ความคิดเห็นที่ 1 ขอเดาว่าคุณ Zelda น่าจะอายุไม่เกิน 30 ถ้าเดาผิดต้องขออภัยด้วยครับ Wink and Grow Rich ไม่มีคำตอบหรอกครับ ไม่ใช่บะหมี่สำเร็จรูปที่แกะซองเทน้ำร้อนแล้วจะกินได้เลย Wink and Grow Rich คือราเมนชั้นยอดที่ต้องผ่านการเคี่ยวปรุง บรรจงทำอย่างตั้งใจจนได้รสชาติที่กลมกล่อม จากคุณ : Coyote - [ 3 พ.ย. 47 22:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่าน แต่ละรอบ แล้วลองจด มาดูหรือเปล่าครับ ว่าเราคิดอะไรได้บ้าง หนังสือจุดประกายให้เราคิด...มันจะไม่จบแน่นอน ตราบใดที่เรายังไม่หยุดคิด สำหรับผมชอบวิธีการ presentation ของหนังสือเล่มนี้มากๆ เลยครับ จากคุณ : rav (ravberry) - [ 3 พ.ย. 47 23:41:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คำตอบคือ ...... แต่น แตน แต๊นซ์ .......................................... .... อิสรภาพทางการเงิน ...... ครับ ........................................ ( ยิ้ม ) ............................................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 4 พ.ย. 47 07:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำอาชีพตัวเองให้ดีที่สุด.................... ทำงานด้วยใจรักอย่างมีความสุข.......... ต้องมีทรัพย์สินทำงานให้ด้วย.............. อิสรภาพทางการเงิน........................ จากคุณ : ลำชี - [ 4 พ.ย. 47 08:31:19 A:202.57.184.19 X: TicketID:077457 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คำตอบอยู่ที่จุดเริ่มต้นครับ เวลาอ่านลองจินตนาการว่าเราเป็นเด็กคนนั้นนะครับ มีคำกล่าวว่ามองดูละครแล้วย้อนดูตัว ผมยังคงเป็นเด็กน้อยที่คอยถามทาง พี่เด่นศรี พี่coyote พี่นินจา พี่ดะเชา พี่แมลงเม่าทนไฟ พี่งำงำ พี่ravberry พี่Windi และ พี่ท่านอื่นๆมากมายในการตามหาบ่อน้ำแห่งความร่ำรวย ครับ ตอนนี้เรามาเริ่มด้วยกันนะครับ จากคุณ : nattaphon - [ 4 พ.ย. 47 09:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนผมแนะนำหนังสือนี้ในกระทู้ซ้อสี่ ผมอ่านไปหนึ่งรอบ รู้สึกชอบทั้งๆที่ก็หาคำตอบ ยังไม่ได้แบบคุณZeldaถามในกระทู้นี้ ถึงตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มอ่านรอบ2เลย นอกจากอ่านในกระทู้ที่คุณนินจาสรุปไว้ ผมชอบที่ผู้เขียนให้ไว้ที่หน้าแรก และหน้าสุดท้าย จุดเริ่มต้นเกิดขึ้น ณ จุดสิ้นสุด จุดสิ้นสุดเกิดขึ้น ณ จุดเริ่มต้น และที่ชอบอีกก็ความหมายของชื่อหนังสือ Wink and Grow Rich ให้ความหมายลึกซึ้งเหลือเกิน แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 47 10:48:37 จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 4 พ.ย. 47 09:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีคำถามครับ ( ยกมือ ) ............................... จุดเริ่มต้นคืออะไร จุดสิ้นสุดคืออะไร แล้วทำไมมันคือจุดเดียวกัน .................................. ( ยิ้ม ) ................................... ( ยิ้ม ) .................................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 4 พ.ย. 47 09:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับพี่เด่นศรี ผมรอฟังความเห็นท่านอื่นๆด้วยคน ผมเริ่มมั่วก่อน (หัวเราะ) ความไม่มีกาลเวลาครับ ทุกสรรพสิ่งจะเป็นอิสรภาพได้จริง ต้องไม่มีกาลเวลา แค่คิด.......จนไปถึงการกระทำ ก็เกิดช่องว่างแห่งกาลเวลา ถ้าไม่มีตัวนี้ก็อย่างเช่น dsmขายหรือซื้ออัตโนมัต เมื่อถึงจุดนั้นต้องทำทันที ไม่มีกาลเวลาจึงมีอิสรภาพ การมีอิสรภาพย่อมไม่มีอารมณ์ความกังวลมาเกี่ยวข้อง ถ้าทำไปแล้ว.. ไม่ว่าผลเป็นไง ...ย่อมมีทางออกเสมอ เพราะจุดเริ่มต้นกับจุดสิ้นสุด คือจุดเดียวกัน (หัวเราะ) โยงมั่วๆมาเข้ากับdsmจนได้ รอคุณกุ้งไร้สารอีกคน หลังอ่านหนังสือที่แนะนำเสร็จ ผมอยากฟังความเห็นมากๆครับ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 47 11:43:42 จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 4 พ.ย. 47 10:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมยังไม่ได้อ่านนะครับ แต่ถ้าให้เดาผมว่าหน้าจะเป็นอะไรที่จุดประกายความคิดของเราให้มองเห็นว่าเราจะไปทางไหน จะทำอะไรหลังจากได้แนวคิดนั้นมาแล้ว คิดถึงวันเก่า ๆ ที่เคยลอยไปกับความฝันแบบเด็ก ๆ ตอนนี้กำลังทำตามฝันอีกไม่นานเกินรอผมจะไปถึงที่เคยฝันเอาไว้ จากคุณ : soda_cafe - [ 4 พ.ย. 47 11:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เล่มนี้ยังหาซื้อไม่ได้เลย ใครไปเจอที่ไหน ซื้อมาฝากมั่ง จะโอนเงินค่าหนังสือ+ค่าส่งมาให้ครับ จากคุณ : italy - [ 4 พ.ย. 47 13:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:22:50 จากคุณ : ดะเชา - [ 4 พ.ย. 47 14:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถามต่อ ( ช่างถามจังเลย ) ( ต่อจากคุณ ดะเชา ) .................................... แล้วอะไรคือ ..... ก้าวสุดท้ายที่แสดงถึงความสำเร็จ ................................... ( ชักจะเป็นเรื่องวกวนซะแล้วซิเนี่ยะ ) ................................. ท่านผู้อ่านกรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน ของผม .......... ของคุณดะเชา ********** ( ยิ้ม ) ....................................... เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 4 พ.ย. 47 14:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พี่เด่นศรีมีแฝดด้วยหรือครับ (หัวเราะ) ผมมั่วต่อ ก้าวสุดท้ายที่แสดงถึงความสำเร็จคือ จุดเริ่มต้นใหม่เสมอ มันเป็นจุดเดียวกัน ไม่มีเวลามาแบ่งแยก เมื่อพี่มี กสงสฝ วันละ10ล้านบาท พี่ก็ต้องมีเป้าหมายใหม่ โรเบิร์ด มีอิสรภาพทางการเงิน แล้วขายธุรกิจ ไปเกาะฟิจิ กับภรรยา ณ ตรงนี้ผมอ่านเป็น10รอบ นั่งอยู่ชายหาด ตอนพระอาทิตย์ขึ้น แกก็ผ่านกระจกตามที่พอรวยเคยสอนหลายปีก่อน จาดนั้นก็มาเริ่มชีวิตใหม่ อย่างที่แกทำในปัจจุบัน ผมเองไล่ ไขว่คว้าความสำเร็จด้านการเงิน ตอนไม่มีเงินล้าน ก็คิดว่ามีก็ดี คงมีความสุขมาก ตอนมีหลายล้าน ก็อยากมีหลายสิบล้าน ไม่มีความสุข ถึงมีรายได้มากกว่ารายจ่าย ก็หาอะไรต่อไป ดังนั้นความสำเร็จ จึงคือ ณ ตอนนี้ ทันทีทันใด ไม่ต้องรอให้ ออกจากสนามแข่งหนู แต่ต้องมีอิสรภาพทางจิตใจ ไร้ซึ่งกาลเวลา จบการมั่ว รอฟังต่อ (ยิ้ม) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 4 พ.ย. 47 15:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาขำพี่เด่นศรี...(พี่ดะเชา***)ครับ ลองตอบดูบ้าง "ก้าวสุดท้ายที่แสดงถึงความสำเร็จ" คือ... ก้าวแรกที่หลุดออกจากกรอบความคิดเดิม(หลุดออกจากคำว่า "ประสพความสำเร็จ" ) ไปแสวงหาเป้าหมายใหม่ให้ชีวิต หึ หึ ต่อไปต้องมีกระทู้ประมาณว่า ทำไมพี่ดะเชาชอบ***แน่ๆเลย ...(ยิ้ม)... แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 20:40:40 จากคุณ : nattaphon - [ 4 พ.ย. 47 15:13:11 ]

ความคิดเห็นที่ 16   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:23:27 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 47 17:37:19 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 47 17:43:54 จากคุณ : ดะเชา - [ 4 พ.ย. 47 17:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ถามต่อ ..... แล้วจุดเริ่มต้น กับ จุดสิ้นสุด ทำไมไม่ใช่จุดเดียวกันครับ ........................... ( ของคุณ ดะเชา เป็น ******** นะครับ ห้ามขโมยซีน ) จากคุณ : เด่นศรี - [ 4 พ.ย. 47 19:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:23:57 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 47 17:36:02 จากคุณ : ดะเชา - [ 4 พ.ย. 47 20:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ( หัวเราะ ) ............................... จุด จุด จุด ..................................... ผมลองคิดเอาเองครับว่า ถ้าจุดเริ่มต้นกับจุดสิ้นสุดเป็นจุดเดียวกัน ประโยคเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน ความมหัศจรรย์จะเกิดขึ้น ความหวังและความมุ่งมั่นจะมีมากมาย ทุกอย่างจะเป็นภาพที่ชัดเจน เมื่อเราถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เราสามารถทำอะไรก็ได้ที่เราอยากทำ เราสามารถไม่ต้องทำอะไรก็ได้ที่ไม่อยากทำ จะไม่มีจุดเริ่มใหม่ เพราะจุดเริ่มคือจุดสิ้นสุด ................................. เพ้อ ซะแล้ว ...................................... เกมส์ cash flow 101 ก็มีบอกไว้ครับ ( ยิ้ม ) ................................. จุดเริ่มกับจุดสิ้นสุด จะต้องเป็นจุดเดียวกัน แล้วทุกอย่างจะเหลือเชื่อครับ ........................... จุด จุด จุด .................................... เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 4 พ.ย. 47 20:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:24:17 จากคุณ : ดะเชา - [ 4 พ.ย. 47 21:12:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ต้องขอขอบคุณทุกๆท่านในคลับนี้ที่ให้คำตอบนะครับ สรุปว่าต้องอ่านอีกรอบ (หลายๆรอบ) แต่ก็น่าพยามดู... 'คม' มากครับคุณเด่นศรี: ***************************** จุดเริ่มต้นคืออะไร จุดสิ้นสุดคืออะไร แล้วทำไมมันคือจุดเดียวกัน ***************************** ผมจะลองหาคำตอบดู. อ้อ คุณ italy ไปหาซื้อหนังสือได้ที่ SE-ED สาขาสยาม ชั้นสาม เลยครับผมก็เพิ่งหาซื้อได้จากที่นี่ละครับ (หายากมาก) เหลืออยู่ประมาณ 4-5 เล่มในร้านครับ ปล. อบอุ่นดีจังคลับ DSM แห่งนี้ ไว้จะมาจอยใหม่, ขอให้รวยเร็วๆกันทุกๆคนนะคร๊าบ ไปหล่ะ. ขอบคุณอีกครั้งครับ! จากคุณ : Zelda - [ 4 พ.ย. 47 21:19:13 A:203.113.35.10 X:203.150.217.116 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จุดเริ่มต้นกับจุดสิ้นสุด ต้อง ( เน้นว่า ... ต้อง ) เป็นจุดเดียวกันครับ แต่ละคนจะมีจุดนี้ไม่เหมือนกัน บางคนคิดใหญ่ บางคนคิดเล็ก แต่ ... ต้องเป็นจุดที่สามารถไปถึงได้จริง ต้องเป็นจุดที่ตัวเราเองสามารถมองเห็นภาพนั้นได้แจ่มชัด ...................................... จุดนี้ จะเป็นตัวตัดสินว่า ใครจะไปได้ไกลกว่ากันครับ ยิ่งใครกำหนดจุดนี้ได้ยิ่งใหญ่และชัดเจน คนนั้นจะยิ่งมีพลังทวี ( ขอใช้บ้างครับ ( ยิ้ม )) มากมาย ................................... ถ้าถามว่า จุดนี้มีความสำคัญอย่างไร คำตอบคือ จุดนี้เป็นจุดเริ่ม ที่จะดึงพลังและดึงดูดความสามารถในการแก้ปัญหาของเราออกมาอย่างมากมายในการที่จะไปสู่ จุดสิ้นสุดครับ ..................................... ( ผมตอบตามสิ่งที่ผมคิดออกนะครับ อาจดูวกวน แต่อยากให้ลองอ่านหลาย ๆ รอบครับ เพราะเป็นแนวคิดเดียวกันกับหนังสือพ่อรวยเลยครับ ...... ( ยิ้ม ) ) ............................ เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 5 พ.ย. 47 07:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 23 :-) (ผมกลายเป็นดะเชา) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 5 พ.ย. 47 09:40:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรียนถาม คุณเด่นศรีค่ะ ทำยังไงถึงสามารถกำหนดจุดนั้น ได้อย่างชัดเจนล่ะคะ ซ้อสี่คนเดิมค่ะ ++ จากคุณ : เจ้าหนูจำมาย กลับมาอีกแล้วค่า (คิมิเอะ-จัง) - [ 5 พ.ย. 47 10:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยากร่วมวงด้วยครับ............ งงครับ จุด จุด................... เอา case ผมแล้วกัน........... เมื่อก่อนผมฝันว่า ถ้ากลับมาช่วยงานบ้าน จะต้องระดับภาคอีสาน................... นี้เป็นจุดเริ่มต้นและสิ้นสุด............. เมื่อถึงแล้วตอนนี้เริ่มตั้งเป้าคือระดับประเทศ............. หมายความว่าขายสินค้าแข่งขันระดับประเทศ ชนกับบริษัทระดับประเทศ เช่น cpe , rice eng....... ฯลฯ. จุดสิ้นสุด เราขายของได้ มีเครื่องจักรเราเข้าไปทำงานร่วมกันในงาน........... และความฝันยังฝันไปต่อ.......... วนกลับมาที่จุดเริ่มต้น อันนี้ ยากขึ้นมาอีก ต้องใช้ความรู้มากขึ้น........ เงินทุน และ แรงงาน มากขึ้น เพราะคิดว่า งานสายนี้แข่งกันที่เทคโนโลยี่ อย่างน้องต้องเท่ากัน จึงจะสู้ได้....... นี้คือความคิดที่ว่า จุดเริ่มต้นและสิ้นสุดจุดเดียวกัน ทำงานอย่างเดิมอยู่อย่างนั้นวนไปวนมา ตามหาบ่อน้ำบ่อเดียวกัน แต่มีหลาย มิติ......... จากคุณ : ลำชี - [ 5 พ.ย. 47 10:42:02 A:61.19.214.97 X: TicketID:077457 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ผมลองเสนอความคิดอีกเพิ่มอีกนิดนะครับ  ( ผมคิดเอาเองนะครับ ) จุดที่กล่าวถึง   มันจะมีหลายจุดครับ     ผมลองสมมุตินะครับ นายเรือ   กำลังต้องการเดินทางจากประเทศไทย   ไปยังอเมริกา จุดเริ่มคือ  ต้องการเดินทางไปอเมริกา ระหว่างทางก็จะมีจุดย่อย ๆ  เล็ก ๆ  เกิดขึ้น   เช่น   เมื่อออกจากอ่าวไทย    ต้องไปให้ถึงสิงคโปร์ในอีก 3  ชม. ( นี่เป็นจุดย่อยแรก ) จากนั้นจากสิงคโปร์  ต้องไปให้ถึงอินเดียภายใน  1  วัน ( นี่เป็นจุดย่อยที่ 2 ) และจะมีจุดย่อยอีกมากมาย   ระหว่างทาง จนกระทั่งถึงจุดสิ้นสุด   คือ  อเมริกา    ก็เป็นอันจบภารกิจ .............................. ดังที่คุณดะเชา และ คุณ ลำชี   กล่าวถึงจุดเริ่มนั่น    เมื่อได้ดังต้องการแล้ว  ก็จะกำหนดเป้า ( จุด ) ต่อไป นั่นแสดงว่า  จุดดังกล่าวนั้น   ยังไม่ใช่จุดเริ่มที่แท้จริงและยังไม่ได้เป็นจุดสิ้นสุดที่แท้จริง ............................... ( พักนิดหนึ่งครับ ) .................................... จุดเริ่มและจุดสิ้นสุดที่แท้จริง    เมื่อเราได้มันแล้ว    เราจะรู้เลยครับว่า    ชีวิตที่เหลือ   เราจะทำอะไรก็ได้  ไม่ทำอะไรก็ได้    ทำแล้วไม่สำเร็จก็ไม่แคร์  เพราะมันจะกลายเป็นเรื่องน่าสนุกไป  ( เพราะเราได้ทำถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ) ................................... ผมจึงคิดว่า   จุดนั้น   จะเป็นตัวบอกว่า   คนคนนั้น  จะก้าวไปได้ไกลแค่ไหน ..................................... แม้แต่ตัว โรเบิร์ตเอง   ก็มีจุดนี้    ( ยิ้ม )    ( ลองอ่านทวนเอาเองนะครับ ) เกมส์ cafh Flow 101  ก็ให้ความสำคัญกับจุดนี้   ( เพียงแต่ว่า  เพื่อน ๆ  จะนำไปใช้ในชีวิตจริงหรือเปล่าเท่านั้นเองครับ    อย่าคิดเพียงแค่ว่า  ....  เป็นแค่เกมส์  ) ...................................... ตอบพี่อาซ้อสี่นะครับ การจะกำหนดจุดนั้นได้อย่างชัดเจน  ต้อง .....     ตามหาช่างทำแว่นตา   ให้เจอครับ     ถ้ายังหาไม่เจอ    น่าจะไม่มีทางกำหนดจุดได้ชัดเจน   ( จะได้แค่  จุดย่อย ๆ  ระหว่างทาง ) ..................................... ( ยิ้ม ) ...................................... เด่นศรี .......................... ลป. ( ลืมไป )   .....  ขอบคุณพี่อาซ้อสี่อีกหลาย ๆ ครั้งครับ   สำหรับหนังสือเล่มนี้ครับ   ( ยิ้ม ) ( ยิ้ม ) ( ยิ้ม ) แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 47 13:04:55 แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 47 12:52:35 จากคุณ : เด่นศรี - [ 5 พ.ย. 47 12:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ... เมื่อวานไปร่วมกิจกรรมของลูกมาค่ะ ขอบคุณทุกๆท่านที่เสนอความคิดเห็นดีๆนะคะ ชอบมากๆค่ะ .... การทำการบ้านเยอะๆเป็นสิ่งที่ดีจริงๆค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : คนชื่อนินจา - [ 5 พ.ย. 47 13:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:24:34 แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 47 13:35:56 จากคุณ : ดะเชา - [ 5 พ.ย. 47 13:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาคารวะอาจารย์ครับ ผมไม่เคยเล่นเกมส์cash flow 101 เลย(ผมเล่นแต่ winning eleven กับหลานๆน่ะครับ ฮี่ๆ) ผมไม่เคยอ่าน Wink and Grow Rich ด้วย(ผมอ่านแต่ rich dad หลายๆรอบครับ) ผมก็ไม่ค่อยทราบเรื่อง จุดเริ่มต้น หรือสิ้นสุดนักครับ แต่อยากคุยเรื่องจุดเริ่มต้น กับจุดสิ้นสุดของตนเองเหมือนกัน พี่ๆ เพื่อนๆ คงเคยอ่านเรื่องขำขันที่ว่า (คิดว่าส่วนใหญ่คงเคยฟังกันแล้ว ผมจะเล่าย่อๆนะครับ) ชายขี้เกียจคนหนึ่งนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ วันวันเขาไม่ทำอะไร มีชายชราชาวนาคนหนึ่งเข้าไปถามว่า ทำไมแกไม่ทำอะไรเลย ชายขี้เกียจตอบว่า ทำไปทำไม ชาวนาตอบว่า ทำแล้วจะได้มีเงินไง มีเงินไปทำไม ชายขี้เกียจถาม มีเงินแล้วจะได้สบายไง ไม่ต้องทำอะไรอีก ชายขี้เกียจจึงตอบว่า "แล้วมันจะต่างกับผมตอนนี้ตรงไหนล่ะ?" แต่ในความเป็นจริง ชายขี้เกียจจะอยู่เช่นนั้นไม่ได้จริง ไม่มีใครนั่งสบายใต้ต้นไม้ได้ โดยไม่ทำอะไรเลย ชายขี้เกียจจะนั่งใต้ต้นไม้ได้ตราบนานเท่านาน เท่าที่เขาต้องการ หากว่าชายขี้เกียจไม่อดตายครับ ฮี่ๆ (ในความเป็นจริง ชายขี้เกียจคนนั้นจึงต้องไปทำงาน เพื่อให้ไม่อดตาย หรือ มีอิสรภาพทางการเงินให้ได้ก่อน เขาจึงจะนั่งเฉยๆใต้ต้นไม้ได้จริงๆ) นั่นล่ะครับ จุดเริ่มต้นกับจุดสิ้นสุดของผม สำหรับผมแล้ว ผมอยากอยู่นั่งเฉยๆใต้ต้นไม้ครับ(อิสรภาพทางใจ โดยไม่อดตาย ไม่ต้องคอยกังวลโน่นนี่อีก เช่น สังคม การงาน ครอบครัว การเงิน ฯลฯ) ดังนั้น ผมจะต้องมี อิสรภาพทางการเงิน ก่อนเท่านั้นครับ DSM คือแผนการระยะยาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ในการไปสู่จุดนั้น(จุดที่นั่งยิ้มอยู่ใต้ต้นไม้) แต่ไม่นานเกินรอจริงๆ ขอบคุณพี่เด่นศรีอีกครั้งหนึ่งครับ จากคุณ : ทรงกฤษฎิ์ - [ 5 พ.ย. 47 14:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ถึงคุณเต่าหยวนเปียว อ่านหนังสือเล่มนั้นเสร็จ แล้วจะมาลองแสดงความคิดเห็นครับ รู้สึกว่าหนังสือเล่มเล็กก็จริง แต่เวลาอ่านต้องใช้สมาชิกมากทีเดียว เรื่องคิดเป็นเห็นทางรวย ผมเริ่มอ่านรอบที่สอง (ยังไม่ได้อ่านหนังสือที่คุณเต่าแนะนำจนจบเลย) ก็มาสดุดตรงหน้าแรกๆ ที่เขาบอกว่าให้เรากำหนดระดับที่เราจะเล่น อืมฮ์....แล้วที่สุดของที่สุดก็คือ เป็นผู้นำของผู้นำ ก็ อืมฮ์...... จริงแฮะ มีคำถามครับ สมมติว่าเราเป็นพนักงานระดับบริหารหนึ่งในองค์กร เราดีใจไหมที่จะได้ลูกน้องที่เก่ง และมีอนาคตว่า จะได้มาทำงานแทนที่ของเราในปัจจุบัน รวมแสดงความคิดเห็นได้ครับ มากน้อยไม่ว่ากัลลลล์ จากคุณ : กุ้งไร้สาร - [ 5 พ.ย. 47 14:51:28 A:61.90.0.23 X: TicketID:006367 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณกุ้งฯ ผมก็ต้องสารภาพว่าตอนแนะนำก็ยังอ่านไม่จบ เหมือนตอนอ่านๆ จะหลุดเฟรมบ่อยๆ ตอนแรกผมไม่แน่ใจว่า ผู้แปล แปลได้ดีรึเปล่า แต่จะรู้สึกว่ามีประโยชน์ต่อจิตใจในการเล่นหุ้น ก็เลยแนะนำ ถ้ามีขอติติง ยินดีครับ อยากรู้หลายๆ แง่มุม ตอบคำถาม ดีใจมากครับที่ได้ซัคเซสเซอร์ ผมเคยทำงานในบริษัทญี่ปุ่น ผมพยายามสร้างลูกน้องให้ได้โปรโมตโดยให้ ความรู้ความสามารถเพิ่มขึ้นด้วย ไม่ใช่ให้แต่ตำแหน่ง ส่วนที่แซงเราไป (ซึ่งไม่มากเพราะเป็นบริษัทญี่ปุ่นแต่มี บ้าง ก็ต้องยอมรับแล้วปรับปรุงตัวเรา ทำเต็มที่ไม่ใช่เพื่อ แข่งกับเขา แต่เพื่อคุณค่าที่เรามีให้องค์กร) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 5 พ.ย. 47 15:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอแทรกนิดนึงนะครับ... ...เรื่องช่างทำแว่นตา การที่พวกเราไปหาช่างทำแว่นตาแล้วจะทำให้เราได้เห็น และกำหนดจุดนั้นได้ชัดเจนนะครับ ...ทีนี้อย่างที่คุณเด่นศรีบอกนะครับ นายเรือ จะไปอเมริกาอาจจะต้องไปสิงคโปร์ก่อน แล้วไปต่อที่อินเดียและจุดอื่นๆจนถึงอเมริกาโดยทางทะเล ...หรือ นายเรือจะไปทางเครื่องบิน โดยแวะพักที่ญี่ปุ่นและต่อถึง อเมริกาเลย การไปถึงจุดหมาย (ซึ่งหลายๆคนในกลุ่มนี้ก็คือ อิสรภาพทางการเงิน) ก็เช่นกันนะครับ...มีอีกหลายวิธี ...อยากให้เพื่อนๆระวังกับดับของช่างทำแว่นตาครับ สิ่งที่เราต้องมุ่งเน้นคือจุดที่เราต้องไปให้ถึง ไม่ใช่การไปถึงจุดนั้นโดยวิธีทางเรือครับ อยากให้เพื่อนๆช่วยกันแชร์กันครับว่ามีทางไหนจะไปอเมริกาได้บ้างเนี่ย... จากคุณ : rav (ravberry) - [ 5 พ.ย. 47 16:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เยี่ยมมาก ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ อยากให้สามารถกดโหวต แล้วไม่ต้องไปขึ้นอยู่ข้างนอกจัง ขอโหวตให้เป็นอีก 1 กระทู้แนะนำ จากคุณ : แมลงเม่าทนไฟ - [ 5 พ.ย. 47 17:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่าน คห.ที่ 29 ของ คุณทรงกฤษฎิ์ แล้วเริ่ม get! แต่ เอ?......อาจจะยังไม่ใช่ก็ได้หนา, ลองอ่านดูครับ เมื่อคืนหยิบเอามาอ่านต่อเป็นรอบที่ 4! อ่านๆๆจนมาถึงบทที่ 6 ตอน 'คนหาปลา' ก็เริ่มง่วง (ดึกมากแล้ว) เลยคั่นไว้ที่หน้า 65 แล้วก็คิดๆๆๆ ทบทวน นึกในใจ แล้วก็บ่น..เอ..เราจะต้องอ่านอีกกี่รอบหว๋า.......บังเอิญมาสะดุดตรงประโยคนึงในหน้า 65 ที่ว่า ........................................................ "การที่เรารู้แต่ไม่ทำมีค่าเท่ากับไม่รู้" ........................................................ ...อืมมๆ.....คิดๆๆ..........อ้า!...YES! ใช่เลย! ใช่คำตอบแน่ๆ (ยิ้ม มั่ง) ต่อไปนี้เราจะได้หยุดอ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว จะได้มีเวลาไปอ่านเล่มอื่นๆมั่ง (ซื้อไว้หลายเล่ม) - - คือคำตอบที่ผมคิดได้น่าจะเป็น : ............................................................................................................................. 'จุดจบ' ของการอ่านหนังสือเล่มนี้ อยู่ที่ 'จุดเริ่มต้น' ลงมือทำตามสิ่งที่ได้เรียนรู้ในหนังสือ .............................................................................................................................. เพราะถ้ายังไม่รู้คำตอบ คนที่อยากจะรู้ก็จะกลับไปเริ่มอ่านใหม่ นี่อาจจะเป็นจุดประสงค์ของ นายโรเจอร์ (ผู้เขียน) อยากให้เราอ่านๆๆๆ จะได้ซึม...หลับ เอ้ย! ซึมซับ แต่ละรอบที่อ่านเราก็จะได้อะไรๆมากๆขึ้น เพราะเราจะถามตัวเองว่ารอบเมื่อกี้เนี่ยะได้อะไร แล้วมารอบนี้จะได้อะไร ในหนังสือบอกว่าให้เราถามคำถามที่ดีขึ้น แล้วจะได้คำตอบที่ดีขึ้น. หลังจากได้รับอะไรๆเพิ่มขึ้นก็ถึงเวลาวางหนังสือลง 'จุดจบ' แล้วลงมือทำ 'จุดเริ่มต้น' สร้างความมั่งคั่ง // และอีกอย่าง ในบทต้นๆ (จุดเริ่มต้น) ที่สมุดโน๊ตของ เด็กน้อยริชาร์ด ก็จดบันทึกไว้ว่า ข้อที่ 1. "คิดได้, จดไว้, ลงมือทำ, ทบทวน" - - - ทั้งหมดก็น่าจะเป็นจุดจบของหนังสือเล่มนี้...จบที่จุดเริ่มต้น! ................................................ "โถ โถ โถ! โลกเป็นอย่างนี้นี่เอง" ................................................ ส่วนอ่านแล้วจะตีความหมายเนื้อหาในหนังสือกันแบบไหน อันนี้เราทุกคนก็มีคำตอบในใจกันดีอยู่แล้ว และแน่นอนมันก็เป็นจินตนาการแบบไม่มีขีดจำกัด "เมื่อคุณมองเห็นมันมากขึ้น คุณก็จะได้รับเพิ่มขึ้น และ ในที่สุดเมื่อระดับของคุณเพิ่มขึ้น คุณก็จะได้มหาสมุทร น้ำจะหาระดับของมันเสมอ" (เอามาจากในหนังสือ)....โห! นายโรเจอร์ นี่ 'เค็ม' เอ้ย! 'คม' น่าดู (ยิ้ม) คำถามทิ้งท้าย ที่ยังน่าหาคำตอบ: - "อะไรจะตามมาหลังหมายเลข 29 นะ?" - "วิสัยทัศน์ของช่างทำแว่นตาคืออะไร" ใครรู้ช่วยออกความคิดเห็นนะครับ เรามาแรกกัน 'ต่อยอดความรู้' รึมันอาจจะไม่สำคัญ...คำตอบคืออะไรก็ได้, เอ...หรือว่าสำคัญหวา? ก็เข้ามาแชร์ความรู้ด้วยคนนะครับ ชอบคลับนี้อบอุ่นดี, มีอะไรดีๆให้คิดตลอด ผมก็กำลังสนใจ DSM อยู่เหมือนกัน ไล่อ่านทุกๆกระทู้มาจนครบหมดละ หลังๆมานี้เริ่มไม่ค่อยมีกระทู้ให้อ่าน เลยเข้ามาขอแจมตั้งกระทู้ด้วยคน ตอนนี้กำลังลงทุน 'เวลา' กับ DSM อยู่ ยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ดู Concept แล้วเป็นไปได้ ก็อยากฝากตัวด้วยอีกคนนะครับ จะลงมือทำแล้วจะมาขอความช่วยเหลืออีกที...ขอบคุณครับ ปล. ถึงคุณเด่นศรี ขอยืม จุด จุด จุด มาใช้หน่อยนะครับ อ้อ! ยืม (ยิ้ม) ด้วยคนครับ. จากคุณ : Zelda - [ 5 พ.ย. 47 18:01:55 A:203.113.34.7 X:203.150.217.118 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยอดเยี่ยมมากทุกความคิดเห็นเลยค่ะ ยังไม่ได้ซื้อมาอ่านเลย แต่เดี๋ยวจะไปหามาอ่านให้ได้ค่ะ จากคุณ : pattarav - [ 5 พ.ย. 47 18:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ถึงคุณเด่นศรีค่ะ และเพื่อนๆ คือ ซ้อก็เริ่มอ่านรอบที่ 2 วันนี้อย่างตั้งใจเป็นพิเศษน่ะค่ะ "จุดเริ่มต้น กับ จุดสิ้นสุด คือ จุดเดียวกัน " ซ้อเข้าใจว่า .. จุดเริ่มต้น คือ การมีความสามารถในการมองเห็นจุดมุ่งหมายอย่างชัดเจน ย้ำ... อย่างชัดเจน (ซึ่งนั่นคือ วิสัยทัศน์) และเมื่อเรามองเห็นวิสัยทัศน์ อย่างชัดเจนแล้ว .. นั่นคือ เรารู้ว่าเราจะทำยังไงได้ เพื่อไปถึงจุดหมายนั้นๆ และเมื่อเรารู้ทางทำแล้ว .. นั่นคือ เราสามารถถึงจุดหมายเราได้อย่างแน่นอน ... นี่คือ จุดจบ ดังนั้น จุดเริ่มต้น กับจุดจบคือ จุดเดียวกัน นั่นคือ การมองเห็นในจุดหมายอย่างชัดเจน .. ย้ำ อย่างชัดเจน ยกตย. สมมติว่า จุดหมายคือ การ Present งานให้กับลูกค้า อย่าง perfect ไม่มีข้อติ ...นี่คือ จุดเริ่มต้น เมื่อเรามองเห็นภาพอย่างชัดเจนแล้ว .. เราก็จะคิดหาทางว่าจะทำยังไงให้ perfect ตามที่เราคิด เช่น เราจะจัดที่ไหน .. โรงแรม... น่าจะเป็นโรงแรมไหน.. ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ .. ตามงบที่จัดมั้ย ... จะมีอะไรในงานบ้าง... มีของว่าง มีกาแฟ ... คนจะมากี่คน ... หรือแม้แต่ การ present จะทำยังไง ... ต้องมี รูปภาพ มีกราฟ อะไรมั้ย ... ใครน่าจะเป็นคนพูด ... ลำดับขั้นตอนเป็นไง .. ตอนเปิด ตอนปิด .. จะสรุปยังไง ... สุดท้ายจะพูดยังไง ให้ลูกค้า OK กับงานที่เรา present ... ลูกค้าน่าจะถามอะไรเรา .. เราจะตอบว่าไง (เตรียมไว้) .. etc. อะไรที่อาจจะเกิดและทำให้งานเราไม่ perfect มีอะไรบ้าง .. เราจะป้องกันยังไงบ้าง.. และทุกอย่างเมื่อเรามองเห็นชัดเจนแล้ว ... นั่นคือ จุดจบ หรือ จุดสิ้นสุด... เพราะถ้าเรามองเห็นแล้ว เราก็ทำได้ตามที่เรามองเห็น นี่เป็นความคิดส่วนตัว หลังจากอ่าน เรื่อง "ช่างทำแว่นตา" แล้วค่ะ ... อาจจะไม่เหมือนเพื่อนๆ ค่ะ .. รบกวนด้วยนะคะ แต่ที่ถามว่า จะทำยังไงให้ชัดเจน .. คุณเด่นศรีบอกให้ไปหาช่างทำแว่นตาก่อน ... สงสัยคงอีกนานกว่าจะจบค่ะ (อิ อิ) เพราะ ช่างทำแว่นตา ให้ไปหา ช่างทำประปา ... แล้วก็ ช่างทำประปาให้ไปหา.... (อิ อิ) ตอนนี้กะจะอ่านเล่มนี้เล่มเดียว ให้จบ dig in deep จะไม่อ่านเล่มอื่นเลย .. ไม่อยากตามหาบ่อน้ำแล้วค่ะ ... จะสร้างบ่อน้ำเอง .... เย้ เย้ จากคุณ : ซ้อสี่ค่ะ (คิมิเอะ-จัง) - [ 5 พ.ย. 47 23:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาลองตอบคุณ ravberry ครับ ความเห็นส่วนตัวล้วนๆครับ(หมายเหตุ ผมไม่ได้อ่าน wink and grow rich ครับ เลยไม่รู้จักเรื่องช่างทำแว่นตา แต่ผมอยากแชร์น่ะครับ) หากเราเปรียบ การเดินทางไปอเมริกา กับ อิสรภาพทางการเงิน แล้วเราเปรียบ พาหนะในการเดินทาง เช่น เรือ เครื่องบิน กับวิธีการลงทุนอันหนึ่ง ในrich dad บอกว่า การลงทุนต้องใช้พาหนะมากกว่าหนึ่งคัน ดังนั้น หากเรามองว่า การเดินทาง คือ แผนการลงทุนที่เป็นรูปธรรม พาหนะทางการลงทุน จึงมีได้หลายวิธี(หุ้น ทอง เงิน ธุรกิจ อสังหา ฯลฯ) และเราไม่ควรยึดติดกับพาหนะใดๆ แต่เพราะเวลาคือ สิ่งที่สำคัญมากกว่าเงิน ดังนั้น นักลงทุน ควรจะเลือก เวลา มากกว่า เงิน หากเป็นผม ผมจะเลือกเดินทางโดย ทางเครื่องบิน (ถ้าไม่ใช่ต้องการลงเรือสำราญเพื่อพักผ่อน ฮี่ๆ) การลงทุนในหุ้น คือ เครื่องบินเจ็ท ครับ แต่เสียดายที่เครื่องบินเจ็ทลำนี้ ไม่ค่อยมีคนยอมทำประกัน ดังนั้น พาหนะทางการลงทุนอันนี้ จึงกลายเป็นรถไฟเหาะตีลังกาที่หลุดออกจากรางบ่อยๆ และกลายเป็นหายนะของผู้ลงทุนอย่างรวดเร็วที่สุด(กฏ9ใน10 ใช้ได้เสมอในตลาดพนันส่วนต่าง) DSM ก็เป็นการประกันความเสี่ยงรูปแบบหนึ่ง เราสามารถ limit loss ไว้ที่ไม่เกิน 50%(พี่เด่นศรีบอกว่า ถ้าราคาหุ้นลดลงจนเหลือศูนย์ เราจะดึงทุนออกมาแล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์) หากว่าเราทำทุกstep ราคาอย่างถูกต้อง สำหรับ ผมแล้ว DSM จึงเป็นการลงทุนที่ประกันความเสี่ยงเกรดเอ ในตลาดเก็งกำไร(ส่วนตัวแล้ว ผมเล่นพนันกำไรรายวันด้วย แม้ไม่มีประกัน แต่ก็มันดี อย่างไรก็ดี ผมไม่ได้เรียกการเล่นรายวันว่าการลงทุนครับ) ส่วนตัวแล้ว ผมไม่ได้อ่านWink and grow rich ผมไม่รู้เรื่องช่างทำแว่นตา แต่ที่อ่านในกระทู้ที่คุณ rav เขียนว่า "การที่พวกเราไปหาช่างทำแว่นตาแล้วจะทำให้เราได้เห็น และกำหนดจุดนั้นได้ชัดเจนนะครับ" ดังนั้น สำหรับผมแล้ว ช่างทำแว่นตาควรจะเป็นคนที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจในการเริ่มทำอะไรสักอย่างของเราครับ ซึ่งสิ่งนั้นจะต้องมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด ถ้าไม่งั้นคงไม่ต้องไปหาช่างที่ไหน (ทำให้เราเห็น คือเป็นแรงกระตุ้น ให้เรากำหนดเป้าหมายได้อย่างชัดเจน) ช่างทำแว่นตาไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่มีความรู้ทางการลงทุนก็ได้ ช่างทำแว่นตาอาจเป็น คนในครอบครัว พ่อแม่ ภรรยา ลูก เพื่อน ญาติผู้ใหญ่ คนที่คุณรัก ครูอาจารย์ คนที่คุณนับถือ ฯลฯ หากว่า เขานั้น ทำให้เราเห็นเป้าหมายในการดำเนินชีวิตที่ชัดเจน(เป็นแรงกระตุ้นผลักดันตัวเรา) เขาก็คือ ช่างทำแว่นตา สำหรับผมแล้วครับ และช่างทำแว่นตาไม่ควรจะมีกับดักใดๆทั้งสิ้น เพราะเราเป็นคนเลือกเขาเองนี่ครับ(ถ้ามีกับดักติดมาด้วยก็ผิดที่ตัวเราที่เลือกเขาเอง แนะนำให้เปลี่ยนช่างทำแว่นตาโดยด่วนครับ ฮี่ๆ) เพราะเขาทำให้ผมรู้ว่า อเมริกา อยู่ตรงไหน? ส่วนวิธีการ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเองครับ ล.ป.(ลืมไป-ไม่ได้ยืมพี่เด่นศรีนะครับ คือสมัยเด็กๆเนี่ย ผมนึกว่า ป.ล. เนี่ยเขาย่อมาจากคำว่า "ลืมไป" จริงๆนะเนี่ย!! เฉิ่มซะไม่มีอะ!!) ผมไม่ได้อ่าน wink and grow rich ครับ ดังนั้น ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างมหาศาลครับ ฮี่ๆ!! จากคุณ : ทรงกฤษฎิ์ - [ 6 พ.ย. 47 00:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ...คุณทรงกฤษฎิ์ แม้ไม่ได้อ่าน คุณก็เข้าใจได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ "กับดับของช่างทำแว่นตา" ที่ผมยกขึ้นมา ก็เพื่ออยากให้ พวกเราไม่ยึดติดอยู่กับวิธีการเดียวครับ...แค่นั้นเอง DSM เป็น "ระบบ" ที่ยอดเยี่ยมมากๆเลยครับ ...แต่ สำหรับสถานการณ์ของแต่ละคน อาจจะมี resource และความเชี่ยวชาญกันคนละแบบ อาจจะทำให้พวกเรามองเห็น "วิธี" ที่มากกว่า DSM ที่จะช่วยให้พวกเราไปถึง เป้าหมาย ได้รวดเร็วขี้น เพื่อที่จะเริ่มต้น และต่อยอดต่อไป ...แค่นั้นเองครับ ล.ป. ...ขอบคุณ คุณทรงกฤษฎิ์ ที่ช่วยกันต่อยอด และทำให้ผมถึง"จุด" ได้เร็วขี้นครับ ...ถ้าผมเป็นคุณซ้อสี่ ผมอาจจะเลือกอีกวิธีการหนึ่งก็คือจ้างบริษัท organizer มาจัดงาน เนื่องจากผมไม่มีประสบการณ์ และอาจจะมีทุนอยู่พอบ้าง ...กลไกอะไรนะครับ ที่จะทำให้พวกเราเลือก " วิธี " ที่จะทำให้พวกเราถึง " จุด " ได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ...SWOT Analysis ? ...ช่วยให้ผมให้ถึง " จุด " หน่อยครับ... จากคุณ : rav (ravberry) - [ 6 พ.ย. 47 02:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 39 (เพิ่งกลับมาอ่านให้ครบอีกครั้ง ...) สวัสดีค่ะคุณ rav SWOT analysis เป็นสิ่งหนึ่งที่ดีมากๆค่ะ ที่จะช่วยให้เราถึง “จุด” (จุด = จุดเริ่มต้น = จุดสิ้นสุด) ที่จะกล่าวถึงครั้งนี้ มีสองประเด็น คือ จุด และ SWOT สำหรับเราแล้ว SWOT นั้นได้ทำอย่างสม่ำเสมอมาตั้งแต่หลายปีมาแล้ว ... เพื่อประเมินและปรับปรุงอยู่ตลอดเวลา ...... ประยุกต์ใช้ได้กับทุกๆอย่าง ไม่จำเป็นต้องเป็นการทำธุรกิจเท่านั้น ... ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กมากๆ หรือเรื่องใหญ่ๆ .... ไม่ว่าจะเป็นระดับบุคคล หรือ ระดับทีมพันธกิจ ฯลฯ ... และ SWOT ก็เป็นส่วนหนึ่งของพลังทวี กลับมาที่เรื่อง “จุด” .... อย่างที่คุณ Zelda ยกมาจากในนิทานว่า "เมื่อคุณมองเห็นมันมากขึ้น คุณก็จะได้รับเพิ่มขึ้น และ ในที่สุดเมื่อระดับของคุณเพิ่มขึ้น คุณก็จะได้มหาสมุทร น้ำจะหาระดับของมันเสมอ” .... เป็น key ที่สำคัญเช่นกัน “จุด” ... ที่ดีควรจะเป็น “flow” มากกว่าที่จะเป็น “stock” “จุด” จำเป็นต้องมี ... แม้จะยังไม่ชัดเจน (ในตอนนี้) ก็ไม่เป็นไร ... เพราะมันจะชัดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นมากขึ้น และมันจะหาระดับที่เหมาะสมกับแต่ละคน (ซึ่งแตกต่างกันไป) “จุด” ของน้องดะเชา ... แม้จะยังไม่ชัด (ในความคิดเรา ... อาจชัดสำหรับน้องดะเชา...ซึ่งเราให้เห็น) แต่ที่แน่ๆ เราเห็นว่าอย่างน้อยที่สุดก็มี องค์ประกอบที่ดีคือมันเป็น flow รวมถึงจุดของคุณลำชีด้วย คุณซ้อสี่ ... ก็กำลังอยู่ในกระบวนการเรียนรู้ที่จะเป็นมืออาชีพ (เป็นผู้ประกอบอาชีพที่ดี ... เพราะทุกอาชีพจะมองเห็นได้ทั้งนั้น) เราจะหาช่างทำแว่นตาที่ดี หรือเป็นช่างทำแว่นตาที่ดีซะเอง .... ได้ ก็ต่อเมื่อเราต้องมีคุณสมบัติที่สำคัญอย่างหนึ่ง คือ “การเปิด” .... หน้าต่างบานไหนที่คุณยังไม่เปิด ... ต้องคิดให้ได้ก่อนว่า “จะต้องเปิด” ไม่เช่นนั้น ก็จะ “ไม่มีวันได้เปิด” .... เสมือนกับว่า ... ทางหมื่นลี้ต้องมีก้าวแรก ... ก่อนก้าวแรกต้องมีก้าวเด็ก ...ก่อนก้าวเด็กต้องมีวางแผน ... ก่อนวางแผนต้องมีความคิด ... สร้างบ่อน้ำต้องมีแบบแปลน ... ก่อนมีแบบแปลนต้องมีบทเรียน ... ก่อนบทเรียนต้องมีวางแผน ... ก่อนวางแผนต้องมีความคิด (จุด = ความคิด = บ่อน้ำ) “ทางลัด” ..... ที่ดี ต้อง “สมดุล, เป็นธรรมชาติค่อยเป็นค่อยไป” จึงจะ “มั่นคงและยั่งยืน” “พลังทวี” .... จึงเป็นทางลัดในความคิดเรา ไม่ลืมที่จะบอกคุณเต่าหยวนเปียวว่า ...ชอบมากๆค่ะ สำหรับความคิดเห็น (ไม่คิดว่าเป็นการมั่วหรอกนะคะ) และคุณกุ้งไร้สารและคุณCoyoteและทุกๆท่าน ประทับความเห็นของคุณทรงกฤษฎิ์เช่นกันค่ะ .... ติดตามอยู่ตลอด ที่สำคัญคำถามที่ดีๆและข้อคิดดีๆ จากคุณเด่นศรีค่ะ ....... สำหรับเราแล้วแต่ละคำถาม นั้นมีหลายคำตอบ ... และยังเป็นคำตอบที่ดีจำนวนมากมาย สำหรับเราด้วยค่ะ ******* "จุด" จะชัดเจนขึ้น ถ้าตอบคำถามได้ว่า “บ่อน้ำ” ... ในความคิดของคุณคืออะไร ..... จากคุณ : คนชื่อนินจา - [ 6 พ.ย. 47 13:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาอ่านครับ แหะ แหะ มึนตึบ?? ครับ จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 6 พ.ย. 47 15:12:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:26:25 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 47 14:10:56 แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 18:18:12 จากคุณ : ดะเชา - [ 6 พ.ย. 47 17:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อิอิ ผมสรุปเท่าที่คิดไ้ด้มั่งนะครับ หัวใจของ หนังสือ คือ สิ่งที่มีค่าที่สุด คือเวลา เพราะมันมีจำกัด บ่อน้ำหรือน้ำในความคิดของผมคือ " งาน " ส่วนเงิน 1 ดอลล่าร์ ความจริงคือ " เวลา" " เวลา" ที่คนใช้ไปอย่างไม่รู้คุณค่า การลงทุน ที่คุ้มค่าที่สุด คือการลงทุน เวลา ไปกับ วิสัยทัศน์ ....... หนังสือ ดีมากๆครับ........ จากคุณ : พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ - [ 6 พ.ย. 47 18:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กลายเป็นหนังสือหายากไปแล้ว ถ้าเจอจะซื้อไปฝากครับคุณ Italy จากคุณ : Lplus - [ 7 พ.ย. 47 00:03:27 A:158.108.208.182 X: TicketID:076507 ]

ความคิดเห็นที่ 44 วิธีหนึ่งที่ผมใช้กับหนังสือที่ผมหาซื้อไม่ได้ก็คือ โทรไปที่โรงพิมพ์ มักมีสต๊อคเหลือ แล้วเราก็ซื้อทางไปรษณีย์ :-) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 7 พ.ย. 47 10:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ผมหาหนังสือได้แล้วครับ ไปตามที่คุณ Zelda บอกครับ se-ed สาขาสยาม ครับ จากคุณ : italy - [ 7 พ.ย. 47 12:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หนังสือ 'Wink and Grow Rich' อยากจะบอกว่า... จุดเริ่มต้น 'เวลา' มีค่ามากกว่า 'เงิน' จุดสิ้นสุด 'เงิน' มีค่ามากกว่า 'เวลา' (ทำให้ดีขึ้น...แล้วเงินก็จะมาเอง) ............................................................ หนังสือ 'Rich Dad' อยากจะบอกว่า... ที่จุดเริ่มต้น คือ 'สนามแข่งหนู' ที่จุดสิ้นสุด คือ 'จุดเริ่มต้น' (เอาอีกละ) ของทางด่วนสู่ 'อิสรภาพทางการเงิน' ............................................................ แต่ 'Rich MaMa' (อาม่าผมเอง) อยากจะบอกว่า... ที่จุดเริ่มต้น 'เงิน' มีค่ามากกว่า 'เวลา' ที่สุดปลายฟ้า 'เวลา' ก็จะมีค่ามากกว่า 'เงิน' (มีเงินแต่เวลาเหลือน้อยลงทุกที) อย่าลืม "กำลังใจ" เท่านั้นที่จะทำให้เรายังเดินไปข้างหน้า" Keep Going...... จากคุณ : Zelda - [ 7 พ.ย. 47 20:05:20 A:203.113.35.8 X:203.150.217.114 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีอีกครั้งครับ ( ว่าจะอ่านเฉย ๆ แล้วนะครับเนี่ยะ ( ยิ้ม ) ) ................................. ความคิดอาจจะแตกต่างกันไปนะครับ ( แต่จะลองเสนอดู ) ....................................... จุด .... ที่ผมกล่าวถึง ( เน้นว่า ... ในความหมายของผม นะครับ ) จุดนี้ ไม่มีใครบอกคุณได้ เพราะมันเป็น.. จุด ... ของคุณเอง แม้จะฟังใครมา แม้จะมีคนมาบอกกล่าว กระตุ้น .... จุด ... นี้ ( ของคุณ ) ก็ไม่มีทางเกิดขึ้น หากมันไม่ใช่สิ่งที่คุณเป็น ........................................ ช่างทำแว่นตา เป็นเพียงผู้นำทาง แต่.. จุด ... เกิดจากใจส่วนลึกของคุณ ................................... จุด ... ทำให้คนนั้นเป็นคนชั่ว( ที่ยิ่งใหญ่ ) หรือคนดี ( ที่สูงส่ง ) ก็ได้ .................................. หลายท่านที่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ ( ปล. ผมเดาเอาเองนะครับ ) เช่น บิลเกต ... บัฟเฟต .... พระพุทธเจ้า .... ฮิตเล่อร์ ก็มี...จุด...นี้ ................................... ผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้ บางท่านประสบความสำเร็จโดยไม่รู้ตัวเองมาก่อนว่า ได้กำหนด.. จุด .. ให้กับตัวเองโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว ..................................... ถ้าหากถามว่า ...... แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า นั่นคือ ... จุด .... ที่เรากำลังค้นหา คำตอบคือ ...... คุณจะไม่มีคำว่า ... ท้อ ... เลย ในการเดินทางไปหาจุดนั้น ไม่ว่าจะมีอุปสรรคแค่ไหน คุณจะสามารถ ... สู้ ... ได้โดยแทบจะไม่ต้องฝืนใจทำเลย ...................................... ช่างทำแว่นตา เป็นเพียงผู้นำทาง ส่วนผู้มองเห็น... จุด .. นั้น ต้องเป็นตัวคุณเองเท่านั้น เพราะ จุด ของแต่ละท่าน ต่างกัน แต่ละท่าน จะมี ... จุด .... เฉพาะตัวเอง ..................................... จุด ..... ทำให้ท่านเป็นคนดี หรือ คนเลว ก็ได้ แม้จะดี หรือ เลว ท่านจะไม่ยอมแพ้ที่จะไปหาจุดนั้น เพราะ จุดนั้น .... เป็นจุดที่ท่านเริ่ม และ เป็นปลายทางที่ท่านจะไปให้ถึง .............................. อาเมน ....... กุ๊ก กุ๊ก ............................ เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 8 พ.ย. 47 07:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีครับทุกคน มิน่าถึงชอบ ................. ฮาฮา เสาร์อาทิตย์ ผมเลยหยิบมาอ่านรอบ2 เข้าใจดีกว่ารอบแรก (แน่อยู่แล้ว ฮาฮา) ผมนั่งถามตัวเองว่า วิสัยทัศน์ของผมคืออะไร ยังไม่ชัดเจน แม้ขณะทำการเล่นหุ้น หรือ ทำdsmก็เถอะ มันยังไม่ใช่ แล้วจุดของผมละ ? โถโถโถ พี่เด่นศรีนับถือคริสต์หรือครับ ผมขอหนังสือพลังชีวิต มาอ่านไปจนจบดึกดืน ผมไม่ค้านไม่ต้านผมเชื่อว่าดี แต่ผมยังไม่รับพระเจ้า จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 8 พ.ย. 47 09:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผมเป็นพุทธครับ   (  ผมบวช  จนเจ้าอาวาสท่านไปขออนุญาตคุณพ่อของผมว่า  ไม่ให้ผมสึกครับ      เพราะผมเป็นพระท่านแรก   ที่ขอเจ้าอาวาสเข้าห้องเก็บอารมณ์     อึดอัดมากครับ    แต่เป็นทางลัดของศาสนาพุทธเลยแหละครับ  ) เป็นสายพระป่าครับ   ( ผมมี หลวงปู่ชาเป็นพระในใจครับ    ( ยิ้ม ) ) .............................. เพราะฉะนั้น   พุทธ แท้ครับ    แต่ ....  เชื่อมั่นในทุกศาสนาของโลกครับ   ว่าต้องการสอนให้คนเป็นคนดี .............................. เด่นศรี .................................. ปล.   แต่ตอนเด็ก ๆ   เข้าเรียนโรงเรียนประจำ  ซึ่งเป็นโรงเรียน  คริสต์  ครับ   ( ตอนนั้นต้องเข้าโบสย์ทุกวันอาทิตย์เลยครับ      และวันคริสต์มาส   ได้รับบทเด่น  แสดงเป็น  ...  แกะ ...  ของ โจเซฟ  ด้วยครับ    .....  ( แง  .....  ไม่เห็นหน้า   เห็นแต่ชุดแกะ   )   ทุกเดือน  จะได้ดูหนังเกี่ยวกับพระเยซูด้วยครับ     ( ยิ้ม ) ...................................... แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 47 09:49:01 จากคุณ : เด่นศรี - [ 8 พ.ย. 47 09:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 50 รับทราบครับพี่ เพื่อนสนิทผม อยู่ศรีษะเกศก็นับถือหลวงปู่ชา มาก ปล โทษครับเห็นพี่ทำ  อาเมน ก็เลยสงสัย ผมเด็กๆก็เรียนโรงเรียนคริสต์ วัดการหว่า ตรงใกล้ท่าน้ำสี่พระยา ผมไม่เข้าใจ สวดมนต์ตามทุกวัน เห็นรูปปั้น บรรยากาศในโบสถ์ แล้วส่วนตัวไม่ชอบเลย ผมเพิ่งมาเข้าใจมากขึ้นจากหนังสือพลังแห่งชีวิต ผมว่าดีนะครับ มีพระเจ้าเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวของจิตใจ  ผมเริ่มชอบเรียนรู้ทุกศาสนา และรวมถึงคำสอนของนักปราชญ์ท่านอื่นๆ แต่แก่นแล้วก็พุทธ ธรรมะ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 47 10:22:31 จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 8 พ.ย. 47 09:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เชื่อมั่นว่า คุณเด่นศรี และ คุณนินจา มี " จุด " นั้นแล้ว สำหรับคนที่ยังไม่มีจุดนั้น หรือ ยังหาจุดนั้นไม่เจอ ไม่ทราบว่า มีคำแนะนำอย่างไรในการหาจุดนั้นให้เจอ ในหนังสือบอกว่า ต้องลงทุนในการค้นหาวิสัยทัศน์ นั้น ต้องลงทุนอะไรบ้าง และลงทุนอย่างไร รบกวนด้วยค่ะ จากคุณ : ซ้อสี่ค่ะ (คิมิเอะ-จัง) - [ 8 พ.ย. 47 12:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยากแจมด้วยจังเลยครับ จากคุณ : ลำชี - [ 8 พ.ย. 47 13:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คุณ เด่นศรี ครับ ช่วยเล่าเรื่อง ขอเจ้าอาวาสเข้าห้องเก็บ อารมณ์หน่อยครับ ใช้เวลา กี่วัน ได้ผลอย่าง ไรบ้างครับ จากคุณ : ขวัญชัย - [ 8 พ.ย. 47 15:56:16 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ลองตอบพี่อาซ้อสี่นะครับ ในความเข้าใจของผม ( เกี่ยวเนื่องจากหนังสือ บ่อน้ำ ) วิสัยทัศน์ กับ จุด ... จะเป็นคนละเรื่องกันครับ ................................. ( ยิ้ม ) ................................. วิสัยทัศน์ .... ผมคิดเอาว่า น่าจะเป็นเหมือนความฉลาดในการที่จะเห็นโอกาสได้ก่อนผู้อื่น ซึ่งทั้งนี้ น่าจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละท่านนั้นครับ จุด ...... ผมคิดว่า เป็นเหมือนความรู้สึกลึก ๆ ในใจ ที่มีอยู่ในแต่ละคน ซึ่งมีความรู้สึกทั้งด้านดีและไม่ดี จากนั้น ก็ต้องถามว่า มันเกี่ยวกันอย่างไร ผมก็คิดเอาเอง(อีกแหละ)ครับว่า เมื่อเรามี...จุด... อยู่ในส่วนลึก ( บางครั้งรู้ตัว บางครั้งไม่รู้ตัว ) มันจะมีพลังในการที่จะทำให้เราพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อไปถึงจุดนั้น โดยจะเร็วหรือช้า ขึ้นอยู่กับ วิสัยทัศน์ ของแต่ละคน งง มั้ยครับ เช่น หาก บัฟเฟต มี ... จุด ... ของเค้า แต่มาบอกผม ผมก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากจุดของบัฟเฟตได้ ( บัฟเฟต เป็นเสมือน ช่างทำแว่นตา ) ต่อให้ผมรู้รายละเอียดของ...จุด ... ของเค้าแค่ไหน ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จนกว่า .... จนกว่าผมจะเห็น จุด ของตัวผมเอง ........................... นั่นน่าจะเป็นคำตอบว่า ทำไมบางครั้งเรารู้ว่า คนรวยเค้าทำเงินอย่างไร แต่เรากลับทำไม่ได้อย่างเค้า ( ทั้งที่บางครั้งมันดูเหมือนเค้าทำเงินได้ง่าย ๆ ) ............................... ( งง มั้ยครับ ) ............................................ ถ้าจะถามว่า จุด ... คือ เป้าหมาย หรือ ความฝัน ใช่หรือไม่ คำตอบ ( ของผมเองเช่นกัน ) คือ ส่วนใหญ่แล้วความฝันมักไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะเป็น.. จุด ... ได้ครับ สังเกตุได้คือ คนเรามีสิทธิ์ฝัน แต่ ... มีไม่กี่คนที่ไปถึงฝัน แต่ผมยืนยันได้ว่า ถ้าคน ๆ นั้น มี ...จุด ... ไม่ว่าอย่างไร เค้าก็ต้องไปให้ถึง จุด นั้นจนได้ นั่นคือ ความฝัน ไม่มีพลังเท่า ... จุด .... ........................... บางหนังสือบอกว่า ... คิดใหญ่ ไม่คิดเล็ก .... นั่นคือ หนังสือนั้น กำลังทำหน้าที่ของช่างทำแว่นตา ........................... สรุป ... จุด ใคร จุด it ครับ เราไม่สามารถใช้ ...จุด... ของคนอื่นได้ ............................. ( ยิ้ม ) .............................. จบ ...................................... ...................................... คุยกับคุณ ขวัญชัย ครับ ผมเล่าเรื่องเก็บอารมณ์ได้ในบางส่วนนะครับ ( เล่าลึกเกิน จะกลายเป็นอาบัติไปครับ ) ตามหลักการ ผมไม่แน่ใจว่ามีกำหนดเวลาหรือไม่ สำหรับการเข้าห้องเก็บอารมณ์ แต่เท่าที่ทราบคือ ทางวัดใหญ่ มีพระที่เข้าเก็บอารมณ์ใช้เวลาตั้งแต่ 1 ปี ขึ้นไปครับ ( ตรงส่วนนี้ ผมไม่ค่อยทราบรายละเอียดนะครับ ) แต่ที่ผมขอเข้านั้น เป็นเพราะจำเป็นต้องสึก ( กลับมาช่วยงานท่านพ่อ ) ก็เลยรีบขอเข้าห้องเก็บอารมณ์ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 เดือนครับ หลวงพ่อจะเรียกผมไปถามทุกสัปดาห์และทุกครั้งที่ลงปาติโมกข์ว่า .... เจออะไรบ้าง ..... เจอแล้วหรือยัง ผมตอบได้อย่างชัดเจนว่า .... เจออะไรครับหลวงพ่อ .... ( ยิ้ม ) เพราะไม่รู้จริง ๆ และ ไม่เข้าใจสิ่งที่หลวงพ่อถามครับ เป็นอย่างนี้หลายวัน จนหลวงพ่อทนไม่ไหว ( เพราะเวลากระชันมาก ) ท่านจึงถามว่า เจอโลภหรือยัง เจอโกรธหรือยัง และเจอหลงหรือยัง ( รายละเอียดในการอยู่ห้องเก็บอารมณ์ ผมขอไม่กล่าวถึงนะครับ ) ที่ผมเข้าใจได้เร็วขึ้น เป็นเพราะหลวงตารูปหนึ่ง ที่จำอยู่กุฎิติดกับผม (ท่านมรณะภาพได้ประมาณ 7 ปี มาแล้วครับ ) หลวงตาท่านนี้ ท่านไม่ได้ยินเสียง เวลาสนทนากับท่าน ต้องใช้การเขียนใส่กระดาษ ที่ผมสามารถสนทนากับหลวงตาได้ ทั้ง ๆ ที่อยู่ในช่วงเก็บอารมณ์ เพราะหลวงพ่อท่านอนุญาตครับ ( ผมสามารถสนทนาได้แค่กับ หลวงพ่อ หลวงตา และอาจารย์ที่ดูแลผม แค่ 3 รูปเท่านั้นครับ ) ผมมักสังเกตุเห็นหลวงตานอนลืมตาเสมอ ดูเหมือนท่านหลับแต่ท่านลืมตา จนผมทนสงสัยไม่ไหว จึงเข้าไปเรียนถามท่านว่า ท่านทำอะไร ท่านตอบว่า .... มองอารมณ์ ..................... มองความคิด ........................ ผมไม่เข้าใจ จนท่านเริ่มอธิบายหลาย ๆ อย่างให้ผม และให้ผมนำไปปฎิบัติ ผมถึงเข้าใจในศาสนาพุทธ มากขึ้นอย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อน ผมบอกได้เลยครับว่า พระพุทธเจ้า ทรงอัจฉริยะมาก ศาสนาพุทธ สามารถเข้าถึงและพิสูจน์ได้จริงครับ ทุกอย่างของศาสนาพุทธ อยู่ที่ .... สมาธิ ..... สังเกตุดูนะครับ ทุกครั้งที่เข้าวัดเข้าวา สิ่งที่ตามมาคือ การนั่งสมาธิ สมาธิ คือ หัวใจของศาสนาพุทธครับ ( ยิ้ม ) ............................... ในวันแรกที่มาจำวัด โยมพ่อ ( ในขณะนั้น ) ฝากผมไว้กับหลวงพ่อว่า .... ช่วยดูแลเค้าด้วย เด็กคนนี้เป็นเด็กขี้โมโห อารมณ์ร้าย หงุดหงิดง่าย ( ผมอายมากเลยครับ ) ในวันสุดท้ายก่อนจะสึก หลวงพ่อกล่าวกับผมว่า ....... ศาสนาพุทธ บางครั้งเหมือนเป็นศาสนาที่เห็นแก่ตัว เพราะผู้เข้าใจในศาสนา จะมีความสุขในใจ แต่จะไม่สามารถช่วยให้ผู้อื่นรอบข้างให้มีความสุขในใจได้ ...... ศาสนาพุทธ เหมือนครอบแก้ว ที่จะครอบเฉพาะตัวผู้ปฎิบัติ แต่ผู้อยู่นอกกรอบแก้ว ( หมายถึงเพื่อน ๆ รอบข้าง ) จะไม่ได้รับสิ่งเหล่านี้เลย นอกจากจะต้องมาปฎิบัติด้วยตัวเอง และหลวงพ่อบอกแก่ผมอีกว่า .... สมาธิที่พระทำได้ ( ท่านเรียกผมว่า พระ ครับ ) เมื่อสึกออกไป อาจจะทำไม่ได้อีก เพราะโลกภายนอกมันบั่นทอนออกไป ( ตั้งแต่สึกมา จนวันนี้ก็ประมาณ 8 - 9 ปี แล้ว ผมทำสมาธิแทบทุกคืน แต่ ทุกวันนี้ เข้าสมาธิไม่เคยได้อีกเลยครับ บางครั้งเข้าได้ แต่ก็หลุดออกมาอย่างง่าย ๆ .... แต่ผมก็ทำทุกคืนก่อนจะหลับ เพราะผมมีความสุขกับการหลับไปในระหว่างทำสมาธิครับ ) ............................... เป็นโชคดีของผม ที่ผมจำวัดในวัดที่สวดแปล ( สวดบาลีแล้วแปลไทย ) ทำให้ผมเข้าใจว่าผมกำลังสวดอะไร แต่สิ่งที่ผมขนลุกเลยคือ ( ผมจำไม่ได้ว่าบทไหน ) คำสวดในนั้น เป็นสิ่งที่ผมได้พบจริง ๆ ............................ แต่ถึงผมจะเข้าสมาธิไม่ได้ แต่ สามารถรู้ถึงคุณค่าของสมาธิแล้วว่า สามารถใช้ได้ทุกวินาทีจริง ๆ ( ผมกราบขอบพระคุณ หลวงตา ที่เฝ้าสอนผมครับ ) ................................... ยาวเลยครับ ................................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 8 พ.ย. 47 18:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 55 โอโฮ้...มีมาอีกเยอะเลย ดีครับ เดี๋ยวขอ Save ไว้อ่านก่อนนะ Save save save.... จากคุณ : Zelda - [ 8 พ.ย. 47 20:13:39 A:203.113.34.13 X:203.150.217.114 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 56 "เชื่อมั่นว่า คุณเด่นศรี และ คุณนินจา มี " จุด " นั้นแล้ว" ...อาซ้อสี่ค่ะ (คิมิเอะ-จัง)... ..................................................................... หรือ "จุด" ที่ว่า คือ "พลังทวี" ที่ทั้งสองท่านนี้มีแล้ว? ถึงคุณ เด่นศรี ครับ: "จุด" ในความคิดของคุณเด่นศรี กำลังจะบอกว่ามัน คือ "พลังทวี" ใช่มั้ยครับ? อ่านแล้วตีความหมายได้อย่างนั้น. จากคุณ : Zelda - [ 8 พ.ย. 47 21:14:25 A:203.113.34.13 X:203.150.217.114 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ................สา ธุ................ ผมกล่าวคำนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้ว ครั้งที่ 1 ผมกล่าวไปในบทกระทู้ของ คุณ นินจา ที่เขียนเรื่อง "พุทธศาสนากับความรัก" ครั้งที่ 2 ก็กระทู้"Wink and Grow Rich"ของคุณ Zelda ที่คุณเด่นศรีเขียนเรื่อง นี้ละครับ ได้ข้อคิดที่ดีครับ จากคุณ : ขวัญชัย - [ 8 พ.ย. 47 23:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ลองตอบคุณ Zelda นะครับ ในความคิดของผม จุด จะไม่ใช่ วิสัยทัศน์ และไม่ใช่พลังทวี ครับ ผมลองยกตัวอย่างนะครับ จุด = ปลายทาง วิสัยทัศน์ = การวาดแผนการเพื่อจะไปถึงจุด พลังทวี = เครื่องมือที่จะใช้เดินทางไปถึงจุดให้เร็วขึ้น ............................... ในที่นี้ พลังทวี น่าจะหมายถึง .... เงินชาวบ้าน เวลาคนอื่น .... ครับ นั่นคือ หากมีวิสัยทัศน์ ก็จะมีความฉลาดทางการเงินมากขึ้น สามารถดึงพลังทวีจากคนรอบข้างมาเร่งหรือย่นระยะเวลาเดินทางไปสู่ ... จุด ... ได้ครับ ............................... ( ยิ้ม ) .................................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 8 พ.ย. 47 23:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ถามคุณเด่นศรีครับ ทำไมถึงคิดว่าสมาธิคือหัวใจของศาสนาพุทธเราครับ ผมเข้าใจว่าการได้สมาธิ มันเป็นสุขอย่างหนึ่ง แต่หากเรายังติดสุขนี้อยู่ เราก็จะยังไม่สามารถบรรลุธรรมได้ใช่ไหมครับ ขอคำแนะนำด้วยครับ จากคุณ : แมลงเม่าทนไฟ - [ 8 พ.ย. 47 23:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 60 สวัสดีครับคุณ แมลงเม่าทนไฟ อย่าเชื่อผมมากนะครับ เพราะนี่เป็นเพียงสิ่งที่ผมได้เจอมาเองเท่านั้นครับ ( ยิ้ม ) ปลายทางของศาสนาพุทธ คือ นิพพาน และสมาธิ คือเครื่องมือที่จะไปถึง...จุด ... นั้นครับ ( ยิ้ม .... โยงเข้าเรื่อง บ่อน้ำ จนได้ ) ........................ สมาธิ ที่เรากำลังทำ มีผลใหญ่ ๆ อยู่ 2 ด้าน 1. ก่อให้เกิดความสุข 2. ทำให้ลืมความทุกข์ ขณะที่เรากำลังนั่งสมาธิ นั้น เป็นเพียงกำลังศึกษาภาคทฤษฎี ครับ ซึ่งภาคทฤษฎีนี้ ก่อให้เกิดข้อ 1 . คือ ... ความสุข ( ทางใจและ อารมณ์ ) แต่การจะเกิดข้อ 2. ( หรือคือการดับทุกข์ ) นั่นคือภาคปฎิบัติ ที่ผู้เข้าใจจะสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ทุกวันนี้ ผมเข้าสมาธิ ไม่ได้ นั่นคือ ผมไม่เกิด ข้อ 1. แต่ ... ทุกวันนี้ ผมนำสมาธิมาใช้ในการปฎิบัติจริง คือ ดับทุกข์ .................................. ความหมายของคำว่า ดับทุกข์ ที่ผมหมายถึงคือ เมื่อมีเรื่องไม่สบายใจ เรา( ผู้เข้าใจการใช้สมาธิ) จะสามารถลืมความไม่สบายใจได้ ( ไม่ใช่การลืมไปเลย แต่เป็นการไม่นึกถึงความไม่สบายใจนั้น ) ซึ่งทำได้ง่ายดายมาก แต่ต่างจากคนที่ไม่ได้ฝึกสมาธิ ( หรือไม่รู้ว่าจะนำสมาธิมาใช้อย่างไร ) จะยังคงไม่สบายใจอยู่กับเรื่องดังกล่าว ยกตัวอย่างเช่น พี่น้อง 2 คน ( ให้มีความรู้สึกรักเท่ากันและทำสมาธิสม่ำเสมอทั้งคู่ ) ได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งไป ทั้งสองคน รู้สึกเสียใจอย่างมากมาย คนพี่ ( ไม่รู้วิธีนำสมาธิมาใช้ ) จะยังคงร้องไห้ฟูมฟาย กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่คนน้อง ( ซึ้งรู้วิธีนำสมาธิมาใช้จริง ) จะยังคงดำเนินชีวิตได้ตามปกติ แม้จะรู้สึกเศร้าและเสียใจ ........................... แล้วผมค่อยมาเล่าต่อครับ เกี่ยวกับการสอนสมาธิของหลวงพ่อ และ หลวงตาเพชร .......................... ( ยิ้ม ) ................................ เด่นศรี ............................... ( ไปดูแลลูก ๆ ในพอร์ตก่อนครับ ) จากคุณ : เด่นศรี - [ 9 พ.ย. 47 09:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 61 แล้ว "จุด" นี้ .. เราสร้างเองได้มั้ย หรือ มันเกิดขึ้นเอง แล้วทำยังไงถึงจะมี "จุด" คือ ซ้อพอเข้าใจที่คุณเด่นศรีอธิบาย .. แต่อยากรู้ว่า ถ้าเรา อยากมี "จุด" นี้บ้าง... อะไรจะทำให้เรามีได้ค่ะ เพราะมองว่า .. ถ้าเรามี "จุด" นี้เราจะมีหลักในการเดินทาง ไม่ท้อระหว่างทางเมื่อเจออุปสรรคค่ะ คุณเด่นศรี มี" จุด" นั้นได้ยังไงคะ... จากคุณ : ซ้อสี่ค่ะ (คิมิเอะ-จัง) - [ 9 พ.ย. 47 10:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 62 รอฟังเรื่องของคุณเด่นศรีต่อนะคะ (อย่างใจจดใจจ่อ) สำหรับเรา เท่าที่เคยสัมผัสมาบางส่วน ... ขออนุญาตแชร์ด้วยคนนะคะ (จากการฝึกฝน และคำสั่งสอน ....... หากผิดพลาดประการใด ..... เป็นสิ่งที่เราต้องรับผิดแต่เพียงผู้เดียว) การบำเพ็ญสมาธิ สำหรับเรา ก็ยึดหลักการของสิ่งนี้เช่นกันค่ะ ... เพราะถ้าจับหลักการได้ ... ก็ช่วยได้เยอะ (สำหรับเรานะคะ) .. สมาธิ คือ การที่สามารถทำให้จิตกำหนดแน่วแน่อยู่กับสิ่งเดียวได้ตามต้องการ .... เมื่อหลักการมีเช่นนี้ ก็ขึ้นกับว่าจะใช้อะไรเป็นเครื่องมือช่วย กรรมฐาน (แปลว่าที่ทำงาน) .. เราใช้เป็นเครื่องมือ คือเป็นที่ทำงานหรือที่ฝึกงานของจิต ฝึกให้จิตทำงานเป็น เพราะถ้าจิตทำงานไม่ได้ดี ก็จะยุ่งวุ่นวาย ซุกซน ฟุ้งซ่าน ... บ้างก็เอาลมหายใจมาให้จิตกำหนด ... บ้างก็เอากสินมาให้จิตเพ่ง .. เดินจงกรมบ้าง ฯลฯ เป็นวิธีที่ท่านทั้งหลายได้เคยทดลองแล้วเป็นผล บันทึกบอกเล่ากันไว้เป็นปริยัติ ... เราก็เชื่อปริยัติในแง่ที่ว่าเป็นประสบการณ์ของผู้ปฏิบัติมาแล้ว ได้ผลมาแล้ว (เป็นอันว่า สมถะ หรือจิตแน่วแน่อยู่อยู่กับสิ่งเดียวตามต้องการ บางทีทำสำเร็จแล้วแต่ไม่ตามต้องการ เช่น มันอยู่ได้สักพักเดียวก็เสียไปอีก) จึงฝึก วิปัสสนา ต่อไป โดยมีหลักการ คือ การรู้เห็นตามความเป็นจริง (ไม่ใช่รู้เห็นตามที่เราคิด ไม่ใช่รู้เห็นตามที่อยากให้เป็น) ซึ่งเป็นสิ่งที่ฝืนจิต เพราะส่วนใหญ่รู้เห็นตามที่ใจอยากให้เป็น หรือรู้เห็นตามที่คิดปรุงแต่งเอง สำหรับเรา จุดมุ่งหมายจากการปฏิบัติสมาธิ คือ ฌาน (สะกดด้วย น.หนู) จากการได้สมาธิลึกๆ แน่วแน่ขึ้น ... ฌาน (สภาพจิตที่มีสมาธิเป็นแกน) จึงเป็นผลประสงค์สำคัญของสมถะ หรือจิตตภาวนา ผลของวิปัสสนา คือ ญาณ (สะกดด้วย ณ.เณร) คือตัวความรู้ หรือความหยั่งรู้ ... เพราะเรามองว่า เมื่อจิตใจขุ่นมัว เศร้าหมอง มีกิเสส มีทุกข์ ..... พอทำสมาธิได้ฌาน จิตสงบ จิตอยู่นิ่งกับสิ่งที่ต้องการ ..... พ้นจากสิ่งไม่ดี สิ่งที่เป็นทุกข์ สิ่งที่เป็นกิเลสทั้งหมด แต่ยังเป็นการหลุดพ้นชั่วคราว หลุดพ้นตลอดเวลาที่เราอยู่ในสภาพจิตนั้น (ขออนุญาตไม่กล่าวถึงคำศัพท์ยากๆ ... ถึงการหลุดพ้นชั่วคราว หรือหลุดพ้นด้วยกดทับไว้) วิปัสสนา ทำให้เกิดญาณ มีความรู้แจ่มแจ้งตามที่เป็นจริง ........ เมื่อรู้เห็นตามที่เป็นจริงแล้ว จิตจะเป็นอิสระ หลุดพ้นจากสิ่งนั้นๆเด็ดขาดไปเลย เราจึงมองว่า เมื่อรู้เข้าใจสิ่งใดตามความเป็นจริงแล้ว จิตจะหลุดพ้นจากการยึดติดในสิ่งนั้น ไม่ขุ่นมัว ไม่ขัดข้อง เมื่อยังไม่รู้ว่าขัดข้องกับสิ่งนั้น เมื่อเรารู้ เราก็หลุด เราก็พ้นได้ รู้เมื่อไร ก็หลุดเมื่อนั้น ****** ที่กล่าวมา คือหลักการคร่าวๆน่ะค่ะ (เรายังไม่เข้าใจลึกซึ้ง) .... กลับมาที่สมาธิ ...สิ่งที่รักษาสมาธิไว้ได้คือ สติ ... สติเป็นสภาวธรรมอย่างหนึ่ง ซึ่งให้ธรรมอื่นๆทั้งหลายเกิดขึ้นโดยพร้อมเพรียงกัน สำหรับเรา สติ คือ ชีวิต ... ถ้าขาดสติเมื่อใด ก็เหมือนตายเมื่อนั้น ... เพราะจะกลายเป็นคนประมาท พูดไม่มีความหมาย การกระทำไม่มีความหมาย สติ (ความระลึกได้ในลักษณะใดก็ตาม) เป็นเหตุให้เกิดสัมปชัญญะ แล้วเป็นเหตุให้เกิดปัญญา และทุกสิ่งสารพัด ธรรมทั้งหลาย ถ้าขาดสติ ธรรมนั้นไม่สมบูรณ์ ไม่เพียงแต่ขณะนั่งสมาธิเท่านั้น ยังใช้สติควบคุมทุกอิริยาบถ (มีศีล) ที่กล่าวมา ... แหะ แหะ.. เพื่อที่จะรวบยอดเข้ามา ... จะมีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ก็คือ การสังวรสำรวมที่มีในกิจของตน, ตั้งใจมั่นสังวรสำรวมในข้อวัตรของเรา, ความรอบรู้ทั้งหลายในกิจที่เรามีอยู่ ....... เมื่อเหล่านี้กล้าแกร่งขึ้นมา ... ก็คือมรรค (หนทาง) .... ****** เรื่องธรรม (คุยได้ยาวค่ะ) ... ชอบมากค่ะ ที่จะสนทนาธรรม ...... หากสิ่งที่กล่าวไว้ ... ทำให้เกิดความขุ่นมัว ... ในทางใดทางหนึ่ง .... ต้องกราบขออภัยอย่างสูงมา ณ ที่นี้ และขอรับผิดแต่ผู้เดียว ด้วยความปรารถนาดีเป็นที่ตั้ง จากคุณ : คนชื่อนินจา - [ 9 พ.ย. 47 11:36:00 ]

ความคิดเห็นที่ 63 พูดถึงสมาธิ ผมก็พยายามทำแต่ทำไม่ได้สักที เพราะผมเป็นคนคิดมากจนเลยเถิด ทำไม่ได้สักที....... บังเอิญไปเจอหนังสือเล่มหนึ่งเรื่อง สมาธิ ของ กฤษณมูรติ ไม่รู้ใครเคยอ่านหรือปล่าว หลักการทำสมาธิเหมาะกับผม เพราะผมควบคุมความคิดตังเองให้นิ่งไม่ได้..... หลักการคือปล่อยความคิดให้ลอยไปไม่ต้องดึงกลับมาแต่ต้องคิดอย่างสร้างสรรค์ หาเหตุผล หาคำตอบ และมันจะหยุดเป็นสมาธิเอง....... จนทุกวันนี้ผมทำสมาธิแบบที่เราคิดกันไม่ได้ครับ...... หนังสือของ กฤษณมูรติ ผมอ่านตั้งแต่อยู่ม.ต้น ทำให้ผมเสียคนไปในช่วงนั้น ตอนนั้นอ่านเรื่อง แด่หนุ่มสาว นั้นเป็นสาเหตุทำให้ผมไม่ได้รับการยอมรับของอาจารย์ ที่ผมเคยเล่าประสบการณ์ให้ฟังในกระทู้ของผม..... หนังสือแด่หนุ่มสาวเหมาะกับคนอายุ 30 up ในความคิดของผม เพื่อนพี่ผมอ่านตอนอยู่ มหาลัย ลาออกบวชจนทุกวันนี้ยังไม่สึกเลยครับ........ จากคุณ : ลำชี - [ 9 พ.ย. 47 12:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ถึงพี่อาซ้อสี่ครับ จุดนี้ ผมคิดว่า .... มันเกิดขึ้นเองครับ เพราะหาก จุดดังกล่าว เกิดจากการที่เราสร้างขึ้น มันจะเป็นเพียงเป้าหมาย ( หรือ เป็นเพียงสิ่งที่เราคิดฝัน ) ที่ผมบอกได้ไม่ชัดเจนเพราะ มันต้องเกิดจากใจส่วนลึก ( ซึ่งมันจะเกิดขึ้นเอง ) ส่วนตัวผม เมื่อก่อน ผมก็ทำงานค้าขายไปวัน ๆ หวังเพียงต้องการรวย มีเงินเยอะ ๆ ได้กินได้เที่ยว แต่หลังจากมีแฟน ( ภรรยา ) ความดีของเค้าทำให้ผมรักเค้ามากจนคิดไว้ว่า ผมต้องทำให้เค้ามีความสุข ไม่ต้องมาทำงานหาเงิน เค้าอยากไปเที่ยวที่ไหนผมก็จะพาไป สิ่งนี้ทำให้ผมกลับมาคิดต่อว่า .... แล้วเราจะทำอย่างไร จนกระทั่งทุกวันนี้ ผมสามารถเอื้อมปลายนิ้วไปแตะ...จุด...ของผมได้แล้ว ที่เหลืออยู่เพียงว่า ผมจะวิ่งเข้าไปอุ้ม ... จุด... นั้น แล้วสะพายใส่หลังไปพร้อมกับพาแฟนเที่ยวรอบโลก ( และ มีเงินไหลเข้าบัญชีตลอดด้วยนะครับ ( ยิ้ม )) ลองสรุปคือ ( ต้องบอกอีกครั้งนะครับว่า เป็นแค่ความคิดของผม ) จุดเริ่มและจุดสิ้นสุด คือ .... ความสุขของแฟน ต้องทำอย่างไร ..... คิด คิด คิด มาพบหนังสือพ่อรวย ( และหนังสือการลงทุนอื่น ๆ ) ... นั่นคือการได้พบช่างทำแว่นตา รวมทั้งช่างประปา คนจัดสวน คนหาปลา คนพายเรือ นักดนตรี คนดูแลรีสอร์ท ช่างไม้ และ หญิงชรา ซึ่งอยู่ที่เราจะตีความออกมาได้มากน้อยแค่ไหนว่า แต่ละบุคคล กำลังบอกอะไรแก่เรา ) ที่เหลือก็อยู่ที่วิสัยทัศน์ของเรา ในด้านความฉลาดทางการเงิน รวมทั้งการใช้ประโยชน์จาก พลังทวี ระหว่างทาง จะกำหนดเป้าหมายย่อย ๆ ขึ้น เพื่อไต่ระดับไปสู่ ... จุด .... ระหว่างทาง ก็ต้องทวนคำสอนของ บุคคลดังกล่าวจากบ่อน้ำ ... ทวนคำสอนตลอด เพื่อไม่ให้หลงระเริง หรือหลุดออกนอกแนวทาง สุดท้ายคือ .... จุด ...... เมื่อถึง .... จุด .... นั้นแล้ว ผมยังมีอะไรหลายอย่างที่อยากทำ เช่น พัฒนาทีมฟุตบอล จัดโรงเรียนสอนการลงทุน อะไรทำนองเนี่ยะ ซึ่งหลายสิ่งที่อยากทำ เป็นเพียงความฝันเล็ก ๆ เป็นความสนุก เป็นอะไรหลายอย่างที่เราอยากจะทำ ........................... แต่ถ้าถามว่า แล้วทำไมไม่ทำ ( ความฝันเล็ก ๆ เหล่านั้นระหว่างที่กำลังเดินทางไปหาจุด ) ตอบคือ หากทำอย่างนั้น ผมอาจไปไม่ถึงจุด หรือ ไปถึงช้าลง แต่หากมุ่งหน้าสู่...จุด... และไปถึง ... จุด... แล้ว ที่เหลือ ผมก็จะทำอะไรก็ได้ทุกอย่างที่ผมต้องการ ( เพราะมีทั้งเงิน ทั้งเวลา และ พลังทวี ที่เหลือเฝือ ) .......................... สรุปพอใช้ได้มั้ยครับพี่อาซ้อสี่ ( ยิ้ม ) ............................ เดี๋ยวค่อยเค้ามาคุยเรื่อง พุทธศาสนา ต่อนะครับพี่นินจา ( ชอบมากครับ เรื่องเนี่ยะ ) ............................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 9 พ.ย. 47 13:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ว่าจะมาแอบอ่านเรื่องจุดพี่เด่นศรี แบบเงียบๆ ฮิฮิ พอดีขึ้นไปเห็นที่คุณลำชีพูดถึง กฤษณมูราติ ผมเพิ่งอ่านไม่นานนี้ เรื่อง อิสรภาพเกิดเมื่อคุณไม่รู้ แล้วมาแนะนำในกระทู้ เพื่อหาคนช่วยคิด (ก็ได้คุณกุ้งไร้ฯ หลวมตัวมาคน (หัวเราะ) ) พอดีผมมองหาหนังสือธรรมะสักเล่ม แต่มือไปหยิบเล่มนี้ เข้าโดยบังเอิญ อ่านคร่าวๆถูกใจ ราคาก็ไม่แพง ตอนหลังไปดูเล่มอื่นๆ มีมากมายเลือกไม่ถูก แล้วหนังสือก็ค่อนข้างต้องใช้สมาธิอ่าน ก็เลยยังไม่ซื้อ ดีใจครับที่เจอคุณลำชี ที่ได้อ่านมาก่อน จะได้ขอคำชี้แนะ จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 9 พ.ย. 47 14:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณมากครับพี่เด่นศรี รอศึกษาต่อครับ ขอบคุณคุณนินจาด้วยเหมือนกันนะครับ โดนใจมากครับกับประโยคที่ว่า "แต่ยังเป็นการหลุดพ้นชั่วคราว หลุดพ้นตลอดเวลาที่เราอยู่ในสภาพจิตนั้น" จากคุณ : แมลงเม่าทนไฟ - [ 9 พ.ย. 47 14:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอแทรกนิดนึงนะคะ ... ที่คุณเด่นศรีเรียกหนูว่าพี่ ... ตกใจหมดเลยค่ะ มิบังอาจ เป็น "พี่" ของคุณเด่นศรี นะเจ้าคะ ขอเจียมบอดี้ เป็นศิษย์ผู้น้องค่ะ (ถ้าคุณเด่นศรีจะกรุณารับไว้พิจารณา) ****** พี่แมลงเม่า หายไปนาน ... งานคงยุ่งนะคะ จากคุณ : คนชื่อนินจา - [ 9 พ.ย. 47 14:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 68 หวัดดีครับ พี่เด่นศรีและคุณคนชื่อนินจา wink and grow rich ยังไม่เคยอ่านเลยครับ เลยไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไรกัน .... :-) แต่เห็นพี่เด่นศรีบอกว่ามีหลวงพ่อชา เป็นพระในดวงใจ อย่างงี้พี่ต้องเคยอ่านอุปลมณีแน่เลย ใช่ไหมครับ ผมเองก็รู้จักหลวงพ่อชาเพราะตอนที่บวช พระ(ที่บวชด้วยกัน) ท่านเอาหนังสืออุปลมณีมาให้อ่านครับ อ่านแล้วให้รู้สึกเลื่อมใสศรัทธาท่านมากๆ เลย โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบพระสายวัดป่ามากครับ รู้สึกว่าเป็นพระที่เราไหว้ได้อย่างสนิทใจจริงๆ เป็นแกนหลักของพุทธศาสนา ที่ต้องจรรโลงเอาไว้ เพราะตอนนี้ พุทธศาสนามีเนื้องอกเยอะเหลือเกิน เอ๊ะ...ตกลงผมอยู่ห้องไหนเนี่ย....สินธร หรือว่า ห้องสมุด ....    :-D กลับมาเข้าเรื่องสมาธินะครับ ถ้าเป็นอย่างนี้ เราพอจะสรุปได้ไหมครับว่า สมาธิคือการอยู่กับปัจจุบัน มีสติรู้ตัวตลอดเวลา ไม่หวนหาอดีต ไม่กังวลถึงอนาคต ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 18:42:51 จากคุณ : Dalglish - [ 9 พ.ย. 47 14:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 69 สงสัย คุณ coyote หายไปไหน...... แอบไปฝึกวิชาให้ คุณ loaw ที่ห้องลับ I3090277 จากคุณ : ลำชี - [ 9 พ.ย. 47 15:55:00 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ดีใจมากๆครับที่มีพี่ศิษย์สายหลวงปู่ชาเพิ่มอีกคน ผมเคยได้ปฏิบัติธรรมที่วัดของหลวงพ่อมิตซูโอะ(เป็นวัดสาขาของวัดหนองป่าพงครับ) ที่กาญจนบุรี 1 เดือน เป็นประสพการณ์ที่ดีมากเลยครับ(ไปเป็นผ้าขาวที่นั่นครับ)ไปปักกลด อยู่กุฎิ ธุดงค์กับเพื่อนๆที่บวชครับ(เพื่อนต้องบวชวัดอื่นค่อยไปอาศัยท่านอยู่ครับ เพราะท่านไม่บวชให้ถ้าไม่ตั้งใจจริงครับ) เคยได้มีโอกาสไปเยี่ยมวัดหนองป่าพงที่อุบลทีหนึ่งครับเมื่อตอนไปใช้ทุน เมื่อ 2 ปีที่แล้ว ครับ สงบมาก เรื่องเข้าห้องเก็บอารมณ์ไม่เคยเข้าเลยครับ เข้าใจว่าสาขาต่างกันคงมีวิธีที่เน้นการปฏิบัติต่างกันครับ แต่วัตรปฏิบัติคงเหมือนกันครับ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 08:54:43 จากคุณ : nattaphon - [ 9 พ.ย. 47 16:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ไปๆมาๆกระทู้ชักจะยาวกว่าหนังสือแล้วแหะ. ................................................................. จาก คห.ที่ 58 ของคุณเด่นศรี: 'จุด' = 'ปลายทาง' ....................................."โถ โถ โถ!" ที่แท้คำตอบก็อยู่แค่ปลายจมูก...ง่ายๆแค่นี้ ผมกับคิดไปนู่น...น..........! เหมือนเด็กน้อย ริชาร์ด ว่า: "ท่านทั้งหลายรู้จักมันดีอยู่แล้ว! ใครก็ตามสามารถที่จะมองเห็นมันได้ แต่คนส่วนใหญ่กลับมองไม่เห็น! ผมไม่เคยเห็นมัน แต่ตอนนี้ผมเห็นมันมันแล้วฮะ......... บ่อน้ำนั้นอยู่ที่คำพูดของเรานั่นเอง!!....." อืม...จริงด้วยแหะ งั้น "จุด" ที่ว่าก็น่าจะเป็น "จุด" ของใครของมันที่เรากำหนดขึ้น ไม่ว่าจะด้วย ความตั้งใจ หรือว่า โชคช่วย หรือ ฟ้าลิขิต... จากนั้นก็ พยายามไปให้ถึงมัน, ทำให้มันเป็นจริง ด้วย 'แรงบันดาลใจ', 'ศรัทธา' และ 'กำลังใจ' อย่างที่หนังสือ W.a.G.R. ว่าไว้ ว่า: .............................................................................. "ความปราถนาอย่างแรงกล้า คือเข็มทิศนำทางของคุณ" .............................................................................. ผมก็ชอบหนังสือเล่มนี้ ตรงที่ผู้เขียนให้ไว้ที่ หน้าแรก และหน้าสุดท้าย อย่างที่คุณ เต่าหยวนเปียวบอกไว้เหมือนกัน.. มันเป็น เสน่ห์ ของหนังสือเลยก็ว่าได้. ...กลับมาที่คุณเด่นศรีต่อ.. ทุกครั้งที่ผมอ่านข้อคิดเห็นของคุณในกระทู้ต่างๆ แล้วมันเหมือนกับว่าผมยังอ่านไม่จบ........มันทำให้ต้อง 'จินตนาการ' ต่อไปอีกเรื่อยๆ...ขอชมเลยครับ (อย่างของ k.ทรงกฤษฎิ์ กับ k.คนชื่อนินจา นี่ก็เหมือนกัน). แต่...แฮะ แฮะๆ ว่าแต่ว่า คุณเด่นศรี ช่วยคอยเป็น 'ช่างทำแว่นตา' ให้พวกเราด้วยนะครับ (ยิ้ม) ป.ล... อยากให้เพื่อนทุกๆคนที่ได้เข้ามาอ่าน ได้ความรู้ และ ข้อคิดดีๆจาก .. ทุกๆท่านที่ได้แสดง 'ความคิดเห็น' ไว้ในกระทู้นี้ และได้นำความรู้ที่ได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์เสมือนเป็น 'แผ่นจารึกดินเหนียว' ชี้ทางสว่างไปสู่การหา 'ทองคำ' ให้ได้เยอะๆ มาใส่ไว้ในถุงเงินกันนะครับ... (น่าน.........มันโดดไปอีกเล่มละ!) ....ไปหละครับ.... ขอบคุณอีกครั้งนะครับทุกๆคน.. (ยิ้ม) .. จากคุณ : Zelda - [ 9 พ.ย. 47 17:24:01 A:203.113.35.7 X:203.150.217.120 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตอนนี้คุยเรื่อง 'ธรรมะ' กันแล้ว เดี๋ยวขอนั่งสมาธิอ่านอยู่เงียบๆอีกคนละกัน (ยิ้ม) จากคุณ : Zelda - [ 9 พ.ย. 47 17:26:25 A:203.113.35.7 X:203.150.217.120 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ช่วงนี้มีกระทู้ดีๆมากๆ(ในความคิดของผม)ในโต๊ะสินทรครับ แน่นอน กระทู้นี้เป็นหนึ่งในนั้นครับ อ่านกระทู้ของคุณmudleygroup แล้วรู้สึกดีใจ นับถือ และอยากเก่งขึ้นไปเรื่อยๆในเรื่องหุ้น ทำให้เกิดความมุ่งมั่นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อ่านกระทู้เกี่ยวกับ อุตสาหกรรมพลังงานว่าจะฟองสบู่ หรือไม่ แล้วรู้สึกว่า กูรู นั้นคืออะไร(รู้ในสิ่งที่ตนเองรู้นั้นประเสริฐแท้) อ่านกระทู้นี้ แล้วนับถือ นับถือ และนับถือ ผู้ที่เข้ามาแสดงความเห็นทุกท่าน แล้วก็รู้สึกว่าตัวของเรานี้เล็กเหลือเกิน ยังห่างไกลเหลือเกิน แต่ในทางกลับกันก็เป็นพลัง และแรงผลักดันให้ผมเดินต่อไป และตั้งใจให้มากขึ้นๆไปอีก นี่คงจะเป็นพลังทวีในรูปแบบหนึ่งที่ผมได้รับจากทุกท่านกระมังครับ ได้เวลาเข้าถ้ำฝึกวิชาอีกแล้วครับ ขอบคุณอาจารย์เด่นศรีอีกครั้งครับ ผมจะพยายามฝึกปรือวิชา และจะเก่งให้มากขึ้น และเร็วขึ้นครับ ล.ป. พี่เด่นศรีโรแมนติกมากๆๆๆๆๆๆ อันนี้ผมก็จะพยายามดำเนินรอยตามครับ ฮี่ๆ ขอให้มีความสุขมากๆครับ จากคุณ : ทรงกฤษฎิ์ - [ 9 พ.ย. 47 18:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ขอเล่าต่อนะครับ สิ่งที่ผมเล่านี้ ผมเล่าจากประสบการณ์ส่วนตัวของผมนะครับ ( คงไม่อาบัติในข้อห้ามเรื่อง อุตริธรรม ครับ เพราะเป็นการเล่าส่วนตัว ) เรื่องการทำสมาธิ ผมจำเรื่องระดับสมาธิไม่ได้นะครับ ก็ขอเล่าแบบลูกทุ่งเลย วัดที่ผมจำวัด เป็นวัดสาขาของวัดสังฆทาน ซึ่งต้องเป็นผ้าขาว ( นุ่งขาวเพื่อดูความประพฤติก่อนระยะหนึ่งว่า มีคุณสมบัติที่จะบวชได้หรือไม่ ) ก่อน แต่เพราะผมไม่มีเวลา จึงขอไปบวชอีกวัดหนึ่งแล้วมาจำวัดดังกล่าว เหตุที่ผมอยากจำวัดที่นี้เพราะ ผมชอบในการสวดแปล ( สวดบาลีแล้วแปลไทยต่อ ) .... ฉันมื้อเดียว และฉันรวมในบาตร ............................... วันแรกที่เข้าจำวัด ก็วุ่นวายพอสมควร เพราะต้องเปลี่ยนจีวร เป็นจีวรสีแก่นขนุน ( ที่เรียกว่า ย้อมแก่น ) รวมทั้งการห่มจีวรที่พระป่า จะม้วนคนละด้านกับพระทั่วไป และวันนั้น ขณะที่พระอาจารย์ ( ที่ดูแลผม ) กำลังช่วยผมรื้อย่ามเพื่อจัดของเข้าที่ ท่านก็ตกใจและทิ้งย่ามลงกับพื้นครับ เพราะท่านเจอ .... เงิน ..... เพราะ ห้ามจับเงิน ครับ บางวันที่ออกบิณทบาตร โยมบางท่านเมื่อใส่บาตรเสร็จ ก็หยิบปัจจัย ( เงิน ) ออกมาเพื่อถวาย ..... หลวงพี่ต่างถอยหลังกรูเลยครับ แล้วบอกโยมว่า ให้ไปถวายที่วัด ........................... เมื่อมาจำวัด ผมก็เริ่มนั่งสมาธิ ภายในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ ผมก็เข้าสมาธิ และ เห็นนิมิต นิมิตของผม เป็นลูกไฟสีเขียว ตรงกลางบุ๋ม และวิ่งตรงมาหาผมแล้วสลายไป ( แล้วลูกต่อมาก็วิ่งเข้ามาอีก ) ตอนนั้นผมดีใจมากครับ ......... สุดยอด หลงตัวเองมากเลยครับ ว่า ... เราเก่ง ........................ วันหนึ่ง หลวงพ่อเรียกตัวเข้าไปพบ หลวงพ่อ : เป็นงัยบ้าง ? ได้อะไรบ้าง ? ผม ( พระ ) : ผมเข้าสมาธิได้แล้วครับ เห็นนิมิตด้วยครับ ( ตอนนั้นยืดมาก คิดเลยว่า หลวงพ่อต้องงงแน่ ๆ ว่า เข้ามาแพล็บเดียว เห็นนิมิตรแล้ว ยืดดดด ) หลวงพ่อ : นิมิต ... เป็นอย่างไร ผม : ( บอกรูปลักษณ์ของนิมิตให้หลวงพ่อฟัง ) หลวงพ่อ : นิมิต สวยมั้ย ? ผม : สวยครับ หลวงพ่อ : ชอบมั้ย ? ผม : ชอบมากกกครับ หลวงพ่อ : งั้นก็อยู่แค่นั้นแหละ ไม่ต้องไปไหนไกล ผม : .......... งง ............. งง ............... หลวงพ่อ : อย่าไปชอบมัน แค่มองมันเฉย ๆ ................................ ( จบการสนทนาในวันนั้น ) ................................. 3 วันต่อมา หลวงพ่อเรียกตัวเข้าพบอีก หลวงพ่อ : เป็นงัยบ้าง ? เห็นนิมิตมั้ย ? ผม : ไม่เห็นแล้วครับ เข้าสมาธิไม่ได้แล้วครับ หลวงพ่อ : ( ยิ้ม ) .... เคยทำมาอย่างไร ก็ทำอย่างนั้น เริ่มต้นอย่างไร ก็เริ่มต้นอย่างนั้น ผม : ........ ครับ หลวงพ่อ ................. ( จบการสนทนาในวันนั้น ) ............................. จากนั้น ผมก็เข้าสมาธิได้แทบทุกวัน ......................... จากคุณ : เด่นศรี - [ 10 พ.ย. 47 04:18:24 ]

ความคิดเห็นที่ 75 จนกระทั่งวันหนึ่ง สิ่งที่ทำให้ผมเข้าใจในพุทธศาสนา ก็เริ่มขึ้น เหตุเกิดเพราะ ผมเข้าไปช่วยอาจารย์เก็บของในห้องปาติโมกข์ แล้วไปเห็นตู้หนังสือเข้า ( ผมชอบอ่านหนังสือมาก ) หนังสือเล่มนั้นคือ ...... อุปลมณี ( ดังที่คุณ Dalglish กล่าวถึงนั่นแหละครับ ) เป็นประวัติของหลวงปู่ชา เริ่มอ่านด้วยความสนุกและสนใจ มีเรื่องราวแปลก ๆ จากการนั่งสมาธิด้วย ซึ่งผมก็คิดเอาเองในใจว่า ..... ไม่น่าเป็นไปได้ ..... แต่ด้วยความน่าสนใจของหนังสือ ผมจึงอ่านทุกวัน และ นั่งสมาธิทุกวัน สมาธิ จะลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ความรู้สึกในแต่ละระดับที่ลึกเข้าไปของสมาธิ เหมือนการตกหลุมอากาศครับ มันวูบ แล้วนิ่ง ยิ่งวูบยิ่งนิ่งกว่าเดิม มันสงบมาก และสงบมากขึ้นเรื่อย ๆ .................................. มีวันหนึ่ง เป็นวันที่ผมขนลุกซู่เลยครับ ( ผมขออนุญาตนำมากล่าวถึงนะครับ ไม่ขอรบกวนสิ่งลี้ลับใด ๆ ครับ ) ขณะที่กำลังนั่งสมาธิในช่วงทำวัตรเย็น นั่งเข้าสมาธิแต่ละระดับลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ผมเห็นภาพ ... 3 ตน ยืนอยู่ที่บันได้ทางขึ้น ยืนกอดคอกันอยู่เหมือนเป็นเพื่อนกัน ทุกตน นุ่งห่มสีขาว ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้หลับ แม้ผมจะหลับตาอยู่ ภาพนั้นชัดมาก หลังทำวัตร ผมไม่ได้เล่าให้พระรูปอื่นฟังเลย... เดินกลับกุฎิไปเงียบ ๆ ด้วยความไม่สบายใจ ผมเข้าไปขอพบอาจารย์ที่ดูแลผม และบอกท่านว่า ผมเห็นอะไร ท่านถามว่า .... 3 ตน ใช่มั้ย ผมอึ้งไปเลยครับ ..... แล้วท่านอาจารย์ก็ยิ้ม และบอกให้ผมกรวดน้ำให้เค้าทั้ง 3 ตนด้วยทุกครั้ง ................................. คราวนี้ มาเรื่องการทำสมาธิ ครับ ผมจำไม่ได้นะครับว่า สมาธิแต่ละระดับเรียกว่าอะไรบ้าง ( เพราะไม่ค่อยได้จำ รู้แต่ว่า ผมเข้าสมาธิได้ลึกขึ้นเรื่อย ๆ ) เริ่มแรก ผมใช้การภาวนา พุท .. โธ แต่มักเข้าได้บ้าง ไม่ได้บ้าง การเพ่งกสิณ ผมไม่อดทนพอ มักหลุดออกมาบ่อย ๆ ผมจึงใช้วิธี ... พิจารณาอวัยวะภายใน ตั้งแต่ ผม ศีรษะ คิ้ว ตา หู จมูก คอ แล้วก็เข้ามาหลอดลม หลอดอาหาร ตับไตไส้พุง รวมทั้งนึกภาพอาหารเหลว ๆ ในกระเพาะ จนมาถึงทวาร ลงไปจนกระทั้งถึงเล็บเท้า แล้วก็ย้อนขึ้นไป ( พระอาจารย์ท่านเอาวิดิโอการผ่าศพมาให้ดูครับ เพื่อใช้ในการภาวนา .... ผมจึงสามารถนึกภาพได้ชัดเจน ) ปรากฎว่า เข้าสมาธิได้ง่าย และ เร็วมาก ยิ่งยังอยู่กับภาพอวัยวะเหล่านี้มากเท่าไหร่ ยิ่งเข้าได้ลึกขึ้นเรื่อย ๆ แต่ ..... เครียดมากครับ ยอมรับว่า เครียดจริง ๆ ........................... เมื่อเข้าได้อย่างชำนาญแล้ว ผมก็เปลี่ยนแนวทาง มาใช้การ .... ปล่อยใจ ... ไม่คิดอะไร ( เดี๊ยวจะบอกว่า ทำได้อย่างไรครับ ( ยิ้ม ) การปล่อยใจ ทำให้เข้าสมาธิได้โดยไม่เครียด ไม่เหนื่อย เลยครับ ปล่อยปุ๊ป ร่างกายจะเบาปั๊ปเลย ( แต่ปัจจุบัน ทำไม่ได้แล้วครับ ( หัวเราะ ) ) ................................. วันสุดท้ายก่อนสึก ( สึกเช้าวันรุ่งขึ้น ) ผมนั่งสมาธิด้วยความตั้งใจมากมาย ผมได้ประสบกับสิ่งที่ผมไม่คิดว่าจะได้รับ ( แม้ทุกวันนี้ ผมยังจำความรู้สึกในตอนนั้นได้ดีครับ ) ช่วงนั้น อากาศร้อน แม้จะเปิดพัดลม ก็ยังร้อนอยู่ แม้พัดลมจะโกรกอยู่ใกล้ ๆ ผมนั่งสมาธิเข้าระดับไปเรื่อย ๆ จนเกือบ 1 ชม . ( ผมนั่งได้ไม่เคยเกิน 1 ชม.เลยครับ ( หัวเราะ ) ) เข้าระดับไปเรื่อย ๆ ลึกไปที่ละชั้น แล้วผมก็ต้อง งง เรียกว่า งง จนไม่รู้จะพูดอย่างไรครับ ร่างกายผมรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว เหมือนมีลมวิ่งออกจากร่างกาย เป็นลมที่เย็นมากกกกกกกกกกก ครับ ลมดังกล่าว เหมือนวิ่งออกจากร่างกายผม พัดลมที่เปิดอยู่ ก็ยังคงเป่าตามปกติ แต่ลมที่เย็น มันไม่ใช่ลมร้อนแบบพัดลม ถ้าถามว่า ทำไมผมถึงต้อง งง .... และ พูดไม่ออก คำตอบคือ ..... ลองอ่านในหนังสือ อุปลมณี ดูสิครับ หลวงปู่ชา ท่านก็ผ่านระดับที่มีลมเย็นออกจากร่างกาย แต่ผม ได้มาพบเจอ สิ่งที่ไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ในการทำสมาธิ คืนนั้น ผมเข้านอนอย่างมีความสุขมากครับ หลังจากสึกออกมา ผมเที่ยวหาซื้อหนังสือประวัติหลวงปู่ชา เพื่อมาเก็บรักษาไว้ แต่ .... เล่มที่ออกมาแต่ละเล่ม ได้ตัดทอนรายละเอียดหลายอย่างออกไปอย่างน่าเสียดายมากครับ ทำให้หนังสือเล่มที่พิมพ์ใหม่ ไม่ได้รับรู้ในสิ่งแปลก ๆ ที่หลวงปู่ชาได้พบเจอมา เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ .... เกิดขึ้นจริง ๆ ( เชื่อผมเถอะครับ ) ................................... หลังจากนั้น ( หลังสึก ) ประมาณ 2 เดือน เพื่อนสนิทของผมก็บวช เค้าขอจำวัดดังกล่าวเช่นกัน ผมแนะนำเค้าว่า ...... หาหนังสือ อุปลมณี มาอ่านให้ได้ แล้วทำตาม แล้วจะได้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะมี แต่ ..... เค้าหา จนกระทั่งเค้าสึก เค้าก็ไม่พบหนังสือเล่มนี้ ................................... ถ้าถามว่า ผมทำสมาธิโดยการปล่อยใจให้ว่างได้อย่างไร ตอบคือ ต้องขอบพระคุณ หลวงตาเพชร ครับ หลวงตาบอกว่า ..... มองความคิด หลวงตาลองให้ผมนับ 1 ถึง 10 โดยที่ขณะนับนั้น สังเกตด้วยว่า คิดอะไรบ้าง เชื่อมั้ยครับว่า แค่ 1 ถึง 10 ผมคิดอะไรที่ไม่เกี่ยวกับเลขเหล่านี้เลยอีกไม่รู้กี่เรื่อง ...... ซึ่งผมไม่เคยสังเกตุเลย จากนั้นผมก็ทำตามที่หลวงตาเพชรสอนทุกวัน .... มองความคิด ................................. มองความคิด แล้ว อะไรที่มันคิดนอกลู่นอกทาง ให้ตัดมันออกจากความคิดทันที ตัดออกให้เร็วที่สุด ลองทำดูซิครับ สมมุติ คิดเรื่อง เลข 1 ถึง 10 แล้วระหว่างนี้ หากคิดเรื่องอื่นขึ้นมาให้รีบกลับมาที่เลข 1 ถึง 10 นี้ให้ได้เร็วที่สุด หลวงตาเพชร บอกผมว่า พระพุทธเจ้า สามารถนับเลขได้ โดยที่ไม่คิดเรื่องอื่นเลย พระอรหันต์ สามารถตัดความคิดต่าง ๆ ออกได้ภายในไม่ถึงเสี้ยววินาที ............................ การมองความคิด แล้วตัดความคิดที่ไม่เกี่ยวออกไปให้เร็วที่สุด นี่แหละครับคือ การนำสมาธิมาใช้ในชีวิตจริงของฆราวาส .................................. ( ยิ้ม ) .................................... เด่นศรี .................................... ยาวมากกกกกเลยนะครับ แต่ผมมีความสุขมากครับ ที่ได้เล่าเรื่องนี้ ................................. ขอบคุณครับ จากคุณ : เด่นศรี - [ 10 พ.ย. 47 04:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สุดยอดมากเลยครับคุณเด่นศรีเรื่องนี้................. -------------------------------------------------- ผม : สวยครับ หลวงพ่อ : ชอบมั้ย ? ผม : ชอบมากกกครับ หลวงพ่อ : งั้นก็อยู่แค่นั้นแหละ ไม่ต้องไปไหนไกล ------------------------------------------------------------- ตอนนี้ผมนึกถึงตอนพวกเราเข้าใจ dsm และเริ่มคิดระบบ advance ก็มีเหมือนกันเรื่อง แปลกฯที่เกิดกับตัวเองแต่ยังหาคำตอบไม่ได้เลยครับ.................... เอาไว้มีจังหวะดีฯคงได้หารือปรึกษาด้วยครับ........ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 06:16:35 จากคุณ : ลำชี - [ 10 พ.ย. 47 05:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณ เด่นศรี ครับ มีไหมครับ ว่าคนที่สึกออกมาแล้ว ยังเข้าสมาธิได้ดีอยู่ เหมือนตอนบวช ก้าวหน้าไปเรื่อยๆ จากคุณ : ขวัญชัย - [ 10 พ.ย. 47 07:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีครับ คุณ ขวัญชัย สำหรับคนที่สึกออกมาดำเนินชีวิตตามปกติแล้ว ผมไม่ค่อยทราบครับว่าเค้ายังคงทำสมาธิได้ดีเหมือนตอนบวชหรือไม่ แต่สำหรับผมเอง ผมทำไม่ได้เลยครับ ไม่ได้แม้แค่ 5 % จากที่เคยเข้าไป และอย่างที่ผมเล่าไว้ว่า หลวงพ่อก็ได้บอกแก่ผมแล้วว่า เมื่อสึกมา ผมจะทำสมาธิเหมือนเดิมไม่ได้ครับ .................................. ( ยิ้ม ) ................................. ต้องรอคำตอบจากเพื่อนท่านอีกครับ .................................... เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 10 พ.ย. 47 08:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 79 กิจวัตรประจำวันเหมือนกันเลยครับ ตอนอยู่วัด ไม่เคยนั่งสมาธิแล้วมีสมาธิขนาดนั้นเลย ถามท่านอาจารย์ท่านก็ว่า ทำไปเรื่อยๆ สาธุครับ ผมจะพยายามปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอบ้างครับ ขอบคุณพี่เด่นศรีที่เล่าประสพการณ์ที่มีประโยชน์เป็นวิทยาทานครับ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 08:43:41 จากคุณ : nattaphon - [ 10 พ.ย. 47 08:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 80 "แล้วก็รู้สึกว่าตัวของเรานี้เล็กเหลือเกิน ยังห่างไกลเหลือเกิน" ขอ quote คำพูดของคุณทรงกฤษฎิ์หน่อยนะครับ ผมเองก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันครับ ขอบคุณพี่เด่นศรีที่เล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ ขอบอกเลยว่าพี่เด่นศรีนี่เป็นพุทธศาสนิกชนแท้ๆ เลยครับ คือ ลงมือปฏิบัติให้เห็นจริง ซึ่งผมเห็นว่าอันนี้เป็นหัวใจของพุทธศาสนาครับ (อาจจะเห็นต่างจากพี่นะครับ) ไม่ใช่รู้แต่ทฤษฎี แล้วนั่งถกเถียงไปวันๆ ผมว่าถ้าพี่ไม่สึกนี่ น่าจะไปได้ไกลนะครับ .... มีบุญมากคัรบ.... ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถทำได้อย่างนั้น.... ยินดีด้วยจริงๆ ....   :-D ผมเองแม้จะนั่งสมาธิตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่เคยได้อะไรเลยครับ ส่วนใหญ่จะหลับซะมากกว่า แล้วก็ฟุ้งซ่านไปเรื่อย ....บ้านผมอยู่ใกล้วัดปากน้ำ ภาษีเจริญครับ ซึ่งที่วัดจะมีหอให้นั่งสมาธิทุกวัน... ผมเองก็บวชที่วัดนี้แหล่ะครับ.... ไม่ทราบว่าพี่เด่นศรีรู้จักหลวงพ่อสดหรือเปล่าครับ เพราะผมเห็นบ้านที่ค้าขายส่วนใหญ่จะมีรูปหลวงพ่อสดไว้บูชา เค้าว่ากันว่าบูชาหลวงพ่อสดแล้วจะทำมาค้าขึ้น... แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 18:27:03 จากคุณ : Dalglish - [ 10 พ.ย. 47 09:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เห็นคุณ MudleyGroup บอกว่า ----------------------------------------------------------- ไม่ต้องใช้กราฟก็ได้ครับ กราฟเป็นเพียงตัวช่วยให้เรามองภาพได้ง่ายขึ้นแค่นั้นเองครับ ลองเทรดหุ้นตามหลักการพทุธปรัชญาก็ได้ครับ เพราะสอนให้เรามองเห็นความจริงที่แท้ของธรรมชาติ จากคุณ : MudleyGroup - [ 10 พ.ย. 47 00:04:25 ] ----------------------------------------------------------- น่าสนใจมาก ทำไงถึงจะได้คุยกันประเด็นนี้ ......... ........................ จากคุณ : ลำชี - [ 10 พ.ย. 47 09:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณมากครับคุณเด่นศรี (ยิ้ม) ผมต้องไปหาซื้อหนังสืออุปลมณีมาอ่านบ้างแล้วครับ ทุกวันนี้ก็นั่งสมาธิกันทั้ง4คน พ่อแม่ลูก แต่ทำกันแบบไม่มีหลัก คือหลับตาแล้วนิ่ง (ประมาณ15นาที) ตัวผมพยายามไม่คิดอะไร อยู่กับลมหายใจ(เท่าที่เคยรู้มา) เหตุเริ่มแรกที่มานั่งสมาธิ ก็เกิดจากเจ้าลูกชายซึ่งเป็นเด็ก ออทิสติก อยู่ไม่นิ่ง ก็เลยคิดว่าช่วยเขาได้ แต่การสอนให้ลูกชายเข้าสมาธิจริงๆคงยาก เพราะแกยัง ไม่สื่อสารด้วยคำพูด แกแค่ทำตามพ่อแม่กับพี่สาว ขอโทษนะครับที่เล่าเรื่องตัวเอง อาจทำกระทู้รกไปบ้าง จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 10 พ.ย. 47 09:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สาธุ สาธุ สาธู อนุโมทนาบุญ ด้วยค่ะ สุดยอด ของสุดยอดจริงๆ ซ้อก็เคยไปปฎิบัติลักษณะเดียวกัน ในการมองอารมณ์ มองความคิด ที่ยุวพุทธิกสมาคม แถวบางแค ไปมา 5 รอบแล้ว ยังไม่ไปไหนเลยค่ะ.. เห็นที่คุณเด่นศรีเล่าแล้ว .. เชื่อว่าเป็นไปได้ และเป็นได้จริง .. คนที่ผ่านมาแล้วถึงจะรู้ว่ามีจริง จริง... มิน่า คุณเด่นศรีถึงมีความนิ่งในคำพูด ในความคิด ในการกระทำ และมีความชัดเจนในชีวิต .. ซ้อว่านี่น่าจะเป็นจุดที่สำคัญ ที่ทำให้ความคิดของคนเราแตกต่างกันด้วยค่ะ ขอบคุณที่เล่านะคะ .. บางคนว่าไม่ควรอวดวิชาด้วยการเล่าแบบนี้ .. แต่ซ้อว่าดีกว่า ที่คุณเด่นศรีเล่าให้ฟัง เพราะจะได้เป็นแนวทางให้คนรู้ว่า เป็นยังไง และเมือเจอหรือ พบ ควรจะทำยังไง ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ซ้อสี่ค่ะ (คิมิเอะ-จัง) - [ 10 พ.ย. 47 10:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอบคุณคุณเด่นศรีมากๆค่ะ ... สำหรับเนื้อหาดีๆมากเช่นนี้ ไม่ได้เป็นความสุขของคุณเด่นศรี (คนเดียว) ที่ได้เล่าเรื่องราวนะคะ .... เราก็พลอยได้รับสิ่งดีๆไปด้วยค่ะ รอฟังต่อนะคะ ... ขอบคุณอีกครั้งค่ะ (เรื่องของเราก็ยาวเช่นกัน .... เขียนไม่ไหวค่ะ) ********* คุณซ้อสี่คะ เราก็เคยไปปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธิกสมาคมเช่นกันค่ะ (ตอนนั้นเรียนอยู่ ปี 2 ค่ะ) ก็ได้รับอะไรมากมายเช่นกันค่ะ อยากฟังประสบการณ์ของคุณซ้อสี่ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : คนชื่อนินจา - [ 10 พ.ย. 47 11:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ขอบคุณครับพี่เด่นศรี สำหรับเรื่องสมาธินี่ ของผมมากที่สุดก็คือ มันรู้สึกว่าหมุน ๆ ๆ ไปหมด แล้วก็ทนไม่ไหว แบบนี้เค้าเรียกว่า พอจะได้อะไรบ้างไหมครับ พอดี ไม่มีอาจารย์แนะนำ ทำไปเองตามที่เคยได้ยินมา แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 23:40:50 จากคุณ : แมลงเม่าทนไฟ - [ 10 พ.ย. 47 17:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เข้ามาตอบเรื่องสมาธินะครับ ตามความเห็นของผมแล้ว พระที่สึกออกมาแล้วเข้าสมาธิไม่ได้เหมือนเดิม น่าจะเกิดจากการที่ไม่ได้ถือศีล , ขาดการสำรวมกาย วาจา ใจ ครับ รวมทั้งสภาพแวดล้อมในการดำเนินชีวิตประจำวันด้วย ที่ทำให้เรามีอะไรให้คิด ให้รับผิดชอบ มากมาย ก็เลยทำให้เข้าสมาธิได้ยากครับ ......พูดเหมือนผมเคยทำสมาธิได้เลยแฮะ....... :-D จากคุณ : Dalglish - [ 10 พ.ย. 47 18:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ไม่ได้อารมณ์สมาธิครับ ตอนอยู่ป่าที่วัดรู้สึกเลยว่าจิตใจสงบกว่าปกติ ตอนนอนปักกลดต้องดูสถานที่ให้แน่นอนครับว่าไม่มีรูงู มีสติอยู่กับตัวเพราะเห็นรอบๆตัว(ไม่รู้อะไรจะโผล่มาบ้าง) ตอนออกจากวัดใหม่ๆ รู้สึกเหมือนเมาเมือง ต่อมาก็ค่อยๆชิน และรักษาอารมณ์สมาธิไม่ได้อีกครับ เพราะสติไม่อยู่กับตัว ไปตามสิ่งต่างที่เข้ามากระทบมากเหลือเกิน จากคุณ : nattaphon - [ 11 พ.ย. 47 08:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เล่าต่อซิครับคุณเด่นศรีที่ว่าเห็นภาพ ... 3 ตน ยืนอยู่ที่บันไดทางขึ้น.. ทำไมถึงเห็นหละครับ...3 ตนที่เห็นนั้นเป็นใครกัน....แล้วท่านมาให้เห็นทำไมครับ? {{ { หวู่ย...ย ขนลุก }} } ...อยากอ่านต่อ.... รู้สึกว่า 'สมาธิ' นี่ต้องใช้ 'จิตสัมผัส' ล้วนๆเลย ... เท่าที่อ่านมาผมคงจะเข้าไม่ถึงอย่างคุณเด่นศรีแน่ ------------------------------------------------ มีคำถามครับ ... ในทาง 'พุทธศาสนา' กล่าวถึงเรื่อง 'เงิน' ไว้ว่าอย่างไรเหรอครับ...ทำไมจึงตกใจเมื่อท่านเจอ .... เงิน ..... ...รออ่านต่อนะครับคุณเด่นศรี ...หากสิ่งที่ถาม ... ทำให้เกิดความขุ่นมัว ... ในทางใดทางหนึ่ง .... ต้องกราบขออภัยอย่างสูงมา ณ ที่นี้ (ขอยืม คุณนินจา หน่อย)... จากคุณ : Zelda - [ 11 พ.ย. 47 20:44:42 A:203.113.34.12 X:203.150.217.116 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เล่าต่อก็ได้ครับ ( ทีแรกนึกไม่ออกว่าจะเล่าอะไรครับ ( ยิ้ม )) ........................... ที่ผมเห็น 3 ตน นั้น ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่เรียกว่า วิญญาณ ( หรือ ผี ) ทีแรกผมนึกว่าผมนั่งสมาธิจนหลับ แต่หยิกตัวเองดู ( หลับตาอยู่ครับ และ ในลานนั่งนั้น มืดสนิท เพราะเป็นเวลาประมาณเกือบ 3 ทุ่ม และหลวงพ่อปิดไฟทุกดวงในขณะนั่งสมาธิครับ ) หยิกแล้วเจ็บครับ แต่ไม่ได้ลืมตา คือ ไม่ได้ตกใจครับ แต่ .... ประหลาดใจ ยิ่งอาจารย์ถามว่า 3 ตนใช่มั้ย ผมยิ่งมั่นใจว่าผมไม่ได้หลับฝันไป ( ยิ้ม ) จริง ๆ แล้วเห็นอีกหลายตนครับ แต่ที่ชัดเจนคือ 3 ตนนี้ที่ยืนกอดคอเป็นเพื่อนกันอยู่ อาจารย์ไม่ได้บอกครับว่าเค้ามาทำไม แต่อาจารย์ยิ้มให้ผมเฉย ๆ ( จนตอนนี้ผมก็ยังนึกไม่ออก ) ทุกวันนี้ ผมไม่เคยคิดลบหลู่สิ่งลี้ลับใด ๆ ครับ แม้ในใจส่วนลึก ก็ยังไม่ปักใจเชื่อเรื่องเหล่านี้ แต่ ... ไม่กล้าลบหลู่ .............................. เรื่อง สมาธิ ผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องอภินิหารอะไรเลยครับ ผมถึงบอกว่า ศาสนาพุทธ เป็นสิ่งที่วิทยาศาสตร์สามารถตรวจสอบได้จริง ( น่าภูมิใจมากกกก ครับ ) เพราะผมเข้าสมาธิได้ลึกมาก จึงสรุปได้อย่างเต็มที่ว่า เป็นวิทยาศาสตร์ล้วน ๆ ไม่มีสิ่งใดเป็นเรื่องในนิยายเลยครับ ผมจึงบอกว่า พระพุทธองค์ ทรงอัจฉริยะภาพ มาก ในการปฏิบัติสมาธิ จุดประสงค์อีกอย่างหนึ่งคือ การแยก กาย และ ใจ ออกจากกันครับ ................................ เรื่อง แยกกายและใจ อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหลหรือ ลึกลับนะครับ ..... เพราะมันสามารถแยกออกจากกันได้จริง ๆ ผมเองทำได้บางครั้ง ( ตอนอยู่วัด ) แต่ถ้ารุนแรงมาก เช่น มือแช่ในน้ำร้อน อย่างนี้ ผมทนได้ไม่นานครับ แต่เท่าที่ผมทำได้ ผมมั่นใจว่า ผู้ที่เข้าสมาธิได้สูง ๆ จะสามารถแยกกาย และ ใจได้มาก ....................... คำว่า แยกกาย และ ใจ คือ กายรับสิ่งกระทบใด ถ้ามีสมาธิดี จะทำให้สามารถปรับใจไม่ให้ไปรับรู้สิ่งที่กายได้รับ นั่นคือ กายเจ็บ แต่ใจไม่เจ็บ ผลลัพธ์คือ เจ้าของใจนั่นจะไม่รู้สึกเจ็บครับ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เหมือนการฉีดยาชาครับ ผมถึงบอกว่า ศาสนาพุทธ เป็นวิทยาศาสตร์ล้วน ๆ เลย ............................. ตั้งแต่ได้ในสิ่งที่ไม่คาดคิดว่าจะได้ ทำให้ผมศรัทธาในศาสนาพุทธมากอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน ( เมื่อก่อนคิดเพียงว่า เราบวชเพื่อตอบแทนคุณพ่อและแม่ แต่เป็นอย่างที่หลวงพ่อบอกแหละครับ ว่าคนที่ได้รับนั้น คือเราคนเดียว การที่พ่อแม่จะได้บุญด้วย อยู่ที่เราสามารถชักจูงท่านให้เข้าสู่ศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้เข้ามาศึกษาและปฏิบัติสมาธิ .......................... เรื่อง เงิน .... ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เป็นอาบัติครับ ถ้าพระจับเงิน ถ้าได้สวดมนตร์แปล จะรู้เยอะแยะมากครับ ( ยิ้ม ) รู้ว่าอะไรเป็นอะไร รู้ว่าอะไรบ้างที่อาบัติ และรู้ในสิ่งที่เรากำลังพร่ำภาวนาอยู่ ( ลองหาหนังสือสวดมนต์แปลมาอ่านก็ดีเหมือนกันนะครับ ) .............................. ส่วนหนังสือ อุปลมณี ผมไม่ได้ซื้อมาครับ เพราะเวอร์ชั่นที่พบ ตัดส่วนรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกไปหมด โดยที่คนทำหนังสือ ไม่ได้ลองทำด้วยตัวเอง จึงทำให้เค้าตัดสิ่งที่น่าประหลาดใจออกไปมากมาย ผมได้แต่นึกเสียดายแทนครับ ถ้าเป็นไปได้ ลองหาฉบับเก่า ๆ ที่ยังคงเนื้อหาเดิม ๆ แล้วลองค่อย ๆ ปฏิบัติตาม น่าจะได้พบเจอสิ่งที่เราอ่านแล้วดูเหมือนมันเหนือธรรมชาติ แต่ ... มันเป็นวิทยาศาสตร์ ที่เราจะได้พบเจอมันเองตามอัตโนมัติครับ ที่บอกว่า .... เจอเองตามอัตโนมัติ เพราะว่า เมื่อเราหมั่นเพียร ทำไปเรื่อย ๆ สมาธิจะลึกเข้าไปเรื่อย ๆ เอง แล้ว ..... จะเจอเอง ครับ ( ยิ้ม ) ............................. แล้วจะได้รับรู้ถึง อัจฉริยะภาพของพระพุทธองค์ แล้วจะ .... อึ้ง แล้วจะ .... น้ำตาไหลอย่างปลาบปลื้มใจ ................................. สรุป เท่าที่ผมประสบมาด้วยตัวเอง สมาธิ ไม่ใช่สิ่งเหนือธรรมชาติ ไม่ใช่อภินิหาร แต่สมาธิ เป็นสิ่งที่เกิดจากความหมั่นเพียรในการปฏิบัติ เมื่อเพียรทำไปเรื่อย ๆ สิ่งที่เคยคิดว่าเหนือธรรมชาติ มันจะมาเจอกับคุณเอง แล้วคุณจะยิ้มเหมือนผมว่า .... พระพุทธองค์ ท่านทรงอัจฉริยะ ............................... ผู้ใดปฏิบัติ ผู้นั้นได้รับ ..... นี่คือ ลักษณะสำคัญข้อหนึ่งของศาสนาพุทธ ครับ ( มีในบทสวดด้วยครับ ) ................................. จากคุณ : เด่นศรี - [ 11 พ.ย. 47 22:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 90 สวัสดีค่ะทุกท่าน ได้อ่านแล้วแต่ยังไม่จบค่ะ เขาเขียนดีนะ...อ่านง่าย เด็กๆ ก็อ่านได้ ถ้าอ่านจบแล้วจะมาแชร์ความเห็นกับเพื่อน ๆ นะค่ะ ปล. สำหรับคนที่กำลังหาซื้อ...หนูเห็นมีขายที่ศูนย์หนังสือจูฬาฯ หลายเล่มเลย จากคุณ : luckyinter - [ 12 พ.ย. 47 09:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านกระทู้นี้จบ...จิตก็ปรับตัวเข้าสู่ภาวะที่สมดุล ขอบคุณ คุณเด่นศรีครับ จากคุณ : cocool - [ 12 พ.ย. 47 16:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คุณเด่นศรี ครับ... ที่ว่า "ลมเย็นออกจากกาย" นั้น คุณเด่นศรี คิดว่าเป็นอะไรหรือครับ.. โดยทั่วไปในร่างกายคนประกอบไปด้วย ธาตุสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ (ใช่ไหมเนี่ย) คุณเด่นศรี คิดว่า ส่วนที่ควบคุมให้ธาตุทั้งสี่เกิดสมดุลย์ คืออะไรครับ แล้วในขณะที่ลมเย็นออกจากกาย เป็นสภาวะที่เกิดสมดุลย์ หรือเสียสมดุลย์ หรือเปลี่ยนจากสมดุลย์เก่า เป็นสมดุลย์ใหม่ (จากสมดุลย์แบบหยาบๆ เป็นสมดุลย์ที่ละเอียดขึ้น อะไรประมาณนั้น หรือเปล่า) ถามไปถามมา ผมก็ชักมึนๆ งงๆ แฮะ อย่าถือสานะครับ เอาเป็นว่า อยากจะชวนคุณเด่นศรี คุยเรื่องนี้ต่อเท่านั้นแหละครับ คือแบบว่า ชอบเรื่องทำนองอยู่บ้างน่ะครับ (แต่ชอบฟังนะครับ) จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 12 พ.ย. 47 19:37:13 ]

ความคิดเห็นที่ 93 "ลมเย็นออกจากกาย" ทำให้ผมนึกถึงตอนหัดนั่งสมาธิ.. ผมก็รู้สึกเย็นๆเหมือนกัน แต่เฉพาะที่ ขา นะครับ... ที่ไหนได้... ขาผมมันชานี่เอง นั่งทีไรชาทุกที แต่มีอยู่ครั้งนึงที่นั่งสมาธิแล้วรู้สึกชอบ... มันสงบมาก ตอนช่วงวิกฤตต้มยำกุ้ง อะไรๆก็ดูมืดมนไปหมดในชีวิต เลยหันมาลองนั่งสมาธิดู ก็ช่วยได้มากเหมือนกัน ทำให้จิตสงบ ใจเย็นลง. แต่พอหลังจากนั้นมาไม่เคยได้นั่งอีกเลย นั่งแล้วขาต้องชาทุกที. ส่วนเรื่อง 'วิญญาณ' ( หรือ ผี ) โดยส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยเชื่อ ค่อนข้างจะท้าทายกับมันด้วยซ้ำ... แต่ถ้าผมได้มีโอกาศได้เห็นเหมือนคุณเด่นศรี ผมคงอาจจะหลุดจากกรอบความคิดเดิมๆของตัวเองก็ได้ (ถ้ายังไม่ช็อค! ตายไปซะก่อน) แต่ฟัง(อ่าน) จากคุณเด่นศรีเล่าแล้ว เชื่อแน่ว่า คนที่มีใจบริสุทธิ (หรือ อะไรดี...หล่ะ ผมก็พูด/อธิบายไม่ค่อยถูก) จะมีโอกาศมากกว่าที่จะได้เห็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่เคยเห็น. "ศาสนาพุทธ เป็นสิ่งที่วิทยาศาสตร์สามารถตรวจสอบได้จริง" ผมชอบคำนี้ครับ เหมือนกับได้ก้าวออกมาจากกรอบความคิดอีกขั้น.. เริ่มกว้างขึ้น ...ขอบคุณคุณเด่นศรีอีกครั้งครับ กับข้อคิดดีๆ... จากคุณ : Zelda - [ 12 พ.ย. 47 21:38:11 A:203.113.35.11 X:203.150.217.116 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 94 เฮ้อ อาจารย์เด่นศรี คงไม่อยากคุยต่อมั้ง ตามที่ผมเคยอ่านเจอ รวมทั้งเคยฟังเขาเล่ากันมา ปรากฎการณ์ลมออกจากกาย เนี่ย ผมคิดว่าเป็นปรากฎการณ์ที่น่าจะคล้ายๆ กับ สภาวะที่จิตสามารถรับรู้ถึงความละเีอียดของกระบวนการในกายได้ หรือเปล่าครับเนี่ย ซึ่งหากจิตที่เกิดความละเอียดมากๆ ก็จะสามารถสัมผัสกับสิ่งที่ละเอียดมากขึ้นในธรรมชาติได้ (และผมคิดเอาเอง ขอย้ำว่าเป็นการคิดจากการปะติดปะต่อเอาเองจากเรื่องราวตามที่เคยได้ยินได้ฟัง ไม่ได้เกิดจากกระบวนการรู้เห็นตามที่เป็นจริง โดยคิดว่า) เมื่อได้สัมผัสกับสิ่งที่ละเอียดมากขึ้นๆ ไปอีก ก็จะเข้าถึงสภาวะหนึ่งที่ไม่มีกาลเวลา หรือ กาลเวลาที่เสมือนช้าลง จนสามารถมองเห็นกระบวนการเกิดขึ้นและดับไปที่มีอยู่จริงทุกๆ ขณะของธรรมชาติ จากนั้นก็จะเกิดความเบื่อหน่ายหรือมี "นิพิทาญาณ" จนสามารถปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างได้ ด้วยเห็นว่า แต่ละสิ่งแต่ละอย่างล้วนเป็นเหตุและปัจจัยที่มาประกอบกันในชั่วขณะหนึ่ง เมื่อขาดเหตุและปัจจัยนั้นๆ แล้วสภาวะนั้นๆ ก็ไม่มี ดังนั้น ทุกสภาวะจึงไม่มีอยู่จริง ไม่มีตัวตน มีแต่ความปรุงแต่ง และสามารถปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างได้ในที่สุด อะไรประมาณเนี้ยนะครับ ก็แค่เนี้ยแหละครับที่อยากถาม คือ อยากรู้ว่าคุณเด่นศรีคิดว่ากระบวนการดังที่ผมกล่าวมาเนี่ย มันเป็นไปได้ไหม แล้วการที่ลมเย็นออกจากกายนั้นเป็นสัญญาณเิริ่มต้นของกระบวนการนี้หรือเปล่า ก็เท่านั้นจริงๆ ครับ แหะ แหะ จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 13 พ.ย. 47 16:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 95 :) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 13 พ.ย. 47 18:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 96 มาตอบต่อครับ ( หัวเราะ ) เรื่อง .... ลมออกจากกาย ....... ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันนะครับ เพราะได้แต่อ่านตามหนังสือของหลวงปู่ชา แล้วทำสมาธิตามทุกวัน อยู่ ๆ ก็เจอเองครับ ผมก็ไม่รู้ว่า มันคืออะไร เพียงแต่ประหลาดใจว่า สิ่งที่ผมอ่านในหนังสือ อุปลมมณี นั่น ที่เดิมคิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ มันกลับมาประสบกับผมหลาย ๆ อย่างครับ ก็เลยอดคิดไปไม่ได้ว่า ยังมีอะไรอีกมากมายที่ผมยังไม่เจอในพุทธศาสนา ที่เหมือนเรื่องเหลือเชื่อ แต่มันกลับสามารถพบเจอได้จริง ด้วยคนธรรมดา ๆ อย่างผม เพียงแค่การนั่งสมาธิครับ ( ยิ้ม ...... ตรงคำถามมั้ยครับ ) ......................................... นั่นคือ ผมไม่ปักใจเชื่อเรื่องจิตวิญญาณ แต่สิ่งที่ได้ประสบมา ทำให้ผมรู้สึกทึ่ง และ ประหลาดใจในศาสนาพุทธของเรามาก .................................. ( ยิ้ม ) ....................................... ทุกวันนี้ ผมไม่ได้เสียใจที่เข้าสมาธิไม่ได้เลยครับ บอกได้จริง ๆ ว่า ไม่เสียใจเลย เพราะ ..... สิ่งที่ผมได้ทุกวันนี้คือ ผลจากการเข้าใจเหตุผลเรื่องสมาธิ แล้วนำมาใช้จริงกับชีวิตประจำวันของคนที่ต้องดำเนินชีวิตทั่วไป ......................................... อย่างที่ผมสรุปเอาเองครับว่า สมาธิมีผล 2 ด้าน 1. ด้านความสุขสงบ ( ขณะเข้าสมาธิ ) ซึ่งเหมือนเป็นด้านการเรียนภาค ทฤษฎี 2. ด้านการละความทุกข์ ( ทางใจ ) ซึ่งนี้แหละครับ เป็นเหมือนการนำภาคทฤษฎีมาปฎิบัติในชีวิตจริง .............................. ผมจึงเริ่มเข้าใจขึ้นมาแล้วว่า ทำไมตอนเรียนหนังสือวิชาพุทธศาสนา จึงมีเรื่องเกี่ยวกับ ทุกข์ และการดับทุกข์ ................................ ซึ่งการดับทุกข์ ไม่ใช่เรื่องเหลือเชื่อ หรือ เรื่องลี้ลับอะไรเลย มันเป็นสิ่งที่การนำ สมาธิ มาใช้จริง นั่นเอง ............................. ผมอธิบายเรื่องจิตและวิญญาณไม่ถูกนะครับ เพราะตอนบวชนั้น หลวงพ่อไม่ได้พูดถึงเรื่องเหล่านี้เลย ทุกวันมีแต่คำว่า ... ภาวนา .... ( หรือ ก็คือ สมาธิ นั่นแหละครับ ) ............................ ตอนไปกิจนิมนต์ โยมแทบทุกคนจะขอ .... น้ำมนต์ .... ผ้ายันต์ ..... พระปลุกเสก ..... แต่หลวงพ่อจะบอกแก่โยมว่า .... มีแต่ พุท-โธ ( หมายถึงการนั่งสมาธิแล้วกำหนดลมหายใจเข้าออกเป็น พุท - โธ ) ....................................... สรุปคือ เรื่องลมเย็นออกจากร่างกาย ผมไม่คิดว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์เหลือเชื่อใด ๆ แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถพบเจอได้จากการเพียรนั่งสมาธิ ( ภาคทฎษฎี ) ครับ ............................. ( ยิ้ม ) .................................. เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 13 พ.ย. 47 19:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 97 คุณ เด่นศรีครับ เคยมีความทุกข์ไหมครับตอนที่สึกกลับมา อยู่บ้านแล้ว นั่งสมาธิไม่ได้จริงๆ ครั้งแรกๆ รู้สึกเสียดาย อาลัยอาวรณ์ไหมครับ จากคุณ : ขวัญชัย - [ 13 พ.ย. 47 22:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ใครที่สนใจธรรมะลองเข้าไปที่เว็บนี้นะครับ http://www.dhammahome.com/ จากคุณ : kc00 (kc00) - [ 14 พ.ย. 47 13:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ตอบคุณขวัญชัยครับ ตอนสึกออกมาใหม่ ๆ แล้วเริ่มเข้าสมาธิไม่ได้ รู้ตัวเลยครับว่า หงุดหงิด มันเหมือนว่าเราจะเข้าไปรับความสงบสุข ( ทางใจ ) แต่ ... ไม่ได้ หงุดหงิด จนกลายเป็นอารมณ์เสียเลยครับ ( หัวเราะ ) เป็นอย่างนี้แทบทุกวัน วันไหนเข้าสมาธิได้ ก็อารมณ์ดี วันไหนเข้าไม่ได้ ก็หน้าบูดบึ้ง ( แต่ไม่ได้ไปกัดใครนะครับ ( หัวเราะ ) ...................................... ซึ่งช่วงนั้น เป็นเพราะผมยังไม่รู้ถึงประโยชน์ของสมาธิที่นำมาใช้ในชีวิตจริง .................................... ผมลองเรียบเรียงคำพูดใหม่นะครับ 1. หนังสือเกี่ยวกับการทำสมาธิ .... ลองคิดว่าเป็นภาคทฤษฎี 2. ความสุขที่เกิดระหว่างการเข้าสมาธิ .... ถือว่าอยู่ในช่วงฝึกวิชาสมาธิ ( ถ้าฝึกถูกต้อง ก็ได้รับความสุขทางใจ ถ้าฝึกไม่ถูกต้อง ก็จะกลายเป็นหงุดหงิดแทน ) 3. การนำมาใช้ในการลืมความทุกข์ ... คือการนำสมาธิมาออกใช้งานจริง ( สำหรับฆราวาส ) ............................ ปล. ผมใช้คำว่า ลืมทุกข์ นะครับ เพราะเป็นการใช้สมาธิเพื่อช่วยให้ความทุกข์ในใจเบาลง ( เพราะคำว่า ดับทุกข์ คงต้องเข้าถึงระดับพระอรหันต์ครับ ( ยิ้ม )) ............................... คราวนี้ ก็หมายความว่า หลังสึกนั้น ผมยังไม่รู้ถึงประโยชน์ของสมาธิในการนำมาใช้จริงในการดำเนินชีวิตของคนเดินดินอย่างเรา ....................................... ( ลืมบอกไปนิดหนึ่งครับว่า การทำสมาธิ ไม่จำเป็นต้องนั่งหลับตา แต่สามารถทำได้ทุกอริยาบทครับ นั่นคือ จะกิน จะนอน จะเดิน กำลังขับรถ ฯลฯ ก็สามารถทำสมาธิได้ ( เพราะสมาธิหมายถึง กำลังมีสติจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ) ....................................... เพราะหลังสึก ผมต้องมาช่วยท่านพ่อดูแลร้าน เมื่อนึกได้ ผมก็จะทำสมาธิ เช่น เดินไปหยิบของ ก็จับจังหวะการเดิน การยกขาซ้ายหรือขวา การวางเท้า ( สิ่งเหล่านี้ ได้มาจากการฝึกในช่วงขอเข้าห้อง เก็บอารมณ์ ครับ ) นั่นคือ ถ้านึกได้ปุ๊ป ผมจะทำสมาธิจดจ่อกับทุกสิ่งที่กำลังทำอยู่ในปัจจุบันแทบทุกครั้ง แม้ทุกวันนี้ แม้ขับรถยนต์ ผมก็ยังทำสมาธิเลยครับ ................................. แล้ววันหนึ่ง สิ่งที่ทำให้ผมพบคุณค่าของการบวชครั้งนั้นก็มาถึงครับ ....................................... ผมจำไม่ได้ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรนะครับ รู้แต่ว่าผมรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากกกกกกก แต่จังหวะหนึ่งที่รู้ตัว ผมก็ทำสมาธิ ( ตอนเดิน ) ( ตามความเคยชิน ) ..... ปรากฏว่า มาคิดได้อีกที อ้าว ..... เมื่อกี้ทำไมเราไม่ได้รู้สึกไม่สบายใจเรื่องนั้นเลยละ ลองอีก เดินแล้วจดจ่ออยู่กับการเดิน ...... เออแหะ ความไม่สบายใจมันหายไปจากความรู้สึกของเราได้แบบไม่น่าเชื่อ ................................... ตอนนั้น ผมระลึกถึง หลวงพ่อ หลวงตาเพชร และอาจารย์ขึ้นมาทันที โดยเฉพาะหลวงตาเพชร ( เพราะผมไปคลุกคลีกับท่านตลอด ) .... ท่านสอนเรื่อง การตามความคิด การตัดความคิด ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องทำในการเข้าห้องเก็บอารมณ์ และสิ่งนี้เอง ที่ติดตัวผมมา ผมสามารถตัดความคิดได้เร็ว และ ตัดได้เวลาที่ต้องการ ผมจึงมีความรู้สึกเลยว่า ...... การบวชครั้งนั้น ให้ชีวิตใหม่แก่ผมทั้งชีวิต เพราะ ..... เมื่อมีทุกข์ หรือ ไม่สบายใจ เราสามารถดำรงชีวิตได้แบบเดิม ในขณะที่ผู้อื่น ยังคงนั่งจมอยู่ในความทุกข์ .................................... งง มั้ยครับ ...................................... ดังนั้นที่คุณ ขวัญชัย ถามเรื่องความรู้สึกเสียใจที่เข้าสมาธิไม่ได้หลังจากสึก จึงสรุปคำตอบได้ว่า ตอนแรก เสียใจมาก และ เสียดาย แต่หลังจากรู้แล้วว่า จะนำสมาธินั้นมาใช้อย่างไร ผมมีแต่ความสบายใจ โดยไม่หวังที่จะได้รับความสุขจากการนั่งสมาธิ เลยครับ เพราะผมสามารถลืมความทุกข์ได้จากการนำสมาธิมาใช้ ................................. ดวามสุข อยู่กับเราไม่นาน แต่ ความทุกข์ จะอยู่กับเรานานแสนนาน ดังนั้น การลืมความทุกข์ได้ น่าจะทำให้ชีวิตเรามีสมดุลย์ขึ้นมากมายครับ ............................ ( ยิ้ม ) ............................... ยาวอีกแล้วครับ จากคุณ : เด่นศรี - [ 14 พ.ย. 47 19:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 100   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:27:30 จากคุณ : ดะเชา - [ 14 พ.ย. 47 19:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ตอบคุณ kc00 ขอบคุณมากครับ  อยากหามานานแล้ว ตอบคุณ เด่นศรี ขอบคุณครับ   ผมเข้าใจแจ่มแจ้งครับ เพราะเคยผ่านประสบการณ์ทำนองนี้มาครับ บทสรุป เหมือนกันกับคุณ เด่นศรี 1. เอามาใช้กับชีวิตประจำวันได้ 2. มีความสุขที่ได้มีโอกาสเกิดมาสัมผัสกับธรรมะ ของพระพุทธเจ้า(เกิดมาในเหมืองทองถ้าไม่ได้ สัมผัสเนื้อจริงของทองคงจะเป็นเรื่องน่าเสียดายยิ่ง) 3. เคยได้ทราบมาว่า  ...เฝ้าดู...ติดตาม...ควบคุม... คุณเด่นศรีว่า            ...เฝ้าดู...ติดตาม....ตัด.... ตัดเลยมันก็ดีนะครับ....อึม....(คิด  คิด  คิด) 4. ความหมายในบทสวดมนต์ที่พระทำวัตรเช้า-เย็น (คือแผนที่ลายแทงขุมทรัพย์-ของจริง เป็นความ อัจฉริยะจริงๆที่กำหนดให้ใช้มาถึง 2,547 ปีแล้วหลังจาก ที่ศาสดาไม่อยู่  ถ้าต้องการสัมผัสโดยตรงก็ไม่ยากเลย) ......นี่ละ..คือ...คุณค่า..ของ....ผู้รู้..ผู้ตื่น..ผู้เบิกบาน..... แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 47 21:09:27 จากคุณ : ขวัญชัย - [ 14 พ.ย. 47 20:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 102 :) จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 15 พ.ย. 47 11:52:40 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ต้องขอคารวะท่านเจ้าสำนักอีกครั้งแล้วซิครับ นับว่าเป็นผู้รู้ทั้งทางโลกและทางธรรมได้อีกคนหนึ่งเลยละครับ ขอแสดงความนับถือจากใจจริงครับ จากคุณ : คนล่าห่าน - [ 15 พ.ย. 47 14:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 104 คุณขวัญชัยครับ สามารถรับฟังทางวิทยุ AM 675 เวลา6.00-7.00 และ 21.00-21.30 กับ AM 945 เวลา12.30-13.00 และ 18.00-19.00 ครับ บรรยายโดย ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ครับ ทุกวันครับ คำถาม มิตรที่ควรคบเป็นเช่นไร? คำตอบ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มิตรประกอบด้วยองค์ ๓ ควรคบ องค์ ๓ คืออะไร คือ ทุทฺทท ททาติ ให้สิ่งที่ให้ยาก ๑ ทุกฺกร กโรติ ทำสิ่งที่ทำยาก ๑ ทุกฺขม์ ขมติ ทนสิ่งที่ทนยาก ๑ รายละเอียดเพิ่มเติม พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม 34 หน้าที่ 574 ๓. มิตตสูตร   แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 23:09:38 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 47 22:34:39 จากคุณ : kc00 - [ 15 พ.ย. 47 22:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ตอบ คุณ kc00 ..........ขอบคุณครับ........... จากคุณ : ขวัญชัย - [ 17 พ.ย. 47 09:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 106 รู้สึกเป็นปลื้มจัง ที่หนังสือ Wink and Grow Rich มีผู้อ่านต่อยอดความรู้ให้เกิดสติปัญญาได้มากขนาดนี้ หากมีอะไรผิดพลาด โปรดชี้แนะ จากคุณ : ผู้แปล - [ 24 พ.ย. 47 22:45:58 A:61.90.42.164 X: TicketID:051115 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขออนุญาต เซพ ครับ ........................................................... สวัสดีครับคุณZelda คุณเด่นศรี และทุกท่านที่ไม่ได้เอ่ยนามนะที่นี้ ปกติผมจะเป็นแต่ " ผู้ดู " แต่เมื่อวานคืน มาย้อนดู กระทู้นี้ จาก จุด........เข้าสู่ธรรม ใช่แล้วของโปรดเลย (ยิ้ม) ผมคิดไม่มีผิด แต่ละท่านในที่นี้มีสิ่ง " พิเศษ " เฉพาะตนจริงๆ ศาสนาพุทธเป็นสิ่งวิทยาศาสตร์ สามารถตรวจสอบได้จริง แต่วิทยาศาสตร์ยังมีอีกมากที่ค้นคว้าเข้าไป ไม่ถึงในหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา โดยทั่วไปนั้น นักวิทฯมีหลักอยู่ว่า " โลกนี้ ไม่มีอะไรที่จะเป็นไปไม่ได้ " แม้กระทั่ง อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ซึ่งเป็นชาวยิว กล่าวว่า หากเลือกได้ จะขอนับถือศาสนาพุทธ ในคัมภีร์พระไตรปิฎก มิอักษรทั้งหมด ๒๓ ล้านคำเศษ(ถ้าตัวเลขผิด ขอขมาด้วย) รวม ๔๕ เล่ม ฉบับ คำขยายความ มี๙๕ เล่ม เป็นคำภีร์จารึกมีอักษรมากที่ สุด " พุทธธรรมกำมือเดียว " พระพุทธองค์ผู้ทรงรู้แจ้งโลก ทรงสั่งสอน ให้เราศึกษาใบไม้ในป่าเพียงกำมือ เดียวเท่านั้น มิต้องศึกษาป่าทั้งป่า สิ่งที่เรารู้อยู่ ณ วันนี้ เป็นเพียงเสี้ยวธุลีเท่านั้น ผมดีใจที่ทุกท่านไม่ใช่แค่เป็นชาวพุทธตามทะเบียนบัาน เมื่อตอนผมอายุประมาณ ๑๖ ปี เพื่อนถามผมว่า อริยสัจสี่คืออะไร ผมตอบไม่ได้ ถามตนเองนี่หรือชาวพุทธ ทั้งที่เป็นความรู้พื้นฐานสมัยเรียนประถม ตั้งแต่นั้นจึงตั้งใจว่าจะศึกษาคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ให้จงได้ สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบมีอยู่เป็นธรรมชาติคู่กับ--ชีวิต--โลก--จักรวาล--เป็นสัจธรรม--ธรรมที่จริงแท้แน่นอน ผู้ที่เข้าใจในธรรมแล้ว คำว่า ปฏิหารย์ ไม่มี ทุกอย่างจะมีกระบวนการธรรมในตัวมันเอง ณ วันนี้ ยุคบูชาวัตถุนิยมในปัจจุบัน บางอย่าง วิทยาศาสตร์ยังเข้าไม่ถึง หากยังไม่ยอมรับ ขออย่าพึ่ง ปฏิเสธว่าไม่มีอยู่จริง จะกลายเป็นการปฏิเสธคำสอน- ของพระพุทธองค์ไป จงน้อมเข้ามาปฏิบัติดูเถิด พิสูจน์ ให้ถึงแก่นแท้ รู้แจ้งเห็นจริง รู้ได้เฉพาะตน รู้เองเห็น เอง พระอาจารย์เคยสอนไว้ว่า " รู้ " มี ๔ รู้ รู้จัก---รู้จริง---รู้แจ้ง---รู้จบ ส่วนของผมเอง ---.รู้---รู้แจ้ง---รู้แจ้งแทงตลอด... แล้วคงเหลือแค่ " รู้ " ดัวยความปรารถนาดี .................................................................... จากคุณ : วิถีพุทธ (วิถีพุทธ) - [ 29 พ.ย. 47 23:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 108 สวัสดีครับคุณวิถีพุทธ...เผอิญเข้ามาดูอีกรอบเลยเจอ... นอกเหนือจากกระทู้นี้แล้ว ยังมีกระทู้ดีๆอีกเยอะเลยครับ คลับแห่งนี้สุดยอดจริงๆ และแต่ละท่านในที่นี้มีสิ่ง " พิเศษ " อย่างที่ว่าจริงๆครับ จากคุณ : Zelda - [ 30 พ.ย. 47 21:00:36 A:203.113.35.7 X:203.150.217.115 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ไหนว่าจากสติถิ คนไทยเราอ่านหนังสือน้อย มันเก่าไปแล้วครับสติถิอะไรนั่นน่ะ ตอนนี้ต้องคำนี้เลย "สติถิมีไว้ทำลาย" 555 จากคุณ : Zelda - [ 30 พ.ย. 47 21:05:59 A:203.113.35.7 X:203.150.217.115 TicketID:043528 ]

ความคิดเห็นที่ 110       จริงครับ  ในคลับนี้มีกระทู้ดีๆเยอะมาก    หากมีเวลาผมจะดูทุกกระทู้เลยครับ   เวลานี้ผมทุ่มเทศึกษาวิธีการการลงทุนมาก   เพื่อต้องการอิสระภาพทางการเงินเข่นกัน          DSM  ช่วยย่นระยะเวลาในการเรียนรู้ได้มากทีเดียว น้องชายนำข้อมูลที่รวบรวมไว้มาให้ดู   ตั้งแต่ยังไม่มีคลับ ใช้เวลาในการอ่านวันเศษไม่ต่ำกว่า ๒๐ ชม.  โดนใจมาก  นี่แหละ   ที่เรากำลังค้นหาอยู่         ผมเป็นคนรู้น้อย    ชอบศึกษาเรียนรู้  ชอบทดสอบ   บ่อยๆอยากรู้อะไร   ผมก็ใช้วิธีถามอาจารย์ใบ้           ตลาดหุ้นก็เช่นกัน   จากเล่นหุ้น เป็นโดนหุ้นเล่น     เปลี่ยนเป็นVI ที่ดี   มูลค่าพอร์ตโตเกือบเท่าตัว ไม่ขาย สุดท้ายมูลค่าเหลือไม่ถึงครึ่งพอร์ตเดิม    ทุกวันนี้ตัองเปลี่ยนวิธีการใหม่หมด           ขอออกตัวก่อนนะครับ    อย่าเข้าใจผิดว่าผมอ่านพระไตรปิฏกจบนะครับ    เคยแค่คิด         ผมจะเน้นเรื่องการปฏิบัติมากกว่า                  ....................................................................... แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 47 21:49:45 แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 47 23:29:30 จากคุณ : วิถีพุทธ (วิถีพุทธ) - [ 30 พ.ย. 47 23:21:43 ]

ความคิดเห็นที่ 111 อ่านกระทู้นี้แล้ว ผมขอแสดงความนับถืออาจารย์เด่นศรี เก่งทั้งทางโลกและทางธรรม จากคุณ : ช า ติ - [ 4 ธ.ค. 47 01:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 112 :-) จากคุณ : Coyote - [ 13 ธ.ค. 47 20:51:57 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ตามมาอ่าน โดนใจหลายเรื่องเลย ขอบคุณทุกๆท่านครับ หวังว่าผมคงไม่ได้มาปิดกระทู้นะครับ ฮิฮิ จากคุณ : กุ้งไร้สาร - [ 14 ธ.ค. 47 10:49:40 ]

ความคิดเห็นที่ 114 .. จากคุณ : Coyote - [ 18 ธ.ค. 47 02:39:28 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ยังทำการบ้านอยู่ครับ ...... ( ยิ้ม ) ................................ เด่นศรี จากคุณ : เด่นศรี - [ 20 ธ.ค. 47 07:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 116 จากคุณ : ชราร่า - [ 23 ธ.ค. 47 18:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 117 จุดจุดๆๆๆๆ จากคุณ : ยง (savia) - [ 24 ธ.ค. 47 20:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 118   ส่งท้ายปีเก่า ........หนทางสู่ความสำเร็จของชีวิต.......             มรรค  ๘ ------มรรคองค์  ๘ ------อริยมรรคองค์ ๘               ๑.----ความเห็นชอบ             ๒.----ดำริชอบ                   ข้อ ๑และ๒  คือ ปัญญา             ๓.----วาจาชอบ             ๔.----การงานชอบ             ๕.----เลี้ยงชีพชอบ           ข้อ. ๓.--๔.--๕.  คือ  ศีล             ๖.----ความพยายามชอบ             ๗.----ระลึกรู้ชอบ             ๘.----ตั้งใจมั่นชอบ          ข้อ.-๖.-๗.-๘.  คือ  สมาธิ  ศีล---สมาธิ---ปัญญา     ย่นเหลือ ๒ คือ   สติ--สัมปชัญญะ            ย่อเหลือ ๑  คือ   "   ความไม่ประมาท  " ดังปัจฉิมโอวาท "  จงยังชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด "            เดิมทีเรามักจะเจริญศรัทธา      เริ่มต้นด้วยศีล สมาธิ   ปัญญา    แต่เมื่อดูในอริยะมรรคองค์  ๘.   อันดับ ต้น  คือความเห็นชอบเป็นหัวใจสำคัญที่สุด            เพราะฉนั้นปัญญาจึงเป็นองค์ต้น       ศีล    สมาธิ ตามหลัง     แต่ถ้าหากปัญญามาก    ศรัทธาน้อย   บาง ครั้ง จะเป็นปัญหากับตนเอง    หรือใช้ปัญญาน้อยศรัทธามาก                              ก็มีปัญหาเช่นกัน       ดังที่ผมแยกออกมา ว่า    ศรัทธาหัวเต่า    ศรัทธาตามแห่    ศรัทธาหน้ามืด-- ตามัว(ผมว่าใจมัวมากกว่า)    ศรัทธาด้วย(สติ)ปัญญา            ขอเรามาใช้ชีวิตอย่างมี    สติ      ที่    แน่วแน่                                                    สมาธิ     ที่    แนบแน่น                      เสมอด้วย            ปัญญา ......                 ปัญญา  นั้นมีอยู่   ๓.                      ๑.  ปัญญาที่เกิดจากการคิด   นึก   ตรึก   เอง                      ๒.  ปัญญาที่เกิดจากการฟัง  เรียนรู้ รับคำสอน                          ๓.  ปัญญาที่เกิดจากการอบรมจิต   ปฏิบัติกรรมฐาน                              เป็นปัจจัตตัง   รู้เองเห็นเอง     รู้ได้เฉพาะตน                                      ในกรณี  ข้อ ๓. เป็นสุดยอดของปัญญาที่แท้จริง             แล้วเราจะดำเนินชีวิตอย่างไรดี         ดังเช่นพระอริยะ เริ่มจาก     ปุถุชน(คนธรรมดา)----กัลยาณะชน----เวเนยชน----                                       ----อริยะชน------สุดท้ายคืนสู่----           ......คนธรรมดา(ที่ไม่ธรรมดา)                                       สวัสดีปีใหม่ครับ                              .............................................                       แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 47 23:58:29 แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 47 23:52:01 จากคุณ : วิถีพุทธ (วิถีพุทธ) - [ 29 ธ.ค. 47 23:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 119 สวัสดีปีใหม่ อวยพร สั้น ๆ จ๊ะ ไม่เจ็บ และ ไม่จน นะคะ จากคุณ : ชราร่า - [ 1 ม.ค. 48 12:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 120 มารับพรพี่ชราร่าอีก ชอบ ๆ ๆ จากคุณ : แมลงเม่าทนไฟ - [ 3 ม.ค. 48 13:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 121 :) จากคุณ : ดะเชา - [ 6 ม.ค. 48 12:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ยิ้ม จากคุณ : ดะเชา - [ 16 ม.ค. 48 17:27:09 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เพิ่งได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ครับ ขอบคุณช่างทำแว่น ทุกๆท่านครับ จากคุณ : กระเจี๊ยบน้อย - [ 21 ม.ค. 48 14:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 124 :) จากคุณ : ดะเชา - [ 25 ม.ค. 48 19:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 125 จากคุณ : ชราร่า - [ 1 ก.พ. 48 19:37:16 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : noopiglet - [ 2 ก.พ. 48 04:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 127 :) จากคุณ : ดะเชา - [ 11 ก.พ. 48 20:23:44 ]