ไปตั้งกระทู้ที่ห้องไร้สังกัดมาเมื่อกี้ ด้วยความที่อยากให้อ่านกันเยอะ ๆ ขอตั้งห้องนี้อีกห้อง
ขึ้นรถเมล์ที่ไร อดไม่ได้สิน้าที่จะต้องเจอคนเห็นแกตัวโดยเฉพาะสุภาพบุรุษผู้อ่อนแอ (ถ้าใครไม่ใช่ก็กรุณาผ่านเลยไป) แย้งผู้หญิงนั่งบ้างล่ะ เห็นคนแกขึ้นมาแล้วแกล้งหลับก็มี เห็นเด็กสะพายกระเป๋าหลังแทบหักพี่เจ้าทำเฉย
อีกกรณีที่เห็นเมื่อเช้าบนรถเมย์สายเก่า (ขอย้ำว่ารถสายนี้มีแต่คนเห็นแก่ตัวขึ้น) จะทำไงได้เราก็ยังต้องใช้บริการอยู่
แม่เจ้าขึ้นไปเห็นอีกแล้ว ผู้ชายนั่งคู่กับผู้หญิงแต่นั่งข้างนอก นั่งเหมือนไม่พอใจที่อยากจะนั่งเบี้ยงขาออกมาเกิน 180 องศา (นึกอยู่ในใจตรูเจออีกแล้ว) ด้วยความที่เป็น ชม.แห่วงเร่งรีบแทนที่ตัวเองได้นั่งจะช่วยนั่งดี ๆ เพื่อคนจะได้ยืนกันสบาย ๆ หน่อย โอ้ไม่ ถามจริงไม่มีตามองรึไงว่าคนมันเบียดจนจะตกประตูอยู่แล้ว
แถมเมื่อผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ ลงก่อนผู้ ช คนดังกล่าวยังตะโกนเสียงดัง ห่วงที่นั่งร้องเรียกเมียให้มานั่งข้าง ๆ ทั้ง ๆ ที่เมียเขาก็ได้นั่ง ทำเอาผู้คนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มองหน้ากันด้วยความไม่พอใจ
จะอะไรนักหนาวะ ดู้..ดู คนแกที่ยืนอยุ่ข้าง ๆ ที่นั่งมัน มันยังไม่ยอมให้เขานั่ง
โอ้ย! อารมย์เสียแต่เช้า ทำไมทุกวันนี้ผู้ ช เหล่านี้เขาสะกดคำว่าสุภาพบุรุษไม่เป็นกันหรือไง
กระทู้ระบาย ใครไม่เห็นด้วยกรุณาผ่านไป
ปล.อย่าเพิ่งลบน่ะค่ะ ค่อนข้างสำคัญเพราะคนสมัยนี้เราต้องกระตุ้นเตือนจิตสำนึกให้มากๆ
จากคุณ :
เส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง 
- [
24 ก.พ. 52 09:09:48
]
เด็ก สตรีและคนชราโปรดเอื้อเฟื้อที่นั่งแก่บุรุษที่อ่อนแอ...ว่ามั้ย
