Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
คนงานในฟาร์ม ติดต่อทีมงาน

นิทานเปรียบเทียบสำหรับคนที่เป็นลูกจ้าง นายจ้าง และนักเล่นหุ้นครับ

คนที่เป็นลูกจ้างหรือพนักงานบริษัท ผมเทียบให้เป็น "คนงานในฟาร์ม" หลายคนฟังแล้วอาจสะดุ้ง แต่ที่จริงคนเหล่านี้จัดเป็นคนที่มีทางเลือก ทว่าในชีวิตจริงหลายคนก็ "เลือกที่จะไม่เลือก" ขณะที่หลายคนก็ผันตัวเองไปทำในสิ่งที่รักจนประสบความสำเร็จ

---------------------------------------------------------

คนที่ผมพบเห็นในสังคมเมืองทุกวันนี้เชื่อว่าเกิน 80% น่าจะเป็นลูกจ้าง ซึ่งมันกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วที่เราเกิดมา เรียนๆๆ เรียนจบก็ไปสมัครงาน ทำงาน... ได้เงินเดือน... ย้ายงาน... ได้เงินเดือนเยอะขึ้น จนความคิดของคนสมัยนี้คือ ไปสมัครทำงานที่ไหนถึงจะได้เงินเยอะๆ ไปทำที่ไหนถึงจะก้าวหน้าได้เป็นผู้บริหารเร็วๆ

เงินเดือนที่ได้มาในแต่ละเดือนเพียงแค่ "ผ่านมือ" เราออกไปหาคนอื่น เช่น เจ้าของร้านอาหาร เจ้าของปั๊มน้ำมัน เจ้าของห้างสรรพสินค้า ฯลฯ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเราใช้เงินค่อนข้างเก่ง (หมายถึงใช้เงินมาก) ผมเคยได้ยินนักลงทุนชั้นบรมครูบอกไว้ว่า "ถ้าคุณใช้ชีวิตเหมือนคนรวย คุณก็จะไม่มีวันรวย"

ถ้ามี 100 ใช้หมด 100 ชีวิตไม่เหลืออะไร... แม้จะใช้ 95 เก็บ 5 ก็ยังอาจไม่พอสำหรับวันข้างหน้า... เว้นเสียแต่เรารู้จักเก็บเงินและเอามาลงทุน หาไม่แล้วเราก็คงจะเป็นได้เพียง "คนงานในฟาร์ม" เท่านั้น

คนในสมัยโบราณเริ่มจากการล่าสัตว์ เก็บพืชผักมากิน ในชั้นแรกทุกคนจึงต่างเป็น "เจ้านาย" ของตัวเองหมด ถามว่าทุกคนอิ่มท้องหรือเปล่า ก็คงต้องบอกว่าแล้วแต่ความขยัน ภูมิปัญญา ตลอดจนโชคดวงของแต่ละคน

ตราบจนเมื่อสังคมพัฒนาขึ้นมาคนก็เริ่มทำการเพาะปลูก มีการทำฟาร์ม เริ่มแรกต่างคนต่างทำและต่างก็ยังคงเป็นเจ้านายของตัวเองอยู่ จนต่อมาเริ่มมีการจ้างงาน คนที่รับจ้างทำงานในฟาร์มก็เอาแรงงานแลกค่าตอบแทน ส่วนเจ้าของฟาร์มก็ได้ผลผลิต

ทุกวันนี้แม้สังคมในเมืองก็ยังมีรูปแบบนี้อยู่ เพียงแต่เปลี่ยนจากการทำฟาร์มไปเป็นการทำธุรกิจ ซึ่งลูกจ้างอย่างเราๆ ก็เอาแรงงานไปแลกเงิน ว่ากันไปก็เหมือนกับ "คนงานในฟาร์ม" นั่นเอง น่าตลกที่ชีวิตคนงานในฟาร์มคล้องจองกับลูกจ้างในปัจจุบันอย่างเหลือเชื่อ เวลาที่ลูกจ้างไปทำงานสาย เขามักเจอหัวหน้า (แสดงว่าหัวหน้าก็มาสายนี่หว่า) หรือบางทีแว้บไปซื้อของกิน หัวหน้าก็ดันเรียกใช้พอดี... คนงานในฟาร์มก็เหมือนกันครับ เมื่อไหร่ที่เขาทำงานจนเหนื่อยแล้วนั่งพัก เดี๋ยวเดียวหัวหน้าคนงานก็จะเดินมาตรวจพอดี หลายคนฟังแล้ว "เฮ้ย! นั่นชีวิตกรู"

บางบ้านสอนให้ลูกไต่เต้าขึ้นไปเป็นผู้บริหารซึ่งก็เท่ากับได้เป็น "หัวหน้าคนงาน" ซึ่งได้ค่าจ้างแพงขึ้นมาบ้าง อาจจะอยู่ดีกินดีขึ้น มีเสื้อผ้าสวยๆ ทำงานแบบใช้แรงงานน้อยลง แต่ก็ต้องเครียดปวดหัวปวดเฮดมากขึ้นแล้วก็ยังเป็น "คนงาน" อยู่ดี อย่างไรก็ตาม มีบางบ้านเหมือนกันที่ก็สอนให้ลูกเป็น "เจ้าของฟาร์ม" คือ เริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง ...แต่ว่าเราเคยถามตัวเองอย่างจริงจังบ้างไหมว่าเราอยากเป็นอะไร

พอใจกับการเป็นคนงาน? หัวหน้าคนงาน? หรือเป็นเจ้าของฟาร์ม?

น่าคิดนะครับ แล้วถามต่อว่านักเล่นหุ้นล่ะถือว่าเป็นอาชีพอะไรในยุคโบราณ จะว่าเป็นเจ้าของฟาร์มก็ไม่น่าใช่ คนงานก็คงไม่ใช่ ...ผมคิดว่าน่าจะเป็น "นายพราน" ครับ

นายพรานออกล่าสัตว์ด้วยเครื่องมือเครื่องไม้และความเชี่ยวชาญของตนเอง บางครั้งกลับมาพร้อมอาหารมากมาย แต่บางครั้งก็กลับมามือเปล่า มิหนำซ้ำยังทำเครื่องมือเจ๊งไปอีกก็มี นายพรานบางคนชอบออกล่าสัตว์บ่อย บางคนชอบรอจนเห็นจังหวะที่จะแจ้งก่อนค่อยลงมือ เปรียบเหมือนนักลงทุนที่มีสไตล์ไม่เหมือนกัน แต่ที่ไม่แตกต่างคือพวกเขาจะอิ่มท้องหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับตัวเอง ไม่มีคนงาน ไม่มีฟาร์ม สิ่งสำคัญที่ต้องมีคืออุปกรณ์และฝีมือ

แต่ก็มีคนงานในฟาร์มหลายคนเห็นนายพรานกลับมาจากล่าสัตว์พร้อมอาหารเยอะแยะ ก็เลยคิดว่า "เฮ้ย! นี่มันง่ายนี่หว่า เราอย่ามัวเป็นคนงานเลย ไปล่าสัตว์ดีกว่า" ว่าแล้วก็คว้ามีดวิ่งเข้าป่าซึ่งมีอันตรายรอบด้านโดยปราศจากการเตรียมตัว ไม่มีธนู ไม่มีปืน ไม่มีกระบอกน้ำ ไม่มีแผนการใดๆ นอกจากจะล่าสัตว์ไม่ได้ยังหลงป่าอีกด้วย สามวันต่อมาพวกเขาต่างกลับออกมาอย่างสะบักสะบอม บางคนเข็ดขยาดถึงกับสาปส่งไม่ขอเข้าป่าอีกต่อไป ขณะที่บางคนเข็ดไปไม่นานก็หวนกลับเข้ามาใหม่ ...ด้วยวิธีแบบเดิมๆ ไร้การเตรียมการเหมือนเดิม

ในทำนองเดียวกันคนที่อยากเป็นนักเล่นหุ้นที่ประสบความสำเร็จก็ต้องมีการเรียนรู้และเตรียมตัว มีเงินทุนและทักษะที่เพียงพอ มีการวางแผน จริงอยู่ว่าเราไม่มีทางรู้ว่าตลาดจะเป็นอย่างไร แต่เราควรรู้ว่า "ถ้า" ตลาดเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วเราจะรับมืออย่างไร เหมือนอย่างที่พรานต้องรู้ว่าเข้าป่านั้นต้องเตรียมอุปกรณ์อะไรบ้าง เมื่อเห็นสัตว์ต่างๆ จะมีวิธีล่าอย่างไร และเมื่อเห็นสัตว์ที่ไม่ปรารถนา เช่น เจอเสือ เจองู เขาจะรับมือกับมันอย่างไร

ขอเอาใจช่วยคนงานในฟาร์มที่อยากเป็น "นายพราน" ทุกคนครับ

---------------------------------------------------

ที่มา: เรียบเรียงใหม่จาก "อาชีพปัจจุบันในยุคโบราณ" ใน http://www.monkeyfreetime.com/2011/05/blog-post.html

ตัวอย่างนายพรานที่ประสบความสำเร็จ
"พรานบัฟเฟตต์" http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I11506622/I11506622.html
"พรานโซรอส" http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I11533901/I11533901.html

จากคุณ : Antonio at MonkeyFreeTime
เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 23:51:56

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com