PANTIP.COM : U5242728 คำว่า "อายุความ" นับตั้งแต่ตอนไหนค่ะ [กฏหมาย]

ความคิดเห็นที่ 7

อายุความตามประมวลกฏหมายแพ่งฯ

มาตรา 193/12 อายุความให้เริ่มนับแต่ขณะที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้เป็นต้นไป ถ้าเป็นสิทธิเรียกร้องให้งดเว้นกระทำการอย่างใดให้เริ่มนับแต่เวลาแรกที่ฝ่าฝืนกระทำการนั้น

มาตรา 193/30 อายุความนั้น ถ้าประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่นมิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะ ให้มีกำหนดสิบปี

ในคดีแพ่ง ถ้าในเรื่องนั้นๆ ไม่มีกฏหมายกำหนดอายุความไว้ให้นับอายุความทั่วไปมีกำหนด 10 ปี การเริ่มนับอายุจะเริ่มนับเมื่อไหร่นั้น กฏหมายบอกว่าให้เริ่มนับแต่ขณะที่อาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้เป็นต้นไป ....เมื่อสิทธิของตนถูกกระทบอันทำความเสียหายให้แก่ตน...หลักการเริ่มนับคือเมื่อรู้เรื่องกระทำความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิด ต้องรู้ทั้งสองอย่าง ..ถ้ารู้อย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว อายุความยังไม่เริ่มนับ.....ใช้ตามหลักอาญา ซึ่งประมวลแพ่งไม่ได้บัญญัติไว้ว่าการนับอายุความต้องมีลักษณะอย่างไรเหมือนที่อาญาบัญญัติไว้....ดังนั้นเมื่อสิทธิของตนถูกกระทบอาจบังคับตามสิทธินั้นได้...ก็น่าจะต้องรู้เรื่องและรู้ตัวผู้ทำละเมิดด้วย
ต้องรู้ว่ามีการละเมิดทำให้ตนเสียหายและรุ้ตัวผู้ทำละเมิดหรือผู้มารบกวนสิทธิของตนนั้น ซึ่งอาจจะเป้นตัวบุคคลหรือนิติบุคคลก็ได้

อายุความตามประมวลกฏหมายอาญาฯ

มาตรา 95 ในคดีอาญา ถ้ามิได้ฟ้องและได้ตัวผู้กระทำความผิดมายังศาลภายในกำหนดดังต่อไปนี้ นับแต่วันกระทำความผิด เป็นอันขาดอายุความ
(1) ยี่สิบปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุกตลอดชีวิต หรือจำคุกยี่สิบปี
(2) สิบห้าปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าเจ็ดปีแต่ยังไม่ถึงยี่สิบปี
(3) สิบปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าหนึ่งปีถึงเจ็ดปี
(4) ห้าปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าหนึ่งเดือนถึงหนึ่งปี
(5) หนึ่งปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งเดือนลงมาหรือต้องระวางโทษอย่างอื่น
ถ้าได้ฟ้องและได้ตัวผู้กระทำความผิดมายังศาลแล้ว ผู้กระทำความผิดหลบหนีหรือวิกลจริต และศาลสั่งงดการพิจารณาไว้จนเกินกำหนดดังกล่าวแล้วนับแต่วันที่หลบหนีหรือวันที่ศาลสั่งงดการพิจารณา ก็ให้ถือว่าเป็นอันขาดอายุความเช่นเดียวกัน
มาตรา 96 ภายใต้บังคับมาตรา 95 ในกรณีความผิดอันยอมความได้ถ้าผู้เสียหายมิได้ร้องทุกข์ภายในสามเดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิด เป็นอันขาดอายุความ

มาตรา 123 ผู้เสียหายอาจร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนได้
คำร้องทุกข์นั้นต้องปรากฏชื่อและที่อยู่ของผู้ร้องทุกข์ ลักษณะแห่งความผิด พฤติการณ์ต่าง ๆ ที่ความผิดนั้นได้กระทำลง ความเสียหายที่ได้รับและชื่อหรือรูปพรรณของผู้กระทำผิดเท่าที่จะบอกได้
คำร้องทุกข์นี้จะทำเป็นหนังสือหรือร้องด้วยปากก็ได้ ถ้าเป็นหนังสือ ต้องมีวันเดือนปี และลายมือชื่อของผู้ร้องทุกข์ ถ้าร้องด้วยปาก ให้พนักงานสอบสวนบันทึกไว้ ลงวันเดือนปี และลงลายมือชื่อผู้บันทึกกับผู้ร้องทุกข์ในบันทึกนั้น

ในอายุความตามมาตรา 95 เริ่มนับเมื่อวันที่มีความผิดเกิดขึ้นและอาจจะยังไม่ได้มีการร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนก้อได้หากไม่ได้ผู้กระทำผิดมาฟ้องต่อศาลภายในกำหนดอายุความถือว่าคดีนั้นขาดอายุความ เว้นแต่เป็นความผิดอันยอมความได้ที่ต้องร้องทุกข์ภายในสามเดือนเมื่อรู้เรื่องและรุ้ตัวผู้กระทำผิด

กรณีลักทรัพย์....
มาตรา 334 ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกพันบาท
มาตรา 335(1) ผู้ใดลักทรัพย์
(1) ในเวลากลางคืน
ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงห้าปี และปรับตั้งแต่สองพันบาทถึงหนึ่งหมื่นบาท

อายุความก็จะมีกำหนดตามอัตราโทษตามาตรา 95 นับแต่วันเมื่อมีความผิดเกิดขึ้นและอาจจะยังไม่ได้ร้องทุกข์กับพนักงานสอบสวนไว้ตามระเบียบ
แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 50 12:35:11

จากคุณ : เมสุริน - [ 21 มี.ค. 50 12:17:41 ]