ความคิดเห็นที่ 1 แต่ทว่า... พอถึงวันที่ 7 พ.ค ผมเลิกงาน 5 โมงเย็น กลับมาบ้านก็เจอข้อความทิ้งไว้หน้าจอคอม บรรยายโดยสรุปใจความได้ว่า.. .. 1.ผมไม่ได้รักเธอ อยู่ด้วยกันเป็นเพียงการเสแสร้งใส่หน้ากากเข้าหากัน..ผมรักลูกแต่ไม่รักเธอ 2.ต้องการหาเงินมาช่วยพ่อให้กลับมาเดินได้ ติดต่อโรงพยาบาลไว้แล้ว 3.ไปทำงานร้านอาหารกับเพื่อน เรื่องลูกไม่ต้องเป็นห่วง จะส่งเงินมาจ่ายค่าเทอมลูกเอง ติดต่อกับครูไว้แล้ว .. ผมก็ตกใจนะครับ แต่ด้วยความที่เป็นคนให้สิทธิ์ในการคิดไม่ชอบการบังคับและฝืนใจกัน เมื่อคิดดีแล้วก็ตามใจเถิด จะไปก็ไม่ว่ากัน จากคุณ : man - [ 19 พ.ค. 52 21:52:57 A:114.128.103.216 X: TicketID:216807 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ในขณะเดียวกัน...เมื่อคุณกล้าคิดที่จะไปก็ขอให้ไปให้ตลอดรอดฝั่งจะกลับมาผมคงไม่รับแน่ๆ...ผมไม่ได้โกรธหรืออะไรเลย ยังต้องการพูดคุยด้วยดีแม้จะไม่ได้เป็นแฟนกัน..แต่เป็นเพื่อนที่ดีก็ได้...เพราะถึงอย่างไรเขาก็เป็นแม่ของลูกเรา..แต่จะให้ผมทำใจว่า...ในสักวันหนึ่งที่เขากลับมายังจะรับเขาเขาเป็นภรรยาไหม..ผมตอบว่าไม่รับแน่นอนครับ และผมก็รู้จักแฟนผมดีว่าเขาก็คงไม่คิดจะกลับมา...และรู้ว่าผมเป็นคนอย่างไร ... ปัจจุบันรู้ข่าวว่า..เขากลับมาแล้ว มาทำงานโรงงานอยู่กับพี่สาวอีกจังหวัดนึง และตั้งแต่จากไปก็ไม่เคยโทรมาหาผมเลย แต่โทรไปถามข่าวคราวลูกกับพ่อแม่ของผม ซึ่งท่านก็รู้เรื่องมาโดยตลอดแต่เขากลับบอกว่า...ผมเป็นคนไล่เขาหนีเอง..แล้วก็ร้องไห้..เงียบไป .. ทั้งหมดนี้..ผมก็ไม่ได้มองว่าผมถูก เขาผิด หรือใครผิดใครถูก..ผมยอมรับผิดว่า ชีวิตคู่บางครั้งก็มีโมโห ด้วยงาน ด้วยเครียด เวลาทะเลาะกันก็อาจจะว่าเขาแรงๆไปบ้าง แต่วันต่อมาผมก็หาย เป็นคนประเภทโกรธง่ายหายเร็ว แต่ทางแฟนก็จะเป็นคนขี้งอน ซึ่งผมไม่เคยง้อเลย ถ้าเคยก็นับครั้งได้...ผมไม่ชอบง้อใคร เพราะผมเชื่ออยู่อย่างนึงว่า คุณงอนคุณเครียดคุณก็ไม่สบายใจของคุณเอง..จิตใจคุณก็เศร้าหมองเอง..ผมคงไม่เครียดด้วยหรอกนะ ... .. ผมก็มีส่วนผิด แต่ก็เคารพในการตัดสินใจของกันและกัน จากคุณ : man - [ 19 พ.ค. 52 22:06:10 A:114.128.103.216 X: TicketID:216807 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมได้ตามอ่านหลายๆกระทู้ในนี้ ในกรณีที่ฟ้องศาลนะครับ...ส่วนมากจะบอกว่า..ศาลจะให้สิทธิ์ลูกไปอยู่กับแม่..น้อยกรณีมากๆที่จะบอกว่า..ไปอยู่กับพ่อได้..หนำซ้ำฝ่ายชายยังต้องส่งเสียค่าเลี้ยงดูอีก .. ถามว่าผมต้องการหย่าไหม ก็ต้องการนะครับจะได้ไม่คาราคาซังกัน ไม่มีปัญหาในภายหลัง และก็ต้องการเป็นผู้ดูแลลูกด้วย ปัจจุบันเรียนอยู่ชั้น ป.2 พ่อกับแม่ผมเป็นคนดูแล และผมได้ลาออกจากงาน..(จะกลับประมาณต้นเดือน ก.ค.จะกลับบ้านเพื่อไปดูแลลูก ช่วยพ่อแม่ทำงาน ทำไร่ทำนา ตามประสาชีวิตชาวชนบท...) .. และผมเชื่อว่า...ในอนาคตแฟนผมต้องมีคนใหม่แน่นอน..(ต้องให้เวลาสักระยะนึงก่อน..ผมรู้ว่ายังไงเขาก็ต้องหาหลักหาที่พึ่งพิงแน่นอน)ในขณะที่ผมไม่คิดจะมีใหม่เลย อยากอยู่กับพ่อแม่ กับลูก เลี้ยงลูกให้ดีที่สุด..เข็ดกับชีวิตคู่แล้วเช่นกัน .. แต่แฟนผมก็รักลูกคนนี้เช่นกัน...(แต่ไม่ยอมอดทนเพื่อลูกเลย) เคยมีครั้งนึง เขาเคยบอกผมว่า..จะฝากลูกให้อยู่กับผมสักปี 2ปีก่อน แล้วจะมารับไปอยู่ด้วย คือเขาพูดขึ้นมาลอยๆ ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร แต่จะทำจริงหรือไม่อย่างไรไม่รู้ แต่ผมคงไม่ยอมแน่ๆ .. ในตอนนี้ ถ้าถามว่า..เอาลูกมาอยู่ตรงกลาง ลูกจะเลือกใคร..ผมตอบแทนได้ว่า ลูกต้องเลือกแม่..เพราะที่ผ่านมาเขาอยู่กับแม่มาตลอด ในขณะที่ผมทำงานนอกบ้าน..แต่ในอนาคต..ผมจะทำให้เขารักผมให้มากกว่ารักแม่ให้ได้..เพราะถ้าถึงวันที่เขาต้องเลือกจริงๆ..เขาจะได้เลือกเดินมาหาผม .. ชีวิตต่อจากนี้ หลังจากที่ผมลาออกจากงาน ผมควรจะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดีครับ ผมควรเดินอย่างไร แต่ ณ ขณะนี้ ผมมีความตั้งใจที่จะใช้ชีวิตอยู่กับลูกเท่านั้นครับ ไม่อยากให้ใครมาพรากลูกจากไป จากคุณ : man - [ 19 พ.ค. 52 22:25:46 A:114.128.103.216 X: TicketID:216807 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนี้ลูกก็อยู่กับพ่อแม่คุณนี่ค่ะ แต่ถ้าลูกยังเล็กก็เอาไว้กับปู่ย่าก่อนเถอะค่ะ เพราะคุณก็ต้องทำงาน ถ้าต้องเลิกกะแม่น้องจริงๆ ก็ ฝากเลี้ยงไว้ โทรไปคุย หมั่นไปหาบ่อยๆ เอาไว้น้องโตขึ้นซัก ป.3-4 ค่อยไปรับมาดูแลเองก็ได้ ส่วนอดีตภรรยา ถ้ายังไงจะลองให้โอกาสเค้าอีกครั้งมั้ยค่ะ ลองดูซะหน่อยเพื่อเห็นแก่ลูก หรือถ้าหมดใจแล้วจริงๆ ก็หย่ากันให้เรียบร้อย ตกลงกันให้ได้ ถ้าอดีตภรรยา มีการงานด้อยกว่าทางคุณ ทางคุณพร้อมกว่าหมายถึง มีผู้ดูแลเด็กได้ ฐานะพอสมควร ก็ได้เปรียบกว่าทางแม่ค่ะ จากคุณ : Rewritable - [ 19 พ.ค. 52 22:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แล้วในกรณีที่ไม่ฟ้องล่ะครับ ผมว่าถ้าจะให้พูดคุยกันดีๆแล้วตกลงกัน ผมก็กลัวว่าแฟนผมจะไม่ยอมให้ลูกกับผม เพราะเขาก็ยังรักของเขาอยู่ หรือจะปล่อยทิ้งไว้อย่างนี้ไม่ต้องทำอะไร ก็กลัวว่า เมื่อเขาพร้อมแล้ว มีคนใหม่ มีเงิน มีฐานะแล้ววกกลับมาเดินเรื่องขอลูกคืน ผมจะสู้เขาไม่ได้..(หญิงมีภาษีดีกว่าชาย)... .. ข้อความบรรยายที่เขาเขียนทิ้งไว้ผมยังเก็บเอาไว้อยู่ครับ ในขณะที่ผมจัดเก็บข้าวของก็ไปเจอข้อความ ที่อยู่ รายละเอียด การสมัครหาคู่ ตปท.ทางเน็ตไว้ด้วย มีชือบริษัทนั้นด้วย แต่จะสมัครแล้วหรือยังไม่สมัครผมไม่รู้ แต่อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่า..เขามีการวางแผนและคิดที่จะไปจากผมตั้งนานแล้ว .. สุดท้าย อยากได้คำแนะนำนะครับว่า..ผมควรทำอย่างไรดีในตอนนี้3 จากคุณ : man - [ 19 พ.ค. 52 22:36:06 A:114.128.103.216 X: TicketID:216807 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณ Rewritable มากนะครับ ที่เข้ามาแนะนำเป็นคนแรกเลย.. ตอนนี้ก็เครียดครับ แต่ก็ยังมีสติในการควบคุมตัวเองอยู่..ก่อนคิดก่อนทำอะไรก็ต้องคิดให้รอบคอบก่อนเสมอ เพราะถ้าพลาดแล้วจะเอาคืนยาก... .. ในเรื่องของฐานะทางครอบครัวนั้น ของผมดีกว่าครับ แต่ก็ต้องเข้าใจอย่างนึงว่า เป็นครอบครัวที่ทำไร่ ทำนา ตามประสาบ้านนอก พ่อแม่ผมก็ยุ่งอยู่กับการทำไร่ ทำนา คอยฟ้าฝนตามฤดูกาล ทั้งๆที่มีอายุมากแล้ว .. ที่ผ่านมา ผมก็ไม่ได้โยนภาระเรื่องลูกของตัวเองไปให้ท่านเลย เพราะคิดว่า เมื่อเราทำให้เขาเกิดได้ ก็ต้องเลี้ยงเขาได้เช่นกัน จะไม่มี ยากจนแสนเข็ญ แต่เห็นหน้าลูกก็เป็นกำลังแรงใจให้สู้ต่อไป..แต่ในวันนี้ เมื่อเกิดปัญหาอย่างนี้ขึ้น ผมจึงได้ถือโอกาสนี้จะกลับบ้านไปดูแลท่านทั้ง 2 ด้วย ไปช่วยเหลือเรื่องแรงงานอีกแรง และจะได้อยู่ใกล้ๆลูกด้วย...ส่งลูกไปเรียนในตอนเช้า ตอนเย็นก็พาลูกทำการบ้าน อ่านหนังสือ .. แม้จะเสียดายงานที่ทำในปัจจุบัน เงินเดือนก็เกือบจะ 2 หมื่น มีโบนัสให้ทุกปี แต่ก็ต้องตัดใจ เลือกลูก เลือกพ่อแม่ มาอันดับ 1 ครับ และผมเชื่อว่า แม้จะกลับบ้านไปแล้ว ทำงานเกษตร ไม่ได้มีเงินเดือนใช้อย่างนี้ทุกเดือน..แต่ถ้าเราขยัน ไม่กิน ไม่เล่น ก็ต้องมีเก็บแน่นอนครับ .. ส่วนเรื่องจะคืนดีกับแฟนนั้น คงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ และแฟนผมก็คงไม่คิดที่จะกลับมาเช่นกัน...ต่างคนก็ต่างเต็มอิ่มกับชีวิตคู่ อาจจะเป็นเพราะผมไม่ดีพอ หรือเอาใจใครไม่เป็นก็ได้มั้งครับ คิดถึงแต่เรื่องอนาคต เวลาเขางอนผมก็ไม่เคยจะไปง้อ..(บางครั้งผมแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่างอนเรื่องอะไร)ผมทำเฉยมาตลอดครับ และนี้แหละคือข้อเสียของผมและอาจจะทำให้แฟนเบื่อไปเลย..แต่สำหรับผม แม้เขาจะโกรธ หน้าตาบูดบึ้ง ทำข้าวของประชดยังไงก็แล้วแต่ ผมก็อดทนเพื่อลูก บอกกับตัวเองเสมอว่า...ต้องอดทนเพื่อลูก..และจะไม่เป็นคนบอกเลิกเขาแน่นอน...หนักหนาก็จะอดทนเอา...อยากให้ลูกมีแม่ มีครอบครัวที่สมบูรณ์... .. แต่สุดท้าย แฟนผมก็เป็นคนเดินจากไป จากคุณ : man - [ 19 พ.ค. 52 22:56:16 A:114.128.103.216 X: TicketID:216807 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราว่าคุณต้องพูดกันดีๆดีที่สุด บอกเขาถ้าเขามีใหม่วันข้างหน้าปัญหาพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงมักไม่งาม ลูกสาวอยู่กับพ่อ พ่อมีเวลาเอาใจใส่ได้เต็มทีแน่ๆ คิดถึงลูกก็มารับลูกไปอยู่เป็นครั้งคราวบอกถึงเหตุที่มานเป็นไปได้แฟนใหม่อาจจะไม่รักลูกเท่าพ่อแท้ๆ    คุณต้องอ่อนโยนกว่านี้น่ะกับลูกด้วย คนรักไม่เข้าใจต้องพูดคุยกัน ผู้หญิงไม่พูดแต่ชอบแสดงออกด้วยการประชดยิ่งไม่ถามยิ่งแสดงออกมาก ถึงจะแค่อยู่บ้านทำงานบ้านดูแลลูกและคุณ งานเขาก็เหนื่อยและเครียสได้น่ะ ต้องการกำลังใจเช้นกัน อาหารที่เขาทำคุณเคยชมไหม? เคยขอบคุณไหม? เวลาทำงานบ้าน ดูแลลูก      ถ้ามีโอกาสอยากให้อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่มากกว่าจริงๆน่ะ ถามลูกดูสิอยากให้พ่อแม่อยู่ด้วยกันมากกว่าอีก จากคุณ : jsd_t - [ 20 พ.ค. 52 01:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าหย่าโดยความยินยอม  กฎหมายบอกให้ตกลงกันเอง แต่ถ้ามีการฟ้องหย่า เค้าว่าให้ร้องขอต่อศาลว่าฝ่ายไหนมีอำนาจปกครองดูแลค่ะ แต่ถ้าหย่าโดยความยินยอมแต่ตกลงกันไม่ได้ ก็ร้องศาลดีกว่าค่ะ จากคุณ : Amanda Moore - [ 20 พ.ค. 52 08:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...อาหารที่เขาทำคุณเคยชมไหม? เคยขอบคุณไหม? เวลาทำงานบ้าน ดูแลลูก .... .. .. นี้แหละครับ จุดบอดของผมเลย ผมยอมรับครับว่ามีข้อเสียตรงนี้ จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 09:27:21 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับผู้หญิงแล้ว การใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายที่ไม่ได้รักและไม่ใส่ใจความรู้สึกของกันเลย มันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่าสำหรับเค้าเลย วันๆมีหน้าที่แค่ทำงานบ้านและดูแลลูก มันเจ็บปวดและทุกข์ทรมานใจมากนะคะ รู้สึกเหมือนตัวเองต่ำต้อยไม่มีค่าพอ คำว่าครอบครัวผู้ชายอาจจะมองว่าอนาคตเป็นเรื่องสำคัญ แต่สำหรับผู้หญิงแล้วความรักก็เป็นเรื่องสำคัญมากๆ เหมือนกันค่ะ ดิฉันพูดในฐานะที่เป็นภรรยาเหมือนกัน ต้องขอโทษด้วยถ้าความเห็นของฉันอาจจะไม่ตรงใจและไม่ตรงประเด็นของคุณนะค่ะ จากคุณ : kobkab - [ 20 พ.ค. 52 09:46:27 A:10.9.2.46 X:202.28.179.4 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คล้ายๆกับของผมครับ ผิดที่เขายังไม่ได้ไปและผมไม่ได้จดทะเบียนสมรส ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องง้อเขาทุวิถีทาง เพราะหากเลิกกันจริง ผมไม่มีทางชนะเขาได้เลยเรื่องลูก...ก็บอกได้แต่ว่าเข้าใจคนหัวอกเดียวกันครับที่เจอผู้หญิงที่เอาแต่ต้องการเอาชนะอย่างเดียว จากคุณ : anirutstb - [ 20 พ.ค. 52 10:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ..ถ้ามีโอกาสอยากให้อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่มากกว่าจริงๆน่ะ ถามลูกดูสิอยากให้พ่อแม่อยู่ด้วยกันมากกว่าอีก.. .. .. ใช่ครับ..ลูกย่อมต้องการทั้งพ่อและแม่..ผมเข้าใจหัวอกของลูกครับ แต่ในขณะเดียวกัน..แฟนผมล่ะ..ผมขอให้กลับบ้านไปอยู่กับลูกแท้ๆ กลับหอบผ้าผ่อนหนีจากไป..เขาเป็นผู้หญิงนะครับ..น่าจะเห็นใจและสงสารลูกมากกว่านี้ .. .. อาจจะโกรธ เกลียดผมหรืออะไรก็แล้วแต่ ซึ่งผมได้เคยขอโทษและขอโอกาสเริ่มต้นใหม่ ปรับปรุงตัวใหม่ ทั้งๆที่ผมควรจะโกรธเขาด้วยซ้ำไปที่ไปเที่ยวสงกรานต์ ไปไหนต่อไหนโดยที่ผมไม่รู้..แต่ผมก็ยังให้อภัยเพราะเห็นแก่ลูก..ซึ่งถ้ารักลูกจริง ห่วงลูกจริง ก็น่าจะหนักแน่นและมั่นคงมากกว่านี้ใช่ไหมครับ ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเลวร้ายมากมายถึงขนาดตบตีกันรึก็ไม่เคยเลยสักครั้ง...ผมผิดก็ว่าผิด ผมยอมรับ..ก็น่าจะให้อภัยกันได้ใช่ไหมครับ .. .. ทั้งหมดนี้ ผมแค่อยากรู้วิธีการที่จะทำให้ผมได้ปกครองลูกสาวอย่างถูกต้องตามกฏหมาย ไม่อยากให้มีปัญหาติดตามมาในภายหลัง ผมไม่ห้าม ไม่กีดกันเขาเลยหากคิดจะมารับลูกไปเที่ยวเล่นบ้าง หรือพูดคุยกับลูก เพราะผมยังให้เขาอยู่ในฐานะแม่ของลูกผมตามปกติ...แต่สำหรับผมคงเป็นได้แค่เพียงเพื่อนหรือคนรู้จักกันเท่านั้นครับ จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 11:05:14 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อย่างที่คุณ kobkab คห.ที่ 10 ว่ามานั้นแหละครับ ถูกต้องเลย ผมว่า...นั้นแหละครับคือ..ความรู้สึกของเขาเลย .. .. ไม่ใช่ว่า..ผมมองข้าม..ความรู้สึกของเขานะครับ ผมก็รู้ว่าเขา ซึ่งเป็นผู้หญิงทั่วๆไป ย่อมต้องการให้คนรักเอาใจ หรือเวลางอนก็มาง้อหน่อยนึง หรือแคร์ความรู้สึกของเขาบ้าง .. แต่...ผมไม่ใช่คนอย่างนั้นครับ ผมก็เข้าใจนะครับว่า...นี้แหละ จุดนี้แหละคือจุดเริ่มต้นของตัวปัญหา จุดเริ่มต้นของความสุขชีวิตคู่ที่ไม่เต็มร้อยแล้ว มันเริ่มลดลงแล้ว..ไม่ใช่เฉพาะเขาที่รู้สึก ผมก็รู้สึกว่าเขาต้องการในสิ่งที่ผมทำให้ไม่ได้ มันไม่ใช่ตัวผม...ถ้าผมทำ นั้นคือผมฝืนความรู้สึกของตัวเอง ยังมีคนอื่น ครอบครัวอื่นที่เลวร้ายกว่าครอบครัวของผมมากมายนัก ทำไมเขาจึงกัดฟันอยู่ด้วยกันได้...แล้วทำไมจึงต้องการมาเรียกร้องเอาความรู้สึกรัก เอาอกเอาใจจากอีกฝ่าย สภาพเศรษฐกินตอนนี้ มันมีอะไรที่ต้องคิดมากมายอยู่แล้วยังไม่เพียงพออีกหรือ...ครอบครัวของเขามีพ่อพิการ สภาพความเป็นอยู่ก็แร้นแค้น นี้ก็ยังไม่หนักหนาพอหรือ ทำไมล่ะ...ถึงต้องการแค่ความรัก ความเอาใจใส่จากอีกฝ่ายมากมายนัก... ... และการอยู่ด้วยกันที่ผ่านมา ยังไม่รู้อีกหรือว่าผมเป้นคนอย่างไร ก็น่าจะทำใจและมองข้ามมันไปได้แล้ว...เราก็ไม่ใช่หนุ่มสาวที่จะมาพะเน้าพะนอเรื่องความรัก ฉันรักเธอ เธอรักฉัน อาหารอร่อยนะ ขอบคุณมากนะ อะไรประมาณนี้..ถ้าเกิดมองเรื่องนี้เป็นปัญหาก็จะเป็นปัญหา...และก็เป็นปัญหาขึ้นมาจริงๆจนได้...ในทางกลับกัน ถ้าเขาหยุดคิดสักนิดนะ มองว่ามันไม่ใช่ปัญหาที่ยิ่งใหญ่มากมายอะไรเลย...ก็คงจะไม่เกิดปัญหานี้ขึ้น... .. แต่มาจนถึงขั้นนี้แล้ว...ชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อไป มันหมุนกลับไม่ได้แล้ว ผมให้อภัยเขาเป็นครั้งที่ 2 ไม่ได้แล้ว .. เรื่องของลูกสาวที่ ตจว. ก่อนหน้านี้ ที่ยังคุยกับแฟนด้วยดีตามปกติ แฟนบอกว่าเรียนจบคอร์ส ก็จะกลับไปหาลูกในวันที่ 10 ลูกสาวผมก้ตั้งตารอ เทียวดูปฎิทิน บอกเพื่อนๆที่เล่นด้วยกันว่าแม่ของตัวเองจะกลับมาอยู่ด้วยแล้ว ในวันที่ 10 นี้ ตื่นแต่เช้ามาวันใดจะถามปู่กับย่าก่อนเลย ว่าวันนี้วันที่เท่าไรแล้ว ขนาดผมโทรศัพท์ไปหา ลูกสาวยังถามผมอีกเลยว่า.." พ่อวันนี้วันที่เท่าไรแล้ว และเหลืออีกกี่วันที่แม่จะกลับมา.." คือยังไม่ทันได้พูดคุยประโยคอื่นเลย เขาจะถามประโยคนี้ก่อนเลย แต่เมื่อเร็วๆนี้ เขาโทรไปบอกลูกว่า.."เขาจะกลับในวันที่ 32"..ลูกสาวผมก็เฝ้าเพียรถามปู่กับย่า ว่าเมื่อไหร่คือวันที่ 32 อีกนานไหม เขาเปิดดูในปฎิทินแล้วไม่เจอเลข 32 เลย..อยู่เดือนไหน..ผมฟังแม่ผมเล่าให้ฟังแล้ว น้ำตาไหลเลยครับ ขณะที่พิมพ์เรื่องราวของตัวเองอยู่นี้...น้ำตาก็ไหลครับ ด้วยความสงสารและเวทนาลูกสาวของตัวเอง...สงสารมาก ทำไมต้องมาเจอเรื่องราวของผู้ใหญ่อย่างนี้ด้วย .. แล้วโตขึ้น หรือในตอนนี้ ผมควรจะบอกลูกสาวไปตามตรงดีไหมครับ เขาจะได้ไม่ต้องรอแม่ของเขาอยู่อย่างนี้ ความจริงผมอยากกลับบ้านวันนี้ พรุ่งนี้ด้วยซ้ำไป จะได้ไปอยู่เป็นเพื่อนเขา แต่ด้วยต้องเตรียมทุนรอนเมื่อกลับไปอยู่บ้านที่ ตจว.จึงยังตัดสินใจพรวดพราดอย่างนั้นไม่ได้ ผมจึงต้องอดทนก้มหน้าทำงานต่อไป ส่วนเรื่องลูกสาวที่เกิดขึ้นก็ต้องกล้ำกลืนความเจ็บปวดใจแทนลูกสาวไว้ข้างใน.... .. หากเขาคิดถึงหัวอกลูกสาวอย่างที่ผมคิด เขาคงไม่หนีจากไป ใช่ไหมครับ จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 11:46:41 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เด่วก่อนนะคะ ถ้าคุนคิดว่าคุนจะไม่พูดแต่คุนควรที่จะทำบ้าง เป๊นการตอบแทนความรักซึ่งกันละกัน จากที่จะต้องมานั่งชมที่ทำให้ทานก้อเปลี่ยนเป๊นช่วยทำ ดีกว่าไหม วิทีประนีประนอม มีเยอะค่ะ ในการเอาอกเอาใจใส่แฟน แล้วที่แฟนคุนบอกลูกว่าจะกลับวันที่ 32 อาจจะเป๊นเพาะว่าต้องการประชดคุนรึป่าวคะ มะมีสิ่งไหนที่จะกระเทือนจัยคุนเท่ากะผ่านลูก เรยอยากให้คุนรู้สะบ้างว่าคนที่เจ๊บเป๊นยังงัย รึป่าวคะ ซึ่งนั่นก้อแปลว่าแฟนคุนน่าจะยังรอให้คุนกลับไปนะคะ จากคุณ : nananat - [ 20 พ.ค. 52 12:59:57 A:58.8.189.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตามที่ คห.ข้างบนแนะนำมานะครับ วิธีการที่ช่วยทำอาหารนี้ผมก็ได้ทำไปแล้วครับ ซื้อปลาหมึกมาย่างกินกัน ก่อไฟหน้าบ้าน สุกแล้วก็หั่นกิน พร้อมทั้งคุยเรื่องลูกว่า คิดถึงลูกเนอะ..เพราะปลาหมึกสดย่างนี้ ลูกสาวจะชอบมาก..อะไรประมาณนี้นะครับ ซึ่งผมก็คาดเดาเอาว่า...เขาคงจะดีขึ้น คืออยู่ด้วยกันโดยที่ไม่ได้นึกระแวงเลยว่า..เขากำลังจะจากไป...ก็อย่างที่บอกแหละครับ เขาบอกผมกับลูกว่า...จะกลับบ้านหลังจากเรียนจบคอร์ส ผมกับลูกก็เชื่ออย่างนั้น เขาบอกลูกว่าจะกลับวันที่ 10 แต่ผมบอกว่าในเมื่อเรียนจบในวันที่ 7 ก็น่าจะรีบกลับบ้านเลย...แต่พอถึงวันเรียนจบแล้วเขาก็จากไป.... ... ... ในส่วนของคำว่าเจ็บนั้น ผมไม่รู้นะครับว่าเขาจะเจ็บอะไรอย่างไร ผมไม่ได้ทำตัวนอกลู่นอกทางเลยแม้แต่น้อย หรือหากจะเจ็บจริง..(ด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่..) การที่จะมาทำผ่านลูกนี้ ผมไม่เอาด้วยแน่นอน ผิดมหันต์เลยล่ะครับ เด็กก็คือเด็ก...เขาจะมารับรู้เรื่องของผู้ใหญ่อย่างไร ถ้าเขาโตขึ้นมากกว่านี้จะไม่ว่าเลย และถ้าหากแฟนผมทำอย่างนั้น ตามที่ คห.ข้างต้นบอก ยิ่งไม่ต้องมาคุยกับผมเลยครับ ... ... วันที่ 32 นั้น ผมคิดว่า...เขาคงพูดไปงั้นแหละ เพราะไม่รู้จะตอบลูกว่าอย่างไร เพราะลูกสาวผมจะเป็นคนที่ช่างถาม ช่างพูดเอามากๆ และที่ผ่านมาเขาก็อยู่กับแม่ตลอด มีแม่เป็นเพื่อนตั้งแต่เล็กจนโต แม่คือทุกอย่างของเขา ... .. .. แต่แฟนผมสิ กลับทำร้ายเขา ทำร้ายความรักความไว้ใจของลูกได้ลงคอ ... ในส่วนของคำว่า คืนดีกันนั้น ผมตอนนี้ไม่คิดอย่างนั้นแล้วล่ะครับ ผู้หญิงที่หนีออกจากบ้านไป 2 ครั้ง 2 ครา ครั้งแรกนี้ยังให้อภัย เพราะบอกพูดคุยกันก่อนดีๆว่าไปเยี่ยมญาติช่วงสงกรานต์..(ซึ่งจริงๆควรจะไปเยี่ยมลูก..) แล้วก็ไม่ยอมกกลับมาบ้าน จนต้องโทรตาม และก็ได้ให้อภัย แต่พอมาครั้งที่ 2 นี้ ก็ไม่บอกกันเลย มีแต่จดหมายเขียนบรรยายความในใจแล้วยังระบุอีกว่า "ไปทำงานร้านอาหารกับเพื่อน" แล้วผมยังไปเจอหลักฐานอย่างอื่นอีก... .. มันเป็นไปไม่ได้จริงๆแล้วล่ะครับ ที่จะกลับมาอยู่ด้วยกัน และผมก็พร้อมและยอมรับกับสภาพพ่อม่ายนี้ไปเรียบร้อยแล้วครับ... ... ผมก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องมีแฟนครับ จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 14:28:46 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อยากขอบคุณ ทุกๆท่าน ในที่นี้ที่เข้ามาอ่านและเสนอแนะข้อคิดเห็นให้กับผม ไม่ต้องกลัวครับว่าผมจะโกรธ หรือตอบไม่ตรงที่ใจผมคิด ผมมีแต่คำว่าขอบคุณที่มีเพื่อนในนี้ให้คำแนะนำครับ อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่า...ยังมีคนรับรู้และรับฟังปัญหาที่เกิดขึ้นกับผมนะ... .. .. อย่างน้อยที่สุด ผมก็ได้ระบายความในใจออกมา แม้จะผ่านออกมาเป็นตัวหนังสือ แต่ก็ดีกว่าเก็บไว้คับอกแต่เพียงผู้เดียว ผมก็ได้แต่หวังว่าจะได้เจอวิธีหรือมีคนแนะนำ ชี้แนะวิธีที่ผมจะได้อยู่กับลูกโดยไม่ตะขิดตะขวงใจ หรือไม่ต้องหวาดระแวงว่า สักวัน อดีตแฟนจะมาพรากลูกจากไป..... .. เพราะถ้าถึงวันนั้น ผมสู้ตายลูกเดียว...เอาไงเอากัน จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 14:40:34 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ไม่ได้ต้องการจะหาคนทำความผิดหรือบอกว่า ตัวเองถูก แฟนผิด เพราะเรื่องนี้ผมว่าผิดทั้ง 2 คน และเป็นความผิดที่เกิดขึ้นแล้ว ผมก็มีส่วนผิด ผมยอมรับ แฟนผมก็มีส่วนผิดเช่นเดียวกัน.... ... ... ... แต่ทั้งหมดที่เล่ามานี้ เพื่อต้องการคำแนะนำในการเดินทางชีวิต ต้องการข้อคิดเห็น ข้อเสนอแนะจากเพื่อนๆในเว็บพันทิพนี้ หรืออย่างน้อยก็อย่างที่บอกแหละครับ ผมก็ได้ระบายความในใจออกมา จากคุณ : man - [ 20 พ.ค. 52 14:56:07 A:202.80.239.2 X: TicketID:206140 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านเรื่องของคุณแล้วได้รู้อีกแง่มุมนึงของครอบครัวเลยนะค่ะ แต่ละครอบครัวปัญหาก็แตกต่างกันไป เรื่องราวคล้ายกับที่ดิฉันเจอเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่ดิฉันเป็นฝ่ายแม่ของลูกคะ และปัญหาเกิดจากเรื่องเหล้ายา ความรุนแรง เงินๆทองๆ http ://www.pantip.com/cafe/social/topic/U7879681/U7879681.html ดิฉันก็หนีเหมือนกันนะคะ ^^!! แต่หนีกลับมาอยู่กับลูกที่บ้านแม่ ตอนออกมาก็ไม่ได้บอกเหมือนกันค่ะ ถ้าพูดถึงความรู้สึกตอนที่ออกมาจากบ้านเค้า มันเหมือนว่ามันเต็มกลืนกับปัญหานะคะ อยากอยู่เงียบๆ อยู่กับลูกมากกว่า ตอนนี้ก็ผ่านมา 3 เดือน ทำใจและใจเย็นลงได้เยอะคะ พยายามคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านๆมา ขอโทษนะคะ ที่ตอบไม่ตรงประเด็นอีกแล้ว อิอิ จากคุณ : kobkab - [ 20 พ.ค. 52 15:38:37 A:10.9.2.46 X:202.28.179.4 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผู้หญิงบางคนมี spirit ความเป็นแม่อย่างสูงค่ะ แม้จะต้องอดมื้อ กินมื้อ ประหยัดยังไง หรือต้องหาเงินอย่างไร ตัวเองลำบากไม่เป็นไร ขอให้ตนเองได้เป็นผู้ดูแลลูก แต่ก็จะเห็นว่า มีผู้หญิงอีกเยอะที่ไม่ได้มี spirit ส่วนนี้เลย เช่น พวกทำแท้ง ทิ้งลูกตามถังขยะ ไม่ก็คลอดแล้วส่งให้พ่อแม่ตัวเองหรือสามี ที่บ้านนอกเลี้ยง แล้วค่อยไปทำงานหาเงิน นานๆจะได้กลับบ้านมาดูแลลูกซักที ไม่ได้เลี้ยงดูเค้าก็ไม่ได้ผูกพันกันนะคะ เห็นเยอะๆก็ทางอีสานนะคะ (เห็นชัดๆก็ครอบครัวของสามีเรานะคะ พี่น้องทุกคนทำลูกออกมาแล้วส่งมาให้ปู่ย่าเลี้ยง ปีนึงได้เจอลูกไม่กี่วันเอง) จากคุณ : Rewritable - [ 22 พ.ค. 52 11:24:04 ]