ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ใช่แค่คนลาวหรอกค่ะ คนไทยเรานี่ก็เหมือนกัน ตอนเราเอารถไปจอดที่หนองคายจะข้ามไปฝั่งลาว  ที่รับฝากรถฝั่งไทยเสนอว่าบ่ายแล้วหารถเข้าเวียงจันทร์ยากเค้ามีรถตู้คนรู้จักให้เราเหมาพาเข้าเวียงจันทร์เราสองคนกับแฟนคิด 1,200 บาทค่ะ และถ้าไปเที่ยวในเวียงจันทร์เค้าให้เหมาพาเที่ยววัดและสถานที่สำคัญบริเวณนั้นอีก 1,200 บาทค่ะ  โชคดีก่อนไปเรากับแฟนไปอ่านหนังสือสารคดีที่คนไปเที่ยวมาแล้วถ่ายเอกสารรายละเอียดไปด้วย  เลยไม่ตกหลุมพราง  สรุปนั่งรถเข้าเวียงจันทร์ก็เสียแค่คนละ 20 บาท  เหมารถสกายแล็ป(คล้ายตุ๊กๆบ้านเรา)พาเที่ยวประมาณครึ่งวันตามสถานท่องเที่ยวสำคัญๆ  ให้พาไปหาร้านกินข้าวข้างทางและให้พากลับไปเก็บของที่โรงแรม และไปส่งที่ขนส่งด้วยก็เสีย 250 แต่เราก็ทิปให้เค้าไป 280 บาทค่ะ จริงๆเราเช่าจักรยานไว้แต่วันที่จะเที่ยวฝนตกเลยต้องเหมารถสกายแล็ปแทนค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 09:12:21 แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 16:04:30 จากคุณ : มะลิวัน เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:03:52

ความคิดเห็นที่ 2 มันเป็นเช่นนั้นล่ะท่าน ... จากคุณ : เหมันต์ใบไม้ผลิ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:08:19

ความคิดเห็นที่ 3 ก็ได้แต่นั่งปลงกัน  ดูออกจากสีหน้าของแต่ละคน  พอถึงที่หมายที่ตกลงเหมาให้มาส่งแล้ว ก็จ่ายเงินไปทั้งน้ำตา (โมโหตัวเอง)  แค่นี้ยังไม่พอ ผมก็แยกมาคณะของผม 3 คน ไปที่ประตูชัย ที่พวกเขาภูมิใจนักภูมิใจหนา โอ้...แม่เจ้าทุกอย่างเป็นเงินไปหมด ค่าถ่ายรูปคนละ 20.- ก็พอทำเนา แต่ไอ้ช่างภาพที่มารุมขอถ่ายรูปเนะซิ รับไม่ค่อยจะได้เลย ขอแนะนำให้เอากล้องไปเองดีกว่าครับ ตัดความรำคาญ  เอาละซิ..พอได้ชื่นชมกะประตูชัยแล้ว ก็อยากเข้าห้องน้ำห้องท่าละซิ อะไรกันค่าห้องน้ำคนละ 10.- ถ้าจ่ายเงินลาว 2,000 กีบ            ถึงยามข้าศึกบุกแพงเท่าไรก็ยอม  แต่สภาพของห้องน้ำผมว่า 2.- ก็ยังแพง ทุก ๆ อย่างที่เราเข้าห้องน้ำแล้วถ่ายไม่ออกอยู่ในนี้หมด อย่าให้บรรยายเลย  พอชมประตูชัยจนสมใจแล้ว ก็อยากจะไปพระธาตุหลวง (ขึ้นชื่ออีกแล้ว) จริง ๆ แล้วก็มองเห็นยอดพระธาตุนะ แต่ไม่แนใจจะไปอย่างไรดี  ก็ไปถามตำรวจ รู้เปล่าว่าประทับใจจริง ๆ เขาไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น คือเขาเป็นตำรวจลาวมีหน้าที่เป่านกหวีดตรงบริเวณนั้น เขาก็จะทำหน้าที่เดียว อย่างอื่นกูไม่เกี่ยว  งงมาก ๆ          พวกผมทั้ง 3 ก็เดินไปดีกว่าเพื่อเอาบรรยากาศ  ไม่ไกลมากครับ  ก็ประมาณ 1.5 กม. ก็เพลิน ๆ ดี ชมบ้าน ชมเมืองเขา ไอ้คนชอบถ่ายรูปก็ถ่ายไป ถ่ายทุก ๆ ช็อต จากหงุดหงิดที่โดนลาวต้ม ก็กลายเป็นสนุกสนาน จนมาถึงพระธาตุหลวง ก็เหมือนเดิมเจ้าพนักงานถ่ายรูปก็จะเข้ามารุมเชื้อเชิญเราเหมือนเดิม (ต่อสู้กะพวกนี้มันจริง ๆ) เสียเข้าไปในพระธาตุคนละ 20.-              ออกมาจากพระธาตุ ก็จะเจอแม่ค้าขายของที่ระลึกพวกสร้อยเงินลาว  เครื่องประดับของผู้หญิงที่ชอบเงิน  ราคาก็โอเคนะครับ พอรับไหว ก็ซื้อติดไม้ติดมือ แล้วเป็นของฝากนิดหน่อย  ครานี้ก็หิวละซิ ก็เที่ยงกว่า ๆ แล้ว  จะเดินไปหาอะไรกินที่ตลาดเช้า ก็เหนื่อยกันแล้ว (พระธาตุ-ตลาดเช้า ประมาณ 2 กม.) ต้องไปถามรถรับจ้าง เพราะลาวไม่มีมอร์ไซด์รับจ้าง.... จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:11:50

ความคิดเห็นที่ 4 ปาด....................................................................... เข้ามาเก็บข้อมูลครับ พอดีปีใหม่นี้วางแผนไปเที่ยวลาว จากคุณ : นายอุดม เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:29:40

ความคิดเห็นที่ 5 ก็ตามที่คาดหวังเอาไว้ว่า พี่แกก็ขอเหมาเราในราคา 120.- แต่เป็นรถสกายแลปครับ  ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ แล้ว คือทั้งร้อนทั้งหิว ก็ตกลง  แต่...ที่ไหนได้ มันมาอีกแล้วครับท่าน พระ 1 องค์ เจอไป 120.-  แล้วก็ตามมาด้วย 2 คน ผัวเมีย อีก 120.- รับเต็ม ๆ 360.-  นั่งอัดกันมันมาก ได้แต่นั่งปลง  ระยะทาง 2 กม. ล่อไปซะ 360.-            พอถึงตลาดเช้า ก็หาของกินยากมาก ๆ ไม่เหมือนที่ฝั่งบ้านเรา เดินไปไม่กี่ก้าวก็เจอร้านอาหารแล้ว  คือไปเมืองเค้าทั้งทีก็อยากจะได้นั่งร้านบรรยากาศของบ้านเมืองเขาหน่อย  ไอ้ฟาสฟูดในตลาดเช้าก็มี แต่มันไม่ใช่ที่ต้องการ  ก็เดินถามข้อมูล  ก็งง ๆ เหมือนกันนะ ว่าคนลาวทำไมมรันหวงข้อมูลอะไรนักหนา ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง แผนที่หรือประชาสัมพันธ์ก็ไม่มี แผ่นพับอะไรต่าง ๆ ก็ไม่มี คงจะประหยัดงบประมาณมั๊ง            เหมือนไม่ได้มีมหกรรมกีฬาซีเกมส์ซะงั้น  แปลกใจมาก ๆ เหมือนกับว่าต่างคนต่างอยู่  ต่างคนต่างใช้ชีวิต  มรึงจะจัดอะไรก็จัดไป จะแข่งอะไรก็แข่งไป กรูไม่รู้วววว....ก็จำใจจ้างรถเหมือนเดิน  แต่ครานี้คิด 100.- มันเอาอีกแล้วครับท่าน  พี่แกพาไปส่งแหล่งอาหารของพวกฝรั่ง คล้าย ๆ ถนนข้าวสารบ้านเราเดี๊ยะเลย รำพึงกะตัวเองว่า...ตูละเบื่อ...ภาษาเราทั้ง 2 ก็ใกล้เคียงกันนะ ผมว่าผมก็อธิบายอย่างแจ่มแจ้งเลยนะ...มันเอาเงินตูไปอีกแล้ว..100..บาท            ครานี้ก็ต้องเดิน หาร้านอาหารพื้นเมืองของเค้าละซิ  ร้อนก็ร้อน ถามคนไปตลอดเส้นทาง  เดินมาประมาณ  10  นาทีก็เจอ  โอ้...รอดตาย  เป็นร้านอาหารประเภทส้มตำ  ปลานิลเผา  อะไรพวกนี้  แต่...รู้มั๊ย ร้านข้างถนน แต่ราคาภัตตาคารเลย  ล่อไปซะเกือบ 500.- อาหาร 3 อย่าง แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 09:59:29 จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 16:54:39

ความคิดเห็นที่ 6 ปาดนิดนึงครับ ยังงี้ไม่เรียกว่าหลอกหรอกครับ เป็นกลยุทธ์การค้า หุหุ ยิ่งไปช่วงซีเกมส์ด้วย ค่าครองชีพย่อมสูงเป็นธรรมดาครับ ตอนไทยเราเป็นเจ้าภาพก็เป็น นาทีทอง เข้าใจเค้าหน่อยเหอะครับ คนลาวน่ารักครับ ผมผิดกับเจ้าของกระทู้ตรงที่เข้าไปถามอะไร จะกระตือรือล้นแทบแย่งกันตอบ แถมบอกราคาสามล้อเป็นเงินไทยให้อีกต่างหาก บอกว่าใครแพง อย่าไป เห็นเป็นคนไทยมันชอบขึ้น ฮาเลย อีกอย่าง สาวลาวน่ารักสุดๆ ผมก็ไปลาวเมื่อเดือนที่แล้ว เจ็บใจมากกว่า อยู่ฝั่งโน่นแทบไม่เสียอะไรเลย เพราะรู้ที่เที่ยว หาข้อมูลไว้บ้าง เกือบเสียโง่นิดหน่อย มีรถให้เหมาไป 4 ที่ วัดพระแก้ว ประตูไชย แล้วก็เจดีย์ กับอนุสาวรีย์ท้าวอะไรสักอย่าง 800 ผมไม่ไป พอไปเที่ยวจริงแม่ม เจดีย์ทอง กับอนุสาวรีย์มันอยู่ที่เดียวกัน เกือกเอามาแยกเป็นทริปให้ดูเยอะเฉย เกือบโง่เลย แต่ที่เจ็บใจที่สัดนี่คือหลังกลับจากลาวข้ามมาหนองคาย เห็นว่าเย็นแล้วเลยเรียกสามล้อไปขนส่งเพื่อกลับอุดรฯ มันเรียก 80 บอกว่าเดี๋ยวไปส่งถึงขนส่งเลย พอตกลงไปมันพาผมไปทิ้งกลางทาง ผมด่ามันว่าอ้าวไหนว่าไปส่งถึงขนส่ง มันก็อ้างต่างๆ นาๆ รถติดมั่ง มืดแล้ว ถ้าไปเดี๋ยวสวนกับรถจะเสียเวลา เจ็บสุดๆ โดนคนลาวหลอกยังไม่เจ็บเท่าคนไทยด้วยกันหลอกเลย ผมเลยโยนให้ไป 40 บอกว่ามาส่งครึ่งทาง ก็เอาไปครึ่งราคา มันมองผมตาเขียวเลย แล้วบิดรถป๊าดดด อกไป ดีรถสิบล้อไม่เอาไปกิน เซ็งสุดๆ วันนั้น แก้ไข: คำผิด แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 17:09:46 จากคุณ : tumn70 เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:07:04

ความคิดเห็นที่ 7 พออิ่มท้องแล้ว ก็จะไปตลาดเช้าที่เดิมนั่นหละ เพื่อจะไปซื้อของฝาก ของก็อปอะไรพวกนั้น รวมทั้งบุหรี่ลาว ฝรั่ง มอร์เขียวแท่งยาว มาโบโร ฯลฯ ก็ได้ถามแม่ค้าที่ร้านส้มตำนั่นหละว่า  ตลาดเช้าไกลเปล่าครับ  เขาตอบมาว่า  เดินไป 1 แยก ก็ถึง   เอาอีกแล้วตู...เจอสกายแลปเอาเงินไปอีกแล้ว คือถ้าเดินมาร้านนี้ ก็ไม่ถึง 500 เมตร หรือ ครึ่งหลักของคนลาว ( 1 หลัก = 1 กม.)            พวกผม 3 คนได้แต่เดินมองหน้ากันแล้วก็ยิ้ม ๆ  จนมาถึงแหล่งชอปปิ้งที่คนลาวภาคภูมิใจที่สุด คือ...ตลาดเช้า  แต่รู้มั๊ยครับท่านของแพงมาก ๆ ของปลอมก็แพง คือจะซื้ออะไรก็เสี่ยงทุกอย่าง  ร้อนก็ร้อน ขอแนะนำว่าอย่าซื้ออะไรเลยดีกว่า (ตอนท้าย ๆ จะแนะนำว่าควรไปที่ไหนดี)  ผ้าไหมก็แพง  น้ำเปล่ายังแพงเลย 15.-          บ่าย 4 โมง เริ่มเบื่อแล้ว ก็จะหารถกลับด่าน(สะพานมิตรภาพฯ)  ก็เดินออกมาจากตลาดเช้าเข้าไปถามราคารถ  พี่แกบอกว่าไงรู้มั๊ยครับ  มัน..บอก..ว่า..ไปด่าน 3 คน 400.- (พอล่อมะรึง) คิดในใจ เมื่อเช้าโดนลาวต้ม คนละ 50.- ก็ยังรับไม่ได้เลย นี่จะเอาอีก 400.-เชียวเหรอ   พวกผมก็เดินหนี พี่แกก็ตามมาลดเหลือ 150. อ้าวลดมาเยอะจัง แสดงว่าพี่แกเจตนาไม่ดีนี่ (ห้ามนำเรื่องโก่งราคา หรือสิ่งที่ไม่ดีของคนลาวไปแจ้งตำรวจนะครับ เพราะตำรวจก็จะบอกว่า "เขาให้ผมมาเฝ้า 4 แยก") ช่วยตัวเองให้มาก ๆ ที่สุด อย่าถามอะไรคนลาวซะให้ยาก มึนตึ๊บ..  เอาหละครานี้ผมก็ใช้มุขซื้อน้ำ แล้วถามทางไปสถานีขนส่งกะแม่ค้า  ตาสว่างเลยพอแม่ค้าบอก เดินไปประมาณ 100 เมตร คือออกจากตลาดเช้ามาแล้วเดินไปทางซ้าย ข้ามแยกไฟแดงก็เป็นสถานีขนส่งแล้ว แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 10:01:53 แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 18:00:55 จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:14:33

ความคิดเห็นที่ 8 ....Hoo  My   God........ แต่ผมชอบ.." เบยลาว." .." ข้าวจี่ ".. ที่เมืองลาว.....เน้อ.... .. ขออภัยที่...ปาดหน้า อ่ะครับ.. แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 52 19:49:51 จากคุณ : markja เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:50:48

ความคิดเห็นที่ 9 แต่...ท่านอย่าไปถามข้อมูลกะใครทั้งนั้น เพราะจะไม่มีอะไรให้อะไรท่านเลย แม้แต่พนักงานที่มาแจกซิม แจกอะไรต่าง ๆ นา ๆ ไม่มีใครรู้เลยว่าท่ารถที่จะไปด่านจอดอยู่ตรงไหน ออกเวลาไหน (คือราคา 20.- บาทก็รู้แล้วหละตั้งแต่เสียค่าโง่ไปเมื่อเช้านี้) แต่...ปัญหาคือว่าจะไปขึ้นรถที่ท่าไหน อันนี้หละสำมะคัญจริง ๆ  คือตั้งแต่เช้าแล้ว เรา 3 คนผจญภัยกันมาโดยตลอด ทั้งสนุก ทั้งทุกข์  ทั้งเครียด ได้รสชาติของชีวิตจังเลย ได้รู้จักเล่ห์กลของคน คือกำไรชีวิตเล็ก ๆ แล้ววันนี้  เอาว่ะ...ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เหมาแมร่งกลับอีกซักครั้งจะเป็นไรไป คนละ 50.- เอง รู้มั๊ยครับพอผมถามราคา พี่แกบอกว่าขอ 200.- บอกว่ามันตั้ง 20 หลัก (กม.) อ้าว..เมื่อเช้าก็ไม่ได้มา 5 หลักซะหน่อย เอากันหน้าด้าน ๆ เลยเน้าะคนลาว  ก็เดินหนีอีกตามเชิง แต่ครานี้พี่แกไม่ยอมปล่อยให้อาหารอันโอชะหลุดไปได้  เดินตามผมมาเฉยเลย  555..ผม 3 คนก็ทำเล่นตัวไปงั้น ๆ (แต่อยากขึ้นรถไปเต็มทีแล้ว)            พี่แกก็บอกว่า 150.- ก็ได้  เอาละโว๊ย..คนลาวง้อตูแล้ว  แต่ที่ไหนได้  พี่แกได้เหมามาแล้ว 2 คู่ ๆ ละ 150.- ก็เป็น 300.-  รวมคณะผม 3 คน รับไปเหนาะ ๆ 450.-  แม่เจ้า..ทำไปได้  อย่าให้บอกอาการของคนไทยที่ร่วมชะตากรรมบนรถสกายแลปคันนั้นเลย...เกินคำบรรยาย            จนกระทั่งมาถึงด่าน  พวกเราก็เข้าตรวจอะไรต่อมิอะไรตามธรรมเนียมเค้าจนเสร็จทุกกระบวนการ  จนมาถึงที่สุดท้ายหรือตู้สุดท้าย หรืออะไรเรียกไม่ถูก  คือเวลาผ่านจากลาวมาเข้าไทยเข้าก็จะปั๊มบัตรผ่านแดนให้ แล้วก็จะมารอรถบัสที่เสียคนละ 20.- ไปฝั่งไทย (สลับกับเมื่อเช้าครับ)  แต่ที่น่าแปลกใจก็คือ...ก่อนจะไปซื้อตั๋วรถบัส (tikket bus) ขอเก็บค่าล่วงเวลาอีก คนละ 15.-  เอาอีกแล้วเมื่อเช้าก็ล่วงเวลาแล้ว   ตอนบ่าย 4 โมงครึ่งยังจะล่วงอีกเหรอ  หรือพี่แกจ้างเจ้าหน้าที่คนเดียวทำงานแมร่ง..ทั้งเดือนทั้งปี  คือผมไม่เสียดายตังค์หรอก ตลกอีกต่างหาก แต่อยากหาเหตุผล ประกอบคำอธิบายเท่านั้นครับ             เอาแค่ขำ ๆ กัน แต่อาจจะแทรกสาระเล็ก ๆ น้อย ๆพอประมาณนะครับ  วันพรุ่งนี้ (15 ธันวาคม 2552) จะต่อภาค 2 ครับ  มันส์...กว่าภาคนี้อีก ทั้งผจญภัยในหนองคาย  ทั้งข้ามแดมไปลาวอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น (จะไปสนามกีฬาแห่งชาติลาว) ไปวัด(เจ้าแม่)ศรีเมือง หอพระแก้ว ฯลฯ  และวก็มาสุดท้ายที่ดิวตี้ฟรี  ทุกรสชาติครับ  ขอกำลังใจด้วยครับผม จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 17:50:54

ความคิดเห็นที่ 10 เพื่อนเคยไปหลวงพระบาง กลับมาเล่าให้ฟังว่า โดนโกงทุกอย่างที่เขาโกงได้ จากคุณ : pimplus เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 18:24:40

ความคิดเห็นที่ 11    ไปลาวใช้เงินบาทหรือคะ  คือสงสัยว่าไม่ได้ใช้เงินเขาเหรอ จากคุณ : ไอติมเม็ดบัว เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 19:01:06

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาเก็บข้อมูลเลย ปีหน้าจะแบกเป้เที่ยวลาว  งิงิ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 19:22:03

ความคิดเห็นที่ 13   มารอเก็บข้อมูลด้วย มีโครงการเหมือนกัน อิอิ จากคุณ : อนามิกา เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 19:48:36

ความคิดเห็นที่ 14 อืมมม...เที่ยวแบบเหมา เหมา... จากคุณ : นาฬิกาโบราณ เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 20:08:35

ความคิดเห็นที่ 15 เวียงจันทน์ ไป 2ครั้งแล้ว เมื่อปี่ก่อน  สาบานกับตัวเองว่าเป็นที่สุดท้ายในลาวที่เราจะไป เราอาจโชคร้ายที่เจอคนไม่มีน้ำใจ... เมื่อธุรกิจ การเงินเข้ามาเกี่ยว  ความมีน้ำใจก็หดหาย ตอนนี้ หลวงพระบาง กำลังจะเดินตามเวียงจันทน์ไปติดๆแล้ว ที่ชอบที่สุดคือ ลาวเหนือ ยังมีน้ำใสใจจริงให้เห็นมากมาย...ไม่ผิดหวังคะ จากคุณ : แมงซุ่มมืด เขียนเมื่อ : 14 ธ.ค. 52 22:01:04

ความคิดเห็นที่ 16 อะไรกัน คนไทยเป็นโขยง แพ้คนลาวคนเดียว ทำไมไม่โวยวายหละ  จอดรับส่งรายทาง ตอนจ่ายก็จ่ายราคารายทางสิ ไม่ว่าประเทศไหนๆ ที่กำลังพัฒนาจะมีคนแบบนี้อยู่ทั้งนั้น ไทย ฟิลิปปินส์ยิ่งเยอะ   แล้วยิ่งลาวพูดภาษาเดียวกันกับเรายิ่งพูดกันง่าย (ลาวพูดคล้ายเหนือ) ตอนไปเที่ยวเวียงจันทน์เมื่อปีก่อน  เรียกสามล้อเครื่องจากประตูชัยจะไปพิพิธภัณฑ์ลาว และวัด(อะไรไม่รู้ ไฮไลท์เขาอ่ะ)  สามล้อเรียก 60 บาท  เราบอกทำไมแพง มันบอกน้ำมันแพง  มันก็จริงน้ำมันเขาแพงกว่าเราอีก  แต่มันอยู่แค่มองเห็น เราชี้ให้เขาดู  เขาบอกว่าไม่ใช่   เราบอกว่าเราเคยมาแล้ว อย่ามาสะตอหน้าตาก็ดีอย่ามาคิดแพง (หยอดบ้าง เพื่อเพิ่มดีกรี)  40 บาทเอาไหม ไม่เอาจะเดินไปแล้วนะ ร้อนหรอกถึงจะนั่งรถไป  ถึงได้โอเค พอมาถึงตลาดเช้าซื้อข้าวต้มมัด ถามว่าเท่าไหร่  แม่ค้าตอบ 20 บาท   กรี๊ดดดด    มัดละ 20  เราบอกว่าแพงกว่ากรุงเทพมหานครอีกนะ  ให้มัดละ 10 บาทแล้วกันเห็นว่ามัดใหญ่นะ  แม่ค้าก็โอเคนะ กับคนที่หากินแบบนี้  เราต้องแข็งเข้าไว้  หาข้อมูลก่อนไป  เมืองไทยก็ไม่น้อยนะ  ตามสถานที่ท่องเที่ยวที่การคมนาคมไม่ค่อยสะดวก เราเคยยอมลาวครั้งหนึ่ง คือ   ตอนรอคิวเข้าด่านน่ะ   มีคนลาวมากระซิบว่า เสีย 20 บาทไม่ต้องรอ  เรารีบโอเคเลยทันที (นี่ขนาดอยู่ในด่านนะ ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ ตม. เลยหละ) ปกติไม่ใช่นิสัยหรอก ที่จะสนับสนุนให้คนทำผิดน่ะ   แต่ที่อารมณ์เสียที่สุดคือ รถทัวร์ หนองคาย-เวียงจันทน์   อุดร-เวียงจันทน์  ที่ท่ารถในตลาดเช้าน่ะ  นอกจากไม่ตรงเวลาแล้ว พนักงานไม่ได้เรื่องเลย  มาไม่ตรงเวลาเป็นชั่วโมง แล้วไม่ให้ผู้โดยสารขึ้นรถอีกต่างหาก  แบบไร้เหตุผล งงมาก จากคุณ : Please make sure what you said เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 04:54:20

ความคิดเห็นที่ 17 ก็ฝรั่งมาเที่ยวเมืองไทยเรา เราก็ทำกับเขาแบบนี้ไม่ใช่เหรอครับ นักท่องเที่ยวสำหรับคนที่ไม่ชาติตัวเองก็คือหมูดี ๆ นี่เองแหล่ะครับ ต้องทำใจ ดีที่สุดก็คือมีกล้องแบบถ่ายสารคดีซักตัว แล้วก็ทำเป็นเหมือนถ่ายออกรายการอะไรซักอย่าง คราวนี้ก็คงจะได้รับเกียรติบ้างมั้ง 5555 จากคุณ : กระจอกจัง (กระจอกจัง) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 07:44:12

ความคิดเห็นที่ 18   ผมเคยไปลาวแล้วชอบมาก ครั้งแรกไปเยี่ยมเพื่อนที่ได้ทุนมาเรียนเมืองไทย 3-4 คนครับ ไปครั้งแรกตอนนั้น ลาวยังต้องขอวีซ่าเลยครับ ถ้าขอ กทม. ประมาณ 400 บาท แต่ผมไปประทับที่ด่าน โดนไป 1500 บาทครับ นั่นครั้งแรก ชอบมาก เพราะลาวยังมีอะไรเดิม ๆ อยู่ ถนนรอบ ๆ ประตูไชย ยังเป็นลูกรังอยู่เลย ครั้งที่ 2 ห่างกันหลายปีหลังจากทำงาน ต้องไปประชุมอาเซียน ซึ่งเป็นครั้งที่ทำข้อตกลงยกเลิกวีซ่ากัน ก็ประทับใจทั้ง 2 ครั้งครับ แต่ก็นานแล้วที่ไม่ได้ไปเยือน ความเจริญคืบคลานเข้ามาพร้อมกับความหดหายของน้ำใจคนครับ จากคุณ : SPORTERO เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 11:49:37

ความคิดเห็นที่ 19   เอ๊ะ...แล้วเราจะไปดีมั้ยเนี่ย อย่างไรก็ขอบคุณ จขกท แล้วกันค่ะ จากคุณ : อยากไปเที่ยว (ตาต้าเกะ) เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 13:03:59

ความคิดเห็นที่ 20 คห.16          คือมันบ้านเมืองเขา เราจะโวยวาย ไปทำอะไรไม่ได้หลอกครับ เจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขาก็จะไม่ลงมายุ่งครับ  ลองพวกเราทำตามคุณคิด ก็ต้องโดนจับ หรือไม่งั้นก็กักตัว คือวิถีชีวิตของคนที่นั่นต่างจากเราเยอะ          แท็กซี่ที่บ้านเราขูดรีดคนต่างชาติ เจ้าหน้าที่บ้านเมืองก็ยังสมารถเข้ามาช่วยเหลือได้ เพื่อรักษาภาพพจน์ แต่ที่เมืองลาว หายากครับ เพราะเขาโดนสอนมาอย่างนี้ครับ คห.11          ใช้ได้ทั้งเงินบาท และเงินกีบครับ  แต่ขอแนะนำให้ใช้เงินกีบครับ  ถ้าใช้เงินบาทอาจจะไม่ทอน  แลกที่ด่านเลยครับ 1 บาท = 255 กีบ ครับ ถ้าไปแลกข้างใน ก็จะได้ บาทละ 250 กีบ ครับ  ยกตัวอย่างเรื่องค่าห้องน้ำ ถ้าจ่ายเงินบาท 10.- จ่ายเงินกีบ 2,000 กีบ (8 บาท) จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 14:10:48

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อจากภาคแรกแล้วกันครับ  พอเสร็จสิ้นกระบวนการอะไรต่าง ๆ นา ๆ แล้ว  ผมทั้ง 3 ก็ได้มายืนเหยียบบนแผ่นดินไทยที่ฝั่งหนองคายอีกครั้ง  ก็จะเป็นเวลาเกือบห้าโมงเย็นแล้ว ก็โทรเรียกลุงขับรถสกายแลป ที่มาส่งเมื่อเช้าให้มารับ เพื่อไปที่ตลาดท่าเสด็จ ค่ารถ 80.- ถ้าเราไม่มีเจ้าประจำเขาจะเรียกค่าโดยสารเราประมาณ 100-150.-          ตลาดท่าเสด็จปิดเวลา 6 โมงเย็นครับ ขณะไปถึงที่นั่นแม่ค้าก็เริ่ม ๆ จะเก็บร้านแล้วครับ  พวกผมเลยตกลงกันว่าวันกลับค่อยมาเดินแต่เช้าแล้วกัน  ก็ได้เข้าไปในท่า(จุดชมวิว) บรรยากาศดีมาก ๆ ครับ เหมาะสำหรับถ่ายรูป คือมองไปฝั่งตรงข้ามก็มองเห็นเมืองลาวครับ  บริเวณท่าเสด็จนั้นอากาศดีมากครับ เขาทำเป็นสวนสาธารณะของคนเมืองนี้ มีที่นั่งพักผ่อน ถีบจักรยาน ที่ออกกำลังกาย เรียบริมโขงเลยครับ  พวกผมก็พลาดไม่ได้ที่จะเก็บบรรยากาศให้ได้มากที่สุด โดยมีตากล้องมือฉมังเก็บภาพทุก ๆ ภาพ          จนกระทั่งได้เวลาอาหารเย็นครับ  ไม่ต้องไปไหนไกล ที่ท่าเสด็จมีร้านอาหารให้เลือกเยอะมาก แต่ละร้านอากาศดี ๆ ทั้งนั้น  ไม่ต้องไปหรอกครับหาดจอมมณีอะไรนั่น เพราะไม่มีอะไรเลย ที่ขายอาหาร กับหาดไกลกันซักหน่อย ร้านค้าก็ไม่มาก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นปลาเผาอะไรทำนองนั้น  แต่...ที่ท่าเสด็จใครอยากกินปลาแม่น้ำโขงก็มี  แต่พวกผม...พลาดไม่ได้เลยครับ แหนมเนือง จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 14:30:58

ความคิดเห็นที่ 22 ผมไปนั่งที่ร้านแดงแหนมเนืองครับ  คนเยอะมากแน่นร้านไปหมด  ราคาก็ถูกครับ แต่...ก็ต้องมารับข่าวร้าย เมื่อบอลไทยแพ้มาเลย์ ตกรอบแรก คนทั้งร้านไม่ได้พูดเรื่องอื่นใดเลย นอกจากเรื่องบอลไทย ดีนะว่าวันนี้ไม่โดนคนลาวหลอกให้ไปสนามกีฬาแห่งชาติเขาเพื่อไปดูบอล เซ็งไปตาม ๆ กัน  แต่ทีหนองคายร้านอาหารจะปิดเร็วมากครับ นั่งเอ้อละเหยไม่ได้ครับ ต้องรีบ ๆ ทำเวลา  จนกระทั่ง 2 ทุ่มกว่า ๆ ก็เข้าที่พักครับ          รุ่งเช้า (เสาร์ที่ 12 ธค.52)  ก็เหมือนเดิมครับตื่นมาก็เรียกรถของลุงสกายแลป ให้พาไปกินอาหารเช้า (เป็นพวกอาหารญวณ) แล้วก็มาเอาบอร์ดี้พาส(บัตรผ่านแดน) ที่ใกล้ ๆ ด่าน คือ 1 ใบอยู่ได้ในเฉพาะนครเวียงจันทร์เท่านั้นครับ 3 วัน  แต่พวกผมไป-กลับ (ไม่อยากอยู่..) ก็ต้องทำบัตรผ่านแดนทุกวันครับ(จะมีบริษัททัวร์แถว ๆ นั้นหละครับรับทำ  100.-)  ถ้าจะให้ดีไม่ต้องรอคิวนาน ผมใช้วิธีแฟกซ์เอกสารไปก่อนเดินทางครับ แล้วก็โทรบอกให้ทำกี่ใบ ก็สะดวกดี          วันที่พวกผมไปรับ เป็นวันเสาร์พอดี คนรอทำเยอะมาก ๆ ดีนะที่พวกผมทำล่วงหน้าเอาไว้ ไม่ต้องรอคิว  เสร็จแล้วก็มาที่ด่านครับเพื่อตรวจหลักฐาน แล้วก็มาเสีย 20.- อีกเหมือนเดิม เพื่อขึ้นรถบัส ข้ามไปที่ด่านฝั่งลาว  บรรยากาศในการขึ้นรถดูดีเอามาก ๆ ต้องรีบ ต้องเร่ง ต้องแย่ง เหมือนกับว่าใครดีใครได้ ยิ่งพวกดูแลกลุ่มทัวร์เขาก็ต้องรีบขึ้น รีบเบียดเพื่อจองที่ให้ลูกทัวร์เขา(น่าจะเป็นพวกทัวร์เถื่อน ที่มาหลอกหาลูกค้าแล้วเสนอที่เที่ยว ขอแนะนำว่าให้หลีกหนีให้ไกล ๆ ที่สุดนะครับ)          จนมาถึงด่านลาว ต้องเข้าคิวยาวมากกก...กว่าจะตรวจได้แต่ละคน ผ่านไปอย่างช้า ๆ พวกถือพาสปอร์ต ต้องช้าหน่อย คือต้องกรอกเอกสารอะไรทำนองนั้น เป็นที่วุ่นวายและดูดีที่สุด  ก็เหมือนเดิมพวกดูแลทัวร์ก็จะไล่ต้อนลูกทัวร์เขา ให้จับกลุ่มกันไว้ รักกันไว้นะทำนองนั้น ห้ามแยก ห้ามแตกแถว เหมือนกลัวหลงซะอย่างงั้น ระหว่างที่รอประทับให้เข้าเมืองลาว และแถวที่ยาวมาก ๆ นั้น  ผมก็ใช้เวลานี้หละครับเดินไปแลกเงินกีบ คือเป็นธนาคารของรัฐบาลลาวครับ  1 บาท/255 กีบ ครับ  ใครที่จะเดินทางไปควรจะแลกที่ตรงนี้น่าจะดีกว่าครับ เพราะเขาติดอัตราแลกเปลี่ยนให้ดูชัดเจนมาก          อย่าไปเชื่อครับว่าแลกในลาวจะได้บาทละ 270 กีบ  เป็นไปไม่ได้ครับ อย่างเก่งเต็มที่ 250 กีบครับ   จนกระทั่งผ่านกระบวนการเรียบร้อยแล้ว ตรวจกระเป๋าแล้ว  ครานี้....ฝันร้ายก็จะเริ่มเข้ามาหาพวกเราอีกแล้วววว....อันดับแรกเลยก็ค่าเหยียบแผ่นดิน 40./คน ตามมาด้วยค่าล่วงเวลาอันแสนจะงง..งง ของคนลาว ว่ามันล่วงตรงไหนว่ะ หรือพี่แกยังไม่ได้นอนอีกหรือไง เมื่อวานก็ล่วงไป 2 ครั้งแล้ว นี่ยังจะมาล่วงอีก ก็สรุป 15.-/คน (เก็บเอาไว้ไปถามยายดีกว่า ว่ามันล่วงตรงไหน คือ..คาใจมาก)            พอเข้ามาได้แล้ว  พวกเราทั้ง 3 ได้ปฎิญาณกันว่า วันนี้เราจะไม่ให้คนลาวมาหลอกเราอีกแล้ว บรรยากาศการรุมทึ้งของพี่ ๆ รถรับจ้างทั้งหลายก็เหมือนเดิม หนังม้วนเดิม แต่พวกผมมีบทเรียนมาแล้ว เรียกเหมา 3-400.- เหรอ  ผมบอกว่า  3 คน 60.- จะไป  เชื่อมั๊ยครับว่าพวกพี่แกแตกสลายหายไปกับตาอย่างรวดเร็วมาก  คนไทยที่โดนรุมทึ้งก่อนพวกผมจะไปถึง มองผมด้วยคามปลื้มปิติ เหมือนกับว่ามีของวิเศษอะไรทำนองนั้น          เมื่อวานเราโดนไปเยอะ วันนี้เราจะไม่ยอมง่าย ๆ  ว่าแล้วพวกผมก็แบกเป้ เดินไปอีกประมาณ 50 เมตรครับ ก็จะเป็นป้ายรถเมล์ ก็เหมือน ๆ บ้านเราหละครับ มีร้านขายของชำ ขายน้ำ ขายบุหรี่ ทำนองนั้น รถเมล์เขาก็คล้ายรถตู้ผสมรถแวนบวกด้วยมินิบัส คืออธิบายไม่ถูกว่ามันคล้ายอะไรดี  สีเหมือนกันหมด(เทา) แต่ไม่ใช่ไปที่เดียวกันทั้งหมด อย่าขึ้นผิดนะครับ ต้องอ่านป้ายว่าตลาดเช้าเท่านั้น หรือใช้ปากถามครับว่ารถคันนี้ไปไหน ห้ามฟัง เพราะเขาจะไม่มีประเป๋ารถ โหนรถหรือโผล่หน้ามาเรียกว่าไปโน่นมั๊ยเพ่ ไปนี่เปล่าเพ่ เหมือนบ้านเรามาบอกหรอกครับ ต้องใช้ไหวพริบชั้นสูงมาก ๆ ครับ          สิ่งที่ต้องระวังและตั้งการ์ดไว้ระหว่างรอรถเมล์คือ ถัดจากป้ายรถเมล์ไป 4-5 เมตร จะมีผู้สังเกตุการณ์พร้อมรถสกายแลป(จัมโบ้) จะเข้ามาหาเราทันที่พร้อมเสนอราคาอันโหดร้ายทารุณมอบให้กับเรา อย่านะครับ อย่าแม้กระทั่งสบตาพวกพี่แก ทำเป็นคุยหรือไม่สนใจพี่แกไปเลย ไม่งั้นเราจะโดนสะกดจิตครับ  สำหรับรถเมล์อย่างที่บอกเขาก็มาเรื่อย ๆ ครับ ตลอดเวลา พอเรารู้ว่าคันไหนไปไหนก็เตรียมตัวเลยครับ          อย่างวันนี้คณะพวกผมต้องการจะเที่ยววัดไหว้พระ เพราะงั้นเหมือนมาไม่ถึงนครหลวงเวียงจันทร์ พวกเราไม่สามารถรู้หรอกครับว่ารถจะผ่านวัดอะไรบ้าง ไปทางไหนบ้าง แต่ที่แน่ ๆ รถคันนี้ต้องผ่านวัดศรีเมือง(ศึกษามาแล้วอย่างดี วันนี้พวกพี่ ๆ แกไม่ได้แอ้มเราหรอก..) ซึ่งเป็นที่เล่าลือว่าศักดิ์สิทธิ์มาก ๆ ใครมาที่ลาวก็ต้องไปที่วัดนี้ครับอันดับต้น ๆ  ก็อาศัยถามผู้โดยสารคนลาวครับว่าใกล้หรือยัง เกือบหรือยัง เขาก็บอกอย่างดีครับ ต่างจากเมื่อวานมากครับ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 52 10:10:48 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 15:48:41 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 15:44:21 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 15:43:12 จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 15:37:56

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อรถเมล์เกือบถึงวัด  เราต้องตะโกนหรือเดินไปบอกให้จอดนะครับ เพราะไม่มีกริ่ง ไม่มีออดให้กดครับ เท่ห์..มาก ๆ  เขาก็ทำการจอดที่หน้าวัดเลยครับ พวกผมก็เดินไปจ่ายเงิน ทั้งหมด 3 คน 60.-(15,000 กีบ ) ประหยัดกว่าเมื่อวานตั้ง 90.-  แล้วพวกผมก็เดินทางเข้าไปในวัด แต่ขณะที่กำลังจะเข้าไป ตากล้องของผมก็เหลือบไปเห็นต้นอะไรไม่รู้แปลก ๆ ถ่ายอยู่นั่นหละ  ผมก็เข้าไปดูแล้วบอกว่านี่คือต้นสาระ  ใหญ่มากครับ เก่าแก่มาก ดอกกำลังบานสวยมาก ๆ คงอายุหลายร้อยปี ใครไปเที่ยวอย่าลืมเก็บภาพกับต้นสาระต้นนี้นะครับ ทึ่งมาก ๆ          วัดศรีเมือง หรือวัดเจ้าเม่ศรีเมือง ทัวร์เยอะมากครับ เป็นคนไทย 90% ครับ  เหมือนเป็นวัดไทยเลย  เข้ามาถึงพวกผมก็ได้ให้หลวงพ่อผูกข้อไม้ ข้อมือให้ก่อน พร้อมรับศีลรับพร แล้วท่านก็แจกพระให้คนละองค์ครับ แล้วเราก็บริจาคตามจิตศรัทธาครับ เป็นเงินไทย เงินกีบ ก็ได้ครับ ไม่มีตู้ แต่จะวางในถาดใบใหญ่ ๆ ครับ  พวกผมก็วางไปคนละ 20.- ขั้นตอนต่อไปก็ต้องเข้าไปในโบถส์ เพื่อไหว้เจ้าแม่ศรีเมือง  ก็เหมือนเดิม...สิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือเจ้าพนักงานช่างภาพทั้งหลาย ก็จะเข้ามาหาเราครับ (มาอีกแล้วหรือนี่)..  ระหว่างที่จะเข้าไป ก็จะมีสิ่งที่บูชาคล้าย ๆ บายศรี แต่เขาทำจากเทียนครับ อันนี้แล้วแต่เรา จะเอาหรือไม่เอาก็ได้ แต่พวกผมแค่ได้มากราบเจ้าแม่ศรีเมืองก็พอใจแล้วครับ          ข้างในโบถส์ควันธูปจะตลบอบอวนไปหมด ใครที่แพ้ควัน ควรหาผ้าปิดจมูกไปด้วยก็น่าจะดี  ไม่งั้นก็รีบไหว้ แล้วก็รีบออกมาครับ เดี๋ยวสำลักควัน  ออกมาจากโบถส์เราก็เก็บภาพตามธรรมเนียม ผู้คนก็เริ่ม ๆ ทยอยมา ทั้งคณะนักกีฬาจากชาติ ต่าง ๆ ทั้งทัวร์  ด้วยความที่มีบทเรียนจากเมื่อวาน  ผมได้โอกาสจึงได้เข้าไปถามทางกับนักศึกษาที่เป็นไกด์ประจำทีมกีฬาชาติต่าง ๆ  พวกผมก็ได้ข้อมูลอย่างดี คือออกจากวัดศรีเมืองผมอยากจะไปวัดหอพระแก้ว ตามด้วยวัดศรีสะเกษ  คือทั้ง 3 วัด ต้องไปให้ได้เลยครับ จึงจะครบสูตรการเที่ยวเมืองลาว          น้อง นศ.ก็บอกทาง บอกวิธีไป บอกราคาค่ารถ  แต่ที่น่าสนใจก็คือ..น้องเขาแนะนำให้เราเดินเพราะไม่ไกล ได้เดินชมวิวด้วย ทางที่จะไปต้นไม้ค่อนข้างเยอะ ร่มรื่นมาก ๆ (ถ้าขึ้นรถก็ 120.- ขึ้นแน่) ก็จริงตามน้อง นศ.บอก  ออกมาจากวัดศรีเมือง เดินอีก 1 หลัก(กม.) ก็มาถึงวัดหอพระแก้ว  เอาละซิเริ่มควักกระเป๋าอีกแล้ว  ค่าเข้าคนละ 20.- (5,000 กีบ)  สถานที่นี้ห้ามถ่ายรูปในโบถส์ คือขออนุญาตไม่เล่าดีกว่าที่วัดนี้ ต้องไปเองถึงจะรู้ว่าทำไมเล่าไม่ได้ครับ          ฝั่งตรงข้ามก็คือวัดศีสะเกษครับ  ค่าเข้าก็ 20.-/คน เหมือนกัน อีกอย่าง ทั้ง 2 สถานที่นี้ น้ำค่อนข้างแพง ตกขวดละ 15.- หนังสือภาษาลาวจะแพงกว่าที่ตลาดเช้าประมาณ 10-20.- ครับ  ก็ใช้เวลาเดินชมอยู่ไม่นานครับ  จะบ่ายโมงแล้ว พวกผมก็มีโปรแกรมจะไปที่สนามกีฬาฯ แล้วไปหาข้าวกินที่นั่น เดินออกมาไม่มีรถสกายแลปครับ แต่จะมีรถแวนอย่างดี ยี่ห้อฮุนได คล้าย ๆ ฟอร์จูนเนอร์บ้านเราครับ  ข้างหน้าติดธงชาติลาวด้วย เป็นรถ วีไอพี คนขับหรือเจ้าของรถสุภาพมาก แต่งตัวดีมาก เขาให้ข้อมูลว่าระยะทางไปสนามไกลมาก  ประมาณ 20 เกือบ 30 หลัก(กม.) เขาขอค่ารถ 300.- ยิงตรงอย่างเดียว ไม่มีรับใคร  พวกเราก็มองหน้ากัน คิดในใจว่า..พวกตูจะโดนอีกหรือเปล่านี่ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 52 06:16:50 จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 16:44:25

ความคิดเห็นที่ 24 แต่....ผิดคาดครับ รถดีมาก แอร์เย็นเฉียบ  คนขับก็เปิดเพลงสะบายดีเมืองลาวให้ฟัง  พร้อมทั้งบรรยายสถานที่ต่าง ๆ แนะนำสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านให้เราได้รับรู้  ขอขอบคุณมาก ๆ นะครับ ท้าวทองเพ็ด  นั่ง ๆ มา โฮโฮ้..ไกลจริง ๆ ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงครับกว่าจะมาถึง  พอลงรถจ่ายเงินพร้อมทั้งเก็บภาพรถ และท้าวทองเพ็ด แล้ว  ก็เดินข้ามถนนไปที่ศูนย์อาหาร ศูนย์ขายของที่ระลึก ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับสนาม  ศูนย์ขายของ ขายอาหาร ก็คล้าย ๆ ตลาดนัดบ้านเราครับ แต่อาจจะใหญ่กว่าเล็กน้อยครับ  ถ้าไม่จำเป็นอย่าซื้อนะครับ  บางครั้งเราไม่รู้ อาจไปเจอเสื้อสัญลักษณ์ซีเกมส์ของ FBT เข้าก็อยากรีบซื้อ คนขายก็จะบอกว่า...ขายราคาเท่ากันกับบูธ FBT  แต่ที่ไหนได้ บูธฯ ที่อยู่ในสนาม ลด 15% ถูกกว่าครับ          ของขายก็งั้น ๆ ครับ ค่าเช่าสถานที่แพง ของต้องแพงตาม  ร้อนก็ร้อน แต่...หิวแล้วอย่างไรก็ต้องหาของกินก่อนดีกว่า ทำไงได้  ทุกอย่าง 40.- ขึ้นทั้งนั้น รสชาติก็คงจะรู้ ๆ กันอยู่นะครับ  พอกินประทังชีวิตแล้ว ก็ต้องเดินข้ามถนนเข้าไปในสนามกีฬา ต้องเดินผ่านเครื่องตรวจระเบิด ตรวจกระเป๋า ห้ามรถเข้า ยกเว้นรถ วีไอพี หรือรถนักกีฬา  นอกนั้นเดินครับ เดินเท่านั้นที่จะถึงที่หมาย เรื่องร้อนไม่ต้องพูดถึง มาถึงขนาดนี้ ต้องทน ทน แล้วก็อดทน ระยะทางจากประตูถึงเมนท์สเตเดี่ยม ก็ประมาณเกือบ ๆ 1 หลัก แต่ละสนามแข่งขัน สุดจะบรรยาย ไกลกันมาก  นี่ถ้าพวกผมไม่ต้องการเสื้อผ้า FBT หรือของฝากที่เป็นสัญลักษณ์ซีเกมส์ คงไม่มาหรอก  ลืมบอกไปในบูธฯ ใช้เฉพาะเงินกีบเท่านั้นครับ  ค่าบัตรเข้าชมกีฬาแพงมากครับ 120.-/คน พวกผมไม่ดูดีกว่า          ก็ได้เวลาครับ ก็ออกมาจากสนามโทรเรียกท้าวทองเพ็ดมารับ ให้ไปส่งที่ด่าน ใช้เวลาเดินทางจากสนามฯ - ด่าน ใช้เวลาเกือบชั่วโมงครับ ก็เพลินดีครับ เสพวิถีชีวิตพลเมืองลาว  บรรยากาศนอกเมืองเขา จนมาถึงด่านครับ ก็เกือบ ๆ จะสี่โมงเย็นครับ  ก็เป็นธรรมเนียม...ตากล้องของเราก็เก็บภาพท้าวทองเพ็ดอีก...เหมือนเดิม          แต่ครานี้พวกผม ไม่เข้าไปตรวจบัตรก่อน  แต่...ได้ไปที่ดิวตี้ฟรี...ของถูกมากครับ ใครซื้อของจากตลาดเช้ามาจำพวกกระเป๋า บุหรี่ เหล้า ฯลฯ  ขอบอกว่า ที่นี่ถูกครับ ถูกกว่ามาก ๆ มีทุกอย่างครับ แต่พวกเหล้าหรือบุหรี เขาจำกัดการขนออก คือเหล้าได้คนละ 1 ขวด บุหรี่ 2 คอตตอล  ก็ซื้อกันนิดหน่อยครับ พอหอมปากหอมคอ โชคดีจริง ๆ ที่ไม่ได้ซื้ออะไรมาจากตลาดเช้า ตลาดที่คนลาวภูมิใจนักหนา         พวกเราทั้ง 3 ก็ผ่านเข้ามาตามกระบวนการเข้าฝั่งไทยเรียบร้อยแล้ว  2 วันที่ผ่านมาที่ได้เข้ามาเที่ยวที่นครหลวงเวียงจันทร์ มีทุกรสชาติ  คนเราจะโง่ก่อนฉลาดเสมอ มันเป็นธรรมชาติ สิ่งที่เราไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัส มันก็ผ่านเข้ามาใชชีวิตเรา ไม่มีใครฉลาดกว่าใคร หรือโง่กว่าใคร แต่...สิ่งที่ได้พบมา..มันคือประสบการณ์    ลาก่อน....นครหลวงเวียงจันทร์ แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 17:34:24 แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 52 17:33:31 จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 15 ธ.ค. 52 17:30:27

ความคิดเห็นที่ 25   มันก็เหมือนฝรั่งมาเที่นวเมืองไทยนั่นแล........ จากคุณ : ง.งก เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 52 00:02:13

ความคิดเห็นที่ 26 หมู่เฮา ซาวลาว มีความยินดี ต้อนรับ"หมูสยาม" ซุกผู้ซุกคน จากคุณ : physikman (PhysikMan) เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 52 14:06:47