ขอบคุณ คุณ คห.17 ที่เข้าใจดิฉันค่ะ ขอตอบคุณ คห.16 ค่ะ ที่ดิฉันแทนแม่ว่าเขา นั่นไม่ได้แปลว่าดิฉันไม่ได้ให้ความเคารพท่านน่ะค่ะ ที่ดิฉันนำเรื่องมาเล่าก็ไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะนินทาแม่แต่อย่างใดเพียงแค่ต้องการความคิดเห็นจากบุคคลอื่นก็เท่านั้น สำหรับดิฉันและแม่แล้ว เราคุยกันทุกเรื่อง มีทั้งดีและไม่ดี
เพราะเวลาที่ฉันไม่สบายใจหรือคำแนะนำก็จะพูดคุยกับแม่ ตั้งแต่เป็นเด็กแล้วค่ะ เพราะแม่มีลูกผู้หญิงคนเดียว ส่วนคนอื่นก็เป็นผู้ชายหมด ดังนั้นแม่เลยกลายมาเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวของฉันโดยจำเป็น ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อน หรือมีใครมาจีบ แม่เป็นคนแรกที่ฉันจะเล่าให้ฟัง
ขอชี้แจงนิดนึงน่ะค่ะ สำหรับเรื่องที่ดิฉันน้อยใจแม่ จริงๆดิฉันก็ไม่ค่อยจะนำเรื่องที่ไม่สบายใจเล่าให้แม่ฟังเท่าไหร่ กว่าจะพูดเรื่องนี้ให้แม่ฟังก็คิดนานเหมือนกัน
คือวันนั้นดิฉันโทรถามเขา เรื่องที่ดิฉันส่งเงินไปให้ว่าพอใช้ไหม เพราะดิ
ฉันส่งเงินให้แม่ทุกเดือน มีน้อยส่งน้อย มีมากส่งมาก โดยที่แม่ไม่เคยเอ่ยปากขอ แม่จะบอกเสมอไม่มีก็ไม่ต้องส่ง แต่ฉันก็บอกว่า ไม่เป็นไร เพราะฉันคิดว่า ไม่รู้จะมีเวลาอยู่กับแม่ไปนานสักแค่ใหน สิ่งใหนที่จะตอบแทนบุญคุณได้ก็อยากจะทำ แม้เขาจะไม่เรียกร้อง ดิฉันคิดว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่
แต่วันนั้น พอแม่รับโทรฯ แม่ก็พูดเรื่องแต่งงาน แต่ถ้าแม่ไม่ใส่อารมณ์ฉันคงไม่คิดมากหรือน้อยใจเขา แต่ ณ เวลานั้น คือฉัน กำลังต้องการกำลังใจ และแค่อยากคุยกับแม่ เพื่อผ่อนคลาย แต่แม่มาใส่อารมณ์กับฉัน ฉันเข้าใจว่าแม่ก็คงเครียด คือต่างคนต่างเครียดน่ะค่ะ
ฉันมั่นใจว่าความรักที่ฉันมีต่อแม่มีไม่น้อยไปกว่าคุณแน่นอนค่ะ การทีเราเรียกเขาก็ใช่ว่าเราจะไม่เคารพ นี้ค่ะ คำพูดไม่เท่ากับการกระทำหรอกค่ะ แต่ทั้งคำพูดและกระทำได้ 2 อย่างดีที่สุด แต่คนเราก็ต้องมีอารมณ์โกรธน้อยใจกันบ้าง
แต่ก็ยินดีรับฟังค่ะ
แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 18:10:38
แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 18:04:50
แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 17:59:47
แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 17:59:18
แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 50 17:58:16