ความคิดเห็นที่ 1 * แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 00:13:02 จากคุณ : ตี๋แก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:10:57

ความคิดเห็นที่ 2 พี่ชายไปไหนแล้วครับคุณตี๋แก้มยุ้ย -*- จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:12:47

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่รู้จะช่วยแนะนำอย่างไร... แต่ขอเป็นกำลังใจให้พี่อมยิ้มไม่หวานนะครับ จากคุณ : มิ่งกลิ้ง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:13:32

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ขออนุญาตไม่ตอบนะครับพี่ อยู่กับปัจจุบันดีกว่า เป็นกำลังใจให้พี่อมยิ้มไม่หวานครับ จากคุณ : ตี๋แก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:15:26

ความคิดเห็นที่ 5 อึ้งไปพักใหญ่ ผมว่ามันเป็นสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป ให้ความสำคัญกับเงินทอง อำนาจ ชื่อเสียง มากยิ่งกว่าความสุขทางใจ ยกย่องนับถือคนรวย โดยไม่นำพาว่าจะทุจริตมาอย่างไร ท่านพุทธทาสภิกขุ ย้ำนัก ย้ำหนาว่า ศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะวินาศ จากคุณ : ช า ติ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:24:33

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาให้กำลังใจ ... จากคุณ : venezier เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:28:56

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ได้โพสต์มาหลายวันละ .. พอดีเห็นหัวข้อน่าสนใจครับ คิดว่า ไม่ได้อยู่ที่ "ทุนนิยม" อะไรหรอกครับ  อยู่ที่ "การอบรม" สั่งสอนของแต่ละคนมากกว่า ในกรณีนี้ .. ถามว่าน้องของคุณผิดมั้ย??  ก็ผิดนะครับ แต่ประเด็นก็คือ น้อง"เคยได้รับการอบรม สั่งสอนมั้ย"???   คนเรามักคิดกันไปว่า จะต้องรู้ทุกอย่าง สำนึกทุกอย่าง แต่เคยมีการตั้งคำถามหรือเปล่า ว่า เขารู้หรือยัง?? ที่ผ่านมา ผมมองว่าคุณ เคยอบรมสั่งสอนน้องมั้ย? ถ้าไม่ค่อยได้ทำ มีแต่ให้เงินเพียงอย่างเดียว และจะไปคาดหวังว่า น้องควรจะรู้ทุกอย่าง ก็คงจะไม่ได้ เพราะตัวคุณไม่ได้ทำในสิ่งเหล่านี้ ก็ผิดทั้งคู่แหละครับ น้องผิด ที่(คุณคิดว่า) แค่นี้ ยังคิดไม่ได้ .. ส่วนตัวคุณก็ผิด ที่คาดหวังมากเกินไป หรือ ไม่ได้ทำสิ่งดีๆ ในฐานะพี่ นี่คือ สมมุติฐานบนพื้นฐานว่า คุณไม่ได้สั่งสอน อบรมน้องนะครับ แต่ถ้าคุณทำแล้ว นั่นก็ต้องเป็นที่ตัวของน้องเองแล้ว น้องคุณ ก็คงเห็นอะไรเลวร้ายมาในสมัยตอนเป็นเด็ก  พอโตขึ้น เป็นธรรมดาที่คนเราอยากจะหลีกหนี จากสิ่งที่ตัวเองเคยเจอมา .. หลีกหนีจากสิ่งที่เกี่ยวพันกับสิ่งต่างๆ เหล่านั้น (เป็นปมด้อยที่อยู่ในใจเขา) ทีนี้ ก็คงต้องหาทางแก้ไข ถ้าเห็นว่าเป็นปัญหา คุณก็ต้อง 1. ลดความคาดหวังในตัวน้องลง ว่าน้องต้องทำแบบนี้ แบบโน้น ที่ผ่านมาคุณผ่านมาได้ด้วยตัวคุณเอง คุณก็ต้องก้าวไปด้วยตัวคุณ อย่าคิดหวังพึ่งพาคนอื่นเลยครับ 2. หาเวลา ได้คุยกัน ถึงสิ่งที่น้องควรทำ ไม่ต้องทำเพื่อตัวคุณ แต่ทำเพื่อแม่ กระตุ้นจิตสำนึกในตัวของน้องออกมา ด้วยวิธีละมุนละม่อม อาจใช้เวลานานหน่อย ก็ยังดีกว่า ทำให้น้องอับอาย (เพราะ ยิ่งอาย เขาก็ยิ่งหลีกหนีมากขึ้น) 3. คุยหาสาเหตุที่แท้จริง อย่างเปิดใจว่า น้องคิดอะไรอยู่ คุณต้องเรียนรู้น้องเองไปด้วย 4. สุดท้าย ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันเป็น ในเมื่อเราพยายามแล้ว ปลดปลง สิ่งต่างๆ  ทำใจให้เบิกบาน ว่า "เราได้ทำดีที่สุด ในฐานะพี่แล้ว .. ทั้งส่งเสีย ทั้งเลี้ยงดูแม่" "คุณเป็นพี่ที่เยี่ยมมากครับ"(ด้วยความนับถืออย่างมาก) เห็นมั้ยครับ ไม่ใช่เรื่องของโลกทุนนิยมอะไรเลย มันอยู่ที่ตัวเราเองล้วนๆ พูดคุยกันในฐานะที่ผมก็เป็นพี่ ที่ไม่ค่อยได้ดูแลน้องสาวมากนัก ชีวิตก็คล้ายๆ คุณ ลำบากกันตั้งแต่เด็ก แยกกันอยู่ .. สุดท้าย "อย่าคิดมากครับ"  ทำเท่าที่เราทำได้ ทำด้วยตัวของเราเอง .. จากคุณ : if you know เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:29:24

ความคิดเห็นที่ 8 นับถือ จากคุณ : โดน เต็มเต็ม เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:41:11

ความคิดเห็นที่ 9 ครับพี่ความคิดเห็นที่ 7 เขาอายุ30นิดๆแล้ว จบมหาลัยรัฐลำดับต้นๆของประเทศ ผมว่าความเป็นผู้ใหญ่น่าจะมากพอแล้ว ส่วนที่ว่าปมด้อย เค้าพยามหลีกหนี ผมว่ามันปกติครับ ทุกคนล้วนมีกันทั้งนั้น แต่พี่ชายคนนี้ก็ไม่เคยละทิ้ง ปกติผมเก็บอะไรๆไว้ตลอดนะครับ เพราะเราต้องดูแลคนหลายคน เราเจ็บไม่ได้ ป่วยไม่ได้ สมัยก่อนตอนเค้าเรียนม.ปลาย เค้ายังบอกว่า ถ้าอนาคตเรามีตังค์ เรามาปลูกบ้านใกล้ๆกันนะ จะได้อยู่ใกล้ๆกัน ผมเป็นเหมือนบ้านของเขา ส่วนตัวผมไม่เคยเรียกร้องอะไรครับ เพราะชีวิตผม ให้กับครอบครัวได้ ผมตายไปวันนี้ยังได้เลย เพราะผมทำให้พวกเขาหมดแล้ว แต่มันน่าเสียใจมั้ยล่ะครับ ลูกสาวที่ไม่คิดถึงแม่ ไม่เคยถามว่าแม่สบายดีมั้ย เจ็บป่วยเป็นยังไง แม่ใส่ฟันปลอมหมดทั้งปากแล้วครับ ลูกสาวไม่เคยรู้และไม่เคยถามเลย ผมไม่โทษใคร ไม่อะไรกะใครแล้วครับ ใครทำอะไรก็แล้วแต่ ยังไงผมก็จะดูแลเอง แล้วพวกเอ็งอย่ามาร้องไห้หน้าโลงนะ ไม่ต้องเอาอะไรใส่ถาดไหว้. จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:42:23

ความคิดเห็นที่ 10 http://www.youtube.com/watch?v=3P0OA9UKVdU ผมโพสต์ให้ขึ้นเพลงไม่เป็นอ่ะครับ แต่ก็อยากเอาเพลงนี้มาฝาก "ให้กำลังใจกันและกัน  อย่างไงเสียก็คือน้องของคุณ สักวันเขาก็จะกลับมาเป็นน้องที่ดีได้แน่นอน อย่าผลักไสเขาไปเป็นคนอื่นไกลเลย" จากคุณ : if you know เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:42:31

ความคิดเห็นที่ 11 สิ่งที่คุณทำมันดีแล้วครับ มันน่าภูมิใจสำหรับพี่ชายที่ทำเพื่อน้อง อย่างน้อยคนที่เข้ามาอ่านก็รับรู้ ว่าสังคมเรามีคนดีอย่างพี่ชาย จากคุณ : amo (amo_sr) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:49:12

ความคิดเห็นที่ 12 ช่วยโพสต์คลิปครับ ผมเชื่อว่าใครทำอะไร ก็จะได้อย่างนั้น คุณทำดีต่อพ่อแม่ก็เป็นสิ่งประเสริฐสุดในชีวิตแล้วครับ ตอนพ่อผมจะเสียเมื่อเดือนสิงหาที่ผ่านมา ผมได้บวชให้พ่อก่อน ยังได้ให้ท่านอนุโมทนา ได้ไปสวดมนต์ให้ท่านทุกวัน ตอนท่านจะไปผมก็สวดมนต์อยู่ข้างๆหูพ่อจนกระทั่งท่านจากไป ยังได้เห็นรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากพ่อ จึงได้รู้ว่าท่านไปสู่สุคติแล้วจริงๆ กรรมมันมีจริงครับ ไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้า เราทำแล้วเรามีความสุขก็ถือเป็นกรรมดีแล้วครับ ขออนุโมทนา จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 02:12:05

ความคิดเห็นที่ 13 คิดว่าเราทำหน้าที่ พี่ และ ลูก ได้สมบูรณ์แบบก็พอแล้วครับ ผมเดาว่าน้องสาวคงยังไม่มีครอบครัว  เลยอาจยังคิดไม่ได้ ของอย่างงี้ กรรมใคร กรรรมมันครับ  คนเราเลี้ยงได้แต่ตัว อย่าคิดมากครับ เอาเวลาไปดูแลแม่ดีกว่า ^ ^ จากคุณ : peboybad เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 02:20:49

ความคิดเห็นที่ 14 ยังไงก็น้องนะ ถึงหลงตัวเองไปหน่อยลืมตัวไปบ้างเขาก็เป็นน้องเรา ถึงไม่กตัญญูตามที่หวังแต่อย่าอกัตญูทรพีก็อาจถือว่าดีแล้วในระดับหนึ่ง แต่ผมว่าคุณกับแม่ก็แค่น้อยใจแหละครับ ยังไงๆถ้าคิดถึงวันที่เขาแบเบาะออเซาะ อ้อล้อ พ่อแม่อยู่แล้วจะโกรธไม่ลง ที่เขาเป็นแบบนี้เพราะสภาพสังคม ไม่ใช่เพราะเรา ปัญหาคือเขาเปลี่ยนไปเพราะเป็นแอร์ใช่ไหมครับ เพราะผมก็เจอคนรู้จักหลายคนที่เป็นเพื่อนกัน แต่นิสัยเปลี่ยนๆไปชอบกล หลังจากเป็นแอร์ ผมเคยสังเกตว่าแอร์ไทยจะหลงตัวเองไปนิดเพราะคิดว่าเป็นอาชีพสุดยอดของหญิงไทยเนี่องจาก สอบเข้ายาก ต้องสวย สง่า เก่งอังกฤษด้วย ซึ่งต่างประเทศเขาก็ไมได้ซูฮกกันขนาดนี้ ส่วนสังคมแอร์นั้นก็ค่อนข้างจะเป็นรูปแบบเว่อร์ๆไปนิด บางทีดูเหมือนว่าจะมองโลกกว้างเพราะได้ไปท่องรอบโลก แต่จริงๆได้ไปอยู่แค่ที่ละนิดหน่อยก็ติดเที่ยวบินต่อไปแล้ว มันไม่ได้สัมผัสสังคมในประเทศนั้นๆที่แท้จริง แต่ได้สัมผัสแค่สังคมบนเครื่องบินที่มีแต่แขกต่างๆ ไฮโซติดดินบ้าง ไฮโซน่ารังเกียจบ้าง ปนๆเปๆไป ความรู้ความโลกกว้างมันมั่วๆครึงๆกลางๆ จนชีวิตอาจขาดความเป็นระบบหรือเปล่าก็ไม่ทราบ ชีวิตเลยดูเหมือนไม่ค่อยจะมีจุดยืนสักเท่าไหร่ (อย่าว่านะครับผมประเมินเท่าที่เคยสัมผัส) ยังไงก็แล้วแต่ เขาก็เป็นน้องที่น่ารักสำหรับเราเสมอ คิดแบบนี้ แล้วเราจะรู้สึกดีๆเองนะครับ จากคุณ : ขี้เมากระเพราแตะ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 02:23:44

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่รู้จะว่ายังไงน่ะครับ คุณ จขกท แต่ที่เห็นมาหลายๆล่ะคับเรื่องคล้ายๆกันทำนองนี้ แต่เชื่อเถอะครับว่า "บุญจะหนุน บารมีจะส่ง ให้คนกตัญญู ไม่มีวันตกอับ" สู้ๆครับ ส่วนเจ้าคนเรียนเก่งที่เคยส่งๆไปถือว่าทำบุญล่ะกันเน๊อะ :) ปล. ทำดี ไม่ต้องแคร์สื่อ :) จากคุณ : HomelessBoy เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 03:26:06

ความคิดเห็นที่ 16 เราเห็นพี่น้องแม่เราแย่งสมบัติกัน ป้าที่ป่วยหนักที่ฝรั่งเศสก็ยุไม่ให้กลับไทย เพราะรักษาที่ฝรั่งเศสฟรี ปล่อยให้ป้าเราตายอย่างโดดเดี่ยว อยู่ในความดูแลคนอื่น พอป้าตายก็เอาเงินป้ามารวมกับเงินอาม่า อาม่าก็ป่วยหนักแล้วเหมือนกัน พยายามประหยัดเงินอาม่าเพื่อที่จะได้เหลือเงินเยอะๆมาแบ่งกัน(เลวมากๆเลยใช่ไหม) พออาม่าตายก็งก พี่น้องคนไหนตายไปแล้วก็จะไม่แบ่งเงินให้หลาน ให้แค่ทองคนละเส้น คิดเป็นขั้น เป็นตอน คิดทุกจุด คิดจะแบ่งสมบัติตั้งแต่ป้าเรายังไม่ตาย ไม่สนเลยว่าพ่อแม่พี่น้องแท้ๆจะเป็นยังไง ทั้งหมดนี้มีแต่แม่เรากับน้าอีกคนที่ค้านเท่านั้น แต่เสียงน้อยไปหน่อย(พี่น้องรวมทั้งหมด7คน) สู้เสียงส่วนใหญ่ไม่ได้ เห็นผู้ใหญ่ทำแบบนี้ ลูก พี่น้อง เอาเข้าจริงก็ใช่ว่าจะพึ่งได้เสมอไป บ้านไหนเลี้ยงลูกหลายคน ลูกๆรักกันดี กตัญญู เราว่าพ่อแม่บ้านนั้นเก่ง ดวงดีโคตรๆอ่ะ จขกท.ทำสิ่งที่ถูกต้องต่อไป ไม่อายฟ้า ไม่อายดิน ดีที่สุดแล้วค่ะ ลูกหลานไม่อาย ภูมิใจอีกต่างหาก เราภูมิใจมาก ที่แม่เราไม่ใจจืดใจดำเหมือนคนบางพวก ใครที่มีเงินเยอะๆก็น่าจะระวังหน่อยนะ เหอะๆ คนเดี๋ยวนี้น่ากลัวมากมาย จากคุณ : นางสาวคานทอง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 05:18:21

ความคิดเห็นที่ 17 คนกตัญญู คิดแต่สิ่งที่ดีดี ชีวิตก็จะมีแต่ความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไป ขอคุณพระคุ้มครองคุณให้ประสบแต่ความสำเร็จ ความก้าวหน้า ความเจริญทุกๆสถาน ปราศจากทุกข์ ภัยอันตรายใดใดมากล้ำกราย คุณเป็นคนดีมากคนหนึ่ง และทำหน้าที่ได้อย่างดี เมื่อเราทำดีแล้ว คนอื่นไม่ได้ดีแบบที่เราคิดเราหวัง นั่นคือกรรมของเขาล่ะ ดูแลแม่ให้ดีดี เท่าที่เราจะทำได้ในหน้าที่ของลูกเมื่อถึงวัยที่ท่านต้องละจากโลกนี้ไปเราจะ ได้ไม่เสียใจว่าเราไม่ได้ดีต่อท่าน จากคุณ : DojiDoji เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 05:45:19

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องทำดีมันได้กับตัวครับ บุญก้อนนี้เขาไม่อยากเอาเราก็เอาไว้เอง เชื่อผมครับทำดีกับพ่อแม่พระคุ้มครองทุกคนครับ ผมลองมาแล้ว ตอน(จำเป็น)ต้องลาออกจากงานมาช่วยดูแลพ่อแม่และธุรกิจที่บ้านใหม่ๆ โคตระกลัวเลยครับว่าจะเสียอนาคตตัวเอง ปรากฏกลายเป็นว่าเล่นหุ้นได้เงินมากกว่าตอนทำงานเป็นสิบเท่าอีก แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 06:24:43 จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:23:56

ความคิดเห็นที่ 19 ว่าแต่น้องคุณคงสวยอ่ะดิ อยากหาคนมาช่วย'เสี้ยมสอน'ไหมล่ะครับ   จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:28:04

ความคิดเห็นที่ 20 เวลาอาจทำให้ทุกสิ่งอย่างดีขึ้นค่ะ ถ้าน้องคุณได้มาอ่านคงคิดได้ จากคุณ : money many เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:32:58

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วเหมือนตัวเองเลย มีพี่ชายที่แสนดี รักครอบครัวมาก ดูแลทุกคนอย่างดี รักพี่มากเลย :) น้องคุณอาจไม่ได้ใกล้ชิดกันมาแต่เด็ก เลยแสดงออกถึงความรักกับครอบครัวไม่เป็น ลองคุยกันดูก็ได้ น้องอาจเข้าใจ จากคุณ : เอโอวีน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:43:09

ความคิดเห็นที่ 22 เวลาจะช่วยรักษาคนเราให้ดีขึ้นเพียงแต่ว่าเวลาของคนมันสั้นนัก คนสูงอายุไม่น้อยชอบเข้าวัดทำบุญ เค้าจะมีกลุ่มเพื่อน ชีวิตจะไม่เบื่อ มีอะไรทำไปเรื่อยๆครับ จากคุณ : Rajin เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:49:46

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ได้อยู่ที่การอบรมหรอก  อบรมมามากสอนมันเยอะมันก็ไม่ฟัง อยู่ที่ตัวเค้าแหละว่าจะได้คิดได้สติเมื่อไร แต่ความรับผิดชอบต่อครอบครัวความกตัญญูของคุณจะนำความสุขความเจริญมาสู่ตัวคุณนะ  สู้ๆนะ จากคุณ : คุณแม่อยากสวย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:50:29

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ คุณทำดีที่สุดแล้วค่ะ บุญกตัญญูจะหนุนนำคุณตลอดไปค่ะ คุณ เก่ง เฮง ดี ค่ะ ขอให้พระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : ker yi (ker yi) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:04:04

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านจนจบมันเกี่ยวอะไรกับทุนนิยม ? อย่าเห็นอะไรแย่ๆก็ไปโทษทุนนิยมเลยครับมันเหมือนคนที่ชอบโทษแก็สโซฮอล โทษทักษิน โทษโน้นโทษนี่ เพราะความคิดที่คนบางกลุ่มมันยัดเยียดให่้คุณเกลียดตามๆกัน เรื่ออย่างนี้มันขึ้นอยู่กับคน อยู่กับสันดาร การที่คุณเจอเรื่องนี้แล้วไปเหมารวมว่าทุนนิยมันแย่ก็ถือว่าเป็นความคิดสุดโต่งเกินไป เพราะถ้าไม่ได้ทุนนิยมสร้างไว้ คุณก็คงไม่ได้ใช้แม้แต่คอมพิวเตอร์ ไม่มีอินเตอร์เนต Hi-speed ให้คุณใช้ โทรศัพท์ 3G แม้แต่ตลาดหุ้นซึ่งเป็นหัวใจของระบบทุนนิยม รวมไปถึงเวปพันทิพที่คุณอยู่ในสินธรตอนนี้ ถ้าผมฟันธงให้คุณกลับเข้าป่าไปไถนาทำไร อย่าเล่นหุ้นอย่าไปเล่นมันเลยเนต Facebook twitter เพราะมันเป็นของทุนนิยม มันทำให้คนเลวมันทำให้น้องของคุณเปลี่ยนไป แนวคิดแบบนี้ก็สุดโต่งเกินไปเหมือนกัน   ทุกสิ่งมันมีหลายด้านหลายมุม มีขาวมีดำ บางสิ่งคุณมองว่ามันแย่ แต่ก็มีบางคนมองว่ามันดี มันขึ้นอยู่กับคนแต่ละบุคคนว่าจะมองหรือเลือกไปใช้ให้เกิดประโยชน์หรือให้เกิดโทษกับตนแค่นั้นเอง แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 07:57:04 แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 07:42:21 จากคุณ : Henry2k เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:19:03

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นเพราะอาชีพมั้ย เข้าไปสังคมกลุ่นนั้น ทำให้ความคิดเปล่ียนไปได้ แน่นอนว่า ทุกกลุ่มอาชีพ มีทั้งดีและไม่ดี แต่อาชีพนางฟ้า สังคมอาชีพอาจทำให้เปลี่ยนไป แต่ในความคิดผมแล้วนะ อาชีพนี้ก็งานบริการ เหมือนโฮสเตส บนรถทัวนะแหละ (ไม่ใช่ดูถูกโฮสบนรถทัวนะครับ ผมเคารพทุกคน ที่ทำอาชีพสุจริต ไม่ว่าจะกวาดขยะ เก็บของขาย คนๆ หนึ่งเหมือนกัน) จากคุณ : panupptk เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:26:43

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้ครับ ในวันที่น้องของล้มเหลวเค้าจะกลับมาหาคุณครับ จากคุณ : by iPhone (Lordพุง_ลุงพอร์ต) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:47:55

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่า จขกท. น่าจะดีใจมากกว่าที่ได้ให้น้องจนน้องมีความสุขได้ การมีความสุขก็จะนำความสุขมาให้เรื่อย ๆ ครับ น้องเขาเห็นทางบ้านไม่ได้เดือดร้อนอะไรก็เลยหมดห่วงครับ และอีกอย่างแม่อยู่กับพี่อย่างคุณใคร ๆ เขาก็หมดห่วง นาน ๆ ก็ลองโทรไปให้เขาซื้อของมาฝากแม่บ้างก็ได้ เขาจะได้เห็นว่าคุณต้องการความช่วยเหลือจากเขาบ้าง ผมก็คงจะเหมือน ๆ น้องคุณนั่นแหล่ะแทบไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่เลย แต่ก็ส่งเงินไปให้เขาใช้จ่ายตลอดครับ ทำใจให้มีความสุขเถอะครับ สุขจากการให้ จากคุณ : wildfire เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:55:53

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วเหมือนละคร... ดอกส้มสีทอง.... เรยา... โหวตนะ   ให้กิ้บด้วย    ผมชอบบบ จากคุณ : sakvi เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 07:59:53

ความคิดเห็นที่ 30 ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว พี่ อมยิ้มไม่หวาน หากไม่อยากให้น้องได้ชั่ว  แม้เค้าจะโตแล้วก็สั่งสอนได้ พี่เลี้ยงเค้ามาเหมือนเป็นพ่อคนที่สอง  มีสิทธิ์ต่อว่าอยู่แล้ว เราต่อว่าเค้าเอง  ดีกว่าให้คนอื่นมาด่าคนของเรา   พี่เห็นเค้าเจ็บ  เกรงว่าพี่เองจะเจ็บกว่า  ทางที่เหลือก็อย่างที่บอกล่ะครับ เค้าไปเข้าสังคมโน้น  ก็เลยไม่อยากให้ใครกล่าวถึงถึงสิ่งที่เค้าเป็นหรือเคยเป็น สิ่งที่เค้าเข้าใจนั้นผิด  พี่ต้องเป็นคนอธิบาย ... คนเราอยู่กับความเป็นจริง  เป็นสิ่งที่เราเป็น  น่าภูมิใจที่สุด  ไม่ต้องอายใคร ทำอะไรพูดได้อย่างเต็มปาก เป็นกำลังใจให้พี่ครับ จากคุณ : chotto_s เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:07:34

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาให้กำลังใจครับ ทำดีแล้วคิดแต่สิ่งที่ดีดี ชีวิตก็จะมีแต่ความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไปครับ จากคุณ : นายไทยไฝ่รู้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:15:45

ความคิดเห็นที่ 32 แบบนี้ต้องพูดกันแล้วหล่ะครับ ดีกว่านิ่งๆกันไว้แบบนี้ จากคุณ : ตู๋..ครับ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:18:38

ความคิดเห็นที่ 33 ทุกข์เพราะยึดติด เราไม่สามารถบังคับให้ใครทำเช่นไรหรือตามที่เราต้องการได้หรอกครับ แต่เราสามารถควบคุมความคิด  การกระทำของตนเองได้ต่างหาก สิ่งที่ทำ  คุณคิดว่าดีที่สุดเป็นสิ่งที่ควรทำนั่นย่อมดีและถูกต้องและเป็นสุข เมื่อส่งน้องถึงฝั่งฝันแล้วย่อมดีกับทุกๆคน น้องจะทำเช่นไรย่อมเป็นความคิดของน้อง  บังคับไม่ได้หรอกนอกจากเขาจะคิดได้เอง  เรื่องของน้องย่อมจบ เหมือนกับพ่อแม่ที่เลี้ยงลูกประคบประหงมจนโตบางคนอาจถึงตายไปข้างหนึ่งแต่พ่อแม่ก็ไม่เคยคิดที่จะให้ลูกมาตอบแทนตน   เพราะเป็นสุขที่ได้ทำให้ลูก เพียงคุณคิดว่าถ้ามีเพียงคุณกับแม่สองคน   ไม่ต้องเอาใครมาเกี่ยวข้อง คุณจะทำเช่นไรกับแม่  ฐานะการเงินคุณก็ดี ทำให้แม่อย่างที่คุณต้องการทำ คุณจะมีความสุขอย่างที่คุณคาดไม่ถึงอย่าให้สิ่งอื่นใดมารบกวนความสุข ของตนเลยครับ   ความสุขหาได้ง่ายมากในชีวิต  แต่คนส่วนใหญ่มักทำลายความสุขของตน เพราะความยึดติด จากคุณ : งดตามใจ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:43:46

ความคิดเห็นที่ 34 ผมว่านะ คุณควรจะยินดีกับน้องคุณมากกว่าที่เค้าทำงานได้ดิบได้ดี แล้วก็ภูมิใจกับตัวเองด้วย ที่เป็นคนสร้างให้เค้าได้ดี ยินดีกับตัวเองที่ไม่ต้องมีภาระเพิ่มมาอีก 1 คน ส่วนเรื่องการต่อว่าผมว่า อย่าไปว่าเค้าเลยครับ มันจะยิ่งผิดใจกันป่าว ๆ คุยกับเค้าดี ๆ ว่าน้องไม่ค่อยได้มาเยี่ยมคุณแม่เลยครับ คุณแม่คิดถึงน้องนะ ไอ้น้องสาว แล้วทำงานมีปัญหาอะไรไหม พี่รู้ ว่าน้องทำงานได้ดิบได้ดี แต่ว่าถ้ามีปัญหาก็อย่าลืม พี่คนนี้ กับคุณแม่ คนที่เป็นครอบครัวของน้องมาตลอด อย่าลืมละมาเยี่ยมแม่เค้าบ้าง ดราม่ากันไป เค้าจะคิดได้ไม่ได้อันนี้ก็ปล่อย ให้เป็นไปตาม สันดานเทอญ เอวัง จากคุณ : ละลายใจ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:46:16

ความคิดเห็นที่ 35 คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรดี มีแต่ความชื่นชมให้ครับ จากคุณ : น้ำเต้าฮวย 5 บาท เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:46:35

ความคิดเห็นที่ 36 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ของทุกอย่ามีเวลาเป็นตัวกำหนด เมื่อถึง "เวลา" น้องจะกลับมาเป็นของตัวเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : loveMoNe เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:49:08

ความคิดเห็นที่ 37 มันเกี่ยวกับ "ทุนนิยม" ตรงไหน???????? เอะอะอะไรก็ไปกล่าวโทษสังคม "เลี้ยงดู" แต่ไม่ "อบรมสั่งสอน" ใครถูกใครผิด คิดง่ายๆ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 08:55:39 จากคุณ : มุมม่วง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:54:09

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้ามองให้บวก อาจจะดีก็ได้นะคะ เราเคยเจอครอบครัวของน้า(น้องสาวเเม่) ลูกชายคนโต นอกจากจะไม่ช่วยเหลือบ้านเเล้ว ยังนำความเดือดร้อนไม่หยุดไม่หย่อน ติดยา ทำผู้หญิงท้อง ขโมยทองไปขาย สารพัด น้าเราเสียน้ำตาเเทบเป็นสายเลือด เเต่ตอนนี้ดีขึ้น ไม่ทำความ เดือนร้อนให้เเล้ว เเต่ยังพึ่งพาอาศัยไม่ได้....นี่คือดีเเล้วนะคะ.... ส่วนน้องคุณไม่สนใจไม่ดูเเล เเ่ต่ไม่นำความเดือดร้อนมาให้ อาจเป็นลาภอันประเสริฐก็ได้ค่ะ อีกอย่างทำดีกับพ่อเเม่ บุญจะได้กับคุณค่ะ คุณโชคดีที่ได้ทำบุญกับเเม่ กับน้อง คิดเป็นบวก ชีวิตเป็นสุขค่ะ จากคุณ : เรียมเจ้าขา เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:57:04

ความคิดเห็นที่ 39 ขอแสดงความชื่นชม จขกท อย่างยิ่ง ครับ แต่อยากบอกว่า "ปมในใจคนนั้นบางทีแก้ไม่ได้นะครับ ถ้าปมนั้นมันแน่นเกินไปลึกเกินไป" และ "จงเป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งใด" เพราะเมื่อส่งเขาขึ้นฝั่งแล้วรอดแล้ว จงดีใจที่เขายืนบนขาตัวเองไ้ด้ และ มองเห็นเขาเจริญเติบโตด้วยตัวเขาเอง แล้วใจคุณจะสบายขึ้น และไม่โกรธอีกต่อไป จากคุณ : ผู้เฒ่าจากธุลี (จิ้งจกเขียว) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:58:06

ความคิดเห็นที่ 40 ดีชั่วใครทำอะไรกรรมก็ติดตัวคนนั้นไปครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : สามีอุเหมะจัง (อุเหมะจัง) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:01:59

ความคิดเห็นที่ 41 ง่ายๆสั้นๆ "ปล่อยวาง​" ค่ะ จากคุณ : xemmy เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:11:34

ความคิดเห็นที่ 42 ก่อนที่น้องสาวเค้าจะไปทำงานเป็นแอร์ เค้าได้โทรถามไถ่คุณแม่เป็นประจำรึเปล่า?   ในช่วงที่เรียนมัทธยม ช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัย เค้าได้ดูแลครอบครัว(ช่วยงานบ้าน ช่วยทำงาน ฯลฯ) ได้ช่วยบ้างไม๊? อาจจะเป็นนิสัยของเค้าก็ได้นะคะที่ไม่ค่อยยุ่งหรือว่ามาคอยดูแลใครๆ  แล้วอาจจะเพราะการไปทำงานเป็นแอร์เลยส่งเสริมนิสัยของเค้า ทำให้ยิ่งห่างๆครอบครัวไป รอดูตอนคุณมีปัญหา เค้าจะยื่นมือมาช่วยเหลือรึเปล่า (เช่น คุณจำเป็นต้องไปที่อื่นนานๆเป็นสัปดาห์ เค้ายินดีจะมาช่วยดูแลแม่เวลาคุณไม่อยู่ไม๊) ป.ล. เข้ามาให้กำลังใจด้วยคน  คุณเป็นพี่ชาย เป็นลูก ที่น่าภูมิใจของครอบครัวมากๆ จากคุณ : Nafel เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:19:29

ความคิดเห็นที่ 43 คุณเป็นพี่ที่ดีมากและกตัญญู เรื่องอื่นคุณไม่ต้องไปคิดเผื่อหรอกครับ จากคุณ : นายฉิม เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:21:07

ความคิดเห็นที่ 44 ชื่นชม จขกท มากค่ะ ใครทำอย่างไรได้อย่างนั้นค่ะ จากคุณ : EcoSlowLife เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:40:53

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : I found you finally เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:41:29

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่เกี่ยวกับทุนนิยมเสียทีเดียว แต่จะบอกว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องก็ไม่ได้ ผมก็เป็นเด็ก(เหรอจ๊ะ?) ที่บ้านประสบปัญหาช่วง40มาเหมือนกัน จากที่เคยมี ก็ไม่มี จากที่มีคนนับหน้าถือตาในจังหวัดก็กลายเป็นno body ผมเป็นพี่ชายคนโตเหมือนเจ้าของกระทู้ ผมคงจะโชคดีกว่าตรงที่บ้านผมนั้น พ่อแม่เราหย่าในทางกฏหมายเท่านั้น (เพื่อป้องกันการล้มละลายทั้งคู่) ผมเข้ามาอยู่ในกรุงเทพ อยู่กับคนเมือง คนนั้นมีนั่น คนนี้มีนี่ ถามว่าอยากได้มั้ย? ผมอยากได้ โคตรอยากได้มาก บางครั้งผมก็ตั้งคำถามว่า ทำไมเราถึงไม่มีอย่างคนนั้นอย่างคนนี้ สุดท้ายก็โบ้ยกลับไปว่า เป็นเพราะพ่อนั่นล่ะตัดสินใจผิดพลาด ทำให้บ้านเราต้องลำบาก แต่คำถามก็คือ มีใครอยากตัดสินใจพลาดมั้ย? ผมมั่นใจว่าไม่มี ถ้ารู้ว่ามันจะพลาดใครจะเลือกทางนั้นล่ะ นั่นคือคำตอบแรกสำหรับตัวผมเอง พอผมเริ่มมาทำงาน เริ่มมีเงิน ไอ้สิ่งที่ผมอยากได้เหล่านั้น ทุกวันนี้ก็อยากได้อยู่ แต่ผมก็คุยกับแฟนผมเสมอๆ ตั้งแต่ PSPรุ่น  1000 2000 3000 จนตอนนี้ก็ Vitaแล้ว ออกมา3-4 รุ่นแล้ว ยังไม่ได้ฤกษ์ซื้อเสียที ไม่ใช่เพราะว่าเราไม่อยากได้ เราอยากได้ ทำบัตรเครดิตแล้วรูดเอาก็ได้ วิธีทางในการให้ได้มาในสิ่งที่อยากได้อยากมีมันเต็มไปหมดครับ แต่ผมก็ไม่ทำ เพราะค่าของเงินที่ผมได้มานั้น หากผมจะซื้ออะไรสักอย่าง มันคงบรรเทาความอยากในใจผมได้ "แค่ชั่วคราว" สักวันผมก็คงอยากใหม่อีก สำหรับน้องคุณ ก็น่าจะเป็นคล้ายๆกับผม แต่ต่างกันที่วิธีแก้ การเป็นแอร์ เงินมันได้ง่ายจริงๆครับ บริการๆๆๆ พูดๆ เที่ยวๆๆ ก็ได้เงินแล้ว ผมอาจจะต้องทำงานทั้งปี เืพื่อให้ได้เงินเดือนเค้าสามเดือน ผมจนครับ บ้านผมเคยรวย แต่ืืทุกวันนี้ผมจน ผมต้องทำงาน 9 โมง เลิก 18.00ทุกวัน หลังจากนั้นก็ต้องมานั่งดูหุ้นต่อ ว่าถึงช่วงเล่นได้หรือยัง (ถึงแม้ว่าช่วงนี้จะไม่อยากดูเพราะมันมั่วมากก็เถอะ!!) แต่ผม ที่เป็นแบบนี้เพราะผมยังจำได้ครับ ยังจำ ว่าฉันเป็นใคร เกิดที่ไหน โตมาอย่างไร ผมเชื่อว่า คงจะมีบางช่วงชีวิต ที่เราลืมตัวเราเองไป ลืมว่าเราเป็นใครและ "เราอยากเป็นใคร" ชีวิตห่วยๆ เก่าๆ จนๆ ใครอยากมีบ้าง? ถามในห้องสินธร เชื่อว่าไม่มีใครอยากมี ถ้าผมให้สิทธิ์คุณลืมชีวิตห่วยๆของคุณได้วันนึง ผมคิดว่าทุกคนคงอยากใช้แน่นอน แต่สำหรับผม ผมไม่อยากใช้ เพราะถึงจะห่วยยังไง นั่นก็คือสิ่งที่สร้างผมมา ถึุงจะจนอย่างไร ผมเชื่อว่าความรักของครอบครัวจนๆนั่นล่ะ คือสิ่งที่เงินไม่สามารถหามาทดแทนได้ ในเวลาที่เราลำบาก น้องชายผมก็เรียนอยู่จุฬา ใช้เงินเปลืองมาก บ่นกับผมประจำ เรื่องคนนั้นมีนั่น คนนี้มีนี่ ทำไมมันไม่มี ผมก็บอกว่า "พี่เข้าใจ พี่ก็เคยเป็น เป็นอย่างน้อง แล้วน้องล่ะ เป็นใคร" น้องผมก็หยุดคิด แล้วก็บอกว่า ไว้ทำงานมันค่อยซื้อก็ได้ (ผมแอบขำในใจ กุก็คิดแบบมรึงตอนอายุเท่ามรึงเนี่ยล่ะ!!) สุดท้ายนะครับ น้องจขกท ไม่ได้แพ้ทุนนิยม แต่เค้าแพ้ความอ่อนแอที่จะยอมรับความจริงในใจตัวเ้องตะหาก ถ้าจะโทษล่ะก็ โทษตัวน้องคุณเถอะ เพราะทุนนิยมไม่ได้ทำร้ายทุกคนเหมือนที่คุณคิด จากคุณ : นักสืบจิ๋ว เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:49:44

ความคิดเห็นที่ 47 ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ เม้นเองแล้วมาอ่านเอง ทำไมมันยาวจังฟะ จากคุณ : นักสืบจิ๋ว เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 09:50:44

ความคิดเห็นที่ 48 ดูเด็กแถว  สยามสิ  แต่ละคน ไฮโซทั้งนั้น          ที่เขาเรียกว่า เด็ก เก่ง  ดูเขาใช้เครื่องโทร.... สิอย่างหรูและแพง   แต่เราก็ไม่รู้ว่า  พ่อแม่เขาทำมาหากินอะไร          คงคิดแต่ว่า  คงเป็นลูกคนรวยล้นฟ้ากันทั้งนั้น เห็นชอบซื้อแต่ของแพง  กินอาหารหรู  เราไม่รู้ว่า กำพืช เขาเป็นอย่างไร http://www.youtube.com/watch?v=Z_JvTmolkcM . จากคุณ : ศรัทธาดาวน์_7 เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:00:00

ความคิดเห็นที่ 49 ผม ชื่นชมคุณอมยิ้มไม่หวาน มากๆครับ และผมก็ทราบและรับรู้ถึงความเจ็บปวดของคุณดีครับว่ามันเจ็บปวดเพียงไร และขอบอกว่า  Case ของคุณอมยิ้มไม่หวาน เป็น Case ที่ดีมากๆที่ว่า " ความกตัญญู "  ย่อมส่งผลให้ลูก-หลานที่รู้จักคำนี้ " เจริญรุ่งเรือง " ครับ เป็นกำลังใจให้น๊ะครับ จากคุณ : กาแฟร้อนตอนบ่าย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:01:01

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่อยู่ที่ระบบ อะไรหรอกครับ อยู่ที่ สันdaน มากกว่า คุณเป็นคนดีที่ใช้ได้คนนึง  น่ายกย่องมาก จากคุณ : STOCK_BABY เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:04:16

ความคิดเห็นที่ 51 คุณทำดีแล้วครับ ขาดอีกนิดเดียวคือ "ปล่อยวาง" คนเราถ้าคาดหวังก็จะผิดหวัง จากคุณ : Antonio at MonkeyFreeTime เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:05:22

ความคิดเห็นที่ 52 ทุนนิยมมากขึ้น ศีลธรรมน้อยลง ศีลธรรมน้อยลง สังคมแย่ลง สังคมแย่ลง คนในสังคมแย่ลง จากคุณ : noosa เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:17:16

ความคิดเห็นที่ 53 รู้สึกชื่นชมที่คุณจขกท.สามารถทำหน้าที่ต่างๆได้ดีครับ เก่งมากครับ ส่วนเรื่องสุขภาพของแม่ น้องไม่รู้ก็บอกได้ครับ เล่าความเป็นไปต่างๆทุกครั้งที่มีโอกาสได้คุยกันก็ได้ครับ และ สามารถบอกให้โทรหาแม่ได้บ่อยๆด้วยครับ เรื่องขึ้นเครื่องบินก็เหมือนกันครับ บอกได้ครับว่าแม่เคยขึ้นแล้วไปที่ไหนบ้าง แต่อยากไปเที่ยวกับน้องคุณจขกท.โดยคุณจขกท.อาจบอกว่าจะไปด้วยทั้งนี้เพื่อตัดความกังวลว่าน้องคุณจะรู้สึกว่าต้องคอยดูแลแม่ที่เขาอาจไม่รู้สึกสนิทเท่าไหร่ตอนนี้ คุณจขกท.ทำดีแล้ว สบายใจได้แล้วครับ จากคุณ : netaddict เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:23:44

ความคิดเห็นที่ 54 งง การที่คนคนนึงไม่รู้จักบุญคุณ มันกลายไปเป็นความผิดของอีกคนนึงได้ยังไง ผมเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวไม่เคยจับพวกมันเข้าคอร์สอบรมศีลธรรมซักที มันก็รักผมอยู่นะ จากคุณ : ขามุง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:28:55

ความคิดเห็นที่ 55 เข้ามาให้กำลังใจครับ เราคล้ายๆกัน จากคุณ : Occult เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 10:35:49

ความคิดเห็นที่ 56 ลองคุยกับน้องแบบ face to face ดูซักครั้งนะครับ จากคุณ : muumee_love เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 11:24:34

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าเป็นน้องเรา เราก็คงคิดว่า ขอให้เค้าได้ดีไปตลอดแค่นี้ก็พอแล้ว คงจะไม่หวังให้เค้ามาดูแลเรา หรือ มาห่วงหาอาทร ของแบบนี้มันต้องสมัครใจ ในฐานะพี่ เราทำดีที่สุดแล้ว ให้คิดแค่นี้ก็พอ น้องได้ดีเราดีใจด้วยจริงๆ คิดแค่นี้ก็พอ จากคุณ : ~Nk~ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 11:36:53

ความคิดเห็นที่ 58 มาให้กำลังใจค่ะ คุณอมยิ้มทำหน้าที่ได้ดีแล้วนิคะ อย่าทุกข์เลย จะเสียใจทำไมในเมื่อคุณเป็นลูกที่ทำหน้าที่ลูกได้อย่างดี เป็นพี่ที่ส่งเสริมน้องๆให้ไปได้ไกลได้เท่าที่เค้าอยากจะไป. เราเชื่อว่าคนอย่างคุณ อยู่ที่ไหนก็ไม่ลำบากค่ะ                แต่ อย่างนึงคือ สิ่งที่เกิดขึ้นในใจของคุณ อาจจะเกิดจากความเสียใจ น้อยใจและไม่สบายใจที่น้องคุณทำให้แม่(ที่น่าจะสบายใจที่สุดแล้วตอนนี้) ทุกข์ใจอย่างไม่สมควร จนทำให้คุณรู้สึกไม่ดีและโกรธน้องสาวคุณ   อย่าทุกข์ไปเลยค่ะ ตอนก่อนนั้นคุณทุกข์เพราะลำบากทำงาน ลำบากทางบ้าน อดมื้อกินมื้อ. ตอนนี้คุณพ้นช่วงนั้นมาแล้ว อย่าเอาเรื่องอีกเรื่องมาสุมให้ตัวเองทุกข์เลยค่ะ วางเถอะ       ปล่อยวางเถอะค่ะ วางทุกข์ลงให้เหลือแต่ความภูมิใจในตัวคุณเอง โดยไม่ต้องเอาความสุขตัวเองไปผูกกับน้องคุณหรอกค่ะ     ส่วนเรื่องของน้องคุณ เราไม่กล่าวถึงละกัน เพราะคุณเป็นคนเดียวที่จะว่าเค้าได้ ส่วนเราเป็นคนนอกค่ะ กรรมใครกรรมมัน จากคุณ : Vodka-tonic เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 11:43:24

ความคิดเห็นที่ 59 จะดี จะชั่ว ก็น้อง น้องคือน้อง เปิดอกคุยกับน้องมันซะ ยังไงมันก็น้อง จากคุณ : นายเที่ยงวัน18 เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:01:42

ความคิดเห็นที่ 60 90 เปอร์เซนต์ ลูก คือ แบบ พิมพ์ ของ พ่อ แม่ สอน อย่าง ไร   ได้ อย่างนั้น ส่วนใหญ่ พ่อ แม่ ที่สอนลูก ไม่ได้ดั่งใจ  หรือ มีปัญหา มัก ดู ปัจจัย แวด ล้อม  จน ลืม นึก ถึง ว่า ตอน ลูก เกิดมา  ทำ อะไร เป็น บ้าง และ ใคร สอน หรือ อบรม ให้เขาทำอะไรเป็น บาง ครั้ง  เรา ก็ ต้อง ทบ ทวน ดู นะ  ว่า สิ่ง ที่ เรา ทำ ให้เขา ทำให้ เขา  เป็น แบบนี้ หรือเปล่า    เรา อาจ ตั้ง ใจ ดี แต่ ถ้า วิธีการ ผิด  ก็ อาจ เหมือน กรณี พ่อ แม่ รัง แก ฉัน ถ้า ทบ ทวน แล้ว  เชื่อ ว่า  เป็น ที่ เวร กรรม  หรือ  เด็ก ไม่ รัก ดี เอง ฉัน สอน ดี แล้ว  ตั้งใจดีแล้ว     ก็ คงต้อง ปล่อย เด็ก ที่ ไม่รัก ดี ไป แต่ ถ้า  ไม่    ใช่   ปรับ ปรุง  วิธีการ  เพื่อ ที่ จะได้ ลด เด็ก ที่ ไม่รักดี ไป อีก อย่างน้อย ก็  ลูก ๆ หลาน ๆ  ของ เรา เอง ใน อนาคต จากคุณ : ใจสั่งมา เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:06:52

ความคิดเห็นที่ 61 พี่น้องกันตัดกันไม่ขาดหรอกครับ อ่านแล้วก็เดาได้ว่า ถ้าน้องคับขันจริง ๆ พี่อมยิ้มฯ ก็ไม่ทิ้งน้อง ไม่สมน้ำหน้าน้องหรอก พี่อมยิ้มฯ คงอัดอั้น  น้อยใจนะ  อยากมาระบายเท่านั้นละครับ เมื่อมองย้อนอดีต สิ่งที่เราทุ่มเทให้น้องเพื่อให้เขาได้เรียนสูง ๆ ทั้งที่เราอดๆอยากๆ ยอมเสียสละที่จะไม่เรียนต่อ ออกมาทำงานส่งน้อง จะมีครอบครัวก็กลัวหาเงินส่งน้องเรียนไม่รอด พอมาถึงวันนี้ เห็นสิ่งที่เราลงแรงสร้างเขาขึ้นมา  ก็คงน้ำตาตกในนะ ในหลายๆโอกาสดี ๆ ที่เราต้องทิ้ง สละไปเพื่ออนาคตของน้องๆ ไม่อยากไปแตะต้องการเลี้ยงดู หรือการศึกษาหรอกครับ แต่...... ทำไมพี่อมยิ้มฯเอง เขาถึงคิดดี ทำดีได้ โดยไม่ต้องเรียนมากมาย  อันนี้น่าคิด จากคุณ : ตี๋แก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:38:49

ความคิดเห็นที่ 62 ส่วนตัวผมว่า ไม่น่าเกี่ยวกับทุนนิยมนะครับ น่าจะเป็นเรื่องของนิสัยส่วนตัวมากกว่า จากคุณ : kanstk เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:48:04

ความคิดเห็นที่ 63 ให้กำลังใจและชื่นชม จขกท ครับ เมื่อน้องเค้ามีครอบครัวมีลูกก็คงคิดได้อ่ะคับ จากคุณ : เป็นได้แค่กิ๊กเท่านั้น เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:50:29

ความคิดเห็นที่ 64 ผมว่าเขาจะสำนึกได้ก้ตอนที่เขาเป็นแม่คน แล้วโดนบ้าง ต่อมจิตสำนึกถึงจะทำงาน  แต่ก็ต้องใช้เวลาอีกนาน ถึงตอนนั้นมันอาจจะสายไปแล้ว ผมเชื่อกฎแห่งกรรมครับ ทำดีได้ดีครับ จากคุณ : แจ้ห่ม47 เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 12:56:42

ความคิดเห็นที่ 65 มันอยู่ ที่ คน คนนั้น ค่ะ ถ้าคุณไม่ปล่อยวาง ก้อต้องหาเวลาพูดคุยกัน เป็นทุกบ้านแหละ เรื่องทำมะดา....ต่างคนต่างใจ ...ต่างภาระหน้าที่ ..สังคม เพื่อนฝูง ฯ  โอ้ยเยอะ .... แต่นี่โชคดีมากๆๆ แล้ว ล่ะ  ที่ไม่หาเรื่องเดือดร้อนมาให้ นะ ชิวิต ครอบครัวอื่น ๆ ดราม่ากว่านี้เยอะ ค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : Steady finance เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 13:03:30

ความคิดเห็นที่ 66 คอมมิวนิสต์ สังคมนิยม ไม่มีแบบนี้เลยเหรอครับ?? ไม่น่าเกี่ยวเท่าไรนักนะครับ อยู่กับตัวน้องคุณเองและสิ่งแวดล้อมรอบตัวเค้ามากกว่า เท่าที่อ่านดูคุณให้แต่เงินน้อง แต่ไม่ได้มีการอบรมสั่งสอน พูดคุย แนะนำอะไรน้องเท่าไหร่เลยนะครับ คำแนะนำคือมีอะไรก็บอกเค้าไปเลยครับ เพราะบางครั้งเค้าไม่รู้ เช่น คุณรักเค้า ต้องบอกว่าคุณรักเค้านะ แม่เป็นห่วงเค้านะ ดูแลตัวเองด้วยนะที่บ้านเป็นห่วง แม่ป่วยน่าจะไปเยี่ยมบ้างน๊า แม่คิดถึงเรามาก เป็นต้น ค่อยๆซึมไปในใจเค้าทีละนิด ทุกอย่างจะดีขึ้นครับ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 13:12:17 จากคุณ : REDBULLRUN เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 13:07:17

ความคิดเห็นที่ 67 ผมว่าเป็นที่สังคมของน้องสาว จขกท ครับ สงครามนางฟ้า มันมีจริงครับ จากคุณ : เด็กขงเบ้ง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 13:23:45

ความคิดเห็นที่ 68 ขอโทษนะคะ เราว่ามันขึ้นอยู่กับตัวบุคคลและสังคมที่ไปอยู่ด้วย นางฟ้าสายการบินไหนคะ ขึ้นอยู่กับสายการบินด้วยค่ะ หากเป็นสายการบินที่ไม่มีสงครามมาก รู้จักช่วยเหลือกันก็อาจติดนิสัยการถามไถ่สารทุกข์สุขดิบมา แต่หากเป็นสายการบินที่มีแต่การรีพอร์ตเป็นหางว่าว ก็ไม่วายที่จะสร้างอุปนิสัยความเย็นชากับตัวนางฟ้าเอง จากที่เคยประสบมา อาชีพนี้เปลี่ยนคนได้เยอะเลยค่ะ แต่ว่าเจ้าตัวจะรักษาส่วนที่ดีไว้ได้มากน้อยแค่ไหนก็อีกเรื่องนึงค่ะ บางทีการที่ได้ไปเจอะเจออะไรมากมายก็ทำให้"นิ่ง"ขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ใส่ใจ เพียงแต่มองดูห่างๆ จนคนรอบข้างอาจเข้าใจว่าเฉยชา...ซึงเราก็เป็นค่ะ เราเชื่ออย่างนึง คนทุกคนเป็นคนดีทั้งนั้น แต่ความดีมันจะอยู่ลึกสุดใจแค่ไหน คงต้องดูกันยาวๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 13:39:23 จากคุณ : Glittering Wings เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 13:36:24

ความคิดเห็นที่ 69 เข้ามาให้กำลังใจ มันเป็นจิตใต้สำนึกของตัวบุคคลมากกว่า รวมทั้งการอบรมและการปลูกฝังจากคนรอบข้าง ก็น่าจะมีส่วนมาก ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ย่อมรับกรรมไป จากคุณ : ม๋ามี๋ลูกพรุน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 14:30:09

ความคิดเห็นที่ 70 ผมเองเป็นคนเล็กครับ แต่เห็นพี่ชายชอบทำให้พ่อแม่รู้สึกเสียใจบ่อยๆ... ผมยังต้องหาจังหวะ เวลาในการคุยเรื่องเหล่านี้กับพี่เองเลย เหอๆๆ เพราะรู้ว่าถ้าทำไม่ดีต่อบุพการีหรือผู้มีพระคุณ จะทำอะไรมักไม่ค่อยรุ่งในชีวิต (ไม่อยากให้เกิดกับคนที่เรารัก อย่าให้ถึงกับไม่เห็นโลง ไม่หลั่งน้ำตาเลย =_=) เคยคุยจนพี่ร้องไห้ยังเคยเลย ขึ้นกับวีรกรรมที่ทำมาครับ ยังมีคนเคยบอกเลยว่า เป็นน้องแน่เหรอ ดูแลพี่อย่างกะน้องตัวเองเลย 555 เพราะผมถือว่าเป็นความรับผิดชอบของผมต่อส่วนรวม อย่างน้อยก็ภายในครอบครัว ที่ต้องมีการบาลานซ์ เรื่องไม่ดี ให้เหลือน้อยสุด เพื่อความสุขของทุกๆคนครับ ^_^ จุดที่ยากคือ มองส่วนที่ขาดของคนๆนั้นให้ออก แล้วเลือกวิธีการพูดคุย หรือว่าอบรมครับ บางทีคุยธรรมดายาก ก็ต้องจัดฉาก จัดเรื่องราว หรือว่าหาจังหวะที่เหมาะในการแทงเรื่อง ซึ่งประเด็นนี้ต้องอาศัยคนใกล้ชิดเช่น จขกท จะรู้เรื่องน้องสาวได้ดีกว่าใครๆ ก็สู้ๆเค้าครับ อะไรขาดก็เติมเข้าไป อะไรดี ก็ส่งเสริมให้ยิ่งๆขึ้นไป ^^v จากคุณ : SundayroyaL เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 14:39:37

ความคิดเห็นที่ 71 ซักวันหนึ่งเมื่อน้องคุณมีลูกจะสำนึกได้ เหตุปัจจัย...คุณทำดีดูแลแม่และน้อง ผล...สำนึกที่ดีจะติดกับคุณไปตลอด จากคุณ : บางครั้งหุ้นก็ไม่หวาน (อมหุ้นแล้วยิ้ม) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 15:24:58

ความคิดเห็นที่ 72 วัฒนธรรมบางอย่างของไทยมันก็ไม่ดีครับ จขกท. ผมพบเจออยู่  3 อย่างครับในกระทู้นี้ 1. ให้โดยที่ไม่ได้ร้องขอ จริงอยู่น้องคุณเอ็นติดแต่เค้าได้ร้องขอคุณมั้ยว่าช่วยส่งเสียหน่อย เค้าเอ็นติดแต่อาจจะไม่ได้อยากเรียนต่อก็ได้ 2. ทำตามที่ร้องขอแบบไม่มีเงื่อนไขแต่พอเห็นได้ดี เงื่อนไขก็โผล่มาซะงั้น ถึงน้องสาวจะร้องขอแต่เป็นการร้องขอแบบมีเงื่อนไขหรือไม่ เช่น น้องขอตังค์พี่ พี่โอนให้โดยไม่บอกเงื่อนไข ผมว่าน้องก็มิได้ผิดอะไร ก็พี่ไม่ได้บอกว่าหลังรับเงินแล้ว น้องต้องทำอะไรนี่ !!! 3. เงื่อนไขคิดเอง เออเอง (ไม่บอกแล้วจะรู้มั้ย) น้องโทรขอเงินพี่ พี่บอกได้จะโอนให้ พอโอนให้พี่บอก ทำไมน้องไม่ชดใช้หลังเรียนจบ เลว อกตัญญู บลาๆ เคยบอกน้องไปหรือยังว่าคุณคาดหวังอะไรบ้าง ถ้าไม่บอกน้องว่าต้องการอะไร น้องจะรู้มั้ยครับ ??? ====== ผมก็ไม่ใช่ชาวตะวันตกแต่ผมก็ไม่ชอบวัฒนธรรมแบบนี้ น้องชายผมเคยยกรถให้ใช้ 1 คัน บอกตรงๆตอนนั้นผมก็นั่งรถเมลสบายใจ ตอนให้บอกเอาไปเหอะจะได้ทำงานสบาย ไม่ต้องคิดมาก ใช้ไปเลยเต็มที่ พอตอนหลังมาใช้ผมขับไปนู้นไปนี่แล้วผมไม่ไปก็มาทวงบุญคุณ อ้าว ... ตอนให้เมิงไม่เห็นบอกเงื่อนไขซักคำ ผมไม่ได้ร้องขอ เงื่อนไขก็ไม่มี แถมไม่มาบอกผมเอง ไปฟ้องแม่ว่าเอารถมันไปใช้แล้วไม่ช่วยเหลือมันยามเดือดร้อน ผมว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับทุนนิยมเลยแต่เป็นวัฒนธรรมคิดเองเออเองมากกว่า คิดว่าให้อะไรเขาแล้วเขาต้องให้อะไรกลับมาบ้าง จากคุณ : Securesoft เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 16:01:41

ความคิดเห็นที่ 73 ขอระบายบ้างนะคะ เก็บไว้คนเดียวมาหลายปีดีดัก .................................................................... เรามีพี่ชายที่อายุห่างกันสองปี แม่เลิกกับพ่อตั้งแต่เด็ก บ้านจนมาก พี่ชายเราเรียนเก่งแต่ไม่จบม.3 เพราะแม่ทำงานคนเดียวต้องออกมาทำงานช่วยกัน เราทำงานเป็นแค็ดดี้สนามกอล์ฟตั้งแต่ ม.ปลาย เราตั้งเป้าไว้ว่ายังไงเราก็ต้องเรียนให้จบอย่างน้อยปริญญาตรีให้ได้ เพราะมีทางเดียวที่จะมำให้ลืมตาอ้าปากได้ เราเข้ามหาวิทยาลัยได้สองที่ แต่เราเลือกที่ใกล้บ้าน ระหว่างเรียนกู้เงินเรียนตลอดไม่เคยขอเงินทางบ้าน   ค่ากิน ค่าหอ ทุกอย่างมาจากเงินกู้ และทำงานเล็กน้อย จะกินจะซื้ออะไรแต่ละทีคิดแล้วคิดอีก หนังสือเรียนไม่เคยซื้ออาศัยดูกับเพื่อน ที่คณะมีงานอะไรก็เก็บเงินมากมาย เราก็ไม่เห็นด้วย จะมีปัญหาตลอดเก็บเงินสองพันเพื่อที่จะไปรับน้องต่างจังหวัดแค่คืนเดียว นี่มันเงินเราทั้งเดือน เงินสองพันบาทต้องอยู่ให้ได้ทั้งเดือนมันเหมือนจะไม่มีอะไรเราเอาตัวเองรอด.... แม่ติดเหล้าตั้งแต่เราเด็ก ติดตั้งแต่เลิกกับพ่อ เราบอกตรงๆเราเกลียดแม่เวลากินเหล้า ทะเลาะกันทุกครั้ง เพราะกินแล้วชอบทำอะไรแย่ๆแย่มากๆ ตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้ เราไม่พูดถึงรายอะเอียดตรงนี้เพราะมันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายมาก ตั้งแต่นั้นเราไม่ชอบคนที่กินเหล้าเลย และเราจะไม่แตะเหล้าเลย ระหว่างเรียนแม่ก็จะโทรมาขอเงินเราเรื่อยๆ ถ้าเรารู้ว่าเอาไปกินเหล้าเราก็ไม่ให้ บางทีโทรมาบอกว่าไม่สบายจะไปหาหมอ เราก็รีบโอนให้ทั้งๆที่เราไม่มีเลย แต่เรามารู้หลังจากโอนเงินให้ เพราะเราโทรไปถามกับญาติๆว่าพาแม่ไปหาหมอแม่เป็นงัยบ้าง เค้าบอกแม่ไม่ได้ไป แม่เอาเงินไปกินเหล้าหมด เราเสียใจมากกก ร้องไห้อยู่นาน ทำไมถึงทำอย่างงี้รู้ก็รู้ว่าเราเรียน ไม่ได้ทำงาน เงินก็ไม่มี เพื่อนที่สนิทก็จะคอยปลอบใจ นานๆเราจะกลับบ้านเพราะว่าถ้ากลับเราต้องมีเงินติดตัวไปด้วย....ไปใช้หนี้ที่แม่เซ็นค่าเหล้าไว้ เหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้วนเวียนอยู่นานหลายปีจนกระทั่งเราเรียนจบ.... เราทำงานปุ๊บเราไปรับเค้ามาอยู่กับเราที่หอและไม่ให้เค้ากินเหล้า   ส่วนพี่ชายเราไม่เคยดูแลแม่ระหว่างที่เราเรียนไปทำงานกรุงเทพด้วยวุฒิป.6 วุฒิน้อยแต่เลือกงาน ทำอะไรไม่เป็นหลักแหล่ง ทำงานได้เดือนสองเดือนก็ออก มีเงินก็เที่ยวแตร่ เล่นเกมส์  แตะบอล (บ้าบอลมาก) ชอบโทรมาขอเงินน้องด้วยเหตุผลที่รู้ว่าเราต้องให้ เช่นเอาเงินไปซื้อรองเท้าใส่ไปสมัครงาน ค่ารถไปสมัครงาน  หิวข้าวไม่มีตังค์ซื้อข้าว เราโอนให้ในขณะที่เรากินมาม่ากับข้าวเปล่าเกือบทุกมื้อ เราก็คิดคนทำงานกลับต้องมาให้คนที่กำลังเรียนอยู่หาเลี้ยง ตอนเครียดมากๆไม่มีเงิน อยากจะเปลี่ยนเบอร์โดยไม่บอกใคร แต่ก็ทำไม่ได้สักครั้ง.... ตอนเรารับปริญญาเราไปรับแม่ แต่ทางหมู่บ้านจะมีเลือกตั้งผู้ใหญ่บ้าน เค้าจะลงคะแนนเลยไม่มา เราไม่มีญาติมาเลยสักคนมีแต่น้องรหัสสามสี่คนเอาของมาให้ มาช่วยถือของ น้องถามว่าไม่มีครอบครัวมาหรอ ได้แต่ตอบว่าไม่ว่าง....แต่ในใจเศร้ามาก ตอนนี้เราเรียนจบทำงานได้สองปีแล้ว แต่เรามีเงินเก็บยังไม่ถึงแสน เพราะเราเลี้ยงแม่และพี่ชาย(พี่ชายพาแฟนย้ายมาเช่าห้องอยู่ด้วยหลังจากเราทำงานได้หนึ่งปี ) เราทำประกันสุขภาพให้แม่ และทำประกันชีวิตตัวเองเผื่อเราเป็นอะไรไป แม่จะได้เงินเอาไว้ใช้สักแสนนึง เราเก็บเงินเพื่อที่จะซื้อบ้าน เพราะอยากมีบ้านให้แม่อยู่ อยู่แต่หอแม่เค้าคงเหงาไม่มีรัยทำ เราเคยคิดว่าถ้าเราตัวคนเดียว เราคงจะมีความสุขมากกว่านี้  ไม่ต้องมีความทุกข์ แต่เราก็รู้ว่าถ้าไม่มีแม่กับพี่ เราก็ไม่รู้จะต่อสู้ไปเพื่อใคร ที่ผ่านมาเราทำเพื่ออยากให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้น... ทำให้เราตั้งใจเรียน และฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ เราไม่เคยคิดที่จะรักใครเพราะเราคิดว่ามีรักต้องมีทุกข์ เรารักแม่เราทุกข์ เรารักพี่เราทุกข์ เราไม่อยากมีทุกข์เพิ่ม.... และเราคิดว่าคงไม่มีใครที่จะอยากรักคนที่มีภาระมากมายอย่างเรา...... ----ขอโทษค่ะที่ระบายมากมายไปหน่อย---- จากคุณ : shimoho เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 16:03:22

ความคิดเห็นที่ 74 อยากบอกเจ้าของกระทู้ครับ เชื่อเรื่องกระแสจิตไหมครับทำไมคนส่วนใหญ่ ส่วนหนึ่งถึงสวดมนตร์ข้ามปีใหม่เพื่อให้เกิดสิริมงคลกับตนเองและประเทศ เพราะกระแสจิตมีจริง การนำเรื่องของครอบครัวมาเล่าให้สาธารณะรับรู้  ผู้รับรู้จิตเจือปนไปในทาง ลบ เช่นลงข้อความ การสำนึกได้ รับกรรมที่ทำ.....เขาอาจคิดมากกว่านี้มากแล้วแต่จิตแต่ละดวง  ย่อมไม่เป็นผลดีต่อน้องของคุณ   โดยมีคุณเป็นสื่อกลางทำให้เขาได้รับผลลบโดยไม่รู้ตัว  ควรไปตกลงกันในครอบครัวเถอะครับ พี่น้องตัดกันไม่ขาดหรอก ยกตัวอย่างเช่นทำไมถึงให้ปิดมือถือเวลาไปฟังธรรมะ  เพราะถ้ามีเสียง โทรศัพท์ดังขึ้น  คนส่วนใหญ่จะไม่ได้ฟังธรรมะนั้น เทำกับคนที่โทรเข้ามา ไปขวางบูญคนอื่นให้ไม่ได้รับฟังคำเทศน์  ยิ่งมีคนฟังมากเท่าไหร่ก็จะได้ รับผลกรรมมากขึ้น  โดยมีเจ้าของโทรศัพท์ที่เปิดไว้เป็นสื่อกลางทำให้เขาทำกรรมโดยไม่รู้ตัว จากคุณ : งดตามใจ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 16:14:29

ความคิดเห็นที่ 75 ต้องเีรียกว่า คุณแม่ของท่าน"โชคดีมากๆ"ค่ะ  ที่มีลูกอย่างท่าน ส่วนลูกสาว ถึงแม้จะไม่ใส่ใจแม่  อย่างน้อย ก็ไม่ทำอะไรที่เสื่อมเสีย เช่น ติดยา ติดพนัน หรือ เป็นโจร _______ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 17:10:12 จากคุณ : WTKn เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 17:08:32

ความคิดเห็นที่ 76 เราคิดว่าเราพอเข้าใจน้องสาวคุณนะ เรื่องของเราจะกลับกันกับน้องสาวคุณ *** หลายปีก่อน สมัยเรียนภาษา เพื่อนชวนเราไปทำงานต่างประเทศ มีให้เลือก 3 งานด้วยกัน เหลือแค่เราสอบไลเซนให้ได้เท่านั้น บ้าน วีซ่า อะไรๆ พร้อมหมด หรือถ้าอยู่กรุงเทพ เราสามารถหาเงินเดือนละหกหลักได้ไม่ยาก แต่สรุป เราต้องติดอยู่บ้านนอก เพราะพ่อกับแม่มีโรคประจำตัว ค่าใช้จ่ายแม่เรา ถ้าไปเอกชน เลข 7 หลัก เราจึงต้องเลือกไป รพ รัฐ ไปทีนึงก็เหนื่อยแสนสาหัส ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยไป รพ รัฐเลย ที่บ้านก็ด้วย และโรคนี้ประกันไม่ครอบคลุม ตื่นตีห้า รอคิว ได้ตรวจบ่ายสอง ทุกวันนี้เรางงว่าเราคิดผิดหรือเปล่า เพราะแทบจะไม่มีรายได้อะไร ไม่มีความก้าวหน้า ไปสมัครงานก็ไม่ไหว แถวบ้านเราเงินเดือนต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ขณะที่เพื่อนเราแต่ละคน ก้าวไปถึงระดับ CEO มีเราต๊อกต๋อยอยู่คนเดียว เวลาเจอกัน รู้สึกแปลกแยกนิดหน่อย แต่อาศัยเพื่อนๆเป็นคนจิตใจดี เลยไม่ข่มเรา ส่วนเพื่อนที่เรารู้จักในบ้านนอก สังคมต่างจากเพื่อนกลุ่มนี้มากๆ บ้างเป็นนักร้องคาเฟ่ บ้างเป็นแม่บ้านทำความสะอาด บ้างค้ายา เสียชีวิตไปแล้ว เจอกันก็ทักกัน คุยกันว่าเป็นไงบ้าง แต่วิถีชีวิตไม่เหมือนกัน ไม่มีหัวข้อสนทนาเลย จะเห็นว่าเงินอาจไม่ใช่ทุกสิ่ง แต่ไม่มีเงินก็ไม่มีหลายสิ่งเหมือนกัน สังคมแต่ละแห่ง จะแบบไหน ก็มีทั้งคนดีและไม่ดีทั้งนั้น ครอบครัวยังไงก็เป้นครอบครัว เพียงแต่ละสังคมมันตอบโจทย์ของชีวิตไม่เหมือนกันค่ะ ที่เล่าเรื่องตัวเองให้ฟังเพราะจะบอกว่า เราไม่แฮปปี้กับชีวิตที่นี่นะ มันตอบโจทย์ชีวิตเราไม่ได้ แต่เราเลือกอยู่เพราะ... เรารักครอบครัวเรา น้องสาวคุณก็เหมือนกัน เขาก็ต้องเลือกสิ่งที่ตอบโจทย์ให้ชีวิตเขาได้ เราไม่รู้ว่าคุณอยากให้้น้องสาวคุณทำอะไร อยู่ที่ไหน แต่เราเชื่อว่าน้องสาวคุณไม่ได้ลืมครอบครัวหรอก บางทีอะไรๆ ที่เขาเคยอยู่ เคยเป็น จนเกิดความเคยชิน เขาจึงทำตัวแบบที่เขาเคยชิน ซึ่งอาจแปลกสำหรับคุณ แต่ปกติสำหรับเขา ลองเปิดใจคุยกันดูสิคะ ไม่มีอะไรเลวร้ายหรือดีที่สุดหรอกค่ะ จะทุนนิยม สังคมนิยม อะไรๆ ก็ไม่เกี่ยวทั้งนั้น สถาบันครอบครัวจะดี ขึ้นกับการให้เวลา การอบรมสั่งสอน ปรับความเข้าใจกัน สักวันถ้าน้องสาวคุณเข้าใจ เขาก็คงจะติดต่อทางบ้านบ้างค่ะ สังคมที่ต่างกัน ทำให้วิถีชีวิตแตกต่างกัน และทำใหมุมมองโลกแตกต่างกัน อยากเริ่ม เริ่มที่ตัวคุณเองค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 17:30:54

ความคิดเห็นที่ 77 ผมว่าพี่ต้องคุยกับน้องพี่แล้วแหละครับ...เปิดใจกันไปเลย จากที่อ่าน ไงพี่ไม่ได้หวังเรื่องเงินจากน้องอยู่แล้ว เพราะพี่ก็มีเงินพอสมควรแล้ว...แต่ที่ต้องคุยเพราะ...เรื่องแม่ อ่ะครับ ท่านไม่อยู่กับเราค้ำฟ้า ท่านโรยราลงทุกที พี่ต้องเตือนน้องพี่เรื่องนี้!!!  หลายๆคน เสียใจเมื่อสายไปแล้ว ไม่ตอบแทนพระคุณ ไม่ทำดีกับพ่อแม่ยามท่านมีชีวิตอยู่กับเรา พอท่านเสีย ก็ขยันตักบาตรทำบุญ ซึ่งก็ไม่รู้ท่านจะได้กินจริงๆรึป่าว??? จากคุณ : เขียนบน iPhone (satan@เต้ย) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 17:34:57

ความคิดเห็นที่ 78 ชื่นชมครับ ถ้าเป็นไปได้อยากให่เล่าให้ฟังด้วยว่าจากคนใช้แรงงาน ตอนนี้ได้เกือบแปดหลักได้ยังไง น่าจะเป็นประโยชน์มาก จากคุณ : flyasyou'refree เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 18:21:22

ความคิดเห็นที่ 79 คุณ securesoft   คห 72 อ่านยังไงว่าเค้าทวงบุญคุณ  เราว่าเค้าไม่ได้หวังผลตอบแทน แต่เสียใจที่น้องไม่ติดต่อครอบครัวมากกว่า ให้กำลังใจค่ะ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วค่ะ  มีเพื่อนที่เค้าเป็นพยาบาลอยู่เวรเฝ้าไข้จนงอม ส่งน้องเรียนแพทย์ พอจบมาน้องเค้าก็ไม่ตอบแทนอะไรพี่สาวเค้าเลย แต่ตอนนี้เพื่อนไปทำงาน ตปท. สบายไปแล้วค่ะ จากคุณ : beyond happiness เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 18:50:07

ความคิดเห็นที่ 80   ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ ปกติเรื่องนี้ผมคุยกะแม่แค่สองคนและไม่ค่อยอยากพูดบ่อยๆ เหมือนไปตอกย้ำให้แกเครียดเปล่าๆครับ คนแก่เครียดมากไม่ดี เดี๋ยวไม่สบาย เวลาเบาหวานเวลากำเริบที นอนลุกไม่ขึ้น2-3วัน กินข้าวก็ไม่ได้ หลายท่านว่าการอบรมสั่งสอน ผมว่าผมทำเป็นตัวอย่างไม่ต่ำกว่า7ปี แต่ก่อนสนิทกันครับ มาห่างๆก็ตอนเขาไปเรียนกทมฯ ผมส่งแต่เงิน เพราะไม่ค่อยได้เจอกัน ทำงานแทบตายครับ เงิน2แสนกว่าเฉพาะ4ปีที่ส่ง (ไม่รวมตอนมัธยมนะครับ) ทำงานแทบตายครับ อดหลับอดนอน กว่าจะได้ซัก300-500 ถ้าคน เคยทำงานโรงงานจะทราบ ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน ผมว่าผมเสียสละความสุขส่วนตัว เพื่อครอบครัวขนาดนั้น เขาน่าจะคิดได้ ส่วนเรื่องสอนก็เคยสอนครับ เขาเคยฟังสมัยก่อน ตอนยังเด็ก แต่เขาไม่ฟังผมนานแล้ว  ตั้งแต่.....นั่นแหละ มันหลายเรื่องครับ บางอย่างไม่อยากพูด เพราะไงก็น้องเราเอง หวังว่าจะคิดได้ อย่าให้สายเกินไป อย่าคิดถึงครอบครัวเฉพาะเวลามีประโยชน์ ต้องใช้ประโยชน์.. จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 19:44:18

ความคิดเห็นที่ 81 อุทาหรณ์สำหรับคนที่เอาเงินเลี้ยง/ให้กับผู้ที่ไม่สมควรได่รับ  (เคยอ่านของหลวงวิจิตรวาทการ)  ผลจะได้อย่าง จขกท ได้   ทำใจเถิด  ต่อไปต้องรอบคอบกับคนทึ่จะมาขอความช่วยเหลือ  เราเองเสียรถสิบล้อให้พี่ชายตัวเองไปหนึ่งคัน  ไม่เคยบ่น อายเขา  .......... จากคุณ : มาอีกแล้ว เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 19:46:23

ความคิดเห็นที่ 82 น้องคุณเป็นผู้รับซะจนชิน  จนไม่รู้จักการให้แม้คนสำคัญในชีวิต  อย่าคิดให้เป็นทุกข์เลยค่ะ  เรื่องอย่างนี้สอนอย่างเดียวก็ยาก  ต้องเติบโตมาอย่างใกล้ชิด รู้ถึงความลำบากร่วมกันในระดับหนึ่ง  เขาได้ง่ายไป  ก็ลืมง่ายค่ะ เข้ามาให้กำลังใจ จขกท ค่ะ คนกตัญญูยังไงก็ต้องได้ดี จากคุณ : บ้านเด็กพันสามร้อย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 19:52:13

ความคิดเห็นที่ 83 เราเข้าใจ จขกท ที่มาระบาย คงไม่ใช่อะไร นอกจาก สงสารแม่ ที่ลูกอีกคน ไม่ใส่ใจ สุดท้าย ทำดีได้ดี กตัญญูเท่านั้น นำพาความเจริญ ขอให้จขกท มีแต่ความสุข ร่ำรวยเงินทอง พบเจอสิ่งดีดี สุขภาพแข็งแรง ตามที่ท่านได้ทำแต่สิ่งดีดีให้ผู้อื่นคะ จากคุณ : เอสเพรสโซ่ไม่หวาน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 20:03:16

ความคิดเห็นที่ 84 ผมพก iPHONE4 มี iPAD2 เทคโนโลยีวิ่งตามตลอด เพิ่งถอย PS Vita มา แต่ผมไหว้แม่ทุกวันก่อนออกไปทำงานนะครับ ทุนนิยมมันไม่เกี่ยวหรอก มันอยู่ที่การพบเจอ ความนึกคิด พื้นฐานของน้องคุณต่างหาก ผมว่าแม่คุณยังมีคุณ ยังดีกว่าแม่หลายๆ คนที่ผมเห็นนั่งขายขนม หรือขอทานตามข้างถนนนะครับ อย่าเก็บเรื่องที่มันไม่สบายใจมาเป็นประเด็นเลย จากคุณ : ศิลปินเปิดหมวก เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 20:25:15

ความคิดเห็นที่ 85 "ทุนนิยม" จากที่ จขกท. เล่ามาอาจจะไม่ใช่หรือว่าเกี่ยวข้องอะไรเท่าไหร่นะค่ะ เคยได้ยินว่า ลูกเลี้ยงได้แต่ตัว หัวใจเลี้ยงไม่ได้ ความหมายคงจะใกล้เคียงมากกว่าค่ะ เรื่องแบบนี้ต่อให้คนในครอบครัวสั่งสอนให้เป็นคนดีของสังคม สั่งสอนให้รักและกตัญญูกับบุพการี หากใจเค้า ตัวเค้า นิสัยเค้า ไม่สนใจ ไม่แยแส ทำยังไงเค้าก็ไม่สนใจหรอกค่ะ คนแบบนี้หนะ แต่เราเชื่ออย่างนึงนะคะ  กรรมมันมีจริง กรรมบางทีมันเร็ว บางทีมันช้า แต่ถึงยังไงมันก็มา สักวันน้องสาวคุณจะคิดได้จากผลของการกระทำจากตัวเองหนะค่ะ วันนั้นเค้าจะมีสติและมองย้อนกลับมา ว่าสิ่งที่เค้าเคยทำเอาไว้ กำลังย้อนกลับมาทำร้ายตัวของเค้าเอง ชีวิตคนเรา เราไม่มีทางไปบงการหรืออยากให้คนอืื่นเป็นในสิ่งที่เราต้องการได้หรอกนะค่ะ ส่วน จขกท. ดูแลคุณแม่ เป็นคนดี กตัญญู เราเชื่อว่าตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้แน่นอนค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้สู้ค่ะ ทุกวันนี้เรามีความสุขในสิ่งที่ทำ ก็จงทำต่อไปค่ะ ชีวิตใครชีวิตมัน จริงๆ นะค่ะ ^^ จากคุณ : Ta - PaPPeR - WaHn เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 21:17:46

ความคิดเห็นที่ 86 อ่านแล้ว เหมือนชีวิตตัวเองตอนนี้ยังไงไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ผมว่าน้องคุณอาจจะยังคิดไม่ถึงด้วยความชินกับชีวิตแบนั้นและไม่มีคนไป point ให้เขาเห็นจุดที่คุณคิด และ ไม่รู้ถึงความยากลำบากของคุณก็ได้ หากมีน้องมาช่วยให้มากกว่านี้ คุณก็จะสบายขึ้น  อีกทั้ง แม่คุณก็จะ Happy มากขึ้นด้วย หวังว่าน้องคุณจะเข้าใจสักวัน ส่วนของผมก็ถือว่าดีขึ้นกว่าช่วงแรกๆแล้วครับ แต่เนื่องจากน้องต้องมีภาระของเขาด้วย เพราะฉะนั้นหากให้เขามาช่วยคุณช่วยแม่มากขึ้นแล้วชีวิตเขาแย่ลง ก็จะกลายเป็นแย่ไปหมด กลายเป็นคุณอาจะต้องรับภาระน้องอีกคนไปด้วยหรือไม่ แต่ผมก็เข้าใจคุณนะ ว่าคุณหนักแค่ไหน และ สงสารแม่แค่ไหน ที่ลูกอีกคนไม่ค่อยดูแลเต็มที่ จากคุณ : Mr Thai Find เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 21:40:11

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วเศร้าพิลึก จขกท. คงอึดอัดจริงๆ หลายคนเบี่ยงประเด็นมาก อ่านแล้วมันเข้าใจยากตรงไหน จากคุณ : ZzIqka เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 21:40:51

ความคิดเห็นที่ 88 ก็แปลกดี คนดี คนเลว เราก็พอจะแยกแยะออก แต่นี่ "น้องเลว" ด้วยตัวของมันเอง กลับด่าพ่อ แม่ พี่น้องไม่สั่งสอน ปล.เป็นกำลังใจให้คุณ อมยิ้มไม่หวานครับ จากคุณ : Leon S. Kennedy เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 21:43:05

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านแล้วก็นึกถึงละครเรื่อง สงครามนางฟ้า ที่เคยฉายช่องห้า จากคุณ : jejeeppe เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 22:32:43

ความคิดเห็นที่ 90 ดีจังเลยกระทู้นี้ อ่านประสบการณ์ชีวิตของหลายคนที่เขียนมาแล้วมีกำลังใจอีกมากมาย ซึ้งจริง ๆ เลยครับ ^-^ จากคุณ : wildfire เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 22:42:22

ความคิดเห็นที่ 91 สัตว์โลก มีกรรม เป็นของตน ค่ะ จากคุณ : ุงุงิ งุงิ (สะตอเบอรี่ชีสเค้ก) เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 23:01:24

ความคิดเห็นที่ 92 น้องคุณยังไม่รู้จริงๆ มั้งครับว่าคุณลำบากยังไง เพราะแต่ก่อนผมก็ไม่เคยรู้ว่าจริงๆแล้ว พ่อแม่ผม ท่านลำบากมากกว่าจะมีทุกวันนี้ ชื่นชม จขกท ครับ คุณน่านับถือมาก จากคุณ : basic10th เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 23:24:53

ความคิดเห็นที่ 93 มาชื่นชมความตั้งใจดีของเจ้าของกระทู้ แต่ขอแย้งนิดนึง ทุนนิยม ก็ทำให้คุณมีทุกวันนี้ คนจะดี หรือไม่ดี มันไม่เกี่ยวกับทุนนิยมหรอกครับ มันเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม โดยเฉพาะ การอบรมสั่งสอนของครอบครัว โรงเรียน .... ผมว่า พี่รังแกฉันหรือเปล่า จากคุณ : อวิรุืทธ์ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 23:36:16

ความคิดเห็นที่ 94 เข้าใจและเป็นกำลังใจให้ จขกท คงต้องปล่อยวางไม่ยึดติดคาดหวัง  / ส่วนน้องสาวเค้าอาจมีปัญหาส่วนตัวอะไรที่ไม่ได้เล่าให้ฟังมั้ย การที่เค้าไม่ค่อยติดต่อมา ก็ถือว่าไม่เหมาะ เนื่องจากเราเป็นสังคมไทย แต่ถ้าเค้ามีปัญหาและตั้งใจไม่มาพบ และไม่สามารถปรึกษาครอบครัวได้ เค้าก็ไม่น่าจะมีความสุขมากนัก ในสิ่งที่ทำ จากคุณ : meanboom เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 23:44:37

ความคิดเห็นที่ 95 หลายท่านอาจจะเห็นแย้งกับคำว่า"ทุนนิยม" ผมอาจจะใช้คำกว้างไป ถ้าใช้คำอื่นหรือเล่ารายละเอียดมันคงจะรู้สึกแย่กว่านี้ แค่นี้ผมก็รู้สึกไม่ค่อยดีแล้วครับ มาเล่าทำไม บอกคนอื่นทำไม ผมเลยใช้คำกว้างๆไป เพราะไม่อยากลงรายละเอียดครับ แค่นี้ก็เหมือนหยิกเล็บเจ็บเนื้อตัวเองครับ ขอขอบคุณทุกท่านให้ทุกท่านที่ร่วมให้กำลังใจอีกครั้งครับ ขอให้ท่านมีความสุขในครอบครัวในปีใหม่ที่กำลังมาถึงครับ จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 23:59:43

ความคิดเห็นที่ 96 ถ้าคุณคิดยังไง อยากให้เค้าทำอะไรก็บอกกับน้องไปเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้าต้องเดา หรือคอยดูว่าเค้าจะมีจิตสำนึกไหม ทุกคนรักครอบครัว และอยากกลบไปอยู๋กับครอบครัวหมดแหล่ะค่ะ เพียงแต่อะไรหลายๆ อย่างทำให้ต้องห่างออกมา ยังไงก็พูดจากันดีๆนะค่ะ พูดด้วยเหตุผลค่ะ จากคุณ : fartodo เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 00:34:18

ความคิดเห็นที่ 97 ผมว่าคุณควรทำหน้าที่ "ของพี่" อีกครั้งหนึ่ง โดยการเรียกน้องคุณมาคุยในสิ่งที่คุณคิดว่าน้องคุณบกพร่องไป แล้วการตัดสินใจของน้องคุณจะเป็นอย่างไร และการกระทำหลังจากนั้นของน้องคุณจะเป็นอย่างไร ขอให้คิดว่าเป็นกรรมของน้อง ของคุณ และของแม่ละกัน ปล่อยวางความคาดหวัง ทำในส่วนของเราให้ดีที่สุด และมีความสุขกับความเป็นจริงเท่าที่มีอยู่ น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดครับ จากคุณ : Morning Star เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 00:48:11

ความคิดเห็นที่ 98 การลงทุนมีความเสี่ยง ผู้ลงทุนควรศึกษาข้อมูลก่อนการตัดสินใจลงทุน...ใช้ได้เสมอจริงๆ คำนี้ก็ดูเหมาะสมกับเรื่องนี้ดี ไหนๆ ก็มีคำว่าทุนนิยมอยู่หัวกระทู้แล้วอ่ะนะ... จากคุณ : Reko-J เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 01:05:17

ความคิดเห็นที่ 99 98 ผิดแล้วครับ นี่ไม่ใช่การลงทุน การลงทุนต้องหวังกำไร เราจึงลงทุน แต่นี่คือการทำให้ด้วยใจ ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ ไม่มีใครสอน ไม่มีใครบอกให้ทำ เรารู้ด้วยใจเราเอง แม่เคยทำกับข้าวให้กิน เรากินข้าวหม้อเดียวกัน แม่ทำโน้นทำนี่ให้กินอร่อยๆตั้งแต่เราเด็กๆ ในวันนึงที่แม่ไม่อยู่ เราซึ่งเป็นพี่ เราบอกตัวเองในใจ น้องต้องมีกิน ทุกมื้อ ต้องมีเงินไปโรงเรียนทุกวัน บางทีน้องตื่นไปเรียน เรายังไม่หยุดทำงานเลย เราวางเงินไว้ ให้น้องไปเรียน เราคิดอยู่เสมอว่าน้องทั้งสองคน ต้องมีเงินไปโรงเรียนทุกวัน ทั้งที่ดึกๆเราทำงาน เราหิว เราล้า แต่เราทนได้ ฟังดูเหมือนเล่านิยาย แต่มันเป็นนิยายที่ยาวนาน ซ้ำไปซ้ำมา ผมกลับไปดูรูปถ่ายไม่กี่ใบที่มี ตลกดี ผมผอมมาก ไม่มีราศีเลย ก็แหง่ละ ราศีไรละตอนนั้น พอละ..ไม่เล่าละ เดี๋ยวจะหาว่าดราม่าบล้าๆๆ จากคุณ : อมยิ้มไม่หวาน เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 01:15:48

ความคิดเห็นที่ 100 คุณเป็นพี่ชายที่ดีมากจริงๆ เรื่องอื่นๆปล่อยวางได้ก็ปล่อย ทำใจได้ก็ทำใจเถอะค่ะ ถ้าบอกแล้วเค้าไม่ฟัง อาจลองหาวิธีพูดให้แม่รู้สึกสบายใจ น่าจะเป็นไปได้มากกว่านะคะ จากคุณ : dEmiGoD เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 01:45:53

ความคิดเห็นที่ 101 ปล่อยวางครับ เราแก้ไขคนอื่นเพื่อให้เราไม่ทุกข์ไม่ได้ แต่เราแก้ไขตัวเองเพื่อให้ตัวเราเองไม่ทุกข์ได้ครับ คนกตัญญูสู้ชีวิต ได้ดีเสมอครับ ถึงจะโกรธ ท้อใจยังไง น้องก็เป็นน้องครับ เป็นน้องที่คลานกันตามออกมา ไม่ใช่ญาติ หรือใครคนอื่นที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน สักวันเค้าคงเข้าใจแหละครับ จากคุณ : khanchang เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 04:21:04

ความคิดเห็นที่ 102 เรื่องที่มีเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิด ก็ย่อมมีผลที่เกิดจากเหตุนั้น ทำใจ รุ่นเราทำดีได้เท่านี้ รุ่นลูกไม่ต้องไปหวังมาก คิดเสียว่าส่งเขาเรียนจบเอาตัวรอดได้ไม่ต้องมาขอตังเราใช้ก็พอแล้ว จากคุณ : K-rozang เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 07:55:08

ความคิดเห็นที่ 103 ชื่นชมเจ้าของกระทู้ที่อดทน  ส่งน้องและดูแลคุณแม่คะ  อดทนอยู่เพื่อแม่เถอะต่อไปนะ  คนที่ไม่แคร์คนนั้นก็ ปล่อยวางไปเถิด  จะได้ไม่เครียดต่อตัวเอง จากคุณ : เวลาที่เปลี่ยน เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 09:23:05

ความคิดเห็นที่ 104 ทุกครอบครัวต้องมีลูกแบบนี้ค่ะ   ขอเป็นกำลังใจให้จขกท. ทำดีกับแม่ต่อไปนะคะ  เรื่องแบบนี้อยู่ที่จิตสำนึกค่ะ  ความกตัญญูต้องปลูกฝังแต่เด็กค่ะ จากคุณ : บ้านหลังน้อยกะเจ้าตูบ10ตัว เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 09:29:24

ความคิดเห็นที่ 105 อดีตคือบทพิสูจน์ของคุณแล้ว ไม่แน่ผ่านมาไม่ได้หรอกครับ เป็นกำลังใจน่ะครับ ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ.. จากคุณ : See4224 เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 09:36:27

ความคิดเห็นที่ 106 คนจะรู้จักความรักอันยิ่งใหญ่จริง ๆ ของพ่อแม่ ก็ตอนที่ตัวเองมีลูกแล้ว คุณทำดี " ย่อมได้สิ่งที่ดี ๆ กลับมาแน่นอน " จากคุณ : บาสเหน่ง เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 11:18:09

ความคิดเห็นที่ 107 สิ่งดีดีจะอยู่กับคุณค่ะ จากคุณ : นพรัตน์ดารา เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 12:06:29

ความคิดเห็นที่ 108 ถ้าเรื่องที่คุณเล่ามาเป็นความจริง บอกได้คำเดียว น้องคุณเ-ี้ยมากครับ คนแบบนี้ไม่เจริญหรอกครับ เดี๋ยวกรรมมันก็ตามทันครับ การกระทำของเขามันบ่งบอกตัวเขาครับ เขาไม่รู้จักรักคนอื่น ไม่ทดแทนบุญคุณผู้ที่ดูแลอุปการะเขาจนเรียนจบ  คนรอบข้างจะปฏิบัติกับเขา แบบที่เขาปฏิบัติกับคนอื่น การกระทำของคุณมันบ่งบอกตัวคุณครับ อย่าท้อครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : kakoo-1 เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 12:10:47

ความคิดเห็นที่ 109 เพิ่มได้เห็นในอีกแง่มุมหนึ่งของคุณอมยิ้มไม่หวาน อยากให้ลองคุยกันครับ ขออนุญาตเล่าอะไรให้ฟัง ผมเอง มีลูกคนโตเป็นลูกติดภรรยา มาอยู่ด้วยกันตั้งแต่ยังไม่ถึงสิบขวบ ส่งเรียนจบมหาลัย ตอนนี้ไปทำงานอยู่อเมริกา ตอนจะไปผมก็ออกทุนให้ จนถึงบัดนี้เธอก็ยังไม่ได้ pay back อะไร ตอนวัยรุ่นก็เลี้ยงยาก มีปัญหามากมาย ไม่ค่อยสนิทกับครอบครัว เป็นเด็กที่เอาแต่เพื่อน ทำแต่กิจกรรม เปลี่ยนแฟนบ่อย ทำอะไรคิดถึงแต่ตัวเอง แต่จากที่คุยกัน เธอคิดดี เธออยากตั้งตัวให้ได้ อยากรวย เพื่อจะได้มีเงินมาเลี้ยงดูผมกับแม่ของเธอ ถ้าไม่ได้คุยกัน เราก็ไม่รู้ตรงนี้ และถ้าเราไม่รู้ ในความรู้สึกเราก็เหมือนเธอเป็นคนแย่มากครับ แต่พอเราคุยกันมากขึ้นเราก็เข้าใจกันขึ้นครับว่านิสัยเธอเป็นแบบนั้น ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ แต่เธอก็เป็นคนคิดดีครับ น่าจะพอเทียบเคียงกับกรณีน้องสาวของคุณได้ น้องชายผมคนนึง ก่อนมีธุรกิจของตัวเอง ก็ยืมเงินไปหลายรอบ หลายหมื่น พอเริ่มทำธุรกิจไม่มีรถ ผมก็ให้รถไปคันนึงราคาแสนนิดหน่อย ตอนหลังก็มียืมเงินไปอีกหลายรอบ ไม่เคยใช้คืน ปัจจุบันมันขายรถผมไปแล้ว ตอนนี้มันซื้อรถใช้งานอยู่สามคัน ยังไม่ใช้หนี้ผมเหมือนเดิม แต่ออฟฟิศมันมีรูปครอบครัวผมขนาดเท่าหน้าต่างใส่กรอบแปะอยู่ มันบอกว่าเอาไว้ให้ลูกค้าดูหน้าผู้มีพระคุณของมัน โกรธมันลงมั้ยล่ะ นะครับ ลองคุยกันให้มากขึ้นอีกนิด ลองดู จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 15:43:04

ความคิดเห็นที่ 110 คห.26 เป็นเพราะอาชีพมั้ย เข้าไปสังคมกลุ่นนั้น ทำให้ความคิดเปล่ียนไปได้ แน่นอนว่า ทุกกลุ่มอาชีพ มีทั้งดีและไม่ดี แต่อาชีพนางฟ้า สังคมอาชีพอาจทำให้เปลี่ยนไป / / ไม่นะคะ พี่ชายเราเค้าก็ทำงานอาชีพนี้ เค้าก็ใช้ของแบรนด์ ใช้เงินเก่ง แต่เรื่องความกตัญญูนี่เราว่าไม่เกี่ยว ขึ้นกับคนมากกว่า พี่ชายเราดูแลเทคแคร์พ่อแม่ดีมาก ส่งเงินให้แม่ทุกเดือนแม้ว่าพ่อแม่จะไม่ลำบากเรื่องเงินทอง ไปเยี่ยม โทรหา พาไปเที่ยว(พ่อแม่อยู่ขอนแก่น) เรียกว่าชวนป๋วยปี่แป่กอเลยหล่ะค่ะ   น้องจขกท. ก็คงไม่มีความสุขหรอกค่ะ ซักวันคงคิดได้ว่าพ่อแม่ครอบครัวคือคนที่รักและหวังดีที่สุด จากคุณ : aya BGIRL เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 15:50:50

ความคิดเห็นที่ 111 คิดเสียว่า กรรมใคร กรรมมัน เถอะ คุณทำความดีก็ดีเเล้วหละ เเต่ไม่เกี่ยวกับทุนนิยมน่ะ เกี่ยวกับคุณธรรมประจำใจมากกว่า จากคุณ : VALID เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 17:04:45

ความคิดเห็นที่ 112 ทำยังไงก็ได้ให้น้องสาวคุณเข้ามาอ่านกระทู้นี้ เชื่อว่าน่าจะสะกิดใจให้เค้าคิดได้บ้าง เพราะที่ผ่านมา เค้ายังไม่คิด! จากคุณ : NuOatty เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 17:47:33

ความคิดเห็นที่ 113 ค่อนข้างเข้าใจจขกท.ดี เพราะเป็นพี่เหมือนกัน แต่ของผมโชคดีที่ไม่ต้องดิ้นรนมากเท่าไรนัก เพียงแต่แอบน้อยใจเล็กน้อย เราเป็นพี่ต้องช่วยงานที่ร้าน แต่น้องๆสบายกันหมด อยากได้อะไรได้ บางครั้งเค้าบินไปนู่นไปนี่กัน แต่เราต้องอยู่ร้านแทน ใจแม่มโคตรอยากไปเที่ยวบ้างเลย ชีวิตจริงกทม.นับวันที่เคยไปยังได้เลย จากคุณ : FangenZa เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 19:42:52