Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล : เมื่อผู้หญิงอย่างเราแอบรักเพื่อนผู้หญิงอย่างเธอ  

หมายเหตุต้นกระทู้*
กระทู้นี้มีเนื้อหาเกี่ยวข้อง กับความวายสาย Yuri
อาจมีถ้อยคำ ภาษา และนานาความจิ้นที่อาจกระตุ้นต่อมวายอย่างมิได้ตั้งใจ
ผู้มีภูมิต้านทานต่ำควรได้รับคำแนะนำ (แต่ไม่ต้องชวนผู้ปกครองมาอ่านอย่างใกล้ชิด -“-)

.
.
.

สวัสดีค่ะ ขออนุญาตถอดล็อคอินมาเขียนกระทู้นี้นะคะ
จริงๆ กระทู้นี้เราเคยตั้งใจห้องสยาม (กุ๊กกิ๊ก) เมื่อสามสี่วันก่อนค่ะ
แต่เราขอใ้พื้นที่ให้ห้องนี้สักหนึ่งกระทู้ เพือตั้งกระทู้อีกครั้งนะคะ

คือเราเห็นว่ากระทู้ของเรามันก็ไม่ได้ "กุ๊กกิ๊ก" สักเท่าไร
ตรงกันข้าม มันคือ "ปัญหาชีวิต" สำหรับเราด้วยค่ะ

หากเห็นว่าเป็นกระทู้ซ้ำ ขอความกรุณาอย่ากดลบเลยนะคะ (ทำหน้ตาวิงวอน)
เมื่อเนื้อหามันจะเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกของเราจากกระทู้แรกที่ตั้งมันไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ

จาก "กุ๊กกิ๊ก" มันกลายเป็น "ปัญหาชีวิต" ไปซะแล้ว....

.
.
.

อย่างที่ จ่าหัวกระทู้ไว้นั่นแหละค่ะ
เราเป็นผู้หญิง...ซึ่งยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ชอบผู้ชายมาตลอด
แต่มันเริ่มมาไขว้เขวก็เมื่อได้สนิทกับเพื่อนผู้หญิงคน หนึ่งซึ่งเรียนอยู่เอกเดียวกัน

เราสองคนได้โควตาเข้าเรียนคณะหนึ่งในสาขาวิชาเอกเดียวกัน
แต่เราเพิ่งมาสนิทกันตอนปีสองเทอมสอง – เมื่อเราได้เรียนวิชาเอกอย่างจริงๆ จังๆ

ตอนแรกเรากับมันก็เป็นเพื่อนกันธรรมดา
เรามีเพื่อนกลุ่มของเรา มันมีเพื่อนกลุ่มของมัน
จนเมื่อเริ่มมีกิจกรรมของเอกมากขึ้น ทำให้เราได้ทำงานร่วมกันมากขึ้น
และได้กลายเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันในที่สุด

ในช่วงนั้น เพื่อนเรามันมีแฟน (เป็นทอม) ซึ่งเรียนอยู่คนละมหาวิทยาลัย
แต่มีปัญหากัน และเคยเลิกรากันมาแล้วครั้งหนึ่ง
มันก็มาปรึกษาเราบ้าง ขอความคิดเห็นจากเราบ้าง
เราก็แนะนำไปอย่างไม่คิดอะไร มีเป็นห่วงบ้างเล็กน้อยตามประสาเพื่อนกลุ่มเดียวกัน

จนปิดเทอมใหญ่ของปีสองที่มันเลิกกับแฟนอย่างจริงจัง
เราคิดว่ามันอาจจะเครียด อาจจะเหงา มันเลยโทรหาเราเกือบทุกวัน
คุยกันวันละชั่วโมง สองชั่วโมง (มันโทรฟรี เฮ้อ...)

จากการที่ได้คุยกัน เราเลยได้รู้ว่า
เรากับมันมีความชอบหลายๆ อย่างเหมือนกัน
มีทัศนคติหลายๆ เรื่องตรงกัน

ฟังเพลงแนวเดียวกัน
ดูหนังเรื่องเดียวกัน
อ่านหนังสือสำนักพิมพ์เดียวกัน
ชอบนักเขียนคนเดียวกัน
รักการถ่ายภาพเหมือนกัน
และ..เคยแอบชอบผู้ชาย เดียวกัน ! (ฮา...)

หากเราจะรู้สึกอะไรกับมันในตอนนั้น ก็คงเป็น ‘ความรู้สึกดี’
อย่างที่เราไม่คิดจะหานิยามอะไรให้มากกว่านี้เลยจริงๆ

พอเปิดเทอมมาปีสาม เราก็กลายเป็นคู่หูปาท่องโก๋ ที่คนทั้งภาคเอือมระอา
อิสองคนนี้มันแท็คทีมกันทีไร ได้พางานเข้าภาคกันถ้วนหน้า..เค้าว่ากันอย่างงั้น

โปรเจคแรกคือการทำ โปสการ์ดขาย
เราเอารูปที่เราสองคนคิดว่ามันสวยมาทำเป็นโปสการ์ด ขายใบละหกบาท
รายได้สมทบทุนอาหารกลางวันตัวเอง...ปรากฏว่าเจ๊ง เพราะเอาไปแจกเค้าหมด

โปรเจคอื่นๆ ตามมาเรื่อยๆ แต่ไม่กล้าสาธยายมาก
กลัว คนในภาคมาอ่านเจอ...ฮาไม่ออกเลยนะนั่น

เอาเป็นว่า...จากโปรเจค -นรก-ที่สรรค์สร้างกันขึ้นมานี้
มันทำให้เราใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น ได้เรียนรู้กันมากขึ้น
และมันคงทำให้เรา...ชอบมันมากขึ้น



(ต่อคห.ล่างนะคะ)

จากคุณ : บัตร[ไม่]ผ่าน
เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 19:20:33 A:125.26.42.226 X: TicketID:259239




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com