ความคิดเห็นที่ 1 หวัดดีตอนเช้าๆ จ้าหนูน้ำ รู้สึกคุ้นๆ สำหรับบทความนี้จัง แต่น่าจะเป็น หนูสอนแม่ เนอะๆ ฮ่าๆ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 06:55:49

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีตอนเช้า ๆ เช่นกันค่ะ คุณอิง ตอนแรกน้ำก็คิดว่างั้นเหมือนกัน แต่พอเห็นบทความเกี่ยวกับพ่อ ก็เลยมองว่าแปลก ๆ ดีน่ะค่ะ เพราะส่วนใหญ่จะเจอบทความเกี่ยวกับแม่ และเพื่อน ไปซะเยอะ ... พอไปเจอบทความเกี่ยวกับพ่อ ก็คิดว่าน่ารักดีค่ะ กับมุมเล็ก ๆ อีกด้านนึง ของผู้ชายคนนึง ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก ได้ไม่เเพ้ใครเช่นกัน .... ^_____________________________________^ จากคุณ : จขกท น้ำเองค่ะ (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 07:03:04

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วจะรู้...หัวอกคนเป็นพ่อ รักไม่แพ้แม่หรอก..จะบอกให้... สักวันเมื่อเค้าโตขึ้น...เค้าก็ต้องไปตามทางของเค้า...ทำใจเอาไว้แล้ว... จากคุณ : บ่มีหยังดอก..คนนอกสายตา.. (anirutstb) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 07:25:22

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีคุณรุท ด้วยเช่นกันค่ะ ... ว่าแต่เป็นคุณพ่อที่ตื่นเช้าดีเนอะ เป็นน้ำซะอีกสายเป็นประจำค่ะ อิอิ น้ำว่าน้องไม่ไปไหนแน่ ๆ ค่ะ ยิ่งมีคุณพ่อที่น่ารัก อย่างคุณรุท เนี่ย เผลอ ๆ เกาะติดคุณพ่อแจ มากกว่าค่ะ ... งั้นคุณรุทต้องฝึกทำหน้าตาให้เข้ม ๆ ไว้ก่อนดีกว่ามั้ยคะ เพราะน้องมายด์ก็น่ารักใช่ย่อยน๊า แบบเป็นคุณพ่อที่เข้มไว้ก่อน (กันหนุ่ม ๆ 555+) โดยเฉพาะกับหนุ่ม ๆ ที่เข้าใกล้ลูกสาว ที่น่ารัก ๆ แบบนี้นะคะ ...                                             ^_______________________^ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 53 07:43:55 จากคุณ : จขกท น้ำเองค่ะ (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 07:41:38

ความคิดเห็นที่ 5 หนูสอนให้พ่อรู้ว่า .... แล้ววันหนึ่งที่ .... ความรักของพ่อ ... ถูกมองว่าน้อยกว่าความรักผู้ชายอีกคนหนึ่ง คำพร่ำเตือนสอนสั่งของพ่อ .... เสียงดังน้อยกว่า คำออดอ้อนของผู้ชายคนนั้น .... ความห่วงใยของพ่อ ... มีค่าน้อยกว่า ที่จะปฏิเสธคำขอผู้ชายคนนั้น ... อ้อมกอดของพ่อ ... ดูเหมือนจะอบอุ่นน้อยไปกว่า อ้อมกอดของผู้ชายคนนั้น ... อิอิ    เรื่องจริง (==)   ตอนเด็กๆพ่อชอบอุ้มขาวมณีไปเดินเล่นตอนเช้า   และแม่บอกว่า..ขาวมณีชอบดูดบ่าพ่อจนหลับ โอ้วววว ><"   อ๊ากกกก  กร๊ากกกก   อ๊ออกซ์  (==)    สงสัยตอนเด็กจะชอบกินเค็ม 5555 และแม่บอกว่า  จะใช้พ่อทำอะไรเนี่ยไม่ยาก แค่ใช้ขาวมณีไปทำ เดี๋ยวพ่อตามไปทำแทนเอง อิอิ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 07:43:35

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ คุณหนูขาวมณี กับวันแรกของการทำงานของสัปดาห์นี้ .... น้ำก็ชอบประโยคนี้เช่นกันค่ะ แต่ของน้ำจะเป็นแบบว่า เวลาจะทำอะไร แม่ก็จะใช้พ่อ และพ่อก็จะใช้น้ำต่ออีกทีนึงอ่ะ อ้าว !! ไหงงั้นล่ะเนี่ย 5555+ จากคุณ : จขกท น้ำเองค่ะ (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 07:50:13

ความคิดเห็นที่ 7 ^^^^ ฮ่าๆๆ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 10:00:16

ความคิดเห็นที่ 8   แปะไว้ก่อนแล้วจะมาอ่านะ ขอบคุณ้องน้ำนะจ๊ะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 12:48:37

ความคิดเห็นที่ 9 หุ หุ ขอบความบทความดีๆนะค่ะ น้องน้ำ พี่อาจจะโชคร้าย ไปหน่อย เพราะไม่ได้รับรู้ความรู้สึกคุณพ่อเลย เพราะที่บ้าน คุรพ่อคุรแม่พี่แยกทางแต่พี่เล็กมากๆ แต่พี่เอามาสลับจากคุณพ่อเป็นคุณแม่ค่ะ  อ่านแล้วรู้สึกดี ว่าเค้าอดทนทุกอย่างเพื่อเราจริงๆ  และเราสอนเค้าว่า ถ้าหนูไม่มีคุณแม่ หนูจะโตมาโดยได้ความรู้สึกว่า ไม่ขาด หรืออบอุ่นได้อย่างไร จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 15:28:53

ความคิดเห็นที่ 10 น่านน่ะซิ....     พอถึงเวลาที่ลูกนก จะบิน......     เราคงต้องทำใจ.......นิ จากคุณ : พ่อนก.....ถึง....ลูกนก........ (ว่าวปักเป้า) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 15:37:45

ความคิดเห็นที่ 11   เพลงนี้ผมเคยได้ยิน...ได้ฟัง เมื่อหลายปีก่อน เป็นเพลงประกอบละครเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  พ่อหลวงของคนไทยทุกๆคน ที่คุณปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว ร้องไว้........ เมื่อก่อนครั้งฉันเป็นเด็กน้อย คอยแต่คลาน พ่อหัดตั้งไข่ให้จนฉันเดินเป็น เตาะแตะก้าวทีละน้อยค่อยค่อยเข็น จับเกาะพ่อเดินเล่น ตามประสาเยาว์วัย พ่อถอดรองเท้าไว้ ให้เห็นตรงนอกชาน ฉันเจ้าเด็กน้อยลองใส่สวมเดินภูมิใจ อยากใส่ไว้ให้เหมือน แม้จะหนักยังเดินไหว พ่อยิ่งใหญ่เหมือนภูเขาเราจะตาม ข้างหน้าที่ทิ้งไว้คือรอยเท้าที่พ่อเดิน ลูกเหยียบย่าง ไม่ห่างเหินเดินตา ย่ำบุกป่าเขาลำเนาไพร ไม่ครั่นคร้าม เด็กน้อยตามอย่างพ่อ ไม่ท้อเดินไป เติบใหญ่ถึงวันนี้ พบชีวิตที่ผกผัน ฉันจึงได้รู้ว่าการเดินไม่ง่ายดังใจ วันที่ถูกทุกข์ทับถม ขมขื่นใจสักเพียงไหน รองเท้าพ่อคู่ใหญ่ยังสอนใจเรา วันที่ถูกทุกข์ทับถม ขมขื่นใจสักเพียงไหน พ่อยิ่งใหญ่เหมือนภูเขาเราจะตาม ทุกวันนี้....ผมได้รู้ ได้เห็นสิ่งที่พ่อทำทุกๆอย่างว่าเป็นอย่างไร... ผมไม่รู้จากชีวิตจริงๆ เพราะพ่อผมเสียไปนานมากแล้ว...นานจนผมจำไม่ได้ว่าพ่อของผมหน้าตาเป็นอย่างไร เป็นคนแบบไหน แต่ทุกเรื่องราวของพ่อ ผมได้ยินมาจากปากของแม่ และเพื่อนๆของพ่อ พ่อที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของผม.... ผมเสียใจที่เรื่องบางเรื่องผมไม่สามารถที่จะทำได้อย่างพ่อ....เพราะผมอ่อนแอมากไป ผมไม่อดทน ฯลฯ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าพ่อผมยังมีชีวิตอยู่ถึงวันนี้.... พ่อจะภูมิใจในตัวผมบ้างไหม แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 53 16:23:19 จากคุณ : ทะลายร่างทะลวงใจ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 16:22:58

ความคิดเห็นที่ 12 ^_____^ จากคุณ : อีกฝั่งฟากของเวลา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 16:51:05

ความคิดเห็นที่ 13   พ่อสอนเสมอ "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ขอบคุณน้องน้ำ และคุณ ท ค่ะ สำหรับบทความดีดีแบบนี้ ^^ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 53 13:16:34

ความคิดเห็นที่ 14   พ่อสอนเสมอ "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ขอบคุณน้องน้ำ และคุณ ท ค่ะ สำหรับบทความดีดีแบบนี้ ^^ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 53 13:17:14