ความคิดเห็นที่ 1 การตั้งสมมุติฐานในความคิดผมน่าจะอยู่บนพื้นฐานของความจริง ถ้าอยากจะได้คำตอบที่อยู่ในโลกของความจริง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมตั้งสมมุติฐานว่า ถ้าทุกคนบวชเป็นพระหมดแล้วใครจะใส่บาตร -------------- กลับมาตอบคำถามนะครับ คุณ CuRious_Boy  คิดว่า มีนักลงทุนกี่ % เมื่อเทียบกับนักเก็งกำไร ถ้าคุณหาคำตอบนี้เจอคุณ CuRious_Boy  จะเห็นคำตอบลอยมาเองครับ จากคุณ : Coyote - [ วันแรงงาน 23:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับ คุณ Coyote ผมเพิ่งนั่งเชียร์คุณเมื่อวานเอง หลังจากประทับใจที่คุณตอบ MCOT คำถามที่คุณถามมา ช่วยให้ผมเห็นภาพได้มากเลยครับ ผมเป็นคนคิดมากน่ะครับ เลยชอบหาสมมติฐานที่คาดไม่ถึงมาคิดประกอบเพื่อให้รู้ขอบเขตความเสี่ยงของการลงทุนในแต่ละวิธี ผมเคยคิด model DSM ที่เหมาะกับตัวเองขึ้นมา รบกวนพี่ coyote และท่านอื่นวิจารณ์ได้มั้ยครับ? 0.กำหนดจุดล๊อคไว้ยึดเป็นราคากลาง 1.ขายเมื่อราคาหุ้นปรับลงทุกๆ 2% และจะซื้อคืนต่อเมื่อราคาลงต่ำกว่าจุดที่ขายไป 3% 2.ตั้งขายเมื่อราคาเพิ่มขึ้นจากราคาที่ล๊อคไว้ 2% โดยตรงนี้จะไม่ยอมขายเกินกว่า 10% ของหุ้นที่มีทั้งหมด 3.เมื่อราคาหุ้นวิ่งเพิ่มขึ้น 5%จากจุดที่ล๊อคไว้ ก็จะเปลี่ยนจุดล๊อคใหม่ และหันไปทำตามข้อ 1 ใหม่ ทั้งนี้ สำหรับหุ้นที่ยังอยู่ในระหว่างรอซื้อคืนอยู่ แต่ยังไม่มีวี่แว่ว ก็จะเอาเงินจำนวนนี้ไปซื้อหุ้นตัวอื่น เพื่อให้เงินไม่ขี้เกียจ แต่มีกฎอยู่ว่า การซื้อหุ้นตัวนี้เป็นการทำงานชั่วคราวในระหว่างรอซื้อหุ้นตัวหลักๆเท่านั้น เวลาผมซื้อ-ขาย ก็จะซื้อ-ขายทั้งก้อนไปเลย ไม่เหลือกองหน้า-กองหลัง ทั้งนั้น เช่นว่า ถ้าผมซื้อ TRUE ที่ 8.20 เมื่อมันตกลงมาเหลือ 8.05 ผมก็จะทำการขายทิ้งทั้งหมด โดยจะรอซื้อกลับคืนเมื่อราคาต่ำกว่า 7.90 แต่ถ้ามันไม่ลงมาให้ซื้อ ก็จะถอดใจไม่รอต่อ เมื่อราคามันวิ่งไปเกินกว่า 5% ของราคาที่ซื้อตอนแรก โดยจะแปลงไปซื้อตัวอื่นแทน การลงบัญชีก็จะเหมือนแปลงไปเป็นทอดๆ จนกว่าจะเจอหุ้นที่ยังขึ้น-ลงอยู่ในกรอบที่ตัวเองตั้งไว้ และถ้าเจอกรณีที่ขายทิ้งแล้วไม่ลงมาให้ซื้อกลับเรื่อยๆ ผมก็ต้องแปลงเป็นตัวอื่นไปเรื่อยๆ เงินจำนวนนี้มันก็จะเล็กลงเรื่อยๆ ไม่ทราบว่ามีวิธีแก้หรือเปล่าครับ หรือว่ามีข้อคิดเห็นกับ DSM รูปแบบของผมว่ายังไง รบกวนชี้แนะด้วยครับ สาเหตุที่เวลาซื้อ-ขายอยากขายทั้งก้อน ไม่แบ่งซอยเป็นส่วนเล็กๆ เพราะนี่เป็นจำนวนเงินที่ซอยออกมาจากก้อนใหญ่แล้ว (10% จากการขายหุ้นหลัก) เวลาขาย กสงฝ ก็จะไม่คุ้มค่าคอมขั้นต่ำน่ะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ Ps. คุณ Coyote อาทิตย์หน้า จะติดตามเชียร์คุณต่อครับ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 48 00:16:43 แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 48 00:15:08 จากคุณ : CuRious_Boy - [ 2 พ.ค. 48 00:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอแจมนิดนึงนะครับ ขอบคุณสำหรับคำถามของคุณ CuRious_Boy จริง ๆ ที่คิดคล้าย ๆ กัน ต่างกันตรงช่วงท้ายที่เป็นการจัดการกับรายการที่ซื้อไม่ได้ ผมคิดว่า น่าจะเสี่ยงต่อการ "สะดุด" การทำ "กระแสเงินสด" นะครับ เพราะถ้าที่ ให้มันทำงานไปเรื่อย ๆ มีโอกาศ มากที่ จะไม่มีเงินมาซื้อ ตอนที่ราคามันลงมา เพราะมันกลายเป็นตัวอื่น แล้ว การที่จะแปลงกลับมาเป็นเรื่องลำบากมาก ๆ เพราะคุณต้องรอให้มันลงมาพร้อม ๆ กันและในช่วงราคาที่เพียงพอจะซื้อพร้อม ๆ กันด้วยนะ อืม... ถ้าเป็นจริง คงได้ กสงสฝ เยอะเลย เป็นความเห็นมือใหม่ ๆ เหมือนกัน รอความเห็นท่านอื่นเพิ่มเติมครับ อ้อ.. ขอถามเพิ่มนิดนะครับ ถ้าให้เลือกระหว่างแปลงไปเป็นตัวอื่น กลับแปลงเป็นตัวมันเอง ที่มีราคาสูงขึ้นล่ะครับ แบบไหน จะมีข้อดีข้อเสียต่างกันมั้ยครับ อย่างทราบจริง ๆ หรือรบกวน ทั่นผู้ชำนาญแล้ว แนะแนวคิดก็ได้ครับ ... จากคุณ : DYL - [ 2 พ.ค. 48 06:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ใช่ผู้ชำนาญครับ แต่ขอออกแนวคิด ต้องยอมรับก่อนว่าหุ้นแต่ละตัววิ่งต่างกันมาก กฎข้อแรก การเลือกหุ้นต้องเป็นหุ้นที่เราชอบครับ และเราจะได้อยู่กับเขาได้ตลอด เหมือนกับ VI ที่จะอยู่กับหุ้นตัวที่เขาชอบนานที่สุด และหุ้นที่เราชอบต้องมั่นใจด้วยว่าอยู่ในตลาดนานที่สุดด้วยเหมือนกัน กฎข้อต่อไป เรื่องแนวคิดกับใจ อย่าได้โลเลครับ เรามาต้องการหุ้นเพิ่มขึ้นไม่มีข้อจำกัดของเวลา เราไม่ได้มาเพื่อต้องการเงินเข้ามามากขึ้นในระยะเวลาอันสั้น ดังนั้น เมื่อหุ้นที่คุณเลือกว่าจะอยู่กับเขามันไม่วิ่งเร็ว ก็ไม่เห็นจะลำบากใจมาก นอกจากว่าเรายังไปยึดติดกับที่ว่า อยากมีรายได้มากๆ เร็วๆ เพื่อจะได้คืนทุนเร็วๆ (งั้นก็เก็งกำไรเลยดีไหมคับ เห็นผลเร็วดี) สิ่งที่ผมสังเกตุเห็นในระยะหลังคือ กระทู้ที่มีลักษณะที่ว่าทำเงินจากกระแสเงินสดได้มากจะเป็นที่ชื่นชอบมากๆ อยากจะรู้วิธีการจริงๆ  แต่กระทู้ที่เป็นหลักพื้นฐานเริ่มจะไม่มีคนสนใจอ่านกันแล้วครับ กับคำถามที่ว่าหุ้นตัวใหม่ กับหุ้นตัวเดิมอันไหนดีกว่า อันนี้ตอบไม่ยากครับ ต้องถามก่อนว่าเราไปซื้อตัวใหม่เพราะอะไร ถ้าคิดว่าตัวใหม่มันวิ่งดี ให้รายได้มาเร็ว และเงินทำงานเต็มที่  แล้วยิ่งเป็นตัวที่ชอบน้อยกว่าตัวเดิมนะครับ คุณก็จะไม่มีสมาธิกับมันครับมักจะเกิดปัญหา เดี๋ยวเงินก็สะดุด ถ้าซื้อแล้วมันขึ้นเลยก็ดีไป ถ้ามันลงล่ะอืมห์.. แต่ถ้าเป็นตัวเดิม คุณจะมีความรู้สึกว่ายังไงก็ได้ก็จะอยู่กับมันตลอด วางแผนให้ดีครับ ไม่สะดุดหรอกครับ ซื้อไม่ได้ก็ปล่อยเป็นกองหลังครับ มันซื้อได้ไม่หมดหรอกครับ แต่ถึงจะซื้อไม่หมด เรามีหุ้นเพิ่มขึ้นก็ โอเคแล้วนี่ครับ โดยส่วนตัวผมยึดวิธีการเดิมๆครับ  และมีหุ้นตัวเดียวตลอด(ตอนนี้ เพราะว่ายังไม่อยากมีตัวอื่นตอนนี้) หุ้นขึ้นผมก็ซื้อกลับตัวเดิม  อาจจะดูเหมือนจำนวนหุ้นผมลดลงครับเพราะผมซื้อราคาสูงขึ้น แต่ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะมูลค่ามันสูงขึ้นด้วย  ถ้ามันลงมาเมื่อไรล่ะก็ ผมก็ได้หุ้นเพิ่มอีกเพียบเช่นกัน และสำหรับคำถามแรกถ้าทุกคนหันมาทำ DSM ผมคิดว่า ตลาดจะเสถียรมากๆ ตลาดจะสะท้อนความเป็นจริง ราคาจะเปลี่ยนแปลงไปตามผลประกอบการหรือรายได้จะมาจากการปันผล แต่ก็ยากครับ ปล.เป็นแค่ควมคิดเห็นส่วนตัวครับ จากคุณ : DerDen - [ 2 พ.ค. 48 08:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมมองว่ายากที่คนทั้งตลาดจะมาทำdsm มันน่าเบื่อ ต้องสม่ำเสมอ อยู่ในวินัย ในแผน ที่วางไว้ โอกาสล้มเลิกกลางคันมีสูง ยังมีปัจจัยอื่นๆอีกมากมายมาเกี่ยวข้อง เงินไม่เข้ามาในตลาด ไหลเวียนไปที่อื่น ตลาดตกต่ำอย่างหนัก เกิดขึ้นแน่ๆ เงินทะลักเข้ามา ทุกสิ่งสวยงามก็เกิดแน่ๆเช่นกัน นี่คือความจริงลองมองย้อนไป มันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ คราวนี้ ถ้าสมมติไม่มีเงินเข้ามาเพิ่ม และทุกคนทำdsmหมด อะไรจะเกิดขึ้น กระแสเงินสดแฝงยังทำได้หรือไม่ อืม อิมพอสสิเบิ้ล ถ้าเกิดจริง คงจะมีแต่เงินบางส่วนโดนถอนออกไปนอกตลาด คนต้องการใช้เงินคงมี เงินจากขายหุ้นไม่ดีก็ถ่ายไปหาซื้อหุ้นดี หุ้นไม่ดีราคาลดลงเรื่อยๆ จากหุ้นไม่ค่อยดีไม่ปันผล(คนถือหุ้นไม่มีรายได้) ผมคงถือหุ้นปันผลไว้เฉยๆ ไม่ขาย ไม่ทำdsmเดี๋ยวเสียหุ้น หุ้นดีๆมูลค่าก็เพิ่มเรื่อยๆ ราคาตลาดเพิ่ม แต่ไม่มีคนยอมขาย ตลาดคงวังเวงน่าดู ผมนึกไปเรื่อย ไม่มั่นใจ ตอบไม่ได้แล้วกันว่าสร้าง กสงสฝได้ยังไง แต่ผมเชื่อว่ามีคนหาวิธีทำจนได้ แต่คงไม่ใช่ผม แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 48 11:09:13 จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 2 พ.ค. 48 10:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คงเหมือนแบบนี้มั้ง จากคุณ : เพื่อนพูห์ - [ 2 พ.ค. 48 12:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ DYL - ถูกต้องครับ ส่วนนั้นเป็นจุดที่คิดว่าเสี่ยงที่จะสะดุด แต่ว่าก็มีโอกาสได้รับ กสงฝ กลับมากเช่นกัน แต่ว่า ผมก็ไม่ได้ยึดติดกับการรอที่จะต้องซื้อหุ้นตัวเดิมกลับคืนให้ได้แน่ๆ เพราะผมก็คิดว่าถ้าตราบใดที่เราใช้วิธีนี้ หุ้นก็คือหุ้นเหมือนกัน ไม่มีตัวไหนที่แตกต่างกันในแง่ของมูลค่า สำหรับผม คิดว่าการยึดติดกับหุ้นตัวเดิมนานๆนั้น จะเกิดความเสี่ยงในแง่ของการที่เราเจาะจงกับอุตสาหกรรมใดๆ อุตสาหกรรมนึงมากเกินไป ทำให้เกิดอาการสะดุดขึ้นเมื่อเราวิเคราะห์อุตสาหกรรมนั้นผิดพลาดครับ (เช่น ซื้อแต่หุ้นอสังหา พออสังหาถดถอย ก็แทบไม่มีสภาพคล่องเหลืออยู่) การที่ผมแปลงไปเรื่อยๆมันก็เป็นเหมือนการกระจายความเสี่ยงที่จะยึดติดกับหุ้นตัวใดตัวนึงนานๆไปครับ คุณ DerDen - เข้าใจในความรู้สึกของคุณครับ แต่ผมเองก็ยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่นักลงทุนในสไตล์ที่จะเป็น VI ได้เลย ผมเลยคิดว่าควรจะปรับให้เป็นในรูปแบบที่เหมาะกับตัวเองมากกว่า ถึงแม้ผมจะเปลี่ยนหุ้นไปเรื่อย แต่ผมก็คัดครับ ถึงผมจะคิดว่าหุ้นทุกตัวเหมือนกันหมด แต่ก็เชื่อว่าคนที่เข้าไปเล่นในหุ้นตัวนั้นๆจะเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้เกิดความเสี่ยงเฉพาะตัวหุ้นครับ เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองเข้าไปข้องแวะกับหุ้นที่มีความเสี่ยงมากเกินไป (เสี่ยงต่อการถูก SP หรือปิดกิจการ) ก็จะทำการบ้านก่อนทุกครั้งที่จะเข้าซื้อตัวไหนครับ อ้อ... ตั้งแต่ที่เริ่มสนใจในแนวคิดของคุณเด่นศรีนี้ ผมก็ไม่เคยทิ้งกระทู้พื้นฐานเลยครับ ยังอ่านทบทวนอยู่เป็นประจำ เพราะคิดว่าพื้นฐานตัวเองก็ยังไม่แน่นมาก แต่เมื่อไหร่ที่พื้นฐานพร้อมก็สมควรที่จะปรับเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบที่เหมาะสมกับตัวเองครับ คุณเต่าหยวนเปียว - จริงครับที่สมมติฐานของผมมันดูไม่น่าจะเกิดขึ้นจริงได้ แต่ในความเป็นจริง มันก็มีโอกาสที่จะเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา แม้จะเป็นเพียงเปอร์เซ็นต์อันน้อยนิด จริงอยู่โอกาสที่ว่าคนจะหันไปทำ DSM กันหมดทั้งตลาดมันดูแทบเป็นไปไม่ได้ แต่ผมว่า.. ถ้าคนหันไปทำวิธีนี้สักประมาณ 30% ของตลาด การทำ กสงฝ ก็จะเริ่มฝืดขึ้นได้เหมือนกัน ยิ่งถ้าหันมาทำกันเกิน 50% ของตลาด ผลกระทบก็สูงอยู่ ทุกคนหันไปเป็นพระหมดไม่ได้ แต่ถ้าเป็นพระกันเกินกว่าครึ่ง ฆราวาสก็ต้องถวายปัจจัยมากกว่าเดิมถ้ายังศรัทธาอยู่ เปรียบกับตลาดหุ้น.. ถ้าคนในตลาดทำ DSM มากกว่าครึ่ง บรรดานักเก็งกำไรทั่วไปก็จะสามารถทำกำไรได้น้อยลง (profit margin น้อยลง) เพราะฉะนั้นพวกเขาก็จะต้องเลือกว่า จะหาเงินมาลงเพิ่มในตลาด (ถวายอาหารให้พระมากขึ้น พระจะได้มีอาหารพอ) หรือว่าหันหน้าหนีออกจากตลาดไปสู่แหล่งอื่นทที่ให้ผลตอบแทนดีกว่า เนื่องจากตลาดให้ผลตอบแทนรวมน้อยลง (ฆราวาสเลิกใส่บาตรพระ เพราะคิดว่าตัวเองควรเก็บไว้กินเองดีกว่า) ขึ้นอยู่กับว่าถ้าเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นจริง ความศรัทธาของคนที่มีต่อตลาด จะยังมีอยู่หรือไม่ครับ PS. หยิบมาพูดคุยกันเล่นๆ ไม่ซีเรียสนะครับ เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริง ชาว DSMers คงคิดหาวิธีปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ได้ เหมือนอย่างที่พี่ Coyote บอกว่า สมมติฐานของพี่เค้าเป็นไปตามเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้น จากคุณ : CuRious_Boy - [ 2 พ.ค. 48 12:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 . คุณ DerDen ตอบโดนใจผมจริง ๆ เลย เพราะอันที่จริงแล้ว ผมก็ไม่ชอบมีหุ้นมาก ๆ (แต่ก็ไม่เกาะอยู่กับตัวใดตัวหนึ่ง) อยากใช้วิธีแปลงมากกว่า ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนหุ้นน้อยลง แต่มูลค่าน่าจะไม่แตกต่างกัน และเมื่อถึงวันที่มันลงมาถึงจุดที่เคย ซื้อไม่ได้ (แต่ถูกแปลงไปแล้ว) ก็คงจะมีเงินมาซื้อมันแน่นอน ส่วนหนึ่งผมชอบความเรียบง่าย ไม่รีบเร่งจนเกินไป รวมทั้งไม่ทำให้บัญชีผมมีความสับสน จนเกินไป จัดการง่ายด้วย (แต่ก็เสียประโยชน์บางอย่างไป) สำหรับความเห็นของคุณ CuRious_Boy ผมเองชอบนะ เคยลองแบบนี้เหมือนกัน แต่คงเพราะไม่สะดวก และขัดแย้งมาก ๆ ทำให้การทำงานปกติ มีประสิทธิภาพลดลง จนเห็นได้ชัด ก็เลยหลีกเลี่ยงไป ยอมรับว่าได้ประสิทธิภาพจริง ๆ ครับ คงต้องเก็บเอาไว้เล่น ตอนมีอิสระภาพจริง ๆ แหละครับ ระหว่างนี้ ต้องระมัดระวังให้มาก ๆ หน่อย (เดี๋ยวงานจะเสียอะครับ) เห็นด้วย 10,000 % สำหรับการกระจายความเสียงครับ เคยมีคน post ถึงผลการจากการแปลงแล้วมัน ตัวที่แปลงมันลงไปด้วย สำหรับผมถ้ามองในแง่รายได้มันก็เหมือนกัน ต่างกันแค่ในแง่ความไม่สบายใจกับตัวหุ้น เพราะถึงจะแปลงไปก็อยากได้หุ้นดี ๆ มากกว่าครับ อืมแนวทางคล้ายกัน คงอาจต้องขอรบกวนปรึกษากับคุณ DerDen เพิ่มแล้วล่ะครับ ... จากคุณ : DYL - [ 2 พ.ค. 48 12:52:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วถ้าเป็นนักเทคนิคกันหมด... แล้วถ้าเป็น VI กันหมด... แล้วถ้าเป็น... จากคุณ : มือใหม่DSM - [ 2 พ.ค. 48 13:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ต้องถามก่อนว่า เราจะลงทุนกับ DSM ไปอีกนานแค่ไหน ถ้าตอบว่าตลอดชีวิต มันคงวัดลำบาก ผมระบุระยะเวลาให้ซัก 10 ปีก็แล้วกัน กรณีที่ วิธีนี้จะสร้างปัญหาไม่สร้าง กสงฝ เลยก็คือ ในช่วงระยะ 10 ปี set วิ่งลงอย่างเดียวตลอด 10 ปี แบบกราฟของคุณเพื่อนพูห์นะครับ หรือวิ่งเป็น side way ตลอด 10 ปี ถามว่าเป็นไปได้ไหม เป็นไปได้ครับ ถ้าเราเจอกับ สงครามโลก โรคระบาด ภัยธรรมชาติ หรือเหตุการณ์ร้ายแรงที่กระทบประเทศเราอย่างรุนแรง แต่ถ้าไม่เกิดขึ้นละ ผมเชื่อครับว่า ตราบใดที่เรายังมีอารมณ์ มีความรู้สึก มีความกลัว มีความโลภ  วิธีแบบ DSM ก็ยังใช้ได้อีกนานเท่านาน จากคุณ : b_wealth - [ 2 พ.ค. 48 15:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าทำ DSM กันหมดหรือครับ คำตอบก็คือ ตลาดหุ้นก็ยังเป็นปกติครับ เพราะท่านก็จะกำหนดจุดซื้อ หรือ ขาย คนละจุดกันอยู่ดีครับ เนื่องจากวิธีการ ความสามารถในการรับความเสี่ยง ความจำเป็นในการใช้เงิน ฯลฯ ของเราแตกต่างกันไป ดังนั้นก็เป็นปกติครับ จุดนี้ผมขาย จุดเดียวกันนี้เพื่อนผมซื้อ จุดเดียวกันนั้นเจ้ามือ A เก็บ จุดเดียวกันนี้นเจ้ามือ B ขาย มันก็เป็นเรื่องธรรมดานะครับ จากคุณ : (คู่หู) (แมลงเม่าทนไฟ) - [ 2 พ.ค. 48 17:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 Greed can be a very powerful ally. ความโลภในการเก็งกำไร ยังคงมีต่อไปเพราะ ง่ายกว่า เย้ายวน กว่า เพราะฉนั้นหลัก DSM ยังสามารถทำงานต่อไปได้เรื่อยๆครับ จากคุณ : Jedi Zem (Jedi Zem) - [ 2 พ.ค. 48 18:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วได้แต่ทึ่งกับทุกๆ คำตอบครับ นี่แหละครับ พลังของคำถามที่ดี ผมมีคำถามอยากฝากไว้ให้คิดครับ ถ้าในอนาคตอันใกล้ รัฐไม่ประกันเงินฝากแล้ว จะเกิดอะไรขึ้น คำว่า รัฐไม่ประกันเงินฝากหมายความว่า "ต่อจากนี้ไป ถ้าคุณฝากเงินไว้กับธนาคาร หากธนาคารล้ม เงินฝากของคุณจะสูญไปด้วย จะเกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทยที่ถูกปลูกฝังให้ลงทุนด้วยการฝากเงินมาตลอด คำถามนี้ผมนึกได้หลังจากฟังบางประโยคของ ด.ร. สมคิด เมื่อวันศุกร์ที่ 29 เมษา ที่ผ่านมาครับ จากคุณ : Coyote - [ 2 พ.ค. 48 23:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 . นอกจากคำตอบดี ๆ การต้อนรับอย่างอบอุ่น สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดก็คือ คำถามที่ยอดเยี่ยมนี่ล่ะ สำหรับเรื่องของเงินฝาก หากรัฐบาลไม่ประกันแล้ว ความวุ่นในบ้านเมืองจะเกิดขึ้น ยิ่งกว่าโจรใต้อีกมั้ง เพราะคนส่วนใหญ่เกิน 90 % ยังคงอยู่กับระบบเงินฝาก บางคนทำงานมาทั้งชีวิต เก็บหอมรอมริบ หวังว่าจะใช้ในบั้นปลาย แต่กลับมาเจอปัญหานี้ ไม่ตายก็เหมือนตาย ไปแล้ว คงจะมีคนฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้นอย่างน่าใจหาย (รับรองว่าเพิ่มแน่ ๆ) เราอาจจะเห็น คนลาออก(หรือไม่ก็ไล่ออก) มาเปิดท้ายขายของเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม คนหันกลับมานิยมรับราชการกันมากขึ้น เพราะ ปลอดภัยและมั่นคงกว่า ผมเชื่อว่าคนฝากเงินส่วนหนึ่งเพราะต้องการความปลอดภัยในการเก็บรักษาเงิน แต่กลายเป็นว่า ไม่ปลอดภัยไปเสียแล้ว จะเก็บอยู่กับบ้าน ก็น่ากลัวเสียเหลือเกิน เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องหนึ่ง ที่ผมสงสัยว่า พวกเราส่วนใหญ่ วางแผนเรื่องความปลอดภัยในทรัพย์สิน กันในระดับใดบ้าง ป้องกันแค่ไหน กรณีเกิดเหตุไม่คาดฝัน แนวทางการฟื้นฟู เป็นอย่างไร อันนี้ขอแถมอยากทราบ แนวทางเพื่อน ๆ บ้างครับ เผื่อจะนำมา ปรับใช้ของผมได้บ้าง แฮ แฮ นอกเรื่องไปนิด ไม่ว่ากันนะครับ กลับมาเรื่องเดิม ผลจากการไม่ประกัน จริง ๆ ผมคิดว่าคงจะรุนแรงกว่านี้มาก คนจะไม่ฝากเงิน เก็บเงินไว้กับบ้าน โจรผู้ร้ายยิ้ม ระบบ ธนาคารไม่มีแหล่งเงินทุน อาจกู้จากระบบอื่น ๆ ธุรกิจขาดสภาพคล่อง เพราะธนาคารมีเงินมาปล่อยกู้น้อย และอาจเป็นเงินจากต่างประเทศ ซึ่งก็อาจจะเข้าสู่วังวงเดิมของเศรษฐกิจในช่วงก่อนปี 40 ก็เป็นไปได้ อืม... เว่อร์ไปมั้ยเนี่ย นี่แหละคงเป็นเหตุผล(ที่รัฐเอามาอ้างในการ ประกัน หรือแม้แต่การอุ้มภาคธุรกิจบางส่วน ไม่ขอพูดถึงนะครับ) ข้อนี้พิสูจน์ได้จากการที่รัฐกำลังพยายามจะออกกฎ เกี่ยวกับการประกันเงินฝากที่ระดับต่าง ๆ กัน นั่นแหละครับ (รายละเอียดจำไม่ได้ แล้วจะหามาเพิ่มเติมให้นะครับ) . จากคุณ : เด็กยอดแหลม (DYL) - [ 3 พ.ค. 48 05:19:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทุกสรรพสิ่ง ล้วนไม่แน่นอน ยิ่งใจคน....ยิ่ง................ อริยสัจ 4ที่แน่นอน ทุกข์ สมุหทัย นิโรธ มรรค ทางเดินสายกลาง ดีที่สุด ทุกปัญหา ...ย่อมมีคำตอบ จากคุณ : มรรค8 - [ 3 พ.ค. 48 18:03:28 A:61.91.115.217 X: TicketID:092649 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คำว่า ไม่ประกันเงินฝากนี่ ถ้าเข้าใจไม่ผิด ก็คือ ไม่ประกันเงินฝากเกินกว่า X บาทกระมังครับ ก็ต้องแล้วแต่โจทย์อีกว่า จะประกันเงินฝากไม่เกินกี่บาทน่ะครับ ที่เห็นพูดๆกันมากๆ ก็ว่ากันว่า หนึ่ง ถึง สองล้านบาทครับ ที่นี้ถ้ามาดูฐานเงินฝาก ของคนมีเงินเกิน หนึ่ง ล้านบาทก็เข้าใจว่า มีไม่ถึง20% ของทุกบัญชีในประเทศรวมกันเสียอีกครับ เพราะฉะนั้น ผมก็คิดว่าปัญหานี้ น่าจะเป็นปัญหาของคนมีเงินระดับดังกล่าวครับ ที่แน่ๆเลย คนคิดเรื่องนี้ เขาต้องการกระจายเงินของคนระดับดังกล่าวครับ และถ้ากฎหมายบังคับใช้กันจริงๆ เงินคงกระจายไปตามแหล่งต่างๆ ใหญ่ๆ สาม แห่งครับ หนึ่ง ก็ยังคงอยู่ในสถาบันการเงินที่เป็นธนาคาร เงินทุน แต่มีการกระจายตัวมากขึ้น(แทนที่จะฝากธนาคารเดียว ก็อาจจะกระจายตัวไปหลายธนาคารมากขึ้น) สอง ธุรกิจประกัน ก็จะเฟื่องฟู มากขึ้นครับ ผมว่าธุรกิจนี้รับไปเต็มๆครับ สาม ลงทุนในหลักทรัพย์ต่างๆ รวมทั้งตราสารหนี้ กองทุนส่วนบุคคลก็ได้โอกาสแจ้งเกิดก็งานนี้แหละครับ ผมคิดว่า คนที่มีเงินเก็บ ล้าน สองล้านบาทไม่เดือดร้อนเท่าไหร่ แต่คนที่มีเงินเก็บ ห้าถึงสิบล้านบาทขึ้นไป น่าจะเดือดร้อนกว่า เพราะต้องหาแหล่งที่จะลงทุนที่ปลอดภัยขึ้นครับ (คำว่า ปลอดภัยของคนมีเงินเป็นสิบๆล้านที่ยอมฝากเงินในธนาคารนี่ คือ ไม่เสี่ยงเลย แต่สำหรับผมแล้วตอนนี้ฝากเงินในธนาคารถือว่าเสี่ยงที่สุดเลย เพราะอัตราเงินเฟ้อ แซงหน้าดอกเบี้ยเงินฝากไป หนึ่งถึงสอง เปอร์เซนต์แล้ว)บัญชีเงินฝากสิบล้านขึ้นไป น่าจะมีแค่หนึ่งถึงสองเปอร์เซนต์เท่านั้น แต่อาจจะมีขนาดใหญ่ถึงแปดสิบเปอร์เซนต์ของเงินฝากทั้งประเทศทีเดียว นี่แหละถึงเป็นเรื่องน่าตกใจไม่น้อย เพราะบัญชีแค่ 1-2%ของบัญชีทั้งหมดของประเทศ กลับมีอิทธิพลเหนือกว่าเช่นนี้ น่าคิดทีเดียว เป็นความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆครับ ได้โปรดพิจารณาหลังอ่านครับ จากคุณ : กุ้งไร้สาร - [ วันฉัตรมงคล 13:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมว่าถ้าธนาคารไม่รับประกันเงินฝากจริงๆ ธนาคารน่าจะขึ้นดอกเบี้ยเงินฝากขึ้น เพราะ ถ้าไม่รับประกันเงินฝาก และ ดอกเบี้ยยังต่ำอีก แสดงว่า ธนาคารไม่ต้องการเงินฝากแล้ว นั้นหมายถึง ธนาคารมีเงินมากพอที่จะปล่อยกู้ และ ดอกเบี้ยเงินกู้ก็คงต่ำมากเช่นกัน ซึ่งในสถานะการณ์แบบนี้ เศรษฐกิจของประเทศคงมีปัญหา คือ ไม่มีใครกล้าที่จะมากู้เงินจากธนาคารไปลงทุน ดังนั้นผมคิดว่าถ้าธนาคารไม่รับประกันเงินฝาก นั้นหมายถึงดอกเบี้ยที่ได้จากการฝากเงินน่าจะอยู่ในระดับที่สูง ประมาณ high risk high return นั้นก็ส่งผลให้คนส่วนใหญ่ก็ยังคงฝากเงินกับธนาคารอยู่ดี เมื่อเป็นแบบนี้การฝากเงินกับธนาคารจะเหมือนกับการซื้อกองทุนรวม ซึ่งข้อดี ข้อเสียของกองทุนรวมก็เป็นอย่างที่โรเบิร์ตเขียนไว้ในหนังสือ Rich Dad อะครับ ผิดถูกประการ พี่ๆ โปรดชี้แนะด้วยครับ จากคุณ : KoKoMan - [ วันฉัตรมงคล 23:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เท่าที่ผมได้รับทราบมา จำนวนเงินฝากที่เกิน 1 ล้านบาท มีจำนวนไม่มากบัญชีเมือ่เทียบกับเงินฝากที่ไม่เกิน 1 ล้าน แต่เมื่อคิดมูลค่าแล้ว กลับมีมากกว่าเยอะ ปัญหานี้เคยเกิดขึ้นในอเมริกามาแล้ว ผลก็คือ อเมริกันชน แห่กันถอนเงินไปไว้ในกองทุนรวม จนทำให้เกิปัญหาในปัจจุบัน เพราะกองทุนรวมเองก็ไม่สามารถสร้างผลตอบแทนที่ดีให้กับผู้ถือหน่วยลงทุนได้ จากคุณ : Coyote - [ 6 พ.ค. 48 00:05:17 ]