ความคิดเห็นที่ 1 มานั่งเฝ้า  หน้าห้องน้ำเลยอยากฟัง จะได้หาทางเลียนแบบซะหน่อย555 เคยพาลูกชายไปสมัครเรียนเป่าแคน  เป่าหวูด ไม่ยอมเลย  บอกบ้านนอกอีสาน พ่อก็บอกความสามารถพิเศษ ลูกก็บอกไปหาพิเศษทางอื่นดีกว่า  หุหุ สุดท้าย  ได้แต่CV  มาดู จากคุณ : P_ปรัชญา - [ 14 ก.ค. 48 08:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มานั่งอ่าน ด้วยคน ครับ ขอบคุณ ครับ เฮีย  เอนโด้ จากคุณ : samsam - [ 14 ก.ค. 48 08:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รายละเอียดเพิ่มเติมที่ได้มา ทำเอาเหี่ยวทันตาเห็น "ตำแหน่งทรอมโบนคนจองเต็มแล้ว เหลือแค่ฉาบ สามที่" "ฉาบ !!!!!!!!!!!!" อ้าวหลงเข้าใจผิดคิดว่าจะได้สมัครเล่น ในตำแหน่งทรอมโบนที่ลูกชอบและถนัดซะอีก เลยดีใจกันใหญ่  และเซนต์ใบสมัครให้แบบ ผ่านสามวาระรวด ความจริงแล้ว  แวบต่อมาที่อยู่ในความคิดของเรา หลังจากได้ข้อมูลเพิ่มเติมจากลูก มันถูกล่ามไว้ด้วยโซ่เกียรติยศต่างหาก ที่แท้เรานึกไปถึงว่า  จะบอกคนอื่นอย่างไรว่า ลูกเล่นดนตรีในตำแหน่ง "ตีฉาบ" ดูมันไม่ต้องใช้ความสามารถอะไรเท่าไร ไม่มีจุดเด่น  ไม่ต้องใช้ความสามารถด้านตัวโน๊ต แค่กะจังหวะให้เป็นก็คงพอ (คิดเอาเองในฐานะคนไม่ค่อยรู้เรื่องดนตรี) หลังจากความคิดด้านโซ่เกียรติยศเริ่มเข้าครอบงำ ก็พอมองช็อตถัดไป แบบใช้เหตุผลบ้าง   ก็ยิ่งห่อเหี่ยว   ขืนไปกรอกในใบสมัครว่า มีความสามารถพิเศษคือ "ตีฉาบ" คงไม่มีใครเห็นเป็นจุดเด่นที่จะรับเข้าเรียน (ผมเคยผ่านหน้าสวนกุหลาบ เมื่อต้นปี เขาระบุว่าจะรับคนเล่นคาริเนทเข้าเป็นพิเศษสองหรือสามคน) ส่วนแม่ของลูกชาย  พอรู้ความจริง ก็เหี่ยวทันทีเช่นกัน   แต่เก็บอาการถูกโซ่เกียรติยศล่ามไว้ได้ และก็มองช็อตต่อไปแบบใจตรงกันคือ มันไม่สามารถเอาไปใช้ ระบุเป็นความสามารถพิเศษ ดังนั้นบทวิเคราะห์ที่ออกมาตรงกันทั้งพ่อและแม่คือ คัทลอส  เอ๊ย อย่าสมัครเลยลูก คำตอบจากลูก  หลังจากได้รับบทวิเคราะห์จากพ่อแม่   ทำให้ผมและภรรยาต้องอึ้ง "ไม่ได้หรอก  ขอใบสมัครไปแล้ว ตีฉาบก็ได้ เจเล่นได้" ที่แท้คนเรายิ่งอยู่ไปนานๆ โซ่เกียรติยศมันจะเส้นใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้าใครไม่รู้จักปลดมันออกบ้าง ก็ต้องทนใส่หน้ากากสังคม หนาๆเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ลูกยังเป็นเด็ก  ไม่มีความรู้สึกว่า ฉาบมันด้อยกว่าทรอมโบนที่ตรงไหน   เขาไม่มีโซ่เกียรติยศคอยล่าม "ไม่ให้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ไม่ใช่คนอื่นอยากให้ทำ" เมื่อลูกยืนยันจะสมัครตำแหน่งตีฉาบ ผมกับภรรยาก็ใช้เหตุผลบอกว่า ทำไมไม่ควรจะสมัครตำแหน่งตีฉาบ   คือไม่สามารถเอาไประบุเป็นความสามารถพิเศษ (หรือว่าได้  ใครรู้บ้าง) ไม่ต้องใช้ความรู้ทางดนตรีอะไรมากมายเท่าไร พอให้ความเห็นลูกไปแบบนั้นแล้ว หลังจากมาลองนอนนึกดู.............. จากคุณ : endophine - [ 14 ก.ค. 48 09:00:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตีฉาบก็เอาเถอะเฮีย เล่นยากนะ ต้องถูกจังหวะตลอด จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 14 ก.ค. 48 09:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รอฟังต่อ ครับ เฮีย ผมว่า  ค่อยๆ  เล่น ไป  ที ละอย่าง ตามแต่ โอกาส ที่ เปิดกว้างให้ ก็ น่า จะ ดีนะครับ จากคุณ : samsam - [ 14 ก.ค. 48 09:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาอ่านครับพี่เอ็นดี้ :) รออ่านต่อครับ จากคุณ : rcII - [ 14 ก.ค. 48 09:18:33 A:61.91.161.225 X: TicketID:091348 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ที่แท้เราเข้าใจผิดถนัดเลย ฉาบในวงดุริยางค์แค่คู่เดียว ถ้าตีผิดจังหวะ มันสามารถทำให้วงดุริยางค์ทั้งวงล่มได้ ดังนั้น เครื่องดนตรีชิ้นไหน  ก็มีความสำคัญทั้งสิ้น ในเมื่อลูกก็อยากเอาใจพ่อแม่ แต่เอาใจได้แค่ว่า  ได้เข้าวงดนตรีโรงเรียน ทำไมเราจึงคัดค้าน ที่แท้มันก็แค่ โซ่เกียรติยศ  โซ่เกียรติยศและโซ่เกียรติยศ ของพ่อแม่ต่างหากที่ล่ามไปถึงลูก คิดได้ดังนั้น  พอตอนเช้าวันถัดมา ผมเลยกลับลำ  ออกบทวิเคราะห์ใหม่บอกลูกไปว่า "ถ้าเจอยากจะสมัครเล่นฉาบ ก็ให้ตัดสินใจเอาเองเลย ป่าป๊าไม่คัดค้านอะไรทั้งสิ้น เพราะว่า  เล่นฉาบมันก็มีประโยชน์ต่อเราเหมือนกัน มันช่วยให้เราได้ฝึกความสามัคคี ได้รู้จักการทำงานร่วมกับคนอื่นตั้งแต่เด็กๆ และฉาบก็เป็นส่วนสำคัญของวงเหมือนกัน ถ้าเราเล่นพลาด คนอื่นจะต้องเสียหายไปด้วยเช่นกัน" พอบ่ายวันนั้น  ไปรับลูกกลับบ้าน บาปบริสุทธิ์มันเกิดผลไปแล้ว อย่างไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอีก ลูกบอกว่า  ไม่ได้ยื่นใบสมัคร เพราะเพื่อนบอกว่ามันมีค่าใช้จ่ายแพง แต่ผมเชื่อแน่ๆว่า   ลูกเริ่มโดนโซ่เกียรติยศล่ามไปแล้ว ถ้าผมและภรรยาไม่แสดงเหตุผลคัดค้านแต่แรก ป่านนี้  ลูกอาจจะได้ฝึกตีฉาบไปแล้วอย่างมีความสุข วกกลับมาเรื่องหุ้นซะหน่อย  กันถูกแจ้งลบ  ฮาๆๆ อะไรคือหุ้นเกียรติยศ ผมว่า  มันคือหุ้นที่เราเชื่อว่า มีไว้แล้วยอดเยี่ยม พอมันไม่ยอดเยี่ยมจริงดังคาด   ก็ผิดหวังแต่ไม่กล้าแก้ไขใดๆ ผมเคยถูกหุ้นเกียรติยศล่ามมาแล้ว มันเป็นหุ้นในหมวดอาหาร ผมถือว่า  ผมไม่เคยขาดทุนหุ้นในหมวดอาหารเลย ดังนั้น  เลยซื้อหุ้นจองไดโดม่องไปแบบ ไม่ได้อ่านอะไรทั้งสิ้น คิดแค่ว่า ไม่เคยเจ๊งหุ้นหมวดนี้ คิดแบบแมลงเม่าหุ้นไม่มีผิด ฮาๆๆ ส่วนวิธีการเล่นหุ้นก็เหมือนกัน มีบางคนเอามันมาล่าม ให้มันกลายเป็นวิธีการเล่นหุ้นเกียรติยศ เล่นแล้วรู้สึกหรูเลิศกว่าชาวบ้าน วิธีของคนอื่นมันพื้นๆ  ไม่ได้เรื่อง เมื่อก่อนผมก็เคยเป็น   เดี๋ยวนี้หายไปเยอะแล้ว เพราะที่แท้จริงแล้ว วิธีการเล่นหุ้นมัน ไม่เคยมีเกียรติยศให้ใครหรอก มันมีแค่ว่า จะทำให้เงินในกระเป๋าเรามากขึ้น  หรือน้อยลงแค่นั้นแหละ   แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 48 09:25:48 จากคุณ : endophine - [ 14 ก.ค. 48 09:21:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตีฉาบ ก็ยังดีกว่าตีฉิ่ง นะตั้วเฮีย ได้เข้าร่วมกิจกรรมของ รร. ผมว่าก็โอเคแล้วนะ รอตำแหน่งทรอมโบนว่าง แล้วค่อยเสียบก็ได้ จากคุณ : S-sung - [ 14 ก.ค. 48 09:24:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามอ่านต่อครับพี่เอ็นดี้ :) จากคุณ : rcII - [ 14 ก.ค. 48 09:24:56 A:61.91.161.225 X: TicketID:091348 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้ว  คิดตามเฮียไปเรื่อยๆ เราก็ไม่เคยขาดทุนหุ้นกลุ่มประกันเลย ปัจจุบัน  ไม่ขายไม่ขาดทุน ติดหุ้นครับ จากคุณ : P_ปรัชญา - [ 14 ก.ค. 48 09:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รอเสียบตำแหน่งที่ชอบ ดนตรี พัฒนาจิตใจ และ บุคลิกภาพครับ จากคุณ : คนเพลง - [ 14 ก.ค. 48 09:38:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ช่ายๆ ตีฉาบดีกว่าตีฉิ่ง ฮิๆๆ ( ปล่าวเรทอาร์นะ) จากประสบการณ์เฮีย หนูจะได้เอาไปเป็นข้อคิดเวลาลูกสาว มาขอร่วมกิจกรรม รร. ซึ่งนี่ก็จะเริ่มมีมาเรือ่ยๆ แล้ว เทียบกับสมัยตอนหนูเป็นเด็ก พ่อไม่เคยให้เข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย พอเข้ามหาลัย ก็เอาหมดทุกอย่าง เล่นมากไปจนไม่เข้าเรียน การเรียนตกไปเยอะ สุดท้ายยังดีสำนึกได้ว่าเป้าหมายหลักคือมาเรียนให้จบ ได้ปริญญาหางาน ตอบแทนบุญคุญพ่อแม่ได้บ้าง เลยเพลาๆ กิจกรรมตั้งหน้าเรียนอย่างเดียว หนูว่ามันเป็นช่วงๆ ไปนะ เห็นเพื่อนๆ หลายคนเรียนไม่จบก็มี บางคนตอนนี้ก้าวไปไกลมากๆๆๆ ไม่มีอะไรมาตัดสินว่า เรียนจบจากที่ดีๆ แล้วจะมีชีวิตที่ดีในบั้นปลายได้ ดังนั้น ขอให้ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตามวัยในทุกช่วงของชีวิต อันนี้หนูว่าเวิอร์คสุด จากคุณ : เตียวเสี้ยน - [ 14 ก.ค. 48 09:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกความเห็นครับ คุณปรัชญา สมัยภรรยาผมยังอยู่ขอนแก่น เขาเล่าว่า  คุณอดิศร เพียงเกษชอบมาเป่าแคนที่บ้าน เพราะเป็นเพื่อนกับพี่ชาย ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว ดังนั้น อย่าดูถูกแคน เป่าๆไป  อาจจะได้เป็นรัฐมนตรีครับ  ฮาๆๆๆ จากคุณ : endophine - [ 14 ก.ค. 48 09:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หยิบโทรศัพท์ครับเฮียเคลี่ โทรไปบอกทางโรงเรียน เล่าเหตุที่ลูกไม่ได้สมัคร อาจยังทันได้สมัคร ทุกครั้งที่ผมได้อ่านใครโพสต์ว่า วิธี.....ที่ผมเล่นหุ้นดีเลิศที่สุด ผมไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ หากดูผลงานเป็นหลักในระยะยาว นั่นแหละของจริง จากคุณ : เต่าหยวนเปียว - [ 14 ก.ค. 48 09:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเตวี่ คงต้องยอมปล่อยเลยตามเลย   จำไว้เป็นบทเรียน (ไม่รู้บทที่เท่าไร ฮาๆๆ) ไม่อยากให้ลูกเปลี่ยนการตัดสินใจไปมา เดี๋ยวจะสับสนแม้กระทั่งความคิดของตัวเอง จะรอให้เขาเป็นคนเอ่ยปากเองดีกว่า ว่ายังอยาก"ตีฉิ่ง เอ๊ยตีฉาบ"หรือไม่ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 48 09:48:04 จากคุณ : endophine - [ 14 ก.ค. 48 09:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนเด็กๆ ผมอยู่ตำแหน่งตีกลอง แต๊กตะแล๊กแต๊กๆ อันนั้นเป็นหน้าที่ แต่เวลาฝึกซ้อม ก็สามารถหัดเล่นได้ทุกอย่าง คราวนี้ขึ้นอยู่กับเราว่าจะสนใจแค่ไหน อยากได้อะไร บังเอิญผมโดนเขาจับยัดเข้าไป ไม่ได้รักชอบอะไรมากนัก ก็เลยได้แค่งูๆปลาๆ แต่ดีนะครับ การซ้อมดนตรี อยู่ในการดูแลของครู ไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น จากคุณ : Livestock - [ 14 ก.ค. 48 10:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 น่าเสียดายแทนลูกของเฮีย กะเฮียด้วยนะครับ จากผมเองมีประสบการณ์อยู่ในวงดุริยางค์มาก่อน ใน section ที่เรียกว่า percussion ซึ่งรวม "ฉาบ" ด้วยแน่นอน ทุกคนในเซคชั่นนี้ต้องตีฉาบเป็น เพราะว่า ฉาบเป็นตัวให้เรียนรู้จังหวะ ทั้งจังหวะ ตบ และ ยก สรุปง่าย ๆ ว่า ฉาบ เป็นจุดเริ่ม ของ percussion ซึ่งสามารถนำไปสู่เครื่องดนตรีของเซคชั่นนี้ด้านอื่น ๆ ได้ จากคุณ : Bo@Home - [ 14 ก.ค. 48 10:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณคุณโบ้ฯทีให้ข้อมูล แล้วผมเข้าใจถูกหรือเปล่าเอ่ย ตีฉาบ  ไม่ต้องดูตัวโน๊ตดนตรี  ???? ขอบคุณ คุณ sittc  ที่ให้ข้อมูลเรื่องตัวโน๊ตครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 48 11:04:15 จากคุณ : endophine - [ 14 ก.ค. 48 10:42:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมเอง ตอนเป็น นร. แรกๆ ก็เริ่มเข้าวง ตีกลองแต๊ก ครับ ต่อมาโตขึ้น พวกรุ่นพี่ออกกันไป ก็ได้มาเล่น ออโต แซกโซโฟนครับ มันต้องเริ่มอย่างนี้แหละครับ เครื่องดนตรีทุกชนิด ต้องอ่านโน้ตครับ แต่ประเภทเครื่องให้จังหวะ โน้ตจะไม่ ซับซ้อน เพราะไม่มีเสียงสูงต่ำ จากคุณ : sittc - [ 14 ก.ค. 48 10:57:11 A:203.107.160.174 X: TicketID:015017 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วขำกลิ้งช่างเหมือนกันอะไรเช่นนี้.. ลูกชายคนโตก็เคยได้ตำแหน่งตีฉาบแม่หน้าบานเดินตามวง ทั้งๆที่ก็คิดเหมือนกันน่ะแหละว่าปู้โธ่เอ้ยฉาบ แต่ไม่อยากพูดให้เค้าเสียใจ จากวันนั้นจนวันนี้ลูกคนนี้เติบโตจนเป็นดรัมเมเยอร์ เชียร์ลีดเดอร์ ดนตรีที่เล่นก็ไปฝึกฝนเองเรียนไล่มาตั้งแต่จะเข้ถึงเปียนโนเด๋วนี้ฝีมือแม่ฟังได้แล้วนะ ก็คนที่เป็นหมอน่ะ จะบอกว่ารู้จักฝึกฝนจับจังหวะจากฉาบก็น่าจะได้นะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้น้องเจ ได้อยู่ในวงนะคิดถึงใจตอนเค้าวิ่งยิ้มหน้าบานมาน่ะ จากคุณ : อาม้า (กุหลาบจามูร์) - [ 14 ก.ค. 48 11:40:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตีฉาบ ก็ตีฉาบครับ ผมว่า เล่นอะไรก็ได้ สมัครดีกว่าครับ จากคุณ : ขอบฟ้า จันทรา ดาบ - [ 14 ก.ค. 48 12:05:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลูกอยู่ป.6 แล้ว ยินดีด้วย ขอให้โตเป็นหุ้นพื้นฐาน มีอนาคต รายได้เพิ่มขึ้น ๆ ตามไตรมาส จากคุณ : ยังไม่มีลูกแต่ก็อยากมี - [ 14 ก.ค. 48 13:17:43 A:203.170.228.172 X: TicketID:104416 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คนเล่นดนตรีเป็น ส่วนมากจะเล่นได้มากกว่า 1ชิ้นครับ แต่จะถนัดอะไรที่สุดเป็นอีกเรื่องนึงครับ คงเหมือนคนเล่นหุ้น วอเรนต์ บัฟเฟต ยังเล่นเดย์เทรดได้เลย จากคุณ : GABLIEL - [ 14 ก.ค. 48 13:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ถูกต้องครับวงทองเหลือง(ต้นแบบมาจากของทหาร)นั้นสามารถตัดชิ้นอื่นๆออกได้ถ้าไม่พร้อม ...ยกเว้นฉาบครับ ฉาบสำคัญนะครับ ... ตามคหข้างบน และมีไม่เกร่อในวง ... จากคุณ : หลังเขา - [ 14 ก.ค. 48 14:20:01 A:192.94.3.10 X: TicketID:051024 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นด้วยครับเฮียที่ว่า ส่วนใหญ่คนเล่นดนตรี จะเล่นเป็นมากกว่าหนึ่งอย่าง ขอให้ได้เริ่มชิ้นที่หนึ่งก่อน ต่อไปก้าว 2 3 4 จะตามมาเอง และที่น่าคิดมากก็คือ ถ้าคนเรารู้จักจังหวะจะโคนแล้ว การดำเนินชีวิตน่าจะถูกจังหวะไปด้วย และ  อื่มการเล่นหุ้นก็อาจถูกจังหวะอีก และที่สำคัญมากๆ  คนเล่นคนตรี ดูมีความสุขมาก อย่างไรก็ดี เฮียลองให้น้องเจ ตัดสินใจด้วยตัวเองอีกทีก็ดีครับ จากคุณ : ธราธิป - [ 14 ก.ค. 48 14:40:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาอ่าน ขอบคุณครับ จากคุณ : พ่อ@LLถุง - [ 14 ก.ค. 48 17:51:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วสงสารน้องเจจังเลยค่ะ คงอยากเข้าวงดนตรีกับเพื่อนๆด้วย สิ่งที่ชอบก็ถูกแย่งไปหมด เหลือแต่เครื่องดนตรีรายการสุดท้าย คือ ฉาบ แต่ก็ยังดีใจที่มีเหลือให้ร่วมวงด้วย วิ่งมาบอกคุณพ่ออย่างดีใจ (พอจะนึกภาพออกเวลานั้น) เครื่องดนตรีทุกชนิดมีคนเล่นทั้งนั้นค่ะ  เล่นแล้วมีสมาธิทั้งนั้น น้องชาย 2 คนตอนเด็กๆชอบเป่าขลุ่ยทั้งคู่ เพราะเขาชอบจะฝึกกับวงดนตรีในโรงเรียนช่วงเย็น แต่ไม่จริงจังเอาแค่ฝึกแล้วรู้จังหวะ  ไม่ต้องถามพ่อแม่สมัครเอง เรียนหลังเลิกเรียน 4คนพี่น้องเรียนที่รร.พญาไท หมด ก็พอดีพี่ๆเลิกเรียนกลับพร้อมกันพอดี ไม่เสียเวลา พอโตหน่อยชอบตีปิงปองมากทั้งสองคนพี่น้องจะเป็นแช้มป์โรงเรียนทั้งคู่ น้องคนเล็กเข้าสวนกุหลาบที่วัดเลียบได้ ก็เป็นนักกีฬาของโรงเรียน น้องชายคนโตเข้าเตรียมอุดมได้ก็เป็นนักกีฬาของที่นั่น 2 โรงเรียนนี้จะแข่งขันกันบ่อยๆ จ๊ะเอ๋พี่น้องสู้กันเองก็มี เข้าธรรมศาตร์ได้ทั้งคู่ก็เป็นนักปิงปองของที่นั้นแข่งกันตามมหาลัย ก็เป็นความสุขความถนัดของเขานะ เกไม่ค่อยยอมเข้าเรียนในห้องเรียน สมัยยังเรียนสวนกุหลาบต้องเชิญผู้ปกครองไปตักเตือน ดิฉันเป็นผู้ปกครองไปทุกทีค่ะ อาจารย์เห็นทีไรก็พูดไม่ออก บอกให้เตือนให้เข้าเรียนด้วย ค่ะ ทุกที.. สองคนพี่น้องจะฝึกซ้อมที่ห้องฝึกกีฬา ถึงเวลาสอบก็มีเพื่อนๆมาติวให้ที่บ้าน ก็สอบผ่านได้คะแนน 3.5 ผ่านได้ก็ดีใจที่เรียน3ปีครึ่งจบๆไปเสียที ห่วงตลอดเวลาที่เขาเรียน ทำงานทำการก็เป็นหัวหน้านำทีมนักกีฬาปิงปองสนง.ใหญ่ของกทม.ไปแข่งกับสาขาอื่นของแต่ละจังหวัด จนทุกวันนี้ เครื่องดนตรี กีฬาเล่นได้แต่เด็กจนแก่ ไม่มีพิษภัย ทำให้มุ่งเน้นไปทางนี้ ดีกว่าให้เขาอยู่เฉยๆ เรียนรู้นั่นนิดนี่หน่อย ทำให้เขาไม่มั่นใจในตัวเอง ให้เขาเรียนรู้ฐานและค่อยๆเลือกสิ่งที่เขาชอบเองเมื่อเวลามาถึง ดิฉันก็ชอบนะ ซื้ออีเล็คโทนยามาฮ่า เครื่องใหญ่มาเล่น เศร้าก็เล่นทุกที ไม่รู้จักตัวโน๊ตหรอก รู้แต่จังหวะโดเรมี แต่เอามาใช้ไม่เป็น เอาตัวโน๊ตมาเป็นตัวเลขจะกดเป็นเพลงได้ ก็ได้จังหวะเพลงนะ ชอบนิลาสนุช และเพลงหนี้รัก เพราะดี เพลงจีนหลายเพลงก็เพราะเช่น คมเฉือนคม เจ้าพ่อเซี่งไฮ้ กระบี่ไร้เทียมทาน ทุกคนมีดนตรีในหัวใจทั้งนั้น ไม่มีความรู้ก็ดีดออกมาเป็นเพลงได้ จากตัวตัวเลขที่เขาคีย์เรียงให้ ก็ออกมาเป็นเพลงได้เหมือนตัวโน๊ต เวลาผ่านไปเร็ว แต่ละคนได้เรียนรู้ ทุกเรื่องราวจนแก่ก็ยังต้องเรียนรู้ สมองวิ่งไวเพราะการเรียนรู้ เมื่อไหร่ที่เด็กๆเกิดความสนใจอะไรต้องให้เขาฝึก เพราะการฝึกเริ่มต้นเขาจะอยากเรียนอย่างตั้งใจ พลอยอยากเรียนอย่างอื่นไปด้วย ความถนัดจะค่อยๆแสดงออกมา บางคนมีความสารมารถหลายๆอย่างในคนๆเดียว อาจเป็นเพราะเป็นคนเรียนรู้ไวก็ได้ ขอให้น้องเจได้เรียนในสิ่งที่เขาชอบนะคะ ลองถามคุณครูว่าลูกชอบอย่างนี้ ขอเป็นการเรียนเสริม ร่วมเรียนในวงก็ได้ ให้เขาเรียนดนตรีที่เขาชอบ เพราะเหลือ ฉาบ เขาอาจจะยังไม่ชอบจริงๆก็ได้ หรือไม่ให้เขาเรียนฝึกซ้อมกีฬาแทนก็ได้  เผื่อๆจะชอบกีฬาชนิดใดชนิดหนึ่ง ไม่มีความรู้เรื่องการเป็นพ่อแม่คนเหมือนกัน แต่ดูจากความเป็นไปของน้องๆเลยมาเล่าในสิ่งที่เห็น..ค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 48 18:57:37 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 48 18:49:05 จากคุณ : สุเกียง - [ 14 ก.ค. 48 18:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 กลับมาอ่านอีกรอบครับ ผมคิดว่า  เวลาฝึกดนตรี   คุณครู ก็ คง ให้ ฝึกไปหลายๆ ชิ้น พร้อม ๆ กัน ไป  เพื่อ ให้ มี ความชำนาญ หลายๆ ชิ้น และ คุณครู คง จะต้องมาสรุปว่า คนไหน เชี่ยว คนตรีชิ้นไหนกว่ากันครับ อีกทั้ง  เวลา ตำแหน่งไหนขาด   ก็ ยังสามารถดึง อีกคน มาเสียบแทน   แบบ การ สับ ตำแหน่ง รัฐมนตรี เลยครับ เจ้าศร เอง ยัง โดน พ่อ  จับไปตีฉิ่ง ลงโทษ  ฐานไม่มาซ้อมดนตรี  ตอน แข่ง ประชัน  กับ คู่แข่ง ที่บ้าน ตนเองเลยครับ แต่ ฝ่ายตรงข้าม มีคนทราบว่า  เจ้าศร  นั่ง ตีฉิ่ง อยู่ ส่วนคนที่ ตีระนาด  นั้น  ก็ เก่งไม่ถึงขั้น ฝ่ายของเขา เลย สุดท้าย  พ่อของเจ้าศร  ก็ ต้อง ให้ เจ้าศร มา เล่นระนาด ในที่สุดครับ วกกลับมาที่หุ้น หาก ผมเล่นหุ้น ตัวไหน แล้วได้ กำไร   ผม ก็ จะ วนเวียน เวียน วน  เล่น หุ้น ตัวนั้น อยู่ ร่ำไป   จนกว่า  งบ ของตัวนั้น  มัน ชักไม่ ชอบมา พากล  ก็ ต้อง ยุติการซื้อ  แล้ว รอ ดูงบ ต่อๆ ไป ก่อน หรือ  อาศัย กราฟ  มาเล่น เทคนิค แทน ครับ จากคุณ : samsam - [ 14 ก.ค. 48 18:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณครับ ที่เล่าเรื่อง ดีๆ ให้ฟัง จากคุณ : เรื่องของหมู - [ 14 ก.ค. 48 20:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ผมก็เชื่อเช่นกัน ไม่ว่าอนาคตจะได้ไปเรียนที่ไหน หากเราได้แต่เข้าไปเรียนในที่ดีๆแล้ว แต่หากว่าเราไม่ไดรู้จัก"""เรียนรู้"""และ"""สร้างแนวคิดใหม่ๆ""" เพราะมัวแตอิง่ในตำรา อิงแตที่อาจารย์ที่สอน คนคิดอะไรใหม่ๆก็ไม่เกิดขึ้น ตัวเราแล้วประเทศก็ไม่พัฒนา หนังสือ การเรียน มีไว้อ่านเพิ่มความรู้ แต่ไม่ได้มีไว้ให้เราต้องเรียนและเลียนแบบครับ ผมเข้ามหาลัยรัฐบาลไม่ได้ก็จริง แต่สิ่งที่ผมได้ก็คือ ผมมีเวลามองดูตัวเอง ไม่บ้าที่จะเข้าเรียนมหาลัยรัฐในคณะที่ตัวเองไม่ชอบ ทั้งที่คะแนนก็พอถึง สิ่งที่ผมได้ทนแทนก็คือ เทคนิคการเล่นหุ้นจากที่นี้นั้นเอง ^____________^ แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะหุๆ เพราะหาตัวเองเจอว่าชอบที่จะทำอะไร แถมยังได้เทคนิคเล่นหุ้นติดตัวไปอีก หากผมเรียนมหาลัยรัฐ ผมคงไม่มีเวลามาอ่านที่นี้ คงมัวแต่ไปหาแฟน ไม่ก็บ้าแต่อ่านตำราเพื่อสอบเอาเกรดดีๆเท่านั้นแน่ๆ จากคุณ : Moonzonezturn - [ 14 ก.ค. 48 20:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้งครับ ยอมรับว่าผมตัดสินใจผิดจริงๆ เพราะเราใส่ความคิดของเรา ให้กับคนอื่นครับ คงเหมือนกับเล่นหุ้น เราเจ๊ง เราผิดพลาด เพราะเราใส่ความคิดเห็นเรื่องหุ้น ให้เป็นไปตามผลประโยชน์ส่วนตัวของเรา จากคุณ : endophine - [ 15 ก.ค. 48 09:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เสียดายแทนเฮียกะหลาน แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตหรอกครับ ไม่ได้สมัครก็ไม่เป็นไร รอไว้เล่นปีหน้าที่สวนกุหลาบก็ได้ครับเฮีย เอาใจช่วยและรอฟังข่าวดีปีหน้าครับ จากคุณ : ภรรโยโฟเบีย - [ 15 ก.ค. 48 09:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านแล้วรู้สึกดีครับ รอเรียนตอน ม. 1 ก็ได้ครับ :) ตอน ม.ต้น ผมเป่าทรัมเป็ต ผมชอบและมันก็เท่ห์ดีด้วย แต่เป็นมือ 3 อ่ะครับ อ่อนซ้อม อิ อิ เล่นอะไรก็ได้ครับ ขอให้ใจรัก เด๋วดีเอง :) จากคุณ : BeSmile - [ 15 ก.ค. 48 11:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาขอบคุณค่ะ จากคุณ : Eternalise - [ 15 ก.ค. 48 14:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ผมชอบครับ ที่เอาชีวิตจริงมาผูกกับหุ้น มันช่วยให้เห็นภาพมากขึ้น สามารถเอาไปใช้ในชีวิตจริงได้อีก ขอบคุณครับ จากคุณ : trex - [ 15 ก.ค. 48 16:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนเด็ก ดิฉันเป็นนักร้องประจำโบสถ์ และวงคนตรีของโรงเรียน ไปต่างประเทศ โรงเรียนแรก ก็เป็นนักร้องอยู่ แต่พอไปโรงเรียนที่สอง ต้องอยู่วงดุริยางศ์ เพราะเป็นกิจกรรมฟรี ไม่เสียสักบาทเดียว อย่างอื่นๆ ต้องจ่ายทั้งหมด แต่ต้องได้คะแนนเรียนระดับ 70% ขึ้น เพราะซ้อมหนักมาก เช้า กลางวัน เย็น วันหยุด ขาดเรียนเป็นช่วงๆเลย  และจะต้องอ่านโต๊ตได้ เพราะเริ่มซ้อมเพลงกันเลย จากนั้นซ้อมเดิน แปรขบวนต่างๆ คือเล่นไปแปรขบวนไปด้วย ดิฉันเลือกขลุ่ย เพราะเบา เป็นขลุ่ยลำเล็กๆ มีแป้นปิดรูแบบเป่าข้าง ไม่ใช่ถือเป่าตรงๆ  เขาให้นำกลับไปซ้อมที่บ้านได้  พวกชุด รองเท้าบูทหนัง หมวก พอลาออกจากวง ไม่ต้องคืน เพราะวัดตัวตัด คนอื่นเอาไปใส่ก็ไม่พอดี เครื่องดนตรีอื่น แค่แบกก็หนักแล้ว ต้องคิดถึงตรงนี้ด้วย อย่างกลองงี้ โหน่าสงสารคนที่แบกจริงๆ ยิ่งเวลาไปแข่งกับโรงเรียนอื่น ยิ่งบ้าเลือดซ้อม ชิงจนได้ที่หนึ่งของประเทศ ทีนี้ล่ะ แย่เลย มีแขกบ้านแขกเมืองมา ก็เกณฑ์ไปโชว์ เดินไปนะ เดินๆๆๆ แล้วยังต้องยืนๆๆๆ เป็นหลายๆๆๆ ชั่วโมง จะลาออกก็เกรงใจ อยู่จนครบปี ก็ใช้วิธีย้ายโรงเรียนไปเลย มาถึงลูกๆ 2 คน ตอนอนุบาล กิจกรรมเยอะมาก เป็นรุ่นพี่ลูกคุณสุดารัตน์ 1 ปี  เป็นช่วงที่พ่อแม่ทั้งหลายเห่อลูกที่สุด ถึงกับลงไปเล่นร่วมด้วย ที่ศูนย์วัฒนธรรม แต่ดิฉันไม่เอาด้วย เห็นหลายคนให้ลูกสาวเรียนบัลเล่ย์ ไม่รู้เรียนไปทำไม ถ้าไม่คิดจะต่อเนื่อง เพราะตอนเด็กๆ อาสาวดิฉันซึ่งเต้นเก่ง จับตัว ดิฉันมาหัดเต้น ปวดเมื่อยไปหมดยังเข็ดไม่หายเลย ดิฉันเลยหันไปรำไทย และเต้นแบบจีนดีกว่า ได้ใช้ไปจนเรียนจบเลย ไปต่างเมืองก็ได้ใช้ (ถึงไม่ดี เขาก็ดูไม่ออก) แต่ลูกสาวเริ่มอ้วนตอนเข้าเรียนประถม แล้วอ้วนขึ้นเรื่อยๆ ครูไม่ยอมสอนรำไทยให้ แง้ อดเรียน ก็เลือกเล่นขลุ่ย ทั้งสองคน ซ้อมเป่าหนวกหูประชันกัน ลูกสาวเพิ่มเรียนตีขิม ขลุ่ยต้องซื้อเอง แต่ขิมซื้อแต่ไม้ตี ทำหักไปไม่รู้กี่อัน ตีเป็นแค่กะป๊อง กะแป๊ง ส่วนขลุ่ย คืนวิชาให้ครูหมดแล้วทั้งแม่และลูก ตอนนี้ลูกสาวเรียนลีลาศ ฟรี ไม่เสียเงิน เป็นกิจกรรมที่ทาง ABAC จัดให้ แต่ถ้าสอบตก ต้องจ่ายค่าเรียนซ่อม อ้วนผอมก็เรียนได้ แม๊ ดีใจยิ้มหน้าบาน พวก Spainish Dance (โดนคู่ซ้อมกระทืบถูกหัวแม่เท้าระบม)  และอื่นๆ ไล่มาตอนนี้ถึง Tango แล้ว เห็นว่าตบท้ายด้วย Waltz ก็แค่ซื้อชุด และรองเท้า ที่เอาไปใส่เที่ยวได้ จากคุณ : prettypetite - [ 15 ก.ค. 48 17:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 .....คุณพ่อขา..   แค่ลูกรักดนตรี แค่นี้ก็อิ่มแล้วค่ะ ตีฉาบเป็นบันไดขั้นแรกค่ะ แต่ที่ลูกได้คือสังคมของคนรักดนตรีด้วยกัน เมื่อลูกชอบอะไร....เค้าจะพยายามเองค่ะ นั่นคือเค้าสามารถเรียนรู้ได้จากเพื่อนร่วมวง เมื่อวางก้อแอบเป่าเล่น....อาจเริ่มเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง แต่แหม..น่าปลื้มคือ อย่างน้อยเค้าอยู่ในวงได้ และดูเท่ห์ในชุดประจำวง แล้วคนตีฉาบก็สามารถเก็บผลงานใส่พอร์ตฟอลิโอไว้สมัครเรียน ม.1 ได้เหมือนกันนี่นา คิดว่าในไม่ช้าเค้าสามารถขยับไปเล่นทรอมโบนหรือคลาริเนตสมใจคุณพ่อค่ะ จากคุณ : memai - [ 15 ก.ค. 48 19:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นอีกครั้งครับ อ่านที่คุณ memai บอกมา ใจหายเลย   พึ่งรู้ว่า ตีฉาบ ก็เอากรอกเป็นความสามารถพิเศษได้ จากคุณ : endophine - [ 18 ก.ค. 48 09:21:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมไม่แน่ใจว่า มีโน๊ตสำหรับ "ฉาบ" ด้วยหรือเปล่าครับ แต่เคยเห็น "กลอง" ก็มี "โน๊ตกลอง" นะครับ จริงๆ เครื่องให้จังหวะ ในดนตรีวง สำคัญมากครับเฮีย โดยเฉพาะ "กลอง" และ "ฉาบ" ถึงแม้ตีฉาบ จะดูไม่เท่ห์ แต่ก็เป็นพื้นฐานในการเล่นที่ดี ที่จะไปจับเครื่องดนตรีชิ้นอื่น ต่อไป "ฉิ่ง" ก็สำคัญเช่นเดียวกัน ในวงดนตรีไทย คงจะเปรียบเทียบกันไม่ได้ ระหว่าง ตีฉาบ ดีกว่า ตีฉิ่ง (เข้าใจว่าเป็นมุขใช่ไหมครับ ตีฉิ่ง เนี่ย 555) อย่างไร ตัดสินใจไปแล้ว ก็ไม่เป็นไรครับเฮีย โอกาส ไม่ได้มีเพียงครั้งเดียว จากคุณ : หมากเขียว - [ 18 ก.ค. 48 14:15:21 ]