ความคิดเห็นที่ 1 ไม่รู้กฏหมาย แต่เข้ามาเอาใจช่วยครับ สู้ๆนะครับ ชีวิต มีค่า เสมอ จากคุณ : NukEzKelz - [ วันพ่อแห่งชาติ 03:27:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าเป็นจริงดังที่ท่านกล่าว ก็นับว่าแม่ฝ่ายชายขาดคุณธรรมเรื่องจะทำลายเด็กในท้องและเรื่องเห็นคุณค่าของผู้หญิงเพียงเงินห้าหมื่นบาทถือว่าเอาเปรียบเรามาก ท่านต้องคิดให้ดีเรื่องการให้สมรสเพียงเพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า เพราะ 1.เด็กผู้ชายอาจไม่มีวุฒิภาวะพอที่จะเลี้ยงดูลูกสาวคุณ 2.เด็กผู้ชายอาจเป็นลูกแหง่ที่ต้องมีแม่คอยปกป้องตลอดเวลาไม่เป็นตัวของตัวเองเมื่อนั้นลูกสาวเราเข้าบ้านเขาอาจอยู่ด้วยความทุกข์ 3.แม่ผู้ชายมีอคติต่อลูกสาวเมื่อแรกเริ่ม การเข้าไปอยู่ในครอบครัวฝ่ายชายคงเป็นเรื่องที่ต้องปรับตัวมากๆ 4.ลูกสาวยังเด็กมากเกินไปเขาน่าจะได้รับการดูแลเรื่องการศึกษาเพิ่มเติมถ้าเขาคลอดลูกแล้วอาจให้ไปเรียนต่อ ครอบครัวคุณก็ช่วยเลี้ยงหลานไป คิดในแง่บวก เราได้เด้กเล็กๆที่น่ารักมาเลี้ยงอีกคน นับว่าเป็นโชคดีที่มีคนมาเพิ่มครอบครัวอีกหน่อยเด็กโตมาเลี้ยงเขาดีดีโดยไม่ต้องง้อฝ่ายชาย  เขาต้องแอบอิจฉาแน่ๆคงอยากได้หลานมั่ง ระวังการเรียกร้องตัวเด็กในภายหลัง จริงๆเคยอ่านเรื่องนี้มา ฝ่ายชายมีความผิดทางอาญาเลยล่ะ แม่เขาน่าจะไกล่เกลี่ยกะเราให้ดีกว่านี้ การที่เขาโทรมาก่อนแสดงว่ารู้กฏหมายและมีความเกรงกลัวว่าคุณจะเอาเรื่องอยู่ไม่น้อยหมือนกัน ถ้าคุณขู่ไปนิด ในเรื่องกฏหมายว่าจะหาทนาย ไม่ต้องกลัวเขาจะรีบแจ้นมาประนีประนอมคุณเลยล่ะ เพราะการตรวจดีเอ็นเอปัจจุบันรู้ว่าเป็นลูกฝ่ายชายแน่ ลองอ่านกฏหมายตามลิงค์ และลองปรึกษาทนายหรือผู้รู้กฏหมายทางเวบดู เผื่อเป็นช่องทางกรณีฝ่ายชายมีการบิดพลิ้ว ต่อรอง คนรู้กฏหมายจะได้ไม่เปรียบใครเขา http://learners.in.th/blog/jantima-lor/118023 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=uvphenix&month=09-2006&date=22&group=1&gblog=3 http://www.oknation.net/blog/print.php?id=196468 http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2550/A/056/1.PDF http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2550/A/056/5.PDF จากคุณ : ไม่มีใครคิดถึง - [ วันพ่อแห่งชาติ 04:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อนาคตยังอีกยาวไกลครับ...ให้ลูกสาวเรียนหนังสือต่อ.... ให้เอาเด็กออกครับ...แม้ใครจะไม่เห็นด้วย แต่ผมว่ามันเป็นผลดีในอนาคต และที่สำคัญจะรับเงินหรือไม่ก็ตาม อยู่ที่คุณตัดสินใจ ถ้าฝ่ายหญิงไม่ยินยอมมีเพศสัมพันธ์ด้วย ก็คงจะไม่ท้องหรอกครับ ต้องรับผิดชอบทั้งสองฝ่ายนั่นแหละครับ และที่สำคัญ หาคู่มือวัยใส ให้ลูกสาวอ่านด้วยนะครับ จะได้เรียนรู้วิชาเพศศึกษา รู้วิธีการป้องกันการตั้งครรภ์และโรคร้ายต่าง ๆ ด้วยความหวังดีนะครับ จากคุณ : pteamb - [ วันพ่อแห่งชาติ 07:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาตรา 277 ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีซึ่งมิใช่ภริยาหรือสามีของตน โดยเด็กนั้น จะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท การกระทำชำเราตามวรรคหนึ่ง หมายความว่าการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ โดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้ สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำแก่เด็กอายุยังไม่เกินสิบสามปี ต้องระวางโทษ จำคุกตั้งแต่เจ็ดปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่หนึ่งหมื่นสี่พันบาทถึงสี่หมื่นบาท หรือจำคุกตลอดชีวิต ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสามได้กระทำโดยร่วมกระทำความผิดด้วยกัน อันมีลักษณะเป็นการโทรมเด็กหญิงหรือกระทำกับเด็กชายในลักษณะเดียวกันและเด็กนั้นไม่ยินยอม หรือได้กระทำโดยมีอาวุธปืนหรือวัตถุระเบิด หรือโดยใช้อาวุธ ต้องระวางโทษจำคุกตลอดชีวิต ความผิดตามที่บัญญัติไว้ในวรรคหนึ่ง ถ้าเป็นการกระทำโดยบุคคลอายุไม่เกินสิบแปดปีกระทำต่อเด็กซึ่งมีอายุกว่าสิบสามปี แต่ยังไม่เกินสิบห้าปี โดยเด็กนั้นยินยอม และภายหลังศาลอนุญาตให้ทั้งสองฝ่ายสมรสกัน ผู้กระทำผิดไม่ต้องรับโทษ ถ้าศาลอนุญาตให้สมรสในระหว่างที่ผู้กระทำผิดกำลังรับโทษในความผิดนั้นอยู่ ให้ศาลปล่อยผู้กระทำความผิดนั้นไป” นอกจากนี้ ยังสามารถเล่นโทษ พรากผู้เยาว์ไปเพื่อการอนาจาร(มาตรา 317 พรากผู้เยาว์อายุ ไม่เกิน 15ปี  มันยาวอะครับ พิมพ์ไม่ไหว) ทั้ง 2กรณีนี้ แม้ผู้เสียหายจะยินยอม ก็มีความผิดครับ   เว้นแต่ว่า เข้าฐานความผิดตาม มาตรา277 วรรคท้าย  คือผู้กระทำความผิด อายุยังไม่เกิน 18 และผู้เสียหาย อายุกว่า 13 แต่ยังไม่เกิน 15 (ตราบใดที่ยังไม่ครบ16ปีบริบูรณ์ ก็ยังถือ 15อยู่ครับ)  และภายหลังได้สมรสกันโดย ศาลอนุญาต ผู้ที่กระทำความผิดก็ไม่ต้องรับโทษครับ >>คำว่าสมรสกันในที่นี้  คือการจดทะเบียนสมรสนะครับ ไม่ใช่การหมั้น หรือ การจัดงานแต่งงานตามประเพณี ส่วนความผิด ฐานพรากผู้เยาว์ไปเพื่อการอนาจาร คือ ผู้เสียหายอายุยังไม่เกิน 15ปี  การพาไปซึ่งผู้เยาว์ นอกจากนี้ยังรวมถึงการ ให้ผู้เยาว์มาหาด้วยนะครับ  (เช่น การที่ผู้ชายอยู่ที่บ้านตัวเอง แล้วโทรศัพท์ให้ลูกคุณไปหาที่บ้าน) และถ้าการพรากไปนั้น เป็นไปเพื่อการอนาจาร>> เช่น ให้ไปหาแล้วได้ร่วมเพศ หรือ กระทำชำเรา >> จะเป็นความผิดฉกรรณ์ ลงโทษหนักครับ ทั้งนี้ทั้งนั้น อยากให้คุณพ่อใจเย็นๆนะครับ  น้องเขายังเด็กเกินกว่าที่จะรู้ผิดชอบชั่วดี  ประสบการณ์ยังน้อย  อยากให้พ่อเข้าใจน้องและอย่าไปโมโห ไม่ต้องไปสนใจใครไม่ต้องไปอายใคร  สนใจน้องเขาดีกว่าครับคุยกับน้องเขาดีๆ ปัญหาแบบนี้เด็กผู้หญิงฆ่าตัวตายมาเยอะแล้วครับ ส่วนการเอาเด็กออก ไม่แนะนำครับ ผิดกฎหมาย(เว้นแต่พิสูจน์ได้ว่า เด็กเกิดขึ้นจากการโดนข่มขืน ก็สามารถเอาออกได้)  แต่อย่าทำเลยครับ เด็กเขาไม่ได้มีความผิดอะไร อย่าไปตัดชีวิตเขา เรื่องการหมั้นหมาย อยากให้คิดดีๆว่า เด็กเขารักกันรึเปล่า ถ้าเขารักกันจริง ก็ให้เขาแต่งงานกัน  แต่บอกเลยว่าถ้าเขามาขอแต่งงาน เขาอาจเอาลูกสาวเป็นเครื่องมือในการพ้นผิดได้ เพราะสมรสได้พอศาลสั่งไม่ลงโทษ เขาก็หย่าได้ จากคุณ : โชคดีครับ (เจ้าชายรองเท้าแตะ 655) - [ วันพ่อแห่งชาติ 08:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องกฎหมายไม่รู้  .. รักลูก รักหลาน  ก็ขอให้ดูแลลูกสาวดี ๆ  จนหลานคลอดนะครับ  ลูกสาวอายุยังน้อยนัก ผมนึกเป็นห่วงหลานในท้อง  .. ลูกสาวคุณโชคร้ายเรื่องตั้งท้อง  แต่ดีเหลือหลาย ที่พ่อยอมรับเรื่องนี้ได้ .. จากคุณ : สามทับหนึ่ง - [ วันพ่อแห่งชาติ 10:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องเอาเด็กออกไม่เห็นด้วย ถึงจะมีลูก  ก็เรียนหนังสือได้  หยุดเรียนไป 1 ปีแล้วค่อยกลับมาเรียนใหม่ได้ เพื่อนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นคณะวิศวะ  ก็อุ้มท้องไปสอบ เรียนไปแพ้ท้องไป ตอนนี้ได้ลูกสาวน่ารักน่าชัง มีหน้าที่การงานมั่นคง จากคุณ : ttno1 - [ วันพ่อแห่งชาติ 10:13:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สมัยเรียนอยู่ ปวช ผมมีเพื่อนคนนึงท้องระหว่างเรียน พ่อแม่ก็พาไปหาอาจารย์ขอพักการเรียนไป แล้วก็ไปเก็บเนื้อเก็บตัว คลอดลูกออกมา เพื่อนของเพื่อนของเพื่อนเล่าว่า  พ่อแม่ก็รับหลานมาเป็นลูกตัวเอง แม่จริงกลายเป็นพี่ ขั้นตอนทางกฎหมายทำยังไงผมก็ไม่รู้นะ ผลที่เกิดขึ้น คลอดเสร็จก็กลับมาเรียนต่อจนจบ ป.ตรี ได้ข่าวว่าหลังจากเรียนจบก็ทำงานแล้วแต่งงาน(กะคนอื่นนะ) แล้วก็มีชีวิตมีความสุขดี ไม่มีปัญหาอะไร เรื่องทำแท้งนี่ ผมไม่ออกความเห็น แต่ขอว่า 1. อย่าทำแท้งเพราะอายชาวบ้าน 2. อย่าจับเด็กแต่งงาน หรือหมั้นกัน จากคุณ : TingTing - [ วันพ่อแห่งชาติ 10:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ^ คห.3 ครับ!!! ผมอ่านความเห็นคุณผมขนหัวลุกเลยครับ... คุณทราบมั้ยครับว่า...การฆ่าผู้บริสุทธิ์ตัดรอนชีวิตไม่ให้เค้ามาเกิด...เป็นกรรมหนักขนาดไหน เด็กในท้องเค้าทำผิดอะไร...ทำไมถึงจะฆ่าเค้าได้ลงคอ... ขนาดลูกหลานในท้องยังฆ่าได้...อย่างนี้มันไม่ใช่คนแล้วครับ... หากจะมีสิ่งดีๆในเหตุการณ์ครั้งนี้บ้าง....ก็คือการที่พวกคุณๆจะได้พิสูจน์ความเป็นคน โดยการทำกุศลแก่ลูกหลานตนเอง....ชีวิตทั้งชีวิตนะครับไม่ใช่น้อย...เก็บเค้าไว้รักษาเค้าไว้เลี้ยงดูให้เค้าเติบโตมาเป็นคนที่สมบูรณ์....มันจะเป็นการสร้างกุศลอย่างยิ่ง ใครจะรู้ว่าเด็กในท้องนั้นอาจจะเป็นผู้นำที่ดีในอนาคต....เป็นคนดีคนเสียสละของสังคม....เป็นคนที่จะนำพาชาติไทยไปสู่ความเจริญ....เป็นความหวังของชาติในอนาคต ไอ้เรื่องกฎหมายพับเก็บใส่กระเป๋าได้เลยครับ....เพราะอายุแค่นี้วุฒิภาวะเช่นนี้...ศาลเยาวชนไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการลงโทษอยู่แล้ว มันเป็นเรื่องความพลาดที่เราต้องแก้ไขมิใช้ซ้ำเติม....และต้องแก้ไขด้วยวิธีการอันถูกต้องตามครรลองครองธรรม ตอนนี้เรื่องที่คุณต้องคิดไม่ใช่เรื่องคดี....แต่เป็นเรื่องอนาคตของเด็ก....คุณต้องเตรียมการสำหรับชีวิตน้อยๆที่จะเกิดขึ้นมา ลูกคุณวุฒิภาวะยังน้อยคุณต้องเป็นหลักให้เค้า...อย่าให้เค้าตระหนก... เด็กไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้....เพราะแม่แทนบทบาทความเป้นพ่อได้อยู่แล้ว แต่ลูกคุณยังเด็กคุณกับภริยาคุณต้องทำแทนอยู่แล้ว....นึกเสียว่ามีลูกน้อยอีกคนละกันครับ...เป็นลูกหลง เลี้ยงเค้าให้ดีครับอย่าให้มีปมด้อย....ความรักที่ครอบครัวมีให้แก่กันมันจะทำให้ปัญหาทุกอย่างหมดไป... ใครจะว่าอย่างไรช่างมันครับ...ลูกเรา ครอบครัวเรา  ไม่มีใครเค้าหาเลี้ยงครอบครัวคุณนะครับ...มีแต่พวกคุณจะดูแลกันเอง บทพิสูจน์ความรักในครอบครัวมาถึงแล้ว....แสดงภาวะผู้นำเป็นเสาหลักให้แก่ครอบครัวนะครับ...รักกันให้มากๆนะครับอย่าซ้ำเติมกัน...มองไปข้างหน้านะครับ....อย่าจมอยู่กับปัญหา....สิ่งที่ผ่านไปแล้วเราแก้ไขไม่ได้....แต่เราเลือกที่จะทำอนาคตที่ดีได้นะครับ....ขอให้ผ่านวิบากไปด้วยศิลด้วยธรรมนะครับ จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันพ่อแห่งชาติ 11:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องกฏหมายไม่ค่อยรู้เหมือนกันค่ะ รู้แต่ชีวิตเด็กคนนึงมีค่ามหาศาล รักษาเค้าไว้เถอะค่ะ แล้ววันนึงคุณจะรู้ว่าที่คุณทำนั้นดีมากขนาดไหน จากคุณ : เด็กหญิงอ้วนกลม - [ วันพ่อแห่งชาติ 11:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านตามกระทู้ "เมื่อวานตอนกลางคืนแม่ฝ่ายชายมาสอบถามว่าจะทำอย่างไรดี ภรรยาผมบอกว่าจำเป็นต้องหมั้นกันไว้ก่อน เป็นเงินสองแสนบาท เขาขอกลับไปคิด" เจ้าของกระทู้ครับ การที่แม่ฝ่ายชายมาคุยด้วย ก็แสดงว่าเขายังคิดจะรับผิดชอบอยู่ ผมไม่รู้ฐานะของแต่ละฝ่าย จึงประเมินความรู้สึกเขาไม่ได้ และไม่รู้ว่าเงินสองแสนจะเหมาะสมพอดีไหม ตลอดทั้งคำพูดที่คุยกันนั้น กดดันหรือสร้างสรรกันอย่างไร เมื่อแม่ฝ่ายชายกลับไปคิด เขาคงปรึกษาผู้รู้ และรู้ว่ากฎหมายได้แก้ไขใหม่ ให้หญิงชายมีสิทธิทัดเทียมกัน เมื่ออายุเท่ากันและสมยอมกัน ความถูกผิดจึงน่าจะใกล้เคียงกัน (ตามลิงค์ที่ #2 นำมาลง) เขาจึงเสนอห้าหมื่นเพื่อตัดปัญหาครับ เมื่อเป็นเช่นนี้ คิดว่าคงเอาเรื่องเขาลำบาก จึงอยากรู้ความประสงค์เจ้าของกระทู้ ว่าต้องการอย่างไร หากคิดจะให้เด็กรักกันต่อ ก็คงต้องไปคุยกับพ่อแม่เขาใหม่ คุยแบบสร้างสรรเอาครับ อย่าคุยว่าเขาเป็นฝ่ายผิด สำหรับเรื่องสินสอดทองหมั้น สุดแท้แต่เขาจะพิาจารณา  ผมคงคิดได้เพียงเท่านี้ ครับ จากคุณ : บุญถิ่น - [ วันพ่อแห่งชาติ 12:26:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 13:09:40 จากคุณ : กำ (deetee1) - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น่าเห็นใจจริงๆครับ ก่อนอื่นขอให้เข้าใจถึงสิทธิในทางอาญาของคุณก่อน สิทธินี้จะทำให้คุณมีอำนาจในการเจรจาต่อรอง ซึ่งครอบครัวทั้งสองฝ่ายต่างก็ร่วมกันเป็นเจ้าของสายเลือด เพื่อความเป็นธรรม  ทั้งสองคงจะต้องช่วยกันออกค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูเด็ก โดยอาจทำเป็นข้อสัญญาระหว่างกันเอาไว้ สิทธิในทางอาญาของคุณ จากข้อเท็จจริงที่ให้มาเป็นไปได้ที่จะมีผู้เสียหายถึงสองคน คือ - พ่อและแม่ เป็นผู้เสียหายในข้อหาพรากผู้เยาว์ เมื่อเด็กอายุยังไม่เกิน สิบห้าปี แม้เด็กจะยินยอม เด็กผู้ชายก็มีความผิด แล้ว  และโทษก็สูงมากเสียด้วย - ส่วนที่จะเป็นความผิดอีกข้อหาหนึ่ง คือข้อหากระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปี ในกรณีนี้ผู้เสียหายคือลูกสาวของคุณ แต่เนื่องจากลูกคุณยังเป็นผู้เยาว์อยู่  หลักทางกฏหมายจึงให้คุณ มีอำนาจจัดการดำเนินคดีทางอาญาแทนลูกสาวของคุณ และโทษในความผิดฐานนี้ก็หนักมากอีกเช่นกัน ในความผิดฐานนี้เด็กผู้ชายอาจไม่ต้องรับโทษ ถ้าภายหลังศาลอนุญาตให้ลูกของคุณสมรสกันกับเด็กชายคนนั้น(เฉพาะฐานนี้เท่านั้น) ความผิดทั้งสองเนื่องจากมีผู้เสียหายถึงสองคนจึงเป็นความผิดที่จะต้องลงโทษทั้งสองกรรม  อีกทั้งยังเป็นความผิดที่ยอมความกันไม่ได้ หากมีการแจ้งความร้องทุกข์ต่อตำรวจ ขั้นตอนทางคดีก็จะดำเนินกันต่อไปจนกว่าศาลจะตัดสินซึ่งจะเป็นผลร้ายต่อเด็กชายผู้เยาว์ได้ แนวทางแก้ไข ถ้าคุณมีกำลังส่งเสียได้ และรู้จักให้อภัย เรื่องก็จะจบ และเหตุครั้งนี้คงเป็นบทเรียนที่มีค่าสำหรับลูกสาวคุณ แต่ถ้าคุณไม่มีกำลังที่จะเลี้ยงดูส่งเสียได้ ก็ต้องหาทางเจรจาต่อรองดูกับอีกฝ่าย แจ้งถึงสิทธิและอำนาจของคุณที่มีอยู่ ในระหว่างการเจรจา คุณไม่จำเป็นต้องแจ้งความร้องทุกข์ แต่คุณสามารถฟ้องเป็นคดีเองได้  ถ้าการเจรจาเป็นที่ตกลงด้วยดีทั้งสองฝ่าย คุณก็ไม่ต้องนำพยานเข้าสืบ เพื่อให้ศาลยกฟ้อง และจำหน่ายคดีของคุณไปเสีย ด้วยรัก จากคุณ : phabat77 - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกับคุณ อินทร์นิล จากคุณ : พลอยแหวนแสนสวย - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:20:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : หน้าแง๊ว~* - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมว่าการที่คุณ ซึ่งเป็นพ่อ-แม่ รับได้ว่าลูกตั้งท้องเป็นเรื่องดี อย่างน้อยลูกของคุณยังมีคุณเป็นที่พึ่ง เป็นที่ปรึกษาได้ แต่การที่จะจับเด็ก 2 คนมาแต่งงานกันเพียงเพราะตั้งท้องมันไม่ถูกต้อง เพราะสิ่งที่เห็นอยู่แล้วคือแม่ของฝ่ายชายเขาไม่ยอมรับลูกสาวของเราอยู่แล้ว ถึงเขาจะทำผิดอย่างไร ก็ไม่ควรส่งเขาไปตกนรกอยู่กับคนที่ไม่รักเขา จะเป็นการสร้างปัญหาสังคมมากขึ้นไปอีก ตอนนี้ควรดูแลลูกสาวของคุณให้ดี ให้เขาคลอดหลานปลอดภัย แล้วคุณก็เลี้ยงหลานไว้เถอะครับ มีเด็กน่ารักๆในบ้าน ทำให้บ้านดูมีชีวิตชีวาออก แล้วให้ลูกสาวคุณกลับไปเรียนจนจบดีกว่า อนาคตของสูกสาวคุณยังอีกยาวไกล จากคุณ : ParikaWan - [ วันพ่อแห่งชาติ 13:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมขอบอกอีกครั้งนะครับว่า... เรื่องการดำเนินคดีไม่ใช่ประเด็นสำคัญ....เพราะศาลเยาวชนไม่ได้มีวัตถุประสงค์ในการลงโทษ....ในส่วนของค่าสินไหมที่จะได้รับ....มันอาจไม่คุ้มกับการที่ต้องดำเนินกระบวนการทางศาล (ดีไม่ดีไม่มีให้อีกต้องบังคับคดียุ่งยากอีก)....ทั้งการแจ้งความ...สอบสวน...สืบพยาน....หลายขั้นตอนที่กล่าวมามันกระทบใจเด็กมาก....แม้มันจะใช้วิธีการสำหรับเด็กแต่มันก็กระทบต่อความรู้สึกอยู่ดี... เด็กต้องมาตอบคำถามซ้ำๆซากๆว่าถูกข่มขืนอย่างไร....ร่วมเพศอย่างไร....และต้องเบิกความต่อหน้าคนหลายคน...มันเป็นอะไรที่สะเทือนใจนะครับ...ต้องยอมรับว่าเด็กเค้าพลาด...เค้าอาย...เค้ากลัว...มันจะฝังในใจเค้า... ในเรื่องนี้อย่าโทษใครครับ....มันพลาด....พลาดกันทั้งสองฝ่าย....ตัวเด็กผู้ชายก็ยังเด็กอยู่มาก....ผมไม่อยากให้ตำหนิใคร....ของมันพลาดไปแล้ว...เพราะวุฒิภาวะมันก็ไม่ต่างกัน....ด้วยความอยากรู้...ด้วยความอยากลอง...ด้วยความอ่อนต่อโลก... เราต้องใส่ใจบุตรหลานเราให้ดีครับ... อย่าทำอะไรให้มันเอิกเกริก...มันจะเป็นการทำความเสียหายให้มากขึ้นโดยใช่เหตุ ต้องยอมรับว่ากระบวนการยุติธรรมของเรามันสมบูรณ์ในกระดาษครับ...คือกฎหมายมันบัญญัติไว้ดีแต่กลไกต่างๆมันไม่มีรองรับหรือไม่สมบูรณ์สมดังเจตนารมย์ของกฎหมาย ผมต้องถามคุณกลับว่า....คุณต้องการอะไรจากการดำเนินคดี? ถ้าต้องการให้เด็กชายติดคุก...บอกเลยว่าไม่ติด...อายุขนาดนี้ยังเรียนหนังสืออยู่....อย่างมากก็ว่ากล่าวตักเตือนแล้วปล่อยตัวกลับบ้าน...ให้มารายงานตัวเอาผลการเรียนมาส่ง...บลาๆๆๆ...ก็เท่านั้นแหละคดีเยาวชน และถ้าจะหวังความสำนึก....คงยากครับ...เพราะมันต้องอยู่ที่ใจของคนทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง...การดำเนินคดีไม่ได้ทำให้ใครสำนึกขึ้นมาได้นะครับ... ว่าแต่คุณจะหวังความสำนึกของคนแบบนั้นไปทำไม... เอาเวลา....เอาความคิด....เอาความใส่ใจ....ไปรวมไว้กับสมาชิกตัวน้อยๆในบ้านที่จะลืมตาดูโลกในไม่ช้าดีกว่าครับ จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันพ่อแห่งชาติ 14:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาผิดได้ข้อหาพรากผู้เยาว์  เพราะเมื่อกระทำผิดฝ่ายหญิงยังไม่ครบ 15 ปี เล่นงานไปทางแม่   แม่เป็นครู  แต่เป็นราชการหรือเปล่า  ถ้าเป็นราชการ เราร้องเรียนไปที่ที่เขาทำงานอยู่   ข้าราชการถ้าถูกร้องเรียนในลักษณะที่ทำให้เสื่อมเสีย  จะโดนเล่นงานโดยที่ทำงานของเขาเอง   แต่ยังไงเราก็เห็นด้วยกับคุณ อินทร์นิล นะคะ   แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 22:57:21 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 22:55:53 จากคุณ : nuch_tiew - [ วันพ่อแห่งชาติ 15:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอขอบคุณมากๆ สำหรับความคิดเห็นทุกๆท่าน ผมเป็นคนคิดในทางบวก อยู่เสมอ แต่อยากถามผู้รู้อีกสักนิดหนึ่ง 1. ตอนนี้ ภรรยาผมได้แจ้งความไว้แล้ว ตำรวจกำลังจะเรียกฝ่ายชาย มาไกล่เกลี่ยอยู่  ผมควรจะทำอย่างไร ถ้าตกลงกันไม่ได้ 2. ที่อึดอัดมากที่สุด ไม่ใช่อคตินะครับ เด็กในท้องมีสายเลือดของคน ใจดำอย่างแม่ฝ่ายชายเช่นนี้  คุณๆ คิดว่าผมจะลบความรู้สึกนี้ ออกจาก ใจไปได้หรือไม่ วันไหน/   3. ความรู้สึกของคนเป็น พ่อ คนนี้รักลูกเสมอ ที่ต้องให้หมั้นกันไว้ก่อน เพราะต้องการ ให้ลูกสาวได้เข้าใจ และมีความมั่นใจ ที่จะต้องต่อสู้ไป ในคุณค่า แห่งการเป็นคุณแม่ ถึงลูกจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม 4. ชีวิตเด็กทารกน้อยๆ ที่จะเกิดขึ้นมาในอนาคตอันใกล้นี้ คงเป็นอุทา หรณื สอนใจ ให้คนเข้าใจความเจ็บปวดที่สุด สุด ในหัวอกของคนเป็น พ่อ                                 ขอบคุณครับ ขอบคุณ จริงๆ จากคุณ : web999 (web999) - [ วันพ่อแห่งชาติ 17:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาเห็นใจ หัวอก พ่อ และแม่ อย่างสุดซึ้ง จากคุณ : klangdad - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าไปทำแท้ง ก็ผิดอาญาฐานทำแท้งด้วยนิ น่าสงสารเด็ก ... ถึงกฎหมายเอาผิดไม่ได้ แต่กฎแห่งกรรมก็เอาผิดได้ แค่คิดฆ่าชีวิตที่ไม่รู้อิโหน่อิแหน่ ก็บาปแล้ว จากคุณ : แดดเช้า - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:21:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อื่ม...ว่าจะไม่ตอบแล้ว...แต่เห็นความคิดคุณแล้วอดไม่ได้ 1.  คุณทราบมั้บว่าคดีนี้เป็นอาญาแผ่นดิน...ยอมความไม่ได้...เมื่อเรื่องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมมันต้องส่งฟ้องศาล....ต้องมีการสอบสวน....ส่งตรวจแพทย์....ฟ้องต่อศาล....สืบพยาน....พิพากษา....ซึ่งกระบวนการทั้งหมดลูกคุณจะต้องถูกซักโดยละเอียดถึงพฤติการณ์การมีเพศสัมพันธ์กับแฟนหนุ่ม เป็นการทำให้เด็กที่สำนึกว่าตนพลาด....กระทบกระเทือนจิตใจเพิ่มมากขึ้น....กรณีนี้ถ้าให้ผมเดา...มันเป็นการสมยอม...มันเป้นการพลาดเกินเลยโดยไม่ป้องกัน...มันไม่เหมือนกับการฉุดครารุมโทรมที่ต้องนำคนผิดมาลงโทษให้ได้....ทั้งผู้กระทำก็เยาวชนอายุอ่อนกว่าเด็กผู้หญิงเสียอีก ถ้าเป็นผมๆไม่ทำอย่างคุณ....เพราะไม่ใช่การแก้ปัญหา....เป็นการเอาคดีมาต่อรองกันโดยไม่คิดถึงใจเด็ก....ผมจะต้องดูแลจิตใจคนของผมก่อนใครผิดใครถูกเอาไว้ที่หลัง 2.  พ่อแม่ที่ประเสริฐเค้าจะไม่เลือกที่จะรักลูก....ไม่ว่าเด็กที่เกิดนั้นจะเกิดเพราะใครหรือเพราะเหตุใด.....แต่พ่อแม่ก็พร้อมที่จะรักสุดใจ....ทุ่มเทสุดตัวโดยไม่มีเงื่อนไขที่จะรัก....เพราะความรักที่พ่อแม่มีต่อลูกนั้นมันเป็นความรักที่ปราศจากเงื่อนไขโดยสิ้นเชิง.... ถ้าคุณยังมามัวนั่งคิดว่ามันเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขใคร....ก็แสดงว่าคุณยังสอบไม่ผ่านในเรื่องของจิตใจของความเป้นพ่อแม่ จะไปคิดอะไร...เด็กมันออกมาจากท้องหญิงใดมันก็เลือดในอกของหญิงนั้น....มันก็หลานในไส้ของคุณ.... เด็กมันมีความผิดอะไร....หลานคุณมันมีความผิดอะไร....สลัดความคิดอย่างนั้นเถอะ....คนเป็นผู้นำครอบครัวนะครับ...ลูกๆหลานๆหวังพึ่งคุณนะครับ...มีสติคิดให้ได้อย่าเอาแต่จับจ้องมองปัญหาและเอาแต่แค้นใจ 3.  ข้อนี้ขัดใจผมมากที่สุด....คุณทราบหรือไม่ว่าคุณกำลังสร้างปัญหาในอนาคต...คุณกำลังทำลายชีวิตของลูกสาวคุณเอง!!! เด็กอายุแค่นี้มันจะเป้นแม่ได้อย่างไร....มันยังอยากใช้ชีวิตวันรุ่น...วัยเรียน...ยังอยากจะมีอนาคต....มันไม่ใช่วัยที่จะมีครอบครัว มันพลาดเราต้องแก้ไขไม่ใช้ซ้ำเติมปัญหา....เด็กตัวแค่นี้หัวเท่าลูกลิงมันจะพากันไปรอดหรือ....รู้แต่จะมี SEX จะรู้รับผิดชอบได้อย่างไร....ขนาดคนอายุ 30 มีพร้อมทุกอย่างกว่าจะแต่งงานเค้ายังคิดแล้วคิดอีก....แต่นี้ 15 หยกๆ 16 หย่อนๆ มันจะไปรอดหรือ... สุดท้ายพอเค้าหน่ายไปไม่รอดเค้าก็ทิ้งเป็นหม้ายตั้งแต่ยังสาว...เรียนก็ไม่จบ...อนาคตก็พลอยแย่...ทั้งหมดเป็นเพราะพ่อแม่คิดไม่เป็น  แอะอะก็จะจับแต่งท่าเดียวไม่ดูวุฒิภาวะมันเลย....สุดท้ายเห้นไปไม่รอดสักราย...มีแต่ผู้หญิงที่เสียอนาคต...ผู้ชายมันโตขึ้นมันก็หาเอาใหม่อีก จากที่จะแก้ปัญหาเลยเป็นการเพิ่มปัญหา....หรือคุณคิดว่าลูกสาวคุณพร้อมที่จะเป็นเมียเด็กหนุมวัย 15 - 16 แล้ว...ต้องร่วมหลับนอนกับสามีหนุ่มทุกคืน...ในขณะที่เพื่อนๆเค้ากำลังทำการบ้านท่องตำราเพื่อเตรียมตัวสอบ..... คิดได้ยังไง??? ผมจะไม่พูดเรื่องกฎหมายนะครับว่ามันจะแต่งได้ไม่ได้อย่างไร  จะหมั่นได้ไม่ได้อย่างไร....ศาลจะอนุญาตหรือไม่....เพราะมันไม่ช่วยแก้ปัญหา จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องนี้วิธีแก้ปัญหาก็อย่างที่ คห.ด้านบนเค้าเล่ามา... คุณกับเมียต้องเป็นพ่อแม่ให้กับเด็กคนนั้น....ไม่ใช่เป็นตายาย....เป็นพ่อเป็นแม่ให้เค้า....เพื่อปล่อยให้ลูกสาวคุณไปเรียนต่อไปมีอนาคต....เมื่อเค้าโตขึ้นเค้าจะเลือกทางเดินชีวิตได้เอง....เค้าอาจจะพบเจอคนอื่นอีกมากมาย....เรียนสูงๆทำงานดีก็จะมีแต่คนดีๆมาขอ.... อย่าดับอนาคตลูกด้วยความสิ้นคิดอย่างนี้เลย.... ทำเรื่องให้เงียบที่สุด....เอาลูกสาวไปคลอดที่อื่น...ไปเรียนที่อื่น....เลี้ยงเด็กให้ดี....สร้างอนาคตให้เค้าใหม่ คุณต้องรู้จักวิธีแก้ไขไม่ใช่คิดแต่จะเอาเรื่องเอาราวกัน....ไม่ใช่คิดแต่จะทวงถามความรับผิดชอบกัน... คุณจะเอาอะไรกับคนแบบนั้น....จะทวงถามความรับผิดชอบอะไรกับคนแบบนั้น... เอาคนของเราไว้ก่อนสิ...ดูแลอนาคตคนของเราไว้ก่อนสิ...คิดให้เป็นสิ รู้มั้ยที่คุณกำลังดิ้นทำอยู่ทุกวันนี้ลูกสาวคุณเสียหายมากขึ้นทุกวัน... อย่าโทษใคร...ถ้าจะโทษต้องโทษที่ตัวคุณเองไม่ใส่ใจบุตรหลาน....ทราบมั้บว่ากรณีอย่างนี้เค้าไม่โทษเด็ก..เพราะวุฒิภาวะมันยังน้อย...แต่เค้าโทษผู้ปกครอง....ว่าเลี้ยงลูกอย่างไงปล่อยให้ท้องอย่างนี้....ผมพยายามพูดให้สติให้คุณได้คิดแต่คุณก็ยังเอาแต่แค้นผู้อื่นซึ่งมันไม่ถูก...ก้ต้องพูดตรงๆแบบนี้ จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นด้วยกับคุณอินทร์นิลค่ะ ... ถ้าฝ่ายนั้นไม่รับผิดชอบ เราก็รับผิดชอบซะเอง เลี้ยงหลานอีกสักคนคงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง ... อย่าไปตอกย้ำความรู้สึกของเด็กเลย เราคิดว่า ถ้าตัดสินใจทำแท้ง ก็จะเป็นตราบาปในใจเด็กตลอดไป ถ้าดำเนินคดี เรื่องก็ยืดเยื้อ ทำอะไรที่มันง่ายๆ ไม่มีพิธีรีตองดีกว่า ไม่ต้องหมั้น ไม่ต้องแต่งหรอก แล้วก็ไม่ต้องคบหากัน ให้เด็กเริ่มต้นชีวิตใหม่ ดูแลครอบครัวและตั้งใจเรียน อีกหน่อยพบเจอคนดีๆ เหตุการณ์ตรงนี้ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เป็นประสบการณ์ชีวิตของเธอน่ะค่ะ แต่ถ้าดำเนินคดีไปแล้ว ก็ต้องให้กำลังใจกันต่อสู้เหตุการณ์ต่อไป ... จากคุณ : แดดเช้า - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รีบไปแก้ไขซะ....อย่าทำผิดซ้ำซาก....ทำเรื่องให้เงียบ....เอาเด็กมาเลี้ยงเป็นลูก...เอาลูกสาวไปเรียนต่อที่อื่นให้เค้าได้มีอนาคตกับคนดีๆ...สิ่งที่ผ่านไปแล้วอย่าเอามาคิด...เอาคนของเราไว้ก่อน...เพราะผู้หญิงอย่างไรก็เสียหาย...ร้องแรกแห่กระเชอก็มีแต่ลูกสาวตัวเองจะอับอาย...เจ็บใจตนเองเปล่าๆ คุณเป็นหัวหน้าครอบครัวต้องคิดให้ได้...คิดให้เป็น...ใจเย็น...แสดงภาวะผู้นำออกมา...คิดให้รอบคอบ...ถ้าคุณคิดไม่ได้ครอบครัวคุณแย่แน่... ลูกสาวคุณนะครับ...ไม่ใช่ลูกสาวผม....แต่ถ้าเป็นลูกผมๆไม่ทำอย่างคุณแน่ จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันพ่อแห่งชาติ 18:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยกับความเห็นคุณอินทร์นิล นะคะ เด็กที่เกิดมา จะมีเลือดเนื้อของใคร ไม่สำคัญเท่ากับ การเลี้ยงดูให้เค้าอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี จะช่วยให้เค้าเป็นคนดี มีคุณธรรม การเลี้ยงดูที่ดีสำคัญมากกว่ายีนส์ที่ได้รับมาจากฝ่ายชาย นะคะ ตอนนี้...ต้องดูแลสภาพจิตใจของลูกสาวเราให้มากที่สุด เมื่อเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมแล้ว ลูกสาวจะต้องถูกสอบสวน ซ้ำแล้วซ้ำอีกจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อย่างที่คุณ อินทร์นิล บอกไว้... ซึ่งเหมือนเป็นการซ้ำเติมเค้าหลายๆรอบ ... จิตใจเค้าจะบอบช้ำแค่ไหน... ลองหาวิธีการแก้ไข ดีกว่าค่ะ จากคุณ : kitty - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:07:24 A:222.123.225.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 การตั้งท้องโดยไม่พร้อมก็คือปัญหา ลูกคุณยังเด็กมาก แต่ผมว่าไม่ได้มีแต่ลูกคุณคนเดียวที่เจอปัญหานี้ คนตั้ง 60 ล้านคน ก็น่าจะมีเคสแบบนี้บ้าง อยากรู้เหมือนกันว่าเขาแก้ปัญหาแบบนี้ยังไง ลองหาหนังสือมาอ่าน หาข้อมูลในเน็ต ถามตำรวจ(เขาน่าจะเจอเคสแบบนี้บ้าง) ส่วนวิธีทางแก้ไม่รู้ครับ แต่ที่แน่ๆคุณต้องเข้มแข็ง เพราะเรื่องนี้คุณต้องเป็นคนแก้และตัดสินใจ เป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงวิกฤตินี้ไปให้ได้ครับ จากคุณ : JIRASAK1459 - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มายืนยันสนับสนุนคุณอินทร์นิล อีกแรง    เชื่อเถิดค่ะ  ว่าการเอาชนะมันไม่ได้อะไรขึ้นมา  นอกจากความเจ็บช้ำของลูกสาวคุณ ว่าแต่คุณอินทร์นิลก็ใจเย็นนะคะ  เดี๋ยวจะกลายเป็นกระทู้ทะเลาะกัน   ว่าแต่ว่า  ถ้าถอนแจ้งความตอนนี้จะทันไหม   แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 23:03:12 จากคุณ : nuch_tiew - [ วันพ่อแห่งชาติ 22:54:27 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ยังไงพรากผู้เยาว์ไม่น่าจะถอนฟ้องได้แน่ครับ เพราะเข้าเหตุฉกรรณ์ ถ้าได้ทำหลายครั้งก็ต่างกรรมต่างวาระ ส่วนกระทำชำเราลูกสาวก็เช่นกัน ต่างกรรมต่างวาระ แต่เขาอาจขอแต่งงานคุณก็ชั่งใจดูละกันนะครับ  เท่าที่เด็กผู้ชายได้ทำไปก็หมดอนาคตทางราชการไปแล้วละถ้าศาลพิพากษาว่าผิดจริง ผมบอกเลยคดีแบบนี้อัยการสู้เต็มที่ครับ คดีที่เกี่ยวกับเพศแบบนี้ จากคุณ : เจ้าชายรองเท้าแตะ 655 - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 00:20:55 จากคุณ : web999 (web999) - [ 6 ธ.ค. 51 00:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณครับ โดยเฉพาะคห. คุณอินทร์นิล  ผมได้เห็นหลายคห. สนับสนุนคุณ ซึ่งยอมรับว่าคุณคิดได้ในส่วนดี  หลายๆ ด้าน  ส่วนผมผู้เป็นพ่อ ไม่เคยคิดถึงใครแพ้ ใครชนะ เพียง  ต้องการรู้ มาตรฐานสิทธิการคุ้มครอง แห่งกฎหมายไทย ในข้อนี้  เหตุผลของผมคือ เห็นในสังคมปัจจุบันมีปัญหาเรื่องนี้มาก มากจริงๆ  เมื่อเจอเข้ากับตัวเอง จึงอยากจะทราบเรื่องกฎหมายนี้จริงๆ เพื่อลูก  สาวคนอื่นๆ โดนกระทำแบบนี้บ้าง ท่านผู้เป็นคุณพ่อ คุณแม่ จะได้พอ  มีทางออก ไม่ต้องมานั่งหาข้อมูล อยู่ด้วยความเจ็บช้ำ  ขอบคุณมาก ในความคิดเห็นที่ดี แต่ที่ผมขอขัดแย้งบางข้อคิด ขอโทษ  อย่าโกรธกัน เลือดเนื้อผมไม่ทำลายอยู่แล้ว ด้วยคห.หวังดี ของทุกท่าน  ในที่นี้  ถ้าหากคุณคิดว่า ทำใจ ปลงซะ เรารักลูก รักหลาน เพื่ออนาคต  เราไม่ต้องทำอะไร  ลองเป็นลูกสาวใครๆ ก็ได้ ถ้าลูกสาวท้อง แล้วคุณ  นิ่งเฉยได้ ผมยอมรับ คุณ...                                                                                          คุณคิดว่า คุณยังเป็นพ่ออยู่หรือเปล่า จากคุณ : web999 (web999) - [ 6 ธ.ค. 51 00:20:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 การแก้ปัญหานั้นมีทั้งการแก้ปัญหาเชิงบวก....และการแก้ปัญหาเชิงลบ แก้เชิงบวกได้ผลเป็นบวก แก้เชิงลบได้ผลเป็นลบ อยู่ที่ทัศนะคติของคุณต่อปัญหาว่ามองเป็นบวกหรือเป็นลบ....มองวิกฤติให้เป็นโอกาสในการแก้ไข   หรือซ้ำเติมวิกฤตินั้นเสียเอง คุณทราบมั้ยครับว่าการแต่งงานมันต้องมีความพร้อมในหลายๆด้าน....ทั้งปัจจัยทางด้านฐานะ....อาชีพการงาน....วุฒิภาวะทางอารมณ์... ความรักมันต้องมาจากพื้นฐานของจิตใจ...ความห่วงหา...ความเอื้ออาทรแก่กัน...ความเข้าใจซึ่งกันและกัน แต่ลูกสาวคุณเพิ่งพ้นความเป้นเด็กหญิงยังไม่ถึงขวบปี....คุณจะยัดเยียดสามีให้เค้าแล้วหรือ... คุณทราบมั้ยว่าเด็กหนุ่มในวัน 15-16 เป็นวัยที่มีกำหนัดร้อนแรง....เป็นวัยที่มีความต้องการทางเพศสูง...การที่คุณจะเอาลูกจับแต่งงานกันนั้น....ก็เท่ากับเอาลูกสาวคุณไปบำเรอกำหนัดให้แก่ชายหนุ่มนั้น....พอมันโตขึ้นมามันก็เบือมันก็ทิ้งมันก็ไปหาใหม่....เพราะวัยขนาดนี้มันยังไม่ใช่วัยที่จะมีครอบครัว....สุดท้ายก็เลิกกันแทบทุกราย ลูกคุณอาจจะลักลอบมีอะไรกับเจ้าหนุ่มนั้นเพียงไม่กี่ครั้งและเกิดพลาดท้องเพราะป้องกันกันไม่เป้น....แต่พอคุณจับแต่งงานลูกคุณต้องมีเพศสัมพันธ์โดยถูกต้องเปิดเผยกับเจ้าหนุ่มนั้นอีกกี่ปี..เอา 365 คุณได้เลย....หักลบวันมีรอบเดือนออก....นี้คือความเสียหายที่มันจะชอกช้ำไปเรื่อยๆ การที่คุณคิดเช่นนี้เกิดจากการมองปัญหาที่เป็นลบ....มองแต่สิ่งที่ผ่านมาแล้วโดยไม่คิดถึงผลกระทบในวันข้างหน้า คุณให้ค่าความเป็นกุลสตรีที่เยื่อพรหมจรรย์....คุณมองว่าการที่หญิงมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรแล้วต้องแต่งงานเพื่อล้างอาย....(ความจริงมันเป้นการล้างอายพ่อแม่มันไม่ได้ล้างอายลูกมันเลย) คุณไม่เลือกที่จะมองถึงอนาคตลูกคุณ....ไม่พยายามกอบกู้อนาคตของลูกคุณคืนมา....ไม่หยิบยื่นอนาคตที่ดีให้แก่ลูกของคุณ....ไม่สร้างอนาคตใหม่ให้แก่เค้า....แต่กลับหยิบยื่นการมีสามีให้แก่เค้า...หยิบยื่นความเป็นเครื่องบำเรอกามให้แก่เค้า เด็กในภาวะเช่นนี้....มันเจ็บ...มันอาย....มันกลัว....คุณจับมันแต่งกับแมวตัวไหนมันก็แต่งหมด...เพราะมันสับสนไปหมด...มันกลัวไปหมด...มันต้องการหลุดออกจากภาวะเช่นนี้....พ่อแม่มีส่วนสำคัญมากที่จะช่วยลูกของตน แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 07:52:05 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 6 ธ.ค. 51 07:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เคสของคุณไม่ใช่เคสแรก....ไม่ใช่กรณีแรก...ผมต้องให้คำปรึกษาคู่ความในคดีแบบนี้มามาก....ถ้าใครมองปัญหาเชิงบวกและคิดแก้ไขโดยเล็งเห็นถึงอนาคตลูกสาวตนเองเป็นสำคัญก็โชคดีไป.... ไม่นานเรื่องก็เงียบคนก็ลืม...ย้ายที่อยู่ไปเรียนต่อเรื่องก็จบ...พบเรียนจบออกมาก็มีอนาคตที่ดี  ได้ทำงานที่ดี....มีโอกาสได้เจอคนอื่นๆ อีกมากมาย....ส่วนเด็กที่เกิดมาใหม่ก็จะเข้าใจว่าตายายเป็นพ่อแม่ของตนเอง...ส่วนแม่แท้ๆเป็นพี่สาว....อนาคตจะบอกความจริงหรือไม่ก็แล้วแต่เหตุและปัจจัยในวันนั้น....เพราะไม่มีอะไรเสียหายอย่างไรก็ลูกหลานตนเอง แต่ถ้าใครมีทิฐิคนโง่....คือต้องการเอาชนะด้วยความดื่อดึง....เอาชนะบนความเสียหายของตนเอง....พวกนี้จะจับจ้องมองแต่ปัญหา...มองแต่ว่าตนเองคือผู้เสียหาย...เรียกร้องความเป็นธรรม...เรียกร้องการเยียวยา...ต้องการเรียกศักดิ์ศรีคืน....ต้องการล้างอายตนเอง....ไม่ยอมรับความผิดพลาด...ไม่ยอมรับว่าของมันพลาดไปแล้ว....เอาอัตตาต้นเองเป็นที่ตั้งไม่มองถึงผลกระทบที่จะตามมา.... พวกนี้จะเลือกวิธีการแต่งล้างอาย....แต่สุดท้าย....อายยิ่งกว่าเดิม....ไปกันไม่รอดสักราย....สุดท้ายเป็นหม้ายแต่ยังสาว....เสียอนาคตไปเลยสำหรับผู้หญิง ไม่มีใครอยากพลาดไม่มีใครอยากเสียหาย....ไม่มีใครอยากอับอาย....แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วต้องยอมรับและปล่อยวางมันให้ไว...สลัดอารมณ์ออกให้ไว....เรียกสติของตนคืนมาเพื่อคิดแก้ปัญหาต่อไป ยอมรับให้ไว  ทำใจให้ได้  คิดให้เป็น   และจะแก้ไขได้ทัน สิ่งที่ผมจะบอกคุณได้เป้นครั้งสุดท้ายคือ....อย่าไปด่าเด็ก....อย่าไปตำหนิเค้า....เค้าคือแก้วตาดวงใจของคุณ....เค้าช้ำมามาก....อย่าไปพูดถึงเรื่องเก่าอีก....ถ้าด่าไปแล้วก็ให้หยุดเสีย....รักเค้าให้มากกว่าศักดิ์ศรีของคุณ....ถนอมนำใจเค้าไว้ให้ดี....ลูกๆหวังพึ่งพ่อแม่ทุกคน....มีสติสัมปัชชัญญะให้ไว....ตั้งสติให้ได้....คิดให้เป้น....มีภาวะผู้นำให้มากแสดงออกทางอารมณ์ให้น้อย ผมเป็นคนพูดตรงๆหากคำพูดผมทำให้คุณขุ่นใจต้องขออภัยด้วย.... ขอให้โชคดี แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 08:16:08 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 6 ธ.ค. 51 08:09:39 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านตามลิงค์ที่ #2 นำมาลง คิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจะเอาผิดทางอาญากับฝ่ายชายได้ครับ เพราะสมยอมกันและต่างเป็นผู้เยาว์ด้วยกัน หากฟ้องร้องกันไปยิ่งจะหมางใจกันหนัก ลองใช้วิธีเจรจากันก่อนจะดีกว่าไหม การฟ้องร้องเอาไว้เป็นหนทางสุดท้ายครับ ประเพณีจีนโบราณสมัยยังคลุมถุงชน บ่าวสาวที่แต่งงานสมัยนั้นมีหลายคู่ที่อายุยังไม่ถึง 15 และไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน แต่พอแต่งงานกันไป ก็สามารถประคองชีวิตคู่อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้  จึงคิดว่าลูกสาวเจ้าของกระทู้ถึงอายุจะยังน้อย แต่เมื่อเหตุการณ์ผ่านมาถึงขั้นนี้ น่าจะหาวิธีให้เขาแต่งงานกันเสีย หลานที่เกิดใหม่จะได้มีพ่อครับ ผมไม่รู้วันที่แม่ฝ่ายชายมาคุยด้วย การพูดคุยเป็นไปในลักษณะไหน อยากให้เจ้าของกระทู้ลองทบทวนดู ว่าควรจะปรับปรุงแก้ไขคำพูดยังไง แล้วลองพูดคุยกันใหม่ดูนะครับ ที่จริงเรื่องที่เกิดขึ้นถ้าผิดก็ผิดด้วยกันทั้งคู่ แต่ผู้หญิงเป็นฝ่ายตั้งท้อง เป็นฝ่ายเสียเปรียบ จึงอยากให้ฝ่ายคุณพูดไปในทางสร้างสรรครับ อย่าใช้อารมณ์ อย่าโยนความผิดให้อีกฝ่าย ขอให้อดทน จะช่วยให้การพูดคุยราบรื่นขึ้น สิ่งใดที่คิดว่าจะขัดใจทางฝ่ายเขาก็อย่าพูด และอย่าเรียกร้องมากไป  หากพูดคุยกันได้ก็จะเป็นผลดีทั้งสองฝ่ายครับ ถ้าเผื่อพูดคุยกันได้ เด็กที่จะเกิดใหม่ พยายามให้ย่าเขามีส่วนได้ช่วยเลี้ยงดู ความใกล้ชิด และความไร้เดียงสาของเด็กจะช่วยกระชับเลือดเนื้อเชื้อไขให้แน่นขึ้นครับ . แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 21:37:17 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 16:34:24 จากคุณ : บุญถิ่น - [ 6 ธ.ค. 51 09:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยึดติดอยู่กับความเป็นพ่อ อยู่กับหน้าตาทางสังคมว่า ต้องมีการแต่งงาน มีการหมั้น ... สุดท้ายแล้วก็ไม่มีความสุขทางจิตใจ แล้วในที่สุดก็เอาเงินไปขึ้นโรงขึ้นศาล ไปจัดงานแต่งงาน แทนที่เอาเงินจำนวนนี้ไปซื้อนมให้หลานกิน ไปเลี้ยงหลานให้อยู่รอดปลอดภัยมีความสุข ไปสร้างความสุขให้ลูกสาวอยู่กับครอบครัวอย่างอบอุ่น ไม่ต้องไปจมปลักกับความคิดเอาชนะ เอาศักดิ์ศรี เอาผิดอีกฝ่าย ชีวิตคนเราไม่มีพิธีอะไรมากมายหรอก กฎหมายใช้สำหรับเป็นกรอบจัดระเบียบในสังคมให้สงบสุข แต่ถ้ามีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว วิธีอื่นที่จะแก้ปัญหาแล้วนำไปสู่ความสุขมีตั้งมากมาย ไม่ใช่เพียงแต่กรอบประเพณี หน้าตาทางสังคม ศักดิ์ศรีในใจ หรือความยึดติดกับความคิดเก่าๆ ยิ่งยึดก็ยิ่งสร้างปัญหา ความเป็นพ่อ อยู่ที่ว่า เราต้องการเห็นลูกเรามีความสุขหรือเปล่า ใช้ชีวิตไปในอนาคตที่ไม่มีตราบาปหรือเปล่า ดีกว่าไปปกปิดความผิดไว้ แต่เป็นตราบาปในใจ ยอมรับความจริงซะว่า อะไรๆ มันก็เกิดขึ้นมาแล้ว เราจะใช้ชีวิตในอนาคตให้มีความสุขต่อไปได้อย่างไร ไม่มีปัญหาได้อย่างไร เห็นด้วยกับคุณอินทร์นิล ค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 51 10:10:25 จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 10:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อยากให้ลองพิจารณาทางสายกลาง ไม่ไปทางอนุรักษ์นิยมมาก จนไม่โอนอ่อนตามสภาวการณ์ ไม่ไปทางเสรีนิยมมาก จนไม่แคร์คนอื่นที่คิดไม่เหมือนเราเลย ขอให้ตัดสินใจเรื่องสำคัญ ๆ ด้วยทางสายกลางนะครับ โชคดีครับ จากคุณ : sandthorn - [ 6 ธ.ค. 51 12:15:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ถูกต้องครับในคห. ทุกกรณี ส่วนผมผู้เป็นพ่อ หวังเพียงให้ลูกได้หมั้นกันไว้ ไม่ใช่แต่งงานเพื่ออยู่กิน กันไป ส่วนฝ่ายชายก็ให้เขาเรียนไป แต่ต้องมีความรับผิดชอบบ้าง เพื่อ ทำให้ลูกสาวผมเสียใจน้อยที่สุด เพราะทั้งคู่ อยู่โรงเรียนเดียวกัน  ยังไง ก็ต้องเจอกันทุกวัน ทั้งคู่ยืนยันว่ารักกัน และผมก็ไม่สามารถทำทุกเวลา ห้ามลูกสาวไปเจอกันได้  ฝ่ายชายก็เฉกเช่นเดียวกัน   เมื่อเป็นอย่างนี้  คุณๆ เห็นว่าสมควรหมั้นกันไว้หรือไม่ อย่างน้อยวันเวลา นี้ ลูกสาวผมก็ท้องแล้ว อาจจะต้องพักการเรียนไป 1เทอม ไม่ดีกว่าหรือ ถ้าฝ่ายชายรู้รับผิดชอบบ้าง อย่างน้อยเวลาเขาไปไหน ต่อไหน  เพื่อนๆ ทั้งคู่ก็รู้เรื่องนี้ก่อนผม ผมจึงคิดว่าควรหมั้นกันไว้ก่อน ซึ่งไม่น่าจะเกี่ยว กับวุฒิภาวะเพราะเรื่องมันเกิดความผิดพลาดขึ้นมาแล้ว ในความคิดผม อาจจะผิดหรือเปล่า ขอวานผู้รู้ช่วยบอกด้วย                                                                 ผมจะดีใจมากๆ ถ้าตกลงกันได้ ตามนี้ จากคุณ : web999 (web999) - [ 6 ธ.ค. 51 16:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เรียนคุณเจ้าของกระทู้ด้วยความเคารพ ความคิดเห็นของดิฉันนะคะ คิดว่า คุณควรถอนคำแจ้งความที่แจ้งไว้กับตำรวจซะ แล้วก็ตกลงทำการหมั้น ก็ดีค่ะ คุยเรื่องที่ว่า เด็กสองคนรักกัน ไม่อยากให้แยกจากกัน แต่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมจะได้แต่งงานกัน เด็กจะได้รู้สึกดีต่อกัน ในหัวอกพ่อแม่ก็คงเข้าใจร่วมกันนะคะ แต่ถ้าเขาไม่ยอมรับฟัง ไม่ยอมรับผิดชอบ ดิฉันคิดว่าน่าจะหาทางออกใหม่ โดยการย้ายโรงเรียนไปซะ แล้วเยียวยาหัวใจของลูกสาวของคุณให้ยอมรับสภาพความจริงให้ดีที่สุด ในกรณีที่เป็นไปตามที่คุณปรารถนาไว้ ดิฉันก็คิดว่า ถ้าตกลงกันได้ มีการหมั้นเกิดขึ้น ทรัพย์สินที่ทางฝ่ายชายหมั้นลูกสาวคุณนั่นก็จะสามารถนำมาเลี้ยงหลานของคุณ และให้ทางฝ่ายนั้นออกค่าอุปการะเลี้ยงดูร่วมกันด้วย เพื่อให้ชีวิตใหม่เกิดมาแล้วมีความสุขที่ญาติๆ ปรองดองกันอย่างดี แต่ยังไง ก็คิดกันเผื่อทางฝ่ายชายจะไม่รับผิดชอบด้วยนะคะ ดิฉันคิดว่า ถ้าคุณรู้จักพูดให้เขาเข้าใจความรู้สึกและความเป็นจริงในขณะนี้ ในหัวอกพ่อแม่ด้วยกัน ต่างก็ผ่านชีวิตความเป็นวัยรุ่นวัยหนุ่มสาวมาก่อนด้วยกันทั้งนั้น ประสบการณ์ก็มีพร้อมแล้ว เขาน่าจะเข้าใจได้ เพราะทั้งสองฝ่ายก็เป็นผู้ใหญ่ด้วยกันทั้งนั้นค่ะ สติในการพิจารณาปัญหาย่อมมีมากกว่าเด็กจะตัดสินใจกันเอง คุณเป็นพ่อ ถ้าจะบอกให้คุณปล่อยวาง ก็คงยากน่ะค่ะ เพราะเป็นเรื่องของปัญหาครอบครัว แต่เราจะทำใจยังไงให้ยอมรับความเป็นจริง ยอมรับสภาพและรับมือกับปัญหาให้ดีที่สุดดีกว่าค่ะ เห็นใจคุณมากๆ เลยนะคะ ให้กำลังใจค่ะ ... จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 17:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ้อ ... หมั้นกันยังไม่ได้ค่ะ เพราะอายุยังไม่ครบ ๑๗ ปี ตาม กม. ถือว่าเป็นโมฆะ นะคะ จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 17:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ทางแก้มีทางเดียวก็คือ ขอให้ศาลสั่งให้เด็กทั้งคู่สมรสกันค่ะ ...  เพราะเด็กหญิงก็ตั้งครรภ์แล้ว ศาลมีดุลพินิจให้สมรสได้ และทันทีที่สมรส เด็กก็เสมือนว่าบรรลุนิติภาวะแล้ว จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 17:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 41 แล้วถ้าจะให้ศาลสั่งให้เด็กทั้งคู่สมรสกัน คุณคิดยังไงคะ ในเมื่อลูกคุณยังเรียนหนังสืออยู่เลย ... ตกลงกันแบบเงียบๆ ไว้ก่อนดีกว่าเนาะ พอถึงเวลา ๑๗ ปี ค่อยหมั้นกัน แต่ในขณะนี้ก็ต้องช่วยเหลืออุปการะหลานของคุณร่วมกันทั้งสองฝ่ายก่อน ดีไหมคะ หรือไม่ก็รับเป็นบุตรบุญธรรมไว้ก่อนเลย จดทะเบียนรับให้เป็นลูกของคุณไปก่อน ถึงเวลาค่อยจดทะเบียนยกเลิกการรับเป็นเด็กบุญธรรม จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 17:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แจ้งความแล้วแต่ยังไม่ฟ้องศาล  ยังไงมันก็มีทางออกที่ไม่ใช้กฎหมายได้อยู่  เรื่องนี้กฎหมายมันมีอยู่อย่างที่ยกกันมานั่นแหละ  แต่ไม่มีใครบังคับว่าต้องใช้ทุกเรื่อง  แม้แต่ขึ้นศาลบางทียังมีกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์เลยนะครับ ผมก็เกือบพลาดเหมือนกัน  และพี่ชายผมก็พลาดไปแล้วเหมือนกัน  และฟันธงเลยว่าการหมั้นไม่ใช่ทางออกที่จะรับประกันว่าฝ่ายชายจะรับผิดชอบได้  และการดำเนินคดีตามกฎหมายไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เรื่องจบแบบที่ดี มีแต่จะแตกหักกัน  คนเจ็บใจที่มีแน่ๆก็คงจะเป็นลูกสาวคุณ ถ้ารักกันจริงตามปากบอก  ก็ถือว่าลูกสาวคุณโชคดีไป  และใช่ว่าจะโลกนี้จะหาผู้ชายที่สามารถรับผิดชอบโดยไม่มีข้อผูกมัดที่เป็นรูปธรรมไม่ได้  แค่หายากแค่นั้นเอง  ตอนนี้หวังว่าเด็กทั้งสองคนจะรักกันจริง  ถ้ามีองค์ประกอบนี้จากเรื่องที่ร้ายแรงที่สุด  ก็จะเป็นเรื่องที่หาทางออกได้แบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่นได้ในที่สุด แต่ยิ่งพูดก็เหมือนน้ำท่วมปาก พูดไปก็เข้าตัว  ครอบครัวผมก็ไม่ได้จัดการปัญหาได้ดีสักเท่าไหร่  คุณยังมีโอกาสอยู่คิดดีๆแล้วกันนะ  เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมันเป็นชนักติดหลังแน่ๆ  แต่จะเอาชนักใหญ่หรือเล็ก  จะเอาแบบปักแล้วไม่มีการแทงซ้ำให้ลึกขึ้นไปอีกรึปล่าว  อันนี้คิดเองนะครับ  ตั้งสติให้ดีที่สุด  เรื่องนี้แก้ปัญหายาก  แต่ผมก็รู้ว่าไม่ได้แก้ที่กฎหมายแน่ๆ  ถ้าถูกข่มขืนนี่สิผมจะเชียร์ให้ถึงที่สุด  แต่นี่ไม่ใช่  หนทางที่จะแก้ปัญหาทางอื่นที่ให้ผลลัพธ์ดีกว่าต่อผู้เกี่ยวข้องทุกคนก็ได้รับฟังไปแล้ว ผมไม่ยืนยันว่าความเห็นคุณอินทร์นินจะเป็นที่สุดแต่น่าจะดีที่สุดเมื่อคำนึงถึงอนาคต และคิดถึงผลกระทบในทุกด้าน  แต่การหมั้น ดำเนินคดี  ข่มขู่อีกฝ่าย  ถ้าจะทำต้องแตกหักนะ  บังคับหมั้นตั้งแต่อายุ 15 คงได้แค่เงินแหละครับ  ครอบครัวคุณตัดสินใจเองแล้วกัน จากคุณ : คนโง่ว์ - [ 6 ธ.ค. 51 18:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณทุกคห. อีกครั้งครับ  ที่ช่วยนำเสนอ หลากหลายข้อความคิดผมขอเก็บไว้พิจารณา กลั่นกรอง ด้วยความตั้งสติอย่างดีที่สุด  ขอเวลาอีกสัก2-3วัน ได้เรื่องอย่างไร แล้วผมจะมาขอเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง   หวังว่าเรื่องของผม คงไม่ทำให้เจ้าของทุกคห. ต้องเคลียด ไปกับเรื่องของผมนะครับ                  ชื่นชมน้ำใจทุกๆท่านครับ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจ                                   คนเป็นพ่อ จากคุณ : web999 (web999) - [ 6 ธ.ค. 51 21:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สิ่งใดเมื่อเกิดกับคนอื่น บางทีเรารู้และเข้าใจไปทุกอย่างว่าควรเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่เมื่อเกิดขึ้นกับเรากลับมืดไปหมดทุกทางเรื่องนี้เป็นสัจธรรม   ทุกแนวทางที่แนะนำมาล้วนหวังดี  โดยส่วนตัวของผม เหตุเกิดกับเรา เราพบ ได้รับผลกระทบในหลายๆด้าน การตัดสินใจต้องเป็นของเรา ครอบครัวเรา และครอบครัวของเด็กผู้ชาย   การเจรจาคือแนวทางออกที่ดีที่สุด คุยความต้องการของทุกคนที่เกี่ยวข้อง   การไม่ผิดใจกัน ยอมรับ และทุกฝ่ายร่วมมือกันย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ถ้าการเจรจามันไร้ผล ทางออกที่ดีที่สุดคือความต้องการของครอบครัวเราคืออะไร ทำตามนั้นเถอะ เพื่อความสบายใจ ทุกความเห็นเป็นแค่แนวคิดเพื่อนำมาใช้ในการวิเคราะห์เท่านั้น ดังที่ได้กล่าวไว้แล้วในเรื่องสิทธิทางอาญา ทีนี้มาพูดถึงสิทธิในทางแพ่งกันบ้าง จุดประสงค์ในทางแพ่งเพื่อเป็นการรักษาเยียวยาให้กับผู้ได้รับความเสียหายพูดง่ายๆก็คือมุ่งประสงค์ชดใช้ค่าเสียหายให้กับคุณ การกระทำของเด็กชายนั้น ในทางแพ่งถือเป็นการทำละเมิดกับคุณและครอบครัวของคุณ แม้จะเป็นเพียงผูเยาว์ เมื่อทำละเมิดในทางแพ่ง ก็ย่อมผูกพันรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น กรณีนี้ไม่มีกฏหมายยกเว้นไว้ เมื่อเด็กชายทำละเมิดกับคุณ แล้วเด็กจะมีเงินหรือทรัพย์สินมาชดใช้ความเสียหายให้คุณหรือ  คำถามนี้คงอยู่ในใจคุณ  ไม่ต้องกลัวครับ เพราะหลักทางกฏหมายก็ดึงพ่อแม่ ของเด็กชายให้มารับผิดชอบร่วมกับเด็กในการชดใช้ค่าเสียหายให้กับคุณด้วยครับ ส่วนเรื่องการหมั้น ความเห็นส่วนตัวเมื่อเราเป็นฝ่ายหญิงและกำลังมีท้อง  ผมว่าเป็นสิ่งที่ดีครับเพราะมันมีบทบังคับในหลายๆด้านเพื่อคุ้มครองสิทธิของเราได้ แต่การหมั้นนั้นจะทำได้ ชายและหญิงต้องมีอายุ สิบเจ็ด ปีบริบูรณ์ ครับ เป็นการบังคับที่เด็ดขาดไม่มีข้อยกเว้นครับ จากคุณ : phabat77 - [ 6 ธ.ค. 51 21:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ค่ะ ... เจ้าของกระทู้ ลองตั้งสติค่อยๆ คิดเลือกทางที่ดีที่สุดแล้วกันนะคะ หมั้นก็ยังไม่ได้ อายุยังไม่ครบ แต่ถ้าจะเรียกร้องทางแพ่ง ตามคุณ phabat77 ก็น่าสนใจ เพราะคุณเป็นฝ่ายหญิง และควรจะได้รับค่าอุปการะเลี้ยงดูเด็กด้วย ให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้นะคะ คือว่า เรื่องปัญหาครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ เข้าใจดี ... ก็ต้องทำใจให้มั่นคง แล้วค่อยๆ คิดนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ไม่เครียดค่ะ เพราะความรู้ทางด้านกฎหมาย ศึกษาเอาไว้เพื่อช่วยเหลือคนค่ะ อะไรที่พอจะช่วยเหลือได้ ก็ยินดีค่ะ จากคุณ : แดดเช้า - [ 6 ธ.ค. 51 21:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อึ้งค่ะคนเป็นพ่อต้องมาโพสเรื่องแบบนี้ในวันพ่อ ให้กำลังใจนะคะคุณพ่อคนดี ค่อย ๆ คิดไปนะคะ จากคุณ : Pim_ลภัส - [ 6 ธ.ค. 51 22:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณเป็นพ่อที่เข้มแข็งมาก ถ้ายอมรับความจริงกันได้ ก็น่าจะมีทางแก้ไขนะคะ เราเก็บเด็กไว้ เพราะอย่างไรก็หลานเรา พอคลอดเสร็จก็กลับไปเรียนต่อ ฝ่ายชายแบบนั้น สักวันคุณจะรู้ว่าโชคดีแล้ว ที่ไม่ไปเกี่ยวดองด้วย เรื่องกฏหมายคงลำบากหน่อย อย่างประเทศที่พัฒนาแล้ว ผู้เยาว์เป็นแฟนกันแล้วท้อง กฎหมายยังไม่ค่อยเอาผิดเลยค่ะ จากคุณ : rainfull - [ 6 ธ.ค. 51 22:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มาสนับสนุนเก็บเด็กไว้ค่ะ แล้วค่อยกลับไปเรียนต่อ สมัยนี้สังคมเปิดกว้างมากขึ้น หากน้องมีมานะ น้องจะเป็นคนที่เอางานเอาการมากค่ะ ส่วนเรื่องกฎหมาย หากแม่เป็นแบบนั้นคงได้ล้างผลาญกันนาน ไม่อยากให้บานปลายเสียชื่อเปล่า ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ ฝากดูแลโอ๋ ๆ คุณแม่ด้วยนะคะ จากคุณ : แม่น้องเอเอ - [ 6 ธ.ค. 51 23:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เด็กที่แมนชั่นที่เราเช่าอยู่นี่ก็อายุ15ค่ะท้องแต่ก็เรียนนะคะทางโรงเรียนเค้าสงสาร  เก็บไว้เถอะค่ะอย่าเอาออกเลยนะ จากคุณ : แม่โบตั๋นโบกี้ - [ 7 ธ.ค. 51 00:01:16 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านแล้วเห็นด้วยทุกความเห็นของคุณอินทร์นิลค่ะ จากคุณ : แม่น้องนิว (vilailuk_j) - [ 7 ธ.ค. 51 00:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่ได้มีความรู้ดีนัก แต่มองจากสาเหตุและมองในแง่คนในสังคมหนึ่งที่ไม่อยากให้เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นเลย ประเด็นแรก เหตุเกิดได้อย่างไร เด็กที้ง 2 คนต่างยังไม่บรรลุนิติภาวะ และ ยังไม่พร้อมทั้งคู่ คือต่ำกว่า 15 ทั้งคู่ การนำข้อกฏหมาย ข่มขืนหรือยินยอมเด็ก ต่ำกว่า 15 นั้นน่าจะหมายถึง คนบรรลุนิติภาวะกระทำต่อเด็ก มากกว่า เด็กกระทำต่อเด็กด้วยกัน อีกทั้ง เด็กผู้หญิงโตกว่าเด็กผุ้ชายเสียอีก แม้จะไม่กี่เดือน ในแง่การพัฒนาการโดยเฉลี่ยเด็กวัยนี้ที่อายุเท่ากัน วุฒิภาวะ เด็กผู้หญิงจะเหนือกว่าเด็กผุ้ชาย 1-2 ปีโดยเฉลี่ย และ จะค่อยๆทันกัน ราวอายุ 17-18 ไม่ได้มองโทษให้พ่อเด็กผู้หญิงเสียใจ เพราะในฐานะ ผมก็มีลูกสาว หากเรื่องนี้เกิดกับผม ผมก็อาจขาดสติปิดตาบอดข้างหนึ่งก็ได้โดยไม่รุ้ตัวเสียด้วยซ้ำ แต่ นี่มองจากคนนอก เป็นไปได้ไหม ที่ เด็กผู้หญิงเชิญชวนเด็กผุ้ชาย ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ที่บังอาจกล่าว แบบนี้ เพราะผมเคยไปอยู่ต่างประเทศราว 7 ปี พบอ่านเรื่องเหล่านี้เป็นไปได้ และกลัวมากเลยว่าจะลามมาถึงเมืองไทยแล้วหรือยัง ที่กล่าวมาทั้งหมด นั้น เห็นเหตุที่เกิดไปแล้ว .... ในฐานะ ผุ้ปกครองทั้ง 2 ฝ่ายหากต้องการแก้ปัญหา ต้องมองให้ชัดเจนว่าสาเหตุเกิดได้อย่างไร ที่ใดจากฝ่ายไหน แต่ถ้าอยากหาความรับผิดชอบกัน ก็อ้างอีกฝ่ายก็แล้วกัน กลับมาที่ประเด็นการแก้ปมตรงนี้ ตามอาการ เริ่มต้นทางฝ่ายชาย เองก็ยอมรับผิดชอบด้วยการรับหมั้นเพื่อรอแต่งงาน นั้นก็ต้อง ดูตามประมวลกฏหมายด้วย เข้าใจว่า แต่ก่อนหากยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผู้ปกครองจะอนุญาตได้แต่งงานกันนั้น ชาย 17 หญิง 15 แต่กฏหมายใหม่ออกมา ที่ ชาย หญิง 17 เท่าเทียมกัน (กรุณาตรวจสอบอีกที) ดังนั้น ดุเหมือน พวกคุณตกลงกัน ว่า 15 แต่ง 15 ก็เข้าข่าย พรากผุ้เยาว์ทั้งคู่ทั้ง 2 ฝ่าย ทางที่ดีถ้าตกลงกันได้ หมั้นกันไว้ก่อน เพราะ แต่งยังไม่ได้ คุณเรียก 2 แสน อีกฝ่ายต่อ 5หมื่น ก็เวลาอีก 2 ปี ไม่รู้อนาคตจริงๆ ฝ่ายชายอาจใช้ไม่ได้ หรือ ฝ่ายหญิงอาจจะเริ่มปัญหา ใครกันแน่ คือต้นตอ .. มีทางไหม ที่ ไปกันไม่รอด เรื่องการรักษาเด็กในท้องไว้นั้น ผมเห็นเป็นสิ่งที่ดี แต่ ไม่แน่ใจว่าจะเหมาะสมไหม ปัจจัย ที่ต้องนำมาพิจารณาคือ ด้านศึลธรรมกับปัญหาสังคม ด้านไหนหนักว่ากัน ด้านศึลธรรมนั้นคงไม่ต้องอธิบาย มามองด้านสังคม ประเด็นแรก ใครเลี้ยงเด็ก คงต้องเป็นฝ่ายคุณพ่อผุ้หญิงแน่ๆ รับไปเต็มๆ ได้ไหม ถ้าได้ ผ่านไป 1 คะแนน จากนั้น เด็กผู้หญิง มีภาวะกดดันนั้น มีความพร้อมเพียงใด ในการดูแลเด็ก ลองนำไปหารือจิตแพทย์เพื่อทดสอบ ความหนักแน่นและผ่านพ้นปัญหาได้ไหม หากไม่ได้ คุณพ่อต้องแบกอีก 1 คะแนนเป็น 2 เด้งด้วยนะ ... ทั้งหมดนี้ คงไม่ได้ออกความเห็นในแง่ ต่อสุ้กัน แต่ อยากให้ทบทวน ชั่งน้ำหนักให้รอบครอบ ครับ .... และน่าจะจากทั้ง 2 ฝ่าย แต่ ตอนนี้ไม่รุ้ยังคุยกันรู้เรื่องอยู่หรือเปล่า ขอแสดงความเห็นใจในเรื่องที่เกิดขึ้น และ ขอให้กำลังใจ ให้ สามารถผ่านไปได้ โดยไม่บอบช้ำกันมากนัก จากคุณ : Polar Bear's Sushi (The Polar Bear) - [ 7 ธ.ค. 51 00:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาเป็น กำลังใจ ให้ครอบครัวของคุณค่ะ ขอให้ผ่านวิกฤตนี้ไปได้ด้วยดี นะคะ ที่สำคัญดูแล คนของเรา  ให้มาก ๆ  และ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ จากคุณ : mamacare - [ 7 ธ.ค. 51 00:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ให้กำลังใจคุณพ่อละกันค่ะ  แนะนำไม่ถูกจริงๆ จากคุณ : เจ้าเพิร์ส - [ 7 ธ.ค. 51 00:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 54 มาเป็นกำลังใจให้พ่อนะค๊ะ ... จากคุณ : ผักบุ้งตาสวย - [ 7 ธ.ค. 51 02:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เรื่องของ จขกท มันมีปัญหานิดเดียวคือ เหตุเกิดที่เมืองไทย ดิฉันก็มีลูกสาวค่ะ ถ้าเขาท้องเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์เนื่องจากไม่ทราบวิธีควบคุม ..โอเค เราจะเก็บเด็กไว้ ..แต่ดิฉันก็มีเหตุผล อีกอย่าง ..เราที่เป็นพ่อแม่สองฝ่ายก็คงคิดช่วยกันแก้ปัญหา "เล็กน้อย" นี้ให้ลุล่วงไป(เล็กน้อย อันนี้หมายถึงกรณีเกิดกับลูกสาวดิฉันนะ)   โดยไม่ได้มีใครไถ่ถามว่าเป็นเงินเท่าไหร่ ..นี่เป็นอีกอันหนึ่งที่ทำให้เรื่องของ จขกทเกิดปัญหาบานปลาย เหตุผลที่เก็บเด็กไว้เพราะทางนี้ก็จะมีสามฝ่ายที่ช่วยกันคือ ๑. เราพ่อแม่สองฝ่าย จะช่วยกันดูแลลูกตัวเอง ฝ่ายชายเขาก็รับผิดชอบโดยการมาดูแลฝ่ายหญิง พอคลอดแล้ว แม่ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจจะช่วยเลี้ยงหลานให้ช่วงกลางวัน ที่ลูกสาวลูกชายสองฝายไปเรียน(ถ้าแม่ไม่ทำงาน)  ..เย็นกลับมา แม่เด็กกับพ่อเด็กต้องช่วยกันรับผิดชอบเอง เรื่องหมั้นหมายกันไม่มี  แต่จะให้เขาทั้งสองตัดสินใจกันเอง  ถ้าคบกันได้ต่อไป ก็คบ ถ้าคบกันไม่ได้ ก็แยกกันไป ..แต่ความเป็นพ่อเป็นแม่ของทั้งสองคนยังต้องมีค่ะ ๒. สังคมรอบตัวเช่น ที่ รร ครู เพื่อนฝูง เพื่อนบ้านก็จะไม่นินทา แต่จะช่วยเหลือให้คำแนะนำ ให้กำลังใจ ..คลอดลูกแล้วก็ไปเรียนต่อ คือคนที่นี่คิดว่า คนเราไม่มีใครเพอร์เฟค พลาดกันได้ ๓. ทางการเขาจะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ช่วยแก้ปัญหา ให้คำปรึกษา สนับสนุนในเรือ่งการเงิน เสื้อผ้า เครื่องใช้เด็ก ฯลฯ   แล้วสามอย่างที่ว่านี้มันก็แตกต่างกับที่เมืองไทยอยู่ดี ..เพราะที่นี่เขาให้โอกาสแก้ตัว ให้การช่วยเหลือสนับสนุนตลอด จนกว่าจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้  และ ไม่ซ้ำเติมเด็กค่ะ  ..และเด็กทีนี่จะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของทางการ ของกฏหมายนี่ถึง ๑๘ ปี และทางนี้เขาเอาจริงค่ะ ไม่ใช่ว่าทำเล่นเหลาะแหละ แต่..ทีนี่เมืองไทย ..ด้วยเหตุนี้ก็ขอยกความเห็นของคุณPolar Bear's Sushi (The Polar Bear) ในคห ๕๑ ลงมาขยายความต่อจากที่ดิฉันเขียนไว้ข้างบนสักหน่อย เพราะชัดเจนดีค่ะว่า "...เรื่องการรักษาเด็กในท้องไว้นั้น ผมเห็นเป็นสิ่งที่ดี แต่ ไม่แน่ใจว่าจะเหมาะสมไหม ปัจจัย ที่ต้องนำมาพิจารณาคือ ด้านศึลธรรมกับปัญหาสังคม ด้านไหนหนักว่ากัน ด้านศึลธรรมนั้นคงไม่ต้องอธิบาย มามองด้านสังคม ประเด็นแรก ใครเลี้ยงเด็ก คงต้องเป็นฝ่ายคุณพ่อผุ้หญิงแน่ๆ รับไปเต็มๆ ได้ไหม ถ้าได้ ผ่านไป 1 คะแนน จากนั้น เด็กผู้หญิง มีภาวะกดดันนั้น มีความพร้อมเพียงใด ในการดูแลเด็ก ลองนำไปหารือจิตแพทย์เพื่อทดสอบ ความหนักแน่นและผ่านพ้นปัญหาได้ไหม หากไม่ได้ คุณพ่อต้องแบกอีก 1 คะแนนเป็น 2 เด้งด้วยนะ ..." ทั้งหมดนี้ คงไม่ได้ออกความเห็นในแง่ ต่อสุ้กัน แต่ อยากให้ทบทวน ชั่งน้ำหนักให้รอบครอบ ครับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 51 02:37:10 จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 7 ธ.ค. 51 02:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คิดดูใหม่นะคะ อย่าสร้างเวรสร้างกรรมเพิ่มขึ้นอีกเลย อย่างน้อยชาตินี้ยอมลำบาก ชาติหน้า... จะได้สบายกว่าเดิมค่ะ... อ่อ เผลอๆไม่ถึงชาติหน้าด้วยนะคะ หลานคุณอาจจะเกิดมาเป็นเด็กอัจริยะก็ได้ค่ะ :) เป็นกำลังใจให้นะคะ.....   อีกอย่าง การที่ให้ลูกสาวคุณแต่งงานกะเด็กผุ้ชายคนนั้น ถือว่า ส่งลูกลงนรกทั้งเป็นเลยค่ะ ลูกอาจจะบอกคุณนะคะว่า "ยังไงก็ได้ ให้หนูแต่งงานกะเด็กคนนั้นก้อได้ถ้าทำให้เรื่องมันง่ายขึ้น" คือ... ลูกไม่อยากขัดใจคุณหรอกค่ะ เค้าทำผิดขนาดนี้แล้ว ให้ทำอะไรเค้ายอมคุณทั้งนั้นแหละ... แต่เชื่อเถอะนะคะ ระยะยาว ลูกคุณจะไม่มีความสุขแน่นอน.. การทำแท้งก็เหมือนกัน ดิชั้นมีเพื่อนหลายคนทีเคยทำแท้ง... จนทุกวันนี้ เพื่อนฉันเห็นเด็กเล็กๆ แล้วยังน้ำตาซึมอยู่เลยค่ะ ผ่านมาเป็นสิบปีแล้ว เพื่อนฉันมันบอกว่า ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย.. - -* น่าเศร้านะคะ ถ้าลูกคุณต้องมีแผลในใจแบบนี้ไปตลอดชีวิต คิดดีๆค่ะ ส่วนอนาคตลูกสาวคุณ ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ.. เค้ายังอายุน้อย ไปได้อีกไกล ฉันว่า เหตุการนี้ จะทำให้ลูกสาวคุณกลับใจกลายเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนไปเลยก็ได้นะคะ ปล. ดิฉันไม่ทราบฐานะการเงิน จขกท นะคะ.. แต่ ถ้าในกรณีที่ครอบครัวคุณพ่อเองไม่สามารถเลี้ยงหลานคนนี้ไหวนะ ยังไง ลองหาคนที่เค้าอยากรับบุตรบุญธรรมดูก็ได้นะคะ ดิฉันเชื่อค่ะ ว่ามีคู่สามีภรรยาที่ไม่สามารถมีบุตรได้ และอยากรับอุปการะเด็ก หลายคู่ค่ะ.. (ดูอย่างแองเจลีน่า กับ แบรดพิดท์ สิคระ) ทางออกมีหลายทางค่ะคุณพ่อ :) เลือกที่ดีที่สุดนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : Blair Waldof - [ 7 ธ.ค. 51 05:15:05 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่อ นึกขึ้นได้.... เพื่อเป็นการคลายเครียด คุณพ่อลองหาหนังเรื่อง JUNO (จูโน่) มาดูนะคะ หนังได้รางวัลด้วยน๊า... เหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้เลยค่ะ.. เป็นเด็กไฮสคลูตั้งท้อง เผื่อจะได้ไอเดียอะไรขึ้นมานะคะ.. จากคุณ : Blair Waldof - [ 7 ธ.ค. 51 05:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ชีวิตไม่ได้จบในสองชั่วโมงเหมือนในหนัง เห็นด้วยกับคุณโพล่าแบร์ ไม่มีเด็กอายุ 15 คนไหน สมควรจะถูกทำโทษด้วยการเป็นแม่ ไม่ว่าจะเหตุผใดก็ตาม อย่ามัวต่อรองกันอยู่เลยค่ะ เงินไม่กี่บาท ไม่เข้าใจว่า หมั้นกันกันเเล้วทำไมจะต้องมีเงินสองแสนด้วยซ้ำ อีกทั้งจะมาหมั้นมาแต่งกันให้เป็นปัญหาทำไม คุณเองก็น่าจะรู้ดีว่ามันไม่ใช่ความสัมพันธ์ระยะยาวที่มั่นคงอะไร ทั้งสองฝ่ายเป็นเด็ก หากเกิดในครอบครัวดิฉันที่เมืองไทย ดิฉันจะยุติการตั้งครรภ์ สมัยนี้มีองค์กรณืเอกชนในต่างประเทศมากมาย ที่ยินดีช่วยผู้หญิงในประเทศที่การยุติการตั้งครรภ์เป็นเรื่องผิดกฎหมาย และต้องการให้ผู้หญิงมีทางเลือกที่ไม่เป็นอันตราย ลองศึกษาดู จากคุณ : mrs.night owl - [ 7 ธ.ค. 51 05:51:16 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อ ทำในสิ่งที่คุณคิดว่า ดีที่สุดให้แก่ลูก ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้พ่อ จากคุณ : ฑีรฒ - [ 7 ธ.ค. 51 06:25:39 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ความรู้สึกของพ่อที่มีลูกสาว ... ถ้าเกิดกับครอบครับผม ผมจะเก็บหลานผมไว้ครับ พ่อมันไม่เลี้ยง ปู่ย่า มันไม่เอา ... เลี้ยงเอง เรื่องกฎหมาย เรื่องเงิน จะแต่งหรือไม่แต่ง หมั้นหรือไม่หมั้น ช่างมัน ไม่เอาดีกว่า แต่ขออย่างเดียว หลังจากที่แยกกันแล้ว เมื่อหลานเติบโต อย่ามาอ้างความเป็นพ่อ หรือเป็นปู่ ย่า ก็พอ ไม่เอา ไม่ดี ส่วนนามสกุลของหลาน ต้องตั้งตามของแม่มัน กำพร้าพ่อ ใครก็กำพร้าได้มีให้เห็นมากมาย เกิดมาแล้วก็เลี้ยงกันไป อย่าทำแท้งเด็ดขาด ตกนรกทั้งเป็นหากลูกกับหลานเป็นอะไรไป ... แนะให้คุณพ่อเลิกคิดถึงเรื่องอื่น เก็บลูกสาวกับหลานของเราเอาไว้ เลี้ยงเค้าให้ดี อย่าทิ้งขว้างนะ ... จากคุณ : Resource of life - [ 7 ธ.ค. 51 07:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คุณพ่อทำในสิ่งที่ดีที่สุด ปรึกษาน้อง แล้วให้น้องตัดสินใจ คุณพ่อคุณแม่ก็คงต้องมานั่งคุยกับน้องถึงทางเลือก เมื่อเลือกเเล้วสิ่งที่อาจจะเกิดตามมา ก็ให้คุณพ่อคุณแม่คอยเป็นที่พึ่งนะคะ ส่วนเรื่องจะเอาเรื่องพ่อแม่ฝ่ายชาย มองในมุมกลับ ทางเขาเองก็คงไม่สบายใจถึงได้เป็นฝ่ายมาบอกคุณเอง พอเห็นว่าเรื่องมันบานปลายก็เลยคิดจะตัดปัญหาโดยการทำอะไรที่ไม่ดีแบบนี้ ลองคุยกันใหม่ดีไหมคะ คุยแบบเปิดอกพ่อแม่ เชื่อว่า ทางฝ่ายพ่อแม่ทางนั้นก็คงไม่ค่อยสบายใจนัก ให้เหตุการณ์นี้เป็นบทเรียนครั้งใหญ่ของชีวิตเด็กๆ เพื่อที่ว่าจะได้ไม่เกิดซ้ำสอง ให้เขาได้ตัดสินใจแก้ปัญหาเรียนรู้ความเจ็บปวดด้วยตัวของเขากันเองด้วย เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ ไม่ว่าจะตัดสินใจแบบไหน มันก็มีผลกระทบทั้งนั้นและเชื่อว่าคุณพ่อคงตัดสินใจในสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อลูกอยู่แล้วคะ จากคุณ : Mimi Mice - [ 7 ธ.ค. 51 07:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านมาทั้งหมดก็เห็นด้วยกับทุกความเห็นของ คุณอิทร์นิล พี่นัทตี้ และคุณPolar Bear's Sushi (The Polar Bear) ค่ะ เก็บเด็กไว้ และน้องก็กลับไปเรียนหนังสือต่อไปได้นี่ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ.... เข้มแข็งคะ   จากคุณ : tete' my little star - [ 7 ธ.ค. 51 08:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นทุกปัญหาไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : aoi23 - [ 7 ธ.ค. 51 08:33:59 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ไม่เคยเข้าห้องนี้มาก่อน พออ่านมาเรื่อยๆ เจอความเห็นคุณอินทร์นิล นั่นคือทุกอย่างที่เราอยากพูดค่ะ เชื่อว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นย่อมมีเหตุผลของมัน และในเมื่อมันเกิดขึ้นมันก็ต้องเป็นสิ่งดีเสมอ วันนี้อาจมองไม่เห็น แต่วันหน้าเชื่อว่าเมื่อคุณมองย้อนกลับมาดู คุณจะดีใจด้วยซ้ำที่ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้พร้อมกับหลานตัวเล็กๆอีกคน จากคุณ : Jacob ของแม่ - [ 7 ธ.ค. 51 08:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เห็นด้วยกับเรื่องที่เก็บเด็กในท้องไว้ค่ะ อย่างไงก็เป็นหลานของเรา จากคุณ : ลานศิลป์ - [ 7 ธ.ค. 51 10:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เก็บเด็กไว้เถอะค่ะ เพราะเด็กก็คือเด็กไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ยังไงก็ให้กำลังใจ จขกท.นะคะ จากคุณ : แม่คะนังกับตังกวย - [ 7 ธ.ค. 51 10:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 67 อยากจะบอกว่า อายุ 15 ปี เป็นอะไรที่ไม่แน่นอนค่ะ พูดจริงๆเท่าที่ประสบพบเจอมานะคะ ตอนอายุ 15 เนี่ย ทั้งรักทั้งหลง แต่คุณอย่าลืมว่า คนเรามีอายุได้ตั้งอีกหลายสิบปี เค้ายังเด็ก ฝ่ายชายนั่นแหละที่ต่อไป อาจจะเปลี่ยนใจ แล้วคนที่จะเสียใจคือลูกสาวคุณนะคะ เค้ายังไม่รู้หรอกว่า อันไหนรัก อันไหนหลง แล้วยิ่งการที่ต่อไป ต้องไปอยู่บ้านพ่อปู แม่ย่า ที่มีความคิดแบบนั้น ลูกสาวคุณอาจจะลำบาก อาจจะต้องนอนกินน้ำตาเลยก็ได้ ใครจะรู้? อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะคะ แต่ถ้าเจอฝ่ายชาย เช่น ตัวแฟน หรือ พ่อแม่ ที่มีความรับผิดชอบ ก็อาจจะดีก็ได้ค่ะ แต่คงยาก สำหรับเด็กวัยนี้ เพราะความรับผิดชอบในการเรียน เค้ายังไม่มีกันเลย ส่วนตัวแล้ว สงสารลูกสาวคุณ ฝ่ายคุณมากๆค่ะ ขอให้เรื่องจบด้วยดีแล้วกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 51 11:14:14 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 51 11:11:29 จากคุณ : saykajung - [ 7 ธ.ค. 51 11:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 68 มาเป็น กำลังใจ ล้วนๆ ค่ะ ขอให้เหตุการณ์ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ :-D จากคุณ : พี่ปุ๊ จูเนียร์ (sinner or saint..?) - [ 7 ธ.ค. 51 11:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ไม่รู้ข้อกฎหมายมากนักค่ะ แต่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ เป็นธรรมดาที่เรื่องแบบนี้เกิดกับลูกสาวของใคร ก็ต้องเสียใจและโกรธมากค่ะ แต่อย่างน้อยคุณพ่อก็ยังมีสติ และมีจิตใจดีในการที่จะเก็บหลานไว้ เป็นความคิดที่ดีมีศีลธรรมมากเลยค่ะฟ ส่วนตัวคิดว่า ถ้าให้ฝ่ายชายมารับผิดชอบอะไรตอนนี้ก็คงไม่ได้มากนัก เพราะก็ยังเด็กมากด้วยกันทั้งคู่ ทั้งคู่คงต้องเรียนหนังสือต่อไปให้จบ หรือสูงกว่านี้ค่ะ ทางแม่ของฝ่ายชายก็คงไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเหมือนกัน ทางเราโชคไม่ดีที่เป็นฝ่ายหญิง เลยทำให้เสียเปรียบกว่า เพราะต้องอุ้มท้องและคลอดลูก ถือว่าต้องเสียเวลาไปปีกว่า ๆ เพื่อคลอดลูกให้เรียบร้อยก่อนที่จะไปเรียนต่อ น้องโชคดีมากเลยค่ะ ที่มีคุณพ่อที่เข้าใจ นี่เป็นโอกาสที่คุณพ่อจะแสดงให้น้องเห็นถึงความรักและความอบอุ่นในครอบครัวที่มีให้ ในยามที่น้องได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างผิดพลาดไปในชีวิตนะคะ ขอให้ปัญหาคลี่คลายไปในทางที่ดีนะคะ จากคุณ : กังหันลู่ลม - [ 7 ธ.ค. 51 11:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เข้ามาให้กำลังใจคุณพ่อคะ ดูแลลูกและหลานดีๆ นะคะ จากคุณ : ลูกกาหยูของแม่นก - [ 7 ธ.ค. 51 13:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ญาติเราเป็นฝ่ายหญิงค่ะ  ท้องตั้งแต่อายุ 14 คือเค้าให้แต่งงานกันก็จริง  แต่ไม่เอาเงินซักบาท มีข้อแม้คือ  ฝ่ายชายต้องมาอยู่ที่บ้านผู้หญิง พ่อแม่ผู้หญิงจะได้ควบคุมพฤติกรรมลูกเขย จากคุณ : แวะมาค่ะ (POrY DooR) - [ 7 ธ.ค. 51 14:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เรื่องการสร้างครอบครัวเป็นเรื่องละเอียดอ่อน  แม้ว่าเรื่องจะถึงศาล  ด้วยความเป็นผู้เยาว์และมีบุตร (แม้ว่าก่อนวัยอันควร)  ผมว่าศาลคงให้มีการประนีประนอมถึงที่สุดครับ จากคุณ : Hatyaiman - [ 7 ธ.ค. 51 16:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เข้ามาอ่านกระทู้ของคุณตั้งแต่วันแรกแล้ว   และในฐานะพ่อของลูกสาว 2 คน  จึงต้องใช้เวลาพิจารณา และถึงแม้ว่าจะเห็นด้วยกับหลายแง่หลายมุมของคุณอินทร์นิล  แต่คงไม่ขอออกความเห็นในเชิงของกฎหมาย เพราะมันไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุดในกรณีนี้  เพราะในกรณีนี้บุคคลที่สำคัญที่สุดคือ  เด็กสองคนที่เล่นบทผู้ใหญ่ เราก็ควรให้สิทธเขาแบบผู้ใหญ่  และอายุเขาก็พอควรแล้วที่พอจะตัดสินและมองเห็นอนาคตของเขาเองได้บ้าง อยากจะเน้นว่า  ลองให้เขาวางแผนในอนาคตของเขาเองบ้าง  เพราะนี่มันเป็นเรื่องใหญ่  ที่กำหนดชีวิตของ ตัวเขาเอง...ของคนที่เขารัก...และชีวิตใหม่ที่จะเกิดมา  รวมถึงความรัก..ความห่วงใยที่คุณให้เขาตลอดไป และที่สำคัญที่สุดเป็นอนาคตที่เขาเลือกที่จะเดินได้   และเราในฐานะพ่อแม่   เราควรที่จะสนับสนุนเขา ให้เดินไปตามทางที่เขาตัดสินใจเลือกแล้ว   ยกเว้นเพียงว่า..เขาไม่พร้อมและไม่รู้ว่าจริงๆ ที่จะเลือกทางใด และก่อนที่คุณจะพิจารณาข้อแนะนำ  ผมคงขอให้ข้อมูลของผมก่อนว่า  ผมและครอบครัวใช้ชีวิตอยู่ที่อังกฤษ กฏเกณฑ์ทางสังคมและการดำเนินชีวิต...ต่างจากเมืองไทยพอควร  เมื่อตอนที่ภรรยาผมตั้งท้องครั้งแรก   ผลการตรวจท้องคือ มีความเสี่ยงสูงมากที่จะเป็น downsyndrome  ทางการฯส่งข้อมูล  และให้คำแนะนำ ตั้งแต่การตรวจอย่างละเอียด  การดูแลเด็ก  การช่วยเหลือในการเงิน  การให้เข้าไปสัมผัสเด็กที่เป็น  และรวมถึง การคำแนะนำไปพบผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์และจิตรแพทย์   ถ้าเราตัดสินใจที่จะไม่รักษาเด็กไว้ต่อไป เหตุผลของเขาน่าฟังตรงที่ว่า  เขาคำนึงถึงการดำเนินชีวิตต่อไปของทุกฝ่าย  โดยเฉพาะของตัวเราเป็นหลัก กว่าผลฯ จะออกมาก็นานพอควร  ยอมรับครับว่า..เพิ่งเข้าใจจริงว่า...สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ใจ เป็นอย่างไร ผมอาจโชคดีที่  ผลการตรวจอย่างละเอียดออกมาว่า  เป็นลูกสาวและปรกติ..สมบูรณ์ดี ข้อเสนอแนะจากผม 1. พาลูกสาวไปฝากท้องและตรวจอย่างละเอียด 2. ใจเย็นๆ ลองคุยกับลูกสาวคุณอย่างผู้ใหญ่ว่า  เขาวางแผนการจะดำเนินชีวิตของเขาอย่างไรต่อไป? 3. ติดต่อครอบครัวผู้ชาย  เพื่อขอคุยกับตัวผู้ชายในเรื่องแผนการในอนาคตของเขาต่อลูกสาวของคุณ 4. จากข้อ 3. ถ้าพ่อแม่ของฝ่ายชาย จะขอคุยพร้อมๆ กันด้วย  คุณก็ควรยินดี  พร้อมถามความเห็นชอบ 5. เมื่อข้อสรุปจากแผนการของทั้งสองแล้ว   คุณต้องวางตัวให้เป็นกลางที่สุด  แล้วลองพินิจพิเคราะห์ดู 6. นำผลการพิจารณาของคุณไปคุยถึงพ่อแม่ฝายชาย  ถึงความน่าจะเป็นและความเป็นไปได้ ด้วยความเข้าใจและห่วงใย ป.ล. อยากคุยด้วยนะ  ให้เบอร์หลังไมค์ก็ได้ครับ จากคุณ : SyeSanDee - [ 8 ธ.ค. 51 09:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เห็นหัวข้อกระทู้ ต้องรีบถอดล๊อคอินมาตอบ ซึ้งใจคุณพ่อจขกท มากมาย กรณีเราอาจทำให้จขกท คิดอะไรขึ้นมาก็ได้ เราเป็นลูกสาวคนโตที่ไม่รักดี เราโหยหาความรักจากพ่อแม่มาโดยตลอด คิดอยู่ตลอดเวลาว่าพ่อแม่ไม่รัก เราถูกเคี่ยวเข็ญและโดนตีมาตลอด ด้วยความที่เราเป็นลูกสาวคนโต และมีน้องสาวเป็นผู้หญิงล้วน เราต้องทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดี ต้องอยู่ในกรอบที่พ่อแม่วางไว้ให้ ห้ามคบผู้ชาย และอีกมากมาย สิ่งที่สำคัญ บ้านเราค่อนข้างมีฐานะ (อยากจะบอกว่าเงินให้ความอบอุ่นเราไม่ได้เลยค่ะ) เราพบผู้ชายคนหนึ่งตอนเราอายุ 19 ปี เราคิดว่า เราและเค้าคือคู่กัน บ้านผู้ชายค่อนข้างยากจน ผู้ชายเรียนน้อยกว่าเรา แต่เราคิดตามประสาเด็กๆว่า มันไม่ใช่อุปสรรค เรามีอะไรกับเค้า ป้องกันบ้างไม่ป้องกันบ้าง จนที่บ้านจับได้ว่า เราสองคนคบกัน เราถูกที่บ้านสั่งเบรคเลิกคบ เราเอาชนะที่บ้านเรา ด้วยการจงใจท้อง(ห้ามเอาเยี่ยงอย่าง เพราะบทสรุปสุดท้าย มิใช่ที่เราวาดฝันเสมอ) เราสองคนคิดง่ายๆว่า การมีลูก จะทำให้พ่อแม่เรายอมรับได้ เราท้อง 5 เดือน อยู่ในชุดนักศึกษา มองไม่เห็นแม้แต่นิดเดียว พ่อแม่ผู้ชายไปคุยกับพ่อแม่เรา แต่ไม่มีแม้แต่สินสอดทองหมั้น(เพราะบ้านผู้ชายไม่มีอะไรจริงๆ) ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเรื่องเงินๆทองๆ ไปแล้ว พ่อแม่ทั้งสองฝ่าย ด่าทอซึ่งกันและกัน เราถูกพ่อแม่ตีและซ้อมจนน่วม ผู้ชายถูกพ่อแม่พาตัวไปซ่อน ในขณะที่เราต้องไปนอนขึ้นขาหยั่ง รีดเอาเด็กออก เพื่อหน้าตาของพ่อแม่(จริงๆมันก็คืออนาคตของเรานี่เอง) สงสารพ่อกับแม่ ที่โดนหลอกเอาค่านายหน้าไป 80000 บาท(จริงๆหมดประมาณ หมื่นต้นๆสมัยนั้น) เราได้กลับมาเรียนหนังสือในมหาวิทยาลัยที่ใครๆก็ใฝ่ฝันอยากเข้าเรียน ผู้ชายกลับมาหาเราอีก แต่คราวนี้เรารักสนุก ลืมคุมกำเนิด ท้องได้สามเดือน เราหลบไปอยู่หอพักเพื่อน ที่น่าปวดใจคือ พ่อแม่ตามเราจนเจอเนื่องจากผุ้ชายเป็นคนพามา หนนี้เราโดนแม่ตี แต่คราวนี้เรารู้สึกเข้าใจแม่มากขึ้น ยอมเป็นฝ่ายทำแท้งเอง กลับมาเรียนต่อจนจบ มีงานทำ มีหน้าตามีตาในสังคม ประสบการณ์การทำแท้ง มันน่ากลัว หนสุดท้ายเราเกือบเอาชีวิตไม่รอดมากเพราะตกเลือดมาก ในทางการแพทย์ อนาคตเราจะกลายเป็นผู้มีบุตรยากเพราะสิ่งที่เราทำในอดีต ถ้าเราเลือกได้ มีพ่อแม่อย่างจขกทที่พร้อมจะยอมรับลูกของเรา เราจะไม่ทำแท้งเลยค่ะ จากคุณ : คนมีอดีต - [ 8 ธ.ค. 51 12:16:32 A:124.121.55.214 X: TicketID:170810 ]

ความคิดเห็นที่ 75 จขกท คุณไม่ควรขอเขา 2 แสน คุณไม่ควรแจ้งความ สังคมเราไม่ได้หาความยุติธรรมจากกฎหมายได้เสมอไป ตำรวจบางครั้งช่วยเราไม่ได้ สิ่งที่คุณถามเข้าใจว่าคือ..ทำอย่างไรให้ได้มาซึ่งบทลงโทษทางกฎหมายจากทางฝ่ายชาย....ขอตอบว่าไม่คุ้ม...ที่จะทำ แนะนำคิดทางด้านอื่นๆ ดีกว่า ถ้าเป็นผม...เด็กชาย....โดนแน่...... กว่าจะรู้เดียงสา........... ถ้าเป็นผม.. จากคุณ : pass - [ 8 ธ.ค. 51 12:52:25 A:10.192.44.234 X:203.155.72.217 TicketID:196356 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ในความคิดเรา ลูกสาวเจ้าของกระทู้บอบช้ำมากพอแล้วค่ะ การที่ต้องไปโรงเรียน ไปเจอหน้าผู้ชาย  เจอหน้าเพื่อนๆที่รู้ความเป็นไปของสองคนนี้ ที่นี่เมืองไทยนะคะ สังคมไทยยังรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ถ้าเป็นเรา เราจะถามลูกเราเลย ว่าเค้าจะทำไงกับชีวิต เพราะชีวิตเป็นของเค้า จขกท ไม่ควรตัดสินใจแทนลูก  เราจะถามลูกว่า 1.ถ้าลูกเลือกเก็บเด็กไว้ และยังต้องคบผู้ชายคนนี้(ที่ยังไงก็ไม่น่าจะมีความรับผิดชอบได้ดี ทั้งเด็กและพ่อแม่ของเค้า) ถามเค้าไปเลยว่า รับที่จะให้สังคมตราหน้า ว่าเค้าท้องในวัยเรียนได้หรือไม่ จะอายเพื่อน อายครูหรือไม่ จะรับกับการที่เป็นคุณแม่ตั้งแต่อายุ 15 ปี ได้หรือไม่ คำตอบ ถ้าเค้ายืนยันจะเก็บเด็กไว้และยังคบผู้ชายคนนี้ ก็ให้เค้าอุ้มท้องไปเรียน จนกว่าจะคลอด(มีโรงเรียนค่อนข้างน้อย ที่เปิดกว้างกับเรื่องแบบนี้) ถ้าไม่กล้าไปโรงเรียน ก็ให้อยู่บ้าน พักการเรียน หรือย้ายโรงเรียน(เมื่อคลอดเสร็จ) 2.ถ้าลูกเลือกทำแท้ง และยังต้องการคบกับผู้ชายคนนี้ คุณก็สนับสนุนให้เค้าทำ เลือกโรงพยาบาลที่ดีๆนิด แต่ก็ต้องเผื่อใจว่า ถ้าเค้ายังคบกัน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะป้องกันการตั้งครรภ์ หรือการคุมกำเนิดด้วย อธิบายข้อดีข้อเสียของการทำแท้ง เป็นอย่างไร ข้อเสียของการทำแท้งถ้าพลาด ตาย หรือพิการที่มดลูก ทั้งหมดนั่นคือการตัดสินใจเรื่องการตั้งครรภ์ โดยที่ลูกสาวคุณตัดสินใจเอง ต่อไปมาดูหน้าที่ของพ่อ ทำอะไรได้บ้าง ถ้าเป็นเรา  เราจะ 1.แยกทั้งคู่ออกจากกัน คุณก็รู้ว่า  รักแบบเด็กๆ ไม่จีรังยั่งยืนหรอก ผู้ชายแบบนี้เหรอ ที่คุณจะเอามาเป็นลูกเขยคุณ คิดที่จะรักสนุกกับลูกสาวคนอื่น แต่ตัวเองไม่ป้องกัน 2.ทำเรื่องให้เงียบที่สุด ไปแจ้งความ มีแต่เสียกับเสีย ลูกสาวบอบช้ำมากพอ อย่าไปรับเงินฝ่ายตรงข้าม เพราะลูกและตัวเรามีศักดิ์ศรีพอ (สัมผัสได้ว่าฝ่ายโน้นค่อนข้างดูถูกฝ่ายคุณ) 3.เคารพการตัดสินใจของลูกเรา 4.ไม่ว่าจะเลือกเก็บเด็กหรือยุติการตั้งครรภ์ ลูกคุณต้องได้รับการศึกษาเหมือนเดิม 5.แสดงความรักต่อลูกและเข้าใจลูกมากๆ ลูกจะได้รู้สึกว่า เค้าได้รับความรักที่มากพอจากคุณแล้วโดยที่ครั้งต่อไปเค้าจะได้ไม่ต้องแสวงหาความรักจากข้างนอกอีก เอาใจช่วยให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : Take me home - [ 8 ธ.ค. 51 13:30:59 ]

ความคิดเห็นที่ 77 กรณีที่ต้องการที่พักชั่วคราว สำหรับหญิงตั้งครรภ์รอคลอด ลูกสาวคุณสามารถพักที่นี่จนกว่าจะคลอด โดยไม่มีค่าใช่จ่ายใดๆทั้งสิ้น  ทุกอย่างจะถูกปิดเป็นความลับ  มีบ้านพักฉุกเฉิน  สหทัยมูลนิธิ  ถ้าสนใจหลังไมค์มาได้ค่ะ จากคุณ : Take me home - [ 8 ธ.ค. 51 13:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เห็นใจจขกท เป็นกำลังใจให้นะ หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี จากคุณ : FED - [ 8 ธ.ค. 51 14:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ไม่ขอพูดอะไรค่ะ เข้าใจความรู้สึกพ่อแม่ดี อย่าเอาเด็กออกเลยค่ะ  เคยเห็นเพื่อน ๆ เอาเด็กออกตอนนี้พอแต่งงานมีการงานทำที่ดี และมีครอบครัวที่อบอุ่นตอนนี้เค้ามีบุตรยากค่ะ  เอาใจช่วยนะค่ะขอให้เหตุการ์ณร้าย ๆ ผ่านไปด้วยดีนะค่ะ จากคุณ : opleee - [ 8 ธ.ค. 51 14:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 80 พ่อหนูก็ไม่เคยสนใจไยดีกับหนูเลย แต่หนูก็มีความสุขดีกับตาและยาย จากคุณ : High Access - [ 8 ธ.ค. 51 19:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ผ่านมาค่ะ ไม่ทราบจะออกความเห็นอย่างไร แต่เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ จากคุณ : Chollaphin - [ 8 ธ.ค. 51 22:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ไม่รู้ว่าจะออกความเห็นยังไงดีค่ะในแง่กฏหมาย แต่อย่าทำแท้งเลยนะคะ บาปหนักพอๆกับฆ่าพ่อฆ่าแม่เลยค่ะ ็้ ทำไมแม่ฝ่ายชาย เหี้ยมจังคะ เป็นครูจริงๆเหรอคะ ทำไมความคิดต่ำยิ่งกว่าอะไรเสียอีก คิดอะไรไม่สมกับความเป็นครูเลยค่ะ คิดได้ไง เหลือเชื่อ ขอแช่งครูคนนี้ไม่ให้ผุดให้เกิด ใครที่คิดทำแท้งเนี่ย แค่คิดก็ผิดแล้วค่ะ ้ จากคุณ : น้ำค้างข้ามคืน - [ 9 ธ.ค. 51 15:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เป็นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ จากคุณ : เกด (Cutekate79) - [ 9 ธ.ค. 51 15:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มีปัญหาเดียวกัน ตัดสินใจเก็บเอาไว้ ตอนนี้ 9 ขวบแล้ว น่ารักมากๆ  ปู่-ย่าก็รักหลานดี  และ ต่างคนก็มีครอบครัวไป... อย่าไปยุ่งกับกฏหมายให้เด็กมีมลทินเลยค่ะ..ในเมื่อไม่ได้รังเกียจอะไรเขาเวลาจะเยียวยาทุกสิ่งทุกอย่างเอง จากคุณ : แม่อ้อ (aupoon) - [ 9 ธ.ค. 51 19:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ผลไม้บางลูกก็สุกไว อารมณ์คนก็เช่นกันครับ บางคนอายุยังน้อยก็เกิดแล้ว ที่เด็กได้เสียกันเป็นเพราะถูกอารมณ์กดดัน  และที่เด็กตั้งท้องก็เพราะร่างกายพร้อมแล้ว สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมชาติครับ สำหรับลูกเจ้าของกระทู้  ที่จริงก็อยากให้เขาบรรลุนิติภาวะก่อน แต่เมื่อเหตุการณ์ผ่านมาถึงขั้นนี้ ก็อย่าแยกเขาเลย การพรากผัวพรากเมียขณะที่เขามีความรักต่อกัน จะทรมานจิตใจเขามาก ถ้าเป็นไปได้ควรให้เขาแต่งงานกันเสีย อาจจะจัดพิธีเล็กๆหรือไม่ก็ได้ ให้เขาได้อยู่ร่วมกัน ในจังหวะชีวิตที่กำลังพลิกผันหัวเลี้ยวหัวต่ออย่างนี้  เขาจะเกิดความเห็นอกเห็นใจทำให้ความรักความผูกพันธ์หนักแน่นขึ้นครับ ขณะนี้เขายังเด็ก พ่อแม่ยังต้องช่วยดูแลและเลี้ยงดูเขาไปก่อน อีกไม่กี่ปีข้างหน้าเขาก็จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว วันนั้นเขาทั้งคู่จะดูแลครอบได้เองครับ จากคุณ : บุญถิ่น - [ วันรัฐธรรมนูญ 07:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่ทราบเรือ่งข้อกฎหมาย แต่อยากแสดงความเห็นค่ะ ว่า อย่าทำลายเด็กเลยนะคะ เด็กเค้ามีชีวิตแล้วค่ะ ถ้าทำลายเค้าก็เท่ากับฆ่าคนๆหนึ่งเลย จะฆ่าลูกฆ่าหลานได้ลงคอหรือคะ เราเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็ก เค้ามีการวิจัยว่า เด็กเป็นชีวิตแล้วหรือไม่ โดยทดสอบให้เอากล้องเข้าไปถ่าย ขณะหมอกำลังทำแท้ง เด็กกำลังสามเดือน เราคงไม่คิดว่าเค้ามีชีวิต มีอารมณ์ความรู้สึกแล้ว แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลยค่ะ เพราะพอเอากล้องมาฉายเหมือนหนัง จะพบว่า เด็กดิ้นรน และดิ้นหนี อุปกรณ์การทำแท้ง จนในที่สุดหนีไม่พ้น ก็จะถูกฆ่า เด็กก็กรีดร้อง กรีดร้อง แต่ไม่มมีใครได้ยิน นักวิจัย ก็ลองเอาเสียงมาขยายดู พบว่าเด็กกรีดร้อง และรอ้งไห้ด้วยความเจ็บปวด น่าสงสารมากๆเลยค่ะ เราไม่มีสิทธิฆ่าใครเลยนะคะ ไม่มีสิทธิที่จะบอกว่าใครควรมีชีวิตอยู่หรือไม่ ควรอยู่ต่อไป อย่าพาลูกสาวทำแท้งเลยนะคะ จากคุณ : pithi (pithi) - [ วันรัฐธรรมนูญ 08:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ด้วยความเคารพนะครับ........คุณบุญถิ่น......... ผมอ่านความเห้นคุณหลายความเห้นแล้ว...รู้สึกว่าคุณจะเน้นให้แต่งงานกันเสียเหลือเกิดด้วยเงื่อนแห่งความสัมพันธ์ทางเพศและการมีบุตร คุณทราบมั้ยครับว่าคนเราสามารถมี SEX ได้โดยปราศจากรัก....และในขณะเดียวกันก็อาจจะมีรักได้โดยปราศจาก SEX ทั้งนี้อยู่ที่ภาวะทางอารมณ์ของคนๆนั้น ดังนั้นการมี SEX ไม่ได้เป็นเครื่องยืนยันถึงการมีรัก....และในขณะเดียวกันการมีบุตรโดยไม่ได้ตั้งใจ  โดยไม่พร้อม  โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์  ก็ไม่ได้หมายถึงว่าจะมีความสัมพันธ์ในเชิงสามีภริยา....เพราะวุฒิภาวะของเด็กมันน้อยมากที่จะคิดได้เช่นนั้น...และยังไม่ใช่ช่วงวัยที่มันจะคิดได้เช่นนั้น.... เด็กหญิงนั้นสามารถท้องได้ตั้งแต่อายุ 12-13 แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะเป็นแม่คนได้ดี  เป็นเมียคนได้ดี  มันเป็นแค่ธรรมชาติทางกายภาพที่สามารถมีบุตรได้เท่านั้น...แต่วุฒิภาวะ...ความมีเหตุมีผล....ความฉลาดทางอารมณ์....รวมตลอดถึงความรู้ทางโลกในปัจจุบันมันยังไม่พร้อม....แต่ที่มันมีบุตรเพราะมันพลาด เช่นกัน เด็กชาย...มันก็สามารถทำผู้หญิงท้องได้ตั้งแต่อายุ 12-13 เช่นกัน...ความจริงอาจจะเร็วกว่านี้เสียอีกถ้ามันสามารถและมีโอกาส....แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป้นพ่อคนได้....เป็นผู้นำครอบครัวได้....มันเป็นแค่ลักษณะทางกายภาพที่สามารถสืบพันธ์ได้ คุณต้องแยกแยะระหว่างความสามารถในการสืบพันธ์....การความสามารถในการครองเรือน....องค์ประกอบมันไม่เหมือนกัน การที่คุณพร่ำแนะนำให้เค้าแต่งงานกันอย่าพรากลูกพรากเมียเค้าเลย....ผมถามคุณหน่อยว่าคุณมีหลักประกันอะไรให้กับชีวิตเค้า.....คุณมีความรับผิดชอบอะไรในการแสดงความเห็นของคุณบ้าง....หากวันหน้ามันไปกันไม่ได้คุณจะรับเลี้ยงแม่และเด็กคู่นี้มั้ย....ถึงวันนั้นมันอาจจะไม่ใช่มีลูกหนึ่งแล้ว....อาจจะเป็นลูกสองลูกสามไปแล้ว...เป็นแม่ม่ายเรือพวงไปเลย การที่ผมแนะนำให้แยกกันไปสร้างอนาคตนั้น....เป็นการเซฟอนาคตของทั้งสองฝ่าย....เพราะการที่เด็กมันท้องมันไม่ได้เกิดจากความรัก....มันคือความผิดพลาด....มันไม่ได้เกิดจากเหตุปัจจัยความพร้อมในการใช้ชีวิตคู่....เด็กวัยนี้มันรักเป็นแค่ป๊อบปี้เลิฟ....มันเป็นแค่ความรักหมาน้อยของวัยรุ่น.....มันยังไม่รู้ถึงความรักที่สามีภริยาพึ่งมีให้แก่กันในฐานะคู่ชีวิต.... เพราะเหตุวุฒิภาวะมันยังน้อยเกินกว่าที่จะเข้าใจถึงสภาพความสัมพันธ์ สิทธิหน้าที่ และความรับผิดชอบ  ของความเป็นสามีภริยาได้.....แม้แต่ขนาดผู้ใหญ่บ้างคนมีอายุมากแล้วมันก็ยังไม่เข้าใจเลย.....เด็กอายุ 15-16 มันจะไปเข้าใจได้อย่างไร....เด็กวัยขณะนี้ถ้าจับมันแต่งงานหน้าที่อย่างเดียวที่มันรู้ก็คือหน้าที่ในการสืบพันธ์แหละครับ....ขนาดการคุมกำเนิดการป้องกันมันยังไม่รู้เลย...ความยับยั้งชั่งใจมันก็ยังไม่รู้เลย....นี้ยังไงหละครับคือเครื่องแสดงออกถึงวุฒิภาวะของเด็ก ดังนั้น....การทำเรื่องให้เงียบที่สุด....จึงเป็นการให้โอกาสเพื่อสร้างอนาคตให้แก่เด็ก 3 คน...คือ...เด็กชาย...เด็กหญิง....และเด็กที่จะเกิดขึ้นใหม่....เพื่อที่เค้าจะได้มีอนาคตต่อไป....ได้เรียนหนังสือตามวัยของเค้า....ได้มีชีวิตวัยรุ่นตามวัยของเค้า....ได้เรียนรู้สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตและพัฒนาการณ์ทางสังคมตามวัยของเค้า....ตามธรรมชาติอย่างที่ควรจะเป็น ได้พัฒนาจากวัยเด็ก...เป็นเป็นวัยรุ่น....เป็นวัยทำงาน...เป็นผู้ใหญ่ที่เต็มตัว...มีทั้งวุฒิภาวะทางอารมณ์และสังคม...และคุณวุฒิทางการศึกษา....เป็นทรัพยกรที่ดีได้ต่อไป หากเมื่อถึงวันนั้นเด็กมันยังรักกันอยู่....มันเรียนจบทำงานแล้วและยังรักกันอยู่.....มันก็จะกลับมาหากัน....มาดูแลกัน....มาสร้างครอบครัวร่วมกัน....มาสานต่อความสัมพันธ์กัน....กลับมาแก้ไขความผิดพลาดในอดีตของตน......(  นี้คือเรื่องในนิยาย  หรือในอุดมคตินะครับ....แต่เรื่องจริงร้อยทั้งร้อยมันไม่ไม่กลับมาหรอกครับ...ต่างคนต่างไปมีชีวิตใหม่ทั้งนั้น) เด็กที่ถูกพ่อแม่จับแต่งงานกันด้วยเหตุนี้ตั้งแต่วัยเรียน....ผมกล้าพูดได้เลยว่าไปกันไม่รอดแทบทุกราย....เด็กหญิงชอกช้ำทุกราย....ถึงตอนนั้นพ่อแม่ก็ซ้ำเติม....เพราะพ่อแม่ที่จับลูกแต่งงานในลักษณะนี้เป็นพ่อแม่ที่รักศักดิ์ตนเองมากกว่าลูก...ไม่ยอบรับความผิดพลาด...ไม่ยอมรับว่าตนเองดูแลบุตรหลานไม่ดีเอง....ไม่ให้อภัยไม่ให้โอกาสผู้อื่นแม้แต่บุตรหลานตนเอง....ไม่ยอบรับความจริง....คอยแต่จะจับจ้องมองโทษของผู้อื่น.....ดังนั้นเมื่อถึงเวลาที่เกิดความเสียหายก็จะโทษผู้อื่น...ด่าคนอื่นด่าลูกตนเอง...ซ้ำเติมลูกตนเองว่าไม่รักดี....เป็นอย่างนี้แทบทุกราย....เป็นกรรมของเด็กเองที่เกิดมาเจอพ่อแม่แบบนี้ คุณจำนักร้องสาวค่ายเพลงดังได้มั้ยครับ....เค้าท้องตั้งแต่อายุ 16 ซึ่งเคสนี้ศาลไม่อนุญาตให้แต่งนะครับ...เพราะแม่ผู้หญิงค้าน....แม่เค้าดูออกว่าเด็กขนาดนี้วุฒิภาวะมันจะไปกันรอดมั้ย   เค้ารู้จักลูกเค้าดีว่ามีวุฒิภาวะทางความคิดอย่างไร...แม่เค้าหัวนอก อยู่เมืองนอกครับ...ไม่ยึดติดกับความคิดพื้นบ้านของไทยอย่างที่คุณคิด....เค้าไม่ผูกติดคุณค่าความเป็นมนุษย์ของผู้หญิงที่เยื่อพรหมจรรย์.....แต่งานนี้เด็กเค้าเลือกเค้าเอง...เค้าดื่อแต่งเองเมื่ออายุถึงเกณฑ์....แต่สุดท้ายความรักแบบป๊อบปี้เลิฟมันจบลงอย่างไรครับ....ไปตามข่าวดูเอาเอง... ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้มีเจตนาซ้ำเติมใคร....ที่ยกเป็นตัวอย่างก็ไม่ได้มีเจตนาอยากให้เค้าเสียหาย....เพราะทุกวันนี้เค้าก็มีครอบครัวใหม่ที่เป็นสุขแล้ว....ไม่อยากตำหนิใครและไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้าของกระทู้ด้วย....แต่อยากให้คิดให้มากๆหน่อย....รับผิดชอบในการแสดงความเห็นหน่อย.....แสดงออกถึงวุฒิภาวะทางความคิดหน่อย....นี่ไม่ใช่นิยายไทยพื้นบ้าน....แต่นี่คือชีวิตจริง....คนจริงๆ....ไม่มีแสตนอิน...ไม่มีผู้แสดงแทน....ไม่สามารถย้อนหลังกลับไปเปลี่ยนบทและแสดงใหม่ได้....ทุกย่างก้าวต้องใคร่ครวญให้ดี....สุขุม...นิ่ง...ใจเย็น...มีเหตุมีผลในการตัดสินใจ ทุกการตัดสินใจที่ผิดพลาดจะนำมาซึ่งปัญหาสังคมในอนาคต....ครอบครัวคือสถาบันย่อยที่สุดในสังคมแต่ทว่าสำคัญที่สุด....ประเทศไทยไม่ต้องการเด็กบ้านแตกในอนาคตเพิ่มขึ้นอีก 3 คน.....แต่ประเทศไทยต้องการอนาคตที่ดีของเด็ก 3 คนนี้....เราคาดหวังความเป็นบุคคลกรที่ดีของเด็ก 3 คนนี้....เพื่อเป็นทรัพยกรบุคคลในการสร้างชาติในอนาคตต่อไป.... จำไว้!!!....ทุกการตัดสินใจที่ผิดพลาดมันจะนำมาซึ่งปัญหาสังคมในอนาคต...เราไม่สามารถปฎิเสธความรับผิดชอบร่วมกันได้....เพราะเราอยู่ในสังคมเดียวกัน....เราทุกคนคือส่วนหนึ่งของสังคมไทย แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 51 10:42:21 จากคุณ : อินทร์นิล - [ วันรัฐธรรมนูญ 10:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ไม่แน่ใจว่าคุณจขกท.ได้สรุปกับสิ่งที่จะทำหรือยังนะคะ โดยส่วนตัวแล้วทำงานกับเด็กมานาน และอยากจะบอกว่ากฏหมายยังศักดิ์สิทธิ์อยู่ (บ้าง) ค่ะ เพียงแต่มันอาจจะช้าไม่ทันใจหลาย ๆ คนเท่านั้น หากคุณจะเอาเรื่องจะทำได้ทั้งทางอาญาและแพ่งค่ะ ทางอาญาไม่ว่าจะเป็นการสมยอม เป็นแฟน เด็กผู้ชายจะอ่อนกว่า หรือแก่กว่า หากเด็กผู้หญิงอายุไม่ถึง 18 ปี ก็มีโทษฐานพรากผู้เยาว์ค่ะ การพรากผู้เยาว์คือการพรากเด็กไปเสียจากบิดาและมารดา โดยที่บิดาและมารดามิได้เต็มใจ หรือรับทราบ คือข้อกฏหมายมันละเอียดกว่านี้นะคะ แต่สรุปความได้ดังนี้แล้วกันเอาเข้าใจง่าย ๆ เนาะ และหากเหตุเกิดขณะที่เด็กผู้หญิงอายุไม่ถึง 15 ปี โทษจะหนักขึ้นค่ะ ส่วนในทางแพ่ง คุณจะฟ้องให้ทางฝ่ายชายรับเป็นบุตร และส่งเสียเลี้ยงดูก็ได้ค่ะ ทำได้แน่นอนก็เด็กเป็นลูกเขานี่คะ รายละเอียด จะสามารถปรึกษาเจ้าหน้าที่คุ้มครองสิทธิ หรือสถานพินิจ ฯ ก็ได้ค่ะ เขาทำเรื่องทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเด็กอยู่แล้ว การสอบปากคำน้องผู้หญิง (ในกรณีที่เกรงว่าน้องจะบอบช้ำ) ตอนนี้มีการคุ้มครองสิทธิเรื่องนี้เยอะขึ้น น้องไม่ต้องไปเล่าเหตุการณ์ต่อหน้าคนเยอะ ๆ ให้อายแล้วค่ะ เพราะน้องจะให้ปากคำในห้องส่วนตัวกับนักจิตวิทยาและนักสังคมสงเคราะห์ ซึ่งกระบวนการทุกอย่างจะเป็นความลับ โดยพนักงานอัยการ ตำรวจ ทนาย หรือที่ปรึกษากฏหมายจะอยู่อีกห้องหนึ่งโดยจะสอบถามน้องในฐานะผู้เสียหายผ่านทางนักจิตฯ หรือนักสังคม ฯ เท่านั้นค่ะ สำหรับคุณพ่อนะคะ อย่าไปคิดมากนะคะว่าพ่อเด็กจะนิสัยแย่อย่างไร เขาเป็นลูกของลูกสาวเรานะคะ เกิดจากครรภ์ของลูกสาวที่เรารัก เลี้ยงดูด้วยความรักเถอะนะคะ ทุกคนเป็นเหยื่อและบอบช้ำมาพอแล้วค่ะ อีกนิดนึง บอกน้องด้วยนะคะว่าอย่าเครียด อย่าคิดมาก เดี๋ยวเจ้าตัวเล็กจะกลายเป็นเด็กงอแง และยิ้มยากนะคะ สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : คูณแม่ลูกสอง (มูชิ) - [ วันรัฐธรรมนูญ 11:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไม่สนับสนุน ให้แต่งงานค่ะ เด็กเพิ่งอายุ 15 ยังไม่มีความรับผิดชอบอะไร ถ้ารักลูก ให้เก็บหลานไว้ แล้วให้ลูกสาวเรียนต่อ แล้วคุยกับลูกสาวตรงๆ ว่าเขาคิดจะวางแผนชีวิตยังไง สิ่งที่เขาทำ มันผิด แล้วเขาก็ต้องรู้ตัวด้วยว่าเขามีส่วนผิด ที่ชิงสุกก่อนห่าม เห็นเด็กแถวบ้านหลายคู่ ได้กัน.... ท้อง.....แต่งงาน..... หยุดเรียน ............แล้วก็เลิกกัน สุดท้าย คนที่เป็นพ่อ แม่ ต้องเลี้ยงทั้งหลาน ทั้งลูกสาวที่ไม่มีอาชีพ เพราะเลิกเรียนกลางคัน ตอนแรก คนเป็นพ่อแม่อาจจะทำใจลำบาก สังคม หน้าตาในสังคมไทย ท้องได้แต่งงาน ยังดีกว่าท้องไม่มีพ่อ แต่ขอคุณพ่อลองมองไกลๆ ถึงอนาคต ของลูก ของหลานเราค่ะ เราที่เป็น พ่อ แม่ สามารถเลี้ยงหลานได้โดยเป็นพ่อ แม่ จริงๆได้ เดี๋ยวนี้เด็กฉลาดค่ะ สอนให้มีเหตุผล เด็กจะได้เข้าใจเหตุการณ์ แล้วไม่คิดว่าตัวเอง เป็นเด็กมีปัญหา ที่กล้าแนะนำอย่างนี้ เพราะ เราก็เกิดกรณี เหมือน จขกท ค่ะ แต่ในส่วนของเรา น้องชายทำเขาท้อง เด็กคลอดออกมา ทางผู้หญิง พ่อแม่เขาต้องการให้มีอนาคต เลยให้เรียนต่อ ( อายุ ทั้งคู่ 18 ค่ะ แต่ก็รับผิดชอบอะไรไม่ได้เหมือนกัน ) ทางเราก็เลยรับหลานมาเลี้ยงเองค่ะ ตอนนี้ 7 ขวบ แล้ว สุขภาพ ร่างกาย แข็งแรง น่ารักมาก แล้วเป็นเด็กที่มีเหตุผลด้วย สอนเด็กอย่าคิดว่า โตขึ้นเดี๋ยวก็ทำเป็น คิดได้ ลูกยังเด็กอยู่ ไม่อยากให้คิดหยั่งงั้นค่ะ *** ตอนที่พ่อแม่เรารับหลานมาที่บ้าน หน้าตา + สังคม เหรอค่ะ เขาก็นินทาเฉพาะช่วงแรกค่ะ ต่อไปก็นินทาเรื่องใหม่ อย่าสนค่ะ ห่วงอนาคต ลูก+หลาน เราดี กว่า ไม่อยากให้แต่งงานกันเลยค่ะ เด็กๆ กันอยู่เลย ตรบใดที่เขายังรับผิดชอบชีวิตตัวเองไม่ได้ ไม่คิดว่าเขาจะสามารถรับผิดชอบชีวิตใครได้หรอกค่ะ แล้ว 15 ปี นี่ ไม่คิดว่าจะรักกันจริงๆ หรอกค่ะ แค่ป๊อบปี้เลิฟ+อยากลอง ***** หมั้นเหรอ ก็ไม่อยากให้หมั้นค่ะ เด็กจะถือเป็นข้ออ้าง ในการมีเพศสัมพันธ์กันต่อไป โดยไม่คิดว่ามันผิด ลูกสาวเราขาดทุนเห็นๆ *********** ก็ในเมื่อคุณพ่อบอกว่าคนอื่นรู้ก่อนคุณพ่ออีก เราให้เขาหมั้นมันก็ไม่มีไรดีขึ้นหรอกค่ะ เราต้องคุยกะลูกสาวเราค่ะ เขารัก พ่อ แม่ไหม เขาทำหยั่งงี้ รู้ไหม พ่อ แม่ เสียใจมาก พ่อแม่ รับได้ในเรื่องที่เขามีหลาน แต่ต่อไปขอให้ลูกสาว ทำเพื่อพ่อ เพื่อแม่ และที่สำคัญที่สุดเพื่อตัวเขาเองได้ไหม ตั้งใจเรียน เลิกยุ่งกับผู้ชาย ให้เรียนจบ ทำงานแล้ว ค่อยคิดเรื่องมีแฟน ส่วนหลาน พ่อแม่ก็ รับเป็นลูก เพิ่ม 1 คน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ******** เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะค่ะ สู้ๆๆ ค่ะ ********* แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 51 20:09:00 จากคุณ : สารแขวนลอย - [ วันรัฐธรรมนูญ 20:02:00 ]

ความคิดเห็นที่ 90 แต่ละความเห็นให้คำตอบที่ดีๆอยู่แล้ว ขอเอาใจช่วยก็แล้วกันนะคะ จากคุณ : Mademoiselle - [ 11 ธ.ค. 51 01:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านความเห็นของคุณ อินทร์นิล  แล้วเหนื่อยค่ะ.. แจก give จนหมดแรง  (^^) บอกตรงๆว่าเห็นด้วยกับคุณ อินทร์นิล ทุกประการค่ะ ในฐานะที่เป็นลูกสาวคนนึงที่ผ่านชีวิตวัยรุ่นสมัยใหม่มา คุณจขกท.คะ  สำหรับเด็กผู้หญิงแล้ว แค่การทำให้พ่อแม่ผิดหวังก็ใจเสียและรู้สึกผิดพออยู่แล้วนะคะ  พยายามหลีกเลี่ยงการซ้ำเติมอย่างเช่น การกระทบกระเทียบหรือพูดจาแดกดัน  น้องเค้าเพิ่งอายุ 15  บอกได้เลยนะคะว่าอายุแค่นี้วุฒิภาวะจะน้อยมากค่ะ คุณหวังอะไรกับน้องและแฟนเขาเหรอคะ??.. อยากให้เค้าทั้ง 2 รู้จักรับผิดชอบ?..  ก็ให้เค้ารับผิดชอบแต่เรื่องเรียนไป  อายุ 15 จะเอาปัญญาที่ไหนมารับผิดชอบทั้งเรื่องเรียน เรื่องชีวิตคู่ (หากคุณยืนกรานให้ทั้งคู่แต่งงานกัน)  เด็กวัยนี้ยังติดเพื่อนอยู่เลย  เอาแค่ให้น้องเขาเรียนให้รอดก่อนดีกว่าค่ะ  เรื่องครอบครัวชีวิตคู่ ไว้ทีหลังเลย การจะใช้ชีวิตคู่  มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะ  อย่าที่คุณ อินทร์นิล ว่าไว้ค่ะว่า.. ชีวิตคู่ของเด็กคือ   "การมีเพศสัมพันธ์อย่างอิสระ" ทั้งที่นิยามของชีวิตคู่มันมากมายกว่านั้น   มันต้องการ  ความเอาใจใส่ ความรัก การดูแลซึ่งกันและกัน การเสียสละ การรู้จักรับและการรู้จักให้ หรือการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน..  คุณคิดว่า  เด็กอายุ 15 จะเข้าใจเรื่องพวกนี้ดีแล้วเหรอคะ?? ไม่ค่ะ.. เด็กมหาลัยยังไม่เข้าใจเรื่องนี้กันเลย  นับประสาอะไรกับเด็กมัธยมอายุ 15?? การแต่งงาน.. การใช้ชีวิตคู่..  เด็กยังต้องผ่านขั้นตอนอีกมากมายนักกว่าจะเรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่จะใช้ใน  "การประคองชีวิตคู่"   ดังนั้น  การแต่งงานหรือการหมั้นหมายจึงไม่ใช่ทางออกค่ะ .. จากคุณ : แมงป่องหางด้วน - [ 11 ธ.ค. 51 03:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เห็นด้วย กับคุณ อินทร์นิล คะ ไหน ๆ ก็ย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้ว คนเป็นพ่อ เป็นแม่ ต้องยอมเจ็บปวดคะ เพื่ออนาคตของลูกเรา คิดดูไกลๆ นะคะ ให้หมั้นกันไว้ก่อน พอถึงเวลาแล้ว แต่งงาน ช่วงเวลาที่รอนี้คิดหรือว่า เด็กอยาก ไปเรียน อายเพื่อนๆ คุณครู และคำติฉินนินทา ต่างๆ  เด็ก อายุแค่นี้รับไม่ได้หรอกคะ ขนาดเราโต เป็นผู้ใหญ่แล้ว คำนินทา ยังรับไม่ค่อยได้เลย และแล้วเด็กก็ต้องหยุดเรียนไป เลี้ยงลูกอยู่บ้าน ไม่แน่ใจว่ารับผิดชอบได้ หรือเปล่า การที่คนสองคน อยู่ด้วยกัน ตั้งแต่อายุยังน้อย ย่อมเกิดปัญาหาต่างๆ มากมายแน่นอน ผู้ใหญ่ที่มีครอบครัวแล้ว ยังไม่วายเลย นับประสาอะไรกับเด็ก อายุ 15 คิดไปไกลๆ นะคะ คุณ จขกท. และต้องยอมรับความเจ็บปวดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคะ เก็บเรื่องนี้ให้เงียบๆ ไว้ดีกว่า คลอดลูกแล้วย้าย ไปเรียนอีกที่ก็ได้ เพื่ออนาคตของลูกคุณ จากคุณ : พาไล - [ 11 ธ.ค. 51 12:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ด้วยความเคารพของคห.ทุกท่าน ที่ให้ความรู้และคำแนะรวมทั้งกำลังใจ เวลานี้คดีความเรื่องทางเพศมีสูงมาก และที่ไม่แจ้งความคือตกลงกันได้ ก็เกิดขึ้นมากมาย ผมทราบมาจากตำรวจ และเพื่อนๆ ของลูกสาว หลาน สาว หลานชาย รวมทั้งปรึกษาทนายที่รู้จักกันด้วย เพราะทุกอย่างที่ว่ามานี้คือปัญหาสังคม  ที่ทุกคนควรมีส่วนร่วมรู้เห็นเพื่อ ได้รับทราบวิธี   1.ป้องกัน  2. แก้ปัญหา  3. ยอบรับ โดยที่เราจะหวังพึ่ง เจ้าหน้าที่หรือกฎหมายอย่างเดียวไม่ได้   เท่าที่พอรู้มาต้นเหตุ ส่วนใหญ่มาจากสื่อ  โดยเฉพาะอินเตอร์เน็ต เด็กๆ จะทราบกันในกลุ่มเพื่อนปากต่อปากกันว่าที่ไหนมีสื่อลามก ทำให้เด็ก ซึ่งอยากรู้อยากเห็นอยู่แล้ว เข้าไปดูกัน จากคุณ : web999 (web999) - [ 11 ธ.ค. 51 15:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 94 เอาเด็กเก็บไว้ แล้วค่อยกลับมาเรียนต่อก็ได้นะคะ จากคุณ : สาวนอย (สาวนอย) - [ 11 ธ.ค. 51 16:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ขอแนะคำอีกนิดนะครับ 1. ควรแจ้งความและดำเนินคดีไม่ควรปล่อยเอาไว้ เพื่อให้สังคมลงโทษ 2.เอาหลานไว้เลี้ยง เถอะครับ แล้วจะมีความสุขกับความไร้เดียงสาของเด็ก และความน่ารักของแกจะมาชดเชยส่วนที่คุณต้องสูญเสียไป 3.หากมีที่อยู่ที่อื่นหาที่เหมาะสมย้ายเถอะครับ  ย้ายทั้งโรงเรียนและที่พักหากทำได้ ....รับรองครับ หากคุณตัดสินใจในสืิ่งที่ดีๆไม่เป็นบาป  สักวันคงต้องมีคนดีหรือเนื้อคู่มาพบและเมื่อนั้นความสุขก็จะเกิดขึ้น  หากคุณตัดสินใจทำสิ่งไม่ดี มันบาปและจะติดตัวคุณไปตลอดชีวิต เพิ่มเติมคุณคูณแม่ลูกสอง (มูชิ) นิดนะครับ จริงครับการสอบสวนทำอย่างรัดกุม แต่เมื่อมีการแจ้งความ สิ่งที่อยู่นอกเหนือการสอบสวนมันควบคุมไม่ได้ครับ สังคมภายนอกหรือสังคมที่โรงเรียนและที่บ้านต่างอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติ  อันนี้คุณพ่อต้องทำใจนะครับ ....ที่คุณพาไลและหลายท่านที่ แนะนำมาก็เป็นทางออกที่ดี นะครับ แจ้งความไว้แล้วไปเงียบๆ... ที่อื่น จากคุณ : ปรมาจารย์ - [ 11 ธ.ค. 51 16:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ในฐานะที่ผมเป็นทนายความ...และทำคดีความผิดเกี่ยวกับเพศในคดีเยาวชนมาพอสมควร....ผมจะสรุปให้อย่างนี้นะครับ ศาลเยาวชนไม่มีวัตถุประสงค์ที่จะลงโทษจำเลยที่กระทำผิด...แต่จะใช้การอบรมสั่งสอนขัดเกลานิสัย...โดยใช้วิธีการสำหรับเด็ก...และจะคำนึงถึงอนาคตของจำเลยเป็นสำคัญ....กล่าวคือปกป้องจำเลยพอๆกับผู้เสียหาย ไม่มีการติดคุก...อย่างมากก็ส่งฝึก 1-2 ปี   ไม่มีคดีอาญาแดงติดตัว...ไม่มีประวัฒิทางอาญา ถ้าเด็กอายุน้อยและยังเรียนหนังสืออยู่...ศาลมักจะใช้วิธีการว่ากล่าวตักเตือน...ให้ผู้ปกครองรับตัวไปดูแล...ห้ามคบเพื่อนไม่ดี...ห้ามเที่ยวเตร่....ให้มารายงานตัว...นำผลการเรียนมาส่ง ย้ำอีกครั้งนะครับว่าคดีอาญาในคดีนี้เป็นคดีเยาวชน....เค้าไม่ได้มุ่งที่จะลงโทษจำเลย...กฎหมายเค้าคุ้มครองจำเลยพอๆกับผู้เสียหาย...ซึ่งต่างกับคดีอาญาทั่วไปที่กระทำโดยบุคคลที่อายุกว่า 18 ปี...คดีอาญาเช่นนี้เค้าไม่ได้ใช้วิธีการสำหรับเด็ก...และมีบทลงโทษที่รุนแรงกว่าเช่น การจำคุก หรือประหารชีวิต คุณต้องถามตัวคุณเองก่อนว่าคุณต้องการอะไรจากการดำเนินคดี....ถ้าคุณต้องการให้ศาลลงโทษตัดหัวเสียบประจานทำให้สาสม....ฝันเอาครับ...นี้มันคดีเยาวชน....เคสนี้อย่างมากก็แค่ว่ากล่าวตักเตือนละครับ ดังนั้น...คนที่แนะนำให้ฟ้องๆๆนั้น...ผมอยากถามว่าฟ้องเอาอะไร....ฟ้องไปก็มีแต่จะอับอายประจานตนเองไม่คุ้มครับงานนี้... บุคคลที่เข้ามาเกี่ยวข้องในคดีความผิดเกี่ยวกับเพศนั้นมีดังนี้... 1. ตำรวจ 2. พนักสอบสวน 3. แพทย์ผู้ตรวจ 4. พยาบาลผู้ช่วย 5. เจ้าหน้าที่ทะเบียน 6. นักจิต 7. ที่ปรึกษากฎหมาย (ทนายความ) 8. เจ้าหน้าธุรการศาล  ทั้งงานรับฟ้อง งานหมาย งานธุรการ งานเรียงพิมพ์ 9. เจ้าหน้าที่สถานพินิจ  เจ้าหน้าที่สืบเสาะ   10. พนักงานอัยการ 11. เจ้าหน้าที่ธุรการในสำนักงานอัยการ 12. ผู้พิพากษา 13. ผู้พิพากษาสมทบ ที่กล่าวมาทั้งหมดแต่ละลำดับไม่ได้มีคนเดียว....และไม่ได้หมายความว่าเจ้าหน้าที่เหล่านั้น  วิชาชีพเหล่านั้น  เค้าจะไม่มีจรรยาบรรณหรือแย่ไปทั้งหมด....แต่นี่คือบุคคลที่เด็กหญิงผู้เสียหายต้องเข้าไปเกี่ยวของด้วยหรืออาจทราบมูลความแห่งคดี.... แต่นิสัยคนไทยก็รู้ๆกันอยู่...ถ้าไม่รู้ก็ไปซื้อหนังสือซุบซิบดารามาหาอ่านก็จะทราบนิสัยคนไทยได้เป็นอย่างดี....ฟ้องกันทีรู้กันทั้งบาง...รู้กันทั้งตำบล เมื่อคุณทราบวัตถุประสงค์ของศาลเยาวชน....ทราบถึงกระบวนการยุติธรรมทางอาญาทั้งระบบของไทย....ผมถามคุณว่า...คุณจะฟ้องเอาอะไร??? ถ้าตอบว่าฟ้องเอาเงิน....แล้วมันจะคุ้มหรือ...???   และประการสำคัญศาลไม่ใช่แซนต้าครอสที่เมื่อขออะไรแล้วศาลจะต้องให้ตามขอทั้งหมด....ศาลมีดุลพินิจในการกำหนดค่าเสียหาย...ซึ่งผมไม่อยากจะบอกว่ามันเท่าไหร่...รู้แล้วจะหูตาลายเสียเปล่าๆ แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 51 21:40:43 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 11 ธ.ค. 51 20:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้ต้องการจะบอกว่าผมถูกหรือใครผิด...แต่อยากจะให้มองภาพให้ชัดเจนถึงผลที่จะตามมา...เห็นเห็นถึงความเป็นอยู่จริงของทุกการตัดสินใจ ผมคือคนๆหนึ่งที่ต้องมาอยู่ตรงนี้....ทำงานตรงนี้...ต้องมาเห็นเด็กผู้หญิงที่ชอกช้ำเสียอนาคต....ต้องมาเห็นพ่อแม่ที่คิดไม่เป็น....ต้องมาเห็นสังคมที่ฟอนเฟะ...ต้องมาเห็นผลของการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าซึ่งกลับกลายมาเป็นปัญหาสังคมในอนาคตเสียเอง...สภาพเด็กบ้านแตก...เด็กไร้การศึกษา....คุณภาพชีวิตตกต่ำ...หมดคุณค่าในตนเอง เรื่องแบบนี้ถ้าจะคุยกันควรคุยกันแค่สองคน  สองครอบครัว...ครัวครัวเธอครอบครัวฉัน...ถ้าตกลงกันไม่ได้ก็จบแค่นั้น...ต่างคนต่างไป...ดูแลคนของเราให้ดี...ไม่ใช่เอาคน 20-30 คนมารับรู้...แล้วสุดท้ายไอ้คน 20-30 คนมันช่วยอะไรได้มั้ย....พอเรื่องกระจ่ายออกไปก็ยิ่งเสียหายเพิ่มมากขึ้น...ไม่คุ้มเลย ถามว่าแต่งงานกับหมั้นต่างกันตรงไหน (ไม่พูดถึงเกณฑ์อายุตามกฎหมายนะครับว่าจะแต่งได้ไม่ได้  หมั้นได้ไม่ได้) ....แต่งงานก็มีเพศสัมพันธ์โดยเปิดเผย...หมั้นก็เท่ากับประกาศว่าลูกตนเองท้องกับคนนี้....หมั้นแล้วไม่แต่ง...เสียหายเป็นสองเท่า... ผมเจอมาหลายเคสแล้วครับที่ปากบอกว่าไม่ต้องการเงินทอง...ไม่เอาเงินเอาทอง...ต้องการแค่ความรับผิดชอบ...แต่ไปๆมาๆมันก็วนกลับมาเรื่องเงินๆทองๆ....ค่าเลี้ยงดู...ค่าเสียหาย....สินสอด...ทองหมั้น...ค่าทำขวัญ...ค่าขอขมา...สุดแท้แต่จะพรรณา ฟ้องคดีต้องการอะไร>>>>>ต่อรองเรียกร้องเงินทอง หมั้นต้องการอะไร>>>>>>เงินสินสอด ทองหมั้น ค่าทำขวัญ สรุปก็คือ.....ผมต้องเห็นเด็กหญิงเดินลงนรกเพราะความคิดอยากได้เงินทองของพ่อแม่มันนี้แหละครับ....เอาคดีมาต่อรองกัน...เอาเงินเอาทองมาต่อรองกัน....ไม่มีใครคิดถึงจิตใจและอนาคตเด็กเลย ทั้งหลายทั้งปวงมันมาจากการคิดว่าตนเองเป็นผู้เสียหายฝ่ายเดียว....การจับจ้องมองที่ปัญหา...การให้ค่าความสำคัญของเยื่อพรหมจรรย์มากกว่าอนาคตของเด็ก....จับลูกแต่งงานให้มันจบๆไป...อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่ได้คิด....ไม่เอาอนาคตของเด็กเป็นที่ตั้ง....เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาฟ้องร้อง  ร้องแรกแห่กระเชอไม่รู้จบ สุดท้ายเด็กผู้หญิงเสียคนไปเลย จากคุณ : อินทร์นิล - [ 11 ธ.ค. 51 21:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ดิฉันว่าขอให้ๆเวลาลูกสาวคุณคิดนานๆและนิ่งๆเลยว่าอยากเก็บลูกในท้องไว้ไหม และให้เขานึกภาพว่าการเป็นแม่คนนั้นเป็นอย่างไร แต่อย่าพูดจาชี้นำให้เขาคิดเองก่อน แล้วคุณค่อยเสนอความคิดคุณทีหลัง ดิฉันไม่เห็นว่าการใช้ชีวิตโดยการโกหก เช่นว่าบอกว่าลูกเป็นลูกคุณเอง จะเป็นผลดีกับทั้งเด็กในท้องหรือลูกสาวคุณเอง เพราะธรรมชาติของมนุษย์ก็รักลูกตัวเองทั้งนั้น การให้บอกว่าลูกตัวเองเป็นลูกคนอื่นนั้นฆ่ากันเลยดีกว่า ดิฉันว่าสมัยนี้มีลูกก็เรียนหนังสือได้ พักไว้ซักปีก็ได้ แต่อยากให้มั่นใจว่าคุณช่วยรับภาระเลี้ยงดูได้ ส่วนฝ่ายชายเขาจะว่าอย่างไรก็เรื่องของเขา จะไม่รับผิดชอบก็เรื่องของเขา เพราะคนเราต้องพึ่งตัวเองให้ได้ คนที่แต่งงาน มีลูกแล้วโดนทิ้งก็เยอะแยะไป ไม่เห็นจะสภาพดีกว่าลูกสาวคุณตรงไหน แต่ก็ควรจะเรียกร้องค่าเลี้ยงดู เพราะเป็นสิทธิขึ้นพื้นฐานที่ควรได้ค่ะ ประเทศไหนเขาก็ต้องให้ฝ่ายชายจ่ายทั้งนั้น ถ้าพิสูจน์แล้วเป็นลูกคนๆนั้นจริง แต่ประเทศไทยก็อย่าหวังอะไรมาก เนื่องจากกฏหมายกับการบังคับใช้ก็รู้กันอยู่ค่ะ ดิฉันว่าคนไทยนี่ก็แปลกมากค่ะ รับวัฒนธรรมฝรั่งทุกอย่างยกเว้นเรื่องที่ดีมีสาระ ดิฉันว่าใครจะบอกว่าลูกสาวคุณเสียหายที่มีลูกแต่เด็ก ดิฉันว่าน่าจะให้กลับไปอยู่สมัยอยุธยาค่ะ เพราะคนที่มีเพศสัมพันธ์ไปทั่วแต่ไม่มีใครรู้หรือไม่มีลูกก็เยอะแยะไป ใช่ว่าเขาจะดีกว่าลูกสาวคุณตรงไหน แถมบางคนยังหน้าด้านโกหกว่าตัวเองบริสุทธิ์ เป็นคนดีอะไรแบบนี้อีกต่างหาก แถมคนที่ขายตัวก็เกลื่อนกลาดแต่ไม่เคยมีใครด่าค่ะสังคมนี้ ไอ้คนที่มีตามธรรมชาติดันโดนด่า ฉะนั้นอย่าไปฟังคนพวกนี้ค่ะ ถ้าดิฉันเป็นแม่ของเด็กผู้ชาย แล้วลูกตัวเองไปทำแบบนี้ ดิฉันจะไล่มันออกจากบ้านไปเลี้ยงลูกมันค่ะ โทษฐานโง่แล้วยังอวดเก่ง เป็นเด็กแล้วยังอยากทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ทำอะไรที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน ก็ขอเชิญไปเป็นผู้ใหญ่เสียเลย เพราะอายุ 15 ก็ไม่เด็กหรอกค่ะ คิดเองได้แล้ว แต่ถ้าไม่เจ็บไม่เรียนรู้ก็คงต้องให้เจ็บบ้าง แต่สงสารเด็กผู้ชายคนนี้ที่มีมารดาที่คอยยกหาง ไม่สั่งสอนลูกตัวเอง ชาตินี้คงโตมาเป็นคนดีหรอก ก็สงสารเขาเถอะค่ะ บางทีชีวิตลูกสาวคุณไม่มีผู้ชายคนนี้น่าจะดีกว่าค่ะ ซักวันลูกสาวคุณอาจจะได้เจอผู้ชายดีๆกว่านี้เสียอีก แต่ก็อยากให้ลูกสาวคุณได้มีชีวิตอิสระ ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่น วัยทำงาน ไม่ใช่ชีวีตแม่คนแต่เด็ก ฉะนั้นถ้าลูกสาวคุณเลือกไม่เอาเด็กไว้ ไม่ทราบว่าความปลอดภัยในการทำแท้งเป็นยังงัยเหมือนกันค่ะ หรือทำได้ที่ไหน ก็ต้องลองให้เขาคิดดูละกันค่ะ แต่อย่าตัดสินใจแทนค่ะ เพราะเขาจะโทษคุณตลอดชีวิตได้ แต่ให้คำแนะนำได้ค่ะ คนเราต้องเรียนรู้ด้วยการตัดสินใจของตัวเอง จากคุณ : มดแดง - [ 12 ธ.ค. 51 10:59:42 A:202.60.203.30 X: TicketID:195783 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อ่านดูหลายกระทู้  ต่างก็ไม่เห็นด้วยที่จะให้เด็กแต่งงานกัน เพราะอายุยังน้อย แต่งแล้วแทบทุกรายจะไปกันไม่รอด ถึงแม้เด็กจะท้องแล้ว ก็ให้แยกกันออก หลังคลอดก็ให้ตายายรับเป็นแม่ไป ส่วนแม่ที่แท้จริงก็ทำทีเป็นพี่สาว แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ ตั้งอกตั้งใจเรียน ต่อไปหากจะรักใครชอบใคร ก็ให้เรียนจบมีงานทำเสียก่อน : อ่านแล้วเป็นคำแนะนำที่ดีครับ แต่ผมยังอดสงสัยไม่ได้ ว่าในระหว่างที่เด็กกำลังเริ่มชีวิตใหม่ ซึ่งต้องใช้เวลาอีกหลายปีกว่าจะเรียนจบ ระหว่างนี้เด็กจะมีรักใหม่ไหม จะถูกอารมณ์ใคร่กดดันเอาหรือไม่ จะเสี่ยงมีปัญหากับชายอื่นอีกไหม แล้วพ่อแม่จะดูแลได้ดีเท่าไหร่ และอีกอย่าง หากต่อไปเด็กเรียนจบมีชายใหม่มาติดพัน จะบอกกับชายคนนั้นว่าอย่างไร จะบอกเขาว่าตัวเองเป็นหม้ายมาหรือไม่ หรือจะปกปิดความจริงไม่บอกใคร  แล้วความลับจะถูกเผยในคืนแรกที่แต่งงานไหม   ถ้าอย่างนั้นก็บอกเขาก่อนแต่งจะดีหรือไม่ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าใครจะแต่งจริง หรือมีใครมาติดพันก็บอกทุกคนไปก่อนอย่างนั้นใช่ไหม  ยอมรับว่าเป็นปัญหาหนักอก คิดไม่ออกครับ จึงคิดว่า ในเมื่อไหนๆก็จะส่งเสริมให้เด็กเป็นหม้ายอยู่แล้ว ก็ลองให้เขาอยู่ร่วมกันเป็นไร มีอะไรที่จะเสียมากไปกว่านี้อีกหรือ แล้วให้เขาคุมกำเนิดและเรียนหนังสือไปด้วย โดยผู้ใหญ่ช่วยประคองดูแล หากเขาอยู่ด้วยกันได้ ก็จะไม่มีคำว่า "ลูกเลี้ยง"  ชีวิตครอบครัวเขาจะสมบูรณ์กว่าไหม  หรือหากเขาอยู่ร่วมกันไม่ได้ หย่าร้างกันไป เขาก็จะเป็นหม้า่ยสมบูรณ์แบบ ไม่ต้องเป็นหม้ายโกหกแอบแฝงอย่างนี้ ชายใหม่ที่จะเข้ามาก็จะรู้ความจริงว่าเป็นอย่างไร อย่างนี้เด็กจะสบายใจกว่าไหม ลองคิดดูนะครับ . แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 16:38:08 จากคุณ : บุญถิ่น - [ 12 ธ.ค. 51 13:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ผมอ่านคห. ของหลายท่าน วันแล้ววันเล่า ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก เพื่อใส่ตราชั่งโดยใช้เวลา มองหาข้อมูลความจริง ความเป็นไปได้ในรูปแบบ เดียวกับผมนี้ ในการค้นหาทางออก ที่ดีที่สุดสำหรับปัญหา เท่าที่จะทำได้ ใครมีประสบการณ์  และมีบทสรุปอย่างไร ช่วยแนะนำด้วยครับ จากคุณ : web999 (web999) - [ 12 ธ.ค. 51 15:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เอาเด็กไว้ ให้สอนเด็กเค้าเป็นบทเรียน อุทธาหรส์  อย่าเอาออก บาปกรรม พักเรียนซักปีแล้วกลับไปเรียน และสอนความเป็นแม่ให้เด็กด้วย ต้องให้เด็กเค้าเลี้ยงเอง ที่โรงเรียนที่เจอเด็กอย่างนี้ที่เกิดมา มียกห้องเลย แม้กระทั่งพ่อแม่เป็นบทเรียนรักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ส่วน*อ+ดนน0กนั่น ทั้งแม่มัน ปล่อยมันไปเดี้ยวมันก็ได้รับกรรมมันเอง มันต้องทำอีกหลายรายให้แม่มันช้ำใจ ไปเรื่อย ๆ ไม่สิ้นสุด จากคุณ : m (mana) - [ 12 ธ.ค. 51 17:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ไม่มีความเห็น แต่มาให้กำลังใจ จขกท.ครับ ขอให้ทุกอย่างราบรื่น จากคุณ : Future is on my hand - [ 12 ธ.ค. 51 19:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เห็นใจทั้งตัวเด็กผู้หญิงและตัวของคุณพ่อครับ  หวังว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยดี  เด็กผู้ชายจะให้มารับผิดชอบอะไร ก็คงไม่ไหว  ยังเด็กอยู่  ผู้ใหญ่มองไกลๆแล้วร่วมมือกันดีกว่า หลานของทั้งคู่ จากคุณ : สมัชชาความรักแห่งชาติ - [ 12 ธ.ค. 51 19:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 104 อย่าแต่งเลยครับ จากประสบการณ์ที่ผมเห็น  ผู้หญิงไปอยู่บ้านผู้ชาย ก็มีแต่จะช้ำมากกว่าเดิม สุดท้ายก็เลิกกัน แต่ผมอยากรู้ว่าทำไม แม่ของผู้ชาย เป็นถึงครูกับมีความคิดแบบนี้ จากคุณ : jongmin - [ 14 ธ.ค. 51 01:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 105 คืออยากบอกว่าเคสนี้เกิดในครอบครัวเราเองให้จขกท.อ่านดู คือเด็กรักกันมีsexและท้องพ่อแม่ฝ่ายหญิงรู้ก็พาไปทำแท้งที่รพ.เอาลูกแยกจากกันแบบว่าข้ามจังหวัดข้ามภาค สุดท้ายผู้หญิงหนีพ่อแม่มาอยู่กับผู้ชายคนเดิมจนท้องอีกไม่ถึง3เดือนที่หนีมาอยู่ด้วยกันอายุ17ปี พ่อแม่ผู้หญิงมารู้อีกทีก็ตอนคลอดแล้วเลยต้องทำใจและเก็บหลานคนที่2ไว้(ระหว่างที่ลูกสาวหนีหายก็พยายามตามหาแต่ไม่เจอไม่คิดว่าลูกจะย้อนกลับไปหาเด็กผู้ชาย) แล้วต้องรับผู้ชายมาอยู่บ้านดูพฤติกรรม หางานให้ทำ ดีว่าเรียนจบม.6 แต่ผู้หญิงหยุดเรียนคลอดลูก พ่อแม่ฝ่ายชายฐานะยากจนกว่าไม่ได้ช่วยเหลือใดใด สุดท้ายอยู่ด้วยกัน4ปี ผู้ชายก็ทิ้งไปมีผู้หญิงใหม่ ทิ้งลูกที่กำลังน่ารัก3ขวบกว่าได้ลงคอ เพราะวุฒิภาวะที่ไม่พร้อมจะมีครอบครัวมีลูกตั้งแต่ต้นพอสุดท้ายก็อยากกลับไปใช้ชีวิตวัยรุ่นทั้งคู่ พ่อแม่ของเราก็เลยต้องเลี้ยงหลาน น้องสาวเราก็เรียนกศน.จนจบม.6 แต่ที่รู้แน่ๆคือหลานของเราก็น่าสงสารเพราะพ่อเราเองก็ทั้งโกรธทั้งเกลียดพ่อของหลานมากๆด่าให้หลานฟังซึ่งเราก็ไม่เห็นด้วยมากๆ พ่อแม่เราก็เป็นตายายเลี้ยงหลานที่ทั้งรักมากแต่ก็อดรู้สึกลึกๆถึงพ่อมันไม่ได้ ตอนนี้หลานเราเลยติดพ่อแม่เรามากๆเพราะเป็นเหมือนพ่อแม่ของหลาน ส่วนน้องสาวเราก็ยังติดสนุก บางครั้งก็หลุดออกมาว่าไม่น่ามีเลยตอนนั้นคิดแต่ด้านเดียวว่ารักกัน มีลูกกันแต่ชีวิตมี2ด้านเสมอ นับถือจขกท.นะคะที่รักลูกมากอยากเป็นกำลังใจให้ เด็กที่เกิดมาบริสุทธิ์ค่ะ จขกท.ก็ต้องปรับสภาพจิตใจให้เข้มแข็งนะคะถ้าต้องมามีลูกตัวน้อย อย่าให้เหมือนพ่อแม่เราคะ เราไม่ได้ว่าพ่อแม่เราไม่ดีนะคะแต่ก็เข้าใจความเจ็บช้ำอะค่ะ เหมือนเค้าให้โอกาสลูกเขยแล้วแต่ก็ไม่ดีขึ้นมา จากคุณ : coolcream (coolcream) - [ 14 ธ.ค. 51 12:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ผมขอแสดงความคิดเห็นด้วยคนคับ อ่านแล้วก็อยากแสดงความคิดเห็นของคนวัย ๒๖ บ้างคับ คนเราช่วงวัยรุ่นนั้นรักสนุกกันทุกคนแหละคับ สำหรับผมเองผมไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องท้องนะคับ แต่ผมจะมาเจมเรื่องราวความคิดของผมเอง เชื่อหรือไม่ว่าผมในตอนนี้นั้น อยากแต่งงานมีครอบครัวเหมือนกัน แต่ผมไม่อยากมีลูกคับ เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าชีวิตคู่นั้นหากมีลูกเร็วไป คุณจะไม่ได้ใช้ชีวิตคู่เลย แต่จะเป็นชีวิตครอบครัวแทน ลองคิดดูว่าขนาดผมอายุขนาดนี้ ผมยังไม่อยากมีลูกเลยคับ แล้วลองคิดดูว่าลูกของ จขกท. เพิ่งจะ ๑๕ เท่านั้นจะคิดอย่างไร ผมไม่เสนอวิธีการทำแท้งนะคับ แต่แค่อยากบอกไว้ว่า อย่าเอาเด็กทั้งสองคนมาผูกกันเลยคับ เชื่อผมสิอยู่กันไม่รอดหรอกคับ เด็กน่ะทำอะไรเสียหายต่อกัน ปากน่ะก็บอกว่าผมทำเพราะรักคับ ทุกคนแหละ เพียงเพื่อพูดตัดปัญหาให้เบาลงเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงแล้วความหมายของคำว่ารักจริงๆ แ้ล้วมันคืออะไรมันไม่รู้หรอกคับ มันก้อพูดไปอย่างนั้นเอง ถ้าถามว่าวันนึงสามีของลูกคุณในอนาคตจะรับลูกคุณได้ไม๊ ผมเชื่อว่าหากรักนั้นเป็นความรักที่แท้จริงคุณไม่ต้องกังวล เค้าจะรับได้อย่างแน่นอน ผมเองมีประสบการณ์ตรง แฟนของผมที่ผมรักมากสุดชีวิต เคยโดนข่มขืนมาตอนสมัยเรียน ปวช. ถามว่าผมรับได้ไหม ผมรับได้เพราะผมรักใครจะทำไม อดีตนั้นมันไม่สำคัญ ไม่มีใครแก้ได้ แต่ผมรู้ว่าทุกวันนี้ผมมีความสุขที่ได้อยู่ข้างๆ และเชื่อว่าในอนาคตเราจะสร้างครอบครัวด้วยกันก็เท่านั้น... จากคุณ : justic - [ 14 ธ.ค. 51 14:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เอาออกซะครับ ถ้ายังทัน ไอ้ที่บอกว่าควรมีมนุษยธรรมน่ะ มันไม่มีใครรู้หรอกครับว่าผลที่ตามมามันจะเป็นยังไง มันก็พูดได้ ดีกว่าเกิดมาแล้วเป็นปัญหากับสังคม สมัยผมเรียนปวช.ก็มีครับ ท้องตั้งแต่ปี2 คลอดเสร็จก็ให้ตายายรับลูกไปเลี้ยง ตอนนี้พ่อก็ไปทาง แม่ก็ไปมีแฟนใหม่ ลูกเป็นไง ก็รู้ๆกัน จากคุณ : ... - [ 14 ธ.ค. 51 18:30:39 A:222.123.111.214 X: TicketID:139200 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ปัญหาที่เป็นเรื่องใหญ่อยู่แล้ว  ถูกทำให้ใหญ่ขึ้นด้วย   การพูดถึงเรื่องเงิน  200,000 ( เขาอาจคิดว่า เรียกเงินนี่หว่า)         และการถูกโต้กลับมาด้วยเงิน  50,000  ( คุณอาจคิดว่า ดูถูกคุณนี่ )  ทั้งสองกรณีไม่เห็นว่าจะทำเพื่อเด็กตรงไหนเลย  ดูแล้วผู้ปกครองทั้ง 2 ฝ่ายก็ยังพอใจหัวจิตใจ ในการแก้ปัญหา    แต่ถูก ทิฐิ บังตา ด้วย   การพูดเรื่องของเงิน   เอาทิฐิ บังตา ออกก่อน แล้วเอาลูกหลานเป็นที่ตั้ง   คุยกันใหม่  โดยใช้แนวทางของหลายๆคนในที่นี้ เช่น คุณอินทร์นิล ผมว่า ค่อยๆ คุยกัน  ถ้าฝ่ายชายไม่เล่นด้วย ก็แสดงว่าเขาไม่มีน้ำใจจริงๆ  ก็ปล่อยเขาไปเถอะครับ   ดูแลลูกหลานเราดีกว่า จากคุณ : แพทรอล - [ 15 ธ.ค. 51 00:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 109 http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=sriphat&group=19 แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 51 05:20:39 จากคุณ : Yongy (Yongy) - [ 20 ธ.ค. 51 05:20:30 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เพื่อนเราก็ท้องตอนอยู่ม.6 ซึ่งก็โชคดีมากที่มันใกล้จะจบแล้วเป็นช่วงสอบปลายภาคพอดี  อาจารย์ประจำชั้นก็ทราบเรื่องนะ ก็เรียกฝ่ายหญิงและฝ่ายชายมาคุย มาเคลียร์ ยอมรับว่าช่วงนั้นพวกเพื่อนๆ แอนตี้อาจารย์อยู่เหมือนกันว่าทำไมยุ่งเรื่องของนักเรียน  แต่ตอนหลังคิดว่ามันก็เป็นการดีที่อาจารย์เอาใจใส่ดูแลนักเรียนอย่างทั่วถึง และแนะนำสิ่งดีๆให้ ตอนสอบเอนท์ฝ่ายหญิงก็ยังไปสอบตามปกติแต่ใส่เสื้อหนาวหนาๆไป  เราคิดว่าเธอคงไม่เอาออก และคิดว่าเธอก็คงจะไม่ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยในปีนั้น ถ้าลูกสาวคุณอยู่ม.3  เราว่าขอดร้อปก็คงได้  แล้วค่อยไปเรียนซ้ำม.3 ใหม่กับรุ่นน้องทีหลัง  รึไม่ก็ไปเรียน ไปสอบตามปกติแต่ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ไป เวลาเรียนพละ ก็ต้องบอกครูว่าไม่สบาย (หาข้ออ้างดีๆ) พอจบม.3 ก็คลอดให้เรียบร้อย  ถ้าไม่อยากอยู่โรงเรียนเก่า จะไปต่อม.ปลายที่โรงเรียนอื่นก็ยังได้ ส่วนเรื่องฝ่ายชาย ถ้าเรียกร้องอะไรไม่ได้ก็ปล่อยเขาไปเถอะ  ส่วนแม่ของฝ่ายชายเนี่ยไม่น่ามาเป็นครูเล้ยยย จากคุณ : comicclubs - [ 24 ธ.ค. 51 00:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 111 อยากให้จบแบบไหนละครับ ถ้าอยากให้เป็นตามกฏหมายกฏฟ้องเอาหล่ะครับ ถ้าเป็นใจเด็กทั้งคู่ก็ฟ้องศาลเยาวชนนะครับ จะได้รับการอบรมในสถานพินิจ หรือถ้าไม่อยากมากเรื่องก็คุยกะอีกฝ่ายหล่ะครับ คุยกันดีๆ น่จะเข้าใจตกลงกันได้ ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว จากคุณ : EnvymasK - [ 24 ธ.ค. 51 01:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เก็บหลานของคุณไว้นะครับ คุณ จขกท. ส่วนเรื่องหมั้น ผมไม่เห็นด้วย เด็กอายุ 15 อารมณ์ชั่ววูบชัดๆ ถึงจะรักกัน ดูจากปฏิกิริยาแม่ของฝ่ายเด็กชายก็ต้องการกีดกั้น ก็น่าจะเป็นตัวเสริมที่บอกได้ดีว่าไม่ควรหมั้นกันครับ และเรื่องเงิน 50,000 ผมว่าอย่าไปรับเลยครับ ถ้าคุณต้องการเก็บ หลานของคุณไว้ โดยที่ให้ตัดขาดจากครอบครัวฝ่ายชายนั้นไปเลย เพราะในอนาคต เดี๋ยวต้องมาเรียกร้องขอสิทธิ์ความเป็นพ่ออีก (ทั้งๆที่ตอนเด็กอยากให้เด็กทำแท้ง) การที่ทั้ง2ครอบครัว ต่อรองเรื่องเงิน-ทองกันไป-มา ผมว่า ผลเสียตกอยู่ที่ลูกสาว จขกท.เต็มๆครับ เอาเป็นว่าผมเป็นกำลังใจให้ จขกท.นะครับ เลือกทางเดินที่คิดว่าดีที่สุดสำหรับตัวคุณ ลูกสาวคุณ หลานของคุณ และครอบครัวของคุณดีๆแล้วกันนะครับ จะได้ไม่เสียใจในภายหน้า จากคุณ : รถโรงเรียน - [ 24 ธ.ค. 51 03:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เพิ่มเติม คห.96 14. พนักงานคุมประพฤติ งานสืบเสาะและพินิจ//สอดส่องฯ 15. เจ้าหน้าที่ธุรการงานสืบเสาะและพินิจ//สอดส่องฯ ....คงจะมีอีก ถ้ามีการนัดสืบพยานเพื่อนบ้าน...-_- จากคุณ : ช่อเอี้อง - [ 24 ธ.ค. 51 13:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เห็นใจ จขกท. มากๆ เจ็บใจแทนด้วย  ถ้าเป็นเรา -จะเลี้ยงหลานเอง  รับเป็นลูกบุญธรรม  ไม่ได้ขอร้องให้คนถ่อยๆ พรรค์นั้นมาเลี้ยงหรอก  (ทำแท้ง  คิดได้ไงเนี่ย  เป็นครูซะเปล่า) -เราไม่ถอนฟ้องค่ะ  จะดำเนินคดีต่อ  จะฟ้องทั้งแพ่งทั้งอาญาเท่าที่ทำได้  เงินที่ได้จะเก็บไว้ให้หลานค่ะ  (ให้ทนายดำเนินการค่ะ  ลูกสาวเราจะได้ไม่เจ็บตัว เจ็บใจ) -ย้าย รร.  ให้ลูกมีชีวิตใหม่  ไม่ตอกย้ำ  ให้เขาเป็นพี่สาวของเด็กแทน  ยกเว้นเขาจะอยากเป็นแม่   -สอนลูกเรื่องเพศศึกษา  สอนให้รักตัวเอง   -เอาเรื่องคุณครูคนนั้นให้ถึงที่สุดของที่สุด  (อาจมีนอกรอบด้วย  ถ้าเวลาผ่านไปนานระยะนึง) จากคุณ : mawantha - [ 24 ธ.ค. 51 15:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 115 น่าเศร้ามากครับสำหรับคนเป็นพ่อแม่ โดยเฉพาะลูกสาว เรื่องของจขกท. เริ่มมาจากที่แม่ฝ่ายชายแจ้งว่าลูกสาวตนท้องกับลูกเขา shot นี้ผมว่าก็คงสะเทือนใจ จขกท พอสมควรแล้ว ลูกตัวท้องไม่รู้จนกระทั่งมีคนมาบอีก shot ต่อมา ก็แค่อยากจะหาความรับผิดชอบของฝ่ายชาย (ซึ่งการให้หมั้นและเรียกเงินสองแสน ผมคิดว่า จขกท คงทำเป็นเชิงสัญลักษณ์ถึงความรับผิดชอบมากกว่า) กลับได้รับคำตอบ "ห้าหมื่นแล้วไปไกลๆ" ความแค้นสะสมแบบนี้เป็นจุดหนึ่งที่ จขกท ต้องตระหนักให้มากไม่ว่าจะทำอะไรลงไปว่า ทำเพื่อสะใจหรือไม่ (ไม่มีจุดไหนชี้หรอกครับว่าคุณกำลังจะทำหรือได้ทำไปแล้ว แต่ขออนุญาตบังอาจเตือนสติก่อน) ประเด็นต่อมาเรื่องควรทำยังไงกับลูกสาว ซึ่งหลายท่านในนี้ให้ความเห็นหลากหลาย ประเด็นย่อยๆ (ซึ่งดูเหมือนจะกลายเป็นประเด็นหลักไปแล้ว) คือ ทำแท้งหรือไม่ทำแท้ง ด้วยเหตุผลทั้งปวงที่กล่าวอ้างล้วนน่ารับฟังทั้งสองฝ่าย แต่ทาง จขกท เองต้องไม่ลืมนะครับว่าทั้งหมดที่ จขกท ในฐานะพ่อกำลังคิดวิตกคือ "พ่ออยากให้ลูก..." คงต้องกลับไปมองอีกด้านแล้วครับว่า "ลูกอยากจะ..." ถ้าในห้วงคิดของ จขกท เริ่มต้นด้วยคำพูดนี้ "ลูกอยากจะ..." ปัญหาหลายๆ อย่างอาจแก้ได้ตัวของมันเอง คงต้องขออนุญาตกล่าวเพิ่มเติมอีกนิดครับ การหาทางออกให้กับลูกไม่ใช่เรื่องง่าย แต่อย่างหนึ่งที่เรามักลืมคือลูกเรามีวันเติบโต มีทางชีวิตของเขา และเขาอาจจะเลือกทางของเขาเองได้ ไม่ว่าจะดีหรือเลว นั่นคือทางที่เขาเลือก และที่สำคัญเขาควรรับผลการกระทำและเรียนรู้การกระทำเขา ในฐานะพ่อแม่เห็นโลกมาก่อน แม้ลูกเลือกลงเหว คงทำได้แค่บอกและแนะนำเท่านั้น แต่สิ่งสำคัญ เราทำได้ไหม ก็ลูกเราไม่ว่าอายุเท่าไหร่มันคือลูกเรา แก่ยันห้าสิบหกสิบแล้ว มันก็คือลูกเรา มันคือเด็กเราต้องปกป้อง ยังไง จขกท น่าจะลองพิจารณาประเด็นนี้ดูด้วยนะครับ สำหรับเรื่องหาความรับผิดชอบจากฝ่ายชาย ผมไม่แน่ใจว่าทางนั้นเขามองทางฝ่าย จขกท แบบไหน จากการเรียกเงินสองแสนบวกให้หมั้น แต่ที่เขาโทรมาบอกคุณในเบื้องแรกว่าลูกชายทำลูกสาวคุณท้องมันพอแสดงถึงเจตนาจะหาทางออกกับอนาคตของเด็กทั้งสองฝ่ายอยู่ (ไม่งั้นรอให้เด็กคลอดมาตรวจดีเอ็นเอแล้วค่อยรับดีกว่า) ยังไงลองตั้งหลักใหม่ครับ "ลูกอยากจะ..." ท่องให้ขึ้นใจ ทางออกน่าจะมีได้ สำหรับเรื่องคดี แจ้งความแล้วคงทำอะไรไม่ได้ คงต้องเป็นไปตามกฎหมาย และนี่เป็นเงื่อนไขอย่างหนึ่งที่ทางเด็กผู้ชายต้องรับผลแห่งกระทำเหมือนกัน และนี่ก็เป็นทางเลือกที่เด็กชายและลูกคุณต้องรับไปพิจารณา ซึ่งหากได้รับ "คำแนะนำ" แทนการ "ชี้นำ" น่าจะพอทำให้ทั้งคู่เติบโตเป็นผู้ใหญ่และเข้าใจโลกได้ดีกว่าเด็กอื่นๆ อีกหลายคน ไม่ว่าวันนี้ผลจะเป็นยังไงก็ตาม คงช่วยอะไรไม่ได้มากครับเรื่องนี้ นอกจากบอกให้เข้มแข็งเข้าไว้ครับ แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 51 15:59:31 จากคุณ : สมมติ - [ 24 ธ.ค. 51 15:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ยังไม่ได้อ่านทุก คห.อยากจะเพิ่มเติมเรื่องการหมั้นของ จขกท.ว่า การหมั้นจะกระทำได้ต่อเมื่อชายและหญิงอายุ 17 ปีบริบูรณ์ หากฝ่าฝืนเป็นโมฆะ ดังนั้น เด็กทั้งสองคนอายุไม่ครบที่จะหมั้นได้ แต่อาจทำการสมรสได้โดยการอนุญาตของศาล จากคุณ : อ.กรร - [ 25 ธ.ค. 51 10:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ไม่รู้จะแนะนำในแง่กฎหมายอย่างไรดี แต่คิดว่า อยากเอาเด็กออกเลยนะคะ เราเคยมีคนรู้จักคนนึงท้องตอนอยู่ม.ปลาย เขาก็ตัดสินใจเก็บเด็กไว้ เมื่อคลอดแล้วก็กลับไปเรียนต่อ เธอสามารถเอนท์ติดในคณะที่เป็นคณะแนวหน้าของประเทศได้ด้วย ส่วนตอนนี้ชีวิตการงานเธอมั่นคงดีค่ะ เธอสามารถเลี้ยงพ่อแม่และลูกของเธอเองได้ มีอีกหลายคนนะคะที่เขาต้องเผชิญปัญหาในชีวิตแบบคุณ เพราะฉะนั้นอย่ายอมแพ้นะคะ คนเราถึงจะมีช่วงแย่ๆในชีวิต แต่ในอนาคตเราก็สามารถประสบความสำเร็จได้ แต่ถ้าหากคุณตัดสินใจให้ลูกสาวเอาเด็กออก มันจะบาปมากเลยนะคะ คุณเองยังคิดเลยว่าแม่เด็กผู้ชายคนนั้นแย่มาก ดังนั้นอย่าตัดสินใจอะไรที่เลวร้ายตามเขาเลยนะคะ แต่อยากทราบจริงๆว่าคุณแม่คนนั้นเป็นครูอยู่ที่ร.ร.อะไร จะได้ไม่ส่งลูกหลานไปเรียน ทัศนคติแย่มาก สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้จขกท.และครอบครัวค่ะ จากคุณ : เจน - [ 25 ธ.ค. 51 23:17:54 A:124.120.220.115 X: TicketID:174637 ]

ความคิดเห็นที่ 118 จะเก็บเด็กไว้ หรือจะทำแท๊ง แล้วแต่ผู้ปกครองของฝ่ายหญิง ส่วนฝ่ายชายน่ะ เขาคงต้องการให้ทำแท๊งอยู่แล้ว อย่าเอาชีวิตเด็ก 2 คน มาผูกไว้ด้วยกัน เนื่องจาก 2 คนยังเด็กมาก อนาคตยังอีกยาวไกล หลังจากเด็กโตขึ้น ความรัก ความผูกพัน เขาอาจจะไม่มีให้กันและกันแล้วก็ได้ ดูแลลูกให้ใกล้ชิดมากขึ้น สอนให้เขารู้จักป้องกันตัวเอง ในอนาคตเขาอาจจะไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นอีก ด้วยความที่ยังเด็ก เหตุการณ์ครั้งนี้ ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเข็ดและเลิกชิงสุกก่อนห่าม ประวัติศาสตร์อาจซ้ำรอยอีก ที่เตือนแบบนี้ เพราะเคยเกิดกับคนใกล้ตัวมาแล้ว จากคุณ : ตามนั้น - [ 29 ธ.ค. 51 12:20:18 A:58.136.49.99 X: TicketID:162223 ]

ความคิดเห็นที่ 119 จาก คคห#118 ขอย้ำอีกครั้ง ว่าต้องดูแลเขาให้ดี ถ้าเราไม่แน่ใจว่าเขาจะแอบไปมีความสัมพันธ์ทางเพศกันอีก ต้องพาไปฉีดยาคุม เหตุการณ์อย่างนี้เคยเกิดกับคนรู้จัก ท้องครั้งแรก พ่อ-แม่ อับอายมาก ยอมเอาเด็กไว้ แล้วตา-ยาย มาจดทะเบียนเป็นลูกตัวเอง คุณแม่ตัวจริง กลายเป็นพี่สาวไป แรกๆ ก็ยังแอบคบกันอยู่ นานๆเข้าต่างคนต่างไปมีแฟนใหม่ พ่อ-แม่ ไม่สามารถคุมลูกได้ทุกฝีก้าว เหตุการณ์เดิมเกิดซ้ำอีก ฝ่ายหญิงท้องอีก แต่กับคนอื่น คราวนี้ พ่อ-แม่ ฝ่ายหญิงเลือกการทำแท๊ง เด็กไม่เข็ด กลายเป็นเด็กกร้านโลก การมีความรักและเพศสัมพันธ์เกิดขึ้นได้ง่ายๆถ้ามีโอกาส กรณีนี้ถ้าเด็ก หันมาเชื่อฟัง พ่อแม่ ตั้งใจเรียนจนจบ ไม่คิดมีความสัมพันธ์ทางเพศก่อนวัยอันสมควร ก็ถือว่า พ่อแม่โชคดีไป แต่ถ้าเด็กไม่เข็ด พ่อแม่ก็จะต้องเผชิญกับปัญหาไปอีกนาน จากคุณ : ตามนั้น - [ 29 ธ.ค. 51 12:36:22 A:192.168.0.17 X:58.136.49.99 TicketID:162223 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 29 ธ.ค. 51 16:03:44 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เห็นด้วยกับคุณ อินทร์นิล ทุกประการค่ะ จากคุณ : janisa - [ วันสิ้นปี 07:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ผมเด็ก ม .3 เข้ามาดู... จากคุณ : คนรักแมวมาก - [ วันสิ้นปี 22:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 123 อ่านแล้วก็เห็นใจคุณพ่อนะ ที่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ แต่เรายังติดใจกับไอ้เงิน 200,000 อยู่ ในภาวะแบบนี้ ยังต้องมาติดใจอะไรกับเรื่องเงินสินสอดทองหมั้นอยู่อีกเหรอ ทำไมไม่คุยกันดี ๆ เพื่อหาทางออกร่วมกัน ไม่ได้ว่าลูกคุณนะ แต่เรามีคนรู้จักที่ลูกชายเขาโดนผู้หญิงจับ เพราะทางบ้านผู้ชาย มีตังค์ ผู้หญิงเป็นเด็กใจแตก ผู้ชายเป็นเด็กค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ทันเกมส์ ผู้หญิงมาอยู่ด้วยเลย จนน้องผู้ชายต้องดรอปเรียนไป เป็นปี ดังนั้นอยากให้เห็นใจเขาใจเราด้วย เพราะแม่ผู้ชายเขาก็ ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นอย่างไร เขาก็รักลูกเขาเหมือนกับคุณรักลูกคุณเหมือนกัน   อยากให้คุณใจเย็น ๆ ถ้าเขา ไม่ยอมรับหรืออะไร ก็เลี้ยงหลานเพิ่มอีกซักคน จะเป็นไรไป แล้วให้ลูกเรียนต่อโดยย้ายโรงเรียนก้ได้ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ จากคุณ : วัง_เวียง - [ 2 ม.ค. 52 00:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 124 มาให้กำลังใจในฐานะคนที่มีลูกในวัยเดียวกัน โดยส่วนตัว ไม่เห็นด้วยกับการเอาเด็กออก ในเมื่อตายายพร้อมที่จะดูแล  ลองไปคุยกับสังคมสงเคาราะห์ที่โรงพยาบาลค่ะ  เคยเจอเคสแบบนี้เมื่อครั้งที่ยังทำงานอยู่โรงพยาบาล จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) - [ 2 ม.ค. 52 18:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 125 บอกตรง ๆ นะคะ อ่านถึง คห.ที่ 3 แล้วจี๊ดค่ะ ไม่ชอบความคิดของคห.ที่ 3 ค่ะบอกตรง ๆ ใช่ค่ะ คุณเอาเด็กออก และมีอนาคตอีกไกล แต่คุณจะมีอนาคตบนความเจ็บปวดของดวงวิญญาณดวงน้อย ๆ ที่เค้าไม่รู้เรื่องในสิ่งที่คนสองคนร่วมกันทำขึ้นมาเพราะความรักสนุก และดิฉันขอยืนยันว่า หากในวันนี้เลือกเอาเด็กออก และไปเริงร่าต่อ ชีวิตจะต้องประสบแต่สิ่งที่ไม่ดีและพบเจออุปสรรคมากมายเนื่องจากผลกรรมที่ได้ทำไว้กับวิญญาณของลูกแท้ ๆ ที่พิมพ์มา ไม่ได้แช่งลูกสาว จขกท นะคะ แต่พูดในกรณีที่เลือกเอาออก และไม่อยากให้มีคนสนับสนุนการทำแท้ง แค่เป็นแนะนำก็ถือว่ามีความผิดมาก พอๆกับตัวผู้กระทำเองเลยค่ะ จขกท คะ ดิฉันเป็นคนนึงค่ะ ที่ท้องโดยไม่ได้สมรส และก็ได้เลิกรากับพ่อของเด็กไปแล้ว  ตอนท้องแม่ฝ่ายชายให้ไปเอาออก แม่ฝ่ายชายเป็นครูเช่นกันค่ะ แต่ดิฉันเลือกเก็บเค้าไว้โดยปัจจุบันเค้าเติบโตมาเป็นเด็กที่น่ารักและเชื่อฟัง ตายายและญาติ ๆ รักเค้ามาก ส่วนพ่อและปู่ย่าของเค้าก็กลับมาแสดงท่าทีเสียดาย อยากได้ลูกของเราไปเลี้ยงมั่ง แต่ดิฉันก็ไม่มีทางให้ลูกไปอยู่กับทางโน้นแน่นอน และขอบอกเลยนะคะว่า แฟนของลูกสาว จขกท เป็นลูกแหง่แน่ ๆ ค่ะ ตัดสินใจด้วยตัวเองไม่ได้และไม่แข็งแกร่ง ไม่สามารถปกป้องและดูแลลูกเราได้เลยค่ะ ตอนนี้ให้ยอมรับความจริง เลี้ยงหลานของเราไป ให้ดีจนสามารถเชิดใส่เค้าได้ค่ะ ตอนนี้ดิฉันเห็นหน้าลูกก็รู้สึกดีใจและภูมิใจทุกครั้งที่ตอนนั้นตัดสินใจไม่ฆ่าเค้าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ปลาดุกชนเขื่อน - [ 4 ม.ค. 52 10:49:12 ]

ความคิดเห็นที่ 126 สิ่งที่อยากแนะนำเป็นแนวทางคือ ถ้าไม่อยากให้ลูกต้องถูกสอบสวนเยอะ ก็ใช้แค่กฎหมายขู่เรียกความรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในตัวเด็ก แล้วก็ทำเรื่องให้เงียบไปก็พอ เรื่องเอาเด็กออก ขอค้าน เรื่องการให้แต่งงานกัน ก็ขอค้าน เพราะยังไงก็ไปไม่รอด นอกจากเจ้าตัวเองทั้งสองฝ่ายต้องการจริงๆ จากคุณ : Redrum - [ 4 ม.ค. 52 14:39:38 ]