายหมู และของง่ายๆนี้ก็ทำให้คนหมดตัว และกระโดดตึกตายมาแล้วเช่นกัน ถ้านึกภาพไม่ออก ลองไปนั่งดูการเทรดของหุ้นร้อนดูละกันครับ แล้วถามตัวเองว่า หัวใจของคุณรู้สึกอะไรบ้าง??? แต่โจทย์ใหญ่ของความสำเร็จ คือ คุณต้องก้าวข้ามอารมณ์เหล่านี้ไปให้ได้นะครับ คนที่ประสบความสำเร็จนั้น นอกจากจะต้องทำการบ้านอย่างหนักเพื่อที่จะซื้อหุ้นให้ถูกตัว ถูกเวลา แล้ว เค้ายังต้องผ่าน "การทดสอบ" นับครั้งไม่ถ้วน เจ้าลากขึ้น...เสมือนจะถามเราว่า มรึงจะขายไหม? เจ้าทุบลง...เสมือนจะถามเราว่า มรึงจะขายไหม? ตลาดฯสร้างช่องว่างแห่งความโลภและความกลัวให้เราตลอดเวลา แต่คนที่ประสบความสำเร็จ เค้าเชื่อมั่นในอะไรบางอย่าง มากกว่าอารมณ์ที่ตลาดสร้างให้เรา ยิ่งเขียนก็ยื่งฟุ้ง สรุปดีกว่าครับว่า... "เงินล้าน ถ้าเราคนเดียว คงอาศัยเวลายาวนานเหลือเกิน" แต่ด้วยบริษัทฯจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ ทำให้เรามีผู้ช่วยเยอะครับ "CEO , บอร์ดบริหาร และพนักงานทุกคน" คือตัวช่วยของเรา ที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จอย่างงดงามจากเงินลงทุนของเรา แต่การจะเลือกตัวช่วยที่ดี นั่นก็คือ "เราต้องใช้หลักการของ VI" มาเป็นตัวคัดกรอง สรุปสั้นๆได้ว่า...คุณมาถูกทางแล้วขอรับ (^_^) =========================================== จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:05:18

ความคิดเห็นที่ 3 My Facebook >>> http://www.facebook.com/profile.php?id=100003188061122 ขอบคุณมากๆครับ...ที่เสียเวลานั่งอ่านมาเสียนาน _/\_ จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 08:08:56

ความคิดเห็นที่ 4 คงต้องขอบคุณ คุณ Again-With-Love มากกว่าครับ ผมเห็นชื่อนี้ต้องคลิกเข้ามาอ่านทุกครั้งไป จากคุณ : completer เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 09:50:38

ความคิดเห็นที่ 5 "แนวคิดการลงทุนหุ้น Turnaround" ในช่วง 2 ปีกว่าที่ผ่านมาของผม... 1) "แม้การลงทุนจะมีความเสี่ยง แต่มันก็มีความฝันปะปนด้วยอยู่เสมอ" 2) มนุษย์จะหลงเหลือสิ่งใดให้เชื่อ หากปราศจากแล้วซึ่ง "ศรัทธา" 3) "ราคาหุ้นคือสิ่งที่คุณต้องกำหนดเอง หาใช่ให้ผู้อื่นหรือตลาดมาเป็นผู้กำหนดให้ไม่!!!" ผมเองก็ "เรียนไป...รู้ไป" และค่อยๆปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เป็นคน "ชอบคิด ชอบเขียน" ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะครับที่แวะเข้ามาอ่าน ^ ^ จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:22:05

ความคิดเห็นที่ 6 หุ้นกะที่ดินมีบางอย่างเหมือนและบางอย่างไม่เหมือนครับ ที่ดินมันตั้งอยู่กะที่ไม่ต้องมีนโยบายอะไรไม่ต้องคิดอะไร หุ้นนี่ก็โตไปกะการบริหาร บางทีผู้บริหารเปลี่ยนนโยบาย เปลี่ยนแนวคิด มันเสี่ยงกว่าที่ดินเยอะ เพราะเหตุปัจจัยมันมากกว่า สมัยก่อนผมเกือบซื้อหุ้นบริษัททำน้ำสัปปะรดกระป๋องบริษัทหนึ่ง วันดีคืนร้ายผ่านมาปีนึงกรรมการบริหารประกาศไม่จ่ายเงินปันผลแก่ผู้ไม่ไปประชุมผู้ถือหุ้น อ้างว่าไม่ได้เขียนไว้ในกฏหมายว่าห้ามจ่าย จึงไม่ผิดกฏหมาย ผมจำไม่ลืมเลย ตอนนี้บริษัทนั้นหายไปจากตลาดแล้ว จากคุณ : K-rozang เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 10:31:23

ความคิดเห็นที่ 7 ห้า ช่อง สองข้าง สามสี... ชอบมาก (รู้สึกเหมือนดูละครยังไงก็ไม่รู้) ขอบคุณครับ จากคุณ : tonbanpa เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 15:35:17

ความคิดเห็นที่ 8 บทความ : เรื่อง "เสน่ห์...ของตลาดหุ้น" By pak, 23 ธ.ค. 54 เคยถามตัวเองบ้างไหม ว่า... ทำไมเราถึงติดตลาดหุ้น? หรือ ทำไมเราถึงรู้สึกหงุดหงิดเวลาที่ตลาดหุ้นปิดทำการติดต่อกันหลายๆวัน? อะไรคือ เสน่ห์ของตลาดหุ้นกันแน่นะ?...ผมคิดในใจ ระหว่างที่ยังคิดอะไรไม่ออกนั้น ผมบังเอิญได้ดูคลิปด้านล่างนี้อ่ะนะขอรับ และด้วยคลิปนี้เอง ผมจึงถึง "บางอ้อ" เลยทันทีครับ!!! ว่า "เสน่ห์ของตลาดหุ้น" และ "เสน่ห์ของละครเวที" คือสิ่งเดียวกัน นั่นก็คือ "พลังแห่งการแสดงสด" นั่นเอง เวทีของตลาดหุ้น แม้จะไม่ได้กว้างขวางอะไร!!! เหมือนที่ผมเคยบอกไว้แล้วว่า "5ช่อง 2ข้าง 3สี" เท่านั้นเอง แต่แค่ตัวละครเพียงไม่กี่ตัวนี่แหล่ะครับ มันสร้างความน่าตื่นเต้นชนิดที่เรานับชีพจรหัวใจของตัวเองแทบจะไม่ทัน เสียงหัวเราะ และน้ำตา...มันท่วมเวทีเล็กๆแห่งนี้มานักต่อนักแล้วครับ ตัวละครไม่กี่ตัวนั้น ทุกๆตัวสามารถแสดงอารมณ์ได้อย่างน่ามหัศจรรย์!!! ในยามที่มีการไล่ซื้อยกแถวกันอย่างรุนแรง ก็เปรียบเสมือนอารมณ์แห่งความฮึกเหิม ในยามที่มีการทุบขายทีละหลายๆช่อง ก็เปรียบเสมือนอารมณ์แห่งความหวาดกลัว ...ที่ตัวละครไม่กี่ตัวเหล่านั้นหยิบยื่นให้แก่เรา "พลังแห่งการแสดงสด"...คือเสน่ห์ของตลาดหุ้นครับ เพราะเราไม่รู้เลยว่า มันจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบนเวทีบ้าง เราไม่รู้ว่าวันนี้ตลาดหรือหุ้นของเราจะเขียวหรือแดง ขนาด "น้ำท่วมแถมยุโรปแดง"...แต่เรายังเขียวอยู่บ่อยไป!!! "ความไม่รู้(อนาคต)" นี่เองแหล่ะครับ...ที่ทำให้คนส่วนใหญ่ติดตลาดหุ้นอย่างงอมแงม ตลาดหุ้นก็เหมือนเวทีละครที่มีอารมณ์ต่างแบบ "ครบรส" ทั้ง "สุข สนุก ทุกข์ รัก และโศกเศร้าเคล้าน้ำตา" และเสน่ห์เล็กๆของมันอีกอย่างหนึ่งก็คือ "ความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ" ครับ "เจ้ามือ" ที่ว่าซ้อมมาเป็นอย่างดีดี บางทีก็มี "พลาดหกล้ม" หรือ "หักหลัง" กันเองก็บ่อยไป "มาร์ฯ" ที่ว่าเก่งๆ กลับตั้งราคาขายผิดบ้าง หรือบางทีก็ยังมีแอบโชว์เปิ่น คือ "จะเคาะขายแต่ดันเผลอไปเคาะซื้อ!!!" ส่วนพวกเรา "เม่า"...ก็เป็นตัวประกอบที่สำคัญของละครเลยหล่ะครับ แสดงอะไรโก๊ะๆบ่อยสุด โดยมักยึดหลัก "ซื้อแพงขายถูกอยู่บ่อยไป" อุบัติเหตุเล็กๆน้อยๆโดยไม่ตั้งใจเหล่านี้แหล่ะครับ คือ พลังแห่งการแสดงสด(หรือ Live) ...ซึ่งก็คือเสน่ห์ของตลาดทุนแห่งนี้ และไม่ได้แตกต่างไปจากการแสดงสดของละครเวทีเลย ทั้งตลาดหุ้นและละครเวที มีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายกัน จนบางทีผมเผลอตั้งชื่อเปรียบเทียบกันเอาไว้ว่า "ละครเวทีกับปาหี่ตลาดทุนฯ" อ่ะนะครับ แต่อย่าลืมนะครับ ว่า... ละครเวทีเหล่านี้ เค้ามักจะมี ผู้กำกับ เขียน Story เอาไว้ทั้งหมดอยู่แล้ว!!! แล้วคุณหล่ะ..."เวลาดูละครเวทีแล้ว เคยมักจะเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าในละครได้อย่างถูกต้องบ่อยหรือเปล่าหล่ะครับ?" pak ปล. ขอบคุณ Trailer จาก "สี่แผ่นดิน เดอะ มิวสิคัล" ด้วยนะขอรับ จากคุณ : Bata (Again-With-Love) เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 22:02:43

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะ ถ้าตลาดหุ้นมีให้เทค 2 เทค 3 ได้ก็คงดีนะคะ จากคุณ : คนน่ารักที่อยากรวย เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 54 09:16:12