ความคิดเห็นที่ 1   มหากาพย์ความรัก(ที่เลวร้าย)ของฉัน ที่วันนี้มันสมควรหยุดได้แล้ว เรื่องความรักของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าแฟน นั่นหมายถึงบุคคลแค่2คนเท่านั้น แต่เมื่อไหร่ที่มันมีเลข3เพิ่มขึ้นนั่นหมายความว่า ฝ่ายหนึ่งได้ทรยศต่อความรักที่มีให้แก่กัน และตัวฉันก็คือหนึ่งในเกมนี้ ที่ไม่รู้ว่าเป็นผู้แพ้ หรือผู้ชนะดี แต่คิดว่าน่าจะชนะ เพราะชนะใจตัวเองมากกว่า ที่กล้าที่ก้าวออกจากกงเกวียนกรรมเกวียนแห่งความทรมานนี้ คบกันแฟนจนถึงวันนี้ก็ 6 ปีกับ 2 เดือนกว่าๆ แต่เวลาก็แค่เวลาค่ะ มันไม่ได้มีค่าอะไรเลย ที่จะมานั่งจำ ถึงสิ่งเขาได้กระทำกับฉัน ความดีที่เคยทำให้เอาบวกลบคูณหารกับสิ่งที่เขาทำร้ายจิตใจฉัน มันติดลบจนไม่เหลืออะไรแล้ว รู้จักกับแฟนคนนี้ ขอเรียกว่า พี่หนึ่ง(นามสมมติ)แล้วกันค่ะ เราอายุห่าง 4ปีได้ รู้จักกันตั้งแต่ฉันอยู่ ม.2 เพราะพี่เขาเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน รู้จักในที่นี้คือก็แค่รุ่นพี่ ยังไม่ได้มีความรักใดๆเพราะตัวฉันยังเด็กไม่รู้จักหรอกความรักน่ะมันคืออะไร คุยกันตามประสาพี่น้องไปเรื่อย พอฉันอยู่ ม.5 เทอมสุดท้ายก่อนจะขึ้น ม.6 พี่หนึ่งก็เริ่มคุยแปลกๆ มีของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตา นู่นนี่นั่นมาให้ จากที่ไม่เคยมี ก็เริ่มโตเป็นสาวแล้วก็พอจะรู้ว่านี่คือจีบล่ะมั้ง แต่ฉันก็ยังคงเหมือนเดิมค่ะ ยังความรู้สึกช้าอยู่เนื่องจากเป็นพี่น้องกันมานาน อีกอย่าง หัวสมองตอนนั้นคิดเรื่องเรียนซะมากกว่า เตรียมเอนท์ทราน (เป็นรุ่นที่ สอบ2ครั้งอ่ะค่ะ ไม่ใช่ o-net a-net เหมือนสมัยนี้) สุดท้ายก็ติดมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ คณะศึกษาฯ พี่เขาก็ขอคบด้วยตอน ม.6 เทอมสุดท้าย ซึ่งตอนเข้าปีหนึ่ง เนี่ย พี่เขาก็จบมหาลัยเขาพอดี พี่เขาจบวิศวะค่ะ ทุกอย่างดูดีเหลือเกินว่ามั้ย จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 14:06:40 A:10.0.100.212 X:124.121.223.38

ความคิดเห็นที่ 2   มหากาพย์เริ่มขึ้น ปีแรก ทุกอย่างงดงามราวกับภาพฝัน รักแรกของฉันทำให้ทุกอย่างเป็นสีชมพู ตามประสาความรักครั้งแรกของคนทั่วไป ถึงแม้จะลำบากยังไง ฉันไม่สนใจค่ะ (ไม่รู้ว่าตอนนั้น ความรักทำให้หน้ามืดตาบอด ขนาดนี้ ) ที่บอกว่าลำบากนี่ เนื่องจากพี่เขาจบมา ก็แบบว่ายังตกงานอยู่ เราก็ให้กำลังใจตลอด บอกว่า สู้ๆนะยังไง สอง(ชื่อฉัน..นามสมมติ)ก็จะอยู่เคียงข้างพี่เสมอ พี่หนึ่งตกงานมา 6 เดือน ในระหว่าง 6 เดือนนี้พี่เขาก็แทบไม่ได้ขอเงินจากทางบ้านเลย มาอาศัยอยู่บ้านเพื่อนที่กรุงเทพ หางานไปเรื่อย ทีนี้ยังไงล่ะเราก็อยากไปดูหนัง ไปเที่ยวตามประสาแฟนกันบ้าง แต่ปัจจัยมันเป็นสิ่งหนึ่งที่ต้องใช้ เอาวะ .. เราออกเอง ok !! เต็มใจสุดๆ เงินที่ใช้ ก็เงินของพ่อแม่นี่ล่ะ ที่ส่งมาให้เรียนหนังสือ (ย้อนมองดูแล้วรู้สึกผิดกับพ่อแม่เหลือเกินจริงๆ) ตอนแรกพี่เขาก็อิดออดนะคะ ไม่อยากให้เราทำแบบนี้ ตอนนั้นรู้สึก โห..ซึ้งอ่ะ เราก็บอกว่าไม่เป็นไรนะ รู้ว่าเกรงใจ รู้ว่าคงรู้สึกไม่ค่อยดี แต่อย่าคิดเลยนะ นะๆๆๆๆ แฟนกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิ ตัวเอง (ทำสายตาเว้าวอน เพื่อให้เขารับในสิ่งที่เราเต็มใจให้ ) ไม่เคยคิดเลยค่ะว่า จะเป็นการเลี้ยงผู้ชาย (ซึ่งมันก็เห็นโต้งๆอยู่นะ) ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่า ต้องช่วยเหลือจุนเจือกันจริงๆค่ะ บางทีพี่เขาไปสัมภาษณ์งาน มันตรงกับวันที่เราไม่มีเรียน เราก็ไปเป็นเพื่อน นั่งรถเมลล์ไปนี่ล่ะค่ะ แต่ถ้าติดเรียน ก็ให้เงินค่าแท็กซี่ไปค่ะ ก็แหม แฟนฉันเดี๋ยวจะร้อน ไม่เอาๆๆ ให้พี่เขานั่งไปแบบสบายดีกว่า ซึ่งเขาไม่เคยรู้หรอก(เพราะไม่เคยบอก)ว่าตรูกลับห้องมาซดมาม่า แทบทุกวัน เพื่อเก็บเงินไว้เผื่อให้เราได้ไปดูหนัง ไปนู่นไปนี่ เผื่อพี่เขาต้องกินข้าว เผื่อเขาต้องไปสัมภาษณ์งาน บลาๆๆ แต่ตอนนั้นนะ โหย เต็มใจทุกสิ่ง ทุ่มให้ทุกอย่างไม่ลืมหูลืมตา แบบว่า กัดก้อนเกลือกิน ก็ยังมีความสุขที่ซู๊ดดดดดด (ความรักนี่มันทำได้ทุกอย่างจริงน้อ) พอพี่เขาได้งานที่จังหวัดหนึ่งทางภาคตะวันออก(วิ่งรถจากรุงเทพไปที่นั่น ก็แค่ 2 ชม.กว่าๆ) เรางี้แบบดีใจสุดๆ ดีใจกับเขาด้วย รู้สึกภูมิใจว่าแฟนเราทำได้แล้วนะ happy มากค่ะช่วงนั้น ถึงจะต้องไกลกัน แต่เอาน่า ระยะทางไม่ใช่สิ่งสำคัญ เราต้องเชื่อใจกันและกัน (คิดไม่ถึงว่าความเชื่อใจตัวดีนี่ละจะทำร้ายฉันในตอนต่อไป) ทุกอย่างดีสวยงามอย่างที่สุด คนหนึ่งได้ทำงานเป็นวิศวกร อีกคนตั้งหน้าเรียนหนังสือเพื่อเป็นครู วาดวิมานสวยหรู เหลือเกิน ฉันไกลเธอ แต่หัวใจฉันอยู่ใกล้เธอเสมอนะคนดี จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 14:15:40 A:10.0.100.212 X:110.164.63.252

ความคิดเห็นที่ 3 ปูเสื่อรอครับ...ต่อๆ.. ..."เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา".... โทษทีด้วยครับ ที่ปาด...แต่รอนานแระ...ใจร้อน.. จากคุณ : บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 14:58:26

ความคิดเห็นที่ 4 ไงต่อล่ะครับทีนี้ จากคุณ : กระจอกจัง (กระจอกจัง) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:10:11

ความคิดเห็นที่ 5 อูยยยย น่า ติดตาม อย่านานนักนะ รอนะ จากคุณ : รัตน์แปลว่าแก้ว เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:10:32

ความคิดเห็นที่ 6 รอด้วย จากคุณ : osteophytes เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:13:31

ความคิดเห็นที่ 7 อ่ะนะ รอกะเค้าด้วยคนนะคะ .... จากคุณ : หนูน้ำนะคะ (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:21:04

ความคิดเห็นที่ 8   ปูเสื่อด้วยคนค่ะ จากคุณ : ms.sala เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:26:11

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านต่อด้วยคน เหมือน คุณบ่มีหยังดอก...คนนอกสายค่ะ "เรื่องชาวบ้านคืองานของเรา สรุปคือชอบเจือกเรื่องชาวบ้าน หุหุหุ" จากคุณ : คนกาฬสินธุ์ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:28:32

ความคิดเห็นที่ 10   ปีที่สอง เราก็เริ่มปรับตัวกับสังคมในรั้วมหาลัยได้ ส่วนพี่เขาก็ทำงานของเขาไป แหมๆๆ อะไรก็ลงตัว มีงอนมีทะเลาะ บ้างเล็กน้อย ตามประสา บางอาทิตย์พี่เขาก็ขึ้นมาหาที่กรุงเทพ พาไปดูหนัง เลี้ยงข้าว ซื้อเสื้อผ้าให้ และบอกกับเราว่า สองน่ะ ให้พี่มาเยอะแล้ว พี่อยากให้สองบ้าง หูย ฟังแล้วหัวใจพองโต ความรักที่มีให้ทั้งใจอยู่แล้ว ให้คูณสองเลยค่า . ก็บอกเค้าไปอีกนะว่าไม่ต้องมาหาบ่อยหรอก เปลืองเงินค่ารถ เก็บตังค์ไว้เพื่ออนาคตดีกว่า เราคุยโทรศัพท์กันทุกวันอยู่แล้วนะ อีกอย่างเห็นพี่เขาบอกว่า เพื่อนๆในที่ทำงานก็ขับรถยนต์กัน เขาก็อยากจะมีรถส่วนตัวบ้าง เราก็ยิ่งอยากให้เขาสมดั่งใจหวังอ่ะนะ ก็โอเค สองน่ะไม่คิดมากหรอก ถ้าเราจะนานๆเจอกันครั้ง พี่ก็ตั้งใจทำงานไปเถอะนะ ถ้าความเชื่อใจคือสิ่งที่คนรักควรจะมอบให้กัน ฉันก็กล้าพูดได้เต็มปากว่า ฉันให้เขาหมดใจจริงๆ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:40:57 A:10.0.100.212 X:124.121.225.109

ความคิดเห็นที่ 11   ปีที่สาม พี่เขาออกรถใหม่ได้สมดั่งหวัง เและทุกอย่างก็เปลี่ยนไปโดยที่ฉันยัง(โง่)มองไม่ออก เริ่มโทรคุยกันน้อยลง โดยที่หนึ่งบอกว่า งานเค้าเริ่มเยอะขึ้น ช่วงนี้มีโปรเจ็คใหญ่เข้ามา งานหลายล้านบาทต้องcontrolให้ดี นู่นนี่นั่น เราก็ ok เข้าใจนะ ไม่เป็นไร ยังมองในแง่บวกและเชื่อในคำพูดเขาเหมือนเดิม แต่บางครั้ง ก็มีบางสิ่งทำให้เราตะหงิดใจ เช่นโทรไปแล้วเขาบอกว่ายุ่งอยู่ไม่สะดวกคุย โอเคเราวางสาย ทิ้งเวลาไว้สักพักซึ่งก็คือ 1 ชม. ก็โทรไปอีกครั้งปรากฏว่าเขากำลังอยู่ในผับ เราก็ถามว่างานเสร็จแล้วเหรอ พี่หนึ่งถามกลับว่างานอะไร อ้าวก็เมื่อกี้บอกว่ากำลังทำงานไม่สะดวกคุยนี่คะ พี่หนึ่งบอก อ๋อๆ ยังหรอกแต่เพื่อนชวนมาเที่ยวเลยมากับเขา โอเคไม่ว่ากัน เพราะเราก็ยังเชื่อในคำพูดของเขา สถานการณ์ก็จะเป็นอย่างนี้ไปเรื่อย จากที่คุยกันก่อนนอนวันละเป็นชั่วโมง ลดมาเหลือ ครึ่งชั่วโมงบ้าง แต่เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร(เป็นผู้หญิงคิดบวกค่ะตอนนั้น)คิดว่าพี่เค้าคงเหนื่อยกับงานจริงๆ จนช่วงเกือบกลางปี พี่หนึ่งได้ไปทำงานโปรเจ็คหนึ่งที่จังหวัดทางภาคอีสาน(วิ่งรถจากรุงเทพไปที่นั่นก็ 6 ชม.ได้) แต่ในความรู้สึกเราตอนนั้น ถึงแม้มันจะไกลกว่าเดิม ถ้านับจากกรุงเทพเป็นที่ตั้ง แต่ก็ค่าเท่ากันน่า เราก็ไกลกันแค่กาย แต่ใจเรายังใกล้กันอยู่นี่นา (ปลอบใจตัวเองเข้าไป) ประกอบกับช่วงนั้น ฉันเครียดมากเพราะเรียนหนัก ต้องเตรียมตัวออกฝึกสอนด้วย เลยมีเรื่องเรียนมาให้นั่งโฟกัสกว่าที่จะมานั่งจับผิดพฤติกรรมของพี่หนึ่ง ใครจะรู้ว่า การเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัดทางภาคอีสานครั้งนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของการทรยศความเชื่อใจทั้งหมดที่ฉันมีให้กับเขา จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:51:40 A:10.0.100.212 X:110.164.63.252

ความคิดเห็นที่ 12 ต่อเลยค้าบบ กำลัง อิน T_T จากคุณ : eakclub1za เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 15:55:31

ความคิดเห็นที่ 13   ถ้าช้ายังไง ก็ขอโทษด้วยนะ ก็อยากให้ทันใจทุกท่านแต่นิ้วมือที่กดแป้นพิมพ์มันจะพันกันอยู่แล้ว แหะๆ^^ จขกท. พิมพิ์ลงใน word ก่อนค่ะ แล้วจึง ก๊อปปี้มาวางอีกที ................ ขอเสริมอีกเรื่องคือ ในปีสามนี้ น้องชายของ จขกท.เอนทรานซ์ติดมหาลัยแถวสามย่าน ก็เลยได้มาเข้ามาพักอาศัยอยู่กับ จขกท. ส่วนน้องชายของ จขกท.จะเกี่ยว(เล็กน้อย)กับเรื่องนี้อย่างไรนั้น จะบอกให้ฟังในตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 16:07:10 A:10.0.100.212 X:110.164.63.252

ความคิดเห็นที่ 14 รอฟังด้วยค่ะ   และ ขอให้คุณเข้มแข็ง นะค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 16:21:39

ความคิดเห็นที่ 15   เหอๆ ชาวบ้านแต่ละคนที่มาปูเสื่อรอดูหนังกลางแปลง ขอซอกหลืบไว้ดูด้วยคน จากคุณ : Tsky (lecielreallize-Tsky) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 16:26:22

ความคิดเห็นที่ 16 รออ่านอยุ่ค่ะ ตอนนี้  เตรียมเตาย่าง ไว้ทำบาบีคิว รอแล้วค่ะ ท่าจะยาวแน่ กระทุ้นี้   คนมาที่หลัง อย่ามาเบียดกันเน้อ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 53 16:34:53 จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 16:34:38

ความคิดเห็นที่ 17 กำลังรออย่างใจจด ใจจ่อเลยค่ะ... อยากรู้ว่าเรื่องจะออกมาเหมือนกะที่ฉันเจออยู่ตอนนี้หรือเปล่า รีบๆ นะคะ ใจร้อนอยากรู้ (เรื่องคนอื่นเร็วๆ) แต่ไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และแอบขอกำลังใจกลับมาเช่นกัน เพราะสภาพจิตใจกำลังแย่มากๆ จากคุณ : พัด-ตา-วิด เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:02:19

ความคิดเห็นที่ 18   ขอบคุณ #14 ค่ะ ตอนนี้ก็เข้มแข็งขึ้นเยอะมากจริงๆ ไม่งั้นคงไม่พิมพิ์แบบสอดแทรก อะไรที่ตลกๆไว้ด้วย ต่อๆ พี่หนึ่ง: ฮาโหล..สองเหรอ คิดถึงจัง เดี๋ยวอาทิตย์หน้าพี่ไปหานะ สอง: จริงดิ จะขับรถมาเหรอคะ ไม่เปลืองน้ำมันเหรอ นั่งรถทัวร์มาก็ได้นะคะ มันไกลนะวิ่งรถตั้ง 6 ชม.( น่าน .ยังเป็นห่วงสวัสดิภาพทางการเงิน และร่างกายของเขาเพราะเขาจะเหนื่อยในการขับรถอีกนะ) พี่หนึ่ง: ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ขับรถไปนั่นแหละ แล้วเจอกันที่รัก โอย คืนนั้นนะ แทบจะนอนไม่หลับ นับวันรอพี่หนึ่งมาหา คิดเอาไว้แต่เนิ่นๆว่าจะไปไหนกันดี จะใส่ชุดไหนดี เดี๋ยวไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ดีกว่า จะได้ใส่ชุดสวยๆตอนที่เขามา นอนยิ้มกับตัวเองกอดน้องตุ๊กตาหมีที่เขาเคยซื้อให้ตอนที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน ทั้งคืน ถึงวันที่พี่หนึ่งเดินทางมาหา เราก็ไปดูหนัง ไปกินข้าว ตามปกติเช่นเคย พี่หนึ่งมาส่งที่ห้อง ความลับไม่มีในโลก ฉันใด สิ่งที่ปกปิดเอาไว้ก็เปิดเผยออกออกมา ฉันนั้น ในระหว่างพี่หนึ่งขอตัวเข้าห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พี่หนึ่งตะโกนจากห้องน้ำให้เอาโทรศัพท์ไปให้ พอฉันหยิบขึ้นมา หน้าจอมือถือก็เป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่ง พร้อมกับชื่อของเธอ สาม (นามสมมติ) เสียงโทรศัพท์ดังแป๊บเดี๋ยว ประหนึ่งว่าปลายทางที่โทรมากะว่าแค่ยิงเบอร์ วูบเดียวของความสงสัย ทำให้ฉันถือวิสาสะกดดูเบอร์และแมสเสจทั้งที่โดยส่วนตัวแล้ว ฉันไม่เคยเลยที่จะยุ่งกับมือถือ ที่ถือว่าเป็นของส่วนตัวของพี่หนึ่ง กับสิ่งที่ฉันเจอ มันทำให้ทั้งมือและใจของฉันสั่นราวกับกินเครื่องดื่มชูกำลังเกิน2 ขวด แมสเสจในเครื่องโดยส่วนใหญ่มาจากของฉันที่ส่งไปให้ก็จริง ถ้าจะจัดลำดับล่ะก็ ของผู้หญิงที่ชื่อสามคนนี้ ก็มากพอที่จะเป็นลำดับที่สองได้เลย อย่าลืมกินเย็นด้วยนะ,ทำอะไรอยู่,คิดถึงจัง,งานหนักมากมั้ยอย่าลืมพักผ่อนด้วยนะ,หลับฝันดีนะ อย่าลืมห่มผ้าด้วย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่หนึ่งออกมาจากห้องน้ำเห็นฉันยืนกำมือถือไว้แน่น สีหน้าพี่หนึ่งตอนนั้นเหมือนกับเขาจะรู้ว่าสิ่งที่เขาปกปิดมันไว้ฉันได้รู้และเห็นเต็มสองตาหมดแล้ว สอง: สองขอโทษนะที่ถือวิสาสะแอบดูมือถือพี่(แน่ะ มีมารยาทค่ะก่อนจะวีน) แล้วผู้หญิงที่ชื่อ สาม เป็นใคร? พี่หนึ่งเข้าจะกอด แต่ฉันเบี่ยงตัวหนี พี่หนึ่ง: เขาเป็นรุ่นน้องของบี(นามสมสมติ)สองจำบีได้มั้ยเพื่อนสมัยเรียนของพี่น่ะ เขาเรียนป.โทอยู่ ม .(มหาลัยในจังหวัดทางภาคอีสานที่เขาไปทำงาน) เราเป็นแค่เพื่อนกัน(โห..ยังกล้าพูดคำนี้) สอง: เขาอายุมากกว่าสองน่ะสิ แล้วถ้าแค่เพื่อนทำไมถึงส่งมาแบบนี้ พี่หนึ่งยืนหนึ่ง ส่วนฉันยืนแทบจะไม่อยู่แล้ว เพราะสั่นไปหมด สุดท้าย พี่หนึ่งทรุดลงคุกเขาร้องไห้ ปากก็พร่ำบอกว่า พี่ขอโทษ พี่แค่เผลอใจ แต่เรายังไม่ได้มีอะไรกันเกินเลยจริงๆนะ พี่จะตัดใจจากเขา สองให้อภัยพี่นะ ประโยคยาวๆที่เขาบอกฉันมา บอกตรงๆนะ แค่คำว่า เผลอใจ อย่างเดียว ทำลายทุกความเชื่อที่ฉันได้ยกไปให้เขาทั้งใจ ฉันปล่อยโฮ จนไม่รู้ว่า ชีวิตจะเสียน้ำตาได้มากที่สุดเท่านี้อีกตอนไหน พี่หนึ่งลุกมากอด พร่ำบอกว่า ขอโทษไม่รู้กี่สิบครั้ง ขอให้ฉันให้อภัย เพราะเขาก็ไม่เคยเห็นฉันร้องไห้แทบขาดใจขนาดนี้ เช่นกัน ฉันก็ไม่เคยเห็นน้ำตาลูกผู้ชายมาก่อน ยิ่งมาจากคนที่ฉันรักมากคนนี้ด้วย และท้ายสุดพี่หนึ่งก็ขอโอกาสด้วยการให้คำมั่นสัญญาว่าจะไม่มีแบบนี้อีก ขอเดาว่า ทุกคนคงเดาออก (ถ้าซื้อหวยนี่ก็ถูกรางวัลที่1แน่นอน) ใช่ค่ะ ฉันให้อภัย และให้โอกาส(ครั้งที่1).>>(แปลได้อย่าง่ายๆว่ามันต้องมีอีกแน่ๆ) ตอนนั้น สมองมันตื้อไปหมด กระบวนการทางการตัดสินใจผิดพลาดเลยเปิดโอกาสให้เขาทำร้ายใจเราได้อีกในตอนต่อไป โดยที่เราคิดไม่ถึง.. จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:11:13 A:10.0.100.212 X:110.164.63.252

ความคิดเห็นที่ 19 หุย เดี๋ยวคืนนี้มาอ่าน รอด้วยยยยยยยยยยย จากคุณ : ยัย..ฉอเล๊าะ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:11:38

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ทันแล้วหละคุณแคท ขอเบียดด้วยนะครับ เหมือนหลายๆคนในที่นี้ อยากรู้เรื่องคนอื่นด้วยคนครับ รอด้วยคนครับ จากคุณ : mr.grumpy เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:35:47

ความคิดเห็นที่ 21 เกาะด้วยคน "เรื่องชาวบ้าน ช๊อบ ชอบ" จากคุณ : นาวาไม่ไหลกลับ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:50:18

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ^ แนะนำ คุณ mr.grumpy  เตรียมเต๊นท์มาด้วยนะค่ะ   ท่าทาง จะยาววันนี้ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:55:03

ความคิดเห็นที่ 23   พี่หนึ่งกลับไปทำงานที่ต่างจังหวัดทางภาคอีสานเช่นเดิม ส่วนฉันน่ะเหรอ ร้องไห้จนหลับไปแทบทุกคืน อ่อนแอ อ่อนไหวและหวั่นไหวอย่างที่สุด จิตนาการในทางที่ไม่ดีก็โถมเข้าใส่(คิดว่าใครที่เคยโดนนอกใจจะรู้ดี ว่าอาการนี้ หยุดยากจริงๆ)เขาสองคนอยู่ใกล้กันมากกว่าฉัน ... แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นอีกรึเปล่าก็ไม่รู้เลย พยายามจะไม่คิด แต่มันก็อดไม่ได้ เพราะสิ่งหนึ่งที่พี่หนึ่งได้บอกมา คือ พี่สาม(พยายามจะเรียกให้สุภาพค่ะ ทั้งที่ใจอยากเรียก...(ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ) )ก็รู้ว่า พี่หนึ่งมีสองอยู่แล้วด้วย!!! เรื่องเรียนนี่แทบเรียนไม่ได้จริงๆ ..สุดเลยนะ ...... ช่วงเวลานับจากที่เขากลับไป พี่หนึ่งพยายามทำตัวดีขึ้นอย่างมาก จากที่คุยกันไม่นาน ก็คุยกับเราจนเราหลับ .. คล้ายหน้าเป็นหลังมือ ทำให้เราคิดว่า เขาแค่เผลอใจ และสำนึกผิดแล้วจริงๆ ..... ช่วงปลายปี ทางบริษัทพี่หนึ่งได้ย้ายออฟฟิศมาที่กรุงเทพฯ พี่หนึ่งเลยได้มาทำงานที่กรุงเทพ และนั่นมันยิ่งทำให้เราเบาใจขึ้นไปพอสมควร หารู้ไม่ ถึงจะใกล้กันแค่นั่งเมลล์ 40 นาทีถึง ก็ยังทำกันได้ลง จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:56:02 A:110.164.248.10 X:

ความคิดเห็นที่ 24   ขอ copy ไปอ่านนะคะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 17:59:55

ความคิดเห็นที่ 25   เอ่อ..คือ เรื่องยาวแน่นอนค่ะ ก็แบบความหลังที่เจ็บปวดตั้ง 3 ปี อ่ะนะ มันก็มีเรื่องเยอะจริงๆ ต้องขอโทษทุกคนมารอนะคะ บางทีอาจจะต่อเป็นวันพรุ่งนี้ด้วย แต่ยังไงตอนนี้ก็จะพยายามพิมพิ์ไปเรื่อยๆค่ะ ขอบคุณที่มาปาดกันเยอะขนาดนี้ .. ทุกความผิดหวังและผิดพลาดจะมีเรื่องไว้สอนเราเสมอ(มีคนในห้องนี้เคยบอกไว้ค่ะ) ^^ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 18:01:22 A:110.164.248.10 X:

ความคิดเห็นที่ 27 ^^   ถ้าพร้อม อยากจะระบาย ต่อพรุ่งนี้ เพราะสะดวก  คุณ จขกท ก็ยินดี ค่ะ   เป็นกำลังใจให้ เข้มแข็งและ ลืมเรื่องร้ายๆนะค่ะ ปล จะรออ่านพรุ่งนี้นะค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 18:16:27

ความคิดเห็นที่ 28 ดีใจด้วยที่วันนี้คุณ จขกท เข้มแข็งแล้ว รออ่านนะคะ เผื่อจะเป็นข้อคิดไปเล่าให้น้องสาวฟังบ้าง น้องสาวเพิ่งเลิกกะแฟนอะ ไม่รู้จะปลอบใจยังไง (เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง) จากคุณ : นาวาไม่ไหลกลับ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 18:21:09

ความคิดเห็นที่ 29   และแล้วพี่หนึ่งก็ได้ทำงานที่กรุงเทพ ทำให้เราได้เจอกันแทบทุกวัน เพราะพี่หนึ่งจะขับรถมารับไปกินข้าวเย็นด้วยกัน ดูเหมือนฟ้าหลังฝนจะสวยงาม แต่ใครจะรู้ว่ามันมีเมฆทึมก้อนมหึมาที่รอการกลั่นตัวเป็นห่าฝนใหญ่ วันหยุดวันนึง เราไปดูหนังด้วยกัน กำลังจะลงจากรถเพื่อเข้าไปในห้างแล้วเชียว จู่ๆเสียงมือถือก็ดังขึ้น มันดังมาจากที่ใส่ของเบาะหลังคนขับ จึงทำให้รู้ว่าพี่หนึ่งแอบมีโทรสับอีกเครื่องไว้เพื่อติดต่อกับเธอคนนั้น ไวกว่าความตะลึงของพี่หนึ่ง ฉันรีบคว้ามาได้ก่อน พอเห็นเบอร์ปุ๊บ จำได้แม่น(จำได้ขึ้นใจตั้งแต่ตอนที่เห็นครั้งแรกแล้ว) ด้วยความโกรธมากๆที่พี่เขาไม่รักษาคำพูด ฉันจงตัดสินใจกดรับสาย สอง:ฮาโหล ใครพูดคะ พี่สาม:.......(เงียบ) สอง:ถ้าไม่พูดจะโทรมาทำไม พี่สาม:.........(เงียบ) ยอมรับค่ะว่าcontrolตัวเองไม่ได้แล้ว เลยตะคอกกลับไปว่า หนูรู้นะว่าพี่เป็นใคร และพี่ก็รู้ว่าหนูเป็นใคร แต่ทำไมพี่ถึงยังทำแบบนี้ และฉันก็กดวางสายเลยค่ะ สั่นค่ะ สั่นทั้งตัว พี่หนึ่งให้ฉันใจเย็นๆก่อน ปากพี่หนึ่งก็พูดว่า พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเขาแล้ว เราเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆนะ สองใจเย็นๆก่อนนะ ฉันได้แต่นั่งสั่นค่ะ น้ำตาก็รินไหล หนังเหนิงไม่ดูแล้ว บอกให้พี่หนึ่งไปส่งที่ห้องค่ะ .... นึกว่าสถานการณ์สงบแล้วแต่ ... อีก 15 นาทีพี่สามก็โทรกลับมาค่ะ คราวนี้โทรเข้าเบอร์ที่พี่หนึ่งใช้คุยประจำกับฉัน พี่หนึ่งไม่ยอมรับสาย ฉันเลยบอกไปว่าถ้ามันไม่มีอะไรจริงก็รับสิ พิสูจน์สิ กด phone ให้ฉันได้ยินด้วย.. พี่หนึ่งทำด้วยความจำใจค่ะ และมันก็ฟ้องเรื่องราวทั้งว่า พี่หนึ่งไม่ได้รักษาสัญญากับฉันจริงๆ " ฮาโหล ตัวเอง เค้าแค่อยากโทรมาบอกตัวเองว่าวันนี้อย่าลืมดูบอลนะหงส์ดำเตะกับแม่นยู้ ตอน...โมงนะ เค้าไม่คิดว่าจะเจออย่างนี้ เค้าขอโทษนะ....." ไม่ทันที่พี่สามจะพูดหมดประโยคสมดังที่เธอหวังฉันก็กดตัดสายไป นี่น่ะเหรอ เพื่อนกัน เค้า กับ ตัวเอง น่ะเหรอ พี่หนึ่งเงียบ พูดเสียงค่อยๆว่า พี่ขอโทษ พี่กำลังพยายามอยู่ แต่เค้า(พี่สาม)ก็ขอโทษแล้วนี่นา ได้ยินมั้ย โห...นี่เหรอคำแก้ตัว ฉันกลับห้องไปนอนร้องไห้เช่นเคย และไม่ยอมคุยกับพี่หนึ่งไป 2 วัน(นี่ถ้าย้อนไปได้นะจะไปเบิ๊ดกระโหลกตัวเองแล้วบอกว่า ไม่ต้องคุยไปทั้งชาติเลยเหอะ) จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 18:28:47 A:110.164.248.10 X:

ความคิดเห็นที่ 30 จขกท .แอบมาต่อ .... เราแอบมาฟัง..... จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 18:37:09

ความคิดเห็นที่ 31 โอ.......มหากาพย์ สตาร์วอร์ จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 19:12:38

ความคิดเห็นที่ 32 มาอีกทีพรุ่งนั้ใช่ไม๊คะ .. เด๊ยวไปซื้อ ฮานามิ ข้าวเกรียบรวยเพื่อน มาก่อนนะคะ .. แล้วจะมาปูเสื่อแถวหน้าเลย  ใครอย่าแย่งป้านะ   เรื่องที่มาเล่าตอนเข้มแข็งแล้ว จะมีอะไร อะไร แทรกเป็นระยะ ๆ นี่ เป็นข้อเตือนใจ คนที่ยังติดอยู่ ในวังวนนั้นได้ดี จริงๆ นะคะ จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 19:18:06

ความคิดเห็นที่ 33 รออ่านอย่างใจระทึก เข้ามาให้กำลังใจและชื่นชม จขกท. ในความกล้าหาญครั้งนี้ค่ะ ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีดี นับจากนี้ไปนะคะ จากคุณ : gnikapae เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 19:26:34

ความคิดเห็นที่ 34   อืม... ความรักเอย เจ้าลอยลมมาหรือไร มาดลจิตมาดลใจ เสน่หา รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือเย้าเราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียงแต่แลตา ยั่วอุราให้หลงลำพอง สงสารใจฉันบ้าง วอนอย่าสร้างร้อยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำน้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย //////// จากคุณ : อุบลแมน เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 19:30:21

ความคิดเห็นที่ 36 เด๋วจะมารออ่านต่อคะ จากคุณ : memee&pada เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 19:53:40

ความคิดเห็นที่ 37 สงสัยพรุ่งนี้ต่อ Episode II อิๆ...ชอบกันจ๊างงงงง....ไอ้เราก็ด้วย...5555 เอ้า..อย่ามีให้ถึง Episode VI แบบ Star war นะครับ คนตามดูเหนื๊อยยยย...เหนื่อย....แหะๆ.. จากคุณ : บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:18:27

ความคิดเห็นที่ 38 เพลงนี้ครับ เหมาะกว่านา... จากคุณ : บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:32:22

ความคิดเห็นที่ 39   รู้ึสึกได้เลย ที่บอกว่าอ่านเมสเสสแล้วยืนนิี่งหัวใจเต้นระรัว ผมเป็นผู้ชายแบบไม่ค่อยรู้สึกอะไร ยังเคยรู้สึกวาบ โลกหมุนอยู่ตรงหน้า เคยมาแล้ว เจ็บปวดสุดๆ จินตนาการได้ไปถึงไหนต่อไหน จากคุณ : neversayso เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:34:44

ความคิดเห็นที่ 40   ผ่านไป2วัน เสียงเรียกเข้ายังดังต่อเนื่อง และแมสเสจขอโทษจากพี่หนึ่งที่ส่งมามากมาย ทำให้ฉันตัดสินใจรับสาย ประโยคเดิมๆ คำพูดเดิมๆก็ออกมาจากปากพี่หนึ่ง พี่ขอโทษขอโอกาสพี่นะ พี่กำลังพยายามอยู่จริงๆ ทางนั้นเค้าก็รู้ตัวว่าเขาผิด พี่ก็บอกเค้าแล้วว่าให้เลิกโทรมา พี่ไม่ได้โทรหาก่อนเลยนะ ตั้งแต่พี่ให้สัญญากับสองครั้งแรก พี่บอกให้เขาตัดใจแล้วด้วย บลาๆๆๆ และคำออดอ้อนทั้งหลายก็ทำให้ฉัน ยอมให้ โอกาส เขาไปเป็นครั้งที่2(ไม่บ้าก็โง่แล้วช่วงนั้น) นี่ล่ะน๊าน้ำคำผู้ชายที่ยังเป็นที่รักของเราน่ะ ใช้เมื่อไหร่ก็ได้ผลทุกครา เหตุการณ์ก็ดำเนินต่อไป พี่หนึ่งพยายามทำตัวให้ดีขึ้นกว่าเดิม เอาใจฉันมากขึ้น ส่วนมือถืออีกเครื่องเขาก็เอามาไว้ให้ฉัน(ไม่ได้ขอเลยนะ ขอสาบานได้ แต่พี่เขาบอกว่าอยากพิสูจน์ว่าเขากำลังพยายามจริงๆ) แต่หัวใจฉันยอมรับว่า ถึงเขาจะทำแบบนี้ ความระแวงของฉันมันก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม มีคนบอกว่า ความสงบจะสยบทุกความเคลื่นไหว ฉันก็เลยพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด เผื่อให้พี่หนึ่งเดาใจฉันไม่ออก(เอ่อ..ไม่รู้ตอนนั้นคิดยังไงนะ) จนเข้าปีใหม่ของอีกปี .................... ปีที่สี่ วันเกิดของฉันอยู่ต้นๆปีค่ะ พี่หนึ่งก็เซอร์ไพส์วันเกิดด้วยการซื้อตุ๊กตาน้องหมาให้ หูย..น่ารักเชียว อีกทั้งยังหาเค้กมาให้เป่าเทียนด้วยนะ ความสุขในวันนี้ ทำให้ฉันยอมที่จะลบความผิดของเขาออกไปจากใจครึ่งนึง เอาน่า .. คนเรารักกัน นึกถึงความดีที่เขาทำไว้จะดีกว่า(ปลอบใจตัวเองอีกแล้ว) ไม่รู้เป็นไร มีความสุขของฉันมักจะมาไวและไปแบบติดจรวดเสมอ ... ถัดจากวันเกิดของฉันไปอีก8วันเป็นวันครบรอบวันที่ฉันได้บอกรักพี่หนึ่ง(ว๊าว..หวานซะไม่มี) วันครบรอบเราคบกัน วันครบรอบบอกรักกัน ฉันเชื่อนะว่ามีหลายคู่ ที่ฝ่ายหญิงนั่งจำไว้ในใจเสมอ และคู่ฉันก็จะมีวันครอบรอบพวกนี้ ที่จะเอาไว้เติมความหวาน ให้กันทุกเดือน เราจะบอกรักกันเดือนละครั้งในวันนั้น เหมือนเป็นธรรมเนียมว่าวันนั้นเราจะอยู่ด้วยกัน(ถ้าอยู่ในจังหวัดเดียวกัน ณ ตอนนั้น)ไปกินข้าวเย็นมื้อพิเศษ แบบโรแมนติกกันสักที่ แต่.. พี่หนึ่ง: เอ่อ สอง คือวัน...(วันครบบอกรักและดันตรงกับวันอาทิตย์ด้วย)พี่ต้องไปประชุมที่....จังหวัดเดิมทางภาคตะวันออกน่ะ สอง: เหรอคะ อืม..ไม่เป็นไรค่ะ รู้ว่างานน่ะสำคัญกว่าอยู่แล้ว(แฟนที่ดีค๊า)แล้วจะไปตอนไหนเย็นวันเสาร์เลยเหรอ พี่หนึ่ง: ว่าจะออกไปเช้าวันอาทิตย์ตั้งแต่ตี 5 อ่ะ เหยียบแป๊บเดียวก็เข้าไปประชุมเลย ไม่รู้ว่าจะมีไปกินอะไรกันพวกลูกพี่ตอนกลางคืนรึเปล่าด้วย คงกลับวันจันทร์แหละ เย็นนี้สองจะมาหาพี่มั้ย เดี๋ยวมาจัดกระเป๋าให้ด้วยก็ดีนะ สอง: ค่ะ แล้วเย็นนี้เจอกันนะ เดี๋ยวจะไปจัดกระเป๋าให้ ฉันก็ทำหน้าที่แฟนที่ดีทำให้เขาทุกอย่างอย่างที่เขาต้องการ พร้อมทั้งบอกด้วยความเป็นห่วงอีกว่า อย่าขับเร็วนักนะ พี่หนึ่งก็เดินไปประชุมอย่างที่เขาบอก คืนนั้นฉันโทรไปหาตอน 2 ทุ่มเพราะคิดว่าเขาน่าจะเลิกประชุมแล้วและเป็นเวลาที่น่าจะสะดวกคุยที่สุด แต่กลายเป็นว่าพี่หนึ่งรับโทรศัพท์แค่แป๊บเดียวและบอกว่า กำลังกินเหล้ากับลูกพี่อยู่เดี๋ยวตอนกลางคืนจะโทรหาฉัน คำไหนคำนั้นค่ะ บอกว่าจะโทรมา ฉันก็รอและไม่คิดจะโทรไปรบกวนอีก เวลาผ่านไป จะ 6 ทุ่มแล้ว นี่มันจะหมดวันนี้แล้วนะ ตัดสินใจโทรไปค่ะ เสียงเขาเหมือนวัวเงียคล้ายอาการคนหลับไปแล้ว สอง: พี่หนึ่งหลับเหรอคะ สองรอโทรศัพท์พี่พี่ก็ไม่โทรมาสักที เลยโทรมาเนี่ยล่ะ พี่หนึ่ง: พี่ขอโทษนะ พี่เมามากอ่ะ ไม่ไหว ขอนอนก่อนนะ สอง: อ้าวพี่หนึ่งลืมแล้วเหรอคะว่าวันนี้วันอะไร พี่หนึ่ง: ไม่ลืมจ้า รักสอง แค่นี้ก่อนนะพี่จะนอนแล้ว ......... เหมือนฉันจะมีเซนต์ถึงความผิดปกติบางอย่าง แต่ด้วยความที่เชื่อว่าเขาไปประชุมจริงๆ จึงไม่ได้คิดอะไรมาก(มุขเรื่องงานที่ผู้ชายเอามาอ้างมักจะได้ผลทุกครั้สิน่า) วันจันทร์ฉันโทรไปหาแต่เช้าเพื่อบอกให้เขาขับรถกลับดีๆ แต่พี่หนึ่งปิดเครื่อง คิดในใจ > แบตคงหมดมั้ง แต่เราก็เอาที่ชาร์ตแบตใส่กระเป๋าไปให้นี่หว่า เอาเหอะเดี๋ยวเย็นนี้ก็เจอกันแล้ว ตกเย็นพี่หนึ่งก็มาหา มาพาไปกินข้าวเย็นปกติค่ะ ใจตอนนั้นก็คิดไปเองอีกว่า เห็นมั้ย ไม่มีอะไรซะหน่อย ทีหลังอย่ากังวลนักเลย จากคุณ : : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 20:36:04 A:110.164.248.10 X:

ความคิดเห็นที่ 41 ติดตามอยู่น้า จากคุณ : แพนด้า555 เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 21:09:02

ความคิดเห็นที่ 42   ถึงทุกๆความคิดเห็นและทุกคนที่เปิดเข้ามาอ่านค่ะ จขกท.ขออนุญาตต่อในวันพรุ่งนี้นะคะ วันนี้ขอทำธุระส่วนตัวก่อนแล้วกันนะ อย่าเพิ่งหงุดหงิดใจเลยนะ พรุ่งนี้จขกท.จะรีบมาต่อให้เร็วที่สุดค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกความคิดเห็นที่เข่ามาปาดกันอย่างมากมาย และทุกกำลังใจที่มีให้กันค่ะ ทุกวันนี้ที่เข้มแข็งได้ส่วนหนึ่งมาจากกำลังใจของคนให้ห้องศาลานี้จริงๆนะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 22:03:05 A:10.0.100.212 X:124.121.223.38

ความคิดเห็นที่ 43 โอ้โห.... เหมือนเรื่องเดียวกันเลยค่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้ผู้ชายเป็นแบบนี้เยอะมากเลย เข้าใจความรู้สึกของ จขกท อย่างแจ่มแจ้ง เพราะเจอมาเหมือนกันเลย เพียงแต่ของฉันนั้นคบกันมากว่า 10 ปีแล้วอ่ะค่ะ น่าเศร้ากว่าอีก T T จากคุณ : พัด-ตา-วิด เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 22:11:55

ความคิดเห็นที่ 44 มารอ ตอนต่อไป ด้วยคนค่ะ คุณ พัด-ตา-วิด สู้ๆนะคะ จขกท.เข็มแข็งแล้วนะคะ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 22:54:27

ความคิดเห็นที่ 45 เข้ามารอฟัง จากคุณ : nanoon45 เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 23:20:27

ความคิดเห็นที่ 46   กะลังสนุกเลย สำนวนคุณสองนี่อ่านแล้วรื่นไหลดีจริงๆ พรุ่งนี้มาต่ออีกนะ จะรออ่าน เข้าใจความรู้สึกเวลาอ่านเมจเสจแล้วเย็นวาบ มือไม้สั่น ยังจำวันนั้นได้อยู่เหมือนกัน เหมือนโลกมาทลายอยู่ตรงหน้า ความเข้มแข็งเท่านั้นที่จะช่วยให้เราผ่านวันนั้นมาได้ และอย่าเปิดโอกาสให้ใครทำร้ายเราอีกเป็นครั้งที่สอง ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุกคนเข้มแข็งนะคะ จากคุณ : อย่าได้แคร์ เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 53 23:33:54 A:125.27.124.232 X: TicketID:217515

ความคิดเห็นที่ 47 เอ้า...Episode II แล้วมาต่อนะ..อิๆ.. จากคุณ : บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 00:23:39

ความคิดเห็นที่ 48 ปูเสื่อรอฟังต่อครับ ป้าครับขอฮานามิแบ่งหน่อย จากคุณ : mr.grumpy เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 01:14:25

ความคิดเห็นที่ 49 กท นี้มีแต่มือมีด   ฝนกันซะชมเชียว เป็นกำลังใจให้จขกท นะครับ จากคุณ : ลิงบ้า (คนหน้าลิง) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 01:14:33

ความคิดเห็นที่ 50   ตามอ่านอยู่นะคะ ^^ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 09:58:06

ความคิดเห็นที่ 51   ทุกอย่างคล้ายจะกลับสู่โหมดปกติ 2 อาทิตย์ผ่านมา ณ ห้องพี่หนุ่ม , หลังจากกินเย็นด้วยกันเสร็จเราก็มานั่งดูทีวีกันที่โซฟา กะว่าจะอยู่อีกแค่สักชั่วโมงก็จะกลับ เพราะน้องชายรออยู่ที่ห้อง เสียงโทรศัพท์ดังพี่หนึ่งขึ้น คราวนี้พี่หนึ่งรีบรับโดยพลัน (ทำเหมือนปกติเวลารับสายคนอื่นๆ) แล้วลุกเดินออกไปคุยข้างห้องระเบียง แวบแรกยังคิดไม่ทัน แต่เอ๊ะ เอ๊ะๆๆ แล้วทำไมต้องลุกไปคุยข้างนอกระเบียงด้วยล่ะ ความสงสัยและความระแวงเริ่มคุกคามจึงทำให้ตัดฉันสินใจเดินไปเข้าไปทางข้างหลังพี่หนึ่งเพื่อที่จะแอบฟังว่าคุยกับใครกันแน่ แต่คงไม่ต้องแอบแล้วมั้ง เพราะฉันดันไปทันได้ยินประโยคพี่หนึ่งพูด เดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะ เดี๋ยวพี่โทรหา ..พอดี “นะคะ” แปลว่าปลายสายนั้นต้องเป็นผู้หญิง และมันก็คงไม่ใช่ใคร ไวกว่าความคิด ฉันรีบคว้ามือถือจากมือพี่หนึ่ง(แหมๆ ทีเรื่องนี้ล่ะไวจังนะ ทีตัดใจจากเขาไม่ให้มันไวอย่างนี้บ้างล่ะ )เสียงปลายสายที่ฉันได้ยิน เสียงอันคุ้นเคย เสียงของเธอ พี่สาม ฉันตัดสินใจพูดออกว่า ฮาโหล (ฮ่วย!! พูดได้แค่นี้เหรอวะเรา) ตู๊ดๆๆๆๆ .. ปลายสายพอได้ยินเสียงของฉัน ก็รีบตัดสายอย่างรวดเร็ว ฉันหันมามองหน้าพี่หนึ่งด้วยความโกรธอย่างที่สุด แล้วพูดอกไปว่า นี่ยังไม่จบอีกเหรอ!! ไม่ทันที่จะได้พูดอะไรต่อ เสียงแมสเสจมือถือพี่หนึ่งก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันกดดูต่อหน้าพี่หนึ่ง ข้อความเข้ามาจากพี่สามคนเดิม “ขอคุยกับสอง 5 นาทีได้มั้ย” สอง: พี่หนึ่งจะเอายังไง พี่สามขอคุยกับสอง พี่หนึ่ง: แล้วแต่สองแล้วกัน โอเค ในเมื่อแล้วแต่ฉัน ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าพี่สามอยากจะคุยอะไร สอง: ฮาโหล พี่สามมีอะไรจะคุยกับสองคะ(แหมะๆยังพูดเพราะนะ ทั้งที่ตอนนั้น ทั้งโกรธทั้งสั่น มือนี่ก็สั่นด้วย) พี่สาม: พี่หนึ่งเขาบอกสองว่าเพื่อนเป็นอะไรกับเขาเหรอ คำถามนี้ทำให้ฉันยืนมองจ้องหน้าพี่หนึ่งเขม็ง และบอกไปว่า สอง: พี่หนึ่งเขาบอกว่า พี่เป็นแค่เพื่อน พี่สาม: เหรอ เขาบอกว่าเป็นแค่เพื่อนเหรอ อืม พี่คิดว่าพี่หนึ่งเขาคงยังไม่ได้บอกสอง พี่กับเขาน่ะ นอนด้วยกันแล้ว สองเข้าใจใช่มั้ย พี่แค่อยากให้สองรู้ไว้ ฉันอึ้ง ..มันจุกไปหมดทั้งใจ ได้แต่เงียบฟัง พี่สาม: พี่รู้ว่าพี่หนึ่งรักสองมาก พี่หนึ่งเป็นคนบอกพี่เองกับปากของเขา แต่พี่ก็รักพี่หนึ่งมาก ในเมื่อเขาบอกว่า พี่เป็นแค่เพื่อน พี่ก็จะไปเอง ฉันอึ้ง น้ำตาเริ่มไหลไปทางแล้ว พี่สาม: ฝากบอกเขาด้วยว่าไม่ต้องโทรมาหาพี่อีก ไม่รู้หรอกว่าพี่สามเธอได้พูดอะไรต่อจากนี้อีกมั้ย แต่ถึงตอนนี้มือถือมันหลุดจากมือฉันตกลงบนพื้น(คล้ายๆในมิวสิควิดีโออ่ะคะ แต่นี่มันชีวิตจริง) หมด ..หมดเรี่ยวแรง หมดทุกสิ่ง ฉันทรุดตัวลงนั่งกับพื้น น้ำตาไหลไม่หยุด พี่หนึ่งรีบปรี่มากอดฉัน แต่..ฉันสะบัดสุดแรง พี่หนึ่งก็พยายามที่กอด ยื้อกันไปมา จนฉันสุดทน ตะโกนใส่หน้าพี่หนึ่งไปว่า อย่ามาแตะต้องตัวสอง สองขยะแขยงพี่ พี่หนึ่งอึ้ง คงเพราะคำพูดนี้มันรุนแรงกระแทกใจเขาก็เป็นได้ พี่หนึ่งทรุดตัวลงข้าง และพูดว่า สองคงรู้เรื่องหมดแล้วสินะ พี่ขอโทษ(เหอะ ขอโทษน่ะเหรอ จะพูดคำนี้สักกี่ครั้งมันก็ยังชดเชยกับความรู้สึกฉันไม่ได้แล้วล่ะนะ) . จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:03:58 A:10.0.100.212 X:110.164.63.252

ความคิดเห็นที่ 52 มาทันพอดี .. ยังมีต่อใช่ไม๊คะ ..... โห แต่ละตอน มัน..มัน.. วุ้ย.. บอกไม่ ถูก เลย ....   . คุณ mr.grumpy  ฮานามิหมดแล้ว เดี๋ยวไปซื้อมาใหม่ รอด้วยนะคะ ... จองที่ด้วย หลานอาฟ มาแย่งแถวหน้า แล้ว  คุณ พิงคานมานั่งด้วยกันนะ .... จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:34:55

ความคิดเห็นที่ 53 แหม..ถ้ารู้รายละเอียดจะช่วยพิมพ์นะเนี่ย ใจร้อน อิอิ จากคุณ : ยัย..ฉอเล๊าะ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:38:21

ความคิดเห็นที่ 54 ต่ออีกค่ะ... ระบายมันออกมา อย่าเก็บไว้เลยนะคะ คุณคงอึดอัดมาก... สู้ๆ นะคะ ทุกคนคอยเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ จากคุณ : พัด-ตา-วิด เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:38:24

ความคิดเห็นที่ 55 มาทันต่อ ตอนเช้าพอดีเลยค่ะ อ่าน แล้วอึ้ง ไปเหมือนกันค่ะ ที่ฝ่ายนู้นเค้า เอ่ยปากมาขนาดนี้ อย่างไรเข็มแข็งสู้ๆ นะค่ะ   รออ่านว่า จขกท จะจัดการเรื่องนี้อย่างไร อยู่ค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:38:56

ความคิดเห็นที่ 56 รออยู่นะคะ และมาเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : girlleries เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:58:17

ความคิดเห็นที่ 57 ป้าลายคราม ค่ะ ซื้อขนมมาเผื่ออิงด้วยยยยย รออยู่นะคะ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:09:14

ความคิดเห็นที่ 58 รออยู่เหมือนกันค่ะ^^ จากคุณ : panang (orawanja) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:10:09

ความคิดเห็นที่ 59 เห็นใจ จขกท.ถูกกดกัน 555 ไม่เป็นไรไม่ต้องรีบนะคะ คนรอเพียบเลยยยยยย 555+ จากคุณ : ยัย..ฉอเล๊าะ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:15:36

ความคิดเห็นที่ 60 กำลังอินเลย  แล้วจะกลับมาอ่านต่อนะคะ่  สู้ๆค่ะ จากคุณ : jumjune9856 เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:23:54

ความคิดเห็นที่ 61   กราบเรียนมิตรรักแฟนละคร(น้ำเน่าทุกท่าน) ขอโทษที่ทำให้รอกันนาน (ไม่ได้เล่นตัวประการใดจริงๆค่ะ) ใจเขาใจเรา จขกท. รู้ว่า มันอยากติดตามแค่ไหน จขกท. เคยเป็นแหะๆ เนื่อง wireless มันเจ๊งบ๊งไปชั่วขณะ นานจิงๆเลย............ เอาล่ะ มาต่อกัน นะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:59:29 A:110.164.247.138 X:

ความคิดเห็นที่ 62 จ้า  รอ อยู่จ๊ะ    ..... คลิกเข้ามาหลายรอบแล้วอ่ะค่ะ ปล คุณ ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว ...  สำนวนภาษาอ่าน เข้าใจง่ายดีค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 12:12:35

ความคิดเห็นที่ 63 มารอค่ะ กำลังเข้มข้น จากคุณ : ญ. เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 12:19:42

ความคิดเห็นที่ 64   เคยไหมที่รู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งใจ ดั่งโดนใครเอามีดมากรีด เฉือน สับจนเละไม่มีชิ้นดี มันจุกแน่นราวกับโดนรถสิบล้อทับ ทับครั้งเดียวยังไม่พอมันยังถอยหลังมาเหยียบทับซ้ำแล้วซ้ำเล่ากะเอาให้ตายแบติดดิน ฉันเชื่อนะว่าใครเจอสถานการณ์นี้เช่นฉัน คงเข้าใจมันอย่างลึกซึ้งที่สุดว่าเจ็บมากกกกกก ขนาดไหน รับไม่ได้ ฉันไม่รับอยากรับความจริงที่ได้รู้ แมสเสจแรกที่เจอนี่ ว่าหนักแล้ว กับคำว่า เรานอนด้วยกันแล้ว นี่ยิ่งกว่าอีก ฉันกรีดร้อง ตะโกนก้องด้วยคำถามว่า ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมทำกับสองแบบนี้สองให้โอกาสพี่ เพื่อที่พี่จะทำร้ายสองซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างนั้นเหรอ พี่หนึ่งร้องไห้หนัก แต่ก็ไม่มีคำพูดใด นอกจากคำว่า...ขอโทษ(ที่คงติดปากเขาเสมอ) ฉันล้มตัวลงนอนคุดคู้ ประหนึ่งคนที่เจ็บร้าวไปทั้งกายและใจ ร่ำไห้อย่างไม่อายฟ้าดิน กว่าชั่วโมงได้ที่ฉันร่ำร้องอยู่อย่างนั้น พอได้สติ(อันน้อยนิด)ขึ้นมาบ้าง ฉันก็ลุกขึ้นนั่ง พยายามที่จะ control ตัวเองให้ยังไหวอยู่เพื่อที่กลับห้องได้ กับคำถามที่ถาโถมเข้าใส่อย่างมากมาย เมื่อไหร่ ยังไง ทำไม เพราะอะไร .................... ฯ ในเมื่อฉันอยู่ตรงนี้ ใกล้กันแค่นี้ เราเจอกันแทบทุกวัน คุยกันทุกคืน ฉันตัดสินใจถาม(คำถามโง่ๆ)ออกไป สอง: เมื่อไหร่? พี่หนึ่ง: เมื่อไหร่อะไร? (อ้าว กวนนะเนี่ย) สอง: พี่เจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่( ซึ่งใจจริงๆน่ะอยากจะถามตรงๆออกไปว่า พวกคุณนอนด้วยกันเมื่อไหร่ต่างหากล่ะ) พี่หนึ่ง: 2 อาทิตย์ สอง: 2 อาทิตย์ที่แล้วพี่ไปประชุมไม่ใช่เหรอ พี่หนึ่ง: พี่ขอโทษ จริงๆแล้วพี่ไม่ได้ไปประชุม ฉันอึ้ง.................สั่นอยู่แล้ว ยิ่งสั่นหนักด้วยความโกรธที่เพิ่มขึ้นอีกทวีคูณ สอง: หมายความว่ายังไง พี่หนึ่ง: พี่พยายามแล้ว ก่อนหน้าพี่โทรไปบอกว่าให้เราเลิกติดต่อกัน สามเขาก็บอกโอเค แต่เขาเจอพี่เป็นครั้งสุดท้าย แล้วเขาจะตัดใจจากพี่ สอง: แล้วยังไง? พี่หนึ่ง: สามเขาก็นั่งรถทัวร์มากรุงเทพถึงเช้าวันอาทิตย์ พี่ก็ไปรับเขาที่หมอชิต(โอ้..แม่เจ้า เธอยอมลงทุนนั่งรถทัวร์มา 6 ชม เพื่อมาเจอกับแฟนฉันเนี่ยนะ!!!) สามเขาก็มาที่ห้องนี่ล่ะ สอง:....................... พี่หนึ่ง: เขาขอมาเจอกับพี่เป็นครั้งสุดท้าย ตอนแรกพี่ไม่คิดจะเกินเลยกับเขาจริงๆนะพี่ให้เขานอนบนที่นอน แล้วพี่ก็ไปนอนที่โซฟา แต่สามเขาบอกว่าให้พี่เข้าไปนอนในห้องไม่งั้นเขาจะไม่ยอมจบ(โอ๊ย.......เชื่อตายล่ะ)พี่ก็เลยไปนอนบนพื้น แต่สุดท้าย............... ไม่มีคำต่อท้ายใดๆ แต่ฉันก็พอจะเดาออกว่ามันหมายความว่าอย่างไร ฉันพยายามอย่างหนักที่จะประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันนั่งจัดเสื้อผ้าให้พี่หนึ่ง ที่มันฉากบังหน้าที่เขาตั้งใจสร้างขึ้นเพื่อโกหกฉันอย่างงั้นหรือ แล้วตอนที่ฉันโทรไปล่ะที่เสียงเหมือนอยู่ในผับล่ะ นั่นพี่เขาไปกินข้าวเย็นข้างนอกงั้นหรือ แล้วคำที่พี่บอกรักฉันล่ะ ...... พี่บอกตอนที่พี่กำลังนอนกับเขางั้นหรือ แล้วเธอ...พี่สาม เธอก็ยอมที่จะทนฟัง พี่หนึ่งบอกรักฉันเนี่ยนะ แล้วพวกคุณนอนด้วยกัน ในวันครบรอบวันฉันบอกรักคุณเหรอพี่หนึ่ง!! คุณทำได้ยังไง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ฉันบอกรัก นั่นหมายถึง รัก ความรักที่ฉันยอมที่จะฝากทุกความเชื่อใจไว้ที่คุณ โอ.. นี่น่ะหรือ คนดีที่ฉันรัก กลับไปอ่านด้านบนค่ะ ว่าความเจ็บปวดที่ฉันมีอยู่มันหนักขนาดไหน ตอนที่รู้ว่า เขานอนด้วยกัน แล้วเอามาคูณสิบเข้าไป หลังจากที่ได้รู้ว่า เขานอนด้วยกัน ในวันครบรอบวันที่ฉันบอกรักเขา ......................... จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 12:32:24 A:110.164.247.138 X:

ความคิดเห็นที่ 65   ^ ^ เหมือนดูละคร เลยค่ะ สำนวนคุณ จขกท. นี่ ไปเขียน บทละครได้เลยนะเนี่ย..เห็นภาพตามเลยล่ะ จากคุณ : สนุกดี เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 12:37:09 A:10.9.9.249 X:124.157.230.17 TicketID:213289

ความคิดเห็นที่ 66   เป็นคุณจะทำยังไงกันคะ (คำถามที่คุ้นเคยที่ถามคนให้ห้องศาลานี้มาแล้ว) เลิก! เลิก! เลิก! เลิก! เลิก! เลิก! เลิก! ..... อย่างงี้มันต้องเลิกสถานเดียว ไม่มีการยื่นอุทรณ์ใดๆ ................... รู้สึกว่า เพลงของเรทโทรเสปค ตอนนั้นมีแล้วมั้งถ้าจำไม่ผิดนะคะ เพราะว่ารักเพราะว่าฝัน ฉันก็เลยทุ่มเทหมดใจทุกที แล้วสุดท้ายที่ว่ารัก ไม่ทันไร ก็เป็นเหมือนเก่า หลอกลวงกันทั้งนั้นนนนนนนนนนนนนน..... แต่แปลกนะ อาจร้องไห้จนน้ำตามันไม่เหลือให้ออกมารึเปล่า ก็ไม่รู้ ฉันนั่งเงียบ อึ้งอย่างเดียวกับทุกความจริงที่พี่หนึ่งเปิดเผยออกมา (ถ้าให้ดราม่าหน่อย นางเอกก็คงต้องไปตีอกชกตัวพระเอก แล้วก็ร้องๆๆๆทำไมๆๆๆๆ!!อะไรแบบนั้น.....แต่ฉันไม่) ร้องไม่ออกนี่อาการสาหัสกว่าจริงๆนะ... ฉันลุกขึ้นคว้ากระเป๋ากลับตัวเอง พี่หนึ่งคว้าข้อมือไว้ ถามว่าจะไปไหน(อ้าว ตรูก็กลับดิวะ อยู่ไปทำไมอ่ะ) พี่บอกว่าจะไปส่ง แต่ฉันไม่นั่งรถเขา ไม่อยากทับรอยใคร โซฟาที่นั่งนี่ก็ด้วย โอ้ย เตียงนอนนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ทุกอย่างในห้องนี้เลยจริงๆ(ตอนนั้นมีความรู้สึกอย่างนี้จริงๆนะ) ฉันยืนกรานปฏิเสธที่จะไม่ให้เค้าไปส่ง แต่จนแล้วจนรอดพี่เค้าก็ขับตามรถแท็กซี่ที่ฉันนั่งมาจนถึงห้องของฉัน เพราะกลัวว่าฉันไม่ปลอดภัย(เอ..รึว่าเขากลัวเรากลับไม่ถึงห้องเพราะไปนั่งทำมิวสิควิดีโอที่อื่น) พอห้องล่ะ ไม่พูดพร่ำทำเพลง พุ่งตัวเองไปนั่งเป่าปี่อยู่ในห้องน้ำ เสร็จกิจเรียบร้อย หลักฐานคาตา ที่บวมแดงเฉิ่ง จำนนต่อหลักฐานขนาดนี้คงให้การเท็จไม่ได้ น้องชายตัวดีของฉัน... ชื่อ ดี แล้วกัน (นามสมมติ) ดี: เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น สอง: .......................... เริ่มละ น้ำตาเริ่มไหลมาอีกละ(ฮ่วย!! มันจะไหลอีหยังกะด้อกะเดี้ยแท้ = แปลภาษากลางได้ว่า อะไรกันหนักกันหนา) แล้วทุกอย่างก็พรั่งพรูออกมาจากปากของฉัน ดี: เลิกเลย พอแล้วสองจะทนทำไม (ขยายความหน่อยนึงค่ะว่าน้องชายไม่เคยเรียกฉันว่าพี่นำหน้า เราเป็นเหมือนเพื่อนกัน ถึงแม้จะห่างกัน3ปีก็ตามค่ะ) สอง:................... ดี: ไปอาบน้ำนอนซะ แล้วก็เลิกคิดถึงเรื่องนี้ซะ เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะ ปิ๊บๆๆ เสียงแมสเสจจากมือถือของฉัน ดึกขนาดนี้ มีแต่พี่หนึ่งเท่านั้นไม่ต้องเดา ไวได้อีก... น้องชายตัวดีรีบคว้าไปปิดเครื่องแล้วบอกว่า อย่าไปอ่านมัน มันก็แค่ขอโทษและแก้ตัวเท่านั้น ไปอาบน้ำนอนซะ แล้วคืนนั้นฉันก็นอนไม่หลับทั้งคืน จากคุณ : : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:08:56 A:110.164.247.138 X:

ความคิดเห็นที่ 67 มาลงชื่ออ่านจ้า ...ผ่านมาได้ก็ดีแล้วน้า ชีวิตยังมีอะไรดี ๆ รอเราอีกตั้งมากมายเนอะ จากคุณ : ทามามิ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:31:48

ความคิดเห็นที่ 68   เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราคนนึงที่กำลังทุกข์หนักอย่างคุณ เรากำลังพยายามอยุ่ค่ะ เรามาเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ จากคุณ : ความรักเจ้าขา เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:47:15

ความคิดเห็นที่ 69 กรี๊ดดดดดดดด มารออ่านค่ะ จขกท เขียนเก่งมากเลยค่ะ จากคุณ : กระดาษหมูยุ่ย เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:49:21

ความคิดเห็นที่ 71 โอ ตลาดยังไม่วาย มารออ่านต่อค่ะ จากคุณ : poondiks เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:59:56

ความคิดเห็นที่ 72   หี่หนึ่งพยายามสารพัดที่จะง้อฉัน ทั้งโทรมา แมสเสจ และถึงขึ้นมาดักรอที่ ที่พักของฉัน... ช่วงนั้นฉันได้แต่ทำเย็นชากับเขาอย่างเดียว คุยบ้างไม่คุยบ้าง นึกจะปิดเครื่องเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น ทั้งที่นี่ไม่ใช่นิสัยของฉัน และการปิดเครื่องนี่แหละนอกจากพี่หนึ่งจะกังวลใจ พาลไปถึงพ่อกับแม่ของฉันที่โทรมาหาแล้วไม่ติด...(แย่มาก..ทำให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง แย่จริงๆนะเรา) พ่อแม่รับรู้ค่ะว่าฉันมีแฟน ส่วนนึงมาจากคำบอกเล่าของน้องชายของฉันด้วย แต่ท่านก็ไม่ได้ห้ามอะไร แต่ฉันก็พอจะรู้ว่าตอนนี้พ่อกับแม่คงเป็นห่วงฉันเอาการ เพราะน้ำเสียงพูดคุยเวลาที่คุยโทรศัพท์กับแม่มันคงฟ้องให้รู้สึก วันนึง อยู่ดีๆ แม่ก็ถามขึ้นมาซะงั้นว่าทะเลาะกับแฟนรึเปล่า ฉันอึ้งนิดนึง นี่น้องชายฉันมันบอกอะไรแม่บ้างเนี่ย ... เปล่าค่ะ..(น่าน เด็กเลี้ยงแกะนะเรา) คนคบกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้าง อย่าเอาแต่ใจตัวเอง (ฟังถึงตรงนี้แสดงว่าแม่ยังไม่รู้นี่หว่า...) ถ้ามีอะไรไม่สบายอยากคุยกับแม่ ก็โทรมาแล้ว...กินข้าวปลาด้วย เห็น ดี มันบอกว่าหนูน่ะผอมกะหล่องแล้ว ..... นี่ล่ะน๊า ความห่วงใยของแม่น่ะ เที่ยงแท้กว่าความรักของผู้ชายซะอีก ต่อดันยังโง่งมอยู่นั่นล่ะ... ผ่านไปเดือนกว่า ทุกความพยายามที่พี่หนึ่งใช้ง้อฉันก็สำเร็จจนได้(โอ๊ยคิดแล้วเบื่อตัวเองช่วงนั้นมาก ไม่รู้ควายไปถึงไหน อย่างว่านะ หัวใจมันยังไม่ด้านพอ~~จายม่ายด้านพอ จายม่ายด้านพอ~ อมฮอลล์ด้วยเวลาร้อง) และดูเหมือนคำที่พี่สามบอกว่า พี่จะไปเอง... นั้นจะเป็นจริง(ซะเมื่อไหร่) อีกอย่างพี่หนึ่งจัดการเปลี่ยนเบอร์ของตัวเอง ยอมหักซิมทั้งสองที่มีไว้ในครอบครองทิ้งไป พี่หนึ่งพยายามพิสูจน์ความบริสุทธิ์ทุกทางที่มี ช่วงเวลาเอาคืนบ้าง.... ฉันยอมที่จะไปกินเย็นที่ห้องเย็นที่ห้องพี่หนึ่ง แต่มีข้อแม้ว่า พี่หนึ่ง ต้องทำความห้องให้ใหม่หมด รวมทั้งเปลี่ยนผ้าปูที่นอน ส่วนโซฟานี่เปลี่ยนไม่ได้มันของเช่า เอ้างั้นปัดฝุ่นมันซะ... และอย่าลืมฉีดน้ำหอมดับกลิ่นห้องด้วย พี่หนึ่งทำตามทุกอย่างที่ฉันบอกอย่างงงๆ (เออ..ส่วนตัวฉันเองก็งงเหมือนกันว่าตอนนั้นคิดได้แค่นี้เหรอว๊า) เอาเหอะ ไม่รู้จะเอาคืนยังไงนี่หว่า ทำอันนี้ไปก่อนละกัน..(บ้าบอจริงๆ) จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 14:01:15 A:110.164.247.138 X:

ความคิดเห็นที่ 73 จขกท ค่ะ ตกลงจบยังอ่ะ ... เนี่ยเฝ้าติดตามตลอดเลย แรกๆที่เข้ามาก็อยากเข้ามาส่งกำลังใจให้ แต่หลังๆ สภาพเหมือนคนติดละครเลยค่ะ (ไม่ได้เอาเรื่องของคุณมาล้อนะคะ แค่อยากให้รู้ว่าติดตามใกล้ชิดแค่ไหน) หวังว่าพอได้ระบายอะไรๆ ออกมา และได้รับกำลังใจอย่างล้นหลามแบบนี้ คุณคงรู้สึกดีขึ้นบ้าง ไม่มากก็น้อยนะคะ ยังไงเสีย...อยากขอให้อดทน และฝ่าพันอุปสรรคต่างๆ ไปได้ด้วยดีนะคะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆ ที่จริงใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 53 14:09:12 จากคุณ : พัด-ตา-วิด เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 14:08:39

ความคิดเห็นที่ 74 กำลังเข้มข้น ขอส่งกำลังใจค่ะ^^ จากคุณ : panang (orawanja) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 14:46:40

ความคิดเห็นที่ 75   ........................... พี่หนึ่ง: พี่จะลางานวันศุกร์ กลับบ้านจะไปเที่ยวบ้านพี่มั้ย สองก็จะเรียนจบแล้วพี่อยากให้สองไปเจอพ่อกับแม่พี่.. เป็นครั้งแรกค่ะที่พี่หนึ่งออกปากชวนให้ไปเที่ยวที่บ้าน คิดในใจว่าจะพาไปให้รู้จักกับพ่อแม่แบบนี้แสดงว่า เขากลับตัว แล้วกระมัง การเดินทางไปบ้านพี่หนึ่งเป็นไปได้ด้วยดี พ่อกับแม่พี่หนึ่งก็น่ารักและดูเมตตากับฉัน ยิ่งพอรู้ว่า ฉันเรียนสายครู ท่านเหมือนยิ่งเอ็นดูไปกันใหญ่(ต่างจังหวัดน่ะค่ะ เขาปลูกฝังว่า เป็นข้าราชการน่ะดีที่สุด)แถมพี่หนึ่งยังบอกแม่อีกว่า นี่แหละที่จะให้ไปขอ กลับมาจากบ้านพี่หนึ่งอย่างมีความสุข วาดฝัน(อีกแล้ว)ไปต่างๆนาๆ จบมาทำงาน แต่งงาน สร้างครอบครัวน้อยๆของเราสองคน สุขใจจริงๆ พี่หนึ่งพามาบ้านอย่างนี้ เราต้องได้แต่งงานกันชัวร์ ฟันธง!! ยิ้มยิงฟันจนเห็นเหงือก ได้ไม่นาน .. ความสุขอันจอมปลอมของฉันก็พังลงอีกจนได้ ปีที่ห้า ฉันได้เข้าทำงานเป็นครูอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่อะไรหรอก ยังไม่ทันได้หางานเลย พอดีว่าป้าต้อย(นามสมมติ)ที่เป็นญาติของแม่ ท่านเป็นครูอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพบอกตอนนี้ต้องการครูอัตราจ้างสอนวิชาภาษาอังกฤษ สนใจลองไปสมัครมั้ย .. สุดท้ายฉันก็ได้ทำงาน(เด็กเส้น)ที่นั่น ทุกอย่างดูเข้าที่เข้าทางของมันว่ามั้ย.. วันเสาร์วันหนึ่ง .. วันนี้วันหยุด ไปหาพี่หนึ่งดีกว่า(อารมณ์คิดถึง)ว่าแล้วก็โทรบอกพี่หนึ่งเสร็จสรรพนั่งรถเมลล์ไปถึงตอนบ่าย ไขกุญแจห้องเข้าไปทำความสะอาดให้เรียบร้อย(พี่หนึ่งให้กุญแจสำรองไว้กับฉันด้วย) กะว่าพี่หนึ่งกลับมาก็จะได้ชื่นใจ ว่าแล้ววิญญาณแม่บ้านก็ทำทุกอย่างได้เรียบร้อยเสร็จสรรพภายในไม่เกิน 2 ชม. พอไม่มีอะไรทำ จะทำอะไรดี หันหน้าไปคอม เล่นpantip ดีกว่า 555 ฉันก็เล่น net แชท m ไปเรื่อย เปิดนู่นนี่ ..แต่แล้วก็เจอ.. มันเป็น history msn ของพี่หนึ่งหรืออีกในหนึ่งคือบันทึกการสนทนานั่นเอง (ความดี)อืม เราไว้ใจเขานะ ไม่ยุ่งดีกว่า (ความเลว)เปิดนิดเปิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก (ความดี)จะดีเหรอ .หมดประโยคนี้กดอ่านทันทีเลยค่ะ และสิ่งที่ได้เจอมันเขย่าใจ อย่างที่สุดจริงๆ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 14:54:12 A:10.0.100.10 X:110.164.68.136

ความคิดเห็นที่ 76   เคยมีประวัติกับ history msn นี่เหมือนกัน เปิดไปอึ้ง เพราะมันมาจากผู้ชายคนที่เค้าบอกว่าเป็นน้องชาย หลังจากนั้น บอกตัวเองว่า ตาสว่างซักที หนีความจริงไม่พ้นหรอก จากคุณ : ms.sala เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:02:17

ความคิดเห็นที่ 77   บทสนทนาระหว่างพี่หนึ่งกับพี่สาม(ไม่เฉลียวใจสักนิดเลยว่าจะพวกเขาจะติดต่อกันโดยวิธีนี้) ดูจากวันที่ บอกได้ว่าเขาคุยกันมายาวนานถึง 4 เดือน!! (4เดือนที่กลายเป็นควายโดยไม่รู้ตัว) ในบทสนทนา มีถ้อยคำ หวานซึ้ง และคำบอกรักมากมายที่มาจากทั้งเขาและเธอ มันทำให้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มาหาพี่หนึ่งที่นี่ ที่ห้องนี้ไม่รู้กี่ครั้งต่อก่อกี่ครั้ง แต่ฉันเคยไม่รู้เลย เพราะเธอไปพักโรงแรมตรงนี้ที่ใกล้ห้องพี่หนึ่งแค่ไม่เกิน 1 กม. (หลังจากส่งฉันกลับห้อง พี่หนึ่งคงรีบไปรับพี่สามมาที่ห้องนี้สินะ คิดแล้วแค้นสุดขีด สุดฤทธิ์ สุดเดช จริงๆ) เสื้อผ้าบางตัวที่พี่หนึ่งอ้างว่าซื้อใหม่ ฉันได้รู้ว่ามันจากพี่สาม เพราะเธอเขียนบอกไว้ว่าให้ใส่บ่อยๆๆ โอ้ว . ซ้ำร้ายพี่หนึ่งยังเอาเรื่องส่วนตัวของฉันบอกกับอีกฝ่ายด้วย แต่สาหัสที่สุดคือประโยคนี้ที่ฉันได้เจอต่างหาก พี่สาม: คิดถึงจัง สามรักพี่หนึ่งนะ แต่สามก็รู้ว่าเราคงไม่ได้อยู่ด้วยกัน สามผิดเอง แต่สามรักพี่หนึ่งนะคะคนดี พี่หนึ่ง: คิดถึงเหมือนกันครับ ขอบคุณที่สามเข้าใจพี่มาตลอด พี่ไปจากสองไม่ได้จริงๆ ถ้าเขาขาดพี่เขาคงแย่มาก พี่สาม: ทำไมล่ะ พี่หนึ่ง น้องเค้าสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ชอบปวดหัวบ่อยๆ เคยบอกให้เช็คสมองหลายครั้งแต่ก็ไม่ไป(ใช่ค่ะ ถ้าไมเกรนถือเป็นโรคประจำตัวได้ ฉันเป็นคนที่มักจะปวดหัวบ่อยๆ ถึงจะไม่ได้เครียดก็เถอะ แล้วทำไมจะต้องบอกเธอคนนี้ให้รู้ล่ะ) พี่สาม: น่าสงสารจัง พี่หนึ่ง: พี่คงต้องดูแลเค้า เราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก จนกว่า สองจะตาย นั่นแหละ พี่สาม: พี่หนึ่งอย่าพูดอย่างนี้เลยนะ สามรู้สึกผิดไงไม่รู้ เปลี่ยนเรื่องดีกว่านะ จนกว่า ฉันจะตายอย่างนั้นใช่มั้ย เธอรู้สึกผิดด้วยเหรอพี่สาม คิดได้ ยังไง ถ้าฉันตาย พวกคุณก็สมหวัง ใช่มั้ย (เสียงกะโตนดังก้องโสตประสาท ด้วยว่า นังหน้าโง่ เบิ่งตาดูซะว่าคนรักของแกน่ะ เขาคิดกับแกยังไง!!!!!) จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:24:02 A:10.0.100.10 X:124.121.224.117

ความคิดเห็นที่ 78 เเปลกดีจัง ผู้ชายใช้มุขนี้ทั้งหมดหรือป่าว 555 ประมาณนี้ ฟังมาเยอะจริงๆๆ จขกท.  ผ่านพ้นคนแบบนี้มาได้  ดีใจด้วยสุดๆๆ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:32:57

ความคิดเห็นที่ 79 ผู้หญิง มีมารยา 100 เล่มเกวียน ... แต่ผู้ชายมี 500 เล่มเกวียน .. จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:42:56

ความคิดเห็นที่ 80 ป้าลายครามจ๋า ไหนว่ามี 1000 เล่มเกวียนไงค่ะ อิอิ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:47:43

ความคิดเห็นที่ 81 เฮ้อ........ถ้าเกิดกับตัวเอง เราก็ไม่รู้ว่า ตัวเราเองจะรับมือกับมันยังไงเหมือนกันเนอะ สู้ๆน๊าคะ ปอลิง...รออ่านๆๆๆ จากคุณ : A U N G K. เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 15:51:56

ความคิดเห็นที่ 82   อ่านแล้ว พูดไม่ถูกเลยค่ะ โกหกกันซ้ำๆ ใจทำด้วยอะไรเนี่ย ............... เอาขนมขาไก่มาฝากค่ะ ทุกคน เห็นป้าลายครามบอกว่า ฮานามิ หมดแล้วววว อุอุ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:02:18

ความคิดเห็นที่ 83   ก่อนสติจะหายไปจากตัวมากกว่านี้ ฉันเปิดดูทุกสิ่งอย่างที่มันเปิดดูได้ด้วยมือที่สั่นเทาและใจที่ระทึก(พูดง่ายๆก็ดูแม่ งมั่วไปหมดอ่ะ) อ่ะ เจอแคตตาล็อกเด็ดด้วย รูปคู่ของทั้งสองคนถ่ายที่ไหนบ้างก็ไม่รู้ ที่ในห้องนี้ก็มีนะ อุ้ย จุ๊บแก้มกันด้วย สวีทกันจริงจริ๊งๆๆๆ ถามว่าทำไมพี่หนึ่งถึงชะล่าใจไม่เก็บอะไรไว้ให้ดีๆตามประสาผู้ชายที่นิสัยแบบนี้ล่ะก็ คำตอบมันอยู่ฉันเองต่างหาก ที่เป็นคนไว้ใจคน ไม่เคยยุ่มย่าม กับเรื่องส่วนตัวใดๆเลยจริงๆ กระเป๋าตังค์ มือถือ หรืออะไรก็แล้วแต่ เชื่อเหอะ ถ้าไม่เกิดเรื่องให้มานั่งระแวง ฉันก็ไม่มีวันเปิดมันดูหรอก ไอ้บันทึกอะไรเนี่ย .. เป็นคนดี แล้วไง ทำไมฉันถึงยังต้องโดนแบบนี้ เปิดดูทุกอย่างจนพอใจ ก็รีบปรี่ไปตู้เสื้อผ้าเลยค่ะ ตัวไหนที่มาใหม่ ตามที่อยู่เอ็ม ฉันคว้ามันมากระทืบๆๆๆๆๆ เหยียบๆๆๆ(ดูโหดร้ายมั้ยอ่ะ T_T แต่ตอนนั้นสะกดตัวเองมันไม่ได้จริงๆนะ มันโกรธนี่นา อย่าเพิ่งกลัว จขกท.กันเลยนะ) อ้าวนี่ผ้าเช็ดหน้าผืนสวยนี่นา แอบไว้ในเก๊ะลึกสุดเลยนะ ไม่ใช่ของใครต้องเป็นของหล่อนแน่ๆ (พี่หนึ่งไม่ใช้ผ้าเช็ดหน้าค่ะ)มา สวยนักใส่มั้ย ฉันเอามีดกรีดมันขาดแหว่งตามอารมณ์โกรธ หันไปมองข้อมือตัวเอง อยากให้ตรูตายนักใช่มั้ย ถึงจะได้สมหวังน่ะ เอาแล้วค่ะ มือนึงกำมีด อีกมือยกข้อมือตัวเองขึ้น กดมีดลงบนข้อมือ อือออออออออออออออออ .เออ เจ็บว่ะ 555 (ตลกคั่นอารมณ์นะเนี่ย) ไม่หรอกค่ะ ไม่กล้าทำ ใจมันป๊อด ฉันทำไม่ได้ ฉันยังไม่อยากตายจริงๆ รู้อะไรมั้ย ตอนนั้นน่ะภาพพ่อแม่ มันแว๊บมาจริงๆนะเออ อย่างกับเล่นของแน่ะ แต่เรื่องจริงค่ะ สงบสติแล้วก็ตัดสินใจกดโทรศัพท์หาพี่หนึ่งค่ะ (ปกติฉันไม่เคยโทรไปในเวลางานเลย แต่คราวนี้ไม่ ) พี่หนึ่ง: ฮาโหล มีอะไรหรือเปล่า? สอง: วันนี้รีบกลับหน่อยนะ (คิดใช่มั้ยคะว่า ฉันจะวีน เปล่าค่ะฉันไม่..เดี๋ยวไก่ตื่น 555) พี่หนึ่ง: โอเค โอเค . จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:05:57 A:10.0.100.10 X:110.164.68.136

ความคิดเห็นที่ 84 มารอนะคะ วันนี้เฝ้ากระทู้นี้ทั้งวันเลย อ่านแล้วเจ็บแทน ทำไปได้นะชายหญิงคู่นี้ โดยเฉพาะแฟนตัวดี คำพูดแค่ลมปาก จากคุณ : ญ. เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:06:09

ความคิดเห็นที่ 85 สุดยอดเลยคะ จขกท ใจเย็นมาก เคยเจอคล้ายๆแบบนี้ แต่ใจเย็นไม่ได้เท่า จขกทคะ ตามเป็นกำลังใจให้นะคะ วันนี้เปิดแต่หน้านี้ ไม่ไปไหนเลย อิอิอิ จากคุณ : girlleries เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:14:14

ความคิดเห็นที่ 87 วันนี้รีเฟรชกระทู้ทุกห้านาทีค่ะ  รอ จขกท อยู่นะคะ จากคุณ : กระดาษหมูยุ่ย เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:16:37

ความคิดเห็นที่ 88 แอบตกใจว่าเรื่องของเรากับคุณมันช่างคล้ายกันมาก พล็อตเรื่องเดียวกัน  รายละเอียดปลีกย่อยต่างกันนิดหน่อย ต่างแค่ตัวละครเท่านั้นเอง คุณผู้ชายชอบพูดว่าผู้หญิงเข้าใจยาก  แต่เราว่าผู้ชายเข้าใจยากยิ่งกว่า ผู้หญิงอาจจะชอบงอแงเอาแต่ใจ  แต่เราไม่เคยหลอกลวงในเรื่องความรักค่ะ (พูดถึงผู้หญิงส่วนมากนะคะ) จากคุณ : ดอกแก้วสีขาว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:21:16

ความคิดเห็นที่ 89 อยากเห็นหน้า ไอ้คุณพี่สามจังเลย หุหุ สุดยอดจริงๆ หน้าด้าน มากกกก จากคุณ : ชาร้อน (moda_nada) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:22:15

ความคิดเห็นที่ 90 นั่งอ่านทั้งวัน ไม่ได้ทำงานเลย เหอๆ จากคุณ : poondiks เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:33:22

ความคิดเห็นที่ 91   พิงคาน แป๊ปซี่ของเฮียล่ะ มาเร็วๆ กะลังดุเดือด ฮึ่ยยยยย ^ ^ ^ ส่งน้า "แจ๊ค" ให้ดีกว่าไหมคะ เอิ้กๆ จขกท . พักบ้างก็ได้นะคะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:36:42

ความคิดเห็นที่ 92 รอฟังอยู่จ้า เหตุการณ์นี้ทำให้เรานึกถึงเพลง  ยาพิษ ของบอดี้แสลมเลยค่ะ คำง่ายๆ แต่ความหมายสุดลึกล้ำ คำง่ายๆ ที่เธอใช้ประจำ ซ้ำไปซ้ำมา คิดจะพูด แต่ก็พูดอย่างไม่คิด รู้ไหมว่า หนึ่งชีวิตของใคร ต้องเกิดปัญหา เจ็บช้ำ ปางตาย ชีวิต วุ่นวาย (คิดมันไปว่าจริง) ลุ่มหลง เชื่อใจ กับถ้อยคำ ร้ายๆ เอะอะก็ว่ารัก เอะอะก็คิดถึง แต่เธอไม่เคยซึ้งไม่เคยเข้าใจ ไม่เคยทำให้รู้ ไม่เคยทำให้เห็น ไม่ห่วงเลยว่าใครจะเป็นจะตาย คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ ทำลายชีวิตของคนงมงาย เธอจะรู้บ้างหรือเปล่า (คิดหรือเปล่า) ว่ามีใครเขาทุกข์ทน พิษของคำคน ร้ายแรงแค่ไหน คำง่ายๆ ที่เธอใช้บอกกับฉัน รู้ไว้ด้วย ว่าความหมายของมัน สำคัญแค่ไหน เจ็บช้ำ ปางตาย ชีวิต วุ่นวาย (คิดมันไปว่าจริง) ลุ่มหลง เชื่อใจ กับถ้อยคำ ร้ายๆ   ล้านคำลวง หลอกหลอนหัวใจ วาดวิมาน บนฟ้าแสนไกล ล้วนเติมแต่งจากคำของใคร แล้วความจริง อยู่ตรงที่ใด เชื่อคำลวง สุดท้ายเสียใจ โลกความจริง เรียนรู้หมุนไป ทบและทวน ใตร่ตรองข้างใน ให้เวลาตัดสิน หัวใจ จากคุณ : ดอกแก้วสีขาว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:40:44

ความคิดเห็นที่ 93 โอ้วว  ทีหลังอย่า  ตลกคั่นอารมณ์ บ่อยนะค่ะ เสียวข้อมือแทนเลยอ่ะตะกี้   ปล โชคดี ที่ จขกท ป๊อดนะค่ะ   เนี่ย อิ อิ  คิดถึงคุณพ่อแม่ แล้วดีอย่างนี้เอง จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:42:01

ความคิดเห็นที่ 94 มานั่งรอไม่ไปไหนแล้วค่ะ กำลังเข้มข้น ... ใครอยากกินอะไร ป้าไปซื้อ เฟรนไชน์มาแล้ว   (ตามประสา คนมีกะตังค์) ไปเลือกเอาเลย .. เร็ว ...ได้ทั้งร้านเลย ..ไม่ไปแล้ว นั่งแถวหน้านี่แหละ ...  ต่อๆ ค่ะ กำลังอิน ... แล้วน้องชายล่ะคะ ไม่เห็นพูดถึงอีกเลย ..ไปไหนล่ะ จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:03:52

ความคิดเห็นที่ 95   17.15 นาที แม๊มาได้ไวจริงๆ 15 นาทีทันใจเวลาเชือด!! อุ้ย ปรับความเข้าใจกันค่ะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ฉันก็เปิดคอมค้างไว้หน้าบันทึกการสนทนาระหว่างพี่หนึ่งกับพี่สาม สอง: เห็นทุกอย่างหมดแล้ว (คราวไม่ขอขอโทษเว้ยที่ถือวิสาสะเปิดอ่าน) พี่หนึ่ง: .. พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ สอง: พี่หนึ่งมีอะไรจะพูดมั้ย ว่ามาได้เลย(นิสัยนักเลงเริ่มผุดขึ้น) พี่หนึ่งปรายตามองดูกองเสื้อ และเศษผ้าเช็ดหน้าที่ฉันกองให้เห็น พี่หนึ่ง: ใจเย็นๆก่อนนะ สอง: โห ถ้าสองใจร้อนคงไม่เป็นแบบนี้ (เพราะครั้งนี้ชั้นได้แต่สั่นค่ะแต่ไม่มีน้ำตาไม่รู้ทำไมเหมือนกัน) พี่หนึ่ง: โอเค พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง พี่พยายามแล้วแต่สองก็รู้ว่าคนมีอะไรกันแล้วมันตัดกันไม่ได้ง่ายๆ โอ้แม่เจ้า นี่หรือคือคำแก้ตัว สอง: แล้วจะเลือกใคร ? (คำถามเสี่ยงตายค่ะ ที่เชื่อว่าหลายคนเคยใช้มันอย่างแน่นอนเวลามีปัญหารักสามเศร้า) พี่หนึ่ง: พี่เลือกสองอยู่แล้ว(ตอบไวมากกกก) สอง: สองให้พี่คิดดีๆก่อนตอบ แล้วสองจะถือว่ามันเด็ดขาดแล้วจริงๆ แล้วสองจะคิดว่าไม่เคยมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้น ตอนนั้นเริ่มยืนกำมือตัวเองทั้งสองข้างไว้ด้วย พี่หนึ่ง: พี่เลือกสองค่ะ สอง: สองจะถือว่านี่คือคำพูดของลูกผู้ชายนะ ถ้าพี่พูดจริง สองจะให้โอกาสพี่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย(ว๊าย ประโยคสุดฮิต ครั้งสุดท้ายแต่ค่อยจะท้ายสุดจริงๆ) และพี่ต้องพิสูจน์ตัวเองด้วย พี่หนึ่ง: แล้วจะให้พี่ทำไง สอง: สองรู้ว่าพี่มีเบอร์พี่สามอยู่ตอนนี้ โทรไปบอกเค้าซะตอนนี้ ว่าพี่กับเขาขอให้จบกันเพียงเท่านี้ ทำได้มั้ยล่ะ พี่หนึ่ง: ..พี่เขาอึ้งค่ะ (เพราะมันคงเป็นสถานการณ์ที่บีบคั้นเขาอย่างที่สุด) พี่หนึ่งเดินมากอดฉันเฉยๆ 2 นาที ส่วนฉันน่ะเหรอยืนหนึ่งเหมือนหุ่นไร้ชีวิต แล้วพี่หนึ่งก็กดเบอร์โทรหาพี่สามทันที (อ้อ..ฉันบอกให้กดPhone ให้ฉันได้ยินด้วยนะ) ว่าแล้ว ตรูว่าแล้ว แอบเบอร์กันจริงๆด้วย หนอย . พี่หนึ่ง: ฮาโหล สาม พี่สาม: ว่าไงคะคนดี (น่านๆๆๆๆๆๆๆ คนดี๊ดี) พี่หนึ่ง: พี่อยากจะบอกว่า .เราเลิกกันเถอะนะ(เฮ้ย เลิกกัน แปลว่าพวกคุณก็เป็นแฟนกันน่ะสิ ไหนบอกแค่เพื่อนวะ) พี่สาม: พี่หนึ่งเป็นอะไรรึเปล่าคะ (นั่นมันยังไม่รู้สึกอีก) พี่หนึ่ง: เราเลิกกันเถอะ พี่คงคบกับสามไม่ได้หรอก เท่านี้นะ แล้วพี่หนึ่งก็รีบตัดสายไปโดยพลัน ยังไม่ทันที่พี่สามจะพูดอะไรกลับ.. สอง: อ้าวทำไมต้องรีบตัดสายด้วยล่ะ พี่หนึ่ง: ก็บอกเลิกไปแล้วไง สองจะให้พี่ทำไงอีก (พี่หนึ่งเริ่มฉุนเฉียว) ไม่ทันไร เสียงโทรศัพท์ของพี่หนึ่งก็ดังขึ้น คงไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครใช่มั้ยคะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:04:05 A:10.0.100.10 X:110.164.68.136

ความคิดเห็นที่ 96 ตื่นเต้น เร้าใจจริงๆ ค่ะ ติดงอมแงมเลยเนี่ย โห... แฟนคลับตรึมที่รอติดตาม รออยู่นนะคะ... เร็วๆ หน่อยก็ดี ใจมันร้อน (อยากรู้ อยากเห็นเรื่องคนอื่นอีกและเราเนี่ย) ไงก็ยังมีกำลังใจและความเห็นใจมอบให้ตลอดนะคะ จากคุณ : พัด-ตา-วิด เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:09:26

ความคิดเห็นที่ 97 ผู้ชายนิสัยไม่ดี .. ..ไม่สงสารผู้หญิงบ้างเลย ..ใจร้ายที่สุด ถ้าตัดใจได้ก็เลิกเลย จากคุณ : girlleries (girlleries) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:13:18

ความคิดเห็นที่ 98 ู^ ^ ขอร่วมมุง เข้ากลุ่ม อยากรู้อยากเห็นด้วยคนนะคะ แหะๆ จากคุณ : poondiks เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:13:23

ความคิดเห็นที่ 99 พรุ่งนี้มาอ่านต่อ เน้ออออออออ จากคุณ : รัตน์แปลว่าแก้ว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:13:59

ความคิดเห็นที่ 100   เข้ามามุงด้วยคนค่ะ F5 ทุกห้านาทีเลย ไม่เป็นอันทำอะไร เดี๋ยวกลับไปอ่านต่อที่บ้านดีกว่า จากคุณ : noonim (Lion girl) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:16:45

ความคิดเห็นที่ 101   พี่หนึ่งยืนใบ้ .... (ทำได้แค่นี้แหละเนอะ) ฉันจึงตัดสินใจคว้ามือถือจากมือหนึ่งรับสายแทน(กดphoneด้วยค่ะ เอาให้มันได้ยินกับทั้งสามคนนี่แหละ) พี่สาม: ฮาโหล สอง: ฮาโหล นี่สองนะคะ ไม่ใช่พี่หนึ่ง พี่สาม: แล้วทำไมพี่หนึ่งไม่รับสายพี่ ทำไมสองถึงมารับโทรศัพท์เค้า สอง: พี่หนึ่งก็อยู่ข้างสองนี่แหละ เมื่อกี๊ที่พี่หนึ่งคุยกับพี่ สองฟังอยู่ พี่สามเข้าใจแล้วใช่มั้ยคะ(นี่ ตอกกลับค่ะเข้าใจใช่มั้ยเธอจ๋า) พี่สาม: พี่จะคุยกับพี่หนึ่ง ไม่เกี่ยวกับสอง(อ้าวๆๆๆ) สอง: พี่หนึ่งได้ยินทุกคำอยู่ค่ะตอนนี้ พี่สาม: พี่หนึ่งทำกับสามแบบนี้ใช่ไหม ก็ได้สามจะแฉให้คนทั้งบริษัทพี่รู้คอยดู(อ้าวจะแฉอะไรจ๊ะ มีอะไรให้แฉกันหนอพวกคุณสองคนเนี่ย) ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่สามเธอตัดสายของเธอไปค่ะ พี่หนึ่งนิ่งใบ้อยู่เช่นเคย และเสียงแมสเสจก็ตามมาต่อท้ายเช่นเคยเช่นกัน แต่ .. มันดันมาจากมือถือของฉัน และข้อความในนั้นบอกว่า “คิดแล้วเหรอว่าจะชนะ สงครามยังไม่จบแค่นี้หรอก” เฮ้ย!!เอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:23:04 A:10.0.100.10 X:124.121.224.117

ความคิดเห็นที่ 102   ขอแวะพักทักทายทุกคนนิดนึงนะคะ คุณ ป้าลายครามคะ น้องชายอยู่ที่ #66 ค่ะ คุณ พัด-ตา-วิด ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม จขกท.ก็ขอให้กำลังใจคุณกลับไปด้วยอีกแรงนะคะ คุณ ดอกแก้วสีขาว คะ เพลงยาพิษนี้โดนจริงๆค่ะ และอีกมากมายที่เข้ามานะ(ขอโทษนะที่ไม่ได้พิมพิ์ชื่อ) เรามาต่อๆกันกันดีกว่าเนอะ ไม่อยากให้มันถึงEpisode VI แบบ Star war อ่ะค่ะ อิอิ แอบแซวคุณ บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:38:52 A:10.0.100.10 X:124.121.224.117

ความคิดเห็นที่ 103 ตอนนี้จขก.อายุเท่าไหร่คะ แล้วผ่านพ้นเรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้วคะ เราว่าคุณจำรายละเอียดเก่งดี  ของเราไม่อยากจะจดจำอะไรทั้งนั้น  ทุกอย่างที่เขาดีกับเรา  ตอนแรกเราหลงปลื้ม  ตื้นตันใจ  แต่ตอนนี้พอรับรู้ความจริงเราไม่เชื่อใจอีกแล้วค่ะ  ที่ผ่านๆมาทั้งคำพูดและการกระทำอาจจะไม่มีความหมายอะไรเลย  เป็นความว่างเปล่าคะ จากคุณ : ดอกแก้วสีขาว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 17:44:49

ความคิดเห็นที่ 104   รอมาอ่านอยู่นะคะขอชื่นชม คะที่สามารถผ่านพ้นมันมาได้ ชีวิตยังจะเจอคนที่ดีกว่านี้อีก เยอะคะสู้ๆ จากคุณ : annefly เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 18:02:39

ความคิดเห็นที่ 105   ขอตอบคุณดอกแก้วสีขาวนะคะตอนนนี้ จขกท อายุ 25 ปีค่ะ ถามว่าทำไมถึงจำรายละเอียดได้ค่อนข้างเยอะ อืม..มันเป็นอะไรที่ไม่ลืมมากกว่า จริงๆก็ไม่อยากมานั่งจำเรื่องร้ายๆเพราะคิดแล้วก็เจ็บจี๊ดในบางครั้งที่หวนคิดถึง จขกท. ยอมรับค่ะว่า ที่พิมพิ์เรื่องพวกนี้ ในบางเหตุการณ์ก็ทำให้ใจเรารู้สึกแปลบๆนิดหน่อย แต่ถ้าใจเราเข้มแข็งมากพอ เรื่องพวกนี้จะไม่มีอิทธิพลกับเรามากนักค่ะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 18:07:55 A:124.122.185.35 X:

ความคิดเห็นที่ 108 ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีนะคะ  (บอกจขก.และบอกกับตัวเอง) หลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่เคยคาดคิด...แต่ก็ได้ทำให้เราคิดได้ว่า 1.สติเท่านั้นที่จะแก้ปัญหาต่างๆได้...สติมาปัญญาเกิด  หากไม่มีสติเราเชื่อว่าทั้งจขก.และตัวเราคงฆ่าตัวตายหรือฆ่ามันไปแล้ว   2.ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่  และตัวเราเองจริงๆ 3.อย่าคิดไปฝากชีวิตไว้กับผู้ชายที่เรารักและคิดว่าเขารักเราเลย  วันหนึ่งข้างหน้า  ทุกอย่างอาจจะเปลี่ยนแปลง  เมื่อเขาไปรักคนอื่น  เราก็เปรียบเหมือนอากาศ ความดีความผูกพันต่างๆเขาลืมมันหมดสิ้น 4.รู้หน้า ไม่รู้ใจ  คนใกล้ตัวร้ายที่สุด  เชื่อใจมาก...เจ็บหนัก 5.อนาคตไม่แน่นอน  อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด...ต่อไปนี้เราเลิกวาดฝันถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึงแล้วค่ะ   6.คนเราไม่จากเป็นก็จากตาย  (สัจธรรมที่แท้จริง...อย่าไปยึดติด) 7.ไม่ควรประมาทกับชีวิต 8.เราไม่ทำก็อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะไม่ทำเช่นกัน ปล.ตอนนี้แอบมองโลกในแง่ร้ายไว้ก่อนแล้วค่ะ  ป้องกันตัวเอง  ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ จากคุณ : ดอกแก้วสีขาว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 18:24:13

ความคิดเห็นที่ 109   อุ๊ย .. แอบเห็นตัวเองเผลอใส่อีเมลล์ไปด้วยอ่ะ จะเป็นไรมั้ยอ่ะ ขอแจ้งลบได้คะมั้ย ทำไงอ่ะคะ ใครรู้ช่วย จขกท.ทีนะคะ ^^ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 19:04:39 A:124.122.185.35 X:

ความคิดเห็นที่ 110   กำลังรอตอนต่อไปครับ เดวขอเข้าห้องน้ำก่อน จากคุณ : neversayso เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 19:17:57

ความคิดเห็นที่ 111 นั่งกด F5 คอยอัพเดตตลอด ข้าวปลาไม่กิน อยากรู้ตอนจบค่ะ จากคุณ : ดอกแก้วสีขาว เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 19:19:01

ความคิดเห็นที่ 113 รอ คอยอย่างใจจดจ่อ  ใกล้อวสานแล้วยิ่งลุ้น เอาใจช่วยคุณ จขกท.ค่ะ  อายุใกล้ๆกันเลยน๊า จากคุณ : gnikapae เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 19:53:07

ความคิดเห็นที่ 114 ติดตามมาตั้งกะเมื่อวานแล้วค่ะ จากคุณ : แพนด้า555 เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 20:10:37

ความคิดเห็นที่ 115   ถึงกระนั้น พี่หนึ่งก็ยังมีหน้ามาบอกว่า รักฉัน และ ฉัน คือคนที่เขาจะแต่งงานด้วยเพียงคนเดียว .......................................................... พอเถอะคนดี ฉันเหนื่อยแล้ว ..... ทุกอย่างที่คุณได้ทำกับฉัน ยากเกินไปจริงๆที่วันนี้ฉันจะกลับไปอีกครั้ง อย่าร่ำร้องขอโอกาสอีกเลย เพราะฉันเคยให้คุณไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ใช่ว่าวันนี้ฉันไม่ได้โอกาสคุณนะ ฉันให้โอกาสคุณได้ควานความรักที่จะมาเติมเต็มใจของคุณได้พอ โดยปราศจากฉันเท่านั้นเอง คุณรู้มั้ยสิ่งร้ายกาจที่สุดของคุณที่คุณทิ้งไว้ให้ฉัน ไม่ใช่เรื่องของการที่คุณไปรักใคร แต่คุณทำให้ ความเชื่อใจ ที่มันเป็นสมบัติเดียวของฉันต้องสั่นคลอนตลอดไป คนเคยดี ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณยังมีความสุขดีอยู่ไหม แต่ฉันก็หวังว่า ... คุณจะได้พบในสิ่งที่ทำให้คนรู้จักพอซะที ขอไว้อาลัยความรักครั้งนี้ ด้วยเพลงนี้ค่ะ อีกกี่นิ้วมือจะนับพอ เรื่องราวที่เธอทำ สำนึกแล้วเคยจำบ้างไหม หยุดเถอะน้ำตาที่ไหลนอง ให้เธอมองว่าใจร้าย เริ่มใหม่...ไม่แล้วเธอ ใช้ความอดทนตลอดเวลาที่คบกัน เชื่อว่าสักวันเธอจะเป็นคนดีอยู่เสมอ จะหนักจะหนาไม่บ่น ยอมให้คบประนามว่าหลงเธอ กลับเจอสิ่งตอบแทนโหดร้าย เธอมีอะไรกับเขา ไปทำอะไรกับเขา เธออาจจะมองว่าเรื่องมันเบา ให้ฉันลืมมันไป เธอทำมากี่ครั้ง ความเจ็บมันจะล้างยังไง ลืมว่าเธอต้องโดนกอดจูบตรงไหน มันลบไม่ออกตรงนี้ รอยแผลที่เป็นกลางใจ มันยากไปสมควรต้องจบแล้ว อยากปาดน้ำตาจากหน้าเธอ บอกเธอว่าไม่เป็นไร ยินดีให้เริ่มใหม่กับฉัน แต่สบสายตาจะแค้นเธอ มันก็เจอแต่ภาพนั้น กลั้นใจไม่ไหวเธอ ใช้ความอดทนตลอดเวลาที่คบกัน เชื่อว่าสักวันเธอจะเป็นคนดีอยู่เสมอ จะหนักจะหนาไม่บ่น ยอมให้คบประนามว่าหลงเธอ กลับเจอสิ่งตอบแทนโหดร้าย เธอมีอะไรกับเขา ไปทำอะไรกับเขา เธออาจจะมองว่าเรื่องมันเบา ให้ฉันลืมมันไป เธอทำมากี่ครั้ง ความเจ็บมันจะล้างยังไง ลืมว่าเธอต้องโดนกอดจูบตรงไหน มันลบไม่ออกตรงนี้ รอยแผลที่เป็นกลางใจ มันยากไปสมควรต้องจบแล้ว เธอมีอะไรกับเขา ไปทำอะไรกับเขา เธออาจจะมองว่าเรื่องมันเบาให้ฉันลืมมันไป เธอทำมากี่ครั้ง ความเจ็บมันจะล้างยังไง ลืมว่าเธอต้องโดนกอดจูบ ลืมว่าเขาได้มีความสุขแค่ไหน มันลบไม่ออกตรงนี้ รอยแผลที่เป็นกลางใจ มันยากไปหัวใจให้หยุดแล้ว จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 20:13:12 A:10.0.100.10 X:124.121.224.117

ความคิดเห็นที่ 116   ก่อนจะจบบทสุดท้าย จขกท. ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่เข้ามาอ่าน และกำลังใจจากคนในห้องศาลานี้ ที่เคยให้ จขกท.มาในช่วงเหตุการณ์ที่เลวร้าย ขอบคุณๆบุคคลเหล่านี้จริงๆ พวกคุณอาจไม่รู้จัก จขกท. เพราะบางทีชื่อและเมลล์ที่เข้ามาโพสอาจแตกต่างกัน แต่ จขกท.จดจำมิตรภาพและกำลังใจที่คุณมอบให้มาได้อย่างขึ้นใจค่ะ บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb),ป้าลายคราม ,gnikapae,onlycat,~นู๋อ้อนจัง~,พิงคาน , ลิงบ้า (คนหน้าลิง),อุบลแมน,นายอุดม ขอขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ ท่านใดที่จขกท.พิมพิ์ชื่ออย่าโกรธเคืองกันนะคะ จขกท.ก็ขอบคุณด้วยอีกเช่นกันค่ะ จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 20:34:51 A:10.0.100.10 X:110.164.68.136

ความคิดเห็นที่ 117 จบแล้วหรือค่ะ  โอ้   อยากรู้ว่าหลังจากกลับไปบ้านแล้ว ได้ไปหาเค้าหรือเปล่าค่ะ ตอนมื้อเย็นอีกวัน ปล กำลังอินตามเลยอ่ะ คุณ  ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 21:02:12

ความคิดเห็นที่ 118 คุณเข็มแข็งมากๆ ค่ะ ขอให้พบแต่สิ่งดีๆนะคะ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 21:04:17

ความคิดเห็นที่ 119 มาปูเสื่อรอฟัง จากคุณ : nanoon45 เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 21:07:31

ความคิดเห็นที่ 120   จริงๆมันยังมีอีกนิด แต่ไม่รู้จะบอกดีหรือเปล่า เอาวะใจกล้าหน้าด้าน... หลังจากที่ตบหน้าพี่เขาไปแล้ว ก็น้ำตารินไหล(เพราะไม่เคยทำอะไรรุนแรงกับพี่เขาแบบนี้) และก็ยืนยิ่งไปสักพักทั้งคู่ สุดท้าย... ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปกอดพี่เขาสักพักและจูบที่หน้าผาก ก่อนที่จะบอกว่า.....เราจบกันแค่นี้เถอะ....สองขอให้มันจบลงแบบดีๆ อย่าให้เราต้องจากกันแบบที่ร้ายไปกว่านี้ และไม่มีคำพูดอีกเลย เพราะฉันรู้ว่า ถ้าฉันยอมครั้งนี้นั่นหมายถึงฉันยอมที่จะให้เขาคบทั้งฉันและเธอคนนั้นในฐานะแฟน ไม่ว่าปากเขาจะบอกว่าอีกฝ่ายยอมที่จะอยู่อย่างเงียบๆก็ตาม ดังคาดค่ะ พี่เขาก็ร้องไห้ อ้อนวอน กอดฉันไว้ด้วยแขนที่แข็งแรง แต่ตอนนั้นใจฉันแข็งกว่าค่ะ นับจากวันนั้น ฉันก็ไม่ได้ไปเหยียบที่นั่นอีกเลย ไม่รับโทรศัพท์ ไม่อ่านแมสเสจ ไม่อะไรทั้งนั้น ไปวัดทำบุญ เอาธรรมเข้าข่มทุกทางค่ะ เมื่อไหร่ที่เราอยู่กับตัวเองสักพักหนึ่ง มันจะทำให้เราได้ทบทวนทุกสิ่ง และรู้ว่า ........................ รู้งี้ เลิกไปตั้งนานซะก็ดี จากคุณ : ไม่ยอมเสียใจอีกแล้ว... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 21:57:14 A:10.0.100.10 X:110.164.68.136