ขอบคุณที่มี โลกไซเบอร์
|
|
เวลาปกติ ที่ไม่มีปัญหาอะไรเข้ามาในชีวิต ค้าขายดี มีเงินสะพัด ก็รู้สึกชีวิต ช่างมีความสุขเสียจริง ความมั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยม ทำอะไร พูดอะไร ก็เสียงดังฟังชัด ไม่ค่อยกลัวอะไร เหมือนตัวเองประสบความสำเร็จในชีวิตในระดับนึง
แต่พอวันที่เจอปัญหาหนักๆ ทั้งเรื่องงาน คน เงิน มองหาคนช่วยไม่เจอ ไม่มีคนซัพพอร์ต ไม่มีเส้นสาย ไม่ใหญ่โต มันก็ทำให้เรารู้ตัวเองว่า เออหนอ จริงๆแล้ว เรามันกระจอกงอกง่อยสิ้นดี เป็นแค่ฝุ่นธุลีเล็กๆ ที่จะถูกซัดหายไปอย่างง่ายดาย ทำไมเราเป็นคนที่โชคร้ายจังเลย มองเห็นสิ่งที่สร้างมา กำลังจะพังทลายหายไป นาทีก่อน เหมือนมีมาก แต่อีกนาทีถัดมา แทบจะไม่เหลืออะไร ความมั่นใจ ความเก่งกาจ หายไปหมด รู้สึกกลัว ที่จะตัดสินใจ กลัวจะพลาดอีก นั่งรำพึงอยู่คนเดียวถึงความโชคร้าย ของตัวเอง แบบ หมดหวัง
แล้วหลังจากพยายามเรียกสติตัวเองกลับมา "เอาวะ ค่อยๆแก้ หาหนทางต่อไป"
ก็พึ่งมาสังเกตตัวเองว่า เวลาอับจนปัญญา ทุกๆครั้ง จะต้องเปิดคอมพิวเตอร์ ต่อเน็ท แล้วเข้ามาใน พันทิพย์ โดยที่ไม่รู้ว่า มองหาอะไร แต่ก็นั่งอ่านไปเรื่อยๆ แปลกมาก เริ่มหายใจเต็มปอดขึ้น สมองเริ่มเบา ทั้งๆ ที่ปัญหาก็ยังไม่ได้แก้ ยังหาทางออกไม่เจอด้วยซ้ำ
คำตอบที่ได้คือ
1. การที่ได้เข้ามาอ่านเจอปัญหาของคนอื่นๆ ทำให้เราทำใจได้ว่า ไม่ใช่เราคนเดียว ที่มีปัญหา เราไม่ได้เป็นคนที่ซวยที่สุด โชคร้ายที่สุด ซะจนต้องนั่งน้อยใจในโชคของตัวเอง บางทีเรายังเดือดร้อนน้อยกว่าคนอื่นด้วยซ้ำไป
2. เวลาที่มีปัญหา มีคนเข้ามา รับฟัง ให้ความคิดเห็น ถึงจะนำไปใช้ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเลยค่ะ สำคัญที่ ทำให้เรามีความหวัง มีกำลังใจ และรู้สึกดี ว่า เราไม่ได้ตัวคนเดียว ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริงๆ
ก็เลยอยากบอกให้รู้ว่า สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่หลายท่าน มีน้ำใจ หยิบยื่นความหวังดีและด้วยความตั้งใจดี ให้ กับคนที่กำลังมีปัญหา มันมีค่าจริงๆ อย่างไม่น่าเชื่อ บางครั้ง แค่ประสบการณ์ หรือความรู้เกร็ดย่อย ของท่าน สามารถช่วยแก้ หรือ ป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาให้กับคนอื่นๆ ได้มากมาย
ใครจะว่าโอเวอร์ไม่รู้ รู้แต่ อยากบอกว่า มันมีค่าจริงๆ ในสิ่งที่ ท่านทำ
"เรื่องเล็กน้อย ที่ยิ่งใหญ่"
| จากคุณ |
:
Zodiac_pink  
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 ก.ย. 52 15:55:54
|
|
|
| 
