ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 2 หลังจากที่อาการของปักเมียงยอดีขึ้นแล้ว นางก็จากไป แต่ซอชอนโซเป็นห่วงเกรงว่านางจะมีอันตราย ดังนั้นจึงแอบให้ความช่วยเหลือนางอย่างลับๆ ต่อมา ปักเมียงยอเข้าไปเป็นคนงานในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง   แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกแขกในร้านลวนลาม ซอชอนโซสุดที่จะทนต่อไปได้จึงช่วยนางเอาไว้ ปักเมียงยอซาบซึ้งในน้ำใจของซอชอนโซเป็นอันมาก ซอชอนโซกล่าวกับปักเมียงยอว่านางเป็นผู้หญิงคนที่สองที่เกี่ยวพันกับดวงชะตาของตน ปักเมียงยอได้ยินเช่นนั้นจึงกล่าวตอบซอชอนโซไปว่าชีวิตของนางซอชอนโซเป็นคนช่วยชีวิตไว้ ดังนั้นชีวิตของนางจึงเป็นของซอชอนโซ หลังจากที่ทั้งสองต่างเข้าใจกันแล้ว ทั้งสองก็ตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยกันอย่างคนธรรมดาสามัญโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกภายนอกอีกต่อไป แปดปีต่อมา ซอชอนโซได้ประกอบอาชีพตีดาบเลี้ยงชีพ ใช้ชีวิตอย่างชาวบ้านทั่วไป ซอจังกึมเด็กที่ใฝ่รู้มักจะแอบไปร่ำเรียนหนังสือกับศิษย์ของขุนนางทั้งหลาย แต่ทุกครั้งนางก็จะถูกแม่ทำโทษอยู่เป็นประจำ การที่แม่ของซอจังกึมทำเช่นนี้นั้น เพราะไม่ต้องการให้ผู้ใดล่วงรู้ฐานะที่แท้จริงของซอชอนโซพ่อของซอจังกึม หากผู้ใดรู้ฐานะที่แท้จริงของซอชอนโซขึ้นมาแล้ว ภัยจะต้องมาถึงครอบครัวอย่างแน่นอน ต่อมา ปักเมียงยอพบว่าซอจังกึมมีความสนอกสนใจอยากเรียนหนังสือจริงๆ ดังนั้นจึงตัดสินใจสอนหนังสือให้ซอจังกึมด้วยตัวเอง ซอชอนโซเล่าเรื่องที่เคยรับราชการเป็นทหารองครักษ์ให้ซอจังกึมฟัง หลังจากที่ปักเมียงยอรู้เรื่องนี้เข้าก็ใส่ใจซอจังกึมเป็นพิเศษ เพราะเกรงว่าต่อไปจะเกิดเรื่องขึ้นอีก พระเจ้าจุงจงเถลิงราชย์ หลังจากที่ขึ้นครองราชย์แล้วพระเจ้าจุงจงก็ทรงสืบเรื่องการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดา พระองค์ทรงปฏิญาณว่าจะตามหาฆาตกรมาลงโทษให้ได้ ซอชอนโซและซอจังกึมพากันไปชมมวยปล้ำที่ตลาด ซอจังกึมขอให้ซอชอนโซขึ้นประลอง ผลปรากฏว่าซอชอนโซเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ  แต่นึกไม่ถึงว่าคู่ต่อสู้ของซอชอนโซกลับเล่นสกปรกใช้มีดทำร้ายซอชอนโซจนได้รับบาดเจ็บ ซอจังกึมร้อนใจเกรงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตซอชอนโซ ดังนั้นจึงร้องออกมาว่าพ่อของนางเป็นทหาร ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คนจำได้ว่าซอชอนโซเป็นอาญาแผ่นดิน ปักเมียงยอและซอจังกึมพากันหลบหนีการตามล่าของทหาร ต่อมา ทั้งสองล่วงรู้ว่าซอชอนโซถูกทหารจับตัวได้และพาตัวไปที่เมืองฮั่นหยาง ดังนั้นสองแม่ลูกจึงตัดสินใจพากันไปช่วยซอชอนโซ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .ตอนที่ 3 ปักเมียงยอและซอจังกึมพากันโดยสารเรือข้ามฝั่งเพื่อตามหาซอชอนโซซึ่งถูกทางการจับตัวไป เพื่อสะดวกต่อการเดินทาง ซอจังกึมได้ปลอมเป็นเด็กผู้ชายเพื่อตบตาผู้คน หลังจากที่ขึ้นฝั่งแล้ว ปักเมียงยอและซอจังกึมได้เดินทางมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งและได้สอบถามคนในหมู่บ้านว่ามีทหารของทางการผ่านมาหรือไม่ หลังจากที่สอบถามจากชาวบ้านแล้วจึงรู้ว่าซอชอนโซถูกคุมตัวไปเมืองหลวง ดังนั้น ทั้งสองจึงตัดสินใจพากันเดินทางไปเมืองหลวง ปักเมียงยอเขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงต้นเครื่องฮันซึ่งนางนับถือเป็นพี่น้องและใช้ชีวิตด้วยกันอยู่ในวังหลวงมาก่อน แต่นึกไม่ถึงว่าในเวลานี้ต้นเครื่องฮันได้เลื่อนตำแหน่งเป็นฮันซังกุงแล้ว ฮันซังกุงได้รับจดหมายจากปักเมียงยอแล้วก็ดีใจมากเมื่อรู้ว่าปักเมียงยอยังมีชีวิตอยู่ เพื่อจะได้พบปักเมียงยออีกครั้ง ฮันซังกุงจึงอ้างกับแชซังกุงว่าจะออกไปซื้ออาหารทะเล แชซังกุงรู้สึกว่ามีพิรุธ ดังนั้นจึงสะกดรอยตามไป จนในที่สุดก็พบว่าปักเมียงยอยังมีชีวิตอยู่ ทำให้แชซังกุงถึงกับตะลึงงันเลยทีเดียว แชซังกุงปรึกษาหารือกับแชปันซุกพี่ชายของนาง ด้วยเหตุที่นางเกรงว่าปักเมียงยอจะกลับมาเล่นงานนาง เพื่อตัดไฟเสียแต่ต้นลม ทั้งสองจึงตกลงกันว่าให้จับปักเมียงยอกลับมาเสียก่อน จากนั้นค่อยคิดอ่านกันต่อไป ฮันซังกุงรู้เรื่องที่ปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกถูกจับ หลังจากที่คิดใคร่ครวญแล้ว นางก็ตัดสินใจฟ้องต่อกรมตุลาการว่าแชปันซุกซุกซ่อนนักโทษไว้ในบ้าน กรมตุลาการมีคำสั่งให้แชปันซุกนำตัวปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกคุมขังไว้ที่กรมตุลาการ ระหว่างทางที่ควบคุมสองแม่ลูกมายังกรมตุลาการนั่นเอง ปักเมียงยอถูกลอบทำร้าย แต่ก็โชคดีที่ทั้งปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกหลบหนีไปได้ ปักเมียงยอถูกธนูยิงบาดเจ็บสาหัส นางหยิบตำราอาหารที่นำติดตัวมาด้วยมอบให้ซอจังกึม จากนั้นนางก็นึกถึงคำพูดของซอชอนโซถึงผู้หญิงสามคนที่จะนำภัยมาสู่ซอชอนโซขึ้นมา ที่แท้ผู้หญิงคนที่สามนี้ก็คือซอจังกึมนั่นเอง ปักเมียงยอรู้ดีว่านางและซอชอนโซไม่รอดแน่ นางจึงกำชับซอจังกึมว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ซอจังกึมจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป ก่อนที่ปักเมียงยอจะสิ้นใจลงได้เล่าเรื่องที่นางเคยเป็นต้นเครื่องในวังหลวงให้ซอจังกึมฟังและได้กำชับให้ซอจังกึมเข้าไปเป็นนางกำนัลในวังให้ได้ เพราะในวังหลวงมีตำราอาหารชั้นเลิศซ่อนอยู่ซึ่งตำราอาหารนี้จะเป็นประโยชน์ต่อซอจังกึมในภายภาคหน้า ซอจังกึมซัดเซพเนจรไปตามลำพัง จนกระทั่งได้มาพบกับดังดึ้กดู ซอจังกึมถูกดังดึ้กดูเข้าใจผิดว่าขโมยเหล้า แต่เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาและแววเฉลียวฉลาดของซอจังกึมแล้ว ดังดึ้กดูจึงอุปการะซอจังกึมเอาไว้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ..ตอนที่ 4 ซอจังกึมช่วยงานสองสามีภรรยาสกุลดัง และมักจะช่วยไปส่งเหล้าให้แก่ลูกค้าอยู่เสมอจนกระทั่งได้รับความเอ็นดูจากสองสามีภรรยาสกุลดังในที่สุด สองปีต่อมา บรรดาขุนนางชั้นผู้ใหญ่พากันวางแผนโค่นล้มเยี่ยนซันจิน หลังจากที่โค่นล้มเยี่ยนซันจินได้แล้วจะสนับสนุนจิ้นเฉิงต้าจินขึ้นเป็นฮ่องเต้ ต่อมา ซอจังกึมได้รับคำสั่งให้นำเหล้าไปส่งให้ที่จวนของจิ้นเฉิงต้าจินจนกระทั่งล่วงรู้แผนการนี้เข้าในที่สุด ซอจังกึมได้รับมอบหมายให้นำเหล้าไปส่งที่จวนของจิ้นเฉิงต้าจิน ซอจังกึมปฏิบัติตามคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย จิ้นเฉิงต้าจินสั่งให้ซอจังกึมนำไหเหล้าเรียงกันจนล่วงรู้แผนการทั้งหมดที่วางไว้ จิ้นเฉิงต้าจิน มองไปที่ซอจังกัมและรู้สึกว่านางเป็นเด็กที่เฉลียวฉลาดมีไหวพริบ ดังนั้นจึงเกิดความประทับใจในตัวนางขึ้นมา ซอจังกึมเห็นนางกำนัลคนหนึ่งอยู่กับจิ้นเฉิงต้าจิน ดังนั้นจึงขอร้องให้นางกำนัลนางนั้นรับนางไว้เป็นนางกำนัล จิ้นเฉิงต้าจินสั่งให้นางกำนัลนางนั้นเป็นธุระรับซอจังกึมไว้เป็นนางกำนัล หลังจากที่จิ้นเฉิงต้าจิน ขึ้นครองราชย์แล้ว ก็สถาปนาตนเองขึ้นเป็นพระเจ้าจุงจง วังหลวงส่งคนมาที่บ้านสกุลดังเพื่อรับตัวซอจังกึมเข้าไปเป็นนางกำนัลในวังหลวง ถึงแม้ว่าสองสามีภรรยาสกุลดังจะทำใจไม่ได้ที่จะต้องเสียซอจังกึมไป ถึงกระนั้นก็ตามก็เคารพการตัดสินใจของซอจังกึม ซอจังกึมได้เข้าวังหลวงตามที่ตั้งใจไว้ นางได้รับการอบรมสั่งสอนธรรมเนียมต่างๆในวังหลวง ยองโนเพื่อนร่วมชั้นของซอจังกึมเป็นเด็กที่เอาตัวเองเป็นใหญ่ และชอบรังแกคนอื่น นางเด็ดหัวเต่าที่เยินเซ็งเลี้ยงเอาไว้ ซอจังกึมทนดูไม่ได้ จึงมีปากเสียงทะเลาะกับยองโนขึ้นมา ยองโนเหยียดหยามซอจังกึมว่าต่ำต้อย ไม่อยากนอนห้องเดียวกับนาง ดังนั้นจึงขับไล่นางออกจากห้อง ซอจังกึมอยากเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของพ่อแม่ให้ยองโนรู้ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของซอชอนโซที่กำชับไว้ ดังนั้นจึงตัดสินใจเงียบๆไม่ต่อปากต่อคำต่อไป ซอจังกึมนึกถึงตำราอาหารชั้นเลิศที่ซุกซ่อนไว้ในครัวหลวง ดังนั้นจึงชักชวนเยินเซ็งไปหา จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนที่ 5 เยินเซ็งหกล้มในครัวหลวง ทั้งยังทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้พังไม่เป็นชิ้นดี เรื่องนี้รู้ถึงหูของฮันซังกุงและต้นเครื่องมิน ฮันซังกุงใช้ไหวพริบแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าโดยสั่งให้ต้นเครื่องมินทำของเสวยขึ้นใหม่ เพียงชั่วเวลาอันสั้นของเสวยก็เสร็จ ของเสวยที่ทำขึ้นใหม่คือข้าวต้มใยบัวเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าจุงจงเป็นอันมาก หลังจากได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปแล้ว ฮันซังกุงก็ดุด่าซอจังกึมและเยินเซ็งเป็นการใหญ่   จากนั้นลงโทษให้ทั้งสองนอนในโกดังเก็บของทำครัว         ตอนเช้าค่อยส่งตัวให้นางกำนัลที่มีหน้าที่ดูแลอบรมสั่งสอนเด็กทั้งสอง ซอจังกึมพบสมุนไพรในโกดังเก็บของทำครัว จากนั้นซอจังกึมก็นำสมุนไพรนั้นห้ามเลือดให้แก่เยินเซ็ง เช้าวันรุ่งขึ้น ต้นเครื่องมินลืมนำเรื่องที่ฮันซังกุงลงโทษซอจังกึมและเยินเซ็งไว้ในโกดังเก็บของทำครัวบอกแก่นางกำนัลที่ดูแลเด็กทั้งสอง ทำให้นางกำนัลที่ดูแลเด็กทั้งสองร้อนใจตามหาเด็กทั้งสอง แต่นึกไม่ถึงว่าในเวลาเดียวกันนั้น ฮันซังกุงประหลาดใจมากที่เห็นซอจังกึมรู้จักใช้สมุนไพรห้ามเลือดให้แก่เยินเซ็ง ซอจังกึมถูกลงโทษทำความสะอาดโดยให้พักการเรียนไว้ก่อน ซอจังกึมได้รับความช่วยเหลือจากเยินเซ็ง ทำให้นางได้แอบเรียนหนังสือ ซอจังกึมรู้ว่าซังกุงแต่ละคนนั้นกำลังคัดเลือกเด็กเข้ามาเป็นนางกำนัลในฝ่ายที่พวกนางดูแล ซอจังกึมวิงวอนขอร้องให้นางมีสิทธิ์เข้าสอบคัดเลือก แต่มีข้อแม้ว่าซอจังกึมจะต้องหาบน้ำมาเติมในอ่างให้เต็มเสียก่อน ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจึงจำยอม วันรุ่งขึ้น ซอจังกึมเข้าสอบเป็นคนสุดท้าย แม้ว่าคำถามจะยากก็ตาม แต่ซอจังกึมก็ตอบถูกต้อง ซอจังกึมถูกส่งตัวให้ไปทำงานกับฮันซังกุง ฮันซังกุงถามซอจังกึมว่าเหตุใดถึงอยากเข้ามาอยู่ในวัง ซอจังกึมตอบฮันซังกุงว่านางต้องการทำของเสวยชั้นเลิศถวายฮ่องเต้ จากนั้นนางก็ถามฮันซังกุงต่อไปว่าจะทำอย่างไรจึงจะสำเร็จ ฮันซังกุงไม่พอใจคำถามของซอจังกึม จึงเฉไฉทำเป็นแต่สั่งให้ซอจังกึมรินน้ำให้ดื่ม ซอจังกึมถูกชางยากลั่นแกล้งโดยให้ไปพบนางซุงกุงชั้นสูงที่รับผิดชอบดูแลของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ซอจังกึมเชื่อนึกว่าเป็นความจริง ดังนั้นจึงถูกฮันซังกุงลงโทษให้ไปทำงานล้างชามและงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:21:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนที่ 6 ของที่มีไว้สำหรับทำอาหารในห้องครัวตำหนักต่างๆบูดเน่าไปหมด มีเพียงครัวหลวงที่ใช้สำหรับทำของเสวยฮ่องเต้เท่านั้นที่ไม่มีความเสียหาย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ทำให้บรรดาซังกุงต่างพากันประหลาดใจเป็นอันมาก หลังจากที่ตรวจสอบแล้วพบว่ามีสาเหตุมาจากน้ำไม่สะอาด เพื่อสุขอนามัยล้ว ซอจังกึมจะลุกขึ้นมากลางดึกนำน้ำที่ใช้ล้างถ้วยชามต้มให้เดือด ฮันซังกุงรู้เรื่องนี้จึงตำหนิเพื่อนๆซอจังกึมที่ดูดายไม่ยอมช่วยเหลือซอจังกึม ฮันซังกุงสั่งให้ซอจังกึมหาบน้ำต่อไปเรื่อยๆ โดยมีจุดประสงค์ให้ซอจังกึมสอบถามนางว่าเพราะเหตุใดจึงสั่งให้นางคอยหาบน้ำ ซอจังกึมตระหนักดีถึงจุดประสงค์ของฮันซังกุง ซอจังกึมแข่งกับกึมยอง เพื่อนๆของซอจังกึมต่างไม่พอใจที่เห็นแชซังกุงลำเอียงให้ความช่วยเหลือกึมยองที่เป็นหลาน ทางเดียวเท่านั้นคือต้องขยัน และทำงานทุกอย่างที่อยู่ในห้องครัวจนช่ำชอง กลางดึก ซอจังกึมนั่งสนเข็มอยู่ที่ศาลาริมน้ำตามลำพัง ที่นั่นซอจังกึมได้พบกับเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับนาง เด็กสาวนางนั้นถามซอจังกึมว่าทำไมถึงมานั่งสนเข็มอยู่ที่นี่ ซอจังกึมเล่าเรื่องที่บรรดาเพื่อนๆของนางไม่พอใจกึมยองให้เด็กสาวนั้นฟัง เด็กสาวนางนั้นสอนซอจังกึมใช้ความรู้สึกสนเข็ม ในวันแข่งขัน             ซอจังกึมพบว่าเด็กสาวที่นางพบเมื่อคืนนั้นคือกึมยอง กึมยองแสดงให้แชซังกุงรู้ว่าเพื่อนๆไม่พอใจนาง เพื่อความยุติธรรมในการแข่งขัน กึมยองเสนอให้มีการแข่งขันสนเข็ม  ผลปรากฏว่ากึมยองเป็นฝ่ายชนะ ซอจังกึมได้ที่สอง ซอจังกึมกล่าวว่ากึมยองเป็นคนสอนนางสนเข็ม ผลปรากฏว่าซอจังกึมกลับถูกเพื่อนๆพากันค้อนใส่ ดังดึ้กดูนำเหล้ามาส่งในวังหลวง แชซังกุงสอบถามดังดึ้กดูรู้จักปักเมียงยอหรือไม่ แชซังกุง สงสัยว่าซอจังกึมเป็นลูกสาวปักเมียงยอ ดังดึ้กดูปฏิเสธไม่รู้จัก แชซังกุงไปหาหมอ หมอตรวจพบว่านางเป็นปวดศีรษะเรื้อรังไม่มีทางรักษาให้หายได้  ทันใดนั้น นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวได้มาตรวจความเรียบร้อยเรือนพักของนางกำนัลต้นเครื่อง  พบว่ามีของต้องห้ามจำนวนมากซุกซ่อนอยู่ ดังนั้นจึงพานางกำนัลต้นเครื่องเหล่านั้นไปพบซังกุงชั้นสูงที่ดูแลนางกำนัลทั้งหมด จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:23:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนที่ 7 นางกำนัลต้นเครื่องที่มีหน้าที่ทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นซุกซ่อนของต้องห้ามไว้ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวพานางกำนัลต้นเครื่องเหล่านั้นไปพบแชซังกุง หมอที่ทำการรักษาแชซังกุงถูกตามจับมายืนยันว่าเคยรักษาแชซังกุงมาก่อน นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวรู้เรื่องที่แชซังกุงแอบนำผู้ชายเข้ามาในวังหลวง แชซังกุงไหว้วานคนให้ไปหาแชปันซุกไปขอความช่วยเหลือจากไต้เท้ายุน นึกไม่ถึงว่ากลับถูกไต้เท้ายุนปฏิเสธและด่าทอเป็นการใหญ่ แชซังกุงถูกบังคับให้สละตำแหน่ง นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวไปหาชองซังกุงเพื่อขอให้นางดำรงตำแหน่งหัวหน้านางกำนัลฝ่ายในที่รับผิดชอบของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ชองซังกุงเป็นคนเฉลียวฉลาด  นางรู้ดีว่านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมีวัตถุประสงค์เช่นใด ดังนั้นจึงไม่ยอมเป็นหุ่นเชิดให้นาง ครั้งแรกที่ชองซังกุงเข้ารับตำแหน่ง นางลงมือทำของเสวยอย่างสุดความสามารถจนเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ ชองซังกุงและนางกำนัลทั้งหลายทานอาหารด้วยกัน กึมยองร่วมโต๊ะอาหารด้วยสร้างความประหลาดใจให้ชองซังกุงเป็นอันมาก แชซังกุงออกรับหน้าแทนกึมยองว่ากึมยองมีพรสวรรค์ในการรับรู้รสชาติอาหารเป็นอย่างดี ชองซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงจงใจทดสอบกึมยองโดยถาม กึมยองว่าอาหารมีเครื่องปรุงอะไรบ้าง หลังจากที่กึมยองตอบคำถามชองซังกุงแล้ว ชองซังกุงก็สอบถามนางกำนัลคนอื่นต่อไป ซอจังกึมตอบชองซังกุงว่าในอาหารใช้มะเขือเทศแทนน้ำตาล ชองซังกุงพอใจกับคำตอบของซอจังกึมเป็นอันมาก จากนั้นก็กำชับให้ทุกคนขยันหมั่นหาความรู้ใส่ตัว นางกล่าวต่อไปว่าตำแหน่งซังกุงชั้นสูงที่ดูแลของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นเป็นตำแหน่งที่ทรงเกียรติ นางจะมอบตำแหน่งนี้ให้แก่ผู้ที่มีความสามารถเท่านั้น ก่อนที่ชองซังกุงจะจากไปได้กล่าวกับกึมยองว่าต่อไปให้ไปร่วมโต๊ะกับนางกำนัลคนอื่นๆ ซอจังกึมก่อความวุ่นวายในห้องครัว ดังนั้นจึงถูกลงโทษให้ไปล้างจานกับนางกำนัลฝึกหัด     ซอจังกึมได้ยินทุกคนคุยกันว่าองค์หญิงเสวยอาหารไม่ลงเป็นเวลาหลายวันแล้ว แชซังกุงและกึมยองทำของเสวยขึ้นถวายองค์หญิง นึกไม่ถึงว่าองค์หญิงไม่เสวยเลยแม้แต่น้อย จนองค์หญิงหมดสติไป ซอจังกึมบอกกึมยองนำถ่านไม้เล็กน้อยผสมกับเครื่องปรุงจะทำให้อาหารรสชาติดีขึ้น กึมยองได้ยินเช่นนั้นจึงนำเรื่องนี้ไปบอกแชซังกุง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนที่ 8   ด้วยเรื่องที่องค์หญิงไม่เสวยอาหาร ทำให้ฮ่องเต้ทรงกลัดกลุ้มพระทัยเป็นอันมากจนทำให้พระองค์ก็ทรงเสวยไม่ลง ชองซังกุงเรียกประชุมนางกำนัลทั้งหลายกำชับให้ทุกคนปรุงอาหารอย่างสุดความสามารถ เพื่อให้องค์หญิงกลับมาเสวยเหมือนเดิม กึมยองกล่าวกับแชซังกุงว่านางมีความมั่นใจว่าจะทำของเสวยถวายองค์หญิงได้  ผลปรากฏว่าองค์หญิงทรงเสวยอาหารที่กึมยองทำขึ้นถวาย องค์หญิงตรัสถึงสาเหตุที่เสวยอาหารไม่ลงนั้นเนื่องจากรู้สึกว่าอาหารมีรสชาติประหลาด แต่เมื่อเห็นพระเจ้าจุงจงไม่ตรัสอะไร ดังนั้นจึงไม่กล้าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา ราชฑูตของต้าหมิงนำไก่ทองถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้ดูแลไก่ทองอย่างดี แชซังกุงได้รับมอบหมายให้นำไก่ทองปรุงอาหารถวายพระเจ้าจุงจง ส่วนกึมยองมีหน้าที่ดูแลไก่ทองให้ดี กึมยองทำไก่ทองหายไป หาทุกหนทุกแห่งแล้วก็ไม่พบ แชซังกุงออกไปซื้อวัตถุดิบต่างๆกลับมาเพื่อปรุงอาหาร กึมยองตัดสินใจลอบออกจากวังหลวงเพื่อตามหาไก่ทองกลับมา ซอจังกึมล่วงรู้เรื่องที่กึมยองทำไก่ทองหายไป ดังนั้นจึงตัดสินใจช่วยกึมยองหาไก่ทองอีกแรงหนึ่ง ซอจังกึมพากึมยองลอบออกจากวังหลวงโดยอาศัยอุโมงค์ลับเพื่อหลบหูตาองครักษ์ ทั้งสองได้พากันไปที่จวนแชปันซุก นึกไม่ถึงว่าแชปันซุกไม่อยู่ที่จวน กึมยองตัดสินใจพักอยู่ที่จวนแชปันซุก รอถึงวันรุ่งขึ้นเมื่อตามหาไก่ทองพบแล้วค่อยกลับวังหลวง ซอจังกึมไปขอความช่วยเหลือจากดังดึ้กดู กึมยองกำชับซอจังกึมว่าจะต้องกลับมาสมทบกันก่อนค่ำเพื่อที่จะได้เดินทางกลับวังหลวงด้วยกัน ซอจังกึมซื้อไก่ทองมาตัวหนึ่ง ระหว่างที่เดินทางไปยังจวนแชปันซุกนั่นเอง   ซอจังกึมเห็นมินจุงโฮได้รับบาดเจ็บ   นางจึงช่วยห้ามเลือดและทำแผลให้แก่มินจุงโฮ จนทำปิ่นเงินหล่นหายไป แชซังกุงและฮันซังกุงต่างแยกกันออกตามหากึมยองและซอจังกึม     เยินเซ็งโกหกเพื่อตบตาซังกุงทั้งสอง แต่นึกไม่ถึงกลับส่อพิรุธจนถูกจับได้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นล่วงรู้ถึงหูชองซังกุง แชซังกุงเดินทางไปที่จวนแชปันซุกเพื่อรับกึมยองและซอจังกึมกลับเข้าวังหลวง แต่ซอจังกึมกลับมาไม่ถึงจวนแชปันซุกเสียที กึมยองขอร้องให้แชซังกุงคอยซอจังกึมกลับมาก่อนค่อยกลับเข้าวังหลวงด้วยกัน จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:27:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนที่ 9   กึมยองตามแชซังกุงกลับเข้าวังหลวง ซอจังกึมกลับมาไม่ทันสมทบกับกึมยอง ดังนั้นจึงต้องกลับเข้าวังหลวงตามลำพัง อุโมงค์ลับที่ใช้เป็นเส้นทางเข้าวังหลวงถูกปิดตาย ซอจังกึมถูกทหารองครักษ์จับตัวได้ พระเจ้าจุงจงทรงจัดงานเลี้ยงรับรองราชฑูตต้าหมิง เรื่องที่ซอจังกึมลอบออกจากวังรู้ถึงหูนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวลงโทษซอจังกึมโดยจะขับไล่นางออกจากวังหลวง ส่วนชองซังกุงและคนอื่นๆถูกลดขั้น ทุกคนต่างพากันร้องขอความเห็นใจให้ซอจังกึม แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ซอจังกึมถูกขับไล่ออกจากวังหลวง ฮันซังกุง ทำใจไม่ได้ที่เห็นซอจังกึมต้องจากไป ดังนั้นจึงพูดออกมาว่าชีวิตของซอจังกึมเหมือนกับเพื่อนรักคนหนึ่งของนาง คิดจะช่วยเหลือ แต่แล้วก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลย เยินเซ็งร้องขอความเห็นใจจากชองซังกุง แม้ว่าชองซังกุงและฮันซังกุงจะเห็นใจซอจังกึมก็ตาม  แต่ก็ต้องให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวตัดสินใจ ในที่สุดซอจังกึมก็ถูกลงโทษให้ไปทำงานในสวน แม้ว่าจะรักษาฐานะนางกำนัลไว้ได้ แต่ก็ยากที่จะกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง หลังจากที่ซอจังกึมไปทำงานในสวนแล้ว นางพบว่าทุกคนพากันเกียจคร้านไม่ยอมทำสวนปลูกผัก สร้างความโกรธให้ชองอุนแป๊ดซึ่งเป็นคนดูแลเป็นอันมาก วันหนึ่ง นางกำนัลคนหนึ่งได้รับพิษเข้าไป ชองอุนแป๊ดช่วยฝังเข็มรักษาให้นางกำนัลนางนั้น ในเวลานี้เองซอจังกึมถึงรู้ว่าที่แท้ชองอุนแป๊ดเป็นหมอหลวง ชองอุนแป๊ดเตือนสติซอจังกึมว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่น่าอยู่เท่าใดนัก เพราะที่นี่เป็นสถานที่สำหรับคนสิ้นหวัง มินจุงโฮเก็บรักษาปิ่นเงินของซอจังกึมไว้เป็นอย่างดี โดยสั่งให้คนตามหานางให้พบ ซอจังกึมนำต้นกล้าสมุนไพรมาปลูก และได้พบกับดังดึ้กดูเข้า ซอจังกึมถึงรู้ว่าเวลานี้นางกำนัลในวังต่างวุ่นวายอยู่กับการแข่งขันทำของเสวยให้ฮ่องเต้ ซอจังกึมเศร้าโศกเสียใจมากที่ไม่มีโอกาสเข้าร่วมการแข่งขัน ต่อมา ซอจังกึมขอความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรต่างๆจากชองอุนแป๊ด จากนั้นก็ศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเอง ไป๋เปิ่นเป็นสมุนไพรชั้นเลิศที่มีสรรพคุณล้นเหลือนั้น เนื่องจากหายากจึงมีราคาแพง นางพยายามปลูกอยู่หลายครั้ง แต่นางก็ต้องพบกับล้มเหลวทุกครั้ง จะอย่างไรก็ตามนางก็ปฏิญาณว่าจะปลูกให้ได้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนที่ 10 ซอจังกึมใช้ความอดทนและมุมานะพยายามอย่างมากจนสามารถเพาะเลี้ยงต้นกล้าสมุนไพร ไป๋เปิ่นได้สำเร็จ ชองอุนแป๊ดเข้าวังหลวงและได้พบกับเยินเซ็ง เยินเซ็งไหว้วานให้ชองอุนแป๊ดนำจดหมายของนางไปมอบให้ซอจังกึม เนื้อความในจดหมายมีว่าจะพยายามจนสุดความสามารถเพื่อให้ชองซังกุงรับซอจังกึมกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง นึกไม่ถึงว่าเพียงคืนเดียวเท่านั้นต้นกล้าสมุนไพรไป๋เปิ่นถูกทำลายลงจนหมดสิ้น ชองอุนแป๊ดและซอจังกึมต่างพากันซุ่มดูว่าใครเป็นมือดีที่ทำลายต้นกล้า โดยที่ทั้งสองไม่ได้นัดหมายกันมาก่อน   ในที่สุด  ชองอุนแป๊ดก็จับตัวคนที่ทำลายต้นกล้าได้คาหนังคาเขา ชองอุนแป๊ดถามคนร้ายว่าเหตุใดจึงมาทำลายต้นกล้า ที่แท้มีสาเหตุเกี่ยวพันกับผลประโยชน์มหาศาลนั่นเอง ซอจังกึมไปที่เรือนพันธุ์ไม้เพื่อนำพันธุ์ไม้กลับมาปลูกใหม่และได้พบกับกึมยองเข้าโดยบังเอิญ กึมยองขอโทษซอจังกึม จากนั้นได้มอบจดหมายที่เยินเซ็งเขียนถึงมอบให้นาง ชองอุนแป๊ดเล่าเรื่องที่เพาะเลี้ยงต้นกล้าไป๋เปิ่นสำเร็จให้เกากงฟัง โดยจะถอนต้นกล้าขึ้นมานำไปประกาศให้ทุกคนล่วงรู้ แต่นึกไม่ถึงว่าทุกอย่างอยู่ในความเห็นชอบของเกากง ความดีความชอบครั้งนี้ซอจังกึม ก็มีส่วนได้รับความดีความชอบนี้ด้วยเหมือนกัน เมื่อเรื่องนี้รู้ถึงวังหลวง ซอจังกึมก็จะมีโอกาสได้กลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง และยังทันเข้าร่วมแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้อีกด้วย ชองอุนแป๊ดให้ซอจังกึมนำจดหมายของตนไปมอบให้อาจารย์ใหญ่หอบัณฑิต นึกไม่ถึงว่าได้พบกับมินจุงโฮ หลังจากที่มินจุงโฮอ่านเนื้อความในจดหมายแล้วถึงรู้ว่าชองอุนแป๊ดหวังว่าหอบัณฑิตจะอนุญาตให้ซอจังกึมอ่านหนังสือของหอบัณฑิต     เนื้อความในจดหมายยังได้กล่าวถึงความฉลาดและความสามารถของซอจังกึมอีกด้วย อีกเจ็ดวันก็ถึงวันแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ชองซังกุงให้กำลังใจซอจังกึมให้นางเตรียมตัวให้ดี กึมยองนำหนังสือมาให้ซอจังกึมอ่าน นางกำนัลฝ่ายในหลูจะลาออกจากราชการ ฮองเฮาจึงทรงรับสั่งให้นางกำนัลฝ่ายในหลูออกข้อสอบ การแข่งขันจะต้องมีการสอบข้อเขียน ผู้ที่ตอบคำถามได้ก่อนก็จะมีสิทธิ์เลือกวัตถุดิบที่ใช้ทำของเสวยถวายฮ่องเต้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 00:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่ 11 ซอจังกึมตอบข้อสอบได้ไม่ดีสักเท่าใดนัก ดังนั้นจึงเป็นคนสุดท้ายที่ได้เลือกวัตถุดิบที่นำมาทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ภาคปฏิบัติต้องทำหมั่นโถวและน้ำแกงหมั่นโถว ซอจังกึมนำกระดูกวัวมาต้มทำเป็นน้ำแกง จากนั้นก็เคี่ยวให้มีความเข้มข้น เยินเซ็งชมน้ำแกงมีรสชาติกลมกล่อม การสอบแบ่งเป็นออกสองวัน วันรุ่งขึ้นค่อยทำหมั่นโถว วัตถุดิบและเครื่องปรุงต่างๆไว้ในสนามสอบ กลางดึก เยินเซ็งและซอจังกึมต้องการไปซ้อมทำก่อนที่จะทำจริงในวันรุ่งขึ้น แต่เมื่อไปถึงสนามสอบกลับพบว่าแป้งหมี่ที่เตรียมไว้หายไป ซอจังกึมนำเรื่องที่แป้งหมี่ของนางหายไปไปบอกให้ชองซังกุงรับทราบ น่าเสียดายยังไม่ถึงเวลาที่จะแจกวัตถุดิบให้ใหม่ ทำให้ซอจังกึมต้องรอจนกว่าจะถึงวันรุ่งขึ้น ซอจังกึมเข้าไปในห้องเครื่องที่ใช้ทำของเสวยฮ่องเต้ ที่นั่นซอจังกึมพบเจินฉวนเพื่อนร่วมห้องขโมยแป้งหมี่ของนางมาฝึกทำหมั่นโถว   ซอจังกึมและเจินฉวนทะเลาะมีปากเสียงกันขึ้นมา ทำให้ทหารองครักษ์ที่ผ่านมาต้องเข้ามาห้ามปราม  เจินฉวนเห็นเช่นนั้นจึงแก้ตัวออกไปว่าจะมาทำน้ำแกงไปให้นางกำนัลฝ่ายในหลูซึ่งจะลาออกจากราชการในไม่ช้านี้ ในเวลานี้ซอจังกึมถึงรู้ว่าเจินฉวนและนางกำนัลฝ่ายในหลูมีสัมพันธ์แนบแน่นกัน ซึงจังกึมไม่มีทางเลือก ดังนั้นจึงกลับไปที่สวนผักเพื่อหาวัตถุดิบอื่นมาแทน ชองซังกุงกล่าวว่าการสอบครั้งนี้จะมีนางกำนัลฝึกหัดจำนวนหนึ่งได้เลื่อนชั้นเป้นนางกำนัลต้นเครื่อง ซอจังกึมใช้หวงหยาไป๋มาทำหมั่นโถวแทนแป้งหมี่ที่หายไป หลังจากที่ทุกคนได้ลองชิมแล้ว ทุกคนต่างออกปากชมหมั่นโถวของซอจังกึมรสชาติดี แต่ก็มีนางกำนัลบางคนบอกว่าซอจังกึมใช้วัตถุดิบผิดไปจากที่กำหนดไว้โดยเลือกใช้วัตถุดิบตามอำเภอใจ ทำให้ซอจังกึมขาดคุณสมบัติในการสอบ ผลปรากฏว่าซอจังกึมสอบไม่ผ่าน ส่วนกึมยองชนะเลิศในการสอบแข่งขัน การสอบแข่งขันกำลังจะสิ้นสุดลง ทันใดนั้นเองไทเฮาทรงเสด็จมาถึงสนามแข่งขัน ไทเฮาทรงชื่นชมในรสชาติหมั่นโถวของกึมยอง นอกจากนั้นยังทรงชมเชยซอจังกึมที่รู้จักใช้วัตถุดิบอื่นมาทำหมั่นโถวแทนแป้งหมี่ที่หายไป ซึ่งรสชาติที่ได้ก็ออกมาดี ในที่สุดซอจังกึมก็ได้เลื่อนชั้นเป็นนางกำนัลต้นเครื่องไปด้วยอีกคน จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 และซอจังกึมจะต้องได้รับโทษอย่างตอนที่ 12   เยินเซ็งและยองโนถูกจัดให้พักห้องเดียวกัน แต่ทั้งสองมักจะมีปากเสียงกันอยู่เสมอ ในที่สุด ชองซังกุงก็สั่งให้ทั้งสองแยกห้องกันอยู่ ซอจังกึมพักอยู่ห้องเดียวกับเยินเซ็ง  ส่วนยองโนนั้นพักอยู่ห้องเดียวกับกึมยอง ฮันซังกุงมาหาซอจังกึม จากนั้น นางก็มอบมีดที่ใช้ประกอบอาหารเล่มหนึ่งให้ซอจังกึม ฮันซังกุงกล่าวกับซอจังกึมว่ามีดประกอบอาหารเล่มนี้เป็นของเพื่อนรักของนาง เนื่องจากซอจังกึมคล้ายกับเพื่อนรักของนาง ดังนั้นจึงตัดสินใจมอบมีดประกอบอาหารเล่มนี้ให้ซอจังกึมเอาไว้ใช้ ซอจังกึมกลับไปเยี่ยมเจียงเต๋อจิ่ว จากนั้น นางก็ไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณปักเมียงยอ ซอจังกึมนึกถึงคำพูดที่ปักเมียงยอพูดไว้ก่อนสิ้นใจ  ดังนั้นจึงตัดสินใจไปห้องเครื่องหลวงเพื่อหาตำราอาหารตามคำสั่งเสียของปักเมียงยอ เนื่องจากกึมยองชนะเลิศการแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ดังนั้นนางจึงได้เลื่อนชั้นขึ้นเป็นนางกำนัลต้นเครื่องอันดับหนึ่ง มีสิทธิ์เข้าห้องเครื่องที่ใช้ทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้ได้ทุกเมื่อ นางกำนัลฝึกหัดที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นนางกำนัลต้นเครื่องนั้นเริ่มต้นบทเรียนสำหรับทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ฮันซังกุงสอนซอจังกึมหั่นผัก ผู้หญิงที่ใช้มีดทำร้ายมินจุงโฮถูกจับตัวได้ ผู้หญิงนางนั้นกล่าวว่าในเวลานั้นน่าจะฆ่าผู้หญิงที่อุ้มไก่ทองไว้ให้ตาย มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงรีบรุดไปที่ตลาดขายไก่เพื่อสืบหาเบาะแสของซอจังกึม ซอจังกึมเดินทางมาที่บ้านของดังดึ้กดู จากนั้นได้สอบถามเบาะแสซอจังกึมจากนาง มินจุงโฮนำปิ่นเงินออกมา ดังดึ้กดูไม่รู้ว่ามินจุงโฮมีเจตนาอย่างไร ดังนั้นจึงสมอ้างว่านางเป็นคนที่เคยช่วยชีวิตมินจุงโฮไว้ มินจุงโฮทดสอบดังดึ้กดูอยู่นานจนรู้ว่านางสมอ้าง พระเจ้าจุงจงทรงออกล่าสัตว์เร็วกว่าที่กำหนดไว้ห้าวัน ทำให้นางกำนัลต้นเครื่องที่รับผิดชอบทำของเสวยถวายฮ่องเต้จะต้องร่วมเดินทางไปด้วย ขณะที่เถียวฟางและนางกำนัลต้นเครื่องกำลังทำของเสวยถวายฮ่องเต้อยู่นั่นเอง   นึกไม่ถึงว่าไม่ทันระวังใส่วัตถุดิบที่มีพิษลงไปด้วย ก่อนที่จะนำของเสวยขึ้นถวายฮ่องเต้นั้น จะต้องชิมและตรวจสอบเสียก่อน ผลปรากฏว่าทั้งสองหมดสติไปด้วยกันทั้งคู่ ฮันซังกุงตรวจสอบของเสวย จึงพลอยได้รับพิษไปด้วย แต่โชคดีได้รับพิษเพียงเล็กน้อยเท่านั้น กึมยองและซอจังกึมต้องทำของเสวยขึ้นใหม่เพื่อถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงปรารภออกว่าอยากเสวยบะหมี่เย็น ซอจังกึมนึกถึงน้ำแร่บนภูเขา โดยจะนำน้ำแร่บนภูเขามาทำน้ำแกง ขุนนางที่ตามเสด็จพบว่าของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นนางกำนัลต้นเครื่องเป็นคนทำถวาย ถ้าหากว่าฮ่องเต้ทรงไม่พอพระทัยขึ้นมา กึมยองหนัก จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนที่ 13 หลังจากที่พระเจ้าจุงจงเสด็จกลับจากล่าสัตว์แล้วก็ทรงขึ้นโต๊ะเสวย พระองค์ทรงชมบะหมี่เย็นมีรสชาติดี หลังจากที่ฮันซังกุงฟื้นได้สติขึ้นมาแล้วรู้ว่าซอจังกึมใช้น้ำแร่บนภูเขามาทำน้ำแกงของบะหมี่เย็น นางจึงออกปากชมซอจังกึมและกึมยองว่าแก้ไขสถานการณ์ได้ดี กึมยองได้พบกับมินจุงโฮ ที่แท้ทั้งมินจุงโฮและกึมยองรู้จักกันมาตั้งแต่ยังเล็ก กึมยองชื่นชมมินจุงโฮมาโดยตลอด กลางดึก ซอจังกึมนั่งเขียนอักษรที่ศาลาริมน้ำตามลำพัง และได้พบกับมินจุงโฮในที่สุด นึกไม่ถึงว่ากึมยองมาพบเห็นเหตุการณ์เข้า  ทำให้กึมยองรู้ว่าซอจังกึมและมินจุงโฮรู้จักกันมาก่อน เถียวฟางเลินเล่อขณะทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ดังนั้นจึงได้รับโทษ ทำให้ครัวหลวงขาดคนทำงาน ซอจังกึมจึงถูกสั่งให้ไปทำงานแทนเถียวฟางไปพลางก่อน โอดึมโฮนำยันต์ไปใส่ในของเสวย เพื่อให้ทารกในครรภ์ฮองเฮาเป็นหญิง แชซังกุงสั่งกึมยองนำยันต์ไปใส่ในของเสวย แต่กึมยองกลับปฏิเสธ เนื่องจากกึมยองปฏิเสธคำสั่งของแชซังกุง ดังนั้นจึงถูกแชซังกุง ให้บทเรียนที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของนาง ซอจังกึมค้นหาตำราอาหารที่ปักเมียงยอเขียนขึ้นในครัวหลวง  ต่อมา  ซอจังกึมเข้าทำงานแทนเพื่อน กึมยองปวดท้องและร้องเสียงดังออกมานอกห้อง ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงวิ่งไปดู แต่กลับถูกกึมยองไล่ออกมา ซอจังกึมไปหาแชซังกุงโดยนางจะเข้าทำงานแทนกึมยองซึ่งไม่สบาย แต่นึกไม่ถึงว่ากลับไม่ได้รับอนุญาต ซอจังกึมกลับไม่สนใจ นางแอบเข้าไปในครัวหลวงโดยพลการ กึมยองเห็นซอจังกึมอยู่ในครัวหลวง จึงออกคำสั่งให้ซอจังกึมออกไป หลังจากที่ซอจังกึมออกไปแล้ว กึมยองก็นำยันต์ไปใส่ในของเสวยตามคำสั่งของแชซังกุง เยินเซ็งเกิดความสงสัยที่เห็นซอจังกึมมักจะไปทำงานแทนคนอื่น ดังนั้นจึงตัดสินใจสืบหาความจริง    นึกไม่ถึงว่าเยินเซ็งเห็นกึมยองทำลับๆล่อๆเหมือนกำลังซุกซ่อนอะไรไว้ จากนั้นก็เห็นซอจังกึมเข้าไปค้นหาของในครัวหลวง เหตุการณ์ที่พบเห็นทำให้เยินเซ็งเกิดความสงสัยขึ้นมาว่าทั้งสองกำลังทำอะไรกันอยู่ เช้าวันรุ่งขึ้น เยินเซ็งได้สอบถามซอจังกึมว่าเข้าไปค้นหาอะไรในครัวหลวง จากนั้นนางก็บอกให้ซอจังกึมรู้ถึงเรื่องที่กึมยองซุกซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในครัวหลวง  ในขณะที่เยินเซ็งกำลังค้นหาของที่กึมยองซุกซ่อนอยู่นั้นเอง ซอจังกึมก็ค้นพบตำราอาหารที่ปักเมียงยอเขียนขึ้น ซอจังกึมรีบเก็บตำราอาหารนั้นและรีบออกจากครัวหลวงไปทันที เรื่องยันต์สะพัดไปทั่ว แชซังกุงไปหาซอจังกึมเพื่อให้นางเป็นแพะรับบาป ซอจังกึม พยายามแก้ตัวเพื่อให้พ้นข้อกล่าวหา แต่ก็ไร้ผล ชองซังกุงสั่งคุมขังซอจังกึมในโกดังเก็บของ นึกไม่ถึงว่าแชซังกุง กลับต้องการกำจัดซอจังกึม ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายไปกันใหญ่ แต่ชองซังกุงกลับต้องการให้สืบหาความจริงให้กระจ่างเสียก่อน จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนที่ 14   แชปันซุกรู้เรื่องยันต์ล้มหลวแล้ว แชซังกุงกำชับไม่ให้แชปันซุกนำเรื่องนี้ไปบอกโอดึมโฮ  ชองซังกุงไปหาดังดึ้กดู โดยต้องการให้ดังดึ้กดูสืบเรื่องยันต์ว่าคนร้ายต้องการจะให้ร้ายใคร ดังดึ้กดูสองสามีภรรยานำยันต์ไปสอบถามนักพรต พบว่าตัวหนังสือที่ปรากฏอยู่บนยันต์นั้นให้ร้ายฮองเฮา ชองซังกุงตกใจมากเมื่อล่วงรู้เรื่องนี้ แชซังกุงเร่งเร้าให้ชองซังกุงรีบจัดการกับซอจังกึมโดยเร็ว   นึกไม่ถึงว่าเยินเซ็งได้ยินคำสนทนาของซังกุงทั้งสองเข้าโดยบังเอิญ เยินเซ็งตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ที่นางพบเห็นที่ครัวหลวงให้ชองซังกุงฟัง ชองซังกุงพากึมยองไปที่โกดังเก็บของเพื่อยืนยันความจริงกับซอจังกึม นึกไม่ถึงแม้ตายกึมยองก็ไม่ยอมปริปากพูด ซ้ำร้ายกลับป้ายความผิดให้ซอจังกึม ชองซังกุงรู้สึกว่าเรื่องนี้สลับซับซ้อน ดังนั้นจึงตัดสินใจส่งกึมยองและซอจังกึมขึ้นศาล ทันทีที่แชซังกุงล่วงรู้เรื่องนี้เข้าก็รีบอ้อนวอนขอความเห็นใจจากชองซังกุง นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงหลุดปากพูดถึงเนื้อความที่ปรากฏบนยันต์ออกมา แชซังกุงกล่าวต่อไปว่าฮองเฮาใกล้คลอดแล้ว  หากให้เรื่องนี้บานปลายออกไปจะไม่ดีด้วยกันทุกฝ่าย ชองซังกุงยืนกรานการตัดสินใจเดิมของนาง แชซังกุงเห็นเช่นนั้นจึงไปขอความช่วยเหลือจากนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวสั่งห้ามไม่ให้ชองซังกุงส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาล         นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวขอเวลาหนึ่งวันสืบหาความจริง เรื่องนี้เองจึงทำให้ชองซังกุงและนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมีปากเสียงทะเลาะกันขึ้นมาในที่สุด แชปันซุกไปหาโอดึมโฮ โอดึมโฮส่งคนไปนัดแนะที่ศาลไว้ เพื่อให้เป็นผลร้ายต่อซอจังกึม  ฮันซังกุงไปหาซอจังกึมที่ห้องหวังว่าตำราอาหารที่ซอจังกึมพบในครัวหลวงจะช่วยนางได้ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว เริ่มไม่พอใจชองซังกุงขึ้นมาแล้ว ดังนั้นจึงคิดตัดไฟแต่ต้นลม ชองซังกุงเห็นว่าจะรอช้าต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นจึงเร่งเร้าให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวรีบตัดสินใจโดยเร็ว ฮันซังกุงแนะนำให้ซอจังกึมพูดความจริงออกมา ซอจังกึมกลับบอกว่านางไม่สามารถเปิดเผยความจริงออกมาได้ เนื่องจากนางเคยเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อแม่ต้องตาย ชองซังกุงเร่งเร้านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวบอกให้ส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาล   ชองซังกุงแปลกใจกับคำพูดของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเป็นอันมาก หลังจากที่ฮันซังกุงรู้ถึงการตัดสินใจของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวแล้ว นางก็รีบไปหาชองซังกุง เกลี้ยกล่อมไม่ให้ส่งซอจังกึมไปขึ้นศาล เพราะรู้ดีว่าเมื่อถึงที่นั่นซอจังกึมจะต้องไม่รอดแน่ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนที่ 15 ชองซังกุงเกิดความลังเลว่าจะส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาลหลวงดีหรือไม่ เพื่อช่วยซอจังกึมเอาไว้ ดังนั้นจึงบอกให้ซอจังกึมยอมรับผิดต่อนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวกล่าวว่านางจะขับไล่ซอจังกึมออกจากวังหลวง แต่ชองซังกุงยืนกรานว่าถ้านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวต้องการขับซอจังกึมออกจากวังหลวง กึมยองก็ต้องถูกขับออกจากวังหลวงเช่นเดียวกัน ผลปรากฏว่าทั้งซอจังกึมและกึมยองต่างถูกปล่อยเป็นอิสระทั้งคู่ ดังดึ้กดูถูกทหารองครักษ์จับตัวโดยสงสัยว่าอาหารที่ดังดึ้กดูทำให้หยวนจื่อนั้นมีปัญหา ทำให้หยวนจื่อเกิดอาการชาไปทั้งตัว ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ชองซังกุงนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปปรึกษาพ่อครัวใหญ่ พ่อครัวใหญ่กล่าวว่าเนื่องจากหมอหลวงไม่สามารถวินิจฉัยสาเหตุของโรคได้ ดังนั้นจึงโยนความผิดให้ดังดึ้กดูว่าอาหารมีพิษ พระเจ้าจุงจงตรัสว่าในเวลานั้นได้ใช้เข็มทองตรวจสอบดูแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ หมอหลวงทูลพระเจ้าจุงจงว่ามีพิษบางชนิดที่ไม่สามารถได้ด้วยเข็มทอง ภรรยาดังดึ้กดูมาหาซอจังกึมเพื่อขอให้นางช่วยดังดึ้กดู จากนั้นได้มอบเห็ดดอกหนึ่งที่นำมาทำน้ำแกงให้ซอจังกึมดู  ซอจังกึมนำเห็ดที่ได้จากภรรยาดังดึ้กดูไปสอบถามฮันซังกุงว่ามีพิษหรือไม่  ฮันซังกุงตอบซอจังกึมว่าเห็นชนิดนี้มีพิษ แต่ก็น้อยมาก ที่สำคัญเห็ดชนิดนี้ไม่ทำให้ร่างกายชาไปทั้งตัวได้ ที่ครัวหลวง ได้มีการทดสอบโดยนำพิษต่างๆใส่ลงไปในน้ำแกง จากนั้นใช้เข็มทองตรวจสอบ    แต่กลับไม่มีอะไรผิดปกติ ซอจังกึมต้องการช่วยดังดึ้กดู โดยรู้ว่าหยวนจื่อกินยี่โต้วโค่วเข้าไป นางไปหามินจุงโฮเพื่อขอยืมตำราแพทย์มาศึกษา  ซอจังกึมพบว่าถ้าหากกินยี่โต้วโค่วมากเกินไปจะทำให้ร่างกายชาไปทั้งตัว นางสันนิษฐานว่าเมื่อผสมโสมเข้าไปแล้วก็จะทำให้พิษในยี่โต้วโค่วทวีความรุนแรงขึ้น ซอจังกึมต้องการพิสูจน์สมมติฐาน ดังนั้นจึงใช้ร่างกายของนางทดสอบ ผลปรากฏว่าสมมติฐานของนางถูกต้อง ดังดึ้กดูพ้นความผิดถูกปล่อยตัวเป็นอิสระ หลังจากที่หมอหลวงรักษาซอจังกึมแล้ว อาการของนางก็ดีขึ้นเป็นลำดับ ซอจังกึมช่วยชองซังกุงเตรียมงานวันเกิดให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ชองซังกุงสุขภาพไม่ดีนัก แต่ก็ยืนกรานว่าจะทำอาหารด้วยตัวเอง โดยให้ซอจังกึมคอยเป็นลูกมือทำน้ำแกงสำหรับหม้อไฟเท่านั้น จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนที่ 16 ชองซังกุงทำหม้อไฟเลี้ยงนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวรู้สึกว่ารสชาติน้ำแกงแปลกไปจนเกิดความไม่พอใจขึ้นมา ซอจังกึมขอให้กึมยองและเพื่อนนางกำนัลด้วยกันชิมน้ำแกง ทุกคนต่างกล่าวออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าน้ำแกงเข้มข้นเกินไป ซอจังกึมจึงเติมน้ำตาลและเกลือลงไป นางพบว่าลิ้นไม่สามารถแยกรสชาติได้ น้ำแกงของนางต้องมีปัญหาแล้ว ฮันซังกุงถามหมอถึงอาการป่วยของชองซังกุงถึงได้รู้ว่านางเป็นโรคไต เมื่อรู้เช่นนี้ฮันซังกุงจึงวางแผนโค่นล้มชองซังกุง ซอจังกึมคิดว่าการที่ลิ้นของนางไม่สามารถรับรู้รสชาติอาหารนั้นอาจจะมาจากตอนที่ร่างกายนางเหน็บชาไปทั้งตัวก็เป็นได้ ดังนั้นจึงไปหมอหลวงเพื่อรับการรักษา กระทั่งพบว่าอาการของหยวนจื่อดีขึ้นเป็นลำดับ ซอจังกึมบอกอาการหมอหลวงว่าประสาทการรับรู้รสชาติของนางกำลังมีปัญหา มินจุงโฮให้ซอจังกึมยืมตำราแพทย์ จากนั้นเตือนนางว่าอย่าได้ลองใช้สมุนไพรผิดๆถูกๆ เพราะอาจมีอันตรายถึงชีวิตได้ แชปันซุกมาหาโอดึมโฮหวังว่าโอดึมโฮจะช่วยให้แชซังกุงได้ตำแหน่งซังกุงชั้นสูง นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวล่วงรู้เจตนาของแชซังกุงเป็นอย่งดี ดังนั้นจึงบอกให้นางรอไปก่อน นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว สั่งให้คนนำยาไปให้ชองซังกุง ชองซังกุงเองรู้ดีว่าเพราะเหตุใดนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวจึงต้องการสละตำแหน่ง ชองซังกุงทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงด้วยตัวนางเอง จากนั้นนางก็ทูลพระเจ้าจุงจงถึงเจตนาที่นางเข้าเฝ้า ชองซังกุงทูลพระเจ้าจุงจงถึงเรื่องซังกุงชั้นสูง พระเจ้าจุงจงทรงปฏิเสธโดยต้องการให้เป็นธรรมกับทุกฝ่าย ชองซังกุงเห็นเช่นนั้นจึงทูลเสนอพระเจ้าจุงจงให้มีการแข่งขันชิงตำแหน่งซังกุงชั้นสูง พระเจ้าจุงจงทรงเห็นด้วยเพราะยุติธรรมดี นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวและฮันซังกุงโกรธมากเมื่อรู้เรื่องนี้ ชองซังกุงกล่าวกับฮันซังกุงว่าการแข่งขันในครั้งนี้หวังว่าฮันซังกุงจะได้ตำแหน่งมาครอบครอง ฮันซังกุงไปขอความช่วยเหลือจากซอจังกึมให้ช่วยนางรับมือกับการแข่งขันในครั้งนี้ เพื่อให้สมตามความตั้งใจของชองซังกุง ซอจังกึมกล่าวกับฮันซังกุงว่านางไม่สามารถช่วยได้เนื่องจากประสาทการรับรู้รสชาติของนางเสียไป ฮันซังกุงและซอจังกึมพากันออกไปหาหมอ     แต่นึกไม่ถึงว่ากลับไม่มีหมอคนใดสามารถรักษาให้ซอจังกึมได้ ฮันซังกุงให้กำลังใจซอจังกึมอย่าได้ท้อถอย    ก่อนที่จะกลับเข้าวังหลวง ฮันซังกุงไปตลาด จากนั้นได้ซื้อปลาจากพ่อค้าที่ตาบอดทั้งสองข้าง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนที่ 17 ฮันซังกุงซื้อปลาจากพ่อค้าขายปลาซึ่งตาบอดทั้งสองข้าง นางสังเกตว่าพ่อค้าปลาใช้มือจับปลาอย่างชำนาญ สิ่งที่นางเห็น ทำให้นางนึกถึงซอจังกึมขึ้นมา โดยใช้วิธีการอื่นให้ซอจังกึมสามารถรับรู้รสชาติอาหารได้ อย่างน้อยเป็นการทดแทนประสาทการรับรู้รสชาติที่หายไป   ชองซังกุงต้องการให้แชซังกุงและฮันซังกุงเลือกนางกำนัลต้นเครื่อง เพื่อคอยเป็นลูกมือของพวกนางในการแข่งขัน แชซังกุงเลือกกึมยองเป็นลูกมือ ฮันซังกุงเลือกซอจังกึมเป็นลูกมือ ซอจังกึมเกลี้ยกล่อมให้ฮันซังกุงเปลี่ยนความตั้งใจ แต่ฮันซังกุงกลับตอบซอจังกึมไปว่านางสามารถทำให้ซอจังกึมกลับมารับรู้รสชาติได้ แต่ก็ต้องอาศัยซอจังกึม ฮันซังกุงเริ่มต้นฝึกซอจังกึม โดยให้นางทำหม้อไฟกุ้ง แต่ไม่อนุญาตให้นางชิมแต่อย่างใด ผลปรากฏว่ารสชาติที่ได้ออกมากลมกล่อม ฮันซังกุงกล่าวชมเชยซอจังกึม แชซังกุงนำตำราอาหารชั้นสูงให้กึมยองโดยให้นางฝึกฝนให้ดี แชซังกุงพบว่ายองโนและชางยาพกกันเล่นอย่างสนุกสนานอยู่ในห้องพัก ดังนั้นจึงสั่งยองโนให้ไปพักอยู่ห้องเดียวกับเยินเซ็งและซอจังกึม โดยกำชับให้ยองโนจับตาดูความเคลื่อนไหวของซอจังกึมให้ดีแล้วมารายงานให้นางรู้ ความเชื่อของชาวบ้านมีว่าถ้าซีอิ๊วเสียแสดงว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น นึกไม่ถึงว่ารสชาติของซีอิ๊วในวัง รสชาติเปลี่ยนไปหมด ชองซังกุงสั่งให้แชซังกุงและฮันซังกุงสืบหาสาเหตุให้พบว่ามีสาเหตุมาจากอะไร แชซังกุงพากึมยองไปที่บ้านแชปันซุก โดยสอบถามถึงเรื่องเกลือที่ใช้ในวังหลวง แชปันซุกเปิดเผยว่าตนรู้เรื่องที่โอดึมโฮทุจริตเรื่องเกลือของราชสำนัก ฮันซังกุงและซอจังกึมได้พบกับดังดึ้กดูสองสามีภรรยา   ดังดึ้กดูมอบเหล้าซึ่งผสมด้วยดอกไม้นานาชนิดให้ซอจังกึมเพื่อแสดงความขอบคุณนาง    ฮันซังกุงและซอจังกึมพบว่าเกลือและของต่างๆไม่มีปัญหาแต่อย่างใด ต่อมาทั้งสองเห็นชาวบ้านพากันนำไหซีฮิ๊วไปฝังใต้ต้นไม้ เมื่อสอบถามชาวบ้านดูแล้วพบว่าการทำเช่นนี้จะทำให้ซีอิ๊วรสฃาติดีขึ้น ในที่สุดซอจังกึมก็พบทางออก จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:37:07 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนที่ 18 แชซังกุงไม่รู้สาเหตุที่แป้งถั่วเหลืองเสียได้อย่างไร แต่ด้วยความกลัวว่าจะเสียหน้าจึงพูดออกไปว่านางรู้วิธีที่จะทำให้แป้งถั่วเหลืองมีรสชาติดีขึ้น ชองซังกุงไปตรวจครัวหลวง นางสอนเยินเซ็งให้รู้ว่าอย่างไรเรียกว่าเกลือชั้นดี ชางยากล่าวว่าเกลือในห้องครัวใดก็ไม่เหมือนเกลือในครัวหลวงที่ขาวสะอาด ชองซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงไปตรวจสอบและพบว่าเกลือในห้องครัวอื่นเป็นเกลือชั้นเลว แชซังกุงนำซีอิ๊วที่ทำจากแป้งถั่วเหลืองของชาวบ้านมาปรุงน้ำแกงนำขึ้นถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงรู้สึกว่าแป้งถั่วเหลืองก่อนๆมีรสชาติดีกว่านี้ ซอจังกึมพบว่าพบว่าในวังหลวงมีสถานที่แห่งหนึ่งที่ซีอิ๊วแป้งถั่วเหลืองมีรสชาติดีมาก   ในที่สุดก็พบเหตุผลที่ทำให้ซีอิ๊วแป้งถั่วเหลืองมีรสชาติดี    ถ้าจะให้ซีอิ๊วแป้งถั่วเหลืองมีรสชาติดีต้องนำไหไปฝังไว้ใต้ต้นไม้ จะช่วยให้หมักได้เร็วและมีรสชาติดี ฮันซังกุงสั่งให้ซอจังกึมใช้ซีอิ๊วแป้งถั่วเหลืองปรุงน้ำแกงถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงล่วงรู้เรื่องซีอิ๊วแป้งถั่วเหลือง พระองค์ถึงกับทรงชมเชยว่าซอจังกึมมีความสามารถมากเลยทีเดียว ซอจังกึมไปหาชองอุนแป๊ด ขณะนั้นชองอุนแป๊ดกำลังค้นคว้าเรื่องการใช้เข็มผึ้งนำมาฝังเข็ม      ซอจังกึมยินดีเป็นหนูทดลองให้ชองอุนแป๊ด แต่กลับถูกปฏิเสธ มินจุงโฮล่วงรู้เรื่องนี้เข้า จึงให้กำลังใจซอจังกึม กล้าเผชิญกับความจริง มินจุงโฮนำตำราแพทย์มาให้ซอจังกึมยืมอ่าน ซอจังกึมรู้ว่ามินจุงโฮเขียนกลอนให้กำลังใจนาง  ทำให้นางปลาบปลื้มใจเป็นอันมาก กึมยองรู้ว่าฮันซังกุงไม่อนุญาตให้ซอจังกึมชิมอาหารเมื่อปรุงเสร็จ แต่กลับสอนให้ซอจังกึมใช้ความชำนาญในการปรุงรสโดยไม่ต้องชิม แชซังกุงล่วงรู้จากปากหมอหลวงว่าซอจังกึมสูญเสียประสาทการรับรู้รสชาติอาหาร แชซังกุงกล่าวกับชองซังกุงว่านางรู้สึกว่าซอจังกึมจะได้รับชัยชนะในการแข่งขัน ในเวลาเดียวกันนางก็เปิดเผยเรื่องที่ซอจังกึมสูญเสียประสาทการรับรู้รสชาติอาหารให้ชองซังกุงรู้ด้วย ชองซังกุงทดสอบซอจังกึมว่าเป็นความจริงตามที่แชซังกุงบอกหรือไม่   เรื่องที่ซอจังกึมสูญเสียประสาทการรับรู้รสชาติอาหารถูกเปิดเผย   แชซังกุงออกคำสั่งไม่ให้ซอจังกึมมาทำงานในครัวหลวงอีกต่อไป ฮันซังกุงออกหน้าปกป้องซอจังกึมโดยเดิมพันกับแชซังกุงให้ซอจังกึมปรุงอาหารให้ทุกคนกิน และให้ทุกคนลงความเห็นว่ารสชาติดีหรือไม่ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนที่ 19 แชซังกุงพูดกับกึมยองถึงเรื่องที่ซอจังกึมสูญเสียประสาทรับรู้รสชาติอาหาร ดังนั้นซอจังกึมจึงฝึกฝนการปรุงอาหารโดยไม่ต้องชิม แชซังกุงบอกกึมยองว่าอย่าได้เสียเวลาอีกต่อไป ซอจังกึมขอร้องชองอุนแป๊ดให้ใช้เข็มผึ้งทดสอบฝังเข็มกับนาง หลังจากที่ฝังเข็มไปแล้ว พบว่าที่ตัวซอจังกึมมีผื่นขึ้นเต็มไปหมด เพื่อผลของการรักษา ซอจังกึมตัดสินใจไม่กินยา ดังดึ้กดูนำตับหมูมาให้ซอจังกึมที่วังหลวงโดยบอกกับนางว่าตับหมูมีสรรพคุณในการรักษาเรื่องการรับรู้รส ซอจังกึมพบว่าตับหมูขมมาก จากนั้นนางก็ถามดังดึ้กดูว่าเนื้อปลาวาฬเป็นอย่างไร ดังดึ้กดูตอบนางว่าเนื้อปลาวาฬมีลักษณะคล้ายกับเนื้อวัว แชปันซุกนำวิธีการปรุงเนื้อปลาวาฬมอบให้แชซังกุง จากนั้นก็กล่าวต่อไปว่าโอดึมโฮเริ่มไม่พอใจชองซังกุงขึ้นมาแล้ว ซอจังกึม,กึมยอง,ชองซังกุงและฮันซังกุงแยกกันปรุงเนื้อปลาวาฬ พระเจ้าจุงจงทรงโปรดรสชาติอาหารของซอจังกึม ซอจังกึมลองปรุงอาหารขึ้นมา จากนั้นนางก็ชิมดูพบว่าประสาทการรับรู้รสของนางหายเป็นปกติแล้ว แชซังกุงไม่พอใจที่ซอจังกึมได้รับคำชมเชยจากพระเจ้าจุงจง แม้ว่าแชซังกุงจะยอมรับว่าพ่ายแพ้ก็ตาม แต่นางก็เปิดเผยเรื่องที่ซอจังกึมสูญเสียประสาทการรับรู้รสให้ชองซังกุงรู้ ประสาทการรับรู้รสเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคนทำอาหาร เมื่อซอจังกึมสูญเสียประสาทการรับรู้รส นางจึงไม่มีคุณสมบัติอยู่ในครัวหลวงอีกต่อไป สมควรจะไล่นางออกจากวังหลวง หากชองซังกุงไม่เชื่อจะทดสอบซอจังกึมดูก็ได้ ชองซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงรับปากตามคำขอของแชซังกุง แชซังกุงจงใจกลั่นแกล้งซอจังกึมโดยให้นางชิมซีอิ๊วที่ทำจากกุ้งชนิดต่างๆกัน    นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมสามารถตอบได้ถูกต้องทุกชนิดโดยไม่ผิดเลย ซอจังกึมบอกกับทุกคนว่าประสาทการรับรู้รสของนางเป็นปกติดีแล้ว ชองซังกุงชมเชยซอจังกึมที่ไม่กลัวตายถึงได้กล้าใช้ตัวเองทดสอบถึงสาเหตุของโรคที่หยวนจื่อเป็น   ดังนั้นจึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะไล่ซอจังกึมออกจากวังหลวง แชซังกุงโกรธมากแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ซอจังกึมไปขอบคุณชองอุนแป๊ด จากนั้นก็ขอบคุณมินจุงโฮที่คอยให้กำลังใจนาง ซอจังกึมทำอาหารเลี้ยงขอบคุณคนทั้งสอง กึมยองกล่าวกับซอจังกึมว่านางดีใจที่เห็นซอจังกึมหายเป็นปกติ  จากนั้นก็กล่าวต่อไปว่าซอจังกึมเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุด ซอจังกึมนำตำราแพทย์และอาหารไปให้มินจุงโฮ เพื่อแสดงให้เห็นว่านางหายเป็นปกติแล้ว จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:42:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตอนที่ 20 กึมยองกล่าวกับมินจุงโฮว่าระยะนี้นางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงปลอบใจ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวกราบทูลไทเฮาถึงเรื่องที่พระเจ้าจุงจงทรงก้าวก่ายการคัดเลือกซังกุงชั้นสูง พระเจ้าจุงจงทูลไทเฮาว่าการที่พระองค์ทรงเข้ามาข้องเกี่ยวนั้นเพราะต้องการได้คนที่มีความสามารถมากที่สุด ไทเฮาทรงมีรับสั่งให้จัดการแข่งขันคัดเลือกซังกุงขึ้นโดยพระองค์จะทรงเป็นกรรมการคัดเลือก หลังจากที่แชซังกุงรู้ว่าไทเฮาทรงเป็นกรรมการคัดเลือกแล้ว ยิ่งทำให้นางมั่นใจว่านางจะได้ตำแหน่งาครอบครอง เพราะนางเชื่อว่าไทเอาทรงเข้าข้างนางอย่างแน่นอน ซอจังกึมคิดว่าต้องหาวัตถุดิบใหม่ๆมาปรุงอาหาร ดังนั้นจึงไปขอให้ดังดึ้กดูช่วย นึกไม่ถึงว่าดังดึ้กดูได้รับคำสั่งจากพระเจ้าจุงจงไปที่อารามหลวงดูแลซังกุงที่เคยเป็นแม่นมพระองค์มาก่อน    ส่วนมินจุงโฮได้รับคำสั่งให้ไปสืบหาที่ซ่อนโสม และให้มีน้าที่พาหมอหลวงและดังดึ้กดูไปอารามหลวง ชองซังกุงประกาศว่าการคัดเลือกซังกุงชั้นสูงครั้งนี้นั้น ไทเฮาทรงออกข้อสอบหนึ่งข้อโดยให้นำวัตถุดิบที่ชาวบ้านไม่กินกันนำมาทำเป็นวัตถุดิบที่ใช้ประกอบอาหาร จะทำปรุงเป็นน้ำแกงหรืออาหารอื่นใดก็ได้ทั้งนั้น การที่ไทเฮาทรงออกข้อสอบเช่นนี้นั้นเพราะพระองค์ทรงอยากรู้ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้าน กึมยองใช้ครีบปลาดองเป็นวัตถุดิบ ส่วนซอจังกึมใช้บ๊วยดองเป็นวัตถุดิบ แต่นึกไม่ถึงว่าทั้งสองคิดใช้กระดูกวัวตุ๋นทำเป็นน้ำแกงด้วยกันทั้งคู่ แต่ตลาดกลับไม่มีกระดูกวัวขาย กึมยองต้องการได้กระดูกวัว และมีเวลาพอที่จะตุ๋นน้ำแกง ดังนั้นจึงไปที่ร้านชำและเนื้อวัว ซอจังกึมต้องการได้วัตถุดิบที่ดี ดังนั้นจึงตัดสินใจรอจนถึงวันรุ่งขึ้นค่อยกลับวังหลวง   ซอจังกึมกลับไม่กังวลเรื่องเวลาในการตุ๋นน้ำแกง      เนื่องจากนางมีวิธีการที่สามารถฃดเชยเวลาที่สูญเสียไป ดังนั้นจึงบอกให้ฮันซังกุงไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ ไทเฮาทรงมีความเห็นว่าอาหารทั้งสองชนิดสูสีกันมาก หลังจากที่ไทเฮาทรงชิมน้ำแกงที่ตุ๋นจากกระดูกวัวแล้ว ก็ตัดสินให้แชซังกุงชนะเลิศในการแข่งขันรอบแรกนี้ ฮันซังกุงอบรมสั่งสอนซอจังกึม ที่แท้ขณะที่ตุ๋นกระดูกวัวนั้น ซอจังกึมได้ใส่นมวัวลงไปด้วย ฮันซังกุงกล่าวว่าเนื่องจากซอจังกึมต้องการชนะจึงลืมกฏที่ตั้งไว้ ดังนั้นจึงสั่งให้ซอจังกึมไปปฏิบัติแม่นมหลวงซึ่งเคยเลี้ยงดูฮ่องเต้มาก่อน โดยไม่ให้นางเป็นผู้ช่วยอีกต่อไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนที่ 21 ยองโนต้องการสืบข่าวให้แชซังกุง ดังนั้นจึงวางแผนล่อให้เยินเซ็งบอกนางว่าฮันซังกุงจะทำอาหารอะไร แต่กลับไม่สำเร็จ ดังดึ้กดูช่วยฮันซังกุงคิดว่าจะทำอาหารอะไรดี ภรรยาดังดึ้กดูบอกให้ดังดึ้กดูนำเหล้ามดแดงไปมอบให้ฮันซังกุงเพื่อให้นางนำไปถวายพระเจ้าจุงจง เพื่อจะมีอภิสิทธิ์ขึ้นมาบ้าง ดังดึ้กดูเข้าวังหลวงนำสมุนไพรตงฉงเซี่ยเฉ่าไปให้ฮันซังกุง  จากนั้นก็มอบเหล้ามดแดงให้ซอจังกึมโดยให้นางเขียนหนังสือยืนยันว่าพระเจ้าจุงจงทรงดื่มเหล้านี้แล้ว ยุนปักเกหาว่ายองโนเข้ามาวุ่นวายในครัวของฮันซังกุง เยินเซ็งนำวัตถุดิบออกมาตระเตรียม แต่กลับถูกแมวและไก่ขโมยกินหมด ทำให้ห้องครัววุ่นวายโกลาหลขึ้นมา ฮันซังกุงต้องลอบออกจากวังหลวงในเวลากลางคืนเพื่อออกไปซื้อของ เพื่อใช้แข่งขันในวันพรุ่งนี้ ฮันซังกุงไปสั่งซื้อของทะเลจากพ่อค้าปลา จากนั้นได้ขอให้ดังดึ้กดูช่วยนางหาสมุนไพรตงฉงเซี่ยเฉ่าที่จะนำมาใช้ประกอบอาหารให้นางด้วย ส่วนซอจังกึมและเยินเซ็งพากันออกไปตระเตรียมของที่นำมาใช้ประกอบอาหารกันแต่เช้า ในที่สุด ฮันซังกุงก็สามารถหาตงฉงเซี่ยเฉ่าสมุนไพรที่นางต้องการได้ ดังดึ้กดูรับปากช่วยนางหาของทะเล โดยบอกให้นางนั่งเรือกลับวังหลวงไปก่อน นึกไม่ถึงว่าเมื่อดังดึ้กดูหันหลังกลับไปมองฮันซังกุงซึ่งอยู่บนเรือ ดังดึ้กดูเห็นฮันซังกุงถูกคนในเรือจับตัว และเรือนั้นก็เปลี่ยนเส้นทางไป ดังดึ้กดูกลับบ้านไปปรึกษาหารือกับภรรยา ทั้งสองลงความเห็นว่าให้ไปขอความช่วยเหลือจากมินจุงโฮ การแข่งขันใกล้เข้ามาทุกที ซอจังกึมเฝ้าคอยฮันซังกุง  แต่นางก็ไม่กลับมาเสียที  ดังนั้นจึงได้แต่ตระเตรียมการเท่าที่พอจะทำได้ ส่วนมินจุงโฮควบม้าเร็วไปช่วยฮันซังกุง ยองโนนำเรื่องที่ฮันซังกุงหายไปบอกให้แชซังกุงรู้ แชซังกุงกล่าวกับยองโนว่าถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นนางก็เป็นฝ่ายชนะอยู่แล้ว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวซักซ้อมความเข้าใจ จากนั้นให้กำลังใจทุกคนให้แข่งขันกันสุดความสามารถ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวพบว่าฮันซังกุง หายไป ในเมื่อฮันซังกุงไม่เข้าแข่งขันก็ถือว่านางสละสิทธิ์ ขณะที่นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวกำลังนำรายชื่อผู้ชนะการแข่งขันขึ้นถวายไทเฮานั่นเอง ซอจังกึมได้ขอเป็นตัวแทนเข้าแข่งขันแทนฮันซังกุง แชซังกุงตำหนิที่ซอจังกึมไม่มีมารยาท ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง คิดตีเสมอ ชองซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงแกล้งพูดเหน็บแชซังกุงว่าที่ไม่อยากให้ซอจังกึมแข่งแทนแชซังกุง เพราะกลัวพ่ายแพ้ให้แก่ซอจังกึมอย่างนั้นหรือ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนที่ 22 ดังดึ้กดูและภรรยาพบพ่อค้าขายปลา ภรรยาดังดึ้กดูอาสานำของทะเลไปให้ซอจังกึม แชซังกุง และกึมยองตระเตรียมวัตถุดิบที่จะใช้ในการแข่งขัน ส่วนมินซังกุง,ชางยาและเยินเซิงต่างพากันเตรียมของที่ใช้ในการแข่งขันให้ซอจังกึม ซอจังกึมขอให้เยินเซ็งเป็นลูกมือให้นาง กึมยองและซอจังกึมต่างต้องทำของเสวยถวายในวันคล้ายวันประสูติของไทเฮา ทั้งสองต้องแสดงความสามารถอย่างเต็มที่เพื่อเป็นแม่ครัวอันดับหนึ่งของวังหลวง กึมยองใช้เมล็ดผลไม้ห้าชนิดต้มกับข้าวต้ม ซึ่งสามารถเรียกน้ำย่อยได้เป็นอย่างดี  ไทเฮาทรงตัดสินให้กึมยองเป็นฝ่ายชนะในรอบแรก ของเสวยจานที่สอง แชซังกุงและซอจังกึมนำขึ้นถวายไทเฮาพร้อมกัน แชซังกุงนำหนังปลามาม้วนทำเป็นของเสวยถวายไทเฮาซึ่งมีรสชาติกลมกล่อมเป็นอันมาก แชซังกุงเป็นฝ่ายชนะ ทำให้ซอจังกึมต้องพายแพ้อีกรอบหนึ่ง ซอจังกึมพ่ายแพ้ถึงสอบรอบด้วยกัน ทำให้เยินเซ็งเกิดความกังวล ถึงแม้จะพ่ายแพ้ ซอจังกึมก็ต้องแข่งขันต่อไป ซอจังกึมปรุงเนื้อปลาผักสด โดยมีกระเทียมโทนผสมกับซีอิ๊วซึ่งผสมอย่างดีเป็นเครื่องเคียง ไทเฮาทรงโปรดปรานและตรัสชมฝีมือซอจังกึม ทำให้การแข่งขันรอบนี้ ซอจังกึมเป็นฝ่ายชนะ แต่น่าเสียดายที่ไทเฮาทรงพบว่าฮันซังกุงหายตัวไป ไทเฮาทรงตรัสออกมาว่าการแข่งขันรู้ผลแพ้ชนะแล้ว ไม่ต้องแข่งกันต่อไปอีก พระเจ้าจุงจงและฮองเฮาทรงเห็นว่าเป็นวันคล้ายวันประสูติของไทเฮา ไม่ควรจะทำให้เสียงาน ทั้งสองพระองค์ต่างเห็นว่าการแข่งขันควรดำเนินต่อไป แต่น่าเสียดายที่การแข่งขันในรอบที่สี่ ซอจังกึมกลับพ่ายแพ้ ฮันซังกุงถูกขังอยู่ในโกดังแห่งหนึ่ง นางพบว่าประตูไม่ได้ถูกปิดตาย ดังนั้นจึงสามารถออกมาจากโกดังได้ บังเอิญมินจุงโฮผ่านมาพอดี มินจุงโฮสั่งให้คนส่งฮันซังกุงกลับเข้าวังหลวง เยินเซ็งตื่นเต้นมากจนไม่สามารถควบคุมสมาธิเอาไว้ได้ ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงขอแรงจากเยินเซ็ง ซอจังกึมนำของเสวยจานที่ห้าขึ้นถวาย ไทเฮาทรงตรัสชมซอจังกึมที่รู้จักนำหาวัตถุดิบมาใช้งาน  ทันใดนั้นเอง ฮันซังกุงก็กลับเข้ามาถึงวังหลวง บรรดานางกำนัลฝ่ายในและนางกำนัลต้นเครื่องทั้งหลายต่างเรียกให้ฮันซังกุงเตรียมตัวลงแข่งขัน นึกไม่ถึงว่าฮันซังกุง กลับกล่าวกับทุกคนว่าการแข่งขันครั้งนี้ปล่อยให้เป็นฝีมือซอจังกึม ให้นางแข่งขันต่อไปจนกว่าจะรู้ผลแพ้ชนะ  ต่อมา ซอจังกึมนำข้าวปั้นกับผัก ทุกคนต่างออกปากชมเป็นเสียงเดียวกันว่ารสชาติดีมาก ทำให้รอบนี้ซอจังกึมเป็นฝ่ายชนะ ทำให้นางมีคะแนนเสมอกับแชซังกุง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:52:26 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนที่ 23 รอบสุดท้ายเป็นการแข่งขันทำของหวาน ซอจังกึมนำผลบ๊วยที่โตบนภูเขาขึ้นถวาย จากนั้นนางก็กล่าวออกมาว่าอาหารจานนี้เป็นอาหารชั้นเลิศที่สุดของนาง ซอจังกึมเล่าเรื่องที่แม่ของนางกินผลบ๊วยก่อนที่จะสิ้นใจให้ทุกคนฟัง พระเจ้าจุงจงทรงซาบซึ้งกับเรื่องราวที่ซอจังกึมเล่า พระองค์ทรงตรัสชมเชยซอจังกึมว่านางมีคุณสมบัติเป็นแม่ครัวหลวง ไทเฮาทรงล่วงรู้ถึงเจตนาของพระเจ้าจุงจง แต่พระนางก็ไม่รู้ว่าจะตัดสินอย่างไร ขณะที่ไทเฮาทรงกำลังลำบากพระทัยอยู่นั่นเอง ฮองเฮาทรงเสนอให้เชิญฮันซังกุงมาก่อนค่อยตัดสิน ไทเฮาทรงเคารพการตัดสินพระทัยของพระเจ้าจุงจง ผลการแข่งขันปรากฏว่าฮันซังกุงเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ ฮันซังกุงทูลว่านางจะฝึกนางกำนัลต้นเครื่องให้มีความสามารถทุกคน ซอจังกึมดีใจถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เมื่อฮันซังกุงได้รับเลือกให้เป็นนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง  แชซังกุงไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ นางรู้สึกเคียดแค้นเป็นอันมาก  ซอจังกึมขอบคุณเยินเซ็งที่ช่วยเหลือนางจนถึงที่สุด มินจุงโฮมาหาสีฉางจิน จากนั้นได้กล่าวชมเชยและเลื่อมใสในความสามารถของนางเป็นอันมาก มินจุงโฮนำตัวคนร้ายที่จับตัวฮันซังกุงไปคุมขังไปขึ้นศาลไต่ศาล หลังจากที่ศาลได้ไต่สวนแล้วพบว่าข้อเท็จจริงไม่ตรงกัน ดังนั้นจึงขอร้องให้เจ้าหน้าที่ไต่สวนทำการไต่สวนใหม่ นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮกลับถูกสอนมวย เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้มินจุงโฮเกิดความสงสัยขึ้นมา ดังดึ้กดูพบกับมินจุงโฮ มินจุงโฮถามเหตุการณ์ที่ฮันซังกุงถูกจับตัวไปจากดังดึ้กดู ดังดึ้กดูพามินจุงโฮไปที่หอคณิกาเพื่อสืบหาความจริง ในเวลานี้เอง มินจุงโฮถึงรู้ว่าแชปันซุกและโอดึมโฮมักจะมาที่หอคณิกาอยู่เป็นประจำ ซึ่งทั้งสองมีท่าทางที่สนิทสนมกันมาก โอดึมโฮกล่าวว่าไม่สามารถทำให้คนของตนได้ครอบครองตำแหน่งนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง  ทำให้แชปันซุกต้องสูญเสียรายได้มหาศาล   ชองซังกุงสุขภาพย่ำแย่  นางจึงทูลขอลาออกจากราชการต่อไทเฮา   อีกสามวันจะมีพิธีแต่งตั้งนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูงคนใหม่ แชซังกุงทำใจไม่ได้ที่ตนไมได้ตำแหน่งนี้มาครอบครอง แชซังกุงเรียกบรรดานางกำนัลฝ่ายในทั้งหลายมาพบโดยขอให้พวกนางเสนอชื่อนางเป็นนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง   เยินเซ็งปรนนิบัติชองซังกุงซึ่งกำลังป่วยหนัก  นางทำใจไม่ได้ที่จะต้องสูญเสียชองซังกุงไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนที่ 24 ชองซังกุงเรียกฮันซังกุงมาพบ ชองซังกุงได้อบรมสั่งสอนถึงการวางตัวเมื่อต้องอยู่ในตำแหน่งนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง จากนั้นได้ขอร้องให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวช่วยดูและคอยให้คำแนะนำแก่ฮันซังกุง      จากนั้นได้เตือนให้แชซังกุงให้ล้มเลิกความคิดเอาชนะเสียที วันแต่งตั้งนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูงอย่างเป็นทางการใกล้เข้ามาทุกที บรรดานางกำนัลต่างพากันมาประชุมกันอย่างพร้อมเพรียงตามที่นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวนัดหมายเอาไว้ ทุกคนลงความเห็นว่าจะไม่เข้าร่วมพิธี โดยขอให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวทูลไทเฮาว่าฮันซังกุงไม่มีคุณสมบัติเป็นนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง ทุกคนไม่สามารถยอมรับนางได้ มินจุงโฮแอบนำเรื่องที่เหล่าบรรดานางกำนัลทั้งหลายซ่องสุมนัดแนะกันไปบอกชองซังกุง ชองซังกุงรีบรุดไปยังสถานที่ที่เหล่าบรรดานางกำนัลทั้งหลายประชุมกัน   เมื่อเห็นความโกลาหลที่เกิดขึ้น ทำให้ชองซังกุงถึงกับเป็นลมหมดสติไป ชองซังกุงถูกพากลับห้องพัก ยุนปักเกมาหาชองซังกุง นางได้รับคำสั่งจากฮ่องเต้ให้พาแชซังกุง ออกจากวังหลวง ฮันซังกุงยินดีออกจากวังหลวงเพื่อดูแลปรนนิบัติชองซังกุง   ชองซังกุงปฏิเสธความหวังดีของฮันซังกุง ฮันซังกุงสั่งให้ซอจังกึมและเยินเซ็งไปดูแลปรนนิบัติชองซังกุง นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวหยั่งเชิงเพื่อให้ไทเฮาถอนรับสั่งแต่งตั้งฮันซังกุงเป็นนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวทูลไทเฮาว่าบรรดานางกำนัลต่างไม่พอใจในชาติกำเนิดอันต่ำต้อยของฮันซังกุง ฮองเฮาทรงกริ้วมากเมื่อทรงได้ยินเช่นนั้น ฮองเฮาทรงรับสั่งออกมาว่าจะลงโทษทุกคนที่ไม่เห็นด้วยกับการตัดสินพระทัยของไทเฮา ไทเฮาทรงรับสั่งออกมาว่าพระองค์ทรงเข้าใจความรู้สึกของทุกคนเป็นอย่างดี การแข่งขันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดไว้ ซอจังกึมดูแลปรนนิบัติชองซังกุงเป็นอย่างดี  นางนึกถึงเมื่อสมัยที่ยังเป็นเด็กซึ่งอาศัยอยู่กับชองซังกุง ชองซังกุงกล่าวว่าหลังจากที่ฮันซังกุงสูญเสียเพื่อนรักไปแล้ว อุปนิสัยของนางก็เปลี่ยนไปกลายเป็นคนเงียบๆเก็บเนื้อเก็บตัว จากนั้นก็กำชับซอจังกึมให้สนับสนุนและคอยเป็นกำลังใจให้ฮันซังกุง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:57:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนที่ 25 บรรดานางกำนัลทั้งหลายต่างไม่พอใจที่ฮันซังกุงได้เป็นนางกำนัลฝ่ายในชั้นสูง ดังนั้นพวกนางจึงพากันหยุดงานประท้วง มีเพียงมินซังกุงและชางยาเท่านั้นที่แอบให้ความช่วยเหลือฮันซังกุง ฮันซังกุงทำของเสวยถวายฮ่องเต้ แต่กลับถูกนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวขัดขวาง  นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าชองซังกุงป่วยหนักจึงต้องออกจากวังหลวงไป พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้หมอหลวงรักษาชองซังกุง หลังจากที่หมอหลวงทำการรักษาแล้วพบว่าชองซังกุงสิ้นใจไปในขณะที่นางกำลังหลับ เยินเซ็งเสียใจมากกับการตายของชองซังกุง ซอจังกึมตัดสินใจนำกระดูกของชองซังกุงไปโปรยบนภูเขา เพื่อให้สมความตั้งใจของนาง ซอจังกึมทำอาหารให้ฮันซังกุง แต่นึกไม่ถึงว่านางกลับไม่ยอมกิน ทันใดนั้นเอง ยุนปักเกก็เข้ามาบอกฮันซังกุงว่าหลังคาโกดังเก็บของสำหรับทำของเสวยฮ่องเต้เกิดรอยรั่วขึ้นมา ขอให้นางไปตรวจว่าเสียหายมากน้อยเพียงใด นึกไม่ถึงว่าไม่มีของเสียหายเลยแม้แต่น้อย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ฮันซังกุงขาดประชุม ดังนั้นจึงถูกครัวหลวงใหญ่ตำหนิเป็นการใหญ่ ฮันซังกุงมีท่าทางที่ท้อแท้หมดอาลัยตายอยาก ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงเกิดความกังวลขึ้นมา  ซอจังกึมเตือนฮันซังกุงให้แสดงอำนาจให้ทุกคนเกรงกลัวบ้าง ซอจังกึมแนะนำให้ฮันซังกุงเรียกประชุมนางกำนัลทั้งหลายเพื่อปรึกษาหารือเรื่องงานวันเกิดของซูหยวนเหนียงเหนียง แชซังกุงและนางกำนัลทั้งหลายประชุมกัน ทุกคนต่างยืนยันความคิดของตนโดยจะไม่เข้าร่วมงาน  ฮันซังกุงรายงานต่อครัวหลวงใหญ่ว่านางกำนัลทั้งหลายไม่ให้ความร่วมมือ ขอให้ครัวหลวงใหญ่อนุญาตให้หาคนมารับผิดชอบงานนี้ ในเวลานี้เองครัวหลวงใหญ่ถึงรู้ว่านางกำนัลทั้งหลายต่างไม่ยอมรับฮันซังกุง ครัวหลวงใหญ่ไปซักถามเอาความจริงจากนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว     แต่นึกไม่ถึงว่านางกลับขอร้องให้ครัวหลวงใหญ่สั่งให้ฮันซังกุงหลีกทางให้นาง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 01:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนที่ 26 มินจุงโฮสืบพบว่าแชปันซุกขนเครื่องราชบรรณาการจำนวนมากเข้าวังหลวง ในที่สุดมินจุงโฮก็รู้ว่าแชปันซุกและโอดึมโฮมีผลประโยชน์ร่วมกัน มินจุงโฮเกรงว่าจะเดือดร้อนถึงนางกำนัลคนอื่นๆ ดังนั้นจึงบอกฮันซังกุงว่าจะไม่ร่วมงานฉลองของซูหยวนเหนียงเหนียงวันพรุ่งนี้ ฮันซังกุงตำหนิบรรดานางกำนัลทั้งหลายที่พากันประชุมเรื่องการจัดงานอยู่ นึกไม่ถึงว่านางกำนัลทั้งหลายต่างเรียกร้องให้ฮันซังกุงสละตำแหน่ง ฮันซังกุง ต้องการทูลสละตำแหน่งกับไทเฮา   ซอจังกึมคัดค้านไม่เห็นด้วยที่ฮันซังกุงจะทำเช่นนั้น ซอจังกึมกล่าวว่าถ้าหากฮันซังกุงสละตำแหน่งจริง ต่อไปก็จะไม่ได้พบหน้านางอีก ฮันซังกุงเข้าเฝ้าไทเฮา โดยหวังว่าไทเฮาจะประทานการแข่งขันขึ้นอีกครั้ง ถ้าหากว่าครั้งนี้นางเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ ก็ขอให้นางมีอำนาจถอดถอนหรือลดตำแหน่งนางกำนัลทั้งหลายได้ ฮองเฮากราบทูลไทเฮาว่าการที่นางกำนัลทั้งหลายไม่ยอมรับฮันซังกุงนั้น     มีสาเหตุมาจากชาติกำเนิดของนางนั่นเอง ไม่ใช่เพราะนางไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันแต่อย่างใด ดังนั้นควรจะให้อำนาจนาง เพื่อที่นางกำนัลทั้งหลายจะได้เกรงกลัว ไทเฮาทรงรับฟังเช่นนั้นแล้วจึงมีรับสั่งให้ฮองเฮารับผิดชอบเรื่องการแข่งขัน ฮองเอามีรับสั่งเรียกประชุมนางกำนัล ฮองเฮามีรับสั่งว่ากาที่พวกนางไม่ยอมรับผลการแข่งขันที่ออกมานั้นเป็นสิ่งที่ไม่สมควร เพื่อให้สบายใจกันทุกฝ่าย ดังนั้นจึงจัดให้มีการแข่งขันเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อตัดสินแพ้ชนะ หัวข้อในการแข่งขันครั้งนี้คือการแข่งขันหุงข้าว จากนั้นใหนางกำนัลทั้งหลายพากันชิมแล้วให้คะแนน หลังจากที่นางกำนัลทั้งหลายได้พากันลงคะแนนแล้ว ฮองเฮาก็มีรับสั่งให้นางกำนัลทั้งหลายพากันวิจารณ์ว่าข้าวของใครมีรสชาติดีที่สุด ผลปรากฏว่าข้าวที่ฮันซังกุงหุงขึ้นมานั้นได้รับคะแนนมากที่สุด ผลการนับคะแนนออกมาว่าฮันซังกุงเป็นฝ่ายชนะ ถึงแม้ว่านางกำนัลทั้งหลายต่างรู้สึกว่าข้าวที่แชซังกุงหุงขึ้นนั้นหอมกรุ่นก็จริง แต่กลับรู้สึกว่ารสชาติของฮันซังกุงถูกปากมากกว่า ที่แท้ฮันซังกุงรู้ว่านางกำนัลทั้งหลายชอบกินข้าวแบบใด ดังนั้นนางจึงหุงข้าวได้ถูกปากนางกำนัลทั้งหลายเหล่านั้น   ฮองเฮาทรงประกาศว่าฮันซังกุงเป็นผู้ชนะเลิศการแข่งขันหุงข้าว พระนางรับสั่งต่อไปว่าคำพูดของฮันซังกุงให้ถือเป็นคำพูดของพระนาง จากนั้นฮองเฮาก็มีรับสั่งให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยววางมืองานในครัวหลวงชั่วคราวไปก่อน จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนที่ 27 นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเล่าถึงการแข่งขันและผลการแข่งขันให้โอดึมโฮฟัง  โอดึมโฮเกรงว่าต่อไปจะมีผลกระทบต่อผลประโยชน์ของตน แชปันซุกบอกโอดึมโฮว่าจะปรึกษาหารือแชซังกุงว่าจะทำอย่างไรต่อไป แชซังกุงกลับไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้ ฮันซังกุงและซอจังกึมพากันไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณชองซังกึม จากนั้นฮันซังกุงก็ตามซอจังกึมไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณพ่อแม่ของซอจังกึม ฮันซังกุงทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงโปรดน้ำแกงที่ฮันซังกุงนำขึ้นถวาย ในที่สุดงานในครัวหลวงก็เป็นระเบียบขึ้นมา ซอจังกึมต้องการพบกับเพื่อนสนิทของปักเมียงยอที่ทำงานอยู่ในวังหลวง ดังนั้นจึงเขียนจดหมายนัดแล้ววางไว้ที่เก็บน้ำส้มสายชู มินจุงโฮกำลังสืบเรื่องการเบิกจ่ายของในครัวหลวงจำเป็นต้องขอความร่วมมือจากนางอย่างยิ่ง มินจุงโฮพบบันทึกการเบิกจ่ายของในครัวหลวง แต่กลับไม่พบสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด     ดังนั้นจึงลองหาวิธีอื่นดู  แชซังกุงต้องการให้ฮันซังกุงย้ายนางไปทำงานที่โรงหมัก แต่ขอให้กึมยองได้ทำงานในครัวหลวงต่อไป ฮันซังกุงประกาศหน้าที่รับผิดชอบใหม่ให้แก่นางกำนัลทั้งหลาย นางกำนัลส่วนใหญ่ได้ทำงานเดิมที่ทำอยู่ มีเพียงซอจังกึมเท่านั้นที่ได้รับการแต่งตั้งให้รับผิดชอบเรื่องการเบิกจ่ายของในครัวต่างๆของวังหลวง ซอจังกึมตรวจตามครัวต่างๆในวังหลวง นอกจากครัวหลวงแล้ว วัตถุดิบที่เหลือจากการเบิกออกมาไม่ได้มีการส่งคืน เรื่องนี้เองทำให้ต้นเครื่องหลวงตำหนิบรรดานางกำนัลทั้งหลายเป็นการใหญ่ นึกไม่ถึงว่าบรรดานางกำนัลต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าที่แล้วมาก็เป็นเช่นนี้ทั้งนั้น บรรดานางกำนัลทั้งหลายต่างพากันไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเพื่อปรึกษาหารือว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวไปขอความช่วยเหลือจากแชซังกุง แชซังกุงจึงสั่งให้ลิ่งลู่ไปขโมยสมุดบัญชีจากซอจังกึมมาให้ได้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตอนที่ 28 ซอจังกึมพบว่าสมุดบัญชีหายไป ดังนั้นจึงออกตามหา เรื่องนี้ล่วงรู้ถึงฮันซังกุง ฮันซังกุงเชื่อว่าจะต้องมีคนนำสมุดบัญชีมาคืนดังเดิมอย่างแน่นอน เมื่อซอจังกึมกลับไปยังห้องนอน นางพบว่าลิ่งลู่อยู่ในห้องของนาง และสมุดบัญชีก็นำมาวางไว้ที่เดิม ทำให้ซอจังกึมสงสัยว่ายองโนเอาสมุดบัญชีไป ไม่เพียงเท่านั้น ที่สำคัญสมุดบันทึกก็ยังหายไปด้วย ในห้องครัว ยองโนได้นำสมุดบันทึกออกมาดู นึกไม่ถึงว่าสมุดบันทึกได้ถูกเยินเซ็งแย่งชิงไป ขณะที่ยองโนและเยินเซ็งกำลังมีปากเสียงกันอยู่นั้นเอง ฮันซังกุงได้เปิดสมุดบันทึกดู นางพบว่าสมุดบันทึกเล่มนี้เป็นสมุดบันทึกของปักเมียงยอ  ยองโนรู้ดีว่าทำผิดมหันต์  ดังนั้นจึงไปหาแชซังกุง  ยองโนบอกกับแชซังกุงว่าสมุดบันทึกไม่ใช่ของฮันซังกุง ที่สำคัญซอจังกึมให้ความสำคัญกับสมุดบันทึกเล่มนี้มาก แชซังกุงครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุดนางก็คิดออกว่าสมุดบันทึกการทำอาหารเล่มนี้ต้องเป็นของปักเมียงยอ เชื่อว่าซอจังกึมจะต้องเป็นลูกสาวของปักเมียงยออย่างแน่นอน กึมยองสอบถามยองโนถึงได้รู้ว่าฮันซังกุงและซอจังกึมยังไม่รู้ว่าศัตรูเป็นใคร จากนั้นแชซังกุง และกึมยองก็พากันพูดถึงเรื่องราวในอดีต แชซังกุงยอมรับกับกึมยองว่านางเป็นคนให้ร้ายปักเมียงยอจนนางตาย นึกไม่ถึงเลยว่าซอจังกึมจะเป็นลูกสาวของปักเมียงยอ กึมยองตกใจมากเมื่อรู้ว่าซอจังกึมเป็นลูกสาวของปักเมียงยอ โอดึมโฮรู้ดีว่าการจัดซื้อมีปัญหา ดังนั้นแต่ละหน่วยงานจึงถูกตรวจสอบ เมื่อโอดึมโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวถึงรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นถูกส่งให้พระธรรมนูญหลวงตรวจสอบ โอดึมโฮนัดพบกับแชปันซุกที่หอนางโลมเพื่อปรึกษาหารือกันว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป พระเจ้าจุงจงทรงรู้ว่าแชปันซุกสมคบกับกลุ่มพ่อค้า    ดังนั้นจึงมีรับสั่งให้การจัดซื้อต้องโปร่งใส โอดึมโฮและแชปันซุกปรึกษาหารือกันว่าจะทำอย่างไรกันต่อไปดี ทั้งสองล่วงรู้ว่ามีคนของพระธรรมนูญหลวงเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้  จะต้องสืบให้ได้ว่าคนคนนี้เป็นใคร  ยองโนนำจดหมายที่ปักเมียงยอเขียนถึงซอจังกึมมอบให้กึมยอง เนื้อความในจดหมายกล่าวถึงเรื่องราวที่ปักเมียงยอถูกคนให้ร้าย กึมยองตกใจมากเมื่อรู้เนื้อความในจดหมาย จากนั้นกึมยองก็รีบรุดไปหาแชซังกุงทันที จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนที่ 29 เจ้าหน้าที่คนหนึ่งจากพระธรรมนูญหลวงรู้จากปากดังดึ้กดูว่ามินจุงโฮ,ซอจังกึมและฮันซังกุง รู้จักกันเป็นอย่างดี หลังจากที่สืบแล้วพบว่ามินจุงโฮไม่มีใครคอยคุ้มหัว ดังนั้นจึงนำเรื่องนี้ไปบอกกับโอดึมโฮ   แชซังกุงและแชปันซุกพากันปรึกษาหารือกันว่าจะเล่นงานมินจุงโฮและฮันซังกุงอย่างไรดี ในเวลานี้เอง แชปันซุกถึงรู้ว่าซอจังกึมเป็นลูกสาวของปักเมียงยอ กึมยองเกรงว่ามินจุงโฮจะมีภัย ดังนั้นจึงเกลี้ยกล่อมมินจุงโฮให้ไปขอโทษโอดึมโฮ แต่ทว่ากลับได้รับคำปฏิเสธจากมินจุงโฮ กึมยองไม่มีทางเลือกจึงนำเรื่องความสัมพันธ์ของมินจุงโฮและซอจังกึมขึ้นมาข่มขู่ ที่แท้การที่กึมยองทำเช่นนี้นั้นเพราะไม่ต้องการให้มินจุงโฮมีภัย นางเชื่อว่าการที่มินจุงโฮยอมลามือนั้นเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของซอจังกึม ต่อมา มินจุงโฮขอย้ายกลับเข้าไปทำงานเป็นทหารองครักษ์และไปจากเมืองฮั่นหยาง หลังจากที่ซอจังกึมรู้เรื่องนี้แล้วก็ไปสอบถามความจริงจากมินจุงโฮ นึกไม่ถึงว่า มินจุงโฮกลับไม่บอกเหตุผลให้ซอจังกึมรู้ ฮันซังกุงเรียกประชุมนางกำนัลทั้งหลาย นางกล่าวกับนางกำนัลทั้งหลายว่าเดิมทีจะสืบเรื่องสมุดบัญชี แต่เรื่องนี้ก็ขอให้แล้วกันไป ทำให้นางกำนัลทั้งหลายเบาใจลง กึมยองบอกแชซังกุงว่าจะเล่นงานฮันซังกุงและซอจังกึมเอง ซอจังกึมครุ่นคิดว่าเพราะเหตุใดเพื่อนสนิทของปักเมียงยอไม่ปรากฏตัวออกมาเสียที นางคิดต่อไปว่าจะนำจดหมายฉบับนั้นไปให้ฮันซังกุงดู    เมื่อซอจังกึมไปตรวจสอบน้ำส้มสายชู นางพบว่าจดหมายที่นางเขียนไว้ยังอยู่ที่เดิม ไม่นานนัก  ซอจังกึมก็พบว่าฮันซังกุงเข้าไปในห้องครัวหลวง และฮันซังกุงก็พบจดหมายที่ซอจังกึมนำมาไว้ ในที่สุดฮันซังกุงและซอจังกึมก็ยอมรับกัน ฮันซังกุงเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของนางกับปักเมียงยอให้ซอจังกึมฟัง จากนั้นางก็ถามสาเหตุการตายของปักเมียงยอจากซอจังกึม หลังจากที่ซอจังกึมและฮันซังกุงทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้วก็พบว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นฝีมือของแชซังกุง ซอจังกึมต้องการนำจดหมายที่ปักเมียงยอเขียนขึ้นให้ฮันซังกุงอ่าน นึกไม่ถึงว่าจดหมายฉบับนั้นได้หายไปแล้ว จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนที่ 30 กึมยองปฏิญาณว่าจะเล่นงานซอจังกึมและฮันซังกุงให้ได้     แชปันซุกมอบยาพิษห่อหนึ่งให้กึมยอง ซอจังกึมและฮันซังกุงกำลังตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นทุกที   ยองโนยืนกรานว่านางเก็บสมุดบันทึกได้ในห้องครัว ทำให้ฮันซังกุงเล่นงานลิ่งลู่ได้ไม่ถนัดนัก นึกไม่ถึงว่าการที่ทำเช่นนี้กลับเป็นการยอมรับว่าฮันซังกุงและซอจังกึมเป็นพวกเดียวกัน ฮันซังกุงสั่งขังยองโนในห้องเก็บของเพื่อไม่ให้ยองโนติดต่อกับแชซังกุง ฮันซังกุงบอกซอจังกึมว่าแชซังกุงจะต้องเล่นงานพวกเราต่อไปอย่างแน่นอน กึมยองพบว่ายองโนหายตัวไป ต่อมากึมยองสืบพบว่าก่อนที่ยองโนจะหายตัวไปนั้น ยองโนได้พบหน้าฮันซังกุงมาก่อน กึมยองเชื่อว่าต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ฮันซังกุงต้องการตัดไฟเสียแต่ต้นลม ดังนั้นจึงย้ายแชวังกุง,กึมยองและยองโนไปทำงานที่ตำหนักไท่ผิง ที่สำคัญนางได้ยึดหนังสือผ่านเข้าออกวังหลวงของพวกนางเอาไว้ด้วย แต่ถึงกระนั้นก็ตามฮันซังกุงก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ปลอดภัย ดังนั้นจึงบอกซอจังกึมไปขอความช่วยเหลือจากมินจุงโฮ ซอจังกึมรู้จากดังดึ้กดูว่ามินจุงโฮยังคงอยู่ที่ฮั่นหยางโดยพักอยู่กับดังดึ้กดู หลังจากที่มินจุงโฮรู้เรื่องของซอจังกึมแล้ว มินจุงโฮก็รับปากว่าจะช่วยหาเบาะแสพ่อของซอจังกึมให้ได้ เวลานี้ซอจังกึมกลัดกลุ้มใจเป็นอันมาก มินจุงโฮกล่าวกับซอจังกึมว่าตนยินดีแบ่งรับความทุกข์จากนางเป็นการแสดงความจริงใจและความห่วงใยนางอย่างแท้จริง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอนที่ 31 ภรรยาของดังดึ้กดูมองออกว่ามินจุงโฮมีใจให้ซอจังกึม ดังนั้นจึงเตือนมินจุงโฮอย่าลืมซอจังกึมเป็นนางกำนัลในวังหลวง ดังดึ้กดูขโมยเหล้าให้มินจุงโฮดื่ม ดังดึ้กดูพบว่าปิ่นปักผมยังไม่ได้คืนให้เจ้าของ ดังนั้นจึงรับปากว่าจะช่วยตามหาเจ้าของปิ่นปักผมให้มินจุงโฮ ภรรยาของดังดึ้กดูพบว่าดังดึ้กดูขโมยเหล้าไปดื่ม ดังดึ้กดูแก้ตัวว่ามินจุงโฮมาขอซื้อไป จากนั้นก็นำปิ่นปักผมออกมาให้ดู มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่าไม่มีข้อมูลของพ่อของซอจังกึมเลย แต่ถึงกระนั้นก็รับปากว่าจะช่วยนางต่อไป เยินเซ็งและชางยาพากันนำอาหารไปให้ยองโนและกึมยอง จากนั้นทั้งสองก็บอกกึมยองและยองโนว่าจะต้องติดตามพระเจ้าจุงจงไปแช่ตัวที่น้ำพุร้อน หลังจากที่ยองโนได้ยินเช่นนั้นแล้วก็รู้สึกไม่พอใจมาก กึมยองเสนออุบายให้แชซังกุงฉวยโอกาสที่ฮันซังกุงและซอจังกึมออกจากวังหลวงกำจัดพวกนาง ฮันซังกุงแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบให้แก่นางกำนัลทั้งหลายในการเสด็จไปแช่ตัวที่น้ำพุร้อนโดยกำชับว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ต้องนำเป็ดไปด้วย ซอจังกึมไปหาซื้อเป็ดที่ตลาด นางพบว่าถูกชายคนหนึ่งสะกดรอยตาม หลังจากที่พะเจ้าจุงจงทรงแช่ตัวในน้ำพุร้อนแล้ว ฮ่องเต้จุงจงก็ทรงเสวยน้ำแกงเป็ดที่ฮันซังกุงทำมาถวาย ที่แท้สถานที่ที่พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จมานี้เป็นสถานที่ที่ฮันซังกุงและปักเมียงยอเติบโตมาด้วยกัน ฮันซังกุงพาซอจังกึมไปบ้านเก่าปักเมียงยอ จากนั้นก็เล่าเรื่องราวในอดีตให้ซอจังกึมฟัง  ทันใดนั้นเองก็ได้มีกลุ่มนักฆ่าปรากฏตัวขึ้นโดยต้องการฆ่าปิดปากฮันซังกุงและซอจังกึม ในขณะที่ฮันซังกุงและซอจังกึมกำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเอง ได้มีทหารองครักษ์คนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นช่วยชีวิตฮันซังกุงและซอจังกึมไว้ ที่แท้ทหารองครักษ์คนนี้ได้รับคำสั่งจากมินจุงโฮให้แอบอารักขาฮันซังกุงและซอจังกึม นักฆ่ากลับไปรายงานแชปันซุกว่าการที่ทำงานไม่สำเร็จนั้นเพราะมีทหารองครักษ์คอยแอบอารักขาฮันซังกุงและซอจังกึม พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งว่าจะเสด็จกลับวังหลวง แต่ก่อนจะเสด็จกลับวังหลวง พระเจ้าจุงจงทรงอยากเสวยน้ำแกงเป็ดสักครั้ง  ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงออกไปหาซื้อของอีกครั้ง โภชนากรวังหลวงกล่าวว่าพระเจ้าจุงจงยังไม่สามารถเสวยอาหารได้สักระยะหนึ่ง แชปันซุก ปรึกษาหารือกับโภชนากรวังหลวงให้ทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงเพื่อให้พระองค์ประชวร หมอหลวงเดินทางมาหาฮันซังกุง จากนั้นหมอหลวงก็บอกฮันซังกุงว่าของเสวยมีปัญหา ฮันซังกุงบอกว่าเป็ดที่ซื้อมาเป็นเป็ดชั้นดีของท้องที่ โอดึมโฮกลับไม่สนใจว่านางจะอธิบายอย่างไร จากนั้นก็สั่งให้ทหารควบคุมตัวนางไว้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนที่ 32 ซอจังกึมและโภชนากรวังหลวงพากันไปตรวจสอบสถานที่ที่ซื้อเป็ดมา นึกไม่ถึงแชปันซุกได้เตรียมการไว้ก่อนแล้วโดยวางยาพิษซึ่งไร้สีไร้กลิ่นเอาไว้เพื่อให้ร้ายซอจังกึม  นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวได้เชื้อเชิญแชปันซุกมาพบนาง ดังดึ้กดูรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับหานซังกุงและซอจังกึม ดังนั้นจึงลองปรุงน้ำแกงเป็ดตามวิธีการของฮันซังกุงและซอจังกึมเพื่อดูว่ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น มินจุงโฮรู้ว่าน้ำแกงเป็ดมีปัญหา ดังนั้นจึงสั่งให้คนออกสืบหาความจริงทันที โภชนากรพบว่าเป็ดกินน้ำแร่เข้าไป ทำให้ในตัวเป็ดมีน้ำแร่อยู่ซึ่งเป็นพิษในที่สุด  โอดึมโฮควบคุมตัวฮันซังกุงไปที่หอคุณธรรม ระหว่างทางที่นางถูกควบคุมตัวไปยังหอคุณธรรมนั้นได้พบกับซอจังกึมเข้าโดยบังเอิญ ฮันซังกุงบอกซอจังกึมสืบหาความจริงเพื่อล้างมลทินให้นาง ดังดึ้กดูและมินจุงโฮพร้อมด้วยหมออีกคนหนึ่งพากันไปสอบถามปัญหาที่เกิดขึ้นกับเป็ดจากพ่อค้าเป็ด พ่อค้าเป็ดกล่าวว่าคนในท้องที่บอกว่ารสชาติเป็ดไม่ถูกปาก หมอที่พาไปด้วยบอกว่าเป็ดจะสามารถขจัดพิษในตัวได้เอง   ทันใดนั้นโภชนากรหลวงก็สั่งให้ทหารจับตัวพ่อค้าเป็ดไป ส่วนซอจังกึมซึ่งอยู่ในวังหลวงก็ถูกควบคุมตัวไปยังหอคุณธรรมเช่นกัน มินจุงโฮรีบรุดกลับไปที่วังหลวงทันที จากนั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้หัวหน้าองครักษ์ฟัง แต่เพื่อไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น หัวหน้าองครักษ์จึงบอกให้มินจุงโฮออกจากวังหลวงไปก่อน ส่วนเรื่องการสืบหาความจริงให้ปล่อยเป็นหน้าที่ของตน หัวหน้าองครักษ์ไปที่ห้องควบคุมตัวนักโทษ จากนั้นก็ได้เข้าขัดขวางไม่ให้โอดึมโฮใช้วิธีรุนแรงบีบบังคับให้ฮันซังกุงสารภาพ หัวหน้าองครักษ์บอกโอดึมโฮว่ามีหลักฐานพิสูจน์ว่าเป็ดสามารถขจัดพิษได้ด้วยตัวของมันเอง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนที่ 33 โภชนากรหลวงยืนยันกับหัวหน้าองครักษ์ว่าน้ำแร่ต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน หัวหน้าองครักษ์บอกว่าจะต้องสืบสวนใหม่ ขณะที่โภชนากรหลวงและแชปันซุกกำลังปรึกษาหารือกันอยู่นั่นเองได้มีคนเข้ามารายงานถึงความเคลื่อนไหวของมินจุงโฮ ทำให้แชปันซุกมั่นใจว่ามินจุงโฮจะต้องแอบสืบหาความจริงแน่นอน   ดังนั้นแชปันซุกจึงสั่งให้คนสะกดรอยตามติดตามดูความเคลื่อนไหวของมินจุงโฮแล้วกลับมารายงานเป็นระยะๆ มินจุงโฮสืบพบว่าแชปันซุกยกที่ดินให้แก่ลูกชายของโอดึมโฮ คนของแชปันซุกนำความมารายงานให้แชปันซุกรู้ว่ามินจุงโฮวสืบพบความจริงเรื่องที่แชปันซุกยกที่ดินให้ลูกชายโอดึมโฮ แชปันซุกคิดใช้เรื่องที่มินจุงโฮยังไม่ได้ไปจากฮั่นหยางเล่นงานมินจุงโฮ จากนั้นแชปันซุกก็นัดพบกับแชซังกุงและผู้ที่เกี่ยวข้องให้มาปรึกษาหารือกันที่หอนางโลม กึมยองรู้ว่ามินจุงโฮกำลังตกอยู่ในอันตราย  ดังนั้นจึงเดินทางไปที่หอนางโลมเพื่อขัดขวาง   กึมยองบอกแชซังกุงว่ามินจุงโฮคือชายในดวงใจของนาง นางขอร้องแชซังกุงว่าอย่าทำอันตรายมินจุงโฮ แชซังกุง กลับไม่สนใจคำขอร้องของกึมยอง เมื่อเห็นว่าคำขอร้องไม่เป็นผล กึมยองขู่ว่าจะนำเรื่องที่แชซังกุงและแชปันซุกสมคบคิดกันไปรายงานหอคุณธรรม  แชซังกุงและแชปันซุกได้ยินเช่นนั้นจึงยอมลามือ หัวหน้าองครักษ์สั่งให้ฮันซังกุงและซอจังกึมใช้วัตถุดิบอย่างเดียวกันกับที่ใช้ทำน้ำแกงเป็ดถวายพระเจ้าจุงจงทำน้ำแกงเป็ดขึ้นมาอีกครั้ง กึมยองไม่ยอมทิ้งโอกาสไปอย่างแน่นอน นางฉวยโอกาสนี้เล่นงานฮันซังกุงและซอจังกึม ยองโนใส่ยาลงไปในผัดเป๋าฮื้อ จากนั้นให้อาหงนางกำนัลที่ทำงานเบ็ดเตล็ดในวังหลวงกิน   จากนั้นก็สั่งให้นางนำจดหมายถือไปที่ต้นเครื่องหลวง โอดึมโฮและหัวหน้าองครักษ์ต้องการให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ดังนั้นจึงให้อาหงซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นชิมอาหาร ผลปรากฏว่าอาหงมีอาการเช่นเดียวกับพระเจ้าจุงจง อีกด้านหนึ่งนั้น ฮันซังกุงทนไม่ได้ต่อการทรมาณ จึงทำให้นางล้มป่วยลงในที่สุด จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตอนที่ 34 เพื่อนสนิทของมินจุงโฮที่เป็นหมอถูกหมอหลวงสอบสวน ในที่สุดเพื่อนมินจุงโฮก็ยอมรับว่าเขาและมินจุงโฮกำลังสืบเรื่องพิษในน้ำแกงเป็ด หัวหน้าองครักษ์ต้องการปกป้องมินจุงโฮจึงโกหกว่าจำคนผิด เพื่อไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้  หัวหน้าองครักษ์ได้คุมขังมินจุงโฮไว้ก่อนโดยบอกกับมินจุงโฮว่าหมอหลวงคิดเล่นงานเพื่อนสนิทของมินจุงโฮ จากนั้นก็โยนความผิดให้มินจุงโฮ เพื่อความปลอดภัยต้องรอให้เรื่องราวสงบลงเสียก่อนค่อยปล่อยตัวมินจุงโฮเป็นอิสระ รองหัวหน้าองครักษ์ซี่งปกป้องฮันซังกุงและซอจังกึมนั้นต้องพลอยเดือดร้อนถูกจับไปด้วย  โอดึมโฮใส่ร้ายรองหัวหน้าองครักษ์ว่ารู้เห็นเป็นใจด้วย ดังนั้นจึงคอยแอบให้ความช่วยเหลือคนทั้งสอง แชซังกุง บอกกึมยองว่าโอดึมโฮกำลังจะสะสางเรื่องของฮันซังกุงและซอจังกึมให้เสร็จในเร็ววันนี้ นางกล่าวต่อไปว่าถ้าในวันนั้นจัดการปักเมียงยอโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้ วันนี้ก็ไม่ต้องเดือดร้อนถึงคนทั้งสอง พ่อค้าเป็ดทนทรมาณไม่ไหว  ดังนั้นจึงใส่ร้ายรองหัวหน้าองครักษ์ว่าให้เป็ดดื่มน้ำแร่เข้าไป โอดึมโฮได้ฟังเช่นนั้นประกาศว่าจะจัดการกับทุกคนที่เกี่ยวข้อง ฮันซังกุงต้องการปกป้องซอจังกึม ดังนั้นจึงยอมรับผิดเพียงคนเดียว ฮันซังกุงถูกขังที่คุกหลวง แชซังกุงมาเยี่ยมนาง ฮันซังกุงด่าทอแชซังกุงที่ให้ร้ายปักเมียงยอจนนางต้องตาย จนมาวันนี้ยังให้ร้ายนางและซอจังกึมอีก นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงกลับหาว่าฮันซังกุงและซอจังกึมหาเรื่องใส่ตัวเอง แชซังกุงขอให้ฮันซังกุงจากไปอย่างสงบจะดีกว่า ฮันซังกุงขอร้องแชซังกุงให้ปล่อยซอจังกึมไปเพราะซอจังกึมไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับปักเมียงยอแต่อย่างใด ซอจังกึมถูกนำตัวไปคุมขังที่คุกหลวง  ซอจังกึมบอกกับฮันซังกุงว่ารองหัวหน้าองครักษ์ทนการทรมาณไม่ไหวจึงเสียชีวิตไปแล้ว ฮันซังกุงบอกกับซอจังกึมว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ซอจังกึมจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป โอดึมโฮใช้เรื่องน้ำแร่เล่นงานจ้าวกวางจู่ซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับตนมาตลอด จากนั้นได้สั่งให้ปล่อยฮันซังกุงและซอจังกึม โดยปลอดคนทั้งสองให้เป็นนางกำนัลธรรมดา แชปันซุกกลับต้องการให้ตัดไฟเสียต้นลม อย่าได้ปล่อยคนทั้งสองไว้ เพราะอาจจะเป็นภัยในภายภาคหน้าได้ แต่แชซังกุงกลับใจอ่อนขึ้นมา มินจุงโฮซึ่งถูกคุมขังอยู่รู้ว่าซอจังกึมถูกลงโทษ ทำให้มินจุงโฮรู้สึกเป็นห่วงซอจังกึมขึ้นมา มินจุงโฮขอร้องทหารองครักษ์ให้ช่วยหาหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮมาข่มขู่โอดึมโฮให้ได้  แต่ทหารองครักษ์นั้นกลับมีท่าทางลังเล ซอจังกึมและฮันซังกุงถูกปล่อยตัวและเนรเทศไปยังจี้โจว หลังจากที่แชปันซุกรู้เรื่องนี้แล้วก็มั่นใจว่ามินจุงโฮจะต้องไปช่วยซอจังกึมและฮันซังกุงอย่างแน่นอน อีกด้านหนึ่ง แชซังกุงได้เลื่อนเป็นซังกุงชั้นสูง แต่นางกลับไม่ได้รู้สึกยินดี กับสิ่งที่ได้รับ เยินเซ็งขอร้องให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวส่งนางไปจี้โจว มินซังกุงและชางยาต่างมีความหวังว่าจะได้ไปส่งซอจังกึมและฮันซังกุง ทำให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวโกรธมาก แชซังกุงกลับบอกให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวอนุญาต จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนที่ 35 ฮันซังกุงและซอจังกึมออกเดินทางโดยเตรียมตัวลงเรือไปจี้โจว เนื่องจากสุขภาพฮันซังกุง อ่อนแอจึงไม่เหมาะที่จะเดินทางไกล เมื่อต้องเดินทางไกลทำให้ฮันซังกุงทนไม่ไหวเป็นลมหมดสติไป ซอจังกึมขอร้องผู้คุมให้นางแบกฮันซังกุง ซอจังกึมเล่าเรื่องที่ผ่านมาให้ฮันซังกุงฟังเพื่อให้กำลังใจนาง แต่แล้วฮันซังกุงก็ทนไม่ไหวสิ้นใจบนหลังซอจังกึม หลังจากที่มินจุงโฮได้รับการปล่อยตัวแล้วถึงรู้ว่าฮันซังกุงและซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจว   ไต้เท้าซังบอกกับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวและแชซังกุงว่าฮันซังกุงสิ้นใจระหว่างเดินทางไปจี้โจว เยินเซ็งขอร้องนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวให้ส่งนางไปจี้โจว มินจุงโฮและชางยาได้ยินเช่นนั้นจึงพากันพาตัวเยินเซ็งไป ดังดึ้กดูนำทรัพย์สินที่มีอยู่ทั้งหมดเดินทางไปจี้โจวเพื่อช่วยซอจังกึมกลับมา นึกไม่ถึงดึงดึ้กดูกลับถูกภรรยาด่าโง่ มินจุงโฮไปหาดังดึ้กดู มินจุงโฮก็ถูกภรรยาของดังดึ้กดูด่าว่าขี้ขลาดเป็นเต่าหดหัว ไม่เหมือนกับซอจังกึมที่กล้าหาญเสี่ยงอันตรายช่วยมินจุงโฮมาก่อน ในเวลานี้ มินจุงโฮถึงรู้ว่าซอจังกึมเป็นเจ้าของปิ่นปักผม ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตตนไว้ หลังจากที่ซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจวแล้ว หลายครั้งที่ซอจังกึมพยายามหลบหนี แต่ทุกครั้งก็ถูกทหารตามจับกลับมาได้ ซอจังกึมถูกขังในโกดังเก็บของจนได้รู้จักกับจังด๊อก ซอจังกึมคิดว่าจังด๊อกต้องโทษเช่นเดียวกับนาง ดังนั้นจึงชักชวนจังด๊อกหลบหนี จังด๊อกช่วยซอจังกึมโดยทำให้นางท้องเสีย เมื่อนางเข้าห้องน้ำจะได้ฉวยโอกาสหลบหนี จังด๊อกบอกให้ซอจังกึมหลบหนีไปที่ชายทะเล จากนั้นให้บอกกับทหารที่นั่นว่าจังด๊อกแนะนำมา ทหารนั้นจะให้นางโดยสารเรือหลบหนี นึกไม่ถึงว่าเมื่อทหารนายนั้นรู้ว่าเป็นซอจังกึมก็เข้าจับกุมนางทันที ที่แท้ที่เป็นเช่นนี้นั้นเพราะจังด๊อกต้องการกลั่นแกล้งซอจังกึมนั่นเอง มินจุงโฮตัดสินใจเดินทางไปจี้โจวโดยไม่สนใจว่ามีความผิดฐานละทิ้งหน้าที่ มินจุงโฮได้ยินมาว่าซอจังกึมได้รับโทษหนักเพราะพยายามหลบหนี ซอจังกึมด่าทอจังด๊อกที่คิดร้ายนาง นางกำนัลทั้งหลายต่างพากันตำหนิที่ซอจังกึมไม่มีมายาทต่อจังด๊อก คนที่นี่ต่างให้เกียรตินางทั้งนั้น  ทำให้ซอจังกึมแปลกใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:33:34 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนที่ 36 ในวังหลวง บรรดานางกำนัลฝ่ายในทั้งหลายต่างพากันฉลองให้แชซังกุงที่ได้เป็นซังกุงชั้นสูง แชซังกุงได้รับของขวัญเป็นจำนวนมาก มีเพียงมินจุงโฮคนเดียวเท่านั้นที่ไม่มีของมาให้แชซังกุง แชซังกุงกล่าวกับซังกุงทั้งหลายไม่ติดใจกับเรื่องที่ผ่านมา โอดึมโฮ,แชปันซุกและแชซังกุงเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข แชซังกุง กล่าวว่าจะกำจัดคนที่เป็นปฏิปักษ์กับพวกเรา เพื่อรักษาผลประโยชน์ของพวกเราเอาไว้ กึมยองไปหามินจุงโฮถึงได้รู้ว่ามินจุงโฮเดินทางไปจี้โจวแล้ว มินจุงโฮฝากจดหมายไปให้ซอจังกึม ซอจังกึมถูกส่งตัวไปทำงานในโรงเลี้ยงสัตว์   ซอจังกึมจงใจปล่อยม้าไปเพื่อหาโอกาสหลบหนี ทหารพากันตามล่าซอจังกึมกลับมา โชคดีมินจุงโฮช่วยนางไว้ได้ เนื่องจากมินจุงโฮช่วยชีวิตซอจังกึมไว้จึงได้รับบาดเจ็บที่ขา ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงช่วยห่อเฝือกให้มินจุงโฮ มินจุงโฮกล่าวกับซอจังกึมว่านางเป็นคนที่ช่วยชีวิตตนไว้ในเวลานั้น แต่เวลานี้ตนรู้สึกละอายใจมากที่เกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึม ตนกลับไม่สามารถช่วยนางได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ครั้งนี้ตนจะต้องช่วยซอจังกึมให้ได้ มินจุงโฮรู้ว่าซอจังกึมอยากกลับฮั่นหยาง ดังนั้นจึงว่าจ้างนายท้ายเรือให้ส่งนางไปจากจี้โจว  แต่เมื่อเห็นซอจังกึมในเวลานี้ มินจุงโฮกลับแนะนำซอจังกึมว่าอย่าได้หลบหนีอีกต่อไปเลย เพราะประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย นางจะมีจุดจบเช่นเดียวกับพ่อแม่นาง คือต้องตายสถานเดียว มินจุงโฮรับปากซอจังกึมว่าจะช่วยล้างมลทินให้นาง ซอจังกึมครุ่นคิดอยู่สักครู่หนึ่ง ในที่สุดนางก็ตัดสินใจตามมินจุงโฮเดินทางไปยังที่ว่าการ ซอจังกึมเห็นจังด๊อกเรียกเก็บเงินเป็นจำนวนมากจากคนที่เข้ามาขอรับการรักษาจากนาง ทำให้ซอจังกึมทนไม่ได้จึงสั่งสอนจังด๊อก ซอจังกึมบอกว่าจังด๊อกใช้ของธรรมดากับสมุนไพรไม่กี่ชนิดหลอกลวงผู้คน จังด๊อกได้ยินเช่นนั้นถึงรู้ว่าประสาทรับรู้รสชาติของซอจังกึมหายเป็นปกติแล้ว วันรุ่งขึ้น จังด๊อกให้ซอจังกึมนำสมุนไพรไปตากแดด ซอจังกึมจับตาดูพฤติกรรมอันแปลกประหลาดของจังด๊อกอยู่หลายวัน แม้ว่าจะไม่ชอบนางสักเท่าใดนักก็ตาม แต่เมื่อนึกถึงคนที่มาซื้อยา ทำให้ซอจังกึมลามือไม่ได้ ดังดึ้กดูต้มน้ำแกงเป็ดอยู่นานสามเดือน ภรรยาดังดึ้กดูถามดังดึ้กดูว่าจะมามัวเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องทำไม ดังดึ้กดูกล่าวว่าตนต้องการรู้สาเหตุที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวร ดังดึ้กดูดื่มน้ำแกงเป็นเป็นเวลาหลายเดือนติดต่อกันก็ไม่พบสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด ภรรยาดังดึ้กดูบอกดังดึ้กดูว่านางตั้งครรภ์แล้ว ดังดึ้กดูบอกว่าเด็กในครรภ์ของนางสามารถ พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของซอจังกึมได้เป็นอย่างดี มินซังกุง,ชางยาและเยินเซ็งถูกสังให้ไปดูแลซูหยวนเหนียงเหนียงโดยมีหน้าที่เตรียมอาหารให้นางซึ่งนางกำลังจะคลอดในอีกไม่นานนี้แล้ว จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนที่ 37 กึมยองสืบพบว่ามินจุงโฮเดินทางไปที่จี้โจว     แชปันซุกพบว่ากึมยองยังไม่สามารถตัดใจจากมินจุงโฮได้ กึมยองบอกกับมินจุงโฮว่าจะเปลี่ยนรายการอาหารให้แก่ซูหยวนเหนียงเหนียง  เยินเซ้งบอกกับกึมยองว่าอาหารที่เตรียมให้ซูหยวนเหนียงเหนียงมีสารอาหารครบถ้วนอยู่แล้วซึ่งอาหารเหล่านั้นฮันซังกุงสอนให้  ชองซังกุงเกิดความไม่พอใจขึ้นมาจึงสั่งให้เยินเซ้งและพวกไปทำงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป ซอจังกึมสอนให้นางกำนัลทั้งหลายเรียนรู้ว่าสมุนไพรชนิดใดมีพิษ จังด๊อกชมซอจังกึมเฉลียวฉลาด ดังนั้นจึงถามซอจังกึมว่าสนใจจะเป็นหมอบ้างหรือไม่ นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมกลับปฏิเสธ จังด๊อกรู้มาว่าชาวบ้านคนหนึ่งป่วยหนัก ดังนั้นจึงชวนซอจังกึมไปทำการรักษา จังด๊อกเห็นชาวบ้านยากจนไม่มีเงินซื้อยา จึงแสดงท่าทีไม่สนใจ ซอจังกึมทนไม่ได้จึงออกใบสั่งยาให้เอง  โดยยืมเงินมินจุงโฮจ่ายค่ายาให้จังด๊อก ซอจังกึมกล่าวกับมินจุงโฮว่านางสงสัยว่าผู้พิพากษาจะต้องนำทหารมาสร้างบ้านอย่างแน่นอน ซอจังกึมต้มยาให้ชาวบ้าน นางพบว่าน้ำที่นำมาต้มยามีกลิ่น ไม่สะอาดพอที่จะนำมาต้มยาได้ ดังนั้นจึงขึ้นเขาไปนำน้ำบริสุทธิ์บนเขามาต้มยาให้ชาวบ้าน แต่กลับถูกทหารขัดขวางไว้ ที่แท้น้ำกินในเมืองจี้โจวมีราคาแพงมาก น้ำบริสุทธิ์บนเขามีเพียงเศรษฐีเท่านั้นที่สามารถหาซื้อมาใช้ได้ มินจุงโฮเห็นเจียงเสี้ยวพาทหารไปขุดบ่อน้ำ หลังจากที่สอบถามดูแล้วพบว่าจังด๊อกเป็นคนออกเงินขุดบ่อน้ำขึ้นมา การขุดบ่อน้ำนี้ขึ้นมานั้นมีวัตถุประสงค์ทำน้ำฝนให้สะอาด เพื่อที่ชาวเมืองจี้โจวจะไม่ต้องใช้น้ำไม่สะอาดอีกต่อไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนที่ 38 จังด๊อกช่วยรักษาอาการป่วยให้ชาวบ้าน นางกล่าวกับซอจังกึมว่าการที่นางเก็บเงินค่ารักษาจากชาวบ้านนั้นเพราะต้องการนำเงินมาขุดบ่อน้ำ จังด๊อกเกลี้ยกล่อมให้ซอจังกึมเรียนวิชาแพทย์กับนางอีกครั้ง จังด๊อกรักษาอาการป่วยให้นักโทษที่ถูกเนรเทศมายังจี้โจว ที่แท้การที่นักโทษเป็นโรคติดต่อกันนั้นเพราะไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องนั่นเอง ทุกครั้งที่จังด๊อกช่วยรักษานักโทษเหล่านี้ก็จะถูกผู้คุมจับตัวไปขัง ในเวลานี้เองซอจังกึม ถึงรู้ว่านางเข้าใจผิดจังด๊อกมาโดยตลอด จังด๊อกถูกเรียกตัวกลับวังหลวงเพื่อทำหน้าที่หมอหลวง แต่นางกลับปฏิเสธ ในเวลานี้เอง       ซอจังกึมถึงรู้ว่าวิชาแพทย์ของจังด๊อกลึกล้ำ ที่สำคัญหากรู้วิชาแพทย์ก็จะทำให้นางมีโอกาสกลับสู่วังหลวงอีกครั้ง ในที่สุดซอจังกึมก็ตัดสินใจเรียนวิชาแพทย์จากจังด๊อก จังด๊อกเริ่มต้นสอนวิชาแพทย์ให้แก่ซอจังกึม จังด๊อกสอนให้ซอจังกึมสังเกตสีหน้าของคนไข้ว่าผิดปกติหรือไม่ จากนั้นบอกให้นางอ่านตำราแพทย์ซึ่งมีเป็นจำนวนมาก      ซอจังกึมต้องการทดสอบความรู้ที่ร่ำเรียนมา ดังนั้นจึงทดสอบกับคนที่เดินทางผ่านไปมาจนถูกด่านับครั้งไม่ถ้วน หลังจากที่มินจุงโฮรู้ว่าซอจังกึมกำลังศึกษาวิชาแพทย์ ดังนั้นจึงสั่งให้ทหารให้ซอจังกึมสังเกตสีหน้าเสียให้พอ ซอจังกึมซาบซึ้งใจมากที่มินจุงโฮคอยช่วยเหลือนาง มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย ซอจังกึมตรวจดูอาการแล้วพบว่ามินจุงโฮมีไข้เล็กน้อย มินจุงโฮฉวยโอกาสจับมือซอจังกึม ซอจังกึมจากไปด้วยคามไม่พอใจ จังด๊อกนำตำราแพทย์จำนวนมากมาให้ซอจังกึมศึกษา นางกำชับให้ซอจังกึมท่องจำให้แม่นยำ หากว่าไม่เข้าใจก็ต้องท่อง นับแต่นี้เป็นต้นไปซอจังกึมต้องอ่านตำราแพทย์อยู่จนดึก กลางดึก เนื่องจากเยินเซ็งคิดถึงซอจังกึม ดังนั้นจึงนั่งร้องไห้อยู่ที่ตำหนักหลวง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงเสด็จผ่านมา นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวและนางกำนัลคนอื่นๆต่างพากันด่าทอเยินเซ็งเป็นการใหญ่     แต่พระเจ้าจุงจงกลับทรงรู้สึกว่าเยินเซ็งเป็นคนอ่อนโยน นางกำนัลฝ่ายในมี่รับตัวเยินเซ็งไปในตำหนักหลวง ที่แท้พระเจ้าจุงจงทรงโปรดเยินเซ็ง ดังนั้นจึงต้องจับนางมาแต่งตัวเสียใหม่เพื่อถวายการรับใช้พระเจ้าจุงจง จังด๊อกรักษาอาการป่วยให้คนไข้คนหนึ่ง นางพบว่าหมอที่เคยรักษาคนไข้รายนี้รักษาไม่ถูกวิธี ทำให้นางเชื่อว่าหมอรายนี้จะต้องเป็นพวกหลอกลวงต้มตุ๋นอย่างแน่นอน   ดังนั้นจึงไปคิดบัญชีกับหมอที่ว่านี้  เมื่อไปถึงจึงพบว่าหมอที่ว่านี้คือชองอุนแป๊ด ซอจังกึมรีบเข้าไปทักทายชองอุนแป๊ด จังด๊อกไม่เข้าใจว่าเหตุใด  ชองอุนแป๊ดจึงออกใบสั่งยาผิดๆโดยไม่คำนึงถึงชีวิตคนไข้ ชองอุนแป๊ดกล่าวว่าโสมเป็นยาวิเศษมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลร้ายต่อร่างกายแต่อย่างใด ตอนที่ 39 ชองอุนแป๊ดเปิดเผยว่าเนื่องจากล้มป่วยลง ดังนั้นจึงไม่ได้สนใจตัวเอง  ต่อมาได้รับกำลังใจจากซอจังกึม ทำให้ชองอุนแป๊ดยืนหยัดขึ้นมาอีกครั้ง การที่ชองอุนแป๊ดเดินทางมาจี้โจวนั้นก็เพื่อมาขอรับการรักษาจากจังด๊อก หลังจากที่ชองอุนแป๊ดรู้ว่าซอจังกึมศึกษาวิชาแพทย์เพราะต้องการมีโอกาสกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง   ดังนั้นจึงต่อว่าซอจังกึมเป็นการใหญ่ เมื่อจิตใจมีแต่การล้างแค้น ก็ไม่สมควรเป็นหมอ จังด๊อกกลับไม่เห็นด้วยกับคำพูดของชองอุนแป๊ด นางกล่าวกับชองอุนแป๊ดว่านางเองก็มีความแค้นสุมอยู่ในใจเหมือนกัน  หลังจากที่นางพูดพบก็พาซอจังกึมไป จังด๊อกรู้ว่าอาการป่วยของนักโทษรุนแรงมาก ดังนั้นจึงชักชวนซอจังกึมไปตรวจดูอาการ ระหว่างทางได้พบกับชองอุนแป๊ด ดังนั้นจึงชักชวนชองอุนแป๊ดไปด้วย จังด๊อกและชองอุนแป๊ดแยกกันตรวจอาการนักโทษ จังด๊อกกล่าวกับชองอุนแป๊ดว่าอาการป่วยของนักโทษเหมือนกับอาการป่วยที่ชองอุนแป๊ดเป็นอยู่ไม่มีผิด แม้ว่าจะมีทางรักษา แต่นางก็จะไม่รักษาให้ เนื่องจากนักโทษเหล่านี้ทำให้นางต้องบ้านแตกสาแหรกขาด หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน จังด๊อกก็ตัดสินใจรักษาอาการป่วยให้นักโทษ ทำให้ชองอุนแป๊ดแปลกใจ จังด๊อกบอกซอจังกึมาคำพูดของชองอุนแป๊ดมีเหตุผล ถ้าหากว่ามีความแค้นอยู่ ก็ไม่ควรจะเป็นหมอ    คนที่ศึกษาวิชาแทพย์นั้นเหมือนดาบสองคมจะใช้รักษาคนหรือจะใช้ฆ่าคนก็ได้ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นทำให้นางได้สติขึ้นมา จังด๊อกต้องการให้ซอจังกึมฝังเข็มให้คนไข้ แม้ว่าซอจังกึมจะจดจำจุดต่างๆในร่างกายคนได้อย่างแม่นยำแล้วก็ตาม แต่นางก็ไม่กล้าฝังเข็มให้คนไข้อยู่ดี ที่แท้ซอจังกึมเคยฝังเข็มให้จังด๊อกมาก่อนซึ่งนางก็เคยทำผิดพลาดมาแล้วจนทำให้จังด๊อกเกือบเสียชีวิต มินจุงโฮบอกว่าซอจังกึมขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง ดังนั้นจึงบอกให้จังด๊อกให้กำลังใจนาง จังด๊อกบอกมินจุงโฮว่ามีเพียงซอจังกึมคนเดียวเท่านั้นที่จะแก้ปัญหาของนางเองได้ หัวหน้าปศุสัตว์ขอแรงมินจุงโฮคุ้มครองม้าสามร้อยตัวของวังหลวงส่งไปที่เกาะหนิว การเดินทางไปครั้งนี้ขอให้จังด๊อกร่วมเดินทางไปด้วยเพื่อรักษาทหารที่กำลังป่วยอยู่ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนที่ 40 ดังดึ้กดูซึ่งเพิ่งเดินทางมาถึงจี้โจวเพื่อเยี่ยมเยียนซอจังกึมนั้น เนื่องจากเมาเรือ ดังนั้นจึงถูกนำตัวไปรักษาที่ที่ว่าการ หลังจากที่ซอจังกึมช่วยรักษาดังดึ้กดูแล้ว ทั้งสองถามสารทุกข์สุกดิบกัน ดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าภรรยาของเขาเพิ่งให้กำเนิดลูกชาย   เนื่องจากเพิ่งมีลูกจึงไม่สะดวกจะเดินทางมาหาซอจังกึม   สำหรับเรื่องในวังหลวงนั้น วังหลวงไม่สั่งซื้อเหล้าจากที่ร้านแล้ว เชื่อว่าจะต้องเป็นฝีมือแชซังกุงอย่างแน่นอน ทหารเว่ยกว้านฉวยโอกาสที่ทหารดูแลไม่รัดกุมบุกจี้โจว เพียงคืนเดียวเท่านั้นได้จับชาวเมืองและเจ้าหน้าที่ทางการไปเป็นจำนวนมาก แม่ทัพเว่ยกว้านล้มป่วยต้องการให้หมอมารักษา เนื่องจากจังด๊อกไม่อยู่ ดังนั้นจึงไม่มีหมอที่จะรักษาแม่ทัพ ทหารเว่ยกว้านใช้ชีวิตชาวบ้านข่มขู่ ในที่สุดก็มีคนบอกว่าซอจังกึมสามารถรักษาอาการป่วยของแม่ทัพได้ แต่ซอจังกึมกลับบอกว่านางไม่มีความสามารถพอที่จะฝังเข็มได้ ทหารเว่ยกว้านจึงใช้ชีวิตของดังดึ้กดูเป็นเครื่องต่อรอง ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจำต้องเสี่ยงดูสักครั้ง ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจำต้องเสี่ยงดูสักครั้ง ผลปรากฏว่าการฝังเข็มประสบสำเร็จ จากนั้นนางก็เขียนใบสั่งยาให้สาวใช้ถืออกไปซื้อยา เมื่อสาวใช้กลับมาพร้อมกับยาที่สั่งซื้อ ซอจังกึมพบว่ามินจุงโฮมีจดหมายมาถึงนาง ที่แท้มินจุงโฮเดินทางกลับมาจี้โจวแล้ว แต่เนื่องจากสถานการณ์กำลังวิกฤต   ดังนั้นจึงขอแรงซอจังกึมจับตัวแม่ทัพไว้ ซอจังกึมบอกกับทหารว่าสาวใช้ซื้อยามาผิด ต้องออกไปซื้อมาใหม่ ซอจังกึมจึงฉวยโอกาสนี้ส่งจดหมายถึงมินจุงโฮ ทหารเว่ยกว้านต้องการให้ซอจังกึมลงเรือไปด้วยเพื่อคอยปรนนิบัติท่านแม่ทัพ .ซอจังกึมอ้างว่าต้องไปเก็บสมุนไพรชนิดหนึ่งซ่งอยู่บริเวณใกล้ๆนี้ก่อน ทหารเว่ยกว้านติดตามซอจังกึมไป ที่แท้มินจุงโฮได้สั่งให้ทหารดักซุ่มอยู่เพื่อรอให้ทหารเว่ยกว้านปรากฏตัว   มินจุงโฮนำพาทหารจับกุมทหารเว่ยกว้านไว้ได้   ขณะที่   มินจุงโฮคุมตัวทหารเว่ยกว้านกลับไปที่ว่าการนั่นเอง หัวหน้าปศุสัตว์ที่หายไปได้ปรากฏตัวขึ้น หัวหน้าปศุสัตว์บอกมินจุงโฮว่ามินจุงโฮสร้างความดีความชอบไม่น้อย ตนจะถวายฏีกากราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงทราบ ในเวลานี้มินจุงโฮรู้สึกประหลดใจถึงการหายตัวไปของหัวหน้าปศุสัตว์เป็นอันมาก จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตอนที่ 41 มินจุงโฮแสดงความดีใจกับซอจังกึมที่สามารถฝังเข็มรักษาคนไข้ได้สำเร็จ แต่มินจุงโฮกลับพูดกับซอจังกึมว่าไม่อยากให้ซอจังกึมฝังเข็มรักษาคนไข้อีกต่อไป ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสองจะได้อยู่ที่เมืองจี้โจวต่อไป ซอจังกึมกล่าวกับมินจุงโฮว่าเพราะมินจุงโฮนี้เอง ทำให้นางมีความสุขมาก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ความสัมพันธ์ของซอจังกึมและมินจุงโฮกระชับแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น จังด๊อกจิ่วตัดสินใจเดินทางกลับฮั่นหยาง มินจุงโฮต้องเดินทางไปรายงานเรื่องการรุกรานของทหารเว่ยกว้าน ทั้งสองจึงร่วมเดินทางไปด้วยกัน จังด๊อกเริ่มต้นสอนซอจังกึมใช้พิษรักษาอาการป่วย ในเวลาเดียวกันนี้เอง ซอจังกึมได้ถูกทหารจากหอคุณธรรมจับตัวไปในข้อหาช่วยรักษาอาการป่วยให้แก่แม่ทัพข้าศึก มินจุงโฮและหัวหน้าปศุสัตว์เดินทางเข้าวังหลวง ที่แท้หัวหน้าปศุสัตว์เป็นคนของโอดึมโฮ โอดึมโฮบอกกับหัวหน้าปศุสัตว์ว่าจะหาโอกาสให้เขากลับเข้ามาทำงานที่ฮั่นหยางอีกครั้ง มินจุงโฮได้พบกับหัวหน้าองครักษ์และเห็นฏีกาที่หัวหน้าปศุสัตว์เขียนขึ้น ที่แท้เนื้อความในฏีกาได้ใส่ร้ายซอจังกึม ในเวลานี้เองมินจุงโฮถึงรู้ว่าซอจังกึมถูกขังอยู่ในหอคุณธรรม หัวหน้าหอคุณธรรมกำลังสอบสวนซอจังกึมอยู่ ทันใดนั้น มินจุงโฮวก็ปรากฏตัวขึ้น มินจุงโฮรายงานว่าการจับตัวทหารเว่ยกว้านในครั้งนี้นั้น ซอจังกึมมีความดีความชอบไม่น้อย จากนั้นได้หยิบจดหมายที่ตนและซอจังกึมเขียนติดต่อกันอกมาเป็นหลักฐาน มินจุงโฮเขียนฏีกาถวายพระเจ้าจุงจง  แต่นึกไม่ถึงว่าฏีกากลับถูกโอดึมโฮตีกลับมา มินจุงโฮบอกโอดึมโฮว่าหัวหน้าปศุสัตว์ไม่อยู่ที่จวน การที่ซอจังกึมช่วยรักษาอาการป่วยให้แก่แม่ทัพข้าศึกเพราะต้องการรักษาชีวิตชาวเมืองจี้โจวเอาไว้ แต่โอดึมโฮกลับยืนกรานว่าซอจังกึมมีความผิดฐานกบฏต่อชาติบ้านเมือง หลังจากที่ชองอุนแป๊ดได้รับการรักษาจากจังด๊อกแล้วก็เดินทางกลับวังหลวง     ชองอุนแป๊ดได้ยินคนในวังหลวงพากันร่ำลือถึงหมอผู้หญิงคนหนึ่งที่เมืองจี้โจว ชองอุนแป๊ดคิดว่าเกิดเรื่องขึ้นกับจังด๊อก   หมอผู้หญิงพากันถวายการนวดให้ฮองเฮา อองเฮาจึงทรงรู้ว่ามีหมอผู้หญิงจากเมืองจี้โจวถูกหอคุณธรรมสอบสวน  หลังจากที่ฮองเฮาทรงรู้เรื่องโดยละเอียดแล้วก็นำขึ้นกราบทูลพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรฏีกาของมินจุงโฮแล้ว พระองค์ทรงกริ้วเป็นอันมาก ฮ่องเต้มีรับสั่งลงโทษหัวหน้าปศุสัตว์และตบรางวัลให้แก่ซอจังกึม หัวหน้าองครักษ์ต้องการให้มินจุงโฮกลับมาทำงานที่ฮั่นหยาง มินจุงโฮลังเลไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตอนที่ 42 การสอบเพื่อเป็นหมอหลวงผู้หญิงกำลังจะมีขึ้น ชองอุนแป๊ดไปหาซอจังกึมจากนั้นก็ถามนางว่าในใจของนางยังมีความแค้นอยู่หรือไม่ ซอจังกึมตอบชองอุนแป๊ดว่านางไม่มีวันทิ้งความแค้นได้ ชองอุนแป๊ดได้ยินคำตอบจากซอจังกึมเช่นนั้นจึงไม่ได้บอกนางถึงเรื่องการคัดเลือกหมอหลวงผู้หญิงให้นางรู้      ซอจังกึมรู้ว่ามินจุงโฮไม่อยากทำงานที่ฮั่นหยาง เพื่อราชสำนักแล้ว ซอจังกึมแนะนำให้มินจุงโฮกลับมาทำงานที่ฮั่นหยางดังเดิม ซอจังกึมเดินทางกลับจี้โจวพร้อมด้วยไต้เท้าดังและดังดึ้กดู ระหว่างเดินทางกลับนางได้แวะเซ่นไหว้ดวงวิญญาณฮันซังกุง ทันใดนั้นเอง ได้มีเด็กคนหนึ่งปรากฏตัวออกมา เด็กที่ว่านี้บอกว่าที่นี่ไม่เหมาะที่จะฝังศพ ซอจังกึมสังเกตสีหน้าของเด็กพบว่าเด็กคนนี้กำลังป่วยอยู่ ดังนั้นจึงออกปากว่าจะรักษาให้ ที่แท้เด็กคนนี้เป็นลูกชายของไต้เท้าเฉียนหู้ แม้ว่าเด็กคนนี้จะอายุเยาว์ แต่ก็เป็นเด็กที่มีความรู้มากมาย ที่สำคัญมีความสามารถในการดูฮวงจุ้ยอย่างน่าเหลือเชื่อ ไต้เท้าเฉียนหู้ไม่เชื่อว่าซอจังกึมจะรักษาอาการป่วยให้ลูกชายของตนได้ แต่คุณชายน้อยกลับบอกว่าดูจากหน้าตาซอจังกึมแล้ว นางไม่ใช่คนเลวแต่อย่างใด ดังนั้นจึงยืนกรานว่าจะให้ซอจังกึมรักษาให้ด้ หลังจากที่ซอจังกึมรักษาคุณชายน้อยตามวิชาแพทย์ที่ได้เรียนมา ในที่สุดคุณชายน้อยก็หายเป็นปกติ คุณชายน้อยต้องการตอบแทนซอจังกึม ดังนั้นจึงช่วยหาฮวงจุ้ยอย่างดีไว้สำหรับทำที่ฝังศพให้ซอจังกึม ไต้เท้าเฉียนหู้ถามซอจังกึมว่ารู้เรื่องการคัดเลือกหมอหลวงหญิงหรือไม่ ในเวลานี้เองซอจังกึมถึงรู้ว่ามีการคัดเลือกหมอหลวงหญิง เมื่อล่วงรู้เช่นนี้แล้ว ซอจังกึมก็ได้เดินทางกลับเมืองฮั่นหยางอีกครั้ง ตอนที่ 43 แม้ว่าซอจังกึมจะเดินทางไปทันสอบ เจ้าหน้าที่คุมสอบมีสามคน ซอจังกึมตกใจมากเมื่อเห็นชองอุนแป๊ดเป็นหนึ่งเจ้าหน้าที่คุมสอบ ซอจังกึมตอบคำถามของสองเจ้าหน้าที่คุมสอบได้อย่างราบรื่น แต่เมื่อนางต้องมาตอบคำถามของชองอุนแป๊ด ทำให้นางเกิดความหนักใจขึ้นมา ชองอุนแป๊ดถามซอจังกึมว่าเมื่อต้องช่วยชีวิตศัตรู นางจะช่วยชีวิตหรือไม่ ซอจังกึมตอบว่านางยังไม่สามารถตัดสินใจได้ ซอจังกึมรู้ว่าชองอุนแป๊ดจะต้องให้นางสอบตกอย่างแน่นอน ทำให้ซอจังกึมรู้ดีว่านางไม่สามารถสอบผ่านการคัดเลือกเป็นหมอหลวงหญิงอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงตัดสินใจไปขอพักอยู่กับดังดึ้กดูสักคืนหนึ่งก่อน วันรุ่งขึ้นค่อยเดินทางกลับจี้โจว วันรุ่งขึ้น ดังดึ้กดู,ไต้เท้าดังและซอจังกึมพากันไปผลการสอบ นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมได้รับการคัดเลือกให้เป็นหมอหลวงหญิง ที่แท้ชองอุนแป๊ดให้โอกาสซอจังกึม ดังนั้นจึงให้โอกาสนางได้มีโอกาสได้สอบสัมภาษณ์   เซินอี้ปี้หมอหลวงใหญ่บอกผู้เข้าสอบทุกคนว่าถ้าผู้เข้าสอบคนใดสอบไม่ผ่านสามหมวดก็จะไม่ได้รับใบอนุญาต แต่ซอจังกึมสอบไม่ผ่านเพียงหมวดเดียวเท่านั้น ซินอิ๊กบีเข้มงวดกับการสอนโดยถามความรู้เรื่องสมุนไพรกับทุกคนว่ามีความรู้เรื่องสมุนไพรดีเพียงใด นักเรียนส่วนใหญ่ถูกถาม มีเพียงซอจังกึมเท่านั้นที่ไม่ได้ถูกถาม ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงขอคำอธิบายจากซินอิ๊กบี ซินอิ๊กบีตอบซอจังกึมไปว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ ส่วนนักเรียนคนอื่นๆก็พากันอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อเตรียมตัวสอบ รุ่งขึ้น ซินอิ๊กบีพานักเรียนขึ้นเขา โดยต้องการให้ทุกคนเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยกัน ให้เรียนรู้การหายใจ จากนั้นให้นำความรู้นี้ไปถ่ายทอดให้คนไข้ หมอหลี่อาจารย์หมออีกคนหนึ่งรู้ว่าซอจังกึมมีความรู้ ดังนั้นจึงบอกให้ซอจังกึมอ่านหนังสือกับเพื่อนๆ การสอบเริ่มต้นขึ้น นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมและซินปีอยู่กลุ่มเดียวกัน จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนที่ 44 การสอบด่านแรกให้ทุกคนบอกชื่อสมุนไพร ซอจังกึมสอบผ่านด่านนี้ได้อย่างง่ายดาย จากนั้น ซินอิ๊กบีให้ซอจังกึมเขียนบรรยายว่าจะดูอย่างไรว่าสมุนไพรชนิดนั้นๆมีพิษ มินจุงโฮบอกดังดึ้กดูว่าพระเจ้าจุงจงทรงคิดถึงรสชาติเหล้าที่ร้านของดังดึ้กดู พระองค์ทรงหวังว่าวังหลวงจะซื้อเหล้าจากร้านดังดึ้กดู ต่อมา มินจุงโฮได้เลื่อนตำแหน่งเป็นทหารพระธรรมนูญ ผลการสอบออกมาว่าซอจังกึมสอบไม่ผ่านหนึ่งหมวด ซอจังกึมสอบถามสาเหตุจากซินอิ๊กบี      ซินอิ๊กบีบอกซอจังกึมว่านางไม่มีความรู้สึกหวาดกลัว ไม่มีความรู้สึกห่วงใยคนไข้ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงต่อว่าซินอิ๊กบีว่าอคติต่อนาง ซินอิ๊กบีได้ยินซอจังกึมต่อว่าตนเช่นนั้นจึงบอกกับซอจังกึมว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ นับเป็นอีกครั้งที่ซอจังกึมได้ยินซินอิ๊กบีว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นหมอ ทำให้นางหวนนึกถึงสมัยที่นางยังเป็นเด็กที่นางเคยถูกนางกำนัลสบประมาทว่า  นางไม่มีคุณสมบัติเป็นนางกำนัลขึ้นมา อาจารย์หลี่เรียกซอจังกึมมาพบ นางยินดีช่วยเหลือซอจังกึม แต่มีข้อแม้ว่าซอจังกึมจะต้องพานักเรียนหมอไปงานเฉลิมฉลองที่บ้านไต้เท้าเฉียนหู้ แม้ว่าพระเจ้าจุงจงทรงเคยตรัสว่าไม่สามารถให้หมอมาแทนนางรำได้ก็ตาม แต่เรื่องนี้ไม่ใช่จะเปลี่ยนแปลงกันง่ายๆ วันรุ่งขึ้น มีเพียงซอจังกึมและซินปีที่ไม่ได้ไป ทั้งสองจึงพากันเข้าเรียนวิชาของซินอิ๊กบี โดยซินอิ๊กบีได้สอนการตรวจคนไข้ให้คนทั้งสอง ซินอิ๊กบีรู้เรื่องที่ต้องการหาหมอผู้หญิงไปเป็นนางรำ ดังนั้นจึงไปปรึกษาหารือกับอาจารย์หลี่ว่าจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร จะให้หมอมาเป็นนางรำ อาจารย์หลี่กลับย้อนซินอิ๊กบีว่าเคยรักษาจนคนตายมาก่อน ดังนั้นควรจะก้มหน้าก้มตาทำงานไป อย่าได้เรื่องมาก นึกไม่ถึงว่าคำพูดของทั้งสองถูกซอจังกึมได้ยินจนหมดสิ้น ซินปีสอบถามคนไข้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง จากนั้นนางก็ทำการจดบันทึกอย่างละเอียด ซอจังกึมเห็นซินปี ทำให้นางค้นพบข้อด้อยของนาง ซินอิ๊กบีถามนักเรียนถึงอาการป่วยของคนไข้และวิธีรักษา ซอจังกึมตอบได้อย่างละเอียด นางกล่าวกับซินอิ๊กบีว่าซินปีเป็นคนรู้ว่าคนไข้ป่วยเป็นอะไร ซอจังกึมยอมรับว่านางมีข้อบกพร่องโดยบรรยายออกมาเป็นข้อๆให้ซินอิ๊กบีฟัง ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นไม่รู้ว่าซอจังกึมจะรู้จริงหรือไม่ ซินอิ๊กบีทดสอบนักเรียนว่าจะแยกแยะสมุนไพรกับพิษได้อย่างไร หลังจากที่ซินอิ๊กบีได้รับกระดาษคำตอบแล้วก็ถามซอจังกึมว่าจะแยกแยะอย่างไร ซอจังกึมตอบคำถามซินอิ๊กบีว่ายากับพิษนั้นจริงๆแล้วยากที่จะแยกออกจากกันได้ สำคัญอยู่ที่วิธีใช้ว่าจะใช้อย่างไร นึกไม่ถึงว่าคำตอบของซอจังกึมตรงกับใจซินอิ๊กบีเป็นอันมาก ตอนที่ 45 ซอจังกึมบอกกับอาจารย์ซินว่านางคิดได้แล้ว ซินอิ๊กบีดีใจมากที่ซอจังกึมคิดได้ ดังนั้นจึงสั่งสอนว่าการจะเป็นหมอที่ดีนั้นต้องมั่นอยู่บนความซื่อสัตย์ ซินปีบอกซอจังกึมว่าในเมื่อตอนที่นางเป็นเด็กนั้นสุขภาพอ่อนแอเป็นเด็กขี้โรค ต่อมาได้รับการรักษาจากหมอท่านหนึ่งจนแข็งแรงขึ้น ด้วยเหตุนี้จึงตั้งปณิธานว่าจะต้องเป็นหมอให้ได้ จังด๊อกเดินทางมาฮั่นหยางเพื่อเยี่ยมเยียนซอจังกึม จากนั้นจังด๊อกก็ไปเยี่ยมเยียนชองอุนแป๊ด ชองอุนแป๊ดบอกซอจังกึมว่านางสอบไม่ผ่านสามหมวด ดังนั้นจึงไม่ผ่านการคัดเลือกเป็นหมอหญิง ซอจังกึมซึ่งมีความมั่นใจการสอบถึงกับตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่ได้มีแต่ซอจังกึมที่สอบไม่ผ่านทั้งสามหมวด ซินปีก็สอบไม่ผ่านทั้งสามหมวดเช่นเดียวกัน ทั้งหมดอยู่ที่อาจารย์หลี่เพียงคนเดียวที่จะให้นักเรียนคนใดสอบผ่านหรือไม่ผ่าน ชองอุนแป๊ดบอกซอจังกึมว่าตนไม่มีปัญญาช่วยเหลือจริงๆ เนื่องจากปัญหาไม่ได้อยู่ที่คะแนน แต่อยู่ที่ใครใหญ่ ใครมีอำนาจมากกว่ากัน ชองอุนแป๊ดกำชับซินอิ๊กบีอย่าได้งัดข้อกับอาจารย์หลี่เป็นอันขาด     หากทำลงไปเท่ากับเอาไข่ไปกระทบหินเปล่าๆ ซินอิ๊กบีไม่รู้จะทำอย่างไร ทั้งที่ไม่อยากทำ ดังนั้นจึงต้องให้นักเรียนทั้งหมดสอบไม่ผ่านทั้งสามหมวด ทำให้การสอบครั้งนี้ไม่มีนักเรียนคนใดได้รับการคัดเลือกให้เป็นหมอหญิง  ซินอิ๊กบีและอาจารย์หลี่รายงานผลการสอบต่อไต้เท้าตูถีเตี้ยว ด้วยเหตุนี้เองไต้เท้าตูถีเตี้ยวจึงตัดสินใจเป็นผู้สอบคัดเลือกเอง ไต้เท้าตูถีเตี้ยวรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นคนมีความรู้ความสามารถ แต่เพราะเหตุใดจึงสอบไม่ผ่าน ไต้เท้าตูถีเตี้ยวต้องการคำอธิบายจากซินอิ๊กบี หลังจากที่ไต้เท้าตูถีเตี้ยวได้รับคำอธิบายจากซินอิ๊กบีแล้วก็สอบถามอาจารย์หลี่ว่าเพราะเหตุใดซอจังกึมจึงสอบไม่ผ่าน อาจารย์หลี่ตอบไต้เท้าตูถีเตี้ยวว่าซอจังกึมไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นหมอ ต่อมา ไต้เท้าตูถีเตี้ยวล่วงรู้ว่าอาจารย์หลี่ต้องการให้นักเรียนเหล่านี้เป็นนางรำ ดังนั้นจึงกราบทูลเรื่องนี้ต่อพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมาก มีรับสั่งห้ามไม่ให้ไปหาหมอมาเป็นนางรำอีกต่อไป ซอจังกึมและซิ่นเฟยถูกแยกย้ายให้ไปเป็นหมอหลวงประจำตำหนักต่างๆ มินจุงโฮดีใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมกลับเข้ามาทำงานในวังหลวงอีกครั้ง ดังดึ้กดูสามีภรรยาซึ่งขายเหล้าเป็นอาชีพถูกจังด๊อกทำลายไหเหล้าทิ้งไปหลายใบเนื่องจากไม่ได้ใส่โสมลงไป ข้าวของเสียหายทำให้ทำการค้าไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เองสองสามีภรรยาจึงมีปากเสียงกับจังด๊อกขึ้นมา จังด๊อกล่วงรู้ว่าซอจังกึมได้รับการคัดเลือกเป็นหมอหลวงและได้กลับเข้าไปทำงานในวังหลวงอีกครั้ง ดังนั้นจึงแนะนำการใช้ชีวิตของหมอหลวงในวังหลวงให้นางรู้ว่าไม่เป็นอย่างที่นางคิดไว้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 02:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตอนที่ 46   ซอจังกึมและซินปีพากันไปรายงานตัวที่ตำหนักใน ทั้งสองต้องฝึกงานเป็นเวลาหนึ่งปี หากว่ายังไม่ผ่านก็ไม่สามารถทำงานในวังหลวงได้อีก เริ่มแรกซอจังกึมต้องล้างเท้าและนวดให้นางกำนัลทั้งหลายก่อน รวมทั้งต้องทำงานเบ็ดเตล็ดทุกอย่าง แต่ซอจังกึมก็กัดฟันสู้ โดยไม่ปริปากบ่น ฮองเฮาทรงประชวร หมอหลวงพากันประชุมเพื่อหาวิธีถวายการรักษาฮองเฮา  ซอจังกึมพบว่ากึมยองได้รับการคัดเลือกให้เป็นซังกุงชั้นสูงที่มีหน้าที่ทำของเสวยถวายฮ่องเต้ กึมยองตกใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมปรากฏตัวในวังหลวง ชองอุนแป๊ดบอกว่าฮองเฮาทรงมีอาการกับคล้ายแท้งก์ลูก ดังนั้นจึงกำชับให้ต้นเครื่องหลวงปรุงอาหารชนิดพิเศษถวายฮองเฮา มีผื่นแดงตามพระวรกายฮองเฮา ทำให้หมอหลวงหญิงพากันตกใจ แชซังกุงตกใจมากเมื่อเห็นซอจังกึมเป็นหมอหลวงหญิง ฮองเฮาทรงโชคร้ายแท้งก์ลูก ยองโนรู้เรื่องจากแชซังกุง ทำให้นางอดดีใจไม่ได้ ที่แท้การที่ฮองเฮาทรงแท้งก์ลูกนั้นเป็นฝีมือของยองโนและแชซังกุง ซอจังกึมเข้าไปในห้องครัวหลวง ทำให้นางหวนนึกถึงเรื่องราวของนางกับฮันซังกุงขึ้นมา   ซอจังกึมแสดงความยินดีกับกึมยองที่ได้เป็นซังกุงชั้นสูง แต่กึมยองลับกล่าวกับซอจังกึมว่าจะไม่มีวันให้นางอยู่ในวังหลวงอีกต่อไป ซอจังกึมรู้มาว่ามินซังกุงและชางยาถูกโยกย้ายไม่ให้ทำงานในห้องครัวหลวง เวลานี้ทั้งสองมีหน้าที่ทำความสะอาดห้องน้ำสำหรับฮ่องเต้ สภาพของพวกนางน่าสงสารเป็นอันมาก เยินเซ็งนั้นหลังจากที่เป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าจุงจงได้สักพักหนึ่งแล้ว เวลานี้นางก็ถูกทอดทิ้งให้เดียวดายเช่นกัน เยินเซ็งกล่าวกับซอจังกึมว่านางรู้สึกละอายใจที่ไม่สามารถทำให้พระเจ้าจุงจงทรงโปรดนางได้ หากพระเจ้าจุงจงทรงโปรด เชื่อว่านางสามารถกราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงเรื่องที่ฮันซังกุงและซอจังกึมถูกใส่ร้าย  เพื่อที่ทั้งสองจะได้พ้นมลทินเสียที เยินเซ็งกล่าวต่อไปว่าครั้งนั้นนางสงสัยผัดเป๋าฮื้อที่อาหงกินเข้าไป เชื่อว่าต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน เยินเซ็งกำชับซอจังกึมให้ระวังตัวให้ดี เฉิงจินถวายฏีกาต่อพระเจ้าจุงจงเพื่อขอตำแหน่งคืนให้แก่ทหารและคนที่เกี่ยวข้องซึ่งปกป้อง เมืองให้รอดพ้นจากการรุกรานของทหารเว่ยกว้าน โอดึมโฮล่วงรู้เช่นนั้นปฏิญาณว่าจะไม่ให้พวกที่เป็นเสี้ยนหนามได้ตำแหน่งคืนเป็นอันขาด อีกด้านหนึ่งนั้น ไต้เท้าจั่วจ้านเฉิงและมินจุงโฮพากันปรึกษาหารือถึงเรื่องคืนตำแหน่งให้แก่ทหารและเจ้าหน้าที่ที่ถูกถอดถอนตำแหน่งไป แต่ทั้งสองก็เกรงว่าพระเจ้าจุงจงจะไม่ทรงหนักแน่นพอและไม่ทรงใช้งานคนเหล่านี้อีกต่อไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนที่ 47   จั่วจ้านเฉิงถวายฏีกาต่อพระเจ้าจุงจงว่ารายชื่อบุคคลที่อยู่ในฏีกาฉบับนี้เป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่มีความผิดแต่อย่างใด ถ้าหากไม่ใช้งานคนเหล่านี้ ราชสำนักจะขาดคนที่มีความรู้ความสามารถไป พระเจ้าจุงจงทรงทบทวนเหตุการณ์พบว่าตลอดห้าปีที่ผ่านมานี้ถูกทหารเว่ยกว้านรุกรานโดยตลอด แม้ว่าโอดึมโฮทูลคัดค้านก็ตาม   แต่พระเจ้าจุงจงก็ไม่ทรงเปลี่ยนพระทัย พระองค์มีรับสั่งคืนตำแหน่งให้บุคคลตามฏีกา การที่โอดึมโฮทูลคัดค้าน ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อโอดึมโฮขึ้นมา มินจุงโฮนัดพบซอจังกึม มินจุงโฮบอกให้ซอจังกึมถึงสภาพในราชสำนักที่เป็นอยู่ในเวลานี้    มินจุงโฮกำชับซอจังกึมระมัดระวังตัวให้ดี เพราะนางเป็นเป้าหมายสำคัญที่ถูกจ้องเล่นงาน ซินอิ๊กบีถูกย้ายเข้ามาทำงานในตำหนักฝ่ายใน หมอหลวงสือได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าหมอหลวงของตำหนักใน  โอดึมโฮและแชปันซุกนัดพบกันที่หอนางโลม ยุนปักเกมารายงานว่าจั่วจ้านเฉิงและมินจุงโฮมาขอพบ ที่แท้ทั้งสองต่างหวังว่าโอดึมโฮและแชปันซุกจะให้ความร่วมมือกับราชสำนัก โดยให้ช่วยกันเปลี่ยนพระทัยพระเจ้าจุงจง นึกไม่ถึงว่ากลับได้รับการปฏิเสธจากโอดึมโฮและแชปันซุก จากนั้นมินจุงโฮก็ได้ประกาศต่อโอดึมโฮและแชปันซุกว่าอย่าคิดเล่นงานซอจังกึมอีกต่อไป แชปันซุกนำเรื่องที่เกิดขึ้นเล่าให้แชซังกุงและกึมยองฟัง แชปันซุกก็ตำหนิกึมยองเป็นการใหญ่ที่เวลานั้นไม่เล่นงานมินจุงโฮ จนกระทั่งวันนี้จะเล่นงานมินจุงโฮก็ลำบากแล้ว กึมยองต้องการให้ซอจังกึมนวดให้ โดยย้ำว่านางเป็นนางกำนัล ส่วนซอจังกึมเป็นหมอ กึมยองฉวยโอกาสนี้เหยียดหยามซอจังกึม นึกไม่ถึงซอจังกึมกลับไม่ตอบโต้นาง ทั้งยังเตือนให้นางรักษาสุขภาพด้วย แชซังกุงบอกกับหมอหลวงใหญ่ว่าซอจังกึมกลับมาแล้ว หมอหลวงใหญ่บอกว่าจะฉวยโอกาสนี้เล่นงานซอจังกึมจนอยู่วังหลวงไม่ได้ หลังจากที่ฮองเฮาทรงแท้งก์ลูกแล้ว สุขภาพพระนางก็ยังไม่แข็งแรงเสียที ส่วนไทเฮาทรงมีพระชนมายุยืนยาว ในเวลานี้พระวรกายก็เสื่อมถอยลง บรรดาหมอหลวงประชุมกันเพื่อปรึกษาหารือว่าจะถวายการรักษาทั้งสองพระองค์อย่างไร หมอหลวงใหญ่สั่งให้เจิ้งฟ่งสอนงานให้แก่ซอจังกึมและซินปี  ซอจังกึมและซินปีปฏิบัติตามคำสอนของเจิ้งฟ่ง นึกไม่ถึงว่าทำให้อาการป่วยของนางกำนัลทรุดหนักลง หมอหลวงใหญ่ลงโทษทั้งสองที่รักษาไม่ถูกต้อง โดยลงโทษไล่ทั้งสองออกจากวังหลวง ซอจังกึมและซินปีพากันไปตรวจชีพจรให้ฮองเฮา การวินิจฉัยของซอจังกึมและโยลีซึ่งเป็นหมอฝังเข็มนั้นกลับไม่เหมือนกัน นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ฮองเฮาทรงหมดสติไป ซอจังกึมพลิกตำราแพทย์ดู นางประหลาดใจมากที่โรคที่ฮองเฮาเป็นอยู่นั้นรักษาไม่หายเสียที โยลีฝังเข็มให้ฮองเฮา นึกไม่ถึงว่ากลับทำให้ฮองเฮาทรงอาเจียนออกมา เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ไต้เท้าตูถีเตี้ยวและโอดึมโฮถูกพระเจ้าจุงจงทรงตำหนิเป็ โอดึมโฮกดดันหมอหลวง โดยประกาศว่าหากไม่สามารถถวายการรักษาฮองเฮาให้หายเป็นปกติได้ หมอหลวงทุกคนจะต้องถูกลงโทษสถานหนัก ซินอิ๊กบีรู้ว่าวิธีการรักษาของซอจังกึมและโยลีแตกต่างกัน ซอจังกึมบอกซินอิ๊กบีว่านางสงสัยว่าในครรภ์ของฮองเฮายังมีทารกซึ่งเสียชีวิตแล้วอยู่ในนั้น จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:13:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนที่ 48 ซอจังกึมถูกหมอหลวงหญิงคนอื่นๆตำหนิว่าพูดจาเหลวไหล แต่โยลีกลับแก้ต่างให้ซอจังกึม โอดึมโฮกล่าวว่าไม่ควรเชื่อคำวินิจฉัยของหมอฝึกหัด ชองอุนแป๊ดเสนอให้โยลีและซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮาอีกครั้ง นึกไม่ถึงว่าการวินิจฉัยของซอจังกึมและโยลีไม่เหมือนกัน  หมอหลวงใหญ่สั่งให้ชองอุนแป๊ดเป็นผู้ชี้ขาดว่าจะให้ใครถวายการรักษาฮองเฮา ชองอุนแป๊ดเชื่อมั่นในตัวซอจังกึม ดังนั้นจึงให้ซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮา ชองอุนแป๊ดบอกให้ซอจังกึมเตรียมถวายการรักษาฮองเฮา อีกด้านหนึ่งนั้นก็บอกให้โยลีเตรียมฝังเข็มให้ฮองเฮา    โยลีเห็นว่าชองอุนแป๊ดไม่เชื่อการวินิจฉัยของนาง     ดังนั้นจึงปฏิเสธที่จะฝังเข็มให้ฮองเฮา      โยลีบอกให้ซอจังกึมถวายการรักษาฮองเฮาคนเดียว ตนจะไม่เข้าไปข้องเกี่ยว ชองอุนแป๊ดเคารพการตัดสินใจของโยลี ดังนั้นจึงแนะนำวิธีการฝังเข็มให้แก่ซอจังกึมว่าจะต้องฝังเข็มให้ฮองเฮาอย่างไร ฮองเฮาทรงเสวยโอสถที่ซอจังกึมจัดถวายให้ติดต่อกันเป็นเวลาสองวัน แต่ฮองเฮาก็ยังไม่ดีขึ้น ทันใดนั้นเอง ฮองเฮาทรงมีปฏิกิริยาตอบสนอง พระนางทรงแสดงความเจ็บปวดออกมา ที่แท้ฮองเฮาทรงตั้งครรภ์ฝาแฝด โยลียอมรับกับหมอหลวงทั้งหลายว่าละอายใจที่วินิจฉัยผิดพลาด แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าซอจังกึม โยลีกลับพูดกับซอจังกึมว่าจะไม่มัวันยอมแพ้ให้นางเป็นอันขาด     ในเวลานี้    โยลีเกิดความอิจฉาริษยาซอจังกึมขึ้นมาแล้ว    มินจุงโฮเสนอต่อจั่วจ้านเฉิงว่าให้ตัดทอนที่ดินของขุนนางทั้งหลายนำมาซื้ออาวุธเพื่อปกป้องบ้านเมือง หัวหน้าองครักษ์ทูลเสนอต่อพระเจ้าจุงจง ฮ่องเต้จงจงทรงเห็นด้วย โอดึมโฮไม่เห็นด้วยเพราะเป็นฝ่ายเสียประโยชน์ ฮองเฮาทรงรู้ว่าหมอฝึกหัดถวายการรักษาพระนาง ดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ชองอุนแป๊ดพานางมาถวายการรักษาพระนางเป็นการส่วนพระองค์ ฮองเฮาทรงแข็งแรงขึ้นทีละน้อยๆ แต่อีกด้านหนึ่งนั้น อาการไทเฮากลับทรุดหนักลงทุกที ฮ่องเต้ทรงสดับว่าไทเฮาปฏิเสธการถวายการรักษา ฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จเยี่ยมไทเฮา     แต่กลับไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าเยี่ยม ที่แท้ทั้งหมดเป็นฝีมือแชซังกุงและโอดึมโฮ ทั้งสองทูลไทเฮาว่าซินอิ๊กบีวินิจฉัยโรคผิด ทั้งยังใส่ร้ายอาจารย์หลี่ว่าเป็นผู้สั่งให้หมอฝึกหัดมาเป็นนางรำ จนอาจารย์หลี่ต้องออกจากราชการ ที่แท้อาจารย์หลี่มีศักดิ์เป็นพระญาติของไทเฮา ไทเฮาทรงรับฟังคำใส่ร้าย ดังนั้นจึงปฏิเสธการถวายการรักษาของซินอิ๊กบี ซินอิ๊กบีนำโอสถถวายไทเฮา ไทเฮากลับปฏิเสธที่จะเสวยโอสถที่ซินอิ๊กบีนำมาถวาย ตอนที่ 49 ซินอิ๊กบีนำโอสถมาถวายไทเฮาที่ตำหนักหลวง เมื่อมาถึงพบว่าหมอหลวงใหญ่มาที่ตำหนักหลวง ทันทีที่ไทเฮาทอดพระเนตรเห็นซินอิ๊กบี พระนางก็ทรงกริ้วขึ้นมา ซินอิ๊กบีทูลไทเฮาว่าแม้ชีวิตตนจะหาไม่ ก็ขอให้ไทเฮาเสวยโอสถที่นำมาถวาย ไทเฮาทรงตำหนิซินอิ๊กบีที่เป็นเหตุให้อาจารย์หลี่พระญาติของพระนางต้องออกจากราชการ ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นจึงทูลลา อีกด้านหนึ่งนั้น ซอจังกึมเป็นห่วงว่าโอดึมโฮและแชซังกุงกำลังจ้องเล่นงานมินจุงโฮและจั่วจ้านเฉิง มินจุงโฮบอกชองอุนแป๊ดว่าไทเฮาทรงไม่ยอมรับการถวายการรักษาจากหมอหลวง เชื่อว่าที่เป็นเช่นนี้นั้นต้องเป็นฝีมือของแชซังกุงและโอดึมโฮอย่างแน่นอน ชองอุนแป๊ดบอกมินจุงโฮว่าอาการป่วยของไทเฮาน่าเป็นห่วง แชซังกุงกราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงสาเหตุที่ไทเฮาทรงไม่ยอมรับการรักษา จากนั้นแชซังกุงก็กราบทูลต่อไปว่าไทเฮามีพระประสงค์ให้พระเจ้าจุงจงทรงเลือกระหว่างพระนางกับจั่วจ้านเฉิง อาการประชวรของไทเฮาหนักขึ้นทุกที ฮองเฮากราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าพระนางไม่สามารถทูลเกลี้ยกล่อมให้ไทเฮายอมรับการถวายการรักษาได้ พระเจ้าจุงจงทรงไม่มีทางเลือกอื่น ดังนั้นจึงตัดสินพระทัยปลดซินอิ๊กบี จั่วจ้านเฉิงต้องการให้พระเจ้าจุงจงทรงเชื่อมั่นในพระองค์เอง อย่าหลงเชื่อคำคน พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งต่อจั่วจ้านเฉิงว่าพระองค์จะเป็นลูกอกตัญญูไม่ได้ แม้ว่าซินอิ๊กบีต้องออกจากราชการแล้วก็ตาม แต่ก็ยังคงทูลเกลี้ยกล่อมให้ไทเฮายอมรับการถวายการรักษา นึกไม่ถึงว่าไทเฮาทรงยืนกรานว่าจะไม่รับการถวายการรักษาจากหมอคนใดทั้งสิ้น ซอจังกึมสุดที่จะทนได้จึงกราบทูลไทเฮาว่าการที่ไทเฮาทรงมีเรื่องขัดพระทัยกับพระเจ้าจุงจงนั้น ข้าราชบริพารจำนวนมากที่ต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย ซอจังกึมใช้ชีวิตของนางเดิมพันกับไทเฮา โดยต้องการให้ไทเฮาทายปริศนาที่นางตั้งขึ้น ถ้าหากไทเฮาไม่สามารถตอบปริศนาได้ ก็ขอให้พระนางยอมรับการถวายการรักษา แต่ถ้านางเป็นฝ่ายแพ้ นางยินดีรับโทษประหาร ซอจังกึมให้เวลาไทเฮาหนึ่งวันเพื่อตอบปริศนาของนาง พระเจ้าจุงจงและฮองเฮาทรงสดับถึงเรื่องทายปริศนา  หมอหลวงหญิง,แชซังกุง,ดังดึ้กดูและแชปันซุกต่างกลัดกลุ้มที่จะหาคำตอบถวายไทเฮา ยองโนสั่งให้นางกำนัลฝึกหัดไปหาคำตอบ เวลานี้ข้าราชบริพารในวังหลวงต่างพากันวุ่นอยู่กับการค้นหาคำตอบตอบปริศนาคำทายของซอจังกึม ในที่สุดกึมยองก็ค้นพบคำตอบ นางนำคำตอบไปบอกแชซังกุง แชซังกุงรีบนำคำตอบที่กึมยองนำมาบอกขึ้นกราบทูลไทเฮา เชื่อว่าไทเฮาจะต้องชนะซอจังกึมอย่างแน่นอน นึกไม่ถึงไทเฮากลับไม่ตอบคำตอบตามที่แชซังกุงทูลถวาย ไทเฮาทรงยอมรับการถวายการรักษา โดยให้ซอจังกึมถวายการรักษา พระเจ้าจุงจงและฮองเฮาเสด็จมาเยี่ยมไทเฮา ในที่สุดไทเฮาก็ทรงค้นพบคำตอบ ซอจังกึมอธิบายคำตอบของปริศนาให้ไทเฮา    เนื่องจากปริศนานี้เองจึงทำให้ไทเฮาทรงเข้าพระทัยว่าพระเจ้าจุงจงสำคัญต่อพระนางอย่างแท้จริง ไทเฮาทรงทิ้งทิฐิและยอมรับการถวายการรักษา ที่สำคัญพระนางทรงโปรดซอจังกึมแล้ว ตอนที่ 50 หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จกลับจากเยี่ยมไทเฮาแล้ว พระองค์ได้พบกับเยินเซ็ง นึกไม่ถึงพระองค์ทรงจำเยินเซ็งไม่ได้ ทำให้เยินเซ็งเสียใจมาก ในที่สุดไทเฮาก็ทรงรับการถวายการรักษาจากซอจังกึม   หลังจากที่ไทเฮาเสวยโอสถเข้าไปแล้ว พระนางก็ทรงอาเจียน พระเจ้าจุงจงทรงรู้เรื่องนี้เข้า  พระองค์ทรงเอาโทษซอจังกึม หมอหลวงใหญ่กราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าต้องให้ไทเฮาเสวยยาต่ออีกสักพัก เพราะยากำลังออกฤทธิ์     พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้น ทำให้พระองค์ละอายพระทัยที่ตำหนิไปเสียก่อน บรรดาหมอหลวงต่างไม่รู้ว่าจะถวายการรักษาไทเฮาอย่างไรดี ซินอิ๊กบีกล่าวกับทุกคนว่าให้ดูอาการสักพักหนึ่งก่อน อย่าเพิ่งใจร้อน จากนั้นซินอิ๊กบีก็แนะนำวิธีการรักษาให้ซอจังกึมและซินปี ซินอิ๊กบีพบว่าไทเฮาทรงประชวรด้วยโรคเหน็บชา ซึงอาการหนักมาก ในเวลานี้ไม่สามารถถวายการรักษาด้วยโอสถหรือการฝังเข็มก็ตาม ซอจังกึมศึกษาพฤติกรรมการเสวยของไทเฮา นางพบว่าไทเฮาทรงไม่โปรดเสวยอาหารที่ป้องกันโรคเหน็บชา ซอจังกึมนำเรื่องนี้ไปปรึกษาหารือกับซินอิ๊กบี ทั้งสองตกลงกันว่าจะทำยาลูกกลอนถวายไทเฮา เพราะต้องการทำอย่างเงียบๆ ซอจังกึมไปขอยืมเครื่องทำยาลูกกลอนจากเยินเซ็ง ไทเฮาไม่ทรงโปรดเสวยกระเทียม การที่ไทเฮาทรงไม่เสวยยาลูกกลอน เนื่องจากยาลูกกลอนต้องมีส่วนผสมของกระเทียมผสมอยู่ด้วย โยลีถามซินอิ๊กบีว่าเหตุใดไม่อนุญาตให้ตนทำยาลูกกลอนถวายไทเฮา  ซินอิ๊กบีอธิบายว่าให้ซอจังกึมรับผิดชอบทำยาลูกกลอนเหมาะสมกว่า โยลีได้ฟังเช่นนั้นยิ่งเกิดความริษยาซอจังกึม โยลีสะกดรอยตามซอจังกึมถึงรู้ว่าซอจังกึมใช้กระเทียมเป็นส่วนผสมในยาลูกกลอน ขณะที่โยลีนำเรื่องนี้ไปบอกกับหมอหลวงใหญ่นั่นเอง นึกไม่ถึงว่าฮองเฮาทรงได้ยินเรื่องนี้เข้า ฮองเฮารับสั่งว่าจะเปลี่ยนหมอหลวงใหม่ให้ไทเฮา หมอหลวงใหญ่ไม่ถวายยาลูกกลอนอีกต่อไป โดยเปลี่ยนจากยาลูกกลอนเป็นยาน้ำ นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ไทเฮาเสวยโอสถเข้าไปแล้วกลับไม่อาเจียนอีกเลย ไทเฮารับสั่งว่ายาลูกกลอนได้ผลดีจริงๆ ฮองเฮาทูลไทเฮาว่าในยาลูกกลอนมีกระเทียมผสมอยู่ ไทเฮาทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมและซินอิ๊กบีเข้าเฝ้า ไทเฮารับสั่งถามซอจังกึมว่าเพราะเหตุใดจึงไม่ได้กลิ่นกระเทียม ซอจังกึมทูลอธิบายว่านางใช้วิธีการปรุงพิเศษ   ทำให้ไม่มีกลิ่นกระเทียมออกมา ไทเฮารับสั่งชมเชยในความสามารถของซอจังกึมว่าลึกล้ำเหลือเกิน พระเจ้าจุงจงทรงล่วงรู้ว่าไทเฮาทรงแข็งแรงขึ้นเป็นลำดับ ทำให้พระองค์เบาพระทัยลงได้    ในเวลานี้สามารถฝังเข็มถวายไทเฮาได้แล้ว ในที่สุดหมอหลวงทั้งหลายก็เบาใจที่เห็นอาการของไทเฮาดีวันดีคืน ต้นเครื่องจังได้พบกับซอจังกึม นางกล่าวว่านางมีเรื่องสำคัญต้องขอความช่วยเหลือจากซอจังกึม แผนการชั่วร้ายของแชซังกุงล้มเหลว นางจึงหาเรื่องกดดันหมอหลวงโดยให้หมอหลวงหาเรื่องเล่นงานซอจังกึม นึกไม่ถึงโยลีแอบได้ยินคำสนทนาจนหมดสิ้น จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตอนที่ 51 โยลีรู้เรื่องราวบาดหมางระหว่างแชซังกุงและซอจังกึม นางพูดกับกึมยองว่าจะหาวิธีเล่นงานซอจังกึมจนอยู่ในวังหลวงอีกต่อไปไม่ได้ นึกไม่ถึงกึมยองกลับไม่ได้เห็นด้วยหรือคัดค้านแต่อย่างใด มินซังกุง,ชางยา,ซอจังกึมและเยินเซ็งสังสรรค์กัน มินซังกุงรู้ว่าเยินเซ็งได้เข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจง แต่กลับไม่กล้าเงยหน้าให้พระองค์ทอดพระเนตร ดังนั้นจึงพานางไปสอนวิธีเอาพระทัยพระเจ้าจุงจง เพื่อให้พระองค์ทรงโปรดปรานนาง คืนเดียวกันนั้นเอง พระเจ้าจุงจงเสด็จมาหาเยินเซ็ง แม้ว่าเยินเซ็งจะมีอาการเคอะเขิน ขณะที่ถวายการปรนนิบัติพระเจ้าจุงจง แต่พระเจ้าจุงจงกลับทรงมีความรู้สึกว่าเยินเซ็งน่ารัก นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่เยินเซ็งเป็นที่ทรงโปรดของพระเจ้าจุงจง ฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า พระนางทรงถามซอจังกึมว่าเพราะเหตุใดต้องเสี่ยงตายทายปริศนาไทเฮา ซอจังกึมทูลว่านางต้องการช่วยซินอิ๊กบี ฮองเฮาทรงจำได้ว่าซอจังกึมเคยทำงานในครัวหลวงมาก่อน ฮองเฮารับสั่งกับซอจังกึมต่อไปว่าพระนางคิดถึงฮันซังกุง  ซอจังกึมฉวยโอกาสนี้เรียกร้องความเป็นธรรมให้กับฮันซังกุง หลังจากที่ฮองเฮาทรงรับฟังเรื่องราวจากซอจังกึมแล้ว พระนางก็ทรงรู้สึกเหมือนกันว่าที่เป็นเช่นนี้นั้นต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลอย่างแน่นอน ฮองเฮารับสั่งว่าถูกชะตากับซอจังกึม พระนางทรงรับปากซอจังกึมว่าต่อไปจะหาทางคืนฐานะในวังหลวงให้นางดังเดิม จากนั้นพระนางก็มีรับสั่งให้ซอจังกึมทำของเสวยมาถวายพระนาง นึกไม่ถึงว่ากึมยองนำของเสวยขึ้นมาถวาย ทันใดนั้นเอง ฮองเฮาทรงนึกขึ้นได้ว่าลืมบอกห้องครัวไม่ต้องจัดของขึ้นมาถวาย ซอจังกึมนำของเสวยเข้ามาถวาย กึมยองเห็นฮองเฮาเสวยอย่างสำราญ ทำให้กึมยองต้องยกของเสวยที่นางทำมาถวายกลับไป      กึมยองถามโยลีว่าต้องการอะไร โยลียังไม่ทันตอบคำถามกึมยอง กึมยองบอกโยลีเล่นงานซอจังกึมตามถนัด เกิดโรคระบาดขึ้นกับชาวเมือง โยลีอาสาไปทำงานรักษาเพื่อสร้างความดีความชอบ  ต่อมาได้มีนางกำนัลฝึกหัดนางหนึ่งป่วยหนัก หลังจากที่โยลีรู้เรื่องแล้ว นางกลับไม่บอกให้ซอจังกึมรู้ ทั้งยังใส่ร้ายซอจังกึมว่าเอาแต่ถวายงานรับใช้ฮองเฮา หมอหลวงใหญ่รู้ว่าซอจังกึมขาดงาน ดังนั้นจึงลงโทษซอจังกึมให้ทำงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป ชองอุนแป๊ดถามบรรดาหมอหลวงหญิงว่าเพราะเหตุใดไม่ส่งรายงานของแสลงให้ครัวหลวง หมอหลวงหญิงตอบว่าซอจังกึมทำความสะอาดแต่กลับไม่เห็นอะไร ซอจังกึมตอบว่าไม่เห็นรายงาน ทุกคนพากันค้นหาจนในที่สุดก็พบรายงานของแสลงที่มีถึงห้องครัวหลวง ที่แท้ทั้งหมดเป็นฝีมือโยลีที่จ้องเล่นงานซอจังกึม ตอนที่ 52 ซอจังกึมถูกโยลีให้ร้าย ด้วยความโกรธจึงสอบถามโยลีว่าทำไมถึงทำกับนางเช่นนี้ ทั้งสองมีปากเสียงกันขึ้นมาในที่สุด ทันใดนั้นเองโยลีก็เหลือบไปเห็นซินอิ๊กบี ดังนั้นจึงแสร้งทำเป็นร้องไห้กับซอจังกึม ซอจังกึมกล่าวด้วยความโกรธว่านางไม่มีคุณสมบัติจะอยู่ในสภาแพทย์อีกต่อไป ซินอิ๊กบีได้ยินเช่นนั้นจึงตัดสินใจย้ายซอจังกึมไปรักษาชาวบ้าน หมอหลวงใหญ่ต้องการให้ซอจังกึมไปรักษาโรคระบาดให้แก่ชาวบ้านแทนโยลี หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้วค่อยกลับเข้าวังหลวง ถึงแม้ว่าซอจังกึมตระหนักดีว่านางไม่ได้มีความผิดแต่อย่างใด แต่ก็ไม่มีทางเลือก จำต้องปฏิบัติตามคำสั่ง ที่แท้หมอหลวงใหญ่มีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับโยลี โยลีบอกว่าภารกิจของนางเสร็จสิ้นแล้ว ส่วนที่ว่าจะทำอะไรต่อไปเป็นหน้าที่ของหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮก็ได้รับการมอบหมายให้เป็นรองผู้ตรวจสอบบัญชี ทั้งมินจุงโฮและซอจังกึมจึงต้องไปทำงานด้วยกัน หมอหลวงใหญ่ให้ซอจังกึมทำงานในห้องยา โดยไม่ต้องรักษาโรคให้ชาวบ้าน ที่แท้นี่เป็นอีกแผนการหนึ่งที่เล่นงานซอจังกึม มินจุงโฮเตรียมตัวเดินทางกลับวังหลวงเพื่อรายงานว่ามีหมอไม่เพียงพอรักษาโรคให้ชาวบ้าน จำเป็นต้องขอกำลังเพิ่มเติม ทันใดนั้นเอง ทหารได้จับพ่อค้าขายยาชนิดพิเศษได้คนหนึ่ง พ่อค้าให้การว่าซอจังกึมขายยาลูกกลอนให้ตน ผู้ตรวจบัญชีต้องการลงโทษซอจังกึมสถานหนัก โชคดีที่จ้าวฟ่งซื่อเข้ามาพอดี จ้าวฟ่งซื่อกล่าวว่าพ่อค้าขายาได้รับการจ้างวานจากผู้ไม่ประสงค์ดี ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ซอจังกึมพ้นผิด โยลีและหมอหลวงฝึกหัดพากันนำยาไปยังสถานที่ที่เกิดโรคระบาด โยลีรู้เรื่องที่จ้างฟ่งซื่อทำลายแผนการจนพังยับเยิน มินจุงโฮกลับมายังสถานที่เกิดโรคระบาด มินจุงโฮประกาศว่าอำมาตย์โย่วตัดสินใจทิ้งหมู่บ้าน ผู้ตรวจบัญชีกำชับให้หมอฝึกหัดทำงานด้วยความระมัดระวัง โยลีบอกให้หมอฝึกหัดอื่นๆรู้ว่าจะต้องเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น นึกไม่ถึงว่าโยลีสบโอกาสเล่นงานซอจังกึม ครั้งนี้โยลีบอกให้ซอจังกึมออกไปซื้อยาที่นอกหมู่บ้าน แล้วค่อยเดินทางกลับเข้าหมู่บ้านในวันรุ่งขึ้น พวกเจ้าหน้าที่พากันออกจากหมู่บ้าน เมื่อซอจังกึมกลับมาที่เมืองพบว่าชาวบ้านต่างพากันหดหู่ ทำให้นางรู้ว่านางและชาวบ้านถูกขังอยู่ในหมู่บ้าน บรรดาหมอหลวงนัดแนะสถานที่พบกัน มีเพียงซอจังกึมที่หายไป มินจุงโฮสันนิษฐานว่าซอจังกึมถูกทิ้งไว้ในหมู่บ้าน ดังนั้นจึงย้อนกลับไปที่หมู่บ้านอีกครั้งเพื่อตามหานาง มินจุงโฮรู้ว่าเมื่อกลับเข้าไปในหมู่บ้านแล้วก็จะไม่สามารถออกจากหมู่บ้านได้อีก เพื่อซอจังกึมแล้ว มินจุงโฮยืนกรานว่าจะเข้าไปในหมู่บ้านให้ได้ มินจุงโฮต้องการพาซอจังกึมไปจากหมู่บ้าน นึกไม่ถึงว่ากลับถูกชาวบ้านล้อมไว้ มินจุงโฮถูกชาวบ้านรุมทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ ซอจังกึมเป็นห่วงความปลอดภัยของมินจุงโฮ ดังนั้นจึงรับปากชาวบ้านว่าจะอยู่ที่หมู่บ้านนี้รักษาชาวบ้านต่อไป จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอนที่ 53 ชาวบ้านรู้ว่ามียาไม่เพียงพอที่จะใช้รักษาพวกตน ดังนั้นจึงพากันจับตัวมินจุงโฮมาโดยเดิมทีนั้นคิดระบายความแค้นให้หนำใจ ซอจังกึมอธิบายให้ชาวบ้านฟังว่ามีเพียงมินจุงโฮคนเดียวเท่านั้นที่สามารถออกไปหายามาได้ หลังจากที่ชาวบ้านได้ยินเช่นนั้นแล้ว จึงให้เวลาแก่มินจุงโฮหนึ่งวัน มิฉะนั้นแล้วจะฆ่าซอจังกึม ซอจังกึมบอกสถานที่ซื้อยาให้มินจุงโฮ ที่จริงแล้วซอจังกึมรู้ว่าร้านยานั้นถูกปล่อยร้างแล้ว  การที่นางทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้มินจุงโฮออกจากเมืองไปอย่างปลอดภัย ซอจังกึมรักษาชาวบ้าน เนื่องจากนางหักโหมจนเกินไปจึงล้มป่วยลง โอดึมโฮเชื่อว่ามินจุงโฮหายไปจากการหลบหนี     พวกหมอหลวงต่างคิดว่าซอจังกึมจงใจหลบหนี โยลีนำเรื่องราวทั้งหมดรายงานต่อกึมยองโดยยืนยันว่าซอจังกึมจะไม่มีวันได้กลับเข้ามาในวังหลวงได้อีก กึมยองถามโยลีว่าอยากได้อะไรเป็นการตอบแทน โยลีกลับหึกเหิมอยากได้ร้านยาของแชปันซุก มินจุงโฮไม่กลับเข้ามาในหมู่บ้านเสียที ทำให้ชาวบ้านเคียดแค้นมาก ดังนั้นจึงจับซอจังกึมขังไว้ในโกดัง จากนั้นเผาโกดังนั้น ซอจังกึมซึ่งอยู่ในโกดังนั้นหมดสติไปในที่สุด มินจุงโฮรีบรุดกลับมาที่หมู่บ้านและได้ช่วยชีวิตซอจังกึมไว้จนพ้นจากอันตราย ในที่สุดซอจังกึมก็ฟื้นได้สติขึ้นมา ทั้งสองดีใจมากที่พบกันอีกครั้ง มินจุงโฮและซอจังกึมพากันปลอบชาวบ้าน จังด๊อกเสี่ยงอันตรายบุกเข้าหมู่บ้าน จากนั้นนางก็ช่วยรักษาโรคให้ชาวบ้าน จังด๊อกพบว่าโรคที่ชาวบ้านเป็นนั้นไม่ได้เป็นโรคติดต่อ ซอจังกึม,จังด๊อกและมินจุงโฮพากันค้นหาสาเหตุของโรค ในที่สุดก็พบว่ามีสาเหตุมาจากพืชผักเน่าจนทำให้ชาวบ้านได้รับพิษกันไปทั่ว หมอหลวงชองบอกกับหมอหลวงใหญ่ว่าจะต้องเกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึมอย่างแน่นอน ทำให้นางไม่สามารถกลับเข้าวังหลวงได้ หลังจากที่ซอจังกึมและจังด๊อกรู้สาเหตุที่ทำให้ชาวบ้านเป็นโรคแล้วก็จัดยารักษาชาวบ้าน ทำให้ชาวบ้านที่ป่วยอยู่หายเป็นปกติ ซอจังกึมและมินจุงโฮออกไปตรวจสอบสวนผักใกล้เคียง   ซอจังกึมพบว่าผักสดที่ปลูกไว้ สำหรับส่งให้วังหลวงนั้นเป็นโรค  หลังจากที่ล่วงรู้เช่นนี้แล้ว   ซอจังกึมจึงชักชวนมินจุงโฮกลับไปรายงานเรื่องนี้ให้วังหลวงรับรู้ แต่น่าเสียดายที่ทันทีที่ทั้งสองกลับถึงวังหลวงกลับพบว่าทั้งสองถูกออกจากราชการ ซอจังกึมรายงานว่าการที่ชาวบ้านเป็นโรคนั้นมีสาเหตุมาจากผักเน่า แต่แชซังกุงกลับไม่เชื่อคำพูดของซอจังกึม นางกล่าวว่าเรื่องนี้นางจะรับผิดชอบเอง ตอนที่ 54 บรรดาหมอหลวงพากันประชุมเรื่องโรคระบาดที่เกิดขึ้น หมอหลวงชองและโอดึมโฮยอมรับว่าคำพูดของซอจังกึมเป็นความจริง แต่แชซังกุงกลับไม่เชื่อคำพูดของซอจังกึม    มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงท้าให้แชซังกุงกินผักที่เป็นสาเหตุของโรค แชซังกุงต้องการพิสูจน์ว่าคำพูดของซอจังกึม ไม่เป็นความจริง ดังนั้นจึงกินผักนั้นเข้าไป วันรุ่งขึ้น แชซังกุงก็ล้มป่วยลง ซอจังกึมรักษาแชซังกุง กึมยองต้องการขับไล่ซอจังกึมออกจากวังหลวง ซอจังกึมถามกึมยองว่ากลัวอะไร แชซังกุงต้องการพิสูจน์ว่านางทำอะไรตรงไปตรงมา ดังนั้นจึงยอมรับการรักษาจากซอจังกึม ขณะที่ซอจังกึมกำลังฝังเข็มให้แชซังกึมอยู่นั้นเอง ซอจังกึมก็หวนนึกถึงการตายของแม่และฮันซังกุง ทำให้ซอจังกึมลังเลว่าจะฝังเข็มช่วยชีวิตหรือฆ่าแชซังกุงดีหรือไม่ แต่ในที่สุดซอจังกึมก็ตัดสินใจฝังเข็มช่วยชีวิตแชซังกุง หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงทราบรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากโรคระบาด ทำให้พระองค์เบาพระทัย โอดึมโฮฉวยโอกาสนี้กราบทูลถึงความผิดของมินจุงโฮ ในที่สุดมินจุงโฮก็ต้องออกจากราชการ หลังจากที่จังด๊อกรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับมินจุงโฮแล้ว นางก็นำเรื่องนี้ไปบอกไต้เท้าเซิน ไต้เท้าเซินถวายฏีกา กราบทูลความจริงต่อพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมากเมื่อรู้ความจริง  พระองค์ทรงตำหนิโอดึมโฮที่ให้ร้ายมินจุงโฮ พระเจ้าจุงจงเห็นมินจุงโฮมีความชอบจึงมีรับสั่งเรียกมินจุงโฮเข้าเฝ้า หมอหลวงหญิงถามซอจังกึมและอาเลี่ยถึงเรื่องการออกจากหมู่บ้านนั้นได้มีการนัดแนะกันอย่างไร ทั้งสองกลับพูดไม่ตรงกัน โยลีกล่าวกับหมอหลวงทั้งหลายว่านางไม่สามารถร่วมงานกับซอจังกึมได้ หมอหลวงใหญ่จึงมีคำสั่งย้ายซอจังกึม ขณะที่ซอจังกึมกำลังตระเตรียมออกเดินทางนั่นเอง มินจุงโฮกลับบอกให้นางไม่ต้องไป ที่แท้มินจุงโฮได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นโดยมาดูแลบรรดาหมอหลวงทั้งหลาย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ซอจังกึมอยู่ในวังหลวงต่อไปได้  แต่การที่มินจุงโฮคอยปกป้องซอจังกึมนี้เองทำให้บรรดาหมอหลวงต่างสงสัยว่ามินจุงโฮและซอจังกึมจะต้องมีความสัมพันธ์กันเป็นพิเศษอย่างแน่นอน แชซังกุงรู้จากอาเลี่ยว่ามินจุงโฮปกป้องซอจังกึมจนทำให้นางสามารถอยู่ในวังหลวงได้ต่อไป แชซังกุงมอบของที่โยลีต้องการให้นางเพื่อให้โยลีภักดีต่อนางต่อไป  อีกด้านหนึ่งนั้น ดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าเยินเซ็งตั้งครรภ์แล้ว ยองโนเป็นตัวแทนแชซังกุงไปเยี่ยมเยียนเยินเซ็ง เยินเซ็งฝากให้ยองโนไปบอกแชซังกุงว่านางต้องการยกตำแหน่งให้แก่มินซังกุง มินซังกุงซาบซึ้งใจมากที่เยินเซ็งมีน้ำใจต่อนาง ฮองเฮาตัดสินใจพระทัยเลื่อนตำแหน่งเยินเซ้งเป็นซูหยวนเหนียงเหนียง ซอจังกึมนำข่าวดีนี้ไปบอกเยินเซ็ง ทุกคนต่างพากันดีใจกับเยินเซ็ง    แชซังกุงไม่พอใจที่เยินเซ็งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นซูหยวนเหนียงเหนียง ในที่สุดแผนการอันชั่วร้ายของแชซังกุงก็ปรากฏออกมา . จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตอนที่ 55   กึมยองได้รับมอบหมายให้ดูแลเรื่องอาหารให้เยินเซ็ง เนื่องจากรสปากของเยินเซ็งเปลี่ยนไป กึมยองจึงต้องตระเตรียมอาหารหลายอย่างให้เยินเซ็ง ในงานฉลองที่เยินเซ็งได้เลื่อนขึ้นเป็นซูหยวนเหนียงเหนียง แชซังกุงถวายการเคารพเยินเซ็ง เยินเซ็งพูดว่าถ้าหากชองซังกุงได้เห็นภาพนี้ เชื่อว่านางจะต้องสะใจอย่างแน่นอน แชซังกุง,แชปันซุกและกึมยองต่างพากันวางแผนเล่นงานเยินเซ็งให้นางแท้งก์ลูกให้ได้ ซอจังกึมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหมอหลวง นางได้รับมอบหมายให้ถวายการดูแลฮองเฮา ส่วนโยลีได้รับมอบหมายให้ดูแลเยินเซ็ง หมอหลวงคนอื่นๆต่างพากันเห็นใจโยลี ทุกคนปักใจว่าซอจังกึมอาศัยบารมีของมินจุงโฮ ทำให้นางมีวันนี้ แชซังกุงบอกให้โยลีหาทางทำให้เยินเซ็งแท้งก์ลูก ซอจังกึมเห็นโยลีดูแลเยินเซ็งอย่างดีโดยเตรียมอาหารนานาชนิดให้นาง ทำให้ซอจังกึมเบาใจ เยินเซ็งบอกโยลีว่านางปวดศีรษะ อีกทั้งหูของนางก็รู้สึกมีเสียงแว่วๆดังขึ้นมา โยลีบอกว่าการที่เยินเซ็งรู้สึกเช่นนี้นั้นอาจมีสาเหตุมาจากเลือด ซึ่งจะเป็นมากในผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ ซอจังกึมฉวยโอกาสที่โยลีไม่อยู่ เข้าไปเยี่ยมเยินเซ็ง เยินเซ็งมีท่าทีกังวล สืบเนื่องมาจากแม่ของนางต้องตายเพราะคลอดนาง ซอจังกึมถามเยินเซ็งว่าเป็นอย่างไรบ้าง จากนั้นซอจังกึมก็ตรวจชีพจรให้เยินเซ็งพบว่านางไม่ได้มีปัญหาเกี่ยวกับเลือดเป็นเพียงร้อนในเท่านั้น ซอจังกึมขอคำแนะนำจากซินอิ๊กบีว่าถ้าหากหญิงมีครรภ์เป็นร้อนในแล้วกินอาหารมันๆเข้าไปจะเป็นอย่างไรบ้าง ซินอิ๊กบีบอกว่าจะมีอันตรายทั้งแม่และลูกได้ ซอจังกึมรู้เช่นนั้นจึงปักใจว่าต้องเป็นฝีมือโยลีอย่างแน่นอน ซินอิ๊กบีสั่งให้หมอหลวงไปตรวจอาการให้เยินเซ็ง ทุกคนต่างออกความเห็นเป็นเสียงเดียวกัน อาจารย์หลี่ตำหนิโยลีที่คิดร้ายต่อเยินเซ็ง โยลียืนกรานว่านางไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเยินเซ็ง ซินอิ๊กบีสั่งพักงานโยลี แต่หมอหลวงใหญ่กลับออกหน้าปกป้องโยลี ซอจังกึมเตือนอาเลี่ยว่าอย่าได้คิดร้ายต่อคนอื่น รวมทั้งฝากนางไปบอกแชซังกุงด้วย นางไม่มีวันยอมให้รังแกง่ายๆ ซอจังกึมบอกมินซังกุงว่าเยินเซ็งร้อนใน  เนื่องจากโยลีถูกแชซังกุงบงการให้นางให้ร้ายเยินเซ็งโดยให้เยินเซ็งกินของแสลง ซอจังกึมกำชับให้ชางยาและมินซังกุงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ และคอยดูแลเยินเซ็งให้ดี ซอจังกึมพูดกับมินจุงโฮ ว่านางเกรงว่าจะมีคนพลอยเดือดร้อนเพราะนาง  ดังนั้นจึงบอกให้มินจุงโฮสืบหาสาเหตุที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวรในเวลานั้นออกมาให้ได้โดยเร็ว ซอจังกึมต้องการเข้าไปค้นประวัติการประชวรของพระเจ้าจุงจงในห้องอักษร น่าเสียดายที่มีเวรยามแน่นหนา ซอจังกึมเห็นเช่นนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากต้นเครื่องหลวงและชองอุนแป๊ด แต่ทั้งสองกลับปฏิเสธไม่ให้ความช่วยเหลือซอจังกึม ตอนที่ 56   ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาโดยอ้างว่าเป็นห่วงพระนางจะมีโรคแทรกซ้อน ดังนั้นจึงทูลขอให้ฮองเฮาทรงอนุญาตให้นางเข้าไปค้นคว้าเพิ่มเติมในห้องอักษร แม้ว่าฮองเฮาทรงอนุญาต แต่ซอจังกึมกลับไม่ได้รับความสะดวกจากทหารองครักษ์ ซอจังกึมขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงได้ในที่สุด จากนั้นนางก็นำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปหาจังด๊อก ซอจังกึมและจังด๊อกพากันคัดลอกบันทึกการรักษาพระเจ้าจุงจง  จากนั้น ซอจังกึมก็ขอร้องให้จังด๊อกช่วยเสาะหาคนที่มีอาการป่วยคล้ายกับพระเจ้าจุงจงนำมาวิเคราะห์หาสาเหตุ กึมยองตัดสินใจตัดใจจากมินจุงโฮ ดังนั้นจึงปรุงอาหารมื้อสุดท้ายให้มินจุงโฮ กึมยองกล่าวกับมินจุงโฮว่านอกจากพระเจ้าจุงจงแล้ว มินจุงโฮเป็นอีกคนหนึ่งที่นางอยากทำอาหารให้ มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นถึงกับพูดอะไรไม่ออก รุ่งขึ้น กึมยองบอกกับแชซังกุงว่านางจะหาทางเล่นงานมินจุงโฮและซอจังกึมเอง แชซังกุงสั่งให้ยุนปักเกไปเชิญดังดึ้กดูมาทานอาหารด้วยกัน โดยแสร้งทำเป็นมีเจตนาดีต้องการหาคู่ให้ซอจังกึม แต่ความจริงแล้วต้องการหยั่งเชิงดูความสัมพันธ์ระหว่างมินจุงโฮกับซอจังกึมเพื่อที่ต่อไปจะได้หาเรื่องเล่นงานจนทั้งสองอยู่ในวังหลวงต่อไปไม่ได้  นึกไม่ถึงว่าดังดึ้กดูเกือบหลงกลติดกับแชปันซุกเข้า    โชคดีที่ภรรยาของดังดึ้กดูเข้ามาขอตัวดังดึ้กดูกลับบ้านเสียก่อน ต่อมา ภรรยาดังดึ้กดูบอกซอจังกึมว่าหากคบหากับมินจุงโฮต่อไปจะมีผลกระทบต่ออนาคตของนางเอง ซอจังกึมกลัดกลุ้มใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น พระเจ้าจุงจงทรงประชวร หมอหลวงต่างพากันไปที่ห้องอักษรเพื่อนำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงศึกษาดู ต่อมา ซอจังกึมได้นำบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงกลับไปเก็บที่เดิม ทหารองครักษ์รู้เรื่องที่บันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงหายไปนานแล้ว หลังจากที่สืบแล้วพบว่าคนที่ขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปก็คือซอจังกึม ทหารองครักษ์ถามซอจังกึมว่าขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจงไปใช่หรือไม่ ซอจังกึมปฏิเสธเสียงแข็ง ทหารองครักษ์บอกหมอหลวงใหญ่ว่าเวลานี้กำลังจับตาดูความเคลื่อนไหวของซอจังกึมอยู่ ขอให้หมอหลวงใหญ่ให้ความร่วมมมือมอบบันทึกการเข้าออกของซอจังกึมให้ตน หลังจากที่แชซังกุงรู้เรื่องนี้ก็สั่งให้ยองโนและยุนปักเกออกไปสืบ ที่แท้ไต้เท้าซ่างซ่านรับผิดชอบการตัดสินโทษซอจังกึม  หลังจากที่ซอจังกึมได้พบกับไต้เท้าซ่างซ่านแล้ว นางก็อ้อนวอนขอให้ไต้เท้าซ่างซ่านปล่อยนาง ไต้เท้าซ่างซ่านจึงปล่อยนางไปสักครั้ง     แชซังกุงรู้เรื่องที่ซอจังกึมถูกปล่อยตัว  ดังนั้นแชซังกุงจึงไปหาไต้เท้าซ่างซ่าน  ไต้เท้าซ่างซ่านต่อว่าแชซังกุงไม่ควรเข้ามาก้าวก่ายการทำงานของตน แชซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงจากไปด้วยความไม่พอใจ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ดึมโฮไม่ ตอนที่ 57 แชปันซุกขอร้องโอดึมโฮให้ไปสอบถามเรื่องราวของซอจังกึมจากทหารองครักษ์ นึกไม่ถึงว่าทันทีที่โอดึมโฮถามถึงเรื่องซอจังกึมเท่านั้นก็ถูกทหารองครักษ์ต่อว่าว่าก้าวก่ายหน้าที่ ทำให้โอดึมโฮเสียหน้า     โอดึมโฮกลับมาต่อว่าแชปันซุกว่าทำให้ตนเสียหน้า แชปันซุกรู้ว่าไม่สามารถพึ่งพาโอดึมโฮได้ ดังนั้นจึงคิดหาทางเล่นงานซอจังกึมและมินจุงโฮเอง แชซังกุงบอกหมอหลวงใหญ่ว่าแชปันซุกได้รับเห็ดหัวลิงจากต้าหมิง นางกล่าวต่อไปว่าต้องการจะนำเห็ดหัวลิงปรุงของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง อาเลี่ยถามหมอหลวงใหญ่ว่าไม่มีความมั่นใจในการถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงใช่หรือไม่ หมอหลวงใหญ่ตอบอาเลี่ยว่าอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงครั้งก่อนนั้นรักษาโดยไม่ต้องใช้ยาแต่อย่างใด แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ อาเลี่ยไปหากึมยองเพื่อดูว่านางใช้อะไรปรุงของเสวยให้พระเจ้าจุงจง ซอจังกึมรู้ว่าโยลีและเตี้ยวถงปรุงโอสถถวายพระเจ้าจุงจง แต่โยลีกลับไม่ยอมให้เตี้ยวถงเข้ามาวุ่นวาย ซินปีถามซอจังกึมว่าสงสัยโยลีใช่หรือไม่ ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงเล่าเรื่องบุญคุณความแค้นระหว่างนางกับแชซังกุงให้ซินปีฟัง ซินปีจับตาดูความเคลื่อนไหวของโยลี แม้แต่หม้อต้มยานางก็ไม่ให้เหลือร่องรอย ซินปีและซอจังกึมพากันไปที่ห้องโอสถ เพื่อตรวจสอบบันทึกการจ่ายยา ทั้งสองพบว่าโยลีมาเบิกจ่ายยาให้นางกำนัลหลายคน แต่นางกำนัลเหล่านั้นกลับบอกว่าไมได้กินยาของโยลีเลย น่าแปลกว่าโยลีเบิกยาไปใช้อะไร แชปันซุกนัดทหารองครักษ์มาพบและให้เล่าเรื่องทั้งหมดให้โอดึมโฮฟัง รุ่งขึ้น ดังดึ้กดูเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้มินจุงโฮฟัง มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นทำให้อดเป็นห่วงซอจังกึมไม่ได้ แชซังกุงข่มขู่ไต้เท้าซ่างซ่านให้ลงโทษซอจังกึม ไต้เท้าซ่างซ่างกล่าวว่าต้องนำเรื่องนี้กราบทูลฮองเฮาเสียก่อน ฮองเฮาทรงกริ้วมากเมื่อทรงทราบเรื่องที่ซอจังกึมขโมยบันทึกการรักษาของพระเจ้าจุงจง ฮองเฮาทรงเอาโทษซอจังกึม ภัยครั้งนี้ยากนักที่ซอจังกึมจะหลบเลี่ยงได้ พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไป กึมยองถูกทหารองครักษ์สอบสวน แต่หมอหลวงใหญ่กลับรู้สึกแปลกใจ เพราะตนใส่เครื่องยาไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่น่าทำให้พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไปได้ โยลีวางแผนกับหมอหลวงใหญ่โดยให้โยนความผิดทั้งหมดไปที่ของเสวย โอดึมโฮถามเรื่องการหมดสติของพระเจ้าจุงจงจากหมอหลวงใหญ่ หมอหลวงใหญ่บอกโอดึมโฮว่าการที่พระเจ้าจุงจงทรงหมดสติไปอาจมาจากของเสวยก็เป็นได้ ไต้เท้าซ่างซ่านบอกว่ามีความเป็นไปได้ ซังกุงชั้นสูงถูกสอบสวน   โอดึมโฮไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายได้   ทำให้กึมยองถูกคุมขัง ตอนที่ 58 ทุกคนพบว่าซอจังกึมหายไป ซินปีไปสอบถามเยินเซ็งและจังด๊อก ทั้งสองก็พบว่าความจริงแล้วซอจังกึมไม่ได้ถูกลงโทษ ทั้งหมดเป็นแผนการมินจุงโฮซึ่งวางแผนกับไต้เท้าซ่างซ่าน จากนั้นพวกนางก็นำเรื่องกราบทูลฮองเฮา โดยให้ฮองเฮาทรงแสร้งทำเป็นลงโทษซอจังกึม ที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้ซอจังกึม สืบหาสาเหตุการประชวรของพระเจ้าจุงจงอย่างลับๆ ซอจังกึมและจังด๊อกถุกส่งตัวไปถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง ทั้งสองพากันสืบหาสาเหตุการประชวรของพระเจ้าจุงจง มินจุงโฮต้องการปกปิดเรื่องนี้   ดังนั้นจึงบอกหมอหลวงใหญ่ว่าซอจังกึมถูกเนรเทศไปจี้โจว สีพระพักตร์ของพระเจ้าจุงจงไม่ดีขึ้นเลย มินจุงโฮบอกให้หมอหลวงชองและซินอิ๊กบีตรวจชีพจรให้พระเจ้าจุงจง ผลการตรวจออกมาเหมือนกัน แชซังกุงและหมอหลวงพากันโต้เถียงกัน โยลีไปที่ห้องครัวหลวง นางได้ใส่เห็ดพิษลงไปในเครื่องปรุงส่วนตัวของกึมยอง ไม่นานนัก ห้องครัวหลวงก็ถูกทหารองครักษ์ตรวจค้น มินจุงโฮฉวยโอกาสนี้สั่งให้คนไปตรวจค้นบ้านแชปันซุกเพื่อหาหลักฐานการกระทำความผิดของแชปันซุก ทหารองครักษ์ตรวจพบเครื่องปรุงส่วนตัวของกึมยองมีเห็ดพิษผสมอยู่ ทำให้กึมยองและแชซังกุงรู้ว่าพวกนางถูกให้ร้าย แชปันซุกถามหมอหลวงใหญ่ว่าเพราะเหตุใดจึงให้ร้ายพวกนาง นึกไม่ถึงกลับได้รับคำตอบที่ไม่มีเยื่อใยเลย ทำให้แชซังกุงเชื่อว่าเป็นฝีมือหมอหลวงใหญ่อย่างแน่นอน หลังจากที่ซอจังกึมฝังเข็มให้คนไข้แล้วพบว่าที่ผิวหนังของคนไข้มีปฏิกิริยาตอบสนอง ดังนั้นจึงไหว้วานมินจุงโฮบอกให้ซินปีช่วยสังเกตอาการประชวรพระเจ้าจุงจง โยลีไปเยี่ยมนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ที่แท้โยลีทำงานให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว โยลีใช้ซอจังกึมเล่นงานแชซังกุง การที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการช่วยล้างแค้นให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเพื่อที่นางจะได้ตำแหน่งคืนดังเดิม นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวไปหาโอดึมโฮจากนั้นเกลี้ยกล่อมโอดึมโฮว่าอย่าได้ร่วมมือกับแชซังกุงและพวกอีกต่อไปเลย คอยให้นางได้อำนาจกลับคืนมาเสียก่อน ไม่ว่าโอดึมโฮอยากจะได้อะไรก็จะสมปรารถนา นางไม่ได้อยากได้อะไร นอกจากได้ตำแหน่งคืนเท่านั้น ซินปีรายงานซอจังกึมว่าหลังจากที่ฝังเข็มให้พระเจ้าจุงจงแล้ว ผิวหนังพระองค์ก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง หลังจากนั้นอีกสองวันอาการของพระองค์ก็ทรุดหนักเหมือนเดิม ซอจังกึมรู้แล้วว่าจะถวายการรักษาอย่างไร โยลีบอกความจริงให้หมอหลวงใหญ่รู้ว่านางทำงานให้กับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกล่าวต่อไปว่าไม่ต้องกลัวอิทธิพลของแชซังกุง เนื่องจากเวลานี้โอสนับสนุนให้ความช่วยเหลือนางแล้ว จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตอนที่ 59 ดังดึ้กดูสะกดรอยตามโอดึมโฮจนพบว่าโอดึมโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ดังนั้นจึงนำเรื่องนี้ไปบอกมินจุงโฮ อีกด้านหนึ่งนั้น แชปันซุกก็ถูกหอคุณธรรมคุมขัง ปรากฏว่าแชปันซุกต้องพลอยติดร่างแหไปด้วยกันกับกึมยองและแชซังกุง ยองโนรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับกึมยองและแชซังกุง นางไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงตัดสินใจไปขอโทษเยินเซ็งถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เยินเซ็งเห็นเช่นนั้นจึงต่อว่ายองโนเป็นการใหญ่ ยองโนเล่าความจริงให้ฟังว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับซอจังกึมนั้นไม่ใช่ฝีมือของพวกนาง ในเวลานี้เองเยินเซ็งถึงรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับซอจังกึม จากนั้นนางก็เป็นลมหมดสติไป  ซินปีช่วยรักษาให้เยินเซ็ง  นางเห็นเยินเซ็งเป็นห่วงซอจังกึมมาก  ดังนั้นจึงเปิดเผยเบาะแสซอจังกึมให้เยินเซ็งรู้ ทำให้เยินเซ็งวางใจลงได้ ในที่สุดซอจังกึมก็หาทางถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงได้สำเร็จ มินจุงโฮมาหาซอจังกึมโดยบอกนางว่าแชซังกุงและพวกถูกหอคุณธรรมสอบสวน มินจุงโฮบอกซอจังกึมว่าถ้าหากนิ่งดูดายเชื่อว่าแชซังกุง และพวกจะต้องถูกประหารอย่างแน่นอน ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นแล้วก็ตอบมินจุงโฮไปว่าถ้าหากแชซังกุงและพวกตายไป  ฮันซังกุงจะมีมลทินไปชั่วชีวิต  ซอจังกึมตัดสินใจไปเยี่ยมแชซังกุงและพวกที่คุกหลวง  ซอจังกึมต้องการให้แชซังกุงขอขมาในสิ่งที่ทำไปต่อฮันซังกุง ถ้าแชซังกุงยินยอม นางจะหาทางช่วย นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงและพวกต่างพากันปฏิเสธที่จะขอขมาฮันซังกุง ในขณะที่หอคุณธรรมกำลังสอบสวนแชซังกุงและพวกอยู่นั้นเอง มินจุงโฮและซอจังกึมพากันมาถึง ซอจังกึมบอกว่าครั้งนี้วินิจฉัยผิด ไม่ได้มีปัญหาที่ห้องครัวหลวงแต่อย่างใด หมอหลวงใหญ่, ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองต่างพากันค้นคว้าอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงจากตำราแพทย์ จากนั้นทุกคนก็พอรู้สมมติฐานของโรค ซอจังกึมกราบทูลอาการประชวรของพระเจ้าจุงจงให้ฮองเฮาทรงทราบ ซอจังกึมยอมรับไม่รู้ถึงสาเหตุและชื่อของโรค  ทันใดนั้นเอง หมอหลวงก็ทูลว่าพระเจ้าจุงจงทรงประชวรด้วยโรคอุปทาน วิธีการรักษาของหมอหลวงใหญ่กับซอจังกึมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ฮองเฮามีรับสั่งให้ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองตรวจดูอาการพระเจ้าจุงจง จากนั้นค่อยตัดสิน นึกไม่ถึงว่าหมอหลวงทั้งสองกลับเห็นเป็นอย่างเดียวกับซอจังกึม ขณะที่ฮองเฮาทรงตัดสินพระทัยว่าจะให้หมอหลวงคนใดถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงนั้นเอง ทันใดนั้นเอง โอดึมโอก็ขอเข้าเฝ้า โอดึมโฮทูลฮองเฮาว่าการที่พระนางมีรับสั่งให้หมอหลวงสืบหาอาการประชวรพระเจ้าจุงจงอย่างลับๆไม่เป็นการสมควร โอดึมโฮทูลว่าหากใช้วิธีการรักษาของหมอหลวงหญิงก็จะนำมาซึ่งความไม่พอใจของข้าราชบริพารในราชสำนัก ในที่สุดฮองเฮาก็ทรงตัดสินพระทัยให้หมอหลวงใหญ่ถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง    นึกไม่ถึงว่าหลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยโอสถแล้ว อาการประชวรของพระเจ้าจุงจงก็ยิ่งทรุดหนัก เป็นการพิสูจน์ว่าคำพูดของซอจังกึมเป็นความจริง หมอหลวงพากันประชุมกันโดยตกลงว่าจะใช้วิธีการรักษาของซอจังกึมใช้วิธีการฝังเข็มตามจุดสำคัญต่างๆถวายการรักษาฮ่องเต้ ตอนที่ 60 แม้ว่ากึมยองและแชซังกุงจะถูกปล่อยเป็นอิสระแล้วก็ตาม แต่ไต้เท้าซ่างซ่านได้ยึดอำนาจของพวกนางไว้ก่อน กึมยองไม่สามารถทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงได้อีก โอดึมโฮปลอบใจแชซังกุงและกึมยองให้อดทนไปก่อน หลังจากที่พระเจ้าจุงจงได้รับการถวายการรักษาจากซอจังกึมแล้ว ผลปรากฏว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรไม่เห็นเลย ทำให้ซอจังกึมถูกหอคุณธรรมคุมขัง แม้แต่มินจุงโฮก็พลอยเดือดร้อนไปด้วย ขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮกำลังจะถูกลงโทษนั่นเอง  ทันใดนั้นเองฮองเฮาก็ทรงเสด็จมา  ซอจังกึมถูกนำตัวเข้าถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง แต่มินจุงโฮถูกคุมขังไว้ก่อน คอยให้ซอจังกึมถวายการรักษาได้ผลเสียก่อนค่อยปล่อยตัวมินจุงโฮ ซอจังกึมเริ่มต้นถวายการรักษาพระเจ้าจุงจง นางค้นคว้าไม่หยุดจนกระทั่งดื่มน้ำที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยเข้าไป ในที่สุดซอจังกึมก็พอจะรู้ว่าจะถวายการรักษาอย่างไร แชซังกุงบอกโยลีว่าจะต้องตอบโต้อย่างตาต่อตาฟันต่อฟัน โดยให้โยลีนำโอสถซึ่งวางยาพิษไว้ไปถวายพระเจ้าจุงจง ที่แท้แชซังกุงต้องการทดสอบโยลี ดังนั้นสั่งให้ยองโนสะกดรอยตามไปดู ในที่สุดก็พบว่าโยลีไปมาหาสู่กับนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยโอสถเข้าไปแล้ว พระองค์ทรงไม่มีเรี่ยวแรง  สภาพพระวรกายก็แย่ลง   ฮองเฮาทรงตำหนิที่หลงเชื่อซอจังกึม  จากนั้นก็มีรับสั่งให้นำตัวซอจังกึม ออกไป ซอจังกึมถูกคุมขัง ซอจังกึมและมินจุงโฮได้แต่มองหน้ากัน แชซังกุงและกึมยองถูกจับกุมตัวมาคุมขังอีกครั้ง โดยถูกขังอยู่ห้องข้างห้องซอจังกึม ซอจังกึมกล่าวกับแชซังกุงและกึมยองว่านางรู้สึกกลัวมาก เนื่องจากนางไม่สามารถล้างมลทินให้ฮันซังกุงได้ วันรุ่งขึ้น ขณะที่ซอจังกึมและมินจุงโฮถูกสอบสวนนั่นเอง    ทันใดนั้น ไต้เท้าซ่างซ่านก็มาถึง จากนั้นก็สั่งให้นำตัวซอจังกึมไปที่ตำหนักหลวง พระเจ้าจุงจงทรงทุเลาขึ้น ซินอิ๊กบีและหมอหลวงชองพากันกราลทูลฮองเฮาว่าซอจังกึมถวายการรักษาถูกทางแล้ว ฮองเฮาทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมถวายการฝังเข็มอีกครั้ง จากการถวายการฝังเข็มและการถวายการนวด ในที่สุดพระเจ้าจุงจงก็ทรงมีพละกำลังดังเดิม ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงการถวายการรักษาเป็นระยะๆ ซอจังกึมทูลฮองเฮาว่าพระเจ้าจุงจงทรงประชวรด้วยโรคอุปทาน แต่สาเหตุของมาจากยาพิษที่แท้มีคนแอบวางยาพิษพระเจ้าจุงจงนั่นเอง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนที่ 61 ซอจังกึมกล่าวว่ามีคนแอบวางยาพิษพระเจ้าจุงจง เป็นเรื่องธรรมดาที่พระองค์ทรงได้รับพิษ เนื่องจากนมวัวที่พระเจ้าจุงจงทรงเสวยนั้น แม่วัวได้ดื่มน้ำที่มีพิษเข้าไป ดังนั้นพิษจึงเข้าสู่พระวรกายพระองค์ด้วย ฮองเฮาทรงชื่นชมในความรู้ความสามารถทางการแพทย์ของซอจังกึม พระเจ้าจุงจงก็ทรงรู้จักซอจังกึมมากขึ้น แม้ว่าซอจังกึมมีความดีความชอบมากมายก็ตาม แต่โอดึมโฮกลับให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงดังเดิม มินจุงโฮบอกโอดึมโฮให้สารภาพผิด จั่วจ้านเฉิงสั่งมินจุงโฮหาหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮมาให้ได้ เท่านี้ก็สามารถเล่นงานโอดึมโฮได้แล้ว พระเจ้าจุงจงทรงสอบถามถึงซอจังกึมจากโอดึมโฮ นึกไม่ถึงว่าโอดึมโฮกลับกราบทูลว่าการที่พระเจ้าจุงจงทรงหายเป็นปกตินั้นเป็นความดีความชอบของซินอิ๊กบี โอดึมโฮกราบทูลต่อไปว่าซอจังกึมเคยขโมยบันทึกการรักษาของพระองค์มาดู ฮองเฮาได้มีรับสั่งลับให้ซอจังกึมค้นหาสาเหตุการประชวรของพระองค์เป็นการปกป้องซอจังกึม การกระทำครั้งเป็นที่วิพากย์วิจารณ์ของข้าราชบริพารในราชสำนักเป็นอันมาก เยินเซ็งเปิดโอกาสให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงตามลำพัง ซอจังกึมทูลขอพระเจ้าจุงจงทรงให้ความเป็นธรรมเพื่อล้างมลทินให้ฮันซังกุง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งว่าหากพลิกคดีขึ้นมาสอบสวนใหม่        ราชสำนักจะต้องนองเลือดอย่างแน่นอน อำนาจของรัชทายาทก็จะถูกบั่นทอนลง ฮองเฮาก็จะคอยรุกรานรัชทายาท พระเจ้าจุงจงทรงตัดสินพระทัยลำบาก แชซังกุงรู้เรื่องที่โยลีเป็นคนของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ดังนั้นจึงสั่งให้โยลีนำตั๋วเงินจำนวนหนึ่งไปมอบให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว โดยหวังว่าจะสงบศึกกันเสียที หมอหลวงใหญ่รู้สึกผิดมากกับการที่ตนวินิจฉัยโรคผิดไป ซอจังกึมและมินจุงโฮพากันมาหาหมอหลวงใหญ่ โดยหวังว่าหมอหลวงใหญ่จะพูดความจริงออกมา ทันใดนั้นเอง ก็มีนักฆ่าปรากฏตัวขึ้นหมายปลิดชีวิตหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮตามจับนักฆ่า แต่น่าเสียดายที่นักฆ่าหลบหนีไปได้ หมอหลวงใหญ่ลังเลกับการที่ซอจังกึมขอร้องให้ตนพูดความจริง หมอหลวงใหญ่ไม่ได้รับปากซอจังกึมทันที ในคืนนั้นเอง หมอหลวงใหญ่ฆ่าตัวตาย ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ถึงทำให้หมอหลวงใหญ่ฆ่าตัวตาย ซอจังกึมไปหาแชซังกุงและกึมยองจากนั้นซอจังกึมก็บอกทั้งสองว่านางมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย หลังจากที่แชซังกุง,โอดึมโฮและพวกปรึกษาหารือกันแล้วก็ลงความเห็นว่าซอจังกึมอาจยกเมฆ แต่พูฟู่เจียนได้เตือนสติโอดึมโฮให้ระวังถ้าซอจังกึมมีจดหมายจริง ดังนั้นจึงสั่งให้คนไปค้นบ้านดังดึ้กดู น่าเสียดายพบแต่จดหมายรักกองหนึ่งเท่านั้น ตอนที่ 62 โอดึมโฮสงสัยว่าแชซังกุงและซอจังกึมจะต้องมีความบาดหมางอย่างอื่นอีกแน่นอน ดังนั้นจึงให้ยุนปักเกไปสอบถามจากยองโน หลังจากที่โอดึมโฮรู้ความในแล้วก็วางแผนโดยใช้ยองโนเล่นงานแชซังกุง   อีกด้านหนึ่งนั้น กึมยองกังวลว่ายองโนจะเป็นภัยต่อนางและแชซังกุงในภายหน้า  ดังนั้นจึงขับไล่ยองโนไป แชซังกุงมอบตั๋วเงินจำนวนมากให้ยองโนไปจากวังหลวง ยองโนเกิดความหวาดกลัว ดังนั้นจึงขอไปลายุนปักเกก่อนค่อยออกเดินทาง ยองโนเดินทางไปที่บ้านยุนปักเก ที่แท้พูฟู่เจียนมาคอยยองโนนานแล้ว พูฟู่เจียนมอบตั๋วเงินให้ยองโน โดยให้นางไปฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงที่ศาลหลวง พูฟู่เจียนรับปากจะไม่เอาผิดนาง ไม่เพียงเท่านั้นยังจะช่วยให้นางได้ตำแหน่งของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมาครอบครองอีกด้วย ยองโนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป    ดังนั้นจึงไปขอความช่วยเหลือจากซอจังกึม ยองโนเล่าความชั่วของโอดึมโฮและแชซังกุงให้ซอจังกึมฟัง จากนั้นก็ยื่นข้อเสนอต่อซอจังกึมว่าถ้าหากซอจังกึมสามารถช่วยให้นางได้ครอบครองตำแหน่งของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางก็ยินดีจะไปให้การที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก นึกไม่ถึงว่าซอจังกึมกลับปฏิเสธ ซอจังกึมแนะนำให้ยองโนไปเล่าความจริงให้พระธรรมนูญศาลฟัง ยองโนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงต้องลาจากไป แชซังกุงตระหนักดีว่าไม่สามารถใช้ไม้แข็งเล่นงานซอจังกึมได้ ดังนั้นจึงขอร้องให้ซอจังกึมพานางไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปักเมียงยอ แชซังกุงคุกเข่าลงตรงหน้าหลุมฝังศพของปักเมียงยอ จากนั้นนางก็ร้องไห้รับผิดในสิ่งที่นางทำไว้ แชซังกุงขอร้องซอจังกึมให้อภัยนาง ซอจังกึมกลับบอกให้แชซังกุงไปสารภาพผิดที่ศาลหลวง ให้นางได้สติแล้ว รุ่งขึ้น ยองโนตัดสินใจไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดแชซังกุงและพวก ระหว่างทางยองโนได้ถูกแชปันซุกจับตัวไป หลังจากที่แชซังกุงรู้ถึงแผนการอันชั่วร้ายของโอดึมโฮที่คิดเล่นงานนางและพวก   ดังนั้นจึงตัดสินใจชิงลงมือก่อนโดยให้ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮที่ใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์โดยเปิดเผยข้อสอบคัดเลือกบัณฑิต หลังจากที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮแล้ว แชปันซุกก็สั่งให้คนส่งนางไปจากฮั่นหยาง แต่ระหว่างทางยองโนกลับพบ . การที่ยองโนไปที่ศาลหลวงฟ้องร้องเอาผิดโอดึมโฮ ทำให้ซอจังกึมรู้สึกว่าไม่ชอบมาพากล  ซอจังกึมเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับยองโน ระหว่างทางที่พระธรรมนูญศาลกำลังสอบสวนโอดึมโฮอยู่นั้นเอง เจ้าหน้าที่ก็พบศพยองโน ถูกฆ่าตาย เยินเซ็งรู้ว่าจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่อยู่ในมือซอจังกึม ดังนั้นจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้ซอจังกึมพลิกคดีฮันซังกุงขึ้นมาพิจารณาใหม่ การตายของยองโนสร้างควาามไม่สบายใจให้กึมยองเป็นอันมาก แต่แชซังกุงกลับบอกกึมยองว่การที่ทำเช่นนี้นั้นจริงๆแล้วถือว่าเป็นการคุ้มครองกึมยอง หากว่านางมีอันเป็นไป อย่างน้อยกึมยองก็ยังอยู่ในวังหลวง ล้างแค้นให้นางได้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตอนที่ 63 พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งกับเยินเซ็งว่าอย่าได้แหวกหญ้าให้งูตื่น เนื่องจากการทำเช่นนี้นั้นกลับทำให้ซอจังกึมมีอันตรายมากขึ้น   เยินเซ็งเห็นพระเจ้าจุงจงทรงลังเลไม่ตัดสินพระทัยเสียที   ดังนั้นจึงกราบทูล พระเจ้าจุงจงว่าซอจังกึมมีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ที่เขียนไว้ก่อนตาย พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้นจึงมีรับสั่งให้ไต้เท้าซ่างซ่านไปขอจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่จากซอจังกึม อีกด้านหนึ่งนั้น ไทเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า โดยพระนางทรงอยากทราบความในจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ ซอจังกึมเข้าวังหลวง เมื่อมาถึงตำหนักหลวงกลับถูกคนของแชซังกุงค้นตัว แต่กลับไม่พบจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด จากนั้น ซอจังกึมก็เข้าเฝ้าไทเฮา หลังจากที่ซอจังกึมถูกไทเฮารับสั่งถามอยู่นาน ซอจังกึมก็ตัดสินใจทูลไทเฮาว่านางไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แต่อย่างใด ในเวลานี้เอง ไต้เท้าซ่างซ่านถึงรู้ว่าซอจังกึมโกหกตนว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ หลังจากที่แชซังกุงรู้ว่าซอจังกึมไม่มีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว นางก็เรียกโยลีมาพบ ถามนางว่ามีแผนการอย่างไรต่อไป โยลีรายงานแชซังกุงว่าเหตุการณ์ทางด้านนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวสงบลงแล้ว แชซังกุงบอกให้โยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาล ซอจังกึมกราบทูลฮองเฮาถึงเรื่องที่นางโกหกว่ามีจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ มินจุงโฮไปหานางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวโดยเกลี้ยกล่อมให้นางยอมเปิดเผยความจริงออกมา อีกด้านหนึ่งนั้น เนื่องจากโอดึมโฮใช้ตำแหน่งหน้าที่หาประโยชน์จากการเปิดเผยข้อสอบ ทำให้โอดึมโฮต้องถูกออกจากราชการ คลื่นลูกเก่ายังไม่สงบก็มีคลื่นลูกใหม่ พูฟู่เจียนบอกโอดึมโฮว่าโยลีนำจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ส่งให้พระธรรมนูญศาลแล้ว ด้วยเหตุนี้เองโอดึมโฮจึงต้องถูกสอบสวนอีกครั้ง โอดึมโฮต้องการให้ตนพ้นผิด ดังนั้นจึงเล่าความชั่วของแชซังกุง จดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่ แชซังกุงเป็นคนเขียนขึ้นเอง ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั่นเอง ไต้เท้าซ่างซ่านได้ถือรับสั่งพระเจ้าจุงจงเข้ามา จากนั้นบอกกับทุกคนว่าพระเจ้าจุงจงทรงทอดพระเนตรเห็นจดหมายสั่งเสียของหมอหลวงใหญ่แล้ว พระองค์มีรับสั่งให้สอบสวนคดีเป็ดเป็นพิษอีกครั้ง ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องคดีเป็ดเป็นพิษทั้งหมดถูกเรียกตัวมาสอบสวน ขณะที่แชซังกุงและโอดึมโฮกำลังมีปากเสียงกันอยู่นั้นเอง มินจุงโฮและซอจังกึมก็พาหมอหลวงใหญ่เข้ามา ดังนั้นจึงทำให้ประเด็นที่ว่าจดหมายเป็นของจริงหรือของปลอมหมดไป โยลีเห็นว่าเรื่องบานปลายไปกันใหญ่ นางให้การซัดทอดแชซังกุง เป็นคนมอบจดมายให้นาง โดยให้นางนำไปมอบให้พระธรรมนูญศาล อาหงซึ่งในเวลานี้นเป็นคนกินเนื้อเป็ดเพื่อพิสูจน์ว่ามีพิษหรือไม่นั้น นางได้สารภาพว่านางไม่ได้กินเนื้อเป็ดแต่อย่างใด อาหารที่นางกินเข้าไปนั้นเป็นผัดเป๋าฮื้อ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวนำหลักฐานการกระทำความผิดของโอดึมโฮเข้ามา ในที่สุดความจริงก็ปรากฏ หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงทราบความจริงทั้งหมดแล้ว พระองค์ก็มีรับสั่งลงโทษผู้กระทำผิดสถานหนัก โดยมีรับสั่งให้จั่วจ้านเฉิงรับผิดชอบเรื่องนี้ ผู้กระทำความผิดถูกนำตัวมายังศาลหลวง ขณะเตรียมการสอบสวนอยู่นั้นเอง แชซังกุงฉวยโอกาสหลบหนีไป ตอนที่ 64 แชซังกุงหลบหนีไปที่ตำหนักเย็น จากนั้นนางก็บอกให้นางกำนัลที่นั่นไปทูลไทเฮาว่านางขอเข้าเฝ้า นึกไม่ถึงว่าไทเฮาทรงไม่อนุญาตให้แชซังกุงเข้าเฝ้า ในเวลานี้แชซังกุงเหมือนกับหนูติดจั่นที่ต้องวิ่งหนีอย่างหัวซุกหัวซุน ต่อมาแชซังกุงก็เข้าไปหลบในโกดังเก็บชา หลังจากที่ซอจังกึมรู้ว่าแชซังกุงซ่อนตัวอยู่ในโกดังเก็บชาแล้ว ซอจังกึมก็ไปสั่งสอนแชซังกุง ซอจังกึมบอกแชซังกุงว่าสภาพของนางในเวลานี้ไม่ต่างจากฮันซังกุงเลย ในเวลานั้นเพราะฮันซังกุงต้องการช่วยชีวิตซอจังกึมเอาไว้ นางจึงต้องยอมรับผิดทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว  ในเวลานี้ แชซังกุงไม่ต่างจากฮันซังกุงเลย ไม่เช่นนั้นแล้วคนที่ต้องรับโทษทั้งหมดก็คือกึมยอง ในที่สุดแชซังกุงก็ออกมาจากโกดังเก็บชา นางไม่ได้ไปที่ศาลหลวงทันที นางขอไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปักเมียงยอก่อน ครั้งนี้นางได้ขอร้องให้ปักเมียงยอให้อภัยด้วยความจริงใจจริงๆ  ระหว่างทางที่ซังกุงเดินทางไปนั้น นางก็หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต ขณะที่นางตัดสินใจกลับศาลหลวงเพื่อช่วยกึมยองนั่นเอง เนื่องจากแชซังกุงหวนนึกถึงเรื่องราวเมื่อครั้งที่นาง,ฮันซังกุงและปักเมียงยอเติบโตมาด้วยกัน ทำให้แชซังกุงเกิดภาพหลอน จนนางตกเหวตายในที่สุด นอกจากโยลี,หมอหลวงใหญ่และกึมยองที่ถูกปลดจากตำแหน่งไล่ออกจากวังหลวงแล้ว    โอดึมโฮ,ฟูฟู่เจียนและแชปันซุกถูกเนรเทศไปชายแดน ระหว่างทางที่เดินทางไปนั้น เนื่องจากแชปันซุกทนความลำบากไม่ไหวจึงเสียชีวิตไปในที่สุด ก่อนที่กึมยองจะออกจากวังหลวง นางได้มอบจดหมายของปักเมียงยอคืนให้ซอจังกึม หลังจากที่กึมยองออกจากวังหลวงไปแล้วได้พบกับมินจุงโฮ ทั้งสองต่างไม่รู้จะพูดอะไรต่อกัน มินจุงโฮกล่าวขอโทษกึมยอง กึมยองหวังว่าชาติหน้าจะไม่ได้ยินคำพูดคำนี้จากมินจุงโฮอีก หลังจากที่เรื่องราวทั้งหมดคลี่คลายลงแล้ว พระเจ้าจุงจงทรงตบรางวัลให้ซอจังกึม พระองค์ทรงรับสั่งถามซอจังกึมว่าอยากได้อะไร ซอจังกึมกราบทูลว่าอยากให้พระองค์ทรงคืนตำแหน่งให้กับฮันซุงกุงและปักเมียงยอดังเดิม นอกจากนั้นซอจังกึมหวังว่าพระเจ้าจุงจงจะทรงพระราชทานตำแหน่งซังกุงชั้นสูงให้นางเพื่อเป็นไปตามความประสงค์ของปักเมียงยอ ซอจังกึมทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งชมฝีมือทำอาหารของซอจังกึม พระองค์รับสั่งต่อไปว่าหลังจากเกิดเรื่องขึ้นมากมายทำให้พระองค์ทรงสำนึกได้มาก ซอจังกึมสวมชุดซังกุงชั้นสูง ขณะที่ซอจังกึมกำลังสอนงานให้แก่นางกำนัลฝึกหัดนั่นเอง ทันใดนั้นซอจังกึมก็มองเห็นฮันซังกุงปรากฏกายขึ้น ซอจังกึมดีใจมากวิ่งเข้าไป พูดคุยกับฮันซังกุง ที่แท้ที่ซอจังกึมเห็นเป็นเพียงจิตใต้สำนึกของนางเท่านั้น ซอจังกึมรู้สึกหดหู่ใจมาก จากนั้นซอจังกึมก็ไปที่โรงหมักน้ำส้มสายชูเพื่อระลึกถึงฮันซังกุง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนที่ 65 ซังจังกึมถวายบังคมพระเจ้าจุงจง   ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงหวนนึกถึงครั้งหนึ่งเคยมีเด็กหญิงคนหนึ่งถวายน้ำจันทน์ให้พระองค์ พระเจ้าจุงจงรับสั่งถามซอจังกึมว่าเด็กคนนั้นคือซอจังกึมใช่หรือไม่ หลังจากที่พระเจ้าจุงจงและซอจังกึมต่างยอมรับกันแล้ว พระเจ้าจุงจงก็ทรงสำราญพระทัยเป็นอันมาก พระองค์ทรงมีรับสั่งกับซอจังกึมว่าพระองค์ทรงคิดถึงเด็กผู้หญิงนั้นอยู่บ่อยๆว่าเมื่อนางโตขึ้นแล้วจะเป็นอย่างไร พระเจ้าจุงจงทรงรู้สึกว่าพระองค์และซอจังกึมมีวาสนาต่อกัน พระองค์รับสั่งถามซอจังกึมอยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือไม่  ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่านางอยากใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาโดยใช้วิชาแพทย์ที่มีรักษาโรคให้ชาวบ้าน พระเจ้าจุงจงทรงรับปากตามที่ซอจังกึมขอ หมอหลวงประชุมกัน ซอจังกึมบอกกับหมอหลวงทั้งหลายว่านางจะไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาโดยใช้วิชาแพทย์ที่มีรักษาโรคให้ชาวบ้าน มินจุงโฮตกใจมากเมื่อรู้เรื่องนี้เข้า ก่อนที่ซอจังกึมจะไป นางได้เข้าไปกราบทูลฮองเฮา ฮองเฮาทรงรับสั่งว่าหากมีเรื่องสำคัญจะเรียกนางเข้าวังถวายการรับใช้ มินจุงโฮเร็วกว่าซอจังกึมก้าวหนึ่ง มินจุงโฮได้สอนให้คนไข้รู้จักหนังสือ     ซอจังกึมขอบคุณมินจุงโฮ แต่มินจุงโฮกลับมีท่าทีเย็นชา มินจุงโฮถามซอจังกึมว่ามีอะไรจะพูดกับตนหรือไม่ ซอจังกึมตอบว่าไม่มี มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงปั้นหน้าจากไปด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่ซอจังกึมเสร็จงานแล้วก็ไปหามินจุงโฮ   นางหวังว่ามินจุงโฮจะไปสอนหนังสือให้เด็กๆเหมือนเคย แต่มินจุงโฮก็ยังคงมีท่าทีเย็นชาอยู่ ที่จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกับมินจุงโฮกันแน่ เช้าวันรุ่งขึ้น   มินจุงโฮมาหาซอจังกึม   ในที่สุดซอจังกึมก็บอกกับมินจุงโฮว่าเป็นเพราะคิดถึงมินจุงโฮจึงอยากให้มินจุงโฮมาที่นี่ทุกวัน ส่วนมินจุงโฮนั้นบอกถึงสาเหตุที่ตนมีท่าทีที่เย็นชาต่อนางว่าตนอยากให้ซอจังกึมลิ้มรสความคิดถึงเป็นอย่างไร ตอนที่ 66 มินซังกุงชนะเลิศการทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจงจนได้รับตำแหน่งซังกุงชั้นสูง แต่นางกลับรู้สึกว่านางยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะได้รับตำแหน่งนี้  ดังนั้นจึงไปหาซอจังกึมเพื่อเล่าความรู้สึกของนางให้ซอจังกึมฟัง ซอจังกึมให้กำลังใจมินซังกุง จากนั้นได้มอบตำราอาหารให้นาง ครั้งแรกที่มินซังกุงทำของเสวยถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงรับสั่งชมมินซังกุง ทำให้นางเบาใจ ฮองเฮารับสั่งให้ซิ่นเฟยตามซอจังกึมกลับวังหลวง  ที่แท้ฮองเฮาทรงมีภารกิจลับให้ซอจังกึมทำแล้ว ที่แท้หลังจากที่พระเจ้าจุงจงทรงหายจากประชวรแล้ว  บรรดาข้าราชบริพารในราชสำนักก็มีท่าทีที่เปลี่ยนไปต่อฮองเฮา อีกทั้งฮองเฮาทรงพบยันต์ที่ให้ร้ายองค์ชาย ทำให้พระนางยิ่งไม่สบายพระทัย นับตั้งแต่ทรงให้กำเนิดองค์ชาย องค์ชายก็ทรงประชวรอยู่เรื่อยๆ ถ้าหากองค์ชายขึ้นครองราชย์ถือว่าสั้นนัก ฮองเฮาทรงต้องการสละตำแหน่งฮองเฮา เมื่อเวลานั้นตำแหน่งฮองเฮายิ่งเป็นตำแหน่งที่น่ากลัว ฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมถวายการรักษาองค์ชายเป็นการส่วนพระองค์โดยใช้องค์ชายไม่รู้สึกพระองค์แล้วสิ้นพระชนม์ไปในที่สุด มินจุงโฮชักชวนซอจังกึมให้ไปใช้ชีวิตอย่างสามัญชนทั่วไป ซอจังกึมกลัดกลุ้มใจกับรับสั่งของฮองเฮา มินจุงโฮกลับคิดว่าคำพูดของตนทำให้ซอจังกึมเกิดความซาบซึ้งใจ หลังจากที่องค์ชายได้รับการถวายการรักษาจากซอจังกึมแล้ว อาการประชวรขององค์ชายก็ดีขึ้นเป็นลำดับ ทำให้พระเจ้าจุงจงทรงเบาพระทัย สำหรับฮองเฮาแล้วนี่คือภัยพิบัติอันยิ่งใหญ่ของพระนาง ฮองเฮาทรงทวงบุญคุณที่ซอจังกึมติดค้างต่อพระนาง ถ้าหากซอจังกึมไม่ยอมรับปากทำตามที่ฮองเฮารับสั่ง ซอจังกึมจะได้เห็นดี หลังจากที่ซอจังกึมคิดใคร่ครวญแล้ว ซอจังกึมก็กราบทูลฮองเฮาว่านางไม่สามารถปฏิบัติตามที่ฮองเฮารับสั่งได้  นางยินดีตายชดใช้ความผิด ฮองเฮาทรงเสนอให้ซอจังกึมเป็นนางกำนัลส่วนพระองค์ ที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะต้องการให้ซอจังกึมอยู่ข้างกายพระนาง จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 03:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ตอนที่ 67 นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงประทับอยู่นอกตำหนักหลวง พระองค์ทรงได้ยินคำสนทนาระหว่างฮองเฮากับซอจังกึม พระเจ้าจุงจงทรงสงสัยว่าฮองเฮามีประสงค์ร้าย พระองค์จึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าที่ตำหนักของเยินเซ็ง พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งถามซอจังกึมว่าฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมทำอะไร ซอจังกึมกลับไม่ยอมตอบ แต่กลับขอให้พระเจ้าจุงจงทรงประทานโทษตายให้ พระเจ้าจุงจงทรงหมดปัญญาจึงปล่อยซอจังกึมไป ซอจังกึมไปหามินจุงโฮ จากนั้นนางก็ร่ำไห้ขอให้มินจุงโฮพานางไปที่ที่ไกลแสนไกล มินจุงโฮรับปากว่าวันรุ่งขึ้นจะไปลาออกจากราชการ จากนั้นจะพานางไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พระเจ้าจุงจงทรงทราบเรื่องที่ซอจังกึมถูกฮองเฮาบังคับให้ทำในสิ่งที่นางไม่อยากทำ พระองค์ทรงเชื่อว่าซอจังกึมจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงรับสั่งแต่งตั้งให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์  นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮได้ยินเรื่องนี้เข้า หลังจากที่มินจุงโฮยื่นหนังสือลาออกแล้วก็ไปจากวังหลวง ไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งบอกว่าตนจะต้องเกลี้ยกล่อมให้มินจุงโฮกลับมารับใช้ราชสำนักดังเดิมให้ได้ อีกด้านหนึ่งนั้น หมอหลวงทั้งหลายต่างพากันวิพากย์วิจารณ์เรื่องที่พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งแต่งตั้งซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ ทุกคนต่างลงคามเห็นว่าการที่พระองค์ทรงทำเช่นนี้นั้นไม่เหมาะสม เพราะเป็นการทำลายระบบของหมอหลวงด้วยกันเอง ไทเฮาทรงรับสั่งกับฮองเฮาว่าพระนางจะขัดขวางไม่ให้พระเจ้าจุงจงรับหมอหลวงหญิงมาเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ เพราะต่อไปจะนำมาซึ่งความวุ่นวายในราชสำนักได้ โย่วอี้เจิ้งสืบหาเบาะแสของมินจุงโฮและซอจังกึม หลังจากที่ตามมินจุงโฮพบแล้ว โย่วอี้เจิ้งก็เกลี้ยกล่อมมินจุงโฮให้กลับไปรับใช้ราชสำนักดังเดิม การที่มินจุงโฮทำเช่นนี้นั้นจะพลอยทำให้คนอื่นๆต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย คำสนทนาระหว่างโย่วอี้เจิ้งและมินจุงโฮถูกซอจังกึมได้ยินจนหมดสิ้น โย่วอี้เจิ้งบอกให้มินจุงโฮคิดถึงส่วนรวม  ทั้งยังบอกให้มินจุงโฮเกลี้ยกล่อมซอจังกึมว่าอย่าได้รับปากตามรับสั่งพระเจ้าจุงจงเป็นอันขาด     มินจุงโฮหาโอกาสพูดกับซอจังกึม ซอจังกึมกลับบอกให้มินจุงโฮกลับไปทำงานรับใช้ราชสำนักดังเดิม นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮกลับต้องการใช้โอกาสนี้พานางหลบหนีไปด้วยกัน ตอนที่ 68 ซอจังกึมเตือนมินจุงโฮว่าอย่าได้ไปจากวังหลวงอย่างนี้ ในที่สุดมินจุงโฮและซอจังกึมก็พากันเดินทางกลับวังหลวง โย่วอี้เจิ้งต้องการให้ซอจังกึมปฏิเสธการเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ มินจุงโฮกลับบอกให้ซอจังกึมปฏิบัติตามรับสั่งพระเจ้าจุงจง เนื่องจากตามประวัติศาสตร์เกาหลีไม่เคยมีผู้หญิงคนใดได้เป็นหมอหลวงส่วนพระองค์มาก่อน มินจุงโฮเห็นว่าซอจังกึมเหมาะสมกับตำแหน่งนี้ หลังจากที่ซอจังกึมถึงบ้าน จังด๊อกก็เกลี้ยกล่อมซอจังกึมรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ เพื่อให้โลกรู้ว่าผู้หญิงก็สามารถเป็นหมอที่เก่งกาจได้ แต่เยินเซ็งและไต้เท้าตูถีเตี้ยวกลับไม่สนับสนุนให้นางรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ฮ่องเต้ ในเวลานี้ซอจังกึมอยู่ในจุดหันเหของชีวิตซึ่งนางจะต้องตัดสินใจให้ดี  สุดท้ายแล้วซอจังกึมจะเลือกทางใด ผลปรากฏว่าซอจังกึมยอมรับตำแหน่งหมอหลวงส่วนพระองค์ฮ่องเต้ท่ามกลางเสียงคัดค้านของผู้คนจำนวนมาก ไทเฮาทรงมีท่าทีไม่พอพระทัยพระเจ้าจุงจง ซินอิ๊กบีตัดสินใจลาออกจากราชการ ชองอุนแป๊ดกล่าวกับซอจังกึมว่าอย่าคาดหวังว่าหมอหลวงทั้งหลายจะให้การสนับสนุนนาง ทางด้านสภาแพทย์นั้นมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ หมอหลวงหญิงต่างทยอยกันลาออก มีเพียงซินปีคนเดียวเท่านั้นที่การสนับสนุนซอจังกึม   ในเวลานี้ซอจังกึมไม่ต่างจากแม่ทัพที่ต้องรับศึกแต่เพียงลำพัง ฮองเฮาและไทเฮาทรงทราบว่าพระเจ้าจุงจงและซอจังกึมเคยพบกันตามลำพังที่ตำหนักของเยินเซ็งมาก่อน ไทเฮาทรงตำหนิเยินเซ็งเป็นการใหญ่ เยินเซ็งได้รับความสะเทือนใจจนเป็นลมหมดสติ ในที่สุดเยินเซ็งก็คลอดก่อนกำหนด ขณะที่เยินเซ็งกำลังให้กำเนิดองค์ชายอยู่นั้นเอง เยินเซ็งก็รู้สึกว่านางใจจะขาดรอนๆ โชคดีที่ซอจังกึมช่วยชีวิตเยินเซ็งไว้ได้ ทำให้เยินเซ็งมีชีวิตอยู่ต่อไป ตอนที่ 69 ซอจังกึมตำหนิตัวเองที่เป็นสาเหตุให้เยินเซ็งต้องคลอดก่อนกำหนด   นางเป็นต้นเหตุทำให้เยินเซ็งต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย    ซอจังกึมบอกมินจุงโฮว่านางต้องการปฏิเสธรับสั่งพระเจ้าจุงจง   ซอจังกึมเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงโดยทูลขอให้พระองค์ทรงถอนรับสั่ง เวลานี้เอง ไต้เท้าซ่างซ่านเข้ามากราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าองค์ชายมีไข้สูงจนหมดสติไป ชองอุนแป๊ดกราบทูลพระเจ้าจุงจงและฮองเฮาว่าต้องตรวจดูอาการอย่างละเอียดเสียก่อนถึงจะรู้สาเหตุของโรค ฮองเฮาทรงเป็นห่วงองค์ชายจึงทรงมีท่าทีที่เกรี้ยวกราด พระเจ้าจุงจงทรงเสนอให้ซอจังกึมถวายการรักษาองค์ชาย นึกไม่ถึงว่าฮองเฮากลับทรงปฏิเสธ ฮองเฮาทูลพระะจ้าจุงจงว่าพระองค์ทรงลำเอียงปฏิบัติต่อองค์ชายไม่เท่าเทียมกัน ฮองเฮาทรงหยิบยันต์ที่ทำร้ายองค์ชายออกมา พระนางทรงอธิบายถึงเหตุผลที่ต้องการให้ซอจังกึมเป็นนางกำนัลส่วนพระองค์ฮองเฮาว่าการที่ทำเช่นนี้นั้นเพราะไม่ต้องการสืบสาวราวเรื่องว่าใครคิดร้ายต่อองค์ชาย ฮองเฮาทูลพระเจ้าจุงจงว่าพระนางทรงทราบว่าพระองค์ทรงห้ามไม่ให้ซอจังกึมพูด ฮองเฮาทูลขอให้พระเจ้าจุงจงทรงให้อภัย ซอจังกึมทูลขออนุญาตพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้นางไปรักษาชาวบ้าน มินจุงโฮถามซอจังกึมว่าเหตุใดจึงยอมแพ้ง่ายๆ ซอจังกึมตอบว่านางไม่อยากให้เยินเซ็งต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย แม้ว่าซอจังกึมไปจากวังหลวงแล้ว แต่คลื่นก็ยังไม่สงบอยู่ดี บรรดาราชบัณฑิตพากันยื่นฏีกาถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้มินจุงโฮเข้าเฝ้า จากนั้นพระองค์ก็มีรับสั่งถามมินจุงโฮว่าเหตุใดให้ราชบัณฑิตทั้งหลายสนับสนุนความคิดของตน มินจุงโฮทูลพระเจ้าจุงจงว่ารับสั่งพระองค์เป็นรับสั่งที่ถูกต้องแล้วที่เลือกใช้คนที่มีความรู้ความสามารถ พระเจ้าจุงจงทรงพระทัยกับคำพูดของมินจุงโฮ น่าเสียดายที่ข้าราชบริพารในราชสำนักต่างรู้สึกไม่พอใจมินจุงโฮสักเท่าใดนัก จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตอนที่ 70 ซอจังกึมพบว่าเด็กชาวบ้านคนหนึ่งเป็นโรคสุกใส ในเวลาเดียวกัน องค์ชายก็ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคสุกใสเช่นเดียวกัน หลังจากที่ฮองเฮาทรงทราบเรื่องนี้ พระนางทรงตกพระทัยมาก จังด๊อกได้รับแจ้งจากซอจังกึมให้ทางการส่งยามารักษา   ดังดึ้กดูแนะนำชาวบ้านถึงวิธีการป้องกันโรคสุกใส    ซอจังกึมพาเด็กที่เป็นโรคสุกใสไปรักษาตัวที่กระท่อมร้างเพื่อป้องกันการติดต่อไปสู่คนอื่น  อาการประชวรขององค์ชายทรุดหนักลง   พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งให้หมอหลวงเซินถวายการรักษาองค์ชาย ไม่ว่าใช้ยาพื้นบ้านหรือยาชั้นดีเพียงใดก็ตามจะต้องนำมารักษาองค์ชายให้หายให้ได้ ซินอิ๊กบีไปหาซอจังกึมซึ่งนางกำลังดูแลเด็กซึ่งป่วยอยู่ ซินอิ๊กบีเห็นเช่นนั้นจึงจากไปโดยไม่ได้รบกวนนาง ในที่สุดซอจังกึมก็รักษาเด็กที่ป่วยเป็นโรคสุกใสจนหายเป็นปกติ ซอจังกึมบอกจังด๊อกว่ายังไม่รู้วิธีการรักษาที่ถูกต้อง เพียงแต่ทำให้เด็กเหงื่อออกมากๆ จากนั้นอาการก็จะทุเลาเอง ฮองเฮาทรงนึกถึงซอจังกึมขึ้นมา ดังนั้นจึงทรงเสด็จมาหาซอจังกึมด้วยพระองค์เอง พระนางทรงหวังว่าซอจังกึมจะถวายการรักษาองค์ชายให้หายเป็นปกติได้ หลังจากที่ซอจังกึมกลับถึงวังหลวง นางก็ร่วมมือกับชองอุนแป๊ดและหมอหลวงอื่นๆถวายการรักษาองค์ชาย มินจุงโฮกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าเนื่องจากสามารถควบคุมโรคติดต่อได้แล้ว ทำให้โรคไม่สามารถระบาดต่อไปได้อีก พระเจ้าจุงจงทรงทราบว่าซอจังกึมสร้างคุณงามความดีครั้งยิ่งใหญ่ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงทราบด้วยว่าฮองเฮามีรับสั่งเรียกซอจังกึมเข้ามาถวายการรับใช้องค์ชาย ซอจังกึมและหมอหลวงอื่นๆพากันหาสาเหตุและวิธีการรักษาอาการประชวรให้องค์ชาย นึกไม่ถึงว่าครั้งนี้หมอหลวงอื่นๆกลับทิ้งอคติที่มีต่อซอจังกึม โดยมีทัศนคติใหม่ต่อนาง จากการถวายการรักษาของซอจังกึมและหมอหลวงอื่นๆ ทำให้องค์ชายหายเป็นปกติ ฮองเฮาทรงซาบซึ้งพระทัยที่ซอจังกึมช่วยชีวิตองค์ชายไว้ พระนางละอายพระทัยมากที่ครั้งหนึ่งเคยมีรับสั่งให้ซอจังกึม ให้ร้ายองค์ชาย พระเจ้าจุงจงทรงตบรางวัลซอจังกึมอย่างงามโดยให้นางเป็นหมอหลวงชั้นเก้าโดยมีหน้าที่ถวายการรับใช้เป็นการส่วนพระองค์ ตอนที่ 71 บรรดาข้าราชบริพารทั้งหลายต่างปักใจเชื่อว่าการตัดสินพระทัยของพระเจ้าจุงจงนั้นสืบเนื่องมาจากมินจุงโฮ ดังนั้นจึงพากันทูลทัดทานพระเจ้าจุงจง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมาก  ด้วยความที่ทรงกริ้ว พระองค์จึงมีรับสั่งเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมจากหมอหลวงชั้นเก้าขึ้นเป็นหมอหลวงชั้นแปด   ในเวลาเดียวกัน   ซินอิ๊กบีขอเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจงโดยกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าบรรดาหมอหลวงต่างยินดีสนองรับสั่งพระองค์ บรรดาข้าราชบริพารพากันถวายฏีกาคัดค้าน ในที่สุดพระเจ้าจุงจงก็ทรงมีรับสั่งเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมขึ้นเป็นหมอหลวงชั้นหก จากนั้นพระองค์ก็รับสั่งให้มินจุงโฮจัดการกับบรรดาข้าราชบริพารที่พากันถวายฏีกาสร้างความวุ่นวาย ไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งสร้างความกดดันให้มินจุงโฮ โดยต้องการให้มินจุงโฮทูลเกลี้ยกล่อมให้พระเจ้าจุงจงให้ทรงเปลี่ยนพระทัย นึกไม่ถึงกลับได้รับคำปฏิเสธจากมินจุงโฮ ในที่สุดไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งและมินจุงโฮก็เป็นอันแตกหักกัน ไทเฮาทรงคุกเข่าอยู่ที่หน้าตำหนักหลวง พระนางทรงตำหนิพระนางเองที่สั่งสอนลูกไมได้ดี พระเจ้าจุงจงทรงเศร้าพระทัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไทเฮารับสั่งว่าขอเพียงพระเจ้าจุงจงถอนรับสั่งแต่งตั้งซอจังกึม พระนางจึงจะลุกขึ้น พระเจ้าจุงจงไม่มีทางเลือกจึงจำต้องรับปากตามรับสั่งไทเฮา คืนเดียวกันนั้น ซอจังกึมพักอยู่ในวังหลวง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงเสด็จมาหาซอจังกึม     ซอจังกึมและพระเจ้าจุงจงพากันออกไปเดินเล่นข้างนอก ซอจังกึมสอนวิธีการเดินให้พระเจ้าจุงจง การเดินอย่างถูกต้องจะช่วยให้มีชีวิตยืนยาวและจะช่วยแก้โรคนอนไม่หลับได้ พระเจ้าจุงจงทรงรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นคนที่มีความละเอียดดูแลคนได้ดี ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงให้หาคนที่พระองค์วางพระทัยได้ปรับทุกข์ ไม่ควรเก็บความทุกข์ไว้ในพระทัย จากนั้นพระเจ้าจุงจงก็ทรงเสด็จไปหาฮองเฮาและเยินเซ็ง แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองเข้าบรรทมแล้ว ทำให้พระองค์ไม่สามารถหาคนปรับทุกข์ได้ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนที่ 72 วันรุ่งขึ้น พระเจ้าจุงจงทรงเสด็จไปหาซอจังกึม พระเจ้าจุงจงทรงระบายความในใจมากมายให้ซอจังกึมฟัง ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าไม่อยากรับฟังเรื่องของพระองค์อีกต่อไป พระเจ้าจุงจงรับสั่งต่อไปว่าพระองค์ทรงรู้สึกว่าซอจังกึมไว้ใจได้ ดังนั้นจึงมาปรับทุกข์กับนาง ทั้งสองพากันสนทนาเมื่อครั้งที่ยังเป็นเด็ก ซอจังกึมทูลชมเชยในพระปรีชาสามารถของพระเจ้าจุงจง ทั้งสองสนทนากันอย่างถูกคน นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮเห็นเหตุการณ์โดยตลอด พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งถามมินจุงโฮว่ารู้จักกับซอจังกึมได้อย่างไร มินจุงโฮทูลพระเจ้าจุงจงว่าครั้งหนึ่งขณะที่สืบเรื่องข้าศึกที่เข้ามารุกรานบ้านเมืองได้รับบาดเจ็บ โชคดีที่ซอจังกึมช่วยชีวิตไว้ พระเจ้าจุงจงทรงสดับเช่นนั้นจึงทรงรับสั่งกับมินจุงโฮว่าพระองค์ทรงรู้จักซอจังกึมก่อนมินจุงโฮเสียอีก พระองค์รับสั่งต่อไปว่าพระองค์ต้องชะตากับซอจังกึม มินจุงโฮรู้สึกหึงหวงขึ้นมาเมื่อได้ยินพระเจ้าจุงจงรับสั่งเช่นนั้น ไทเฮาทอดพระเนตรเห็นพระเจ้าจุงจงเสด็จไปหาซอจังกึมอยู่บ่อยๆ พระนางจึงมีรับสั่งเรียกซอจังกึมมาทำงานที่ตำหนักหลัง พระเจ้าจุงจงทรงตกพระทัยเมื่อทรงทราบว่าไทเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมทำงานที่ตำหนักหลัง พระเจ้าจุงจงและซอจังกึมเดินเล่นด้วยกันตอนเช้า ซอจังกึมกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าไทเฮาทรงเข้าพระทัยผิดถึงความสัมพันธ์ของพระองค์กับนาง ด้วยเหตุนี้เองซอจังกึมจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงทรงอนุญาตให้นางไปรักษาชาวบ้าน พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งกับซอจังกึมว่าไทเฮาไม่เคยรับสั่งถามพระองค์ ดังนั้นจึงทรงไม่ทราบว่าพระองค์คิดอะไรอยู่ ดูเหมือนว่าพระเจ้าจุงจงจะทรงโปรดปรานซอจังกึมเป็นพิเศษเสียแล้ว เยินเซ็งกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าอย่าได้ทรงรับซอจังกึมเข้าตำหนักหลัง เพราะจะทำให้นางไม่สามารถใช้ความรู้ความสามารถทางการแพทย์ได้เต็มที่    จากนั้นเยินเซ็งก็กราบทูลพระเจ้าจุงจงถึงความสัมพันธ์ระหว่างมินจุงโฮกับซอจังกึมว่าทั้งสองรักกัน คืนเดียวกันนั้น พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้า พระองค์รับสั่งถามซอจังกึมว่ารักมินจุงโฮหรือไม่ ซอจังกึมไม่รู้จะทำอย่างไรจึงยอมรับสารภาพ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตอนที่ 73 พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้มินจุงโฮและซอจังกึมเดินเล่นเป็นเพื่อนพระองค์ พระองค์รับสั่งให้มินจุงโฮประลองยิงธนูกับพระองค์ มินจุงโฮแสดงให้พระเจ้าจุงจงทอดพระเนตรเห็นว่าตนรักซอจังกึมจริง พระเจ้าจุงจงทรงกริ้วมากถึงกับจ่อปลายธนูไปยังมินจุงโฮ แต่แล้วพระองค์ก็ทรงยิงธนูขึ้นฟ้า  คืนนั้นเอง  มินจุงโฮเข้าเฝ้าพระเจ้าจุงจง มินจุงโฮกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าตนและซอจังกึมเคยหนีไปด้วยกันมาก่อน เพราะต้องการรักษาเกียรติของซอจังกึมไว้ ดังนั้นจึงพานางกลับวังหลวง มินจุงโฮทูลขอร้องพระเจ้าจุงจงให้ซอจังกึมเลือกทางของนางเอง ขอเพียงพระองค์ทรงรู้สึกว่าซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์เท่านั้น อย่าคิดกับนางเป็นอย่างอื่น เท่านี้แม้แลกด้วยชีวิตของมินจุงโฮก็ยินดี พระเจ้าจุงจงทรงเลื่อนตำแหน่งซอจังกึมเป็นหมอหลวงชั้นสาม มีหน้าที่ถวายการรักษาส่วนพระองค์ จากนั้นพระเจ้าจุงจงก็ทรงพระราชทานราชทินนามให้ซอจังกึม ครั้งนี้พระเจ้าจุงจงทรงตัดสินพระทัยแล้ว ไม่มีใครจะทูลทัดทานพระองค์ได้ ทำให้บรรดาข้าราชบริพารไม่รู้จะทำอย่างไรดี ดังนั้นจึงกราบทูลขอให้พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งให้เนรเทศมินจุงโฮไปชายแดน และห้ามกลับเข้ามารับราชการอีก พระเจ้าจุงจงทรงอนุญาต  มินจุงโฮบอกให้ซอจังกึมถวายการรับใช้พระเจ้าจุงจงให้ดี ที่สำคัญให้ลืมเรื่องราวในอดีตให้หมด หลังจากที่ซอจังกึมกลับถึงวังหลวงแล้วก็ถวายการปรนนิบัติพระเจ้าจุงจงอย่างดี น่าเสียดายที่พระเจ้าจุงจงทรงประชวร หลังจากที่ซอจังกึมได้เป็นหมอหลวงส่วนพระองค์แล้ว ทำให้หมอหลวงอื่นๆต่างพากันไม่พอใจนาง ไต้เท้าตูถีเตี้ยวฉวยโอกาสนี้กดดันซอจังกึมโดยให้นางถวายการรักษาพระเจ้าจุงจงให้หายเป็นปกติให้ได้ ซอจังกึมรู้ดีว่าการถวายการรักษาด้วยโอสถและการฝังเข็มไม่สามารถใช้กับพระเจ้าจุงจงได้ ดังนั้นนางจึงกราบทูลพระเจ้าจุงจงว่าต้องผ่าตัดเอาเนื้อร้ายออกมาเท่านั้น ชองอุนแป๊ดและซินอิ๊กบีรู้ดีว่าซอจังกึมเคยรักษาด้วยกันผ่าตัดมาก่อน นางรู้จักการฝังเข็มตามจุดสำคัญต่างๆเพื่อให้เกิดความชา ไม่มีความรู้สึกใดๆ แต่การผ่าตัดถวายพระเจ้าจุงจงนั้น อย่างไรก็ตามก็น่าเป็นห่วงอยู่ดี บรรดาข้าราชบริพารกราบทูลพระเจ้าจุงจงให้ทรงเอาผิดซอจังกึมที่คิดล่วงเกินเบื้องสูง นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงกลับรับสั่งให้ทุกคนออกไป ซอจังกึมรู้ดีว่าพระเจ้าจุงจงทรงไว้ใจนาง พระเจ้าจุงจงทรงรับสั่งว่าเมื่อมีซอจังกึมอยู่ข้างกาย ทำให้พระองค์ทรงเชื่อมั่นว่าจะผ่านพ้นอุปสรรคนานัปการไปได้ พระเจ้าจุงจงทรงรับข้อเสนอของซอจังกึมซึ่งพระองค์เองก็ทรงทราบดีว่าจะสร้างความไม่พอใจให้บรรดาข้าราชบริพารอย่างแน่นอน ตอนที่ 74 พระเจ้าจุงจงทรงเตรียมหาทางหนีทีไล่ให้ซอจังกึมไว้ล่วงหน้าแล้ว เพื่อปกป้องซอจังกึมไว้ พระองค์จึงมีรับสั่งให้ส่งตัวซอจังกึมไปยังสถานที่ที่เนรเทศมินจุงโฮไป   จากนั้นให้มินจุงโฮพาซอจังกึมไปจากฮั่นหยางแล้วไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต้าหมิง นึกไม่ถึงว่าระหว่างทางที่มินจุงโฮและซอจังกึมพากันเดินทางไปต้าหมิงนั้น ทั้งสองก็ได้ยินข่าวการสวรรคตของพระเจ้าจุงจง ซอจังกึมต้องการกลับวังหลวง แต่นางกลับถูกทัดทานโดยให้ปฏิบัติตามรับสั่งพระเจ้าจุงจง อีกทั้งในเวลานี้ทางการกำลังตามจับซอจังกึมอยู่  ทำให้ซอจังกึมและมินจุงโฮต้องพากันหลบหนีสถานเดียวโดยไม่มีทางเลือก มินจุงโฮและซอจังกึมพากันอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งโดยไม่ได้เดินทางไปต้าหมิงจนกระทั่งเวลาผ่านไปแปดปี เสี่ยวเสียนลูกสาวมินจุงโฮกับซอจังกึมเป็นเด็กเฉลียวฉลาด แต่นางกลับไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของซอจังกึมจนต้องถูกตีอยู่เป็นประจำ อุปนิสัยของเสี่ยวเสียนแตกต่างกับซอจังกึมสมัยที่นางเป็นเด็กอย่างสิ้นเชิง ซอจังกึมรู้ว่ามีหญิงสาวชาวบ้านคนหนึ่งกำลังจะคลอด แต่เนื่องจากนางคลอดยาก จำเป็นต้องผ่าตัด นึกไม่ถึงว่าชาวบ้านกลับไม่ยอมให้ซอจังกึมผ่าตัด ทั้งยังจับตัวซอจังกึมส่งทางการอีกด้วย มินจุงโฮเห็นเช่นนั้นจึงตัดสินใจพาครอบครัวหลบหนี ดังดึ้กดูออกตามหาซอจังกึมและพบว่าซอจังกึมและครอบครัวกำลังหลบหนีการจับกุมของทางการ ดังดึ้กดูเดินทางกลับฮั่นหยาง จากนั้นบอกซินปีว่าซอจังกึมยังอยู่ที่ฮั่นหยาง ซินปีล่วงรู้เช่นนั้นจึงนำความไปบอกเยินเซ็ง เยินเซ็งนำความกราบทูลฮองเฮา หลังจากที่ฮองเฮาทรงทราบเรื่องนี้ก็มีรับสั่งเรียกซอจังกึมและครอบครัวกลับเข้าวังหลวง โดยจะคืนตำแหน่งและฐานะในวังหลวงให้ซอจังกึมดังเดิม หลังจากกลับวังหลวงแล้ว ทั้งมินจุงโฮและซอจังกึมจะได้พบเพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกันเป็นเวลานานหลายปี ฮองเฮาและไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งต่างแยกกันเกลี้ยกล่อมซอจังกึมและมินจุงโฮกลับวังหลวงรับใช้ราชสำนัก ซึ่งในที่สุดทั้งสองก็รับปาก . จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ... ขอบคุณมากครับพี่สุเกียง จากคุณ : roadtrip - [ วันรัฐธรรมนูญ 04:21:30 ]

ความคิดเห็นที่ 58 พี่สุเกียง ขอบคุณครับ รักษาสุขภาพ ด้วยครับ นอนดึกจังครับพี่ จากคุณ : samsam - [ วันรัฐธรรมนูญ 05:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 59 save ไว้แล้ว เห็นการเสียสละเวลาตั้งแต่ เที่ยงคืนถึงตีสี่ สำหรับกระทู้นี้แล้ว ก็ต้องเข้ามาขอบคุณความมีน้ำใจ คุณสุเกียงน่ารักจัง จากคุณ : pp - [ วันรัฐธรรมนูญ 08:46:18 A:210.86.206.57 X: TicketID:048608 ]

ความคิดเห็นที่ 60 Thank you  for your kindness แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 48 16:10:27 จากคุณ : pisoran - [ วันรัฐธรรมนูญ 16:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อันนี้หามาใหครับ ที่มาของ Fwd mail เพื่อให้เกียรติคนแปลนะครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3939238/A3939238.html http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=modoko&group=1 จากคุณ : เมื่อวันฟ้าหม่น - [ วันรัฐธรรมนูญ 17:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอขอบคุณ คุณ modoko และคุณ เมื่อวันฟ้าหม่น ค่ะ เป็น Fwd mail ที่ยาวมากๆ ไม่ทราบว่ามีลิ้งค์ที่คุณmodoko  นำมาให้อ่าน พอเห็นเมล์นี้เลยดีใจ พอดีนอนไม่หลับเลย นำเรื่องย่อนี้มาลงให้เพื่อนๆอ่านกัน ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ นับว่าเป็นFwd mail ที่ถูกใจที่สุด สวัสดีค่ะ คุณ roadtrip คุณ  samsam คุณ pp คุณ pisoran ดีใจที่เพื่อนๆแวะมาอ่านค่ะ จากคุณ : สุเกียง - [ วันรัฐธรรมนูญ 21:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 63 กำลังอยากได้พอดีเลยครับ ขอบคุณมากครับพี่ กำลังสนุกเลยนะครับ จากคุณ : Qoo ซัง - [ วันรัฐธรรมนูญ 21:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณมากค่ะ ใช้เวลาอ่าน 2 ชั่วโมงแน่ะ จากคุณ : prettypetite - [ วันรัฐธรรมนูญ 22:27:04 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอบคุณความมีน้ำใจ คุณสุเกียง จากคุณ : jasmin rice - [ วันรัฐธรรมนูญ 22:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณคนแปลด้วย จากคุณ : jommassalyn - [ 11 ธ.ค. 48 02:04:34 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณครับ ลูกสาวติดเรื่องนี้มาก จากคุณ : naoneone (naoneone) - [ 11 ธ.ค. 48 08:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณคนแปลมากๆ ครับ ขอบคุณผู้สร้างสำหรับ ละคร ดีๆ เช่นนี้ ด้วยครับ ขอบคุณพี่สุเกียง ที่ นำมาให้อ่าน ยามดึกดื่น ครับ จากคุณ : samsam - [ 11 ธ.ค. 48 08:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณ คุณสุเกียงอย่างสูงที่นำเรื่องย่อมาโพสท์ให้อ่านกัน เห็นถึงความพยายามจริงๆ จากคุณ : ชงโค - [ 11 ธ.ค. 48 13:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 70 แดจังกึม จากคุณ : muaylek19@yahoo.com - [ 12 ธ.ค. 48 19:07:40 A:58.9.253.44 X: ]