ออกตัวก่อนนะคะว่าเข้ามาอ่านในห้องนี้บ่อย ๆ แต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็น แต่วันนี้เราขอเข้ามาระบายหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมาเกือบจะ 6 ปีในเดือนมีนาคมนี้ แต่ยังไม่ได้แต่งงาน แฟนเราได้เข้าไปทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา แล้วได้รู้จักและร่วมงานกับผู้หญิงคนหนึ่งในที่ทำงานเดียวกัน มีความสนิทสนมกัน คุยกันได้ถูกคอ และคบกันโดยที่ทั้งสองก็มีความรู้สึกดี ๆ ให้กัน ถ่ายรูปเก็บไว้ในโทรศัพท์มือถือ ส่งข้อความหากัน โทรคุยกันจนดึกทุกคืน ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะแยกจากการทำงานมาด้วยกัน ( ที่รู้เพราะแฟนมาเล่าให้ฟังทีหลัง ) แต่ช่วงระหว่างนั้น กับเราไม่ค่อยโทรหา ไม่สนใจที่อยากจะเจอ มีบางช่วงที่ไม่เจอหน้ากันเกือบเดือน เราก็น้อยใจแต่ว่าตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องว่าเค้ามีคนอื่น
จนมาวันหนึ่ง เราอยู่ด้วยกัน โทรศัพท์มือถือวางอยู่ใกล้กัน มีข้อความเข้ามาเราคิดว่าเป็นโทรศัพท์เรา แต่พอดูปรากฏว่าเป็นของแฟน เราก็เลยจะเปิดอ่านเพราะคิดว่าทางศูนย์ส่งมาแจ้งเรื่องวันหมดอายุของโปรโมชั่น แต่แฟนมีพิรุธค่ะ บอกว่าไม่ต้องไปสนใจหรอก เราเห็นดังนั้นก็เอะใจแล้วล่ะค่ะ เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยมีเรื่องปิดบังกัน พอเปิดอ่านก็เป็นข้อความจากศูนย์จริง ๆ ค่ะ แต่........มันมีข้อความถัดมาค่ะ พอเราเปิดอ่าน เราก็ทะเลาะกันอย่างรุนแรง แล้วเราก็ค้นทุกอย่างในโทรศัพท์ว่ามีอะไรที่ไม่รู้อยู่อีกบ้าง ( ที่ผ่านมาไม่เคยสนใจโทรศัพท์แฟนเลย เพราะความไว้ใจกัน ) เจอหลักฐานเพียบเลยค่ะ ตามที่เล่ามาแต่ต้น
เราทนไม่ได้ เราขอเลิก แต่เค้าไม่ยอมเลิก และบอกว่าจะไปเคลียร์ทุกอย่างให้จบ ตอนนั้นความรู้สึกเราแย่มาก ๆ กินไม่ได้ นอนไม่หลับจนโทรม เราไม่คิดว่าคนที่เรารักและไว้ใจ จะมานอกใจเราได้ เค้าบอกเราว่าที่คบกับผู้หญิงคนนั้นเพราะเค้าคุยกันได้ทุกเรื่อง เค้าคอยปลอบใจเวลามีปัญหาเรื่องงาน ไปทำงานต่างจังหวัดกลับดึก ๆ เค้าก็มาส่งที่ห้อง เราเจ็บปวดมากเหลือเกิน
จนตอนนี้เรื่องมันผ่านมาแล้วประมาณ 5-6 เดือน เรายังคบกันอยู่ค่ะ แต่ง่อนแง่นเหลือเกิน จะเลิกกันเป็นสิบ ๆ ครั้ง จนเมื่อครั้งล่าสุดเหมือนจะเลิกกันจริง ๆ แต่เราทำใจไม่ได้ เราต้องไปหาเค้าเพื่อบอกว่าให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เรารู้ว่าเราทำตัวไม่มีศักดิ์ศรีเลย เราอายตัวเองเหมือนกัน เวลาที่ไม่ทะเลาะกัน เรามีความสุขมาก แต่เมื่อไหร่ที่ทะเลาะกันเราก็อยากให้มันจบ ๆ ไป แต่ก็เป็นเราทุกทีที่ทำใจไม่ได้ ทะเลาะกันแต่ละครั้งเราก็เอาเรื่องเก่า ๆ มาพูด เราเป็นคนทิฐิสูงค่ะ เรายอมรับ คำว่าให้อภัยมันคิดได้เป็นพัก ๆ ความไว้ใจที่เราให้เค้ามันไม่มีแล้วค่ะ ยอมรับว่าตอนนี้ระแวงเค้าไปหมด เพราะเค้ายังทำงานด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ปากเค้าก็บอกว่าเค้าไม่คิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว เค้าเกลียดเลยด้วยซ้ำ ไม่อยากพูดด้วย ไม่อยากได้ยินเสียง รำคาญ เค้าบอกว่าเพิ่งจะรู้จากพี่ที่ทำงานว่าผู้หญิงคนนี้ชอบเที่ยว กินเหล้า ใช้เงินเก่ง เล่นไพ่ มั่วเซ็กส์ ( ที่ว่ามานี้ออกมาจากปากแฟนเรานะคะ เราไม่รู้ว่าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ หรือเปล่า )
เป็นคุณ ๆ จะเชื่อหรือเปล่าคะ เพราะเมื่อไม่นานมานี้เค้ายังยืมเงินกันอยู่เลย แฟนเราเป็นคนยืมผู้หญิง เพราะมีปัญหาจากเรื่องที่ทำงานค่ะ ผ่านมา 3 อาทิตย์เค้ามาสารภาพกับเราทีหลัง แล้วแฟนเราก็บอกว่าจะหาไปคืนให้เร็วที่สุดเพราะไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
เราอยากจะตัดใจให้ขาดค่ะ เพื่อศักดิ์ศรีของเราเอง แล้วก็เพื่อความสบายใจ ถึงตอนนี้จะเจ็บปวดมากกกก แต่เวลาคงจะทำให้ดีขึ้น ส่วนเค้าก็ความอดทนน้อยลงค่ะ เอะอะ ก็เบื่อ เราเองก็ระแวง เราคิดว่าทนกันต่อไปมันก็คงหาความสุขไม่ได้ แก้วมันร้าวแล้วไม่สามารถจะทำให้มันเหมือนเดิมได้จริง ๆ
ต้องขอบคุณที่ทนลากอ่านมาได้ถึงตรงนี้นะคะ ถ้าพูดกับคนที่เรารู้จัก บอกตามตรงเราก็อาย เพราะเราไม่เคยเอาเรื่องส่วนตัวมาเล่าให้ใครฟัง นี่ก็ใช้บัตรผ่านเอา อิอิอิ
จากคุณ :
แบ๊ว แบ๊ว
- [
16 ธ.ค. 51 17:04:15
A:172.19.102.205 X:210.4.151.12 TicketID:197870
]