ความคิดเห็นที่ 1 ให้ดูภาพประกอบก่อนจะอ่านข้อความข้างใต้นี้ ข้อมูลความรู้แนวราบ   ก็คือเราหาได้จากหนังสือ สิ่งพิมพ์ สื่อทางอินเตอร์เนตเรื่องตลาดทุน โทรทัศน์ วิทยุ  มือถิอ ฯลฯ แม้แต่หนังสือที่ขายดีที่สุดของตลาดหุ้นไทย ก็ยังเป็นแค่ ความรู้แนวราบ เพราะถ้าเป็นความรู้แนวดิ่ง คำถามคือ  มีคนอ่านหนังสือแล้วทำได้อย่างท่าน ดร.นิเวศน์ กี่ท่าน จากจำนวนคนอ่าน สองสามแสนคน  ? ข้อมูลแนวราบ มันเป็นข้อมูลความรู้  ที่ใครๆก็เข้าถึงไดัไม่ยาก สิ่งที่เราต้องทำให้ได้ เพื่อให้เกิดความแตกต่างจากสิ่งที่ใครๆก็เข้าถึงได้ก็คือ ใช้การฝึกฝน ต่อยอด ดัดแปลง ประยุกต์ใช้   เจาะความรู้ที่หาได้ง่ายๆ ให้ลึก ให้ละเอียดลงไปเรื่อยๆ  แบบทำไป ซื้อๆขายๆไป อย่างเช่น ปัจจัยพื้นฐาน  จากรู้ได้แค่อดีตและปัจจุบันของบริษัท ก็พยายามเจาะลึกไปสู่อนาคตของบริษัท ถ้าเจาะไม่ได้ เพราะความสามารถไม่ถึง ก็ย้อนกลับไปเจาะอดีตกับปัจจุบันของ "แต่ละบริษัท" เฉพาะที่สนใจให้ละเอียด   หลังจากกรองอย่่่่างหยาบๆ  ด้วยตา หู และสมองผ่านเวบตลาดหลักทรัพย์แล้ว http://www.set.or.th/set/todaynews.do?language=th&country=TH เท็คนิคคอล ก็ลองผิด ลองถูกดูว่า   กราฟร้อยแปดพันเก้าแบบไหนที่มีเกลือนตลาดหุ้น อันไหนเราใช้แล้วได้ผลดี ถูกจริตกันตัวเราเ ส่วนคนอื่นใช้แล้วไม่ได้ผล ก็เรื่องของคนอื่น เช่นลองใช้ rsi  macd  fast sto slow sto  ema  trendline ฯลฯ  ฯลฯ เอ๊ะ  ทำไปนานๆ  คนอื่นว่า rsi   ไม่ได้ผล แต่ทำไม่เราใช้ได้ผล ? ตีความข่าวสาร ข้่าววงใน จากฟังแล้วเชื่อเลย ก็เป้นฟังหู ไว้หู ไปจนถึงตึความโดยไม่ต้องฟังใคร ไม่ต้องเขื่อใคร   จัดระดับความสำคัญของข่้าวสาร ข่าววงในเป็นดิวิชั่นต่างๆ เพราะเราตีความแบบนี้  มาสิบครั้ง  มันถูกตั้ง เจ็ดครั้ง ส่วนประเภทตีความสิบครั้ง  ผิดเจ็ดครั้ง แบบนั้น   เป็นการตีความข้อมูลข่าวสารข่าววงใน แบบแมลงเม่าแนวดิ่งลงก้นเหว   dsm  kzm  คุณเด่นศรี คุณมัดลีย์กรุ๊ป บอกความรู้แนวราบให้แล้ว เราก็ต่อยอด ดัดแปลง ประยุกต์ใช้  ให้เหมาะกับตัวเราเอง เช่นไม่ต้องระบุตายตัวว่า  ต้องลงกี่ช่องถึงขาย ขุึ้ไปนกี่ช่องถึงซื้อ หุ้นตัวนี้ ลงห้าชอ่งค่อยขายดีกว่า   หุ้นตัวนั้น ขึ้นช่องเดียวก็ควรซื้อตามเป็นต้น ถ้าไม่ต่อยอด ดัดแปลง ประยุกต์ใช้ เอา dsm ไปใช้กับ ป่องทรัพย์ ย่อมได้ผลลัพธ์แตกต่างจากใช้กับซีพี เหมือนฟ้ากับก้นเหว ประสบการณ์   ประสบการณ์มั่วๆแบบแนวราบ ต่างจากประสบการณ์แบบแนวดิ่งอย่างยิ่ง แบบแนวราบจะไม่รู้จักแยกแยะว่า ประสบการณ์แบบไหนดี แบบไหนแย่ หรือแยกแยะออก แต่ก็แก้ไม่ได้ คือรู้ดี แต่ทำไม่ได้ พอแบบแย่ๆ ก็ดันทำซ้ำๆ แบบดีๆ ก็ดันไม่จดจำไว้ทำบ่อยๆ กี่วัน กี่เดือน กี่ปี   ก็ยังทำซ้ำๆในแนวราบอยู่แบบนั้น ต่อให้อยู่ในตลาดหุ้นนานแค่ไหน ประสบการณ์ก็ไม่มีความหมายอะไร เพราะมันเป็นปรเะสพการณ์แบบแนวราบ ไม่สามารถทำให้มันเป็นแนวดิ่ง โดยตัดอันที่แย่ทิ้ง เสริมอันที่ดีเข้าไป วนเวียนเป็นได้แค่ประสบการณ์แบบแมลงเม่าแนวดิ่งลงก้นเหว   เหมือนเดิม ถูกโฉลก พูดง่ายๆ  คงประมาณว่่า ดวงเรามันร่วมทางกันเดินอย่่างสร้างสรรค์กับหุ้นแบบไหน ร่วมทางกันเดินอย่างทำลายล้างกับหุ้นแบบไหน   เครื่องมือซื้อขาบแบบไหน  ใช้แล้วดวงดี ร่วมทางเดินอย่างอย่างสรรค์กับหุ้นในพอร์ต แบบไหนใช้แล้วดวงแย่  ร่วมทางกันเดินอย่้างทำลายล้างกับหุ้นในพอร์ต เป็นต้น แม้แต่เรื่องดวง ก็ต้องแยกดวงแบบแนวราบ ให้กลายเป็นดวงแบบแนวดิ่ง ด้วยการแยกแยะให้ออกว่า   ดวงเราถูกโฉลกกับหุ้นแบบไหน  วิธีการลงทุนแบบไหน เป็นการต่อยอดจากความเชื่อว่า ดวงเราดีซะอย่าง  หลับตาแทงหุ้นตัวไหนก็ได้เงินทั้งนั้น ตามความเห็นของผม ใครพกแต่ดวงอย้างเดียว มาซื้อขายหุ้นแบบแทงตามใจมือ ผลลัพธ์ก็คง !@#$%^&*()_+   ไม่เชื่อก็ลองไปให้ซุ้มหมอดู ซึ่งอยู่หน้าห้องค้าของกิมเอ็งสาขา ดิโอลด์สยาม ดูดวง แล้วก็หลับหูหลับตาซื้อขายหุ้นไปตามดวงที่หมอดูให้   + แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 09:24:39 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 08:47:14 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 08:28:45 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 12:14:23 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 09:07:12 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 09:03:31 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 07:06:08

ความคิดเห็นที่ 2 ลองตอบคำถามกันดู ในภาพประกอบ เครื่องมือชิ้นไหน เป็นความรู้แนวราบ   ขิ้นไหน เป็นความรู้แนวดิ่ง ? ความเห็นของผม เครื่องมือที่วางเกลื่อนพื้น เป็นความรู้แนวราบแบบหยาบๆ เครืองมือที่อยู่ในมือช่าง เป็นความรู้แนวดิ่ง ความรู้แนวดิ่ง  จะเพิ่มขึ้น มีประสิทธิภาพมากขึ้น ถ้าช่างคนนั้น  จะจัดหมวดหมุ่เครื่องมือ ให้เป็นระเบียบ  ไว้ในกล่องเครืองมือ เหมือนกับนักลงทุน ต้องจัดระเบียบข้อมูลความรู้แนวราบ  ที่ถาโถมเข้ามาตลอดเวลา ต้องรู้จักแยกแยะด้วยประสบการณ์ตัวเองว่า ข้อมูลความรู้แบบไหน   มีประโยชน์  แบบไหนไม่มีประโยชน์ มีประโยชน์  มีประโยชน์กับหุ้นแบบไหน  วิธีการซิ้อขายแบบไหน เช่น หุ้นแบบ"ซื้อแล้วต้องขึ้น  ขายแล้วต้องลง" ก็ใช้เครื่องมือแบบหนึ่้ง หุ้นแบบ  "ซื้อแล้วต้องรอ"  ก็ใช้เครืื่องมืออีกแบบหนึ่ง  เป็นต้น + แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 08:10:33 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 08:06:05 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 07:07:46

ความคิดเห็นที่ 3 เจ้าของข้อความหลังไมค์นี้ กำลังใช้ความรู้แนวราบ  หรือสามารถใช้ความรู้แนวดิ่ง ? ตามความเห็นของผม เจ้าของข้อความหลังไมค์ สามารถต่อยอด ดัดแปลง ประยุกต์ใช้ ความรู้แนวราบ  ให้กลายเป็นความรู้แนวดิ่งแล้ว + แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 08:30:26 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 08:26:35 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 08:17:34 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 07:09:22

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ จากคุณ : ลำบากชีวิต เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 07:38:26

ความคิดเห็นที่ 5 หวังว่ากระทู้คงไม่ตกจอ  ก่อนนักลงทุนแนว "ซื้อแล้วต้องรอ" จะได้เห็นกระทู้นะครับ   เท่าที่สังเกต  มีตั้งแต่อ่านตอนเลิกงาน อ่านตอนเย็น ไปจนเข้ามาอาทิตย์ละครั้ง ลองมาไล่ดูว่า ความสำเร็จในการลงทุนของแต่ละคน   ทำไมถึงได้ผลลัพธฺแตกต่างกันไป แม้จะใช้เครื่องมือเดียวกัน  ความรู้เท่าๆกัน ความแตกต่างน่าจะอยู่ที่ แต่ละคน  มีความสามารถตามปัจจัยพื้นฐ่านสะสมที่แตกต่างกันคือ ๑  จำนวนเงินลงทุนและแหล่งที่ม่าของเงิน คนที่ลงทุนด้วยเงินต้น ๑ ล้าน  กับคนที่ลงทุนด้วยเงินต้น ๑๐ ล้าน ถ้ากำไรเท่าๆกันพันเปอร์เซนต์  ยังไงคนที่มีเงินลงทุนแค่หนึ่งล้าน ก็ไล่ไม่ทัน  คนที่เริ่มลงทุนจากสิบล้าน นอกจากว่า คนที่มีเงินต้น ๑ ล้าน   มีความสามารถหาความรู้ในแนวดิ่ง   ได้มากกว่าคนเริ่มต้นจาก ๑๐ ล้าน สิบเท่า !!!! หนึ่งล้านที่เอามาลงทุน  ถ้าเป็นเงินออมที่เก็บมาทั้งชีวิต และไม่มีรายได้อื่นๆ แรงกดดัน ความเครียดในการตัดสินใจ ไปตามเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพของตน   ย่อมมีมากกว่า  คนที่เอาเงินออมแค่สิบเปอร์เซนต์ถึงห้าสิบเปอร์เซนต์มาลงทุน   หรือมีแหล่งเงินทุน ที่ไม่ต้องพึ่งพิงเงินลงทุนในตลาดหุ้น ดังนั้น เงินลงทุนและแหล่งที่มา จะเป็นแรงกดดันที่ทำให้ ไม่สามารถทำได้ตามที่ได้ตัดสินใจไว้แล้ว ในหลายโอกาส คนที่ใช้เงินบางส่วนมาลงทุน และมีแหล่งรายได้อื่นๆ จึงน่าจะมี แต้มต่อ เหนือกว่าคนที่เอาเงินทั้งหมดมาลงทุน และไม่มีแหล่งรายได้อื่น  ที่จะคอยประกันความเสี่ยงในตลาดหุ้น ข้อนี้  ยกเว้น สำหรับพวกเซียนหุ้น ทั้งแนววีไอ และเก็งกำไร ๒  ระยะเวลาคงเหลือทั้งหมด ของชีวิตในตลาดหุ้น ยิ่งอายุน้อย  ยิ่งเสี่ยงได้มาก เพราะมีเวลาแก้ไขความผิดพลาดที่เกิดขึ้น คนที่ซื้อหุ้น ถือหุ้นตัวเดียวด้วยเงินมาร์จิ้น ตอนอายุสามสิบ ยังไงก็ไม่มีแรงกดดัน มีความเครียดเท่ากับคนอายุหกสิบ ที่ทำอย่างเดียวกัน เพราะถ้าพลาด ยังมีเวลาเหลือให้แก้ตัวอีกตั้งสามสิบ สี่สิบปี  !!!! และนี่คือเหตุผลสำคัญที่สุด ที่ผมต้องกระจายความเสี่ยงถือหุ้นมีเงินปันผลหลายๆตัว และไม่ยุ่งกับหุ้นต้มตุ๋น    นอกจากซิ้อสนุกๆ หมื่นสองหมิ่นบาท ไม่แทงไฮโลทีเฟล็กซ์  dw  ซื้อหุ้นมีสภาพคล่องคอมากๆ ใน set 50 set 100 คำตอบคงรู้กันดีแล้ว   ถ้าผมทำตามวีไอสไตล์ไพท์เตอร์ที่อายุแค่สามสิบ แล้วเกิดพลาด ตามเข้าไปแทงไฮโลทีเฟล็กซ์ โดยไม่่มีความรู้  ความสามารถ จะเหลือเวลาให้แก้ตัวอีกกี่ปี ? การเริ่มลงทุนแต่อายุน้อยๆ  จึงเป็นความสามารถตามปัจจัยพื้นฐานสะสม ที่ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้  นอกจากว่ามีไทม์แมชชีน   ใครอายุในตลาดหุ้นยิ่งมีเหลือเยอะ   ก็ลองผิดลองถูกไปเถอะ ถ้าลองโมเดล ๓ ร.  รวยเร็วๆ  รวยง่ายๆ  รวยมากๆ  แล้วไม่ได้ผล ค่อยเปลี่ยนก็ได้ ถ้าหน้าไม่เหี่ยว ไปก่อนวันอันควรซะก่อน เอาเป็นว่า ผมขอยุส่ง ให้เล่นหุ้นต้มตุ่น   แทงไฮโลทีเฟ็กซ์ แทงฟิวเจอร์ทอง ไปเลย   ใครบอกว่าหุ้นตัวไหนเด็ด  ก็ลองแทงตาม ประสบการณ์ที่ได้ จะสอนเราเองว่า เวลาที่้เหลือของชีวิตในการลงทุน   เราควรจะทำอย่างไรดี ๓ สามารถตัดสินใจด้วยตัวเอง  ในระดับไหน เอาแบบภาษาชาวบ้าน  คงไม่ว่ากันนะ  ขอแบ่งเป็นดังนี้ ก ระดับอวดดี  เพราะมีดีจะอวด  ไม่เคยซื้อขายหุ้นตามใคร ขวนขวายหาความรู้แนวดิ่งเอาเอง ตัดสินใจเอง ใครทำได้  จะประสพความสำเร็จในการลงทุนไปตลอดชีวิต ข.  ระดับไม่อวดดี  เพราะรู้ตัวดีว่าไม่มีดีจะอวด ใครรู้ตัวและยอมรับ  ในที่สุด ก็จะประสพความสำเร็จในการลงทุน เปรียบเหมือนถือแก้วเปล่า  ไปเดินหาน้ำสะอาดจากแหล่งต่างๆ มาเดิม ไม่รู้อะไรก็ถาม  ถามแล้วก็เอามาคิดอีกที ลองแยกระดับและผลลัพธ์ ในการหาข้อมูลความรู้จากแหล่งต่างๆดังนี้ เกรดเอ  . "ชอบ "แหล่งข้อมูลความรู้นั้นๆ อ่าน ดู ฟังแล้วได้ประโยชน์  เอามาใช้ตัดสินใจเองเพิ่มได้ เกรดบี  "คลั่ง" แหล่งความรู้นั้น  อ่าน ดู ฟังจนติดงอมแงม ถ้สไม่ได้เกาะติด  รู้สึกว่า จะไม่มีข้อมูลที่ดีพอ ในการตัดสินใจลงทุน เกรด Z  "เสพติด" แหล่งความข้อมูลความรู้นั้นๆ ถ้าไม่ได้อ่าน ไม่ได้ดู ไม่ได้ฟัง   จะซื้อขายหุ้นเองไม่ได้เลย  !!!!!!!!!!!!!!!! ใครรู้ตัวว่า  อยู่ในขั้นเสพติด  รีบไปรับการรักษาถอนการเสพติดโดยด่วน ให้กัดฟันซื้อขายหุ้นเอาเอง   ไม่ต้องตามแหล่งความรู้ข้อมูลที่เราเสพติด ค. อวดดี โดยที่ไม่มีดีจะอวด ตัดสินใจขายเอง ซื้อเอง  โดยไม่มีความรู้ ความสามารถอะไรในการลงทุน ถ้าจะให้วิจารณ์์ตัวเอง  ผมก็ยอมรับว่า ดันทะลึงไปเริ่มจากโหมดนี้ ตั้งแต่วันแรกที่เหยียบเข้าตลาดหุ้น จนทุกวันนี้  ก็ยังติดนิสัย  ซื้อขายหุ้นตามใครไม่เป็น เลยไม่ต้องไปด่าใครเป็นวีไอทมิฬ วีไอสิงหล  สินธรทมิฬ ฯลฯ ก็ยังดี  ที่ตอนหลังยอมเทน้ำเสีย ออกมาไปบ้าง แล้วก็เดินไปหาน้ำดื่มบริสุทธิ์มาเติม ด้วยการอ่านแนวคิด  ความรู้ของท่านอื่นๆ เพิ่มเติม แล้วก็นำมาต่อยอด  ดัดแปลง ประยุกต์ใช้ ความจริงถ้าเริ่มในโหมดนี้ จะมีสิ่งที่ภูมิใจอยู่อย่างคือ กำไรที่ีได้มา  มาจากฝีมือของตัวเราเอง  ไม่ต้องติดหนี้บุญคุณใคร ต้องวิจารณ์ตัวเองไปตามจริง  แล้วก็แก้ไข้ไปตามนั้น ต้องจำไว้อย่างหนึ่ง ไม้ยิ่งแก่  ยิ่งดัดยาก ยิ่งเสพติดข้อมูลความรู้ของคนอื่น  ก็ยิ่งตัดสินใจเองไม่เป็น   ๔ ต้นทุนทางสังคม ก็พ่อแม่ สามีภรรยา ลูกและญาติมิตรของแต่ละคน คอยเป็นแหล่งเงินทุน หรือคอยรบกวนขอเงิน เป็นกำลังในการลงทุน หรือคอยคัทลอส  ไม่ว่าเราจะลงทุนอย่างไร อันนี้  แล้วแต่บุญแต่กรรมของแต่ละคน ใครต้นทุนทางสังคมดี  มีชัยไปกว่าครึ่ง ของผม  ถือว่ามีต้นทุนทางสังคมค่อนข้างดี ไม่มีใครคอยขัด คอยแย้งหรือเข้ามายุ่งแบบ !@#$%^&*()_+   เลยไม่มีแรงกดดัน จากนอกตลาดหุ้น  มาซ้ำเติมความกดดันจากในตลาดหุ้น สมมติเช่น  ผมซื้อพีบีมาหุ้นละ ๔ บ่าท  พอ ๘ บาท กูรู้ที่อยู่ข้างตัวก็ออกบทวิเคราะห์ปั๊บว่า เก็บไว้ทำไม ตลาดหุ้นดิ่งนรก  เดี๋ยวมันก็ลง  รู้จักขายทำกำไรบ้าง ถือให้โง่ทำไม่  กำไรเห็นๆ แรงกดดันนี้  ก็อาจจะทำให้ผมขายทิ้งไปตั้งแต่ตอน ๘ บาท เป็นต้น ๕  สามารถแบกรับผลกระทบจากกำไรและขาดทุนได้ระดับไหน อันนี้ลองง่ายๆ  ให้ถามคนใกล้ชิดในบ้านแต่ละคนว่า จากสีหน้า อารมณ์ของเรา  ดูออกหรือไม่ว่า วันไหนหุ้นขึ้น  วันไหนหุ้นลง ถ้าหุ้นพุ่งพรวด หรือดิ่งเหว  แล้วคนใกล้ชิดในบ้านบอกว่า ดูไม่ออก แสดงว่า เราเริ่มมีอุเบกขาแล้ว  สิ่งที่จะตามมาคือ ประสิทธิภาพในการตัดสินใจลงทุน ถ้ายังไม่ทันไรเลย  คนใกล้ชิดเห็นหน้าปั๊บ ทักทันทีว่า  "วันนี้เจ๊งหุ้นมาหละซิ" เชื่อว่า  ผลต่างระหว่างสองแบบ  จะสะท้อนไปที่ผลกำไร ขาดทุนในพอร์ตได้ ของผม เคยถามภรรยาแล้ว   คำตอบคือ ............................   ๖ สามารถอดทน รอให้วิธีการที่ใช้แล้วเห็นผล  ได้นานแค่ไหน เอาง่ายๆ   น่าจะประมาณว่า วิธีการที่ใช้อยู่ ทำให้เกิดผลลัพธ์อะไร ก.  ทนถือหุ้น หรือการอดทนแบบแนวราบ ยิ่งทนถือหุ้นไปนานเท่าไร  มูลค่าพอร์ตก็ยิ่งเสียหายมากขึ้นเท่านั้น อดทนแบบนี้  ก็คือการอดทนรอความเสียหายแบบไม่จำกัดเวลา หรือไม่ก็ตรงกันข้าม   ไม่เคยอดทนถือหุ้นตัวไหนเลย ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ดี และไอ้ที่เสียหายร้ายแรงที่สุดคือ ดันอดทนถือหุ้นแย่ๆไว้ "ไม่ขาย ไม่ขาดทุน" แต่พอหุ้นดีๆ  ทนเห็นมันมีกำไรไม่ได้ ต้อง "ขายทำกำไร" ให้เห็นเป็นตัวเวินจริง   ข. ถือหุ้นทน หรือการอดทนแบบแนวดิ่ง สามารถหาเหตุผล  ที่ไม่ได้ตามใจชอบ มาตอบได้ว่า   ทำไมต้องถือหุ้นทน อดทนแบบนี้   ก็คือการอดทนให้วิธีการที่ใช้   แสดงผลตามกรอบเวลาที่กำหนด เช่น  รอดูผลประกอบการได้นานหนึ่งปี   ก็ทนถือหุ้นไปหนึ่งปี  ผลประกอบการดันออกมาดีขึ้นเรื่อยๆ สิบปีซ้อน ก็ถือได้สิบปีซ้อน   ไม่ได้หมายความว่า  จะต้องตะบี้ตะบันถือนานแค่ไหน แต่ถือไปตามปัจจัยพื้นฐานของหุ้น ตัวชี้วัดแบบกราฟ ใช้รายสัปดาห์เป็นหลัก  ก็ทนถือหุ้นได้นานเป็นเดือนเป็นปี เพราะตัวชี้วัดระดับรายเดือนที่ตามมา มันชี้ไปในทางเดียวกันกับรายสัปดาห์ ความจริง ความสามารถตามปัจจัยพื้นฐานในข้อนี้ คิดดูดีๆ  มันมาจากนิสัยนอกตลาดหุ้นของเราที่สะสมมาก่อน ชีวิตก่อนเข้าตลาดหุ้นของแต่ละคน มันจะสะท้อนมาที่ความอดทน และเหตุผลในการอดทนของแต่ละคน จะว่าไปแล้ว  แก่นแท้ของเราเป้นอย่างไร มันก็จะสะท้อนออกมาที่พฤติกรรมการลงทุนในตลาดของเราด้วย ถ้านอกตลาด พฤิตกรรมแบบนั้นทำให้เกิดผลเสีย เอามาใช้ในตลาดหุ้น  มันจะเกิดผลดีได้อย่างไร นักลงทุนที่ใช้ ความสามารถตามปัจจัยพื้นฐานแบบ ก   ย่อมได้ผลแตกต่างจาก นักลงทุนที่ใช้ความสามารถแบบ ข. ความจริงยังมีปัจจัยอื่นๆ  อีกหลายข้อ   แต่ยอมรับว่า คิดไม่ออกครับ     ก็ขอจบความดิดเห็นนี้  ไว้เพียงเท่านี้ครับ + แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 11:10:18 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 09:32:14 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 09:16:10 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 08:49:10 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 12:12:44 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:48:55 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:47:16 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:31:09 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:13:16 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:00:49 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:36:43 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:30:49 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:16:32 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:13:37 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 09:15:40 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:15:06

ความคิดเห็นที่ 6 ลองมาดูความเชื่อของผมซึ่งไม่รับรองว่าถูกต้องหรือไม่ว่า หัวใจสำคัญของความสำเร็จหรือล้มเหลวในการลงทุนคือ ๑ ระดับความสามารถ ในการต่อยอด  ดัดแปลง ประยุกต์ใช้ ความรู้แนวราบให้เป็นความรู้แนวดิ่ง ขอยกตัวอย่าง จากที่เคยรับรู้มาด้วยตัวเอง ๑  วีไอสไตล์ไฟทเตอร์ และสไตล์บ๊อกเซอร์ ใครเคยอ่านความเห็นของแต่ละท่านให้ละเอียด จะเห็นว่า   วีไอสายไฟทเตอร์อย่าง  คุณหมอสามัญชน สามารถเจาะข้อมูลแนวราบของ stpi ให้เป็นข้อมูลแนวดิ่ง ที่ลึกลงไปกว่าที่คนอื่นมองเห็น โดยอาศัยข้อมูลทั่วๆไปที่ได้จากอินเตอร์เนต คุณชิณณ์  สามารถเจาะข้อมูลแนวราบของ acl jas dtac ให้กลายเป็นข้อมูลแนวดิ่ง  ด้วยความสามารถเฉพาะตัว วีไอสายบ๊อกเซอร์อย่าง คุณฉัตรชัย สามารถเจาะข้อมูลแนวราบของ singer ให้เป็นข้อมูลแนวดิ่ง  ที่สามารถประมวลผล คาดการณ์ผลประกอบการในอนาคค โดยเจาะลึกกระแสเงินสดจากการดำเนินงาน ?  เป้นต้น ๒ พีเอส (price speculator) ผมไม่ค่อยได้ตามอ่านกระทู้แบบเท็คนิคอล ก็เลยอธิบายได้แค่  คนที่ผมรู้จักคือ  คุณธราธิป ความรู้แนวราบของคุณธราธิบคือ หนังสือเล่มนี้ http://www.se-ed.com/eshop/Products/Detail.aspx?No=9789745347632&AspxAutoDetectCookieSupport=1 ส่วนความสามารถประยุกต์ใช้ความรู่แนวราบ ให้กลายเป็นความรู้แนวดิ่งคือ อ่านจนเข้าใจ แล้วลงมือทำเองด้วยการ พิมพ์ภาพกราฟต่างๆ  ออกมานับร้อยหน้า แล้วก็นั่งดู เปรียบเทียบกับที่เกิดขึ้นจริง ผลของการฝึกฝนอยู่นานประมาณสองปี ความรู้แนวราบจากหนังสือเล่มเดียว ก็กลายเป้นความรู้แนวดิ่ง  ในที่สุด ส่วนจะใช้เครื่องมือตัวชี้วัดแบบไหนบ้าง   คงต้องให้เจ้าตัวชีแจงครับ ๓ dsm   (Den Sri Method) ความรู้แนวราบของคุณเด่นศรีคือ  หนังสือ "rich dad poor dad" ความรู้แนวดิ่งคือ  แนวดิดแบบ dsm ที่คิดขึ้นมาใช้เอง สรุปได้ว่า ยิ่งมีความรู้แนวดิ่งลึกมากแค่ไหน ก็ไม่ต้องกระจายความเสี่ยงมากเท่านั้น ยิ่งมีความรู้แนวดิ่งน้อยแค่ไหน ก็ต้องกระจายความเสี่ยงให้มากแค่นั้น ถ้าถามผมว่า  มีความรู้แนวดิ่งระดับไหน ก็ให้ย้อนกลับไปอ่านข้างต้น  แล้วจะได้คำตอบเอง สำหรับหัวใจของความสำเร็จข้อที่สอง อ่านต่อในความคิดเห็นที่ ๓๓ + แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 10:12:53 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 09:55:54 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 10:26:49 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 10:23:07 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 10:12:22 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 10:10:54 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:49:57 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:16:16

ความคิดเห็นที่ 7 โหวตให้แล้วครับเฮีย เข้ามารับฟังกระบวนความคิด เพื่อปรับปรุงกระบวนการของตัวเราเอง ขอบคุณครับเฮีย จากคุณ : DragonV เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 09:54:28

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณคะเฮีย จากคุณ : เด็กดื้อผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:14:28

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบพระคุณพี่เอ็นโดฯ ที่ให้ข้อคิดดี ๆ แก่นักลงทุนทุกคนค่ะ ขอให้กิ๊ฟต์และโหวตไว้ก่อนค่ะ ตอนนี้ต้องแว๊บไปหาลูกศิษย์แล้วค่ะ และจะกลับมาตามอ่านตอนเย็นค่ะ     จากคุณ : หวานใจกัปตัน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:17:47

ความคิดเห็นที่ 10 คห.5  สุดยอดจริงๆครับเฮีย เล่นหุ้นมา มองแต่แนวรับของหุ้น แต่ไม่เคยมองแนวรับสุดท้ายของชีวิต ทุกสิ่งมีจุดเริ่มต้น และมีจุดสิ้นสุด น้อยคนนักที่จะมองทะลุ ผ่านตลอดจากจุดเริ่มต้นไปถึงจุดสิ้นสุด กระบวนความคิดลึกซึ้งมากครับเฮีย แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:28:18 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 10:23:18 จากคุณ : DragonV เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:22:15

ความคิดเห็นที่ 11 ลงชื่อไว้อ่านทีหลัง จากคุณ : หมึกสด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:33:10

ความคิดเห็นที่ 12 มาโหวตให้เฮียด้วยค่ะ บ่ายค่อยมาอ่าน จะไปข้างนอกก่อน จากคุณ : m-ko เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:40:23

ความคิดเห็นที่ 13 หลายๆคนวิ่งหาความรู้ในการลงทุน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมาก แต่ถ้ารู้ไปหมด แล้วนำมาใช้ในชีวิตการลงทุนจริงไม่ได้ ก็คงจะไม่ได้ประโยชน์มากนัก  แต่ก็นานาทรรศนะครับ แล้วแต่จะเลือกกันไป จากคุณ : Unsign เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 10:47:54

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับ เฮียเอ็นโด. บทความของเฮีย เป็นความจริงแท้แน่นอนในตลาดครับ ขอบพระคุณมากครับ จากคุณ : ธราธิป เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 11:45:51

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน ออความเห็น และช่วยโหวตให้ครับ ความคิดเห็นใน ข้อ ๕ และ ๖  ขอต่อพรุ่งนี้ ไม่ว่ากระทู้จะตกจอไปแล้ว  ก็จะโพสต์ต่อให้จบครับ วันนี้พิมพ์จนล้าแล้ว  ทั้งสมอง สายตาและนิ้วมือแล้ว ขอพักสายตา  ด้วยดอกชบาที่ถูกไว้ตรงระเบียงครับ ! แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 11:55:58 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 11:55:09

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ  dragon v แนวรับสุดท้ายของชีวิตผมคือ ต้องรักษาโอ่งทองใบที่ ๒ และ ๓  ไว้ให้ได้มั่งครับ หลุดจากแนวรับนี้ไปแล้ว   ไม่่รู้ว่า ชีวิตจะเป็นอย่างไรเหมือนกัน + แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 12:02:46 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:02:09

ความคิดเห็นที่ 17 เรียน พี่เอ็นโดฯ น้องเหมียวขอสาระแน นำไปให้เพื่อน ๆ ใน FB อ่านด้วยนะคะ มล. เก็บเข้าห้องลับทันที จากคุณ : Attention Please* เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:08:13

ความคิดเห็นที่ 18 มาทักทายครับพี่เอนโดฯ พี่สบายดีนะครับ ช่วงนี้ผมได้แต่ดู อมหุ้นไว้เต็มพอร์ต วิ่งบ้าง ไม่วิ่งบ้าง รอรับปันผลกับทำงาน ของตัวเองไปเรื่อยๆ ครับ จากคุณ : มือเก่าหัดขับ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:15:47

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณนะน้องเหมียว เอาแบบห้่องไม่ลับก็ได้นะ เพราะในนี้ มันก็ไม่มีความลับอะไรเหมือนกัน   มีอะไร ไว้ต่อวั้นพรุ่งนี้ครับ ผมขอทำตาม margin of satisfaction  ของตัวเอง   สวัสดีครับคุณมือเก่าหัดขับ ถ้ายอมรับสภาพสุุขภาพกายตัวเอง ก็ถือว่าสบายดีครับ ถ้ายอมรับไม่ได้   สุขภาพจิตก็อาจจะโดนลากตามไปด้วยครับ เรื่องหุ้น  แทบจะไม่มีผลกระทบต่อสุขภาพจิตของผมเลยครับ ไว้พร่่งนี้  จะเล่ากรณีศึกษาว่าด้วย "รู็แล้วทำได้"   เมื่อวันฟฤหัสที่แล้ว ผมเงินหายไปเกือบห้าแสนบาท จากการที่      "รู้ แต่ทำไม่ได้ครับ"   แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 12:20:05 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 12:19:07 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 12:16:38

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาลงชื่อ สงสัยจะเป็นแบบศรนะครับ รักและชอบในสิ่งที่ทำ ถ้าไม่เห็นโอกาสที่จะชนะก็จะไม่เล่น เพราะคิดเสมอว่า ถ้าเราไม่ชนะ ไม่ว่าจะเสมอหรือจะแพ้ ก็นับว่าเป็นแพ้ครับ เราใช้วิชาทางเทคนิคสร้างวิธีการซื้อขาย โดยหากำไรจากความผิดปกติของตลาด แต่สิ่งที่ผมมองว่าเป็นเป้าหมายจริงๆก็คือ การสร้างระบบการซื้อขายอย่างยั่งยืนเสียมากกว่า ไอเดียตรงนี้ผมได้มาจากกระทู้ของเฮียล่ะครับ เด็กเทคนิคต้องวิ่งตามไล่จับกราฟทุกวัน แน่นอนว่าเด็กเทคนิคอย่างผมก็เหนื่อยเป็น ลุ้นทุกวัน ว่ามันจะหลุดแนวรับในใจเราหรือไม่? ดังนั้นคงจะเป็นการดีกว่า ถ้าเราวางแผนระยะยาวสำหรับการลงทุนด้วยเทคนิค เหมือนกับนักลงทุนเชิงคุณค่าหลายๆท่าน มีแผนการที่ชัดเจน เน้นผลตอบแทนในระยะยาว คอนเซ็ปแบบเดียวกัน แต่ต่างกันที่วิธีจับปลา เคยพยายามทำตัวเป็นนักวิเคราะห์พื้นฐาน ศึกษา ชำแหละธุึรกิจ แต่ทำๆไป รู้สึกแอบฝืนตัวเอง คิดถึงเส้นยึกๆยือๆ คิดถึงการเรียงตัวของแท่งเทียน สุดท้ายกลับมาใช้เทคนิคต่อดีกว่า แถมกรรมวิธีในการเทรดก็เปลี่ยนไป มองเป็นคณิตศาสตร์และสถิติมากขึ้น สุดท้ายก็เป็นเพียงเพราะใจเรารักในการลงทุนเชิงเทคนิค ถึงทำให้อดทนมาได้จนขนาดนี้ จากคุณ : นักสืบจิ๋ว เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 13:48:33

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากครับเฮีย ดีมากๆเลยครับ จากคุณ : ลงทุนด้วยใจ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 20:56:35

ความคิดเห็นที่ 22   เพิ่งเข้ามาตามอ่านอย่างละเอียดค่ะ ป้จจัยพื้นฐานของกิจการที่เราจะลงทุน เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดเลยค่ะ ข่าวสารต่าง ๆ เกี่ยวกับหุ้น เราสามารถที่จะเลือกรับ เลือกเสพ เลือกกลั่นกรองและวิเคราะห์เพิ่มเติม และที่ควรระวังอย่างยิ่งคือ เวลาที่ใครวิเคราะห์เรื่องราคาเป้าหมาย อย่าเชื่อตามที่เขาบอกมากจนเกินไป ว่ามันจะไปเท่านั้นเท่านี้ บทเรียนที่เคยได้รับมาจากประสบการณ์ที่ผ่านมาคือ ราคาเป้าหมาย คือราคาที่เราควรจะต้องคิดประเมินได้เอง โดยอาศัยการวิเคราะห์ข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับกิจการทั้งในอดีต ปัจจุบัน และพยายามมองยาวไปถึงอนาคต ให้มากที่สุด การประเมินสภาวะตลาดก็เป็นส่วนสำคัญ ความรู้ด้านเทคนิคช่วยเสริมในเรื่องของจังหวะเวลาในการลงทุน อย่ามองโลกในแง่ดีเกินไป และไม่มองทุกอย่างในแง่ร้ายจนเกินไป น่าจะเป็นการดีที่สุดที่จะคิดเผื่อใจเอาไว้เสมอค่ะ และฝึกจิตใจให้นิ่งพอ ไม่แห่ตามคนอื่น  ไม่โลภมาก พยายามลดความเสี่ยง และรักษาเงินต้นไว้ให้ดีที่สุดค่ะ เรื่องหุ้นถูกโฉลก อันนี้จริงเลยค่ะ เหมือนกับเรารู้ทางหุ้นบางตัว โดยสะสมประสบการณ์ในการลงทุนหุ้นตัวนั้น บางคนก็ถนัดลงทุนหุ้นพลังงาน (คนใกล้ตัวค่ะ) บางคนถนัดหุ้นกลุ่มแบงค์ บางคนถนัดหุ้นกลุ่มเหล็ก บางคนถนัดหุ้นกลุ่มค้าปลีก ฯลฯ ถ้าเราทำอะไรที่ถนัด มักจะทำได้ดี เหมือนที่ศร และทิว ถนัดไม่เหมือนกัน หากเรายึดมั่นในหลักการลงทุนของตัวเองได้แล้ว ผิดหรือถูก ต้องยอมรับฝีมือและการตัดสินใจของตนเอง พยายามเรียนรู้ แก้ไข ปรับปรุงวิธีการของตนเองไปเรื่อย ๆ ก็คงพอจะอยู่รอดได้ในวิถีทางการลงทุนในตลาดหุ้นค่ะ จะติดตามอ่านสิ่งที่พี่เอ็นโดฯ เขียนและเก็บเกี่ยวความรู้ต่อไปค่ะ กราบขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ และคำแนะนำที่ทรงคุณค่าเสมอค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 55 21:35:54 จากคุณ : หวานใจกัปตัน เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 55 21:34:46

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณมากค่ะ   ถูกใจคห.5 "หวังว่ากระทู้คงไม่ตกจอ  ก่อนนักลงทุนแนว "ซื้อแล้วต้องรอ" จะได้เห็นกระทู้นะครับ   เท่าที่สังเกต  มีตั้งแต่อ่านตอนเลิกงาน อ่านตอนเย็น ไปจนเข้ามาอาทิตย์ละครั้ง" ทราบได้ยังไงคะ จากคุณ : Tense71 เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 01:13:34

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณครับ จากคุณ : ขอบคุณที่ตอบ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 07:10:02

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณคุณเอ็นโดรฟินมากครับ และขอบคุณเพื่อนๆที่ทำให้กระทู้ไม่ตกจอไปเสียก่อน เป็นประโยชน์มากๆครับผม จากคุณ : มิ่งกลิ้ง เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 07:48:42

ความคิดเห็นที่ 26 มารออ่านของวันอังคาร เป็นเด็กเทคนิคแนวซื้อแล้วต้องรอเหมือนกันค้าบบ  ^^/ จากคุณ : นักสืบจิ๋ว เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 09:02:48

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : We are X . เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:05:34

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณทุกๆท่าน  ที่เข้ามาอ่าน มาออกความเห็น และช่วยดันไม่ให้กระทู้ตกจอด้วยครับ ขออภัยที่ไม่ได้แจกกิฟท์ให้ เพราะเตรียมที่ีเหลือไว้แจกตอนสิ้นเดือนครับ คุณนักสืบจิ๋ว ผมมีความเห็นว่า คุณก็ใช้แบบ "ซื้อแล้วต้องขึ้น" แต่กรอบเวลาของตัวชี้วัด ได้ขยายให้มันยาวขึ้น น่าจะเน้นที่ระดับรายสัปดาห์กับรายเดือนเป็นหลัก ซึ่งคุณ gantz  ก็ใช้ระดับรายเดือนเช่นกัน ตอบคุณ tense 71 คือผมโพสต์เฉพาะเวลาตลาดหุ้นเปิดช่วงเช้าก็จริง แต่ผมอ่านอย่างเดียวบ่อยๆ  ไงครับ ก็เลยแยกออกว่า  กิฟท์ไหนมาจากคนอยู่หน้าจอคอมตลอดเวลา หรือมาจากคนที่ทำงานประจำ ที่ไม่ได้อยู่หน้าจอคอม ตวามเห็นสุดท้ายเรื่อง รู้แล้วทำได้ ขอโพสต์ต่อพรุ่งนี้ครับ วันนี้ขอแปะภาพประกอบเอาไว้ก่อน + จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 10:19:38

ความคิดเห็นที่ 29 หลายๆคนที่ยังยืนอยู่ได้ในโลกของการลงทุน อ่านแล้วคงยิ้มในใจ ทำไมหลายๆข้อความเหมือนกับสิ่งที่เป็นกับเราในอดีตเลยฟระ หลายๆคนที่ยังงงๆ หรือ กำลังตามหาสูตรสำเร็จอยู่ ลองอ่านดูหลายๆรอบนะครับ กระทู้นี้กระทู้เดียวมีค่ามากกว่าหนังสือหลายๆเล่มครับ   ถ้าย้อนความหนุ่มไปซัก 20 ปี ด้วยทักษะและความสามารถขนาดนี้ Port จะเป็นเท่าใดหนอ อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 55 16:15:41 จากคุณ : Unsign เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 12:25:49

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาเช็ดชื่อครับ จากคุณ : Blur_PoDz เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 13:05:12

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาลงชื่อ หวังว่าสักวันจะได้ไปนั่งฟังเฮียพูดเวลามีมิตติ้งนาโน จากคุณ : Munchener เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 14:16:19

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณ สำหรับกระทู้ที่มีคุณค่า ครับ จากคุณ : NaiPhorDee เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 17:38:30

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณทุกๆท่าน  ที่เข้ามาอ่าน มาชมและช่วยดันกระทู้ไว้ไม่ให้ตกจอครับ ผ่านวันนี้ไปแล้ว  จะตกจอก็ไม่เป็นไร เพราะไม่มีอะไรจะโพสต์เพิ่มแล้ว ก็ขอขอบคุณ คุณ unsign ที่ชมนะครับ อ่านแล้วชอบใจ    แม้มันจะเกินจริงไปเยอะ ลองนึกดุว่า  ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ยี่สิบปี จุดเปลี่ยนที่จะทำให้พอร์ตผมโตกว่านี้ได้คืออะไร พอได้คำตอบ  ก็น่าตกใจเหมือนกัน ถ้าผมรู้จัก การขายตัดขาดทุน   ไปตามเครื่องมืออะไรก็แล้วแต่ ที่ไม่เกี่ยวกับ  "ราคาหุ้น"  ได้ตั้งแต่ตอนนั้น   ตอนนี้พอร์ตน่าจะโตกว่าตอนนี้  ซักสามสีเท่า คำถามที่ตามมาคือ แล้วผมไม่รู้หรือว่า  การไม่ขาย ไม่ขาดทุนเป็นผลเสียร้ายแรง คำตอบก็เลยมาลงตัว ตรงที่ผมมักจะโพสต์เสมอๆว่า "รู้แล้วทำได้"  กับ "รู้แล้วทำไม่ได้ เพราะไม่อยากหรือไม่ยอมทำ" ผลลัพธ์มันต่างกันราวหน้ามือกับหลังมือ ดังนั้น  บทสรุปของกระทู้นี้ทั้งหมด ม้นเป็นไปตามนี้ครับ สำหรับหัวใจของความสำเร็จข้อที่สอง รู้แล้วสามารถทำได้  ตามที่รู้ อันนี้ผมคิดว่าเป็นกุญแจสำคัญที่สุด หลังจากเราหาความรู้แนวราบ มาจนอิ่มตัวแล้ว น่าจะแยกเกรดได้เป็นดังนี้ เกรด A   รู้แล้วทำได้  ทำแล้วได้ผลดี เกรด B รู้แล้วทำได้  แต่ทำแล้วได้ผลเสีย (ต้องค่อยๆปรับเปลี่ยนให้กลายเป้นผลดี) เกรด C   ไมรู้  เลยไม่กล้าทำ เกรด D รู้แล้ว  แต่ทำไม่ได้เพราะไม่อยากทำ หรือไม่ยอมทำ เกรด Z   ไม่รู้  แต่ก็ยังทำ อันที่เสียหายร้ายแรงที่สุดก็คือ   ไม่รู้  แต่ก็ยังทำ เปรียบเทียบง่ายๆ  ก็อย่างการตามไปตะลุมบอนหุ้นต้มตุ๋น เพราะเจ้ามือปั่นความโลภในใจเรา ผ่านราคาหุ้นสำเร็จ ไม่รู้อะไรเลย  แต่พกเอาความโลภ กับการเสี่ยงดวงเข้าไปซื้อขาย คนที่จะประสพความสำเร็จได้อย่างแท้จริง ไม่ได้หมายความว่า  ได้เกรดเอ  ทุกครั้ง ซึ่งผมเชือ่ว่า  มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่เป็นได้  ก็คือ รู้แล้วทำได้  ทำแล้วได้ผลดี   จำนวนเงินรวมที่ได้  มีมากกว่า รู้แล้วทำได้ แต่ทำแล้วได้ผลเสียหลายเท่า หลายสิบเท่า หลายร้อยเท่า แล้วแต่ความสามารถตามปัจจัยพื้นฐานของแต่ละคน ยิ่งอัดราส่วนระหว่าง เกรดเอ  แตกต่างจากเกรดบีมากเท่าไร ก็ยิ่งได้กำไรสะสมมากขึ้นเท่านั้น มาถึงปัญหาสำคัญคือ จะรู่้ได้ไงว่า  อันไหนคือ รู้แล้วทำได้  ทำแล้วได้ผล ให้ย้อนกลับไปดูภาพประกอบที่ ๑ ผมให้หัวใจกับความรู้แนวดิ่งอันไหน  ดวงใหญ่ที่สุด  ? เวลาเห็นโฆษณาของ สสส. เรื่องเหล้า เรื่องบุหรี่ทีไร ต้องนึกไปถึง  คำว่า "รู้แล้ว แต่ไม่อยากทำหรือไม่ยอมทำ"  ทุกที จะทำได้หรือไม่ได้   น่าจะขึ้นอยู่กับปัจจัยพื้นฐานสะสมของแต่ละคน จะพูดแบบตรงๆ  ก็คงประมาณว่า แล้วแต่สันดานของแต่ละคน + แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:55:09 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:16:48 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:15:36 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:11:47 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:02:14 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 10:09:05 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 10:06:47

ความคิดเห็นที่ 34 กรณีศึกษา ขอเริ่มด้วยเรื่อง ถูกโฉลก แล้วตามมาด้วย รู้แล้วทำได้ หรือทำไม่ได้่ ทุกคนที่ซื้อขายไปนานๆ  จะรับรู้แบบที่อาจารย์หวานใจ ว่าไว้ในความคิดเห็นที่ ๒๒ เราจะรู้สึกว่า หุ้นบางตัวถูกโฉลกกับเรา ซื้อขายด้วยเครื่องมือเดียวกันกับหุ้นตัวอื่น ตัวอื่นขาดทุน  ตัวนี้กลับกำไร ด้วยความอยากลอง ว่ามันจริงหรือไม่ ก็เลยซื้อ.......ใส่พอร์ตย่อย มันเป็นหุ้นที่ผมถูกโฉลก  น่าจะเรียกว่ามากๆ ซื้อขายรอบใหญ่ๆ  สี่รอบ ได้เงินทั้งสี่รอบ  ไม่มีขาดทุนเลย ถ้าครั้งนี้  ยังไม่ขาดทุนอีก ผมจะเชื่้อว่า   หุ้นถูกโฉลกมีอยู่จริง ไม่ลอง ไม่รุ้   ใครมีหุ้นตัวไหนถูกโฉลก ก็เจาะความรู้แนวดิ่งให้เต็มที่ไปเลย ! แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:57:03 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 10:25:43 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 10:25:08

ความคิดเห็นที่ 35 กรณีศึกษาว่าด้วย "รู้แล้วทำได้" หุ้นในภาพประกอบที่ ๒๘   หมายถึง CWT เริ่มจาก รู้แล้วทำได้  ทำแล้วได้ผลดีดังนี้ หาข่าวข้อมูลแนวราบจาก http://www.set.or.th/set/newslist.do#content ในงบการเงิน รายงานกำไรไตรมาสสามปีที่แล้วลดฮวบ ทำให้นักลงทุนส่วนใหญ่ถอย แต่ผมลองเจาะข้อมูลแนวดิ่งลงไปเจอว่า กำไรจริงเพิ่มขึ้นต่างหาก ที่ลดฮวบ เพราะไปเปรียบเทียบกับปีที่แล้ว ที่มีกำไรพิเศษจากการปรับโครงสร้างหนี้ พอบวกกับข้อมูลแนวราบอื่นๆเช่น มติที่ประชุมอนุญาตให้แตกพาร์เป็นหนึ่งบาท ให้ล้างชาดทุนสะสม  จากส่วนเกินมูลค่าหุ้น แถมไปดู web board rating จาก http://search.pantip.com/cgi-bin/ss?query=cwt&group=%CA%D4%B9%B8%C3&grp=&search=&submit=&age=all&x=33&y=30 เรตติ้งต่ำมาก  แสดงว่ารายย่อยยังไม่ได้เข้าไปยุ่งด้วยเท่าไร บวกกับความเชื่่อว่าเป้นหุ้นถูกโฉลก ซื้อแล้วไม่เคยขาดทุน ก็เลยซื้้อสะสมจนได้  ราคาและจำนวน ตามกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I11616339/I11616339.html ตอนซื้อ เข้าข่าย  "รู้แล้วทำได้ ทำแล้วได้ผลดี" * พอร์ตในภาพประกอบ  ไม่ใช่ของตอนนี้ ! แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:58:18 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:18:56 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 10:40:27

ความคิดเห็นที่ 36 รู้แล้วทำได้ ตอนซื้อ แต่ตอนถือแล้วรอขาย   กลับกลายเป็น รู้แล้วทำไม่ได้   พอทำไม่ได้เลยเกินผลเสียหาย น่าจะหลายแสนบาท? ความรู้แนวราบเท่าที่มี   หลังจากซื้อไปแล้วคือ เจ้ามือตัวจริงขยันแจกข่าวดี  เจ้ามือแดกด่วนขยันปั่นราคาหุ้นตามข่าว กะไว้ในใจแล้วว่า  ราคาหุ้นถึงสองเท่าเมื่อไร จะขายเอาทุนคืนก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง มันให้บังเอิญ หรือเจ้ามือเข้ามาอ่านกระทู้ก็ไม่รู้ ขาดอีกสามสิบหรือสี่สิบสตางค์  ก็จะถึงคลายเครียดเรโชแล้ว แต่ตอนมันใกล้ถึง ดันไม่ได้อยู่ดูหุ้น มันก็ไม่ยอมถึงจุดคลายเครียดเรโช   แต่กลับหักหัวลง พอหักหัวลง  ก็ยังใจเย็นถือรอ ทั้งๆที่ ราคาหุ้นมันหลุดเทรดไลน์ระดับรายวันไปแล้ว (ดูกราฟมั่วๆ) ทั้งๆที่รู้ว่า  หุ้นต้นทุน ๖ บาทบวกราคาใช้สิทธิวอร์แรนท์ กำลังเตรียมตัวเข้ามาขายทำกำไรในตลาด  ก็ยังเก็บไว้ เก็บจนกระทั่ง  วันที่รู้ว่า วันรุ่งขึ้น หุ้นจะเข้าตลาดแล้ว ก็ยังไม่ขาย ทำไมไม่ยอมขาย  ทั้่งๆที่รู้ว่า มันต้องลงแน่ๆ คำตอบ  คงไม่มีใครเดาออก เคยรู้สึกหรือเปล่าว่า   บางทีเราก็ซื้อขายหุ้น ด้วยเหตุผลที่ตลกมาก  ในสายตาคนอื่น ผมไม่ขายตอนราคาดีๆ  มาขายเอาตอนกำไรหายไปเกือบสี่แสน เพียงเพราะเชือว่า เจ้ามือที่ปั่น cwt  เป็นเจ้ามือกลุ่มเดียวกับที่ปั่น sst ก็เลยนึกว่า  การทำราคาหุ้นมันน่าจะเหมือนกัน พอไม่รู้จริงอะไร  ผมก็กลับมาทำเท่าที่ทำได้ในตอนนั้นคือ ขายบางส่วนทำกำไรเท่าที่บังมีเหลืออยู่ เพื่อให้ต้นทุนหุ้นที่ยังถืออยู่ มีต้นทุนต่ำกว่า  เจ้ามือ และราคาใช้สิทธิ์ของเจ้าของ   รู้แล้วทำได้  ทำแล้วได้ผล เลยจบลงแบบครึ่งๆกลางๆ ด้วยการ รู้แล้ว แต่รู้ไม่จริง เลยทำแล้วได้ผลเสีย เงินหายไปเพราะความเชื่อผิดๆ   แต่มั่นใจว่า  ไม่มีใครดูออก ไม่ว่าในเวบบอร์ดหรือชีวิตจริงว่า วันนั้นผมทำเงินหาย  จากที่ควรได้ ไปเกือบห้าแสน / + แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 12:01:35 แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 11:25:35 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 10:59:11

ความคิดเห็นที่ 37 ลืมตอบไปเลย ความคิดเห็นที่ 31     เข้ามาลงชื่อ หวังว่าสักวันจะได้ไปนั่งฟังเฮียพูดเวลามีมิตติ้งนาโน จากคุณ : Munchener   เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 55 14:16:19     เรื่องนาโนมีตติ้งสินธร   ผมก็ไม่ค่อยได้คุยเท่าไร เพราะส่วนใหญ่  จะแย่งกันคุย  เพราะเจอกันมาหลายรอบแล้ว แม้แต่คนที่มาใหม่  นั่งไปซักพัก  ก็คุยไม่หยุดเหมือนกัน ก็คงจัดกันเฉพาะกลุ่มเล็กๆ   เมื่อคุณธราธิปมีเวลาว่าง ขึ้นมาจากชุมพร เนื่องจากผมเป็นคนจัดหาสถานที  ก็เลยเอาแบบ ให้คนนอกเข้าร่วมได้  แต่คนเข้าร่วมีิตติ้ง จะต้องไม่เกินจำนวนคน ที่ทางบ้านใร่กาแฟ  จะสามารถกันพื้นที่ให้ได้ ซึ่ีงเต็มที่จริงๆ  ต้องไม่เกิน ๓๐ คน ก็เลยบอกเฉพาะในบางกระทู้  ของคนที่เคยไปร่วมงานเท่านั้น ระยะหลังมานี้  ไม่เคยตั้งเป็นกระทู้เชิญชวน ! แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 09:38:08 จากคุณ : endophine เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:34:36

ความคิดเห็นที่ 38 ขอขอบคุณพี่เอ็นโดครับ ผมเองยังใหม่มากกับการลงทุน แต่อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกดีจัง บอกไม่ถูกเหมือนกัน เหมือนมีผู้ใหญ่มาแนะแนว ไม่ได้แนะหุ้น แต่แนะการรู้จักตนเองก่อนเลือกซื้อหุ้น อะไรทำนองนั้น เอาไว้ผมจะศึกษาและ 'ทำตาม' (ในสิ่งที่ไม่ขัดกับจริตของผม) นะครับพี่เอ็นโด ขอบคุณสำหรับความรู้อีกครั้งครับ จากคุณ : หลังอาน เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 15:38:38

ความคิดเห็นที่ 39 ตามมาเก็บความรู้ค่ะ ขอบคุณนะคะ :) จากคุณ : zaieiew เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 20:05:50

ความคิดเห็นที่ 40 สุดยอดเลยครับ ขอบคุณมากครับเฮีย ที่คอยแบ่งปันประสบการณ์ และคอยแนะนำน้องๆ จากคุณ : helga เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 55 01:27:23