ความคิดเห็นที่ 1 เราก็เศร้าไปด้วยเลย..ตกอยู่ในฐานะแค่ " พ่อของลูก" ได้แต่เอาความรักที่เหลืออยู่ทุ่มเทให้ลูกสาว วัย 5 ขวบ เราอยากได้ความรักของลูกสาวเรา อย่างที่คุณเป็นอยู่ ยามที่เราตายไปลูกยังคงคำนึงถึงคนเป็นพ่อ ยังคงโหยหาพ่อ... นี่หล่ะครับ ชีวิต..สุขและเศร้าปนกันไป จากคุณ : anirutstb เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 09:47:14

ความคิดเห็นที่ 2 แวะมาให้กำลังใจ สู้ต่อไปชีวิต จากคุณ : ห้องเล็กเลขที่99 เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 10:16:26

ความคิดเห็นที่ 3 นี่แหละ รสชาดของชีวิต สุข เศร้า เคล้าน้ำตา  ไม่มีอะไรแน่นอน  อย่าตั้งอยู่บนความประมาท ... จากคุณ : หน้าม้าเผือก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 11:24:44

ความคิดเห็นที่ 4 มนุษย์เราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม เพื่อ รับรู้รสชาติ ของความทุกข์ ความสุข สู้ๆต่อไปนะคะ จากคุณ : nu_oomsin เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 12:30:33

ความคิดเห็นที่ 5   ชีวิตคนเราก็มีแค่นี้แหละค่ะ อย่าเศร้าไปเลย คิดถึงและรู้ตัวอยู่ ณ ปัจจุบัน อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้วและอนาคตคือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง อย่าคิดให้เศร้าเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : น้ำฟ้าสีฟ้า เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 13:49:13

ความคิดเห็นที่ 6   ปัญหาคือบททดสอบของชีวิตจริง เราทุกคนสามารถผ่านมันไปได้ เพียงแค่เรามีสติ และรู้ตัวว่ากำลังเผชิญกับปัญหาอะไรอยู่ ค่อยๆ คิด แก้ไขไป สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : น้ำค้างเดือนหก เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 14:58:35

ความคิดเห็นที่ 7 ในวันนึงๆ บนโลกนี้ มีคนทุกข์มากมาย เป็นเพื่อนเรา เวลาสุข ก็มีคนบนโลก นี้ ก็มีความสุขในช่วงเวลาของเรา ปัญหา บางคนหนัก แต่เค้าก็อยู่ต่อไปด้วย หน้าเค้าก็ยิ้มได้ นี่แหละชีวิต ของมนุษย์ อยู่ต่อเพื่อ จะสัมผัส และรับรู้ รสชาด ความเป็นมนุษย์ทุกคน  ขอให้คุณ ผ่านเรื่อง ราวแต่ละเรื่อง ไปด้วยดีนะคะ คอยก้าวเดิน อย่างมีสติ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 17:05:33

ความคิดเห็นที่ 8   ในวันนี้คุณคงได้แง่คิดและกำลังใจจากเพื่อนๆในชุมชนนี้ไปพอสมควรแล้วและผมหวังว่าจะได้ทราบข่าวของคุณภายหลังจากเมฆฝนที่ปกคลุมชีวิตคุณอยู่ตอนนี้ผ่านพ้นไป อาจต้องใช้เวลาสักนิดแต่อย่ายึดติดมันไปจนทำให้คุณต้องสูญเสียความเป็นตัวตน และเมื่อทุกอย่างผ่านพ้น แล้วอย่าลืมเล่าสู่กันฟัง ผมขอส่งกำลังใจให้คุณจงเข้มแข็ง รักตัวเองให้มากๆนะครับ จากคุณ : lamby เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 20:51:30 A:222.123.91.14 X:

ความคิดเห็นที่ 9   ใช่ ชิวิต เหมือนละครฉากใหญ่ และเป็นละครที่ต่างกับละครทั่วๆไป เพราะเรากำหนดบทแสดงของตัวเราเองได้ ที่สำคัญ ละครย่อมมีบทจบ และบทจบในชั่วชีวิตเรานั้นไม่ยาวนัก หากเราจะกำหนดเล่นแต่บทเศร้าเพียงอย่างเดียว มันจะคุ้มค่าไหมหนอ บทที่เราแสดงแม้มันจะดีแค่ไหน เมื่อเขาไม่สนใจใยดีที่จะดู การแสดงของเราก็ไม่ไปกระทบความรู้สึกใดๆต่อเขาได้ ยิ่งกำหนดบทแสดงเป็นบทเศร้า เศร้านั้นก็กระทบต่อเราเพียงผู้เดียว เพียงเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ เช่นนี้จะกำหนดบทละครของเราให้เศร้าไปใย สร้างบทที่มีความสุขให้คุ้มกับเวลาอันจำกัดในบทละครของชีวิตไม่ดีกว่าหรือ เราเข้ามาเป็นกำลังใจให้เธอ ชีวิตเราก็ไม่สมหวังเช่นกัน แต่เราก็เลือกที่จะตัดบทเศร้านั้นทิ้งไป และกำหนดบทละครใหมที่ทำให้ชีวิตเรามีความสุข เราได้แต่หวังว่าเธอคงจะเริ่มต้นที่จะคิดอย่างเราเช่นกัน หรือเธอว่าไง จากคุณ : เราเอง เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 22:17:48 A:118.172.115.111 X: TicketID:199985

ความคิดเห็นที่ 10 ปล่อยวาง ครับ สุข ทุกข์ เป็นมายา อย่าไปดิ้นตามมัน มองให้เห็น ความไม่เที่ยงแท้ รู้ทัน ทั้ง สุข และ ทุกข์ จิตไม่กำเริบ มองโลกอย่างมีความสุข อยู่บนโลก แต่ไม่ติดโลก จากคุณ : kikirara เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 52 00:00:37