ความคิดเห็นที่ 1 ทีนี้ก็จะมากล่าวถึง แฟนนีเม กับแฟรดดีแม็ค   แฟนนีเม กับ แฟรดีแม็ค เป็นองค์กรครึ่งบกครึ่งน้ำ  เอกชนก็ไม่ใช่  แต่ เป็นองค์กรของรัฐบาลก็ไม่เชิง (ได้สิทธิประโยชน์จากรัฐและมีหน้าที่ต่อสาธารณะ  ได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้  มีตัวแทนของรัฐบาลในคณะกรรมการ  มีวงเงินจากกระทรวงการคลัง  แต่ในขณะเดียวกันก็มีผู้ถือหุ้นเอกชน)   แฟนนีเม กับแฟรดดีแม็ค มีหน้าที่ซื้อสินเชื่อบ้านที่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานเครดิต ทำให้ธนาคารสามารถปล่อยสินเชื่อบ้านเพิ่มอีกได้     ถึงตอนนี้ก็อาจจะต้องเข้าใจระบบของธนาคารสักเล็กน้อย  คือธนาคารสามารถปล่อยสินเชื่อได้ 10:1 ของผู้ฝากเงิน    สมมุติว่ามีเงินฝากธนาคารอยู่  10 ล้านเหรียญสหรัฐ   ธนาคารปล่อยกู้ได้เต็มที่ก็คือ 9 ล้านเหรียญสหรัฐ  หลังจากนั้นธนาคารก็จะหมดโควต้าไม่สามารถปล่อยสินเชื่อได้อีก  เพราะต้องกันเงินสำรองไว้ 10% ตามกฎหมาย (ธนาคาร= เครื่องพิมพ์เงิน สังเกตสิครับ)   การที่แฟนนีเม กับ แฟรดดีแม็ก ซื้อสินเชื่อบ้านจากธนาคารไปดูแลต่อ  ทำให้ธนาคารสามารถขายลูกหนี้  และปล่อยกู้เพิ่มได้อีก   เสร็จแล้ว แฟนนีเม กับแฟรดดีแม็ค ก็ผสมสินเชื่อเป็นชุด  นำชุดที่มีการรับประกันการผิดนัดชำระหนี้ออกขายเป็นหน่วยลงทุน   เนื่องจากว่ามีการรับประกันการผิดนัดชำระหนี้  จึงเป็นการลงทุนที่ค่อนข้างปลอดภัยและมีกำไรดีมาก   ในช่วงปี 1990 เกิด recession ในช่วง ฟองสบู่ดอทคอมแตก คนต้องเผชิญกับภาวะรายได้ถดถอย  สินเชื่อบ้านเอื้ออาทรดูเหมือนจะเป็นคำตอบ   1992 ได้มีการออกกฎหมาย Federal Housing Enterprise Safety and Soundness Act เพื่อปฎิรูปการกำกับดูแลแฟนนีเม กับเฟรดดีแม็ค  และเพื่อสนับสนุนให้ผู้มีรายได้น้อยได้เป็นเจ้าของบ้าน     กฎหมายนี้สั่ง HUD (Department of Housing and Urban Development) ซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐ ตั้งเป้าบ้านเอื้ออาทร ให้กับแฟนนีเม และเฟรดดีแม็ค       แฟนนีเม กับเฟรดดีแม็ค ก็ไม่ค่อยอยากจะเอากิจการที่ทำกำไรไปเสี่ยงเท่าไหร่  แต่ก็ต้องยอมโอนอ่อนตามการเมือง   ซึ่งการย้ายมาทำสินเชื่อสาขาใหม่ ทำให้ แฟนนีเม รับความเสี่ยงจากเดิมสูงมากขึ้น   ต่อมาในสมัยรัฐบาลคลินตันสั่งให้ HUD ส่งงบประมาณไปให้แฟนนีเม มากขึ้น  และสั่งปรับเพิ่มสินเชื่้อเอื้ออาทรที่ 42 % ของสินทรัพย์ในปี 1995  เป็น 50% ในปี 2000   แต่มีบางคนที่เริ่มจะมองเห็นแล้วว่า  "เป็นการปล่อยกู้ให้กับคนที่ไม่มีศักยภาพในการชำระหนี้หรือเปล่า"   ในรัฐบาลคลินตัน  ปี 1995 ได้ขยายให้คนที่ไม่มีกำลังซื้อบ้าน  ได้มีบ้านอยู่อาศัยเป็นของตนเอง  และรัฐบาลก็จะช่วยเหลือ  จากเงินกู้ (ที่ลูกหนี้สามารถแต่งเรื่องแหล่งรายได้มารายงานอย่างไรก็ได้เพราะไม่มีขอเอ กสารยืนยัน)   นอกเหนือจากนี้ยังออก CRA (Community Reinvestment Act) บังคับให้ธนาคารปล่อยกู้ในตลาดท้องถิ่น โดยเฉพาะในถิ่นที่อยู่อาศัยของผุ้มีรายได้น้อย  และขู่ว่าจะปรับ ถ้าไม่ทำตาม   ทีนี้จำ FHA ได้ไหมครับ ซึ่งเขาจะประกันสินเชื่อที่อยู่อาศัย  ซึ่งปกติแล้วจะเน้นสินเชื่อความเสี่ยงสูงที่ แฟนนีเม ไม่อยากยุ่งด้วย    ในปี 2000 รัฐบาลคลินตันลดเงินดาวน์ขึ้นต่ำสำหรับลูกหนี้ที่เข้าข่ายประกันสินเชื่อให้ เหลือเพียง 3%  ลดค่าธรรมเนียมลงครึ่งหนึ่ง  เพิ่มขนาดสินเชื่อบ้าน   ซึ่งทำให้เกิดการปล่อยกู้บ้านเอื้ออาทรมหาศาลเป็นเวลาต่อมา   ต่อมาในสมัยรัฐบาล บุช  ได้เพิ่มเป้าของสินเชื่อบ้านเอื้ออาทรของ แฟนนีเม กับเฟรดดีแม็ค เพิ่มเป็น 56%     เมื่อเงินจากหน่วยงานรัฐหนุนเนื่อง เข้าสู่ตลาดบ้านเอื้ออาทร   เอกชนก็กระโจนเข้าร่วมด้วย  การสนับสนุนของหน่วยงานที่รัฐหนุนย่อมแสดงว่าซับไพร์ม มีสภาพคล่อง  และราคาบ้านเอื้ออาทรก็จะพุ่งสูง  ความเสี่ยงต่ำ ? แต่ผลตอบแทนสูง   ในระหว่างที่ซับไพร์มกำลังขยายตัว ความเสี่ยงอีกอย่างหนึ่ง หนี้ที่เกิดขึ้นถูก ทั้ง"มูดี้ส์" , Standard & Poor's อีกทั้ง Fitch ด้วย จัดความเสี่ยงอยู่ในระดับ AAA ทั้งๆที่เป็นหนี้ขยะ  ที่เกิดขึ้นจากผู้กู้ยืมเงินรายได้ต่ำ ยิ่งกระพือให้ คนฝันถึงความร่ำรวย  มองเห็นบ้านราคาพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ  คิดว่าตนเองรวยขึ้น  เพิ่มการจับจ่าย  เพิ่มหนี้บัตรเครดิต   รีไฟแนนซ์บ้านแล้วนำเงินไปจับจ่ายใช้สอย   CDOs (Colleralized debt Obligations) กับ MBSs (Mortage Backed Securities) เป็นผลิตภัณฑ์ทางการเงินรูปแบบใหม่ โดยที่ CDOs เป็นการนำตราสารหนี้จำนวนหนึ่งมาแปลงให้กลายเป็นสินทรัพย์และขายต่อนักลงทุน   ส่วน MBSs เป็นการนำสินทรัพย์ (เงินกู้ระยะยาวเพื่อที่อยู่อาศัย  นำมาใช้เป็นหลักทรัพย์ค้ำประกัน)  ซึ่งทั้งสองเป็นอนุพันธ์ของหนี้ซับไพร์มอีกทีหนึ่ง  แล้วขายในรูปของสินทรัพย์ให้ธนาคารและนักลงทุนอื่นต่อไป แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 55 07:15:32 จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:37:21

ความคิดเห็นที่ 2 หายนะทางการเงินกำลังบังเกิด !?   ทีนี้การปล่อยกู้อย่างมาก ก็จะทำให้ราคาบ้านเริ่มพุ่งสูงมากขึ้น เกือบ 25% ทั้งที่รายได้เติบโตช้ากว่า  ผลักให้ราคาบ้านพุ่งสูงจนเกินขีดความสามารถของรายได้ภาคครัวเรือนที่จะนำมาช ำระหนี้ได้     หลังปี 2006 อัตราการผิดนัดชำระหนี้เริ่มพุ่งสูงมากขึ้น     กล่าวคือกิจกรรมของรัฐก็มีส่วนในการผลักดันให้เกิดวิกฤติรอบนี้     ทีนี้แฟนนีเม ก็เริ่มมีผลขาดทุนในพอร์ตสินเชื่อ  และนักลงทุนก็เริ่มกังวล  รัฐมนตรีคลังในขณะนั้นก็เลยประกาศเข้าควบคุม แฟนนีเม กับเฟรดดีแม็ค คำประกันหนี้ขององค์กรทั้งสอง  นั่นเท่ากับว่าผู้เสียภาษีเป็นคนอุ้มหนี้ที่เกิดขึ้น   ในปี 2007-2008 อัตราการผิดนัดชำระหนี้มีสูงถึง 20%  FHA ก็ยังคงรับประกันสินเชื่อผู้มีรายได้น้อยต่อไป   16 มีนาคม 2009  "เราอาจได้เห็นภาวะเศรษฐกิจถดถอยในช่วงปลายปีนี้"  เบน เบอร์นันเก้ จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:37:57

ความคิดเห็นที่ 3 ทีนี้เราก็มาดูว่า วิกฤติซับไพร์ม นำไปสู่การล้มของ Lehman Brothers ได้อย่างไร     ก่อนอื่นต้องเข้าใจระบบธนาคารก่อนครับ   ระบบธนาคารมีอยู่สองแบบ คือ Commercial Bank  กับ  Investment Bank     ซึ่ง Commercial Bank เป็นการรับฝาก  กับปล่อยกู้  โดยที่กำไรที่ได้ได้จากส่วนต่างของดอกเบี้ย             ในส่วนของ Investment Bank จะเป็นธนาคารที่ลงทุนในสินทรัพย์ต่างๆ   เปรียบเสมือน ธนาคาร + บริษัทหลักทรัพย์ รวมร่างกัน  เป็นการประหยัดทรัพยากร  สามารถนำเงินฝากไปลงทุนในสินทรัพย์ต่างๆได้     ข้อแตกต่างก็คือ   Commercial Bank สามารถนำเงินฝาก 10 เหรียญ ไปปล่อยกู้ได้สูงสุด 9 เหรียญ  ในอัตราปล่อยกู้ 10 : 1   ถ้ามีคนฝากเงินในธนาคาร 100 ล้านเหรียญ  ธนาคารสามารถปล่อยกู้ได้สูงถึง 90 ล้านเหรียญ ทำให้เงินในระบบเพิ่มเป็น 190 ล้านเหรียญ  เป็นการพิมพ์เงินอย่างหนึ่ง  ระบบมันเป็นแบบนี้ : /  ดังนั้นเงินเฟ้อ จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้   ค่าของเงินจะถูกลงเรื่อยๆ  เงินมันก็แค่กระดาษ   แต่ในขณะที่ Investment Bank โครงสร้างของธนาคารต่างกัน  ธนาคารสามารถนำเงินไปลงทุน ได้ถึง 96 เหรียญ ต่อเงินที่มีอยู่ 100 เหรียญ  ดังนั้น Investment Bank จะรับความเสี่ยงสูงกว่าธนาคารพาณิชย์ทั่วไปประมาณ 3 เท่า  (โครงสร้างทางการเงินไม่เหมือนกัน)  ดังนั้น Investment Bank กำไรจะมากกว่า คือรวยกันสะดือปลิ้น  แต่ถ้าขาดทุน ความสูญเสียก็จะเยอะกว่าเช่นกัน : /   เนื่องจาก Commercial Bank เกี่ยวกับคนหมู่มาก  ดังนั้นจึงต้องมีความมั่นคงทางการเงินสูงกว่าครับ       ก่อนปี 1999  Grass-steagall Act ห้ามไม่ให้มี Investment Bank ในสหรัฐอเมริกา  ต่อมาในปี 1999 กฎหมายนี้ก็ถูกยกเลิกไป     ดังนั้นเหล่าธนาคารต่างๆที่เดิมเป็น Commercial Bank ก็ต่างอยากเป็น Investment Bank ขึ้นมาซะงั้น   เพื่อประหยัดขนาด สามารถให้บริการได้มากกว่า  และกำไรมากกว่า จึงมีการรวมตัวกันระหว่าง Commercial Bank + บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์  หรือไม่ก็ตั้งหน่วยงานลงทุนขึ้นมาเป็นของตนเองใหม่   เริ่มจาก Chase Manhattan + J.P. Morgan  กลายเป็น JPMorgan Chase     Citigroup + Solomon Smith Barney   ในขณะที่ธนาคารในยุโรปบางแห่งก็เป็น Investment Bank อยู่แล้ว  เช่น HSBC  , Deutsche Bank  ,Credit Suisse   ทีนี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยดีจนกระทั่งปี 2008  เมื่อธนาคารขนาดใหญ่ถือลงทุนใน  MBSs (Mortage Backed Securities) ที่ถูกนำมาใช้เป็นหลักทรัพย์ค้ำประกัน   ต่อมา MBSs (ก็เสียหายหนัก กลายเป็นหลักทรัพย์ค้ำประกันที่มีแต่ลูกหนี้เน่าๆไม่จ่ายเงินค่าผ่อนบ้าน  สรุปว่าเป็นหนี้สูญ)   ทั้ง JPMorgan Chase กับ Merrill Lynch ก็เสียหายหนักทั้งคู่     Merrill Lynch จึงควบรวมกับ Bank of America   ต่อมา Lehman Brothers ล้มละลาย  เนื่องจากเสียหายจาก MBSs มากเกินไป   อีกสัปดาห์ต่อมา Investment Bank ยักษ์ใหญ่สองแห่ง  Morgan Stanley กับ Goldman Sachs จึงขอเงินช่วยเหลือจาก Fed แต่มีเงื่อนไขว่าการจะขอกู้เงินจาก Fed ได้ ต้องเปลี่ยนสถานภาพจาก Investment Bank เป็น Commercial Bank เสียก่อน ถึงจะปล่อยกู้   ทั้งคู่ก็เลยยอม   ส่วนการลงทุนที่ผ่านๆมาให้เปลี่ยนสถานภาพเป็น Holding Company   ปัจจุบันก็ไม่มี Investment Bank ในสหรัฐอเมริกาอีกต่อไปแล้วครับ  ก็จะเหลือแต่ถูกแปลงสภาพให้กลายเป็น Commercial Bank แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 55 07:13:45 จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:38:48

ความคิดเห็นที่ 4 ทีนี้มากล่าวถึง CDOs กันบ้าง     CDOs ก็เป็นการนำลูกหนี้มาผูกรวมกันแล้วขายให้กับนักลงทุน ในรูปแบบของตราสารหนี้  โดยที่มีเจ้าของบ้านเป็นผู้จ่ายดอกให้กับนักลงทุน  ทีนี้ปัญหาของ CDOs ก็คือ ถูก ทั้ง"มูดี้ส์" , Standard & Poor's อีกทั้ง Fitch ด้วย จัดความเสี่ยงอยู่ในระดับ AAA ได้อย่างไร     ก็คือมีการนำมาลูกหนี้ทั้งหมดมารวมกัน แล้วนำมาแบ่งตะกร้า 4 ใบครับ     ตะกร้าใบแรก  เรียกว่า Senior Tranche     ตะกร้าใบที่สอง เรียกว่า Mezzanine 1   ตะกร้าใบที่สาม เรียกว่า Mezzanine 2   และตะกร้าใบสุดท้าย  Residual   สมมุติว่า ลูกหนี้ ที่มีอยู่ 100% จ่ายเงินทั้งหมด  80%  ตะกร้าใบที่หนึ่ง  ที่เรียกว่า Senior Tranche จะมีสิทธิได้เงินค่าดอกเบี้ยก่อน ครับ   แล้วคิดอัตราผลตอบแทนต่ำสุด  ส่วนในตะกร้า residual จะได้รับผลตอบแทนหลังสุด แต่มีผลตอบแทนสูงที่สุด  ดังนั้นความเสี่ยงในตะกร้าแต่ละถาดก็จะต่างกัน   ทีนี้ความเสี่ยงก็จะตกอยู่กับตะกร้าชั้นล่างๆใช่ไหมครับ  แต่ผลตอบแทนที่มากกว่าก็เลยดึงดูดนักลงทุนให้ลงทุนในชั้น Mezzannine 2 , Residual มากขึ้น   ในวิกฤติปี 2007-2008 นั้น เกิดขึ้นเนื่องจาก CDOs เกิดจากหนี้ซับไพร์มครั้งนี้เกิดจากบุคคลที่ไม่สามารถจ่ายหนี้ได้   ซึ่งแตกต่างกับหนี้เช่าซื้อบ้านที่ผ่านมาที่ผู้ซื้อบ้านมีความสามารถในการหา เงินมาจ่ายหนี้  แต่คิดจัดระดับไว้แบบเดียวกัน จึงถูกจัดความเสี่ยงไว้ที่ระดับ AAA ครับ   และเมื่อราคาบ้านเริ่มสูงขึ้น  อัตราดอกเบี้ยมีการเปลี่ยนแปลงสูงขึ้น  และอัตราดอกเบี้ยเช่าซื้อบ้านก็ขยับตามจนผู้ซื้อบ้านไม่มีความสามารถในการจ่ ายหนี้  ก็เลยก่อให้เกิดวิกฤติครั้งนี้ จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:39:34

ความคิดเห็นที่ 5 Reference ครับ จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:46:03

ความคิดเห็นที่ 6 คือถ้าผมแปลผิดๆถูกๆยังไงก็แก้ให้หน่อยได้นะครับ จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 55 23:52:09

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณครับ จากคุณ : MD (macusgun) เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 00:13:47

ความคิดเห็นที่ 8 สมมุติว่ามีเงินฝากธนาคารอยู่  1 ล้านเหรียญสหรัฐ   ธนาคารปล่อยกู้ได้เต็มที่ก็คือ 10 ล้าน ตรงนี้น่าจะหมายถึง ธนาคารมีทุน 1 ล้านเหรียญมากกว่านะครับ ไม่ใช่มีเงินฝาก 1 ล้านเหรียญ หรือเปล่าครับ มีทุน 1 ล้าน จะสามารถไปรับฝากเิงินได้ 10 ล้าน และธนาคารสามารถนำเงินไปปล่อยกู้ได้ 10 ล้าน จากคุณ : shine-rise เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 01:27:56

ความคิดเห็นที่ 9 เซฟไว้ก่อนครับ  สมอง ไม่รับแล้ว  ตื่นมาค่อยอ่าน  ไห้กิ๊ฟ ไว้ก่อนละกัน จากคุณ : i-sho เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 04:38:31

ความคิดเห็นที่ 10 อ๋อ  อ่านใหม่ เข้าใจแล้ว สำหรับ Commercial Bank 1:10 หมายถึง หมายถึงถ้าธนาคารมีเงินอยู่ 100 ล้านเหรียญ  ต้องมีการกันสำรองไว้ 10 ล้านเหรียญ  ปล่อยกู้ได้สูงสุด 90 ล้านเหรียญ ทำให้เงินในระบบเพิ่มเป็น 190 ล้านเหรียญ สำหรับ Investment Bank 1:30 หมายถึง  ธนาคารมีเงิน 100 ล้านเหรียญ กันสำรอง 3 .33ล้านเหรียญ นำไปใช้ลงทุนได้ 96 ล้านเหรียญ แก้แล้วนะครับ   smile แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 55 07:16:08 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 55 07:11:13 จากคุณ : counsellor เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 07:08:41

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับ ยังอ่านไม่จบ เดี๋ยวว่างๆแล้วจะกลับมาอ่านต่อ จากคุณ : pdca เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 08:41:46

ความคิดเห็นที่ 12 EPIC!!! จากคุณ : Rak-sama เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 09:25:58

ความคิดเห็นที่ 13 ผมว่ามหากาพย์เรื่องนีัยาว ปี2550 ผมว่าเป็นแค่ Title ผมว่าของจริงกำลังตามา ตอนนี้เป็นช่วงรีบาวน์รอบใหญ่ๆ ซี่งกำลังจะหมดแรงแล้วส่วนมาตราการต่างๆเป็นแค่การซื้อเวลาเท่านั้น ต้องยอมรับความจริงที่ว่าการกระตุ้นการสร้างงาน ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเพราะ ต้นทุนของอเมริกาสู้จีนไม่ได้ ของเกือบทุกอย่างต้องนำเข้าจากจีน และเอเซีย แล้วจะสร้างงานในภาคใด ท่านใดทราบ ก็เข้ามาแสดงความเห็นด้วยก็ดีครับ จากคุณ : Year to 2000 (YTOK) เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 18:44:42

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณมากครับ อ่านแล้วเข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เขียนเรื่องยากให้อ่านเข้าใจง่าย เยี่ยมครับ จากคุณ : ไร้แก่นสาร เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 55 19:58:12

ความคิดเห็นที่ 15 กื้ด good จากคุณ : บิลลี่ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 55 22:15:17

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณครับผม แอบงงช่วงแรกๆชื่อเยอะเหลือเกิน แต่พออ่านหมดแล้วเข้าใจเลยว่าเป็นมายังไง ถามนิดนึงว่าหนังสือ Fault Lines นี่เกี่ยวกับอะไรครับ เป็นวิกฤตเศรษฐกิจหลายๆอย่าง หรือว่าแค่เฉพาะส่วนของซับไพรม์ครับ? หน้าตาน่าอ่านดี จากคุณ : ping156 เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 55 18:10:39

ความคิดเห็นที่ 17 หนี้=ยาพิษของระบบเศรษฐกิจ ถ้าสนใจอ่านที่ http://www.oknation.net/blog/drpichai/2011/09/23/entry-1 จากคุณ : นิรนาม เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 05:52:22

ความคิดเห็นที่ 18 สวดยอดงับ จากคุณ : wutskywalker (wutskywalker) เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 55 09:12:28