ตอนนี้อายุ 23
เพิ่งเรียนจบ พร้อมกับวาดฝันไว้อย่างดิบดีว่าเราจะทำงานได้
ก่อนทำงานมีเงินที่แม่ฝากบัญชีให้ประมาณ 6 หมื่นกว่าบาท
แต่ชีวิตไม่ได้สวยหรู รู้ความจริงว่าทำงานไม่ได้
ทำที่แรกได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็ลาออก ระหว่างนั้นไม่มีเงินมาเพิ่มในบัญชีเลย
แต่อาศัยได้เงินจากการประกวดงานที่ถนัดมานิดๆหน่อยๆ
ช่วงนี้ก็อาศัยจะใช้กำลังทั้งหมดสอบเข้าปริญญาโท
เท่าที่ดู ก็จะไม่มีเงินเก็บไปจนเรียนจบนั่นล่ะ ><"
ยอมรับว่าแรกๆเป็นคนฟุ่มเฟือยมาก ซื้อเครื่องสำอางราคาหลายพัน
แต่พอซื้อจริงๆกลับไม่ได้ใช้
อยากจะย้อนเวลากลับไปตบหัวตัวเองจัง !
พอเริ่มเห็นชีวิตจริงมากขึ้นก็ต้องใช้แต่คำว่า ขยัน + ประหยัด + อดออม ให้มากที่สุดเท่านั้น
รู้สึกแอบอิจฉาเพื่อนร่วมรุ่นด้วยกันนะ ที่เห็นเขามีเงินเก็บกันเยอะแยะ
มีรถขับกัน มีมือถือใช้กันใหม่ๆ แต่สำหรับเราในตอนนี้ไม่ได้ต้องการอีกแล้ว
ต้องการแค่อยากจะต่อป.โทให้ได้แล้วไปเป็นอาจารย์เอาเงินมาเลี้ยงพ่อแม่
หวังว่าความหวังของเราคงจะไม่สูญสิ้นไปนะ