เพียงสลึงจึงบรรจบจนครบบาท แต่ยังขาดข้าวของต้องประสงค์
รับน้อยน้อยแต่จ่ายมากยากจะปลง ซ้ำเงินคงถอยค่าทิวาวาร
จัดกะเจียดเบียดเบี้ยเกลี่ยกระจาย จะยักย้ายถ่ายถอกเอาดอกหาร
ยิ่งต่ำเตี้ยเรี่ยระเห็ดทุกวันกาล แต่ฝันหวานอยากจะมีเหมือนใครใคร
ซื้อสลากไว้เป็นชาติอนาจจิต ก็ถูกนิดร้อยห้าสิบไม่ไปไหน
ปีละหนจนตูระเหี่ยใจ จะทำไงก็กิเลสมันยังมี
จะซื้อหุ้นไม่คุ้นเคยเลยไม่กล้า ขยาดว่าเจ้าลากทุบเม่าบุบบี้
ถึงรอดตัวกลัวติดดอยคอยเป็นปี หรือบางทีจะขายหมูให้ดูแคลน
นาข้าวไร่มันนั้นทำแต่ปู่ย่า แต่ชาวนาปลูกหุ้นคงวุ่นแสน
กลัวโดนเจ้าเกี่ยวหุ้นหลังเราแทน แต่ก็แพลนว่าจะเล่นถ้าเขี้ยวพอ
จากคุณ |
:
Yeonsan
|
เขียนเมื่อ |
:
24 พ.ย. 55 22:27:39
|
|
|
|