ความคิดเห็นที่ 1 สมัยเรียนอยู่ อาจารย์ก็ยึดของเป็นธรรมดาค่ะ ถ้าเป็นอะไรที่ผิดระเบียบจริงๆ อาจารย์ก็ไม่คืนค่ะ ถ้ามันสำคัญมาก ก็ต้องให้ผู้ปกครอบไปเอาคืนให้ค่ะ จากคุณ : kbeam - [ 20 มี.ค. 52 18:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่โรงเรียนเก่า มีกฎว่า ใครเอามือถือมาโรงเรียน แล้วถูกจับได้ว่าใช้ในเวลาเรียน จะถูกริบ...... และส่งคืนตอนสิ้นเทอม นอกจากนี้ของอื่น ๆ เช่นการ์ตูน หาถูกยึด อาจารย์เขาก็จะให้คืนตอนเลิกเรียนเหมือนกัน เรื่องนี้ ส่วนนึงทางลูกคุณก็ผิด แต่การยึดแล้วไม่คืนนี่น่าจะถือว่าผิดกฎหมายได้นะ จากคุณ : ซ่อนนาม - [ 20 มี.ค. 52 18:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมว่า ไม่ใช่ลักทรัพย์นะครับ แต่ถ้าผู้ปกครองไปขอคืนแล้วไม่ให้ นี่น่าจะเข้ายักยอกทรัพย์มากกว่า จากคุณ : ดอกต้อยติ่ง - [ 20 มี.ค. 52 19:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตาม กม ผมเห็นด้วยกับ คห 3 ครับ สมัยเด็กๆผมก็เคยเอารถบังคับไปเล่นที่ ร.ร. ผลคือโดนครูริบ แล้วไม่คืนให้ พอไปที่ห้องพักครูจะไปขอคืน ครูเอาไปให้ลูกตัวเองเล่นเฉยเลย แล้วก็ไม่คืน ผมจำฝังใจมาจนถึงวันนี้ ผมไม่คิดเลยว่าครูจะทำแบบนี้กับผม ผมไปขอคืนอีก ก็ไม่ให้ สุดท้ายผมก็ทำใจครับ และก็ไม่ชอบครูคนนั้นอีกเลย ปล.มันเป็นจิตใจส่วนที่เลวร้ายของผมที่อยู่ลึกๆในเรื่องแบบนี้ครับ แต่ถึงวันนี้ผมไม่ได้คิดถึงสิ่งนั้นแล้ว พอมาอ่านกระทู้นี้ ส่วนลึกๆนั้นมันออกมาเท่านั้นครับ... จากคุณ : น้าออด - [ 20 มี.ค. 52 20:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่าจะเข้าข่ายยักยอกนะผมว่า  เพราะขณะที่ยึด ยังอยู่ในเวลาเรียน  ซึ่งครูคนนั้นยังไม่คิดที่จะเอาเป็นของตนก็ได้ จากคุณ : เจ้าชายรองเท้าแตะ 655 - [ 20 มี.ค. 52 20:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่เข้าข่ายลักทรัพย์หรอกเหรอครับ มันน่าจะลักทรัพย์นะครับ สมมุตินะเเล้วถ้าเกิดครูจะยึด เเล้วเด็กไม่ให้(ใช้สิทธิว่านี่คือทรัพย์ของกรู) เเล้วครูมาดึง-เเย้งไปกับมือเด็กเลย เเบบนี้ ถือว่าวิ่งราวหรือไม่? ตัวอย่างในกรณีเดียวกัน นาย A อยากได้ของนาย B นาย A เลยเอ้ยปากขอของนาย B เพราะอยากได้ เเต่นาย B ไม่ให้เพราะมันเป็นของมีค่า เเล้วอ้างสิทธิว่านี่เป็นของฉัน นาย A เลยใช้กำลังวิ่งเข้าไปเเย้งของนาย B คามือ เเบบนี้ในกรณีเดียวกันคงไม่มีใครไม่เรียกเรียกว่าวิ่งราวหรอกนะครับ??? แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 52 20:50:40 จากคุณ : unsa_sss - [ 20 มี.ค. 52 20:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ระเบียบเขาบอกไว้ชัดเจนว่าไม่ให้เอาของเล่น หรือของมีค่ามา รร เขายึดไปน่ะ ถูกแล้ว แต่ถ้าผู้ปกครองไปขอรับคืนแล้วไม่ให้ ต้องถือว่ายักยอก จากคุณ : Lawanwadee - [ 21 มี.ค. 52 00:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยึดได้ไงคะ กฎหมายมีระบุไว้หรือคะว่าครูสามารถยึดของนักเรียนได้ หรือเป็นกฎโรงเรียนคะ ดิฉันเข้าใจที่ระเบียบจะบอกว่า ห้ามนำของมีค่า หรือของเล่นมาที่โรงเรียน เพราะเด็กๆ อาจดูแลไม่ดี และทำให้สูญหายของมีค่าได้ แต่ถ้าเด็กฝ่าฝืนนำมา ทางโรงเรียนก็ต้องแจ้งผู้ปกครอง ไม่ใช่ไปยึดของของเด็กค่ะ ของของเค้า เค้าซื้อมาด้วยเงินของเค้า และครูจะมีสิทธิ์อะไรไปยึดคะ ทำเป็นตำรวจยึดของกลางหรือคะ ดิฉันพูดแค่กรณียึดของเฉยๆ นะคะ ยิ่งยึดแล้วไม่คืนนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ดิฉันไม่ได้มาแอนตี้กฎ ระเบียบ แต่เราควรดูว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้โรงเรียนตั้งกฎอันนี้ขึ้นมา และกฎระเบียบเองก็ควรมีขอบเขต ไม่ใช่ให้ครูใช้เป็นเครื่องมือในการทำเกินกว่าเหตุค่ะ จากคุณ : ผ่านมา - [ 21 มี.ค. 52 06:02:18 A:115.129.17.121 X: TicketID:166806 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นลักทรัพย์ครับ.... โครงสร้างความรับผิดทางอาญาในความผิดฐานลักทรัพย์นั้นคือ..."การแย่งการครอบครองไปโดยถาวร".... อันดับแรกเราต้องพิจารณาให้ได้เสียก่อนว่า....ผู้กระทำได้ไปซึ่งสิทธิครองครองหรือได้ไปเพียงการยึดถือ การส่งมอบทรัพย์โดยถูก หลอกลวง, ข่มขู่, จำยอมต่ออำนาจ,  ลักษณะนี้ผู้ได้ทรัพย์ไปไม่ได้ไปซึ่งสิทธิครอบครอง.....แต่ได้ไปเพียงการยึดถือไว้แทนเท่านั้น....การครอบครองยังอยู่ที่เจ้าของทรัพย์....เมื่อเอาทรัพย์นั้นไปในลักษณะที่ถาวรจึงเป็นความผิดฐานลักทรัพย์มิใช่ยักยอกทรัพย์ ต้องพึงละลึกเสมอว่า...ความผิดฐานลักทรัพย์มุ่งกระทำต่อสิทธิครอบครองเป็นสำคัญ...เพราะความผิดฐานลักทรัพย์มิได้กระทบต่อกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ ดังนั้น...ความผิดฐานลักทรัพย์จึงเป็นการกระทำต่อการครอบครอง ต่างจากความผิดฐานฉ้อโกงที่เป็นการกระทำต่อกรรมสิทธิ์ การแยกความรับผิดฐานลักทรัพย์โดยใช้กลอุบาย....กับฉ้อโกง...หรือยักยอก....เราจึงต้องพิจารณาในโครงสร้างความรับผิดในแต่ละฐานเสียก่อน เช้าๆ ผมไม่ค่อยว่าง....เดี๋ยวค่ำๆ ผมจะมาต่อให้ฟังโดยละเอียดนะครับ....มันเป็นทฤษฎีความรับผิดทางอาญาในวิชากฎหมายอาญาชั้นสูงที่ศาลไทยได้อิทธิพลมาจาก Common Law เพราะความผิดฐานลักทรัพย์ (Larceny) เป็นความผิดอาญาธรรมชาติทุกสังคมล้วนแล้วแต่บัญญัติให้เป็นความผิด...และเอาทฤษฎีของ common Law ไปใช้ จากคุณ : อินทร์นิล - [ 21 มี.ค. 52 07:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอ comment ร่วมกับคุณอินทร์นิล นิดหน่อยครับ กรณีนี้ ครู มีเจตนาจะยึดไว้เป็นของตนโดยทุจริตมาแต่ต้นหรือไม่? หรือยึดมาแล้ว เกิดอยากได้มาเป็นของตนเองทีหลัง? จากคุณ : izax.man - [ 21 มี.ค. 52 08:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คห.9 แตกต่างไม่แตกแยกครับ  แสดงความเห็นเป็นวิทยาทานก็ดี เพราะนักกฎหมายในบอร์ดนี้จะได้ถูกขัดจนแหลมคมในทุกๆด้าน   สิ่งที่ยืนยันเรื่องการครอบครองนั้นก็มีอยู่ในการเรียนการสอนของสำนักอบรมกฎหมายเหมือนกัน   >>เช่น เรื่องผู้เสียหาย Aเจ้าของทรัพย์ โดน Bขโมยจักรยานไป   ต่อมา Cมาโขมยจักรยานคันนั้นอีกครั้งหนึ่ง  เช่นนี้ถามว่า Bจะไปร้องทุกข์ได้หรือไม่... >> คำตอบคือ Bสามารถร้องทุกข์ได้ เพราะแม้จะเป็นทรัพย์ที่ขโมยมา  แต่ตราบใดที่ Bได้ครอบครองอยู่ ไม่มีใครที่มีสิทธิในทรัพย์นั้นดีไปกว่าB >ยกเว้นแต่ Aที่เป็นเจ้าของทรัพย์เท่านั้น  (ผมก็ไม่เข้าใจว่า ผ่านเรื่องนิตินัยไปได้ยังไง) แต่ตามคำถามมันเหมือนเป็นการเดากัน ว่าครูคนนั้นมีเจตนาที่จะได้ทรัพย๋สินของเด็ก  ตอนไหน..?? คห.6 ผมว่า เป็นการวิ่งราวนะครับ  > เพราะการวิ่งราวต้องดูพฤติการณ์เพิ่ม > หากการลักทรัพย์นั้น ได้กระทำโดยกริยาฉกฉวยเอาซึ่งหน้า > และผู้เสียหาย "สามารถที่จะปกป้องทรัพย์นั้นได้" เช่น -A ขโมยจักรยาน B > ขณะนั้น Bหลับอยู่บนบ้านไม่รู้เรื่อง  = ลักทรัพย์ -A ขโมยจักรยาน B > ขณะนั้น Bยืนอยู่บนบ้าน แล้วมองผ่านกระจกมาเห็น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ = ลักทรัพย์ - A ขโมยจักรยาน B > ขณะนั้น Bนั่งหลับพิงจักรยานอยู่ ตื่นมาอีกทีไม่เห็นจักรยานแล้ว = ลักทรัพย์ - A ขโมยจักรยาน B > ขณะนั้น Bยืนหันหลังดูฟุตบอลอยู่ ห่างจากจักรยาน 30ซม. ดูบอลจบหันมาจักรยานหายไปแล้ว = ลักทรัพย์ >> เหล่านี้ จะสังเกตุได้ว่า ไม่มีพฤติการณ์ฉกฉวยเอาซิ่งหน้า และการเอาซึ่งหน้านั้นผู้เสียหายจะไม่สามารถที่จะปกป้องทรัพย์นั้นได้ด้วย - A ขโมยจักรยาน B > ขณะนั้น Bเดินจูงจักรยานอยู่  Aดึงเอาจักรยานไปจากมือ  แล้วเดินจูงจักรยานจากไปช้าๆ = เช่นนี้วิ่งราว > เพราะวิ่งราวเป็นเพียงชื่อฐานความผิด ดังนั้นจึงไม่ต้องตีความคำว่า วิ่งราวโดยเคร่งครัด  >>แต่ต้องตีความคำว่า ฉกฉวยเอาซิ่งหน้าซึ่งเป็นตัวบทอย่างเคร่งครัด >> และแม้เขาจะไม่ได้วิ่งไป แต่ได้เดินไปหรือคลานไป  > หากเป็นการเอาไปซึ่งๆหน้า และผู้เสียหายป้องทรัพย์นั้นได้  ก็ผิดวิ่งราว อันนี้ถ้าเห็นว่าผิดแย้งได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 10:09:27 จากคุณ : เจ้าชายรองเท้าแตะ 655 - [ 21 มี.ค. 52 08:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเห็นต่างกับ คุณอินทร์นิล นะครับ ผมมองว่าเป็นยักยอก ก็เพราะว่า ตอนที่ครูริบของเล่นเด็กนั้น ครูไม่มีเจตนาทุจริตและก็มิได้เจตนาเอาทรัพย์ของนักเรียนไปโดยทุจริต หรือเป็นการแย่งกรรมสิทธิ์มาตั้งแต่แรก เมื่อครูยึดของเล่น เด็กก็จำใจส่งมอบการครอบครองไปให้กับครู ครูอาจยึดไว้ถึงเวลาเลิกเรียน เมื่อเด็กไปขอคืน ครูไม่ให้คืน ตรงนี้ต่างหากที่ครูเกิดการทุจริตขึ้น คือไม่คืนให้เด็ก ตรงนี้อาจมองได้สองทาง ว่าลักทรัพย์หรือยักยอก แต่หวยของผมออกไปทางยักยอกครับ จากคุณ : น้าออด - [ 21 มี.ค. 52 10:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เขามีเหตุอ้างที่จะเอาไป ถ้าจะว่าลักทรัพย์ก็น่าจะเป็นโดยอุบาย ถ้าว่าเป็นยักยอก ก็ต้องดูพฤฒิการณ์ประกอบว่า หลังจากนั้นครูเอาของกลับบ้านให้ลูกเล่นหรือไม่ ถ้าทิ้งไว้เฉยๆแสดงว่าไม่มีเจตนาก็ไม่เข้าทั้งสองอย่าง จากคุณ : NiyomC - [ 21 มี.ค. 52 12:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ niyomC ขอเรียนถาม แบบนี้ ครับ องค์ประกอบของลักทรัพย์ และยักยอกทรัพย์  ไม่ได้อยู่ที่เอากลับบ้าน หรือเอาไปให้ลูกเล่น ครับ กรณีขโมยลักทรัพย์แล้ว ทิ้งไว้ในป่า ถือว่า ความผิดลักทรัพย์สำเร็จหรือยัง กรณียักยอกและ นำไปทิ้งไว้ ความผิดยักยอกสำเร้จหรือยัง จากคุณ : izax.man - [ 21 มี.ค. 52 13:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาต่อครับ... อันดับแรกเราต้องมาทำความเข้าใจในเรื่องการครอบครองก่อนนะครับ... การครอบครองมีอยู่สองลักษณะคือ 1. การครอบครองโดยแท้จริง (Actual)  คือการยึดถือเพื่อตนเอง ตามปพพ.1367 2. การครอบครองโดยสมมุติ (constrative possesion) คือการยึดถือครอบครองแทน ตามปพพ.1368 ซึ่งในทางกฎหมายเรียกว่าการครอบครองโดยสมมุติหรือนิติสมมุติ (legal fiction) ดังนั้นแม้มีการส่งมอบทรัพย์ไปแต่ในบางกรณีการครอบครองก็ยังอยู่กับเจ้าของทรัพย์....โดยถือว่าเป็นการครอบครองโดยสมมุติ....การครอบครองยังไม่ขาดไปจากเจ้าของทรัพย์แม้ทรัพย์จะไม่ได้อยู่ติดกับตัวเจ้าทรัพย์... เช่น...ในกรณี นายจ้างลูกจ้าง โดยหลักการแล้วเบื้องต้นแล้วถือว่าลูกจ้างมิได้ครอบครองทรัพย์ของนายจ้าง...แต่ลูกจ้างเพียงยึดถือทรัพย์แทนนายจ้างเท่านั้น...ซึ่งลูกจ้างประเภทนี้เรียกว่า minor employee  แต่ถ้าเป็นลูกจ้างที่เป็นตัวแทนของนายจ้าง หรือลูกจ้างที่มีตำแหน่งบังคับบัญชา....หรือลูกจ้างที่นายจ้างไว้ใจ....ก็อาจจะครอบครองทรัพย์แทนนายจ้างได้ ลูกจ้างประเภทนี้เรียกว่า high employee การได้มาซึ่งการครอบครองทรัพย์เนื่องจากนายจ้างเชื่อถือให้ความไว้ใจยินยอมให้ครอบครองทรัพย์แทน หรือ  ในกรณีที่มีการส่งมอบทรัพย์ไว้ชั่วคราว...ผู้ที่รับทรัพย์นั้นไว้ถือว่าเป็นผู้ยึดถือทรัพย์นั้นไว้แทนเจ้าทรัพย์...การครอบครองยังอยู่ที่ตัวเจ้าทรัพย์ หรือ  ในกรณีการส่งมอบทรัพย์ไปด้วยความไม่ยินยอม....ไม่ว่าจะด้วยจำยอมต่ออำนาจหรือจากการข่มขู่  ผู้ที่รับทรัพย์นั้นไปก็ไม่ได้ไปซึ่งdkiครอบครองในทรัพย์นั้น ดังนั้น...ในเบื้องต้นเราต้องพิจารณาว่าการได้ทรัพย์นั้นไปมันได้ไปทั้งการครอบครองมั้ย....ในทางพิจารณาเราจึงมิได้พิจารณาเพียงแค่ว่าทรัพย์อยู่กับใครหากแต่พิจารณาไปถึงลักษณะในการถือครองทรัพย์นั้นว่าเป็นการยึดถือไว้แทนผู้อื่น  หรือยึดถือครองครองโดยแท้จริง เพราะสิทธิครอบครองนั้นย่อมสามารถจัดการในทรัพย์ที่ครองครองได้ทั้งหมด....มีสิทธิที่จะหวงกั้นผู้อื่นได้...ใช้สอยได้อย่างเต็มที่....เช่นในกรณีเช่าทรัพย์....ผู้เช่าได้ไปซึ่งสิทธิครอบครอง....แม้แต่ผู้ให้เช่าซึ่งเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ก็ยังไม่สามารถรบกวนการครอบครองได้ ดังนั้นเราจะได้หลักอีกประการหนึ่งว่า....การได้มาซึ่งการครอบครองนั้นต้องได้โดยความยินยอมของเจ้าของทรัพย์.....คือเจ้าของทรัพย์ยินยอมที่จะส่งมอบทรัพย์ให้แก่ผู้รับเพราะเหตุความไว้เนื้อเชื่อใจ...ความเชื่อถือ... ซึ่งในการส่งมอบการครอบครองทรัพย์ด้วยเหตุสำคัญผิดนั้น....ในกฎหมายไทยถือว่าได้ไปซึ่งการครอบครอง....แต่ใน Common Law ไม่ถือว่าเป้นการได้ไปซึ่งการครอบครองเพียงแต่ได้การยึดถือแทนเท่านั้น....ซึ่งตรงนี้มันมีทฤษฎีอีกมากอันจะเชื่อมโยงไปถึงหลักเกณฑ์การยักยอกทรัพย์สินตกหาย ตาม ปอ.352 วรรค 2 ไทยซึ่งเป็นกฎหมายที่ได้รับอิทธิพลมาจากหลักกฎหมายอาญาของ อิตาลี ฮังการี แต่ใน Common Law อังกฤษไม่ถือว่ากรณีเก็บทรัพย์สินตกหายเป็นความผิดฐานยักยอก.... ในบางกรณีมีการส่งมอบการครอบครองให้โดยมีลักษณะที่เป็นหีบห่อมีภาชนะบรรจุทรัพย์อยู่ภายใน เช่น ของในหีบห่อ คอนเทนเนอร์ รถไฟ เรือจูง หรือแม้แต่รถบรรทุกที่มีการเก็บทรัพย์ไว้โดยมิดชิด....ลักษณะนี้เราเรียกว่า Breaking Bluk ผู้รับมอบทรัพย์ได้ไปซึ่งการครอบครองในฐานนะผู้รับขนหรือรับฝากแล้วแต่กรณี....แต่ทรัพย์ที่อยู่ภายในยังคงเป็นสิทธิครอบครองของเจ้าทรัพย์อยู่...เราเรียกว่าเป็นการครอบครองโดยสมมุติ เมื่อผู้รับขน/รับฝาก..หรือคนขับรถที่เป็นลูกจ้างที่มีหน้าที่ขับรถส่งของก็ดี...แกะหีบห่อหรือวัสดุที่บรรจุภัณฑ์แล้วพาทรัพย์นั้นไป....ก็จะเป็นความผิดฐานลักทรัพย์โดยทันที....เพราะเป็นการกระทำต่อการครอบครองของเจ้าทรัพย์....เพราะถือว่าทรัพย์ที่อยู่ในหีบห่อ บรรจุภัณฑ์ หรือในท้ายรถที่ทำเป็นที่เก็บของ  เป็นทรัพย์ที่อยู่ในความครอบครองของนายจ้างหรือเจ้าทรัพย์....มิได้อยู่ในความครอบครองของลูกจ้างที่เป็นคนขับรถ....หรือผู้รับฝากรับขนแล้วแต่กรณี ซึ่งเราจะเห็นว่า...ลูกจ้างที่เป็นคนขับรถนั้นแม้ไม่ถือว่าได้ครอบครองทรัพย์ที่บรรจุอยู่ในรถที่ขับ....แต่ถือว่าได้ครอบครองรถของนายจ้าง....ลูกจ้างจึงมีสิทธิในการใช้รถของนายจ้างทั้งมีสิทธิหวงกั้น ปกป้องดูแล ใช้สอยได้เต็มที่....เพราะเค้าได้ครอบครองรถคันดังกล่าวโดยความยินยอมจากนายจ้าง....ตรงนี้เราจะเห็นได้ชัดเจนถึงทฤษฎี Breaking Bluk มันจะได้ครอบครองบรรจุภัณฑ์  แต่ไม่ได้ครอบครองทรัพย์ในบรรจุภัณฑ์ เมื่อแกะ ทำลาย เปิดออก เอาทรัพย์ออกมา  มันจะผิดลักทรัพย์โดยทันที ซึ่งหลักนี้เป็นของ Common Law ที่ศาลไทยก็นำมาใช้...เช่นฎีกาขโมยข้าวในเรือจูงซึ่งเจ้าของทรัพย์ได้บรรจุและปิดผนึกไว้แล้ว....จำเลยซึ่งเป็นผู้รับจ้างขนข้าวมาแกะออกและขโมยไป....เช่นนี้ จำเลยมีความผิดฐานลักทรัพย์มิใช่ยักยอกแม้ข้าวทั้งหมดจะอยู่ในความครอบครองในเรือของจำเลยก็ตาม... หรือ กรณีขนส่งน้ำมัน....น้ำมันเมื่อได้รับการบรรจุและปิดผนึกแล้วถือว่าการครอบครองยังอยู่กับเจ้าของทรัพย์....เมื่อผู้รับขนหรือคนขับรถลูกจ้างแกะบรรจุภัณฑ์และถ่ายน้ำมันออกไปจึงเป็นลักทรัพย์มิใช่ยักยอก....แม้ทรัพย์จะอยู่กับตนเองก็ไม่ถือว่าตนเองได้ครอบครองเป็นเพียงการยึดถือแทนเจ้าทรัพย์เท่านั้น หรือแม้แต่ในเรื่องของเจตนาภายในก็อาจจะเป็นความผิดฐานลักทรัพย์ได้....เช่น ฎีกาที่ควายของผู้เสียหายหลงปะปนไปอยู่กับควายในฝูงของจำเลย....พอตกเย็นจำเลยต้อนความเข้าคอกหมด....ผู้เสียหายไปตามเอาความคืนจำเลยกล่าวว่าหากจะรับคืนต้องจ่ายเงินมา 500 บาท(จำจำนวนเงินไม่ได้)....เช่นนี้ก็เป็นความผิดฐานลักทรัพย์มิใช่ยักยอกทรัพย์....แม้ควายจะอยู่ในความครอบครองของจำเลยก็ตามก็ไม่ถือว่าจำเลยได้ครอบครองและเบียดบังเอาเป็นของตนโดยทุจริต...ซึ่งตรงนี้เอามาจากหลักการของ Common Law ในเรื่อง Intent to Claim Reward ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้เป็นเพียงหลักเกณฑ์และตัวอย่างโดยย่อเท่านั้น.....ซึ่งในทางทฤษฎีจริงๆ แล้วมันยังมีอีกเยอะครับ....ทั้งหลักการและข้อยกเว้น ซึ่งศาลไทยก็เอามาปรับใช้ในคดีต่างๆ เช่นกัน เพราะ Common Law มีอิทธิพลต่อระบบกฎหมายไทยพอสมควร ทั้งกฎหมายสาระบัญญัติและวิธีสบัญญัติ.... ... แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 20:24:07 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 21 มี.ค. 52 18:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอข้ามมาคุยเรื่องในกระทู้เลยนะครับ....ทีแรกตั้งใจจะอธิบายโดยละเอียด...แต่เมื่อเรียบเรียงดูแล้วคิดว่า 3 วันก็คงไม่จบ....และบางเรื่องมันต้องมีพื้นฐานฐานความเข้าใจในกฎหมายอาญาอยู่พอสมควร...เพราะเรื่องที่กล่าวมานั้นมันเป็นหลักกฎหมายอาญาชั้นสูงที่สอนในระดับชั้น ป.โท   ตามกระทู้จะเห็นว่า....การที่เด็กส่งมอบของเล่นให้ครูไป...หาได้ส่งมอบไปด้วยความยินยอมไม่....หากแต่ส่งมอบไปด้วยความจำยอมหรือยำเกรงในอำนาจ....ดังนั้นลักษณะของการได้ทรัพย์ไปจึงเป็นเพียงการถือครองทรัพย์นั้นไว้แทนเป็นการชั่วคราว....มิใช่การได้ไปซึ่งการครอบครองโดยสมบูรณ์อันจะเกิดสิทธิครอบครองอย่างเต็มที่ในการใช้สอย หวงกัน หรือใช้ประโยชน์ใดๆในทรัพย์ ดังนั้น...เมื่อได้แสดงเจตนาที่จะเอาไปโดยถาวร....มันจึงเป็นการแย่งการครอบครองไปจากเจ้าของทรัพย์....จึงมีความผิดฐานลักทรัพย์ เช่นกรณีตัวอย่าง....ลูกจ้างคุยโทรศัพท์ในเวลางาน....นายจ้างมาเห็นเข้าไม่พอใจยึดเอาโทรศัพท์ลูกจ้างไป....เช่นนี้ไม่ถือว่านายจ้างได้การครอบครองไปนะครับ....เป็นเพียงการยึดถือแทนลูกจ้างชั่วคราว....การครอบครองยังอยู่กับลูกจ้างซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์....เมื่อถึงเวลาเลิกงานลูกจ้างไปขอคืน  นายจ้างปฎิเสธ  ลูกจ้างไปแจ้งความ....เช่นนี้เป็นลักทรัพย์นะครับ จะกล่าวในประเด็นของการเอาทรัพย์ไปโดยสังเขปนะครับ....การเอาไปหากมิได้มีเจตนาเอาไปโดยถาวร...มันก็ไม่ผิดฐานลักทรัพย์นะครับ....เช่นเอาไปโดยถือวิสาสะเป็นประจำ....ยืมไปใช้ชั่วคราว   ลักษณะเช่นนี้จะไม่ผิดฐานลักทรัพย์....เพราะมิได้มีการแย่งการครอบครองโดยถาวร...และในบางกรณีก็ถือว่าเป็นความยินยอมโดยปริยายเช่นการถือวิสาสะ ต้องดูเป็นกรณีไป จากคุณ : อินทร์นิล - [ 21 มี.ค. 52 19:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมจะขอกล่าวเพิ่มเติมในส่วนลักทรัพย์โดยใช้กลอุบาย...กับฉ้อโกงนะครับ ประเด็นที่จะต้องพิจารณาในเรื่องนี้คือ....การได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์   กล่าวคือ.... การลักทรัพย์นั้นเป็นการกระทำต่อการครอบครองทรัพย์...เป็นการตัดการครอบครองทรัพย์....แต่มิได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ.... เราจะเห็นว่าทรัพย์ที่ลักไปนั้นเจ้าของสามารถใช้สิทธิติดตามเอาคืนได้ตลอด...ไม่มีอายุความ....เพราะถือว่ากรรมสิทธิในทรัพย์ยังไม่โอนไป....เจ้าของทรัพย์จึงมีสิทธิในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่จะติดตามเอาทรัพย์ของตนจากผู้ที่ครอบครองทรัพย์นั้นไว้.....ผู้ครอบครองทรัพย์ไว้จะอ้างหลักความสุจริตมายันไม่ได้....เพราะกรรมสิทธิ์มันเป็นสิทธิ์โดยบริบูรณ์ใช้ยันกับคนได้ทั่วไป.....ส่วนผู้ครอบครอง (ผู้รับโอน) ก็ต้องไปไล่เบี้ยเอากับผู้โอนเอง......ตรงนี้มันเป็นทฤษฎีเลยนะครับ แต่ฉ้อโกงนั้น....โดยการหลอกลวงได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินของผู้อื่นนะครับ....เพราะการฉ้อโกงเป็นการกระทำต่อกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ ฉะนั้นในการพิจารณาว่าเรื่องใดจะเป็นการลักทรัพย์หรือฉ้อโกง....ต้องพิจารณาว่ากรรมสิทธิ์มันเคลื่อนมั้ย....หากการหลอกลวงดังกล่าวได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ์มันจะเป็นความผิดฐานฉ้อโกง....หากการหลอกลวงได้ไปซึ่งการครอบครอง....มันจะเป็นเพียงลักทรัพย์โดยใช้กลอุบาย.... ตรงนี้มันเป็นจุดเกาะเกี่ยวระหว่างความผิดสองฐานนี้เลยครับ....โดยพิจารณาจากพฤติการณ์ในคดีนั้นการกระทำของจำเลยโดยการหลอกลวงดังกล่าวได้ไปซึ่งการครอบครอง....หรือกล่าวอีกนัยคือการหลอกลวงเป็นไปเพื่อความสะดวกในการลักทรัพย์....ทำให้ใกล้ชิดกับทรัพย์....หรือหรือเพื่อให้การเอาทรัพย์นั้นไปได้โดยสะดวกแนบเนียน....ลักษณะนี้จะเป็นความผิดฐานลักทรัพย์ แต่ถ้าการหลอกลวงดังกล่าวได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ์....โดยเจ้าทรัพย์หลงเชื่อ...โอนกรรมสิทธิ์ให้....เช่นนี้จะเป็นฉ้อโกง....แต่ทั้งนี้ต้องพิจารณาว่าผู้ส่งมอบทรัพย์มีกรรมสิทธิ์หรือมีอำนาจจำหน่ายทรัพย์นั้นหรือไม่....หากเป็นการยึดถือครอบครองแทน...หรือในลักษณะชั่วคราว....กรรมสิทธิ์ไม่โอนไป...เป็นลักทรัพย์ เช่น ฎี. 6892/2542 การที่จำเลยเปลี่ยนเอาป้ายราคาโคมไฟตั้งโต๊ะซึ่งติดราคา 1,785 บาทออก แล้วนำป้ายราคาโคมไฟอื่นซึ่งติดราคา 134 บาท มาติดแทนเป็นการหลอกลวงพนักงานเก็บเงินของผู้เสียหายโดยทุจริต โดยแสดงข้อความอันเป็นเท็จว่า การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานฉ้อโกง ......... จะเห็นว่าการหลอกลวงดังกล่าวทำให้พนักงานขายสินค้าให้แก่จำเลยในราคาที่ต่ำกว่าจริง....จำเลยได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์....การกระทำดังกล่าวจึงเป็นความผิดฐานฉ้อโกง....มิใช่ลักทรัพย์โดยใช้กลอุบาย หากท่านจับหลักตรงนี้ได้จะทำให้การวินิจฉัยในข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายมีความเฉียบคมมากขึ้น.... อีกทั้งหากท่านใดเป็นทนายความก็อาศัยหลักตรงนี้ช่วยเหลือจำเลยมิให้รับผิดเกินจริงได้....เพราะลักทรัพย์กับฉ้อโกง...โทษต่างกันมาก....อันหนึ่งเป็นอาญาแผ่นดิน....อันหนึ่งเป็นความผิดยอมความได้.... ซึ่งการกระทำความผิดบางฐานนั้น...มันเป็นเรื่องทฤษฎีและโครงสร้างความรับผิดทางอาญา....ซึ้งแม้แต่ผู้กระทำเองมันยังไม่รู้เลยว่ามันทำผิดฐานอะไร....เราในฐานนะนักกฎหมายจึงต้องแยกแยะองค์ประกอบของโครงสร้างฐานความผิดเหล่านี้ออกมา   และนำมาปรับใช้กับข้อเท้จจริงในคดีเพื่อประสิทธิประสาทความยุติธรรมให้แก่สังคมต่อไป... หวังว่าคงได้ประโยชน์ต่อผู้อ่านไม่มากก็น้อยนะครับ จากคุณ : อินทร์นิล - [ 21 มี.ค. 52 19:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอ comment ท่านอินทร์นิลอีกรอบ ครับ 1.ตามกระทู้จะเห็นว่า....การที่เด็กส่งมอบของเล่นให้ครูไป...หาได้ส่งมอบไปด้วยความยินยอมไม่....หากแต่ส่งมอบไปด้วยความจำยอมหรือยำเกรงในอำนาจ....ดังนั้นลักษณะของการได้ทรัพย์ไปจึงเป็นเพียงการถือครองทรัพย์นั้นไว้แทนเป็นการชั่วคราว....มิใช่การได้ไปซึ่งการครอบครองโดยสมบูรณ์อันจะเกิดสิทธิครอบครองอย่างเต็มที่ในการใช้สอย หวงกัน หรือใช้ประโยชน์ใดๆในทรัพย์ ตามความเห็นนะครับ จุดนี้เป็นการถือครองแทนชั่วคราว จะเป็นความผิดได้อย่างไรครับ เมื่อการเอาทรัพย์ไปยังไม่ได้ตัดกรรมสิทธิ comment ที่ 2 ครับ ด้วยความเคารพ เราจะเห็นว่าทรัพย์ที่ลักไปนั้นเจ้าของสามารถใช้สิทธิติดตามเอาคืนได้ตลอด...ไม่มีอายุความ....เพราะถือว่ากรรมสิทธิในทรัพย์ยังไม่โอนไป....เจ้าของทรัพย์จึงมีสิทธิในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่จะติดตามเอาทรัพย์ของตนจากผู้ที่ครอบครองทรัพย์นั้นไว้.....ผู้ครอบครองทรัพย์ไว้จะอ้างหลักความสุจริตมายันไม่ได้....เพราะกรรมสิทธิ์มันเป็นสิทธิ์โดยบริบูรณ์ใช้ยันกับคนได้ทั่วไป.....ส่วนผู้ครอบครอง (ผู้รับโอน) ก็ต้องไปไล่เบี้ยเอากับผู้โอนเอง......ตรงนี้มันเป็นทฤษฎีเลยนะครับ ขอตอบว่า ลักทรัพย์ ไม่มีอายุความนั้นผิดครับ เอาแบบง่าย ๆ ครับ คุณ อินทร์นิล ไปเจอ กระเป๋าสตางค์หล่น คุณอินทร์นิลเก็บเอาไว้ โดยเจ้าของยังตามหาอยุ่  ถ้าเจอในอายุความ 10 ปี ท่านก็รับผิดในความผิดลักทรัพย์ แต่ถ้าเลย อายุความ 10 ปี ท่านย่อมหลุดพ้นจากความผิดด้วย อายุความ ครับ ขอยกคำอธิบาย ในบรรยายเนฯ มาสักเล็กน้อย ลักทรัพย์ แนวคำพิพากษาศาลฎีกา ตีความว่า องค์ประกอบคือ เอาไปในลักษณะตัดกรรมสิทธิ์ ต้องทำร้ายทั้งการครอบครองและกรรมสิทธิ์ ทั้งสองอย่างขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ การทำร้ายการครอบครองหมายความว่า ผู้กระทำไม่ได้ครอบครองทรัพย์ กระทำการแย่งการครอบครองเอาไปโดยทุจริต ดังนี้หากผู้กระทำครอบครองทรัพย์อยู่แล้ว (เช่น ตามสัญญาฝากทรัพย์(ทรัพย์อย่างอื่นที่ไม่ใช่เงิน) ผู้ฝากส่งมอบการครอบครองเท่านั้น กรรมสิทธิ์ในทรัพย์ไม่โอนไปยังผู้รับฝาก ตาม ป.พ.พ. ) ภายหลังเกิดจิตใจทุจริตเอาทรัพย์เป็นของตน เช่นนี้ ไม่เรียกว่า เอาไป แต่เรียกว่า เบียดบัง ก็คือ ยักยอกนั่นเอง ถ้าการกระทำ คือ หยิบเอาไป เข็นไป ลากไป ก็ชัดเจนว่า เป็นการเอาไปอันเป็นลักทรัพย์ แต่หากไม่ได้กระทำดังกล่าว และเป็นกรณี เช่น หลอกให้เขาส่งทรัพย์ให้ และเป็นการหลอกให้ส่งเพียงการครอบครองเท่านั้น เช่น นายบุญขี่ม้าของตนมา นายบาปเห็นก็อยากได้ม้าของนายบุญโดยทุจริต จึงหลอกว่าขอยืมม้าขี่หน่อย หลอกว่าขอยืมเป็นสัญญายืมใช้คงรูปตาม ป.แพ่งฯ กรรมสิทธิ์ในตัวม้าไม่โอนจากนายบุญไปยังนายบาป เมื่อนายบุญหลงเชื่อจึงมอบม้าให้ จึงเป็นการส่งมอบการครอบครองม้าซึ่งเป็นการทำร้ายการครอบครองโดยใช้วิธีหลอกลวง นายบาปรับม้ามาแล้วขี่หนีไป ก็เป็นการตัดกรรมสิทธิ์ ดังนี้ จึงเป็นการใช้อุบายในการลักทรัพย์ แต่หากเปลี่ยนเป็นว่า นายบาปออกอุบายว่า ขอซื้อม้าแต่ใจจริงไม่ซื้อ สัญญาซื้อขายเป็นการโอนกรรมสิทธิ์ เมื่อนายบุญหลงเชื่อจึงตกลงขายโอนกรรมสิทธิ์ในม้าให้ไปและส่งมอบม้าอย่างนี้นายบุญได้ไปซึ่งกรรมสิทธิ์ในตัวม้าไปเลยโดยใช้วิธีหลอกลวง และนายบุญส่งม้าให้ จะเห็นว่า ไม่มีการทำร้ายการครอบครอง แต่เป็นการทำร้ายกรรมสิทธิ์เสียที่เดียวเลย จึงเข้าองค์ประกอบของความผิดฐานฉ้อโกงว่า "...และโดยการหลอกลวงนั้นได้ไปซึ่งทรัพย์สิน..." จึงเป็นความผิดฐานฉ้อโกง ทั้งนี้ต้องเข้าใจว่า สมัยก่อนมีคดีประเภทนี้เกิดขึ้น และพิจารณาได้ความว่าจำเลยได้ทรัพย์ของคนอื่นไปเพราะหลอกลวง แต่โจทก์บรรยายฟ้องและมีคำขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ (โดยที่ความผิดสองฐานนี้ใกล้เคียงกันมากในส่วนของข้อเท็จจริงเรื่องการได้ทรัพย์ไปได้อย่างไร ) ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 192 ในสมัยก่อนนี้ไม่ได้บัญญัติให้ศาลลงโทษได้โดยไม่ถือว่าแตกต่างในข้อสาระสำคัญดังเช่นปัจจุบันนี้ ศาลฎีกาจึงสร้างหลักเกณฑ์ของความผิดฐานลักทรัพย์โดยใช้กลอุบายเพื่อลงโทษผู้กระทำความผิดอันเป็นการสร้างความยุติธรรมให้แก่สังคม อ่านคำบรรยายวิชา กฎหมายอาญาภาค 1 โดยอาจารย์เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์ ของเนติฯ จากคุณ : izax.man - [ 21 มี.ค. 52 20:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณคุณ อินทร์นิล เเละคุณ izax.man มากๆครับ รวมถึงท่านอื่นๆด้วยครับที่อุตสาหเเลกเปลี่ยนความรู้กันครับ จากคุณ : unsa_sss - [ 21 มี.ค. 52 21:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลักทรัพย์ >>> เอาไปโดยทุจริตซึ่งทรัพย์สินของบุคคลอื่น(แม้ว่าจะมีส่วนของตนรวมอยู่ด้วยก็ตาม) มาตรา ๓๓๔  ผู้ใดเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี และปรับไม่เกินหกพันบาท ยักยอก >>> เบียดบังเอาทรัพย์สินของผู้อื่น ที่อยู่ในความครอบครองของตน มาตรา ๓๕๒  ผู้ใดครอบครองทรัพย์ซึ่งเป็นของผู้อื่น หรือซึ่งผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย เบียดบังเอาทรัพย์นั้นเป็นของตนหรือบุคคลที่สามโดยทุจริต ผู้นั้นกระทำความผิดฐานยักยอก ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ความแตกต่าง 1. ลักทรัพย์ คือการเอาไปโดยทุจริต ไม่ต้องใช้กลอุบายใด ๆ หยิบฉวยเอาไปเฉย ๆ ถ้าใช้กลอุบาย ก็คือ ใช้วิธีการต่างเพื่อให้ ส่งมอบรัพย์ให้ 2. ยักยอก คือ เบียดบัง ทรัพย์ของผู้อื่น ที่อยู่ในความครอบครองของตน ก็คอื ทรัพย์ต้องอยู่ในการครอบครองของตนแล้ว เอาทรัพย์สินของบุคคลอื่นไปโดยทุจริตหรือโดยมิชอบ ย่อมเป็นการกระทำความผิดโดยแน่แท้ เพียงแต่ จะเข้าลักษณะความผิดใดนั้นต้องดูการกระทำเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์นั้น ซึ่งได้กล่าวมาแล้ว ในความเห็น เบื้องต้น ว่าจะ เป็น ลักทรัพย์โดยกลอุบาย หรือยักยอกทรัพย์ นั้น ต้องดูว่าขณะที่กระทำนั้น มีเจตนาทุจริตมาแต่ต้นหรือไม่ หรือเพิ่งมีเจตนาทุจริตในภายหลัง จากได้ครอบครองทรัพย์แล้ว เพื่อให้ จะได้ทราบข้อแตกต่างระหว่าง ลักทรัพย์และ ยักยอกทรัพย์ ขอบคุณครับ จากคุณ : izax.man - [ 21 มี.ค. 52 21:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 22 มี.ค. 52 01:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเข้าใจแล้ว ทำไม ปวิอ ม.192 ว.3  เรื่องลักทรัพย์กับยักยอกจึงไม่ถือว่าแตกต่างกันในสาระสำคัญ เพราะบางที่ศาลก็อาจจะวินิจฉัยไปคนละเรื่องได้ ดังนั้นไม่ว่าจะลัก หรือ ยอก ก็ลงโทษได้ทั้งนั้น เกี่ยวกันมั้ยเนี้ย............... จากคุณ : น้าออด - [ 22 มี.ค. 52 08:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ถูกต้องแล้วครับคุณน้าออด.... ข้อพิจารณาของความผิดฐานลักทรัพย์และยักยอกทรัพย์.....อยู่ที่ว่าผู้ที่เอาทรัพย์ไปนั้น....ได้ไปซึ่งการครอบครองอย่างแท้จริงหรือไม่....มิใช่ถือเป็นหลักตายตัวว่าทรัพย์อยู่ที่ใครผู้นั้นต้องได้ไปซึ่งการครอบครอง.... เพราะในบางกรณีมันเป็นการยึดถือทรัพย์แทนผู้อื่น....ผู้ยืดถือทรัพย์ไว้จึงไม่ได้ไปซึ่งการครอบครองอย่างแท้จริง.....เมื่อเอาทรัพย์นั้นไปโดยทุจริตคือมีเจตนาที่จะตัดการครอบครองทรัพย์.....มันจึงเป็นความผิดฐานลักทรัพย์มิใช่ยักยอกทรัพย์ ในคำพิพากษาของศาลฎีกา....ศาลก็จะเอาทฤษฎีต่างๆ...ดังที่ผมได้กล่าวมาข้างต้นมาปรับหลัก....ดังนั้นหากเราได้ศึกษาให้ลึกลงไปถึงทฤษฎีเหล่านั้นเราจึงจะทราบเหตุผลในคำพิพากษาเหล่านั้นเช่นกัน นี่คือเหตุผลว่าทำไมการสอบบรรจุบุคคลเข้ารับราชการในตำแหน่งอัยการ  ผู้พิพากษา  จึงจัดให้มีการสอบสนามเล็ก.....เพราะเค้าต้องการบุคคลกรที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญในทฤษฎีของกฎหมาย.... เพราะการเรียนในระดับชั้นเนติบัณฑิต....มันจะเป็นการเรียนในภาพปฎิบัติ....คือเอากฎหมายมาปรับใช้....แต่มันจะไม่เข้าใจว่าหลักที่เอามาปรับใช้นั้นมันมาจากทฤษฎีอะไร....ศาลฎีกาเอาทฤษฎีอะไรมาปรับบทกฎหมาย....ส่วนใหญ่จึงจำเอาฎีกาเป็นสรณะ เช่น...ในเรื่องลูกจ้างที่ขับรถขนส่งน้ำมันแล้วเอาน้ำมันนั้นไปขายต่อให้ผู้อื่นทำไม่จึงเป็นความผิดฐานลักทรัพย์มิใช่ยักยอกทรัพย์....ทั้งที่ทรัพย์นั้นก็อยู่ในความครอบครองของลูกจ้าง....ซึ่งเป็นข้อสอบเนติสมัยที่ 60 ในข้อที่ 6   ซึ่งเรื่องนี้ก็เอาทฤษฎี  Breaking Bluk  มาใช้....คือทฤษฎีแกะหีบห่อ....ซึ่งเป็นทฤษฎี Common Law  ทั้งนี้การพิจารณาความรับผิดระหว่างนายจ้างลูกจ้าง   เราต้องพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างลูกจ้างในทฤษฎี Employer to employee ประกอบด้วย ตรงนี้ถ้าเราทำความเข้าใจได้มันจะทำให้เราแยกแยะเหตุและผลในคำพิพากษาได้....แต่ทั้งนี้ก็อย่าถือว่าคำพิพากษาเป็นกฎหมายหรือเป็นสรณะ...เพราะก็ยังมีคำพิพากษาอยู่ไม่น้อยที่มันยังคลุมเคลืออยู่....เราจึงต้องอาศัยหลักการและทฤษฎีทางกฎหมายมาปรับใช้ให้ถูกต้องต่อไป จากคุณ : อินทร์นิล - [ 22 มี.ค. 52 11:10:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมเองก็เห็นด้วยกับคุณอินทร์นิลนะครับ ตามความเห็นผมถ้าจะแปลให้ง่ายเข้าก็คงจะเป็นลักษณะที่ นักเรียนเอาของเล่นมา คุณครูเห็นแล้วก็สั่งให้เอามาไว้ที่โต๊ะครูและห้ามนักเรียนคนนั้นมาหยิบไป (ซึ่งก็คือลักษณะการริบนั่นเอง ส่วนตัวครูนั้นจะต้องมาเอาไปหรือมาเฝ้าหรือเอาไปเก็บไว้ที่อื่นหรือไม่คงไม่ใช่สาระ) โดยที่ จริงๆแล้วครูก็ไม่มีสิทธิที่จะเอาไปทำอะไรด้วย (เนื่องจากนักเรียนไม่ได้มอบการครอบครองหรือกรรมสิทธิให้ครู) ดังนั้นสุดท้ายเมื่อครูมาเอาของเล่นไป (ไม่ยอมคืนให้) จึงควรจะเป็นการลักทรัพย์มากกว่ายักยอก แต่ผมขอไปไกลกว่านี้อีกนิดตรงที่ ตัวครูอาจไม่มีความผิดก็ได้หาก การริบของคุณครูนี้เรามองว่าที่ครูทำได้นั้นเนื่องจากธรรมเนียมประเพณีที่คุณครูสามารถริบของนักเรียนอันถึอเป็นการลงโทษลูกศิษย์อย่างหนึ่ง จากคุณ : เอก - [ 22 มี.ค. 52 15:36:53 A:58.9.73.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 การดูความตั้งใจนี่ละเอียดซับซ้อนนะเนี่ย ขอบคุณนะครับสำหรับความรู้ดีๆ จากคุณ : Omega_Twins - [ 22 มี.ค. 52 21:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 หัวใจของ ประมวลกฎหมายอาญา ก็คือเจตนาภายนอกและเจตนาภายใน หลักเบื้องต้น ตาม มาตรา 59 ของประมวลกฎหมายอาญา รายละเอียดเพิ่มเติม หาอ่านเอาครับ จากคุณ : izax.man - [ 22 มี.ค. 52 21:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าจะเอากฏหมายมาตัดสินทุกอย่างในชีวิต  คงเหนื่อยน่าดู จากคุณ : สองมือ..สองขา - [ 23 มี.ค. 52 15:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอบคุณ เอก ความเห็นที่ 24 ครับ... ถูกแล้วครับ....หากการริบทรัพย์นั้น...เป็นไปตามข้อตกลงระหว่างทางโรงเรียนกับผู้ปกครองที่อนุญาตให้ครูประจำชั้นริบของเล่นที่นักเรียนนำมาเล่น....เพราะเหตุว่าทำให้นักเรียนและเพื่อนร่วมชั้นไม่มีสมาธิในการเรียน.....เช่นนี้ถือว่าเป็นการกระทำไปตามข้อตกลง....ไม่มีเจตนาทุจริต....ไม่เป็นความผิดอาญาครับ....ข้อนี้ผมเห็นด้วยกับคุณเอกครับ แต่ผมขอเสริมนิดหนึ่งว่าควรต้องพิจารณาดูตัวทรัพย์ประกอบด้วยครับ....เพราะว่าของเล่นบางอย่างมีราคาแพง....หรือบางอย่างมีลักษณะเป็นเครื่องประดับที่มีราคาสูง....ซึ่งตรงนี้ก็ต้องดูความเหมาะสมตามสมควรแก่พฤติการณ์แห่งตัวทรัพย์ประกอบด้วย....เพราะเด็กบางคนมันก็ชอบขนสมบัติที่บ้านมาเล่นเป็นประจำ....ดังนั้นถ้าจะริบทุกอย่างที่นำมาเล่นมันก็ไม่ถูกต้องเสียทีเดียวตามความคิดของผมนะครับ.... แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 20:14:04 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 20:07:14 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 23 มี.ค. 52 20:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ข้อนี้เห็นด้วย  กับความเห็นที่ 28 ครับ คุณอินทร์นิล ต้องดู ตัวทรัพย์ด้วยและ ฯลฯ จากคุณ : izax.man - [ 23 มี.ค. 52 22:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรื่องนี้ เป็นเรื่องคลาสสิคจริง ๆ มีทุกยุคสมัย ผมคิดว่าเจ้าของกระทู้อาจจะแค่อยากรู้คร่าว ๆ เท่านั้น และดูเหมือนเด็กเองก็นำของเล่นไปเล่นในเวลาไม่เหมาะควร ที่ครูยึดไปผมเห็นว่าสมควร (ถ้ามีกฎให้ยึดของได้) แต่ยังไงต้องคืนครับ อาจจะด้วยวิธีเรียกผู้ปกครองมารับคืน (ซึ่งคงระบุในกฎอยู่แล้ว) ในแง่ครู ถ้าผมเป็นครู แล้วยึดของเด็ก ก็เสียวอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวเกิดมันเสียขึ้นมาใครจะรับผิดชอบเนี่ย ครูผู้ยึดต้องคิดในแง่นี้ด้วย ดังนั้นถ้า รร. มีกฎเรื่องการยึดของ น่าจะมีระบบที่เปิดเผยและน่าเชื่อถือพอที่จะปกป้องตัวทรัพย์สิน เช่น เก็บไว้ในล็อกเกอร์พิเศษ ต้องเปิดกุญแจ สองดอกพร้อมกัน อะไรก็ว่ากันไป (อาจดูยุ่งยากไปนิด แต่ก็เซฟดี) ผมคิดว่าคงยังไม่ถึงกับต้องตีแผ่กฎหมายกันอย่างจริงจังเท่าไรนัก.. คห. 27 คิดคล้าย ๆ ผม.. บางเรื่องกฎหมายก็ไม่ต้องไปจับมันมาก.. ปล่อยให้ทางโรงเรียนเขามีอำนาจในการอบรมสั่งสอนเด็กบ้าง ถึงแม้ว่ามันอาจจะผิดกฎหมายบ้าง (แต่ต้องอยู่ในจรรยาบรรณและศีลธรรม) สุดท้ายเห็นด้วยว่าต้องคืนนะครับ ถ้าครูได้อ่านข้อความ ครูรีบคืนเร็วด่วน ไม่อย่างนั้น เห็นทีครูต้องอ่านข้อความเรื่องกฎหมายที่มีผู้รู้กล่าวไว้มากมายไว้เรียบร้อยแล้ว.. จากคุณ : a parent and a teacher - [ 24 มี.ค. 52 01:20:58 A:212.219.159.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบจังเลย   กระทู้ดีๆ   มีสาระ จากคุณ : My name is Dumilk!!! - [ 24 มี.ค. 52 12:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผมเห็นด้วยกับคุณ อินทร์นิล ในความเห็น28อยู่ครับ เเต่มันจะมีกรณีที่ว่า ทาง รร.ก็ไม่ได้มีกฎหรือข้อบังคับอะไรที่ออกมาอย่างชัดเจน หรือบางกรณีของที่เด็กเอามานั้นก้ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นๆ เช่น เด็กเอามือถือมาเเต่ปิดเครื่องเเล้วใส่กระเป๋าไว้ ครูมาเห็น กลัวมันหายเลยยึดไว้ ซึ่งพบเห็นได้บ่อยๆ เเต่บางทียึดไว้เยอะเลยลืมคืนก็มีเยอะ เเบบไม่ได้เจตนา ขอถามอีกคำถามเดียวเท่านั้นครับ ท่านใดรู้ช่วยตอบด้วยนะครับ เป็นกรณีศึกษา สมมุติมีนักศึกษาหญิงคนหนึ่งใส่เเหวนเพชรราคาเเพงมาเข้าเรียนที่คณะ ครูที่สอนเคยบอกมาเเล้วว่าไม่ให้เอาของมีค่าใดๆเข้ามาเพราะกลัวมันจะหาย เนื่องจากมีการลักขโมยกันบ่อยครั้ง เเต่นักศึกษากญิงคนนั้นก็ยังคงใส่เเหวนเพชรราคาเเพงเข้าห้องเรียนอยู่อย่างเคย ครูในห้องเห็นดังนั้นเลยเข้าไปจะยึดเเหวนเอาไว้ก่อน เเต่นักศึกษาหญิงบอกปฎิเสธไม่ให้เพราะว่าถือเป็นทรัพย์สินของตน เเละกล่าวว่า"มันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนใดๆให้กับคนอื่นหรือมีผลกระทบทางลบต่อนักศึกษาคนอื่นๆ" อยากถามว่าหากเกิดเหตุการณ์สมมุติขึ้นเเบบนั้นจริงๆ นักศึกษาหญิงจะอ้างสิทธิตามกฎหมาย เรื่องการปกป้องทรัพย์ของตนได้หรือไม่ครับ เเล้วถ้านักศึกษาหญิงคนนั้นไม่ให้จะมีผลใดๆทางกฎหมายหรือไม่ครับ"เพราะมันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น" แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 20:07:42 จากคุณ : unsa_sss - [ 24 มี.ค. 52 20:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ในเรื่องการลงโทษของครูนั้นผมมองอย่างนี้ครับ ก่อนอื่นต้องยอมรับว่าการกระทำที่ครูเป็นผู้กระทำ เช่น การลงโทษนักเรียน การบังคับให้นักเรียนต้องกระทำการหรือไม่กระทำการบางอย่าง ฯลฯ นี้ถ้าผู้กระทำเป็นบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ครูบาอาจารย์ย่อมแน่นอนว่าคงจะผิดมาตราใดมาตราหนึ่งใน ปอ. เป็นอย่างน้อย ส่วนในเรื่องครูนั้นผมกลับมองว่าเป็นการยอมรับจากสังคมหรืออาจเรียกได้เป็นประเพณีที่ให้ครูนั้นมีอำนาจกระทำได้ (เหมือนเช่นในกรณีชกมวยแล้วเกิดบาดเจ็บหรือตาย) แม้จะไม่มีการทำข้อตกลงกันล่วงหน้าใดๆทั้งสิ้นเพราะถือว่าเป็นที่รู้ๆกัน (ในสมัยที่ผมเป็นนักเรียน ครูในห้องนั้นมีการทำโทษนักเรียนอย่างอื่นที่มิใช่การตี ตามที่กระทรวงกำหนดไว้ก็มี แต่ก็ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะการยอมรับอำนาจของครูนั้นยังมีมาก) เมื่อเป็นเรื่องที่สังคมเป็นผู้กำหนดขึ้น สังคมก็ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงแนวความคิดได้ ดังนั้นการยอมรับในเรื่องอำนาจการลงโทษของครูก็ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงได้เป็นธรรมดา ยิ่งมีการนำไปเปรียบเทียบกับระบบการเรียนการสอนในสังคมตะวันตกมากยิ่งขึ้นด้วย ดังนั้นผมจึงมองว่าเรื่องนี้อาจจะพูดได้ว่าเป็นช่วงเปลี่ยนแปลงความคิดก็ได้ ซึ่งคงอาจจะต้องใช้เวลาอีกนิดในการสร้างบรรทัดฐาน แต่อย่างไรก็ตามผมเองเห็นด้วยกับการที่ต้องนำกระบวนการทางอาญาเข้ามาใช้จัดการกับการกระทำของครูบางคนในบางกรณีเนื่องจากเจตนาที่ทุจริตมากขึ้นจนน่าจะถือว่าเป็นภัยต่อสังคม เมื่อถึงจุดนั้นก็ถือว่าเป็นไปตามวัตถุประสงค์หรือเจตนาของกฎหมายอาญาที่จะต้องจัดการกับผู้ที่เป็นภัยต่อคนอื่น แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักในการชี้ขาดเรื่องเจตนาของครู สรุปแล้วผมมองว่าถ้าการกระทำของครูนั้นมีเจตนาถึงขั้นทุจริตเช่น กรณีริบของเล่นไปแล้วนำไปให้ลูกเล่น เป็นต้น อย่างนี้ก็สมควรอย่างยิ่งที่จะต้องผิดลักทรัพย์ ในทางตรงกันข้ามถ้าไม่มีเจตนาก็ไม่สมควรที่จะใช้กฎหมายอาญาครับ เพราะหากใช้อาญาในทุกกรณีผมเชื่อว่าระบบการอบรมสั่งสอนลูกศิษย์คงจะต้องสะดุดไม่น้อย (เพิ่มเติม: ในประเด็นที่ว่าการริบของเล่นนั้นต้องดูที่ทรัพย์ด้วยนั้นผมกลับมองว่า ถ้าสังคมยอมรับอำนาจครูถือว่าการริบนั้นทำได้ ผมเห็นว่าไม่น่าจะต้องคำนึงที่ตัวทรัพย์เพราะหากเป็นเช่นนั้นอาจเกิดกรณี double standard อย่างที่ทุกวันในสังคมเขาวิจารณ์กัน เช่น (ถ้าครูมีเจตนาสุจริต)ของเล่นแพงกลับไม่ริบส่วนคนที่เอาของเล่นราคาถูกมากลับถูกริบ ซึ่งดูแล้วเหมือนกันว่าจะไม่เป็นธรรม) ความเห็นของผมนั้นถูกผิดยังไง เชิญแสดงความเห็นนะครับ จากคุณ : เอก - [ 24 มี.ค. 52 21:46:25 A:58.9.62.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้าคุณผู้ปกครองปลูกฝังลูกให้เล่นเป็นเวลา  มาโรงเรียนก็เรียนกันไป  อย่าเอาของเล่นมาเล่นในเวลาเรียน  กลับไปเล่นที่บ้าน  ถ้าสอนลูกได้อย่างนี้  ก็ไม่ต้องมาถกกฏหมายกันวุ่นวายเหมือนในกระทู้นี้หรอกครับ  แก้กันที่ต้นเหตุดีกว่าจะมานั่งโทษครูครับ  ถ้าลูกคุณไม่เอาของเล่นมาเรื่องก็ไม่เกิด   เหตุมีผลมีที่ไม่สมควรเอาของเล่นไปโรงเรียน  ก็ไปนึกเอาเองครับ   เด็กบางคนก็แอบเอาไปเองโดยที่ไม่รู้ก็มี ไม่เถียงหรอกครับ  เพราะตอนเด็กๆผมก็เป็น  แต่ถ้าโดนริบมา  แม่ไม่ไปเอาคืนหรอกครับ แถมตีซ้ำอีก   ว่าแต่..มันมีด้วยเหรอครับ  ริบของเด็กไป  แล้วผู้ปกครองไปขอคืน ไม่ให้คืน อ่อ ก่อนจะโทษสังคมโหดร้าย  ลูกชั้นโดนครูริบของเล่น  ลูกชั้นโดนขโมยของเล่น  ของเล่นลูกชั้นเพื่อนทำพัง  ฯลฯ   คุณสอนลูกคุณดีรึยังครับ เด็กบางคนก็ไม่ได้เอาไปเล่นอย่างเดียวนะครับ  แต่เอาไปอวดว่าพ่อแม่มันรวย ปัญหามันก็ตามมาอีก   พอเกิดปัญหา  คุณพ่อคุณแม่บางคนก็เชื่อลูกซะจน เห็นคนอื่นเป็นคนร้ายไปหมด..... ปล.ไม่ได้เป็นครูนะครับ  แต่เห็นใจคุณครูครับ ปล. ขอโทษเจ้าของกระทู้ครับ  โพสมาไม่ตรงกับหัวข้อซักเท่าไหร่   แต่..  ปัญหาต้องแก้ที่ต้นเหตุครับ  ไม่เอามา ก็จบ เรื่องก็ไม่เกิด มันก็แค่นั้น จากคุณ : ชาวบ้านนอกเมือง - [ 24 มี.ค. 52 23:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณชาวเมืองบ้านนอกครับ  ที่ท่านพูดมาก็ถูกครับ  แต่ทุกคนมี  ขอบเขต หน้าที่ความรับผิดชอบอยู่นะผมคิดว่า   ถ้าทำตรงไปตรงมามันก็จบ  เด็กทำผิด  มีหน้าที่ควบคุมดูแล ลงโทษ ก็ทำกันไป   ยึดของไป ทำได้  ครับ  แต่ยึดไปแล้ว  ผู้มีหน้าที่ยึดทราบมั้ยว่า ยึดไปเพื่ออะไร   และยึดไปแล้ว  ควรปฏิบัติอย่าง  หลักการในการรับของคืนเป็นอย่างไร   หรือว่าไมาต้องคืนเลย  ก็เพราะ มีผู้ที่มีอำนาจหน้าที่ทำนอกเหนือ น้าที่ตนเอง ไม่ใช่หรือ ถึงได้เกิดคำถามนี้ขึ้นมา   หรือคิดว่า ผู้ยึด มีสิทธ์เลือกได้ว่าจะ คืนหรือไม่คืน   เอ่อ อีกข้อครับ  แล้วยึดในหน้าที่แบบนี้  แล้วไม่คืนให้นี่  ถือว่า ใช้ตำแหน่งหน้าที่ไปในทางมิชอบหรือเปล่าครับ  (ในกรณีที่ครูเป็น ข้าราชการ) ยึดไปได้ เพราะเป็นครู มีเจตนาจะไม่คืน อาจโดยอ้างว่าเป็นสิทธ์หรือหน้าที่ของครู(ก็ไม่รู้จะอ้างอะไรแล้ว)  และหากทำแบบนี้บ่อยๆ(อาจมีหน้าที่เป็น อ.ปกครอง)และไม่คืนตลอดเป็นอย่างผมว่าได้มั้ยครับ ปล  ผมก็เคยโดนครับ  ยึดเกมส์กดสุดแพงของผมไป จนถึงสิ้นเทรม ไปขอคืน ทำเป็นไปเปิดตู้  บอกว่าไม่อยู่แล้ว แบบหน้าตาเฉย  แล้วดันมี ลูก รุ่นเดียวกับเราด้วยคงเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้  ก็ท่านถือกุญแจอยู่คนเดียว   จำมาจนทุกวันนี้ แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 04:15:36 จากคุณ : m&mms (m&mms) - [ 25 มี.ค. 52 04:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ครูยึดได้ ริบได้ แต่ต้องคืน ถ้าไม่คืน อันนั้นก็ว่าไปตามกฎหมาย Civil Law ถ้าถามว่า ครูมีอำนาจหรือเอากฎหมายอะไรมายึด หรือ ริบ บอกได้ว่า เอากฎหมาย Command Law มาบังคับใช้ครับ และกฎหมายเรื่องประเพณีนิยมที่ปฏิบัติสืบทอดกันมา เป็นธรรมเนียมปฏิบัติครับ ไม่รู้ถูกป่าว จากคุณ : น้าออด - [ 25 มี.ค. 52 16:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 37 หลัก Common Law เราเอามาใช้ในเรื่องของการครอบครองครับ....ว่ากรณีใดเป็นการครอบครองทรัพย์อย่างแท้จริง....กรณีใดเป็นการครอบครองทรัพย์แทนผู้อื่น... ซึ่งการครอบครองแทนนั้นแม้เป็นอสังหาริมทรัพย์ก็สามารถครอบครองแทนผู้อื่นได้  เช่น...ที่ดินมือเปล่า...นส.๓ ,สค.๑ หรือที่ดินที่มีโฉนด....ซึ่งผู้ครอบครองสามารถให้ผู้อื่นครอบครองทำกินแทนตนเองได้โดยถือว่าสิทธิครองครองยังอยู่ที่ตัวผู้ส่งมอบทรัพย์...ผู้ที่ทำกินแทนยังไม่ได้ไปซึ่งการครอบครอง เช่น...การให้ผู้อื่นทำกินต่างดอกเบี้ย.....ผู้ที่ทำกินต่างดอกเบี้ยนั้นไม่ถือว่าได้มาซึ่งการครอบครอง....หากต้องการจะแย่งการครอบครองต้องบอกกล่าวเปลี่ยนแปลงลักษณะการยึดถือครอบครองว่า....ต่อไปจะยึดถือครอบครองเป็นของตนเอง......จึงจะถือว่าได้มีการแย่งการครอบครองอันเป็นการโต้แย้งสิทธิของผู้ครอบครองเดิม....ซึ่งเป็นหลักเดียวกับการได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ในการครอบครองปรปักษ์เช่นกัน ดังนั้น...จะเป็นยักยอกหรือลักทรัพย์....ต้องพิจารณาการครอบครองเป็นสำคัญ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น...กฎหมายไทยก็ไม่ได้เอาหลักของ Common Law มาใช้เสียทั้งหมด....โดยเฉพาะความผิดฐานยักยอกทรัพย์สินตกหาย....เพราะโดยหลักแล้ว Common Law แท้ หรือ Common Law โบราณ เค้าไม่มีความผิดฐานยักยอกเลย....ของเค้าจะเป็นลักทรัพย์เสียหมด....ยักยอกของเค้าจะเป็นยักยอกตาม พรบ. ซึ่งกฎหมายในกลุ่ม Common Law ก็มีการออก พรบ.ได้เช่นกัน  มิได้ถือตามจารีตสถานเดียว แต่เรื่องนี้ผมไม่ยกขึ้นอธิบายเพราะหลักกฎหมายไทยไม่ได้นำมาใช้.....จะอธิบายเฉพาะในส่วนที่กฎหมายไทยหรือศาลไทยเอาหลักของ Common Law มาใช้ในการตีความพฤติกรรมทางกฎหมายเท่านั้น..... บางเรื่องทราบไว้ก็เป็นประโยชน์เพราะมันทำให้เราทราบหลักที่มาทางทฤษฎี....เพราะหลักการพวกนี้มันมาจากคำพิพากษาของ Coomon Law โบราณ.....ซึ่งศาลไทยก็เอาหลักพวกนี้มาใช้เช่นกัน จากคุณ : อินทร์นิล - [ 26 มี.ค. 52 07:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดีครับคุณ อินทร์นิล เเล้วผมอยากจะถามต่อว่าหลักการ Common Law ของไทยนั้นได้เเบบอย่างมาจากประเทศใดครับ เเล้วหลักการ Common Law ของประเทศต่างๆเช่น มาเลเซีย สหรัฐ สิงคโปร์ เขามีหลักกฎหมายที่เเตกต่างมาจากเราไหมครับ จากคุณ : unsa_sss - [ 26 มี.ค. 52 19:58:11 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตอบคุณ unsa_sss  นะครับ....หลัก Common Law นั้นทั่วโลกเอาหลักของอังกฤษมาใช้....แต่ในปัจจุบันวิวัฒนาการทางกฎหมายทำให้เกิดความประสานกันระหว่าง COmmon Law และ Civil Law เป็นการผสมผสานข้อดีของทั้งสองระบบเข้าด้วยกัน.....แต่ระบบหลักๆ ก็ยังคงมีเพียงสองระบบเท่านั้น.... บางประเทศผสมกันแล้วก็ดูดี....แต่บางประเทศผสมกันแล้วก็ดูมั่ว....กลายเป็นกฎหมายพันธ์ทางไปซะ.... ในส่วนของอเมริกาเค้าเป็นสหรัฐ....เป็นรัฐรวม....แต่ละรัฐของเค้ามีระบบกฎหมายของตนเอง....บางรัฐก็ใช้ COmmon Law บางรัฐก็ใช้ Civil Law  แล้วแต่ว่าในอดีตรัฐนั้นมีผู้อพยพมาจากประเทศอะไร.....ก็จะนำเอากฎหมายของประเทศแม่ตนเองมาใช้....เป็นมรดกทางกฎหมายอย่างหนึ่ง.... ในส่วนของ มาเล สิงคโปร์  อันนี้ผมไม่ทราบครับ....แต่เดาเอาว่าเค้าเคยเป็นอณานิคมของอังกฤษมาก่อนน่าจะใช้ Common Law อังกฤษ  แต่มันก็ไม่แน่เสมอไปครับ....เพราะบางประเทศก็เปลี่ยนไปเอา Civil Law เยอรมันมาใช้กันเยอะเพราะในอดีตประมวลแพ่งเยอรมันได้รับการยกย่องว่าทันสมัยมากที่สุดและมีอิทธิพลต่อระบบกฎหมายของภูมิภาคนี้มากครับ..... จากคุณ : อินทร์นิล - [ 27 มี.ค. 52 07:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อย่าคิดมากจนเกินไปเลยครับ เรื่องที่เล่าตามกระทู้นี้ถือเป็นการ"ยักยอกทรัพย์"ธรรมดาครับ ยักยอกทรัพย์เป้นความผิดระหว่างเอกชนต่อเอกชนที่ยอมความกันได้  เมื่อยอมความกันแล้วไม่ถือเป้นความผิดอีกต่อไป อนึ่ง กฏเกณฑ์ขององค์กรใดๆไม่สามารถยกเว้นกฏหมายได้ครับ หากกฎเกณฑ์นั้นขัดแย้งกับความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชนครับ จากคุณ : พาชื่น - [ 28 มี.ค. 52 09:49:24 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ลูกเรียนอยู่ระดับอนุบาลค่ะ คุณครูเคยแจ้งว่า ไม่อยากให้เด็กๆนำของเล่นมาโรงเรียน เพราะยังเด็กมาก เดี๋ยวคนโน้นคนนี้ยืมไปเล่นแล้วก็จำไม่ได้ พอหายไป พ่อแม่ก็มาตามทวงให้ลูก ฉะนั้นควรกำชับว่า ไม่ให้เอามาโรงเรียนเด็ดขาด คุณครูเลยขู่เด็กๆว่า ใครเอาของเล่นมาโรงเรียนคุณครูจะเอาไปวางขายหน้าโรงเรียนให้หมดเลย ส่วนประเด็นของเรื่องนี้ เราว่า ครูทำถูกแล้วที่ยึดไป แต่ถ้าพ่อแม่ผู้ปกครองมาขอรับคืน ต้องคืนให้ค่ะ ถ้าไม่คืนถือว่า มีเจตนายักยอกทรัพย์ จากคุณ : Rewritable - [ 30 มี.ค. 52 10:25:40 ]