ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าถามเฉพาะในประเทศไทย เอาแค่สมัยค่าเงินบาทลอยตัวก็เรือนแสนนักธุรกิจที่เจ๊ง การค้าขาย กำไร ขาดทุนเป็นวงจรปกติ หากไม่อยากประสบกับวงจรนี้ อย่าค้าขาย การแก้ไขปัญหาเมื่อเจ๊งแล้วเป็นสูตรสำเร็จไม่ได้ ต่างคนต่างปัญหา และคุณสมบัติต่างกัน คุณต้องลองลงมาค้าขายเอง แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 48 22:38:44 จากคุณ : Miss Gateaux - [ 19 พ.ย. 48 22:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คำแนะนำ คือ เมื่อล้มแล้วต้องลุกให้เร็วที่สุดค่ะ อย่าไปยึดติดกับปัญหา แต่ให้ใช้ความผิดพลาดที่ผ่านมาเป็นประสบการณ์สอนให้เราเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เพิ่มขึ้น ย้ำนะคะ ใช้ความผิดพลาดครั้งเก่าให้เป็นประโยชน์ อย่าปล่อยให้ผ่านแล้วผ่านเลย ไม่มีใครที่ถีบจักรยานเป็น โดยที่ตอนที่หัดถีบไม่เคยล้มหรอกค่ะ ต่อให้เก่งแค่ไหนก็ตาม ต้องมีพลาดบ้างในบางเรื่อง แหมวันนี้ยาวเลย .... เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 48 23:49:15 จากคุณ : iccue - [ 19 พ.ย. 48 22:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คนทำธุรกิจมันก็ต้องเคยเจ๊งกันทุกคนแหละครับ ผมก็เจ๊งบ่อยๆแต่ก็ยังอยู่มาได้เรื่อยๆ อาศัยว่าทำหลายกิจการ อันไหนดีก็ทำไปเรื่อยๆ อันไหนเจ๊งก็เลิก สาเหตุของการล้มเหลวบางทีก็ไม่รู้เหมือนกัน บางอย่างคิดว่าขายได้แน่ๆก็ไม่ได้ บางอย่างคิดว่าไม่น่าจะขายได้เยอะกลับขายดียังกะแจกฟรี ผลกระทบกับชีวิตที่แน่ๆก็คือนอนไม่หลับครับ แต่หลังๆชินแล้วเลยเฉยๆ คำแนะนำของผมคือ - ลงทุนในกิจการหลายๆอย่าง - ต้องคิดก่อนลงทุนทุกครั้งว่าถ้าเกิดสถานการณ์เลวร้ายที่สุดขึ้นเราจะทำยังไง => บางทีขนาดคิดเผื่อไว้แล้วยังมีเลวร้ายกว่าที่คิดอีกครับ จากคุณ : chorchai - [ 19 พ.ย. 48 23:23:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ข้างบนแนะนำดีๆ เยอะเลย ใจของเรา... บางทีถ้าใจเราอยากจะทำอะไร แต่เราไม่ได้ทำตามใจเรา มันอาจส่งผลเสียออกมาในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง...ถ้าเราไม่รู้ตัว และทำใจยอมรับมันให้ได้ คำแนะนำ... ลองหาอ่านเกี่ยวกับ Benchmarking บางทีอาจจะพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้ครับ จากคุณ : Go2Better - [ 19 พ.ย. 48 23:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ธุรกิจล้มเหลว แถมมีหนี้สินเก่าค้างด้วยนะสิครับ ใจอยากจะสู้ สู้ให้ตายแต่เจอเจ้าหนี้นั่งเฝ้าหน้าบริษัททุกวัน จะมีทางออกอย่างไรละครับ ทางหนึ่งก้อต้องปรับปรุงให้กิจการดีขึ้น อีกด้านก้อเหนื่อยท้อกับภาระที่ล้มเหลวที่ต้องใช้หนี้สิน คนที่ล้มแล้วโดนเหยียบย้ำแบบนี้จะทำไงต่อละครับ อุอุ หรือว่าก้อได้แต่เพียงตัวใครตัวมัน อุอุ น่าเห้นใจครับ ล้มแล้วไม่ต้องซ้ำครับ เหยียบมันให้ตาย(เจ้าหนี้ที่ค่อยตามจองเวรที่ไม่ให้หนทางแก้ไข) คิดเหมือนกันหรือป่าวครับ จากคุณ : khaomao (khaomao) - [ 20 พ.ย. 48 05:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนผมเพิ่งเรียนจบใหม่ๆ ก็คิดครับว่าอยากมีกิจการของตัวเอง ก็ตั้งใจว่าจะทำงานเก็บเงินสักก้อนหนึ่ง แล้วมาลงทุนทำอย่าง ที่คิดไว้ ก็ทำงานอยู่ 3 เดือนครับ แล้วก็ลาออกมาทำเลย ตอนนั้นไฟแรงครับ แต่ก็คิดไว้ครับว่าจะรับได้แค่ไหน และจะถอยตอนไหน เพื่อไม่ให้เจ็บตัวมาก คืออยากลอง ทำดูก่อนนะครับ ตอนนั้นก็คิดจะทำ ระบบกันขโมยนะครับ คือคิดเองทำเองหาลูกค้าเองแถมติดตั้งเองอีกต่างหาก ฉายเดี่ยวครับ ลองดู ทำไปทำมา งบบานปลายครับ ก็เลย มานั่งคิดว่า ถ้าดันทุรังต่อ คงไม่ดีแน่ เพราะ ต้องใช้เงิน มากกว่าที่คาดไว้ และคงต้องกู้มาลงทุน ซึ่งผมไม่ชอบกู้มา ลงทุน ชอบใช้เงินที่เก็บเอง ก็เลยเลิกเลย ก็ขาดทุนไป ประมาณ 30,000 บาทครับ แล้วก็ไปหางานใหม่ทำ เก็บ เงินใหม่ ก็เสียดายนิดๆครับ แต่ก็ดีใจที่ได้มีประสบการณ์ ตรงนั้น คิดว่าต่อไปคงได้ใช้ประโยชน์แน่ๆ ตอนนี้ก็เริ่มเก็บ ได้ก้อนใหญ่เหมือนกัน ก็เอามาลงทุนในหุ้นครับ เพราะคิด ว่า ถ้าเรารู้จักใส่ใจ ดูแล ให้ดี ความเสี่ยงก็พอรับได้ครับ คงไม่ถึงกับขาดทุน 100% เหมือนที่ผมลงทุนครั้งแรก แต่ขอย้ำนะครับ ต้องดูแลให้ดี และ ลงทุนอย่างมีหลักการ สถานะตอนนี้ก็ติดประมาณ กลางๆดอยครับ ติดลบไป 20% ก็รับได้ครับ เพราะช่วงนี้ หุ้นตกจริงๆ และผมลงทุน ระยะปานกลางครับ และเงินตัวเองด้วยเลยรอได้ หุ้นมีขึ้น ก็มีลงครับ เป็นธรรมชาติ ขอให้เข้มแข็งอดทนสู้ต่อไปครับ โชคดีครับ จากคุณ : คนล่าฝัน - [ 20 พ.ย. 48 06:02:38 A:61.90.72.19 X: TicketID:109256 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นกำลังใจให้ครับ ผมว่าคนเราจะประสบความสำเร็จในชีวิตแค่ไหนขึ้นกับ 1 รู้จักมองหาโอกาสให้ชีวิตตัวเองแค่ไหน 2 มองหาโอกาสแล้วเห็นหรือเปล่า 3 เห็นแล้วกล้าทำหรือเปล่า 4 กล้าทำแล้วรู้จักวางแผนให้ถี่ถ้วนก่อนทำหรือเปล่า 5 ควบคุมดูแลให้เป็นไปตามแผน หรือปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ได้ดีแค่ไหน ผมว่าสามข้อแรกคุณผ่านสบายๆ เพราะหลายคนไม่ทำ รือไม่กล้าทำ เช่นทำงานไปวันๆ โดยมองว่านี่กำลังสนุกอยู่อย่าหาเรื่องมาปวดหัวเลย บางคนมองเห็นโอกาสแต่ไม่กล้าทำ เหมือนคำทำราชการไม่กล้าลาออกมาทำเอกชน คนทำงานเอกชนไม่กล้าลาออกมาเปิดกิจการเพราะมองว่ามันไม่มั่นคง แต่อะไรก้อชั่งครับ เสี่ยงมากผลตอบแทนก้อมีโอกาสมากครับ ซึ่งคุณมาถึงตรงนี้แบบสบายๆ แต่ข้อสี่กะห้า อาจยังไม่สมบูรณ์นัก คือคนเราเวลาจะทำอะไรชอบหวังผลเลิศ หรือคนโบราณว่า ชอบดีดลูกคิดในรางแก้ว มองแต่ว่าจะได้อะไรบ้าง มักไม่มองปัญหาที่ต้องเกิดตามมาแน่ๆ เค้าบอกว่า ถ้าจะทำกิจการ ให้ทดลองตั้งปัญหาที่จะเกิดซัก 100ข้อ ถ้าแก้ได้ไม่ครบทุกข้อ อย่าทำ และสุดท้าย การดูแลควบคุม ปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ในปัจจุบันนี้เป็นเรื่องจำเป็นมากครับ เพราะโลกเราเปลี่ยนเร็วมาก ถ้าสิบปีที่แล้ว ใครจะคิดว่าเด็กสี่ขวบก้อพกมือถือแล้ว หรือเครื่องถ่ายเอกสารจากราคาเป็นแสนจะเหลือไม่ถึงสองหมื่น จะซื้อใช้กันได้ทุกบริษัท ตอนผมเปิดบริษัทใหม่ๆ คิดหัวแทบแตกว่าคุ้มมั้ยที่จะซื้อซักเครื่อง แต่ตอนนี้แค่เด็กมาบอกว่าเครื่องรวน ผมก้อสั่งให้ซื้อใหม่แล้ว สุดท้าย ขอให้สู้ต่อครับ เพราะคนแบบนี้ผมเชื่อว่ายังไงๆ ชีวิตนี้ประสบความสำเร็จแน่ๆครับ จากคุณ : ก้อนหิน MBA - [ 20 พ.ย. 48 08:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมก็ทำงานเอกชนมาสองปีครับ แล้วออกมาทำงานส่วนตัว ตอนแรกก็เปิดด้านอบรมคอมพิวเตอร์ร่วมกับกระทรวงไอซีที โปรเจค Goodnet แล้วผมก็มองว่าระบบราชการไทยเนี่ย ไม่รู้จะพาเราไปถึงฝั่งหรือเปล่า เพราะจากที่อ่านๆมาสุดท้ายเดี๋ยวสักพักก็หายเห่อ ก็เลยคิดเผื่อไปครับว่าถ้าตรงนี้เราไม่สำเร็จ เราจะสามารถเปลี่ยนสิ่งที่เรามีอยู่ไปทำตัวอื่นได้มั้ย ก็คิดเผื่อไว้ว่าเป็นธุรกิจจำหน่าย ซ่อม ฮาร์ดแวร์คอมพิวเตอร์ครับ แล้วมันก็จริงๆ ธุรกิจอบรมไม่เวริค แล้วรัฐก็ทิ้งจริงๆด้วย ก็เลยต้องปรับร้านไปเป็นขายฮาร์ดแวร์จริงๆ ตอนนี้ก็พออยู่ได้ครับ แต่ก็คิดเผื่อไว้เหมือนกันว่าร้านแบบนี้เยอะ สักวันคงตีบตัน ก็เริ่มหาธุรกิจตัวอื่นมารองรับ ก็คิดไปเรื่อยๆครับ ถามว่าอันนึงที่ผมคิดว่าร้านผมอยู่ได้ตอนนี้เพราะผมไม่ได้กู้เงินมาครับไม่มีภาระด้านดอกเบี้ย แล้วก็เรื่องตกแต่งในร้านเนี่ย อะไรทำเองได้ผมทำเองครับ แม้กระทั่งปูพรมในร้าน ถ้าเริ่มต้นเซฟต้นทุนให้เยอะได้ ระยะเวลาในการคืนทุนก็จะเร็วขึ้นครับ ยังไงก็อวยพรให้ทุกคนประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานครับ อ๋อ ผมแนะนำให้ไปเล่นเกม Simcity 3000 ครับ เล่นยังไงก็ได้ให้มีเงินสัก ล้าน ถ้าคุณทำได้ คุณก็จะบริหารเรื่องเงินได้ระดับนึงแล้วครับ เกมนี้สอนอะไรเหมือนชีวิตจริงมากๆครับ จากคุณ : ปิงปองสี่เหลี่ยม - [ 20 พ.ย. 48 09:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทำกิจการของตนเอง มีส่วนคล้ายเล่นหุ้นอยู่ตรงที่ อย่าใช้เงินร้อน แต่ถ้ากิจการตนเอง มีเงินเย็นสักครึ่ง ก็ยังพอมีทางรอด เพราะธุรกิจต้องการเวลาพอสมควร ในการคืนทุน บางทีของเต็มร้าน อยากได้เงินคืน จะขายลดราคาอย่างไร มันก็ไปไม่เร็วได้ดังใจ จนเราได้ข้อสรุปว่า ของที่ขายง่ายที่สุดคือ รถ สิ่งสำคัญของ owner คือ วิสัยทัศน์ คิดในสิ่งที่เราคิดว่า มันไม่มีอะไรให้คิดอีกแล้ว แต่เรายังต้องคิดต่อ แม้ใจหนึ่ง คิดว่า หมดหนทาง แต่อีกใจนึง ยังต้องเดินสู้ต่อ ชีวิตของ owner คือชีวิตของนักสู้ที่โดดเดี่ยวโดยแท้ ปัญหาจะรุมเร้า แต่ติดตามเราไปทุกที่ ตั้งแต่โต๊ะอาหาร เตียงนอน หรือแม้กระทั่งส้วม ขอแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างจากความคิดเห็นข้างบนสักนิดนะคะ ทำอะไรให้ดี ที่สุด ทุ่มเท กำลังกาย ใจ พลังความคิด ทั้งหมดลงในธุรกิจอย่างเดียว ให้ดีก่อน เมื่อมันไปรอด และลงตัว มีแขนขาช่วยเรา เมื่อพอปลีกเวลาได้ จึงไปเริ่มธุรกิจที่สอง โชคดีค่ะ จากคุณ : นักเดินทาง (ส้มสีส้ม) - [ 20 พ.ย. 48 12:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ลองปรับเปลี่ยนกลยุทธดูบ้างเหรอครับร้านถ่ายเอกสารยังไม่มีกฎหมายเข้ามาควบคุมมากนะครับ  ถ้าจะแข่งขันก็แข่งขันกันเอง ภาวะกดดันน่าจะมีจากเรื่องราคามากกว่า กับทำเล  ที่ตั้ง  และความเร็วในการใช้บริการ(พิมพ์งาน) ผมว่าค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นสำหรับร้านพวกนี้ไม่มากมายอะไรนักนะครับเพราะว่าผมเคยทำมาก่อนถ้าคุณไม่เอาเงินในธุรกิจไปใช้จ่ายอย่างอื่นคงอยู่ได้  ลองทบทวนดูนะครับว่าค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น  เกิดเพราะทำธุรกิจหรือว่าเกิดขึ้นเพราะคุณเอาไปใช้จ่ายอย่างอื่นเช่น ผ่อนบ้าน,ผ่อนรถ,เที่ยวมากเกินไป,ใช้หนี้เก่า ถ้าเป็นอย่างว่าแสดงว่าคุณหวังจะให้ธุรกิจนี้ปิดค่าใช้จ่ายของคุณให้หมด  คงลำบากหน่อยนะครับเพราะธุรกิจเดียวคงเอาไม่อยู่ครับ  เพราะมันเล็กเกินไปครับ ขอโทษนะครับที่ต้องพูดตรง ๆ นะครับ จากคุณ : soda_cafe - [ 20 พ.ย. 48 14:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังใจดีๆทั้งนั้นเลยครับ ธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ต้องเก่ง+เฮง ทั้งนั้น ที่สำคัญเรื่อง"เวลา"เท่านั้นที่สร้าง royaltyที่ดีกลับมา คุณต้องอดทนนานพอ นั่นคือคุณต้องอยู่อย่างประหยัด ลดค่าใช้จ่าย อย่าเพิ่งท้อถอยง่ายๆ โอกาสรอคอยคนต่อสู้เสมอ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : โฆษิต - [ 20 พ.ย. 48 15:54:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปัญหาสำคัญ และหลักๆตอนเกิดวิกฤตฟองสบู่แตก ผมว่าน่าจะมาจากการกู้เงินจากต่างชาติ และการใช้เครดิตในการทำธุรกิจครับ เมื่อค่าเงินเกิดการเปลี่ยนแปลงเป็น 2เท่าก็แย่เลยคับ ผมจำได้ลางๆว่า ช่วงฟองสบู่แตกนี่ค่อนข้างอลหม่านมาก ชาติๆผมที่ประกอบธุรกิจวุ่นวายกันน่าดู ดีตอนนั้นผมยังเรียนอยู่เลย ไม่งั้นก็ต้องไปร่วมวงด้วยแล้วครับ น่าเศร้า T-T จากคุณ : ClasS_X - [ 20 พ.ย. 48 16:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมทำมาหลายธุรกิจ ลงทุนตั้งแต่หลักแสน ยันหลักหลายล้าน แรกๆ ก็ดี หลังๆ เริ่มมีปัญหา ... ถ้าอ่าน Rich Dad, Poor Dad จำไม่ได้ว่าเล่มที่ 2 หรือ 3 จะค้นพบว่า 95% ของการทำธุรกิจส่วนตัว จะไม่ประสบความสำเร็จ (ไม่ได้แช่ง แต่เป็นสถิติ) เพระอะไร ลองไปซื้ออ่านดูครับ ผมเชื่อว่าการรทำธุรกิจส่วนตัวเป็นสิ่งที่ดี แต่อาจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด ดังนั้นการลองผิดลองถูกแล้วได้เรียนรู้ถือเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าครับ (ถ้าไม่ถึงกับขั้นล้มละลาย...) ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กล้าคิด กล้าทำครับ จากคุณ : maxsira - [ 20 พ.ย. 48 17:33:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สิ่งที่อยากฝากไว้กับคนที่คิดจะเป็นเจ้าของธุรกิจคือ ต้องวิเคราะห์ ต้นทุนให้ถูก  ครับ  หลักการง่าย ๆคือ ต้นทุนมี 2 ส่วนครับ   Fix cost  กับ variable cost ถ้าท่านประกอบธุรกิจ  ต้องเข้าใจ 2 ตัวนี้ให้ดี ยกตัวอย่างให้ฟัง  วิศวกรคนหนึ่งเป็นลูกจ้างบ้านจัดสรร เห็นว่าเขามีกำไรการก่อสร้างบ้านหลังหนึ่ง ๆเป็นแสน  ก็อยากออกมาทำเอง หรือรับงานเอง จึงไปรับก่อสร้างบ้านหลังหนึ่ง  3 ล้านบาท กำไร 10 % ก้ 3 แสนบาท แต่ลืมคิดไปว่า ต้องใช้เวลาก่อสร้าง 8  เดือน ซึ่งเมื่อเฉลี่ยออกมาก็เดือนละ 3 หมื่นกว่า ๆ และโดยที่เป็นห่วงงานหรือมือใหม่ ก็ไปดูงานทุกวัน ซึ่งกำไรที่ได้ใช้คนเดียวก้หมดแล้ว นี่ยังไม่รวมงานช้าต้องโดนปรับ   ใน 8 เดือนอาจจะมีความเสี่ยงเรื่องของขึ้นราคา   ฯลฯ  และบางคนทำตัวเป็นเถ้าแก่  ใช้เงินมือเติบ พอทำไป 2 - 3 งานก็จะรู้ตัวว่าไม่พอค่าใช้จ่ายของตน กรณีของ จขกท  ผมเห็นว่าเป็นธุรกิจที่มีการแข่งขันสูง มีการตัดราคากันสบั้นหั่นแหลก  โดยไม่รู่ว่าต้นทุนที่แท้จริงอยู่ที่ไหน   ผมเคยไปถ่ายเอกสาร ตามร้านหน้าสถาบันการศึกษา         แผ่นละ 30 สตางค์  หรือ 10 แผ่น 3 บาท         ผมสงสัยมานานแล้วว่าอยู่ได้อย่างไร             คงคิดแต่ค่ากระดาษเปล่า (variable cost)         แล้ว ค่าใช้จ่าย Fix Cost ไดรวมหรือเปล่าไม่รู้ หวังว่าจะเข้าสู่ธุรกิจ ให้ศึกษากันดี ๆหน่อยครับ   ยิ่งตอนนี้ รับสนับสนุนผู้ประกอบการใหม่  กู้เงินได้ง่าย แล้วอย่าลืมดอกเบี้ยด้วยครับ โชคดี จากคุณ : น่าเห็นใจ (screw) - [ 21 พ.ย. 48 11:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทำธุรกิจแล้วเจ๊ง... เป็นเรื่องปกติครับ พ่อรวยสอนไว้อย่างนั้น  แต่สำหรับผมมองดูแล้ว ไม่มีคำว่าเจ๊งครับ ถ้าไม่โลภ เพราะการที่เราลงทุนสร้างธรุกิจ ทั้งแบบรูปธรรม นามธรรมแล้วต้องมีตัวชิ้นงานอยู่ที่เราภูมิใจ เช่น ทำบ้านเช่า เราก็มีบ้านสวยๆ อยู่  เปิดร้านขายอาหาร ก็ทำให้เรามีร้านขาย อาหารดีๆ อยู่ ความสุขอยู่ที่มีลูกค้ามาใช้บริการด้วยอารมณ์ดี  ส่วนรายได้จะคุ้มกับที่ลงทุนหรือไม่ ขอให้กาลเวลา และ การตอบแทนของลูกค้าครับ  อย่างไรก็ไม่เจ๊ง เพราะคุณยังมีบ้านสวยๆ  ร้านอาหารดีๆ อยู่ ต่างจากการที่เราไปลงทุนซื้อบ้านอยู่เอง ซื้อรถยนต์ใช้เอง ซื้อทีวีจอยักษ์เรือนแสน อย่างนี้ถือว่าเจ๊งแน่นอนเพราะทำเงินไม่ได้เลยสักบาท เราใช้แล้วเบื่อก็ไม่รู้จะทำอย่างไรไปขายต่อก็โดนกดราคากว่าครึ่ง ครับ เจ๊งอยู่แล้วสำหรับคนที่ไม่ได้ลงทุนเพื่อหวังผลตอบแทน แต่สิ่งที่ทำให้คนเราเจ๊งจริงๆ  ก็คือเรื่องโลภ คือมีการเก็งกำไร หวังผลมากเกินไปเช่น  ไปซื้อสินค้าที่มีอายุการใช้งานจำกัด หรือ พอหมดอายุ ก็ขายไม่ได้ ครับ หรือไม่หาสิ่งรับประกันความเสี่ยง  เช่นเกิดเพลิงไหม้ ของหาย  ของเสื่อมชำรุด ก็ไม่สามารถขายต่อได้ ครับ  ถ้าหากเราค่อยๆ ทำ ค่อยๆ เดินไปข้างหน้า ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เราก็มีรายได้พอมาชดใช้ความผิดพลาดที่ทำไป ก็ OK. ครับ ไม่ใช่ลงทุนเต็มตัว กู้มาด้วย พอพลาดท่า ก็เลยล้มเจ็บมากครับ ระวังเรื่องความโลภให้ดีครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) - [ 21 พ.ย. 48 11:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังไม่เริ่มทำก็เจ๊งแล้ว เช่น แค่ซื้อของมาใช้ยังไม่คุ้มหรือไม่ได้ใช้เพราะไม่จำเป็นแล้วขายต่อขาดทุน อย่างนี้เป็นต้น ไม่ต้องเริ่มทำธุรกิจก็รู้แล้วว่าเจ๊งแน่ ๆ จากคุณ : ... - [ 22 พ.ย. 48 12:07:29 A:202.57.185.15 X: TicketID:011484 ]