จากประสบการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น มาเล่าสู่กันฟัง
ถ้าเพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวหรือเรียนอยู่เมืองนอก แล้วหิ้วไวน์เป็นของฝาก หรืออย่างไรก็แล้วแต่ ถ้าคิดจะขายใน internet ขอให้ระวังเรื่องการทำผิดกฏหมาย และการรู้เท่าไม่ถึงการณ์เช่นผม
ผมไปเรียนที่ประเทศออสเตรเลียปี 1998 และก็รู้จักกับไวน์ Penfolds ระหว่างที่ผมเรียนและช่วงที่กลับเมืองไทย ผมจะซื้อไวน์ Penfolds มาฝากญาติผู้ใหญ่ และเก็บไว้กินส่วนตัว จนปัจจุบันผมเก็บได้ประมาณ 12 ขวด ถึงตอนนี้จะกินเองก็เสียดาย ก็เลยคิดจะขาย และก็ลองลงขายใน web pantip 1 ขวด ตั้งราคาแบบไม่เอากำไรมาก ในราคา 1900 บาท ในวันรุ่งขึ้นมีคนสนใจโทรมาจะขอซื้อ โดยถามผมว่ามีทั้งหมดเท่าไหร่ จะขอเหมาหมด โดยจะซื้อไปฝากผู้ใหญ่ จริงๆแล้วผมยังไม่รู้เลยว่าผมมีทั้งหมดกี่ขวด ผมเลยบอกว่าจะขอกลับไปนับก่อน แล้ววันรุ่งขึ้นจะโทรมาบอก ผมก็เลยแจ้งไปว่าผมมีทั้งหมด 12 ขวด ทางผู้ซื้อก็นัดสถานที่นัดและจัดส่ง โดยนัดเจอกันที่เซ็นทรัลลาดพร้าว หลังจากที่นัดวันและเวลาเรียบร้อยแล้ว ทางผู้ซื้อก็โทรว่าแจ้งขอเปลี่ยนสถานที่จัดส่ง โดยให้ส่งที่แถวพุทธมลฑล โดยแจ้งผมว่ารถเสียเข้าอู่ซ่อมอยู่ ซึ่งผมก็ปฏิเสธไปว่าไม่รู้จักแถวนั้น ซึ่งทางผู้ซื้อได้บอกว่าจะจ่ายค่าน้ำมันให้ ทางผมก็เริ่มแอะใจ แต่ก็ไม่คิดอะไรมาก แต่ก็ยังยืนยันว่านัดเจอกันที่เซ็นทรัลลาดพร้าว โดยให้ผู้ซื้อนั่ง Taxi มา สิ่งที่ผมคิดตอนนั้นและกลัวก็คือพวกมิจฉาชีพ หรือพวก 18 มงกุฎ ผมก็แค่สังหรณ์ใจ แต่ผมก็ยังอุ่นใจที่สถานที่นัดคือเซ็นทรัลลาดพร้าว ซึ่งเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย และผมก็คิดว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมาย ซึ่งครั้งนี้เป็นบทเรียนสำหรับผม ลูกค้าที่โทรมาขอซื้อและขอเหมาทั้งหมดที่มี ไม่ใช่พวกมิจฉาชีพแต่เป็นเจ้าหน้าที่สรรพสามิตมาล่อซื้อ ซึ่งผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าสิ่งที่ผมทำเป็นสิงผิดกฎหมาย เจ้าหน้าที่สรรพสามิตได้เชิญผมไปที่กรมสรรพสามิตแถวราชวัตร และเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักกรมสรรพสามิตมากขึ้น ทางเจ้าหน้าที่แจ้งค่าปรับเรื่องภาษีอากรเป็นเงินประมาณ 25,000 บาท และยึดไวน์เข้าหลวง ซึ่งเงิน 25,000 บาทเป็นเงินจำนวนมากสำหรับผม และทางเจ้าหน้าที่ยังแจ้งกับผมว่าจะต้องจ่ายค่าปรับภายในวันนี้ ถ้าไม่มีเงินค่าปรับก็จะส่งตำรวจและส่งฟ้องศาลต่อไป พร้อมทั้งยึดของกลาง พร้อมทั้งรถที่เป็นพาหนะในการกระทำผิด ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ผมคงจะไม่ลืมไปอีกนาน และผมโทษตัวเองว่านี่คือผลของความโลภ ซึ่งตอนแรกกะไว้กินเอง แต่คิดไปคิดมา ถ้ากินไปก็หมดไป สู้ขายเป็นเงินมาทำประโยชน์อย่างอื่นดีกว่า ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ และผมก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ากรมสรรพกรจะมาล่อซื้อ มัวแต่กลัวพวกมิจฉาชีพ ดังนั้นจึงอยากขอเตือนเพื่อนๆ เก็บไว้กินเองดีกว่า เพราะไม่คุ้ม ถ้าถูกจับ เพราะผิดกฎหมาย ทางเจ้าหน้าที่ยังอธิบายเป็นความรู้ว่าสามารถมีเก็บได้ไม่เกิน 2 ขวด ถ้ามากกว่านั้นถือเป็นความผิด และความผิดของผมคือผมมีอยู่ท้ายรถ 12 ขวด ซึ่งไม่ได้เสียภาษี เพราะหิ้วเข้ามาคนละ 2 ขวด และก็ไม่ได้หิ้วมาคราวเดียวกัน แต่เป็นการทยอยหิ้วเข้ามา และผมก็ยังคิดว่าไม่เป็นความผิด แต่ทางเจ้าหน้าที่แจ้งว่าผิด และเป็นความรู้และเป็นบทเรียนสำหรับผม ซึ่งผมก็มองโลกในแง่ดีว่าครั้งนี้ยังน้อย ถ้าผมทำผ่านครั้งนี้ไปได้ (เป็นครั้งแรกสำหรับผม) ผมอาจจะขายครั้งต่อไปเป็นจำนวนมากขึ้นได้ ซึ่งถ้าผมถูกจับได้ครั้งต่อไป ผมอาจติดคุกและถูกปรับเป็นแสนได้ ซึ่งครั้งนี้ถือว่ายังน้อยและเป็นบทเรียนสำหรับผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์และไม่ตั้งใจทำผิดกฎหมาย ผมจึงอยากเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆ ฟังใว้เป็นอุธาหรณ์ สำหรับคนที่ไม่มีเจตนาจะทำผิดกฎหมาย