แม่เกลียดลูกตัวเอง
|
|
เรื่องมีอยู่ว่า ดิฉันรู้จักเพื่อนคนนึงมานานแล้ว เธอเป็นคนหน้าตาดี แต่นิสัยห้าวๆ ร่าเริง ไม่มีพิษภัยกับใคร เป็นคนตั้งใจเรียน ไม่เคยมีเรื่องผู้ชายให้ทางบ้านปวดหัว ตอนนี้เรียนจบจากมหาลัยของรัฐ แถมได้เกียรตินิยมมาด้วย มีการงานทำที่มั่นคง
แต่ดูไปเธอก็น่าสงสารนะคะ พี่น้องไม่เคยดูดำดูดีกับเธอมาแต่เล็กแล้ว รวมถึงแม่ด้วย ตอนนี้ต่างคนต่างอยู่ สองปีก่อนเธอมาขอให้ดิฉันช่วยเซ็นค้ำเข้าทำงาน เธอเล่าว่า แม่และพี่น้องปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือเธอ โดยให้เหตุผลว่า ก็ไปหางานที่ไม่ต้องมีคนค้ำแทนละกัน แต่นี่มันบริษัทใหญ่และสวัสดิการดี เธอไม่อยากปล่อยให้หลุดมือ ดิฉันจึงช่วยเธอ และไม่เห็นมีปัญหาอะไร เรายังติดต่อกันเรื่อยมา ประสาเพื่อนสนิท
เท่าที่ทราบ เธอบอกว่า แม่เคยบอกเธอว่าเธอเป็นเหตุให้พ่อต้องทะเลาะกับแม่ ด่าทอ และทุบตีแม่มาตั้งแต่เธอเกิดมาแล้ว ชีวิตและอนาคตของเธอจึงไม่เกี่ยวอะไรกับแม่มาตั้งนานแล้ว และยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ดิฉันฟังจากที่เธอมาระบายทั้งน้ำตา ตั้งแต่เรายังใส่กระโปรงน้ำเงินยันประโปรงดำของมหาลัย ก็ชวนหดหู่ ไม่เข้าใจว่า ผู้หญิงคนหนึ่ง จะชิงชังลูกตัวเองได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอค่ะ
ดิฉันเล่นกับเพื่อนคนนี้มาแต่เล็ก ไม่เห็นแกจะเคยทำเรื่องบัดสีอันใดให้ครอบครัวเลย ไม่เข้าใจจริงๆ...
| จากคุณ |
:
noopin  
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 มี.ค. 53 13:55:30
|
|
|
| 
