ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วพูดไม่ถูกเหมือนกันค่ะ  นึกถึงตัวเองว่าถ้าวันหนึ่งเราเป็นแม่คนขึ้นมา แล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้เราจะทำยังไง หนูเพิ่งแต่งงานค่ะ  คงอีกสัก ๓-๔ ปีแหล่ะค่ะถึงค่อยคิดเรื่องลูก ขอให้เรื่องทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี และขอเป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : อารีรัตน์ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:34:11

ความคิดเห็นที่ 2 เราไม่ได้เข้ามาให้คำปรึกษาคุณป๋าอ้วนแต่อย่างใด เพียงแต่อยากให้ลองอ่านกระทู้ที่เราเคยโพสต์ไว้ http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U8502624/U8502624.html ตอนนี้เราก็มีปัญหาเช่นเดียวกันกับคุณป๋าอ้วน เพียงแต่หลานของเราเป็นผู้ชาย... แค่อยากจะบอกว่าบางครั้งเด็กผู้ชายอาจจะไม่ได้ผิดฝ่ายเดียวก็ได้นะคะ จากที่เราเคยอยู่กับหลาน แฟนของหลานเราโทรมาหาตลอด แฟนของหลานเรา ก็คงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกของคุณ คืออยู่ ม.2 เลยมาขอความเห็นใจเรื่องที่คุณบอกว่าอยากจะเอาเด็กผู้ชายคนนั้น และครอบครัวเขาให้ตาย.... อยากให้มองมุมกลับกัน ในฐานะที่หลานเราเป็นผู้ชาย เราก็ไม่อยากให้คุณโทษเด็กผู้ชายฝ่ายเดียว ถ้าเกิดเราพิมพ์อะไรที่ไม่ถูกใจคุณป๋าอ้วน เราต้องขออภัยด้วย แค่ตอบในฐานะคนที่มีหลานชาย เพราะเด็กผู้หญิงสมัยนี้ก็ใช่ย่อย (เราไม่ได้หมายถึงลูกสาวคุณนะคะ) พูดโดยรวมทั่วไป จากคุณ : Japansainlook เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:36:11

ความคิดเห็นที่ 3 สิ่งหนึ่งที่ผู้นับถือเจ้าของกระทู้ คือ ความใจเย็น ไม่ว่า ผลจะออกมา ยังไงต่อไป ผมไม่ทราบ แต่ ผมอยาก จะบอกว่า คุณทำหน้าที่ได้ดีที่สุดแล้วครับ สมกับคำว่าพ่อแล้ว ขอให้แก้ปัญหาได้นะครับ จากคุณ : มิสเตอร์แข็งโป๊ก เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:44:25

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นใจหัวอกคุณพ่อค่ะ  เด็กสมัยนี้เค้าไวค่ะ โทรศัพท์มือถือที่ถือๆ กันน่ะ วิดีโอโป๊ที่สามารถพกพาไปได้ทุกที่โดยไม่ผิดกฎหมายเลยค่ะ ถือไปไหน ส่งให้ใครก็ได้ เราไม่ให้ลูกหลานใช้มือถือดีๆ เพื่อนมันก็ดันมีอีก กลุ้มกับสังคมค่ะ จากคุณ : netima-nene เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:48:39

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบพระคุณ คุณอารีรัตน์ และคุณ Japansainlook มากๆครับที่ช่วยตอบ สำหรับคุณอารีรัตน์ก็ขอให้มีครอบครัวที่สุขสมหวังและไม่มีปัญหาแบบนี้ครับ ส่วนคุณ Japansainlook ต้องขอกราบขออภัยด้วยหากข้อความอาจทำให้เกิดความรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมต่อฝ่ายเด็กชายครับ "สงสารลูกจับใจ ว่าอายุแค่นี้ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ อยากจะเอาเด็ผู้ชายคนนั้นและครอบครัวเขาให้ตายเลยครับ" มันก็แค่ความคิดของจิตใต้สำนึกที่แว็บเข้ามาในหัวแหละครับ ที่ผมไม่ไปแจ้งความไว้ ทั้งที่แม่ผมจะเอาเรื่องให้ได้ ก็เพราะคิดถึงฝ่ายชายเหมือนกัน สุดท้ายความคิดบนจิตสำนึกถึงโทษตัวเองคนเดียวครับ ยังไงก็ขอบพระคุณครับ จากคุณ : ป๋าอ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:51:30 A:202.149.25.234 X: TicketID:240986

ความคิดเห็นที่ 6   ขอบพระคุณ คุณมิสเตอร์แข็งโป๊กสำหรับกำลังใจครับ และคุณnetima-nene สำหรับความคิดเห็นครับผม จากคุณ : ป๋าอ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 13:56:07 A:202.149.25.241 X: TicketID:240986

ความคิดเห็นที่ 7 ต้องขอบพระคุณ คุณป๋าอ้วนเช่นกันที่ไม่ได้ไปแจ้งความ เราไม่แน่ใจว่าเด็กผู้ชายคนนั้นเป็นคนดีหรือไม่ แต่เท่าที่รู้คือ...ถ้าเกิดคดีขึ้นมา คนที่น่าสงสาร คือผู้ปกครองของเด็ก คงทุกข์ไม่ต่างจากคุณป๋าอ้วน อยากขอบพระคุณ...ที่เข้าใจเรา ตอนแรกที่โพสต์ กลัวเหมือนกันว่าคุณป๋าอ้วน จะไม่เข้าใจสิ่งที่เราต้องการจะสื่อ เพราะเพียงแค่ตัวอักษร บางครั้งอาจจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดพลาดกันเกิดขึ้นได้ ตอนนี้เราก็ทุกข์ใจมาก ถึงแม้จะเป็นแค่หลาน เราก็รัก และอยากเห็นเค้ามีอนาคตที่ดี เราเข้าใจคุณป๋าอ้วน ว่าตอนนี้คุณรู้สึกยังไง ขอให้คุณหาทางออกที่ดีสำหรับปัญหาที่เกิดขึ้นได้ เด็กสมัยนี้ มีสิ่งยั่วยุเยอะมาก ช่องทางติดต่อกันก็ง่าย ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์มือถือ อินเตอร์เน็ต etc. ขอเป็นกำลังใจให้คุณป๋าอ้วน และครอบครัวด้วยนะคะ สู้ๆ ค่ะ คุณเป็นคุณพ่อที่น่าชื่นชมมากๆ จากคุณ : Japansainlook เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:02:13

ความคิดเห็นที่ 8   ขอบพระคุณ คุณ Japansainlook เช่นกันครับ สำหรับความเข้าใจและกำลังใจ ผมก็ขอให้คุณ Japansainlook ผ่านปัญหาไปด้วยดีเช่นกันครับ ขอบพระคุณครับ จากคุณ : ป๋าอ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:05:32 A:202.149.25.234 X: TicketID:240986

ความคิดเห็นที่ 9 ชื่นชมคุณป๋าอ้วน นะครับที่ไม่ใช้อารมณ์เหมือนอย่างเคย เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น อะไรๆคงจะเลยเถิดไปกว่านี้ แนวทางที่คุณว่ามา ผมว่าเป็นแนวทางที่ดีที่สุดแล้วครับ เป็นวิทยาทานให้ผมอย่างดีเลย เรื่องอย่างนี้ไม่ใช่เรื่องผิดนะ แต่ต้องอยู่ในวัยที่เหมาะสมจริงๆ ก็ขอให้คุณป๋าอ้วน เป็นคุณพ่อตัวอย่างอย่างนี้ตลอดไปนะครับ เป้นกำลังใจให้ จากคุณ : the chubby knight เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:08:04

ความคิดเห็นที่ 10 ลำบากใจเหมือนกันค่ะ มากๆ ด้วย เเละขอชื่นชม จขกท ที่ควบคุมความรู้สึกได้ดีมากๆ เราว่าวัยนี้ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุค่ะ เเต่ถ้าไม่ทำอะไรเลยก็ยิ่งเเย่ สำหรับเราเพื่อนก็สำคัญมากๆ ในการดำเนินชีวิตในโรงเรียน ถ้าได้เพื่อนดีก็ดีไป...สำหรับเรื่องนี้ลองสังเกตพฤติกรรมว่าลูกสาวคุณหลงเเฟนมากน้อยเเค่ไหน ถ้าเค้าคบตามประสาวัยรุ่น งั้นก็ลองดูประวัติเด็กผู้ชายคนนั้นได้มั้ยว่าเป็นคนนิสัยยังไง ลองถามผ่านครูประจำชั้น ดูค่ะ หรือถ้าจะทำเเบบที่คุณว่าไว้(ข้อ3)ก็อาจจะได้ผลระดับหนึ่ง คือเค้ายังอยู่ในสายตาของอาจารย์อยู่ เเต่ถ้านอกเหนือจากนั้นล่ะคะ เราก็ไม่รุ้ว่าจะดูเค้าได้ตลอดเวลา เเล้วยิ่งน้องเค้ารู้ว่าเราจับตาดูอยู่ อาจจะยิ่งเตลิด ถ้าลำบากใจจริงๆ เราว่าย้ายไปโรงเรียนหญิงล้วนหรือโรงเรียนประจำเลยดีมั้ยคะ พอวันหยุดอาจจะพาลูกๆ ไปเที่ยวหรือมีกิจกรรมร่วมกันบ้าง ทำให้เค้าเห็นว่าคุณน่ะไม่ทิ้งเค้า รักเค้า คอยดูเเลเอาใจใส่เค้ามากๆ (ทั้งสองคนเลยนะคะ)ให้เค้าเป็นตัวอย่างที่ดีของน้อง ให้รักกัน น้องจะได้มีที่พึ่งถ้าคุณไม่อยู่หรือไปทำธุระ เพื่อเค้าจะได้เบนความสนใจเรื่องเเบบนี้มาบ้าง คุณบอกว่าเวลาโมโหก่อนหน้าจะโทษเค้าตลอด อาจเป็นช่วงนั้นก็เป็นได้ ที่เค้า รู้สึกว่าไม่มีใคร พอมีคนเข้ามา เค้าก็เลยคิดว่ามีที่พึ่ง เรื่องนี้มันผ่านไปเเล้ว เเก้ไขอะไรไม่ได้ เครียดไปก็ทำให้เสียสุขภาพ(จิต)เปล่าๆ เราว่ามองไปข้างหน้า ให้ความรัก ความอบอุ่น ถามสารทุกข์กับลูก ว่าเป็นยังไง มีปัญหาอะไรมั้ย อย่าคาดคั้น เเต่เหมือนเพื่อนที่เข้าใจเค้า เดี๋ยวเค้าก็ยอมเล่าออกมาเอง (เราเป็นบ่อยค่ะปิดไม่เคยได้ อิอิ) เด็ก ยังไง ก็เป็นเด็กนะคะ เค้าละเอียดอ่อนกว่าที่เรารู้สึก เเละคิดมากกว่านั้น....บางทีเราว่าเราด่าเพราะเป็นห่วง เเต่เค้าอาจจะคิดว่าคุณทำไมต้องโทษต้องว่าเค้าด้วย ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้ผิดอะไรเท่าไหร่ ต้องใช้เหตุผลให้มากๆ เลยล่ะค่ะ เพราะวัยรุ่นเป็นวัยที่กำลังเปลี่ยนเเปลง เพราะฉะนั้นเค้าจึงสับสน อ่อนไหวได้ง่าย กับสิ่งต่างๆ ที่มากระทบจิตใจเค้า เเต่สำหรับเรา สังคมการศึกษา ก็ยังเป็นที่ๆ เราอยู่เกือบครึ่งของชีวิต หลีกเลี่ยงไม่ได้ เพื่อนสำคัญมากในการก้าวเดินไปข้างหน้าของเด็กในวัยนี้ เเต่เราก็ยังคิดว่าครอบครัว ยังไงก็ยังสำคัญมากที่สุดอยู่ดีในการที่จะขัดเกลาให้ความรู้ในเบื้องต้น เเละเราเชื่อว่าคุณทำได้ ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งเเละพ่อที่รักลูกมากๆ เราเชื่อว่าลูกคุณรับรู้ว่าคุณเป็นห่วงเค้ามากเเค่ไหน ต่อไปก็อยู่ที่คุณเเล้วว่าจะสานต่อเรื่องราวต่อไปยังไง คุณต้องไว้ใจเเกนะคะ                    ....................................... กับความเห็นของเราก็ไม่รู้ว่าจะช่วยคุณได้อย่างไร ต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะคะ บ่นซะยาวเลย ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : แฟนฉันเป็นลิง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:10:02

ความคิดเห็นที่ 11 ทุกคห. ดีๆทั้งนั้นเลยค่ะ เลยไม่ต้องพิมพ์อีก ในฐานะ ที่มีลูกวัยรุ่นเหมือนกัน ชื่นชม จขกท.ค่ะ เป็นคุณพ่อที่น่ารักจริงๆค่ะ จากคุณ : สีใบตอง จัดชิดขวา (~นู๋อ้อนจัง~) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:29:24

ความคิดเห็นที่ 12 ใจเย็นๆนะคะ เราเองก็เคยผ่านช่วงวัยรุ่นมา  ต้องอย่าไปห้ามหรือดุลูกค่ะ เพราะยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ แต่ใช้การบอกเล่าให้ฟังว่าผลเป็นยังไง และคุยแลกเปลี่ยนความคิดกัน เหมือนเป็นเพื่อน จนเกิดความไว้ใจกัน ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องย้ำกับลูกเสมอว่าคบได้แต่ห้ามทำอะไรเกินเลย เหมือนเราไว้ใจให้หนูคบแต่หนูต้องทำตามสัญญาด้วย อย่าทำให้พ่อ-แม่ เสียใจเพราะไว้ใจหนู และให้พาเด็กผู้ชายคนนั้นมาแนะนำโดยอยู่ในสายตาเราตลอด ห้ามพาขึ้นห้อง มาได้เฉพาะเวลาที่ผู้ใหญ่อยู่บ้านและนั่งในห้องนั่งเล่น เท่ากับว่าเราสามารถดูได้อยู่ตลอดว่าเค้าคุยเรื่องอะไรกัน  และเราก็นั่งคุยกับเด็กผุ้ชายไปด้วย คุยเหมือนเพื่อนและสอนไปในตัว ให้เค้าไว้ใจและเกรงใจเรา  พ่อ-แม่ เราก็ทำแบบนี้ค่ะ เค้าไว้ใจเรา  เราและน้องๆ ก็เกรงใจเค้า ไม่กล้าทำอะไรเกินเลย จากคุณ : angie's mom (nandy_gal) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:31:31

ความคิดเห็นที่ 13   http://www.youtube.com/watch?v=k_ufqno7NaE จากคุณ : . เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:44:21 A:58.9.73.57 X: TicketID:127369

ความคิดเห็นที่ 14   ก่อนอื่นขอให้กำลังใจ จขกท ก่อนนะคะ เด็กน่ะค่ะ เมื่อวันนึงที่เขาโตเขาจะรู้ว่า พ่อ-แม่ เป็นห่วงเขาแค่ไหน ที่จะแนะได้ก็คือ ให้ความสนิทกับลูก อย่าใช้อารมณ์ พูดและสอนด้วยเหตุด้วยผล ให้ลูกรู้ว่า เรารักเขามากแค่ไหน ( เอามาจากตัวเองที่ทำกับลูกนะคะ ) ให้คุยกับลูกเหมือนเพื่อน แล้วมีอะไรเขาจะเล่าให้เราฟังเองน่ะค่ะ จากคุณ : ดงกล้วย เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:49:44

ความคิดเห็นที่ 15   ขอบพระคุณทุกๆกำลังใจและทุกความคิดเห็นเลยครับ เบื้องต้นที่ผมคุยกับลูกเมื่อวาน ผมก็บอกกับลูกเหมือนอย่างที่คุณ angie's mom (nandy_gal) บอกครับ ไม่ได้ห้ามเขาคบกัน คบกันได้ มีความรู้สึกดีๆต่อกันได้ ดูแลซึ่งกันและกันได้ แต่ห้ามจับมือกัน ห้ามอยู่ในที่ที่ลับตาคนกันสองต่อสอง ห้ามไปไหนกันสองต่อสอง มาคุยที่บ้านกันได้ และก็ให้เหตุผลของข้อห้ามต่างๆ ว่าเพราะอะไร ซึ่งลูกบอกเข้าใจ และก็สอนลูกต่อว่า หากไปบอกครูแล้ว ครูเรียกไปพบ ก็ให้เชื่อฟังครู และบอกว่าครูป๋าสอนว่าอย่างไร ครูจะได้ไม่กังวลเรื่องคบกัน แต่จะดูแลให้ (ผมหวังอย่างนั้น) แล้วก็บอกให้ไปคุยกับแฟนว่า ป๋าเราสั่งไว้แบบนี้ แล้วดูอาการแฟนว่าเป็นอย่างไร ถามแฟนว่ารับได้ไหม ก่อนหน้านั้นผมสอนลูก ว่าผู้ชายแบบนั้นแบบนี้เป็นอย่างไร ทำแบบนี้ คิดอะไร จะทำอะไร ซึ่งลูกเองก็ดูจะสนใจ และเข้าใจ ก็ต้องดูต่อไปว่า ลูกผมเชื่อผมและทำตามแค่ไหน หากแฟนยอมรับได้ เรียกเขามาคุยกับป๋า เขาก็โอเค ลูกผมบอกเองว่า หากแฟนเขาปฏิเสธข้อเสนอที่ผมให้ เขาจะเลิกคบ ก็ไม่รู้เขาจะพูดเอาใจผมไหม จากนี้ก็ต้องตามผลอย่างเดียวครับ ทั้งทางโรงเรียนเองก็ไม่รู้เขาจะออกมาแนวไหน อีกใจผมก็ห่วงไอ้เพื่อนคนอื่นของลูกเหมือนกัน รวมถึงเด็กในโรงเรียนนี้ด้วย ทั้งทางลูกเราเองว่าเชื่อในสิ่งที่เราสอนขนาดไหน ผมถามว่าป๋าแก้ปัญหาแบบนี้ พอใจไหม เขาตอบว่าพอใจ แต่ไม่อยากให้บอกครู (แล้วแกก็ร้องไห้) ผมก็ให้เหตุผลว่า ที่ต้องบอกเพราะป๋าไม่รู้ว่าเพื่อนลูกจะมีคนไหนที่มีแฟนแล้วได้เสียกันหรือยัง ถ้าหากเพื่อนลูกท้องขึ้นมา พ่อแม่เขาเอาเรื่องขึ้นมา เรื่องของลูกก็ต้องรู้ถึงโรงเรียนอยู่ดี ซึ่งพ่อแม่คนอื่นเขาจะแก้ปัญหาแบบเราหรือเปล่าก็ไม่รู้ ดังนั้นเราชิงแก้ปัญหานั้น ในแบบของเราก่อนเลยดีกว่าไหม ลูกผมก็ยอมรับโดยดี วันนี้เราอยู่บ้านกัน ไม่มีใครพูดเรื่องนี้กันอีกเลย ทั้งที่ผมเชื่อว่าทุกคนอกจากลูกคนเล็กคิดและกังวลกับเรื่องนี้มากๆ ทุกคนคงลุ้นว่าพรุ้งนี้จะเป็นอย่างไร ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้งครับผม จากคุณ : ป๋าอ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 14:58:12 A:202.149.25.225 X: TicketID:240986

ความคิดเห็นที่ 16 คุณเป็นพ่อที่ดีมากๆ เลยค่ะ ที่ไม่ใช้อารมณ์เราอ่านเองยังใจไม่อยู่กับ เนื้อกับตัวเลยอ่ะ  ขอชื่นชมนะคะ  และขอให้แนวทางที่จะแก้ปัญหานี้ ผ่านไปได้ด้วยดี  ขอให้ลูกสาวคุณเชื่อฟังคุณแบบที่รับปากไว้ ตอนนี้อะไรๆมันก็ทันสมัยไปหมด  เด็กๆก็เลยรับอะไรเร็วมากๆ ไม่เหมือนสมัยเราเด็กๆ  มอหนึ่งมอสองนี้ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่รร.ลูกเรา แม่เขามาเฝ้าลูกเรียนเลยนะ  ลูกสาวเหมือนกัน เขาหนีเรียน ไม่ยอมเข้าเรียน ทั้งๆ ที่พ่อมาส่งถึงหน้าโรงเรียนนะ  แม่เขาเลยมาเฝ้าเลย เขาก็กลัวหลายอย่าง ทั้งเรื่องยาเสพติด เรื่องผู้ชาย และเรื่องล่อลวงสารพัด จากคุณ : หยาดรุ้ง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 15:36:04

ความคิดเห็นที่ 17   ผม มีลูก 2 คน เรียนจบ มีงานทำกันหมดแล้ว ... ขอแนะนำว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ... ไม่ใช่เรื่องที่เกิดกับวัยรุ่นส่วนใหญ่ ... แต่เป็นส่วนน้อย ... เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ... คุณพ่อใจเย็นดีแล้ว ถ้าจะให้เด็กเลิก ต้องเลิกด้วยตัวเด็กเอง ... ให้แม่พูดกับลูก บอกปัญหาที่จะเกิดตามมาว่ามีอะไรบ้าง ... คนเป็นพ่อ ถ้าสามารถคุยกับพ่อแม่ของเด็กผู้ชายอย่างเป็นมิตรได้ก็จะดี ... เพื่อหาทางร่วมมือกัน เปลี่ยนความคิดของลูกเรา ... กระตุ้นจินตนาการของลูกให้จดจ่ออยู่กับการเรียน ... สัญญากับแกว่าถ้าจบ ม.3 อยากเรียนต่ออะไร ที่ไหน จะตามใจหมด ... แต่ตอนนี้ขอให้เลิกทำ ... ขู่แกนิดๆว่า ถ้าโรงเรียนรู้เขาจะให้ออก เสียประวัติ ไปเข้าโรงเรียนอื่นก็ลำบาก ... เขียนจดหมายถึง ผอ. โรงเรียนให้เขาเข้มงวดช่วงเวลาพักเที่ยง ... แต่ไม่ต้องบอกเรื่องของเรา ไม่บอกชื่อจริง บอกว่าได้ยินเด็กนักเรียนเขาพูดกัน ... โรงเรียนเข้มงวดขึ้น เด็กไม่มีโอกาส มันก็ห่างกันไปเอง ... ยกตัวอย่างเพื่อนพ่อแม่ที่เป็นแบบนี้ แล้วชีวิตเขาแย่ ... ถ้ามีตัวตนจริงๆที่เด็กรู้จักยิ่งดี ... ถ้าไม่มีก็ต้องแต่งเรื่องขึ้น ... แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องย้ายโรงเรียนนะ ... ระวังเรื่องการคิดสั้นด้วย ... เด็กวัยนี้ไม่ได้ใช้สมอง แต่เป็นไปตามฮอร์โมน ... ลองดูนะ เอาใจช่วย . จากคุณ : ปัญวัฒน์ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 15:36:08

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้คุณ จขกท.นะคะ ขอให้จัดการปัญหาต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 52 01:43:59 จากคุณ : napatson เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:09:54

ความคิดเห็นที่ 19 ส่งความเห็นใจมาให้ครอบครัวด้วยค่ะ..สำหรับคุณพ่อใจเย็นและแก้ปัญหาได้ดีทีเดียวค่ะ...ผู้ตอบเลี้ยงลูกคนเดียว...สอนลูกสาวตั้งแต่ยังไม่รุ่นสาว..   สอนทุกที่..ทุกเวลาถ้ามีโอกาส...ด้วยใกล้ชิดกับเค้ามาก..แต่ไม่ใกล้ให้ เค้าอีดอัดนะคะ...เช่นดูทีวี..แล้วมีบทเกี้ยวพา...เราก็จะชิงพูดก่อนว่า...เนี่ยะ ต่อไปผู้ชายเค้าจะต้องทำอย่างนี้...เป็นอย่างนี้...หรือเวลามีบทเข้าพระนาง ของวัยรุ่น...เราก็จะบ่นว่า...แล้วไปอยู่กับเค้าสองต่อสองทำไมล่ะอีหนู..   มันอันตราย...ไม่รู้รึงัย...ประมาณนี้แหละค่ะ...แทรกซึมบ่อย ๆ ทุกครั้งทีมีโอกาส..ไม่สอนโดยตรง..แต่เป็นรูปแบบของการแสดงความคิด เห็นของเรา...และแอบสอนไปในตัว...สรุปว่าสอนเยอะค่ะ...   เอ้อ..พูดมากกว่านี้เล็กน้อยค่ะ...เกี่ยวกับทำไมชายหญิงจึงไม่ควรอยู่กัน ตามลำพัง...แต่ก็มีข้อเสียค่ะ...คือว่าจะสามสิบอยู่แล้วยังไม่คบใคร.. เค้าบอกว่าตอนนี้ครอบครัวโอเคแล้ว...ไม่ต้องการสมาชิกเพิ่ม..... จากคุณ : นาฬิกาโบราณ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:38:28

ความคิดเห็นที่ 20 อื่ม...จากที่บรรยายมาคิดว่าลูกสาวคุณน่าจะยังไม่ถูกล่วงละเมิดทางเพศในลักษณะของการมีเพศสัมพันธ์.....ก็คงเป็นจริงตามที่เค้าเล่าเพียงเท่านั้น...เพราะพฤติกรรมของเด็กหญิงที่ผ่านการมีเพศสัมพันธ์มันจะไม่เป็นเช่นนี้ คุณเป็นพ่อที่ดีมากคนหนึ่งที่คิดถึงอนาคตของลูกสาวเป็นสำคัญและใจเย็นพอที่จะแก้ไขปัญหาด้วยความละมุนละม่อม.....แต่แนวทางในการแก้ปัญหาของคุณในบางส่วนยังไม่เหมาะสมเท่าที่ควรครับ... เพราะแนวทางแก้ปัญหาของคุณเป็นไปในลักษณะเชิงรับ....คือเป็นการเตรียมพร้อมที่จะรอรับปัญหาในอนาคตมากกว่าการแก้ไขในเชิงรุก....คือการเข้าไปจัดการแก้ไขที่ต้นต่อของปัญหาเสียเองในลักษณะของการป้องปราม... ซึ่งต้นต่อของปัญหาการมีเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนนั้นประกอบจากปัจจัยหลายส่วน....แต่หลักๆ ก็คือตัวเด็กชายและเด็กหญิง.....ในส่วนของเด็กหญิงนั้นสิ่งที่คุณทำถือว่าเหมาะสมดีแล้วเพื่อไม่ให้เรื่องราวมันใหญ่โตอันเป็นการกระทบกระเทือนต่ออนาคตการเรียนของเค้า แต่ในส่วนที่ไม่ยอมห้ามปรามไม่ให้เค้าคบกัน  อีกทั้งยังไฟเขียวบอกให้คบกันได้ มีความรู้สึกดีๆต่อกันได้ ดูแลซึ่งกันและกันได้  อันนี้ไม่ถูกต้อง.....เอาน้ำตาลไปใกล้มด  แล้วบอกให้มดอย่ากินน้ำตาลมันจะเป็นไปได้อย่างไร.....ฝากปลาย่างไว้กับแมว  แล้วจะไม่ให้แมวมันแทะเล็มปลาได้อย่างไร.... คุณควรเข้าใจว่าเด็กผู้ชายในวัยนี้ฮอร์โมนมันพลุ่งพล่าน  แต่ความสามารถในการควบคุมตนเองมันต่ำ....คุณจะไปกำหนดเงื่อนไขในการคบหากันได้อย่างไรในเมื่อตัวมันเองยังควบคุมตนเองไม่ได้เลย....เพราะเหตุวุฒิภาวะยังน้อยเกินไป.... เราเป็นพ่อแม่คนเราอยู่ในฐานะที่เหนือกว่าทางการปกครอง...เราต้องใช้อำนาจในการปกครองและปกป้องคนของเรา....ฉะนั้น  ไม่มีการต่อรองผัดผ่อนให้กับไอ้หนุ่มหน้าไหน....ไม่มีการยื่นข้อเสนอหรือเจรจาใดๆ  มีแต่การบังคับให้เป็นไปตามสิ่งที่มันควรจะเป็น.... ซึ่งสิ่งที่ควรจะเป็นคือห้ามมิให้คบหากันในลักษณะเช่นนี้อีกต่อไป....ห้ามยุ่งเกี่ยวกัน....หากไม่นำพาก็จะดำเนินการขั้นเด็ดขาดต่อไป คุณต้องเข้าใจว่าเด็กในวัยนี้มันเป็นวัยรุ่นตอนต้น....มันยังขนาบได้....มันยังบังคับได้....เพราะมันยังกลัวผู้ใหญ่....เรายังปกครองได้....ยังอยู่ในวิสัยที่จะใช้อำนาจต่อเค้าได้...เราต้องใช้ให้เด็ดขาด....และเราต้องแสดงบทบาทแห่งอำนาจนั้นให้ปรากฎเพื่อให้ไอ้หนุ่มน้อยคนนั้นและครอบครัวเห็นถึงอำนาจปกครองของเราซึ่งมีต่อบุตรผู้เยาว์....มิใช่ไปอนุญาตให้คบหากันเช่นนี้.... คุณควรไปที่บ้านเด็กผู้ชายและไปคุยกับผู้ปกครองเค้า....ไปคุยกับตัวเด็ก...และบอกห้ามในการคบหากัน.....แต่อย่าถึงขั้นไปข่มขู่กันเพราะมันจะเกิดการปะทะกัน.....เพราะพ่อแม่ฝ่ายชายเค้าก็อาจจะมีอีโก้เหมือนกันซึ่งเราไม่ทราบพื้นฐานครอบครัวเค้าเป็นเช่นไร....แต่การไปคุยของคุณมันจะเป็นการแสดงอำนาจทางการปกครองให้ปรากฎ.....ทำให้ตัวเด็กชายและครอบครัวเค้ายำเกรงต่ออำนาจการปกครองนั้น....ซึ่งมันจะเป็นการป้องปรามพฤติกรรมมิให้ชายใดมาล่วงละเมิดต่อบุตรสาวเราอีก.....เพราะเราห่วงกั้นของเราและไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนมาล่วงเกินคนของเรา.... จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:38:31

ความคิดเห็นที่ 21 มาให้กำลังใจค่ะ ค่อย ๆ คิดแก้ปัญหาอย่างมีสตินะคะ จากคุณ : กัญจน์ญภา เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:40:52

ความคิดเห็นที่ 22 ในส่วนที่ว่าจะไปคุยกับครูที่โรงเรียน.....ข้อนี้ให้หยุดเลย....อย่าทำ....เพราะมันจะไม่ได้ประโยชน์และผลกระทบมันจะมาตกที่ตัวลูกของคุณ อย่างที่ผมกล่าวในตอนต้นลูกสาวคุณยังไม่ถึงขั้นของการมีเพศสัมพันธ์โดยการสอดใส่อวัยวะเพศ.....ดังนั้นการไปคุยกับโรงเรียนมันจึงไม่ได้ประโยชน์อะไรเพราะลำพังแค่คุณโทรไปถามพฤติกรรมครูเค้าก็พอทราบว่ามีปัญหาแล้ว....แต่อย่าไปขยายความมากไปกว่านั้น....เพราะถ้าเรื่องมันกระจายออกไปมากเท่าไหร่ลูกสาวคุณก็จะยิ่งเสียหาย....เพราะมันอาจจะเกิดข่าวลือในหมู่นักเรียนทำให้ลูกสาวคุณบอบช้ำมากยิ่งขึ้น อีกทั้งประการสำคัญ....ส่วนใหญ่โรงเรียนเค้าจะปกป้องตนเองเพราะมันกระทบต่อชื่อเสียและผู้บริหาร....ดังนั้นเมื่อเรื่องมันยังไม่เลยเถิดถึงขั้นนั้นก็อย่าเพิ่งไปคุยกับโรงเรียน....เพราะเด็กจะถูกเพ้งเล็งจากครู....เค้าจะถูกกดดันว่าเป็นตัวปัญหา....และมันอาจจะมีผลกระทบหลายอย่างตามมาทำให้เด็กเครียดจนต้องย้ายที่เรียนในที่สุด สิ่งที่คุณควรทำมากที่สุดคือแก้ไขที่ตนเองโดยควบคุมคนของเราให้ดี.....ปลูกฝังความเข้าใจให้ดีให้ถูกต้องตามช่วงวัยของเค้า...และไปป้อมปรามเด็กผู้ชายตามที่กล่าวข้างตน....ส่วนอื่นให้ระงับไว้อย่าไปทำอะไรมากกว่านี้......ที่ผ่านมาก็ปล่อยให้เงียบๆ ไป  ไม่ต้องไปยุ่งกับโรงเรียน....คอยควบคุมพฤติกรรมคนของเราให้ดี....และอย่าไปพูดเรื่องนี้กับเค้าอีกเพราะมันเป็นเรื่องอับอายของเค้า....มันเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเค้า....อย่าให้เป็นบาดแผลทางใจในอนาคต.... จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:51:19

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่ได้ช่วยอะไร แต่แค่มาแชร์ประสบการณ์ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทผมที่เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างดื้อเงียบ เค้ามีแฟนใน โรงเรียนเดียวกัน แอบคบหากัน เป็นเวลานาน กลับบ้านดึก ที่สุดความลับมันก็ไม่มีในโลก เมื่อพ่อแม่ฝ่ายหญิงรู้เรื่อง ผนวกกับพ่อแม่ฝ่ายชายก็มารู้เรื่องพร้อมๆกัน แต่เด็กฝ่ายชายค่อนข้างจะดื้อมาก เป็นเด็กที่มีปัญหา เกเร ไม่เข้าบ้าน ทั้งๆที่ครอบครัวของเขาพ่อแม่เป็นถึงผู้ตรวจสอบความประพฤติ ระเบียบวินัย ของข้าราชการ ที่มีแต่คนเคารพ นับหน้าถือตา แต่ลูกกลับเกเร ครั้งนี้พ่อแม่ฝ่ายชายถึงกับยื่นคำขาดว่าห้ามให้เด็กผู้หญิงคนนี้มายุ่งกับลูกชายผมอีก คราวนี้เกิดศึกระหว่างครอบครัว ทำให้เด็กยิ่งหาช่องทางออกมาหากัน มากขึ้น แนบเนียนมากขึ้น โกหกพ่อแม่มากขึ้น การเรียนก็เสีย เนื่องจากหนีโรงเรียน (ความรักมันไม่สามารถหยุดตามคำสั่งของพ่อแม่) จนสุดท้าย เด็กก็เกือบจะเรียนไม่จบทั้งคู่ สร้างปัญหาให้พ่อแม่หนักใจเป็นอย่างมาก แต่พ่อแม่ฝ่ายหญิงค่อนข้างใจกว้างมาก ถึงขนาดบอกให้ลูกสาวพาแฟนมาที่บ้าน บอกเค้าว่าถ้าต้องการเจอกันต่อไปนี้ ให้มาที่บ้าน ไม่ต้องหนีไปไหน ถ้ามีงานให้ช่วยกันทำ ช่วยกันเรียน ให้จบ อีกสองปีก็ต้องเอ็นเเล้ว อย่าท้องให้รู้จักป้องกันตัวเอง พ่อแม่ขอแค่นี้ หลังจากนั้น เพื่อนผมกับแฟนมันก็คบกันเปิดเผย มาเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน ช่วยเหลือกัน จนตอนเข้ามหาลัย ก็สามารถเข้าเรียนได้ใน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งคู่ จนเรียนจบได้เป็นครูเกรตดีทั้งคู่ด้วย ผมจึงอยากให้คุณพ่อลองดูเคส นี้ดูห้ามไปถ้าไม่ได้ผล ยิ่งจะเพิ่มปัญหาเข้าไปใหญ่ ถ้าลองทุกวิธีแล้วไม่ได้ผล ลองให้ลูกสาวพาแฟนมาที่บ้านมาแนะนำกับครอบครัวของคุณดู แล้วคุณก็ลองบอกเค้า สอนเค้าทั้งคู่ดูแล้วกันว่าจะมีพ่อแม่ที่ไหนที่ยอมได้ขนาดนี้  ถ้าเด็กยังคงคิดได้ก็คงเหมือนเพื่อนผมครับ จากคุณ : baldwinboy เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 16:53:57

ความคิดเห็นที่ 24 การเลี้ยงลูกมันต้องปรับเปลี่ยนไปตามช่วงวัย.....การปลูกฝังความเข้าใจต่อเด็กในเรื่องเพศสัมพันธ์หรือเรื่องการมีแฟนมันก็ต้องทำให้ถูกช่วงวัย....วัยนี้ยังไม่ใช่วัยที่จะไปไฟเขียวให้เค้าคบหาใคร....วัยนี้ยังไม่ใช่วัยที่จะไปยอมรับพฤติกรรมการคบหาชายของเค้า.... เพราะมันยังเป็นวัยรุ่นตอนต้น....มันยังอยู่ในวิสัยที่จะปลูกฝังสั่งสอนควบคุมให้อยู่ในโอวาทได้.....เราจึงควรที่จะปลูกฝังการเรียนรู้และกำหนดพฤติกรรมให้ถูกช่วงวัยด้วย....วัยไหนควรควบคุมควรสั่งสอนต้องทำ....วัยไหนควรปล่อยควรขยายคลายขอบเขตก็ควรทำ....ทั้งนี้ต้องให้มันเหมาะสมต่อช่วงวัยและอุปนิสัยของเด็กแต่ละคน....ซึ่งมันก็จะมีความแตกต่างกันไป และประการสำคัญที่ผู้ปกครองส่วนใหญ่ในปัจจุบันมักจะละเลยโดยอ้างว่าไม่มีเวลา งานยุ่งนั้นคือ "การแสดงอำนาจทางการปกครองให้ปรากฎ"  มันเป็นหลักทางการปกครองอย่างหนึ่งที่ผู้ปกครองควรต้องรู้ที่จะใช้ให้เป็น.....หากเราไม่แสดงอำนาจของเราผู้อื่นก็จะไม่ยำเกรงในอำนาจนั้นและละเมิดต่อสิทธิของเรา....มันจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องดำรงอำนาจนั้นไว้เพื่อให้ผู้อื่นเห็นเป็นประจักษ์ ซึ่งในการใช้อำนาจในการปกครองบุตรสาวนั้น...เราต้องแสดงอำนาจการปกครองให้เพื่อนผู้ชายได้รู้ว่าหญิงคนนี้เป็นบุตรของเรา....และเราใช้อำนาจปกครองห่วงกั้นมิให้ชายใดมาล่วงละเมิด......โดยการแสดงอำนาจให้ปรากฏสามารถทำได้หลายทางคือ....การสละเวลาไปรับไปส่งเค้าบ้าง.....คอยตามเค้าบ้าง....ไปเที่ยวที่ไหนขออนุญาตไปกับใครก็คอยไปรับไปส่งให้ถึงที่....การใส่ใจให้ปรากฎเช่นนี้มันจะทำให้เพื่อนผู้ชายของเค้ารู้ว่าหญิงคนนี้มีผู้ปกครอง...และผู้ปกครองหวงกั้น....อันเป็นการแสดงอำนาจทางการปกครองให้ปรากฎ....เมื่อเค้าเห็นถึงอำนาจเราเค้าจะยำเกรงในอำนาจนั้นและจะไม่กล้าล่วงละเมิดต่อบุตรสาวของเรา.... หลักในการปกครองมันต้องมีและต้องนำมาใช้ในทุกระดับชั้นไม่ว่าการปกครองตนเอง....การปกครองภริยา.....การปกครองบุตร.....และรวมตลอดถึงการปกครองต่อคนหมู่มากซึ่งอยู่ภายใต้การบังคับบัญชา.....สิ่งเหล่านี้เป็นศาสตร์และศิลป์ซึ่งชายต้องถูกฝึกฝนมาหากจะเป็นผู้นำในอนาคตต่อไป.... จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 17:12:05

ความคิดเห็นที่ 25 ผมอาจจะมีมุมมองที่ไม่เหมือนคนไทยทั่วๆไปนะครับ 1. ถ้าเด็กรักกัน  เราไปห้ามจะเป็นการทำร้ายจิตใจลูกเราเป็นอย่างย่ิง และเด็กจะมีแผลใจไปตลอดชีวิต   เด็กบางคนถึงกับฆ่าตัวตาย  พากันกระโดดน้ำตายก็มี กระโดดตึกตายก็มี 2. วัวหายแล้วล้อมคอก  คงไม่เกิดผลดีต่อลูกเรา  ตอนนี้เด็กรักกันไปแล้ว  คอยดูแลแนะนำตักเตือนดีกว่าครับ สอนลูกให้รู้จักอายที่จะแสดงออกมากเกินไปต่อหน้าคนอื่น สอนลูกให้รู้จักป้องกันโรคติดต่อ สอนลูกให้รู้ว่าถ้าท้องในวัยเรียน   อายุน้อยๆอย่างนี้   ร่างกายไม่พร้อมจะมีบุตร สอนลูกให้คิดถึงอนาคตร่วมกันกับคนที่ลูกรัก   การเรียนต้องมาก่อน ถ้าการเรียนของลูกไม่ตกต่ำลง   ไม่น่าลงโทษลูก   แต่ต้องคอยถามไถ่ทุกข์สุขและชีวิตประจำวัน 3. ทำความรู้จักกับแฟนของลูก  และ ครอบครัวของเพื่อนของลูก   ไม่ควรห้ามปรามลูก แต่ควรแนะนำตักเตือน หากเด็กมาจากครอบครัวที่ดี    ก็ให้ลูกคบหาดูใจไปเรื่อยๆ   อย่าให้ลูกมีโอกาสไปมีเพศสัมพันธ์กับแฟน 4. เด็กสาววัยนี้มีฮอร์โมนเพศ   แม่ต้องสอนลูกสาวว่าจะดูแลตัวเองอย่างไรเมื่อเกิดความต้องการทางเพศ เรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องธรรมชาติ  ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แม่ที่ฉลาด จะสอนลูกได้   และลูกจะได้ไม่ต้องไประบายออกกับแฟน ไม่เห็นด้วยอย่างย่ิง  กับการหักด้ามพร้าด้วยเข่า   ใช้วิธีให้ความรักและความเข้าใจดีกว่าครับ ย่ิงห้ามเหมือนย่ิงยุ   ถ้าใช้วิธีกีดกัน ห้ามปราม  ไม่เป็นผลดีต่อเด็กทั้งสองคน ยอมให้เด็กคบกันได้ในระดับหนึ่ง  ศึกษาดูใจกันไปเรื่อยๆ   ช่วยกันส่งเสริมในด้านการเรียน เป็นกำลังใจให้กัน วาดอนาคตที่ดีร่วมกัน   เด็กจะได้มีเป้าหมายในชีวิต    อย่าใช้วิธีกีดกันไม่ให้เด็กคบหากันนะครับ จากคุณ : Chocolate_X เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 17:47:04

ความคิดเห็นที่ 26 แนะนำให้หาสารคดีเกี่ยวกับโรคเอดส์และการคลอดลูกให้ลูกของคุณดูค่ะ อาจทำทีเป็นพาลูกไปเที่ยวนิทรรศการ หรือแกล้งเปิดทิ้งไว้ก็ได้ค่ะ ...  อย่างน้อย ก็เคยใช้กับเราได้ผลมาก่อน ^^ ปล.แนะนำให้คุณเป็นคนอธิบายนะคะ ลูกจะไว้ใจคุณเพิ่มขึ้น และมองว่า คุณคือผู้ชายตัวอย่าง ที่ลูกจะเอาไว้คอยป้องกันผู้ชายที่ไม่ดีคนอื่นค่ะ จากคุณ : มดแดง (mpl2004) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 17:52:00

ความคิดเห็นที่ 27 ให้ลองอ่านแก้วไดอารี่ หรือพาไปวัดพระบาทน้ำพุดูซิคะ แบบเหมือนพาไปเที่ยว ไม่ต้องบอกสอนมาก ให้เขาเห็นของจริง ประวัติผู้ตายบางคนจะสอนเขาได้ เคยใช้ได้ผลมาเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 52 18:44:03 จากคุณ : หลาน (คุณตาเกียรติทนง) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 18:42:03

ความคิดเห็นที่ 28 ยังไม่เคยมีลูกครับ  แต่ถ้าเกิดกรณีแบบนี้ ผมคงจะบอกลูกสาว ถึงข้อเสีย  หลายๆอย่าง   ของการมีอะไรกันกับแฟนก่อนวัยอันควร   (เอาแบบไปในทางขู่ แล้วให้เขาไปคิดกลัวเอาเอง) และสอนวิธีเอาตัวรอดให้ ในกรณีที่เหตุการณ์มันจะพาไป และให้เหตุผลประกอปอย่างชัดเจน เช่น อย่าไปกินเหล้านอกบ้านจนเมา  อย่าอยู่กับเขา 2 ต่อ 2 ในที่ลับตาคน เขาขอมีอะไรด้วยให้บอกปฎิเสธแล้วให้เหตุผลดีๆ  เช่น รักจริงต้องรอได้,ให้เกิยรติกันหน่อย ฯลฯ เขาล้วงให้ตบ  เขาไซร้ให้ถีบ  ขู่แฟนเข้าไปว่าลองดูดิจะบอกพ่อมาพาไปเข้าคุก พรากผู้เยาว์ ฯลฯ (เด็กมันเลือกที่จะแก่แดดแล้ว ต้องให้มันแก่จริงๆ แก่แดดแบบมี EQ) แต่ผมคงไม่ห้ามลูกไม่ให้ไปคบใครหรอก... ข้อดีของการมีแฟน มันมีตั้งหลายข้อ ไม่ใช่ว่าจะมีแต่ข้อเสียไปหมด อย่างช่วยกันเรื่องเรียน เป็นหู เป็นตา ชักจูง พากันไปในทางที่ดี ให้กำลังใจกัน เตี้ยมกับคนของเราดีกว่า จะไปเล่นคนของเขาครับ ดีน่ะครับ  ที่ลูก จขกท. ยังมีพ่อที่คอย สอดส่องดูแล เอาใจใส่อยู่ จากคุณ : สหายกุนเชียง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 19:31:36

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นด้วยกับ คห 25 ค่ะ จากคุณ : ดาวสีส้ม เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 20:16:39

ความคิดเห็นที่ 30 อื่ม....ก่อนตอบอะไร  ก่อนแสดงความคิดเห็นอะไร  คิดกันก่อนมั้ยว่าเด็กผู้หญิงคนนี้อายุ 13 ปี...เรียนอยู่ ม.2... รู้บ้างมั้ยว่าเด็กที่อยู่ใน "วัยรุ่นตอนต้น" กับ เด็กที่อยู่ใน "วัยรุ่นตอนกลาง" มันต่างกันอย่างไร....และการเลี้ยงดูปลูกฝังในแต่ละช่วงวัยมันต่างกันอย่างไร.... อนาคตของเด็กผู้หญิงไม่ใช่ของเล่นที่จะเอามาทดลองทฤษฎีอะไรก็ได้......มันต้องมีหลักการในการเลี้ยงดู..... ในกรณีของความเห็นที่ 23 นั้นมันเป็นเด็กวัยรุ่นตอนกลาง....ลักษณะนั้นมันขนาบดุด่าไม่ได้แล้ว...บังคับไม่ได้แล้ว...และประกอบกับเด็กมันดื่อไปแล้ว...มันเสียไปแล้ว....แต่โชคดีที่มันประคองกันไปรอด......แต่ไม่ใช่ทุกคู่ที่จะโชคดีเช่นนี้ แต่ในกรณีลูกสาว จขกท. ยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนต้น....เด็กยังไม่เสีย....ยังควบคุมได้....และที่สำคัญคือเด็กยังไม่ดื่อ....ยังอยู่ในวิสัยที่จะควบคุมได้.... หากอนุญาตให้คบหาผู้ชายได้ตั้งแต่วัยนี้....แล้วกว่าเด็กจะเรียนจบมันจะช้ำไปถึงไหน....จะต้องมือชายมากี่คน.....กว่าจะได้แต่งงานแล้วมันจะเหลืออะไร.....คิดหรือว่าเด็ก ม.2 มันจะคบกันไปรอดจนถึงขั้นได้แต่งงาน.....และหากมีเหตุต้องเลิกกันไปใครจะมารับผิดชอบความเสียหาย.... ทุกวันนี้ขนาดคบกันตอนเรียน ป.ตรี...ยังมีไม่กี่คู่ที่จะไปกันรอดได้แต่งงานกัน....หรือขนาดคบกันเมื่อเรียนจบทำงานแล้วก็ยังเห็นเปลี่ยนคู่กันบ่อยๆ ใช่ว่าจะได้แต่งงานกันทุกคู่ .....แล้วให้คบกันตั้งแต่ ม.2 มันจะไปเหลืออะไร....พอเลิกกับคนนั้นก็มาคบกับคนนี้ต่อ...เปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ เพราะของมันเคยๆ ไปแล้ว  พ่อแม่เคยอนุญาตให้แล้ว.....เช่นนี้กว่าจะเรียนจบ ป.ตรี ไม่แหลกเหลวไปหมดแล้วหรือ.....มาแนะนำให้ไฟเขียวคบผู้ชายตั้งแต่ ม.2 ได้อย่างไร....เอาอะไรมาคิด??? บางครั้งการแสดงความเห็นของบางคนมันก็แสดงออกถึงวิจารญาณทางความคิดและความรับผิดชอบต่อสังคม......คุณอย่าลืมนะว่านี้คือชีวิตจริง.....ไม่ใช่การตอบเล่นๆ....และมันเปิดกว้างต่อสาธารณะ.....ควรต้องมีจิตสำนึกความรับผิดชอบต่อสังคมให้มากกว่านี้.... คิดกันให้มากกว่านี้หน่อย... แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 52 21:05:31 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 52 20:57:35 จากคุณ : อินทร์นิล เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 20:43:57

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่ได้มาคัดค้าน หรือต่อว่าอะไรใครนะคะ ตอนนี้ที่รู้คือคุณป๋าอ้วน อยากทราบความคิดเห็น เนื่องจากความรักเเละก็เป็นห่วงลูก ของพ่อคนหนึ่งนั่นเองซึ่งสังคมในที่นี้ ทุกๆ คนก็ไม่ได้มีใคร ซ้ำเติม หรือต่อว่า ตรงกันข้ามทุกคนต่างก็เเสดงความคิดเห็น ประสบการณ์ ซึ่งอาจจะมาจากประสบการณ์ หรือเจอมากับตัว กับคนใกล้ชิด ก็นำมาบอกกล่าว เล่ากันฟัง ซึ่งก็ไม่เเปลก หรือผิดอะไร เพราะไม่ได้บอกว่าต้องทำ หรือทำนะ เเต่เป็นการเเสดงความคิดเห็นในสิ่งที่พึงกระทำเเละคิดว่าจะเกิดประโยชน์หรือเป็นกำลังใจให้กับคุณป๋า เท่าที่บอร์ดสาธารณะเเห่งนี้พอจะช่วยได้ ส่วนคุณป๋า(คุณพ่อที่รักลูกมากๆ)จะตัดสินใจอย่างไรนั้น ก็อยู่ที่วิจารณญาณของคุณป๋าเอง เราในฐานะชาวบอร์ดในพันทิบก็คอยเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ ............ ก็เท่านั้นเอง  เเต่สำหรับเรา บอกได้เลยว่าอาจจะมีวุฒิภาวะไม่ได้มากมายอะไร เเต่ที่อยากเข้าตอบเเละสมัครเข้ามาที่นี่ ก็เพราะเราชื่นชมเเละชื่นชอบกับการเเสดงความคิดเห็น นานาทัศนะที่เราไม่รู้ หรือมองอะไรได้กว้างมากขึ้น ที่หลายครั้งเรามองว่าตัวเราเหมือนกบอยู่ในกะลา ซะจริง บางทีคิดว่าเราถูก เรารู้ เเต่พอเห็นความคิด ข้อเสนอจากหลายๆ ท่านเเล้ว มันทำให้เรารู้ว่าความรู้หรือสิ่งที่เราคิดว่าเรารู้เเล้ว มันช่างน้อยนิดมากมายกับสิ่งที่หลายๆ ท่านในที่นี้รู้ นี่ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้เราอยากจะเข้ามาที่ห้องนี้ สมัครมาเล่นที่นี่ เพราะอย่างน้อยเราก็รู้ว่าความจริงใจในสังคมออนไลน์มีอยู่จริง(เเม้จะไม่ทุกคน) เเต่ส่วนใหญ่เราว่าเรารับรู้ได้ หลายครั้งเราก็ค้านกับความเห็นในหลายๆ อย่างว่าทำไมถึงไม่เป็นอย่างที่เราคิด ทำไมความเห็นของเราถึงเป็นส่วนน้อยนิด ซึ่งนั่นมันก็ไม่ได้ทำให้เราโกรธ ดูถูก หรือไม่พอใจ ในความคิดเห็นใดๆ ก็อย่างที่บอกไปเเล้วเเต่ต้น ว่าที่นี่ เเห่งนี้ เป็นที่สาธารณะเเละตราบใดที่เรายังเป็นประชาธิปไตย นอกจากเราจะเเสดงความเห็นของเราได้เเล้ว มันทำให้เราหัดที่จะยั้งคิด เเละหัดที่จะเปิดใจ รับฟัง เเละเคารพในเสียงของท่านอื่นๆ ด้วย ถึงเเม้ว่าจะขัดใจในบางครั้งว่าทำไมถึงมีความเห็นต่างจากเรานักนะ เเต่เราก็ต้องยอมรับตรงจุดนี้ด้วยเช่นกันว่าเราไม่สามารถที่จะบังคับให้ใครมาคิดเหมือนเราได้ตลอดเวลา เพราะทุกท่านในที่นี้ต่างก็มีประสบการณ์ เเละวุฒิภาวะทางด้านความคิดที่ต่างกัน เป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว เเต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือเรามีความหวังดี หวังว่าสังคมเเห่งนี้จะยังเป็นที่พึ่งให้กับทุกๆ คน ตลอดไป ตราบที่เรายังหวังดี เอื้อเฟื้อกันอยู่เเบบนี้ เช่นที่เราประสบมาตลอด ระยะเวลาที่เราสมัครเข้ามาที่นี่ ปล. เราเข้ามาบ่นอีกเเล้ว ถ้าจะรบกวนให้ใครไม่พอใจหรือรำคาญก็ขออภัย ขอโทษ ไว้ ณ ที่นี้ นะคะ (เพราะเราเชื่อเหลือเกินว่าสังคมที่นี่ เเห่งนี้ มีผู้ที่มีวุฒิภาวะสูงกว่าเราเยอะ เเละจะต้องมีหลายท่านด้วย อาจจะมีบ้างที่เราได้ล่วงเกินไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ขออภัยด้วยนะคะ)/จากใจเด็กคนหนึ่งที่อยากเห็นสังคมพันทิบ ที่เป็นที่พึ่ง ที่พัก เเละที่ผ่อนคลาย เช่นนี้ ตลอดไปค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนจบเนอะ .....ไม่เกี่ยวกับหัวข้อเท่าไหร่ เเต่มาบ่นเฉยเลย(อิอิ)อ้อ ฝากบอกคุณป๋าว่าคุณป๋าจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้เเน่ๆ ค่ะบอกกล่าวกันในฐานะ วัยรุ่น(นานมาละ ฮี่ๆๆ) จากคุณ : คิดเเตกต่างใช่จะเเตกเเยกนี่นา (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:04:12

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่มีคำแนะนำค่ะ แต่อยากเข้ามาให้กำลังใจคุณพ่อ (ป๋าอ้วน) และก็ครอบครัวนะคะ ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ ไปอย่างสบายใจและรู้สึกดีด้วยกันทุกฝ่ายนะคะ จากคุณ : @ - ENYA - @ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:28:28

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านวิธีของ จขกท.แล้ว โห คุณเป็นพ่อที่เยี่ยมมากเลยค่ะ แต่ความรู้สึกเรานะ ถ้าเราเป็นเด็ก เราก็ไม่อยากให้ไปบอกคุณครูว่า  เราเป็นแบบนี้ๆ แต่คุณพ่ออาจใช้วิธีการไปพูดในเวลาประชุมผู้ปกครอง แสดงความเป็นห่วงเด็กๆในเรื่องทำนองนี้ เสนอแนวทางในการป้องกันแก้ไขร่วมกับผู้ปกครองท่านอื่นๆดีกว่า เพราะถ้าคุณพ่อไปพูดเรื่องแบบนี้กับคุณครูโดยตรง เราว่าเด็กอาจจะอึดอัดนะ แล้วถ้าเพื่อนๆทราบ (ความลับไม่มีในโลก) จะรู้สึกแย่กันไปใหญ่เลย ส่วนเด็กผู้ชายคนนั้น เราว่าเขายังเด็กเกินกว่าที่จะรู้ว่า เรื่องนี้ทำได้ไหม เรื่องนี้เป็นอย่างไร เพราะเรามีน้องชายเหมือนกัน ห่างกัน 7 ปี ตอนที่เขาเท่าลูกสาวคุณ เขามีพฤติกรรมอยากมีเพศสัมพันธ์เหมือนกัน แต่โชคดีที่เรารู้ก่อน แต่มันเกิดจากสิ่งที่รับมาภายนอก ความรู้สึกอยากรู้อยากลอง และไม่มีใครสอนเรื่องนี้ ถ้าเป็นไปได้ ลองปรึกษากับครอบครัวน้องผู้ชายดูด้วยนะคะ อันนี้เป็นวิธีที่แม่ของแฟนน้องเราทำ คือเขาจะเข้ามาสนิทสนมกับแม่เราเลยล่ะ มาทักทาย ไปเที่ยวก็ซื้อของมาฝาก ฝากฝังลูกสาวให้น้องชายเราเลย ว่าไปโรงเรียนนี่อย่าให้ใครมารังแกนะ ดูแลด้วย ปกป้องด้วย จนน้องเราเองก็เกรงใจแม่เขาและดูแลแฟนอย่างดีค่ะ เพราะผู้ใหญ่รู้จักกัน มันก็จะแนบแน่นแบบนี้แหละค่ะ ยังไงลองดูนะคะ จากคุณ : ตุ๊กตาดุ๊กดิ๊ก เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 00:37:03

ความคิดเห็นที่ 34 ระวังเรื่องการคุยกับอาจารย์ ที่โรงเรียนครับ อาจารย์ที่โรงเรียนอาจจะมีวุฒิภาวะ ไม่พอครับ อาจจะเกิดเรื่องเช่น - อาจารย์นินทานักเรียน - อาจารย์เอาเรื่องนี้ มากระแหนะกระแหน เด็ก ในชั่วโมงที่สอน - อาจารย์ เอาเรื่องมาบอกกับนักเรียนคนอื่น จากคุณ : คุณชินโซ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 00:43:08

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นด้วยกับคำเเนะนำของคุณอินทร์นิลในความเห็นที่ 20 นะคะ เเต่ ถ้าเป็นตัวเองจะ หาทางย้ายโรงเรียนลูกน่ะ... เพราะ ดูเหมือน โรงเรียนนี้ จะ ขาดการดูเเล ? ปล่อยปละ ละเลย ดูเเล้ว ไม่น่าปลอดภัย ... จากคุณ : hot oil (hot oil) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 00:44:12

ความคิดเห็นที่ 36   ดิชั้นเป็นวันรุ่นคนนึงอายุ 16 ปีแต่เพิ่งคลอดลูกชายคนแรกเมื่อวันที่ 4 พย ที่ผ่านมาอยากจะให้คำแนะนำคุณพ่อว่า อย่าเครียดกับลูกนะค่ะ เวลาเราจะพูดหรือ คุยอะไรกับเค้าพยายามสนุทกับเค้าพยายามทำตัวให้เค้าไว้ใจเรา และ สามารถคุยเปิดอกกับเค้าได้ทุกเรื่อง แบบไม่อาย เพราะวิธีนี้ จะทำให้เวลาเค้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจ หรือ อยากจะคุยกับใครสักคน เค้าจะได้มาคุยกับเรา ลองคิดดุว่าถ้าเรา ดุ หรือ ทำแต่งานไม่มีเวลาใส่ใจ หรือ เข้มงวด กับเค้ามากเกินไป จะทำให้เค้าไม่กล้าที่จะคุยอะไรกับเราเลย และ เค้าอาจจะไปคุยกับเพื่อนของเค้า ซึ่ง เพื่อน ในที่นี้ ตัวเราที่เป้นพ่อเป็นแม่เราก็ไม่ได้มาทราบว่าเพื่อนของลูกเรามีนิสัยใจคออย่างไร ดีกับลูกเราไหม เหมือนในข่าวที่ว่า เพื่อนหลอกเพื่อนไปให้เพื่อน หรือ รุ่นพี่ข่มขืน มาเยอะแยะไปค่ะ ฉะนั้น ทำตัวให้สนิทกับลูกมีอะไรนิดหน่อย ควร ถามเค้าคุยกับเค้า วันนี้ลูกทำอะไรมาบ้าง หรือ หากิจกรรมพาเค้าไปทำ เพื่อที่เค้าจะได้ไม่ว่างและไปหมกมุ่นกับเรื่องอื่นที่มันไม่ดี ดิชั้นทราบว่าตัวเองคงมีคุณสมบัติการเป็นลูกที่ดีไม่ได้เพราะดิชั้นตั้งท้องและมีลูกก่อนไวอันควรแต่ดิชั้น เข้าใจวัยรุ่น เพราะเคยผ่านมาก่อน และ สังคมเราในสมัยนี้ โรงเรียนในบางที เป็นทั้งสิ่งที่ดี และ ไม่ดี สำหรับลูกเรา เชื่อ เถอะค่ะ ไม่มีดรงเรียนในประเทศไทยที่ไหนดีสักทีหรอกค่ะ ในทุก ๆ ทีก็มีเรื่องร้าย ๆ แฝงอยู่เสมอ โรงเรียนที่ดิชั้นเคยเรียนเป็นโรงเรียนที่ดัง มีชื่อเสียงเป็ยโรงเรียนเอกชนค่าเทอม เป็น 40000-50000 แต่ อะไรรู้ไหมค่ะ มีการขายยาบ้าโดยมีนักเรียนระดับชั้นม.6เป้นคนเอามาขาย และมีการเสพที่ห้องน้ำ ในเวลาพัก และ ช่วงเที่ยงเวลาที่ออดดังแล้วนักเรียนจะขึ้นห้องและดิชั้นกับเพื่อนจะสังเกตว่ารอบ ๆ บริเวณตึกที่ขึ้นมาจะมี ซอง หรือ มีถุงยางอนามัย ตกอยู่หลายครั้ง ซึ้งมันเป็นเรื่องที่แย่มาก สำหรับเด็กนักเรียนในวัยนี้ แต่ทางโรงเรียนก็ทำอะไรไม่ได้หาตัวใครไม่ได้ แถม พวกแม่บ้านยังมีการนำ บุหรี่ มาแอบขายให้เด็กที่ชอบไปแอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำด้วยค่ะ นี้เป็นส่วนน้อยนะค่ะ อยากจะบอก นี้คือส่วนน้อยในโรงเรียนระดับ ม.ปลาย ในหลาย ๆ แห่ง ยิ่งเป็นเอกชนยิ่งเยอะค่ะ อยากจะแนะนำว่าลูกเราถ้าออกไปเจอโลกกว้างเจอสังคมที่กว้าง และถ้าลูกเราเค้าเลือกที่จะคบคนดีดี เลือกสังคมที่ดีดี เค้าก้จะพลอยได้รับ สิ่งที่ดีดีติดตัวไปค่ะ แต่ เมื่อไหร่ที่เค้าเจอสังคมแย่ ๆ เพื่อน แย่ ๆ ชักชวนไปในสิ่งที่เลวร้าย เมื่อนั้นเค้าจะเดินทางผิดทันทีค่ะ อยากจะแนะนำ จขกท ว่าสนิทกับลูกไว้มาก ๆ นะค่ะ เฮฮากับเค้าไปตลกได้ยิ่งดี เค้ามีอะไรจะได้บอกเราและคุยกับเรา และ ขอเตือนเลยอย่าว่าอย่าไว้ใจเค้า เราอาจจะแสดงท่าทีว่าไว้ใจเค้าได้ค่ะ แต่เราจะปล่อยไม่ได้ ถ้าเค้าอยากไปไหนไปเที่ยวให้เค้าไปค่ะ และ อย่าไปจำกัดเวลาเค้ามากไปค่ะ พูดกับเค้าในเชิงว่า "ลูก ขากลับซื้อ ขนมมาฝากพ่อหน่อยน่ะ พ่ออยากกิน" เมื่อถึงเวลาเที่ยวของเค้า เค้าก็จะนึกว่าถ้าไม่เค้าไม่รีบกลับก่อนจะเย็น พ่อก็จะต้องรอเค้ามันจะทำให้เค้าคิดว่า เค้ายังมีหน้าที่ที่ต้องกลับมาเอาขนมมาให้พ่อก่อน และมันเป็นการไม่กดดันเค้าจนเกินไปด้วยค่ะ และ อย่าทำให้ลูกกลัวจนเกินไปเพราะเดียวเค้าจะยิ่งตเลิด สุดท้ายยนี้อยากฝากว่าเราต้องปลูกฝังเค้า สอนเค้าที่ตัวเราเอง และ ตัวเค้าเองด้วยเพราะพอเค้าออกไปจากเรา หรือ ออกไปจากบ้านเราไม่มีวันรู้เลยว่าเค้าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เชื่อเถอะค่ะ สอนเค้าเรื่องเพศ การคุ้มกำเนิด ทำอย่างไรใช้อะไร เวลามีเพศสัมพันธ์ไปแล้วควรกินยาคุมยี่ห้อ อะไร สอนไปเถอะค่ะ เพราะถ้าเค้าแอบไปมีมาแล้วจริง ๆ เค้าไม่มาบอกเราหรอกค่ะ อย่างน้อย ๆๆ เค้าจะได้ป้องกันเพื่อไม่ให้ท้อง และไม่เสียอนาคตของตัวเค้าด้วยค่ะ ลูกอะ เสียได้แต่ตัวใจเค้าเราเลี้ยงไม่ได้หรอกค่ะ ทางที่ดีเราสอนวีธีป้องกันและการแก้ไข เค้าไว้ก่อน มันไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะ เราไม่ได้ยุยงส่งเสริมให้เค้าไปมี แต่เราก็ไม่อาจรู้และไม่สามารถห้ามเค้าไปมีได้ไม่ช้าก็เร็ววันใดวันหนึ่ง สอนเค้าไว้ไม่เสียหายหรอกค่ะ อาจจะพูดอะไรไม่ดีต้องขอโทดด้วยนะค่ะ แต่อยากจะแนะนำวิธีนี้เพราะดิชั้นเป็นวัยรุ่นที่ผ่านช่วงนั้นมาแล้ว เปนกำลังใจให้น่ะค่ะ จากคุณ : PEEMAII เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 00:47:25 A:119.42.80.154 X:

ความคิดเห็นที่ 37 เห็นด้วยที่ว่าไม่ควรไปพูดกับทาง รร เพราะอาจจะมีผลกระทบมาถึงเด็กได้ และ รร ส่วนมากก็จะรักษาชื่อเสียงตัวเอง ไม่นำพาเรื่องความเสียหายของคนอื่น แม้กระทั่งนักเรียน ดิฉันเป็นลูกสาวคนโตในครอบครัวที่มีลูกสาวล้วนสี่คนรวด ไม่มีลูกชาย ทุกคนเรียนจบปริญญาโท มีงานมีการทำมั่นคง แต่งงานมีครอบครัว ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง  ที่บ้านจะปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆ เรื่องการวางตัว การคบเพื่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อนผู้ชาย  หรือคนอื่นที่เป็นผู้ชาย เช่น ไม่พาตัวไปอยู่ในที่ลับตาคนสองต่อสองกับเขา ไม่ว่าเขาจะเอาอะไรมาอ้างก็ตาม คุณพ่อดิฉันสอนกระทั่งว่า ถ้าถูกปลุกปล้ำ จะป้องกันตัวยังไง ตรงไหนเป็นจุดอ่อนของผู้ชาย  อย่างน้อยถ้าเราสู้แรงเขาไม่ได้ก็เตะผ่าหมากไปก่อน จะได้มีเวลาหนีทัน  ฯลฯ   การกินเหล้ากินยังไงไม่ให้เมา เมาแล้วอาการเป็นยังไง ให้เจอของจริงเสียที่บ้าน จะได้รู้ว่าการไปเมานอกบ้านนั้นมันอันตรายแค่ไหน   ใครมาเรียกขึ้นรถก็อย่าไปกับเขาง่ายๆ ถึงจะเป็นคนรู้จักก็ตามที ฯลฯ เด็กสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยดิฉันเป็นเด็ก การเลี้ยงลูกต้องเป็นเพื่อนกับเขาด้วย  ถ้าเขามีความไว้วางใจคุณ เขาก็จะมาเล่าอะไรต่ออะไรให้ฟังเอง คุณแทบไม่ต้องถามด้วยซ้ำ  แต่ถ้าคุณวางอำนาจเหนือจนกลายเป็นการข่มขู่ เขามีอะไรก็จะไม่เล่าให้คุณฟัง แต่จะไปหาคนที่คุยด้วยได้แทน ตรงนี้อาจจะเสี่ยงหน่อย เพราะถ้าคนที่เขาคุยด้วยเป็นคนที่มีวุฒิภาวะเป็นผู้ใหญ่ รู้อะไรควรไม่ควร ก็ดีไป  แต่ถ้าไปเจอคนไม่ดีเข้าก็จะพากันลงเหวได้ง่ายๆ ดิฉันสอนลูกทุกเรื่อง รวมทั้งผลของการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้มีการป้องกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการตั้งครรภ์ โรคติดต่อทางเพศ ฯลฯ และตัวอย่างคนรอบข้างก็มีให้เห็นว่าติดเอดส์มาแล้วเสียชีวิตภายในเวลาไม่ถึงปี ฯลฯ คุณพ่อต้องเป็นทั้งพ่อ เป็นทั้งเพื่อน อย่าปล่อยให้เขาเรียนรู้ด้วยการลองผิดลองถูก เรียนทฤษฏีให้รู้รอบเรียนที่บ้านก่อนดีกว่าค่ะ จากคุณ : Lawanwadee เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 01:23:32

ความคิดเห็นที่ 38   จขกท. อ่านและคิดตาม คห.36 นะคะ นั่นคือ จากใจเด็กวัยรุ่นทุกคนเลย จากคุณ : ............. (ปูนิ่มกับน้องยุ่งยาก) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 05:12:40

ความคิดเห็นที่ 39   ชื่นชมป๋าอ้วนค่ะ คุณใจเย็น และแก้ปัญหาได้ดีมากๆ ตอนเราเป็นวัยรุ่นเคยเกเรมากค่ะ มีเพื่อนหลายประเภท ตั้งแต่ที่เป็นเด็กดีเรียนเก่ง เด็กกิจกรรม ไปจนถึงเกเร มีเรื่องทะเลาะวิวาทตบตี บางคนก็ตั้งท้องตั้งแต่อายุ 14 ทั้งๆแม่เราพยายามเลือกสังคมที่ดีให้เรามาตลอด ให้เรียนโรงเรียนหญิงล้วนดีๆ ให้เรียนพิเศษ อะไรที่เกี่ยวกับการเรียนแม่ให้ทุกอย่าง แต่เราเกเรเองค่ะ เราอยากรู้ว่าไอ้ที่ไม่ดีน่ะ มันเป็นยังไง เห็นเพื่อนหรือรุ่นพี่ๆที่เค้าเกเรผิดระเบียบก็คิดว่ามันเท่ พยายามเลียนแบบ เพราะอยากเข้ากลุ่ม อยากให้เพื่อนๆ ยอมรับว่าเราเจ๋ง เราแน่ ถึงพวกนั้นต้องออกจากโรงเรียนไป เราก็ยังแอบๆแม่ไปหาเพื่อนตอนเลิกเรียนบ้าง....แต่ก็ได้ไม่นาน เพราะแม่จะมารับเราที่เรียนพิเศษทุกวัน แต่เราไม่ได้เป็นไปกะเค้าทั้งหมดนะคะ เราไม่เคยใช้ยาฯ ไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางเพศ และไม่เคยขาดโรงเรียน ทั้งหมดนี้ เพราะแม่บอกเราเสมอๆว่า....แม่ขอเรื่องเดียว คือขอให้เรารักตัวเอง อย่าทำให้ตัวเองไม่มีค่า ตกต่ำ หมดอนาคต เพราะคนที่เจ็บปวดมากกว่าเราคือครอบครัวค่ะ แต่ตอนนั้นเราก็ยังรู้สึกว่า...ไม่เป็นไีรหรอกน่า เราคุมตัวเองได้ เราแค่อยู่ในกลุ่ม ไม่ได้ทำแบบเค้าทุกอย่างซะหน่อย เกรดเราก็ยังดีเหมือนเดิม แต่ความจริงแล้วเราก้าวร้าวขึ้นมาก โดยที่เราเองก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ จนเราม. 5 แม่เข้ามาคุยกับเรา ไม่ได้คุยแบบโมโหนะคะ บอกให้เรากลับมาตั้งใจเรียนเถอะ เอนท์ให้ติดคณะที่เราอยากเรียน ไม่ต้องทำเพื่อแม่หรอก เพราะแม่อยู่อีกไม่กี่ปีเดี๋ยวแม่ก็ตาย (พูดแบบนี้จริงๆนะคะ) ให้เราทำเพื่อตัวเอง เพราะคนที่ต้องอยู่กับผลของการอยากเท่ อยากเก๋าแค่ชั่ววูบ........ก็คือเราเองนั่นแหละ แม่พูดแล้วก็น้ำตาไหล  เราเพิ่งเคยเห็นแม่ร้องให้ครั้งแรกก็วันนั้น หลังจากนั้นเราหยุดทุกอย่างค่ะ กลับมาตั้งใจเรียน เอนท์ติดในคณะที่อยากเข้า มีเพื่อนดีๆ ช่วยกันเรียน ช่วยกันทำกิจกรรม แม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องเก่าๆอีกเลย ตอนนี้เราเรียนจบปริญญาโทเกียรตินิยมจากต่างประเทศ กำลังจะเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ที่เล่ามาซะยืดยาวเพราะจะบอกว่า ป๋าอ้วนมาถูกทางแล้วค่ะ คุยกับเค้าด้วยเหตุผล ให้เค้ารักและรู้คุณค่าของตัวเองให้มากๆ สอนอะไรก็อาจจะไม่ได้ผลเท่ากับสอนให้เค้าเป็นคนรู้จักคิด เพราะต่อให้ออกนอกลู่นอกทางไปบ้าง......ก็ยังจะกลับมาได้ค่ะ ถ้ายิ่งไปดุด่า  เอาเรื่องไปบอกทางโรงเรียน พอเพื่อนๆที่โรงเรียนรู้เข้า ก็เหมือนยิ่งกดดันเค้า  คราวนี้เค้ามีอะไรเค้าก็จะไม่บอก แถมยังจะโกหกคุณอีกด้วย เราว่าการย้ายโรงเรียนไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาแบบเด็ดขาดค่ะ เราไม่รู้ด้วยซ้ำ...ว่าโรงเรียนใหม่จะมีอะไรรออยู่บ้าง อาจจะร้ายกว่าเก่าก็ได้ เอาใจช่วยให้ป๋าอ้วนผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ด้วยดีนะคะ เราเชื่อว่าถ้าผ่านจุดนี้ไปได้ ครอบครัวจะยิ่งรักกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้นค่ะ แก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 07:29:19 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 07:02:50 จากคุณ : เป็นกำลังใจให้นะคะ (ฉันขาว ฉันสวย ฉันหมวย ฉันโกหก) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 06:55:11

ความคิดเห็นที่ 40 น้องเราเป็นผู้ชาย แฟนน้องชายน่ารักอายุน้อยกว่าแต่ข่าวไม่ดีเยอะเลย จากคุณ : ฉลาดนิดหน่อย เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 09:53:52

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาให้กำลังใจและเอาใจช่วย ทุกความเห็น แม้จะต่างกันบ้าง แต่เป็นความเห้นที่ดีๆมีประโยชน์แก่ จขกท ทุกความเห็น เลย น่ะครับ จากคุณ : ไกลบ้าน (darkest) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 09:56:50

ความคิดเห็นที่ 42   กราบขอบพระคุณทุกท่านด้วยครับ ทุกความคิดเห็น ทุกคำแนะนำ และทุกกำลังใจ มีค่ายิ่งใหญ่มากๆสำหรับผมและครอบครัวครับ แม้ว่าความคิดเห็นบางท่านอาจจะคิดต่างกัน แต่นั่นยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับผม ในการคิดไตร่ตรองสิ่งต่างๆให้รอบคอบมากยิ่งขึ้น เมื่อคืนวันอาทิตย์ ผม แฟนผม แม่ผม ปรึกษาและทบทวนกันอีกรอบ เห็นด้วยกับความคิดที่ว่าไม่น่าจะบอกครูและโรงเรียน ในเรื่องของลูกเรา ผมจึงบอกลูกว่าจะไม่ไปบอกครู แต่ลูกต้องทำตัวดังที่สัญญาไว้กับป๋า ซึ่งก็คือที่ผมเล่าไว้ตอนแรกว่าจะไม่กีดกัน และก็บอกแนวทางของผมในการควบคุมดูแลเขาให้รู้ว่า ตอนนี้ลูกอายุขนาดนี้ ป๋าก็ยัง Lock สิ่งต่างๆเพื่อควบคุมไว้มากหน่อย แต่เมื่อลูกโตขึ้นเรื่อยๆ ป๋าก็จะปลด Lock สิ่งนั้นออกไปเรื่อยๆตามวัยของลูก แล้วก็จะเติมความรู้ที่ลูกควรรู้เพิ่มเข้าไปทดแทนให้ ซึ่งลูกผมก็สนใจ และยอมรับ จากนั้นผมก็สอนเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายให้ลูกรู้พอสมควร และจะค่อยๆสอนไปเรื่อยๆ โดยผู้ชายที่เป็นแบบอย่างก็คือผมเอง ซึ่งก็มีทั้งดีและไม่ดี ส่วนทางเด็กผู้ชายคนนั้น ผมจะเรียกเขามาคุย บอกเงื่อนไขต่างๆและบทลงโทษต่างๆที่จะมีขึ้นกับเขาและครอบครัวให้รู้ กฎเกณฑ์ต่างๆที่บอกกับเด็กผู้ชายคนนั้นจะมีมากกว่าและบทลงโทษรุนแรงกว่าที่บอกกับลูกของเรา แต่คงไม่ถึงกับทำให้เขาเป็นกังวลเอาแค่หวาด แล้วผมจะค่อยๆตีสนิทกับครอบครัวของเด็กผู้ชายคนนั้นอีกที โดยเร็วที่สุด ส่วนทางโรงเรียน เบื้องต้นจะโทรไปถามครูประจำชั้นว่า ได้เรียกลูกเราไปคุยว่าอย่างไรบ้าง (เขาบอกจะเรียกลูกเรามาคุย เมื่อตอนโทรไปเขาวันแรก) และก็จะฝากฝังไว้เฉย ต่อมาคงต้องแจ้งเรื่องนักเรียนมีสัมพันธ์และแอบพลอดรักกันในห้องเรียนให้ทางผู้บริหารทราบ แต่คงไม่แสดงตัว แจ้งให้เขารู้เฉยๆ เพื่อกลัวคนร้องเรียนไปมากกว่านี้ เพื่อทางโรงเรียนจะได้มีมาตรการในการเอาใจใส่ดูแลนักเรียนให้มากกว่านี้ โดยผมอาจจะบอกว่าเป็นผู้ปกครองของนักเรียนคนหนึ่ง ที่ไปเห็นเพื่อนพลอดรักกันในชั้นเรียนเวลาพักเที่ยง เลยห่วงเด็กขึ้นมา จึงนำเรื่องมาบอก แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่า จะบอกกับใครดี จะเข้าถึงได้อย่างไร จึงอยากปรึกษาเรื่องนี้ด้วยครับ ถ้าผมจะบอกชื่อโรงเรียนในนี้ ไม่ทราบมันจะเหมาะสมไหม จะเป็นประโยชน์หรือโทษ สำหรับใครบ้างอย่างไร ช่วยแนะนำด้วยครับ กราบขอบพระคุณทุกท่านจากใจจริงครับ จากคุณ : ป๋าอ้วน เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 10:08:00 A:110.49.125.252 X: TicketID:240986

ความคิดเห็นที่ 43 ลองดูอยู่อย่างใกล้ชิด ใจเย็น และเข้าใจอารมณ์เด็กที่กำลังคิดว่าเค้ามีความรัก ก่อนมั้ยคะ จขกท ใจเย็นก็ดีแล้วค่ะ หลายๆครอบครัวที่เด็กมีปัญหาเพราะพ่อแม่เห็นแล้ว บังคับ และต่อว่าจนเด็กรู้สึกว่าเค้าทำผิด และหลงทาง เราสอนเค้าให้รักษาเนื้อรักษาตัว ให้เค้าชวนแฟนมาที่บ้าน เราก็ว่ากล่าวตักเตือนว่าไม่ควรทำแบบนี้ ถ้ารักกันไม่ว่าแต่อย่าทำอะไรที่มันเป็นการไม่ให้เกียรติฝ่ายหญิง บางครั้ง การที่เค้าคบกันและอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ที่เข้าใจ เรื่องไม่ดีก็อาจไม่เกิดขึ้น เราคิดในฐานะคนที่กำลังจะเป็นแม่คน น้องก็เป็นผู้หญิงด้วย ถ้าวันหนึ่งลูกเราเป็นแบบนี้ เราก็อยากใจเย็นให้ได้เหมือน จขกท ค่ะ พยายามเข้าใจเค้าให้มากและดูอยู่อย่างใกล้ชิด อย่าทำอะไรรุนแรงดีกว่าค่ะ จากคุณ : yuyuhaku (kangkakangka) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 10:08:47

ความคิดเห็นที่ 44   นี่แหละค่ะสิ่งที่น่ากลัวจริง ๆ สำหรับเด็กสมัยนี้ คนโต ม.2 เช่นกันค่ะ เริ่มส่อแววแล้วด้วย ทำไมมันมาเร็วมาก ๆ มากซะจนตั้งรับไม่ทัน ค่านิยมเด็ก ๆ คุยกันนิดหน่อยก็สรุปว่าเราเป็นแฟนกัน ประกาศจอง รักเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ในสายตาผู้ใหญ่ที่มองไปน่ะ ลูกจะรู้ไหมนะว่ามันชั่งโง่เหลือเกิน เด็กน้อยเอย ที่ริอาจหาญจะคิดว่าตนเองโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรื่องสังคมที่โรงเรียน เป็นสิ่งที่ลำบากใจมาก และไม่มีทางเลือกที่ดีกว่าเช่นกันค่ะ ด้วยความอ่อนหัดของลูกเอง หากหนีไป ก็ต้องเจออีก ทำไงนะเขาจึงจะแกร่ง และมั่นคงทางจิตใจได้ ขออภัยที่เข้ามาบ่น แต่อ่านทุกความคิดเห็นแล้วได้ประโยชน์มาก ประสบการณ์จริง เป็นกำลังใจให้ จขกท และขออนุญาตนำวิธีไปปรับใช้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : แม่คนหนึ่ง เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 12:07:35 A:124.121.163.171 X:

ความคิดเห็นที่ 45   เห็นใจคุณพ่อค่ะ เราก็เป็นลูกสาวคนนึง แต่พ่อแม่เราไม่เห็นเคยมาถามทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ ชีวิตเราก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นนะคะ แม่เคยบอกว่า เลี้ยงลูกได้แต่ตัว เลี้ยงหัวใจไม่ได้ มันก็จริงนะคะ แม่กับพ่อจะคอยบอกว่าถ้าเกิดอะไรหรือมีปัญหาอะไรให้บอกพ่อกับแม่จะช่วยทุกๆอย่่างไม่ต้องไปเก็บไปคิดคนเดียว คุณพ่อต้องใจกว้่างนิดนึงนะคะ ลูกจะได้ไม่มีความลับปกปิด พอเรารู้ว่าพ่อแม่เป็นห่วงและพร้อมที่จะยอมรับเราไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ก็จะพยายามไม่ทำให้เค้าเสียใจค่ะ แต่วัยรุ่นนี่นะ มันห้ามกันยาก สอนให้รู้จักป้องกันดีกว่า เพราะบางทีการมีแฟนก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย มีได้ แต่ให้อยู่ในสายตาพ่อแม่ ให้พากันมาทีบ้านเราอยู่ในสายตาเราดีกว่า อีกอย่างครอบครัวควรมีกิจกรรมที่ลูกต้องใช้เวลากับพ่อแม่ให้มากๆ เด็กๆจะได้ไม่รู้สึกว่าต้องไปแสวงหาความรักจากที่อื่น มีลูกวัยรุ่นพ่อแม่ก็ต้องเข้าใจวัยรุ่นนะคะ ว่าแต่ตอนอายุ 13 นี่เรายังไม่รู้เรื่องอะไรขนาดนี้เลยอ่ะ จากคุณ : สู้เค้าค่ะ (Mytarget55) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 12:43:46

ความคิดเห็นที่ 46 ในฐานะที่เคยผ่านเรื่องแบบนั้นมาก่อน หนูจัดว่าเป็นคนที่เจอเรื่องความรักในวัยรุ่นเร็วมาก ๆ บ้านหนูมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น เลยค่อนข้างจะเป็นสตรีนิยมนิดนึง เรื่องเพศตรงข้ามก็ยอมรับว่ามีเยอะมาก ตลอดเวลาที่เรียน มัธยม หก ปี นับไม่ถ้วนเลย แต่หนูก็ได้แค่คุยด้วยวาจาเท่านั้น ไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้นเลย หนูไม่ทราบว่าหนูรอดมาได้อย่างไร แต่รู้อย่างเดียวว่า ตลอดเวลาที่หนูรู้จักเพศตรงข้าม หนูบอกตัวเองไว้ตลอดว่า มีคนให้มาศึกษาก็ดีเท่าไหร่แล้ว และไม่เคยคิดเรื่อง sex เลย ถึงแม้ว่าบางครั้งจะมีอารมณ์แบบนั้นก็ตาม ทำอะไร หรือว่ารู้จักใคร หนูก็จะให้ที่บ้านรู้ตลอด หากเขาจะมาหาก็ไม่ต้องนัดไปที่ไหน ก็ให้เขามาที่บ้านเลย ก็จะเป็นเหมือนเพื่อนหรือพี่กันไปมากกว่า แต่ว่าเรื่องแบบนี้ก็อยู่ที่การหักห้ามใจของตัวเองด้วย ยุคของหนูเป็นยุคที่เพิ่งมีการหนีบผม และคลิปวีดีโอ เป็นเรื่องที่เพิ่งเข้ามา จัดได้ว่าตอนนั้นหากใครได้ดูหนังอย่างว่าจะเริศมาก และเม้าส์กันไม่มีวันจบ หนูเป็นคนที่ชอบพูดเรื่องสองแง่สามง่าม แต่แปลก ตลอดเวลาที่เรียนมัธยมศึกษา หนูไม่เคยคิดอยากจะดูหนังอย่างว่าเลย ซึ่งเพื่อนหนูเขาก็ดูกันเป็นเรือ่งปกติ ก็เปิดดูที่บ้านของเพื่อนเลย เพื่อนที่ท้องระหว่างเรียนก็มีมาก แต่ว่านั่นเพราะว่าเขาไม่ได้ป้องกัน และมีอีกหลายคู่ที่ต้องคบกันเพราะกลัวทางบ้านว่า ซึ่งความจริง หากทางบ้านเปิดใจให้เด็กเหล่านั้น เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ถึงตอนนี้หนูเรียนจบ ป. ตรีแล้ว กำลังเรียนในระดับที่สูงขึ้นไปอีก ก็มีคนรู้จักมากมาย แต่เราก็ท่องในใจแล้วว่า คุยด้วยวาจาเฉย ๆ และไม่ยอมให้เข้ามาประชิดได้ง่าย ๆ หนูเป็นคนที่ชอบอ่านคอลัมภ์พวก ปัญหาเรื่องเพศ มาตั้งแต่เด็ก เพราะว่าแม่ชอบซื้อคู่สร้างคู่สม หรือชีวิตรัก ซึ่งจะมีคอลัมภ์แบบนี้อยู่มาก มันก็เลยเป็นเหมือนเกราะป้องกันให้ตัวเราได้อีกอย่างหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้ต้องยอมรับเลยค่ะว่า เด็กสมัยนี้บางทีมี sex ไปก็ไม่รู้เลยว่ามีเพื่ออะไร น้องสองคนอายุเท่าลูกคุณน้า ทะเลาะกันเรื่องผู้ชายซึ่งเป็นน้องชายของเพื่อนหนูเอง คือทะเลาะกันเหมือนเด็ก ๆ มาก แล้วก็ตะโกนว่ากัน ว่าได้มีอะไรกันแล้ว ฯลฯ คือเด็กก็คือเด็ก เขาต้องการความสะใจและความมันส์ชั่วครู่เท่านั้นค่ะ การสอนให้น้องรู้จักเรื่องการป้องกันเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ทำอย่างไรจะไม่ให้เกิดอาการพลาดหรือว่าตั้งครรภ์เป็นทางที่ดีมากกว่าจะผูกขาดว่าไม่ให้น้องคบกับเพื่อนผู้ชาย แต่ก็ต้องเตรียมใจไว้เลยว่า ในอนาคตข้างหน้า อาจจะไม่ได้จูบเพียงอย่างเดียว เท่านั้น.... ขอให้คุณน้าโชคดีค่ะ และประคองชีวิตวัยรุ่นของน้องด้วยนะคะ จากคุณ : วัยรุ่นเหมือนกัน อิอิ (cat_on_a_hot_tin_roof_) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 14:26:24

ความคิดเห็นที่ 47   น่าเห็นใจครับ คุณพ่อทีมีลูกสาว และกังวล เรืองลูกมีแฟนหรือมีอะไร ก่อนควร ซึ่งคิดว่า ในสังคมมีเยอะมากครับ เข้าใจเรื่องนี้ดีเพราะมีหลาน    อยู่ในวัยนี้ดีครับ ก็สังเกตุอยู่เหมือนกันครับ แต่ไม่ถึงขนาดนั้น ก็เคย บอกและเตือนให้เค้าเข้าใจ ว่าเราอยู่ในวันเรียน หน้าที่ของเราคือเรียนก่อน   ส่วนเรื่องแฟนมีได้ครับ แต่ก็ขอให้อยุ๋ในกรอบ มีแฟนในเชิงสร้างสรรค์ ดีกว่าครับ ช่วยกันในด้านการเรียน สอนเค้าว่า ยังมีเวลาอีกเยอะครับ เมือ  ถึงวัยอันควร หรือเวลาที่เหมาะสม ทีสำคัญคุณต้องให้เวลากับเค้าเยอะครับ เข้าถึงเค้าได้ยิ่งดีครับ ทำให้เค้าปรึกษาคุณได้ทุกอย่าง ความกังวลเรื่องนี้   จาหมดไปครับ ส่วนเรื่องสถานศึกษาคิดว่ามีส่วนครับ แต่ก็อยู่ที่พ่อแม่ ด้วยครับต้องช่วยกัน จากคุณ : ทามากิ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 14:28:10

ความคิดเห็นที่ 48 ถ้าลูกเราอายุ 13 ทำอย่างนี้  เราคงให้ย้ายโรงเรียนค่ะ   และไปรับ-ส่งเช้าเย็น  ไม่ให้กลับบ้านเอง  ไปเที่ยวแต่กับที่บ้านเท่านั้น  ถ้าไปกับเพื่อนต้องทาง รร. จัดเท่านั้น  คุยโทรศัพท์ได้  เจอกันที่ รร. ได้ puppy love ได้  แต่ถ้ามีการถึงเนื่อถึงตัว  ไม่อนุญาตเด็ดขาด จากคุณ : mawantha เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 18:17:56

ความคิดเห็นที่ 49   โห อายุเท่าเราเลย แต่เรายังไม่มีแฟน ไม่คิดเรื่องพวกนี้ด้วย จากคุณ : มนุษย์บนโลก เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 21:30:09 A:110.164.161.136 X: TicketID:240324

ความคิดเห็นที่ 50   เห็นใจ จขกท มากเลยคะ ในฐานะที่ดิฉันก็มีลูกสาวสองคน คนโตอายุ 13 เรียนชั้น ม.2 เหมือนกัน และอีกคนก็อายุ 12 เรียนชั้น ม.1 ลูกสาวทั้งสองกำลังย่างเข้าสู่วัยรุ่น ดิฉันจะเลี้ยงลูกแบบเพื่อน แบบพี่น้องมีอะไรคุยกันได้แบบเปิดอก ซึ้งดิฉันก็เข้าใจไวรุ่นสมัยนี้บางคนปลื้มดารา นักร้อง แต่ก็จะคอยสอน และคอยปรามๆ อย่าให้เกินงาม และสอนเรื่องเพศศึกษา การมีแฟน ยังอยู่ในวัยเรียน อย่าทำอะไรที่ไม่สมควรเพราะมีตัวอย่างใกล้ตัวให้ลูกได้เห็น ตัวอย่างที่ยกมาเล่าให้ลูกฟังก็คือตัวดิฉันเอง ดิฉันตั้งท้องตั้งแต่อายุ 18 ยังเรียนอยู่ ม.6 เรียนไม่จบ ต้องหยุดเรียนกลางคัน เพราะสัญชาติญาณความเป็นแม่ในตอนนั้น คิดตลอดเวลาว่าเราจะไม่ทำแท้ง ไม่ทำร้ายลูก และบอกเรื่องราวทุกอย่างให้คุณแม่ทราบ คุณแม่ดิฉันท่านเสียใจมาก แต่ก็ต้องยอมรับเพราะดิฉันพลาดไปแล้ว หลังจากคลอดลูกก็ยังไม่ได้กลับไปเรียน เพราะอยากเลี้ยงลูกเอง อยากทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ลูกสาวทั้งสองคนดิฉันเลี้ยงเอง สอนเขาทุกอย่างให้เขาเป็นเด็กดี รู้ซึ้งว่าความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหนก็ต่อเมื่อมีลูกเอง ดิฉันจะสอนลูกสาวทั้งสองเรื่องการมีแฟน หรือการชิงสุกก่อนห่าม ถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมา อนาคตเราจะหมดไปด้วย ชีวิตในช่วงวัยรุ่นเราจะเปลี่ยนไป ดิฉันเห็นเพื่อนๆสมัยเรียน เรียนจบรับปริญญา ก็ได้แต่นึกย้อนกลับไป ถ้าเราไม่ชิงสุกก่อนห่าม เราคงจะเรียนจบไปนานแล้ว ได้ใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นสั้นมาก เพราะต้องรับบทบาทการเป็นแม่ ดิฉันไม่อยากให้ลูกเป็นเหมือนดิฉัน ดิฉันจึงยกตัวอย่าง คือตัวของดิฉันเองให้ลูกได้รับรู้ ทุกวันนี้ยอมรับเลยว่า อดีตที่ทำผิดเป็นครูสอนดิฉันจริงๆคะ และได้นำอดีตที่เคยพลาดมาสอนลูกสาวด้วย ตอนนี้กลายเป็นระวังเรื่องลูกสาวมาก เพราะตัวเองเคยผ่านช่วงนี้มาก่อน ไปรับ ไปส่งที่โรงเรียนเอง ลูกอยากไปไหนดิฉันพาไปทุกที่ ทั้งดูหนัง ว่ายน้ำ ทำกิจกรรมที่เขาอยากทำ รวมถึงเล่นเกมส์ออนไลน์กับลูกๆ แต่ไม่อนุญาตให้ลูกมีโทรศัพท์มือถือนะคะ และไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวบ้านเพื่อน หรือไปเที่ยวกับเพื่อนโดยไม่มีดิฉัน...ยอมรับเลยคะว่าการเป็นแม่นี่เหนื่อยจริงๆ ยิ่งลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่น เราต้องตามเขาให้ทัน ดิฉันเป็นกำลังใจให้คุณ จขกท นะคะ ค่อยๆคุยกับลูกคะ ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี จากคุณ : คุณแม่ยังสาว เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 05:58:38 A:222.123.160.76 X: TicketID:204369

ความคิดเห็นที่ 51 นับว่าดีมากนะคะ ที่ลูกสาวของคุณกับครอบครัวยังพูดคุย และรับฟังปัญหากันได้ด้วยดี อยากให้คุณแสดงความเชื่อใจลูกของคุณ ให้เขาได้รับรู้ด้วยค่ะ มีอะไรเขาจะได้บอกคุณหมด และคิดถึงคุณและ ครอบครัวก่อน  เวลาที่จะทำอะไรเกินเลย........ จากคุณ : มีลูกสาววัยรุ่น2 คน (เศษฝ้ายใยฟาง) เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 52 10:42:06

ความคิดเห็นที่ 52   วัยนี้ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุค่ะ บางทีพากันหนีตามกันไป หรือบางทีถึงขั้นทำร้ายตัวเอง พยายามพูดคุยกับเค้ามากๆ ให้เค้ารู้สึกเหมือนคุณเป็นเพื่อนที่สามารถบอกได้ทุกอย่าง ถ้าคุณไปบ่นว่า หรือเข้มงวดมาก คุณจะได้การสื่อสารทางเดียว คือเค้าจะไม่ตอบกลับอะไรเลย ไม่เถียง แต่จะดื้อเงียบมากขึ้น อย่าลืมหาสื่อข่าวสารต่างๆ เกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรหรือพวกภัยผู้หญิงมาวางไว้ให้เค้าหยิบอ่านง่ายๆ อย่าลืมเตือนภัยเค้าหรือพูดเกี่ยวกับเรื่องคลิป ข่าวว่าวัยรุ่นมัธยมระบาดมาก เห็นเป็นเรื่องเท่ห์ คือคลิปตบตี กับคลิปฉาวนี่แหละ เป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : นึกไม่ออก เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 02:56:34 A:125.27.135.91 X: TicketID:217515

ความคิดเห็นที่ 53 ผมขอเล่าประสบการณ์ที่คุณป๋าอ้วนอาจจะใช้เลี้ยงลูกให้ฟังนะครับ อาจจะไม่ตอบคำถามที่เป็นประเด็นอยู่ซักเท่าไหร่ ผมยังไม่แต่งงานครับแต่ในฐานะที่เป็นลูกคนนึง (ทุกๆคนก็เป้นลูกเหมือนกันหมดใช่มั้ยครับ) อยากจะบอกว่าการที่คุณป๋าอ้วนสามารถเปิดใจคุยกับลูกได้ ขอให้รักษาสถานภาพนี้ไว้ให้ดี ผมกังวลนิดเดียวตรงที่คุณบอกว่าปรกติมีอะไรคุณก็มักจะ"ตำหนิ"หรือว่าลูก ผมอยากจะให้คุณคอยระวังกับเรื่องนี้ให้ดี ต้องใช้วิธีการดูแลแบบนี้ให้ได้ตลอดไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรไม่ควรจะตำหนิ แต่ถ้าคุณเสียใจกับเรื่องอะไรก็อยากให้แสดงออกให้ลูกเห็นเลยดีกว่า เช่นร้องไห้ (อีกใจนึงก็ไม่อยากให้ร้องเพราะอาจจะเป็นบาปติดตัวลูก) แต่อย่าดุหรือตีเพราะลูกอาจจะเจ็บแต่เจ็บแค้น แต่ถ้าลูกเห็นน้ำตาพ่อแม่ หรือรู้ว่าพ่อแม่เสียใจผมว่ามันเจ็บกว่าโดนตีหรือโดนดุหลายเท่าและเค้าจะสำนึกได้ดีกว่า ที่ผมออกมาเล่าเรื่องนี้เป็นเพราะว่าตั้งแต่เด็กจนเรียนจบมัธยมพ่อผมยุ่งกับงานแทบไม่ได้เห็นหน้าพ่อ แต่พอเจอแต่ละครั้งก็จะโดนว่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ทำให้ผมกลัวพ่อไปเลย แต่ตอนหลังๆพ่อผมได้เปลี่ยนงานทำให้มีเวลามากขึ้นและก็ปรึกษากับแม่ผมว่า ทั้งผมและน้องผมไม่ค่อยคุยกับพ่อ แม่ก็อธิบายให้ฟังว่าพ่อชอบดุเด็ก(หมายถึงผมกับน้อง)ก็เลยฝังใจ หลังจากนั้นพ่อผมก็ไม่ดุอีกเลยและเวลามีปัญหาก็จะอธิบายพร้อมรอยยิ้ม พอเวลาผ่านไปหลายๆปีผมก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มีอะไรผมคุยได้ทั้งกับพ่อและแม่ จากเมื่อก่อนผมคุยกับแม่คนเดียว แต่เดี๋ยวนี้ผมรู้สึกอยากคุยกับพ่อมากขึ้น เรื่องนี้แม่ผมมาเล่าตอนโตผมก็เลยเพิ่งสังเกตุ เพราะฉะนั้นเลยอยากบอกว่าพยายามอย่าดุลูกและเลี้ยงลูกด้วยวิธีนี้ต่อไปจะดีที่สุดครับ เพราะผมก็ผ่านช่วงวัยรุ่นมาได้ 6-7 ปีเลยยังจำความรู้สึกได้และนึกได้เลยว่าแต่ก่อนผมปิดกั้นตัวเองจากพ่อผมมาก แม่ผมเป็นคนที่ตรงกันข้ามกับพ่อครับเลยทำให้ผ่านช่วงวัยรุ่น(ที่มีค่านิยมผิดๆอยู่มาก)มาได้ด้วยดี และขอฝากเรื่องธรรมะเป็นเรื่องสุดท้ายและสำคัญที่สุด พยายามให้ลูกๆเข้าถึงแล้วปัญหาทุกอย่างจะหมดไปครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่พิมพ์ซะยาวและอาจไม่ตรงประเด็นซักเท่าไหร่ จากคุณ : mr.grumpy เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 11:03:50

ความคิดเห็นที่ 54 อ้อ ขอเพิ่มเติมอีกนิดนึงครับ เรื่องธรรมะที่ผมว่าสำคัญที่สุดที่ต้องสอนให้วัยรุ่นเข้าใจคือ เรื่องบาปที่เกิดจากการทำให้พ่อแม่เสียใจมันเป็นบาปที่หนักแค่ไหน ต้องให้เค้าเข้าใจว่าแม้แต่การฆ่าสัตว์ก็ยังไม่บาปเท่ากับพ่อแม่เสียใจครั้งเดียวเลยครับ ตัวผมคิดว่ามันครอบคลุมหมดทุกๆประเด็นที่พ่อแม่กังวลเมื่อเด็กกลัวบาปข้อนี้ก็คงจะไม่กล้าออกนอกลู่นอกทาง จากคุณ : mr.grumpy เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 11:10:32

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ดิฉันคิดถึงวัยเด็กของตัวเอง และคิดว่า พวกเราคนที่อายุสามสิบกว่าปีขึ้นไป (วัยใกล้ๆกัน) น่าจะเข้าใจกันดี เพราะพ่อแม่สมัยก่อน ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการเข้าถึงหรือเข้าใจลูกมากกว่าเรื่องการงาน การเงิน แต่ลูกๆในยุคก่อน โชคดีที่เทคโนโลยียังไม่พัฒนามาก การพัฒนาการทางอารมณ์ ทางร่างกาย จึงไม่รวดเร็วเหมือนเด็กๆในปัจจุบัน  ดิฉันไม่เคยเล่าเรื่องของตัวเองให้พ่อแม่ฟังเลยในตอนเป็นวัยรุ่น ไม่กล้าเล่าเพราะกลัวโดนดุ กลัวไปสารพัด เลยหันไปสนิทกับเพื่อนมากกว่า แต่ดิฉันโชคดีที่มีเพื่อนดี อยู่ในสังคมที่ดี ชีวิตเลยไม่มีปัญหา แต่ในใจลึกๆ แอบฝันมาตลอดว่า ถ้าวันหนึ่งได้มีโอกาสเป็นแม่คน ดิฉันจะใกล้ชิดลูกให้มาก โอบกอดเค้าเพื่อบอกว่า รักจากแม่มากมายขนาดไหน ...อันนี้สำคัญนะคะ คือ - สิ่งแรกที่บอกตัวเอง คือ เราต้องแสดงความรักที่มากมายเหลือเกินของพ่อแม่ ให้ลูกรับรู้ -ความไว้วางใจ ลูกจะต้องมั่นใจในตัวเราว่า ทุกๆอย่างที่พ่อกับแม่ตัดสินใจ คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า ซึ่งอันนี้เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ค่ะ เราต้องอธิบายด้วยเหตุ ด้วยผล และด้วยอารมณ์ของความห่วงใย บอกกับลูก ว่าเพราะเหตุใด ..เมื่อนั้น ลูกก็จะเชื่อใจและไว้ใจเรา อย่าคิดเอาเองว่า เพราะเราเป็นพ่อเป็นแม่ แล้วลูกต้องไว้ใจ ...เพราะเด้กยังไง เค้าก็ยังเป็นเด็ก คิดแบบเด็ก แต่เราสามารถทำให้เด็กเป็นคนมีเหตุผลได้ ถ้าพ่อแม่มีคำอธิบาย -เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูก และเป็นครูสอนลูกด้วยตัวเอง สอนถึงสิ่งที่ลูกจะต้องเจอ เช่น เปิดวีดีโอการทำแท้ง ข้อดีข้อเสียของการทำแท้งคืออะไร การคลอดบุตรทำยังไง ความรักคืออะไร ความรักในวัยรุ่น ต่างกับความรักในวัยผู้ใหญ่อย่างไร ความรับผิดชอบต่อครอบครัวคืออะไร อนาคตในวันข้างหน้าที่ลูกต้องเจอหลังจากเรียนจบมัธยมต้น ต่อไปต้องทำอะไรบ้าง หน้าที่ของลูกที่ต้องรับผิดชอบ ...รวมไปถึง การป้องกันตัวเองเมื่อมีเพศสัมพันธ์ สอนวิธีการใช้ถุงยาง การคุมกำเนิด เป็นต้น - พยายามหากิจกรรมทางสังคม หรืออื่นๆที่เป็นประโยชน์ให้กับลูก อาจจะเป็นกิจกรรมทำร่วมกับบุคคลในครอบครัว หรือกับแฟนของเค้าก็ได้ เช่น การออกกำลังกายร่วมกัน การไปทำบุญ การไปออกค่ายช่วยเหลือคนที่ลำบากกว่า ดิฉันขอเข้ามาร่วมแจม เสนอแนวทางแก้ปัญหาด้วยคนนะคะ จากคุณ : เรื่องเล็กนิดเดียว เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 13:56:26

ความคิดเห็นที่ 56   จริงๆ จขกท ก็รุ่นไล่ๆกับผมนะ แต่ผมยังไม่ได้แต่งงาน จากประสบการณ์ในวัยเรียน เพื่อนผู้ชายผม ม1-ม3 ส่วนใหญ่ก็ดีๆ อย่างว่าสมัยก่อน มันไม่เหมือนสมัยนี้ มือถือก็ไม่มี แต่พวกที่ซ่าๆก็มีเยอะ ไม่ว่าหญิงหรือชาย มีอะไรกันตั้งแต่ ม2 ม3 แล้ว สมัยนั้นผมก็เริ่มมองว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว "สำหรับเด็กเลวๆ" เด็กผู้ชายคนไหนไม่อยากบ้าง ช่วงนั้นฮอโมนพุ่งพร่านด้วย เรื่องมีอะไรกัน ก็น่ากลัว แต่ผลที่ตามมาน่ากลัวกว่ามีสองเรื่องคือ 1 เรื่องท้อง หรือติดโรค 2 เรื่องเรียน อันนี้เรื่องใหญ่ เพราะช่วงนี้เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เรียนดี ก็มีอนาคตดี ถ้าใฝ่ต่ำ ชีวิตก็จบ ผมมองว่าเด็กยังเด็กเกินไปหน่อย ดึงขั้นกล้าทำกันหลังห้อง แสดงว่า สังคมในโรงเรียนนี้แย่ครับ ไม่ก็ได้เพื่อนแย่ๆ อยู่ห้องแย่ๆ มีแต่เขาจะจับกลุ่มกันทำการบ้าน เป็นผมจะใช้ไม้แข็ง จากคุณ : ย้ายโรงเรียน ยึดมือถือ เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 52 14:50:03 A:119.31.97.210 X: TicketID:038237