ความคิดเห็นที่ 1 |
เราเคยป่วยหนักต้องนอนโรงพยาบาล (เราอายุยังไม่มากนะ คริ คริ)
เมื่อก่อนเราคิดว่าคนแก่สงสัยจะไม่ค่อยเจ็บมั๊ง มองเห็นเป็นเรื่องธรรมดาที่คนแก่ต้องเจ็บ แต่มีช่วงหนึ่งเราป่วยหนักต้องไปนอนห้องรวมกับคนแก่บ้างสาวบ้างหลายคน เราเลยรู้ว่าคนแก่เขารู้สึกเจ็บปวด และอยากหาย อยากแข็งแรงเหมือนเดิม เท่าๆ กับคนหนุ่มสาว มีร้องไห้ เสียใจ เหมือนกันแต่ส่วนใหญ่เขาจะแอบๆ ไม่ค่อยให้ลูกหลานเห็น และมักจะไม่ฟูมฟายเหมือนกับคนหนุ่มสาว คนแก่นอกจากจะเจ็บจากโรคแล้วยังไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงจากความชรา เป็นอะไรก็ฟื้นตัวช้า ไปไหนต้องรอให้คนอื่นพาไป หรืออาจต้องพึ่งพาการเงินจากคนอื่น หดหู่เพราะรู้สึกเหมือนมีภาระ ไม่มีอนาคต
คนแก่ไปไหนไม่ได้ ไม่ได้มีกิจกรรมอะไรวันๆ เอาแต่นอน ความทรงจำเก่าๆ มักจะผุดขึ้นมา คิดถึงคนนู้น คนนี้ แน่นอนต้องอยากให้ลูกหลานมาเยี่ยมบ่อยๆ อยากให้อยู่ด้วยกัน แต่ก็แล้วแต่ว่าลูกหลานใครจะบริการพาไปหาได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าถามว่าเขาอยากมีชีวิตอยู่ไหม จริงๆ แล้วทุกคนรักชีวิตเท่ากัน แต่ถ้าเขาเจ็บป่วยมากและตลอดชีวิตนี้ก็ไม่อาจดีขึ้นได้มีแต่จะทรุดลง เป็นภาระคนอื่น เขาก็คงคิดว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่
เป็นความรู้สึกของเราหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลคราวนั้น เราเข้าใจคนสูงอายุมากขึ้นโขทีเดียว
| จากคุณ |
:
เพนกวินสีเงิน 
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 มิ.ย. 53 11:15:45
|
|
|
|
